ജിത്തുവിന്‍റെ അഞ്ജലി
Jithuvinte Anjali Malayalam Novel Author : ഫൈസല്‍ കണ്ണോരിയില്‍
www.kadhakal.com
“എടാ… നീ എണ്ണീറ്റിലെ ഇതു വരെ?”
അമ്മയുടെ ചോദ്യം കോട്ടു ഞാന്‍ പതുക്കെ ഒരു കണ്ണ് തുറന്ന് വാച്ചിലെക്ക നോക്കി.
സമയം പുലര്‍ച്ചെ 4.30…. കണ്ണ് തുറയുന്നു പൊലുമില്ല.
“ഇന്ന് അഞ്ജലി വരുന്നതല്ല. നീ വേഗം എയര്‍പോര്‍ട്ടിലെക്ക് ചെല്ലാന്‍നോക്ക്‌”
ഓഹ്!!!! ഇന്നാണ് അമ്മാവന്‍റെ മകള്‍ അഞ്ജലി സ്ര്ടട്സില്‍ നിന്നും വരുന്നത്. രണ്ട് വര്‍ഷമയി അവിടെ എം.എസ്-നു പഠിക്കുന്നു…
.
അമ്മാവന്‍ ദുബായില്‍ ആണ്. അഞ്ജലി പഠിച്ചതും വളര്‍ന്നതും ദുബായില്‍ തന്നെ. അതിന്‍റെതായ ഒരു ഹുങ്ക് അവള്‍ക്കുണ്ട്‌. അത് കൊണ്ടു തന്നെ പണ്ടേ ഞാനുമായി അത്ര രസത്തിലല്ല.
ഡ്രൈവര്‍ ശിവന്‍ ആണെങ്കില്‍ ആ സമയം നോക്കി ഇന്ന് ലീവിലും, ഞാന്‍ തന്നെ പോണം ആ കൊന്തിയെ ഇങ്ങോട്ട് പെറുക്കിക്കൊണ്ട് വരാന്‍.
ശിവനെ മനസ്സാ ശപിച്ചു കൊണ്ടു ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു.
വിട്ടില്‍നിന്നും രണ്ട് മണിക്കൂര്‍ ഉണ്ട് എയര്‍പോര്‍ട്ടിലെക്ക്.
കുളിയും തെവാരവും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് റെഡി ആയി ഞാന്‍ കാര്‍ എടുത്തിറങ്ങി.
7 മണിക്കാണ് ഫ്ലൈറ്റ്. 7 മണിയോടെ ഞാന്‍ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ എത്തി. ഫ്ലൈറ്റ് വന്ന ഉടനെ അവള്‍ ഇറങ്ങി വരില്ലല്ലൊ. ഒരു ചായ കുടിച്ചു കളയാം എന്നു വിചാരിച്ച് ഞാന്‍ എയര്‍പോര്‍ട്ടിന്‍റെ അടുത്തു കണ്ട ഒരു ഹോട്ടലില്‍ വണ്ടി നിര്‍ത്തി.
കാപ്പിയൊക്കെ കുടിച്ച്‌ ഞാന്‍ വണ്ടി നേരെ എയര്‍പോര്‍ട്ടിലെക്ക് വിട്ടു. വണ്ടി പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത് ഞാന്‍ അറൈവല്‍ ഗെയ്റ്റിലെക്ക് നടന്നു. ഫ്ലൈറ്റ് വന്നതായി അവിടെ സ്ക്രീനില്‍ എഴുതിക്കണ്ടു
ആളുകള്‍ ബാഗേജ് ഓക്കെ എടുത്തു ഇറങ്ങി വരുന്നതെയുള്ളു .
വരുന്ന ഓരോരുത്തരും നോക്കി ഞാന്‍ അവിടെ നിന്നു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പേള്‍ അഞ്ജലി ഇറങ്ങി വന്നു..
ഇറുകിപ്പിടിക്കുന്ന ഒരു നീല ജീന്‍സും ഇറക്കാം കുറഞ്ഞ വെള്ള റ്റീഷര്‍ട്ടും റെയ്ബാന്‍ ഗ്ലാസും തോളറ്റം മുറിച്ച മുടിയും ഓക്കെ ആയി ഒരു പച്ചപ്പരിഷ്ക്കാരി…
“ദേണ്ടെ ഒരു കലക്കന്‍ ചരക്കു വരുന്നെടാ… എന്‍റെമ്മെ…” 2-3 പിള്ളേരുടെ ഒരു ഗ്രൂപ്പിന്‍റെ ആത്മഗതം.
ഞാന്‍ പതുക്ക ഗെയിറ്റിന്റെ അവിടെക്ക് നടന്ന് അവളെ കൈ കാണിച്ചു വിളിച്ചു. എന്നെ കണ്ടപ്പോ തന്നെ അവളുടെ മുഖം കറുക്കുമെന്ന് ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചു. ഒരു ചെറിയ ഇഷ്ടക്കേടുണ്ടെങ്കിലും ആ മുഖത്തെരു ചെറിയ അല്‍ഭുതമോ കൌതുകമോ പുഞ്ചിരിയോ ഇല്ല. ഞാന്‍ നേരെ പോയി ട്രോളി അവളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും എടുത്ത് കാറിനടുത്തെക്ക് നടന്നു.
“ഹൊ… അവന്‍റെ ഓക്കെ ഒരു ടൈമേ…” പിള്ളേരുടെ ആത്മഗതം.
ട്രോളി കൊണ്ടു കാറിന്‍റെ അടുത്തു ചെന്നു സാധനങ്ങള്‍ ഓരോന്നു ഞാന്‍ ഡിക്കിയിലെക്ക് വെച്ചു.
അവള്‍ കൊച്ചമ്മ പോലെ നേരെ കാറിന്‍റെ പിന്നില്‍ കയറി ഇരുന്നു.
“ഞാനെന്താ ഇവളുടെ ഡ്രൈവറൊ… ഇവള്‍ക്ക് ഒന്നു മിണ്ടിയിലൊന്താ വായില്‍നിന്നും മുത്ത് പൊഴിയുമോ? അഹങ്കാരത്തിന്‍റെ ഭാണ്ഡാരം തന്നെ..” ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.
“പോകുന്ന വഴിക്ക് കാപ്പി വല്ലതും കഴിക്കണോ” കാര്‍ എയര്‍പോര്‍ട്ട് വിട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു
“നോ നീഡ്‌..” അഞ്ജലി മൊഴിഞ്ഞു
“ഓ.. അവളൊരു മദാമ്മ.. ഇംഗ്ലീഷ് മാത്രമേ വായില്‍ വരൂ…” എന്ന് പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു,
പറഞ്ഞില്ല…
വീട്ടില്‍ എത്തുന്നത് വരെ പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല….
വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അച്ഛനും അമ്മയും നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുശലങ്ങള്‍ ഒക്കെ പറഞ്ഞു അകത്തേക്ക് പോകുമ്പോള്‍ അമ്മ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…
“ ജിത്തു… അവളുടെ പെട്ടിയൊക്കെ മുകളിലെ മുറിയിലേക്ക് വച്ചോളൂ”
അമ്മയോട് ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും അച്ഛന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും പറയാതെ പെട്ടിയെടുത്തു മുകളില്‍ കൊണ്ടുപോയി വച്ചു.
പെട്ടിയൊക്കെ മുകളില്‍ വച്ചു ഞാന്‍ താഴേക്ക് വരുബോള്‍ അമ്മയും അഞ്ജലിയും സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് മുളകിലേക്ക് വരുന്നു.
“അമ്മേ ഞാന്‍ സുനിലിന്‍റെ വീടു വരെ പോയിട്ടു വരാം”
“നീ ഊണു കഴിക്കാന്‍ എത്തില്ലേ..?”
“ചിലപ്പോള്‍ വൈകും.. എത്രയും വേഗം വരാന്‍ നോക്കാം”
“ങ്ങാ.. അഞ്ചു ഉള്ളതല്ലേ.. ഞങ്ങള്‍ നേരത്തെ കഴിക്കും”
“ആ ശരി”
ഞാന്‍ ബൈക്കുമെടുത്ത്‌ നേരെ സുനിലിന്‍റെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.
രാവിലെ മുതല്‍ ഒരു പുക ഉള്ളില്‍ ചെല്ലാത്തതിന്‍റെ വിഷമം.
വയലിന്‍റെ അറ്റത്താണ് സുനിലിന്‍റെ വീട്.. വീടിന്‍റെ പിന്നിലുള്ള തോട്ടത്തില്‍ നല്ല തണല്‍ ആണ്. തോട്ടത്തിന്‍റെ അറ്റത്തെ മതിലില്‍ ഇരുന്നാല്‍ പഞ്ചായത്ത് കുളവും കുളിക്കടവും ഒക്കെ കാണാം. മതിലിന്‍റെ അരികില്‍ ഉള്ള ഒരു കൊച്ചു ഷെഡ് ആണ് ഞങ്ങളുടെ താവളം. പുകവലിയും അവിടെ ചെത്തുന്ന ഫ്രഷ്‌ കള്ളും പിന്നെ കടവില്‍ കുളിക്കാന്‍ വരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളും… അത് ഞങ്ങളുടെ സ്ഥിരം കേന്ദ്രം ആകാന്‍ വേറെന്ത് വേണം. ഞാനും സുനിലും പിന്നെ ചെത്തുകാരന്‍ രവി അവിടെ കൂടാത്ത ദിവസങ്ങള്‍ കുറവാണ്.
ബൈക്ക് തോട്ടത്തിന്‍റെ പുറത്ത് വെച്ച് ഞാന്‍ നേരെ താവളത്തിലേക്ക് വിട്ടു.
“എവിടെ ആയിരുന്നു ഇതുവരെ.. കള്ള് പുളിച്ചു കാണും..” കള്ളു കുടം നീട്ടിക്കൊണ്ടു സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
“ഒരു മദാമ്മയെ എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ ചെന്നു ആനയിപ്പിക്കാന്‍ പോയതാ. നീ ആ വലിയിങ്ങെടുത്തേ”
“രമേച്ചി നിന്നെ നോക്കി ഇവിടെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു.. 10 മിനിറ്റ് മുന്‍പേ പോയല്ലോ
ഉള്ളൂ.”
“ച്ഛെ.. രാവിലത്തെ പഞ്ചാരയും പോയല്ലോ…”
കുളിക്കടവിലെ എന്‍റെ സ്ഥിരം കുറ്റിയാണ് രമേച്ചി….
സുനിലും രവിയും ഇല്ലാത്ത സമയങ്ങളില്‍ രമേച്ചിയുടെ നോട്ടത്തിലും ഭാവത്തിലും അത് പ്രകടമായിരുന്നു..
“ഹലോ… ഇവിടെ ഉണ്ടോ ആശാനെ…” സിഗരറ്റ് തന്നു കൊണ്ട് സുനില്‍ ചോദിച്ചു
“രാവിലെ വന്ന ചരക്കിന്‍റെ കാര്യം ആലോചിക്കുകയാവും… ഇതിലൂടെ കാറില്‍ പാഞ്ഞു പോകുന്നത് കണ്ടു കുറച്ചു നേരത്തെ” രവിയുടെ
ചോദ്യം
“ഏയ് അതാ അ കൊതയാ… അഞ്ജലി. അമ്മാവന്‍റെ മകള്‍. ഞാന്‍ നമ്മുടെ രമേച്ചിയുടെ കാര്യം ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു” സിഗരറ്റ് കത്തിച്ചു
കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“ങാ.. ആ നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ… നീ അവളെ കൊത്തുന്നത് ഒന്ന് കണ്ടാ.. മതി. പക്ഷേ ഈ കണക്കിനു പോയാല്‍ നിന്‍റെ മുന്‍പ് ഞാന്‍ അവളെ കൊത്തും”
“അങ്ങനെ ചാടിക്കയറി കൊത്താന്‍ പറ്റുമോ എന്‍റെ രവി.. എല്ലാ ഒന്ന് ഒത്തു വരണ്ടേ..”
“ങാ. നീ ഇങ്ങനെ നബൂതിരി മര്‍മ്മം നോക്കുന്ന പോലെ ഇരുന്നാല്‍ അവളെ വേറെ അബിള്ളേര്‍ കൊണ്ട് പോവും” സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
“ഇതിലും കുടുതല്‍ അവള്‍ എങ്ങനെ സൂചന നല്‍കാനോ.. നീ ഒരു… അല്ലെങ്കിലും എറിയാന്‍ അറിയാവുന്നവന്‍റെ കയ്യില്‍ വടി കിട്ടില്ലല്ലോ…” രവി
രവി പറയുന്നതിലും കാര്യം ഉണ്ട്… എന്നെ
നോക്കിയുള്ള ആ നാണിച്ച ചിരിയും നഖം കടിക്കലും ഒരു സൂചനയല്ല… ഓര്‍ക്കുന്തോറും എനിക്ക് രമേച്ചിയെ കാണണം എന്ന ആഗ്രഹം കൂടികുടി വന്നു… എന്ത് വന്നാലും ഇന്ന് രാത്രി ഒരു കൈ നോക്കുക തന്നെ എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു. വിവരം രമേച്ചിയോടു എങ്ങനെ പറയും… ദാസപ്പന്‍റെ ചായ കടയിലേക്ക് രമേച്ചി പാല്‍ കൊടുക്കാന്‍ പോകുന്നത് ഞാന്‍ ഒര്‍ത്തു.. കറവക്കാരന്‍ രാമന്‍ രമേച്ചിയുടെ വിട്ടില്ലേ കറവ കഴിഞ്ഞു ഈ വഴിയാണ് വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു പോകുന്നത് അയാളെ കാണുമ്പോള്‍ ഇറങ്ങിയാല്‍ രമേച്ചി ചായക്കടയില്‍ വച്ചു കാണം.
സുനിലും രവിയും ആയി കത്തിയടിച്ച് ഞാന്‍ അവിടെ കാത്തിരുന്നു. മുഴുവന്‍ സമയവും രാമന്‍ പോകുന്നതും നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്‌ എന്ന് പറയണ്ടല്ലോ. അതാ വരുന്നു രാമന്‍…..
ഞാന്‍ സുനിലിനോട് പറഞ്ഞു… “എടാ… നമുക്ക് ദാസപ്പന്‍റെ കടയില്‍ വല്ലതും കഴിച്ചിട്ട് വരാം. വിശക്കുന്നു”
സുനില്‍ സമ്മതിക്കാന്‍ നിന്നില്ല.. എഴുന്നേറ്റ് വണ്ടിയുടെ നേരെ നടന്നു.
“വണ്ടി എടുക്കണോ.. നടന്നാല്‍ പോരെ… 10 മിനിട്ട് അല്ലേ ഉള്ളൂ” സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
ഓ.. നടക്കാന്‍ ഒന്നും വയ്യ.. വണ്ടിയില്‍ പോവാം..” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“ങാ… ഞങ്ങള്‍ പുറകേ വരുന്നു നീ വിട്ടോ’
ബൈക്ക് ചായ കടയുടെ അരികില്‍ തണലത്ത് നിര്‍ത്തിയിട്ട് ഞാന്‍ അകത്തോട്ട് കയറി.
“ങ്ങാഹാ.. ഇതാരാ ജിത്തുവോ… ങാ.. സുനിലും ഉണ്ടല്ലോ… ഈ വഴിയൊക്കെ നിങ്ങള്‍ മറന്നു കാണും എന്ന ഞാന്‍ വിച്ചാരിച്ചേ…” ദാസപ്പന്‍ കുശലം ചോദിച്ചു…
“അതെന്താ ദാസട്ടോ അങ്ങനങ്ങ് മറക്കാന്‍ പറ്റുമോ..? പിന്നെ ഇപ്പോ കോളേജ് മുടക്കല്ലേ…” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്ത
“എന്തൊക്കെയുണ്ട് ദാസട്ടോ വിശേഷങ്ങള്‍.. കടയൊക്കെ എങ്ങനെ പോണു..?” എന്ന് ചോദിച്ച് സുനിലും അകത്തെത്തി.
ഇരുന്നതിനു ശേഷം ഞാന്‍ സുനിലിനോട് രവിയെവിടെ എന്ന് ചേദിച്ചു.
അവനിവിടെ പറ്റു കുറെ കൊടുക്കാനുണ്ട്… മുങ്ങി
നടക്കുവാ.” സുനില്‍ അടക്കം പറഞ്ഞു.
സംസാരിച്ചു കെണ്ടിരിക്കോ രമേച്ചി പാലുമായി എത്തി. പാല്‍ പാത്രവുമായി ദാസപ്പന്‍ അകത്തേക്കു പോയി. രമേച്ചി ഇങ്ങോട്ട് നോക്കാനായി ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു. രക്ഷയില്ല.
പത്രവുമായി ദാസപ്പന്‍ തിരിച്ചു വന്നു. കടലാസില്‍ എന്തോ കുറച്ചു കൊടുത്തു കൊണ്ട് രമേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു “ഇന്നു കാശിരിപ്പില്ല.. നാളെ രണ്ടു കുട്ടി
തരാം”
തലയാട്ടി രമേച്ചി ഇറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി.
“ഏടാ.. ഞാന്‍ വണ്ടിയുടെ താക്കോല്‍ അതില്‍ തന്നെ മറന്നു വെച്ചെന്നോ തോന്നുന്നേ” പോകെറ്റ് തപ്പി കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു “ഇപ്പോ വരാം..”
“എടാ എന്താണ് വേണ്ടത് എന്നു പറഞ്ഞിട്ട് പോ..” സുനില്‍ പിന്നില്‍ നിന്നും വളിച്ചു പറഞ്ഞു
“ദേ വരുന്നെടാ”
ഞാന്‍ ഓടി രമേച്ചിയുടെ അടുത്ത് എത്തി പതുക്കെ വളിച്ചു.. “രമേച്ചി”
രമേച്ചി മുഖം തിരിച്ചു ഒന്ന് നോക്കി
“ഞാന്‍ ഇന്നു രമേച്ചിയുടെ വീട്ടിലെ തെഴുത്തതിനു പുറകില്‍ കാത്തു നില്‍ക്കും… ഒരു മണിക്ക് വരില്ലേ” രമേച്ചിയോട് മാന്തിച്ചു
ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയില്‍ ഉത്തര മെതുക്കി രമേച്ചി തിരിഞ്ഞു നടന്നു
തിരിച്ചു ചായകടയിലെക്ക് തിരിച്ചു പോയി ദാസപ്പനോട് ഒരു കപ്പയും മിന്‍ കറിയും പറഞ്ഞ് ഇരിക്കുബോള്‍ സുനില്‍ ചോദിച്ചു
“ബൈക്ക് ലോക്ക് ചെയ്തോ”
ഞാന്‍ ഉവ്വെന്നു തലയാട്ടി
“ഈ താക്കോലു കൊണ്ട് തന്നെയാണെല്ലോ ലോക്ക് ചെയ്തത്…?” എന്‍റെ ബൈക്കിന്‍റെ താക്കോല്‍ കാണിച്ചു കൊണ്ട് അവന്‍ ചോദിച്ചു…
ചഛെ… വിണ്ടും കയ്യോടെ പിടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു…
“മ്മ്ം… മനസ്സിലായി നടക്കട്ടെ നടക്കട്ടെ എപ്പോഴാണ് സംഭവം…?
“ഇന്ന് രാത്രി”
FacebookTwitterWhatsAppFacebook MessengerShare
“നാളെ സംഭവങ്ങള്‍ വളി പൂളി വിടാതെ പറഞ്ഞു കേള്‍പ്പിക്കണം…”
“ഓക്കേ”
ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ സുനിലിനോട് പറഞ്ഞ് നേരെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.. വണ്ടി ഷെഡില്‍ വെച്ച് നേരെ എന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.. രാത്രി അവനുള്ള കാത്തിരിപ്പായിരുന്നു….
“ഹായ് ഡീയര്‍… ബിഗ്‌ ഗായ്” വാതില്‍ക്കല്‍ അഞ്ജലി മദാമ്മ
“വാട്ട്സപ്പ് ഡൃൂഡ് ഹൌ ഈസ്‌ ഗോയിങ്” മദാമ്മ മൊഴിഞ്ഞു
“ഓ ഇയ്യാള്‍ ഒരു അമേരിക്കക്കാരി.. ഇപ്പോ ഇംഗ്ലീഷ് മാത്രമേ അറിയുള്ളൂ ആയിരിക്കും”
“അങ്ങനെ അല്ല… ഞാന്‍ മലയാളം പറയുബോള്‍ ‘മലയാളം കൊരച്ച്‌ അരിയുന്നു’ എന്ന് പറഞ്ഞ് നിങ്ങള്‍ ഓക്കെ കളിയാക്കില്ല”
കുറച്ച് ഇംഗ്ലീഷ് ചായ്വുണ്ടൊങ്കിലും മോശമല്ലാത്ത മലയാളം ആണ് അഞ്ജലിയുടെ. നാട്ടില്‍ പ്രചാരത്തിലുള്ള ചില പ്രയോഗങ്ങളും മറ്റുമൊന്നും മനസ്സിലാവില്ല എന്ന് മാത്രം. അത് കൊണ്ട് ഇടക്ക് ആവള്‍ക്കിട്ട് വച്ചാലും പിടികിട്ടില്ല.
“ങാ.. ഇങ്ങനെ ഇംഗ്ലീഷില്‍ മലയാളം പറഞ്ഞല്‍ പിന്നെ കളിയാക്കാതെങ്ങനെയാ..”
ഇതെന്ത് പറ്റി… സാധാരണ അത്യാവശ്യം മാത്രം എന്നോട് മിണ്ടുന്ന അഞ്ജലി ഇന്നു മിണ്ടുന്നു
“നിനക്കിപ്പൊ നല്ല മീശയൊക്കെ വെച്ചല്ലേ…”
ഒത്തിരി അഭിമാനത്തോടെ ഞാന്‍ വിരലുകള്‍ മീശയുടെ മുകളിലുടെ ഒന്നു ഓടിച്ചു. അഞ്ജലി കഴിഞ്ഞ തവണ അമ്മാവന്‍റെ കൂടെ വന്നപ്പോള്‍ എനിക്ക് മീശ പൊടിക്കുന്നതോ ഉള്ളൂ
മീശയുടെ അറ്റം മുകളിലേക്ക് പിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അപ്പെ നിനക്കെന്‍റെ മീശ പിടിച്ചെന്ന് പറ..”
നാണത്തിന്‍റെ ചുവയുള്ള ഒരു ചിരി അഞ്ജലിയുടെ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞു.. കവിളില്‍ നുണ കുഴികളും.
“നീ എന്നൊ.. ഞാന്‍ നിന്നെക്കാള്‍ രണ്ട് വയസ്സ് മൂത്തതല്ലെടാ..” കപട ദേഷ്യത്തോടെ കണ്ണുരുട്ടി അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“ങാ.. രണ്ടു വയസ്സിന്‍റെ മൂപ്പൊക്കെ കയില്‍ വെച്ചേണ്ടിരുന്നാല്‍ മതി”
“നിന്‍റെ പഠിത്തം ഓക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നു..? സെക്കന്‍റ് ഇയര്‍ മുതല്‍ ശരിക്കു പഠിക്കണം സബ്ജക്റ്റ് തുടങ്ങുകയല്ലേ… ഏതാ നിന്‍റെ ബ്രാഞ്ച്..?”
അകത്തേക്കു കയറി എന്‍റെ സ്റ്റഡി ടേബിളിനു താഴെ നിന്നും കസേര വലിച്ചിട്ടിരുന്നു കൊണ്ട് അവള്‍ ചേദിച്ചു.
“അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊടുക്ക് മോളേ… കോളേജില്‍ എത്തിയതില്‍ പിന്നെ പരീക്ഷ അടുക്കുമ്പോള്‍ അല്ലാതെ പുസ്തകം കൈ കൊണ്ട് തൊടില്ല..” മുറിയുടെ വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നും അമ്മ
“ഞാന്‍ വേണ്ട സമയത്ത് പഠിക്കുന്നുണ്ട്. കോളേജില്‍ ഇത്ര്യൊക്കെയാണ് എല്ലാവരും പഠിക്കുന്നത്” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“അല്ലേലും ആണുങ്ങള്‍ എല്ലാം ലേസിയാ.. എക്സാം വരുബോള്‍ ആണ് ബുക്സ് കയില്‍ എടുക്കുന്നെ” അഞ്ജലിയുടെ വക പാര
“ങാ.. ഞങ്ങള്‍ക്ക് ബുക്ക്‌ വിഴുങ്ങി അപ്പാടെ ശര്‍ദ്ദിക്കുന്ന ഏര്‍പ്പാടില്ല..” ഞാനും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല
“ഓ..യാ.. അതു കൊണ്ടല്ലേ നോട്ട്സിനു വേണ്ടി എക്സാം ടൈമില്‍ ഗേള്‍സിന്‍റെ പുറകെ നടക്കുന്നത്”
എനിക്കുത്തരം മുട്ടി
“നീ വാ മെളേ ഇവനെ ഒന്നും ഉപദേശിച്ചിട്ട് യാതൊരു കാര്യവും ഇല്ല. വാ നമുക്ക് അടുകളയിലെക്ക് പോകാം. ചോറും കറിയും ഉണ്ടാക്കുന്നതിനിടക്ക് വിശേഷങ്ങള്‍ പറയാമല്ലോ.”
അഞ്ജലിയെ വിളിച്ചു അമ്മ ഇറങ്ങി പോകുന്ന വഴിക്ക് എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു “നീ ഇവളെ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ പഠിക്കടാ”
എനിക്ക് വിഷമം തോന്നി… അഞ്ജലിയുടെ മുന്നില്‍ വച്ചു തന്നെ അമ്മക്ക് എന്നെ കുറിച്ചു കുറ്റം പറയാന്‍ തോന്നിയുള്ളൂ.. എപ്പോഴും അവളുമായി താരതമ്യം ചെയ്ത് എന്നെ ഇടിച്ചു താഴ്ത്തി പറയും. അവിളിങ്ങനെ ചെയ്തു… അങ്ങനെ ചെയ്തു… നിനക്കും അങ്ങനെ ആയാല്‍ എന്താ… എന്നൊക്കെ…
അതൊക്കെ മറന്ന് ഇന്നു രാത്രി രമേച്ചിയെ കാണാന്‍ പോകുന്നതിനെ പറ്റി ഓര്‍ക്കാന്‍ ഞാന്‍ ശ്രമിച്ചു. എന്‍റെ ആദ്യത്തെ രതി ഇന്നു രാത്രി ആയിരിക്കുമോ.. ഓര്‍ക്കും തോറും എന്‍റെ അടിവയറ്റില്‍ നിന്നും ഒരു ചെറിയ വിറയല്‍ മുകളിക്ക്‌ കയറി. ഇന്ന് രമേച്ചി ഇറങ്ങി വരുമോ..? ഇറങ്ങി വന്നില്ലെങ്കില്‍!!! ഇനി രമേച്ചി വീട്ടുകാരോട് പ്രശ്നമുണ്ടക്കുമോ…? അങ്ങനെ ആണെങ്കില്‍ പിന്നെ തുങ്ങിയാല്‍ മതി……
രാത്രി 1മണിയോടടുക്കുന്നു.. ഞാന്‍ രമേച്ചിയുടെ വീടിനു പിന്നിലെ തൊഴുത്തില്‍ കാത്തു നില്‍ക്കുകയാണ്‌. ചാണകവും പശുക്കളുടെ മൂത്രവും നാറിയിട്ട്‌ അവിടെ നില്‍ക്കാന്‍ വയ്യാ…
അക്ഷമനായി ഇടക്കിടെ ഞാന്‍ രമേച്ചിയുടെ വീടിന്‍റെ പിന്‍വാതില്‍ക്കല്‍ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു..
അര മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ രമേച്ചി ഇറങ്ങി വന്നു.. ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ വാതില്‍ ചാരി രമേച്ചി പതുക്കെ നടന്ന് തൊഴുത്തിനടുത്തെത്തി പതുക്കെ വിളിച്ചു..
“ജിത്തു”
ഒറ്റവലിക്ക് രമേച്ചിയെ അകത്തെക്ക് വലിച്ച് കെട്ടിപിടിച്ച് ആ ചുണ്ടുകളില്‍ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു ഞാന്‍ ഉത്തരമേകി. രമേച്ചിയുടെ കൈകള്‍ എന്‍റെ കഴുത്തിനു പിന്നിലുടെ കൊര്‍ത്തു.
“എന്‍റെ ജിത്തു… ഈ ഒരു ദിവസം ഞാന്‍ എത്ര കാലമായി സ്വപ്നം കാണുന്നു.. എന്താണ് എന്നെ എന്‍റെ ഇഷ്ടത്തിന്‍റെ ആഴം മനസ്സിലാക്കാന്‍ ഇത്രയും വൈകിയത്..”
ശക്തിയോടെ ആ ചുണ്ടുകളില്‍ ഒരു മുത്തം ഞാന്‍ കെടുത്തു… നിമിഷങ്ങളോളം നീണ്ട ഗാഢമായ ഒരു ചുബനം……
അതില്‍ നിന്നും മോചിതയാവനോന്നണം അവര്‍ എന്നെ തള്ളി… അപ്ര്യതക്ഷമായതില്‍ ഞാന്‍ നിലത്തു വിണു…
തല താഴെ ഇടിച്ച വേദനയില്‍ ഞാന്‍ പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു…. രമേച്ചി എവിടെ? രമേച്ചിയുടെ സ്ഥാനത്ത് ഒരു തലയിണ… ഞാനിപ്പോഴും എന്‍റെ മുറിയില്‍ തന്നെ ആണെല്ലോ….
“ഏന്താ ജിത്തു എന്താ മറിഞ്ഞു വീണ ശബ്ദം…” താഴെ നിന്നും അമ്മയുടെ ചോദ്യം
“ഒന്നുമില്ലമ്മേ… തലയിണ താഴെ വിണതാ…” ഞാന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
ആരോ മുകളിലേക്ക് കയറി വരുന്ന ശബ്ദം… ഞാന്‍ വേഗം എഴുന്നേറ്റ് ലുങ്കി തപ്പി…
നാശം അത് എവിടെ പോയി… ദോ കട്ടിലിനടിയില്‍… ങാ കിട്ടി….
എഴുന്നേറ്റു വേഗം ലുങ്കി ചുറ്റി തലയിണ എടുക്കുബോള്‍ വാതില്‍ക്കല്‍ ഒരു നിഴലാട്ടം.
അഞ്ജലിയാണ് ആദ്യം എത്തിയത്…
പിന്നാലെ വരുന്ന അമ്മ ചോദിച്ചു “തലയിണ വീണാല്‍ ഇത്രയും ശബ്ദമോ..”
ഞാന്‍ ഒരു ഇളിച്ച ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു “തലയിണയുടെ കൂടെ ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു”
അഞ്ജലി ചിരിയുടെ മുത്തുകള്‍ പൊഴിച്ചു… പളുങ്ക് പാത്രം വീണുടഞ്ഞപ്പോലെത്തെ ചിരി…
“നിനക്ക് ഒന്നും പറ്റിയില്ലല്ലോ..” അമ്മ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
“വാ മോളേ” അഞ്ജലിയെ വിളിച്ചു അമ്മ താഴേക്ക് പോയി
അഞ്ജലി ഒരു നിമിഷം വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നു… എന്നിട്ട് എന്നെ നോക്കി തലയാട്ടി…
“നിന്‍റെ കള്ളി ഞാന്‍ പിടിച്ചു മോനേ” എന്ന മട്ടില്‍ എന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നും.
നാശം അവള്‍ വല്ലതും കണ്ടുകാണുമോ? വാതിലാണെങ്കില്‍ അടച്ചിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. ഏണിപ്പടില്‍ നിന്നാല്‍ എന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് കുറെശ്ശെ കാണാം… കോറി വരുബോള്‍ അവളെങ്ങാനും വല്ലതും കണ്ടുകണുമോ..? ച്ഛെ നാണക്കേടയല്ലോ….
ഞാന്‍ വാതില്‍ ചാരി മുറിയെന്ന് മൊത്തത്തില്‍ നോക്കി. കിടക്ക ആലങ്കൊലാമായി കിടക്കുന്നു.
കിടക്ക ഒന്ന് കൂടഞ്ഞ്‌ ശരിയാക്കി ഞാന്‍ കുളിക്കാന്‍ കയറി. ഒരു കുളിയും പാസാക്കി താഴെയെത്തി.
ടി.വി മുറിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അഞ്ജലിയും അമ്മയും അവിടെ നേരത്തെ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു… ഇന്ദുലേഖ എന്നൊരു മെഗാ(ദ്രോഹം) സിരിയല്‍ കാണുകയാണ്. വേറെ ഒന്നും ചെയാന്‍ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ട് അവിടെ ഇരുന്നു. ആ വധവും കുറേ പരസ്യങ്ങളും കണ്ട് മതിയായപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന പേപ്പര്‍ വായിച്ചു തുടങ്ങി…
സീരിയല്‍ കഴിഞ്ഞ് ഊണുകഴിക്കാന്‍ അമ്മ വിളിച്ചു. ഊണ്‍ മേശയില്‍ അഞ്ജലിയുടെ നേരെ ആണ് എനിക്ക് വിളബിയിരുന്നത്.. ഞാന്‍ പിന്നെ കഴിച്ചോളും എന്ന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞെഴിയാന്‍ നോക്കി. അവള്‍ വല്ലതും കണ്ടു കാണുമോ എന്നൊരു സംശയം കൊണ്ട് നോരെ നോക്കാന്‍ ഉള്ള മടിയും പിന്നെ രാത്രി നടക്കാന്‍ പോകുന്ന
സംഭവങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള അങ്കലാപ്പും….
“നിന്‍റെ കൂടെ കഴിക്കാന്‍ ഇരിക്കവാ അവള്‍, കുറച്ചു ദിവസം അല്ലേ അവളിവിടെ ഉള്ളു മോനെ” ഒപ്പം ഇരിക്കാന്‍ അമ്മ നിര്‍ബന്ധിച്ചു
നിവര്‍ത്തിയില്ലാതെ ഞാന്‍ ഇരുന്നു… ഊണു കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി എഴുന്നേറ്റു.
“ഇത്രയും വേഗം എഴുന്നേറ്റോ… നീ ഒന്നും കഴിച്ചാലല്ലോ ജിത്തു..”
അമ്മ പരാതി പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാത്ത പോലെ ഞാന്‍ മുകളിലേക്ക് കയറി നേരെ ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് നടന്നു.
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അഞ്ജലി ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് വന്നു
“ഞാന്‍ ഉള്ളത് കൊണ്ടാണോ കഴിക്കാഞ്ഞ” അഞ്ജലി പരിഭവിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു
“ഏയ് അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല”
“കഴിഞ്ഞ പ്രാവിശൃം വഴക്കിട്ടത് നീ ഇനിയും മറന്നിട്ടില്ലെന്നു തോന്നുന്നു. അത് മനസ്സില്‍ വെച്ചോണ്ടിരിക്കുവാണൊ..”
“ഏയ് അതല്ല.. എനിക്ക് ശരിക്കും വിശക്കുന്നില്ല… ഞാന്‍ അമ്മയോട് പറഞ്ഞിരുന്നു”
“മ്മ്” അവള്‍ക്ക് അത് അത്ര വിശ്വാസം വന്നില്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി
“നീ കിടക്കുന്നില്ല” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു
“ങാ ഞാന്‍ കിടക്കാന്‍ പോവാ.. ഗുഡ്നൈറ്റ്‌”
തിരിച്ചു പോകുന്ന അഞ്ജലിയോട് ഞാനും ഗുഡ്നൈറ്റ്‌ പറഞ്ഞു.
എന്‍റെ തലയില്‍ വിണ്ടും ഇന്നത്തെ രാത്രി എന്ത് എന്ന വിചാരങ്ങള്‍ ആയി. വയറില്‍ ഒരു ആളല്‍.. സുനിലിനെ ഒന്ന് വിളിച്ചാലോ? അല്ലെങ്കില്‍ വേണ്ട.. മുറിയില്‍ പോയി കിടന്നാലോ… വേണ്ട ഏങ്ങാനും ഉറങ്ങി പോയാലോ.. ടി.വി തന്നെ തല്‍ക്കാലം ശരണം. ടി.വി. മുറിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ഭാഗ്യത്തിന് ആരും ഇല്ല.. 12 മണിവരെ പല ചാനലുകള്‍ മാറ്റി എന്തെക്കെയോ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.. 12 മണിക്ക് മുറിയിലെത്തി ലൈറ്റ് അണച്ച് കിടക്കയില്‍ ഇരുന്നു.. പോകണോ വേണ്ടയെ എന്ന് കുറച്ചു നേരം ഇരുത്തി ചിന്തിച്ചു… മനസ്സില്‍ മിന്നിമറഞ്ഞ രമേച്ചി ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ വികാരം വിവേകത്തെ കീഴടക്കി.
ശബ്ദ മുണ്ടാക്കാതെ ഞാന്‍ പതുക്കെ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി വാതില്‍ ചാരി കാതോര്‍ത്തു. ശബ്ദം ഒന്നും ഇല്ലെന്നു ഉറപ്പുവരുത്തി ഞാന്‍ പതുക്കെ ബാല്‍ക്കണി വഴി താഴെക്കിറങ്ങി നിഴലുകളുടെ മറ പിടിച്ച് രമേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. രമേച്ചിയുടെ വീടിന്‍റെ അടുതത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവിടെ നിന്നും ചുറ്റും നോക്കി.. ആരും ആ ചുറ്റുവട്ടത്തെന്നും ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കി രമേച്ചിയുടെ വീടിന്‍റെ പിന്നിലേക്ക് നടന്നു. തെഴുത്തതിന്‍റെ നാറ്റാത്തതിന്‍റെ കാര്യം ഓര്‍ത്ത് ഞാന്‍ തെഴുത്തിന്‍ പിന്നിലുള്ള വൈകോല്‍ ഷെഡില്‍ കയറി വീടിന്‍റെ അടുക്കള വാതിലും നില്‍പ്പായി.
പെട്ടെന്ന് രണ്ട് കൈകള്‍ പിന്നില്‍ നിന്നും എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ പൊത്തി… ഞാന്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി.
“പേടിചോ എന്‍റെ ജിത്തു” രമേച്ചിയുടെ ചുടു നിശ്വാസം എന്‍റെ കഴുത്തില്‍ പതിച്ചപഴാണ് എന്‍റെ ശ്വാസം നേരെ വിണത്.
“എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.. ഒരിക്കല്‍ എന്നെ തേടി ജിത്തു വരുമെന്ന്” എന്ന് പറഞ്ഞ് രമേച്ചി എന്‍റെ കവിളില്‍ ചുംബിച്ചു.
“എനിക്ക് എത്ര ഇഷ്ടം ആണ് ഈ ജിത്തുവിനെ എന്ന് അറിയമോ..?” എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അവര്‍ എന്‍റെ മാറിലേക്ക് വീണു….
*************************************************************
“വീട്ടിലേക്കു പോകണ്ട” എന്‍റെ മൂടികളിലുടെ വിരലോടിച്ചു കൊണ്ട് രമേച്ചി ചോദിച്ചു.
“വേണ്ട… എനിക്കിങ്ങനെ രമേച്ചിയുടെ കൈകളില്‍
ഈ മാറില്‍ മുഖമുരുമ്മി ഇരുന്നാല്‍ മതി” രമേച്ചി മുറുകെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
എന്‍റെ താടിയില്‍ പിടിച്ചു ഉയര്‍ത്തി എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് രമേച്ചി സാകൂതം നോക്കി…പിന്നെ എന്‍റെ നെറ്റിയില്‍ മൃദുവായി ചുംബിച്ചു..
“ഇനി എപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ രമേച്ചിയെ കാണുക…?” എന്നെ വിട്ട് എഴുനേല്‍ക്കുന്ന രമേച്ചിയെ നോക്കി ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
ഉത്തരം പറയാതെ രമേച്ചി ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ എന്‍റെ കവിളില്‍ ഒന്നു നുള്ളി
മുറിയുടെ വാതില്‍ക്കല്‍ പോയി ചുറ്റും നോക്കി, ആരും ഇല്ലെന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി. ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞ് രമേച്ചിയോട് വിണ്ടും ചോദിച്ചു..
““ഇനി എപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ രമേച്ചിയെ കാണുക…?”
എന്നെ പതുക്കെ തള്ളി പുറത്തിറങ്ങിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു
“വേഗം പോക്കുള്ളു… നേരം പുലരുന്നു..”
മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു… മതിലിനു മുകളില്‍ നിന്നും ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് കയറി ഞാന്‍ പതുക്കെ അകത്തേക്കെത്തി ആരും ഉണര്‍ന്നിട്ടില്ല… ഞാന്‍ പതുക്കെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ കട്ടിലില്‍ കയറി പുതച്ചു മുടി കിട്ടുന്നു.. പലതും ആലോചിച്ചു ഞാന്‍ എപ്പോഴോ ഉറക്കത്തിലേക്കു വഴുതി.
“ജിത്തു നീ എഴുന്നേറ്റില്ല ഇതു വരെ.. മണി 11ആകുന്നു” അമ്മയുടെ വിളി കേട്ടാണ്ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നത്.
“മ്മ്ം..” മൂളിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു
“അങ്ങനെ നീ തിരിഞ്ഞു കിടന്നുറങ്ങണ്ട എഴുന്നേല്‍ക്കടാ.. ഇത്രയധികം ഉറങ്ങിയാല്‍ കേടാ”
അമ്മ എന്നെ എഴുന്നെല്‍പ്പിച്ചോ അടങ്ങു എന്നു മനസ്സില്‍ ആയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പതുക്കെ കണ്ണുതുറന്നു കണ്ണ് മഞ്ഞളിക്കുന്ന വെളിച്ചം.. ഞാന്‍ വിണ്ടും പുതപ്പിനിടയിലോക്ക് വലിയുന്നത് കണ്ട അമ്മ പുതപ്പ് വലിച്ചു.
“ശ്ശൃൊ… ഒന്ന് ഉറങ്ങാനും സമ്മതിക്കില്ല…. ഈ അമ്മ” ഞാന്‍ പരാതി പറഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റു നേരെ കുളിമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അത് കുറ്റിയിട്ടിരിക്കുന്നു
‘ആരാ അമ്മേ കുളുമുറിയില്‍’”
“അഞ്ജലി ആയിരിക്കും”
“പിന്നെ ഞാന്‍ എങ്ങനെയാ പല്ലുതേക്കുന്നത്. അവള്‍ പുറത്ത് ഇറങ്ങുന്നത് വരെ ഞാന്‍ ഉറങ്ങട്ടെ..’
വീണ്ടും ഒരു ഉറക്കത്തിനുള്ള വഴി തെളിഞ്ഞല്ലൊ എന്ന് സന്തോഷിച്ചു ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“താഴെ ഉണ്ടല്ലോ കുളിമുറി… അങ്ങോട്ട് പോടാ..”
മുറിയിലേക്ക് നടന്ന എന്നെ അമ്മ ഓടിച്ചു
ഞാന്‍ അവിടെ തന്നെ തപ്പിത്തടഞ്ഞ് നല്‍കുമ്പോള്‍ അഞ്ജലി ഇറങ്ങി വന്നു. ഞാന്‍ അവിടെ ഉണ്ടായിരിക്കും എന്ന് അവള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അവളുടെ ആ വരവ് കണ്ട് എന്‍റെ കണ്ണു തള്ളി പോയി. എന്നെ കണ്ടതും അവളും ഒന്ന് ഞെട്ടി. എന്‍റെ നേട്ടം കണ്ടിട്ടാവണം അഞ്ജലി ടവ്വലെടുത്ത്‌ മാറിന്‍റെ കുറുകിയിട്ടു മറച്ചു. ഞാന്‍ ആകെ ചൂളിപ്പോയി. ആ നോട്ടം മാറ്റി ഞാന്‍ നോരെ കുളിമുറിയിലെക്ക് കയറി.
വാതിലടച്ച്‌ ഞാന്‍ മുഖം കഴുകി ബ്രഷില്‍ പോസ്റ്റ് എടുക്കുമ്പോള്‍ വാതില്‍ ഒരു മുട്ട്.
“ആരാ” ഞാനുറക്കെ ചോദിച്ചു
“ഇറ്റ്സ് മീ.. വാതില്‍ ഒന്ന് തുറക്കുമോ?” പുറത്ത് അഞ്ജലിയുടെ സ്വരം.
“എന്തിനാ ഇപ്പൊ തുറക്കാന്‍ പറ്റില്ല” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“ഒരു സാധനം എടുക്കാനാ”
“എന്ത് സാധനം ആണെന്ന് പറ”
“വൈ ഡോണ്ട് യൂ ഓപ്പണ്‍ ദി ഡോര്‍” മദാമ്മ ഇംഗ്ലീഷ് തുടങ്ങി.
“ഞാന്‍ കക്കൂസില്‍ പോയി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാ അത്കൊണ്ട്”
“ച്ഛി… യു ഷെയിംലെസ്സ് തിങ്ങ്.. ഞാന്‍ പിന്നെ എടുത്തോളാം”
ബ്രഷ് വായില്‍ വെച്ച് കൊണ്ട് ഞാന്‍ ചുറ്റും നോക്കി. എന്താണ് അവള്‍ മറന്നത്‌
ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ ഒന്നും കണ്ടില്ല. ടോയിലറ്റ് സീറ്റില്‍ ഇരുന്നപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ അത് കണ്ടത്. വാഷ്ബെയ്സിനു താഴെ ഇരിക്കുന്ന ചവിറ്റുകൊട്ടയില്‍ മൂടിക്കിടയിലുടെ തള്ളിനില്‍ക്കുന്ന ഒരു വെള്ള പൊതി. ഇതെന്താണാവൊ? ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് മൂടി തുറന്ന് അത് എടുത്തു നോക്കി…
അയ്യേ… മെന്‍സസ്സ് ആകുമ്പോള്‍ പെണ്ണുങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന പാഡ്. അതിലപ്പിടി ചോര.. ഒരു വെണ്ടക്കു മണവും. താഴെ വീണ പാഡ് ഒരറ്റത്ത് പിടിച്ചു ഞാന്‍ അത് തിരിച്ചു ചവിറ്റുകൊട്ടയില്‍ ഇട്ട് കൈ കഴുകി.
കുളി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ പുറത്തിറങ്ങി മുറിയിലേക്ക് പോയതും അഞ്ജലി ഓടി കുളിമുറിയില്‍ കയറുന്നത് കണ്ടു.
മുടിയൊക്കെ ചികി കുട്ടപ്പനായി ഞാന്‍ താഴേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ അഞ്ജലി അവളുടെ മുറിയുടെ വാതില്‍ പ്രതൃക്ഷപ്പെട്ടു. ഒരു ചോദ്യവും എത്തി
“നീ അടുത്തായിരുന്നോ..?”
“എന്ത്” ഞാന്‍ അജ്ഞത നടിച്ചു
“ഞാന്‍ ആ ചവിറ്റുകൊട്ടയില്‍ ഇട്ടത്” അഞ്ജലി വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു
“ഞാനെന്താ ചവറു പെറുക്കിയോ നീ കൊട്ടയില്‍ ഇട്ടതൊക്കേ പെറുക്കാന്‍? നീ എന്താ അതില്‍ ഇട്ടത്… കുളിമുറിയാക്കെ നാറ്റാമായിരുന്നു.” ഞാന്‍ ഒരു നമ്പര്‍ ഇട്ടു
“അത്… നീ അറിയണ്ടേ” അഞ്ജലി തിരിഞ്ഞു നടന്നു. അവള്‍ ചമ്മിയെന്നുറപ്പ്.
“അമ്മ വിശക്കുന്നു” താഴെയെത്തി പേപ്പര്‍ എടുത്തുകൊണ്ട് ഞാന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..
“ഊണു കഴിക്കാറായി അപ്പോഴാണ്‌ ഒരുത്തന്‍ പ്രാതല്‍ കഴിക്കാന്‍ എത്തുന്നത്” എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മ ഭക്ഷണം എടുത്തുവെച്ചു.
ഭക്ഷണം കഴിച്ച് പേപ്പറെക്ക വായിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ ടി.വിയില്‍ കണ്ണും നട്ട് ഇരുന്നു. ഞായറാഴ്ച സിനിമ…. അധികം സഹിക്കാന്‍ എനിക്കായില്ല. ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് പോയി. സുനിലിന്‍റെ വീട്ടിലേക്കു വിട്ടാലോ എന്ന് ചിന്തിച്ചു. അവിടെ ചെന്നാല്‍ ഇന്നലത്തെ വിശേഷങ്ങള്‍ വിളമ്പണ്ടി വരും എന്നൊര്‍ത്ത് വേണ്ടെന്ന് വച്ചു. സമയം പോകാന്‍ ഒരു വഴിയും ഇല്ലാതെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആണ് താഴെ നിന്ന് ആരോ കയറി വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്. നോക്കുമ്പോള്‍ അഞ്ജലി എന്തേ പൊതിയുമായി മുറിയിലേക്ക് കയറുന്നത് കണ്ടു. എന്നിലെ ചെകുത്താന്‍ ഉണര്‍ന്നു. ബാല്‍ക്കണിയുടെ വശത്ത് കൂടെ പാരപെറ്റിലോക്ക് ഇറങ്ങി. മുറിയുടെ വെന്‍റിലേറ്ററില്‍ കൈ എത്തിച്ച് വലിഞ്ഞു കയറി ഭിത്തിയില്‍ തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന വാര്‍പ്പില്‍ കാലൂന്നി എത്തിച്ചു നോക്കി. അഞ്ജലി വാതിലടച്ച്‌ എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് പൊതിയഴിക്കുന്നു. പെട്ടെന്ന് ആണ് കൈ വഴുതിയത്‌. നടുവും തല്ലി നേരെ പാരപെറ്റിലോക്ക് വിണു. അകത്ത് കാല്‍ പെരുമാറ്റം… ഞാന്‍ മതിലിനടുത്തേക്കു വലിഞ്ഞു. വാതിലിന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ട് ഞാന്‍ വേഗം ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് ഓടി മുന്‍വശത്ത് നിന്നു…..
മുന്‍ ഭാഗം വയിക്കാത്തവര്ക്കായി ലിങ്ക് കമന്റ്സ് ബോക്സില്‍ ചേര്‍ക്കുന്നു…….
“നീ എന്താ ഇവിടെ ചെയ്യുന്നത്” വാതില്‍ക്കല്‍ അഞ്ജലിയുടെ വിറക്കുന്ന സ്വരം. നാണക്കേടും ദേഷ്യവും ചേര്‍ന്ന് മുഖം ചുവന്നിരിക്കുന്നു.
“ഞാനൊന്നും ചെയ്യുന്നില്ലല്ലോ” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“നീ മുറിയില്‍ എത്തിനോക്കിയില്ലേ?. യു ഡര്‍ട്ടി സ്വൈന്‍” അഞ്ജലി ചീറി
“ഞാന്‍ അമ്മായിയോട് പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നുണ്ട്” ചവിട്ടി മെതിച്ചു അവള്‍ നടന്നകന്നു.
വാതീല്‍ ഉറക്കെ അടക്കുന്ന ശബ്ദം കോട്ടു
ച്ഛെ… ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു… അവള്‍ അമ്മയോട് ഏങ്ങാനും പറഞ്ഞാല്‍.. ഇതെക്കെ അച്ഛനും അമ്മാവനും അറിഞ്ഞാല്‍… പിന്നെ എന്നെ ജീവനോടെ വെച്ചേക്കില്ല.. ഓരോ സമയത്ത് തോന്നുന്ന ദൂര്‍ബൂദ്ധികള്‍.. ഇനി ഇവിടെ നിന്നാല്‍
ശരിയാവില്ല..
അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ സുനിലിന്‍റെ വീട്ടിലേക്കു ഇറങ്ങി.
സുനിലിന്‍റെ വീട് അടുക്കും തോറും എനിക്ക് അവിടെ പോകുന്നതിനെ പറ്റി ആശങ്കയായി.. ഇന്നലത്തെ കഥ അവനോടു പറയണ്ടി വരും. ഞാന്‍ വണ്ടി നോരെ ദാസപ്പന്‍റെ ചായ കടയിലേക്ക് വീട്ടു.
“ങ.. എന്താ ജിത്തു.. കൂട്ടുകാരന്‍ ഇല്ലേ” ദാസപ്പന്‍ ചോദിച്ചു
“സുനിലിനെ ഇന്നു കണ്ടില്ല ദാസ്സേട്ടാ… കടുപ്പത്തില്‍ ഒരു ചായ.. സ്പെഷ്യല്‍” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“കടി വല്ലതും വോണോ” ചായ കൊണ്ട് വച്ചു കൊണ്ട് ദാസ്സപ്പന്‍ ചോദിച്ചു
“രണ്ട് പരിപ്പുവടയും പഴംപൊരിയും പോരട്ടെ ദാസ്സേട്ടാ” വാതില്‍ക്കല്‍ സുനില്‍
“ങാ.. ഞാന്‍ ചോദിച്ചത് ഉള്ളൂ ചാങ്ങാതിയെവിടെ എന്ന്” ദാസ്സപ്പന്‍ സുനിലിനോടായി പറഞ്ഞു
“നീ വരുന്നതും ഈ വഴി പൊരുന്നതും ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ നിന്നും കണ്ടു. ഇവിടെക്കായിരിക്കും എന്ന് ഊഹിച്ചു” അടുത്തു വന്നിരുന്ന് സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ ഒന്ന് മൂളി ചായ വലിച്ചു കുടിച്ചു
ദാസ്സപ്പന്‍ കടി വെച്ചു പോയതിനു ശേഷം ശബ്ദം താഴ്ത്തി അവന്‍ ചോദിച്ചു
“എന്താ മുഖത്തിനൊരു വാട്ടം? അവള്‍ ഇന്നലെ ഇറങ്ങി വന്നില്ല?”
“ഏയ്.. അതല്ല വീട്ടില്‍ ഒരു പ്രശ്നം”
“എന്ത് പറ്റി.? നീ വിണ്ടും അഞ്ജലിയും ആയിട്ട് ഉണ്ടക്കിയോ..?”
“മ്മം” ഞാന്‍ മുളി
“എടാ ഈ ഉടക്കൊക്കെ കളഞ്ഞ് അവളോട്‌ കൂട്ടുക്കുടെടാ… നിന്‍റെ അമ്മവന്‍റെ മോളായത് കൊണ്ട് പുകഴ്ത്തുകയല്ല… എന്താ ഉരുപ്പടി… എന്നെ അന്ന് പരിചയപ്പെടുത്താടാ”
ഞാന്‍ മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്തി വീണ്ടും തലകുനിച്ച് ഇരുന്നു
“ഇത് എന്തോ കാര്യം ആയിട്ടുള്ള ഉടക്കാണല്ലോ.. എന്താടാ കാര്യം.. എന്തായാലും പോട്ടെ… വാ നമുക്കു താളത്തിലേക്ക് പോകാം. നല്ലൊരു സൊയമ്പന്‍ സാധനം ഒട്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്”
ചായയും കടിയും ഒക്കെ കഴിച്ച് തീര്‍ത്ത് ഞങ്ങള്‍ താളത്തിലേക്ക് എത്തി. അവിടെ എത്തി ഞാന്‍ ഒരു സിഗരറ്റ് കത്തിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് സുനില്‍ സാധനവുമായി എത്തി. “ഗ്ലെന്‍ഫിടിച്ച്” എന്ന ഫോറിന്‍ വിസ്കിയുടെ തലതൊട്ടപ്പന്‍
“ഇതെവിടന്ന് ഒപ്പിച്ചു നീ? അടിപെളി..” കുപ്പി കയില്‍ എടുത്തു കൊണ്ട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു
“നമ്മുടെ ഒരു കസിന്‍ ദുബായില്‍ നിന്നും വന്നപ്പോള്‍ കൊണ്ട് വന്നാതാ. രവിയോട് കുറച്ച് കരിക്ക് ചെത്താന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്”
നിമിഷങ്ങളില്‍ രവി കരിക്കു മായി രവി എത്തി
മുന്ന് കരിക്കുകള്‍ ചെത്തി അതിലെ പകുത്തി വെള്ളം കള്ളുക്കുടത്തില്‍ പകര്‍ന്ന് കുപ്പി പൊട്ടിച്ച് കരിക്കിലേക്ക് ഒഴിച്ചു. കരിക്ക് പൊക്കി ചിയേഴ്സ് പറഞ്ഞ് എല്ലാവരും ഒരു കവിള്‍ ഇറക്കി.
“വിസ്കി ഇത്തിരി കൂടിപ്പോയില്ലേ എന്നാ” സുനില്‍ പറഞ്ഞു
“ഏയ്.. കുറഞ്ഞു പോയോന്നോ..” രവി തന്‍റെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു
“ങ്ങാ.. ദിവസവും പട്ടയടിക്കുന്ന നിനക്കൊക്കെ അങ്ങനെയേ തോന്നു”
ഇടക്കൊരു പുകയും കത്തിച്ച് പതുക്കെ ഞങ്ങള്‍ ആ കരിക്ക് കാലിയാക്കി. അടുത്ത റൌണ്ട് ഒഴിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കു ഞാന്‍ പതുക്കെ ഒഴുക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“ഞാന്‍ പൊട്ടെ… എനിക്കൊഴിക്കണ്ട” കുപ്പി അങ്ങനെ തന്നെ എടുത്ത് ഒരു കവിള്‍ കുടിച്ചുകൊണ്ട് രവി പറഞ്ഞു
“എടാ കൂമ്പ് കരിഞ്ഞുപോകും നീ ഇങ്ങനെ കുടിച്ചാല്‍” സുനില്‍ ശാസിച്ചു
“നിനക്കെഴിക്കട്ടെ…” എന്‍റെ ഉത്തരത്തിനു കാത്തുനില്‍ക്കാതെ സുനില്‍ ഒഴിച്ചു
രാണ്ടാം റൌണ്ട് കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ എന്‍റെ കയില്‍ നിന്നും സിഗരറ്റ് എടുത്തുകൊണ്ട് സുനില്‍ ചോദിച്ചു.
“എന്താടാ നീ ഇങ്ങനെ അണ്ടി പോയ അണ്ണാനെ പോലെ ഇരിക്കുന്നേ.. ചിയര്‍ അപ്പ് മാന്‍”
“അണ്ടിയും പോയി മാനവും പോയി മോനെ” തലക്ക് പിടിച്ച വിസ്ക്കിയുടേ സ്വതന്ത്രത്തില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“ഇന്ന് രാവിലെ കുത്തികഴപ്പ് മൂത്തു എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ… ആ മറുതെടെ മുറിയില്‍ ഞാന്‍ ഒന്ന് എത്തി നോക്കി”
“എടാ കള്ളാ… അവളൊട് ഒടക്കാണെന്നല്ലെ നീ പറഞ്ഞെ…. എന്നിട്ട്”
“ങാ.. ഒരു ബലഹീന നിമിഷത്തില്‍ അങ്ങനെ പറ്റിപോയി… സിന്‍ പിടിച്ചപ്പോള്‍ കൈ തെന്നി താഴെ. അവള്‍ കൈയോടെ പിടിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മതിയല്ലോ” ഞാന്‍ സ്ഥിതിഗതികള്‍ വിവരിച്ചു.
“മ്മ്ം” സംഗതി സീരിയസ്സ് ആണെല്ലോ” സുനില്‍ വിലയിരുത്തി
“അമ്മയോട് പറയുമെന്ന ഭീഷണി. എങ്ങാനും പറഞ്ഞാല്‍… പിന്നെ തങ്ങുകയോ വഴിയുള്ളൂ. അവള്‍ ആയതുകൊണ്ടാ പേടി. ചിലപ്പും വിളിച്ചു പറയും”
“ഏയ്… അങ്ങനെ വരാന്‍ വഴിയില്ല… അവളത്ര തന്‍റേടി ആയിരുന്നങ്കില്‍ നിന്‍റെ ചെകിട്ടത്തൊന്നു ചൂടൊടെ പൊട്ടിച്ചേനെ. നീ വരുന്നവരെ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്… അപ്പോ പറയാന്‍ സാധ്യത ഇല്ല” സുനിലിന്‍റെ അഭിപ്രായം
ശരിയാണെന്ന് എനിക്കും തോന്നി, ഒരുപക്ഷേ അവള്‍ പറയില്ലായിരിക്കും, എന്തായാലും രാത്രിക്ക് മുന്‍പ് വീട്ടിലേക്കു പോക്കേണ്ടെന്ന് തിരുമാനിച്ചു. മൂന്നാമത്തെ റൌണ്ട് ഒഴിച്ചതും തീര്‍ന്നതും ഞാന്‍ അറിഞ്ഞ ഇല്ല… പിമ്പിരി അയി ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയതുപ്പോലും അറിഞ്ഞില്ല.
“വാ.. വലതും കഴിച്ചിട്ടു വരാം… വിശക്കുന്നു..” എന്നെ തട്ടി എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു കൊണ്ട് സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
നേരം സന്ധ്യയായി… ഇരുട്ടു മുടിതുടങ്ങിരുന്നു. തലക്കിപ്പോഴും ഒരു മന്ദിപ്പ്.
ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് സുനിലിന്‍റെ പിന്നാലെ നടന്നു… എന്‍റെ കാലുകള്‍ ശരിക്കും നിലത്തുറക്കുന്നില്ല. ദാസ്സപ്പന്‍റെ ചായകടയില്‍ പോയി പൊറട്ടയും ചിക്കന്‍ കറിയും കഴിച്ച് രണ്ട് ഗ്ലാസ്‌ നാരങ്ങാവെള്ളം കൂടി കുടിച്ചപ്പോഴാണ് ഇത്തിരി ആശ്വാസം ആയത്. പിന്നെ വിണ്ടും വീട്ടിലെ അവന്‍റെ മുറിയില്‍ എത്തി.
ഗ്ലാസ്‌കള്‍ എടുത്ത് ഒരു സ്മോള്‍ ഒഴിച്ചു നീട്ടി കൊണ്ട് സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
“ഇതും കൂടി കെറ്റിക്കോ.. എല്ലാം നീറ്റയിക്കൊള്ളും”
രാത്രി വൈകുന്നത് വരെ ഓരോ സ്മോളുകള്‍ അകത്ത് പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
“എടാ.. ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്കു പോണു” സുനിലിനോട് പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു.
“ഈ നിലയില്‍ നീ ഇന്നു പൊക്കണ്ട. ഇന്നിവിടെ കിടന്നോ”
“ഏയ്.. എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല വീട്ടില്‍ പോകണം”
ഞാന്‍ തപ്പി തപ്പി പടികള്‍ ഇറങ്ങി ബൈക്കിനരികില്‍ എത്തി. സ്റ്റാര്‍ട്ടാക്കാന്‍ തന്നെ കുറച്ചു പാടുപെട്ടു. കൈയും കാലും ഒന്നും വഴങ്ങുന്നില്ല… ബൈക്ക് എടുത്ത് ഞാന്‍ പതുക്കെ വീട്ടിലേക്ക് ഓടിച്ചു… കുറച്ചു തണുത്ത കാറ്റ് അടിച്ചപ്പോള്‍ ഇത്തിരി ആശ്വാസം തോന്നി തുടങ്ങി
വീട്ടില്‍ അഞ്ജലി ഉണ്ടാക്കിയെക്കാവുന്ന ഭൂകമ്പങ്ങളെ കുറിച്ചായിരുന്നു അപ്പോഴും ചിന്ത. വഴിയെ ഒരു പാണ്ടി ലോറിക്കാരന്‍റെ തെറി കേട്ടെന്നല്ലാതെ മറ്റ് കുഴപ്പങ്ങള്‍ ഒന്നുമില്ലാതെ വീട്ടിലേക്കൊത്തിപ്പൊട്ടു. ബൈക്ക് ഷെഡില്‍ വച്ച് എന്‍റെ കയ്യിലുള്ള താക്കോല്‍ കൊണ്ട് കതക് തുറന്ന് അകത്ത് കയറി. ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ച പോലൊന്നും ആരും കാത്തിരിപ്പില്ല… ഉറക്കമായെന്നു തോന്നുന്നു ഞാന്‍ അധികം ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. മുറിയിലെ ഇരുട്ടില്‍ ഞാന്‍ കുറച്ചു നേരം ഞാന്‍ ഇരുന്ന് ചിന്തിച്ചു… അഞ്ജലി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു കാണുമോ എന്ന ചിന്ത എന്നെ വല്ലാതെ അലട്ടി. അവസാനം ഒരു തീരുമാനം എടുത്തിട്ട് ഞാന്‍ മുറിയില്‍ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. തലയില്‍ ചോരക്ക് പകരം വിസ്കി ഓടുമ്പോള്‍ വിവേകമെവിടെ.. ഞാന്‍ അഞ്ജലിയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി.
അഞ്ജലിയുടെ മുറിയുടെ മുന്നില്‍ എത്തി ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം കാതോര്‍ത്തു…. നിശബ്ദതയും വിസ്കിയും തന്നെ ധൈര്യത്തില്‍ ഞാന്‍ അവളുടെ മുറിയുടെ വാതില്‍ മെല്ലെ തള്ളി. കുറ്റിയിട്ടിട്ടില്ല…
വാതില്‍ പാളികള്‍ക്ക്‌ ഇടയിലൂടെ ഞാന്‍ ഒന്നെത്തി നോക്കി… വെന്‍റിലേറ്ററില്‍ നിന്നും വരുന്ന നില വെളിച്ചം മുറിയില്‍ ഒരു ഇളം പ്രകാശം വിതറി. ഞാന്‍ ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ മുറിയില്‍ കയറി വാതില്‍ ചേര്‍ത്തടച്ചു. കട്ടിലിനടുത്തോക്ക് നീങ്ങി. മുറിയില്‍ നടുന്നതെന്നും അറിയാതെ സുഖനിദ്രയിലാണ്
അഞ്ജലി… മുടി പാതി മുഖത്തെ മറച്ചിരിക്കുന്നു…. താളത്തില്‍ ഉയര്‍ന്ന് പൊങ്ങുന്ന മാറിടം… തുടകള്‍ക്കു മേലെ കയറി കിടക്കുന്ന നൈറ്റി…. കടഞ്ഞെടുത്ത പോലുള്ള കാലുകള്‍ നിലവെളിച്ചത്തില്‍ തിളങ്ങുന്നു. എന്‍റെ സിരകളില്‍ ചൂടുപിടിച്ചു തുടങ്ങി…. ഞാന്‍ ആ തുടകളില്‍ നോക്കി കൊണ്ട് കട്ടിലിനടുത്ത് നിലത്ത് മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു… തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന മട്ടില്‍ എന്‍റെ കൈകള്‍ അവളുടെ കാലുകളെ തഴുകി. എന്‍റെ വിരലുകള്‍ അഞ്ജലിയുടെ കാലുകളില്‍ അമര്‍ന്നതും
“ആരാ അത്….” അഞ്ജലിയുടെ വിറയാര്‍ന്ന സ്വരം
ഒറ്റച്ചാട്ടത്തിന് ഞാന്‍ അവളുടെ മേല്‍ കയറി. അവളുടെ കഴുത്തില്‍ കുത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“മിണ്ടരുത്… കൊന്നുകളയും ഞാന്‍. നീ എന്നെ പറ്റി പാരതി പറയും അല്ലേ… അമ്മയോട് വല്ലതും പറഞ്ഞാല്‍.. നിന്നെയും കൊണ്ടേ ഞാന്‍ പോകൂ”
തിരച്ചൊരാക്രമണം ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല… അവളുടെ ആഞ്ഞുള്ള തള്ളലില്‍ ഞാന്‍ കട്ടില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു… വിഴുന്നതിനോടെപ്പം തല എവിടെയോ ചെന്നിടിച്ചു… എന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ ഇരുട്ടു കയറി.
“ജിത്തു.. എഴുനേല്‍ക്ക് കോളേജില്‍ പോകണ്ടേ?
അമ്മ ദൂരെ എവിടെ നിന്നേ വിളിക്കുന്നത് പോലെ
തലക്ക് ഒരു പത്ത് കിലോ കൂടിയപോലെ… വിസ്കിയുടെ കെട്ട് വിട്ടിട്ടില്ല… ഇന്നലെ അഞ്ജലിയുടെ മുറിയില്‍ പോയത് സ്വപ്നം ആയിരുന്നോ..? ഞാന്‍ തലയുടെ പിന്നില്‍ തൊട്ട് നോക്കി. നല്ല വേദന.. അപ്പോള്‍ സ്വപ്നം ആയിരുന്നില്ല… ഇന്നലത്തെ ദിവസം മൊത്തം ഒരു കറുത്തനാള്‍ ആയിരുന്നു. ഇനി എന്തൊക്കെ സംഭവിക്കാനിരിക്കുന്നത് ആവോ….
ഇതൊക്കെ അച്ഛനും അമ്മയും അറിഞ്ഞാല്‍ വീടിനു പുറത്താക്കിയത് തന്നെ. അവര്‍ അറിഞ്ഞു കാണുമോ. അഞ്ജലിയുടെ മുറിയുടെ നേരെ ഞാന്‍ ഒന്നു പാളിനോക്കി… ഇതുവരെ തുറന്ന മട്ട് കാണുന്നില്ല.. അവളുടെ മുറിയില്‍ നിന്നും എന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് എങ്ങനെ എത്തി എന്ന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും പിടികിട്ടുന്നില്ല.. ഇനി അത് സ്വപ്നം ആയിരുന്നോ? ഉറക്കത്തില്‍ ഏങ്ങാനും തല ഇടിച്ചതാണോ? ആരോട് ചോദിക്കാന്‍… കുളിമുറിയില്‍ എത്തി ഞാന്‍ നേരെ ഷവറിനു കീഴെ പോയി നിന്നു. തണുത്ത വെള്ളം തലയില്‍ വീണപ്പോള്‍ ആശ്വാസം തോന്നി.
വൈകി എത്തിയത് കൊണ്ട് ആദ്യത്തെ ക്ലാസ്സില്‍ കയറാതെ ഞാന്‍ കാന്‍റീനില്‍ എത്തി. സുനില്‍ നേരത്തെ ഇരിപ്പു പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരു ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നു. കൊട്ട് വിടാനും വാളുവെച്ചതിന്‍റെ ക്ഷീണം മാറാനും ഒക്കെ ഉത്തമമാണ് ഐസ്ക്രീം എന്ന് അവര്‍ പറയാറുണ്ട്‌. ഒരു ചായയും വാങ്ങി ഞാനും അവന്‍റെ കൂടെ കൂടി.
“നീ ഇന്നലെ വീട്ടില്‍ എത്തിയോ മോനെ ദിനേശ..”
“ങാ.. ഒരു പാണ്ടിയുടെ തെറി കേട്ടെന്നല്ലാതെ മറ്റു കുഴപ്പങ്ങള്‍ ഒന്നും ഇല്ലാതെ എത്തിപ്പെട്ടു”
“നീ പോയതില്‍ പിന്നെ വാളൊട് വാള്‍ ആയിരുന്നു മോനെ… ഇപ്പോഴും നല്ല തലവേദന” നെറ്റിയില്‍ കൈ വച്ചു കൊണ്ട് സുനില്‍ പറഞ്ഞു
“എന്‍റെയും തല പെരുക്കുന്നു. അതിന്‍റെ കൂടെ തല എവിടെയോ ഇടിച്ചെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞാന്‍ നിന്‍റെ വീട്ടില്‍ വെച്ച് ഏങ്ങാനും വീണിരുന്നോ?” തലയുടെ പിന്നില്‍ കൈ ഓടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“ഏയ്.. എവിടെ നോക്കട്ടെ.. ഇത് എവിടെയോ കാര്യമായി മുട്ടിയതാണല്ലോ… മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്‌. എവിടെ മറിഞ്ഞു വീണതാടാ” മുറിവ് പരിശോധിച്ച് കൊണ്ട് സുനില്‍ പറഞ്ഞു.
എവിടെ വീണതാണാവോ.. അടുത്ത ഹവര്‍ ആരുടെ ആണ്..”
“അടുത്തത് കരടിയുടെ ക്ലാസ്സ് ആണ്. എനിക്ക്
അതില്‍ ഇപ്പോഴേ അറ്റന്‍ഡന്‍സ് കുറവാ ഇനിയും കേറാതിരുന്നാല്‍ അയാളെന്‍റെ ചീട്ട് കിറും. വാ..”
ഞങ്ങള്‍ ക്ലാസിലേക്കു നടന്നു.
പോകുന്ന വഴി കോളേജില്‍ പതിവില്ലാത്ത ഒരു തിരക്ക് … കുറെ വയസ്സന്‍മാരും ആന്‍റിമാരും പിള്ളേരും ഓക്കെ നില്‍പ്പുണ്ട്
“എടാ.. ഇന്നാണ് കൌണ്‍സിങ്ങ് തുടങ്ങുന്നത്. നമ്മുടെ ആദ്യ റാഗിങ്ങിന്‍റെ ഇരകള്‍ ആരാണ് എന്ന് ഇന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നു” ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ സുനില്‍ പറഞ്ഞു
“മുലകുടി മാറാത്ത കുറെ എണ്ണം ഉണ്ടല്ലോടാ… വാ കരടിയുടെ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞിട്ട് നോക്കാം” ഞങ്ങള്‍ വേഗം ക്ലാസിലേക്ക് നടന്നു.
ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങള്‍ പുതിയ ഇരകളെ കാണാന്‍ ഇറങ്ങി. ഇതില്‍ എത്ര പേര്‍ ചേരും എന്ന് യാതൊരു പിടിത്തവും ഇല്ല.. വന്ന എല്ലാത്തിനെയും മൊത്തം കാണുക എത്ര ചരക്കുകള്‍ വന്നു. ആരെ ഒക്കെ റാഗിങ്ങിനു നോട്ടമിടാം എന്നൊക്കെ ഉള്ള കണക്കെടുപ്പ്. ഇന്നലെ എന്ന കുറുത്ത അധ്യായം മറന്ന് ഞാന്‍ ചേക്കേറാന്‍ കൂടി തോടി പുതിയ പറവകളെ കാണാന്‍ പോയി. അവിടെ എല്ലാ തരക്കാരും ഉണ്ട്.. ഗ്രാമീണതയുടെ നിഷ്കളങ്കത ഇപ്പോഴും കളയാതെ സുക്ഷിക്കുന്ന നാടന്‍ പെണ്‍കുട്ടി മുതല്‍ അമേരിക്കയിലാണോ എന്ന് തൊന്നിപ്പിക്കുന്ന അള്‍ട്രാ മോഡേണ്‍ ആയ നാടന്‍ മദാമ്മ വരെ… പുസ്തകപ്പുഴു എന്ന് മുഖത്ത് എഴുതിവെച്ചവര്‍ മുതല്‍ ചുണക്കുട്ടന്മാര്‍ വരെ… അവരുടെ ജീവിതത്തിന്‍റെ വഴിതിരുവില്‍ നില്‍ക്കുന്നു. ഒരു വര്‍ഷം മുന്‍പ് ഒരല്‍പ്പം പോടിയൊട ഞാനും ആ കൂട്ടത്തില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. പഴയകാലം അയവിറക്കി പുതിയ പിള്ളേരെ നോക്കി അങ്ങനെ നടക്കുമ്പോള്‍ ആണ് ആ മുഖം ഞാന്‍ കണ്ടത്. രാത്രിയില്‍ ഉദിച്ച പൂര്‍ണ ചന്ദ്രനെ പോലെ… വിടര്‍ന്ന സൂര്യകാന്തി പോലെ നിഷ്കളങ്കത വിളയാടുന്ന ആ മുഖം.. വര്‍ഷങ്ങളായി എന്‍റെ ഉപബോധ മനസ്സില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന സ്വപ്നങ്ങളില്‍ മാത്രം കണ്ട്. നേരിട്ട് കാണാന്‍ കൊതിച്ച അതോ മുഖം
“എന്ത് ആലോചിച്ചു നില്‍ക്കുവാടാ അവിടെ വേഗം വാടാ” സുനലിന്‍റെ ശബ്ദം എന്നെ ഉണര്‍ത്തി.
“ദാ.. അവിടെ..” എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ അങ്ങോട്ട് കൈ ചൂണ്ടി
എവിടെ പോയി… ഞാന്‍ ചുറ്റും നോക്കി. ഇല്ല… എങ്ങും കാണാന്‍ ഇല്ല എന്നെ ഒരു മാത്രയില്‍ മോഹിപ്പിച്ച് എങ്ങോ കടന്നു കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
“എന്താടാ…?” സുനില്‍ ചോദിച്ചു
“ഒന്നുമില്ല.. പരിചയം ഉള്ള ആരെയോ കണ്ട പോലെ” അള്‍ക്കൂട്ടത്തിലോക്ക് വീണ്ടും പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“വാ പോകാം… അടുത്ത ഹവര്‍ തുടങ്ങാറായി”
അന്നു മുഴുവന്‍ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ആ മുഖം ആയിരുന്നു… ഉച്ചക്ക് ഞാന്‍ കോളേജ് മുഴുവന്‍ മറ്റൊരു തിരച്ചില്‍ നടത്തി. പക്ഷേ ഫലം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ക്ലാസുകള്‍ കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു പോകുമ്പോള്‍… ഇന്നലത്തെ സംഭവങ്ങളുടെ ഭവിഷ്യത്തുകള്‍ ഓര്‍ത്ത് എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ഒരു ഭയം വളരാന്‍ തുടങ്ങി. ഞാന്‍ നേരെ ലൈബ്രറിയില്‍ പോയി പുസ്തകങ്ങള്‍ മറിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു… ഇരുട്ടായപ്പോള്‍ ഒരു ഭൂകമ്പം പ്രതീക്ഷിച്ച് ഞാന്‍ മെല്ലെ വീട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി… കോളേജില്‍ നിന്നും വീട്ടിലേക്കു വഴി മുഴുവന്‍ എന്‍റെ മനസ്സിലെ ചിന്തകള്‍ കുടികൊണ്ട് വന്നു. വണ്ടി ഷെഡില്‍ വെച്ച് ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്കു കയറുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അച്ഛന്‍റെ ബെല്‍റ്റിന്‍റെ ചൂട് പണ്ട് അറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ ഓടിയെത്തി.
വീട്ടില്‍ കയറുമ്പോള്‍ ഒരു സ്മശാനമൂകത ആണ് വരവേറ്റത്. ഡ്രോയിങ്ങ് റൂമില്‍ പേപ്പര്‍ വായിച്ചുകൊണ്ട് അച്ഛന്‍ ഇരിക്കുന്ന. അടുക്കളയില്‍ നിന്നും പാത്രങ്ങള്‍ കഴുകുന്നത് കേള്‍ക്കാം.
“രാധേ.. ദേ എത്തി നിന്‍റെ പൊന്നോമന പുത്രന്‍” അച്ഛന്‍റെ കടുത്ത ശബ്ദം എന്‍റെ വിറകുട്ടി… കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ… ഇപ്പോഴും അച്ഛന്‍ ഒന്ന് കടുപ്പിച്ച് നോക്കിയാല്‍ എന്‍റെ മുട്ട് ഇടിക്കും.
“എവിടെ ആയിരുന്നെടാ ഇന്നലെ രാത്രി? നേരത്തും കാലത്തും വീട്ടില്‍ വരണം എന്ന് ഞാന്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ..?” അച്ഛന്‍റെ ചോദ്യത്തിനു മുന്നില്‍ തലകുനിച്ച് നിന്നതേയുള്ളു.
“ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ എവിടെ പോയി കിടക്കുകയായിരുന്നു ഇന്നലെ എന്ന്” തലയില്‍ ആദ്യത്തെ കിഴക്കു വീണു.
“നിങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെ സ്റ്റേഷനില്‍ ചോദിക്കുന്ന പോലെ അവനോട് ചോദിച്ചാല്‍ അവന്‍ എങ്ങനെ പറയാനാ..” അമ്മ എന്നെ പിന്താങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍… നോട്ട് എഴുതാന്‍.. സുനിലിന്‍റെ വീട്ടില്‍…” ഞാന്‍ വിക്കി
“നിനക്ക് മര്യാദയ്ക്കു നോട്ട്സ് എഴുതിയാല്‍ എന്താ. അതിന് ക്ലാസ്സില്‍ കയറിയാല്‍ അല്ലേ” അടുത്ത കിഴുക്ക്‌ വീണു.
“ആ കുരുത്തംകെട്ടവന്‍റെ കൂട്ടിക്കെട്ടും” കിഴുക്കളുടെ എണ്ണവും ശക്തിയും കൂടി വന്നു. ഒരു കിഴുക്ക്‌ തലക്ക് പിന്നിലാണ് കിട്ടിയത്.. പ്രാണന്‍ പോകുന്ന വേദന ഞാന്‍ കടിച്ചമര്‍ത്തി
“മതിയെന്നേ അവന്‍റെ തല നിങ്ങള്‍ കിഴുക്കി പൊട്ടിക്കും” അമ്മ ഇടക്ക് കയറി എന്നെ ഉന്തി തള്ളി മുകളിലേക്ക് വീട്ടു.
മുറിയില്‍ കയറി ഞാന്‍ കതകടച്ച് ലൈറ്റ് അണച്ച് കിടന്നു. വേദനയേക്കാള്‍ എറെ ആശ്വാസം ആയിരുന്നു മനസ്സില്‍… അഞ്ജലി ഒന്നു പറഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന ആശ്വാസം. പക്ഷെ അമ്മ ഊണുകഴിക്കാന്‍ വിളിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പരിഭവിച്ചു കിടന്നു. അമ്മ പതിവുപോലെ വന്ന് എന്‍റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്ന് അനുനയിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ കഴിക്കില്ലെന്ന് ദുര്‍വാശി പിടിച്ചു… കാരണം അഞ്ജലിയുടെ മുന്നില്‍ പോയി ചാടാതിരിക്കുകയായിരുന്നു ലക്ഷ്യം… താഴെ ചെന്നു അച്ഛനോട് വഴക്ക് കൂടുന്നത് കേട്ടു.
“അത്ര വാശിയാണെങ്കില്‍ അവന്‍ കഴിക്കണ്ടെടി. ഒരു ദിവസം പട്ടിണി കിടന്നത് കൊണ്ട് ചത്തെന്നും പൊകത്തില്ല” അച്ഛന്‍ വാഗ്വാദം നിര്‍ത്തി കൊണ്ട് പറയുന്നത് കോട്ടു. അഞ്ജലിയുടെ മുറിയില്‍ നിന്നും അനക്കം ഒന്നു ഇല്ല..
ഞാന്‍ അശ്വാസത്തോടെ കിടന്നുറങ്ങി.
പിറ്റേന്ന് പതിവ് പോലെ കോളേജിലേക്ക് പോയി. ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞ് ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്കു വീട്ടു. മുകളീല്‍ എന്‍റെ മുറിയില്‍ പോയി ലുങ്കിയും ഉടുത്ത് കൈകാല്‍ കഴുകി ഞാന്‍ ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് നടന്നു. ബാല്‍ക്കണിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അഞ്ജലി അവിടെ നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു… നില്‍ക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നു ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം സംശയിച്ചു.
“യു ബാക്ക് ഫ്രം കോളേജ്” അഞ്ജലിയുടെ ചോദ്യത്തിന് ഒരു മുളലില്‍ ഉത്തരം നല്‍കി.
“നീ എന്തിനാ അന്ന് രാത്രി എന്‍റെ മുറിയില്‍ കയറി വന്നത്” ബാല്‍ക്കണിയുടെ വാതിലിലോട്ട്‌ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് അഞ്ജലി ചോദിച്ചു.
“അത്.. ഞാന്‍… നീ അമ്മയോട് പറയും എന്ന് പറഞ്ഞ്” അപ്രതീക്ഷിതമായി വന്ന ആ ചോദ്യത്തിന് മുന്നില്‍ ഞാന്‍ പകച്ചു പോയി.
“അത് നീ എന്‍റെ മുറിയില്‍ എത്തി നോക്കിയിട്ടില്ല. അതും ഞാന്‍ പാഡ് മാറ്റുമ്പോള്‍. വ്യത്തിക്കെട്ടവന്‍” അഞ്ജലിയുടെ മുഖം ചുളിഞ്ഞു
“അതിന് നീ പാഡ് മാറ്റാന്‍ കയറിയതാണെന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ” ഇത്തിരി ധൈര്യം സംഭരിച്ച് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു…
“ആരാ മുറിയില്‍ കയറിയത് എന്ന് നോക്കിയതാ..”ഞാന്‍ വെറുതെ മുട്ടു ന്യായം പറഞ്ഞു
“മ്മ്ം” എന്നെ ഒരു സംശയത്തോടെ അഞ്ജലി മൂളി
“അതു ശരി… പാഡ് മാറ്റുമ്പോള്‍ നോക്കിയതാണോ പ്രശ്നം… അല്ലാത്തപ്പോള്‍ നോക്കിയാല്‍ പ്രശ്നം ഒന്നുല്ലോ…”
“എന്തായാലും ഗേള്‍സിന്‍റെ മുറിയില്‍ അങ്ങനെ എത്തിനോക്കാന്‍ പാടുണ്ടോ” എന്‍റെ മനസ്സ് വായിച്ചെന്ന പോലെ അവള്‍ പറഞ്ഞു.
സംസാരം പോകുന്ന ദിശ എനിക്ക് കുടുതല്‍ ധൈര്യം തന്നു
“അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും പെണ്ണല്ലല്ലോ… നീ എന്‍റെ മുറപ്പെണ്ണല്ലേ” അവളെ ഒന്ന് ചൂടാക്കാന്‍ തന്നെ തിരുമാനിച്ചു
“അയ്യോ… മുറപ്പെണ്ണ്‌.. ഐ ഹേറ്റ് ദിസ്‌ കോണ്‍സെപ്റ്റ്” അഞ്ജലി ചിറി
“പക്ഷേ ഇവിടെ ഇപ്പോഴും അതൊക്കെ ആണു നാട്ടുനടപ്പ്” എരിവു കയറ്റാനായി ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
“ഡ്രങ്കാര്‍ട് ആയ മുറച്ചെറുക്കനെ എനിക്ക് വേണ്ട”
“ഞാന്‍ കുടിക്കും എന്ന് ആരാ പറഞ്ഞേ”
“അന്ന് വന്നപ്പോള്‍ യൂ ആര്‍ ഔട്ട്. വീണിട്ട് പിന്നെ ഒരു അനക്കവുമില്ല… ബ്രീത്ത്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ടോ എന്ന് നോക്കിയപ്പോള്‍ എന്തൊരു സ്മെല്ല്.. ഹൊ, നിന്നെ വലിച്ചു റൂമില്‍ എത്തിക്കാന്‍ കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടി” മൂക്ക് ചുളിച്ചു കൊണ്ട് അഞ്ജലി പറഞ്ഞു
“അതിന് നിന്‍റെ അമേരിക്കക്കാരൊക്കെ കുടിയന്‍മാരല്ലേ. കുടിച്ചാല്‍ നീയും ഔട്ടാകും” ഞാനൊന്ന് കുത്തിയിളക്കി
“മ്മ്ം… ഒഫ്കോഴ്സ് നോട്ട്.. ഞാനിതുവരെ ഔട്ട് ആയിട്ടില്ല” അവളുടെ വായില്‍ നിന്നും അറിയാതെ വന്നു
“ങാഹാ… അപ്പോ നിയും വീശുമല്ലെ. കൊള്ളാല്ലോ മോളേ…” അവളുടെ കള്ളി കയ്യോടെ പിടിച്ച സ്ന്തോഷത്തില്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“അങ്കിള്‍നും ആന്‍റിക്കും അറിയുമോ”
“ങാ.. ദേ നോ ഇറ്റ്‌” അഞ്ജലി വിക്കി
“എന്നാല്‍ അവരു വരുമ്പോള്‍ ചോദിക്കാം” ഞാന്‍ ചെറിയൊരു ഭീഷണി ഇട്ട്കൊടുത്തു.
അഞ്ജലിയുടെ മുഖം ചുവന്നു
“ശരി എന്നാല്‍ നമുക്ക് കോംപ്രമൈസ്‌ ആവാം. എന്തേ” കിട്ടിയ കച്ചിതുരുമ്പില്‍ കയറി പിടിച്ച് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
മുഖം കുനിച്ചു അഞ്ജലി അകത്തേക്ക് നടന്നു.
അപ്പോള്‍ തല്‍ക്കാലം രക്ഷപ്പെട്ടു. എന്നാലും കുറച്ചു കൂടി ബലമുള്ള എന്തെങ്കിലും കാരണം തപ്പി കണ്ടു പിടിക്കണം… അമേരിക്കയില്‍ ഇവള്‍ക്ക് വല്ല കാമുകന്‍മാരെ ഉണ്ടെന്ന തുമ്പോ തൂരിമ്പോ… അവരുടെ കത്ത്, ഫോട്ടോ അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും കിട്ടിയാല്‍ കാര്യങ്ങള്‍ പിന്നെ വരുതിയില്‍ ആയേനെ. അത് പക്ഷേ ഇപ്പോള്‍ തപ്പാന്‍ പറ്റില്ല. രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് ഇവള്‍ ചെറിയുമ്മയുടെ വീട്ടില്‍ പോകും. അപ്പോള്‍ പരിപാടി ഒപ്പിക്കാം. പക്ഷേ ഇനി മുതല്‍ എത്തിനോട്ടം പറ്റില്ല. കുറച്ച് കാലത്തെങ്കിലും.
രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കിടക്കാന്‍ പോകുന്നതിന് മുന്‍പ് ബാത്ത്‌റൂമില്‍ പോയപ്പോള്‍ ഒരു ദുര്‍ബുദ്ധി തോന്നിയത്. കഴിഞ്ഞ തവണ അങ്കിള്‍ കൊണ്ടുവന്ന ഒരു ഡിജിറ്റല്‍ കാംകോഡര്‍ താഴെ പൊടിപിടിച്ച് ഇരിപ്പുണ്ട്. അത് അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും ഒപ്പിക്കാന്‍ പറ്റിയാല്‍…
ഞാന്‍ താഴെ എത്തി, അമ്മ അപ്പോഴും അടുക്കളയില്‍ തന്നെ
“അമ്മ.. ആ കാംകോഡര്‍ എവിടെയാ വച്ചിരിക്കുന്നത്..? ഞാന്‍ അടുക്കള വാതില്‍ നിന്നും ചോദിച്ചു
“അത് ആ മുറിയിലെ അലമാരിയില്‍ കാണും. എന്തിനാ?” അമ്മ ചോദിച്ചു.
“അടുത്ത അഴ്ച കോളേജില്‍ നിന്നും മുന്നാറില്‍ പോകുന്ന കാര്യം ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നില്ല.. അവിടെ പോകുമ്പോള്‍ കൊണ്ടു പോകാന്‍ ആണ്. പോകുന്നതിന് മുന്‍പ് അത് എങ്ങനെയാണ് എന്ന് ഒന്ന് നോക്കി മനസ്സിലാക്കാനാ” ഞാന്‍ കാരണം ബോധിപ്പിച്ചു.
“ഈ രാത്രിയില്‍ തന്നെ വോണോ നാളെ രാവിലെ എടുത്തു തന്നാല്‍ പോരെ” പാത്രങ്ങള്‍ കഴുകി കൈ തുടച്ച്‌ കൊണ്ട് അമ്മ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നെടുത്തു താ അമ്മ” ഞാന്‍ കെഞ്ചി
“ശ്ശൊ… അച്ഛനും മോനും എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാല്‍ അപ്പൊ തന്നെ കയ്യില്‍ കിട്ടണം, വാ”
അമ്മയുടെ പിന്നാലെ ഞാനും മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. കാംകോഡര്‍ കയ്യിലാക്കി തിരിച്ച് എന്‍റെ മുറിയില്‍ എത്തി. സോണിയുടെ പുതിയ മോഡല്‍ ആണ്. കയ്യില്‍ ഒതുങ്ങുന്നത്ര ചെറുത്. അതിന്‍റെ കുടെ ഉള്ള പുസ്തകം നോക്കിയും ചില പരിക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്തിയും ഞാന്‍ അതിന്‍റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കി. പരിക്ഷണങ്ങള്‍ കഴിഞപ്പോള്‍ അതിന്‍റെ ബാറ്ററിയുടെ കഥ തീരാറായി. അത് ചാര്‍ജിനിട്ട് ഞാന്‍ കിടന്നു…
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ നേരത്തെ കുളിയും മറ്റും കഴിഞ്ഞ് നേരെ കോളേജിലേക്ക് വീട്ടു.
കൌണ്‍സില്‍ അവസാന ദിവസം ആയതിനാല്‍ കുറച്ച് ആള്‍ക്കാരെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ള. കത്തി ക്ലാസ്സുകള്‍ ഒരോന്നായി അരങ്ങേറി. ഇതിലും ഭേദം കരടിയുടെ ക്ലാസ്സില്‍ ഇരിക്കുന്നത് ഒന്നും ഇല്ലമെങ്കിലും കരടിക്ക് വിവരം ഉണ്ട്… പിള്ളേര്‍ക്കും അതുപോലെ വിവരം വയ്പ്പിച്ചോ അടങ്ങു എന്ന ഒരു വാശി ഉണ്ടെന്ന് കുഴപ്പം മാത്രമേ ഉള്ളൂ. അതിനായി സ്കൂളിലെ പോലെ ദിവസവും ചോദ്യം ചോദിക്കല്‍ എന്ന പരിപാടി ആണ് തുടങ്ങുക. ഉത്തരം കൊടുക്കാത്ത ക്ലാസ്സിലെ പകുതിയില്‍ അധികം വരുന്ന പിള്ളേരെ എഴുന്നേല്‍പ്പിച്ചു നിര്‍ത്തി പതിവ് ഉപദേശവും കഴിഞ്ഞാണ് ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങുക… അഞ്ജലിയെ വരുതിയിലാക്കാന്‍ ഉള്ള വഴിയും ആലോചിച്ച് ക്ലാസ്സില്‍ ഇരുന്നു…
ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം മൂന്നാറില്‍ പോകുന്നതിനെ പറ്റിയുള്ള ചര്‍ച്ചയായിരുന്നു.. ക്ലാസ്സില്‍ എല്ലാവരും വരുന്നുണ്ട്. ശ്രേയ വരുന്നുണ്ടോ എന്നാണ് എല്ലാവര്‍ക്കും അറിയേണ്ടത്. ക്ലാസ്സിലെ എന്നല്ല കോളജിലെ മൊത്തം ഹൃദയസ്പന്ദനം ആണ് ശ്രേയ. കാണാന്‍ അത്ര സുന്ദരിയൊന്നും അല്ലെങ്കിലും മൊത്തത്തില്‍ ഒരാനച്ചന്തം ഉണ്ടെന്ന് പറയാം. ശ്രേയയുടെ പുറകില്‍ പലരും നടക്കുന്നുണ്ടങ്കിലും ശ്രേയക്ക് ഒരാളോട് മാത്രമേ താല്‍പര്യം ഉള്ളത്…. സുനിലിനോട്… അവനാണെങ്കില്‍ ഒടുക്കത്തെ വെയ്റ്റിടലും. ശ്രേയയുടെ പ്രത്യേക ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് അവസാനം അവന്‍ വരാം എന്ന് സമ്മതിച്ചു മൂന്നാറിലെ പരിപാടിയുടെ മുഖ്യ സംഘാടകന്‍ സുരേഷാണ് അവിടെ തോട്ടവും ഫാക്ടറിയും കാണുന്നതും ഡോര്‍മിറ്ററിയും മറ്റു ശരിയാക്കിയത് അവനാണ്‌… അവന്‍റെ അച്ഛന്‍ അവിടെ റ്റാറ്റാ ട്ടീ എരിയ മാനേജര്‍ ആണ്. എല്ലാവര്‍ക്കും ചോര്‍ന്ന് ഒറ്റ ഡോര്‍മിറ്ററിയാണ് എന്നുള്ളതാണ് ഇപ്പോള്‍ പുകയുന്ന പ്രശ്നം.. പെണ്ണുങ്ങളുമായുള്ള സല്ലപിക്കാനുള്ള അവസരങ്ങള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടിയാണ് ഒറ്റ ഡോര്‍മിറ്ററി എന്ന ആശയം നടപ്പിലാക്കിയത്‌. പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ആരും വരില്ല എന്നു ഭീഷണി പെടുത്തിയപ്പോള്‍ പിന്നെ വേറെ ഉണ്ടോ എന്നു നോക്കാം എന്ന വാഗ്ദാനത്തിലാണ് കഴിഞ്ഞ ചര്‍ച്ച പിരിഞ്ഞത്. ഇത്തവണ വേറെ കിട്ടിയെങ്കിലും അത് ചെറുതാണെന്നും അതിനാല്‍ ഒന്നില്ലങ്കില്‍ രണ്ടു കൂട്ടത്തിലും കുറച്ചു പേര്‍ താഴെയുള്ള ഡോര്‍മിറ്ററി കിടക്കണ്ടിവരും എന്ന് സുരേഷ് പറഞ്ഞു. കൂട്ടിയും കിഴിച്ചും നോക്കിയപ്പോള്‍ മൊത്തം 8 പേര്‍… 5 ആണുങ്ങളും 3 പെണ്ണുങ്ങളും കോമണ്‍ ഡോര്‍മിറ്ററി ഉപയോഗിക്കണ്ടിവരും… ആ അഞ്ചു പേര്‍ അവന്‍ ആണുങ്ങള്‍ എല്ലാവരും റെഡി… പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്ക് അപ്പോഴും സംശയം… ക്ലാസ്സിലെ ആദ്യത്തെ ട്രിപ്പ്‌ ആയത് കൊണ്ട് അതില്‍ നിന്നും ഒഴിവാക്കാനും ആര്‍ക്കും മനസ്സ് വരുന്നില്ല… അവസാനം തീരുമാനം പെണ്‍കുട്ടികള്‍ക്ക് വീട്ടു. ഒന്നില്ലെങ്കില്‍ ആദ്യത്തെ വലിയ ഡോര്‍മിറ്ററി എടുക്കുക. എട്ടു പേര്‍ തിരഞ്ഞ് പഠിച്ച് അവര്‍ തന്നെ പറയുക.
ഞാന്‍ ഒന്ന് കണക്കു കൂട്ടിനോക്കി… ക്ലാസ്സില്‍ രണ്ട് ഇണക്കുരുവികള്‍ ഉണ്ട്. അവര്‍ നാലു പേരും മിക്കവാറും ഈ കൂട്ടത്തില്‍ കാണും.. പിന്നെ ശ്രേയ സുനിലിനെ ഒറ്റിക്ക് കിട്ടാന്‍ വേണ്ടി അവനെയും കൂട്ടിയെന്നും വരും. അങ്ങനെ ആറ് പേര്‍ ഒത്തു. പിന്നെ ഓര്‍ഗനൈസര്‍ എന്ന നിലക്ക് സുരേഷും പിന്നെ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന ഒരുവനും. അതാരായിരിക്കും…..
എന്തായാലും പെണ്ണുങ്ങള്‍ അപ്പോള്‍ സസ്പെന്‍സ് പൊട്ടിച്ചില്ല… പിറ്റേന്ന് പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞങ്ങള്‍ കളിപ്പിച്ചു…
ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് ഞാനും സുനിലും വണ്ടി എടുത്തു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍…
“സുനില്‍ ഒരു മിനിറ്റ്” ശ്രേയ നടന്നു വരുന്നു… കൂടെ അവളുടെ സ്ഥിരം വാല്‍ ആയ സ്വപ്നയും ഉണ്ട്. സ്വപ്ന ബാംഗ്ലൂരില്‍ വളര്‍ന്ന മലയാളി. എങ്ങനെയോ ഈ കോളേജില്‍ വന്നു പെട്ടു.
“സുനിലിനോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാന്‍ ഉണ്ട്. വരില്ലേ… മൂന്നാറിലേക്ക്” ബൈക്കിനടുത്ത്‌ എത്തി ഹന്‍ഡിലില്‍ കൈ വച്ച് കൊണ്ട് ശ്രേയ ചോദിച്ചു.
“ങാ… ഇവന്‍റെ നിര്‍ബന്ധം കാരണം പോകാമെന്ന് വച്ചു” സുനില്‍ അത് എന്‍റെ തലക്ക് കെട്ടി വച്ചു.
“കോമണ്‍ ഡോര്‍മിറ്ററിയില്‍ സുനില്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍… ഞാനും എഗ്രി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്” പറയുമ്പോള്‍ ശ്രേയയുടെ കവിളുകള്‍ ഒന്ന് തുടുത്തു
“മ്മ്ം” സുനില്‍ എങ്ങും തൊടാതെ ഒന്ന് മുളി
“പിന്നെ ജിത്തു.. എന്‍റെ കൂടെ സ്വപ്നയും ഉണ്ടാവും സുനിലിന്‍റെ നിനക്കു കൂടി കോമണ്‍ ഡോര്‍മിറ്ററിയില്‍ ജോയിന്‍ ചെയ്തു കൂടെ” ശ്രേയ എന്നെ നോക്കി കെണ്ടു പറഞ്ഞു.
“സ്വപ്നയും എന്‍റെ കൂടെ വരണം എന്നു പറയുന്നു അതുകൊണ്ടാണ്” ഈ പറഞ്ഞത് സ്പനയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി അയിരുന്നു… സ്വപ്ന അതെ എന്ന ആര്‍ത്തതില്‍ തലയാട്ടി”
സുനില്‍ എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു “എന്തു പറയുന്നു ജിത്തു.. നീ സ്വപ്നയുടെ കൂടെ കൂടുന്നോ”
അത് ശരി എനിക്ക് ഇട്ട് പാര… പരമ ചെറ്റ
“നീ ശ്രേയയുടെ കൂടെ ജോയിന്‍ ചെയുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ നിങ്ങളുടെ കൂടെ ഞാനും കൂടാം” ഞാന്‍ പന്ത് തിരിച്ച് സുനിലിന്‍റെ കോര്‍ട്ടിലേക്ക് ഇട്ടു
“മ്മ്ം.. ഓക്കേ” മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ എന്ന പോലെ സുനില്‍ സമ്മതിച്ചു
“വേരോ ആരോക്കെയാണ് നമ്മുടെ കൂടെ” ഞാന്‍ സ്വപനയോട് ചോദിച്ചു
“വീനിത് ആന്‍ഡ്‌ മിനി… വേറെ ആരും തിരുമാനം ആയില്ല” സ്വപ്ന പറഞ്ഞു
“ഞങ്ങളെ ഒന്ന് ഹോസ്റ്റലില്‍ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യ്. പ്ലീസ്സ്..” സുനിലിന്‍റെ താടിയില്‍ നുള്ളി കൊണ്ട് ശ്രേയ പറഞ്ഞു.
ഉത്തരത്തിനു കാത്തുനില്‍ക്കാതെ അവള്‍ സുനിലിന്‍റെ വണ്ടിയുടെ പുറകില്‍ കയറി. സ്വപ്ന വന്ന് എന്‍റെ വണ്ടിയുടെ പുറകില്‍ കയറി. ഈയിടെ ഇത് അവളുടെ സ്ഥിരം ആണ് സുനിലിന്‍റെ പുറകില്‍ ഇരുന്നുള്ള ഈ പോക്ക്. അവന്‍റെ കൂടെ ഉള്ളത് കൊണ്ട് സ്വപ്ന എന്‍റെ തലയിലും ആയിരിക്കും.
പോകുന്ന വഴി ഓരോ ഐസ്ക്രീം കൂടി ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് വാങ്ങിപ്പിച്ച് അവര്‍ ഹോസ്റ്റലില്‍ ഇറങ്ങി
സുനിലിന്‍റെ വീട്ടിലേക്കു തിരിയുന്ന വഴിയില്‍ വണ്ടി നിര്‍ത്തി ബൈ പറഞ്ഞ് ഞങ്ങള്‍ പിരിഞ്ഞു. ഞാന്‍ നേരെ വണ്ടി വീട്ടിലേക്ക് വീട്ടു
വെള്ളിയാഴ്ച മൂന്നാര്‍ പോകുന്നത് പ്രമാണിച്ച് ഉച്ച വരയെ ക്ലാസ്സ് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ള. തിരിച്ച് വന്നപ്പോഴേക്കും അഞ്ജലി ചെറിയുമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്കു പോയിരുന്നു. ചെറിയമ്മക്ക് രണ്ട് മക്കള്‍ ആണ്. മൂത്തത് മകള്‍ ആണ് – അനു. പ്ലസ്‌ടുവിനു പഠിക്കുന്നു. ഇളയത് അര്‍ജുന്‍ എട്ടില്‍ പഠിക്കുന്നു. രണ്ടിന്‍റെയും റോള്‍മോഡല്‍ അഞ്ജലിയാണ് അവള്‍ വന്നാല്‍ പിന്നെ വാലു പോലെ രണ്ടും ഉണ്ടാവും. ഇത്തവണ എന്ട്രന്സ് കോച്ചിംഗ് എന്നു വൊക്കേഷന്‍ വീട്ടില്‍ തന്നെ കുത്തിയിരിപ്പ് ആയിരുന്നു അനു. പത്താം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ തൊട്ട് കോച്ചിംഗ് പോയി തുടങ്ങിയതാണ് ഇനിയും ഉണ്ട് ഒരു വര്‍ഷം. മോള്‍ ഓള്‍ ഇന്ത്യ മെഡിക്കല്‍ മേടിച്ച അടങ്ങു എന്ന് ചെറിയമ്മക്ക് ഭയങ്കര വാശി. എന്തായാലും അവര്‍ ഇങ്ങോട്ട് വാരാത്തത് കൊണ്ട് അഞ്ജലി അങ്ങോട്ട് ഒരു ആഴ്ച നില്‍ക്കാന്‍ ചെറിയുമ്മ പറഞ്ഞതാണ്. അത് എന്തായാലും സൌകര്യം ആയി അവളുടെ മുറിയും പെട്ടിയും ഒന്ന് വിശദമായി തപ്പാനുള്ള സമയം ഉണ്ട്.
പോകാനുള്ള ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം ബാഗിലാക്കി. രാത്രിയാണ് പുറപ്പെടുന്നത്‌. പോകുന്ന വഴി ടൌണില്‍ നിന്നും സെക്കന്‍റെ ഷോ കണ്ട് മൂന്നാറിലേക്ക് പോകുന്നു. അവിടെ എത്തുമ്പോള്‍ നേരം പുലരും അന്ന് അവിടെ തങ്ങി ഞായറാഴ്ച രാത്രി തിരിക്കാന്‍ ആണ് പ്ലാന്‍. വേണ്ട സാധനങ്ങള്‍ എല്ലാം എടുത്തു വെച്ചു എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തിയ ശേഷം ഞാന്‍ ബാല്‍ക്കണിയിലേക്ക് നടന്നു.
അഞ്ജലിയുടെ മുറിയുടെ വാതില്‍ തുറന്ന് കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ ഒരു കൌതുകം.. വെറുതെ ഒന്ന് കയറി നോക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ച് ചുറ്റും നോക്കി പതുക്കെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു. മുറിയില്‍ കയറി വാതില്‍ ചാരിയ ശേഷം മുറി മൊത്തം ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു നോക്കി. മുറിയില്‍ ആക്കെ ഒരു ഫോറിന്‍ സുഗന്ധം. നേരെ കട്ടിലിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. കിടക്കയും മറ്റു വിരിച്ച്‌ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. ഞാന്‍ കട്ടിലിന്‍റെ താഴെ ഇരുന്നു. നിലവെളിച്ചത്തില്‍ കണ്ട അഞ്ജലിയുടെ രൂപം എന്‍റെ മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞു… ഒരു നിമിഷം അവള്‍ ആ കട്ടിലില്‍ കിടക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. ഞാന്‍ കട്ടിലിന്‍റെ താഴെ ഉള്ള അഞ്ജലിയുടെ പെട്ടികള്‍ പുറത്തേക്ക് വലിച്ചു. ആദ്യത്തെ പെട്ടി പൂട്ടിയിരുന്നില്ല.. അതില്‍ മിക്കതും അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങളും ഗിഫ്റ്റുകളും ആയിരുന്നു… ഞാന്‍ അത് ഓരോന്നായി എടുത്തു മുഴുവനായും പരിശോധിച്ചു. പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ ഒരു തുമ്പു കിട്ടിയില്ല…. അടുത്ത പെട്ടി എടുത്തു തുറക്കാന്‍ നോക്കി എങ്കിലും അത് പൂട്ടിയിരുന്നു. നമ്പര്‍ലോക്ക് ആണ്… കുറച്ചു പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്തിയെങ്കിലും ഒന്നും വിജയിച്ചില്ല.. അത് ഞാന്‍ തിരിച്ച് വെച്ച് ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്നു ബാഗ്‌ ഞാന്‍ പുറത്തെടുത്തു. അത് മുഴുവന്‍ കലിയാക്കി തപ്പിയെങ്കിലും ഒരു സൂചന പോലും കിട്ടിയില്ല…. നിരാശനായി ഞാന്‍ അവളുടെ ഓരോ ഡ്രസ്സ്‌ എടുത്ത് തിരിച്ചു വച്ച് തുടങ്ങി.
അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങളില്‍ തിരിച്ചു എടുത്തു വെക്കുമ്പോള്‍ ആണ്.. അതില്‍ ആ രാത്രി ഇട്ടിരുന്ന ആ നെറ്റി എന്‍റെ ശ്രദ്ധയില്‍ പെട്ടത്.. വിണ്ടും എന്‍റെ മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞത് നിലവില്‍ തിളങ്ങുന്ന ആ കാലുകളും അ ചുണ്ടുകളും അയിരുന്നു. ആ നെറ്റിയില്‍ ഒന്ന് തലോടി.. ഒരു നിമിഷത്തോക്ക് അവള്‍ അ നൈറ്റിയില്‍ എന്‍റെ മുന്‍പില്‍ നിന്നു എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു…
അഞ്ജലിയോട് എനിക്ക് എന്ത് പ്രണയമോ….? ഈ കുശുമ്പുകള്‍ക്കും അടിപിടികള്‍ക്കും ഇടയില്‍ അവളെങ്ങനെ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ഈ വിധം കയറി പറ്റി? ഇതു മനസ്സില്‍ തട്ടിയ ഒരു ഇഷ്ടമാണോ? അതോ കിട്ടക്കണിയോട് തോന്നുന്ന വെറും ആഗ്രഹമോ…? അറിയില്ല… പക്ഷേ ഒന്നുണ്ട് ഇത്തരം ചിന്തകള്‍ എന്‍റെ മനസ്സില്‍ തോന്നുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാണ്…. പിന്നെ എനിക്ക് ആ മുറിയില്‍ നില്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. എല്ലാം പഴയതുപോലെ എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി ഞാന്‍ എന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. മുറി കുറ്റിയിട്ട് ഞാന്‍ കിട്ടുന്നു മനസ്സില്‍ മുഴുവന്‍ അവളുടെ ആ ചിരി മാത്രം. അറു മണിയോട് കുടിയാണ് ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റത്. ഒരു കുളിയും പാസാക്കി ഞാന്‍ യാത്രക്കൊരുങ്ങി.
റെഡിയായി അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് ബാഗുമായി സുനിലിന്‍റെ വീട്ടിലേക്കു പോയി. എന്‍റെ വണ്ടി അവിടെ വെച്ച് അവന്‍റെ വണ്ടിയില്‍ രണ്ട് പേര്‍ക്കും കൂടി പോകാമായിരുന്നു പ്ലാന്‍. സുനിലിന്‍റെ അകന്ന ബന്ധുവിന്‍റെ വീട്ടില്‍ വണ്ടി വെച്ച് അവിടെ നിന്ന് കോളേജിലേക്ക് നടന്നു എന്നാണ് തിരുമാനിച്ചത്.
മൂന്നാറിലെ ട്രിപ്പിനു കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു വന്നതിനു ശേഷം ഒരാഴ്ച പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും സംഭവിക്കാതെ കടന്നു പോയി. ക്ലാസ്സിലും ഞങ്ങളുടെ താവളത്തിലും ഞാനും സമയം ചെലവിട്ടു. ചെറിയുമ്മയുടെ വീട്ടില്‍ നിന്നും അഞ്ജലി തിരിച്ചെത്തിയിരുന്നില്ല. ഒന്ന് രണ്ട് വട്ടം രമേച്ചിയെ കണ്ടെങ്കിലും സംസാരിക്കാനോ അടുത്ത ഇടപഴകാനോ ഒന്നും കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല…
അരൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്ന ശബ്ദവും കോലാഹലങ്ങളും കോട്ടാണ് ഞാന്‍ ഉണര്‍ന്നത്. താഴെ അരക്കെയോ വന്നിട്ടുണ്ട്. ഞാന്‍ താഴെത്തെ സംസാരം ശ്രദ്ധിച്ച… അഞ്ജലിയുടെ ശബ്ദം ഇടക്ക് കോട്ടു.. കൂടെ ഉയരുന്ന ശബ്ദം പരിചിതമണല്ലോ.. മ്മം.. അനുവിന്‍റെയാണ്‌. ഇവളെന്താ ഇങ്ങോട്ട്… ഇന്ന് എന്ട്രന്സ് കോച്ചിംഗിന് പോയിലെ ആവോ? ചെറിയുമ്മയുടെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കാന്നില്ല. ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു കുളിമുറിയിലേക്കു നടക്കുമ്പോള്‍ ഒരു പട അതാ മുകളിലോട്ട് വരുന്നു. അഞ്ജലിയും അനുവും പിന്നാലെ അര്‍ജുനും.
“ഹലോ ജിത്തുവേട്ടാ… ഹൌ ആര്‍ യു” അനുവാണ് ചോദിച്ചത്
“പരമസുഖം തന്നെ അനു.. എങ്ങനെ പോകുന്നു നിന്‍റെ എന്ട്രന്സ് കോച്ചിംഗ് ഓക്കെ” ഞാന്‍ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.
“ഹോ… ശനിയും ഞായറും അവിടെ പോയി മടുത്തു. ഈ ജിത്തുവേട്ടന്‍ ആക്കെ ഒരു മാസമേ പോയോള്ളു… എനിക്കു അങ്ങനെ പോയാല്‍ മതിയായിരുന്നു” മിനി നിന്നും ചിണുങ്ങി
“മ്മ്ം… നിന്‍റെ പഠിത്തം ഓക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നടാ…” ഇനി അവനെ ഗൌനിച്ചില്ലെന്നു വേണ്ട.
“ഞാന്‍ നല്ലോണം പഠിക്കുന്നുണ്ട്… ഞാനിപ്പോള്‍ ക്ലാസ് ഫസ്റ്റ്…” അര്‍ജുന്‍ പറഞ്ഞു.
“അതെ അതെ… ആദ്യത്തെ എട്ട് റാങ്കുകാരെ കൂട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ നി ഫസ്ററാ…” അനു അവനെ കളിയാക്കി “ചുമ്മാ പുളുവടിക്കാ ജിത്തുവേട്ടാ…”
“വാടി.. നിനക്കൊരു കാര്യം തരാം… വാട…” അഞ്ജലി അവരെ മുറിയിലേക്ക് കുട്ടികെണ്ടുപോയി
ഞാന്‍ നേരെ ബാത്രൂമില്‍ പോയി…. ബ്രഷ് ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ അഞ്ജലിയുടെ ശബ്ദം എനിക്ക് കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു…
“ഇത് അച്ചുവിന്… ഇത് അനുവിന്”
“ഹായ് ഹാരിപോട്ടര്‍ ഗെയിം.. താങ്ക്യൂ ചേച്ചി” അച്ചുവിന്‍റെ ശബ്ദം
“ഇത് നിന്‍റെ എക്സ് ബോക്സില്‍ ലോഡ് ചെയ്യാം” അഞ്ജലി പറഞ്ഞു..
“നിനക്ക് അത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടോടി” അഞ്ജലി മിനുവിനോട് ചോദിച്ചു
പെട്ടി അകത്തെക്ക് തള്ളി വെക്കുന്ന ശബ്ദം കോട്ടു…
“എടാ.. താഴെ പോടാ.. ഞാന്‍ ഡ്രസ്സ്‌ മാറട്ടെ” അഞജലി അച്ചുവിനോട് പറഞ്ഞു
റൂമിന്‍റെ വാതില്‍ അടയുന്ന ശബ്ദം കോട്ടു…
“ജീന്‍സും ടീഷര്‍ട്ടും ഓക്കെ എനിക്കു ഇഷ്ടമാ ചേച്ചി… പക്ഷേ അച്ഛനും അമ്മയും സമ്മതിക്കില്ല”
“എടീ കോളജില്‍ പോകുമ്പോള്‍ ഇതൊക്കെ ഇടണം.. എന്നാലേ നാലു പേര്‍ നോക്കു”
“അയ്യോ… ച്ഛി… ആണ്‍കുട്ടികള്‍ നോക്കാനാണോ നമ്മള്‍ കോളേജില്‍ പോകുന്നത്”
“നാലു പേര്‍ നോക്കുന്നത് ഒരു സുഖമല്ലേടി മോളേ… നീ പുണ്യാളത്തി ഒന്നു ചമയണ്ട.. ജിത്തുവിനെ കണ്ടപ്പോള്‍ നിന്‍റെ ഒരു കൊഞ്ചല്‍… ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെന്നാണോ നീ വിചാരിച്ചോ… കള്ളി…..എന്താടി നീയും അവനും തമ്മില്‍… എന്നോട് പറയെടി”
“ഒന്ന് പോ ചേച്ചി… ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ ഒന്നു ഇല്ല…
പിന്നെ ജിത്തുവേട്ടനെ എനിക്ക്…”അനു വിക്കി
“ജിത്തുവിനെ നിനക്ക്… മ്മ്ം” അഞ്ജലി അവളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.
“ഏട്ടനെ എനിക്കിഷ്ടാ..”
അനുവിന് എന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്ന്… മനസ്സില്‍ ഒരു ലഡു പെട്ടി.
“ങാഹാ.. നീ കൊള്ളമല്ലോടി മീണ്ടാപ്പൂച്ചേ.. എന്നിട്ട് നീ ഇത് അവനോട് പറഞ്ഞോ” അഞ്ജലി തുടര്‍ന്നു
“അയ്യോ.. ഞാന്‍ എങ്ങനെയാ ഇത്”
“മ്മ്ം.. അവന്‍ ആള്‍ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല… ഇത്തിരി എത്തിനോട്ടവും വായ്നോട്ടവും ഉണ്ടെന്നെ ഉള്ള… എന്നാലും അത് വേണ്ട മോളെ”
നാശം… ഇവള്‍ എന്തിനാ എനിക്കിട്ട് പാര പണിയുന്നത്… എത്തി നോക്കിയതിന്‍റെ മാറ്റോ വിരോധം തിര്‍ക്കുകയാണോ..?
“അതെന്താ ചേച്ചി… ചേച്ചിക്ക് ഏട്ടനോട് ദേഷ്യമാണോ…”
“ഏയ്… അങ്ങനെ ഒന്നു ഇല്ല അനു.. എനിക്കും അവനെ ഇഷ്ടമൊക്കെയാ… പക്ഷേ റിലേഷനില്‍ ഉള്ളതല്ല മോളേ… അടുത്ത റിലേഷനില്‍ ഉള്ളവര്‍ തമ്മില്‍ കല്യാണം കഴിച്ചാല്‍ കുട്ടികള്‍ ഉണ്ടാവുന്നതില്‍ കോമ്പ്ലിക്കേഷന്‍ ഉണ്ടാവും” അഞ്ജലി അനുവിനെ ഉപേദശിച്ചു.
“മ്മം.. ഞാന്‍ ഒന്ന് കുളിക്കട്ടെ” അഞ്ജലി പറഞ്ഞു
അത് കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് മുഖം കഴുകി എന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
“അനു നീ എവിടെയാ… അമ്പലത്തില്‍ പോണ്ടാ…” മുറിയുടെ പുറത്ത് ചെറിയുമ്മയുടെ ശബ്ദം
“ഞാന്‍ ചേച്ചിയുടെ മുറിയില്‍ ഉണ്ട് അമ്മ” അനു വിളികേട്ടു.
.ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു പുറത്തിറങ്ങി
“ഓ.. ജിത്തുവോ..? നീ എന്തെടുക്കുകയായിരുന്നു. താഴെ കണ്ടില്ലല്ലോ എന്ന് ഞാന്‍ ചേച്ചിയോട് ചോദിച്ചതെ ഉള്ളൂ” എന്നെ കണ്ട് ചെറിയുമ്മ പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ മറുപടി ഒരു ചിരിയില്‍ ഒതുക്കി
“ഞങ്ങള്‍ ഇവിടെ കാവിലേക്കിറങ്ങിയതാ.. നീ കുളിച്ചാലല്ലോ അല്ല… നീ വരുന്നുണ്ടോ അഞ്ജു” ചെറിയുമ്മ എന്നില്‍ തുടങ്ങി അഞ്ജലിയില്‍ ചോദ്യം അവസാനിപ്പിച്ചു
“ഇല്ല ചെറിയുമ്മ… ഞാന്‍ കുളിച്ചിട്ടില്ല” അഞ്ജലി പറഞ്ഞു