അളകനന്ദ 3
Alakananda Part 3 | Author : Kalyani Navaneeth | Previous Part
ആ മിഴികളിൽ , സ്നേഹമോ , പ്രണയമോ , വേദനയോ … അതോ ഇനി താൻ സാറിന്റെ ഉത്തരവിദിത്വം ആണെന്ന തോന്നലോ …….
എനിക്കതു തിരിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ….
സർ എന്റെ രണ്ടു ചുമലിലും പിടിച്ചു, എഴുന്നേൽപ്പിക്കുമ്പോൾ…. അച്ഛൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമോ ന്നു ഞാൻ പേടിച്ചു ….
നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ വേച്ചു പോയ എന്നെ താങ്ങി പിടിച്ചു കൊണ്ട് സാർ വീടിനു അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ , …. നാട്ടുകാർ മൂകസാക്ഷികളായി …..
എതിർക്കാൻ ആരും തന്നെ വന്നില്ല ….
എല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ട് മതിലിൽ ചാരി നിന്ന് കരയുന്ന അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ …
“ഇനിയെങ്കിലും നീ ആഗ്രഹിച്ച പോലെ നിന്റെ സാറിനൊപ്പം സുമംഗലിയായി ജീവിക്കൂ “ എന്ന് പറയാതെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ……
ആ കണ്ണുകൾ അപ്പൊ ആശിർവദിക്കുന്ന പോലെ തോന്നി ….
സാറിന്റെ ‘അമ്മ വേഗം തന്നെ ഒരു നിലവിളക്കു തെളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു എന്നെ എതിരേറ്റു ….. ‘അമ്മ തന്നെയാണ് എന്നെ അന്ന് കുളിപ്പിച്ച് തന്നത് ……
വേദനിക്കാതെ മുറിവുകളിൽ നിന്നും , ചോരയും വെള്ളവും ഒപ്പിയെടുക്കുമ്പോൾ , അമ്മയുടെ മുഖം കാറും കോളും , ഒഴിഞ്ഞ പോലെ ശാന്തമായിരുന്നു ……….
” മോള് വിഷമിക്കണ്ട…… ഇത് ഇങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെ അവസാനിക്കുള്ളു എന്നെനിക്കു നേരത്തെ തന്നെ തോന്നിയിരുന്നു …….
അല്ലാതെ അവൻ സ്വന്തം മനസ്സാലെ നിന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാനും, …. നിന്റെ അച്ഛൻ അത് നടത്തി കൊടുക്കാനും ,…. ഒന്നും പോകുന്നില്ലല്ലോ …..,
പിന്നെ നീ ആണെങ്കിലോ , …. ഇവൻ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാനും പോകുന്നില്ല…..അപ്പൊ ദൈവം കാണിച്ചു തന്ന വഴി ഇതാണെന്നു കരുതിയാൽ മതി …. “
കുളിച്ചു മാറാൻ വീണേച്ചിയുടെയും , വിദ്യേച്ചിയുടെയും, ഡ്രസ്സുകൾ ധാരാളമായിരുന്നു …….
പിറ്റേദിവസം തന്നെ , അറിയാത്തവരും , കാണാത്തവരും ഒക്കെ പറഞ്ഞും , കെട്ടും ഒക്കെ തന്റെ കഥ അറിഞ്ഞു …..
സാറിന്റെ അമ്മയെ സഹായിക്കാൻ വരുന്ന ശാരദ ചേച്ചിയാണ് പറഞ്ഞത് …
.” മോളെ സാധാരണ പ്രേമ കല്യാണം പോലെ ഒന്നും അല്ലാട്ടോ …. നാട്ടുകാരൊക്കെ പറയുന്നത് മോള് ഒരു സംഭവം ആണെന്നാണ് …..
ഇത്ര അടി കൊണ്ടിട്ടും എല്ലാം സഹിച്ചത് വൈശാഖിനെ അത്ര സ്നേഹിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണത്രേ …..
.വൈശാഖ് ആണെങ്കിലും അവന്റെ അച്ഛൻ പറയുന്നത് കേട്ട് , മോളെ രക്ഷിക്കയല്ലേ ചെയ്തത് ……..
പിന്നെ രമേശന്റെ കാര്യം, …(എന്റെ അച്ഛന്റെ പേരായിരുന്നു രമേശൻ) ….. അവൻ തല്ലിയത് ഇത്തിരി കടും കൈ തന്നെ ആണ് ….
എന്നാലും അവന്റെ ഭാഗത്തു നിന്ന് നോക്കുമ്പോൾ ….
ഏതു അച്ഛനാണ് ഇതൊക്കെ സഹിക്കാനാവുന്നത് …… അപ്പോഴത്തെ ദേഷ്യത്തിന് ചെയ്തതാവും ……
എന്തൊക്കെ ആണെങ്കിലും സ്നേഹിക്കാനെങ്കിൽ മോളെ കണ്ടു പഠിക്കണം എന്നാണ് ഇപ്പൊ സംസാര വിഷയം ………..
പകുതി കാര്യത്തിലും … പകുതി തമാശയ്ക്കും ,….. ചേച്ചി അത് പറയുമ്പോൾ …..
അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നിറഞ്ഞ ചിരി ആയിരുന്നു ………
നിന്നെക്കാളും എന്റെ മോനെ സ്നേഹിക്കാൻ ഒരു പെണ്ണിനും കഴിയില്ലന്നു പറഞ്ഞു ‘അമ്മ എന്നെ ചേർത്ത് നിർത്തി …….
ആ നിമിഷം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഒരു സത്യം ഉണ്ടായിരുന്നു ……
“പ്രണയിക്കുന്നെങ്കിൽ ജീവൻ കൊടുത്തു തന്നെ പ്രണയിക്കണം …….ഒന്നുകിൽ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടും ,…. അല്ലെങ്കിൽ പ്രണയിച്ച ആളെ കിട്ടും …….” രണ്ടിൽ ഒന്ന് സംഭവിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പാണ് ………….
അന്നത്തെ ദിവസം തന്നെ ഉച്ചയ്ക്ക് മുന്നേ രണ്ടു ചേച്ചിമാരും ,എത്തി …… എല്ലാവരേക്കാളും സന്തോഷം അവരുടെ മുഖത്ത് ആയിരുന്നു ……..
“നിന്നെ തന്നെ കുഞ്ഞേട്ടൻ കല്യാണം കഴിക്കണമെന്നു ഞാൻ ഒത്തിരി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു ……. പക്ഷെ അത് എങ്ങനെ നടക്കും എന്ന് മാത്രം ഒരു പിടിയും ഉണ്ടായില്ല ………’.വീണേച്ചി പറഞ്ഞു …
അച്ഛൻ എന്തെങ്കിലും കേസിനു പോകും മുന്നേ കല്യാണം നടത്തണം എന്ന് എല്ലാവർക്കും ഒരേ അഭിപ്രായം ആയിരുന്നു
പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഒരു നല്ല മുഹൂർത്തം നോക്കി ……..രണ്ടാഴ്ചയ്ക്കു ശേഷമുള്ള മുഹൂർത്തമാണ് കിട്ടിയത് …..
അതിനിടയിൽ “പുകഞ്ഞ കൊള്ളി പുറത്തു ‘ അത്രയേ കണക്കാക്കുന്നുള്ളു ….. അല്ലാതെ കേസിനൊന്നും പോകുന്നില്ലെന്ന് അച്ഛൻ ആരോടോ പറഞ്ഞുന്നു അറിഞ്ഞു …….i
അത് ഒരു ആശ്വാസമായി ….”മുറിവുകളും, മുഖത്തെ നീരും ഒക്കെ മാറാനുള്ള സമയം കിട്ടുമല്ലോ” സാറിന്റെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു ….
ആ രണ്ടാഴ്ച …. ഞാനും , അമ്മയും, ഒരുമിച്ചാണ് കിടന്നിരുന്നത് …….. വിദ്യേച്ചിയും വീണേച്ചിയും കല്യാണത്തിന് രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസം മുന്നേ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു പോയി …..
അമ്മയുടെ കൂടെ കിടക്കുമ്പോൾ , സാറിന്റെ കുട്ടിക്കാലത്തെ വിശേഷങ്ങളും , വികൃതികളും , ഒരു മഴയത്തു സൈക്കിളിൽ പോയപ്പോൾ വീണതും , പൊട്ടും പൊടിയും വിടാതെ കഥ പോലെ പറഞ്ഞു തരുമായിരുന്നു ……..
താനതൊക്കെ ഒരു വീര കഥയിലെ നായകൻറെ കഥ കേൾക്കും പോലെ കേട്ട് ഉറങ്ങും …….
ഈ രണ്ടാഴ്ചയും , ഒരു വീട്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും സാർ എന്നെ അത്ര മൈൻഡ് ഒന്നും ചെയ്തില്ല ……… സുരക്ഷിതമായ രണ്ടു കൈകളിൽ (സാറിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും )ഏല്പിച്ചതിന്റെ ആശ്വാസമായിരുന്നു ആ മുഖത്ത് ….
മുന്നിൽ വന്നു പെടുമ്പോൾ എല്ലാം വെറുതെ ഒന്നു പുഞ്ചിരിക്കും , അല്ലെങ്കിൽ, ” നന്ദേ മുറിവിന്റെ വേദന കുറഞ്ഞോ “എന്ന് ചോദിക്കും ….
നന്ദ എന്നല്ലാതെ , എടി.. നീ .. എന്നൊക്കെ വീണേച്ചിയെയും വിദ്യേച്ചിയേയും വിളിക്കും പോലെ എന്നെ ഒന്ന് വിളിച്ചെങ്കിലെന്നു മനസ്സ് കൊതിക്കയാവും അപ്പോൾ ….
അടുത്തുള്ള ശിവ ക്ഷേത്രത്തിൽ വച്ച് , ചെറിയ രീതിയിൽ അടുത്തുള്ള ബന്ധുക്കളെ മാത്രം ക്ഷണിച്ചു കല്യാണം നടത്താമെന്നു തീരുമാനിച്ചു ….. കല്യാണത്തിന് മൂന്ന് ദിവസം മുന്നേ തന്നെ ചേച്ചിമാർ എത്തി ….
അവർ വന്നാൽ വീട്ടിൽ ഒരു ആഘോഷം പോലെയാണ് ……… ചേച്ചിമാരുടെ ഭർത്താക്കന്മാരും അവരെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നവർ ആയിരുന്നു ….. വീണേച്ചിയുടെ മോനും , വിദ്യേച്ചിയുടെ രണ്ടു മക്കളും … വീട്ടിൽ ആകെ ഉത്സവം പോലെ ആണ് ……
ഇടയ്ക്കു എന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോൾ , ആ ചിരികളിയുടെ ഇടയിലും എന്റെ ഉള്ളൊന്നു കാളുമായിരുന്നു…. എനിക്കറിയാം എന്റെ അച്ഛനെ ……
വളർത്തു ദോഷം എന്ന സാറിന്റെ ഒറ്റ വാക്കാണ് , വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുന്നേ അച്ഛനെ പ്രകോപിതനാക്കിയത് ……… അത് ഇപ്പോഴും മറക്കാൻ പറ്റാത്തതാണ് , കഴിഞ്ഞ ദിവസം വീണ്ടും അത്രയ്ക്ക് ദേഷ്യം ഉണ്ടാക്കിയത് ……….
മനസ്സ് കൊണ്ട് അച്ഛനോട് മാപ്പു പറഞ്ഞു …. അച്ഛനെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതു കൊണ്ടല്ല ,…. അച്ഛന്റെ മുൻകോപത്തിനേക്കാളും, നൂറിരട്ടി ഞാൻ സ്നേഹിച്ചു പോയിരുന്നു …….
കല്യാണത്തിന് രണ്ടു ദിവസം മുന്നേ , എനിക്ക് അത്യാവശ്യം അണിയാനുള്ള ആഭരണങ്ങളും , താലിയും ഒക്കെ വാങ്ങാൻ എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചാണ് പോയത് …….
ജ്വല്ലറിയിലെ തിളക്കങ്ങളൊന്നും എന്റെ കണ്ണിൽ പതിഞ്ഞതേയില്ല ….. ആ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തിൽ ഞാൻ സാറിന്റെ മുഖത്തെ ഓരോ ഭാവങ്ങളും നോക്കി നിന്നു….
നന്ദേ ഇത് ഇഷ്ടായോ , അത് ഇഷ്ടായോ എന്ന് സാർ ചോദിക്കുമ്പോൾ .. ഞാൻ ആ മുഖത്തേക്ക് കൺ ചിമ്മാതെ നോക്കും ….. ഒരു അച്ഛൻ മകളെ കെട്ടിച്ചു വിടുമ്പോൾ എന്ന പോലെ , അത്രയും ആഭരണങ്ങൾ എനിക്കായി വാങ്ങുമ്പോൾ…. . ആൾക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിനു എന്ത് പേരിട്ടു വിളിക്കണം എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു ………
പിന്നെ കല്യാണ സാരിയും മറ്റും വാങ്ങാൻ ടെക്സ്റ്റൈൽസിൽ പോയപ്പോഴും , ഞാൻ എന്റെ സാറിനെ മാത്രം നോക്കി നോക്കി ഇരുന്നു …..
അന്നേരം ആണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് , സാർ അടുത്ത് ഉണ്ടെങ്കിൽ മറ്റൊന്നും കാണാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല എന്ന് ……
എല്ലാവരും കൂടി എന്തൊക്കെയോ സെലക്ട് ചെയ്തു ……
കല്യാണ ദിവസം വന്നെത്തി ….., സാറിനെ കിട്ടുന്നത് ലോകം കീഴടക്കുന്ന സന്തോഷം ആണെങ്കിലും ,… ആദ്യമായി അച്ഛനും അമ്മയും കൂടെ ഇല്ലലോ എന്നൊരു വേദന നെഞ്ചിൽ നിറഞ്ഞു … എന്റെ കല്യാണം അവരും സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ടാവില്ലേ….. തൊട്ടടുത്ത വീട്ടിൽ ഉണ്ടെങ്കിലും അന്യരെ പോലെ ……
വിദ്യേച്ചിയും , വീണേച്ചിയും ചേർന്നെന്നെ അതി സുന്ദരിയായാണ് അണിയിച്ചൊരുക്കിയത് …… ഒരുങ്ങി വന്നപ്പോൾ , സാറിന്റെ കണ്ണുകൾ പെട്ടെന്ന് എന്നിലുടക്കി……ഒരു നിമിഷം മാത്രം …. ആദ്യമായാണ് അങ്ങനെ ഒരു നോട്ടം ….. ഞാൻ അടിമുടി പൂത്തു പോയി …
വീട്ടിൽ നിന്നു ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് പോകാൻ ഇറങ്ങുമ്പോൾ, അടുത്ത ബന്ധുക്കളും, അയൽക്കാരും , പിന്നെ സാറിന്റെ കുറച്ചു സുഹൃത്തുക്കളും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു …….
ഒരു നിമിഷം ഞാനെന്റെ വീട്ടിലേക്കു നോക്കി ….. ആരും പുറത്തു കാണില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ …….
എന്നാൽ എന്റെ പ്രതീക്ഷ തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട് അനിയത്തി ഗേറ്റിനു അടുത്ത് , ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നത് കാണാൻ എന്ന പോലെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ….
അവൾ എപ്പോൾ ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നു വന്നു …? എത്രനാളായി അവളെ അടുത്ത് കണ്ടിട്ട് …….
അവളുടെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷം കൊണ്ട് തുളുമ്പുന്നത് എനിക്ക് വ്യക്തമായിരുന്നു ….
അവളെന്തോ പറയാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു… അപ്പോഴാണ് തൊട്ടപ്പുറം … മാവിന്റെ കൊമ്പിലേക്കു നോക്കികൊണ്ട്‌ അച്ഛൻ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടത് ……..
പെട്ടെന്നാണ് സാർ പറഞ്ഞത് ,…. “നന്ദേ , പോയി അച്ഛന്റെ കാൽ തൊട്ടു അനുഗ്രഹം വാങ്ങി വാ ” എന്ന് ….
പലരും സാറിനെ വിലക്കി … വേണ്ട ഈ സമയത്തു ഇനി ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടാവാൻ കാരണം ആവണ്ട ന്നു …..
പക്ഷെ സർ പറഞ്ഞു ,” നന്ദ പോയി വരൂ … അച്ഛൻ ഒന്നു ചെയ്യില്ല എനിക്ക് മനസിലാകും ആ മനുഷ്യനെ”,… അത് കേട്ട് ആർക്കും ഒന്നു പറയാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല …..
അച്ഛന്റെ അടുത്ത് എത്താൻ എന്റെ കാലുകൾക്കു വേഗത പോരെന്നു തോന്നി …..