മാലിനി

മാലിനി
Malini Author : Ismail Oduparayil

ഇന്നലെ കോളേജിലെ അവസാനത്തെ ദിവസവും പൊഴിഞ്ഞു പോയി… ഇന്നലെയും എനിക്ക് എൻറെ പ്രണയത്തെ തുറന്ന് കാണിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല…

സാധിച്ചില്ല എന്നല്ല തുറന്ന് കാണിക്കാൻ അവൻ എന്നിക്ക് ഒരു അവസരം തന്നില്ല എന്ന് പറയുന്നത് ആകും നല്ലത്…

കോളേജ് വരാന്തയിൽ നിന്ന് തോരാത്ത മഴയെ കൺകുളിർക്കെ നോക്കിനിൽക്കെ എന്നിലേക്ക്‌ പ്രണയാർദ്രമായ ആ പഴയ നിമിഷങ്ങൾ ഒന്നുകൂടെ മടങ്ങി വന്നു….

അവനെ കുറിച്ച് പറയാൻ തുടങ്ങിയാൽ ഞാൻ ഈ കലാലയത്തിൽ കാല് കുത്തിയ നിമിഷം മുതൽ പറയേണ്ടി വരും…

കോളേജ് കവാടത്തിൽ നിന്നും ക്ലാസ്സ്‌റൂം കണ്ടുപിടിക്കാൻ ഉള്ള വിഷമം മനസ്സിൽ ഒളിപ്പിച്ചു നടന്നു വരുമ്പോൾ ആയിരുന്നു ഡീ!!! അവിടെ ഒന്ന് നിന്നെ എന്ന അധികാരത്തോടെ ഉള്ള വിളികേട്ടത്, അന്നാണ് ഞാൻ ആദ്യമായി അവനെ കാണുന്നത്…

കണ്ട മാത്രയിലെ അന്തരീക്ഷം എനിക്ക് വേണ്ടി എവിടെ നിന്നോ ഒരു കുളിർ കാറ്റ് സമ്മാനിച്ചു…

ഒരു പൊതുപ്രവർത്തകൻ എന്ന് തോന്നിക്കും വിധം വെള്ള വസ്ത്രം ധരിച്ച ഒരു നീണ്ട മുടിക്കാരൻ, ആ നീണ്ട മുടി അവന്റെ കൺ പുരികങ്ങളെ മറച്ചു പിടിച്ചിരുന്നു… അച്ചടക്കം ഇല്ലാതെ മുഖത്ത് വളരുന്ന താടിയും മീശയും…കടുക്കൻ ഇട്ട ഇടത്തെ കാതും, എല്ലാം ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ എൻറെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചു പറ്റി… ഇമ വെട്ടാതെ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ്‌ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത അടുത്ത ചോദ്യം എൻറെ നേരെ വന്നത്…

നിൻറെ പേര് എന്താടി…?

എല്ലാവരോടും വായാടി ആയിരുന്ന ഞാൻ ഇവന്റെ ചോദ്യത്തിന് മുൻപിൽ മാത്രം ഒന്ന് പതറി…

മ..മ…മാലിനി… എന്ന് ആ പതർച്ചയിൽ ഊളിയിട്ട് പറയുമ്പോൾ ആണ്‌ അവൻ എനിക്ക് അടുത്ത ആളെ പരിജയപെടുത്തിതരുന്നത്…

ഇവൻ എൻറെ കൂട്ടുകാരൻ ഇവന് നിന്നെ പരിചയപ്പെടണംഎന്ന് പറഞ്ഞു… ഇവന് ഒരു ചെറിയ മടി നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ…അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ നിന്നോട് നിൽക്കാൻ പറഞ്ഞെ…

അയ്യേ… ഇത്‌ ഏതാ സാധനം ഞാൻ എൻറെ കണ്ണ് അവൻ പരിജയ പെടുത്തിയ കൂട്ടുകാരനിലേക്ക് ഒന്ന് ഓടിച്ചു… കണ്ടാലേ അറിയാം ഒരു പാൽകുപ്പി…

ഹായ് ഞാൻ രാഹുൽ, കുട്ടി ഏത് ഡിപ്പാർട്മെന്റ് ആണ്‌?

ഇത്രെയും റൊമാന്റിക് ആയി എന്നോട് ഇതുവരെ ആരും ഒരു ചോദ്യം ചോദിച്ചിട്ടില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അതിന് മറുപടി നൽകി… കോമേഴ്‌സ്…

എന്നാ നീ ക്ലാസിലേക്കു നടന്നോ എന്ന് അവര് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും ഞാൻ മുൻപോട്ടു നടന്നുനീങ്ങി… ഞാൻ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എൻറെ ശരീരം മാത്രം, എൻറെ ഹൃദയം ആ നീണ്ട മുടിക്കാരനിൽ ഉടക്കി നിന്നു…

കുറച്ച് മുൻപോട്ടു നടന്ന് തിരിഞ്ഞുനിന്ന് അവനെ ഒന്ന് കൂടെ കാണാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചു…

അവർ പരസ്പരം തോളിൽ തട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ടു നിൽക്കുന്നു…ഞാൻ എന്തിനാ അവൻറെ മുൻപിൽ പതറിയത് എന്ന് ചിന്തിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ്‌ അടുത്ത ചോദ്യം കേൾക്കുന്നത് … കുട്ടി ഏതാ ഡിപ്പാർട്മെന്റ്?
ഭാഗ്യത്തിന് അത് ഒരു പെൺകുട്ടി ആയിരുന്നു…
ശ്രുതി, പിന്നീട് അവളായിരുന്നു എനിക്ക് ഈ കോളേജിൽ എല്ലാം…

ഒരെ ക്ലാസ്സിൽ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരുമിച്ചു നിന്നു… ഒരെ ബെഞ്ചിൽ അടുത്തടുത്ത് സ്ഥലം പിടിച്ചു…

ക്ലാസ്സിൻറെ അന്തരീക്ഷം മുഴുവൻ കണ്ണോടിച്ചു കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ്‌ അവർ രണ്ടുപേരും പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖവുമായി ക്ലാസ്സിലേക്ക് വരുന്നത്…

അവർ രണ്ട്പേരും ഞങ്ങളും ഇവിടെ പുതിയതാണ് എന്നാ ഭാവത്തിൽ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി…

അവരുടെ അഹങ്കാരം കണ്ടപ്പോൾ ഇവിടെ കുറേ നാളായി പഠിക്കുന്നവര് ആണ്‌ എന്ന് ഞാൻ വെറുതെ തെറ്റുധരിച്ചു… പാവം ഞാൻ എന്ന് എന്നെ തന്നെ പറഞ്ഞ് ആശ്വസിപ്പിക്കുമ്പോൾ ആണ്‌ അടുത്തിരുന്ന ശ്രുതിയുടെ കമെന്റ്… ആ നീണ്ട മുടിയുള്ള പയ്യനെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഉണ്ടല്ലേ…?

എൻറെ സെലെക്ഷൻ തെറ്റിയില്ലല്ലോ കൃഷ്ണാ…എന്ന് ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ആണ്‌ എനിക്ക് മുൻപിൽ മറ്റൊരു ചോദ്യം ഉയർന്നു വന്നത്…ഇവൾ ഒരു പാരയാകുമോ??

ആദ്യത്തെ ഹവറിൽ ഒരു വയസ്സൻ പ്രൊഫസർ ആണ്‌ വന്നത്, പഴയ കുട്ടികളെ കുറിച്ച് ഞങ്ങളോട് കുറച്ച് അധികം പഴയ വീരകഥകൾ പറഞ്ഞു…

വീരകഥകൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഇനി നമുക്ക് പരിജയപെടാം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഓരോടുത്തരോടായി എഴുന്നേറ്റുനിന്നു അവരെ കുറിച്ച് പറയാൻ പറഞ്ഞു … ഞങ്ങളുടെ എല്ലാം ഊഴം കഴിഞ്ഞ് അവസാന ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കുന്ന നീണ്ട മുടിക്കാരന്റെ ഊഴം വന്നെത്തി… എനിക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആകാംഷ നിറഞ്ഞ നിമിഷം ആയിരുന്നു അത് എന്തായിരിക്കും അവന്റെ പേര്?

അരുൺ !!!

ഹൃദയത്തിൽ ഒരു ശില കൊത്തി വച്ചപോലെ ആ പേര് ഞാൻ കൊത്തിവച്ചു…

ആദ്യ ദിവസം ആയത് കൊണ്ടു തന്നെ പിന്നീടുള്ള ഹവറിൽ ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും വെറുതെ ഇരുന്നു… ശ്രുതിയെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ ചോതിച്ചു അറിയുന്നു എന്ന വ്യാജേനെ ഇടയ്ക്കിടെ അവനെ ഞാൻ നോക്കികൊണ്ടേ ഇരുന്നു…

അങ്ങനെ അവനെ നോക്കുന്നതിനു ഇടയിൽ ആണ്‌ ഞാൻ ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്… ഞാൻ അവനെ എപ്പോഴൊക്കെ നോക്കുന്നോ അപ്പോഴെല്ലാം അവർ രണ്ടു പേരും എന്നെ നോക്കി എന്തൊക്കെയോ പരസ്പരം സംസാരിക്കുണ്ട്…

ആദ്യം എല്ലാം അത് എൻറെ ഒരു തോന്നൽ മാത്രം ആണ്‌ എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്.. പക്ഷേ കുറച്ച് ആഴ്ചകൾക്കു ശേഷം ക്യാന്റീനിൽ തനിച്ചിരിക്കുന്ന എൻറെ അടുത്ത് വന്ന് ഇരുന്ന് കൊണ്ടു നീണ്ട മുടിക്കാരൻ പറഞ്ഞ കാര്യം അറിഞ്ഞപ്പോൾ അത്രയും നാൾ ഞാൻ കെട്ടിപൊക്കിയത് എല്ലാം ഒരു ചീട്ടു കൊട്ടാരം പോലെ തകർന്നു വീണു…

അവന്റെ കൂട്ടുക്കാരൻ രാഹുലിന് എന്നെ ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന്… ഹോ… ൻറെ കൃഷ്ണാ എന്തിനാ എന്നോട് ഈ ചതി എന്ന് ചിന്തിച്ചുഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ്‌ തൊട്ടുമുന്പിൽ രാഹുൽ വന്ന് ഇരിപ്പ്ഉറപ്പിച്ചത്…

പിന്നീട് അങ്ങോട്ട്‌ എല്ലാ ദിവസവും ഞാൻ തനിയെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടാൽ അവൻ എൻറെ അരികിൽ വന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങും…

ആ സംസാരം അവസാനിക്കണമെങ്കിൽ ഒന്നില്ലങ്കിൽ ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങണം അല്ലെങ്കിൽ വിദ്യാർത്ഥി പ്രസ്ഥാനം ശക്തിപ്പെടുത്താൻ അരുൺ വന്ന് ഇവനെ വിളിച്ചുകൊണ്ടു പോണം….

തീരെ സഹിക്കവയ്യാതെ ആയപ്പോൾ ഒരു ദിവസം എനിക്ക് ഈ ബന്ധത്തിന് താൽപ്പര്യം ഇല്ലാ എന്ന് രാഹുലിനോട് മുഖത്തടിച്ച പോലെ പറഞ്ഞു…

അതിന് മറുപടി അന്ന് തന്നെ എനിക്ക് ലഭിച്ചു…
ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിഞ്ഞ് ക്ലാസ്സിൽ തനിച്ചിരിക്കുന്ന എൻറെ അടുത്ത് അരുൺ വന്ന് പറഞ്ഞു… നീ എന്താ രാഹുലിനോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്…

നീ കാരണം ആണ്‌ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് എൻറെ നീണ്ട മുടിക്കാരാ !!! എന്ന് പറയണം എന്ന് എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു… പക്ഷേ അരുൺ ഒരു ഒറ്റഭുതിക്കാരൻ ആണ്‌ എന്ന് അതിനിടയിൽ ശ്രുതി വഴി ഞാൻ അറിഞ്ഞു… മുന്നും പിന്നും നോക്കാതെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്താലോ എന്നുപേടിച്ചു മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ ഞാൻ മുഖം തിരിച്ചു ഇരുന്നു…

എന്താ നിൻറെ പ്രശ്നം എന്ന് അവൻ വീണ്ടും കുറച്ച് ദേഷ്യത്തോടെ എന്നോട് ചോതിച്ചു…

എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലാ…
അവനെ ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല… ഇനിയും സംസാരം തുടർന്നാൽ അതിര് കടക്കുമോ എന്ന ഭയം കൊണ്ടാണ് ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്…

എന്ത് അതിര് കടന്നാലും വേണ്ടില്ല അവന് നിന്നെ ഇഷ്ട്ടം ആണെങ്കിൽ നീ അവന് ഉള്ളതാണ്… അവനെ ഇനി ഞാൻ എൻറെ മുൻപിൽ വിഷമിച്ചു കണ്ടാൽ സുന്ദരി ആണെന്നുള്ള നിൻറെ ഈ വിചാരം ഉണ്ടല്ലോ അത് ഞാൻ അങ്ങ് മാറ്റി തരും… ഇന്ന്‌ വൈകുന്നേരം വരെ ഞാൻ നിനക്ക് സമയം തരും അതിന് മുൻപ് നീ അവനോട് പഴയ പോലെ സംസാരിക്കണം… പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ… എന്ന ഒരു ഭീഷണിയും മുഴക്കി അരുൺ അവിടെനിന്നും നടന്ന് നീങ്ങി…

എൻറെ പട്ടി പേടിക്കും ഈ ഭീഷണിക്കു മുൻപിൽ എന്ന് മനസ്സാൽ ഉറപ്പിച്ചു ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ്‌ ശ്രുതിയുടെ വക ഒരു ഉപദേശം… അരുൺ ഒരു പ്രാന്തൻ ആണ്‌ രാഹുലിന് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യും… രാഹുലിനെ തല്ലിയ SFK യുടെ നേതാവിന്റെ തല തല്ലി പൊട്ടിച്ച കഥ കൂടി കേട്ടപ്പോൾ… എന്നിൽ ഇത്തിരി പേടി വന്നോ എന്ന് ഞാൻ സംശയിച്ചു…

എന്തായാലും ഇനി അവനോട് സംസാരിക്കില്ല എന്ന് ഉറപ്പിച്ചുകൊണ്ട് വൈകുന്നേരം കോളേജിൽ നിന്നും മടങ്ങുമ്പോൾ ആണ്‌ അരുൺ ഗ്രൗണ്ടിൽ ഫുട്ബോൾ കളിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടത്… കുറച്ച് നേരം അവൻ അറിയാതെ ഞാൻ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ്‌ പിന്നിൽ നിന്നും ഹലോ എന്ന വിളിക്കേട്ടത്…

ആ വിളി കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് ആളെ മനസിലായി പാൽക്കുപ്പി അല്ലാതെ ആര്… !?

ഫുട്ബോൾ ഇഷ്ട്ടം ആണോ? എന്ന് അവൻ എന്നോട് ചോതിച്ചപ്പോൾ…

ഏയ്യ് വെറുതെ കണ്ട് നിന്നതാണ് എന്ന് ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു…

ഹാവൂ സമാധാനം ആയി എന്നോട് ഉള്ള പിണക്കം മാറിയല്ലോ.. !!

ഇവനോട് ഞാൻ മിണ്ടില്ല എന്ന് കരുതിയതാ… ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ അറിയാതെ ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞും പോയി… ഈശ്വരാ പെട്ടോ !