ഇരയെ കണ്ട വ്യാഘ്രം പാറക്കെട്ടിനു മുകളിൽ നിന്ന് പറന്നിറങ്ങി…….
അഭിരാമി ജലപാതത്തിന്റെ അഗാധതയിലേക്ക് ആഴ്ന്നു പോയിരുന്നു……
മഞ്ഞിലൂടെയെന്നവണ്ണം തെന്നിത്തെറിച്ച് അജയ് വെള്ളത്തിലേക്ക് വീണു…
വീഴ്ചയുടെ ആഘാതത്തിൽ അവനൊന്നു മുങ്ങിപ്പോയി…
പുഴ , കുറച്ചു മുൻപിലായി, അദൃശ്യമാകുന്നത് അവൻ , മുങ്ങും നേരം കണ്ടു..
അതിനു താഴെ, ഗർത്തമാവാം…….
മുങ്ങി നിവർന്നപ്പോൾ അവൻ അഭിരാമിയെ ഒന്ന് തിരഞ്ഞു…
ഇല്ല…… !
കാണാനില്ല… !
“അമ്മാ………. ”
ചങ്കുപൊട്ടിത്തകർന്ന് അവൻ നിലവിളിച്ചു…
കാടും ജലപാതത്തിന്റെ ഹുങ്കാരവും മറികടന്ന് അവന്റെ ശബ്ദം പ്രതിദ്ധ്വനിച്ചു…
ഒരു പാറക്കഷ്ണം പോലും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കിട്ടാതെ, അവൻ കൈകൾ വെള്ളത്തിൽ തുഴഞ്ഞ്, ചുറ്റും ഒന്നുകൂടി നോക്കി……
ഇല്ല…….!
അടുത്തെങ്ങും തന്റെ അമ്മയില്ല, എന്ന സത്യം അവനെ അടിമുടി തകർത്തുകളഞ്ഞു…
ധരിച്ചിരിക്കുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾക്ക് കനം കൂടിത്തുടങ്ങി..
ബാഗിനകത്തും വെള്ളം കയറിത്തുടങ്ങിയത് അവനറിഞ്ഞു…
തലയ്ക്കു മുകളിലുള്ള പാറക്കെട്ടിനു മുകളിൽ, താൻ വെള്ളത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടു ചെല്ലുന്നതും കാത്ത്, പുലി ശ്രദ്ധയോടെ ഇരിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു……
പുലിക്കുട്ടി, പുലിയുടെ ഒരു വശത്തായി പുഴയിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്നു……
ഒരു ഗർജ്ജനം കൂടി കേട്ടു……….
ജീവിതത്തിലാദ്യമായി നേരിട്ട് പുലിയുടെ ഗർജ്ജനം കേട്ട അവൻ വെള്ളത്തിൽ കിടന്ന് ഒന്ന് കിടിലം കൊണ്ടു…
അത് സമീപപ്രദേശങ്ങളെല്ലാം നടുങ്ങും വിധം ഭയാനകമായിരുന്നു……
സമീപത്തെ വൃക്ഷത്തലപ്പുകളിലിരുന്ന പക്ഷിക്കൂട്ടങ്ങൾ തലക്കു മുകളിലൂടെ ചിറകടിച്ചു ചിതറുന്നത് , ഒന്നുകൂടി മുങ്ങി നിവർന്ന അജയ് കണ്ടു..
ആസന്നമായ മരണം മുന്നിൽ കണ്ട്, ഹൃദയം തകർന്ന് അവൻ ഒന്നുകൂടി നിലവിളിച്ചു..
“അമ്മാ………. ”
തകർന്ന ഹൃദയത്തിന്റെ നിലവിളി , പുലിയുടെ ഗർജ്ജനത്തേക്കാൾ മാരകമായിരുന്നു..
പാറക്കെട്ടുകളിലും, ചുഴികളിലും പെട്ട് ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞ്, അവന്റെ ആക്രന്ദനം അലയൊലി കൊണ്ടു…
അടുത്ത നിമിഷം അജയ് ആ കാഴ്ച കണ്ടു…
വെള്ളത്തിനു മീതെ പരവതാനി പോലെ ഒഴുകിപ്പരന്നു പോകുന്ന അമ്മയുടെ ഷാൾ…!
അവന്റെ ഹൃദയം ഒന്ന് കുതി കുത്തി…
അടുത്തെവിടെയോ അമ്മയുണ്ട്…… !
രണ്ടു മൂന്ന് മിനിറ്റിനിടയിൽ , അമ്മ വെള്ളത്തിൽ ശ്വാസമെടുക്കാൻ കഴിയാതിരുന്ന കാര്യം ഓർത്തപ്പോൾ അവനൊരുൾക്കിടിലമുണ്ടായി……
രക്ഷപ്പെടാനും രക്ഷപ്പെടുത്താനുമുള്ള വ്യഗ്രത തലച്ചോറിലേക്ക് വൈദ്യുതി സ്ഫുലിംഗങ്ങൾ പോലെ ഇരച്ചുകയറിയപ്പോൾ, വെള്ളത്തിൽ തന്നെ കാലൂന്നി ഒരു ഡോൾഫിനേപ്പോലെ അജയ് വെള്ളത്തിനു മീതെ കുതിച്ചുയർന്നു……
അവനുയർന്നു വന്ന ഭാഗം, അവന്റെ ശരീരാകൃതിയിൽ ഒരു നൊടിയിട , ജലത്തിൽ ഒരു രൂപമായി തെളിയുകയും, അടുത്ത സെക്കന്റിൽ അത് മൂടിപ്പോവുകയും ചെയ്തു…
ഇര രക്ഷപ്പെടാൻ തുനിയുന്നത് , കൺമുന്നിൽ കണ്ട പുലി പാറപ്പുറത്ത് നിന്ന് നിവർന്നു……
വാൽ വായുവിൽ ഇടം വലം വീശി പുലി വീണ്ടും ഗർജ്ജിച്ചു……
മുൻകാലുകളിലൊന്ന് വായുവിൽ തുഴഞ്ഞ്, അത് ഇരയ്ക്കു നേരെ കുതിക്കാൻ ആയമെടുത്ത് നിന്നു..
ഒരു ചെറിയ മുരൾച്ച കൂടി പിന്നിൽ അജയ് കേട്ടു..
ഒഴുക്കിലേക്ക് ഗതി തെറ്റി വീണ അവൻ , പുലിക്കുട്ടി, അതിന്റെ അമ്മയെ അനുകരിച്ച് നിൽക്കുന്നത് ഒന്ന് മലക്കം മറിയുന്നതിനിടെ കണ്ടു..
അജയ് ഒഴുക്കിലേക്ക് വീണു…….
ആറ്റുവഞ്ചിപ്പടർപ്പിൽ ചുറ്റി ഷാൾ വെള്ളത്തിൽ ഓളം തള്ളുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് , നിറഞ്ഞ മിഴികൾ അവൻ അടച്ചു കളഞ്ഞു…..
ഒഴുക്കിനെതിരെ അവനൊന്നു തുഴഞ്ഞു നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അത് വെറുതെയായിരുന്നു..
രക്ഷപ്പെട്ടു ചെന്നാലും കാത്തിരിക്കുന്നത് മരണമാണെന്ന ചിന്ത അവനെ അതിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു എന്നു വേണം പറയാൻ …
അമ്മ, താഴെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്നവൻ ആശിച്ചു പോയി…
ആരോ എടുത്തെറിയുന്നതു പോലെയോ, യന്ത്ര ഊഞ്ഞാലിന്റെ ഔന്നത്യത്തിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് നിപതിക്കുന്നതു പോലെയോ, ഒഴുക്കിനൊപ്പം അജയ് താഴേക്ക് വീണു……
തന്റെ കുടലുകൾ മലക്കം മറിഞ്ഞ് അണ്ണാക്കിൽ മുട്ടുന്നതു പോലെ അവനു തോന്നി…
വഴുവഴുപ്പുള്ള പാറകളിൽ ചുമലൊന്നിടിച്ചതും മൂക്കിൽ വെള്ളം കയറി നീറിയതും അഗാധതയിലേക്കുള്ള യാത്രക്കിടെ അവനറിഞ്ഞു …
കുരവപ്പൂ ചിതറും പോലെ വെള്ളം ചിതറിത്തെറിച്ചു……
ഉയരത്തിൽ നിന്നും വീണ ആഘാതത്തിൽ ശരീരം ചിതറിത്തെറിക്കുന്ന ഒരനുഭവം അവനുണ്ടായി…
പക്ഷേ, ജീവനിലുള്ള രക്ഷയും അഭിരാമിയും അവനെ സംബന്ധിച്ച് അതിനുമെത്രയോ മുകളിലായിരുന്നു…
വെള്ളത്തിലേക്ക് ബാഗുമായി സമുദ്ര പര്യവേഷകനേപ്പോലെ ആഴ്ന്ന, അജയ് ചവിട്ടുപടിയായിക്കിട്ടിയ കല്ലിൽ, ഉപ്പൂറ്റിയൂന്നി ഒരു അന്തർവാഹിനിയേപ്പോലെ മുന്നോട്ടു കുതിച്ചു……
പതഞ്ഞൊഴുകുന്ന ജലപ്പരപ്പിനു മീതെ പൊങ്ങി, അവൻ തലയൊന്നു കുടഞ്ഞു……
പരന്നൊഴുകുന്ന ജലവിതാനത്തിനു മീതെ അവന്റെ ദൃഷ്ടികൾ പാഞ്ഞു……
തലയിൽ നിന്നും മുഖത്തേക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ വെള്ളത്തുള്ളികൾക്കിടയിലൂടെ, അവ്യക്തമായി അടുത്ത നിമിഷം അവനാ കാഴ്ച കണ്ടു……
ഒഴുകിപ്പോകാതിരിക്കാൻ കല്ലിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച്, ശിരസ്സു മാത്രം പാറയ്ക്കു മുകളിലും നെഞ്ചിനു താഴേക്ക് വെള്ളത്തിലുമുലഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന അഭിരാമി…….!
അവന്റെ മിഴികൾ വെട്ടിത്തിളങ്ങി… ….
വായിൽ നിറഞ്ഞ വെള്ളം തുപ്പിക്കളഞ്ഞ് അജയ് അവൾക്കു നേരെ നീന്തി……
ഒഴുക്കിനെതിരെ നീന്തുക ശ്രമകരമായിരുന്നുവെങ്കിലും, അവളോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കിൽ ജലവേഗം വഴിമാറി…….
അവൾ ചാരിക്കിടക്കുന്ന പാറയ്ക്കരികിലേക്ക് കയ്യെത്തിപ്പിടിച്ച് അവൻ ശ്വാസം ഏങ്ങിവലിച്ചു……
” അമ്മാ………. ”
വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ ശബ്ദം കാരണം, തന്നിലവശേഷിച്ച ശക്തി മുഴുവനെടുത്താണ് അജയ് വിളിച്ചത്…….
ശ്രദ്ധയോടെ അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
അഭിരാമിയുടെ കൺപീലികൾ പതിയെ വിടരുന്നത് അവൻ കണ്ടു..
ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ല, എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ അവന്റെ ഹൃദയം തുടിച്ചു …
അടുത്ത നിമിഷം അവന്റെ ചിന്തയിലേക്ക് പുലി കുതിച്ചെത്തി……
തലയുയർത്തി നോക്കാൻ ശക്തിയില്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും അവൻ ഉയർത്തി നോക്കി……
പുലിയിരുന്ന പാറ കാണാനില്ല…
“അമ്മാ……. ”
അവൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു… ….
ശക്തി കുറഞ്ഞ ഒരു ഞരക്കം മാത്രം അവളിൽ നിന്നുണ്ടായി…
അവൻ പാറപ്പുറത്തേക്ക് വലിഞ്ഞു കയറി, അവളെ വലിച്ചു കയറ്റി…
അവളുടെ കമ്പിളിത്തൊപ്പി അവൻ മുഖത്തു നിന്ന് ഊരിയെടുത്തു…
തന്റെ മടിയിലേക്ക് ചായ്ച്ചു കൊണ്ട് അജയ് അവളുടെ കവിളുകൾ തിരുമ്മിത്തുടങ്ങി……
” പുലി……..”
രണ്ടു മൂന്ന് മിനിറ്റു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ അസ്പഷ്ടമായി പുലമ്പി…
” മുകളിലുണ്ട്… ”
ഇനിയൊരു തളർച്ച, സത്യമായും അന്ത്യം കുറിക്കും എന്ന തിരിച്ചറിവിൽ, അവളെ ഉത്തേജിപ്പിക്കാനായി അവൻ പറഞ്ഞു……
അവളുടെ ഉള്ളിലെ പിടച്ചിൽ, മിഴികൾ തുറന്ന് പുറത്തു കണ്ടു..
” രക്ഷപ്പെടണം …. ”
അതൊരു ആജ്ഞയായിരുന്നു…
പാറപ്പുറത്തിരുന്ന് അജയ് തന്റെ പാന്റ് അഴിച്ചു മാറ്റി…
ഒരു ട്രങ്ക് ജട്ടിയായിരുന്നു അവന്റെ അരഭാഗം മറച്ചിരുന്നത്…
അവളുടെ സ്വെറ്ററും അഴിച്ചു മാറ്റി, ബാഗിലിട്ട് അജയ് വെള്ളത്തിലേക്കിറങ്ങി…
അവളെ ചുമലിലേക്ക് ചേർത്ത് ,അവൻ വെള്ളത്തിൽ കിടന്നു തുഴഞ്ഞു..
ഒറ്റത്തടിചങ്ങാടത്തിലെന്നപോലെ അഭിരാമി അവന്റെ പുറത്ത്, കമിഴ്ന്നു കിടന്നു…
ഒഴുക്കിനൊപ്പം ഇരുവരും പുഴ തെളിച്ച വഴിയേ നീങ്ങി…
കുറച്ചു ദൂരം മുന്നോട്ടു തുഴഞ്ഞ ശേഷം, അജയ്, അഭിരാമിയുടെ തലയ്ക്കു മുകളിലൂടെ പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കി……
താൻ വന്നു ചാടിയ വെള്ളച്ചാട്ടം അവൻ കണ്ടു…
അതിന്റെ ഉയരം ഒരു നിമിഷം അവനെ ചകിതനാക്കി…
അതിനു മുകളിൽ, പാറപ്പുറത്ത് പുലിയും പുലിക്കുട്ടിയുമിരിക്കുന്നത് , ഒരു പെയിന്റിംഗിലെന്നപോലെ അവൻ അവ്യക്തമായി കണ്ടു…
തണുത്ത ജലത്തിന്റെ ഒഴുക്കിൽ, ഉഷ്ണം വമിക്കുന്ന മറ്റൊരൊഴുക്കായി, അജയ് യും അഭിരാമിയും യാത്ര തുടർന്നു……….
****** ******* ******* *******
ടാപ്പിൽ നിന്ന് ഹോസ് ഘടിപ്പിച്ച്, മുറ്റത്തെ ചെടികൾ നനച്ച ശേഷം, കാഞ്ചന ടാപ്പ് പൂട്ടി തിരിഞ്ഞു……
ഗേയ്റ്റിനു വെളിയിൽ ഒരു കാർ വന്നു നിൽക്കുന്നത് കാഞ്ചന കണ്ടു.
കോ-ഡ്രൈവർ സീറ്റിൽ നിന്നും ഡോർ തുറന്ന് അനാമിക ഇറങ്ങി……
അവൾ വസ്ത്രങ്ങൾ നേരെയാക്കിയിടുന്നത് , കാഞ്ചന കണ്ടു…
കാറിലിരിക്കുന്ന ആളോട് കൈ ഉയർത്തി, യാത്ര പറഞ്ഞ് അനാമിക ഡോറടച്ചു…
കാർ മുന്നോട്ടൊരുണ്ടു…
അനാമിക തിരിഞ്ഞപ്പോൾ കാഞ്ചനയെ കണ്ടു…
” ഇവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നോ ഉദ്യാനപാലക………. ”
അനാമിക ഗേയ്റ്റ് കടന്നുവന്നു……
” നീയെന്താ വൈകിയത്……?”
കാഞ്ചന മറുചോദ്യമെറിഞ്ഞു..
” പത്തു മിനിറ്റ് വൈകി……. അതാണോ ഇത്ര കാര്യം……… ”
അനാമിക നിസ്സാരമായി പറഞ്ഞു……
അവളുടെ മുഖം പതിവിലേറെ, തുടുത്തതും ചുവന്നിരിക്കുന്നതും കാഞ്ചന ശ്രദ്ധിച്ചു…
അവളടുത്തു വന്നപ്പോൾ ഉണ്ടായ ശരീരഗന്ധം എന്താണെന്ന് കാഞ്ചനയ്ക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ ബുദ്ധിമുട്ടേതും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..
“നീ എവിടെപ്പോയിരുന്നു എന്നാ എന്റെ ചോദ്യം…… ?”
കാഞ്ചന ശബ്ദമുയർത്തി……
അവളതു ശ്രദ്ധിക്കാതെ സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറി…
” ഇങ്ങോട്ട് കയറിപ്പോര്… അവിടെ നിന്ന് വിസ്തരിക്കാൻ എനിക്ക് വയ്യ… ”
അല്പം ഈർഷ്യയോടെ അനാമിക പറഞ്ഞു..
കാഞ്ചന അവൾക്കു പിന്നാലെ, സിറ്റൗട്ടിലേക്കും, പിന്നാലെ ഹാളിലേക്കും കയറി……
” ഇനി ചോദിക്ക്… എന്താ അമ്മയ്ക്കറിയേണ്ടത്… ?”
കൈകൾ ഉയർത്തി മുടി മാടി കെട്ടിക്കൊണ്ട് അനാമിക ചോദിച്ചു……
അവളുടെ വിയർപ്പുണങ്ങാത്ത കക്ഷങ്ങളും ഷിമ്മിയുടെ നനഞ്ഞ ഭാഗങ്ങളും കാഞ്ചന കണ്ടു..
“നീ വൈകിയതിനു കാരണം…… ?”
” ഞാൻ ജിത്തുവിന്റെ കൂടെ ഒന്ന് കറങ്ങി… അതാ വൈകിയത്…… ”
” വെറും കറക്കം മാത്രമോ…..?”
കാഞ്ചന പുരികമുയർത്തി…
അനാമിക അവളെ തുറിച്ചു നോക്കി..
” അമ്മ കരുതും പോലെ ഒന്നുമില്ല… അമ്മയുടെയത്ര മണ്ടിയല്ല ഞാൻ…”
കാഞ്ചന ഒരക്ഷരം ഉരിയാടിയില്ല..
“ആ തൈക്കിളവൻ വന്ന് ചോരയൂറ്റിക്കുടിക്കുന്നതിലും ഭേദമാണല്ലോ… ”
അനാമിക പിറുപിറുത്തു…
“എന്നിട്ടാ തൈക്കിളവനോട് വണ്ടി വാങ്ങിത്തരാൻ നീ പറയുന്നത് കേട്ടായിരുന്നല്ലോ.. ”
കാഞ്ചന ചോദിച്ചു……
” അതിപ്പോ അമ്മയും അയാളെ പരമാവധി ഊറ്റുന്നുണ്ടല്ലോ… …. ”
അനാമിക തിരിച്ചടിച്ചു…
മത്തൻ നട്ടാൽ കുമ്പളം മുളയ്ക്കില്ല , എന്ന പച്ചപരമാർത്ഥം സ്വജീവിതത്തിൽ നിന്ന് കാഞ്ചന അറിഞ്ഞു……
” ജിത്തുവിനെകൊണ്ട് എനിക്ക് ചില കാര്യങ്ങളുണ്ട്…… അമ്മയ്ക്ക് അയാളെക്കൊണ്ട് ഉള്ളതു പോലെ… അതിനപ്പുറത്തേക്ക് എനിക്ക് ഒന്നുമില്ല……”
പറഞ്ഞിട്ട് അനാമിക മുറിക്കകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി…
അതു പോലെ തന്നെ അവൾ തിരികെ വന്ന് തുടർന്നു..
” അയാളമ്മയെ മാത്രം കാണാൻ വരുന്നു , എന്നാണോ കരുതിയത്… ?
ഇപ്പോൾ പുതിയൊരു ചെറുപ്പക്കാരിയുമായിട്ടാ കറക്കം…… ജിത്തു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് , മാത്രമല്ല ഞാൻ കണ്ടിട്ടുമുണ്ട്… ”
അനാമിക ഒരു തീപ്പൊരി വലിച്ചെറിഞ്ഞിട്ട് , വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് മുറിയിലേക്ക് കയറി…
മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും തീ പിടിച്ചു കാഞ്ചന സെറ്റിയിലേക്കമർന്നു……
അനാമികയുടെ മുറിയുടെ വാതിലടഞ്ഞത് , തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെയും മോഹങ്ങളുടെയും നേർക്കാണെന്ന് കാഞ്ചന അറിഞ്ഞു..
അവൾ അപകടം മണത്തു……….
രാജീവിന്റെ കുശാഗ്ര ബുദ്ധിയേക്കുറിച്ച് സംശയമേതുമില്ലെങ്കിലും, ഇത്തരമൊരവസ്ഥ അവൾ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതല്ല…
കുറച്ചു നാളുകളായി രാജീവിന്റെ പെരുമാറ്റത്തിൽ അസ്വാഭാവികതയുണ്ട്……
ഇങ്ങോട്ടുള്ള വരവും ആദ്യത്തേതിലപേക്ഷിച്ച് കുറവാണ്……
പെണ്ണിന്റെ ഗന്ധമില്ലാതെ ഉറങ്ങുന്നവനല്ല രാജീവ്…
അനാമികയെ മുൻനിർത്തി ഭ്രമിപ്പിച്ച് ഈ വീട് എഴുതി വാങ്ങാം എന്ന തന്റെ കണക്കുകൂട്ടലുകൾ തകിടം മറിഞ്ഞേക്കാമെന്ന് കാഞ്ചന അറിഞ്ഞു..
പാടില്ല…….!
ആദ്യം നയം… ….
പിന്നീടാവാം ഭീഷണി……
ഹാഫ് സ്കർട്ടും ടീ ഷർട്ടും ധരിച്ച് അനാമിക വാതിൽ തുറന്നു വന്നു.
തനിക്കു വില പേശാൻ ഈ സൗന്ദര്യം മാത്രം മതിയെന്ന് മകളെ കണ്ടപ്പോൾ കാഞ്ചനയ്ക്ക് തോന്നി……
തുറുപ്പുഗുലാൻ…… !
” എനിക്ക് വിശക്കുന്നു……. ”
അകത്തേക്ക് കയറിയ അനാമികയല്ല, തിരികെ വന്നത്……
കാഞ്ചന ആലോചനയോടെ എഴുന്നേറ്റു…
” ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യം തന്നെയാ … ”
അമ്മയുടെ മൗനം മനസ്സിലാക്കി അനാമിക പറഞ്ഞു……
” അയാളെ വിശ്വസിക്കാതിരിക്കുന്നതാ ബുദ്ധി… ”
കാഞ്ചന മിണ്ടിയില്ല…
“അമ്മയേക്കാൾ കൊള്ളാം ആ പെണ്ണ്..”
അനാമിക അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ കാഞ്ചന അവളെ തുറിച്ചു നോക്കി… ….
“എനിക്ക് വിശക്കുന്നൂന്ന്… ”
അനാമിക വീണ്ടും വിഷയം മാറ്റി…
” ഇവിടെ നിന്നിറങ്ങിയാൽ എങ്ങോട്ടു പോകുമെന്ന് നീ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ………?”
ഒടുവിൽ മൗനം വെടിഞ്ഞ് കാഞ്ചന ചോദിച്ചു……
അനാമിക കൈ മലർത്തി…
” അയാളെ പിണക്കരുത്.. കുറഞ്ഞത് ഈ വീടെങ്കിലും സ്വന്തമാക്കണം…… ”
അനാമിക അമ്മയെ നോക്കി..
” അതിനിനി ഒറ്റ വഴിയേ ഉള്ളൂ.. ”
കാഞ്ചന ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു……
” നീ……….. നീ മാത്രം… ! ”
അനാമികക്ക് കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലായിത്തുടങ്ങി……
” അയാളെ ഒന്നു കൊതിപ്പിച്ചു നിർത്തിയേക്ക്… ”
കാഞ്ചന അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കാതെയാണ് അത് പറഞ്ഞത് …
” ജിത്തുവിനയാളെ ഇഷ്ടമല്ല……….”
” ജിത്തു നിന്നെ കെട്ടുമോ..?”
അൽപ്പം ദേഷ്യത്തിലാണ് കാഞ്ചന അത് ചോദിച്ചത്..
“പിന്നല്ലാതെ…….. ”
അനാമിക ചിരിച്ചു..
“ജിത്തുവിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും എന്നെ ഇഷ്ടമാണല്ലോ………. ”
കാഞ്ചനയ്ക്കേറ്റ അടുത്ത അടിയായിരുന്നു അത്…
മകളും അവളുടെ വഴി തിരഞ്ഞെടുത്തു തുടങ്ങി , എന്നവൾക്ക് മനസ്സിലായി…….
ഉപദേശിക്കാൻ തക്ക യോഗ്യത തനിക്കില്ലെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ കാഞ്ചന മുഖം താഴ്ത്തി…
ആരോടൊക്കെയോ ഉള്ള ദേഷ്യത്താൽ അവൾ അനാമിക കേൾക്കാതെ പല്ലിറുമ്മി…
******** ******* ******* *******
തുഴഞ്ഞ് കയ്യും കാലും തളർന്നു തുടങ്ങി……
പുഴയുടെ വലതു വശത്തേക്കാണ് അജയ് തുഴഞ്ഞു കയറിയത്……
ഇടതു വശം കയറിയാൽ വനത്തിലേക്കാന്നെന്ന് പരിസരങ്ങളുടെ ഭൂമിശാസ്ത്രം വെച്ചവൻ പഠിച്ചിരുന്നു …
ഇടയ്ക്ക് തലയുയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ കൃഷിയിടങ്ങളും, വെട്ടിനിരത്തിയ മൊട്ടക്കുന്നുകളും അവൻ വലതു വശത്ത് കണ്ടിരുന്നു …
പുഴയോടു ചേർന്നു തന്നെയുള്ള പാറയ്ക്ക് മുകളിലേക്ക് അവൻ കയ്യെത്തിച്ചു പിടിച്ചു..
അവന്റെ തലയ്ക്കു മുകളിലൂടെ അഭിരാമി ഏന്തിവലിഞ്ഞ് പാറപ്പുറത്തേക്ക് കയറി..
പാറയിൽ ഇരു കൈകൾ ഊന്നി , അവനും പാറപ്പുറത്തേക്ക് കയറിയിരുന്നു……
വെയിൽ ശക്തി പ്രാപിച്ചതിനാൽ അത്രയധികം തണുപ്പ് അവർക്ക് അനുഭവപെട്ടിരുന്നില്ല…
പാറയ്ക്ക് പിന്നിലുള്ള കല്ലിനു മീതെ പുറം ചാരി , അവൻ മുഖം കൈത്തലം കൊണ്ട് തുടച്ചു…
അഭിരാമി അവന്റെ ഇടത്തേ തോളിലേക്ക് ചാരി…
മുകളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു പരുന്ത് വട്ടമിട്ടു പറക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു…
അവൻ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസമയച്ചു……
പുഴയൊഴുകുന്ന ശബ്ദം മാത്രം ……….!
അജയ് ഇടംകൈ കൊണ്ട് , അഭിരാമിയെ ചേർത്ത് , അവളുടെ നെറുകയിൽ അവൻ ചുണ്ടു ചേർത്തു……
അത്ര മാത്രം… ….!
അതു മാത്രം മതിയായിരുന്നു അവൾ പൊട്ടിത്തകരാൻ……….
ഉള്ളിലടക്കിയ നൊമ്പരങ്ങളും വേദനയും മരണഭയവും കണ്ണിൽ നിന്ന് , അവളവന്റെ ചുമലിലേക്ക് കുടഞ്ഞിട്ടു …
കൂനിക്കൂടി അവനോട് ചേർന്നിരുന്ന് അവൾ ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിച്ചു…
കേൾക്കാൻ ആരും ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു..
അവൻ മാത്രം കേൾക്കാനായിരുന്നു അവൾ കരഞ്ഞതും …
ഭൂഗോളത്തിൽ, അവനല്ലാതെ തനിക്കാരുമില്ലെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ അവൾ, തന്റെ പ്രൗഢിയും മഹിമയും അമ്മയെന്ന സ്ഥാനവുമെല്ലാം മറന്ന് , ജീവിതത്തിൽ, കൊടും കാട്ടിൽ അശരണയായവളേപ്പോലെ അവൾ വിമ്മിയും, ആർത്തലച്ചും , പൊട്ടിത്തകർന്നും പെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു..
കല്ലിൽ ചാരിയിരുന്ന അവന്റെ മിഴികളും നിറഞ്ഞൊഴിഞ്ഞു…….
സാക്ഷിയായി നിന്ന പുഴയും കരഞ്ഞൊഴുകി……
കഴിഞ്ഞ മണിക്കൂറുകൾ ജീവിതത്തിൽ ഒരാളും നേരിടേണ്ടി വരാത്ത കാര്യങ്ങളാണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് അവനോർത്തു…
കാന്തല്ലൂരിൽ നിന്ന് അവർ ഓടിച്ചതു മുതലുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഒരു തിരശ്ശീല പോലെ അവന്റെയുള്ളിൽ തെളിഞ്ഞു…
നിരാശ്രയത്വം……….!
നിസ്സഹായത…… !
ആനയിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുത്താൻ വന്ന നായാട്ടുകാർ..
ഒടുവിൽ പുഴ കടക്കാൻ വഴിയില്ലാതെ വന്നപ്പോൾ , അവതരിച്ചതാകാം പുലിയും കുഞ്ഞും… ….
അല്ലാതെ അത്രമേൽ ഉയരത്തിൽ നിന്ന് വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലേക്ക് ചാടി , മറുകരയുടെ സീമ താണ്ടാൻ തങ്ങളേക്കൊണ്ട് സാദ്ധ്യമല്ലായിരുന്നു എന്നവൻ ചിന്തിച്ചു പോയി……
താൻ കയറിച്ചെന്നാൽ പുലി കൊല്ലും………
അത് പാടില്ല…
കാരണം അഭിരാമി താഴെയാണ്..
താൻ കയറിച്ചെല്ലാതിരിക്കാനാണ് പുലി, കാത്തിരുന്നത്……
അമ്മ, ആദ്യത്തെ നടുക്കത്തിൽ തന്നെ താഴെ എത്തിയതാകാമെന്ന് അവന് തോന്നി…
അല്ലെങ്കിലും, അറിഞ്ഞു വീഴുന്നതും അറിയാതെ വീഴുന്നതും തമ്മിൽ അന്തരമുണ്ടല്ലോ…
അഭിരാമിയുടെ കരച്ചിലിന്റെ ശക്തി കുറഞ്ഞു……
ഉണങ്ങിയ പാറയിൽ നിന്ന് , തങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങളിലെ ജലം ഒഴുകിയിറങ്ങുന്നത് മുഖമുയർത്തിയപ്പോൾ അവൻ കണ്ടു…
അവൻ അനങ്ങിയതറിഞ്ഞ്‌, അടുത്ത അപകടമാകാം എന്ന് കരുതി അഭിരാമി പിടഞ്ഞുണർന്നു…
അവൾ എന്താ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ മുഖം ചലിപ്പിച്ചു……
അവൻ ഒന്നുമില്ല എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ചുമൽ കൂച്ചി …
തണുപ്പിൽ കോച്ചി വിറച്ചു പോയ കാലുകൾക്ക് ബലം തിരികെ കിട്ടിയപ്പോൾ അവൻ വീണ്ടും വെള്ളത്തിലേക്കിറങ്ങി……
ആദ്യമായി വെള്ളത്തിലിറങ്ങിയ പോലെ അവനൊന്നു കിടുങ്ങി… ….
പാറയിലിരുന്നു തന്നെ അഭിരാമി അവന്റെ പുറത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു…….
കൈ തുഴഞ്ഞ്, അവളെയും വഹിച്ച്, അവൻ നീന്തിത്തുടങ്ങി..
ഒരു പുഴയും നഗരത്തിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിച്ച് കാട്ടിൽ എത്തിചേരുന്നില്ല , മറിച്ചാണ് സംഭവിക്കുക എന്ന സാമാന്യ തത്വം മാത്രമാണ് പുഴയിലൂടെ അവൻ സഞ്ചരിക്കാനുള്ള കാരണം …
കാട്ടുവഴികളേക്കാൾ ഭേദമായിരുന്നു പുഴ…….
മൗനത്തിലും പുഴയിലും ഒരു പോലെ നീന്തി ഇരുവരും യാത്ര തുടർന്നു.
ഇടയ്ക്ക് ദുർഘടമായ കിടങ്ങുകളും പാറക്കെട്ടുകളും യാത്രയ്ക്ക് വിഘാതമായെങ്കിലും അതിലും വലിയ പ്രതിബന്ധങ്ങൾ തരണം ചെയ്തു വന്ന അവർ , അത് മറികടക്കുക തന്നെ ചെയ്തു.
സൂര്യൻ ഉച്ചിയിലെത്തിയിരുന്നു..
രണ്ട് ദിവസത്തിനിടയിൽ, അത്രയും തേജസ്സോടെ അവർ സൂര്യപ്രകാശം കാണുകയായിരുന്നു…
കുറച്ചു ദൂരം മുന്നോട്ടു പോയ ശേഷം, പുഴ രണ്ട് കൈ വഴികളായി പിരിഞ്ഞു……
ഇടത്തേക്ക് വലുപ്പമേറിയും, വലത്തേക്ക് അതിലും ചെറുതായും പുഴ വഴി പിരിഞ്ഞു…
മദ്ധ്യഭാഗത്ത് , ഇടതൂർന്ന മരങ്ങളാൽ ദ്വീപ് പോലെ കാണപ്പെട്ടു……
അജയ് വലത്തേക്കാണ് അവളെയും കൊണ്ട് നീങ്ങിയത്…….
അഭിരാമി നിശബ്ദം അവനു പുറത്തിരുന്നു…
വീണ്ടും വനഭൂമിയിലേക്കു തന്നെയാണോ എത്തിച്ചേർന്നത് എന്ന സന്ദേഹം അവനിലുണ്ടായി…
പക്ഷേ, മുന്നോട്ടു പോകവേ സംശയം അസ്ഥാനത്താണെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി……
അവൻ ക്ഷീണിതനായിരുന്നു…
അടുത്ത പാറക്കെട്ടു കണ്ടതും അവൻ അഭിരാമിയെ താഴെയിറക്കി…
” കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പോകാം അമ്മാ.. ”
അജയ് വിസ്തൃതമായ പാറയിലേക്ക് കിടന്നു…
അഭിരാമി , അവൻ തലക്കു കീഴിൽ വെച്ചു , വിരിച്ചു പിടിച്ച കൈമുട്ടിന്റെ ഭാഗത്ത് തല വെച്ചു……
അവന്റെ നെഞ്ചിനു കുറുകെ ഇടത്തേ കയ്യെടുത്ത് അവൾ ചുറ്റി…
അവളുടെ കൈക്ക് നല്ല ചൂടുണ്ടെന്ന് അവനറിഞ്ഞു……
തലയ്ക്കു കീഴിൽ വെച്ച , വലതു കൈ എടുത്ത് അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തൊട്ടു …
ശരിയാണ് … !
പനിക്കുന്നുണ്ട്…… !
അജയ് അവളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു…
” പനിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ അമ്മാ…… ”
അവൾ ഉണ്ടെന്നോ ഇല്ലെന്നോ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല …
” നനഞ്ഞത് ഒന്ന് പിഴിഞ്ഞുടുക്ക്……… ”
അവൾ ഒന്നും പറയാതെ അവനെ നോക്കി …
ക്ഷീണിച്ച അവളുടെ മുഖത്തു നിന്നും ഒരു ഭാവവും വായിക്കാൻ അവനായില്ല……
അജയ് ബാഗു തുറന്നു..
അതിൽ അവൻ കരുതിയിരുന്ന വസ്ത്രങ്ങളും നനഞ്ഞിരുന്നു..
അതിൽ നിന്ന് ഷോട്സും ടീ ഷർട്ടും മുറുക്കിപ്പിഴിഞ്ഞ് അവൻ വെയിലടിക്കുന്ന ഭാഗം നോക്കി പാറയിലേക്കിട്ടു……
ടോർച്ചും ലൈറ്ററും മൊബെലും അവൻ തലകീഴായി പാറയിൽ കുത്തിച്ചാരിവെച്ചു… ഫാം ഹൗസിന്റെ ചാവിയും അതിനടുത്തു വെച്ചു…
കാട്ടിൽ നിന്ന് ശേഖരിച്ച , ഒരു കവറിലെ വെള്ളം ബാഗിൽ നിന്ന് അവൻ എടുത്തു.
ഒരു നിമിഷം, എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ആലോചിച്ചു നിന്ന ശേഷം തിരികെ പാറപ്പുറത്തു വെച്ചു …
ബാഗിൽ നിന്ന് മൂന്നു നാല് ടാബ്ലറ്റ്സുകളുടെ സ്ട്രിപ്പ്, രണ്ട് ഓയിൽമെന്റ്‌ ട്യൂബ്,മുനിച്ചാമി തന്ന പലഹാരപ്പൊതി എന്നിവയും പാറപ്പുറത്തേക്ക് വെച്ച ശേഷം അവൻ ബാഗ് കുടഞ്ഞ് പാറപ്പുറത്തേക്കിട്ടു……
പാറപ്പുറത്തിരുന്ന പാന്റ് അവനെടുത്തു ..
സിബ്ബ് വലിച്ച് കീശയിൽ തപ്പി അവൻ പേഴ്സെടുത്തു..
കടലാസിന്റെ ഗണത്തിൽ പെട്ടതെല്ലാം നനഞ്ഞിരുന്നു..
പേഴ്സ്, അതു പോലെ മടക്കി അവൻ പാറയിൽ വെച്ചു…
“അഴിക്കുന്നില്ലേ… ….?”
തന്റെ ബനിയൻ അഴിച്ചു പിഴിയുന്നതിനിടയിൽ അവൻ ചോദിച്ചു……
അവൾ ക്ഷീണിച്ച ഒരു നോട്ടം മാത്രം നോക്കി , പാറയിൽ ചാരിയിരുന്നു……
അജയ് അവന്റെ ബനിയൻ വിരിച്ചിട്ടു തിരികെ വന്നു…
അഭിരാമി അപ്പോഴും അതേ ഇരിപ്പായിരുന്നു…
” അമ്മാ………. ”
” നീ …… അഴിച്ചോടാ… ”
അടഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു……
അവൻ ഒരു നിമിഷം അവളെ നോക്കി…
പിന്നെ അവൾക്കു മുൻപിൽ , മുട്ടുമടക്കിയിരുന്നു……
ടോപ്പ്, ഉയർത്താതെ തന്നെ, അവൻ അവളുടെ അരഭാഗത്ത് കയ്യെത്തിച്ച്, പാന്റിന്റെ കെട്ടഴിച്ചു…
അവനതിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചപ്പോൾ , കൈകൾ പാറയിൽ കുത്തി ,അവൾ നിതംബം ഉയർത്തിക്കൊടുത്തു..
നനഞ്ഞ ശരീരത്തോട് ഒട്ടിയ പാന്റ് വലിച്ചൂരുക ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു……
അവൻ ശ്രദ്ധയോടെ അവളുടെ കാലുകളിലൂടെ അത് ഊരിയെടുത്തു ……
വെള്ളത്തിൽ ഒന്നുലമ്പിയതിനു ശേഷം അവനത് പിഴിഞ്ഞ് വെയിലത്തേക്കിട്ടു …
അവൻ തിരിച്ചു വന്നപ്പോഴേക്കും , അവൾ പാന്റീസ് ഒരു കൈ കൊണ്ട് ഊരി മാറ്റാനുള്ള ശ്രമത്തിലായിരുന്നു……
കാൽമുട്ടുകളുടെ തൊട്ടു മുകളിൽ വരെ , അവളത് ഇറക്കി വെച്ചിരുന്നു……
അവനത് ഊരിയ ശേഷം വെള്ളത്തിൽ കഴുകി, പാറയിൽ കൊണ്ടു ചെന്നിട്ടു……
മുനിച്ചാമിയുടെ പലഹാരപ്പൊതിയുമായി , അവൻ അവളുടെയരികിൽ വന്നിരുന്നു……
പ്ലാസ്റ്റിക് കവറിലായിരുന്നുവെങ്കിലും അതിലും ഭാഗികമായി വെള്ളം കയറിയിരുന്നു…
അധികമൊന്നും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല …
പൊട്ടിയതിൽ വലിപ്പമുള്ള ലഡ്ഡു അവൻ അവളുടെ നേരെ നീട്ടി…
അഭിരാമി സാവകാശം അത് മേടിച്ചു കഴിച്ചു തുടങ്ങി…
രണ്ടാമത്തെ കഷ്ണം അവൻ നീട്ടിയപ്പോൾ അവൾ വേണ്ടാ, എന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി…
അവനത് തിരികെ കവറിലേക്കിട്ട് പുഴയിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു…
ഒരു കാറ്റു വീശി… ….
കുളിരെടുത്തതു പോലെ അഭിരാമി അവനോടൊട്ടി …
അജയ് അവളെ പതിയെ അടർത്തിമാറ്റി, പുഴയിലിറങ്ങി നാലഞ്ചു കല്ലുകൾ പെറുക്കിക്കൊണ്ടു വന്നു..
അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ , കല്ലുകൾ ഉണക്കാനിട്ട വസ്ത്രങ്ങളുടെ മുകളിൽ വെക്കുന്നത് കണ്ടു …
അജയ് വീണ്ടും അവളുടെയരികെ വന്നിരുന്നു…
അഭിരാമി വീണ്ടും അവന്റെ ചുമലിലേക്ക് ചാഞ്ഞു……
ഷോൾഡറിന് വേദന തുടങ്ങിയെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി……
എന്നാലും മറുത്തൊന്നും അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞില്ല …
“അജൂ… ”
ഞരങ്ങിയതു പോലെ അവൾ വിളിച്ചു.
അവൻ മുഖം തിരിച്ചു നോക്കി..
” എനിക്കിവിടെ നീറുന്നെടാ… ”
അവൾ ഇടതു കൈ പിന്നിലേക്ക് വളച്ചു പറഞ്ഞു…
അവൻ കൈ നീട്ടി, അവളുടെ ഇടതു കൈ , പിടിച്ചു..
” നോക്കട്ടെ ………”
“അവിടെയല്ല… പിന്നിലാ..”
അവൾ പിന്നിലേക്ക് കഴുത്തു തിരിച്ചു.
അജയ്, അവൾക്കപ്പുറത്തേക്ക് നിരങ്ങിച്ചെന്നു.
അരയ്ക്കു കീഴെ, അമ്മ നഗ്നയാണെന്ന ബോധം അവനുണ്ടായിരുന്നു ..
അവൻ പതിയെ നനഞ്ഞ ടോപ്പുയർത്തി..
അഭിരാമിയുടെ വെളുത്ത് നഗ്നമായ ചന്തിക്കുടങ്ങളും , പിൻ തുടകളും അവൻ കണ്ടു.
പിൻ തുടകളിലെ നനുത്ത രോമങ്ങൾ..
അവൾ തുടകൾ അടുപ്പിച്ച് പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്നതിനാൽ പിന്നീടൊന്നും വ്യക്തമല്ലായിരുന്നു.
ഒരു വല്ലായ്മയോടെ അവൻ മുഖം തിരിച്ചു……
“കണ്ടോടാ… ”
അവളുടെ പതിഞ്ഞ സ്വരം അവൻ കേട്ടു..
” നോക്കട്ടെ…”
അവൻ യാന്ത്രികമായി പറഞ്ഞു……
നിതംബങ്ങളുടെ ആരംഭ ഭാഗത്ത് , ഇരുവശങ്ങളിലും തൊലിയിളകി , ചേന ചെത്തിയതു പോലെ അവൻ കണ്ടു ..
ആഴത്തിലല്ല എങ്കിലും അല്പം വിസ്താരത്തിലാണ് മുറിവ്…
അവൻ , മുറിവിനടുത്തേക്ക് വിരൽ തൊട്ടപ്പോൾ അവൾ വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു..
” വേദനയെടുക്കുന്നു..”
അവൾ കൊച്ചുകുട്ടിയെപ്പോലെ ചിണുങ്ങി..
“തൊലിയിളകിയിട്ടുണ്ട്……”
ടോപ്പ് താഴ്ത്തിയിട്ടുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
മുറിവ് ചെറുതാണെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞത് മനപ്പൂർവമായിരുന്നു…
അവൻ ഒരു ഓയിൻമെന്റ് ട്യൂബ് എടുത്ത് , വീണ്ടും അവളുടെ പിന്നിലേക്ക് ചെന്നു.
ടോപ്പ് ഉയർത്തി, മുറിവിനു മീതെ അവൻ ഓയിൻമെന്റ് തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചു……
നീറ്റലെടുത്തപ്പോൾ അവൾ മുന്നോട്ടു വളഞ്ഞു…
അജയ് വീണ്ടും അവളുടെ മുന്നിലേക്ക് വന്നു…
നല്ല വേദന , അവൾക്കുണ്ടെന്ന് മുഖം കണ്ടപ്പോൾ അവന് മനസ്സിലായി..
വെറുതെയല്ല , അമ്മ താൻ പറയാതെ തന്നെ പാന്റീസ് ഊരിമാറ്റിയതെന്ന് അവനോർത്തു……
ഇടയ്ക്ക് ഒരു തവണ അജയ് വസ്ത്രങ്ങൾ എല്ലാം ഒന്ന് മറിച്ചിട്ട് തിരിച്ചു വന്നു..
അഭിരാമി കല്ലിൽ ചാരിയിരുന്ന് മയങ്ങുകയായിരുന്നു……
എകദേശം ഉണങ്ങിയ ബാഗിലേക്ക് അവൻ വസ്ത്രങ്ങളും മറ്റു സാധനങ്ങളും എടുത്തു വെച്ചു..
ഇനിയും വലത്തേക്ക് തന്നെയാണ് സഞ്ചരിക്കേണ്ടത് എന്നവൻ ഓർത്തു …
അഭിരാമിയെ വിളിക്കാതെ, അവൻ പാറപ്പുറത്തു നിന്നും താഴെയിറങ്ങി , മറുവശത്തേക്ക് സിബ്ബിട്ടു പൂട്ടിയ ബാഗ് ആയമെടുത്ത് എറിഞ്ഞു……
പുല്ലുകൾക്കു മുകളിൽ ബാഗ് കിടക്കുന്നതു കണ്ട്, അവൻ തിരികെ വന്ന് അഭിരാമിയെ വിളിച്ചുണർത്തി……
ഞെട്ടലോടെ, അഭിരാമി ഉണർന്ന് ചുറ്റും പകച്ചു നോക്കി…
” എഴുന്നേൽക്ക്, പോകാം… ”
അവനവളെ കൈ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു……
അവൾ വസ്ത്രങ്ങൾക്കായി ചുറ്റുമൊന്നു കണ്ണോടിച്ചു…
” പുഴ കടന്നിട്ട് ഇടാം… ”
പറഞ്ഞിട്ട് അജയ് വെള്ളത്തിലേക്കിറങ്ങി..
അവന്റെ പുറത്തേക്ക് കയറാൻ അല്പം സങ്കോചത്തോടെ അവൾ നിന്നു.
“കയറമ്മാ … ”
അജയ് അല്പം ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു.
അഭിരാമി അവനിരുവശവും കാലുകളിട്ട് അവന്റെ പുറത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു……
അജയ് മുന്നോട്ടാഞ്ഞു……
അമ്മയുടെ നഗ്നമായ യോനീമുഖം, തന്റെ നഗ്നമായ പുറത്താണെന്ന് അവനറിഞ്ഞു…
തന്റെ യോനിപ്പുറത്തെ രോമങ്ങളാണ് മകന്റെ പുറത്തുരയുന്നത് എന്ന് അവളും അറിഞ്ഞിരുന്നു……
നെഞ്ചൊപ്പം വെള്ളത്തിൽ, ആറ്റുവഞ്ചിയിൽ പിടിച്ച് അജയ് അവളെയും ചുമന്ന് അക്കരയെത്തി……
അഭിരാമി നിലത്തിറങ്ങി , കാൽമുട്ടുകൾ മടക്കി ചൂളിപ്പിടിച്ചു നിന്നു…
അജയ് ബാഗ് എറിഞ്ഞ സ്ഥലത്തു ചെന്നു നോക്കി…
ബാഗ് അവിടെയില്ല… ….!
അവൻ ചുറ്റിനും ഒന്നുകൂടി പരതി നോക്കി.
സംഭവം അടുത്തെങ്ങുമില്ല…
പുഴയുടെ വിളുമ്പിൽ ചെന്ന് അവൻ താഴേക്ക് എത്തിനോക്കി… ….
അവിടെയുമില്ല……
ഒഴുകിപ്പോകാൻ ഒരു സാദ്ധ്യതയുമില്ല……
താൻ എറിഞ്ഞ സ്ഥലം മാറിപ്പോയോ എന്ന സന്ദേഹത്തിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ കുരങ്ങൻമാരുടെ ചിലപ്പ് അവൻ കേട്ടു..
കള്ളനെ പിടി കിട്ടി..!
ഇവരെപ്പൊ വന്നു… ….?
മുഖമുയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ മരക്കൊമ്പിലിരുന്ന് തന്റെ ബാഗ് അഴിച്ചു പരിശോധിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന വനപാലകരെ അവൻ കണ്ടു…
അജയ് നിലത്തു കിടന്ന മരക്കമ്പ് എടുത്ത് അവരെ എറിഞ്ഞു……..
ബാഗ് അവർ തിരികെ എറിയും എന്ന പ്രതീക്ഷ അവനു തെറ്റി… ….
ഉടുതുണിയ്ക്ക് മറുതുണിയില്ലാ എന്ന പ്രയോഗം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ അജയ് അറിഞ്ഞു..
അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട്, അവളും മരച്ചില്ലയിലേക്ക് നോക്കി…
ആദ്യമവളുടെ മുഖത്തുണ്ടായ അത്ഭുതം ഒരു പുഞ്ചിരിയായി പരിണമിക്കുകയാണുണ്ടായത്.
“ചിരിച്ചോ… പഴ്സും ലൈസൻസും എ.ടി.എമ്മും എല്ലാം അതിലാ..”
അജയ് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു……
അവൾ പെട്ടെന്ന് പേടിയോടെ മരക്കൊമ്പിലേക്ക് നോക്കി..
വാനരൻമാർ അവരെ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നു പരിശോധന……
തുണികൾ താഴെ വീഴുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ അവർ ബാഗ് തുറന്നു എന്നവന് മനസ്സിലായി………
അവരുടെ ശ്രദ്ധ തിരിഞ്ഞതും അജയ് നിലത്തു കിടന്ന അത്യാവശ്യം വലിപ്പമുള്ള ഒരു കല്ലെടുത്ത് എറിഞ്ഞു……
മരച്ചില്ലയിലാണ് ഏറു കൊണ്ടത്…
ശിഖരം ഒന്നു കുലുങ്ങി വിറച്ചു…
അപ്രതീക്ഷിത ആക്രമണത്തിൽ പകച്ചു പോയ വാനരസേനയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ബാഗ് താഴെ വീണു…
കുരങ്ങൻമാർ അടുത്ത ചില്ലകളിലേക്ക് പാഞ്ഞുകയറി…
അവർ താഴെ എത്തും മുൻപേ , അജയ് ഓടിച്ചെന്ന് ബാഗും, നിലത്തുവീണു കിടന്ന സാധനങ്ങളും എടുത്തു..
എന്നിട്ടും അവസാനശ്രമമെന്ന നിലയിൽ ഒരുത്തൻ മരത്തിന്റെ പകുതി വരെ ഇറങ്ങിവന്നു……
അജയ് കൈ വീശിയപ്പോൾ അവൻ ചീറി……
അജയ് ബാഗെടുത്ത് നിവർന്നപ്പോൾ അതേ കുരങ്ങൻ തന്നെ, ചില്ലയിൽ പുറം തിരിഞ്ഞിരുന്ന് അവന്റെ പിൻഭാഗം വിടർത്തിക്കാണിച്ച് രോഷം തീർത്തു……
അമ്മ പിന്നിൽ ചിരിക്കുന്നത് അജയ് കേട്ടു.
അജയ്, മുനിച്ചാമിയുടെ സമ്മാനപ്പൊതി ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി , അവന്റെ ചന്തിക്ക് ഒരേറു കൊടുത്തു..
അജയ് തിരികെ അഭിരാമിയുടെ അടുത്തെത്തി..
അവനെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ട് , മരത്തിലൂടെ താഴെയിറങ്ങി , കവറെടുത്ത് ഝടുതിയിൽ കുരങ്ങൻ തിരികെ കയറിപ്പോയി…
” മാറ്റിക്കോ..”
അജയ് അവളുടെ നേരെ വസ്ത്രങ്ങൾ നീട്ടി…
ഇവിടെയോ , എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അഭിരാമി അവനെ നോക്കി…
“ഡ്രസ്സിംഗ് റൂം ദാ…… അവിടെ…”
അജയ് അടുത്ത് നിന്ന മരത്തിന്റെ മറവ് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു……
” കൊരങ്ങൻ കുണ്ടി കാണിച്ചതിന് എന്നോടെന്തിനാ ദേഷ്യം..?”
അഭിരാമി പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് മരത്തിനു നേരെ നടന്നു……
” കൊരങ്ങത്തിയുടെ കുണ്ടിയാണല്ലോ കണി….. പിന്നെങ്ങെനെ മോശം വരാനാ”
അവൻ ഉണങ്ങിയ ഷോട്സ് ധരിക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു…
അഭിരാമി ചുണ്ടു കൂർപ്പിച്ച് അവനെ നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു……
മരത്തിന്റെ മറവിലേക്കൊന്നും അഭിരാമി മാറിയില്ല…
അവന് പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവൾ വസ്ത്രം മാറി..
ടോപ്പിനു പകരം അവൾ , അവന്റെ ടീഷർട്ടാണ് ധരിച്ചത് …
അവൾക്കു പാകമായിരുന്നുവെങ്കിലും അവളുടെ സ്തനങ്ങളുടെ ഉരുളിമ അത് എടുത്തു കാണിച്ചു …
അവനത് ഒരു നിമിഷം ശ്രദ്ധിച്ചു നിന്നു…
അവളത് കണ്ട്, എന്താ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവനെ നോക്കി മുഖമുയർത്തി..
തന്റെ തന്നെ നെഞ്ചിൽ തൊട്ട് , കൊള്ളാം എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവൻ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു……
” പോടാ… “.
അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു……
സാധനങ്ങൾ ബാഗിലാക്കിയ ശേഷം, അവർ വീണ്ടും നടപ്പു തുടങ്ങി..
അരമണിക്കൂർ നടപ്പിനു ശേഷം , ഫോറസ്റ്റുകാർ വനാതിർത്തി തിരിക്കുന്ന ജണ്ട കെട്ടിയിരിക്കുന്നത് അവർ കണ്ടു…
“അമ്മാ……. അതു കണ്ടോ… ? ”
അവൻ ജണ്ടയ്ക്കു നേരെ കൈ ചൂണ്ടി……
“എന്താ അത്…… ?”
അവൾക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല……….
” അത് കുരങ്ങൻമാരുടെ ഓരോ കലാപരിപാടികളാ… ”
കൂടുതൽ വിശദീകരണത്തിനു നിൽക്കാതെ അവൻ പറഞ്ഞു……
” പോടാ… അത് ജണ്ടയല്ലേ……..?”
” ഭാഗ്യം… …. ”
അവൻ പറഞ്ഞു…….
ഒരേ സമയം സന്തോഷവും ഭയവും അവനെ പിടികൂടിയിരുന്നു …
അടുത്തായി കൃഷിഭൂമി കണ്ടു തുടങ്ങി…
ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്തു പറയുമെന്നോർത്ത് അവൻ ആകുലപ്പെട്ടു……
പട്ടാപ്പകൽ കൃഷിയിടങ്ങളിൽ തൊഴിലാളികൾ കണ്ടേക്കാം. അത് ശ്രദ്ധിച്ചേ പറ്റൂ………
പുഴയ്ക്ക് സമാന്തരമായിത്തന്നെയാണ് അവർ നടന്നു നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നത്.
ഇടയ്ക്ക് മൺതിട്ടകളും കയ്യാലകളും അവർക്ക് ഇറങ്ങേണ്ടിവന്നു..
ഇടയ്ക്ക് വനങ്ങളുടെ നിബിഡതയിലും തെളിമയിലും അവർ നടന്നു നീങ്ങി…
ഇടയ്ക്ക് പുഴ വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി വഴിപിരിഞ്ഞു…
അപ്പോഴും വലതുഭാഗം ചേർന്നാണ് അജയ് സഞ്ചരിച്ചു തുടങ്ങിയത്………
വലതു ഭാഗം ഒരു അരുവി പോലെ, എന്നാൽ അതിലും വലുപ്പമുള്ളതായിരുന്നു…
തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലെന്നോ ഇത്തരം ഒരു സ്ഥലത്തു കൂടി യാത്ര ചെയ്ത പോലെ ഒരു തോന്നൽ , അവനിലുണ്ടായി…
അടുത്ത നിമിഷം, കുറച്ചകലെ അവൻ സോളാർ വേലി കണ്ടു… ….
തങ്ങൾ വനം പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു………..!
ജീവൻ തിരികെ കിട്ടിയതു പോലെ, അവൻ ഒന്നാഞ്ഞു വലിച്ച് ശ്വാസം വിട്ടു..
വേലിക്കരികിലേക്ക് അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് അവൻ കുതിച്ചു ചെല്ലുകയാണുണ്ടായത്…….
കാബേജും ക്യാരറ്റും വിളവെടുക്കാറായി നിൽക്കുന്ന കൃഷിയിടം കണ്ട്, അവൻ സോളാർ വേലിക്കരികെ നിന്ന് കിതച്ചു…..
അപ്പുറത്തെത്താൻ അവൻ വഴി നോക്കി…
പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ഒന്നും അവന് കണ്ടെത്താൻ സാധിച്ചില്ല…
കുറച്ചു താഴെ കയ്യാലയോട് ചേർന്ന്, ഒരാൾക്ക് കഷ്ടി നുഴഞ്ഞു കയറാൻ വഴി അവൻ കണ്ടെത്തി…
പകലായതിനാൽ വേലിയിൽ കറന്റ് ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് അവന് ഉറപ്പായിരുന്നു……
എന്നാലും, കൈപ്പത്തിയുടെ പുറം ഭാഗം വേലിയിലടിച്ചു നോക്കിയാണ് അവൻ അഭിരാമിയെ ആദ്യം ഉന്തിത്തള്ളി കടത്തിവിട്ടത്……
വേലിക്ക് മുകളിലൂടെ ബാഗ് അവൾക്കിട്ടുകൊടുത്ത ശേഷം, അവനും നുഴഞ്ഞു അപ്പുറം കടന്നു..
അവർ കൃഷിയിടത്തിലൂടെ താഴേക്കിറങ്ങി…
അവർക്ക് ഇടതു വശത്തുകൂടെ അരുവി താഴേക്ക് പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
വേലിക്കരികിലൂടെ, തൊഴിലാളികളെ ശ്രദ്ധിച്ചാണ് അവർ നടന്നത് …
മൂന്നു നാല് കയ്യാലകൾ ഇറങ്ങിയതും അജയ് നിന്നു… ….
വേലിക്കപ്പുറം വീണ്ടും വനഭൂമിയാകാമെന്ന് അവന് തോന്നി…
ഇടതു വശത്ത്, അരുവിയുടെ ഹുങ്കാരം……
ഈ പരിസരവും അരുവിയും തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലല്ല, ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ചതു തന്നെയാണെന്ന് അജയ് തിരിച്ചറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു…
“അമ്മാ…… ”
അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ വിളിച്ചു……
അവൾ ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി… ….
“ഭൂമി ഉരുണ്ടതാണെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചതാരാ..?”
അഭിരാമി ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ അവനെ നോക്കി…
“മ..മ. മഗല്ലനല്ലേ… ….?”
അവൾ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു……….
” അതേ… …. അപ്പോൾ വട്ടവട ഉരുണ്ടതാണെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചതാരാ……. ? ”
അവന്റെ മുഖത്തു നിന്നും പുഞ്ചിരി അകന്നില്ല…….
“നീ പോടാ… …. ”
അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരിടി കൊടുത്ത് അവൾ രണ്ടു ചുവട് മുന്നോട്ടു വെച്ചു……
അവൻ രണ്ടു ചാട്ടത്തിന് അവളുടെ മുന്നിൽക്കയറി നിന്നു…
” പറഞ്ഞിട്ടു പോയാൽ മതി… ”
“അജൂ.. തമാശ കള..”
അവൾ ദേഷ്യപ്പെട്ടു……
മറുപടിയായി അവൻ അവളെയും വലിച്ചു കൊണ്ട് , നാലു പറമ്പുകൾ താഴേക്ക് പറന്നിറങ്ങി…
വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ അലകൾ അവരുടെ ദേഹത്തേക്ക് പാളി വീണുകൊണ്ടിരുന്നു……
അവളുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് , അജയ് ദൂരെ മൊട്ടക്കുന്നുകളിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി…
“ഓർമ്മയുണ്ടോ ആ സ്ഥലം…… ?”
ക്ഷീണിതനായിരുന്നുവെങ്കിലും സുരേഷ് ഗോപി സ്റ്റൈലിൽ ആണ് അവനത് ചോദിച്ചത്………..
അഭിരാമി മിഴികൾ കൊണ്ട് ചുറ്റും പരതുന്നത് കണ്ട്, അവൻ അവളുടെ പിന്നിലേക്ക് ചെന്നു..
അവളെ കൈ ചുറ്റി നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തു കൊണ്ട് , അവനവളുടെ ചെവിയിൽ മന്ത്രിച്ചു..
“ഈ കോടമഞ്ഞിനപ്പുറം മനോഹരമായ ഒരു ലോകമുണ്ടമ്മാ …. ഒരു നാൾ പ്രകാശം പരക്കും……. ”
പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാക്കും മുൻപേ , അജയ് വിങ്ങിപ്പൊട്ടി അവളെ പുണർന്നു കരഞ്ഞു.
തങ്ങൾ നിൽക്കുന്നത് , വട്ടവടയിലാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ അഭിരാമി , നൊടിയിൽ തിരിഞ്ഞ് അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു…
” അജൂട്ടാ………. ”
അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖമിട്ടുരുട്ടി വിളിച്ചു……
“അമ്മാ………..”
അജയ്, അവളുടെ മുഖം കോരിയെടുത്ത് തുരുതുരാ ഉമ്മ വെച്ചു ….
ഒരിക്കലും തിരിച്ചെത്തില്ലെന്ന് കരുതിയ സ്ഥലം…….!
ഒരു കാറ്റു വീശി…….
വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ കുളിരല അവരുടെ ദേഹത്തേക്ക് വീണു……
കുളിരു കോരിയാലെന്നവണ്ണം, അഭിരാമി അവനെ ഒന്നുകൂടെ ഇറുകെപ്പുണർന്നു……
കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ, അവർ അതേ നിൽപ്പു നിന്നു…
സൂര്യൻ താഴ്ന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു..
“അമ്മാ… ”
” ഉം………. ”
” വേഗം ഫാം ഹൗസിലെത്തണം…… ”
എവിടെ വെച്ചോ , ഇല്ലാതായ വിശപ്പും ദാഹവും ഇരുവരെയും കാർന്നു തിന്നാൻ തുടങ്ങി…
വഴി അറിയാവുന്നതിനാൽ അഞ്ചു മിനിറ്റിനകം അവർ ഫാം ഹൗസിന്റെ മുറ്റത്തെത്തി……
ഒരു കാറിന്റെ ടയർ മുറ്റത്തിട്ടു തിരിച്ച പാടു കണ്ടപ്പോൾ അജയ് വീണ്ടും അപകടം മണത്തു..
സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറി, ബാഗിൽ നിന്ന് ചാവിയെടുത്ത് തുറന്ന ശേഷം അജയ് ബാഗ് അവളെ ഏല്പിച്ച് അകത്തേക്ക് തള്ളിക്കയറ്റി……
” പുറകു വശത്തെ വാതിൽ തുറന്നിട്…: ”
അവൻ മുൻവാതിൽ പൂട്ടിയ ശേഷം പുറകു വശത്തേക്ക് ഓടി…
തങ്ങൾ കിടന്നിരുന്ന മുറിയുടെ ജനൽ ചില്ലുകൾ കല്ലുപയോഗിച്ച് തകർത്തിട്ടിരിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു…
തങ്ങളെ അന്വേഷിച്ച് ഇവിടെ അവർ എത്തിയിരുന്നുവെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി…
മറ്റേ മുറിയുടെ പുറം ഭാഗത്തേക്ക് അവൻ ചെന്നു നോക്കി……
വിറകടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ അങ്ങോട്ട് ചെല്ലുക സാദ്ധ്യമല്ല……
പരിസരം ഒന്ന് ഓടിച്ചു വീക്ഷിച്ച ശേഷം, അവൻ അഭിരാമി തുറന്നിട്ട പിൻവശത്തെ വാതിലിലൂടെ അകത്ത് കയറി..
വാതിലടച്ച് ബോൾട്ടിട്ട ശേഷം അവൻ വാതിലിൽ ചാരി കിതച്ചു…
അഭിരാമിയും ചുവർചാരി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു……
” അവർ ഇവിടെയും വന്ന ലക്ഷണമുണ്ട്… ”
അജയ് ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു……
അവൾ പരിഭ്രമത്തോടെ മുഖമുയർത്തി, അവനെ നോക്കി…
“പേടിക്കണ്ട, അമ്മാ… ഇനി ഒരാൾക്കും നമ്മളെ കൊല്ലാനാവില്ല… ”
അവന്റെ സ്വരത്തിലെ മൂർച്ച അവളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കളഞ്ഞു…
പകൽ , ആരെങ്കിലും തിരഞ്ഞു വരാൻ സാദ്ധ്യത കുറവാണെന്ന് അവൻ കണക്കുകൂട്ടി…
രാത്രിയാകും അവർ വന്നിട്ടുള്ളത്……
വട്ടവടയിൽ നേരത്തെ എല്ലാവരും വീടണയുന്നതിനാൽ അങ്ങനെയാവാനാണ് സാദ്ധ്യത കൂടുതൽ……
അജയ് അടുക്കള പരിശോധിച്ചു…
ഒരാളും വീടിനകത്ത് കയറിയിട്ടില്ലെന്ന് അവന് ഉറപ്പായി……
സ്റ്റൗവിൽ അവൻ വെള്ളം ചൂടാക്കാൻ വെച്ചു…
“അമ്മ പോയി കിടന്നോ… ഞാൻ വിളിക്കാം…… ”
അജയ് അമ്മയുടെ മുഖത്തെ ക്ഷീണം കണ്ട് പറഞ്ഞു………
” നമ്മൾ കിടന്ന മുറിയിൽ കിടക്കണ്ട, അപ്പുറത്തേതിൽ മതി…… ”
അഭിരാമി ചെറിയ മടിയോടെ അടുക്കള വിട്ടു……
അജയ് ചായയുമായി ചെല്ലുമ്പോൾ അവൾ കിടക്കയിൽ ഉറങ്ങാതെ മിഴിനീർ വാർത്ത് കിടക്കുകയായിരുന്നു…
ബിസ്ക്കറ്റും ചായയും അവൻ ടേബിളിലേക്ക് വെച്ചു…
“അതൊക്കെ ഒന്ന് മാറിയിട്ട് കിടന്നുകൂടായിരുന്നോ … ?”
ഒരു ശകാര ഭാവത്തിലാണ് അവനത് ചോദിച്ചത്..
അവൾ ഒന്നും പറയാതെ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു……
അജയ് അപ്പുറത്തുള്ള മുറിയിൽ ചെന്ന് അവളുടെ ഒരു ജോഡി ചുരിദാറും ഒരു സ്വെറ്ററും എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു……
അഭിരാമി എന്നിട്ടും മടിച്ചിരുന്നതേയുള്ളൂ…
“ഇന്നേഴ്സ് എവിടെ………. ? ”
“എന്റെ ബാഗിലുണ്ട്…… ”
അവൾ പതിയെ പറഞ്ഞു……
അവൻ അതും കൂടി എടുത്ത് കൊടുത്തിട്ട് തിരികെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി……
ആറേഴു ചപ്പാത്തി അവൻ ധൃതിയിലുണ്ടാക്കി……
ഏഴും ഏഴ് വൻകരകൾ പോലെയായിരുന്നു.
മുട്ട പുഴുങ്ങി ചിക്കൻ മസാലയിട്ട് ഒരു ചാറുകറി……….
മഞ്ഞൾപൊടി ഇടാത്തതിനാൽ പുഴയിലെ വെള്ളാരം കല്ലു പോലെ മുട്ടയങ്ങനെ വെളുത്ത് ചാറിൽ കിടന്നു……
ഫ്ളാസ്കിൽ നിറയെ ചായയും എടുത്ത് , കാസറോളിൽ ഭക്ഷണവും എടുത്തു വെച്ച് , അവൻ അതുമായി മുറിയിലേക്ക് വന്നു.
അവൾ വസ്ത്രം മാറിയിരുന്നില്ല…
” ഇത് വലിയ കഷ്ടമാണമ്മാ.. ”
ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും ശബ്ദം പുറത്തു പോകാതിരിക്കാൻ അവൻ അങ്ങനെയാണ് പറഞ്ഞത്.
അവൾ അതു കേട്ട് പതിയെ എഴുന്നേറ്റു …
അജയ്,ആ സമയം കൊണ്ട് ഹാളിലും മുറിയിലും ഒന്നുകൂടി പരിശോധിച്ചു.
ജനൽച്ചില്ല് പൊട്ടിയത് മുറിയിലും ഹാളിലും കിടപ്പുണ്ട്…
നനഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ നെരിപ്പോടിനരികെ വിരിച്ചിട്ട് , അവൻ ബാഗിൽ നിന്ന് പഴ്സും ടോർച്ചും മറ്റു സാധനങ്ങളും എടുത്ത് ടേബിളിൽ വെച്ചു…
നോട്ടുകൾ അവനെടുത്ത് ഹാളിലിരുന്ന മാസികകൾക്കിടയിലേക്ക് തിരുകി.
ടോർച്ച് ചാർജ്ജിലിട്ടു…
അഭിരാമിക്കുള്ള ടാബ്ലറ്റുകളുമായി അവൻ തിരികെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു……
വസ്ത്രം മാറി, അവൾ ചായ കുടിക്കുകയായിരുന്നു…
കട്ടിലിന്റെ ചുവട്ടിൽ അവൾ അഴിച്ചിട്ടിരുന്ന വസ്ത്രങ്ങളെടുത്ത് , ബാത്റൂമിലെ ബക്കറ്റിലിട്ട ശേഷം അവൻ പുറകുവശത്തെ വാതിൽ ഒന്നുകൂടി പരിശോധിച്ച് കിടക്കയിൽ വന്നിരുന്നു……
ചായയും ബിസ്ക്കറ്റും കുടിച്ച ശേഷം അവൻ അവൾക്കൊരു ഗുളിക കൊടുത്തു.
” ഒന്നുറങ്ങിയാൽ ശരിയാകും..”
കട്ടിലിൽ കിടന്ന അവളുടെ നെറുകയിൽ അവൻ തലോടി…
” നീയെങ്ങോട്ടാ…….?”
അവൾ ആകുലതയോടെ ചോദിച്ചു…
” മുനിച്ചാമിയെ ഒന്ന് കാണണം … ”
പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ മുറിവിട്ടിറങ്ങി …
അവൾ പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റ് വന്നപ്പോഴേക്കും അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ നിന്ന് പുതപ്പുകളുമായി അവൻ തിരികെ വന്നു……
” നീ പോകുവാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്…….”
“അമ്മ കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്… ”
അവൻ കട്ടിലിലേക്ക് കിടന്ന് പുതപ്പെടുത്തു മൂടി…
അവളും കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു……
“അമ്മാ… ”
” ഉം………. ”
“ലൈറ്റ് ഇടരുത്… പുറത്ത് എന്ത് കേട്ടാലും ബഹളം വെയ്ക്കരുത്…”
“ഉം… …. ”
അവൾ മൂളി…
വട്ടവടയ്ക്കു മീതെ സൂര്യൻ ചാഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു…
ക്ഷീണവും അലച്ചിലും കാരണം ഇരുവരും കിടന്നതേ ഉറങ്ങിപ്പോയി…
രണ്ടു ദിവസത്തിലേറെയുള്ള ഉറക്കവും വിശപ്പും കൂടിച്ചേർന്നപ്പോൾ ഒരു പുതപ്പിനുള്ളിൽ തന്നെ ഇരുവരും സുഖനിദ്രയിലാണ്ടു……
വട്ടവടയുടെ ആകാശത്ത് ചന്ദ്രകിരണങ്ങൾ പൊഴിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിട്ട് മണിക്കൂറുകളായിരുന്നു……
ആദ്യം ഉണർന്നത് അജയ് തന്നെയാണ്…
ഇരുട്ടിൽ, സീലിംഗിലേക്ക് കണ്ണുംനട്ട് അവൻ ചിന്തകളിലാണ്ടു കിടന്നു……
തന്നെ ചുറ്റിയിരിക്കുന്ന അമ്മയുടെ കൈകൾക്ക് ചൂട് കുറവുണ്ടെന്ന് അവനു മനസ്സിലായി ..
കിടക്കയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കാനേ തോന്നുന്നില്ല..
സന്ധിബന്ധങ്ങളെല്ലാം ഒടിഞ്ഞു നുറുങ്ങിയ വേദന…
ബാംഗ്ലൂരിൽ വെച്ച് , ഒരു കൂട്ടുകാരന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി മിലിട്ടറി ട്രെയിനിംഗിനു ഒരാഴ്ച പോയി നിന്നതിന്റെ ഇരട്ടിയിലധികം ക്ഷീണമുണ്ട് ശരീരത്തിന് രണ്ടു ദിവസത്തെ വനയാത്രയ്ക്ക്…
തന്റെ കാര്യം ഇങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അമ്മയുടെ അവസ്ഥ എന്താണെന്ന് അവൻ വെറുതെ ഊഹിച്ചു……
പാവം ………….!
തന്റെ വഴക്കു പേടിച്ചാകും നടന്നത്…
കഥകളിൽ മാത്രം വായിച്ച, പാമ്പും ആനയും, പുലിയും കുരങ്ങുമൊക്കെ ഭാഗമായ വന സഞ്ചാരത്തിന്റെ ഓർമ്മയിൽ അവൻ വിറകൊണ്ടു കിടന്നു……
വനവാസം കഴിഞ്ഞു… !
ഇനി………?
പ്രജകൾക്കു വേണ്ടി പട്ടാഭിഷേകം നടത്തി രാജാവായ മര്യാദപുരുഷോത്തമന്റെ ദൗത്യമല്ല തനിക്കുള്ളത് ………
യുദ്ധം…… !
യുദ്ധകാണ്ഡം…… !
അതിന് പ്രത്യേകിച്ച് കാരണം ഒന്നും വേണ്ട…
രണ്ടു ദിവസത്തെ വന്യ നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം മതി…
അമ്മ കരയരുത്… !
ഇനി ഒരിറ്റു കണ്ണീർ , ആ കണ്ണിൽ നിന്നും പൊഴിയാനിടവരരുത്… ….
ശത്രു ആരെന്നറിയാം…
അതു തന്നെയാണ് ഏക പ്രതിബന്ധവും…
കൊല്ലണ്ട… !
അടിവേര് മാന്തിയെടുക്കണം……
അമ്മയുടെ പണത്താലടിത്തറ പണിത അയാളുടെ സകല രമ്യഹർമ്മങ്ങളുടെയും അസ്ഥിവാരം തോണ്ടി പുറത്തിടണമെന്ന് അജയ് മനസ്സാലുറപ്പിച്ചു……
കാഞ്ചന ….!
വിനയനങ്കിളിന്റെ ഭാര്യയുടെ പേര് അവൻ മനസ്സിലേക്കെടുത്തു വെച്ചു……
അവരും കൂടി അറിഞ്ഞുള്ള കളിയാണെങ്കിൽ, അവരെയും വെറുതെ വിടുന്ന പ്രശ്നമില്ലെന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ ഊട്ടിയുറപ്പിച്ചു……
അതിന്……….?
നാട്ടിലെത്തണം……
ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത സ്ഥിതിക്ക് ആരെയും പേടിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല……
കാരണം ചോദിച്ചു വരുന്നവർക്ക് വിശ്വസനീയമായ ഒരു കള്ളം കണ്ടെത്തണം.
അല്ലെങ്കിലും ആര് ചോദിച്ചു വരാൻ……….?
അമ്മിണിയമ്മ ചോദിച്ചാലായി……
പിന്നെ പൊലീസ്… ?.
വിനയനങ്കിളിന്റെ തലയിലിടാനേ നിർവ്വാഹമുള്ളൂ…
അല്ല , അയാൾ തന്നെയാണല്ലോ ഇതിനെല്ലാം കാരണക്കാരൻ…
നാളെ മുനിച്ചാമി എത്തുമായിരിക്കും……
അയാൾ മുഖേന ഒരു വാഹനം ഏർപ്പാടാക്കി സ്ഥലം വിടണം……
അല്ലെങ്കിലും ഇനിയിവിടെ തങ്ങുന്നത് ബുദ്ധിയല്ല …
ആനയുടെയും പുലിയുടെയും പിടിയിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു വന്നത്, വല്ലവന്റെയും തല്ലു കൊണ്ട് ചാകാനല്ലല്ലോ… ….
നാട്ടിലാണെങ്കിൽ തന്നെ, ഉണ്ട ചോറിന്റെ നന്ദിയെ കരുതി കരയാൻ അമ്മിണിയമ്മ എങ്കിലും കാണും…
ചെല്ലുമ്പോൾ , ആ കള്ളുകുടിയൻ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും ഉണ്ടാക്കിവെക്കാതിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു …
അമ്മ അറിയാതെ വേണം എല്ലാം…!
അറിഞ്ഞാൽ സമ്മതിക്കില്ല……
എന്താണൊരു വഴി… ….?
അച്ഛനെന്ന പരിഗണന ഇനി അയാൾക്കു കൊടുക്കുന്ന പ്രശ്നമില്ലെന്ന് അജയ് മനസ്സിൽ അടിവരയിട്ടുറപ്പിച്ചു…
അഭിരാമി ഒന്നിളകി…….
അല്പനിമിഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ അവനെ വിളിച്ചു..
“അജൂട്ടാ… …. ”
” ഉം………. ”
അവൻ മൂളി… ….
“നീ ഉറങ്ങിയില്ലേ… ….?”
കോട്ടുവായ ഇട്ടുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു……
” ഉണർന്നതേയുള്ളൂ… ….”
“എന്താ ഇത്ര ആലോചന…… ?”
അവളുടെ ചടുലമായ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് പനി വിട്ടുമാറിയിട്ടുണ്ടെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി.
“ആലോചിക്കാനാണോ ഇല്ലാത്തത് അമ്മാ… ”
അവൾ മിണ്ടാതെ കിടന്നു……
അവനരികിലേക്ക് ചേർന്ന്, അവന്റെ ചെവിക്കു നേരെ മുഖം വരത്തക്ക വിധം അവൾ കിടപ്പു ക്രമീകരിച്ചു…
പുതപ്പിനകത്തു കൂടെ അവളവന്റെ നെഞ്ചിൽ വലം കൈ എടുത്തു ചുറ്റി……
“അജൂട്ടാ… ”
” പറയമ്മാ… ”
“എന്റെ മകനായി പിറന്നതു കൊണ്ടല്ലേടാ , നിനക്ക് ഇതൊക്കെ അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നത്…… ?”
“പിന്നല്ലാതെ… അല്ലെങ്കിൽ ഞാനിപ്പോൾ കുറഞ്ഞത് തൃശ്ശൂർ എം.പി എങ്കിലും ആയേനേ… ”
മനസ്സിൽ വിഷമമുണ്ടെങ്കിലും അവനത് മറയ്ക്കുകയാണെന്ന് അഭിരാമിക്ക് തോന്നി…
” നീ കളിയെടുക്കാതെ, കാര്യം പറ..”
“എന്റമ്മേ… ”
അജയ് അവൾക്കു നേരെ തിരിഞ്ഞു…
“അമ്മ ആന പാറിപ്പോയ കാര്യം പറ… ”
അവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടു……
അജയ് യുടെ സംസാരംകേട്ട് അവൾക്ക് ചിരി വന്നു……
” നീയീ തർക്കുത്തരവും കോമഡിയുമൊക്കെ എവിടെയാ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നത് … ?”
“അതൊക്കെ അങ്ങ് വന്നു പോകുന്നതല്ലേ… ”
അവനും ചിരിച്ചു……
“ഇനി പറ , നീയെന്താ ആലോചിച്ചത് -..?”
അഭിരാമി ഗൗരവത്തിലായി……
” നാട്ടിൽ പോകുന്ന കാര്യം…… ”
” എന്ന് ..?”
“ഇന്നിനി പറ്റില്ലല്ലോ… …. നാളെ… ”
” വിനയേട്ടൻ ….? ”
” അയാളുടെ കാര്യം ഇനി മിണ്ടിപ്പോകരുത്..”
അഭിരാമി നിശബ്ദയായി …
“ആയുസ്സിന്റെ ബലം കൊണ്ട് രക്ഷപ്പെട്ടതാ… ഇനിയും ഇങ്ങനെ ഒളിച്ചു കഴിയാൻ എനിക്കു വയ്യ………. ”
ആനയും പുലിയും വിതച്ച ഭീതിയോർത്ത് അഭിരാമി ഒരു നിമിഷം വിഹല്വയായി…
ഒരു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞ്, അജയ് അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു……
” പോകണം അമ്മാ.. ”
അവൾ നിശബ്ദം കേട്ടിരുന്നു……
“അല്ലെങ്കിൽ ഇനിയൊരു രക്ഷപ്പെടൽ ഉണ്ടായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല…….”
ഒരു നിമിഷം മൗനം കൊണ്ടുപോയി..
” ഞാൻ…… നിനക്കൊരു ഭാരമായിത്തീർന്നു…… അല്ലേ… ….?”
ഒരു വിങ്ങലിന്റെ അകമ്പടിയോടെയുള്ള അവളുടെ ചോദ്യം അവന്റെ ഹൃദയത്തെ ശിഥിലമാക്കിക്കളഞ്ഞു..
ജലപാതത്തിൽ നിന്നും അഗാധതയിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി വീണതുപോലെ അവൻ പിടഞ്ഞു…
“അമ്മാ………. ”
നൊമ്പരത്താൽ അവനവളെ പുണർന്നുപോയി…
“തൃശ്ശൂരെത്തിയാൽ നിനക്ക് പോകാമല്ലോ അല്ലേ… ? ”
തപ്തമായ അവളുടെ വാക്കുകൾ, അവന്റെ ചെവിക്കുള്ളിൽ അലയടിച്ചു…
” ന്നെ… …. റ്റക്കാക്കീട്ട്… ….”
ഗദ്ഗദം വഴിമുട്ടിച്ച വാക്കുകൾ കരച്ചിലിനോടൊപ്പം ചിതറിത്തെറിച്ചു…
“അമ്മാ…..”
ശ്ലഥമായ അവന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നു ആ വിളിച്ചത്……
പുറത്തേക്ക് ഒഴുകിപ്പരന്ന സ്നേഹാധിക്യത്താൽ അജയ്, കിടക്കയിൽ നിന്ന് അവളെ വാരിയെടുത്തു…
“ന്റെ മുത്തിനെ ഞാൻ ഇട്ടിട്ടു പോവ്വോ… ?”
അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ അവളുടെ മുടിയിഴകളിൽ വിരൽ പരതിപ്പിടിച്ച്, അവനവളുടെ മുഖം ചുംബിച്ചുലച്ചു……….
” ന്റെ പൊന്നേ………. ”
അവളും അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്കൊട്ടി… ….
രക്ഷയും രക്ഷകനും ഒരാൾ മാത്രമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ , അവന്റെ സ്നേഹം കാട്ടരുവി പോലെ ശാന്തവും, ചുഴി പോലെ അഗാധവും വന്യവുമാണെന്നും തിരിച്ചറിഞ്ഞ കേവലമൊരു പെണ്ണിന്റെ , ഉടലാലുള്ള മുദ്രണമായിരുന്നു ആ പരിരംഭണം..
കണ്ണുനീരുപ്പ് പ്രേമ ചഷകമായിരുന്നു…
കദനങ്ങൾ പ്രണയ വാക്യങ്ങളായിരുന്നു……
അടരാൻ മനസ്സില്ലാതെ, മാറിടങ്ങൾ അവന്റെ നെഞ്ചിലുരച്ചു കത്തിച്ച് അവൾ തന്റെ പ്രണയാഗ്നി അവനെ വെളിപ്പെടുത്തി…
ശരീരങ്ങളുടെ കിതപ്പിന്റെ കാറ്റിൽ, അഗ്നിയാളിത്തുടങ്ങി…
ആദ്യമായി അഭിരാമി അർത്ഥം അറിയുകയായിരുന്നു…
സ്നേഹത്തിന്റെ അർത്ഥം..!
കരുതലിന്റെ അർത്ഥം… !
രക്ഷയുടെയും ശിക്ഷയുടെയും അർത്ഥം…!
കരിയും വ്യാഘ്രവും കഠിനകഠോര വനാന്തരവും കരിമ്പൊടിച്ചു രുചിച്ച പോൽ മധുരമാക്കിയവന്റെ , നെഞ്ചിലെ ചൂടേറ്റ് അവൾ മധുരപ്പതിനേഴിന്റെ മദനാലസ്യത്താൽ അടിമുടി പൂത്തുലഞ്ഞു… ….
” അമ്മാ………..”
തീക്ഷ്ണമായിരുന്നു വിളി…
” അജൂട്ടാ………… ”
അതിലേറെ തീക്ഷ്ണമായിരുന്നു മറുവിളി.
അജയ് നെ അവൾ കിടക്കയിലേക്ക് ചായ്ച്ചു…
അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണവൾ മൊഴിഞ്ഞു..
” ന്നെ വിട്ടു പോകല്ലേ… …. ”
” ഇല്ലമ്മാ………. ”
” സ്നേഹല്ലാതെ …ന്നും ന്റെ കയ്യിലില്ലാ… ”
” മതീല്ലോ… ”
ഇരുളിൽ ഹൃദയങ്ങൾ ഉരുകിപ്പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു…
ഒരു വേള പോലും ലംഘനമുണ്ടായില്ല…
ഇനി ആരൊരാൾ മുൻകൈ എടുത്താലും മറ്റേയാൾ സമ്മതിച്ചു പോവുമായിരുന്നു……
ഒടുവിൽ ശരീരം തളർന്നു…
മനസ്സ് മാത്രം ജ്വലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..
അജയ്, അവളെ നെഞ്ചിലേക്ക് കയറ്റിക്കിടത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ പിൻവശത്തെ മുറിവിനു മീതെ അവന്റെ കൈ തട്ടി……
അവളൊന്നു പുളഞ്ഞു..
“വേദനയുണ്ടെടാ… …. ”
” മരുന്നിടണോ… ?”
” നാളെ മതി… …. ”
അവൾ കുസൃതിയോടെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖമണച്ചു…
“അതെങ്ങനെ പറ്റിയതാ… ”
” വീണപ്പോൾ… ”
” എവിടെ… ? ”
” പാറയിൽ… ”
” അതിന്റെ അട്രാക്ഷൻ മൊത്തം പോയിട്ടോ… ”
അവൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“നീ കണ്ണുവെച്ച് പോയതാ…”
“പിന്നേ…, അല്ലാതെ പുലിയെ പേടിച്ച് ഓടിയിട്ടല്ല… ”
പുലിയുടെ ഓർമ്മയിൽ അവളൊരു നിമിഷം നിശബ്ദയായി…
” അജൂട്ടാ… ”
” ഉം…”
“ആ പുലിയെന്താ, നമ്മളെ ഒന്നും ചെയ്യാതിരുന്നത് … ?”
” പുലിയോട് ചോദിക്കേണ്ട ചോദ്യമാണ് … എന്നാലും… …. ”
” പൂച്ച പറഞ്ഞാലും മതി… ”
അവൻ മുഴുമിപ്പിക്കും മുൻപ്, അവൾ ചിരിയോടെ ഇടയിൽക്കയറി പറഞ്ഞു……
” ഓഹോ… ”
” നീ പറ…”
“അമ്മയ്ക്ക് എന്താ തോന്നിയേ… ? ”
അഭിരാമി ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു , പിന്നെ പറഞ്ഞു……
” നമ്മളെ കണ്ട്, സങ്കടം തോന്നിയിട്ടാകും.അല്ലേ… ?”
” പുലിക്ക്… …. സങ്കടം…… ആ ബെസ്റ്റ്..”
” പിന്നെ… ….?”
” ഞാൻ വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് കയറിയാൻ പുലി പിടിച്ചേനേ………. ”
തുടർന്ന് അജയ് നടന്ന സംഭവ വികാസങ്ങൾ ശകലം പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും ചേർത്ത് വിളമ്പി …
” ഈശ്വരാ… ….! ”
അവൾ അതു കേട്ട് അന്തിച്ചിരുന്നു…
” വയറുനിറഞ്ഞാൽ പുലിയെന്നല്ല, ഒരു മൃഗവും പിന്നെ ഇര തേടില്ല അമ്മാ… നിറഞ്ഞ വയർ വീണ്ടും കുത്തി നിറയ്ക്കാൻ നോക്കുന്നത് മനുഷ്യൻ മാത്രമാണ് … ”
അവളതു കേട്ട് നെടുവീർപ്പിട്ടു…
അജയ് പറഞ്ഞത് സത്യമാണെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു…
” ഏതെങ്കിലും പുലി ഇരയെ പിടിച്ച്, ഗുഹയിൽ കൊണ്ടുപോയി വെച്ചു തിന്നുന്നത് അമ്മ കേട്ടിട്ടുണ്ടോ… ? ”
” ങൂഹും… ”
” അതെന്താ കാരണം…… ?”
“എനിക്കറിയില്ല..”
അവൾ ജിജ്ഞാസയോടെ അവനെ നോക്കി……
” പുലിക്ക് ഫാസ്റ്റ് ഫുഡാണ് ഇഷ്ടം……. ”
അജയ് ചിരിച്ചു..
“പോടാ ……… ”
അഭിരാമി അവന്റെ കവിളിലൊരു കടി കൊടുത്തു……
” നൊന്തു, ട്ടോ… ”
അവൻ പറഞ്ഞു……
” നോവാൻ വേണ്ടിയല്ലേ കടിച്ചത്..”
“ആണോ… ….?
ചോദിച്ചിട്ട് , അവൻ അവളുടെ ചന്തിക്കിട്ട് ഒരടി കൊടുത്തു……
മുറിവിനു താഴെയാണ് അടിച്ചതെങ്കിലും അവൾക്ക് വേദനിച്ചു.
” ടാ………. ”
“നൊന്തോ……….?”
“പിന്നില്ലാതെ… …. ”
” ഇത്രയേ ഉള്ളു കാര്യം…… അനുഭവത്തിൽ വരുമ്പോൾ എല്ലാം ശരിയാകും… ”
” നീ ഒരു മൊരടനാ… ”
അവൾ പിണങ്ങിയ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു…
” അത് എന്റെയൊരു പ്ലസ് പോയന്റാണമ്മാ…”
അത് ശരിയാകാമെന്ന് അഭിരാമിക്കും തോന്നി……
പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യപ്പെടുന്നവർ ലോല ഹൃദയരായിരിക്കും എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് അവളോർത്തു…
അവർ ചങ്കു പറിച്ചെറിഞ്ഞാലും കൂടെയുണ്ടാകുമത്രേ…….
” പിന്നെയുമുണ്ട് , എനിക്ക് തോന്നിയ ഒരു കാര്യം കൂടി ..”
അജയ് തുടർന്നു…
” അതിന്റെ കുഞ്ഞിനെ തനിച്ചാക്കി , ഇര പിടിക്കാൻ മനസ്സില്ലാഞ്ഞിട്ടാണ് , അത് നമ്മളെ വെറുതെ വിട്ടത്…… ”
മനുഷ്യരേക്കാൾ വകതിരിവ് മൃഗങ്ങൾക്കുണ്ട് എന്ന് അഭിരാമി ഓർത്തു..
കാഞ്ചന എന്നത് ഏറ്റവുമടുത്ത ഉദാഹരണമാണ്…
” അതിന് നമ്മൾ വെള്ളത്തിലായിരുന്നല്ലോ…… ?”
അഭിരാമി , ആലോചിച്ചു പറഞ്ഞു……
” പുലിക്ക് നീന്തലറിയില്ലെന്ന് അമ്മയോട് ആരാ പറഞ്ഞത്..?
മമ്മൂട്ടിയുടെ മൃഗയ ഒന്ന് കണ്ടു നോക്ക്……”
അജയ് യുടെ അനുമാനങ്ങൾ ശരി തന്നെയാകാമെന്ന് ആ നിമിഷം അവൾക്കു തോന്നി…
” പുലിയെ കണ്ടതു കൊണ്ട് ഇന്നിവിടെ വന്ന് കിടക്കാൻ പറ്റി…”
അജയ് അവളുടെ പുറത്ത് തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു……
” അതെന്താടാ… ….?”
“അല്ലെങ്കിൽ, അടുത്ത വെക്കേഷനായാലും ഇവിടെ എത്തുമെന്ന് അമ്മയ്ക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ… ?”
ചിരി, വന്നെങ്കിലും അവന്റെ സംസാരത്തിൽ കാര്യമില്ലാതില്ല എന്നവൾക്ക് തോന്നി……
” സാധാരണ അമ്മമാർ ഒരു വഴിക്കു പോകുമ്പോൾ മക്കളെ കൂട്ടി നടക്കും…… ഇത് പുലിയെ കണ്ടപാടെ ഓടി വെള്ളത്തിൽ ചാടി രക്ഷപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു … ”
“മതിയെടാ… …. നിക്ക് ചിരിച്ചിട്ട് വയറു വയ്യ… ….”
അഭിരാമി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും നിരങ്ങി ബെഡ്ഡിലേക്ക് വീണു …
കഴിഞ്ഞു പോയ ഭീതിദമായ പല സംഭവങ്ങളും സുരക്ഷിത സാഹചര്യങ്ങളിൽ തമാശയായി പരിണമിക്കാറുള്ളത് മാറ്റമില്ലാത്ത കാര്യമാണെന്ന് വീണ്ടും തെളിയുകയായിരുന്നു……….
ശരീരം പരമാവധി ഒട്ടിച്ചേർന്ന്, ചൂടുപറ്റി ഇരുവരും വീണ്ടും ഉറങ്ങിപ്പോയി…
നേരം പുലർന്നിരുന്നു……….
പുറത്ത് ശബ്ദം കേട്ടാണ് , അജയ് ഞെട്ടിയുണർന്നത്……
അവന്റെ ഞെട്ടലിൽ അഭിരാമിയും ഉണർന്നു……
കിടക്ക വിട്ട് അജയ് നിലത്ത്, കാൽ കുത്തി..
ഒപ്പം, എഴുന്നേൽക്കാൻ തുനിഞ്ഞ അമ്മയെ അവൻ തടഞ്ഞു…
” ഇവിടെയിരുന്നാൽ മതി… ”
ശബ്ദം താഴ്ത്തി അവൻ പറഞ്ഞു……
പൊട്ടിയ, ജനലിനു പുറത്ത് ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ , എന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അവൻ ഭിത്തിയുടെ മറവിലൂടെ ഹാളിലെത്തി.
പുറത്തു നിന്ന് സംസാരം കേൾക്കാമായിരുന്നു……
അവന്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ പിടഞ്ഞുണർന്നു…
ഹാളിൽ നിന്ന് , പുറത്തേക്കുള്ള വാതിലനടുത്തു , പൊട്ടിയ ചില്ലുള്ള ജനലിനരികിലേക്ക് , അവനിരുന്നു……
തനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞ് രണ്ടു പേർ മുറ്റത്ത് നിൽക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു…
മൂന്നാമൻ മുനിച്ചാമി, തനിക്കഭിമുഖമായാണ് നിൽക്കുന്നത്……
“നാൻ മുന്നാടി ശൊല്ലിയത് താ ഉൺമ… ഇങ്കെ യാരുമില്ലേ… ”
മുനിച്ചാമിയുടെ സ്വരം അവൻ കേട്ടു……
” ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന സ്ത്രീയും ചെക്കനും പിന്നെ എവിടെടാ… ?”
ഒരാൾ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടു…
“തമ്പീ………. നാൻ സൊല്ലിയാച്ച്, അത് എൻ മുതലാളി പയ്യനുക്ക് പ്രണ്ട്…… അന്ത അമ്മാക്ക് ട്രീറ്റ്മെന്റ് അർജന്റാനാ മൂന്നു നാൾ മുന്നാടി കളമ്പറേ… ”
മൂന്നാമനും കൂടി അജയ് യുടെ ദൃഷ്ടിക്കു മുന്നിലേക്ക് വന്നു…
“ഇനി അവൻ പറഞ്ഞവനല്ലേടാ ഇവർ. ?”
മൂന്നാമൻ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടു……
“അണ്ണാച്ചീ… അന്ത ആള് എങ്ക ഊര്..?”
രണ്ടാമൻ ചോദിക്കാനായി ഒരു വശത്തേക്ക് മാറിയപ്പോൾ അജയ് മുനിച്ചാമിയെ കണ്ടു…
അടുത്ത നിമിഷം മുനിച്ചാമി അവനേയും കണ്ടു…
അജയ് മുഖം താഴ്ത്തി, നിലത്തേക്ക് കമിഴ്ന്നു…
” പ്രോപ്പറാ ഊര് തെരിയാത്… അതു മുതലാളി പയ്യനുക്ക് മാറ്റർ… നാൻ വേലൈക്കാരൻ… വേലക്കാരൻ അന്തമാതിരി വിഷയം പാക്കക്കൂടാത്… ”
മുനിച്ചാമിയുടെ ആ ഒരൊറ്റ സംസാരത്തിൽ നിന്നും അജയ് ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടു……
“വാടാ… പോകാം , ഈ പാണ്ടി പറയുന്ന ആള് വേറെയാകാനാ ചാൻസ്… ”
നിശബ്ദനായി നിന്ന ഒന്നാമൻ പറഞ്ഞിട്ടു റോഡിനു നേർക്ക് നടക്കുന്നത് തല ഉയർത്തിയപ്പോൾ അജയ് കണ്ടു..
മുനിച്ചാമി തിരിഞ്ഞു നോക്കാത്തതിൽ അവന് അത്ഭുതം തോന്നി……
അയാൾ തന്നെ കണ്ടു എന്നുള്ളത് സ്പഷ്ടമാണെന്ന് അവന് തീർച്ചയായിരുന്നു …
കുറച്ചു ദൂരെ നിന്നും ഒരു വാഹനം സ്റ്റാർട്ടാകുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അവൻ നിലത്തു നിന്നും എഴുന്നേറ്റു..
അഭിരാമിയുടെ തല മാത്രം ഹാളിലേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു……
അവൻ കണ്ടു , എന്നറിഞ്ഞ് ആമ തല വലിക്കും പോലെ അവൾ തല പിന്നോട്ടെടുത്തു…
അവൻ മുറിയിലെത്തിയപ്പോൾ അവൾ കിടക്കുകയായിരുന്നു..
“ആരാ… ….? ”
അവൾ ശബ്ദമില്ലാതെ കൈ ആംഗ്യമെടുത്ത് ചോദിച്ചു..
” കണ്ടില്ലേ… …. ”
അവനവളെ രൂക്ഷമായി നോക്കി ചോദിച്ചു……
അഭിരാമി ഒന്നും പറയാതെ മുഖം താഴ്ത്തി..
സംഭവം പാളിയെന്ന് അവൾക്കു മനസ്സിലായി…
അജയ് അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് വലിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു..
ആദ്യം കിടന്നിരുന്ന റൂമിലേയും ഹാളിലേയും പൊട്ടിയിരുന്ന ജനൽച്ചില്ലുകൾ പൊട്ടിയത് കാണിച്ച് അവൻ ചോദിച്ചു……
“ഇതെന്താ… ? ”
“ചില്ല് പൊട്ടിയത്……. ”
കള്ളം പിടിക്കപ്പെട്ട നഴ്സറി വിദ്യാർത്ഥിനിയുടെ മുഖഭാവത്തോടെ അവൾ നിലത്തു നോക്കി നിന്നു…
“എങ്ങനെ പൊട്ടി……….?”
“ആ………..”
അവൾ മുഖമുയർത്തിയില്ല…
“ആരാ പൊട്ടിച്ചതെന്ന് വല്ല ഊഹവുമുണ്ടോ… ?”
“വന്നോരാരിക്കും…… ”
കോടീശ്വരൻ പരിപാടി ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത മട്ടിൽ അവൾ പറഞ്ഞു……
“ഇതിലേ നോക്കിയാൽ പുറത്തേക്ക് കാണാമോ… ?”
“കാണാമല്ലോ……. ”
അവൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു..
“അപ്പോൾ പുറത്തു നിന്ന് അകത്തേക്കും കാണുമായിരിക്കും അല്ലേ………?”
അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി പറയാതെ അവൾ നഖം കടിച്ചു നിന്നു…
അവളെ ഹാളിൽ വിട്ടിട്ട് അജയ് ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി..
പതിവിലും വൈകിയാണ് അവൻ കുളി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയത്……
അഭിരാമി റൂമിൽ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു…
അജയ് ചായ ഉണ്ടാക്കി..
ബിസ്ക്കറ്റു തന്നെയായിരുന്നു കൂടെ…
കഞ്ഞി കുടിക്കാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും അടക്കിപിടിക്കാനേ വഴിയുള്ളൂ…
സംസാരങ്ങളൊന്നും ഉണ്ടായില്ല…
അവൻ കൊടുത്ത ചായ കുടിച്ച ശേഷം അവളും ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി……
അജയ് ബാഗിൽ വസ്ത്രങ്ങൾ അടുക്കി വെക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് അവൾ കുളി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയത്……
മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ എല്ലാം മറ്റൊരു കവറിലാക്കി……
പേപ്പറുകൾക്കിടയിലിരുന്ന നോട്ടുകൾ പേജുകൾ മാറ്റി ഒന്നുകൂടി ഉണക്കാൻ വെച്ചു..
എന്നിട്ട് മാസികയോടെ ബാഗിലേക്ക് വെച്ചു..
തിരക്കിനിടയിൽ എടുക്കാൻ മറക്കരുത്…
അഭിരാമി വസ്ത്രം മാറി വരുമ്പോൾ അജയ്, ഇടതു കാലിന്റെ മുകളിൽ വലതുകാൽ കയറ്റി വെച്ച് കട്ടിലിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു..
“എപ്പോഴാ പോകുന്നത് …? ”
അവൾ ചോദിച്ചു..
“രാഹുകാലം കഴിയട്ടെ… …. ”
അവൻ സീലിംഗിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിപ്പറഞ്ഞു…
അവൾ നിശബ്ദയായി അവനെ മറികടന്ന്, കട്ടിലിൽക്കയറിക്കിടന്നു…
മൗനത്തിലലിഞ്ഞു കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി……
“എന്റെ കെട്ടിയവനാണെന്നാ ചിലരുടെ വിചാരം…… ”
അഭിരാമി പിറുപിറുപ്പ് തുടങ്ങി……
” നേഴ്സറി കുട്ടിക്ക് , ഇതിലും ബോധമുണ്ട്…”
അവൾ അവനെ നോക്കിയെങ്കിലും അവൻ മുഖം തിരിച്ചില്ല…
” വെറുതെ പറയുന്നതാ സ്നേഹമുണ്ടെന്ന്… …. ”
” സ്നേഹമുള്ളവർ പറഞ്ഞാൽ അനുസരിക്കും…… ”
മറുപടി പറഞ്ഞ ശേഷം അവൻ വലതു കാൽ പതിയെ വിറപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
അഭിരാമി പതിയെ അവനോട് അടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു……
” ഈ സ്വഭാവം വെച്ച് എങ്ങനെയാ സ്നേഹിക്കുക..?”
” ഈ സ്വഭാവം വെച്ച് എങ്ങനെയാ കൂടെക്കൊണ്ടു പോവുക……”
മറുപടി കൊടുത്തു.. കാൽ വിറപ്പിക്കൽ തുടർന്നു…
അഭിരാമി ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് അവന്റെ കാൽ തട്ടി താഴെയിട്ടു..
“നീ കൊണ്ടുപോകണ്ടടാ… ഞാനിവിടെക്കിടന്നു മരിച്ചോട്ടെ…”.
” തുടങ്ങി… …. ഡയലോഗ് മാറ്റിപ്പിടി……”
വന്ന കരച്ചിൽ അടക്കിപ്പിടിച്ച്, ഇവനെന്തൊരു മനുഷ്യനാ എന്ന രീതിയിൽ അഭിരാമി അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി…
” പറഞ്ഞാൽ അനുസരിക്കണം…”
അജയ് കാലുകൾ നിവർത്തി പതിയെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു…
” അവരെന്തിനാ വന്നത് എന്നറിയാമോ………?”
” നമ്മളെ പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോകാൻ . “
ഉത്തരം പെട്ടെന്ന് വന്നു…
“അല്ലാതെ സാറ്റ് കളിക്കാനല്ലല്ലോ… ”
അഭിരാമി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ ചുമലിലേക്ക് വീണു…
” നിന്നെക്കൊണ്ട് ഞാൻ തോറ്റു………. ”
” വലിയ ശബ്ദമുണ്ടാക്കണ്ട… ”
അജയ് മുന്നറിയിപ്പ് കൊടുത്തതും പിടിച്ചു നിർത്തിയതു പോലെ അവളുടെ ചിരി നിന്നു…
” ഇതും സ്ത്രീകളുടെ ഒരു പ്രത്യേകതയാണ്..”
“എന്ത്… ?”
അവൾ ചോദിച്ചു..
” ഒളിഞ്ഞു നോട്ടം……”
“അതിന് നിനക്ക് എത്ര സ്ത്രീകളെ അറിയാം…?”
അവൾ അവന്റെ ചുമലിൽ നിന്ന് മുഖമുയർത്തി……
“എന്തിനാ അധികം ….? ഒരെണ്ണം പോരേ… ?”
“അതിന് നീയും എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ലല്ലോ … ”
അവളുടെ സ്വരത്തിൽ ചെറിയ നനവുണ്ടായിരുന്നു..
” ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടല്ലോ…… ”
” അത് വെറുതെ പറയുന്നതാ… ”
“അങ്ങനെയെങ്കിൽ അങ്ങനെ… ”
അജയ് കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു..
അവളും പതിയെ അവനരികിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.
അജയ് കയ്യെടുത്ത് അവളെ ചുറ്റി…
” എനിക്കറിയാം ഈ മനസ്സ് …”
“ചുമ്മാതല്ലേടാ… ”
“സത്യമായിട്ടും… …. ”
അവന്റെ സ്വരം രാഗാർദ്രമായി..
” എന്നിട്ടാണോ എന്നെയിങ്ങനെ…… ?”
“ഇനിയും ഒരപകടത്തിൽച്ചെന്ന് ചാടണ്ട എന്ന് കരുതിയല്ലേ അമ്മാ ഞാനിങ്ങനെ ദേഷ്യപ്പെടുന്നത്……? ”
അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് നിരങ്ങിക്കയറി…
അവൻ തുടർന്നു…
“അല്ലാതെ സ്നേഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ… ?”
അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് തിളങ്ങി…
“സത്യമായിട്ടും… ?”
അവൾ എടുത്തു ചോദിച്ചു……
” സത്യമായിട്ടും………. ”
അവളെ ഒന്ന് മുറുക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു……
അവന്റെ , വളർച്ചയുള്ള താടിരോമങ്ങളിൽ അവൾ കവിളുരസി……
അവൻ മുഖം ചെരിച്ചപ്പോൾ ചുണ്ടുകൾ ചുണ്ടുകളിലൊന്ന് ഉരസിപ്പോയി…
ഒരു വിറയൽ അമ്മയിലവനറിഞ്ഞു…
” യു…… വാണ്ട്… ?”
അല്പം വിറയലോടെ അവൾ ചോദിച്ചു……
അവൻ ശിരസ്സിളക്കി…
അവൾ അവന്റെ ചെവിയിലേക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ചു……
” വട്ടവട ഇറങ്ങിയാൽ ഈ കാര്യം മറന്നേക്കണം… ”
” അതു കഴിഞ്ഞ്… ….?”
അവൻ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു…
” നോ… ” അവൾ ചിരിച്ചു…
“എന്നാൽ വേണ്ട..”
അവൻ പിണക്കം ഭാവിച്ച് മുഖം തിരിച്ചു…
“ആലോചിക്കാടാ… “
അഭിരാമി അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കാതെ മർമ്മരം പോലെ മൊഴിഞ്ഞു…
കവിളുകൾ കവിളുകളോട് ചേർന്നു……
അവളുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകളിൽ ചുണ്ടുകളുരതി , അവൻ അരണി കടഞ്ഞു…
ഹാളിലെ നെരിപ്പോട് അഗ്നിയില്ലാതെ, അകത്തേ മുറിയിൽ പുകഞ്ഞു തുടങ്ങി…
വെണ്ണ പോലെ ഉമിനീർ കുഴഞ്ഞു……….
നെയ് പകർന്നതും യാഗശാല ഉണർന്നു…
അഭിരാമിയുടെ തിണർത്ത ചുണ്ടുകൾ അവൻ ആർത്തിയോടെ വിഴുങ്ങി……
കൊടുത്തും വെട്ടിപ്പിടിച്ചും ചുണ്ടുകൾ ചുണ്ടുകളിലും മുഖത്തും വിളറി പിടിച്ച പോൽ നടന്നു……
“അമ്മാ…”
“അജൂട്ടാ……..”
അവന്റെ മന്ത്രണത്തിന് മൃദുമന്ത്രണം പ്രതിവചിച്ച്, അവൾ ഒന്നുകൂടി അവനോട് ചേർന്നു…
” ഇറ്റ്സ് അവർ സീക്രട്ട്……. ”
അവൾ അവനെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി മൊഴിഞ്ഞു…
വീണ്ടും ചുണ്ടുകൾ ഇണ ചേർന്നു…
പത്തു മിനിറ്റോളം ചുണ്ടുകളും നാവുകളും കടിച്ചീമ്പി അവർ മത്തുപിടിച്ചു…
കാനനത്തിലെ ഏറുമാടത്തിലെ ഭയാനകത ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഇരുവരും തണുപ്പിലും ഉഷ്ണമേഖലയിലെന്നപോലെയായിരുന്നു……
അജയ് അവൾക്ക് മുകളിലേക്ക് ചെരിഞ്ഞു…
അടിയിലായ അഭിരാമിയുടെ മുഖം കോരിയെടുത്ത് അവൻ ആദ്യം കാണുന്നതു പോലെ നോക്കി …
നാണം കൊണ്ട് അവൾ മിഴികൾ ഇറുക്കിയടച്ചു കളഞ്ഞു…
വലം കൈ ഉയർത്തി, അവൻ അവളുടെ മുഖമാകെ തഴുകി വിട്ടു …
സ്വതവേ , വെളുത്ത അഭിരാമിയുടെ മുഖം ചാമ്പക്കായ പോലെ തുടുത്തിരുന്നു…
വിരലുകൾ കൊണ്ട് , അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി , അവൻ അരം പോലെ കൂർത്ത നാക്ക് അവളുടെ വായിലേക്ക് ചുഴറ്റിയിറക്കി……
അവനടിയിൽ കിടന്ന് അവൾ പുളഞ്ഞു…
” അജൂട്ടാ.. മതി……. ”
ശ്വാസമെടുക്കാൻ അവൻ മുഖം പിൻവലിച്ചപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു……
കിതപ്പോടെ അവൻ അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു……
ഉള്ളിലുയർന്ന , വികാരത്തള്ളിച്ചയാലും കുസൃതിയാലും, അവളുടെ വലത്തേ മുലയിൽ ടോപ്പിനു പുറത്തു കൂടെ അവൻ മൃദുവായി കടിച്ചു…
അഭിരാമി കിടക്കയിൽ കിടന്ന് അറിയാതെ മുകളിലേക്ക് നടുവ് വളച്ചുപോയി…
ഫ്രണ്ട് ഓപ്പൺ ചുരിദാർ ടോപ്പിന്റെ സിബ്ബിൽ വിരൽ തെരുപ്പിടിപ്പിച്ച് അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
അവളും അവന്റെ നീക്കമറിയാൻ, അവനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി …
” ഗിവ് മി……. ”
അവളുടെ മുലകൾക്കു മീതെ വിരലുകൾ പരതി അവൻ പാതി മയക്കം ബാധിച്ച മിഴികളോടെ പറഞ്ഞു……
അവൾ ഇല്ല എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ശിരസ്സിളക്കി……
“പ്ലീസ്… ”
അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി തന്നെ അവൻ യാചിച്ചു…
” ഇപ്പഴോ… ….?”
ഒരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു……
” ഉം………. ”
” നിനക്ക് വഴിയറിയാമോ… ….?”
ചിരി മായാതെ തന്നെ അവൾ ചോദിച്ചു……
അമ്മ ഉദ്ദേശിച്ചതെന്തെന്ന് അവന് മനസ്സിലായില്ല……
” വീണ്ടും കാടു കയറാൻ………. ”
അവൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തു…
” കാടു കയറാൻ വഴിയറിയാം…… ”
അവളുടെ ചെവിയിലാണ് അവനത് പറഞ്ഞത്……
അഭിരാമി ദീർഘനിശ്വാസമെടുക്കുന്നത് അവൻ കേട്ടു……
” അത്… ഡോണ്ടു… ഡോണ്ടു… …. ”
അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും ശബ്ദം വിറപൂണ്ടിരുന്നു …
അവൻ വീണ്ടും അവളുടെ വലത്തേ മുലയ്ക്കു മുകളിൽ ഇടംകൈ അമർത്തിയുഴിഞ്ഞു..
” വേദനിപ്പിക്കാതെടാ… …. ”
അവൾ ചിണുങ്ങി…
“എന്നാൽ താ… …. ”
അവൻ മുലക്കണ്ണ് വരുന്ന ഭാഗത്ത് വസ്ത്രം കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു…
” ഹാ… …. ”
അവളൊന്നു പിടഞ്ഞു…
” താന്ന്……. ”
അമർത്തിയ സ്വരത്തിൽ അവൻ മന്ത്രിച്ചു……
“മുനിച്ചാമി… ….?”
അവൾ വെറുതെ ഒരു തടസ്സം പറഞ്ഞു.
” വരുമ്പോൾ വിളിക്കുമല്ലോ… …. ”
വിറപൂണ്ട സ്വരത്തിൽ അവൻ പറഞ്ഞു……
” ഉം……… ”
അവൾ മൂളി… ….
സിബ്ബ് താഴേക്കൂർന്നത് അഭിരാമി അറിഞ്ഞു…
അവളെ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു……
മാറിടത്തിൽ തണുപ്പടിച്ചപ്പോൾ ടോപ്പ് ഇരു വശവും വിടർന്നു മാറിയതും അവളറിഞ്ഞു…
വെളുത്ത ബ്രായിൽ പൊതിഞ്ഞ അഭിരാമിയുടെ മുലകളിലേക്ക് അജയ്, ആസക്തിയോടെ മിഴികളെയ്തു……
ബ്രാ കപ്പുകൾക്കിടയിലേക്ക് മുഖം ചേർത്ത് അവനൊന്നുരച്ചു ….
അഭിരാമി , കിടക്കവിരി , വിരലാൽ ചുളിച്ചു കൂട്ടി …
വിറയ്ക്കുന്ന വിരലു കൊണ്ട് , അവൻ ബ്രായുടെ മുകളിലൂടെ കൈത്തലം ഓടിച്ചു……
അഭിരാമി ശിരസ്സ് ഒരു വശത്തേക്ക് ചെരിച്ച് മിഴികളടച്ചു കളഞ്ഞു…
ബ്രാ, കപ്പ് അവൻ ഉയർത്തുന്നതറിഞ്ഞതും കയ്യിൽ കിട്ടിയ പുതപ്പെടുത്ത് അവൾ സ്വയം മുഖം മൂടിക്കളഞ്ഞു…
ഒട്ടുമേ , ഉലയാത്ത മാർക്കുടങ്ങളിലേക്ക് നോക്കി , അവനൊന്ന് മിടയിറക്കി.
കുറുകിയ പാലിന്റെ നിറമുള്ള അവളുടെ സ്തനങ്ങൾക്കു മുകളിലേക്ക് അവൻ മുഖം ചേർത്തപ്പോൾ അഭിരാമി ഒന്നുകൂടി വിറച്ചു……
അവളുടെ കഴുത്തടിയിലെ നനുത്ത രോമങ്ങൾ ഉണർന്നു പൊങ്ങിയത് കണ്ടുകൊണ്ട് , മുല ഞെട്ടിലേക്ക് അവൻ നാവു നീട്ടി……
ഒരു സീൽക്കാരം പുതപ്പിനകത്തു നിന്നും ഉയർന്നു…
അവളെ വേദനിപ്പിക്കാതെ, അവൻ സ്തനപാനം തുടങ്ങി…
നാവു ചുഴറ്റിയും പല്ലിറുമ്മിയും കൈത്തലത്താൽ അമർത്തിയും ഞെക്കിയും അവനാ മുലകളോടുള്ള അഭിനിവേശമറിയിച്ചു…
അര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു…….
തന്റെ തുടകൾ പല തവണ നനഞ്ഞത് അഭിരാമി അറിഞ്ഞിരുന്നു…
അവളുടെ മുട്ടുകാലിൽ അരക്കെട്ടുരച്ചു തള്ളി അജയ് അവളിലേക്ക് ചാഞ്ഞ നിമിഷം, അവന്റെ വികാര പരിസമാപ്തിയും അവളറിഞ്ഞു…
നിമിഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി… ….
വട്ടവടയ്ക്കു മുകളിൽ സൂര്യൻ ചാഞ്ഞു തുടങ്ങി…
നിഷിദ്ധ രതിയിൽ ഇരുവരും മയങ്ങിപ്പോയിരുന്നു……
അവളുടെ മാറിൽ തന്നെയായിരുന്നു അവന്റെ മുഖം…
അവളവനെ അണച്ചുപിടിച്ചിരുന്നു…
അജയ് ഉണർന്ന്, അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കാതെ ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി…
അവൻ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ അവനു മുഖം കൊടുക്കാതെ അവളും കയറി…
അജയ് ചായയിട്ടു …
കിടക്കയിലിരുന്ന് ചായ കുടിക്കുമ്പോൾ ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകൾ ഒന്നിടഞ്ഞു…
ഇരുവരും ഒന്നിച്ച് മുഖം താഴ്ത്തിപ്പോയി…….
പിന്നീട്, ഉയർത്തിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു……
ചായ, വിക്കി തലയിൽ കയറി അവൻ എഴുന്നേറ്റു …
പിന്നിൽ പാദസര കിലുക്കം പോലെ അവളുടെ അടക്കിയ ചിരി അവൻ കേട്ടു…
അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്ന അജയ് ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി …
ഇരുട്ട് പരന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു…
മുനിച്ചാമി വരില്ലേ എന്നൊരു സംശയം അവനുണ്ടായി……
അവൻ മയിൽവാഹനത്തിന്റെ ശബ്ദം പ്രതീക്ഷിച്ചുവെങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല…
അയാൾ വന്നാലും വന്നില്ലെങ്കിലും നാളെ സ്ഥലം വിടണമെന്ന് അവൻ കണക്കുകൂട്ടി …
അവസാന വട്ട ഒരുക്കമെന്ന നിലയിൽ , അവൻ എല്ലാ സാധനങ്ങളും എടുത്തു വെച്ചോ എന്ന് ഒന്നുകൂടി പരിശോധിച്ചു…
അകത്ത് ലൈറ്റിടാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ ഇരുട്ടു തപ്പി അവൻ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു……
അഭിരാമി കിടക്കുക തന്നെയായിരുന്നു……
” അമ്മാ………. ”
” ഉം…”
അവൾ വിളി കേട്ടു…
” അയാളിന്നിനി വരില്ലെന്നാ തോന്നുന്നത്…… ”
അവൾ മിണ്ടിയില്ല..
“എന്തായാലും നാളെ ഇവിടം വിടണം……”
അവനത് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും മുൻവശത്തെ വാതിലിൽ മുട്ടുകേട്ടു …
നടുങ്ങി വിറച്ച് അഭിരാമി അവനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു…
“മിണ്ടരുത്… ”
അവൻ പതിയെ പറഞ്ഞു……
അമ്മ, കിലുകിലെ വിറയ്ക്കുന്നതറിഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിലെ പേടിയുടെ ആഴം അവന് മനസ്സിലായി…
” തമ്പീ………. നാനാ … മുനിച്ചാമി ..”
അമർത്തിപ്പറഞ്ഞ സ്വരം പുറത്തു നിന്ന് അവൻ കേട്ടു …
മുനിച്ചാമി……..!
അവൻ പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു…
അവളുടെ പിടുത്തം വിടുവിച്ച്, അവൻ ഇരുട്ടിലൂടെ ഹാളിലേക്ക് വന്നു …
” വാതിൽ തുറക്ക് തമ്പീ… ”
മുനിച്ചാമി പുറത്തു നിന്ന് വീണ്ടും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു……
അജയ് ടേബിളിനു മുകളിലിരുന്ന താക്കോലെടുത്ത് പൊട്ടിയ ജനലിനരികിലേക്ക് ചെന്നു…
” മുനിച്ചാമീ… ”
ജനലിൽ പതിയെ രണ്ടടി അടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പൊട്ടിയ ഗ്ലാസ്സിനിടയിലൂടെ താക്കോൽ പുറത്തേക്ക് നീട്ടി……
തന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും താക്കോൽ അയാൾ വാങ്ങിയത് അവനറിഞ്ഞു …
അടുത്ത നിമിഷം വാതിൽ തുറന്ന് മുനിച്ചാമി അകത്തു കയറി ..
കയറിയ ഉടൻ അയാൾ വാതിലടച്ചു ബോൾട്ടിട്ടു……
” എല്ലാമേ റൊമ്പ പ്രശനമായിരുക്ക്… ”
” നിങ്ങൾ കാര്യം പറ… ”
രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസമായി പരിചയമില്ലാത്തവർ അന്വേഷിച്ചു വരാറുണ്ടെന്നും തന്നെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയെന്നും മുനിച്ചാമി അറിയിച്ചു.
രാവിലെയും രാത്രിയിലും തങ്ങളെ പ്രതീക്ഷിച്ച് വണ്ടിയെടുക്കാതെ നടന്നു വന്ന് നോക്കാറുണ്ടെന്നും അയാൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തു……
റോഡിൽ പരിചയമില്ലാത്ത വാഹനങ്ങളും ആളുകളും മിക്ക സമയത്തും ഉണ്ടാകാറുണ്ടെന്നും അയാൾ വിശദീകരിച്ചു.
“നീങ്ക എങ്കെപ്പോയ്… ? പാക്കതേയില്ലേ. സെൽവൻ സൊല്ലിയാച്ച്..”
ആനയിറങ്ങിയതൊന്നും അയാൾ അറിഞ്ഞിട്ടില്ലെന്ന് അവനു തോന്നി …
അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ മണിക്കൂർ ഇടവിട്ട് ആനയിറങ്ങുന്ന നാട്ടിൽ അതൊരു വാർത്തയാണോ…
അജയ് അതിനെക്കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കാൻ നിന്നില്ല …
“അമ്മാ എങ്കെ… ?”
മുനിച്ചാമി ചോദിച്ചതും അഭിരാമി ഇരുട്ടിലൂടെ ഹാളിലേക്ക് വന്നു……
നേർത്ത നിലാവെളിച്ചത്തിലായി, മുനിച്ചാമി അവളെ കണ്ടു……
” കവലപ്പെട വേണ്ട അമ്മാ… സെൽവൻ കാലൈ ഇങ്കെ താൻ എത്തും…… നീങ്ക എന്നുടെ നാട്ട്ക്ക് പോ.. പ്രോബ്ളം മുടിഞ്ച്ത്ക്ക് അപ്പുറം കേരളാവിൽ വന്തിടാം…… ”
അയാൾ വണ്ടിയും ഏർപ്പാടാക്കിയാണ് വന്നതെന്നറിഞ്ഞതും അവന് സന്തോഷമായി …
മുനിച്ചാമിക്ക് പകരം വെക്കാൻ ആരുമില്ലെന്ന് അവനോർത്തു…
“നാൻ സെൽവനെ കൂപ്പിട്ടാച്ച്.. ഇന്ത ഭാഗത്ത്ക്ക്‌ വണ്ടി കൂപ്പിട്ടാൽ പ്രചനം താനേ…”
ഒരു വഴി അടയുമ്പോൾ മറ്റൊരു വഴി തുറക്കുന്നു…
തേനിയെങ്കിൽ തേനി… ….!
പ്രശ്നങ്ങൾ തീരുന്നില്ല , എന്നാലും ….
ഒരു ദിവസമെങ്കിൽ ഒരു ദിവസം … മനസ്സമാധാനത്തോടെ കിടന്നുറങ്ങാമല്ലോ …
അജയ് മനസ്സിൽ കരുതി……
” നീ ബാഗെല്ലാം എടുക്ക് തമ്പി…… സെൽവൻ എന്നുടെ ഷെഡ്ഡ്ക്ക് താൻ വറും… ”
അജയ് അയാളെ അനുസരിച്ചു……
അവൻ എടുത്തു വെച്ച ബാഗുകൾ കയ്യിലെടുത്തു..
താൻ വിളിച്ചപ്പോൾ സെൽവൻ എവിടെയോ ഓട്ടം പോയതാണെന്നും അതു കഴിഞ്ഞ് ഉടനെ ഇങ്ങോട്ട് തിരിക്കുമെന്നും മുനിച്ചാമി പറഞ്ഞു … സെൽവൻ വരുന്നത് ഷെഡ്ഢിലേക്കാണ്… അതുകൊണ്ട് അവിടെപ്പോയിരിക്കാമെന്നും അയാൾ പറഞ്ഞു…
” ഒരേ ഒരു നൈറ്റ് താൻ പ്രചനം… കാലൈ എല്ലാം സോൾവായിടും… …. ”
അയാൾ പറഞ്ഞു തീർന്നതും പുറത്ത് സിറ്റൗട്ടിലെ ലൈറ്റ് തെളിഞ്ഞു…
റ്റു വേ സ്വിച്ച് ആയതിനാൽ മുനിച്ചാമിയുടെ പുറം അമർന്നതാണെന്നാണ് അജയ് കരുതിയത്……
പുറത്തെ പ്രകാശം അകത്തേക്ക് പരന്നപ്പോൾ അവനൊന്ന് ഞെട്ടി……
മുനിച്ചാമി സ്വിച്ച് ബോർഡിനടുത്തല്ല …
പിന്നെ……….?
ചിതറിയ ചില്ലു പാളികൾക്കിടയിലൂടെ സിറ്റൗട്ടിൽ ജീൻസ് ധരിച്ച കാലുകൾ അവൻ കണ്ടു…
മുനിച്ചാമിയുടെ മുഖത്ത് രക്തമയമില്ലായിരുന്നു… ….
അവരെത്തിയിരിക്കുന്നു…….
വാതിൽ ഒന്ന് കുലുങ്ങി…
അലറി വിളിച്ച് അഭിരാമി , അജയ് നെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു…….
” ടാ… …. പാണ്ടിപ്പൊലയാടിമോനേ… വാതിൽ തുറക്കെടാ… ”
പുറത്തു നിന്ന് ആക്രോശം കേട്ടു……
തന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്താൻ വന്നവനെ തെറി വിളിച്ചത് അവന് സഹിക്കാനാവുമായിരുന്നില്ല……
മുനിച്ചാമി ദൈന്യമായി അവനെ നോക്കി……
വാതിൽ തുറന്നോളാൻ അജയ് കണ്ണു കാണിച്ചു…
അടി വെച്ചു ചെന്ന് മുനിച്ചാമി ടവർ ബോൾട്ട് നീക്കിയതും ശക്തിയായി വാതിൽ അകത്തേക്ക് തുറന്നു വന്നു……
ഒരു കൈ മുനിച്ചാമിയെ വലിച്ച് സിറ്റൗട്ടിലേക്കിട്ടു……
“നിനക്കിവരെ തെരിയാത്… അല്ലേടാ പുണ്ടേ… ….”
കരണം തീർത്തു കിട്ടിയ അടിയിൽ മുനിച്ചാമി സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് അലച്ചു കെട്ടി വീണു……
അഭിരാമിയുടെ പിടി വിടുവിച്ച് അജയ് സിറ്റൗട്ടിലെത്തിയതും അടിയും ഒപ്പം കഴിഞ്ഞു……
തന്നെ തല്ലിയവൻ അരഭിത്തിക്കു മുകളിലൂടെ മുറ്റത്തേക്ക് വിഴുന്നത് കണ്ടാണ് മുനിച്ചാമി എഴുന്നേറ്റത്……
അഭിരാമി നിലവിളി തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി വാതിലിലേക്ക് ചാരി……
” ചെക്കനിച്ചിരി മുറ്റാന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേടാ… ”
ഇരുട്ടിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് താഹിർ വെളിച്ചത്തിലേക്ക് വന്നു……
അവനെ കണ്ടതും അജയ്ക്ക് മനസ്സിലായി……
” അപ്പന്റെ രൂപാ രണ്ടര ലക്ഷം പൊട്ടിച്ചിട്ട് രണ്ടെണ്ണം ഓപ്പറേഷൻ തിയറ്ററിൽ കിടപ്പുണ്ടെടാ മോനേ… ”
ഈണത്തിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് താഹിർ അവനടുത്തേക്ക് വന്നു……
മുറ്റത്തേക്ക് വീണവൻ പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റിരുന്നു…
” അതുകൊണ്ട് മോൻ അമ്മയേയും കൂട്ടി വാ… ”
അജയ് താഹിറിനെ തന്നെ നോക്കി…
” ഏതായാലും വീട്ടിൽ പോകണം… അപ്പൻ വണ്ടി വിട്ടു തന്ന സ്ഥിതിക്ക് , എങ്ങനാ… പോകുവല്ലേ …?”
താഹിർ സിറ്റൗട്ടിന്റെ മറുവശത്തേക്ക് ചെന്നു..
” മുനിച്ചാമീ… അവരുടെ ബാഗും കൊടയുമൊക്കെ എടുത്ത് പുറത്തിട്, എന്നിട്ട് വാതില് പൂട്ടിയേരേ……. ”
മുനിച്ചാമി അനങ്ങാതെ, അടികൊണ്ട കവിൾ പൊത്തി നിൽക്കുകയായിരുന്നു…
” എടുത്തിട് മുനിച്ചാമീ… ”
ഈണത്തിൽ താഹിർ പറഞ്ഞു..
അജയ് കണ്ണു കാണിച്ചപ്പോൾ മുനിച്ചാമി അകത്തു കയറി ബാഗെടുത്ത് പുറത്തു വെച്ചു…
അയാൾ തന്നെ വാതിൽ പൂട്ടി …
“സത്യത്തിൽ ഈ ക്വട്ടേഷൻ എനിക്കു നഷ്ടമാ… ഒരു പ്രയോജനവുമില്ല … പിന്നെ ഡെഡിക്കേഷനും കമ്മിറ്റ്മെന്റും … അത് താഹിറിനു മസ്റ്റാ…”
അജയ് ബാഗെടുത്ത് ചുമലിൽ തൂക്കി … അടുത്ത ചെറിയ ബാഗ് അവൻ കയ്യിലെടുത്തു…
“വാടാ… അവരു വന്നോളും…… ”
അടി കൊണ്ട് നിന്നവന്റെ ചുമലിൽ തട്ടി താഹിർ മുന്നോട്ടു നടന്നു..
വാതിലിൽ ചാരി നിന്ന അഭിരാമിയെ ചേർത്തുപിടിച്ച് അജയ് സ്റ്റെപ്പിറങ്ങി..
താഹിറും കൂട്ടാളികളും മുന്നിൽ നടന്നു …
“മുനിച്ചാമീ…… അവർക്ക് ടോർച്ചടിച്ച് കൊടുക്ക്……. ”
മുന്നിൽ നിന്നും താഹിറിന്റെ നിർദ്ദേശം വന്നു……
താഹിർ പറയുന്നതിനു മുൻപേ മുനിച്ചാമി ടോർച്ചടിച്ചിരുന്നു…
അവർ മൺറോഡിലേക്ക് കയറി……
അജയ് അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ച് ഇരുട്ടിലാണ്ട ഫാം ഹൗസിലേക്ക് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി……
സിറ്റൗട്ടിലെ ബൾബു മാത്രം മുനിഞ്ഞു കത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു …
മുനിച്ചാമിയുടെ ഷെഡ്ഡിലേക്ക് തിരിയുന്ന വഴിയെത്തിയതും അവൻ നിന്നു…
താഹിറും സംഘവും അവരെ കാത്ത് പത്തടി മുന്നിൽ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു……
“മുനിച്ചാമീ… ഇത് എന്നുടെ അപ്പാ വിട്ട ആള്… ”
അജയ് പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു…
” തമ്പീ………. ”
ഒരു കരച്ചിലോടെ ആ വൃദ്ധൻ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു……
” കടവുൾ താൻ സത്യം…… നിജമാ ഉങ്കളെ കാപ്പാത്തിടും… ”
അയാൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്ന് മുഖമുയർത്തി……
“ആമ്പുളേടാ നീ … ആമ്പുളെ… അമ്മാവുക്ക് നീ മട്ടും പോതും… ”
അയാളവന്റെ ചുമലിൽ രണ്ടടി അടിച്ചു…
” നീ തിരുമ്പി വാ … നാൻ ഇങ്കെ താൻ വെയ്റ്റ് പണ്ണുവേ..”
അജയ് പെട്ടെന്നു തന്നെ അയാളിൽ നിന്ന് മുഖം തിരിച്ചു.
കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമല്ലെങ്കിലും തങ്ങളെ രക്ഷപ്പെടുത്താൻ കഴിയാത്ത നിരാശ അയാളുടെ സ്വരത്തിലുണ്ടെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി …
അജയ് അഭിരാമിയെ ചേർത്തുപിടിച്ച് മുന്നോട്ടു നടന്നു……
മുനിച്ചാമി പിന്നിൽ നിന്നും ടോർച്ചടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു……
വളവു തിരിഞ്ഞതും പ്രകാശം അസ്തമിച്ചു …
നിലാവിന് പ്രഭയില്ലായിരുന്നു..
വണ്ടി റോഡിലായിരുന്നു…
അവർ വരുന്നത് അറിയാതിരിക്കാനാകണം , കാർ റോഡിൽ നിർത്തിയതെന്ന് അവനു തോന്നി…
ഒരു തണുത്ത കാറ്റു വീശി …
റോഡരികിലുള്ള കാറിനരികിൽ ഒരാൾ കൂടി നിൽക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു…
താഹിറിനൊപ്പം നടന്നയാൾ റോഡരികിലേക്ക് മാറി സിബ്ബഴിക്കുന്നത് അജയ് കണ്ടു……
അവർ , അയാളെ കടന്നു മുന്നോട്ടു നീങ്ങി..
അടുത്ത നിമിഷം പുറത്ത് ചവിട്ടേറ്റ് അജയ് റോഡിലേക്ക് കമിഴ്ന്നു…
അഭിരാമി പിടി വിട്ട് പുല്ലിലേക്കു വീണു…
അവന്റെ കയ്യിലിരുന്ന ബാഗ് ഉരുണ്ട് റോഡിലേക്ക് വീണു…
“അജൂട്ടാ… …. ”
അഭിരാമി നിലവിളിച്ചു……
വട്ടവടയുടെ കോടമഞ്ഞ് ദേദിച്ച് ആ നിലവിളി പ്രതിദ്ധ്വനിച്ചു……
” ഒച്ച വെക്കണ്ട പെങ്ങളേ……. ഇവിടെ ആരും ഈ സമയത്ത് വരാൻ പോകുന്നില്ല… ”
ഒരു സിഗരറ്റിന് തീ കൊളുത്തിക്കൊണ്ട് താഹിർ പറഞ്ഞു……
അജയ് റോഡിൽ നിന്നും മുട്ടുകുത്തി നിവർന്നതും ഒരു ചവിട്ടു കൂടി പുറത്തു വീണു……
അഭിരാമി ഓടി അവനരികിലേക്ക് നിലവിളിയോടെ ചെന്നു…
പിന്നിൽ വന്നവൻ അജയ്‌യുടെ ബാഗിൽ പിടിച്ച് അവനെ വലിച്ചുയർത്തി……
താഹിർ പുകയൂതിക്കൊണ്ട് അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് വന്നു…
” ഞാൻ പറഞ്ഞായിരുന്നു , നിന്റെ അപ്പനോട്…… ചെക്കനെ കിട്ടിയാൽ രണ്ടെണ്ണം കൊടുക്കുമെന്ന്…”
അജയ് ക്രുദ്ധനായി അവനെ നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു…
” രാജീവ് സാർ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…… മൗനം സമ്മതം എന്നല്ലേ… ”
പറഞ്ഞതും താഹിറിന്റെ മുഷ്ടി, അജയ് യുടെ കവിളെല്ലു തകർത്തുപോയി …
തന്റെ വായിൽ ചോരയുടെ ചുവ അവനറിഞ്ഞു…
അജയ് പിന്നോട്ടാഞ്ഞതും, പിന്നിൽ നിന്നവൻ അവനെ താങ്ങി …
അഭിരാമി നിലവിളിയോടെ താഹിറിനെ തളി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു …
താഹിർ അവളെ റോഡിലേക്ക് കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു കളഞ്ഞു…
അടുത്ത ഇടിക്ക് താഹിർ ആഞ്ഞതും
വലതു കാൽ ഉയർത്തി അവൻ താഹിറിനെ ചവിട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചു……
കാറിനു മീതെയാണ് താഹിർ ചെന്നു വീണത്…
വീഴ്ചയുടെ ആഘാതത്തിൽ കാർ ഒന്ന് കുലുങ്ങി…
” നായിന്റെ മോനേ… …. ”
അലറി വിളിച്ചു കൊണ്ട് താഹിർ പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു..
ആ നിമിഷം തന്നെ മാട്ടുപ്പെട്ടി റോഡിൽ സൂര്യനുദിച്ചു…….
വട്ടക്കണ്ണുകളിൽ തീയെരിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു വാഹനം പാഞ്ഞു വരുന്നു……
ചോര തുപ്പിക്കൊണ്ട് അജയ് നിവർന്നു…
കാറിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ മഞ്ഞളിച്ചു പോയ കണ്ണുകൾ അവൻ വലിച്ചു തുറന്നു…
പിന്നിൽ നിന്നവനെ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞ് അജയ് പ്രതീക്ഷയോടെ റോഡിലേക്ക് നോക്കി…
ശത്രുവോ… ….?
അതോ മിത്രമോ… ?
റോഡിലേക്ക് വീണു കിടന്ന അഭിരാമിയുടെ അരികിലായി കാർ വന്നു നിന്നു… ….
🤫 INTERMISSION