ലതയമ്മ എന്റെ ഭാര്യയായി – 1

ഹായ് കൂട്ടുകാരെ ഞാൻ ആദ്യം ആയി ആണ് ഒരു കമ്പികഥ എഴുതുന്നത്. എന്റെ ഈ കഥയിലെ കതപാത്രങ്ങളും, സംഭവങ്ങളും തികച്ചും സാങ്കല്പികം മാത്രമാണ്. എന്റെ ഉള്ളിൽ കുറെ നാളുകൾ കൊണ്ട് സൃഷ്ട്ടിച്ചെടുത്ത ഒരു കഥയാണിത്.
ഒരു മകനിൽ നിന്നും ഭർത്താവിലേക്കും, ഒരു അമ്മയിൽ നിന്നും ഭാര്യയായിലേക്കും ഉള്ള യാത്രയാണിത്. ആദ്യം കുറച്ചു സ്പീഡ് ഉണ്ടാകും. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം മാനിച്ചു തുടരെ slow poison ആക്കാം. .ആദ്യ ചുവടുവെപ്പ് ആയതുകൊണ്ട് തെറ്റ് ഉണ്ടെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കുക.
.
.
മകൻ : രാജു (25 വയസ് )
. ഇരുനിറം
അമ്മ : ലത (45 വയസ് )
. കറുത്ത നിറം
ചെറുപ്പത്തിലേ തന്നെ രാജുവിന്റെ അച്ഛൻ മരിച്ചു പോയി. അമ്മ ലത വീടുകളിൽ പോയി പണിയുയെടുത്താണ് രാജുവിനെ വളർത്തിയത്. രാജുവിന് എല്ലാം അമ്മയായിരുന്നു. ബന്ധുക്കൾ ആയി അങ്ങനെ ആരും തന്നെ ഇവർക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നതും ഇല്ല.രാജുവിന്റെ best friend ആയി തോമസ് മാത്രം ആണുള്ളത്. പക്ഷെ തോമസ് ഇപ്പോൾ ദുബായിൽ ആണ്. ഇടക്കൊക്കെ ഇവർതമ്മിൽ കാൾ ഒക്കെ ചെയ്യും.തന്റെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിക്കുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും അമ്മയും ആയി ഷെയർ ചെയ്യുമായിരുന്നു. അത് സന്തോഷം ആയാലും, സങ്കടം ആയാലും. ഒരു ഒറ്റപെട്ട സ്ഥലത്തായിരുന്നു ഇവരുടെ വീട്. ഇപ്പോൾ രാജുവും അമ്മയും ജോലിക്ക് പോയി ആണ് ചിലവുകൾ മുന്നോട്ടു പോകുന്നത്. വീട്ടിൽ ഒരു റൂമിൽ 2 കാട്ടിലുകളിൽ ആയാണ് ഇവർ കിടക്കുന്നതു. കിടക്കുന്ന സമയങ്ങളിൽ ആണ് ഇവർ പരസ്പരം അന്നത്തെ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നതു.
.
കഥയിലേക്ക്
ഒരു ദിവസം രാജു വളരെ വിഷമത്തോടെ ജോലി കഴിഞ്ഞു വീട്ടിൽ വന്നു കയറി. ഒരു 7 മണിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു.രാജുവിന്റെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അമ്മക്ക് മനസിലായി രാജുവിന് എന്തോ പറ്റി എന്ന്.

ലത : എന്താടാ, നിനക്ക് എന്ത് പറ്റി

രാജു ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോയി കുളിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും ലത അവനു ആഹാരം ഒക്കെ എടുത്തു വച്ചു. അവൻ വന്നു ആഹാരത്തിന്റെ മുമ്പിൽ ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ കുനിഞ്ഞു ഇരുന്നു.

ലത. : മോനെ ആഹാരം കഴിക്ക്.
അവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു.
ലത. അവന്റെ മുഖത്ത് പിടിച്ചു ഉയർത്തി ചോദിച്ചു.
ലത : എന്താ മോനെ എന്ത് പറ്റി. നിന്നെ ഞാൻ ഇങ്ങനെ കണ്ടിട്ടില്ലാലോ? എന്ത് പറ്റി മോൻ അമ്മയോട് പറ.

രാജുവിന് അമ്മയോട് എന്തോ പറയണം എന്നുണ്ട്. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി.

ലത : എന്താ മോനെ… നിനക്ക് എന്ത് പറ്റി.. അമ്മയോട് പറ. എന്തിനും ഞാൻ കൂടെ ഇല്ലെടാ.
ലതക്കും ഒരു വിഷമം ആയി. അവൻ ഒന്നും പറയുന്നതും ഇല്ല. അവൻ കണ്ണീരെല്ലാം തുടച്ചു അവിടെ നിന്നും എഴുനേറ്റു പോയി.
രാത്രി രണ്ടുപേരും അവരുടെ കട്ടിലിൽ കിടക്കുകയാണ്.
രാജു കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോയി ഇരുന്നിട്ട്. അമ്മയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചിട്ടു.
രാജു : അമ്മ
ലത : എന്താ മോനെ
രാജു : അമ്മ, രശ്മി ഇല്ലേ. അവൾക്ക് ഇപ്പോൾ എന്നെ വേണ്ട. ഏതോ ഒരു ഗൾഫ് കാരനും ആയി കല്യാണ ഉറപ്പിച്ചു. അവൾക്കിപ്പോൾ എന്നെ വേണ്ട…
ലത : പോട്ടെ മോനെ സാരമില്ല…നീ വിഷമിക്കണ്ട. ഇങ്ങനെ ഒക്കെയാണ്. നമ്മുടെ ജീവിതം. അതോർത്തു മോൻ വിഷമിക്കണ്ട. നിനക്ക് ഞാൻ ഇല്ലെടാ….

അങ്ങനെ മകനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു ആ രാത്രി കഴിഞ്ഞു. രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസം വിഷമിച്ചാണ് രാജു ദിവസങ്ങൾ കഴിച്ചു കൂട്ടി കടന്നു പോയി. ഇതുവരെയും. ഇവർ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും മറ്റൊരു കണ്ണിൽ കാണുകയോ ചിന്തിക്കുകയോ ചെയ്തിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ കുറെ ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു.
.
രാജുവിന്റെ കാര്യത്തിൽ ലതക്കും ഒരുപാട് വിഷമം ഉണ്ടാക്കി. അതിൽ നിന്നും മകനെ തിരിച്ചു കൊണ്ടുവരണം എന്ന് ലതക്കു ഒരുപാട് ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ എങ്ങനെ എന്നൊന്നും ലതക്കു അറിയില്ല.
മകന് ഒരു കൂട്ട് വന്നാൽ അവന്റെ ഈ സങ്കടങ്ങൾ ഒക്കെ മാറി. അവൻ പഴയതു പോലെ ആകും.. അങ്ങനെ ലത തീരുമാനിക്കുകയാണ് രാജുവിനെ കല്യാണം കഴിപ്പിക്കാൻ.
രാജു ജോലി കഴിഞ്ഞു വന്നു കുളിച്ച് ആഹാരം കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു. ആഹാരം എല്ലാം കൊണ്ടുവച്ചു മകന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നു ലത.
ലത : മോനെ നീ ഇങ്ങനെ അവൾ പോയതും ഓർത്തു ഇങ്ങനെ നടക്കാതെ. അവൾ അവളുടെ ജീവിതം തിരഞ്ഞെടുത്തു. നിനക്കും വേണ്ടേ ഒരു ജീവിതം. നിനക്ക് കൂട്ട് ആയി ഒരാൾ വന്നാൽ നിന്റെ ഈ പ്രേശ്നങ്ങൾ ഓംകെ തീരും. നിനക്ക് ഒരു കല്യാണം കഴിച്ചൂടെ.
രാജു അമ്മയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി, അമ്മയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചില്ലേ
രാജു : അമ്മേ, എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ആരെയും വിശ്വാസം ഇല്ല. എന്റെ അമ്മയെ അല്ലാതെ എനിക്ക് വേറെ ആരെയും വിശ്വാസം ഇല്ല. എനിക്ക് ഇനി എന്റെ അമ്മ മാത്രം മതി. മറ്റാരും വേണ്ട. ഈ ലോകത്തു എനിക്ക് വിശ്വാസം എന്റെ അമ്മയെ മാത്രം ആണ്.

ഇത് കേട്ടു നിന്ന ലത അവനെ ദേഹത്തേക്ക് അടുപ്പിച്ചു കെട്ടിപിടിച്ചു.നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.
ലത : എന്റെ മോന് ഞാൻ ഉണ്ടെടാ. എന്നും, ഈ അമ്മയുണ്ട്.
കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞു അവർ പിടി വിട്ടു. ആഹാരം ഒക്കെ കഴിച്ചു. ലത ജോകി എല്ലാം തീർത്തു. അവർ റൂമിൽ കിടക്കുകയാണ്.
പുറത്ത് നല്ല മഴ. കറണ്ടും ഇല്ല. രാജു ഫോണിൽ എന്തോ ചെയ്യുകയാണ്.
ലത എന്തൊക്കയോ ചിന്തിച്ചു കിടക്കുകയാണ്.
ലതയുടെ ചിന്ത. : എന്റെ മോന് ഞാൻ മാത്രേ ഒള്ളു. അവന്റെ ജീവിതത്തിൽ അവന് എന്നെ മാത്രമേ വിശ്വാസമോള്ളൂ. പക്ഷെ അവനും ഒരു ജീവിതം വേണ്ടേ. എന്റെ ഭർത്താവ് പോയതിനു ശേഷം അവനു ഞാനും എനിക്ക് അവനും അല്ലെ ഒള്ളു. അമ്മയായ ഞാൻ അവനു വേണ്ടി ഇപ്പോൾ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്നുപോലും എനിക്ക് അറീല്ല….അവനു വേണ്ടി എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്തേ മതിയാകു. എനിക്കും അവൻ മാത്രമേ ഒള്ളു. ലത എന്തോ ഒരു കാര്യം മനസ്സിൽ തീരുമാനിച്ചു ഉറപ്പിച്ചു. ലത കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു രാജുവിന്റെ ഖടുത്തു പോയി ഇരുന്നിട്ട്.
ലത :മോനെ
രാജു : എന്താ അമ്മേ. എന്ത് പറ്റി.
ഫോണിന്റെ ഡിസ്പ്ലേ വെട്ടം മാത്രമേ റൂമിൽ ഒള്ളു.
ലത രാജുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.
ലത : മോനെ ഞാൻ പറയുന്നത് നീ ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കണം. അത് ഉൾക്കൊണ്ട്‌ ഒരു തീരുമാനം എടുക്കണം… ഈ ലോകത്തു എനിക്ക് നീ മാത്രമേ ഒള്ളു. നിന്റെ അച്ഛൻ പോയതിനു ശേഷം എനിക്ക് നീ മാത്രമേ ഒള്ളു. നിനക്ക് വേണ്ടി ആണ് ഞാൻ ജീവിച്ചതും കഷ്ട്ടപെട്ടതും എല്ലാം… ഇനിയുള്ള കാലവും ഞാൻ നിനക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കാം.
രാജു : അമ്മ എന്താ ഈ പറയുന്നേ. എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ല.
ലത : അത്…. അത് മോ……. മോനെ….. ഞാ….
രാജു : എന്താ അമ്മേ കാര്യം പറ………
ലത. : മോനെ നിനക്ക് എന്നെ സ്വന്തം ആക്കിക്കൂടെ….
രാജു : ഇതാണോ കാര്യം…. അമ്മ എന്റെ സ്വന്തം ചക്കര അമ്മയല്ലെടി കള്ളി..
അതും പറഞ്ഞു രാജു ലതയുടെ കവിളിൽ പിച്ചിഎടുക്കും
ലത : അതല്ല മോനെ.
. നിനക്ക് എന്നെ നിന്റെ ഭാര്യ ആക്കികൂടെ.
രാജു പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി എണീറ്റു.
രാജു : അമ്മേ
ലത : എനിക്ക് അറിയാം മോനെ. ഒരു മകനോട് ഒരു അമ്മ പറയാൻ പറ്റാത്ത കാര്യം ആണ് ഞാൻ പറഞ്ഞതെന്ന്. പക്ഷെ എനിക്ക് നീയാണ് വലുത്. നിനക്ക് വേണ്ടി ആണ് ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത് തന്നെ…. ആ എനിക്ക് നിനക്ക് നൽകാൻ എന്റെ ഈ ജീവിതം മാത്രമേ ഒള്ളു. അത് എന്റെ മകന് തരുന്നതിൽ പൂർണ്ണ സമ്മതവും സന്തോഷവും മാത്രമേ ഒള്ളു.
രാജു : അമ്മേ ഞാൻ…..
രാജു ആകെ വിയർത്തു.. എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ സ്തംഭിച്ചു ഇരിക്കുകയാണ്.
ലത : നിന്റെ അച്ഛൻ പോയതിനു ശേഷം. നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ ജീവിച്ചു,,, ഇനിയുള്ള കാലവും നിനക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കണം. നിന്റെ ഭാര്യ ആയി…… നിനക്ക് എന്നെ ഭാര്യ ആക്കികൂടെ?
ഇതെല്ലാം പറയുമ്പോൾ ലതയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..
രാജു : അമ്മേ എനിക്ക് അറീല്ല. രശ്മി പോയതിൽ. ഒരുപാട് സങ്കടം എനിക്ക് ഉണ്ട്. അത് സത്യമാണ്. പക്ഷെ എനിക്ക് ഒരിക്കലും ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. എനിക്ക് എന്റെ അമ്മയെ മാത്രമേ ഈ ലോകത്തു വിശ്വാസം ഒള്ളു.. പെട്ടന്ന് ഇങ്ങനെ വന്നു പറഞ്ഞാൽ…… എനിക്ക് അറീല്ല……… ഞാൻ എങ്ങനെയാ അമ്മയെ എന്റെ ഭാര്യ ആയി കാണുന്നെ?
ലത : നിനക്കും വേണ്ടേ ഒരു ജീവിതം.
രാജു : അതുപിന്നെ.. അമ്മേ
ലത : നീ ആലോചിച്ചു പറഞ്ഞാൽ മതി. എന്തായാലും എനിക്ക് പൂർണ്ണ സമ്മതം ആണ് നിന്റെ കൂടെ ഇനിയുള്ള കാലം ജീവിക്കാൻ. മാറ്റാരെയും ബോധ്യപ്പെടുത്തേണ്ട കാര്യം നമ്മുക്ക് ഇല്ല. എന്റെ ഈ ജീവിതം ഇത്രയും നാൾ നിനക്ക് വേണ്ടി ആയിരുന്നു. ഇനിയും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്. അമ്മയായി അല്ല ഭാര്യ ആയി.
ശേഷം ലത പോയി കട്ടിലിൽ കിടന്നു. എന്തോ ഒരു വലിയ ഭാരം ഇറക്കി വച്ച പോലെ ആ ആശ്വാസത്തിൽ അവൾ കിടന്നു.
രാജുവിന്റെ ഉറക്കമേല്ലാം നഷ്ട്ടപെട്ടു. രേഷ്മയുടെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അവന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പെട്ടന് മാഞ്ഞുപോയി. അവൻ ആകെ ടെൻഷൻ ആയി അവൻ പുറത്തു ഇറങ്ങി ഒരു സിഗരറ്റും വലിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തു നോക്കി ചിന്തിക്കുകയാണ്.
രാജുവിന്റെ ചിന്ത : അമ്മ പറയുന്നതിലും ഒരു ശരി ഉണ്ട്. വല്ലവൾമാർക്കും വേണ്ടി ഞാൻ എന്തിനു ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നു. എനിക്ക് വേണ്ടി ജീവിച്ച എന്റെ അമ്മ ഒപ്പം ഉള്ളപ്പോൾ. അതും എന്റെ ഭാര്യ ആയി ഇനിയുള്ള കാലം എന്റെ കൂടെ ഉള്ളപ്പോൾ ഞാൻ എന്തിനു വിഷമിക്കണം. അച്ഛൻ ഇല്ലാതെ ഒരു കാര്യത്തിലും കുറവ് വരാതെ എന്നെ അമ്മ പൊന്നുപോലെ ഇവിടം വരെ നോക്കി. അപ്പോൾ ഇനിയുള്ള കാലം അമ്മയുടെ ഇഷ്ടത്തിന് അമ്മക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കാൻ ഞാൻ കടമപെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്.. ഞാനും ഇനി മുതൽ എന്റെ അമ്മക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കണം. അങ്ങനെ രാജുവും തീരുമാനിക്കുകയാണ്. ഇനിയുള്ള കാലം അമ്മയെ എന്റെ ഭാര്യ ആക്കി എന്റെ സ്നേഹവും കരുതലും എല്ലാം അമ്മക്ക് കൊടുക്കണം… ഒരു ഭർത്താവില്ലാത്ത വിഷമങ്ങൾ എല്ലാം ഞാൻ അമ്മക്ക് നൽകണം..
രാജു വലിച്ചു തീർന്ന സിഗരറ്റ് എടുത്തു വെളിയിൽ കളഞ്ഞിട്ടു അകത്തുകയറി ഡോർ അടച്ചു അമ്മയെ നോക്കി.
ലത അപ്പോഴേക്കും ഉറങ്ങിയിരുന്നു…. രാജു അമ്മയെ നോക്കി കുറച്ചു നേരം അമ്മയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്നു ആ കയ്യിൽ പിടിച്ചു അതിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് അമ്മയുടെ നെറ്റിയിൽ കിടന്നു മുടി ഒതുക്കി വച്ചു. ശേഷം രാജുവും പോയി കിടന്നു.
പിറ്റേന്ന്
രാജു കുളിച്ചു ഒരുങ്ങി ജോലിക്ക് പോകാൻ റെഡി ആയി. കഴിക്കാൻ വന്നിരുന്നു.2 പേര്. പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടണില്ല. അമ്മ അവനു ആഹാരം എടുത്തു കൊടുത്തിട്ടു രാജുവിന് ജോലിക് കൊണ്ട് പോകാൻ ഉള്ള പൊതി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ആഹാരം കഴിച്ച ശേഷം കൈ കഴുകി രാജു അടുക്കളയിൽ വന്നു. ലത പൊതി അവന് കൊടുത്തു. അവർ കണ്ണിൽ പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി. രാജു തിരിഞ്ഞു വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നേരം
ലത : മോനെ ഞാൻ ഇന്നലെ പറഞ്ഞ കാര്യം. മോന് വിഷമം ആയോ…. അപ്പോഴത്തെ മോന്റെ വിഷമം കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വേറൊന്നും പറയാൻ തോന്നിയില്ല.
രാജു ഒന്നും മിണ്ടാതെ വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി.
ലത വിഷമിച്ചു അടുക്കളയിൽ തന്നെ അതുപോലെ നിന്നു.
പെട്ടന്ന് രാജു വേഗം വീട്ടിലേക്കു കയറി വന്നു. അടുക്കളയിൽ അമ്മയുടെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നിട്ടു. ഒരു ദീർക്ക ശ്വാസം വിട്ടിട്ടു അമ്മയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചിട്ടു അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു.
രാജു : എന്റെ അമ്മക്ക് വേണ്ടി. എന്റെ അമ്മയുടെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി. അല്ല ഇനിയുള്ള നമ്മുടെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി എനിക്കും സമ്മതം ആണ്. അമ്മയെ എനിക്കും വേണം. അമ്മയായി അല്ല എന്റെ ഭാര്യ ആയി.
ലതയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ വന്നുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു. എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ രാജുവിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു മുഖം മുഴുവൻ. ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞു. രാജുവും ലതയെ കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്നു… അവർ പരസ്പരം കുറെ നേരം അങ്ങനെ നിന്നു.
ലത : മോനെ നീ ഇന്ന് ജോലിക് പോകണ്ട. എനിക്ക് നിന്റെ ഭാര്യ ആകണം. അതിനു മുമ്പ് കുറെ കാര്യങ്ങൾ നമ്മുക്ക് ചെയ്യാൻ ഉണ്ട്
രാജു : ശരി അമ്മേ……..
(തുടരും………………….)