പൂന്തോട്ടക്കാരന്
Poonthottakkaran Author: Jagdeesh Kumar
അബു കാസിം, ഹൈദരാബാദിൽ നിന്നും വലിയ മോഹങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളുമായി ഖത്തറിലേക്ക് വിമാനം കയറിയ ഒരുപാട് ഇന്ത്യക്കാരിൽ ഒരാളാണ്. നാട്ടിൽ കാര്യമായി പണിയൊന്നുമില്ലാതെ നടന്നപ്പോൾ ഖത്തറിലെ തന്നെ ഒരു സുഹൃത്ത് തരപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്ത ഒരു ജോലിയാണ് ഇപ്പോഴുള്ളത്. ഉള്ളതെല്ലാം വിറ്റു പെറുക്കി കുഞ്ഞു മോളുടെ കാതിൽ കിടന്ന കമ്മൽ പോലും വിറ്റ് കാശ് സ്വരൂപിച്ചാണ് ഇങ്ങോട്ടു കയറിയത്.
പൂന്തോട്ടക്കാരനായി ജോലിയിൽ കയറിയിട്ട് വർഷം രണ്ടു കഴിഞ്ഞു. നാട്ടിലേക്ക് ഇതുവരെ പോയിട്ടില്ല.
നല്ല ഷർട്ടും പാന്റ്സും ഇട്ടു കാറുകളിൽ കുടുംബത്തോടൊപ്പം കറങ്ങുന്ന മറ്റു ഗൾഫുകാരെ കാണുമ്പോൾ അവൻ തന്റെ പച്ച നിറത്തിലുള്ള യൂണിഫോമിലേക്കു നോക്കും. സ്മാർട്ട് ഫോൺ യുഗത്തിലും തന്റെ പഴയ പകിട്ടില്ലാത്ത ഫോൺ അവനു ഒരു ആശ്വാസമായിരുന്നു. ചുരുങ്ങിയ ശമ്പളത്തിൽ എന്നും വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കാൻ പറ്റില്ല. ആഴ്ചയിലൊരിക്കൽ ഭാര്യയുടെയും കുഞ്ഞിന്റെയും ശബ്ദം കേൾക്കും.
വേനൽക്കാലമാണ്. ചെടികൾക്ക് നല്ല സംരക്ഷണം കൊടുക്കേണ്ട സമയം. നഗരം ഉണരുന്നതിനു മുൻപേ അബു കാസിം ഉണരും. പിക്ക് അപ്പ് വാൻ വന്നു ഓരോരുത്തരെയും ഓരോ സ്ഥലത്തു ഇറക്കി വിടും. ഒരോർത്തർക്കും ഓരോ സ്ഥലങ്ങളിലാണ് ഉത്തരവാദിത്തം.
അബു കാസിമിന് ചുമതലയുള്ളതു റയ്യാനിലെ ഒരു റെസിഡൻസി കോമ്പൗണ്ടിലാണ്. അവിടെ വലിയ പുൽത്തകിടിയും, കുറെ മരങ്ങളും, ഈന്തപ്പനകളും, മറ്റു പലതരത്തിലുള്ള ചെടികളുമുണ്ട്. ഒരു കരിയില പോലും ഇല്ലാതെ എല്ലാം തൂത്തു വൃത്തിയാക്കണം. ചെടികൾക്കിടയിലെ കളകൾ പറിക്കണം. ഭംഗിയായി ചെടികൾ ഒതുക്കി നിർത്തണം. വെള്ളം തുറന്നു വിടണം. ഇറിഗേഷൻ ലൈനിൽക്കൂടി എല്ലായിടത്തും വെള്ളം എത്തുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തണം.
പതിവുപോലെ അവൻ ജോലി തുടങ്ങി. സൂപ്പർവൈസർ എത്തും മുൻപ് ജോലി തീർക്കണം, അല്ലെങ്കിൽ അയാൾ വായിൽ വരുന്നത് വിളിച്ചു പറയും. ആ സ്ഥലത്തിന്റെ ഉടമസ്ഥൻ ഇടയ്ക്കു അപ്രതീക്ഷിതമായി വരാറുണ്ട്. വലിയ മെഴ്സിഡസ് വാഹനത്തിൽ വരുന്ന അദ്ദേഹത്തെ അവിടെയുള്ളവർക്കെല്ലാം ഭയഭക്തി ബഹുമാനമാണ്.
വേനലായതിനാൽ ഈന്തപ്പനകളിൽ കായ്കൾ വന്നു തുടങ്ങി. അവയെല്ലാം അവൻ വല ഉപയോഗിച്ച് പൊതിഞ്ഞു സൂക്ഷിച്ചു. ഒന്നുപോലും താഴെ പൊഴിഞ്ഞു പോവാതിരിക്കാനാണത്. ഈന്തപ്പഴങ്ങൾ കാണുമ്പോളെല്ലാം കാസിമിന് കുഞ്ഞു മോളുടെ ഓർമ്മയുണ്ടാവാറുണ്ട്..അവൾ വിളിക്കുമ്പോഴൊക്കെ പറയും, ഉപ്പ വരുമ്പോൾ ഈന്തപ്പഴം കൊണ്ട് വരണേയെന്ന്. കടയിൽ നിന്നും വാങ്ങാൻ ഒരുപാട് കാശാവും. കൊണ്ടുപോവുമ്പോൾ കുറച്ചു മാത്രം കൊണ്ടുപോകാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. മറ്റുള്ളവർക്കും കൊടുക്കണ്ടേ.
ഈ ഈന്തപ്പഴങ്ങൾ വിളഞ്ഞു കഴിയുമ്പോൾ അതിൽ നിന്നും കുറച്ചു ചോദിക്കണം എന്ന് അവനു ആഗ്രഹമുണ്ട്. പക്ഷെ ചോദിക്കാൻ പേടിയാണ്. വിളഞ്ഞ ഈത്തപ്പഴങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ വർഷം പായ്ക്ക് ചെയ്തു ഉടമസ്ഥന്റെ വലിയ ട്രക്കിൽ കയറ്റി അയക്കുമ്പോൾ ഒരെണ്ണം പോലും രുചിച്ചു നോക്കാൻ സൂപ്പർവൈസർ അനുവദിച്ചില്ല.
ഉടമസ്ഥൻ അറബി വരുമ്പോൾ അവസരം നോക്കി അനുവാദം ചോദിക്കണം..
ഒരു ദിവസം പതിവില്ലാതെ അറബി കാസിമിനെ ഓഫീസിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. അറബിയുടെ കുഞ്ഞു മകൾ അടുത്ത ദിവസം വരും അപ്പോഴത്തേക്കും കുറച്ചു റോസാച്ചെടികൾ കൊണ്ട് വെക്കണം. റോസ് അവൾക്കു വലിയ ഇഷ്ടമാണ് എന്നും പറഞ്ഞു. കാസിം ചെയ്യാമെന്ന് പറഞ്ഞു. അറബിയോട് സംസാരിക്കാൻ കിട്ടിയ അവസരം വിനിയോഗിക്കാൻ അവൻ തീരുമാനിച്ചു. അറിയാവുന്ന ഇംഗ്ലീഷും അറബിയും ചേർത്ത് ഒരുവിധത്തിൽ നാട്ടിൽ പോകുന്ന കാര്യവും കുറച്ചു ഈത്തപ്പഴം തരാമോ എന്നും ചോദിച്ചു. അറബി അവനെ വെറുതെ നോക്കിയതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ചോദിച്ചത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല എന്നും ചോദിക്കണ്ടായിരുന്നു എന്നും അവനു തോന്നി. വേഗം വെളിയിൽ ഇറങ്ങി നടന്നു.
പിറ്റേന്ന് തന്നെ റോസാച്ചെടികൾ കമ്പനിയിൽ നിന്നും കൊണ്ട് വന്നു പലയിടങ്ങളിലായി ഭംഗിയായി വച്ചു. രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അറബിയും ഭാര്യയും കുട്ടികളുമെത്തി. അതിൽ ഒരു കൊച്ചു മിടുക്കി വണ്ടിയുടെ വാതിൽ തുറന്നു ചാടിയിറങ്ങി. റോസാച്ചെടികൾ കണ്ടു അവൾ തുള്ളിച്ചാടി. കാസിം അതുകണ്ടു സന്തോഷവാനായി. പെട്ടന്ന് അവൾ ഓടിച്ചെന്ന് ഒരു പൂവ് പറിക്കാനായി റോസാച്ചെടിയിൽ പിടിച്ചു. മുള്ളുകൾ കൊണ്ട് അവളുടെ കൈ മുറിഞ്ഞു ചോര പൊടിഞ്ഞു. അവൾ കരയാൻ തുടങ്ങി. കാസിം ഓടിയെത്തി അവളെ കോരിയെടുത്തു ടാപ്പ് തുറന്നു കൈകൾ കഴുകി. സെക്യൂരിറ്റി റൂമിൽ നിന്നും ഫസ്റ്റ് എയിഡ് ബോക്സെടുത്തു കുഞ്ഞു മുറിവുകളിൽ മരുന്ന് തേച്ചു കൊടുത്തു. അവളുടെ കരച്ചിൽ മാറി. ഇതെല്ലം കണ്ടു അറബിയും ഭാര്യയും ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു. എങ്കിലും അവരുടേ കണ്ണുകൾ സന്തോഷത്താൽ തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കാസിം കുറച്ചു റോസാപുഷ്പങ്ങൾ പറിച്ചു നല്ലരീതിയിൽ കെട്ടി ആ കുഞ്ഞു മിടുക്കിക്ക് കൊടുത്തു. അവൾക്കു ഒരുപാട് സന്തോഷമായി.
ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും കടന്നുപോയി. നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ കാസിം തയ്യാറായി. അടുത്ത ആഴ്ച പോകണം. ഇന്ന് ഈത്തപ്പഴങ്ങൾ പറിക്കേണ്ട ദിവസമാണ്. കമ്പനിയിൽ നിന്നും കുറച്ചു ആൾക്കാർ കൂടി എത്തിയിട്ടുണ്ട്. എല്ലാരും ചേർന്ന് ഈത്തപ്പഴങ്ങൾ പറിച്ചു പായ്ക്ക് ചെയ്തു. എല്ലാം ട്രക്കിൽ കയറ്റിയയച്ചു. കാസിം മനസ്സിൽ വിങ്ങലോടെ അത് നോക്കി നിന്നു. കടയിൽ നിന്നും, ഉള്ള കാശിനു കുറച്ചു വാങ്ങാമെന്ന് സമാധാനിച്ചു.
ജോലികഴിഞ്ഞു എല്ലാരും പോവാൻ തയ്യാറായി. അപ്പോഴാണ് സൂപ്പർവൈസർ വന്നു പറഞ്ഞത് അറബി ഓഫിസിലേക്കു വിളിച്ചു എന്ന്. സംശയത്തോടെ അവൻ ഓഫീസിലെത്തി. അറബി കാസിമിനോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അവനു മടിയായതിനാൽ ഇരുന്നില്ല. അറബി എഴുന്നേറ്റു അരികത്തു വന്നു. എന്നിട്ടു മേശപ്പുറത്തു ഇരുന്ന ഒരു കുഞ്ഞു പാക്കറ്റ് എടുത്തു തന്നിട്ട് തുറക്കാൻ പറഞ്ഞു. അത് തുറന്നു നോക്കിയ അവൻ കണ്ടത് ഒരു ജോഡി സ്വർണ കമ്മലുകളാണ്. അവനു അതിശയമായി. അപ്പോൾ അറബി പറഞ്ഞു
“ഇത് കാസിമിന്റെ കുഞ്ഞു മോൾക്കുള്ളതാണ്. അവൾക്കു കൊടുക്കണം.”
കാസിമിന് സന്തോഷം കൊണ്ട് കണ്ണ് നിറഞ്ഞു. അവൻ തലകുമ്പിട്ടു. അറബിക്ക് നന്ദി പറഞ്ഞു. അറബി ഉടൻ തന്നെ ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് കവർ അവനു എടുത്തു കൊടുത്തു. അതിനു നല്ല ഭാരം തോന്നി. എന്തെന്ന് അറിയാൻ അവൻ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് നല്ലപോലെ പാക്ക് ചെയ്ത ഒരു ബോക്സ് ആണ്. അതിന്റെ മുകളിലത്തെ പ്ലാസ്റ്റിക് അടപ്പിൽ കൂടി നല്ല ഭംഗിയുള്ള ഈത്തപ്പഴങ്ങൾ അവൻ കണ്ടു. ഒരുപാട് വിലയുള്ള ഈത്തപ്പഴങ്ങൾ ആണത്. അറബികൾക്കല്ലാതെ മറ്റുള്ളവർക്ക് കണികാണാൻ പോലും കിട്ടാത്തത്. അവന്റെ സന്തോഷത്തിന് അതിരില്ലായിരുന്നു. അറബിയോട് അവനു ഒരുപാട് നന്ദി തോന്നി.
പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന അറബിയോട് സലാം പറഞ്ഞു അവൻ കമ്പനി വണ്ടിക്കരികിലേക്കു നടന്നു.
തനിക്കൊരു കുഞ്ഞു മകൾ ഉണ്ടെന്നും, ഒരുപാട് പ്രയാസങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നും ഉള്ള കാര്യം മനസ്സിലാക്കി സൂപ്പർവൈസർ അറബിയോട് പറഞ്ഞതിന്റെ ഫലമാണിത് കാസിം ഈത്തപ്പഴം ചോദിച്ച കാര്യം അറബി സൂപ്പർവൈസറോട് പറഞ്ഞിരുന്നു. പിന്നീടാണ് അറബിയുടെ മകൾ വന്നതും കാസിം കാണിച്ച സ്നേഹവും എല്ലാം അറബി കണ്ടതും.നാട്ടിലെത്തുമ്പോൾ തുള്ളിച്ചാടികൊണ്ടു ഓടി വരുന്ന കുഞ്ഞുമോളെ ഓർത്തുകൊണ്ട് ക്യാമ്പിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ അവൻ സന്തോഷത്തോടിരുന്നു.