കൂട്ടുകാരെ….
സൈറ്റിലെ എഴുത്ത് ജനുവരി ഇരുപത്തിയാറിനു ഒരു വര്‍ഷം പൂര്‍ത്തിയാവുകയാണ്.
രണ്ടായിരത്തി പതിനെട്ട് ജനുവരി ഇരുപത്തിയാറിനാണ് എന്റെ “അശ്വതിയുടെ കഥ
സൈറ്റില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടത്.
ഈ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ സൈറ്റിന്‍റെ ഉടമകളായ ഡോക്റ്റര്‍ കുട്ടന്‍, ഡോക്റ്റര്‍ പൈലി
എന്നിവരോടും എന്നെ നിസ്വാര്‍ഥമായി പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച കൂട്ടുകാരോടും നന്ദി പറയുന്നു.
വിശേഷാല്‍ സുഹൃത്തും മാര്‍ഗ്ഗ ദര്‍ശകനുമായ ശ്രീ മന്ദന്‍രാജയോട്…
ഈ കഥ അദ്ധേഹത്തിന് സമര്‍പ്പിക്കുന്നു.
അയാള്‍ സിഗരെറ്റ്‌ കുത്തിക്കെടുത്തി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. അവള് ഇപ്പോഴും
ബ്രൌസിങ്ങിലാണ്. മോണിട്ടര്‍ ആദിമ മനുഷ്യരുടെ മുഖങ്ങളും ദേഹവും
കാണിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
അയാള്‍ പിമ്പിലൂടെ ചെന്നു അവളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു. എന്തൊരു മൃദുത്വം!
മുപ്പതിലെത്തിയെന്ന്‍ ആരുപറയും? വെളുത്തഷര്‍ട്ടിനുള്ളില്‍ ധരിച്ചിരിക്കുന്ന
ബ്രായുടെ സ്റ്റ്രാപ്പുകളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ അയാളുടെ തൊണ്ട വരണ്ടു. വടിവൊത്ത
ദേഹം. ഭംഗിയുള്ള ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ട്. കസേരയില്‍ ഇരിക്കുന്ന ചന്തികളുടെ ഭാരം പക്ഷെ
പുറത്തേക്ക് തള്ളിക്കിടന്നു.
അയാള്‍ കൈകള്‍ താഴേക്ക് പതിയെ നിരക്കി, ഷര്‍ട്ടിനുള്ളില്‍ തുള്ളിത്തെറിച്ചു
നില്‍ക്കുന്ന മുലകളുടെ അടുത്തെത്തി.
“മോഹന്…!”
താക്കീതിന്‍റെ ശബ്ദത്തില്‍, എന്നാല്‍ പതിയെ, ഈണത്തില്‍ അവള് വിളിച്ചു. ഒരു
കുസൃതിപ്പുഞ്ചിരിയോടെ.
“എന്താ…?”
ഇരുമുലകളും ഷര്‍ട്ടും ഉള്ളിലെ ബ്രായും കൂട്ടി കൈയ്യിലെടുത്ത് സാവധാനം
കശക്കിത്തലോടിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
“മോഹന് എനിക്കിത് നാളെത്തന്നെ പ്രസന്റ് ചെയ്യണ്ടതാ. നീയിങ്ങനെ വന്ന് എന്നെ
കൊതിപ്പിച്ചാ എങ്ങനെയാ…? പ്ലീസ്ഡാ…ഇന്ന്‍ വേണ്ട ചക്കരേ…”
“ഓ…നിന്‍റെയൊരു കാര്യം!!”
അരക്കെട്ടില്‍ വളര്ന്ന് നിറഞ്ഞ ദൃഡത അവളുടെ പുറത്ത് ഞെക്കിയുരച്ച് മോഹന് തന്റെ
നിരാശയറിയിച്ചു.
മോഹന് അവളുടെയടുത്ത് നിന്ന്‍ മാറി. വീണ്ടും ഒരു സിഗരെറ്റ്‌ കത്തിച്ചു. പിന്നെ
തന്റെ ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
“എടാ പോകുന്നേന് മുമ്പ് ഒരു പഫ് തന്നിട്ട് പോടാ…”
മോണിട്ടറില്‍ നിന്ന്‍ കണ്ണുകള്‍ മാറ്റാതെ അവള് പറഞ്ഞു.
“വേണ്ട…”
അവളുടെ നേരെ പുകയൂതിപ്പറത്തി മോഹന് പറഞ്ഞു.
“ഇനി അതുംകൊടെ കണ്ടിട്ട് എന്റെ കണ്ട്രോള്‍ മൊത്തം പോകണ്ട…വേണെങ്കി ഞാന്‍
പോയിക്കഴിഞ്ഞിട്ട് നീ ഇതീന്ന് ഒന്നെടുത്ത് വലിച്ചോ…”
അയാള്‍ സിഗരെറ്റ്‌ പായ്ക്കറ്റ് അവളുടെ നേരെ എറിഞ്ഞു.
“പോടാ ഒന്ന്‍!”
അപ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ മോണിട്ടറില്‍ നിന്ന്‍ മാറിയില്ല.
“ഞാനെ അങ്ങനെ വലികാരിയൊന്നുമല്ല. നീ വലിക്കുമ്പം ഒന്ന്‍ രണ്ട് പഫ് അല്ലേ
എടുക്കാറുള്ളൂ. അത് മതി മോനേ….”
അവളെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കാണിച്ചിട്ട് മോഹന് പോയി.
അപ്പോഴാണ്‌ അവളുടെ മൊബൈല്‍ ശബ്ദിച്ചത്.
“യു എന്‍ കാളിംഗ്….”
അവള് മൊബൈല്‍ എടുത്ത് കാതോട് ചേര്‍ത്തു. മോണിട്ടറില്‍ നിന്ന്‍ മിഴികള്‍ മാറ്റി.
യു എന്‍ എന്നത് ഉലഹന്നാന്‍. ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയില്‍. അവള് ജോലി ചെയ്യുന്ന
കോളേജിലെ പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ .
അവള് കസേരയില്‍ നിന്ന്‍ എഴുന്നേറ്റു. ഫാദര്‍ ഉലഹന്നനോട് സംസാരം തുടങ്ങി.
ടി വിയിലെ ന്യൂസ് അവറില്‍ വിനു ജോണ്‍ കത്തോലിക്കാ സഭ പ്രതിനിധിയെ ചവിട്ടി
മെതിക്കുകയാണ്. മോഹന് അല്‍പ്പനേരം കണ്ടതിനുശേഷം ചാനല്‍ മാറ്റാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ്
പിമ്പില്‍ നനുത്ത, മിനുത്ത, മൃദുവായ, പരിമളം പരക്കുന്ന, പാരിജാത ഗന്ധമുള്ള
പെണ്ണിന്‍റെ മണം അറിയുന്നത്. തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവളുടെ നീണ്ട ഭംഗിയുള്ള
മാനിക്യുവര്‍ ചെയ്ത വിരലുകള്‍ അയാളുടെ ഷോട്ട്സിന് മേല്‍ അപ്പോഴും ദൃഡമായി നിന്ന്‍
പുരുഷത്വത്തില്‍ അമര്‍ന്നു.
“ങ്ങ്ഹേ? എന്ത് പറ്റി?” അവളുടെ വിരലുകള്‍ നല്‍കുന്ന സുഖത്തിന്റെ രസം കുടിച്ചുകൊണ്ട്
മോഹന് ചോദിച്ചു.
“പത്ത് മിനിറ്റ് ആയില്ലല്ലോ…ഇത്രേ ഒണ്ടാരുന്നൊള്ളോ? തീര്‍ന്നോ വര്‍ക്ക്? പ്രസന്റ്
ചെയ്യണ്ട ഡാറ്റ മൊത്തം കിട്ടിയോ?”
“ഡാറ്റേം പ്രസന്‍റ്റെഷനും..രണ്ടിനേം ഡിവോഴ്സ് ചെയ്ത് എന്റെ കാമുകന്‍ ആയ നിന്‍റെ
അടുത്ത് വന്നിരിക്ക്വാ ഞാന്‍…”
ഷോട്സിനകത്ത് കൂടി അവളുടെ കൈകള്‍ ചൂട് പിടിച്ചു കിടന്ന, കല്ലിച്ച് വിറപൂണ്ടിരുന്ന
കാമക്കമ്പിയില്‍ പിടിച്ചു ഞെക്കി.
“ഇതെപ്പോഴും കമ്പിയായിട്ട് ഇരിക്കുവാണോ ചക്കരേ?”
അവന്‍റെ പുറത്ത് തന്റെ തുറിച്ച മുലകളുടെ മുഴുപ്പ് ഇളക്കിയുരച്ച് അമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട്
അവള് ചോദിച്ചു.
“എന്ത് പറ്റി…”
മുലകള്‍ തന്റെ പുറത്ത് നല്‍കുന്ന സുഖത്തില്‍ കുണ്ണ ഒന്നുകൂടി മുഴയ്ക്കുന്നത്
അറിഞ്ഞ് അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
“വര്‍ക്ക് നിര്‍ത്തി പെട്ടെന്ന് പോന്നതെന്നാ?”
“അറീത്തില്ലേ?”
മുമ്പോട്ട്‌ വന്ന് അവന്‍റെ ഷോട്സ് വലിച്ചുതാഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് അവള് ചോദിച്ചു.
“നീ എന്റെ മൊല രണ്ടും ഞെക്കികൂട്ടിപ്പിടിച്ചില്ലേ? പിന്നെ ഈ കുണ്ണകൊണ്ട് എന്റെ
പൊറത്ത് ശരിക്കും കുത്തിത്തുളച്ചില്ലേ? അന്നേരം എനിക്ക് കഴപ്പ് എളകാതിരിക്കുവോ?”
അപ്പോഴേക്കും മോഹന്‍റെ ഷോട്സ് അവള് പൂര്‍ണ്ണമായും താഴേക്ക്
വലിച്ചൂര്‍ത്തിയിരുന്നു. അവന്‍റെ കാലുകള്‍ക്കിടയില്‍നിന്ന്‍ മുകളിലേക്ക് നോക്കി
വിറച്ച് നില്‍ക്കുന്ന കൂറ്റന്‍ കുണ്ണയെ അവള് കൊതിയോടെ നോക്കി. വലത് കൈകൊണ്ട്
ശരിക്കും തലോടി തഴുകിക്കൊണ്ട് വേഗത്തിലടിക്കുമ്പോള്‍ സാവധാനം അവള് ചുണ്ടുകള്‍
അങ്ങോട്ടടുപ്പിച്ചു. പിന്നെ ചുവന്ന, മാദകമായ ആ ചുണ്ടുകള്‍ പിളര്‍ത്തി. വിരലുകള്‍
കൊണ്ട് അടിച്ച് കുണ്ണ മകുടത്തിലെ തൊലി മാറ്റിയിട്ട് നാവു പുറത്തേക്കിട്ട്
പ്രകാശത്തില്‍ തിളങ്ങുന്ന പ്രീക്കം നക്കി വടിച്ച്‌ അവനെ നോക്കി.
ഭാങ്ങിന്‍റെ ലഹരിയിലെന്ന പോലെ അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ഒരു ബൊഹീമിയന്‍ ലഹരിയില്‍
അമര്‍ന്നത് അവള് കണ്ടു.
പിന്നെ വിശന്ന ചെന്നായ തൊട്ടുമുമ്പില്‍ ഇളമാന്‍ കുഞ്ഞിനെ കണ്ടിട്ടെന്നപോലെ ഒരു
സീല്‍ക്കാരം പുറപ്പെടുവിച്ചിട്ട്, ക്ഷമയില്ലാതെ അവള് അവന്‍റെ കുണ്ണ വേഗത്തില്‍
ഈമ്പിവലിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
അപ്പോഴേക്കും മോഹന്‍റെ കൈകള്‍ അവളുടെ ഷര്‍ട്ട് ഊരിമാറ്റിയിരുന്നു. വെളുത്ത
ബ്രായില്‍ ജീവന് വേണ്ടി പിടഞ്ഞ കൊഴുത്ത മുലകളെ അയാള്‍ അവള്‍ക്ക് ഏറ്റവും
ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന രീതിയില്‍ നിര്‍ദയം ഞെരിച്ചു.
സ്ഫോടനം ഉരുണ്ടുകൂടുവാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അയാള്‍ അവളുടെ വായിലെ ചൂടുറവയില്‍
വെള്ളിമീനുകളെ പ്രസവിപ്പിക്കുന്നത് സ്വപ്നം കണ്ട്‌ മദിച്ചുപുളഞ്ഞുകിടന്ന കുണ്ണയെ
ബലമായി പുറത്തേക്ക് ഊരിയെടുത്തു.
“എന്നാ ഒരു മൈര് പണിയാ നീ….!!”
അവള് ചീറി.
അവളുടെ കലിപ്പ് നിറഞ്ഞ വാക്കുകളെ വിലക്കി അയാള്‍ അവളുടെ അധരത്തെ
കടിച്ചുകുടഞ്ഞടച്ചു. നാവില്‍ നാവുചേര്‍ത്ത് ചുഴറ്റിപ്പിടിച്ചു വലിച്ചു. ചൂടുള്ള,
കാമത്തീയില്‍ ഉരുകിത്തിളയ്ക്കുന്ന ഉമിനീരിനെ അവള്‍ക്ക് നല്‍കി ചൂടാവിയിറ്റുന്ന
അവളുടെ ഉമിനീര്‍ പകരം സ്വീകരിച്ചു. അധരത്തിന്റെ വെണ്ണത്തുടുപ്പ്
ചവച്ചുവലിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ സ്ക്കര്‍ട്ടിന്‍റെ ചരടില്‍ പിടിച്ചു വലിച്ചു.
അധരത്തില്‍ നിന്ന്‍ നാവിലേക്ക് പല്ലുകള്‍ പായിച്ച് അയാള്‍ അവളുടെ നനഞ്ഞ്
കുതിര്‍ന്ന്‍ ഒട്ടിപ്പിടിച്ച പാന്റി താഴേക്ക് ഊര്‍ത്തി. കാളപൂട്ട് കഴിഞ്ഞ
പാടത്തില്‍ വീണ തെളിനിലാവില്‍ ചേറുവെള്ളം തിളങ്ങുന്നത് പോലെ കൊഴുത്ത മദജലം വീണു
കുതിര്‍ന്ന പൂറ് അപ്പോള്‍ തിളങ്ങി. അതിന്‍റെ ചൂടിലെക്കും തരിപ്പിലെക്കും
കഴപ്പിലേക്കും മോഹന് തന്റെ വിടര്‍ന്ന കൈത്തലം ചേര്‍ത്തു. ഞെക്കി. അമര്‍ത്തി.
ഞെരിച്ചു. അപ്പോള്‍ അവളുടെ മനോമോഹനമായ ദേഹം വിറച്ചുകുതിച്ചു. പൂറിന്റെ വിരിവില്‍,
മുഴപ്പില്‍, പൊങ്ങില്‍ അയാളുടെ കൈത്തലം ശരിക്ക് അമര്‍ന്ന് കൊള്ളുവാന്‍ അവള് കവകള്‍
വിടര്‍ത്തിയകത്തി നിന്നു.
“ശരിക്ക് അമര്‍ത്ത്….”
പൂറു മുമ്പോട്ട്‌ തള്ളിക്കൊടുത്തുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് കടിക്ക്യുവാന്നേ…”
അവള് കലിപ്പ് മാറാതെ പറഞ്ഞു.
“അതിനല്ലേ നിന്‍റെ മൊലേ പിടിച്ച് ശരിക്ക് ഞെക്കി ഞാന്‍ നിന്നെ വിളിച്ചേ? അന്നേരം
നെനക്കെന്തോ പൂറ്റിലെ അസൈന്‍മെന്‍റ് അല്ലാരുന്നോ?”
അവളെ സോഫയിലേക്ക് മലര്‍ത്തിക്കിടത്തിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
“എന്നിട്ടാണോടാ മൈരേ പൊറകിക്കൊടെ പാത്ത് വന്നിട്ട് നിന്‍റെ കുണ്ണ ഞാന്‍ കൈയിട്ടു
പിടിച്ചത്….?”
അതിനു ഉത്തരം പറയാന്‍ മോഹനന് കഴിഞ്ഞില്ല. അയാളുടെ ചുവന്ന അധരവും നാവും പല്ലുകളും
മാറിമാറി അവളുടെ കന്തിലും പൂര്‍പ്പിളര്‍പ്പിലും കൊടുംകാട്ടില്‍ തടിപിടിക്കുന്ന
ഒറ്റയാനെപ്പോലെ ഘനത്തില്‍ നിരങ്ങിയിറങ്ങി. അവള് കവകള്‍ കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍
വിടര്‍ത്തിയകത്തി വെച്ച് അയാളുടെ ചുണ്ടുകളും പല്ലും കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ തന്റെ
പൂറിന്റെ പിളര്‍പ്പിലേക്ക് ഇറക്കിച്ചു.
“കന്ത് നാക്കുകൊണ്ട് നീട്ടി വടിക്ക്…”
അവള് മുരണ്ടു.
“എനിക്ക് കഴച്ചിട്ട് വയ്യ…”
ശത്രുവിന്‍റെ കോട്ടയ്ക്ക് നേരെ ദൂരെകൊണ്ട് തീഗോളമെറിയുന്ന ക്രൌര്യത്തോടെ അയാളുടെ
പല്ലുകളും ചുണ്ടുകളും അവളുടെ പുറത്തേക്ക് ചാടിക്കിടന്ന വലിയ കന്തില്‍ അമര്‍ന്നു
ഞെരിഞ്ഞു.
“പൂറു ശരിക്ക് വേദനിപ്പിച്ച് കടിക്ക്…”
അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് കവക്കൂട് തള്ളിയമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അവള് ചീറ്റി.
“എന്റെ കടി മാറുന്നില്ലന്നേ…”
അയാളുടെ മുഖം ചക്രത്തിന്‍റെ വേഗതിയില്‍ അവളുടെ മദജലമഴയ്ക്ക് മേല്‍ ഓടിനടന്നു.
“പോരാ ..പോരാ….നാക്കും വായും പല്ലും ഒന്നും പോരാ….”
കാമത്തീയില്‍ കത്തിയുരുകി അവള് വിറളിപിടിച്ച് മുരണ്ടു.
“കുണ്ണ …കുണ്ണ തന്നെ വേണം….സമയമായി….എനിക്ക് കടി കേറി പ്രാന്ത് പിടിക്കും
കേട്ടോ….കേറ്റ് ….കേറ്റാന്‍….!!”
അവളുടെ വാക്കുകള്‍ ഇടയ്ക്ക് മുറിഞ്ഞു. ഒറ്റതള്ളിനു അയാളുടെ കുണ്ണ അങ്ങ് കടവരെ കയറി
ഗര്‍ഭപാത്രത്തിന്‍റെ അരികില്‍ മുട്ടിനിന്നു. അപ്പോള്‍ അവളുടെ ദേഹം വളഞ്ഞുകുത്തി.
വായ്‌ പൊളിഞ്ഞു. ഒരു നിമിഷത്തെ പകപ്പിന് ശേഷം വര്‍ദ്ധിച്ച കലിപ്പില്‍,
വീര്യത്തില്‍, ഒടുങ്ങാത്ത പകയോടെയെന്നവണ്ണം അവനു നേരെ അരക്കെട്ട് ആഞ്ഞു
തള്ളിയൂക്കിക്കൊടുത്തു. അവന്‍ കുണ്ണയൂരിയെടുത്ത് അവള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമായ രീതിയില്‍
വീണ്ടും പൂറിലേക്ക് ആഞ്ഞു കുത്തി. കുത്തിയ ആ നിമിഷം തന്നെ അവള് അതിരില്ലാത്ത
പകയോടെ വീണ്ടും അരക്കെട്ട് അയാളുടെ കയറിവരുന്ന കുണ്ണയ്ക്കെതിരെ തള്ളിയമര്‍ത്തി.
“എനിക്ക് കഴച്ച് പൊട്ടുവാ…പൊട്ടി ഒഴുകാന്‍ പോകുവാ..ഇപ്പം പോകും…താ…നിന്‍റെ ചുണ്ട്
താ…എനിക്കിപ്പം പോകും…എനിക്കപ്പം കടിച്ചു വലിക്കാന്‍ നിന്‍റെ ചുണ്ടു താ ….നി ….ചു
..ണ്ടു….ത്‌….താ….”
അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവള് പിടിച്ചെടുത്തിരുന്നു. അവള് അവയെ കടിച്ചു കീറുമ്പോള്‍
അയാളില്‍ നിന്ന്‍ തീയുണ്ടകള്‍ അവളുടെ ഗര്‍ഭാശയഭിത്തിയെ തുളക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
അവളില്‍ നിന്ന്‍ മഴവില്ലുകള്‍ പൊട്ടിയടര്‍ന്ന് അയാളുടെ ലിംഗഭിത്തിയില്‍
ചിത്രങ്ങളായി പതിഞ്ഞു.
“മോഹനേട്ടാ….”
അതിരില്ലാത്ത പ്രണയതീ അവളുടെ ഉച്ച്വാസത്തില്‍ അയാള്‍ കേട്ടു.
“വിനൂ…എന്റെ വിനീതെ…”
അവളുടെ പവിഴാധരങ്ങളെ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് അയാള്‍ വിളിച്ചു.
**********************************
“എന്തേലും ഫീല്‍ ഉണ്ടോ?”
പ്രഭാതത്തില്‍ അവളുടെ അടിവയറ്റില്‍ തലോടിക്കൊണ്ട് മോഹനന് ചോദിച്ചു.
അവള് ദയനീയമായി അയാളെ നോക്കി.
“ഇല്ല മോഹനേട്ടാ….പക്ഷെ യൂ ഡോണ്ട് വറി….എനിക്ക് നീയില്ലേ മോനായിട്ട്? നിനക്ക്
ഞാനില്ലേ മോളായിട്ട്?”
ആ സാന്ത്വനം അയാള്‍ക്ക് തണല്‍ നല്‍കിയില്ല. അയാള്‍ ദുഃഖത്തോടെ അവളെ നോക്കി. അവളുടെ
കൈത്തലം അയാളുടെ മുഖം കൈയ്യിലെടുത്തു.
“ഞാനല്ലേ പറയുന്നെ….എല്ലാം ശരിയാകും…എല്ലാം…”
അയാളുടെ അപകര്‍ഷത നിറഞ്ഞ മുഖം കാണുന്നത് അത്രമേല്‍ അസഹീനമായിരുന്നു അവള്‍ക്ക്.
തന്റെ പുരുഷത്വം അത്രമേല്‍ അപൂര്‍ണ്ണമാണ് എന്നയാള്‍ ചിന്തിക്കുന്നതും.
*************************************************
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍റെ ലൈബ്രറി മുറിയില്‍ ജാലകത്തിനോട് ചേര്ന്ന്, അദ്ധേഹത്തിന്
അഭിമുഖമായി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു വിനീത. ഫലിതവും ഗൌരവവും കലര്‍ന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ഒരു
മിനിറ്റ് ഇടവേള പോലും നല്‍കാതെ ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും വിനീതയുടെ
ശ്രദ്ധ അയാളുടെ വാക്കുകളിലായിരുന്നില്ല. അടുത്താഴ്ച മംഗലാപുരത്ത് വെച്ചാണ്
സെമിനാര്‍. ദ ഫ്യൂച്ചര്‍ ഓഫ് ഇന്ത്യന്‍ സയന്‍സ് ഇന്‍ ദ ചെയിഞ്ചിംഗ്
മെറ്റാഫിസിക്കല്‍ സെനാരിയോ എന്ന വിഷയത്തില്‍ മൂന്നു ദിവസത്തെ സെമിനാര്‍ ആണ്.
ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്റ് മാത്രമല്ല മാനേജ്മെന്‍റ് പോലും അപ്പ്രൂവ് ചെയ്ത പേര്
വിനീതയുടെതാണ്.
അതിനു കാരണങ്ങള്‍ പലതാണ്.
റിപ്പബ്ലിക് ടി വി യിലെ അര്‍ണാബ് ഗോസ്വാമിയെയും എം പി ശശി തരൂരിനെയുംപോലും
കടത്തിവെട്ടുന്ന സുന്ദരന്‍ ഇംഗ്ലീഷ് ആണ് വിനീതയുടേതെന്നാണ് മൊത്തത്തിലുള്ള സംസാരം.
പിന്നെ നെയ്ച്ചര്‍, ദ സയന്‍സ് പോലുള്ള വിഖ്യാത മാഗസിനുകളില്‍ സ്ഥിരം ലേഖനങ്ങള്‍
എഴുതുന്നു.
അതിനും പോരാതെ പ്രിയപ്പെട്ട ശിഷ്യന്മാര്‍ പലരും അവരുടെ ക്ലാസ്സിന്‍റെ വീഡിയോ
യൂട്യൂബില്‍ പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്തത് പലതും പത്തുലക്ഷം വ്യൂസ് കടക്കുകയും
ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
“അതേ ടീച്ചറെ…അങ്ങനെ ഒഴിവു കഴിവൊന്നും പറയണ്ട. ഇന്റര്‍നാഷണല്‍ മീഡിയ ഒക്കെ കവര്‍
ചെയ്യുന്ന ഒരു സെമിനാറാ. നമ്മുടെ കോളെജിന്‍റെ പേര് നല്ല കിടിലോസ്ക്കി പോലെ
ആകണെങ്കില്‍ ടീച്ചറ് പോയേ പറ്റൂ. വേറെ വല്ലോരേം വിട്ടാ അവിടെ ചൊറീം കുത്തി കോട്ട്
വായും വിട്ട് ഇരിക്കത്തെ ഒള്ളൂ,”
പ്രിന്‍സിപ്പാള്‍ ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയില്‍ പറഞ്ഞു.
വിനീത അദ്ധേഹത്തെ നീരസത്തോടെ നോക്കി.
“എന്നാ? പറഞ്ഞത് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ലേ?”
“നമ്മുടെ കോളെജിന്‍റെ പേര് എന്ത് പോലെ ആകണന്നാ അച്ചന് പറഞ്ഞെ?”
ഫാദര്‍ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു.
“നല്ല കിടിലോസ്ക്കി പോലെ,”
“അച്ഛന് ലജ്ജയില്ലേ?”
വിനീത പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ വിഷണ്ണനായി അവളെ നോക്കി.
“ചുമ്മാ വള്ളിനിക്കറിട്ടു നടക്കുന്ന കൊച്ചുപിള്ളേര് പറയുന്നപോലെയുള്ള വാക്കുകള്‍
ഇങ്ങനെ ഒരു ഉളുപ്പുമില്ലാതെ പറയാന്‍? അച്ചന് ഒരു ആത്മീയ ഗുരുവല്ലേ? ഒരു
കോളെജിന്‍റെ പ്രിന്‍സിപ്പാള്‍ അല്ലേ? എന്നിട്ട് പറയുന്നു…ചന്തപ്പിള്ളേരുടെ ഓരോ…”
വിനീതയുടെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത അതാണ്‌. സ്വന്തം അഭിപ്രായം വെട്ടിത്തുറന്നു പറയുക.
അതിനു ആളുകളുടെ വലിപ്പച്ചെറുപ്പം അവള്‍ക്ക് ഒരു തടസ്സമായിരുന്നില്ല.
“അത് ടീച്ചറെ ഞാന്‍ ..പെട്ടെന്ന് കാര്യം മനസ്സിലാകാന്‍ വേണ്ടി…എന്നാ ചെയ്യാനാ
എനിക്ക് പച്ചക്ക് കാര്യം പറയാനേ അറീത്തോള്ളൂ. അതെങ്ങനാ ചെലര്‍ക്ക് സാഹിത്യവേ
പിടിക്കുവൊള്ളൂ,”
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയില്‍ പരിതപിച്ചു.
വിനീതയ്ക്ക് ചിരിവന്നു.
“അച്ഛാ ഞാന്‍ പലപ്പോഴും പള്ളീല്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്,”
“എനിക്കറിയാം.”
അച്ചന് പരിഭവം മാറ്റാതെ പറഞ്ഞു.
“അന്നേരം അച്ചന് പാടുന്നത് കേട്ടുട്ടുണ്ട്, “അത്യുന്നതമാം സ്വര്‍ല്ലോകത്തില്‍
സര്‍വ്വേശന് സ്തുതിഗീതം…”
“അത് പിന്നെ കുര്‍ബ്ബാനേല്‍ ഒള്ളതല്ലേ?”
“അതിനു പകരം “അങ്ങ് പൊക്കത്തില്‍ ഇരിക്കുന്ന ഈശോയേ നെനക്ക് വണക്കം” എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍
ശരിയാകുവോ?”
അച്ചന് അവളെ മിഴിച്ചു നോക്കി.
“ഇല്ല,”
വിനീത തന്നെ ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
“അതായത് ഓരോ കാര്യത്തിനും ഓരോ സ്ഥലവും സന്ദര്‍ഭവും ഉണ്ട് . പച്ച ഭാഷ പറയാന്‍ ഒരു
സമയം. സാഹിത്യം പറയാന്‍ വേറെ ഒരു സമയം. ഇതെല്ലാം ചേരുമ്പഴാ ലൈഫ് ഇങ്ങനെ
സുന്ദരമാകുന്നത്. അല്ലാതെ എപ്പോഴും പച്ചഭാഷ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നാല്‍ മതിയോ?”
അച്ഛന്റെ പരിഭവം കലര്‍ന്ന ഭാവം മുറുകി.
“ടീച്ചര്‍ എന്നാ എനിക്ക് ക്ലാസ്സ് എടുക്കുവാണോ?”
“പിന്നെ അറിയാമ്മേലാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ അറിയാന്‍ ആരേലും ക്ലാസ് എടുക്കെണ്ടേ എന്റെ
പച്ചഭാഷക്കാരന്‍ ഫാദറെ,”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് അദ്ധേഹത്തിന്റെ മൂക്കിന്‍തുമ്പില്‍ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു.
അച്ചന് ഭയത്തോടെ ചുറ്റും നോക്കി.
ആരും പരിസരത്തില്ല എന്ന് കണ്ട്‌ അദ്ധേഹം ആശ്വസിച്ചു.
“ഉം ..എന്താ?”
അയാളുടെ പരിഭ്രമം കണ്ട്‌ വിനീത ചോദിച്ചു.
“എന്റെ പൊന്നു ടീച്ചറേ ഇപ്പം ഭയങ്കര പേടിയാ,”
പ്രിന്‍സിപ്പാള്‍ ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയില്‍ പറഞ്ഞു.
“അച്ചന്മാരുടെ എന്തോരം പെണ്ണ് കേസുകളാ ഇപ്പം പൊറത്ത് വന്നോണ്ടിരിക്കുന്നെ?
സൂക്ഷിക്കണം ടീച്ചറെ. ദാണ്ടെ ഇപ്പം ഒരു ബിഷപ്പിനേം പറ്റി കേക്കുന്നു. കന്യാസ്ത്രീനെ
ബലാല്‍സംഘം ചെയ്തെന്നും പറഞ്ഞു. ഈ വാര്‍ത്ത ഒക്കെ കേട്ടു കേട്ടു എന്റെ ടീച്ചറെ
എല്ലാരുടെം വിചാരം ഈ അച്ചന്മാര് എല്ലാരും പെണ്ണ് പിടുത്തക്കാരാന്നാ. അതുകൊണ്ട്
പെണ്ണുങ്ങള്‍ ആരേലും മേത്ത് തൊട്ടാല്‍ പേടിയാ ടീച്ചറെ,”
അദ്ധേഹത്തിന്റെ വാക്കുകള്‍ വിനീതയെ വല്ലാതെ സ്പര്‍ശിച്ചു.
“അതിന് അച്ഛനെ എല്ലാര്‍ക്കും അറിയാല്ലോ,”
അദ്ധേഹത്തിന്റെ വശ്യസൌന്ദര്യം തുളുമ്പുന്ന മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവള് പറഞ്ഞു.
“പല സ്ഥലത്തും ധ്യാനിപ്പിക്കാന്‍ പോകുന്ന ആളല്ലേ അച്ചന്. പിന്നെ എലിസബത്ത്
മാഡത്തിന്‍റെ കഥേം പലര്‍ക്കും അറിയാം,”
അവള് പുഞ്ചിരിച്ചു.
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയില്‍ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷമാണ്‌ ആ സംഭവം.
എലിസബത്ത് കോശി മലയാളം വിഭാഗത്തിലാണ്. ആ ആഴ്ച്ചയാണ് അവരുടെ വിവാഹ ബന്ധം
വേര്‍പെട്ടത്. സംശയ രോഗിയായ ഭര്‍ത്താവിനെ സഹിക്കാന്‍ പറ്റില്ലത്രേ. ഒരു ദിവസം
ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് ഒരു കൌണ്‍സിലിംഗ് വേണം എന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടത് എലിസബത്ത്
തന്നെയായിരുന്നു. അച്ചന് സമ്മതിച്ചു. കൂടെ ഒരാളെയും കൂട്ടിവരാന്‍ പറഞ്ഞു.
എലിസബത്ത് പക്ഷെ വന്നത് തനിച്ചായിരുന്നു.
വന്നപ്പോള്‍ മുറിയില്‍ അച്ഛനെ കണ്ടില്ല.
ബാത്ത് റൂമിലായിരുന്ന അച്ചന് മുറിയിലേക്ക് വന്നപ്പോള്‍ കണ്ടത് മൊബലില്‍ രസകരമായ
ഏതോ വീഡിയോയില്‍ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന എലിസബത്തിനെയാണ്.
“എന്ത്യേ ടീച്ചറെ കൂടെയുള്ള ആള്‍?”
അച്ചന് ചോദിച്ചു.
“ഓ..കൂടെ ആരും വന്നില്ല അച്ചോ. ഓരോത്തര്‍ക്കും ഓരോ തെരക്ക്. അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍
തന്നേയിങ്ങു പോന്നു,”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് വശ്യമായി ചിരിച്ചു. അച്ഛന് അവളുടെ ഇരിപ്പിലും നോട്ടത്തിലും
പന്തികേട്‌പോലെ തോന്നി അച്ഛന്.
“എലിസബെത്തെ, നേരം ഒരുപാടായി. എന്റെ മുറീല്‍ ഇങ്ങനെ ഒരുപാട് നേരം ഇരിക്കുന്നത്
ശരിയല്ല. നമുക്ക് കൌണ്‍സിലിംഗ് ഒക്കെ നാളയാകട്ടെ. നാളെ കൊറച്ചുംകൊടെ നേരത്തെ വാ.
തന്നെ വരണ്ട. വീട്ടീന്ന് ആരെയേലും കൂട്ടിവരണം,”
എലിസബത്ത് എഴുന്നേറ്റു.
വാതില്‍ക്കലേക്ക് തിരിയുന്നതിന് പകരം അവള് അച്ഛന്റെ നേരെ പതിയെ നീങ്ങി.
“എന്നാ ടീച്ചറെ?”
അച്ഛന്റെ വിളിയില്‍ പരിഭ്രമമുണ്ടായിരുന്നു.
അവളുടെ വലിയ മാറിടം ശ്വാസഗതിയില്‍ ഉയര്‍ന്ന താഴുന്നത് അദ്ദേഹം കണ്ടു. അച്ചന്
തന്റെ മാറിടത്തിലേക്ക് നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ എലിസബത്ത് നാണിച്ചുമുഖം താഴ്ത്തി.
ആ നോട്ടം നല്‍കിയ കുറ്റബോധം അച്ഛന്റെ മുഖത്ത് നിഴലിച്ചു.
“അച്ചന് എന്നേത്തിനാ പേടിക്കുന്നെ? ഇവിടെ ഇപ്പം വേറെ ആരും ഇല്ലല്ലോ…”
പുരോഹിതന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ ചുവന്നു. അദ്ധേഹത്തിന്റെ സൌഭഗം നിറഞ്ഞ മുഖത്തേക്ക്
യോര്‍ദ്ദാന്‍ നദി കടക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഫറവോയുടെ സൈന്യം മുമ്പില്‍ കണ്ട മോശയുടെ
മുഖത്തേക്കെന്ന പോലെ വിളര്‍ച്ച കടന്നു വന്നു. തൊണ്ട വരളുകയും ഞരമ്പുകള്‍
പിടഞ്ഞെഴുന്നേല്‍ക്കുകയും ചെയ്തു. അടുത്ത നിമിഷം എലിസബത്ത് പുരോഹിതന്‍റെ കവിളില്‍
സ്പര്‍ശിച്ചു. എലിസബത്ത് മാറില്‍ നിന്ന്‍ സാരിത്തുമ്പ്‌ താഴ്ത്തി.
“പ്ലീസ് അച്ഛാ…”
വിതുമ്പുന്ന അധരങ്ങളോടെ അവള് പറഞ്ഞു.
“എത്രനാളായി ഞാന്‍ കൊതിക്കുന്നതാ അച്ഛനെക്കണ്ടിട്ട്….എത്ര ദിവസവായി ഞാന്‍ ഒന്ന്‍
ശരിക്ക് ഒറങ്ങീട്ട് എന്നറിയുവോ? ഒരു തവണ മതി….ഒരു പ്രാവശ്യം എങ്കിലും എന്നെ ഒന്ന്‍
അച്ഛന്റെ മണവാട്ടിയാക്കാമോ?”
അദ്ധേഹത്തിന്റെ കണ്മുമ്പില്‍ താഴ്ത്തി വെട്ടിയ നീല ബ്ലൌസ്സിനുള്ളില്‍ അവളുടെ
നിറമാറിന്‍റെ കൊഴുത്ത, വെളുത്ത മാംസം ഉയര്‍ന്നു താഴ്ന്നു. ബ്രായിടാതെയാണ്
വന്നിരിക്കുന്നത്. ബ്ലൌസ്സിന്‍റെ ഇരുവശത്തും മുമ്പോട്ട്‌ കുതിക്കാന്‍ തയ്യാറെടുത്ത
പാറ്റന്‍ ടാങ്കുകളുടെ പീരങ്കി മുനകള്‍ പോലെ മുലക്കണ്ണുകള്‍ കൂര്‍ത്തു തെറിച്ചു
നില്‍ക്കുന്നു.
“ഞെക്ക്…ഞെരിച്ച് പൊട്ടിക്ക്…”
മുലക്കണ്ണുകള്‍ കാമക്കലിപ്പില്‍ വിലപിച്ചു.
“ഒന്ന്‍ പിടിക്ക് അച്ഛാ….”
അദ്ധേഹത്തിന്റെ മുഖത്തേക്കും പിന്നെ ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങുന്ന തന്റെ മാറിടത്തിലേക്കും
നോക്കി അവള് പറഞ്ഞു.
“എത്ര നാളായി അച്ഛന്റെ കൈയ്യാന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാന്‍ ഇതുങ്ങളെ രണ്ടും സൊന്തം
ഞെക്കിപ്പൊട്ടിക്കുവാന്ന് അറിയാവോ….ഒന്ന്‍ പിടിച്ച് ഞെക്ക് അച്ഛാ…”
അവള് ബ്ലൌസിന് പുറത്ത് കൂടി മുലകള്‍ കൈയ്യിലെടുത്ത് ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയുടെ നേരെ
ഒരു ചുവടുകൂടി വെച്ചു. അദ്ധേഹത്തിന്റെ കഴുത്തിലേക്ക്‌ നോക്കിയാല്‍
ഉമിനീര്‍പ്രവാഹത്തിന്റെ കുതിച്ചോഴുക്ക് വ്യക്തമായി കാണാം.
“അച്ഛന്റെ മൊഖത്ത് നോക്കിയാ അറിയാല്ലോ എന്നെ ഒന്ന്‍ ഊറ്റിപ്പിഴിയാനൊള്ള
കൊതിയൊണ്ടെന്ന്‍….ഞെക്കിയൂറ്റി എന്റെ ചാറും വെള്ളോം കൊഴംമ്പും ശരിക്ക് വലിച്ച്
കുടിക്കച്ചാ….ഇന്നാ… വാ …എന്തിനും റെഡിയായിട്ട് എന്നെപ്പോലെ നല്ല മുറ്റ് കഴപ്പ്
കേറിയ ചരക്ക് വന്ന് നിക്കുമ്പം എന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ…”
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയിലിന് താന്‍ കാണുന്നതും കേള്‍ക്കുന്നതും യഥാര്‍ത്ഥമാണോ എന്ന്
ഒരു നിശ്ചയവുമുണ്ടായില്ല.
എലിസബത്തിന്‍റെ വിരലുകള്‍ ബ്ലൌസിന്‍റെ കൊളുത്തുകളില്‍ അമര്‍ന്നു.
“അച്ഛനും ആ സിസ്റ്റര്‍ തെരേസും എടയ്ക്കൊക്കെ നല്ല പൊരിഞ്ഞ ഊക്കുണ്ടെന്ന്
എനിക്കറിയാം…”
അധരം കടിച്ചമര്‍ത്തി നനച്ചുകൊണ്ട് എലിസബത്ത് തുടര്‍ന്നു. അവളുടെ വാക്കുകള്‍ക്ക്
മുമ്പില്‍ ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ ഇത്തവണ ശരിക്കും തളര്‍ന്നു.
“സിസ്റ്ററേക്കാളും അച്ഛന് ഏറ്റവും നല്ലത് ഞാനാ…നോക്ക് എന്റെ അത്രേം മുഴുത്ത
കൊഴുത്ത മൊല സിസ്റ്റര്‍ക്ക് ഒണ്ടോ? ദാ ..ഇവിടെ ..ഇവടെ നോക്ക്….എന്റെ കുണ്ടി
കണ്ടോ…”
എലിസബത്ത് തിരിഞ്ഞ് നിന്ന്‍ സാരിക്ക് പുറത്ത് കൂടി തന്റെ ചന്തികളില്‍ ശക്തിയായി
അടിച്ചു.
“നോക്കച്ചാ…ഈ ഇടവകേല്‍ ഇത്രേം മുഴുത്ത, തള്ളി വിടര്‍ന്ന കുണ്ടിയൊള്ള ആരേലും
ഒണ്ടോ….ഇത് പോലെ അച്ചന് എന്റെ കുണ്ടിയേല്‍ ആ നല്ല വെളുത്ത സുന്ദരന്‍ കൈകൊണ്ട്
നന്നായി ആഞ്ഞു അടിക്കുന്നത് എന്തേരെ പ്രാശം ഞാന്‍ മനസ്സി കണ്ടിട്ടൊണ്ടെന്നോ…”
അവള് വീണ്ടും തന്റെ ചന്തികളില്‍ ആഞ്ഞടിച്ചു.
“കണ്ടോ തെരേസ് സിസ്റ്ററിനേക്കാളും എന്തോരം മുഴുതതാ എന്റെ കുണ്ടി…ഇനി ഇങ്ങോട്ട്
നോക്കിക്കേ…”
എലിസബത്ത് രണ്ടു കൈത്തലവും കൊണ്ട് സാരിക്ക് പുറത്ത് കൂടി തുടയിടുക്കില്‍ നന്നായി
അമര്‍ത്തി അദ്ധേഹത്തെ കാണിച്ചു.
“ഇവടെ…ഇവടെ നോക്ക് അച്ഛാ…ഇവടെ എന്നും ഞാന്‍ ദേ ഇങ്ങനെ വെരല്‍ ഇട്ട്….”
അവള് പെരുവിരലും ചൂണ്ടുവിരലും കൊണ്ട് വളയമുണ്ടാക്കി മറ്റേക്കൈയുടെ പെരുവിരല്‍
വലയത്തില്‍ ഇട്ടുകാണിച്ചു.
“അച്ഛന്റെ അത് ഓര്‍ത്തോണ്ട്…”
പുരോഹിതന്‍റെ ളോഹയുടെ മധ്യഭാഗതെക്ക് ചുവന്ന അധരം കടിച്ച് അമര്‍ത്തി നനച്ചുകൊണ്ട്
എലിസബത്ത് തുടര്‍ന്നു.
“അത് എന്റെ ഇവടെ കുത്തിയമര്‍ന്ന്‍…. കേറിക്കുത്തി……”
എലിസബത്ത് കൊതിയോടെ കാമക്കഴപ്പോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് സാരിക്ക് മേലെകൂടി തന്റെ
തുടയിടുക്കില്‍ അമര്‍ത്തിഞെക്കി.
“വെറുതെ വെള്ളമിറക്കിക്കൊണ്ട് നിക്കാതെ എന്നെ ശരിക്ക് ഒന്ന്‍ ബലാല്‍സംഘം ചെയ്യ്‌
അച്ഛാ….ബിഷപ്പ് മാരുവരെ ഇക്കാലത്ത് കണ്ണുമടച്ച് കഴപ്പ് തീര്‍ക്കുന്നു…പിന്നാ…”
അവള് ഒരു ചുവടുകൂടി അദ്ധേഹത്തോട് അടുത്തു.
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ ഉല്‍പ്പത്തി പുസ്തകത്തിലെ യാക്കൊബിന്‍റെ മകന്‍ ജോസഫിനെ ഓര്‍ത്തു.
പോത്തിഫറിന്‍റെ ഭാര്യ കണ്ണുകളും മാറും കാണിച്ച് അവനെ വശീകരിക്കുന്നു.
ഉത്തരീയം താഴെയിട്ട് ജോസഫ് ഓടിയകലുന്നു.
“എലിസബത്തെ പുറത്ത് പോ നീ…”
വാതില്‍ക്കലേക്ക് നോക്കി ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ ഗര്‍ജ്ജിച്ചു.
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍റെ ശബ്ദത്തിലെ ലോഹദാര്‍ഡ്യത്തിന് മുമ്പില്‍ എലിസബത്ത് വിറച്ചു.
ഒരിക്കലും അത്തരം ഒരു പ്രതികരണം സുന്ദരനായ ആ പുരോഹിതനില്‍ നിന്ന്‍ അവള്
പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. പക്ഷെ വസ്ത്രം നേരെയാക്കി മുറിയില്‍ നിന്ന്‍ ഓടേണ്ടതിനുപകരം
സിനിമകളില്‍ പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ടുള്ളത് പോലെ ബ്ലൌസ് ശക്തിയുപയോഗിച്ച് അവള്
വലിച്ചുകീറി. എന്നിട്ട് വൈദികനെ നോക്കി.
“കാണിച്ചു തരാം ഞാന്‍,”
അവള് ചീറി.
“ചെവിയേ നുള്ളിക്കോ അച്ചന്!”
പുറത്ത് കടന്നു കഴിഞ്ഞുള്ള രംഗങ്ങള്‍ ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. പുറത്ത് നിന്ന
സന്ദര്‍ശകരോട് കൈയും കലാശവും കാണിച്ച് താന്‍ എങ്ങനെയാണ് കാമാഭ്രാന്തനായ ഒരു
പുരോഹിതനില്‍ നിന്ന്‍ രക്ഷപ്പെട്ടതെന്ന് അവള് കരളും ചങ്കും അലിയിക്കുന്ന ഭാഷയില്‍
വിവരിച്ചു. രോക്ഷാകുലരായി, ഫാദര്‍ തറയിലിനെ മഹറോന്‍ ചൊല്ലിക്കാന്‍
ആവശ്യപ്പെടുന്നവര്‍ക്ക് പകരം നിസ്സംഗരായി തന്നെനോക്കുന്നവരെയാണ് എലിസബത്ത് കണ്ടത്.
“എലിസബത്ത് ആന്‍റി,”
മിഷന്‍ ലീഗിന്‍റെ സെക്രട്ടറി ക്രിസ്റ്റീന്‍ അവളോട്‌ പറഞ്ഞു.
“പ്രശ്നം എന്നാന്ന് വെച്ചാ, ഞങ്ങക്ക് നിങ്ങള് രണ്ട് പേരെയും ശരിക്കറിയാം…അത്
കൊണ്ട്…”
“ക്രിസ്റ്റീനെ?”
കളി കയറി എലിസബത്ത് ചോദിച്ചു.
“നീയെന്നതാ ഈ പറയുന്നെ?”
“ദ പ്രോബ്ലം ഈസ്….വി ആള്‍ നോ ബോത്ത്‌ ഓഫ് യൂ റ്റു ദ ബോട്ടം…. സോ…”
ക്രിസ്റ്റീന്‍ തുടര്‍ന്നു.
എലിസബത്ത് മനസ്സിലാകാതെ അവനെ നോക്കി.
“മലയാളത്തി പറഞ്ഞത് ആന്‍റിക്ക് മനസ്സിലാകാത്ത കൊണ്ടാ ഇംഗ്ലീഷില്‍ പറഞ്ഞെ,”
അസാധാരണമായ ശാന്തതയോടെ ക്രിസ്റ്റീന്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്ന് വെച്ചാ എലിസബെത്തെ…അച്ഛന്റെ മുറീലെ സി സി ക്യാമറയില്ലേ….ഞങ്ങള്‍ ആദ്യം അത്
ഒന്ന്‍ ചെക്ക് ചെയ്യട്ടെ….എന്നിട്ട് പറയാം ബലാത്സംഘം ആരുന്നോ വശീകരണവാരുന്നോ
എന്ന്…”
എലിസബത്ത് കലികയറി കഥകളിയില്‍ മാത്രം കാണുന്ന ചുവടുകള്‍ വെച്ച് പുറത്തേക്ക് പോയി.
“ഇപ്പം മനസ്സിലായില്ലേ….?”
കൂടി നിന്നവര്‍ പരസ്പ്പരം പറഞ്ഞു.
വിനീത ആ കഥ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“വേണ്ട ടീച്ചറേ…അവള് ഒരു പെണ്ണല്ലേ…പാവം..അങ്ങനെ ഒരു തോന്നാബുദ്ധി തോന്നീന്നും
വെച്ച്….”
“അയ്യോടാ…”
വിനീത കളിയാക്കി ചിരിച്ചു.
“എന്തൊരു സഹതാപം! ഇത്രേം മനസ്സലിവ് ഒണ്ടാരുന്നേല്‍ ആ പാവത്തിന്‍റെ ആഗ്രഹം അങ്ങ്
നടത്തികൊടുക്കാന്‍ മേലാരുന്നോ? ഞാന്‍ വിശക്കുന്നവനായും ദാഹിക്കുന്നവനായും
വരൂന്നല്ലേ കര്‍ത്താവ് പറഞ്ഞെക്കുന്നെ?”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് ഉച്ചത്തില്‍ ചിരിച്ചു. അവളുടെ ചിരിയിലെ മുത്തുകളുടെ
തിളക്കത്തിലെക്ക് അദ്ധേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകള്‍ തറഞ്ഞു.
“അച്ഛാ…”
ചിരി നിര്‍ത്തി അവള് ചോദിച്ചു.
“അച്ഛന് ഒരിക്കലും ഈ വിശപ്പും ദാഹോം ഒന്നും തോന്നീട്ടില്ലേ?”
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയില്‍ അവളെ നോക്കി. ഗൌരവമായ ഒരു ചിന്താവിഷയം സംസാരിക്കാന്‍
തുടങ്ങുന്നവളെപ്പോലെയാണ് അവളുടെ മുഖഭാവങ്ങള്‍ എന്ന് അദ്ദേഹം കണ്ടു.
പണ്‍ഡിതയാണ് ഇവള്‍. കാര്യഗൌരവമുള്ളവള്‍. അക്രൈസ്തവയാണെങ്കിലും ക്രിസ്തീയ
വിഷയങ്ങളിലും അറിവുള്ളവള്‍. അറിവുള്ളവരെ ഭയക്കേണ്ടതില്ല.
“ടീച്ചറെ…”
അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി അദ്ദേഹം തുടര്‍ന്നു.
“യേശു ദൈവപുത്രനാണ് എന്നതിനേക്കാള്‍ മനുഷ്യപുത്രനാണ് എന്ന് വിശ്വസ്സിക്കാനാണ്
ഞാന്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നത്. ദൈവപുത്രനാണേല്‍ കുരിശേല്‍ കെടക്കുമ്പം വേദന
തോന്നത്തില്ല. മനുഷ്യന്‍ ആണേല്‍ സഹിക്കുന്ന വേദന…അതിന് മുമ്പില്‍
സമര്‍പ്പിക്കാന്‍…മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ?”
അച്ചന് ചോദിച്ചു.
“മനസ്സിലായി..”
വിനീത ചിരിച്ചു.
“ഞാന്‍ ചോദിച്ചതിനുള്ള ഉത്തരം?”
അച്ചന് അവളെ നോക്കി.
“മനസ്സിലായില്ലേ? നേരെ ചോദിക്കാം. അച്ഛന് പെണ്ണുങ്ങളോട് സെക്സ് തോന്നിയിട്ടില്ലേ
എന്ന്?”
ഫാദര്‍ ഭയപ്പെട്ടു ചുറ്റും നോക്കി.
“ഇതാരെയാ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നെ?”
വിനീത ചിരിച്ചു.
“അതേ..ഞാനാ എലിസബത്ത് ഒന്നുമല്ല. ചോദിക്കുന്നത് ശുദ്ധ സൈക്കോളജിയാ. സൈക്കോളജി.
എനിക്ക് വേണ്ടത് സൈക്കോളജിക്കല്‍ ഉത്തരവും…”
ഫാദര്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.
അവളുടെ വാക്കുകള്‍ അദ്ധേഹത്തെ തണുപ്പിച്ചു എന്ന് തോന്നി. അറിവുള്ളവള്‍ ആണ്.
ജ്ഞാനിയാണ്. ഭയക്കേണ്ടതില്ല. അദ്ധേഹത്തിന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു.
“തോന്നിയിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് സ്വയം ഒരു യന്ത്രമോ, അണ്‍റിയലിസ്റ്റിക്ക് ആയ ഒരു
വിശുദ്ധനോ ആകാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നില്ല ടീച്ചറേ…ടീച്ചറിന്‍റെ അറിവിനെയും
വ്യക്തിത്വത്തെയും ബഹുമാനിച്ചുകൊണ്ട് പറയാം. തോന്നിയിട്ടുണ്ട്…..”
വിനീത പുഞ്ചിരിച്ചു. അവള് അദ്ധേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“എന്നോട് തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ?”
ആ ചോദ്യം അദ്ദേഹം പ്രതീക്ഷിച്ചില്ലായിരുന്നു. വല്ലാതെ പതറിപ്പോയി ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍
ആ ചോദ്യത്തിന് മുമ്പില്‍.
“ഫാദര്‍…”
സാന്ത്വനിപ്പിക്കുന്ന സ്വരത്തില്‍ അവള് വിളിച്ചു.
“ഒരു ഇന്‍റ്റെലെക്ച്ച്വല്‍ ഹരാസ്സിംഗ് ആയി തോന്നരുത്, എന്റെ ചോദ്യങ്ങള്‍. അല്ല,
അങ്ങനെ തോന്നിയോ?”
“ഇല്ല…നോ ..അങ്ങനെ തോന്നിയില്ല…”
“എങ്കില്‍ എന്താ ഉത്തരം, സത്യസന്ധമായി?”
“സത്യസന്ധമായി…”
അദ്ദേഹം അവളില്‍ നിന്ന്‍ നോട്ടം മാറ്റി.
“എങ്ങോട്ടാ നോകുന്നെ?”
അവള് നനുത്ത, സൌഹൃദത്തിന്‍റെ മിനുപ്പുള്ള, ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“അച്ചന് എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി സംസാരിക്കണം. അല്ലെങ്കില്‍ എന്റെ ബഹുമാനം പോകും.
എന്ത് വിഷയവും, സെക്സ് അടക്കം, വിശ്വസിച്ചു സംസാരിക്കുന്ന ഒരു നല്ല സുഹൃത്ത് ആണ്
എനിക്ക് അച്ചന്…”
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ അദ്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി.
“ഇനിപ്പറ. എന്നോട് കാമം തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ?”
“ഉണ്ട്,”
സന്ദേഹിക്കാതെ പുരോഹിതന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഹാവൂ…”
വിനീതയില്‍ നിന്ന്‍ ആശ്വാസത്തിന്റെ ദീര്‍ഘനിശ്വാസം പുരോഹിതന്‍റെ കവിളിനെ, കവിളില്‍
നിന്ന്‍ ഹൃദയത്തെ, ഹൃദയത്തില്‍നിന്ന്‍ ആത്മാവിനെ തൊട്ടു. അതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥമറിഞ്ഞ്
ഞെട്ടലോട് കൂടിയ ഒരു വിസ്മയം ഡാവിഞ്ചി ചിത്രങ്ങളിലെ ഗബ്രിയേല്‍ മാലാഖയെക്കാള്‍
ഭംഗിയുള്ള മുഖത്ത് നിറഞ്ഞു.
“തങ്ങള്‍ കൊതിക്കുന്ന പുരുഷന്‍ തങ്ങളെ കാമിക്കുന്നില്ല എന്ന് ഒരു സ്ത്രീ
അറിയുമ്പോള്‍ എന്തൊരു വിഷമം ആണെന്ന് അച്ഛനറിയാമോ? അറിയണമെങ്കില്‍ എലിസബത്ത് എന്ന
സീറോ മലബാര്‍ വിശ്വാസിയോട് ചോദിക്കണം. മേനോന്‍ കുട്ടിയായ എന്നോട് ചോദിക്കണം….”
“ടീച്ചര്‍…!!”
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ സോക്കറ്റില്‍ നിന്ന്‍ ഏത് നിമിഷവും വെളിയില്‍ ചാടും
എന്നസ്ഥിതിയിലെത്തി. അദ്ധേഹത്തിന്റെ ശ്വാസവും പ്രാണനും നിലച്ചുപോകും എന്ന്
വിനീതയ്ക്ക് തോന്നി.
“അച്ഛാ ഒരു കുഞ്ഞുറുമ്പിനെ കാണുമ്പോള്‍ ഇങ്ങനെ കണ്ണുമിഴിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ഒരു
ദിനോസര്‍ വരട്ടെ. അപ്പോള്‍ കാണിക്കൂ ഈ അദ്ഭുതം. അല്ല,ഞാന്‍ പറഞ്ഞതിലെന്താ ഇത്ര
കണ്ണു മിഴിക്കാന്‍ ഉള്ളത്?”
“ടീച്ചറിന് എന്നോട്….ആ ഒരു ഇഷ്ടം…!!”
അദ്ഭുതത്തെ വാക്കുകളില്‍ കുടിയിരുത്തി അദ്ധേഹം ചോദിച്ചു.
“ഞെട്ടണ്ട…”
മുത്തുമണികളുടെ ശബ്ദത്തില്‍ അവള് ചിരിച്ചു.
“മൊസാര്‍ട്ട് സംഗീതത്തെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് അദ്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന കാര്യമാണോ? മൈക്കേല്‍
ആഞ്ജലോ നിറങ്ങളെ പ്രണയിക്കുന്നതില്‍ അതിശയമുണ്ടോ? ഒരു യൂഹിനോയുടെ ഗിത്താര്‍
സംഗീതത്തിന് മുമ്പില്‍ ഡോക്റ്റര്‍ സലിം അലി അസ്വാഭാവികത കാണിക്കാറുണ്ടോ?”
ശബ്ദം വളരെ താഴ്ത്തി, സില്‍വര്‍ ഓക്കുകളുടെ ഇലകള്‍ കാറ്റിലുലയുമ്പോഴുണ്ടാവുന്ന
മര്‍മ്മര ശബ്ദത്തിലാണ് വിനീത പറഞ്ഞത്. അത് പറയുമ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ വൈഡ്യൂര്യം
കെട്ടിയിരുന്നു.
“ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ള ഏറ്റവും ധൈര്യമുള്ള, ധാര്‍മ്മികതയുള്ള, മനസ്സലിവുള്ള,
സൌന്ദര്യമുള്ള പുരുഷന്‍ അച്ചനാവുമ്പോള്‍ എനിക്ക് പ്രണയം തോന്നുന്നത്…പിന്നെ കാമം
തോന്നുന്നത് നാച്ചുറല്‍ അല്ലേ?”
അദ്ധേഹം ഒന്നും പറയാതെ അവളെ നോക്കി.
വെറുതെ നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
അവളും ഒന്നും പറയാതെ ആദ്ധേഹത്തെ നോക്കി.
വെറുതെ നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
“ആദ്യം ജോയിന്‍ ചെയ്ത ദിവസം തന്നെ എനിക്ക് അച്ഛനെ കണ്ടപ്പോള്‍ ദേഹത്ത്..മനസ്സില്‍
….ഉള്ളില്‍ എവിടെയൊക്കെയോ ഒരു പൊള്ളല്‍ ഉണ്ടായി….”
വിനീത തുടര്‍ന്നു.
“ആകെ ഞെട്ടിപ്പോയി….എനിക്ക് മോഹനന് അന്നും എന്നും എന്നും അസ്ഥിക്ക് പിടിച്ച പ്രേമം
ആണ്…. വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പോള്‍ അഞ്ചു വര്‍ഷമായിട്ടും ആ പ്രണയത്തിന് അല്‍പ്പം പോലും
ഇളക്കമില്ല…എന്നിട്ടും ഇതെന്ത് ഭ്രാന്ത് ആണ് എനിക്ക് അച്ഛനോടു തോന്നുന്നത് എന്ന്
ഞാന്‍ പലവട്ടം ചിന്തിച്ചു….”
അവള് തുടര്‍ന്നു.
“പിന്നെ ഞാനും അറിഞ്ഞു …ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതിന്‍റെ ഇരട്ടിയില്‍ അച്ചന് എന്നെയും
ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്….ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നിടത്ത് ഒക്കെ അച്ഛനും
നോക്കുന്നുണ്ട്….എന്റെ എല്ലാ രഹസ്യസമയങ്ങളിലും ഞാന്‍ അച്ഛനെ പ്രണയിച്ചു….ഒരു
സമയമൊഴിച്ച്….”
തന്റെ ദേഹം ഇതുവരെയറിയാത്ത ഒരു ഉഷ്ണമഴയില്‍ കുതിരുന്നത് ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍
അറിഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ മോഹനേട്ടന്‍റെ മാത്രം ആയിമാറുന്ന ആ പ്രത്യേക സമയമൊഴികെ….”
അദ്ധേഹത്തിന്റെ നോട്ടത്തിലെ ചോദ്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അവള് ഉത്തരം പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് സത്യത്തില്‍ ആ ഗാര്‍ഡന്‍ കാണുമ്പോഴൊക്കെ തോന്നും….”
വിനീത അല്‍പ്പം അകലെയുള്ള കോളേജ് ഗാര്‍ഡനിലേക്ക് വിരല്‍ ചൂണ്ടി.
“കാറ്റില്‍ അങ്ങനെ പൂക്കള്‍ അനങ്ങുമ്പോഴും പൂക്കള്‍ക്ക് മേലേ ചിത്രശലഭങ്ങളുടെ
നിറങ്ങള്‍ താഴ്ന്നിറങ്ങുമ്പോഴും എനിക്ക് അച്ഛന്റെ കൂടെ അതിലൂടെ നടക്കാന്‍….”
തന്റെ ഞരമ്പുകളില്‍ തിളയ്ക്കുന്ന ഉഷ്ണരക്തത്തേക്കാള്‍ താപം അപ്പോള്‍ വിനീതയുടെ
കണ്ണുകളില്‍ അദ്ദേഹം കണ്ടു.
“കൂടുതല്‍ സങ്കല്‍പ്പിക്കും അപ്പോള്‍….സങ്കല്‍പ്പത്തില്‍ എത്രവേണമെങ്കിലും കൂടുതല്‍
സങ്കല്പ്പിക്കാമല്ലോ….എന്റെ കൈയില്‍ പിടിക്കുന്നത്….അവിടെ ഞാന്‍ മുഖം അമര്‍ത്തി
കിടക്കുന്നത്…അതൊക്കെ…”
ബ്രഹ്മചാരിയായ പുരോഹിതന്‍ മുമ്പിലെ യുവസുന്ദരിയുടെ വാക്കുകള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ പ്രണയ
ലോലുപനായി. അദ്ധേഹത്തിന്റെ ഭംഗിയുള്ള അധരത്തില്‍, വിശുദ്ധ വചനങ്ങള്‍ പ്രകാശം
കൊടുത്ത കണ്ണുകളില്‍, പേലവമാര്‍ന്ന കവിളുകളില്‍ കാമത്തിന്‍റെ പരിമളം നിറച്ച
നോട്ടത്തിലൂടെ അവള് ഊഷ്മളമായി തൊട്ടു.
“പിന്നെ ഓര്‍ക്കും …പാടില്ല…എന്നെ മാത്രം സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു
ഭര്‍ത്താവുണ്ട്….അയാള്‍ക്ക് ഒരു നല്ല മനസ്സും ഹൃദയവുമുണ്ട്….ഒരേയൊരു കുഴപ്പം
മാത്രം…ചെറുതല്ലെങ്കിലും ആ കുഴപ്പം അയാള്‍ക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിന് മുമ്പില്‍
ഞാന്‍ കാര്യമാക്കുന്നില്ല…”
“എന്താ അത്? ആ കുഴപ്പം?”
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ ചോദിച്ചു.
“അദ്ധേഹത്തിന് എന്നെ ഗര്‍ഭിണിയാക്കാനുള്ള കഴിവ്…അത് മാത്രം…”
കണ്ണുകളില്‍ ഈറന്‍ നിറച്ച് വിനീത പറഞ്ഞു.
“….. ചില ആഗ്രഹങ്ങള്‍ നടത്തിയെടുക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ സുഖമാണ് ആ ആഗ്രഹങ്ങള്‍
ത്യജിക്കുന്നത്…. ഞാന്‍ അച്ഛനോടു ചെയ്യാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആ സുഖങ്ങള്‍ വേണ്ടന്ന്
വെക്കുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്…”
ദൂരെ യൂക്കാലിപ്റ്റസ് മരങ്ങള്‍ വളര്ന്ന് നില്‍ക്കുന്നതിനപ്പുറം കാണാവുന്ന
ദേവാലയത്തിന്‍റെ ഗോപുരത്തിലെക്ക് അദ്ദേഹം നോക്കി. അവിടെ പ്രാവുകള്‍ പറന്നുയരുകയും
താഴുകയും ചെയ്യുന്നത് അദ്ദേഹം കണ്ടു.
“ഒന്‍പതില്‍ പഠിക്കുമ്പോഴാണ് എന്റെ ആദ്യപ്രണയം,”
പുരോഹിതന്‍ പ്രാവുകളില്‍ നിന്ന്‍ നോട്ടം മാറ്റി അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി.
“അപ്പന്‍റെ പണിക്കാരനായിരുന്നു ചാക്കോ. ആളുകള്‍ ഒക്കെ പുതുക്രിസ്ത്യാനികള്‍
എന്നൊക്കെ വിളിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു വല്ലാത്ത അപകര്‍ഷതയാരുന്നു
അവര്‍ക്ക്….അയാളുടെ മകളായിരുന്നു സെലിന്. എന്റെ കൂടെയാരുന്നു പഠിച്ചിരുന്നെ.
അവളെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരിയെ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. കറുത്ത സുന്ദരി. അവള്
അടുത്തുള്ളപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മറ്റൊരാള്‍ ആയിരുന്നു. പേടിച്ചാണ് ഞാന്‍ അവളെ എന്റെ ഇഷ്ടം
അറിയിച്ചത്…. ഒരുമിച്ചുള്ള ജീവിതവും മറ്റും അസാധ്യമാണ് എന്ന് അവള് പറഞ്ഞെങ്കിലും
എന്റെ വിഷമം കണ്ടിട്ടോ എന്തോ എന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം ഒന്നും കുറച്ചില്ല….അവളുടെ പുഞ്ചിരി
മാത്രം മതിയാരുന്നു എനിക്ക് ഒരു ദിവസത്തെ ഊര്‍ജ്ജത്തിന്….”
പുരോഹിതന്‍റെ മിഴികള്‍ വീണ്ടും ദേവാലയ ഗോപുരത്തിലേക്ക് നീണ്ടു.
“ഒരു മഴക്കാലത്ത് ഞാനും അവളും ഒരു തടിപ്പാലം മുറിച്ച് കടന്ന്‍ സ്കൂളിലേക്ക്
പോകുവാരുന്നു…”
മിഴികള്‍ തുടച്ച് അദ്ദേഹം തുടര്‍ന്നു.
“സെലിനോട് ഉറക്കെ വര്‍ത്താനം പറഞ്ഞു പോകുന്നതിനെടെ പാലത്തില്‍ ഞാന്‍
ശ്രദ്ധിച്ചില്ല…തെന്നി പുഴേലെ കലങ്ങി മറങ്ങി കുതിച്ചൊഴുകുന്ന വെള്ളത്തിലേക്ക് വീണു.
എനിക്ക് നീന്താന്‍ അത്ര വശവില്ല എന്നറിയാരുന്ന സെലിന് വെള്ളത്തിലേക്ക് ചാടി.
എന്‍റെത്രേം നീന്താന്‍ അറീത്തില്ലാരുന്നു അവള്‍ക്ക്….”
അദ്ധേഹത്തിന്റെ ശബ്ദം ഇടറി.
വിനീത അദ്ധേഹത്തിന്റെ കൈയ്യില്‍ സ്വാന്താനത്തോടെ പിടിച്ചു.
“ഒഴുകിയലറുന്ന വെള്ളത്തിലൂടെ വന്ന് അവള് എന്നെ വലിച്ച് ഒരു വിധത്തില്‍ കരേലെ
ആറ്റുവഞ്ചിച്ചെടിയേ പിടിപ്പിച്ചു. അവളും പിടിക്കാന്‍ തൊടങ്ങുമ്പഴാ… കടപുഴകി ഒഴുകി
വന്ന ഒരു വലിയ മരം അവളെ തട്ടി വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇട്ടത്…. മനസ്സ് നൊന്ത് ഞാനും അവളെ
പിടിക്കാന്‍ ചാടി….പക്ഷെ…”
കണ്ണുനീര്‍ ധാരധാരയായി അദ്ധേഹത്തിന്റെ കവിളിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങി.
“കരേല്‍ അവളും ഞാനും അടിഞ്ഞു ടീച്ചറെ….എനിക്ക് അല്‍പ്പപ്രാണന്‍ ഒണ്ടാരുന്നു.
സെലിന്‍റെ പ്രാണന്‍ അങ്ങ് മേലേക്ക് പോയാരുന്നു…”
പ്രാവുകളുടെ ചിറകടിയൊച്ച അവരിരുവരും കേട്ടു.
“ബോധം വന്നപ്പം ആദ്യം തെരക്കീത് സെലിനെയാ. അപ്പോഴേക്കും അവള്‍ടെ അടക്ക്
കഴിഞാരുന്നു. അവടെ കുഴിമാടത്തിപ്പോയി പ്രാര്‍ഥിച്ചു. കരഞ്ഞു ….
തീരുമാനിച്ചു….ലൈഫില്‍ ഇനി പെണ്ണില്ല…അങ്ങനെ ഒക്കെ തീരുമാനിക്കാന്‍ ആ കുഞ്ഞ്
പ്രായത്തി എവിടുന്ന് ധൈര്യം കിട്ടീന്ന് അറീത്തില്ല. അത്രക്ക് ചോരേല്‍ പിടിച്ച
ഇഷ്ടവാരുന്നു അവളോട്‌ എനിക്ക്….”
അച്ചന് നിശ്വസിച്ചു.
“പത്താം ക്ലാസ് പാസായത് ഫസ്റ്റ്‌ ക്ലാസ്സിലാ”
പുരോഹിതന്‍ തുടര്‍ന്നു.
“എന്നെ ഡോക്റ്ററായി കാണാന്‍ കൊതിച്ച അമ്മച്ചിയോടും അപ്പച്ചനോടും ഞാന്‍ പറഞ്ഞു,
എനിക്ക് അച്ഛനായാ മതി. അന്ന് രാത്രി അമ്മച്ചി കഞ്ഞീം കുടിച്ചില്ല, ഒറങ്ങീം ഇല്ല.
എന്നതാന്ന് വെച്ചാ നാല് പെങ്ങന്മാര്‍ക്കും ഒറ്റയാങ്ങളയാ ഞാന്‍. നമ്മടെ ഒക്കെ
വിശ്വാസം ആണ്‍മക്കളല്ലേ കുടുമ്മം നിലനിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് പോകുന്നെ…”
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ നിര്‍ത്തി അവളെ നോക്കി. വിനീത കണ്ണുകള്‍ തുടയ്ക്കുന്നത് കണ്ട്‌
അദ്ദേഹം പുഞ്ചിരിച്ചു.
“അഞ്ച് കൊല്ലം മുമ്പ് ടീച്ചറീ കോളേജില്‍ വന്നില്ലേ?”
ഫാദര്‍ തുടര്‍ന്നു.
“പാലമറ്റം തറവാട്ടീന്ന് ഒരു മേനോന്‍ കൊച്ച് ഇന്റര്‍വ്യൂ റൂമില്‍ വെയ്റ്റ്
ചെയ്യുന്നു എന്ന് പ്യൂണ്‍ ഭാസ്ക്കരന്‍ പറഞ്ഞ് വന്നതാ ഞാന്‍. ഡോര്‍ തൊറന്നു അകത്ത്
കേറിപ്പം നാനൂറു വാള്‍ട്ടിന്‍റെ ഷോക്കാ. സെലിന് തിരിച്ച് വന്നേക്കുന്നു. അതെ കണ്ണ്
അതെ മൂക്ക് അതെ കിറി..നെറം മാത്രവേ വ്യത്യാസം ഒള്ളൂ….എനിക്ക് അന്ന് ഏതാണ്ടൊക്കെയോ
തോന്നി എന്റെ ടീച്ചറെ….സെലിന്‍റെ ആഗ്രഹോം ടീച്ചര്‍ ആകാനാരുന്നു…”
“അപ്പം അന്നത്തെ ആ നോട്ടത്തിന്‍റെ കാരണം അതാരുന്നല്ലേ?”
വിനീത ചിരിച്ചു.
“ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു, അച്ഛനാ എന്നിട്ടും എന്നാ ഒരു നോട്ടവാ! കോരിക്കുടിക്കുന്നപോലെ!
പിന്നെ ഒരു നിതീഷ് ഭരദ്വാജ് ലുക്ക് ഉള്ളത് കൊണ്ട് അങ്ങ് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു. ചെറിയ
ഒരു സുഖോം തോന്നി. അന്ന് കല്യാണം ഒന്നും കഴിഞ്ഞില്ലാരുന്നല്ലോ….പിന്നെ എപ്പഴോ
അച്ഛനെപ്പറ്റി കൂടുതല്‍ അറിഞ്ഞു. സഭേലെ വിപ്ലവകാരി! ചാരിറ്റി വര്‍ക്ക്…പിന്നെ
ഭയങ്കര പാണ്ഡിത്യം….മ്യൂസിക് കമ്പോസര്‍….എന്റെ ചങ്കും കരളുമൊക്കെ അങ്ങ് കവര്‍ന്നു,
കള്ളന്‍ അച്ചന്! എന്നാലും കൊത്തി അടക്കി. പുരോഹിതന്‍. എന്തായാലും ഒരുമിച്ച്
ജീവിക്കാന്‍ കഴിയില്ല…കല്യാണം കഴിയുമ്പം പ്രേമം ഒക്കെ മാറും എന്ന് വിചാരിച്ചു.
എവടെ? എന്നാ സാവിത്രിയും ശീലാവതിയും ഒക്കെ ആക്കാന്‍ നോക്കിയാലും കള്ളത്തിരുമാലീടെ ഈ
കൊതിപ്പിക്കുന്ന കണ്ണും കവിളും ചുണ്ടും ശബ്ദോം കേള്‍ക്കുമ്പോ അപ്പൊ തന്നെ ദേഹം
ചുട്ടുപഴുക്കാന്‍ തുടങ്ങും. സെക്സില്‍ മോഹന് പുലിയാണേലും എന്നെ ഗര്‍ഭിണിയാക്കാന്‍
കക്ഷിക്ക് പറ്റില്ല എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ ഇഷ്ടം അങ്ങ് വല്ലാതെ നീറിപ്പിടിക്കാന്‍
തുടങ്ങി…”
അസ്തമയമടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
പക്ഷികള്‍ കൂടണയുന്നു.
“സപ്രയുണ്ടാരുന്നതാ. ഇന്ന്‍ പോയില്ല,”
ദേവാലയ മണി വീണ്ടും മുഴങ്ങിയപ്പോള്‍ ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഇന്ന്‍ നേരത്തെ ചെല്ലാന്നു ഞാനും മോഹനോട് പറഞ്ഞതാ,”
വിനീതയും എഴുന്നേറ്റു.
അച്ഛനും.
“ഇന്ന്‍ മറക്കാന്‍ പറ്റില്ല,”
വിനീത പറഞ്ഞു.
“എന്റെ ആദ്യത്തെ അവിഹിതബന്ധം ഒരു വണ്‍ വേ അല്ലന്ന്‍ സന്തോഷത്തോടെ അറിഞ്ഞ ദിവസവാ
ഇന്ന്‍…”
അച്ചന് പുഞ്ചിരിച്ചതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
അവള് ഗാര്‍ഡന്‍റെ സമീപം പാര്‍ക്ക് ചെയ്തിരുന്ന തന്റെ സ്കൂട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക്
നടക്കാന്‍ തിരിഞ്ഞു.
പുരോഹിതന്‍ അവളെ നോക്കി നിന്നു.
അവള് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഹൃദയത്തിന്‍റെ താളം തെറ്റിക്കുന്നത്‌ പോലെ അതീവ വശ്യമായി
അദ്ധേഹത്തെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അദ്ദേഹവും.
“അച്ഛാ,”
അവള് വിളിച്ചു.
അദ്ദേഹം ‘എന്താ?’ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ അവളെ നോക്കി.
“പെണ്ണിനെ ചുംബിച്ചാല്‍ ബ്രഹ്മചര്യ വ്രതം നഷ്ടപ്പെടുമോ?”
“അതിന് ചുംബിക്കണം എന്നില്ല…”
അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
“മനസ്സ് കൈവിട്ടാല്‍ ..മനസ്സ് കൊണ്ട് അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചാല്‍ മതി…”
“ആണോ?”
അവള് ചിരിച്ചു.
“എന്താ ചിരിച്ചേ?”
“അത് നന്നായി എന്നോര്‍ക്കുവാരുന്നു,”
അവള് പറഞ്ഞു. അദ്ധേഹത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് അവള് വീണ്ടും വന്നു. “ഏതായാലും അച്ചന്
മനസ്സ് കൊണ്ട് ബ്രഹ്മചര്യം നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു….”
അദ്ധേഹത്തിന്റെ വളരെയടുത്ത് അവള് നിന്നു.
നിശ്വാസം അദ്ധേഹത്തിന്റെ മുഖത്ത് പതിപ്പിക്കുന്ന വിധത്തില്‍.
കാറ്റില്‍ അവളുടെ സുഗന്ധമുള്ള മുടിയിഴകള്‍ അദ്ധേഹത്തിന്റെ കവിളിനെ സ്പര്‍ശിച്ചു.
“എങ്കില്‍…എങ്കില്‍….അച്ഛന്റെ സ്വന്തം സെലിന്…അവള്‍ക്ക് ഒരു ചുംബനം നല്‍കിക്കൂടെ?”
സങ്കീര്‍ത്തനത്തിന്റെ ശുഭ്രഭംഗിയുള്ള മന്ത്രണം പോലെ അവള് ചോദിച്ചു.
ഉടലും മനസ്സും ആത്മാവും ഇളകിയമര്‍ന്നു വിനീത അത് ചോദിക്കുമ്പോള്‍.
വിലക്കപ്പെട്ട കനികള്‍ നിറഞ്ഞ മരത്തിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞുകയറുന്ന നാഗങ്ങള്‍ പോലെ
പുരോഹിതന്‍റെ കവിളിലേക്ക് വിനീതയുടെ മുടിയിഴകള്‍ ചിതറി വീണു.
പുരോഹിതന്‍റെ ഗബ്രിയേല്‍ മാലാഖയുടെ ചുണ്ടുകളില്‍ നിന്ന്‍ കുന്തിരിക്കത്തിന്‍റെ
വിശുദ്ധ ഗന്ധം വിനീതയെ തൊട്ടു.
മലരിതള്‍ പോലെ മൃദുവായ അവളുടെ അധരത്തില്‍ പുരോഹിതന്‍ ചുംബിച്ചു.
“സെലീനേ….”
അദ്ദേഹം അവളെ വിളിച്ചു.
തന്റെ തോളില്‍ അമര്‍ന്ന വൈദികന്‍റെ മലിനപ്പെടാത്ത കൈകളിലേക്ക് അവള് നോക്കി.
“ഈ കൈ കൊണ്ട് ഒരു തവണ…ഒരു തവണ മാത്രം….സെലിന് ആണ് എന്നോര്‍ത്ത്…സെലിന്‍റെ ആണ്
എന്നോര്‍ത്ത്…എന്റെ മുലയില്‍ ഒന്ന്‍ പിടിക്കാമോ….സക്രാരിയില്‍..തിരുനിവാസത്തില്‍
നില്‍ക്കുന്ന വൈദികന്‍ അതില്‍ തൊട്ടാല്‍..ചിലപ്പോള്‍ അതിലെ ഞരമ്പുകളില്‍ പാല്‍
നിറഞ്ഞേക്കാം….ഒന്ന്‍ …ഒരു തവണ…കുഞ്ഞ് കുടിക്കേണ്ട മുലക്കണ്ണുകള്‍…ഒന്നങ്ങ്
അമര്‍ത്തിയാല്‍……”
സെലിന് യാചനയോടെ അദ്ധേഹത്തെ നോക്കി.
“പിന്നീട് ..ഒരിക്കലും അങ്ങയുടെ വിശുദ്ധി….അങ്ങ് സെലിനോടും സഭയോടും ചെയ്തിരിക്കുന്ന
വാഗ്ദത്തം തെറ്റിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ആവശ്യപ്പെടില്ല….ഒരു തവണയല്ലാതെ….”
പുരോഹിതന്‍ വീണ്ടും ചുണ്ടുകള്‍ വീണ്ടും അവളുടെ അധരത്തില്‍ അര്‍പ്പിച്ചു.
തോളിലിരുന്ന കൈകള്‍ രണ്ടും അവളുടെ മാറിനെ സ്പര്‍ശിച്ചു.
“ഓഹ്…എന്റെ…”
വിനീത കോരിത്തരിച്ചു.
ലബാനോനിലെ പരിമളത്തേക്കാള്‍ സൌരഭ്യമുള്ള വൈദികന്‍റെ കൈകള്‍ നീല സാരിയ്ക്ക്
മുകളില്‍, ഉയര്‍ന്നു താഴുന്ന മുലകളുടെ തുറിപ്പില്‍ അമര്‍ന്നു. കുഞ്ഞാടിനെ
സ്പര്‍ശിക്കുന്ന വാത്സല്യത്തോടെ അദ്ദേഹം അവയെ തഴുകി. ബ്ലൌസില്‍, ബ്രായ്ക്കുള്ളില്‍
ഉരഞ്ഞമര്‍ന്ന്‍ കിടന്ന മുലക്കണ്ണുകള്‍ അദ്ധേഹത്തിന്റെ വിരല്‍ സ്പര്‍ശമറിഞ്ഞപ്പോള്‍
വീര്‍ത്ത് കല്ലിച്ചു.
ദേവാലയത്തിന് മുകളില്‍ പ്രാവുകള്‍ ചിറകടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള്‍, ദേവാലയ
മണികള്‍ വീണ്ടും മുഴങ്ങിയപ്പോള്‍ അദ്ദേഹം അവളില്‍ നിന്ന്‍ കണ്ണുകള്‍ അടച്ചുകൊണ്ട്
അകന്നു.
കണ്ണുകള്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ അവള് തൊഴുകൈകളോടെ നില്‍ക്കുകയാണ്.
“ചെല്ല് ടീച്ചറെ …”
മൃദുവായ ശബ്ദത്തില്‍ പുരോഹിതന്‍ പറഞ്ഞു.
*****************************************
വിനീത കണ്ണുകള്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ മോഹന് അവളെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ്.
ആദ്യം അവള്‍ക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
പതിയെ കണ്ണുകള്‍ ക്ലോക്കിലേക്ക് നീണ്ടു.
പത്ത് മണി.
“രാത്രിയോ പകലോ ഇത്?”
അവള് ചോദിച്ചു.
അയാള്‍ ചിരിച്ചു.
“പകലാ എന്റെ പെണ്ണേ….”
“ഇത്ര നേരം!”
അവള് വിശ്വാസം വരാതെ അയാളെ വീണ്ടും നോക്കി.
“ഇത്ര നേരം!”
അയാള്‍ കൃത്രിമ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഇന്നലത്തെ കാര്യം വല്ലതും ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ മാഡത്തിന്‌?”
അവള് ഓര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍റെയടുത്ത് നിന്നും തിരികെയെത്തിയപ്പോള്‍ സമയം
ആറര കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
മറ്റേതോ ഒരു ലോകത്ത് നിന്ന്‍ വന്ന പ്രതീതിയാരുന്നു.
ദേഹവും മനസ്സും മുഴുവന്‍ സുഗന്ധം മണക്കുന്നത് അവള് അറിഞ്ഞു.
സ്കൂട്ടര്‍ ഗാരേജില്‍ വെച്ച് സിറ്റൌട്ടിലേക്ക് കയറിയപ്പോള്‍ കറുത്ത ഷോട്ട്സും
ചുവന്ന ടീ ഷര്‍ട്ടുമിട്ട് മോഹന് നില്‍ക്കുന്നു.
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ നില്‍ക്കുന്നതായാണ് അവള്‍ക്ക് തോന്നിയത്.
ആ തോന്നലില്‍ സാരിക്കുമുകളിലൂടെ ഒരു കൈ കൊണ്ട് മുലയിലും മറ്റേക്കൈകൊണ്ട്‌ പൂറിലും
പതിയെ ഞെക്കിക്കൊണ്ട് അവള് സിറ്റൌട്ടിലേക്ക് കയറി.
“മോഹന്,”
അവള് വിളിച്ചു.
“ആ നക്ഷത്രെലേക്ക് വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് രണ്ട് പാഴ്സല്‍ വരുത്തിക്ക്….ഇന്ന്‍ ഫ്രീയല്ല…നോ
കുക്കിംഗ്…”
“അതിന് നീ തന്നെയല്ലല്ലോ എന്നും കുക്ക് ചെയ്യുന്നേ…ഞാനും കൂടിയല്ലേ?”
അടുക്കളയില്‍ തൊട്ടുരുമ്മി നിന്ന്‍ വിനീതയുടെ മുലകള്‍ ഞെക്കിയും നൈറ്റി പൊക്കി
ചന്തികള്‍ കശക്കിയും പാന്റി വലിച്ച് താഴ്ത്തി അവളുടെ പൂറില്‍ ഇടയ്ക്കിടെ വിരല്‍
കയറ്റിയും ബര്‍മുഡ താഴ്ത്തി വെച്ച് അവളെക്കൊണ്ട് കുണ്ണ പിടിപ്പിക്കുന്നതും ഒക്കെ
നഷ്ടമാകുമല്ലോ എന്നതോര്‍ത്ത് മോഹവിവശനായി മോഹന് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ നേരം മാത്രം നഷ്ടവാകൂന്ന് ഓര്‍ത്ത് പറഞ്ഞതല്ല…”
അകത്ത് കയറുന്നതിനിടയില്‍ ഷോട്ട്സിന് മുകളിലൂടെ അയാളുടെ അരയിലേ കുണ്ണപ്പാട് നോക്കി
ഞെക്കിക്കൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“നിന്റെം നേരം നഷ്ട്ടപ്പെടും. അതും ലാഭിക്കാനാ ഞാന്‍ പൊറത്ത്ന്ന്‍ പാഴ്സല്‍
വാങ്ങാന്‍ പറഞ്ഞെ…”
“അപ്പം?”
അദ്ഭുതപ്പെട്ട് മോഹന് ചോദിച്ചു.
“അപ്പോം കിപ്പോം ഒന്നുവില്ല…നീ കുളി കഴിഞ്ഞതല്ലേ?”
“ആ..കഴിഞ്ഞതാ..എന്നാ?”
“എങ്കില്‍ നല്ല ലൈറ്റ് സ്മെല്‍ ഒള്ള ഒരു പെര്‍ഫ്യൂം മേത്തടിക്ക്….വലിച്ചാരുന്നോ?”
“ഒന്ന്‍ രണ്ടെണ്ണം…”
“ഒന്നുരണ്ടെണ്ണം!”
അവള് ഒച്ചയിട്ടു.
“എന്നാ ശരിക്ക് ബ്രഷ് ചെയ്യ്‌….എന്നിട്ട് ബെഡ് റൂമിലേക്ക് ചെല്ല്….നക്ഷത്രേന്ന്‍
പാഴ്സല്‍ ഡെലിവറി ചെയ്യുന്ന ബോയ്‌ വരുമ്പോ മാത്രം പൊറത്ത് എറങ്ങിയാ മതി…”
അവള് പറയുന്നത് സത്യമാണോ എന്ന് സംശയിച്ചുകൊണ്ട് മോഹന് തലയാട്ടി. മൊബൈല്‍ ഫോണ്‍
തുറന്നു നക്ഷത്ര ഹോട്ടലിലേക്ക് ഭക്ഷണം ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്തു.
വിനീത പെട്ടെന്ന് കുളികഴിഞ്ഞ് ചുവന്ന ബ്രായും പാന്റിയുമണിഞ്ഞു. ബിസിനസ് ടൂറില്‍
മലേഷ്യയില്‍ നിന്ന്‍ മോഹന് കൊണ്ടുവന്ന സുതാര്യമായ സ്ലീവ് ലെസ്സ് ഗൌണ്‍ അവള്
അണിഞ്ഞു. മുട്ടിനു മുകളില്‍ എത്തിയ ആ ഗൌണ്‍ ധരിച്ച് കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കി അവള്
തൃപ്തി വരുത്തി. കണ്ണാടിയില്‍ ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും നോക്കി തന്റെ ശരീരത്തിന്‍റെ
അനുപമമായ അംഗലാവണ്യത്തില്‍ മനം നിറഞ്ഞു പുഞ്ചിരിച്ചു.
പിന്നെ ഡൈനിംഗ് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.
ഡൈനിംഗ് ടേബിളില്‍ ഭക്ഷണം ക്രമീകരിക്കുകയായിരുന്ന മോഹന് അവളെ കണ്ട്‌ വിസ്മിത
നേത്രനായി. താന്‍ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത വിസ്മയരൂപമാണ്‌ തന്റെ നേരെ മദാലസമായി
ചുവടു വെച്ച് അടുക്കുന്നത്. നേര്‍ത്ത, സുതാര്യമായ വെളുത്ത ഗൌണില്‍, ബിക്കിനി
ബ്രായില്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിക്കിടക്കുകയാണ് അവളുടെ മുലകള്‍. ഓരോ ചലനത്തിലും അവ
തുള്ളിക്കുതിക്കുന്നു. ശരീരത്തോട് പറ്റിചേര്‍ന്ന്‍ കിടക്കുന്ന ആ വസ്ത്രം അവളുടെ
ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും തടിച്ചു മദാലസമായ വെളുത്ത തുടകളും ഉരുണ്ടുവിരിഞ്ഞു തള്ളി
നില്‍ക്കുന്ന നിതംബഗോളങ്ങളും വ്യക്തമായി തുറന്നുകാണിക്കുന്നുണ്ട്.
മനോഹരമായ, സമൃദ്ധമായ മുടി തോളിനിരുവശത്തും ഓളം വെട്ടുന്നു. ഭംഗിയുള്ള അധരത്തില്‍
നനവ് പടര്‍ന്നിരുന്നു. കണ്ണുകളില്‍ മദഭരമായ, പ്രണയപുഷ്പ്പങ്ങള്‍ തളിര്‍ത്തിരുന്നു.
“വോഡ്ക ഇരുപ്പില്ലേ?”
അവള് ചോദിച്ചു.
അതിന് ഉത്തരം പറയാതെ അയാള്‍ പിമ്പിലെ വുഡന്‍ കേയ്സ് തുറന്നു. സ്മിര്‍നോഫിന്‍റെ ഒരു
ബോട്ടില്‍ എടുത്തു. രണ്ട് കറാഫും എടുത്തു. വോഡ്ക സാവധാനം കറാഫുകളിലേക്ക് ചരിച്ചു.
അവള് അയാളോട് ചേര്ന്ന് നിന്നു.
അവര്‍ കറാഫുകള്‍ കയ്യിലെടുത്തു.
“എന്റെ ചെക്കന്‍റെ സന്തോഷത്തിന്…”
അവള് കറാഫ് അവന്‍റെതില്‍ മുട്ടിച്ചു.
“എന്റെ പെണ്ണിന്‍റെ സന്തോഷത്തിന്…”
അവനും പറഞ്ഞു.
അപ്പോള്‍ ദൂരെ അമ്പലത്തില്‍ നിന്ന്‍ മണിയൊച്ച കേട്ടു. അവള് ഫാദര്‍
ഉലഹന്നാനെയോര്‍ത്തു. അദ്ദേഹം ചുംബിച്ച അധരത്തില്‍ അവള് വോഡ്ക മുട്ടിച്ചു. അദ്ദേഹം
അമര്‍ത്തിതഴുകിയ തന്റെ മുലകളിലേക്ക് അവള് നോക്കി. ഇപ്പോഴും ആ ഓര്‍മ്മയില്‍
ത്രസിച്ച് വിതുമ്പുകയാണ് മുലകള്‍! ഒരിറക്ക് കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞ് അവള് അയാളോട്
ചേര്ന്ന് നിന്നു. അപ്പോള്‍ അവള് ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍റെ സാന്നിധ്യമറിഞ്ഞു. മോഹന് ഈ
പരിസരത്ത് ഇല്ലേയില്ല. പകരം അച്ഛനാണ് തന്നെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുന്നത്. വോഡ്ക
മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച് അവള് മോഹന്‍റെ അധരം കടിചീമ്പി വലിച്ചു. അച്ഛന്റെ ചുണ്ടിന്
ഇത്രേം രുചിയോ ? അവള് ചോദിച്ചു. മോഹന് അവളെ തിരിച്ചു ചുംബിച്ചു. അച്ചന്
ചുംബിക്കുമ്പോള്‍ ഇത്രേം തരിപ്പോ? അവള് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
ചുംബനത്തിന് ശേഷം ഡൈനിംഗ് ടേബിളിനടുത്തിരുന്ന്‍ അവര്‍ വീണ്ടും ഒരിറക്ക് കൂടി വോഡ്ക
കഴിച്ചു. അപ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക് ചെറുതായി വിശന്നു. പരസ്പ്പരം വായില്‍ വെച്ചുകൊണ്ടുത്ത്
അവര്‍ അന്യോന്യം ഊട്ടി. വിനീതയുടെ ഒരു കൈ ഷോട്ട്സിനുള്ളിലൂടെ അപ്പോള്‍ മോഹന്‍റെ
കുണ്ണയെ തഴുകി താലോലിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. മോഹന്‍റെ കൈയും നൈറ്റി ഉയര്‍ത്തി
അവളുടെ തുടകളുടെ കൊഴുപ്പിലും പാന്‍റ്റീസിന് മുകളിലൂടെ അവളുടെ നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്നു
തുടങ്ങിയ പൂറിലും തഴുകാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു.
“എന്റെ പൂറില്‍ അച്ചന് ആദ്യമായി ആണ് തൊടുന്നത്…”
അവള് പതിയെ പറഞ്ഞു.
“എന്താടീ?”
പാന്‍റ്റീസ് അകത്തി പൂറിലെ നനവിലേക്ക്, കൊഴുത്തുമുറ്റിയ പിളര്‍പ്പിലേക്ക് വിരല്‍
കടത്തി മോഹന് ചോദിച്ചു.
“ഒന്ന്‍വില്ല ശരിക്ക് കുത്താന്‍ പറഞ്ഞതാ…”
ഇടയ്ക്ക് കൈയ്യിലെ ഭക്ഷണത്തിന്റെ അംശം പറ്റാതെ, മോഹന്‍റെ കുണ്ണയില്‍ നിന്ന്‍ കൈ
മാറ്റാതെ അവള് ഗൌണിന്‍റെ കുടുക്ക് അകത്തി.
“മൊലേലും പിടിക്ക് അച്ഛാ…”
അവസാനത്തെ ‘അച്ഛാ’ എന്ന വാക്ക് മോഹന് കേള്‍ക്കാതിരിക്കാന്‍ അവള് ശ്രദ്ധിച്ചു.
മോഹന്‍റെ കുണ്ണ ശരിക്ക് പിടിച്ച് അടിക്കുകയായിരുന്നതിനാല്‍ അവളുടെ കൈ മുഴുവന്‍
അവന്‍റെ പ്രീക്കം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. അവളുടെ പൂറില്‍ അയാളുടെ വിരലിന്‍റെ വേഗം
ഏറെയായിരുന്നതിനാല്‍ അവന്‍റെ കൈയ്യും അവളുടെ മദജലത്താല്‍ നനഞ്ഞ് കുഴഞ്ഞു.
“ബെഡ് റൂമില്‍ പോകുന്നേന് മുമ്പ് ഇവിടെ വെച്ച് എന്നെ ഒന്നൂക്കണം…”
മുലകള്‍ പുറത്തെടുത്ത് അതില്‍ കടിക്കുന്ന മോഹനോട് അവള് പറഞ്ഞു. പിന്നെ ശബ്ദം
താഴ്ത്തി അവനെ കേള്‍പ്പിക്കാതെ “കേട്ടോ അച്ഛാ” എന്നും.
മേശപ്പുറത്ത് നിന്ന്‍ ബോട്ടിലെടുത്ത് അവര്‍ ഇരുവരും കൈകള്‍ കഴുകി. സമീപത്തിരുന്ന
ഒരു കസേര താനിരുന്ന കസേരയോട് ചേര്‍ത്ത് വെച്ച് അവള് അതിലേക്ക് മലര്‍ന്ന് കിടന്നു.
അവളുടെ ഗൌണ്‍ അരവരെ പൊങ്ങി. ചുവന്ന പാന്‍റ്റീസ് നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്നു കിടന്നത് അവന്‍
നോക്കി.
“അമര്‍ത്തി ഒരുമ്മ താ അച്ഛാ പൂറില്‍…”
അവള് മോഹനോട് പറഞ്ഞു.
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാനെയല്ലാതെ അവള് ആ മുറിയില്‍ വേറെ ആരെയും കണ്ടില്ല.
മോഹന്‍റെ മുഖം അരക്കെട്ടിലേക്ക് താഴ്ന്ന് വരുന്നതും നനഞ്ഞ പാന്‍റ്റീസില്‍
മുട്ടുന്നതും പൂറു അതിന്‍റെ മര്‍ദത്തില്‍ സുഖകരമായി ഞെരുങ്ങുന്നതും അറിഞ്ഞു അവള്
കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു. അപ്പോള്‍ ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍റെ മുഖം കൂടുതല്‍ വ്യക്തമായി….
മോഹന്‍റെ നാവിനും ചുണ്ടുകള്‍ക്കും പല്ലുകള്‍ക്കും അനായാസം കയറിയിറങ്ങാന്‍ വേണ്ടി
അവള് കവകള്‍ മാക്സിമം വിടര്‍ത്തിപ്പോളിച്ചു വെച്ചു.
വോഡ്ക സിരകളില്‍ അഗ്നിപടര്‍ത്താന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. കാമത്തെ അത് കൂട്
തുറന്നുവിട്ടു. ശരീരത്തിന് അത് ഊര്‍ജ്ജത്തിന്‍റെ ഇതുവരെ കാണാത്ത വേഗം നല്‍കി.
കസേരകള്‍ക്ക് മേലേ കവകള്‍ അകത്തി കിടക്കുന്ന വിനീതയുടെ പൂറിലേക്ക് മോഹന്‍റെ കുണ്ണ
കുത്തിക്കയറുമ്പോള്‍, അവന്‍റെ തലയ്ക്ക് പിമ്പില്‍ ആവേശത്തോടെ കൈകള്‍ ചേര്‍ത്ത് അവനെ
കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ തന്നോട് ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവള് പുലമ്പി.
“എന്റെ അച്ഛാ …കൊല്ലെന്നെ..സുഖിപ്പിച്ച് സുഖിപ്പിച്ച് കൊല്ലൂ…”
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ തറയില്‍ അവളെ അന്ന് രാത്രി ഉറക്കിയില്ല. അല്ലെങ്കില്‍ ഫാദര്‍
ഉലഹന്നാന്‍ തറയിലിനെ അവള് അന്ന് രാത്രി ഉറക്കിയില്ല. ഡൈനിംഗ് ടേബിളില്‍ നിന്ന്‍
ഹാളില്‍, ഹാളില്‍ നിന്ന്‍ ബെഡ് റൂമില്‍….തുണിയില്ലാതെ അവര്‍ ടെറസ്സിലേക്ക്
ഓടിക്കയറി. നിലാവ് വളര്‍ന്ന വെളിമ്പുറങ്ങളിലേക്ക് നോക്കി ആവേശം ചോര്‍ന്നുപോകാതെ
ജീവിതത്തില്‍ ഇതുവരെ അറിയാത്ത മാരകേളികളില്‍ മുഴുകി.
ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ നാലാമതും അവളുടെ പൂറിലേക്ക് ശുക്ലം ചീറ്റിച്ചപ്പോള്‍ സമയം
വെളുപ്പിന് നാലുമണി.
“മടുത്തോ അച്ഛാ?”
മാരത്തോണ്‍ സെക്സിന് ശേഷം തളര്‍ന്ന മോഹനോട് അവള് ചോദിച്ചു.
“ഇനി കിടന്നോ…വെളുപ്പിന് സപ്രാ ഉള്ളതല്ലേ?”
കിടക്കയില്‍ സമീപം കിടന്ന പുരോഹിതന്‍ പെട്ടെന്ന് ദീര്‍ഘനിദ്രയിലേക്ക്
അമര്‍ന്നപ്പോള്‍ അവള് അരുമയോടെ അയാളുടെ മുടിയിഴകള്‍ മാടിയൊതുക്കി. എന്നിട്ട്
നെറ്റിയില്‍ വാത്സല്യത്തോടെ ഉമ്മ വെച്ചു.
“ഉറങ്ങിക്കോ…ഉറങ്ങിക്കോ അച്ചന്…”
മോഹന് സമീപം കിടക്കവേ അവള് പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവളും കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു.
“വല്ലതും ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ മാഡം?”
മോഹന് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
അവള് വീണ്ടും പുഞ്ചിരിച്ചു.
അയാള്‍ സിഗരെറ്റ്‌ കത്തിച്ചു. ഒന്ന്‍ വലിച്ചതിന് ശേഷം അവളുടെ നേരെ നീട്ടി.
അത് വാങ്ങിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ആണ് അവളുടെ ഇടത് കൈ സ്വയമറിയാതെ അടിവയറിലേക്ക്
പോയത്. അവളുടെ മുഖത്ത് പെട്ടെന്ന് ഒരാന്തലുണ്ടായി. മുഖത്ത് ആയിരം സൂര്യന്മാര്‍
ഒരുമിച്ച് പ്രഭ പരത്തി.
“എന്താ?”
അവളുടെ മാറിയ ഭാവത്തിലേക്ക് നോക്കി അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
“സിഗരെറ്റ്‌ വേണ്ട…മാത്രമല്ല….നീയും ഇന്ന്‍ മൊതല്‍ വലിക്കുന്നില്ല. ഞാന്‍ പറഞ്ഞാല്‍
വലി നിര്‍ത്താം എന്ന് നീ എനിക്ക് പ്രോമിസ് ചെയ്തിരുന്നു….”
മോഹന് വീണ്ടും അവളെ ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്തതു പോലെ അവളെ നോക്കി.
“അത്…അത് വിനീത നീ പ്രെഗ്നന്റ് ആകുമ്പം…വയറ്റിലെ കുഞ്ഞിനു ദോഷം
ഒണ്ടാകാണ്ടിരിക്കാന്‍ അല്ലേ?”
അതിനു പെട്ടെന്ന് ഉത്തരം പറയാതെ അവള് അയാളെ നോക്കി മുഴുവന്‍ സ്നേഹവും അധരത്തില്‍
ചാലിച്ച് പുഞ്ചിരിച്ചു. അതിലേക്ക് അയാള്‍ അതിശയത്തോടെ നോക്കി.
“അത് തന്നെയാ പറഞ്ഞെ…കുഞ്ഞിന് ദോഷം ചെയ്യും….”
ഇത്തവണ മുഴുവന്‍ സ്നേഹവും വിസ്മയവും പുഞ്ചിരിയില്‍ ചാലിച്ച് നോക്കിയത്
മോഹനായിരുന്നു.
“എന്താ പറഞ്ഞെ?”
അട്ഭുതത്തിന്‍റെ മലവെള്ളപ്പാച്ചില്‍ അയാളുടെ വാക്കുകളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. അയാള്‍
കൈയ്യിലിരുന്ന പുകയുന്ന സിഗരെറ്റ്‌ ആഷ്ട്രെയില്‍ കുത്തിക്കെടുത്തി.
*******************************************************
ഞായറാഴ്ച്ചയായതിനാല്‍ ഫാദര്‍ ഉലഹന്നാന്‍ വായനയുടെ തുടക്കത്തില്‍ ആയിരുന്നു.
ഉച്ചയൂണ് കഴിഞ്ഞാല്‍ വായനയാണ്. അപ്പോഴാണ്‌ പുറത്ത് ഒരു സ്കൂട്ടര്‍ വന്ന്
നില്‍ക്കുന്നത് അദ്ദേഹം അറിഞ്ഞത്. ശബ്ദത്തില്‍ നിന്ന്‍ തന്നെ അതാരുടെയാണെന്ന്
അദ്ധേഹത്തിന് അറിയാം.
സ്കൂട്ടറില്‍ നിന്നിറങ്ങി വിനീതയുടെ വിമോഹന രൂപം മാവിന്‍റെ ചില്ലകള്‍ക്കും
ഇലച്ചാര്‍ത്തിനുമിടയിലൂടെ തന്നെ സമീപിക്കുന്നത് അദ്ദേഹം കണ്ടു.
തലേ ദിവസം വൈകുന്നേരത്തെ രംഗങ്ങള്‍ അദ്ധേഹത്തിന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിവന്നു.
അദ്ധേഹം ഇരിപ്പിടത്തില്‍ നിന്ന്‍ എഴുന്നേറ്റു.
അദ്ധേഹത്തിന്റെ മുമ്പിലെത്തി അവള് ഹൃദ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എനിക്ക് കുമ്പസാരിക്കണം,”
അവള് പറഞ്ഞു.
അദ്ദേഹം പകപ്പോടെ അവളെ നോക്കി.
“ഞാന്‍ ആശുപത്രിയില്‍ നിന്നാണ് വരുന്നത്…”
അവള് തുടര്‍ന്നു.
“ഞാന്‍ ഗര്‍ഭിണിയാണ്…കുഞ്ഞ് പക്ഷെ എന്റെ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെത്‌ അല്ല…ഞാന്‍ പാപം
ചെയ്തു…”
പുരോഹിതന്‍ വാക്കുകള്‍ക്ക് വേണ്ടിപ്പരതുമ്പോള്‍ വിനീത അദ്ധേഹത്തിന് മുമ്പില്‍
കുമ്പസാരത്തിന് വേണ്ടിമുട്ടുകുത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
[അവസാനിച്ചു]
318600cookie-checkഭംഗിയുള്ള ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ട്