എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു….5

“ഏട്ടാ എനിക്ക് കരച്ചിൽ വരണുണ്ടേ….”

“എന്റെ പൊന്നുമോളെന്തിനാ വെറുതെ…”

രാധികയുടെ കാലുകളുടെ ഇടയിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്തികൊണ്ട് നനവാർന്ന പൂറിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നാവിട്ടുകൊണ്ട് സ്വന്തം ശുക്ലവും രാധികയുടെ പൂർ കുഴമ്പും കൂടെ കലർന്ന രതിതേൻ അജയൻ നക്കി നക്കി കുടിക്കുമ്പോ രാധികയുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടും പുഞ്ചിരി വിടർന്നു…..”ആഹ് ഹാ ….പതിയെ എന്റെ കുട്ടാ …”

സൂര്യനുദിക്കുമ്പോ രാധിക പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു, ഈറൻ കാറ്റ് ജനലിലൂടെ അവളുടെ കുത്തഴിഞ്ഞ മുടിയിഴകളെ തഴുകി. എണീക്കാൻ തുനിഞ്ഞ രാധികയുടെ നഗ്നമായ മേനിയെ അജയൻ ചുറ്റിപിടിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ അടിയിലേക്ക് കിടത്തി.

“ഇച്ചിരി കൂടെ കിടക്കെന്റെ രാധൂട്ടി…”

“അയ്യോ പാല് വാങ്ങാൻ പോണം…”

“പാല് ഇന്നലെ തന്നത് പോരെ നിനക്ക്…” അജയൻ രാധികയുടെ ചെഞ്ചുണ്ടിൽ വിരൽകൊണ്ടമർത്തികൊണ്ട് കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു.

“ഛീ.. വിടെന്നെ…”

രാധിക പാവാടയിട്ടു. സാരിയും വേഗത്തിൽ ചുറ്റിയവള് കുളിക്കാനോടി.

ഉമ്മറത്തെ തുളസിത്തറയിൽ വിളക്ക് വെച്ചുകൊണ്ട് രാധിക നാണി മുത്തശിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. പാല് വാങ്ങിച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. മുറ്റമടിക്കുമ്പോ അജയൻ ജനാലയിലൂടെ അവളെ നോക്കി.
ഇന്നലെ പെണ്ണ് എത്ര പ്രാവശ്യമാണ് ചീറ്റിയതെന്നോർത്തു. വിശ്വേട്ടൻ തിരിച്ചെത്താൻ ഇന്ന് രാത്രിയാകുമെന്നാണ് പറഞ്ഞത്, ആദ്യമായി ജോലിക്ക് പോയിട്ട് വരുവല്ലേ അത്താഴത്തിനു ഇഷ്ടമുള്ള കറികളൊക്കെ വെക്കാൻ രാധികയോട് പറയണം. അല്ലേലും രാധിക അതറിഞ്ഞു ചെയ്തോളും..

അജയൻ കുളി കഴിഞ്ഞു പ്രാതൽ കഴിച്ച ശേഷം, ഓഫീസിലേക്ക് ചെന്നു. സാധാരണ പോലെ ജോലിഭാരം ഒട്ടുമില്ലാത്ത ഒരു ദിവസം. വിശ്വൻ തഞ്ചാവൂരിൽ ഫാക്ടറിയൊക്കെ കണ്ടു. നല്ല തുണി തരങ്ങൾ തന്നെ. ചുവന്ന നിറത്തിലൊരു പട്ടു സാരിയും അജയന് പച്ച നിറത്തിൽ ഉള്ള കൈയുളള ഷർട്ടും വാങ്ങിച്ചു.

തിരിച്ചു പോകാൻ നേരം ചാക്കോ മുതലാളി, വിശ്വനോട് ചോദിച്ചു. “വിശ്വന് തമിഴ് അറിയാമോ..”

“ഇല്ല മുതലാളി..”

“തനിക്കറിയാമോ വിശ്വാ, എന്റെ അപ്പച്ചന്റെ കൂടെ ഞാൻ 16ആം വയസിൽ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ മുതലുള്ള പരിചയമാണ്… ഈ നാടിനോടും ഭാഷയോടും, ഇപ്പൊ നന്നായിട്ട് തമിഴ് പറയും. പിന്നെ വിശ്വൻ മുൻപ് ചോദിച്ചില്ലേ, ചിലരെ കുറിച്ച്, അവരെ ഒതുക്കാൻ കൂടെയാണ് വിശ്വനോട് ഞാൻ ഇത്തവണ തന്നെ എന്റെകൂടെ വരാൻ പറഞ്ഞെ…”

“എന്താ മുതലാളി…അത്….ആരാണവരൊക്കെ …”

“പറയാം…”

“ഇവിടെ ഒരു ചെട്ടിയാരുണ്ട്. കാളിമുത്തു, അയാൾ വല്ലാത്തൊരു ഇടങ്ങേടാണ്. തൊഴിലാളികളെ വിട്ടു നൽകാതെയും, കൂലി കൂടുതൽ ചോദിപ്പിച്ചും അയാൾ ഫാക്ടറിയിൽ സ്‌ഥിരം പ്രശനം ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്, ഞാൻ ഒരിക്കൽ അവനോടു പറഞ്ഞതാണ്, പക്ഷെ അവൻ ചെറ്റയാണ്, കാശുവാങ്ങിച്ചിട്ടും കഴുത്തറുക്കുന്ന സ്വഭാവം കാണിക്കുന്ന ചെറ്റ. നമുക്കൊന്ന് സംസാരിച്ചു നോക്കേണ്ടി വരും വിശ്വാ, ചിലപ്പോ കയ്യും കാലുമൊക്കെ ഒന്ന് അനക്കേണ്ടിയും വരും കേട്ടല്ലോ…”

“ശെരി മുതലാളി…” റിയർ വ്യൂ മിരറിൽ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട്
വിശ്വനും സമ്മതിച്ചു.

കാറിൽ കയറിയിട്ട് അധിക ദൂരം സഞ്ചരിക്കേണ്ടി വന്നില്ല, ഇരുവശത്തും ചുണ്ണാമ്പ് അടിച്ച വീടുകൾ, ഒരുവശത്തു കാഞ്ചി കാവേരി പുഴ, ചെറിയ കുറ്റിച്ചെടികൾ. അതവസാനിക്കുന്നത് ചെട്ടിയാരുടെ വീടിന്റെ മുറ്റത്. ചാക്കോ മുതലാളി മുന്നിൽ നടക്കുമ്പോ പിറകിൽ വിശ്വനും അയാളോടപ്പം നടന്നു. വീടിന്റെ മുന്നിൽ കറുത്ത തടിച്ച രണ്ടു മല്ലന്മാർ മുതലാളിയെ കണ്ടതും പമ്മി. അവരെ തോളിലൊന്ന് തൊട്ടുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ഉൻകൊയ്യാ ഉള്ളെ ഇറുക്കാ..” മറുപടി പറയാതെ ഭയത്തോടെ ചാക്കോ മുതലാളിയെ നോക്കുമ്പോ അയാൾ ചിരിക്ക മാത്രം ചെയ്തു.

“ഹാ യാരിത്, ചാക്കോ അവർകളോ, വാങ്ക വാങ്ക… ” ചെട്ടിയാർ മേൽമടിയിൽ നിന്നും വെള്ള മുണ്ടും രാംരാജിന്റെ കയ്യില്ലാത്ത വെള്ള ബനിയനും ഇട്ടുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു, അയാൾക്കൊപ്പം രണ്ടു വെള്ളയും വെള്ളയുമിട്ട രാഷ്ട്രീയകാരുമുണ്ടായിരുന്നു.

“ചെട്ടിയായാരെ, എന്നോട കമ്പനിയിൽ ഇനിമേ പ്രചനൈ ഏതുവും വറകൂടാത്, നീ എന്ന കേട്ടാലും നാ താറെൻ!” വിശ്വനു മുതലാളി ഒരടവിട്ടതാനണെന്നു മനസിലായി. അവൻ എല്ലാരെയുമൊന്നു നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് മുതലാളി പറഞ്ഞത് കേട്ട് നിന്നു. പക്ഷെ ചെട്ടിയാർ അത് കേട്ട് കൊലച്ചിരിയും ചിരിച്ചു

തമിഴിലെന്തോ മറുപടിയും പറഞ്ഞു, അത് പക്ഷെ വിശ്വന് അത് കേട്ടിട്ട് മനസിലായതുമില്ല. ചെട്ടിയാർ മുതലാളിയെ കൈ ചൂണ്ടി സംസാരിച്ചതും വിശ്വൻ മുന്നിൽ കേറി നിന്നിട്ട് ആ ചെറ്റയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.

“ഡാ നായിന്റെ മോനെ, നീ ഇനി വാലുപൊക്കിയാൽ ഇവിടെയുള്ള എല്ലാത്തിനെയും വായ്ക്കരിയിട്ടേ ഞാൻ പോകു….”

“യാറുടാ നീ ?” ചെട്ടിയാർ ചാക്കോമുതലാളിയെയും വിശ്വനെയും മാറിമാറി നോക്കി. വിശ്വൻ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ചെട്ടിയായരുടെ അരയിലെ പിച്ചാത്തി പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് അയാളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് തന്നെ വെച്ചുരച്ചു. ചെറുതായി ചോര പൊടിഞ്ഞപ്പോൾ, അയാളുടെ ചുറ്റും സില്ബന്ധികളെ പോലെ നിന്ന ഗുണ്ടകൾ ഒന്ന് പതറികൊണ്ട് മുന്നോട്ടാഞ്ഞു.

“ഞാൻ ആരാണെന്നു നിനക്കറിയണം അല്ലെ..”
ചെട്ടിയാരുടെ കണ്ണിൽ ഭീതി കണ്ടപ്പോൾ ചാക്കോ മുതലാളി പറഞ്ഞു. “വിശ്വാ, ഇവനെ അങ്ങ് തീർത്താലോ… ”

പെട്ടന്ന് പിന്നിൽ നിന്നും ഒരുത്തൻ കത്തിയുമായി വിശ്വന്റെ കയ്യിലേക്ക് നോക്കി വീശി. വിശ്വൻ അത് കണക്ക് കൂട്ടി പെട്ടന്ന് ചെരിഞ്ഞൊന്നു മാറിയെങ്കിലും അവന്റെ കയ്യിൽ കത്തി ചെറുതായൊന്നു കൊണ്ടപ്പോൾ ചോര പൊടിഞ്ഞു. അടുത്ത നിമിഷം തന്റെ കയ്യിലെ കത്തി ചാക്കോ മുതലാളിക്ക് കൈമാറികൊണ്ട് വിശ്വൻ തന്റെ നേരെ കത്തി വീശിയ തടിയന്റെ വലം കൈ പിടിച്ചു പിറകിലേക്ക് അമർത്തി പിടിച്ചു. ഒപ്പമവന്റെ കാരണം നോക്കിയൊന്നു പുകച്ചു, അവൻ ചുരുണ്ടു നിലത്തു വീണു. മറ്റുള്ള ഗുണ്ടകളും ആ നീക്കത്തിൽ ഒന്ന് പേടിച്ചുകൊണ്ട് പിന്നോട്ടാഞ്ഞു. ആ സമയം ചെട്ടിയാരുടെ കഴുത്തിൽ കത്തിയമർത്തികൊണ്ട് ചാക്കോ മുതലാളി പറഞ്ഞു.

“ഇന്നും കൊഞ്ചം നെഞ്ചിലെ ദിൽ ഇരുക്കരവങ്കളെ നീ കൂടെ സെർത്തു നിൽ….ഇവളോ നാളും ഉന്നെ ഏതുവും പണ്ണാമേ ഇരുന്തത് ഉങ്കപ്പ അന്ത പെരിയ മനുഷ്യനെ നിനച്ചു താൻ, ഇനി മേ നീ ഉന്നോടാ വിളയാട്ട് എങ്കിട്ട വെച്ചുകിട്ടാ, അവ്‌ലോധാ…”
കത്തി ചെട്ടിയാരുടെ കയ്യിലേക്ക് തന്നെ കൊടുത്തുകൊണ്ട് ചാക്കോ മുതലാളി നടന്നു. ചെട്ടിയായുടെ ഭാര്യ എല്ലാം കണ്ടു കാണ്ണീരോടെ ഇരുവരെയും കൈകൂപ്പിക്കൊണ്ട് നിന്നു.

“വിശ്വാ വാ പോകാം…”

തിരികെ കാറിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ, വിശ്വൻ ഷർട്ടൂരി കയ്യിലെ ചോര ചോര തുടച്ചു.

“കാര്യമായിട്ടുണ്ടോടാ വിശ്വാ…”

“ഇല്ല മുതലാളി, മുറിവൊന്നും കാര്യമില്ല ! പിന്നെ വെള്ള ഷർട്ടല്ലേ എളുപ്പം ചോര അറിയും, വീട്ടിൽ ചെന്നാൽ അനിയനും രാധികയും ഇത് കണ്ടാ വല്ലാതാകും, ഒരു ഷർട്ട് മാത്രം വാങ്ങണം…”

“ടൗണീന്നു വാങ്ങാം, നീ തല്ക്കാലം ഇതിട്.”

ഇരുവരും നാട്ടിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു. ചെട്ടിയാരുടെ ശല്യം തല്കാലത്തേക്കിനി ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് നിനച്ചു കൊണ്ട് ചാക്കോ മുതലാളി ആശ്വസിച്ചു കാറിലേക്ക് കയറി, വിശ്വനും കൂടെയുള്ളതുകൊണ്ടാണ് കാര്യങ്ങൾ എളുപ്പമായത്,

ഇല്ലെങ്കിൽ 55 കടന്ന തനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് അവനോടു എതിർത്ത് നില്ക്കാൻ കഴിയില്ലായിരിക്കും. ഇരുൾ മൂടുന്ന വഴികളിലൂടെ അംബാസിഡർ കാർഡ് പാലക്കാടൻ ചുരം കയറി. ഒരു വലിയ 8 കെട്ട് ഇല്ലത്തേക്ക് വണ്ടി കയറ്റിനിർത്തി. കാറിൽ മയങ്ങുന്ന ചെട്ടിയാരെ പതിയെ വിളിച്ചുണർത്തികൊണ്ട് വിശ്വൻ പറഞ്ഞു.

“മുതലാളി വീടെത്തി..”

“ആഹ്…” പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നുകൊണ്ട് ചാക്കോ മുതലാളി കാറിൽ നിന്നുമിറങ്ങി.

“വൈകി അല്ലെ …..ഇന്നാ 1000 രൂപയുണ്ട്, പിന്നെ കാറു നീ കൊണ്ട് പോയ്കോ, ഒന്ന് കഴുകിയിട്ട് മറ്റെന്നാൾ രാവിലെ വന്നാ മതി.” വിശ്വനോട് കാശും കൊടുത്തുകൊണ്ട് ചാക്കോ മുതലാളി വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ ഉമ്മറപ്പടിയിൽ നിന്നും വിശ്വനെ നോക്കിയൊന്നു ചിരിച്ചു.

ആദ്യത്തെ ശമ്പളവുമായി കാറിൽ വിശ്വൻ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.
സമയം ഏതാണ്ട് അർദ്ധരാത്രിയവരായിരുന്നു. മുൻ വാതിലിൽ രണ്ടു തവണ മുട്ടിയശേഷം വിശ്വൻ വിളിച്ചു.

“രാധികേ ….”

രണ്ടു മൂന്നു തവണ വിളിച്ചശേഷമാണ് രാധിക വന്നു വാതിൽ തുറന്നത് . അവൾ വിശ്വന്റെ മുന്നിൽ നിന്നും മാറി അരികിലേക്ക് നിന്നുകൊണ്ട് തല താഴ്ത്തി. അവളുടെ അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടി കെട്ടിവെച്ചു. വിശ്വൻ രാധികയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് അവളെ വലം കൈകൊണ്ടു ദേഹത്തേക്കടുപ്പിച്ചു. രാധികയുടെ മുലകൾ വിശ്വന്റെ നെഞ്ചിലേക്കമർന്നു.

“എന്താടി മുഖം കറുത്തിരിക്കുന്നെ …?”

“എത്ര നേരമായി….അജയനും ഞാനും കാത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞു.”

“അവനെന്ത്യേ ?” രാധികയുടെ താടിയിൽ പിടിച്ചു അവളുടെ മുഖമുയർത്തികൊണ്ട് വിശ്വൻ ചോദിച്ചു.

“അജയേട്ടൻ കുറച്ചു മുൻപാണ് ഉറങ്ങീത്…”

“നീ ഉറങ്ങീലെ ….?” രാധികയുടെ ഉരുളുന്ന കരി മിഴികളെ നോക്കി, മുന്നിലെക്ക് കിടന്ന മുടിയിഴകളെ ഒന്ന് തഴുകികൊണ്ട് വിശ്വൻ ചോദിച്ചു.

“പിണങ്ങല്ലേ ….എന്താ വാങ്ങിക്കൊണ്ട് വന്നേക്കുന്നെ നോക്കിയേ….”

“അരഞ്ഞാണം ആണോ ? എനിക്കെങ്ങും വേണ്ട …”

“നോക്കെന്റെ പെണ്ണെ …”
വിശ്വൻ കവർ തുറന്നുകൊണ്ട് ചുവന്ന സാരിയും ഷർട്ടും രാധികയുടെ കയ്യിലേൽപിച്ചു. രാധികയുടെ മുഖം ഒരല്പം തെളിഞ്ഞപ്പോൾ. “ഞാൻ ഇസ്തിരിയിട്ട തേച്ചു മടക്കി തന്ന ഷർട്ട് അല്ലാലോ ഇത്, അതെവിടെ ?”

“അത് ….എനിക്ക് വിശ്വകുന്നു…കഴിക്കാനെടുക്ക്…”

“എന്നെ ആദ്യം വിട്….”
രാധികയെ കുണ്ടിയിൽ അമർത്തിപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞെരിച്ചപ്പോൾ, “ആഹ് ….കൊതിയൻ!!”എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ തീന്മേശയുടെ അരികിലെത്തി. വാഴയിലയിൽ തണുത്ത കുത്തരി ചോറും മാമ്പഴപുളിശേരിയും കണ്ണിമാങ്ങാ ഉപ്പിലിട്ടതും, ഇടിചക്കചക്കത്തോരനും രാധിക വിളമ്പി.

“നീ കഴിച്ചോടി…”

“ഉം ഞാനും അജയേട്ടനും കഴിച്ചു, ഒരു മണിക്കൂർ ആയിക്കാണും….” രാധിക

താടിക്ക് കയ്യുംകൊടുത്തുകൊണ്ട് തന്റെ വിശ്വേട്ടൻ അതും കഴിക്കുന്നത് നോക്കിയിരുന്നു. അവളുടെ മനസ്സിൽ സന്തോഷം കൊണ്ട് കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് വേണോ ഒരു ഉരുള …”

“ഉം …”

“ഇങ്ങടുത്തു വാ…”

രാധിക വിശ്വന്റെ മടിയിലേക്കിരുന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. അടങ്ങാത്ത ദാഹം ഉള്ളിൽ ഉണ്ടെന്നു ഒരുപോലെയിരുവരും തിരിച്ചറിഞ്ഞു. പുളിശേരി കൂടികുഴച്ച ഒരു ഉരുള ചോറ്. വിശ്വൻ രാധികയുടെ വായിലേക്ക് വെച്ചുകൊടുത്തു.
“ഏട്ടാ എത്തിയോ ?” പെട്ടന്ന് അജയൻ ഊണ് മുറിയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ തന്റെ ഏട്ടന്റെ മടിയിലിരിക്കുന്ന രാധികയെ കണ്ടു.
അവൾ വേഗം മടിയിൽ നിന്നും എണീറ്റ് നിന്നുകൊണ്ട്, നാണത്തോടെ ചിരിച്ചു.

“വൈകിപോയെടാ ….നീ ഉറങ്ങിയില്ലേ ?”

“കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ രാധികയെ കാണാനില്ല, പിന്നെ ജനലിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ കാറ് കിടക്കുന്നത് കണ്ടു, അതാ…യാത്രയെങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഏട്ടാ ? റോഡ് മോശമാണോ?”

“കുഴപ്പമില്ലെടാ, മുതലാളിയുടെ ഓരോ കാര്യവുമായി, വൈകിപോയതാണ്…” വിശ്വൻ കൈ കഴുകികൊണ്ട് നടന്നു വന്നു, രാധികയുടെ സാരിത്തുമ്പിൽ മുഖവും കയ്യും തുടച്ചു.
അകത്തളത്തിലേക്ക് മൂവരും നടന്നു. രാധിക ടേബിൾ ഫാൻ ഓണക്കികൊണ്ട് അജയന്റെ ഒപ്പം ചേർന്ന് നിന്നു. വിശ്വൻ കസേരയിലേക്ക് നേരെ ഇരുന്നു.

“ശെരി, ഞാൻ കിടക്കുവാ …രാധികേ നീ ഏട്ടന്റെയൊപ്പം കിടന്നാ മതി.” സരസമായി അത് രാധികയോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അജയൻ മുണ്ടും മുറുക്കിയുടുത്തു നേരെ കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് നടന്നു. താലി കെട്ടിയ ഭർത്താവു പറഞ്ഞത് കേട്ട് വിശ്വന്റെ മുഖത്തേക്ക് പ്രസന്നതയോടെ രാധിക നോക്കിയപ്പോൾ അവളെ അടുത്തേക്ക് വീണ്ടും വിളിച്ചു.

“ആഹ് ആഹ് ……” മടിയിൽ ഇരിക്കുന്ന രാധികയുടെ കഴുത്തിൽ വിശ്വൻ പതിയെ കടിച്ചപ്പോൾ രാധിക കോരിത്തരിച്ചുകൊണ്ട് വിശ്വന്റെ മുഖത്തേക്ക് അവളുടെ മുലകളെ അമർത്തി.

“കുടിക്കട്ടെ ……” വിശ്വൻ രാധികയുടെ പച്ച ബ്ലൗസിൽ തുടിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലമുഴുപ്പിൽ അമർത്തി കമ്മി. രാധിക തെല്ലുമാലോചിക്കാതെ അവളുടെ മാറത്തെ സാരി അഴിച്ചിട്ടുകൊണ്ട് ബ്ലൗസിന്റെ കുടുക്ക് ഓരോന്നായി അഴിച്ചു.
ബ്രാ ഇടാതെ രാമച്ചതിന്റെ മണമുള്ള പച്ചമുലകളെ വിശ്വൻ വായിലേക്ക് അമർത്തിക്കുടിച്ചു. “ആ….ആ…ആ…ആ..ആഅഹ്” രാധിക കേഴുമ്പോ അജയൻ ആ നേർത്ത ശബ്ദം കേട്ടുകൊണ്ട് കണ്ണ് തുറന്നു.

“രാധികേ….”

“ഏട്ടാ ….”

“എന്തൊരു വാസനയാടി പെണ്ണെ ….”

“ങ്‌ഹും ….” രാധിക ഒന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഇടതു മുല വിശ്വന്റെ

വായിലേക്ക് തള്ളിക്കൊടുത്തു.

“കുടിക്ക് ….വലിച്ചു കുടിക്കെന്റെ ഏട്ടാ ….”

“മച്ചും മച്ചും ….” “ആഹ് ആഹ്” രാധികയുടെ കവക്കിടയിൽ പൂറു പൊട്ടിയൊഴുകികൊണ്ട് അവളുടെ മുഖത്ത് ചിരി പടർത്തി.

“മുറിയിലേക്ക് പോകാം ….”

രാധികയെ ഇരു കയ്യിലും പൊക്കി കിടത്തികൊണ്ട് വിശ്വൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു, നടക്കുമ്പോ തുറന്നു കിടക്കുന്ന മുലകൾ തുള്ളി തുളുമ്പി. ഒപ്പം അവളുടെ മാറത്തു നിന്നും സാരി നിലത്തൂടെ പുഴപോലെ ഒഴുകി നടന്നു. മുറിയിലേക്ക് കടന്നതും രാധികയെ പൂളപഞ്ഞിമെത്തയിലെക്ക് കിടത്തികൊണ്ട് ആവേശം
കൊണ്ട് ഷർട്ടൂരിയതും ബ്ലൗസ് ഊരി നിലത്തിട്ടുന്ന രാധിക മെത്തയിൽ നിന്നും പിടഞ്ഞെണീറ്റു.

“ഏട്ടാ ….എന്തായിത്?” കയ്യിലെ മുറിവ് കണ്ടതും രാധിക എണീറ്റ് വിശ്വന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. കൈകൊണ്ട് പതിയെ മുറിവിലേക്ക് തൊട്ടപ്പോൾ വിശ്വൻ പറഞ്ഞു. “അത് ….ഒന്നൂല്ല മോളെ …”

“പറയേട്ടാ…. എന്താണിത്….എനിക്കറിയണം, അപ്പൊ ഇത് കൊണ്ടാണ് ഷർട്ട് മാറ്റിയതല്ലേ?”

“മുതലാളിയെ ഒരുത്തൻ കത്തികൊണ്ട് വീശി, ഞാനത് കണ്ടപ്പോ ഒന്ന് തടുത്തതാണ്, അവൻ എന്റെ കൈയിൽ ചെറുതായി തട്ടി, കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല മോളെ ….” രാധിക തന്നെ തലോടാൻ വന്ന കൈ തട്ടിമാറ്റികൊണ്ട് കണ്ണീരു തുടച്ചുകൊണ്ട് കട്ടിലിൽ വന്നിരുന്നു.

“എന്റെ പൊന്നുമോളല്ലേ …..വിഷമിക്കല്ലേ ….”
രാധികയുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ മീതെ വിശ്വൻ കിടന്നു.

“ഇനി ഈ അപടകം പിടിച്ച ജോലിക്കൊന്നും പോണ്ട ….”

“ശെരിഎം നിന്നേം കെട്ടിപിടിച്ചു ഇരുന്നോളാം ഞാൻ …പോരെ …” കണ്ണ് നിറയുമ്പോഴും രാധിക വേണ്ടി ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

ഇരുകയ്യും കൊണ്ട് കുഞ്ഞിനെ വാരിപുണരുന്നപോലെ വിശ്വനെ മുഖത്ത് മുഴുവനും ചുംബിക്കുമ്പോൾ അവളെത്രമാത്രം വിശ്വനെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടന്നു അവനും തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഇരുവരും കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചീമ്പുമ്പോ ബാക്കിയുള്ള വസ്ത്രങ്ങളും അവരെ വിട്ടകന്നു.

രതിശിൽപം പോലെ മുടിയും മുതുകിൽ വിരിച്ചുകൊണ്ട് കമഴ്ന്നു കൊണ്ട് മെത്തയിൽ കിടക്കുന്ന രാധികയുടെ ഇടത്തെ തുടയെ ഒരല്പം മടക്കി വെച്ചുകൊണ്ട് പെണ്ണിന്റെ മദിപ്പിക്കുന്ന പൂറിലേക്ക് വിശ്വൻ മുഖം പൂഴ്ത്തി. നാവുകൊണ്ട് അവളുടെ റോസാപ്പൂ നിറമുള്ള പൂറു മുഴുവനും നക്കി തോർത്തുമ്പോ രാധിക ബെഡ്ഷീറ്റ് കൈകൊണ്ട് ചുരുട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് കൂകി നിലവിളിച്ചു. പൂറു മുഴുവനും വായിലാക്കി കടിച്ചു ചപ്പുമ്പോ രാധികയുടെ പൂറു പുഴപോലെ വെള്ളം ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു…
“ഏട്ടാ മതി …എനിക്ക് കേറ്റിതാ ….ആഹ്” രാധിക അലറിയതും വിശ്വൻ മൂത്ത മുഴുപ്പിനെ കയ്യിൽ തൊലിച്ചുകൊണ്ട് കമഴ്ന്നു രാധികയുടെ മേലെ പടർന്നു കയറി…..രാധികയുടെ സമൃദ്ധമായി വളർന്ന കറുത്ത കാടുപോലെയുള്ള മുടിയിൽമുഖം പൂഴ്ത്തികൊണ്ട് കുണ്ണ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന പൂറിലേക്ക് ആഞ്ഞു തള്ളി.

സീൽക്കാരങ്ങളും ഗർജ്ജനങ്ങളും അവസാനിക്കുമ്പോ നേരം ഒരുപാടായിരുന്നു.

“രാധൂട്ടി …നീയെന്റെ പുണ്യമാണ്.” ഭോഗാലസ്യത്തിന്റെ വേളയിൽ വിശ്വൻ രാധികയുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോൾ രാധിക തളർന്ന

സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“ഈ ജന്മം മുഴുവനും എനിക്ക് വേണം ……” പുലരുവോളം രാധികയുടെ പൂറിലേക്ക് ബീജം നിറച്ചുകൊണ്ട് കുണ്ണയൂരാതെ വിശ്വൻ അവളെ ചരിഞ്ഞും മേലെ കിടന്നും രാധികയെ അരക്കെട്ടിൽ ഇരുത്തിയും പണ്ണി രസിച്ചു. അതിരാവിലെ രാധിക ഉണരുമ്പോ വിശ്വൻ അപ്പോഴും അവളുടെ പൂറിന്റെ ഉള്ളിൽ ചുങ്ങി കിടപ്പായിരുന്നു. അവളുടെ ഇരു മുലകളിലും വിശ്വേട്ടൻ കടിച്ച പാട് അങ്ങിങ്ങായി കാണുമ്പോ അവൾ അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടി ഉച്ചിയിൽ കെട്ടിവെച്ചു. പതിയെ വിശ്വനിൽ നിന്നും ഊർന്നിറങ്ങികൊണ്ട് എണീറ്റപ്പോൾ അവൾ ഇത്രയും സന്തോഷിച്ച രാത്രി ഇതിനു മുന്പുണ്ടായിട്ടില്ലെന്നോർത്തു.

കുളിക്കാനായി ഉലുവ ഇട്ടു കാച്ചിയ വെളിച്ചെണ്ണയും തേച്ചു കുളിമുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോ അജയൻ പിറകിൽ നിന്നുമവളെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് കഴുത്തിൽ കടിച്ചു.

“ശോ …പേടിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ….”

“എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു….”

“അയ്യടാ, വന്നു നോക്കിയതൊക്കെ ഞാൻ കണ്ടു. എന്നിട്ട് ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ ….”

“നീ മനഃപൂർവം വാതിൽ അടക്കാഞ്ഞത്, നിക്ക് കാണാൻ വേണ്ടിയല്ലേ….” രാധിക കള്ള ചിരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നമർത്തി മൂളി.

“നീ ഏട്ടന്റെ വായിലിട്ടൂമ്പി വലിക്കുമ്പോ ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി…എന്തൊരവശമാണ് രാധൂട്ടി നിനക്ക് ….”

“ഞാൻ പോണു …..മാറങ്ങട്….”

ആ ദിവസം വിശ്വൻ പകലും രാധികയുടെ ഒപ്പം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. വിശേഷ ദിവസമായ അന്ന് വൈകീട്ട് ഇരുവരും സർപ്പക്കാവിൽ വിളക്ക് വെച്ചു. അജയൻ അന്ന് രാത്രി വായനശാലയിൽ നിന്ന് വരുമ്പോ വിശ്വന്റെ കൂടെ മതിമറന്നു പണ്ണുന്ന രാധികയെ അജയൻ ചാരി വെച്ച വാതിലിൽ കൂടി കണ്ടു, തന്റെ പ്രാണ പ്രേയസിയെ വയറു വീർപ്പിക്കാൻ ഈ ജന്മം മുഴുവനും അവകാശമുള്ള ആളെപോലെ തന്റെ ഏട്ടൻ അവളിൽ ഉഴുതു മറിക്കുമ്പോ അജയൻ അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ ഉണ്ടെന്നുപോലുമവൾ മറന്നു…..

“വിശ്വേട്ടാ ….അഹ് ….മതി …എനിക്ക്…അഹ് ആഹ്ഹ ….”

പക്ഷെ അവൾക്ക് മതിയായെങ്കിലും വിശ്വൻ വീണ്ടും വീണ്ടും രാധികയിൽ അലിഞ്ഞലിഞ്ഞലിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവളുടെ രതിമൂര്ഛകൾക്കൊപ്പം തന്റെ ബീജം അവളുടെ പൂറിലേക്ക് ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു …..

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

അഞ്ചു വർഷത്തിനു ശേഷം…..ഒരു വിഷുക്കാലം

“അച്ഛാ വല്യച്ഛനെപ്പോഴാ വരിക…”

“വൈകീട്ട് തഞ്ചാവൂരിൽ നിന്നുമെത്തും കണ്ണാ…”

“എനിക്കിന്ന് മത്താപ്പു കൊണ്ടുവരുമോ”

“വരും കണ്ണാ”

“രാധികേ… ഉണ്ണിമായ ഉറങ്ങിയോ?”

“ഇത്ര നേരം കരച്ചിലായിരുന്നു പാലുകൊടുത്തിട്ടിപ്പോ ഉറങ്ങിയെ ഉള്ളു, ഇവനെന്താ ചോദിക്കുന്നെ ഏട്ടാ..”

“വിശ്വേട്ടൻ ഇവനോട് മത്താപ്പു വാങ്ങിയിട്ട് വരാമെന്നു പറഞ്ഞത്രേ….”

“അച്ഛൻ വാങ്ങിയിട്ട് വരമാണെന്നു പറ്റിച്ചതല്ലേ….ഞാൻ കൂട്ടില്ല.”

“കണ്ണാ, വന്നു കഴിക്ക്, കിടക്കും മുന്നേ വല്യച്ഛൻ വരും….” രാധിക മുടിവാരിക്കെട്ടി കൊണ്ട് കണ്ണനെ തഴുകി.

“ഇല്ല വല്യച്ഛൻ വന്നിട്ടേ കഴിക്കൂ…”

“അജയേട്ടനോ…?! വിശ്വേട്ടൻ വന്നിട്ട് മതിയോ…”

“ഉം…”

കണ്ണൻ നോക്കിനില്കുമ്പോതന്നെ അജയന്റെ കവിളിൽ പതിയെ ഒരു കടികൊടുത്തുകൊണ്ട് രാധിക മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. ഉണ്ണിമായ തൊട്ടിലിൽ സുഖമായിട്ടുറങ്ങുന്നു. ബെഡിൽ കിടന്ന തുണികൾ രാധിക മടക്കി അലമാരയിലേക്ക് വെക്കുമ്പോ പുറത്തു, മുറ്റത്തേക്ക് വിശ്വൻ കാറിൽ വന്നിറങ്ങി.

“ദേ വല്യച്ഛൻ വന്നു…” കണ്ണൻ വേഗം അജയന്റെ മടിയിൽ നിന്നും മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയോടി. വിശ്വൻ രാധികയ്ക്കും അജയനും അവരുടെ എല്ലാം എല്ലാമായ രണ്ടു മക്കൾക്കും വിഷുക്കോടിയും മത്താപ്പൂവും കമ്പിത്തിരിയും കൊണ്ട് കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി.

“രാധിക എവിടെ അജയാ..”

“അകത്തുണ്ട് ഏട്ടാ.. ഇവനിത്ര നേരം ഏട്ടന് വേണ്ടി കാത്തിരിപ്പാണ്, ഇല്ലെങ്കിൽ 8 മണിക്ക് കിടക്കുന്ന ആളാണ്, ഇന്ന് കണ്ടില്ലേ..”

“അച്ഛന്റെ മോൻ വാ ഇങ്ങോട്ടു…” കണ്ണനെ വാരിയെടുക്കുമ്പോ കയ്യിലെ ബാഗും സാധനങ്ങളും അജയൻ വാങ്ങിച്ചു.

“അനിയത്തികുട്ടി ഉറങ്ങിയോ കണ്ണാ…”

“ഉറങ്ങി വല്യച്ചാ.. പച്ച നിറത്തിലെ മത്താപ്പു വാങ്ങീട്ടുണ്ടോ…”

“എല്ലാനിറത്തിലും വാങ്ങീട്ടുണ്ട് എന്റെ കണ്ണാ…”

രാധിക സെറ്റ് സാരിയും തലയിൽ മുല്ലപ്പൂവും ചൂടി അകത്തളത്തിലേക്ക് വന്നു. മൂവരും വിഷു ആഘോഷിക്കാൻ വേണ്ടി തയാറെടുത്തു….

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

എന്റെ മനസിൽ ഒരുപാടു നാളായിട്ടുള്ള ഒരു കഥയാണിത്, നാലുകെട്ടും അകത്തളവുമൊക്കെയുള്ള ഒരു സ്‌ഥലത്തെ കക്കോൽഡ് സ്റ്റോറി. എനിക്കിതു പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് ഒട്ടും കരുതിയതല്ല. ദൈവകൃപയാൽ അത് നടന്നു, പിന്നെ ഈ കഥ ഞാൻ കുറച്ചുപേർക്കായി സമർപ്പിക്കുന്നു. സേതുരാമൻ, ഫ്ളോകി കട്ടെക്കാട്, ഷിബിന, ചാക്കോച്ചി, അക്കിലിസ്.

ഒരുപടൊരുപാട് നന്ദി – മിഥുൻ

60cookie-checkഎങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു….5no