ആദ്യം തന്നേ എന്റെ എല്ലാ കൂട്ടുകാരോടും ഞാൻ ക്ഷേമ ചോദിക്കുന്നു. ഇത്രയും
വൈകിപ്പിച്ചത് മനപ്പൂർവം അല്ല.. ചില പ്രശ്നങ്ങൾ, പിന്നെ നിശ്ചയം..പിന്നെ ഒരു
ആക്‌സിഡന്റ് കൈ ഇപ്പോഴും നേരെ ആയിട്ടില്ല ഒറ്റകൈലാണ് എഴുത്ത്…. എല്ലാം കൂടെ ആകെ
ഹലാക്കിന്റെ അവലും കഞ്ഞിയും ആയിപ്പോയി…. അതോണ്ട് എല്ലാരും എന്നോട് ക്ഷെമിക്കണം…
എന്ന് അഭിമന്യു ശർമ്മ. ❤️❤️??
…………………………………………………..
ഞനും മീരയും ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.. നടന്നാണ് പോകുന്നത്.. എന്തൊക്കയോ
അവളോട്‌ ചോദിക്കണമെന്ന് മനസ്സ് പറയുന്നുണ്ട് പക്ഷേ ഒന്നിനും സാദിക്കുന്നില്ല….
എന്തായാലും അമ്മുന്റെ ഓപറേഷൻ കഴിഞ്ഞു സമാധാനമായി ചോദിച്ചറിയാം എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു
കൊണ്ട് ഞാൻ മീരക്കൊപ്പം നടന്നു.. കുറച്ചു നേരത്തെ നടത്തിനൊടുവിൽ ഞങ്ങൾ ഹോസ്റ്റലിൽ
എത്തി..
**********************************************************************************************************
ഇതേ സമയം മീരയുടെ വീട്ടിൽ
__________________________
മീര ഇറങ്ങി പോയതിന്റെ ഞെട്ടൽ ഇതുവരെ അവളുടെ അമ്മയിൽ നിന്നും മാറിയിട്ടില്ല… താര
അവരെ സമാദാനപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നു…
“അമ്മേ… ഇങ്ങനെ കിടക്കാതെ.. വന്നു വല്ലതും കഴിക്ക്… ”
“എനിക്ക് ഒന്നും… വേണ്ട മോളെ, മനസ്സിന് ഒരു സമാധാനം കിട്ടാതെ എനിക്ക് ഒന്നും
ഇറങ്ങില്ല.”
താര എത്ര നിർബന്ധിച്ചിട്ടും അവർ അനുസരിച്ചില്ല.. അവസാനം അവൾ റൂമിൽ നിന്നു പുറത്ത്
വന്നു…
ഇപ്പോഴും താരക്കും അമ്മക്കും അല്ലാതെ മീര പോയ വിവരം മറ്റാർക്കും അറിയില്ല…
താര നടന്നു ഹാളിലേക്ക് വന്ന് സെറ്റിയിലേക്ക് ഇരുന്നു.
അവൾക്ക് ചിന്തിച്ചിട്ട് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല.. ഇനി അച്ഛൻ കാര്യങ്ങൾ
അറിയുമ്പോൾ എന്താകുമെന്ന് ഓർക്കുമ്പോൾ അവൾക്കു പേടിയാകുകയാണ്…. പെട്ടന്നാണ് പുറത്ത്
ഒരു വാഹനം വന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു അവൾ വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു…
വീടിന്റെ നാട് മുറ്റത്തേക്കു അച്ഛന്റെ xuv500 വന്നു നിന്നു അതിൽ നിന്നു ആ മനുഷ്യൻ
പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. ഉമ്മറത്തു ഇട്ടിരിക്കുന്ന ചാരുകസേരയിൽ ഒന്ന് അമർന്നു ഇരുന്നു…
” അച്ഛാ…….. ”
താര ഒരു പാതാർച്ചയോടെ അച്ഛനെ വിളിച്ചു…
” ഉം… എന്തെ..? ”
“കുടിക്കാൻ വല്ലതും എടുക്കട്ടെ”
“ഇപ്പോൾ ഒന്നും വേണ്ട… നീ.. അമ്മയെയും മീരയെയും ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്ക്.. ”
അച്ഛന്റെ ആജ്ഞ കേട്ടതും താരയുടെ മനസ്സിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി…. നിന്ന നില്പിൽ അവൾ
ഒരു മെഴുകുതിരി ഉരുകുന്ന അവസ്ഥയിലായി… ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും കഴിയാതെ താര നിന്നു
വിയർത്തു..
“എന്തെ നീ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ?? ”
അയ്യാളുടെ അലർച്ച ആ വീടിന്റെ നാല് ചുറ്റും അലയടിച്ചു.. അത് കേട്ടു താര വിറച്ചു
പോയി…
അപ്പോഴേക്കും മുറിയിൽ നിന്നും മീരയുടെ അമ്മ ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു..
അപ്പോഴും താര നിന്നു വിറക്കുകയാണ്…
അമ്മ വന്നതും താര അവരുടെ ഇടാതെ കൈയിൽ പിടിച്ചു പുറകിലേക്ക് മാറിനിന്നു..
അയ്യാൾ മുഖമുയർത്തി ആ സ്ത്രീയെ ഒന്ന് നോക്കി എന്നിട്ട്
“മീരേ എവിടെ.. അവളെ വിളിക്ക്.. ”
അയ്യാളുടെ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം കിട്ടാതെ വന്നപ്പോൾ.. അയ്യാൾ തറപ്പിച്ചു അവരെ
നോക്കി.. അവരുടെ മൗനത്തിൽ നിന്നും ഒരു കാര്യം വ്യക്തമായി അവിടെ എന്തോ ഒരു പ്രശ്നം
ഉണ്ടെന്നു.
” എന്താടി ഉത്തരം ഇല്ലാത്തത് അവളെവിടെ ”
അയ്യാൾ കസേരയിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു അവരുടെ നേരെ വന്നു..
തന്റെ നേരെ നടന്നു വരുന്ന ആ മനുഷ്യനെ കണ്ടു അവർ രണ്ടുപേരും purakonttu നടന്നു
ഭിത്തിയിൽ തട്ടി നിന്നു…
“എവിടാടി അവൾ “.
അയ്യാളുടെ സ്വരത്തിന് ഒരു ഗർജ്ജന സ്വഭാവം വന്നു.
കണ്ണുകൾ ചുവന്നു പല്ലുകൾ കടിച്ചു അവരുടെ നേരെ അയ്യാൾ ആക്രോശിച്ചു..
താരയും അമ്മയും വിറക്കുകയാണ്.. അവർക്ക് എന്ത് പറയണമെന്ന് അറില്ല….
അയ്യാൾ വന്നു അവരുടെ തലമുടിക്ക് കുത്തിപ്പിടിച്ചു…
“പറയടി നീ എന്താ എന്നിൽ നിന്നും ഒളിക്കുന്നത്.. എവിടെ മറ്റവൾ, ഞാൻ ഇവിടെ ഇല്ലാത്ത
നേരത്ത് എന്താ ഇവിടെ നടന്നത്, പറയടി പന്ന#**@**.”
ഉടനടി അയ്യാളുടെ കൈ അവരുടെ മുഖത്ത് പതിച്ചു.. അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ അവർ ചെന്നു തറയിൽ
തലയടിച്ചു വീണു…
അമ്മയെ തല്ലുന്ന കണ്ട താരക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല… അവൾ നടന്നതെല്ലാം
അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു..
മറുത്തൊന്നും പറയാതെ അയ്യാൾ എല്ലാം കെട്ടുന്നുനിന്നു….
അപ്പോഴേക്കും താര അവളുടെ അമ്മയെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു…
ഇപ്പോഴും അവിടെ മൗനമാണ്..
ഉമ്മറ പടിയിൽ ഇറങ്ങി നിന്നു ഒരു അലർച്ച ആയിരുന്നു…
“രാഘവ……. “””
ഉടൻ തന്നേ ഒരു കഷണ്ടി തലയൻ അയ്യാളുടെ മുന്നിലേക്ക്‌ വന്നു..
“പറഞ്ഞാട്ടെ അങ്ങുന്നേ…”
” നീ നമ്മുടെ കൃഷ്ണനെ ഒന്ന് വിളിക്കണം ”
“അല്ല ഇപ്പോൾ അവനെ വിളിക്കാൻ തക്ക പ്രശ്നം എന്താണ്,? ”
“നീ പറഞ്ഞത് അങ്ങു കേട്ടാൽ മതി, വേഗം വേണം”.
“അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ എനിക്ക് അവനെ ഇവിടെ കിട്ടണം ”
” ഇപ്പോൾ തന്നേ വിളിക്കാം”
ഉടൻ തന്നേ മുണ്ടിന്റെ മടിക്കുത്തിൽ നിന്നു nokia ഒരു feature phone കൈയിലെടുത്തു.
അതിൽ നിന്നും കൃഷ്ണൻ പുത്തൂർ എന്ന നമ്പറിൽ വിളിച്ചു..
രണ്ട് മൂന്ന് ബെൽ നു ശേഷം ഫോൺ കണക്ട് ആയി…
“പറ രാഘവേട്ട… എന്താ പണി? ”
താൻ വിളിച്ചതിന്റെ ഉദ്ദേശം മനസ്സിലായ പോലായിരുന്നു അക്ബറിന്റെ മറുപടി.
“പണി ഒന്നും അറിയില്ല നീ പെട്ടന്ന് തന്നേ ഇവിടെ വരണം.. ”
അത്രയും പറഞ്ഞു അയ്യാൾ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു..
“എന്താ ആശാനേ പുതിയ പണി വലതു.. ”
ഫോൺ കട്ട്‌ ആയതിന്റെ ഇടക്കാണ്, കൃഷ്ണന്റെ കൈയാളു ചന്ദ്രൻ കാര്യം തിരക്കിയത്..
” ഉണ്ട്.. നീ വണ്ടി എടുക്കു നമുക്ക് മാവേലിക്കര വരെ പോണം.. ”
“ആശാനേ വല്ല്യ അങ്ങുന്നു “..
ചന്ദ്രന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഒരു മൂളൽ മാത്രമായിരുന്നു കൃഷ്ണൻ കൊടുത്തത്.
പെട്ടന്ന് തന്നേ ചന്ദ്രൻ പുറത്ത് നിറുത്തി ഇട്ടിരിക്കുന്ന ബ്ലാക് സ്കോർപിയോ
സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു നിറുത്തി… കൃഷ്‌ണനും കേറിയ ഉടനെ വണ്ടി മാവേലിക്കറിലേക്ക്
പാഞ്ഞു….
പോകുന്ന വഴിയിൽ കൃഷ്ണന് വീണ്ടും ഫോൺ വന്നു..
രാഘവേട്ടൻ… അയ്യാളുടെ ചുണ്ട് ചലിച്ചു.
“ഹലോ”
“നീ എവിടായി ”
“ഞാൻ ചാരുമൂട് ആവുന്നു ഒരു 10 മിനിറ്റ് ഇപ്പോൾ എത്തും ”
“ഉം നീ തറവാട്ടിലേക്ക് വരണ്ട ഷെഡിലേക്കു വാ, ”
“അഹ് ശെരി “.
അയ്യാൾ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു..
“ചന്ദ്ര…. നീ ഷെഡിലേക്കുപോ ”
ചന്ദ്രൻ വണ്ടി ഷെഡിലേക്കു വിട്ടു..
മെയിൻ റോഡിൽ നിന്നും ഏകദേശം ഒരു 3 കിലോമീറ്റർ ഉള്ളിൽ ഒരു കൊച്ചു ഷെഡ്. ചുറ്റും
റബ്ബർ മരങ്ങളും തെക്കും മറ്റും വളർന്നു നിൽക്കുന്നു..
സ്കോർപിയോ ആ ഷെഡിന്റെ മുന്നിൽ വണ്ടി നിന്നു..
അവിടെ മീരയുടെ അച്ഛന്റെ xuv500.കിടപ്പുണ്ട്..
കൃഷ്ണൻ ഷെഡിലേക്ക് ഓടി കയറി.. കൂടെ ചന്ദ്രനും.. അവിടെ ഒരു ടേബിളിൽ ഇരിക്കുന്ന
വിലകൂടിയ മദ്യക്കുപ്പി.. അടുത്തായി ആ മനുഷ്യൻ.
കൃഷ്ണനെ കണ്ടതും..
“അഹ് നീ എത്തിയോ വാ ഇരിക്ക്..”
കൃഷ്ണൻ അയ്യാളുടെ എതിരെ കിടന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നു..
“അങ്ങുന്നേ എന്നെ വിളിച്ച കാര്യം ”
“പറയാം, ” രാഘവ… ”
. അയ്യാൾ ഒന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചു
ഉടനെ കൈയിൽ ഒരു പെട്ടിയുമായി രാഘവൻ ഉള്ളിലേക്ക് വന്നു.. ആ പെട്ടി ആ ടേബിൾ ലേക്ക്
വെച്ചു..
“ഇതിൽ 10 ലക്ഷം രൂപയുണ്ട്.. ”
അത് കേട്ടു എല്ലാവരും ഒന്ന് ഞെട്ടി..
“നീ എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു സഹായം ചെയ്യണം.. ”
ഞെട്ടല് മാറാതെ എല്ലാവരും ആ മനുഷ്യനിലേക്ക് തന്നേ നോക്കി നിന്നു..
“അങ്ങുന്ന് ഇതുവരെ കാര്യം പറഞ്ഞില്ല “.
അയ്യാൾ കുറച്ചു നേരം കൃഷ്ണനെ നോക്കികൊണ്ടേ ഇരുന്നു..
അവിടെ കൂടി നിന്ന മൂന്നു പേർക്കും ഇതുവരെ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും അറിയില്ല..
{അപ്പോൾ ചന്ദ്രന്റെ ചിന്ത ;ഏതോ വലിയ കാര്യം ആകും അല്ലാതെ ഇത്രയും വലിയ ഒരു തുക
തരില്ല }
“നീ ഒരുത്തനെ കൊല്ലണം.. ”