ഇത് നാഥന്റെ കഥ ആണ്…..
ഇതൊരു ഫിക്ഷണൽ കഥാപാത്രം ആയിരിക്കും….
സ്ലോ പേസ് കഥ ഇഷ്ടം ഉള്ളവർക്ക് സ്വാഗതം….
നമുക്ക് സഞ്ചരിക്കാം നാഥന്റെ വഴിയിലൂടെ….
അദ്ദേഹം ആരായിരുന്നെന്നും ഇപ്പോൾ ആരാണെന്നും നമുക്ക് അറിയേണ്ടേ….
എന്റെ പ്രീയപ്പെട്ടവർക്ക് മുന്നിൽ സന്തോഷത്തോടെ സമർപ്പിക്കുന്നു…
“നാഥന്റെ ദേവലോകം”
പാലക്കാട്ചെമ്പ്രയിലെ വെണ്മണി ഇല്ലം….. പേര് കേട്ട ബ്രാഹ്മണ കുടുംബം….
അവിടുത്തെ കാർത്തിക തമ്പുരാട്ടിയുടെയും മഹേശൻ നമ്പൂതിരിയുടെയും മക്കൾ ആയിരുന്നു വിശ്വനാഥനും, വൈഷ്ണവിയും പിന്നെ വിഷ്ണുവും….
വിശ്വനാഥൻ…. നമ്മുടെ നാഥൻ….
അച്ഛന്റെ പാരമ്പര്യകലകളിലും കഴിവുകളിലും വിശ്വാസം ഇല്ലാത്ത പിന്തുടരാത്ത തന്റെ മാത്രം കാഴ്ചപ്പാടിൽ ലോകത്തെ കണ്ടിരുന്ന പുതിയ കാലത്തിന്റെ ഒരു പ്രതീകം ആയിരുന്നു അവൻ….
പൂച്ചക്കണ്ണും ആരെയും മയക്കുന്ന മുഖഭാവവും സംസാര ശൈലിയും അവന്റെ പ്രത്യേകതകൾ ആയിരുന്നു….
എന്നാൽ എന്തിലൊക്കെയോ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറി ഒറ്റയ്ക്ക് ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച വ്യക്തിത്വം….
ഒരു ജോലിയും ചെയ്യാതെ അലഞ്ഞു നടക്കൽ സ്ഥിരം പണി….
ഒരിക്കൽ നാട് വീട്ടിറങ്ങി…!!!ഇന്ന് എവിടെയോ ജീവനോടെ കാണുമെന്നു ആരൊക്കെയോ വിശ്വസിക്കുന്നു….
വൈഷ്ണവി….
ആ കരയിലെ ആണിനെയും പെണ്ണിനേയും ഒരുപോലെ അസൂയപെടുത്തുന്ന സൗന്ദര്യധാമം!!
ആള് ഇന്ന്ടീച്ചർ ആണ്….
പിന്നെ വിഷ്ണു….
പുള്ളി ബാങ്ക് മാനേജർ ആണ്….
SBI ചെമ്പ്ര ബ്രാഞ്ച് മാനേജർ ആണ്…. എപ്പോഴും തിരക്കുള്ള ആളെന്ന് പറയാം….
കാർത്തിക തമ്പുരാട്ടിക്കും മഹേശനും പ്രായം കൂടി വരുന്നു….
മക്കളുടെ കാര്യത്തിൽ ആശങ്ക ആകെയുള്ളത് നാഥന്റെ കാര്യത്തിൽ മാത്രം ആണ്….
കാർത്തിക ആങ്ങളയെ വിളിപ്പിച്ചു….
“ചേട്ടനു അറിയാലോ, ഞങ്ങളുടെ കാലം ഏതാണ്ടൊക്കെ കഴിയാറായി… ഇനിയും അവനെ കാണാതെ പോയാൽ…. ഞങ്ങൾക്ക് പരലോകത്തും സമാധാനം കിട്ടില്ല…. എന്ത് തെറ്റാണ് ഞങ്ങൾ അവനോട് ചെയ്തത്?”
കേശവൻ നമ്പൂതിരി : “അതു പിന്നെ മോളെ… കാലം ഒക്കെ മാറി…. അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കൈ പിടിച്ചു നടക്കുന്ന മക്കൾ ഉള്ള കുടുംബങ്ങൾ ഒക്കെ പോയി.. ഞാൻ ഒന്നും ശ്രമിക്കുന്നില്ലെന്നാണോ നിങ്ങൾ രണ്ടാളും പറഞ്ഞു വരുന്നത്?”
മഹേശൻ : അത് പിന്നെ അളിയാ…. പഠിക്കാൻ പറഞ്ഞതോ… ജോലിക്ക് പോകാൻ പറഞ്ഞതോ ആണ് ഞങ്ങൾ ചെയ്തു പോയ തെറ്റെങ്കിൽ… അവനോട് മാപ്പ് പറയാൻ വരെ ഞങ്ങൾ തയ്യാറാണ്….
വിഷ്ണുവും മോളും നല്ല നിലയിൽ എത്തി അതിൽ സന്തോഷം തന്നെ…. പക്ഷേ അവൻ ഇല്ലാതെ ഞങ്ങൾ എത്ര വർഷം ആയി സങ്കടം അനുഭവിക്കുന്നു എന്നറിയോ?
കാർത്തിക : ചേട്ടൻ എല്ലായിടത്തും ഒന്ന് അന്വേഷിക്കാൻ ആള് വിടൂ…. ലോകം മുഴുവൻ എങ്കിൽ അതും…. എത്ര പണം വേണമെങ്കിലും തരപ്പെടുത്താം….
കേശവൻ : എല്ലായിടത്തും ഞാൻ ആള് വിട്ടു…. ഇനി ഈ അണ്ഡകടാഹത്തിൽ ഒരിഞ്ചു മണ്ണില്ല… നമ്മുടെ കുഞ്ഞിനെ നോക്കാൻ….
അപ്പൊ വിഷ്ണു അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു
“ഹാ എല്ലാരും ഇന്നും തുടങ്ങിയോ ചേട്ടന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞുള്ള പരിഭവം പറച്ചിൽ”
ഇനി ഒറ്റ വഴിയേ ഉള്ളൂ ആളിനെ ഇങ്ങത്തിക്കാൻ “ഞങ്ങളോടെ ഈ ഇല്ലം മുഴുവൻ വെന്തെരിഞ്ഞു തീർന്നു എന്ന് ഒരു ന്യൂസ്‌ കൊടുക്കുക… പത്രത്തിൽ വേണ്ട…. മീഡിയയിൽ”
ജീവനോടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ…. ഞങ്ങളോട് ഏട്ടന് സ്നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ വരും… ഇതേ ഉള്ളൂ ഒരു വഴി….
കേശവൻ : എന്ത് വിഡ്ഢിത്താ കുഞ്ഞേ നീ ഈ പറേണെ…. ജീവനോടെ ഇരിക്കുന്നോരെ മരിച്ചെന്നൊക്കെ പറേണം ന്നു വെച്ചാൽ…. അതൊക്കെ ഒരുപാട് പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കും….
നാട്ടുകാർ ഇളകും…. ഇനി അവൻ എത്താൻ വേണ്ടി ആണെന്ന് നാട്ടുകാർ അറിഞ്ഞെന്നിരിക്കട്ടെ….
എങ്ങാനും നാഥൻ എത്തിയില്ലെങ്കിൽ?
മഹേശൻ : “അങ്ങനെയാച്ഛാ… ഞങ്ങൾ ശെരിക്കും തീ കൊളുത്തും…. അവൻ ജീവനോടെ ഉണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്ന് എന്ത് മാർഗം സ്വീകരിച്ചായാലും അറിയണം….
പിന്നെ അളിയൻ ഇതൊക്കെ വിട്ടിട്ട് ഇവിടെ നിന്നൂടെ…. വിഷ്ണു എല്ലാം അവന്റെ ഫ്രണ്ട്സ് വഴി എല്ലാം ചെയ്തോളും….”
അങ്ങനെ അവർ അവസാനത്തെ മാർഗം പരീക്ഷിച്ചു….
മീഡിയയിലും മറ്റും വെണ്മണി ഇല്ലം നാല് മനുഷ്യജന്മങ്ങളുമായി വെന്ത് എരിഞ്ഞതായി ഫ്ലാഷ് ന്യൂസ്‌ ഇറങ്ങി….
ആർക്കും ഒരു സമാധാനം ഇല്ലായിരുന്നു…. തങ്ങളുടെ ആദ്യ പുത്രൻ ജീവനോടെ എങ്കിലും ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടാവണേ എന്ന് ഭാഗവതിയോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു അവർ ഉള്ള് പിടഞ്ഞു നിമിഷങ്ങൾ തള്ളി നീക്കി….
പെട്ടന്ന് തിരുമുറ്റത്ത് ഒരു കാറിന്റെ ശബ്ദം….!!!
എല്ലാവരും അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടിയിറങ്ങി…..
കേശവൻ ആണ്….
കാർത്തിക പക്ഷേ പ്രതീക്ഷിച്ചത് ഒരു പക്ഷേ തന്റെ മകനെ മാത്രം ആയിരുന്നിരിക്കാം…. അതുകൊണ്ട് ആ അമ്മ മനസ്സ് ഒന്ന് നിരാശപ്പെട്ടു….
കേശവൻ : “അളിയാ… നാഥൻ കുഞ്ഞു എവിടെ ഉണ്ടെന്ന് ഒന്നും ആർക്കും ഇതുവരെ ഒരു വിവരവും കിട്ടിയില്ല…. പക്ഷേ ന്യൂസ്‌ പുറത്തു വിട്ട സെക്കന്റ്‌ കൾക്ക് ഉള്ളിൽ ഒരു കാൾ വന്നു….”
കാർത്തിക : പറ ചേട്ടാ…. എന്റെ കുഞ്ഞായിരുന്നോ…. ഒന്ന് പറ ചേട്ടാ….
കാർത്തിക എങ്ങലടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
എല്ലാവർക്കും ഒരു പ്രതീക്ഷയുടെ തീനാളം കാണാൻ കഴിഞ്ഞു…
കേശവൻ : “അല്ല അളിയാ എന്റെ സംശയം അതല്ല…. നാഥൻ കുഞ്ഞു ഉണ്ടാവും എവിടെ എങ്കിലും…. പക്ഷേ ന്യൂസ്‌ ഇട്ടിട്ട് നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ നിങ്ങളെ വേണ്ടപ്പെട്ടവർക്ക് അത് ലഭിച്ചെങ്കിൽ അത് നമ്മുടെ അടുത്ത് തന്നെ ആവില്ലേ? അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ സ്വത്തും മറ്റും കണ്ടിട്ട് ആരെങ്കിലും നാടകം കളിച്ചു തട്ടിയെടുക്കാൻ ശ്രേമിച്ചതും ആവാല്ലോ അതുകൊണ്ട് ഞാൻ അത് കാര്യമാക്കിയില്ല”
മഹേശനും കുടുംബവും ഒന്നടങ്കം ചോദിച്ചു
“ആരാണ്? എന്താണ് ഫോണിൽ ചോദിച്ചത് ” എവിടെ നിന്നായിരുന്നു കാൾ വന്നത്”
കേശവൻ : അളിയാ അതൊരു പ്രേത്യേക തരം ശൈലിയിൽ ആയിരുന്നു ചോദിച്ചത് …. ആരാണെന്നോ എവുടുന്നാണെന്നോ ഒരു വിവരവും ഇല്ലാത്ത ഒരു കാൾ
“മാസ്റ്ററിന്റെ കുടുംബത്തിന് ഉണ്ടായ വിപത്തു ഒരു ഫേക്ക് ന്യൂസ്‌ അല്ലെ എന്നൊരു ചോദ്യം….”
പെട്ടെന്നൊരു ഇടി വെട്ടി ഫോണിന്റെ കണക്ഷൻ അടിച്ചും പോയി…. ഞാൻ ആകെ വിയർത്തു കുളിച്ചു…. എന്റെ ഫോണിലും നിർത്താതെ കാൾ വന്നു….
“മാസ്റ്ററിനെ ദേഷ്യപ്പെടുത്തിയാൽ അദ്ദേഹം എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും എന്നറിയില്ല…. ഇന്നേക്ക് മൂന്നാം നാൾ മാസ്റ്റർ അവിടെ എത്തും വേഗം തന്നെ തിരികെ പോരുകയും ചെയ്യും…. അദ്ദേഹത്തിന് ഇവിടെ ഒരുപാട് ചെയ്തു തീർക്കാൻ ജോലികൾ ഉണ്ട്”
ഇതായിരുന്നു…
അതിൽ ആരാണ് മാസ്റ്റർ ആരാണ് വിളിച്ചത് എന്നൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല അളിയാ…
പക്ഷേ ആരോ ഉണ്ട്…എല്ലാംഅറിയുന്നഒരാൾഎല്ലാം കേട്ട് തരിച്ചിരുന്നു പോയി അവർ…. ആരാണ് ഞങ്ങളെ പറ്റി എല്ലാം അറിയുന്നവർ….
അപ്പൊ ഞങ്ങളുടെ നാഥൻ അവരിൽ ഒരാൾ ആണോ അതോ… നാഥനെ അവർ പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോയതാവുമോ…. ഞങ്ങളെ അപായപ്പെടുത്താൻ അവർ വരുമോ? ഇനി വരാൻ പോകുന്ന ആൾ ആരാവും…. എന്താവും
ശെരിക്കും വെണ്മണി ഇല്ലത്തെ സമാധാനം നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് പറയാം….
കുടുംബ ക്ഷേത്രത്തിൽ വിളക്ക് മുടങ്ങി ആരും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാതായി….
അടുത്ത ദിനം അതിരാവിലെ അവർ കേട്ടത് വൈഷ്ണവിയുടെ കൂടെ പഠിച്ച ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ മിസ്സിംഗ്‌ വാർത്ത ആണ്…. ഇന്നലെ രാത്രി മുതൽ കാണാൻ ഇല്ലത്രെ….
ചെമ്പ്ര കരയിൽ എന്തൊക്കെയോ അരുതായ്മ ഉണ്ടാവാൻ പോണു എന്നൊരു കര കമ്പി അലയടിച്ചു….
ചെമ്പ്ര നദി ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അരയാൾ പൊക്കത്തിൽ ജലം വറ്റി….
അത്യുഷ്ണം അനുഭവപ്പെട്ടു…. പ്രകൃതി അങ്ങോട്ട്‌ ഭൂമിക്ക് ഒപ്പം നിൽക്കുന്നില്ല എന്നൊരു തോന്നൽ…. അന്ന് തന്നെ ചെമ്പ്ര പോലീസ്അധികാരിയുടെ മകനെയും മകളെയും കാണാതെ ആയി….!!!
ആകെ മൊത്തത്തിൽ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന അന്തരീക്ഷം രൂപം കൊണ്ടു…
രണ്ടാം നാൾ ചെമ്പ്ര നദിയിൽ മീനുകൾ ചത്തു പൊങ്ങി….
മൂന്നാം നാൾ അവരെ ഞെട്ടിച്ച വാർത്തകേശവൻ നമ്പൂതിരിക്ക് ആക്‌സിഡന്റ് ഉണ്ടായി എന്നതായിരുന്നു!!!
കാർത്തിക കുഴഞ്ഞു വീണു….!
വിഷ്ണൂ…. മോനെ വേഗം കാറെടുക്ക്… മഹേശൻ…. നിലവിളിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…. വൈഷ്ണവിയും വിഷ്ണുവും കാറെടുക്കാൻ ഗാരേജിൽ ഓടിയെത്തി….
കാറ് കാണാൻ ഇല്ല….
അവർ വേഗം അച്ഛൻ നമ്പൂതിരിയുടെ അടുത്ത് എത്തി വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു…
അച്ഛാ… കാറ്….. അവിടെ കാറ് കാണുന്നില്ല….
മഹേശൻ : ചതിച്ചോ ഭഗവതീ….എന്തൊക്കെയാ ഈ സംഭവിക്കണേ….
ഈ അടിയൻ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ആരോടെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ പൊറുക്കണേ ദേവീ….
കാർത്തികയ്ക്ക് ബോധം വന്നില്ല…. അയാൾ കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു….
പെട്ടെന്ന് ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി!!!
അതിശക്തമായ കാറ്റും!! പൊടിപടലം ആഞ്ഞടിച്ചു….
സൂര്യ പ്രഭ നന്നേ കുറഞ്ഞു ആകാശം ഏതാണ്ട് ഇരുണ്ട് നിന്നു….
തെക്കേ പറമ്പിലെ മൂവാണ്ടൻ മാവ് നിലം പൊത്തുന്നതിനോടൊപ്പം ഗേറ്റിനു മുന്നിൽ ഒരു കാറിന്റെ ഹോൺ മുഴങ്ങി….!!!
ആ കൊള്ളിയാനെക്കാൾ ശബ്ദം അതിനുണ്ടായിരുന്നു!!!!
വിഷ്ണു…. രണ്ടും കല്പിച്ചു മുറ്റത്തേക്ക് ഓടി ഇറങ്ങി…. ഗേറ്റ് തുറന്നു…. ഇല്ലത്തിന്റെ നടുമുറ്റത്തേക്ക് ഒരു പഴയ മോഡൽ ബെൻസ് പാഞ്ഞു കയറി….!!!!
ആദ്യം അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയത് കോട്ടും സ്റ്റെതസ്കോപ്പും അണിഞ്ഞ ഒരു സുമുഖൻ….അതെ അയാൾ ഒരു ഡോക്ടർ ആയിരുന്നു…. ഒരു വിദേശി….
അവർ അത്ഭുതം പൂണ്ടു നിൽക്കെ അയാൾ അകത്തളത്തേക്ക് കയറി…. കാർത്തികയുടെ നാഡി മിടിപ്പ് ഒന്ന് നോക്കി….
പിന്നെ ഒന്ന് മുകളിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു…. പിന്നെ ആ കാറിനുള്ളിലേക്കും….
പെട്ടെന്ന് അയാൾ കാറിനടുത്തേക്ക് ഓടി ചെന്നു…. പിന്സീറ്റിലെ ഗ്ലാസ്സ് താഴ്ന്നു….
അയാൾ ബഹുമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു
“Master, she is fine”
അപ്പോൾ ഉള്ളിൽ നിന്നും ഘന ഗംഭീര്യത്തോടെ ഒരാൾ പറഞ്ഞു….
“Thank you, dear robert”
അയാൾ പിന്നിലേക്ക് മാറി….
കാറിൽ ഇരുന്നയാൾ വെളിയിലേക്ക് കാൽപാദം വെച്ചു….
നിമിഷനേരം കൊണ്ടു അവിടെ പ്രകൃതി കലി അടക്കി…. സൂര്യ ഭഗവാൻ വെളിച്ചം പരത്തി….
റോബർട്ട്‌ :”പ്ലീസ് കം മാസ്റ്റർ… വീ ഡോണ്ട് ഹാവ് മച്ച് ടൈം ടു സ്റ്റേ ഹിയർ”
“Hmm”
എന്ന് ശബ്ദം മുഴക്കി കൊണ്ടു അയാൾ… അകത്തേക്ക് വന്നു…
കാർത്തിക മയങ്ങുകയായിരുന്നു….
അയാൾ വിളിച്ചു
“അമ്മേ”…. ഇത് നാഥൻ ആണ്…. വിശ്വനാഥൻ…..!!!
മഹേശനും വിഷ്ണുവും വൈഷ്ണവിയും…. പെട്ടെന്ന് ഉള്ള അയാളുടെ വരവിൽ ഞെട്ടി നിന്നു പോയി…. ആർക്കും ഒന്നും മിണ്ടാൻ ഉള്ള ധൈര്യം ഇല്ലാതെ ആയി….
പഴയ നാഥന്റെ രൂപം ഒക്കെ മാറി…
ആരോഗ്യദൃഡ ഗാത്രം, നീട്ടി വളർത്തിയ മുടി, വെള്ള കുർത്തയും വെള്ള പൈജാമയും വേഷം…. നെറ്റിയിൽ നീളത്തിൽ ഒരു ചുവന്ന കുറി…. കയ്യിൽ രുദ്രാക്ഷം….!!!!കണ്ടാൽ ആരും നോക്കിപോകുന്ന ദൈവീക ഭാവം….!
മറ്റാരോടും മിണ്ടാതെ അയാൾ അമ്മയെ താങ്ങി എടുത്തു അകത്തു കൊണ്ടു കിടത്തി….
അവർ ഉണർന്നു….
മുന്നിൽ സൂര്യ തേജസ്സോടെ തന്റെ മകനെ കണ്ട അവരുടെ ഉള്ളു നിറഞ്ഞു….
ആ മുറിയിലേക്ക് കടക്കുവാൻ മറ്റുള്ളവരെ എന്തോ തടയുന്നത് പോലെ എല്ലാവർക്കും ഫീൽ ചെയ്തു…..
ഉള്ളിലേക്ക് ആരും പോകാൻ ശ്രമിച്ചത് പോലും ഇല്ല…. വാതില്പടിയിൽ നിന്ന് കൊണ്ടു അച്ഛൻ തിരുമേനി വിങ്ങി പൊട്ടി കൊണ്ടിരുന്നു….
മറ്റാരെയോ കണ്ട പോലെ വിഷ്ണു അതിശയം പൂണ്ടു നിന്ന് പോയി….
ഇതെന്റെ ഏട്ടൻ തന്നെയോ…. അതോ മറ്റെന്തെങ്കിലുമൊ?
നാഥൻ വാതില്പടിയിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി…. മൊത്തത്തിൽ എല്ലാവരെയും….
തന്നെ നോക്കി മിഴിച്ചു നിക്കുന്ന അച്ഛനെയും സഹോദരങ്ങളെയും നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു….
പിന്നെ അമ്മയോടായി പറഞ്ഞു…
“അമ്മേ എനിക്ക് പോകാൻ സമയം ആയി… ഞാൻ ഇല്ലെങ്കിൽ അവിടെ ഒന്നും ശെരിയാവില്ല….
റോബർട്ട്‌ ഇവിടെ ഉണ്ടാവും…. നിങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ…. ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞോളാം….”
കാർത്തിക : “നീ എവിടെയാ… അമ്മേടെ പൊന്ന് മോനെ ജീവിക്കുന്നത്….? ഞങ്ങളെ ഇട്ടിട്ട് ഇനിയും പോവുകയാണോ നീ….?
നാഥൻ : ” അമ്മ പേടിക്കേണ്ട…. അമ്മയ്ക്ക് കാണേണ്ട സമയം ഞാൻ ഈ റൂമിൽ എത്തിയിരിക്കും…. ”
കാർത്തിക :”ഈ അമ്മയ്ക്ക് എന്നും എന്റെ മോനെ കാണണം…. ഇനി എത്ര കാലം ആണ് ഇവിടെ എന്നറിയില്ല…. അതുവരെ എങ്കിലും നിന്നെ കാണണം ഞങ്ങൾക്ക്”
നാഥൻ :”അമ്മേ സമയം ആയി…. ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു…. റോബർട്ട്‌ അയാൾക്ക് അറിയാവുന്നതെല്ലാം പറഞ്ഞു തരും”
അമ്മയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു നാഥൻ വെളിയിൽ ഇറങ്ങി…
മഹേശൻ :”മോനെ… ഈ അച്ചനോട് പൊറുക്കെടാ… നീ പോവല്ലെടാ മോനെ”
അയാൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…
വിഷ്ണു : ഏട്ടാ എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്നറിയില്ല…. എന്നാലും ഏട്ടന് ഇവിടെ നിക്കാലോ….?
വൈഷ്ണവി : ഏട്ടാ…. (അത്രയും വിളിക്കാൻ മാത്രം അവൾക്ക് നാവ് പൊന്തിയുള്ളൂ…. അവളുടെ അമ്പരപ്പ് അപ്പോഴും മാറിയിരുന്നില്ല…. ആ പ്രഭയിലും അഴകിലും ശബ്ദത്തിലും അവൾ മയങ്ങി പോയിരുന്നു….)
അത് മനസ്സിലാക്കിയ നാഥൻ അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പറഞ്ഞു….
“ഇപ്പോൾ പോകണം…. വേറൊന്നും പറയാൻ നിർവാഹം ഇല്ല”
ഒരിക്കൽ കൂടി എല്ലാരും പ്രതീക്ഷയോടെ നാഥനെ നോക്കി….
ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു നാഥൻ….. കാറിൽ കയറി….
ആ കാറ് അതിവേഗം പോയി….
പെട്ടെന്ന് ഫോൺ കാൾ വന്നു….
“കേശവൻ നമ്പൂതിരിയുടെ അളിയൻ അല്ലെ? ഇത് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നാണ്…. ആളിന് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല…. കൈക്ക് ചെറിയ പൊട്ടൽ അത്രേ ഉള്ളൂ….”
മഹേശൻ : നന്ദി സർ…. എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ഫോൺ വെച്ചു….
അയാൾ എല്ലാരോടും ആയി പറഞ്ഞു… കേശവൻ അളിയന് കുഴപ്പം ഒരുപാട് ഇല്ല കൈക്ക് ചെറിയ പൊട്ടൽ മാത്രം ഉള്ളൂ എന്ന്….
വിഷ്ണു, മോനെ ആ ഇംഗ്ലീഷ് ഡോക്ടർ എന്ത്യേ…. ആൾക്ക് ഞാൻ പറയുന്നത് എങ്ങനെ ആണ് മനസ്സിലാവുന്നത്….
എനിക്ക് അറിയണം നാഥനെ പറ്റി എല്ലാം….
അപ്പോൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് കയറി വന്ന റോബർട്ട്‌
“അച്ഛൻ മലയാളത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി… മാസ്റ്റർ ഞങ്ങളെ ഏതാണ്ട് 16 ഓളം ഭാഷ പഠിപ്പിച്ചു തന്നിട്ടുണ്ട്….”
അത് കെട്ട എല്ലാവരും അതിശയം പൂണ്ടു…
നല്ല സ്ഫുട്തയോടെ മലയാളം സംസാരിക്കുന്ന ഒരു വിദേശി അതും ഒരു ഡോക്ടർ….
എന്നാൽ നമുക്ക് ഇനി എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ട് സംസാരിക്കാം….
അവർ പെട്ടെന്ന് ആഹാരം റെഡി ആക്കി അയാൾക്ക് കഴിക്കാൻ കൊടുത്തു….
എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഉമ്മറത്തേക്ക് എത്തി….
ഓരോരുത്തർ ആയി ചോദിച്ചു…നാഥന്റെ കാര്യം….
റോബർട്ട്‌ : അച്ഛാ… ഞാൻ സ്വിറ്റ്സർലൻഡിൽ നിന്നും ആണ്…. മാസ്റ്ററിനെ കാണുന്നതിന് മുൻപ് ഞാൻ ഒരു കൂലിപ്പണിക്കാരൻ ആയിരുന്നു….
അവർ : ഏഹ്…. കൂലിപ്പണിയോ!!! അപ്പൊ ആ ഡോക്ടർ വേഷം ഒക്കെ വെറുതെ ആണോ…?
റോബർട്ട്‌ : അല്ല..കാരണം, ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഒരു ഡോക്ടർ ആണ് എന്നത് തന്നെ….
അവർ : അതെങ്ങനെ…. ഇതൊക്കെ വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല ഡോക്ടർ….
റോബർട്ട്‌ : “എല്ലാം മാസ്റ്റർ പഠിപ്പിച്ചു തന്നത് ആണ്…. ഇവിടെ സൂര്യ പ്രകാശം ഒന്ന് മങ്ങിയാൽ അല്ലെ ഇരുട്ട് വീഴൂ…. പക്ഷേ അവിടെ അങ്ങനെ അല്ല…
അവിടെ സൂര്യനും ചന്ദ്രനും മാസ്റ്റർ ആണ്…. മാസ്റ്റർ ഉണർന്നാൽ ഞങ്ങൾക്ക് ഉദയം…. അദ്ദേഹം ഉറങ്ങിയാൽ അസ്തമയം….
അദ്ദേഹം ഇല്ലാത്ത സമയം മുഴുവൻ അവിടെ ഇരുട്ടായിരിക്കും…..!!!
ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങളുടെ എല്ലാം ആണ് മാസ്റ്റർ…. അദ്ദേഹത്തിനെ ആശ്രയിച്ചു ലക്ഷങ്ങൾ അവിടെ ജീവിക്കുന്നുണ്ട്….. ”
അത്ഭുതത്തോടെ അവർ ചോദിച്ചു
“എവിടെയാണ് നിങ്ങളുടെ മാസ്റ്റർ…. ഞങ്ങളുടെ നാഥൻ?”
റോബർട്ട്‌ : ക്ഷമിക്കണം…. അറിയില്ല അച്ഛാ!
തിരുമേനി : “ഓഹ്… അവൻ പറഞ്ഞു കാണും ആരോടും പറയരുത് എന്നൊക്കെ…. ഹാ എന്തായാലും എന്റെ കുഞ്ഞ് ജീവനോടെ ഉണ്ടെല്ലോ ഇല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ നീറി നീറി ഒടുങ്ങിയേനെ”
കാർത്തിക : “ഞങ്ങൾക്ക് അവിടേക്ക് എത്താൻ പറ്റുമോ ഡോക്ടർ?”
റോബർട്ട്‌ : ഇല്ല അമ്മേ…. മാസ്റ്ററിന് തോന്നുന്നത് പോലെ ആണ് എല്ലാം നടക്കുന്നത്…. ഞങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സേവകർ മാത്രം ആണ്”
വൈഷ്ണവി : “അപ്പോ ഡോക്ടറിനു പോകാൻ ആഗ്രഹം ഇല്ലേ അവിടേക്ക്”
റോബർട്ട്‌ : “മരണം വരെ അവിടെ ജീവിക്കാൻ ആണ് ആഗ്രഹം…. ഞങ്ങളുടെ മാസ്റ്ററിന്റെ ഒപ്പം…. പക്ഷേ ഇത് മാസ്റ്ററിന്റ ആഗ്രഹം ആണ് ഞാൻ ഇവിടെ നിക്കുക എന്നുള്ളത്…. അദ്ദേഹത്തിന് എതിരെ നിൽക്കാൻ ആർക്കും ആവില്ല”
വിഷ്ണു :”ഏട്ടൻ ഇനി എന്ന് വരും? ”
റോബർട്ട്‌ :അദ്ദേഹം ഇനി വരില്ല… പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തെ നിങ്ങൾക്ക് കാണാൻ ആവുന്ന വിധത്തിൽ സജ്ജീകരണം ചെയ്യാൻ ആണ് എന്നെ ഏല്പിച്ച ജോലി….
നമ്പൂതിരി : അതെങ്ങനെ? നേരിട്ട് വരാതെ കാണാൻ പറ്റിയ മാർഗം….?
റോബർട്ട്‌ : അതൊന്നും പറഞ്ഞു തരാൻ എനിക്ക് അനുവാദം ഇല്ല….എനിക്ക് നാല് ദിക്കിലും ഓരോ റൂം വേണം…. നാല് പേർക്കും ആവശ്യനുസരണം അദ്ദേഹത്തോട് ബന്ധപ്പെടാവുന്നതാണ്….
നമ്പൂതിരി : അങ്ങനെ ആകട്ടെ ഡോക്ടർ… ഹാ കാലത്തിന്റെ ഓരോ പോക്കേ…അച്ഛനും അമ്മയും അവരവരുടെ റൂമിൽ പോയി നോക്കി… ഒരു വലിയ കണ്ണാടി മാത്രം കാണാം….
അവർക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ല….
വെറും ഒരു കണ്ണാടിയിലൂടെ തന്റെ എവിടെയെന്നു അറിയാത്ത മകനെ കാണാനും മിണ്ടാനും എങ്ങനെ കഴിയും ? അവർ ഓർത്തു….
അവരെ അതിശയിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു പെട്ടെന്ന് അതിൽ നിന്നും ശബ്ദം ഉയർന്നു!!!
“എന്നെ കാണാനും എന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുവാനും എങ്ങനെ പറ്റും എന്നാലോചിച്ചു വിഷമിക്കേണ്ട അച്ഛനും അമ്മയും….5 മിനുട്ട് എന്നോട് സംസാരിക്കാനും കാണാനും ഇതിൽ കൂടി കഴിയും…. തത്കാലം ഇതു കൊണ്ടു സമാധാനപ്പെടുക…. പിന്നെ എല്ലാ ദിവസവും വിളിക്കാതിരിക്കാൻ നോക്കുക വെള്ളി ശനി ഞായർ ദിവസങ്ങളിൽ മാത്രം മതിയാവും…. പോകട്ടെ ഞാൻ…”
അവരവരുടെ റൂമിലെ കണ്ണാടിയിൽ നിന്നും ശബ്ദം കെട്ട അവർ ഒന്ന് ഞെട്ടി….
ശബ്ദം നാഥന്റെത് തന്നെ… വല്ല ഭൂതമോ പ്രേതമോ ആവുമോ ഇനി….?
പെട്ടെന്ന് റോബർട്ട്‌ : ആരും പേടിക്കേണ്ട… ഇത് മാസ്റ്റർ തന്നെ നിർമിച്ച ഒരു യന്ത്രം ആണ് എന്താണ്? എങ്ങനെ ആണ്? എന്നൊന്നും ഞങ്ങൾക്ക് അറിയില്ല…. ഒരു കണ്ണാടി മാത്രം ഞങ്ങൾക്കും ഉണ്ടെന്ന് അറിയൂ….
അവർ : എന്നാലും ഇതൊക്കെ കുറച്ചു കടന്ന് പോയില്ലേ മോനെ…. ഞങ്ങളോട് വരെ അവനു മിണ്ടാൻ സമയം ഇല്ലാതെ ആയി….
റോബർട്ട്‌ : അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും…. എന്തിന് വേറെ എപ്പോഴും കൂടെ ഉള്ള എനിക്ക് പോലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ രഹസ്യം അറിയില്ല…. അദ്ദേഹം തന്നെ അത് പറയും എന്നത് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്……
അവർ : ഹാ എല്ലാം അവന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ…
“വൈഷ്ണവീ…. മോളെ കഴിക്കാൻ എടുക്ക്…. ഡോക്ടറിനു വിശപ്പ് ആയി ക്കാണും ” അവർ പറഞ്ഞു….
റോബർട്ട്‌ : കുഴപ്പമില്ല… അമ്മേ… പതിയെ മതി….
അവർ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു…
എല്ലാരും റൂമിൽ പോയി
വിഷ്ണു കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞു… ഏട്ടാ ഉറങ്ങിയോ… കഴിച്ചോ…?
ഒരു പത്തു സെക്കന്റ്‌ കഴിഞ്ഞു മറുപടി…
ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾക്ക് ബന്ധപ്പെടേണ്ടത് ഇല്ല…. അത്യാവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം വരുക കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ…. ഞാൻ പോകുന്നു….
ചെറിയ നിരാശയോടെ അവൻ കിടക്കാൻ പോയി….
വൈഷ്ണവിയുടെ റൂമിൽ:-
“എന്റെ ഏട്ടൻ തന്നെ ആണോ അത്…. മുഖം ഏതാണ്ട് ഒക്കെ അത് തന്നെ… പക്ഷേ… ആ അനുഭവപ്പെട്ട പ്രഭാവം…. അതെന്താവും….
കുട്ടിക്കാലം മുതൽ ഞാൻ കൂടുതൽ കളിച്ചുല്ലസിച്ചത് ന്റെ നാഥേട്ടന്റെ കൂടെ അല്ലെ….
എന്നിട്ടെന്തേ ഏട്ടൻ ഇട്ടിട്ട് പൊയ്ക്കളഞ്ഞത്…. എന്നെ ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാവുമോ?
എന്ത് രസമാ ഏട്ടനെ കാണാൻ… ഞാൻ ഗന്ധർവ്വനിലേ ആ ഗന്ധർവ്വൻറെ അതെ സൗന്ദര്യമുണ്ട് ഇപ്പോൾ ഏട്ടനെ കണ്ടാൽ….
ഇവിടെ വന്നു നിന്നെങ്കിൽ…. കണ്ടു മതിയായില്ല എനിക്ക്….
ഒരു കണ്ണാടി കൊണ്ടു വെച്ചിട്ട് ആളെ പറ്റിക്കുന്ന കള്ള ഗന്ധർവ്വൻ…”
അവൾ ആ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു….
എന്നിട്ടാലോചിച്ചു..
“ഇവിടെ നിന്നാൽ എങ്ങനെ ആളെക്കാണാൻ…. ഹാ എന്തായാലും എനിക്ക് അണിഞ്ഞൊരുങ്ങാൻ ഒരു മിറർ ആക്കി തന്ന ഏട്ടനോട് അവൾ നന്ദി പറഞ്ഞു…. താങ്ക്സ് എന്റെ ഗന്ധർവ്വൻ എട്ടായി ”
അവൾ തന്റെ സാരി അഴിച്ചെടുത്തു….
ഒരു ബ്ലൗസും അടിപ്പാവാടയും അതിൽ പോലും ഞാൻ എത്ര സുന്ദരിയാ…. ഏട്ടനെ പോലെ തന്നെ മുഖ സാമ്യം എനിക്കും ഇല്ലേ…. ആ സൗന്ദര്യം എനിക്കും ഇല്ലേ…. അവൾക്ക് കുളിരു കോരി….
മെല്ലെ അവൾ പൂർണ നഗ്നയായി….
“ശ്ശോ…. എത്ര നാളായി എന്റെ ഈ അഴക് ഒന്ന് ആസ്വദിച്ചിട്ട്….അവൾ തന്റെ സംഗമ സ്ഥലത്തേക്ക് നോക്കി… തന്റെ അഴകിന്റെ…. പെണ്ണഴകിന്റ ഉറവിടം…!!!
അവൾക്ക് പ്രേത്യേക ഒരു സുഗന്ധം അവിടെ അനുഭവപ്പെട്ടു….
അവൾ തല ചെരിച്ചു ജനലിൽ ഒന്ന് നോക്കി…. വല്ല ഗന്ധർവ്വനും വന്നോ….പേടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ജനൽ അടച്ചു….
അവൾ അറിയാതെ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് കൈകൾ ചെന്നു….
മെല്ലെ പൂർത്തടം ഒന്ന് തഴുകി….
ഹ്ഹ്ഹ് ഹ്ഹആ…. അവൾക്ക് ഹരം കയറി…. കാമം ചൂട് പിടിച്ചു പൂറിൽ കൂടി തലച്ചോറിൽ സിഗ്നൽ എത്തി….
‘കയറ്റൂ വിരൽ” എന്ന് മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു
അവൾ പൂറ്റിലേക്ക് വിരൽ ആഴ്ത്തി…. മെല്ലെ മെല്ലെ തുടുത്തു ചുവന്ന മുല കണ്ണുകൾ ഞെക്കി പിഴിഞ്ഞെടുത്തു….
അവൾ അറിയാതെ ശബ്ദം പുറത്തു വന്നു….
“ഏട്ടാ…. മോൾക്ക് വയ്യ…. ”
അവൾക്ക് രതിമൂർച്ച സംഭവിച്ചു പൂറിൽ നിന്നും പാൽ ചീറ്റി തെറിച്ചു കണ്ണാടിയിലേക്ക് വീണു!!!!
പെട്ടെന്ന് ഒരു ഇടിവെട്ടി കറണ്ട് പോയി…….. അവൾ പേടിച്ചു പൂറ്റിൽ നിന്നും വിരൽ ഊരിയെടുത്തു… ബെഡിൽ പോയി പുതച്ചു കിടന്നു….
അവൾ ഓർത്തു
“ദൈവമേ….ഇനി ഇത് എല്ലാം ഉള്ളതാണേൽ ഏട്ടൻ അറിഞ്ഞു കാണില്ലേ…. ശ്ശോ അന്നേരം എന്തൊക്കെയാ എനിക്ക് തോന്നിയത്…. ഈശ്വരാ ഏട്ടന് വിഷമം ആയിക്കാണുമോ എന്നോട് ഇനി മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുമോ… അവൾ അതൊക്കെ ഓർത്തു കരഞ്ഞു…. ഇല്ല ഞാൻ ഇനി ഇങ്ങനെ ചെയ്യില്ല….”
പുറത്തു ഇടി വെട്ടി പേമാരി തുടങ്ങി….
ചെമ്പ്ര നദി നിറയാൻ അത് ധാരാളം ആയിരുന്നു…. ചെമ്പ്ര കരയുടെ ദുഃഖം മാറുവാനും…. ഈശ്വരാ…. എന്തൊരു ഇടിയാ…. കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ലല്ലോ ദേവ്യേ…. വൈഷ്ണവി സ്വയം പറഞ്ഞു….
പെട്ടെന്ന് ഒരു സുഗന്ധം അവിടെ പരന്നു….ഒരു കാറ്റും…
“മോളെ…. ഏട്ടൻ ആണ്…. മോളു പേടിച്ചോ?”
പെട്ടെന്ന് ശബ്ദം കെട്ട വൈഷ്ണവി…വിളിച്ചു കൂവി…. ഇടിച്ചു കുത്തി പെയ്യുന്ന മഴയിൽ ആര് കേൾക്കാൻ….
“ആരാ… അത്…. ഏട്ടൻ ആണോ…. അല്ല… ഏട്ടൻ അല്ല…. നിങ്ങൾ എങ്ങനെ എന്റെ റൂമിൽ എത്തി…. എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു…. പ്ലീസ്…. എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യരുത് പോക്കോ ആരായാലും അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ എല്ലാവരെയും ഉണർത്തും “
ഇരുട്ടിൽ ആരോടെന്നില്ലാതെ അവൾ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു….
ഒരു നിശബ്ദത അവിടെ പരന്നു….
അവൾക്ക് ഒരു പേടി തോന്നി….
ഏട്ടാ എന്നെ കാത്തോണേ… ഞാനും ഇനി മാസ്റ്ററെ എന്ന് വിളിച്ചോളാം…. എന്നും ഏട്ടന്റെ കൂടെ നിക്കാം…. ഒറ്റയ്ക്ക് പേടിയാവുന്നു….
പെട്ടന്ന് പേമാരി നിലച്ചു… കറണ്ടും വന്നു…!!!
അവൾ പുതപ്പിനു വെളിയിൽ തല ഇട്ട് നോക്കി…. ഹാവു ഭാഗ്യം ലൈറ്റ് വന്നു….
ഈ ഏട്ടൻ ഭയങ്കര പുള്ളി തന്നെ….
ആരായിരിക്കും തന്റെ ഏട്ടൻ?
ഇനി ഏട്ടന് എന്തെങ്കിലും പറ്റി മരിച്ചിട്ട്… പ്രേതം ആയിട്ടേങ്ങാനും വന്നതാണോ?
അതോ വല്ല ബാധയും കേറിയോ ദേഹത്തു…. ഏയ്‌ അതല്ല
ഇത്ര തേജസ്സ് കണ്ടിട്ട് ഏട്ടന് എന്തോ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്…. എന്തോ ഒരു പോസിറ്റീവ് എനെർജി ഏട്ടന് ഉണ്ട്….
ആരാവും എന്റെ ഏട്ടൻ?
അവൾ എഴുന്നേറ്റ് കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിന്നു…. പുതപ്പ് മാത്രം ചുറ്റി….
എല്ലാം ഏട്ടന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടല്ലേ ഈ പെങ്ങളൂട്ടി ഒന്നു പേടിച്ചപ്പോൾ പേമാരിയും ഇടിയും നിർത്തി ലൈറ്റും കൊണ്ടു വന്നത്…. ഒരു നിമിഷം അവൾ കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ ആയി….
അവൾ കണ്ണാടി നോക്കി മന്ത്രിച്ചു….
“എനിക്ക് മാത്രം ദിവസം എണ്ണി വേണ്ട… എന്നും ഏട്ടനെ കാണണം എനിക്ക്…. ഒന്നു വാ ഏട്ടാ…. കാണാൻ കൊതിയാകുന്നു”
അവൾക്ക് വീണ്ടും ആ പഴയ സുഗന്ധം അനുഭവപ്പെട്ടു… ചന്ദനത്തിന്റെയും മുല്ലപ്പൂവിന്റെയും ചേർന്ന നറുമണം…
അവൾ ഒന്നു കണ്ണടച്ചു…
“ഇതെന്റെ ഏട്ടൻ ആവണേ ദേവീ… ഗന്ധർവ്വൻ ഒന്നും എനിക്ക് വേണ്ട… പേടിയാ… എനിക്ക് ഏട്ടൻ മാത്രം മതി…”
പെട്ടെന്ന് ഒരു ശബ്ദം…
“മോളെ…. പേടി മാറിയില്ലേ മുത്തേ നിന്റെ….”
അവൾ എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ നോക്കി….
കണ്ണാടിയിൽ നിന്നും ആണ് ശബ്ദം….
അവൾ കണ്ണു നിറഞ്ഞു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു…
“ഏട്ടാ… ഇത് ശെരിക്കും എന്റെ ഏട്ടൻ ആണോ…. എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല”
“കാണണോ മോൾക്ക് ഏട്ടനെ”
വൈഷ്ണവി : ഹ്മ്മ് പിന്നല്ലാതെ…
“ശെരി… ന്റെ കുട്ടി കണ്ണടയ്ക്ക്”
വൈഷ്ണവി : ഹാ അടച്ചു…. വേഗം വായോ…
“ഹ്മ്മ്മ് ഇനി കണ്ണൊന്നു തുറന്നെ എന്റെ സുന്ദരിക്കുട്ടി”
അവൾ കണ്ണ് തുറന്നു…
ഒരു വലിയ പട്ടുമെത്ത അതിൽ ഏട്ടൻ കിടക്കുന്നു…. എന്തൊക്കെയാ ഏട്ടന്റെ മുറിയിൽ…. കാണുന്നത് എല്ലാം അഴകാർന്ന കണ്ണിന് ആനന്ദം പകരുന്ന പല പല ശില്പങ്ങൾ… പെയിന്റിംഗുകൾ… പൂക്കൾ… അങ്ങനെ ഒരുപാട്….
അതിലും എടുത്തു പറയാൻ എന്റെ ഏട്ടന്റെ മുഖവും….
അവൾ നോക്കി നിന്നു പോയി…. അരയ്ക്ക് മുകളിൽ പൂർണ നഗ്നൻ…. പൈജാമ മാത്രം ധരിച്ചു കിടക്കുന്നു…. കിടന്നു കൊണ്ടു എന്നെ നോക്കുന്നു…. ആ നോട്ടത്തിന് മുന്നിൽ അവൾക്ക് പിടിച്ചു നിക്കാൻ ആവുന്നില്ലായിരുന്നു അവൾക്ക്
“മോൾക്ക് ഏട്ടനോട് ഇഷ്ടം ആണ് അല്ലെ…. ഏട്ടന് എല്ലാം അറിയാം….”
വൈഷ്ണവി: ഏട്ടാ… എനിക്ക്… അത് പിന്നെ… സോറി ഏട്ടാ…. അമ്മയും അച്ഛനും വിഷ്ണു ഏട്ടനും അറിഞ്ഞാൽ കൊല്ലും…. ഓർമ വെച്ച നാൾ മുതൽ കാണുന്ന ഏട്ടനെ അല്ലാതെ ഞാൻ ആരെ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ ആണ്…. പ്ലീസ് ഹെല്പ് മീ ഏട്ടാ….
നാഥൻ : ഏട്ടൻ എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ട്…. സമയം ആകുമ്പോൾ മോളോട് ഏട്ടൻ എല്ലാം പറയാം… മോളോട് മാത്രം….
എന്റെ രഹസ്യങ്ങൾ എല്ലാം!!! വൈഷ്ണവി : അപ്പൊ ഞാൻ ഈ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ വെച്ച് ചെയ്തത് എല്ലാം ഏട്ടൻ കണ്ടോ….?
നാഥൻ : ഹാ മോളെ…. അത് മാത്രം അല്ല…. മോള് ചെയ്യുന്നത് എല്ലാം ഈ ഏട്ടൻ കാണുന്നുണ്ട്…. അറിയുന്നുണ്ട്….
വൈഷ്ണവി : കള്ളം…. ഏട്ടൻ ആരാ? ഇതൊക്കെ കാണാതെ അറിഞ്ഞു വെക്കാൻ…..വെറുതെ കള്ളം പറയേണ്ട….
നാഥൻ: വിശ്വാസം ഇല്ലല്ലേ….?
വൈഷ്ണവി : അങ്ങനെ അല്ല…. എന്നാലും ഏട്ടന് എങ്ങനെ ദൂരെ നിന്ന് ഇതൊക്കെ കാണാൻ പറ്റുന്നു…?
ഈ കണ്ണാടിയിൽ ക്യാമറ ഉണ്ടോ….?
നാഥൻ : (ചിരിച്ചു കൊണ്ടു )
ഇല്ല മോളെ…. മോള് ഇപ്പോൾ ഇവിടെ നിന്ന് മാസ്റ്റർബേറ്റ് ചെയ്തത് ഏട്ടൻ കണ്ടു….എന്താ സത്യം അല്ലെ….
വൈഷ്ണവി : ച്ചീ…. അവൾ കണ്ണ് പൊത്തി…
ചുമ്മ ആളെ കളിയാക്കല്ലേ ഏട്ടാ….
നാഥൻ : വേണേൽ വിശ്വസിക്കൂ…. ഏട്ടന് പോകാൻ ടൈം ആയി….
വൈഷ്ണവി : വിശ്വാസം ഇല്ല…. ഏട്ടൻ ചുമ്മ പറണതാ…. ഈ കണ്ണാടിയിൽ എവിടെയോ മൈക്ക് കാണും അതാണ്‌ ഞാൻ ആ മോമെന്റിൽ ഏട്ടാ ന്നു വിളിച്ചപ്പോൾ ഏട്ടൻ കേട്ട് കാണും…. വെറുതെ കണ്ടെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ഏട്ടാ…. വേണ്ട കളിക്കാതെ പോയെ….
നാഥൻ : എങ്കിൽ ഏട്ടൻ പറയട്ടെ?
വൈഷ്ണവി : ഹ്മ്മ് പറഞ്ഞു നോക്ക്
നാഥൻ : പറയും….
വൈഷ്ണവി : പറ… ഒന്ന് ഇയാക്ക് എവിടെയോ പോണ്ടതല്ലേ ഈ പാതിരാത്രിക്ക്… പറഞ്ഞിട്ട് പോ…
നാഥൻ : എങ്കിൽ പറയാം…. മോൾടെ അവിടെ… ഒരു മറുക് ഉണ്ട്….
വൈഷ്ണവി : അയ്യെടാ എന്റെ ദേഹത്തു ഒത്തിരി മറുക് ഉണ്ട് കുട്ടിക്കാലത്തെ ഏട്ടൻ അത് കണ്ടു കാണും…. ആളെ പറ്റിക്കണ്ട…. കള്ളൻ ഏട്ടൻ…
നാഥൻ : അത് അവിടെ അല്ല…. അങ്ങ് താഴെ മോൾടെ കന്തിന്റെ തൊട്ട് സൈഡിൽ…. നല്ല ചുവന്നു തുടുത്തതല്ലേ അപ്പൊ വേഗം അറിയാം….
ഇനി മോളുറങ്ങിക്കോ…. ഏട്ടൻ നാളെ കണ്ടോളാം എനിക്ക് കുറച്ചു വർക്സ് ഉണ്ട്….
വൈഷ്ണവി : ച്ചീ…. ഒന്ന് പോ ഏട്ടാ… എന്റെ എല്ലാം കണ്ടു ല്ലേ….
ഏട്ടൻ പോകല്ലേ നിക്ക്…. എനിക്ക്…. ഏട്ടന്റെ…
(പറഞ്ഞു തീർക്കുന്നതിനു മുൻപേ നാഥൻ പോയിക്കഴിഞ്ഞു….)
അവൾക്ക് നിരാശ ആയി….
അവൾ നാഥനെ ഓർത്തു കൊണ്ടു കിടന്നു…. വേഗം നാളെ ആയെങ്കിൽ…. ഏട്ടനെ കാണാൻ അവൾക്ക് കൊതിയായി….. ഒരിക്കൽ കൂടി നാഥനെ ഓർത്തു കൊണ്ടു അവൾ പൂറ്റിൽ നിന്നും തേൻ ചീറ്റിച്ചു….!!
എനിക്ക് കാണണം എന്റെ ഏട്ടനെ….. അറിയണം ഒരുപാട് എന്റെ ഏട്ടനെ…. സ്വന്തം ആക്കണം മറ്റാരേക്കാളും മുൻപേ എന്റെ ഏട്ടനെ….
അവളുടെ മനസ്സിൽ ഗന്ധർവ്വൻ അല്ലായിരുന്നു… മറിച് ജീവിതം മുഴുവൻ ഒരു മിസ്റ്ററി ആയി ജീവിച്ച…. ഇപ്പോൾ അങ്ങനെ ജീവിക്കുന്ന തന്റെ ഏട്ടൻ നാഥനെ പറ്റി മാത്രം ആയിരുന്നു….
ആരായിരുന്നു എന്റെ ഏട്ടൻ നാഥൻ?
അവളുടെയും വെണ്മണി ഇല്ലത്തെ മറ്റെല്ലാവരുടെയും ഉള്ളിൽ ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ ബാക്കിയാക്കി നാഥൻ എങ്ങോട്ടോ മറഞ്ഞു….
ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉള്ള ഉത്തരങ്ങളും ആയി നാഥൻ ഇനിയും വരും അവന്റെ ദേവലോകത്തു നിന്നും….
തുടരും….