മാധവന് തീരെ നടക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയായിരുന്നു. ഒരു വിധം അവൻ സീതാലക്ഷ്മിയുടെ
സഹായത്താൽ വീട്ടിലെത്തി.
മാധവൻ വേച്ച് വേച്ച് കുളുമുറിയിലേക്ക് പോയി. ദേഹത്തിലെ അഴുക്ക് മുഴുവനായും കഴുകി
കളയാനായി ഷവറിന്റെ അടിയിലേക്ക് കയറി. തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ ശരീരം
തണുക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അവന്റെ മനസ്സ് കലുഷമായിരുന്നു.
ഒന്നും മറക്കാനാവാത്ത അവസ്ഥ ……
മറക്കും തോറും മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തുന്ന സംഭവങ്ങൾ . …..
കുളി കഴിഞ്ഞ ശേഷം അവൻ തുവർത്തിക്കൊണ്ട് ഹാളിൽ വന്നിരുന്നു. ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്യാതെ
ഇരുട്ടിൽ അനങ്ങാതെ ഇരുന്നു. ദേഹമൊട്ടുക്കും വേദനയുണ്ട് അവൻ അമ്മയേ നോക്കി. അവരുടെ
മുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്ന് കിടക്കുന്നു. വെള്ളം വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ
കുളിക്കുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായി.
സോഫയിൽ നിന്ന് അൽപ്പം നീങ്ങിക്കൊണ്ട് ഹാളിൽ നിന്ന് കാണാൻ സാധിക്കുന്ന
സീതാലക്ഷ്മിയുടെ മുറിയിലേക്ക് അവൻ നോക്കി. ആ മുറിയിലും ലൈറ്റ് ഇട്ടിരുന്നില്ല.
പെട്ടെന്നായിരുന്നു സീതാലക്ഷ്മി ടോയിലെറ്റിൽ നിന്നും തുണിയൊന്നുമില്ലാതെ
പുറത്തേക്ക് വന്നത്. ടോയിലെറ്റിലെ വാതിൽ തുറന്ന് കിടക്കുന്നതിനാൽ ആ മുറിയിലേക്ക്
ചെറിയ വെളിച്ചം വിതറിയിരുന്നു.
ആ നുറുങ്ങു വെളിച്ചത്തിൽ മാധവൻ അവന്റെ അമ്മയുടെ മനോഹരമായ നഗ്നശരീരം കണ്ടു.
നടക്കുബോൾ ഇളകിയാടുന്ന സ്തനങ്ങൾ….. കാലുകൾ നിലത്തമരുന്നതിന് ശേഷം താളം
പിടിപ്പിക്കുന്ന നിതംബം. കൊഴുത്ത വയർത്തടം.
ആ ശരീരത്തിലേക്ക് ഓരോ വസ്ത്രങ്ങൾ അണിയുബോൾ ഇളകിയാടുന്ന ദേഹകൊഴുപ്പുകൾ അവൻ
കാണുകയുണ്ടായി. ഇളകിയാടുന്ന മുലകളെ ബ്രായുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു
തള്ളിവയ്ക്കുന്നത് കണ്ട അവനിൽ അറിയാതെ ശ്വാസമുട്ടുണ്ടായി. മനോഹരമായ നിതംബങ്ങൾ
ഷെഡിയാൽ മൂടപ്പെട്ട് നിൽക്കുന്ന കാഴ്ച്ച മനോഹരങ്ങളിൽ ഏറ്റവും മനോഹരമായിരുന്നു.
നിതംബത്തിൽ ഏറ്റവും ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന ഭാഗത്ത് നനവാൽ ഷെഡ്ഢി നിഴലടിപ്പിച്ചിരുന്നു.
അതിലൂടെ കൊതച്ചാലിന്റെ ആകർഷിപ്പിക്കുന്ന അഗാധത കോരിത്തരിപ്പിക്കുന്നു.
മാധവൻ കഠിനമായ ശരീര വേദനയിലും എന്തിനോ വേണ്ടി അമർത്തി ശ്വാസമെടുത്തു.
നേർത്ത ഗൗൺ ധരിച്ചാണ് അവൾ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിവന്നത്. നടക്കുബോൾ നിഴൽ തെളീക്കുന്ന
വണ്ണിച്ച തുടകളിലേക്ക് അവൻ ആർത്തിയോടെ നോക്കി.
നേർത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ സീതാലക്ഷ്മി നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
മാധവൻ പതുക്കെ ചിന്തകളിലേക്ക് നീങ്ങി. മനസ്സിൽ തീ പോലെ വാറുണ്ണിയോടും
ആന്റണിയോടുമുള്ള പ്രതികാരം ജ്വലിച്ചു.
സത്യത്തിൽ അവിടെ നടന്നത് ബലാൽ സംഘമായിരുന്നോ ??????.
പ്രത്യക്ഷത്തിൽ അങ്ങനെ തോന്നുമെങ്കിലും, സത്യത്തിൽ തന്റെ അമ്മ അത് ആസ്വദിക്കുകയല്ലേ
ചെയ്തത് ?????.
ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചിന്തകളിൽ മുഴുകവേ സീതാലക്ഷ്മി ചായയുമായി അവന്റെ അടുത്തേക്ക്
വന്നു. നടത്തത്തിനൊക്കെ നല്ല ചുറു ചുറുക്ക്. അവരുടെ കവിൾ തടം സന്തോഷത്താൽ
ചുകന്നിരിക്കുന്നു. മുഴുവനായും ശ്രദ്ധിക്കുബോഴേക്കും ഹാളിലെ ഇരുട്ടിലേക്ക് അവർ
കടന്നിരുന്നു.
” ….. മോനെ കാലിന്റെ വേദന എങ്ങിനെയുണ്ട് ????? . വിജയനങ്കിൾ വന്നാൽ ഡോക്ട്ടറുടെ
അടുത്ത് പോകാട്ടോ ..അങ്കിളിനെ ഫോൺ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് …ഇപ്പോൾ വരും കേട്ടോ …..”.
സീതാലക്ഷ്മി അവനോടായി ചോദിച്ചു.
സീതാലക്ഷ്മി അടുത്ത് വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അതൊന്നും വേണ്ടെന്ന്
തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് അവൻ വിതുമ്പി.
” ….. എനിക്ക് അമ്മയെ രക്ഷിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ …… “. അവന്റെ വിതുമ്പലിന് ശക്തി
കൂടി.
സീതാലക്ഷ്മി അവനെ അടക്കം പിടിച്ചു.
” ….. മോനേ …. ഈ അമ്മയ്ക്ക് ഒന്നും പറ്റിയിട്ടില്ല …. ഇനി അഥവാ എന്തെങ്കിലും
പറ്റിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് നന്നായി ഒരു ഡെറ്റോൾ സോപ്പിട്ട് കുളിച്ചാൽ പോകുന്നതേ
ഉള്ളൂ …. “.
സീതാലക്ഷ്മി കരയുന്ന മകനെ അടക്കം പിടിച്ച് ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
അവന്റെ അമ്മയിൽ നിന്ന് അത് കേട്ടപ്പോൾ അവനൊരു ആശ്വാസമുണ്ടായി. പിന്നെയും
എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും വിജയൻറെ വണ്ടി വീടിന്റെ
മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നു.
വിജയൻ അതി വേഗത്തിൽ വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി വന്നു.
“……. സീതേ നിനക്കും മോനും കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ അല്ലെ …. “.
വന്ന പാടെ അയാൾ അവരോട് ചോദിച്ചു. കുഴപ്പമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും അയാൾ മാധവനെയും
സീതാലക്ഷ്മിയെയും കൂട്ടി ഹോസ്‌പിറ്റലിൽ പോകാൻ നിർബന്ധിച്ചു.
അങ്ങനെ അവർ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകുന്ന വഴി സംഭവം നടന്ന സ്ഥലം വിജയന് കാണിച്ച്
കൊടുത്തു. ഹെഡ്‌ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ വാറുണ്ണിയും ആന്റണിയും ബോധമില്ലാതെ
ഉറങ്ങുന്നത് ഞങ്ങൾ കണ്ടു.
പല്ല് ഞെരിച്ചുക്കൊണ്ട് വിജയൻ ഹോസ്പ്പിറ്റലിലേക്ക് വണ്ടിയെടുത്തു.
തലയിലേറ്റ മുറിവിന് അധികം സാരമുള്ളതായിരുന്നില്ല. പക്ഷെ കാൽ പാദത്തിനേറ്റ ക്ഷതം
മാറാൻ കുറച്ച് നാൾ പിടിക്കുമെന്ന് ഡോക്റ്റർ പറഞ്ഞു.
ഇതിനിടയിൽ പോലീസ് അവിടേക്ക് വന്നു. സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ സീതാലക്ഷ്മിയോടും മാധവനോടും
ചോദിച്ചറിഞ്ഞു. വിജയനങ്കിളുടെ ഒപ്പം പഠിച്ച ആളായിരുന്നു അപ്പോഴത്തെ കമ്മീഷണർ.
അതിനാൽ വന്ന എസ് ഐ വളരെ അനുഭാവപൂർവ്വമായിരുന്നു പെരുമാറിയത്.
പോലീസ് പോയി കഴിഞ്ഞ ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് ഒരു കോൺസ്റ്റബിൾ
കാവലിന് വേണ്ടി ഞങ്ങളുടെ അടുത്തെത്തി.
അയാളാണ് പറഞ്ഞത് ബാക്കിയുള്ള കാര്യങ്ങൾ. ജീപ്പിനുള്ളിൽ നിന്ന് രണ്ട് കിലോ കഞ്ചാവ്
കിട്ടിയെന്നുള്ളത്. ഒപ്പം സ്ത്രീ പീഡനവും ഉള്ളതിനാൽ അടുത്തതൊന്നും ജയിലിൽ
നിന്നെറങ്ങാൻ സാധ്യതയില്ലെന്ന്.
അത് കേട്ടപ്പോൾ മാധവന് സമാധാനമായി. മകന്റെ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞ വെളിച്ചം കണ്ടപ്പോൾ
സീതാലക്ഷ്മി അടുത്ത് വന്നു.
” ……. എല്ലാം തീരുന്നിടത്ത് പുതിയ കളികൾ തുടങ്ങും മോനേ ….. ജയിൽ ശിക്ഷയേക്കാൾ വലിയ
ശിക്ഷ നമ്മൾ അവർക്ക് കൊടുക്കും …. നീ നോക്കിക്കോ ….. “.
സീതാലക്ഷ്മി ഉറച്ച മനസ്സോടെ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
കാര്യമെന്താണെന്ന് മാധവന് മനസ്സിലായതേയില്ല. എങ്കിലും അവൻ ആശ്വാസത്തോടെ കിടന്നു.
അന്നത്തെ രാത്രി അവസാനിക്കുകയായിരുന്നു………
—————————————————————————-
ഹോസ്‌പിറ്റലിൽ നിന്ന് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചപ്പോൾ സമയം ഉച്ച കഴിഞ്ഞു. വീട്ടിലേക്ക്
വണ്ടി കയറുന്ന നേരത്ത് കാർപോർച്ചിൽ പുതിയ ബൈക്ക് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു.
അതിശയത്തോടെ മാധവൻ മുൻസീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന അമ്മയെ നോക്കി.
” …… മോനെ ….. നിന്റെ ഫ്രണ്ടിന് വേണ്ടി വാങ്ങിയതാ …… പഴയത് നേരെയാക്കി കൊടുത്താലും
ചിലപ്പോൾ നീ പഴി കേഴ്ക്കണ്ടി വരും …. എന്തിനാ വെറുതെ …… അല്ലെ വിജയേട്ടാ ….. “.
പാതി എന്നോടും ബാക്കി പാതി വിജയനോടായി ‘അമ്മ പറഞ്ഞു.
” …… അതെ ….. അതാണ് അതിന്റെ ഒരു ശരി …. നീ കൂട്ടുകാരനെ വിളിച്ച് വണ്ടി
കൊണ്ടുപോയ്ക്കോ എന്ന് പറഞ്ഞോ ….. വേണമെങ്കിൽ രെജിസ്ട്രേഷൻ വരെ നമ്മുക്ക് ചെയ്ത
കൊടുക്കാം …. “.
വിജയൻ വിശാലതയോടെ പറഞ്ഞു.
” ….. പഴഞ്ചൻ ബൈക്കിന് പകരം പുതിയ ബൈക്ക്……. എന്തായാലും അവന് കോളടിച്ചു ……”.
മാധവൻ കൂട്ടുകാരനെ കുറിച്ചോർത്തപ്പോൾ ആശ്വസിച്ച് ചിരിച്ചു.
കാറിൽ നിന്നെറങ്ങുബോൾ വിജയൻ മാധവനെ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം പിടിച്ചിരുന്നു. പിന്നീട്
അങ്ങനെയുള്ള ദിവസ്സങ്ങളിൽ സ്വന്തം പിതാവല്ലെങ്കിലും പിതാവിന്റെ സ്നേഹം അവന് പരമാവധി
ലഭിച്ചു.
ബിസിനസ്സിന്റെ ആവശ്യമായി വിജയൻ ഗൾഫിലേക്ക് മടങ്ങി.
അമ്മ അടുത്തുള്ളതിനാൽ മനസ്സിൽ സ്നേഹം നിറഞ്ഞ ദിനങ്ങളാണെങ്കിലും മാധവൻ പലപ്പോഴായി
അവന്റെ അമ്മയിൽ ആ സന്തോഷം പ്രതിഫലിക്കുന്നില്ല എന്ന് മനസ്സിലായി.
എങ്ങിനെയാലോചിച്ചിട്ടും അവനത് മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റിയതേയില്ല.
ഇടയ്ക്കിടെ കേസിന്റെ കാര്യത്തിനായി സ്റ്റേഷനിലും വക്കീലിന്റെ അടുത്തതും അവർ
പോകുമായിരുന്നു. കേസ്സ് നടത്തി അവർക്ക് ശിക്ഷ വാങ്ങി കൊടുക്കണം എന്നുള്ളത് വിജയന്
വാശിയായിരുന്നു.
സീതാലക്ഷ്മിക്ക് അതിനൊപ്പം മൂളികൊടുക്കാനെ പറ്റുകയുള്ളു.
മാധവന് വക്കീലിനെ കാണാൻ പോകുന്നത് വല്ലാത്ത ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു. വക്കീലിന്റെ മകൾ
ആയിരുന്നു അവനെ പ്രലോഭിപ്പിച്ചത്.
അനിത പിള്ള …….
അച്ഛൻ വക്കീൽ കേസ്സുകൾ ഏറ്റെടുക്കാൻ മാത്രം. കേസ്സുകൾ വാദിച്ചു ജയിക്കുന്നതും
മറ്റും മകൾ വക്കീൽ. സുന്ദരി….. സമർത്ഥയും…. വിവാഹ മോചിതയും.
പ്ളേ സ്‌കൂളിൽ പോകുന്ന ഒരു വായാടി കുഞ്ഞു മാലാഖ മോളാണ് അവർക്കുള്ളത്. അതിനോട്
ഓരോന്ന് ചോദിച്ചിരിക്കാൻ മാധവന് വല്ലാത്ത ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു.
ഒരിക്കൽ അവൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു ….. എന്റെ ഇത് പോലെ ഒരു അനുജത്തിയെ
പ്രസവിക്കാതിരുതെന്ന് …..
സീതാലക്ഷ്മി തമാശയിൽ വന്നവനെ കളിയാക്കി. സത്യത്തിൽ കൂടപ്പിറപ്പുകൾ ഇല്ലാത്തതിന്റെ
വിഷമം അവൻ അറിയുകയായിരുന്നു.
മാധവന് നടക്കാൻ സാധിക്കുന്ന അവസ്ഥയായപ്പോൾ സീതാലക്ഷ്മിയും ഗൾഫിലേക്ക് തിരിച്ചു.
മാധവന്റെ അടുത്ത് കുറച്ച് ദിവസ്സം താമസിച്ചിട്ട് വന്നാൽ മതിയെന്ന് വിജയൻ
പറഞ്ഞെങ്കിലും അവളത് കൂട്ടാക്കിയില്ല. ബിസ്സിനസ്സ് അവിടെ ആകെ കുളമായിക്കാണും
എന്നായിരുന്നു ‘അമ്മ കണ്ട ന്യായം.
അമ്മയുടെ മുഖം തെളിയാത്തതിന്റെ കാരണവും മാധവന് മനസ്സിലായില്ല…….
ഒടുവിൽ വിജയനും, സീതാലക്ഷ്മിയും ഗൾഫിലേക്ക് പറന്നു …..
ദിവസ്സങ്ങൾ പലതും അങ്ങനെ കടന്ന് പോയി …….
————————————————————
രാത്രി മൂന്നാല് പെഗ്ഗ് അകത്താക്കി ഉറക്കത്തെ വരവേൽക്കാൻ വേണ്ടി കിടക്കയിൽ മലർന്ന്
കിടക്കുന്ന നേരത്തായിരുന്നു ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചത്.
അനിതാ പിള്ള …… വക്കീലിന്റെ മകൾ…..
സ്ക്രീനിൽ നമ്പർ കണ്ടപ്പോൾ മാധവനിൽ ചെറിയൊരു അതിശയം തോന്നി. അതും ഈ നേരത്ത്.
മാധവൻ ഫോണെടുത്തു.
” . …… ഹായ് …. മാധവൻ ….. ഒരു ഹെൽപ്പ് വേണമായിരുന്നു ….. “.
” . ….. പറയൂ …..മാഡം “.
മദ്യത്താലുള്ള നാവിന്റെ കുഴച്ചിൽ അറിയാതിരിക്കാൻ ഗൗരവം കൊണ്ടു.
” …… നിങ്ങളുടെ വീടിന്റെ അടുത്ത് വച്ച് കാർ ബ്രെക്ക് ഡൗൺ ആയി …… ഞാൻ മാത്രമേ
ഉള്ളൂ … ഇത്തിരി കാട് പിടിച്ച ഭാഗമാണ് ……. പറ്റുമെങ്കിൽ ഇവിടെ വരെ വരാമോ !!!!
“.
വാക്കുകളിൽ മാത്രം ഭയമടങ്ങിയ ഉറച്ച സ്വരം അവളിൽ നിന്നും മാധവനിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി.
” …… അതിനെന്താ ….. ഞാൻ വരാല്ലോ …… എവിടെയാണ് സ്ഥലം …. “.
അനിത സ്ഥലം പറഞ്ഞു. മൂന്നാല് കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട്. പുറത്താണെങ്കിൽ നല്ല മഴയും.
റെയിൻ കോട്ടിട്ട് പുതിയതായി വാങ്ങിയ വിലകൂടിയ സൈക്കിൾ എടുത്ത് ആഞ്ഞു ചവുട്ടി.
ഗീയറുകൾ മാറിക്കൊണ്ട് സൈക്കിളിന്റെ അതിവേഗം നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ടവൻ കൈകൊണ്ടു. വ്യായാമം
എന്ന നിലക്കാണ് സൈക്കിൾ വാങ്ങിയത്. അതിനാൽ ചവുട്ടുന്ന നേരത്തൊക്കെ ഇത്രയും
സ്പീഡെടുക്കാറില്ലായിരുന്നു.
അവൻ മഴത്തുള്ളികൾ പൊഴിയുന്ന വീഥിയിലൂടെ ആ സവാരി ആസ്വദിച്ചു.
അധികം വൈകാതെ അനിത പിള്ള പറഞ്ഞ ഭാഗത്ത് അവനെത്തി. വക്കിലിന്റെ വീട്ടിൽ കണ്ടു
പരിചയമുള്ള കാർ ദൂരേ നിന്നെ അവൻ കണ്ടു. നല്ല വെളിച്ചം പകരുന്ന ഹൈ മാസ്ക്ക്
ലൈറ്റിന്റെ കീഴിൽ വെള്ളനിറമുള്ള ബെൻസ് കാർ കിടക്കുന്നു.
മാധവൻ അവിടേക്ക് അതിവേഗത്തിൽ ആഞ്ഞു ചവുട്ടി. കാറിനടുത്ത് സൈക്കിൾ സ്റ്റാൻഡിൽ വച്ചു.
” .. ….. മാധവാ …. ഉള്ളിലേക്ക് കയറൂ ….. “
ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിൽ നിന്നും മറുവശത്തെ ഡോർ തുറന്നുകൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.
റെയിൻ കോട്ട് ആകെ നനഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ ആ വിദേശ നിർമ്മിത കാറിന്റെ വിലകൂടിയ
സീറ്റിനെ നനയ്ക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കാതെ അവൻ വിഷമത്തോടെ നിന്നു.
” …… ഇറ്റ്സ് ഓകെ മേൻ …. ഗെറ്റ് ഇൻ …… “.
അവൾ ചിരിയോടെ ക്ഷണിച്ചു.
മാധവൻ നീളൻ റെയിൻ കോട്ട് ഊരി കാറിന്റെ മുകളിൽ വച്ച് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. അനിത ഒരു
ടൗവിൽ എടുത്ത് അവന്റെ നേർക്ക് നീട്ടി.
” . …… തുവർത്തിക്കോ ….. പനി പിടിപ്പിക്കണ്ടാ …. “.
ശാസനയോടെ അവനെ നോക്കി മനോഹരമായ കരിമിഴി കണ്ണുകൾ വട്ടം പിടിച്ചു.
” . ……. എന്താണ് മേഡം വണ്ടിക്ക് പറ്റിയത് ….. “.
” ………. അറിയില്ല മാധവാ …… വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് ഓടുബോഴേക്കും പെട്ടെന്ന്
ചാടി ചാടി ഓഫാക്കുക …. എന്ത് പണ്ടാരപിടിച്ച കാറാണാവോ ഇത് ….. “. അസ്സഹനീയതയിൽ
അവൾ കാറിനെ പഴിച്ചു.
” …… മാഡം ….. ഇത് ബെൻസ് അല്ലേ ….. ഇങ്ങനെ പ്രാകാതെ …. കമ്പനിക്കാർ
അറിഞ്ഞാൽ മേഡ്ത്തിനെ ശരിയാക്കും ……. “.
കാറിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നീരുന്ന വിലകൂടിയ പെർഫ്യുമിന്റെ മണമാസ്വദിച്ചു കൊണ്ട് മാധവൻ തമാശ
രൂപേണ അവളെ നോക്കി.
” .. …. ശരിയാക്കാൻ ഇങ്ങട്ട് വരട്ടെ ….. ഒക്കെന്റെയും പണി ഞാൻ
ശരിയാക്കികൊടുക്കാം …… “.
അനിത അമിതമായ ശ്വാസമെടുത്ത് പറഞ്ഞപ്പോൾ മദ്യത്തിന്റെ മണം അവളുടെ വായയിൽ നിന്നും
പുറത്തേക്ക് പരന്നു.
ഏതോ പാർട്ടി കഴിഞ്ഞുള്ള വരവാണെന്ന് മനസ്സിലായി. ഇത്തിരി പൂസായ മട്ടാണ്.
കുറച്ച് നേരം ഉയർന്ന നിശബ്ദത അനിത ഭേദിച്ചു.
” …… സിനിമയിലെ പോലെ വഴിയിൽ കുടുങ്ങിയ പെണ്ണിന്റെ കാർ ബോണറ്റ് തുറന്ന്
ശരിയാക്കിക്കൊടുക്കുന്ന ഹീറോയിസം തനിക്കുണ്ടോ … “.
” . …. ഇല്ല …. ഞാൻ പാവം മാധവൻ ….. വല്ല മാരുതിയോ മറ്റോ ആയിരുന്നെങ്കിൽ
ബോണ്റ്റെങ്കിലും തുറന്ന് വയ്ക്കാമായിരുന്നു. …. ഇത് ബെൻസെല്ലേ മാഡം ….. ബെൻസ്
….. “.
അനിത സംസാരിച്ച അതേ ഭാവത്തോടെ തന്നെ തമാശയിൽ തിരിച്ച് പറഞ്ഞു.
” ……. അപ്പോൾ ഒരു ഹോപ്പും ഇല്ലാ അല്ലേ ….. മഴയിൽ റെയിൻ കോട്ടിട്ട് സൈക്കിൾ
ചവുട്ടി വരുന്ന നിന്നിൽ നിന്നും അത്ഭുതങ്ങൾ പ്രവർത്തിക്കും എന്നത് ഞാൻ അറിയാതെ
വിശ്വസിച്ചു പോയി …. “.
” …. നല്ല കവിത വരുന്നല്ലോ മേഡം ….. എത്രെണ്ണം അടിച്ചു ….. “.