ആരോ കോറിഡോറിലൂടെ നടന്നു വരുന്ന സ്വരം കേൾക്കുന്നു.
ശ്യാമ : “വിട് വിട് ആരോ വരുന്നു.”
ബാലു ശ്രദ്ധിച്ചു ശരിയാണ്. നാശം.
അവൻ പെട്ടെന്ന്‌ ആ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി സീറ്റിൽ ഇടം പിടിച്ചു. അടുത്തുള്ള തയ്യൽ കടയിലേയ്ക്ക് വന്നതായിരുന്ന അയാൾ.
ബാലു വെറുതെ തിണ്ണയിലിറങ്ങി നോക്കി.
അപ്പോഴേക്കും ശ്യാമ ഡ്രെസ് എല്ലാം ശരിയാക്കി ആ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തു കടന്നിരുന്നു.
രണ്ടുപേർക്കും സ്വൽപ്പം ഭയം തോന്നിയതിനാൽ അവർ സീറ്റുകളിൽ കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കിയിരുന്നു.
ബാലു : “ബാക്കി പിന്നെ” അവൻ അർത്ഥം വച്ച് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ശ്യാമ : “ഇങ്ങ് വന്നേക്ക്, എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ എന്തു ചെയ്യും?”
ബാലു : “അതിനല്ലേ ഒരോന്നൊക്കെ മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിൽ ഉള്ളത്?”
ശ്യാമ : “ഗിരിജ ചേച്ചിക്ക് കൊടുത്താൽ മതി”
ബാലു : “അതിന് അവളും ഞാനുമായി ഈ വക ഇടപാടൊന്നുമില്ലല്ലോ?”
ശ്യാമ : “ചുമ്മാ”
ബാലു : “നേര്”
ശ്യാമ : “അതെന്താ?”
ബാലു : “അങ്ങിനെ ചോദിച്ചാൽ അവൾക്കും നിന്നെപ്പോലെ ഈ പേടി തന്നെയായിരിക്കും”
ശ്യാമ : “അപ്പോൾ ചേച്ചിക്ക് വയ്യാത്തത് ഞാൻ സമ്മതിക്കണം”
ബാലു : “ശ്ശെടാ ഇതിപ്പോ എനിക്ക് മാത്രമാണോ ഗുണം?”
ശ്യാമ : “എന്തോന്ന്‌ ഗുണം?”
ബാലു : “ഈ സുഖം കിട്ടുന്നത് എനിക്ക് മാത്രമാണോ എന്ന്‌?” അവൻ സ്വരം താഴ്ത്തിയാണ് അത് ചോദിച്ചത്.
ശ്യാമ : “സുഖം, അതും പറഞ്ഞിരുന്നാൽ എപ്പോ എനിക്ക് പണികിട്ടിയാ മതി എന്നറിയുവോ?”
ബാലു : “ഓഹോ”
അവൾ മുഖം കറുപ്പിച്ച് അവനെ നോക്കി.
അവൻ അവളുടെ അടുത്തു ചെന്ന്‌ കൈമുട്ടുകൾ മേശയിൽ കുത്തി ആ കണ്ണുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു.
ബാലു : “നീ വെറുതെ അഭിനയിക്കുന്നതല്ലേ എല്ലാം?”
ശ്യാമ : “പിന്നെ”
ബാലു : “നുണ പറയരുത്”
ശ്യാമ : “എന്ത്?”
ബാലു : “ഇതൊക്കെ വേണമെന്ന്‌ നിനക്ക് നേരത്തെ ഇല്ലായിരുന്നോ?”
ശ്യാമ : “ഹും ഒരു പുതിയ കണ്ടുപിടുത്തം”
ബാലു : “പുതിയതൊന്നുമല്ല, ആദ്യം മുതൽക്കേ എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നു”
ശ്യാമ : “അയ്യോടാ ഞാൻ ആരേയും കാണാതെ കിടക്കുവല്ലേ?”
ബാലു : “അതെനിക്കറിയില്ല പക്ഷേ എന്നോട് ഒരു .. ഇത് .. ഉണ്ടായിരുന്നില്ലേ, ആദ്യം മുതൽ?”
ശ്യാമ : “ഒരു പിണ്ണാക്കും ഇല്ലായിരുന്നു”
അവൾ ശുണ്ഠിയെടുത്തു.
അവൻ ഒരു കൈ പതിയെ നേരേയാക്കി, മലർത്തി പിടിച്ച് അവളുടെ മുലഞെട്ടിന്റെ ഭാഗത്ത് പതിയെ ഡ്രെസിനു മുകളിലൂടെ ചുരണ്ടി.
ഒറ്റ തട്ടു വച്ചു കൊടുത്തു അവൾ.
ശ്യാമ : “പൊയ്ക്കോ”
അത് ബാലുവിന് സ്വൽപ്പം ഫീൽ ചെയ്തു.
“എങ്കി ശരി” അവൻ അർത്ഥവത്തായ ഒരു ഗൗരവ ഭാവത്തോടെ അവളുടെ അടുത്തു നിന്നും പിൻമാറി.
ബാലുവിന് എന്തോ അനിഷ്ടം മനസിൽ തോന്നി എന്ന്‌ അവൾക്ക് മനസിലായി.
പെട്ടെന്ന്‌ ശ്യാമയുടെ ഉള്ളുപിടച്ചു. അരോ വരുന്നു എന്നും, ഇപ്പോൾ പിടി വീഴും എന്നും കരുതി അവൾ പേടിച്ചു പോയിരുന്നു. അതിനാലാണ് അനവസരത്തിലുള്ള ബാലുവിന്റെ പെരുമാറ്റത്തിന് അവൾ പരുഷമായി പെരുമാറിപോയത്.
ശ്യാമ : “ചേട്ടാ?”
ബാലു : “ഉം?”
ശ്യാമ : “പിണങ്ങിയോ?”
ബാലു : “എയ് ഇല്ല”
ശ്യാമ : “സത്യം”
ബാലു : “ഉം”
ശ്യാമ : “തെളിച്ച് പറ”
ബാലു : “പിണക്കമൊന്നുമില്ല പോരെ?”
ശ്യാമ : “പക്ഷേ പറയുന്നതിന് ഒരു മയമില്ലല്ലോ?”
ബാലു : “ങാ എനിക്ക് വലിയ മയമൊന്നുമില്ല, അത് മനസിലായികാണുമല്ലോ?”
ശ്യാമ : “ശ്ശൊ പിണങ്ങാതെ”
ബാലു : “ഞാൻ പിണങ്ങിയില്ലാ എന്ന്‌ പറഞ്ഞില്ലേ?”
ശ്യാമ : “എങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും കുരുത്തക്കേട് പറ”
ബാലു : “കുരുത്തക്കേടോ?”
ശ്യാമ : “ഓ എന്തെങ്കിലും തമാശ് പറ”
ബാലു : “ഹും നീ പറയുമ്പോൾ എല്ലാം തമാശ് പറയാനല്ലേ ഞാനിരിക്കുന്നത്”
ശ്യാമ : “അപ്പോൾ പിണക്കമാ അല്ലേ?”
ബാലു : “ഒന്ന്‌ പൊയ്ക്കേ, എനിക്ക് പിണക്കമൊന്നും ഇല്ലാ എന്ന്‌ പറഞ്ഞില്ലേ?”
ശ്യാമ : “ഞാൻ പോയി കാപ്പി മേടിച്ചു കൊണ്ട് വരട്ടെ?”
ബാലു : “നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ മേടിച്ചോ എനിക്ക് വേണ്ട”
ശ്യാമ : “ഓ വല്യ ജാഡ”
ബാലു : “അതെ ജാഡയാ”
ശ്യാമ : “എന്നാൽ എനിക്കും വേണ്ട”
“ബാലു : വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട”
ശ്യാമ : “ശ്ശൊ ഇപ്പോൾ എന്തിനാ പിണങ്ങിയത് എന്നെങ്കിലും പറ”
ബാലു : “ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മ.. മ..
…. കോപ്പേ പിണങ്ങിയില്ലാ എന്ന്‌”
ശ്യാമ : “അല്ല എനിക്കറിയാം പിണക്കമാണ് എന്ന്‌”
ബാലു : “എങ്കിൽ ആണ്”
അവൾ സ്വൽപ്പ സമയം അവനെ തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി. ബാലു അത് മനസിലാക്കിയിട്ടും മോണിട്ടറിൽ നിന്നും കണ്ണെടുത്തില്ല. അവൾ കാലുകൾ നീട്ടുവച്ചിരുന്നു. ദൃഷ്ടി അവനിൽ നിന്നും പറിക്കാതെ.
ശ്യാമ : “എനിക്കെവിടെയൊക്കെയോ നീറുന്നു”
അവൾ സ്വരം സ്വൽപ്പം ഉയർത്തി പറഞ്ഞു.
ബാലുവിന് ഉള്ളാലേ ചിരി വന്നു. എങ്കിലും പുറമേ കാണിച്ചില്ല.
ശ്യാമ : “കേട്ടോ ഞാൻ പറഞ്ഞത്?”
ബാലു : “നീറുന്നെന്ന്‌?” ബാലു അതു തന്നെ ആവർത്തിച്ചു.
ശ്യാമ : “കേട്ടിട്ട് ഒന്നും തോന്നുന്നില്ലാ?”
ബാലു തലയുയർത്തി, ശാന്ത ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ബാലു : “ഒന്ന്‌ മിണ്ടാതിരിക്കാമോ?”
ശ്യാമ : “മിണ്ടും”
ബാലു : “എന്നാ മിണ്ട്”
അവൻ വീണ്ടും മോണിട്ടറിലേയ്ക്ക് തല തിരിച്ചു.
ശ്യാമ : “എന്തോന്ന ഇത്രവലിയ നോക്കുന്നത്?”
ബാലു : “ഒന്നുമില്ല”
ശ്യാമ : “ഹും നാലും മൂന്നും ഏഴ് കസ്റ്റമറും ഉണ്ട്… എന്നിട്ട് എപ്പോഴും അതിലേയ്ക്കു നോക്കിയിരിക്കുന്നു”
ബാലു : “അത് ഞാൻ സഹിച്ചു”
ശ്യാമ : “എനിക്ക് കൈ വേദനിക്കുന്നു, പിടിച്ച് തിരിച്ചില്ലേ?”
ബാലു : “ആ ഞാനോർക്കുന്നില്ല”
ശ്യാമ : “തിരിച്ചു”
ബാലു : “നന്നായി പോയി”
അവൾ അരിശപ്പെട്ട് അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി. പിന്നെ കൈയ്യും, കാലും എല്ലാം നോക്കാൻ തുടങ്ങി. എവിടെങ്കിലും ഒരു ചെറിയ പാടെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ കാണിച്ച് ഭീഷണിപ്പെടുത്താനായിരുന്നു ശ്രമം. പക്ഷേ പുറമേ കാണുന്ന പാടൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.
ബാലു : “നോക്കിയിട്ട് ഒന്നും കിട്ടിയില്ലാ അല്ലേ?”
കൈ തെറുത്തുകേറ്റി പിരിച്ചു പിടിച്ച് പിൻഭാഗം നോക്കുമ്പോൾ ബാലു ചോദിച്ചു.
ശ്യാമ : “പോടാ”
ബാലു : “വരവു വച്ചു”
ഇനിയിപ്പോൾ അവളെന്തു വിളിച്ചാൽ എന്ത്?!!
ശ്യാമ : “ശ്ശൊ എന്നോട് മിണ്ടെന്നേ”
ബാലു : “മിണ്ടുന്നുണ്ടല്ലോ?”
ശ്യാമ : “ഇങ്ങിനല്ല”
ബാലു : “പിന്നെ?”
ശ്യാമ : “മുമ്പത്തെ പോലെ”
ബാലു : “ഇപ്പോഴും അങ്ങിനൊക്കെ തന്നെയാണ്”
ശ്യാമ : “അല്ല”
ബാലു : “അല്ലെങ്കിൽ അല്ല”
ശ്യാമ : “ശരിക്കും എന്തിനാ പിണങ്ങിയത്?”
ബാലു ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടു. തല ഉയർത്തി, മോണിട്ടറിൽ നിന്നും ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു.
ബാലു : “ഞാൻ ചോദിച്ചതിനൊക്കെ നീ തർക്കൂത്തരമല്ലേ പറയുന്നേ?”
യഥാർത്ഥത്തിൽ കൈക്കിട്ട് തട്ടിയതാണ് ബാലുവിനെ ചൊടിപ്പിച്ചത്. അത് അവൻ പറഞ്ഞില്ല.
ശ്യാമ : “തർക്കൂത്തരമോ?”
ബാലു : “ഉം”
ശ്യാമ : “സോറി, സോറി പറഞ്ഞാൽ കൂടണം”
ബാലു : “പോരത്തതിന് എന്റെ കൈക്കിട്ട് തട്ടും തന്നു”
ശ്യാമ : “ങാ അതു പിന്നെ വേണ്ടാത്തിടത്ത് പിണങ്ങിയിരിക്കുമ്പോ തൊട്ടതുകൊണ്ടല്ലേ?”
ബാലു : “അപ്പോൾ ആദ്യം പിണങ്ങിയത് നീയാ”
ശ്യാമ : “ആരെങ്കിലും വന്നു എന്നോർത്തല്ലേ?”
ബാലു : “ആരും വന്നില്ലായിരുന്നല്ലോ? അപ്പുറത്തെ കടയിലല്ലേ വന്നത്?”
ശ്യാമ : “ഞാൻ ഇത്രയൊക്കെ സമ്മതിച്ചിട്ടും എന്നോട് പിണങ്ങിയല്ലോ?”
ബാലു : “ഹൊ ഭയങ്കരം!, എന്താ ഇത്രയൊക്കെ സമ്മതിച്ചത്?”
ശ്യാമ : “ഓ ഇപ്പോ അതിനൊരു വിലയുമില്ല”
ബാലു : “അതിന് എനിക്ക് ശരിക്കൊന്നും കിട്ടിയില്ലല്ലോ?”
ശ്യാമ : “ഇതിൽ കൂടുതലെന്നാ കിട്ടാനുള്ളത്?”
ബാലു : “അറിയില്ല?”
ശ്യാമ : “ഇല്ല”
ബാലു : “എന്നാൽ വേണ്ട”
ശ്യാമ : “പറയ്?”
ബാലു : “ങേ ഇനി ആ കാര്യവും ഞാൻ പറയണോ?”
ശ്യാമ : “ങാ വേണം”
ബാലു : “എന്നാൽ ഒന്നുമില്ല”
അവൾ ഇടയ്ക്ക് അരിശം വരുമ്പോൾ പേനാ എടുത്ത് മേശയിലിടും. സങ്കടം വരുമ്പോൾ ആ പേനാ എടുത്തു ചുണ്ടിനും മൂക്കിനും ഇടയിൽ പിടിപ്പിച്ചു വയ്ക്കും. നാണം വരുമ്പോൾ പേനായിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നത് വായിക്കുന്നതു പോലെ കാണിക്കും.
കുറച്ചു സമയം മിണ്ടാതിരുന്നു കഴിഞ്ഞ് അവൾ പറഞ്ഞു
ശ്യാമ : “ഞാൻ പോകുവ”
ബാലു : “പൊയ്ക്കോ”
ശ്യാമ : “എന്തെങ്കിലും എന്നോട് പറയാനുണ്ടോ?”
ബാലു : “ഇല്ലല്ലോ”
ശ്യാമ : “ഒന്നും?”
ബാലു : “ഇല്ലെന്നു പറഞ്ഞില്ലേ”
ശ്യാമ : “ഉണ്ട്”
ബാലു : “ങാ ഉണ്ട്, ആന മരം കയറി”
ശ്യാമ : “ങേ, അതെന്നാ?”
ബാലു : “അങ്ങിനൊന്നുണ്ട്, എന്തെങ്കിലും പറയാനല്ലേ പറഞ്ഞത് ?”
ശ്യാമ : “ശൊ ഇഷ്ടത്തിലെന്തെങ്കിലും പറ”
ബാലു : “എന്നുപറഞ്ഞാൽ”
ശ്യാമ : “നല്ലത് വല്ലതും പറ”
ബാലു : “ഹും, ഞാനും ഗിരിജയും ഇന്നലെ പാർക്കിൽ പോയി, ഐസ്ക്രീം ഒക്കെ കഴിച്ചു, പിന്നെ അവളെ കൊണ്ടു പോയി വീട്ടിൽ വിട്ടു”
ശ്യാമ : “എന്നിട്ട്?”
ബാലു : “എന്നിട്ടൊന്നുമില്ല”
ശ്യാമ : “ഞാൻ പറഞ്ഞത് എന്നോട് ഇഷ്ടത്തിലെന്തെങ്കിലും പറയാനാ, അപ്പോ അതിയാന്റെ യന്തരവളിന്റെ കാര്യമാ പറയുന്നത്, ഹും”
ബാലു : “നിനക്ക് അത് ഇഷ്ടമാകും എന്ന്‌ കരുതി”
ശ്യാമ : “പിന്നെ, ഇനി ഗിരിജ ചേച്ചിയുമായി എങ്ങിനാ?”
ബാലു : “അത് പഴയപോലെ തന്നെ”
ശ്യാമ : “കൊല്ലും ഞാൻ”
ബാലു : “ങേ?”
ശ്യാമ : “ദേ ചുമ്മാ ആളെ വടിയാക്കല്ലേ”
ബാലു : “അല്ല അതല്ലേ അതിന്റെ ശരി?”
ശ്യാമ : “ഹും ചേച്ചിക്ക് പട്ടിയുടെ വില പോലുമില്ല എന്നിട്ടാ”
ബാലു : “ഓഹോ”
ശ്യാമ : “അതെ”
ബാലു : “നീയാ തീരുമാനിക്കുന്നേ?”
ശ്യാമ : “ഉം”
ബാലു : “നമ്മുക്ക് കാണാം”
ശ്യാമ : “പിന്നെ എനിക്കറിയാല്ലോ ചേച്ചിയേക്കാൾ ഇഷ്ടം എന്നെയാണെന്ന്‌?”
ബാലു : “ആര് പറഞ്ഞു?”
ശ്യാമ : “ഇതു തന്നെ”
ബാലു : “അത് ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ”
ശ്യാമ : “അല്ല”
ബാലു : “ആണ്”
ശ്യാമ : “എങ്കിൽ നാളെ മുതൽ ഞാൻ വരുന്നില്ല”
ബാലു : “വേണ്ട”
ശ്യാമ : “പുതിയ ആളെ എടുക്കുമോ?”
ബാലു : “ആം,”ചിലപ്പോ”
ശ്യാമ : “കിലപ്പോ, ഹും ഞാൻ പോകുവ”
ബാലു : “പൊയ്ക്കോ”
ശ്യാമ : “പോകെണ്ടാന്ന്‌ പറ”
ബാലു : “അല്ല നിനക്ക് പോകണമെന്നു പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞാനെന്തു ചെയ്യും?”
ശ്യാമ : “എന്നാ ഞാൻ പോകുന്നില്ല”
ബാലു : “വേണ്ട”
ശ്യാമ : “ഹൊ എന്തൊരു സാദനമാ ഇത്”
ബാലു : “ആണോ?”
ശ്യാമ : “പിന്നല്ലാ..”
ബാലു മറുപടി പറഞ്ഞില്ല, അവന്റെ പിണക്കമെല്ലാം മാറിയിരുന്നു. ഗിരിജയെ വിട്ട് ശ്യാമയുടെ മാസ്മരീകവലയത്തിലേയ്ക്ക് ബാലു വളരെ മുമ്പുതന്നെ മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇനി ഇവളാണ് തന്റെ പെണ്ണ് എന്ന്‌ ബാലു ഉറപ്പിച്ചതിനാൽ ശ്യാമയുടെ പരിഭവങ്ങൾ അവനെ രസംപിടിപ്പിച്ചു.
ബാലു : “അല്ല നിനക്കിപ്പോ എന്താ വേണ്ടെ?”
ശ്യാമ : “എന്നോട് പിണക്കമില്ലാ എന്ന്‌ പറ”
ബാലു : “പിണക്കമില്ല”
ശ്യാമ : “ഇങ്ങിനല്ല”
ബാലു : “പിന്നെ?”
ശ്യാമ : “സ്നേഹത്തോടെ”
ബാലു : “ഹും എടാ കടുവാകുഞ്ഞേ നിന്നോട് എനിക്ക് ഒരു പിണക്കവും ഇല്ല, മതിയോ?”
ശ്യാമ : “കടുവാകുഞ്ഞോ?”
ബാലു : “ഉം”
ശ്യാമ : “അതെന്ത് പേരാ?”
ബാലു : “അത് ഇഷ്ടം കൂടുമ്പോൾ ഉള്ള പേര്”
ശ്യാമ : “സത്യം?”
ബാലു : “ഉം”
ശ്യാമ : “അതോ എന്നെ കളിയാക്കാൻ വല്ലോം വിളിച്ചതാണോ? മരപ്പെട്ടീ എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നതു പോലെ?”
ബാലു : “എയ് അല്ല, സത്യത്തിൽ നിന്നെ അങ്ങിനെന്തെങ്കിലും പേരാണ് വിളിക്കേണ്ടത്, പക്ഷേ ഇപ്പോ ഈ പേരിട്ടുപോയില്ലേ?”
ശ്യാമ : “കടുവാകുഞ്ഞ്? അപ്പോൾ ഇതെന്താ കടുവാ അച്ഛനോ?”
ബാലു : “അതിപ്പോൾ നിനക്കിഷ്ടമുള്ളത് വിളിക്കാം”
ശ്യാമ : “എന്നോടുള്ള പിണക്കം പോയോ?”
ബാലു : “പോയി”
ശ്യാമ : “സത്യം?”
ബാലു : “എന്താ ഒരു വിശ്വാസം ഇല്ലാത്തതുപോലെ?”
ശ്യാമ : “എനിക്ക് ഇപ്പോ ഭയങ്കര സങ്കടമാ പിണങ്ങിയാൽ”
ബാലു : “നേര്?” ബാലു കളിയാക്കിയാണ് അത് ചോദിച്ചത്. അത് ശ്യാമയ്ക് മനസിലായി.
ശ്യാമ : “ഇതിനെന്നോട് ആ ഇഷ്ടമൊന്നുമില്ല”
ബാലു : “അത് സത്യം”
ശ്യാമ : “അതെനിക്കറിയാം”
ബാലു : “ഓഹോ?”
അവൾ ദൂരേയ്ക്ക് നോക്കുന്നതു പോലെ സങ്കടപ്പെട്ടിരുന്നു.
ബാലുവിന് വിഷമമായി.
ബാലു : “എന്റെ പൊന്ന്‌ കുട്ടപ്പായി നീ കരുതുന്നതൊന്നുമല്ല സത്യം, ഞാൻ നിന്നെ ചൊടിപ്പിക്കാൻ പറയുന്നതൊക്കെ നീ എന്തിനാ കാര്യമായി എടുക്കുന്നത്?”
അത് കേട്ടപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഈറനായി.
ബാലു : “മഴപെയ്യുമോ?”
ശ്യാമ : “പോടാ പിശാചേ”
ബാലു : “അത് കൊള്ളാം”
ആ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി.
ബാലു : “ഏയ്”
മറുപടിയില്ല.
ബാലു : “ഇങ്ങ് നോക്ക്”
അതിനും നോ റെസ്പോൺസ്
ബാലു : “കരയാൻ മാത്രം ഇവിടിപ്പോൾ എന്തുണ്ടായി?”
ശ്യാമ : “…”
ബാലു : “ശ്യാമൂ”
ശ്യാമ : “..”
ബാലു : “ശ്യാം”
ശ്യാമ : “..”
ബാലു : “എടീ കുട്ടിത്തേവാങ്കേ”
അവൾ പതിയെ തല തിരിച്ചു.
ശ്യാമ : “എന്താ?”
ബാലു : “അപ്പോൾ ശരിക്കുള്ള പേർ വിളിച്ചാലേ വിളികേൾക്കൂ?”
ശ്യാമ : “ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടെ?”
ബാലു : “ഇ’ദി’പ്പം എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടാണോ എന്നും പോകുന്നത്”
ശ്യാമ : “ഞാൻ പോകുവ”
ബാലു : “ശ്ശെ നിൽക്ക്”
ശ്യാമ : “എന്തിനാ?”
അവൾ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.
ബാലു : “ചുമ്മാ”
ശ്യാമ : “ഇല്ല പോകുവ”
ബാലു : “നില്ല്”
അവൻ അവളുടെ അടുത്തു ചെന്ന്‌ ടിഷ്യൂ എടുത്ത് കണ്ണുകൾ തുടയ്ക്കാൻ ഭാവിച്ചു.
ശ്യാമ : “വേണ്ട, ഇങ്ങു തന്നേക്ക് ഞാൻ തുടച്ചോളാം”
അവൾ കണ്ണുകൾ തുടച്ചപ്പോൾ ആ ടിഷ്യൂവിൽ മുഴുവൻ ഐലൈനർ പടർന്നു.
ബാലു : “കുറെ കരിവാരി തേച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നല്ലോ?”
അവൾ ടിഷ്യൂവിൽ നോക്കി.
അവനെ രൂക്ഷഭാവത്തിൽ നോക്കുന്നതു പോലെ കപട ഗൗരവം കാണിച്ച് അവൾ വാഷ് റൂമിലേയ്ക്ക് പോയി. അവൻ വാതിൽക്കൽ വന്ന്‌ കണ്ണാടി നോക്കി അവൾ മുടിചീകുന്നതും, പടർന്ന കൺമഷി തുടയ്ക്കുന്നതും നോക്കി നിന്നു.
ടൈറ്റ് ചുരീദാറിന്റെ പിന്നിലുള്ള മുടി മാറ്റി ചീകിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ ആ സിപ്പ് ശ്രദ്ധിച്ചത്.
അവൻ തമാശയ്ക്ക് ആ സിപ്പിൽ പിടിച്ച് താഴേയ്ക്ക് വലിച്ചു.
അവളുടെ സിമ്മീസ് പുറത്തു കാണാം ഇപ്പോൾ.
അവൾ പതിയെ മുഖം തിരിച്ചു.
അവൻ കണ്ണടച്ചു കാണിച്ചു.
അവൾ വീണ്ടും കണ്ണാടിയിലേയ്ക്ക് നോക്കി മുടി ചീകാൻ തുടങ്ങി.
മനോഹരമായ ആ പിൻ കഴുത്തിലൂടെ അവളുടെ കുറു നിരകൾ തീരെ ചെറിയ ചുരുളുകളായി ചിത്രം വരച്ചിരിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു.
കഴുത്തിന് താഴെയുള്ള ഭാഗത്തും സിമ്മീസിനിടയിലൂടെ കാണുന്നിടത്ത് ചെറിയ രോമരാജികൾ!!
ബാലു : “നല്ല ഭംഗി കൊച്ചിന്റെ കഴുത്ത് കാണാൻ”
ശ്യാമ : “അങ്ങിനിപ്പോ കാണേണ്ട”
അവൾ സിപ്പ് ഇടാൻ കൈ പിന്നിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.
ബാലു : “എങ്കിൽ വേണ്ട, ഞാനിട്ടു തരാം”
അവൻ സിപ്പ് മുകളിലേയ്ക്ക് ഇട്ടുകൊടുത്തു.
അപ്പോൾ പിന്നിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുവന്ന കൈകൾ കൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ കഴുത്തിൽ വട്ടം പിടിച്ച് അവളിലേയ്ക്ക് ചേർത്തു.
ശ്യാമ : “എന്നെ കരയിച്ചില്ലേ?”
ബാലു : “നീ ആവശ്യമില്ലാത്തതിന് മോങ്ങുന്നതിന് ഞാനെന്ത് ചെയ്യാൻ?”
ശ്യാമ : “പിന്നെ”
അവൾ കണ്ണടച്ച് അവനോട് ചേർന്നു നിന്നു.
ആ ഗന്ധം അവനെ പതിയെ പതിയെ ഉണർത്താൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.
അവൻ അവളുടെ വയറിൽ കൈകൊണ്ട് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു. കണ്ണാടിയിൽ അവളുടെ കൂർത്ത ചുണ്ടുകൾ അപ്പോഴും കാണാമായിരുന്നു.
ബാലു : “പിണക്കം മാറിയില്ല?”
ശ്യാമ : “ചേട്ടനല്ലേ പിണങ്ങിയത്?”
ബാലു : “ഞാൻ ചുമ്മാ നിന്നെ വട്ടുകളിപ്പിക്കുന്നതല്ലേ?”
ശ്യാമ : “അല്ല”
ബാലു : “അതെ”
ശ്യാമ : “എനിക്കറിയാം ചേട്ടന് ആകാത്തതിന്റേയാ അല്ലേ?”
ബാലു : “എന്തോന്ന്‌?”
ശ്യാമ : “പോ ഒന്ന്‌”
അവളുടെ മുഖത്ത് ചെറിയ ചിരി പടർന്നു.
ശ്യാമ : “എന്ത് വേണമെങ്കിലും ആയിക്കോ”
ബാലു : “ഇപ്പോഴോ?”
ശ്യാമ : “ഉം”
ബാലു : “ആരെങ്കിലും വരില്ലേ?”
ശ്യാമ : “ആ വാതിലങ്ങ് അടയ്ക്ക്”
ബാലു : “പുറത്തേയ്ക്കുള്ളതോ?”
ശ്യാമ : “ആം”
ബാലുവിന്റെ കൈകാലുകൾ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. നേരത്തെ ബലമായിട്ട് ചെയ്തതാണെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ വച്ചുനീട്ടുകയാണ്, അതും പിണക്കം ഉള്ളിലൊളിപ്പിച്ച്.!! അവൻ പെട്ടെന്നു തന്നെ മുൻവശത്തെ വാതിൽ പോയി കുറ്റിയിട്ടു.
ബാലു : “ശ്യാമേ?”
ശ്യാമ : “ഉം”
ബാലു : “നിനക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ അല്ലേ?”
ശ്യാമ : “ഇല്ല”
അവൻ അവളെ ഗാഡമായി പുണർന്നു, ചുണ്ടുകൾ കോർത്ത് മധുരുചിച്ചു. അവൾ അവനായി ചൊടികൾ വിടർത്തി മുകളിലേയ്ക്ക് തലയുയർത്തി നിന്നു കൊടുത്തു.
ബാലു : “ടോപ്പ്?”
ശ്യാമ : “ഊരണോ?”
ബാലു : “ഉം”
അവൾ പതിയെ അത് ഊരി. നർത്തകീലക്ഷണമൊത്ത ശരീരം! സിമ്മീസും അവൾ ഊരി കളഞ്ഞു. കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ വന്നപ്പോൾ അവൻ പിന്നിലേയ്ക്ക് കൈ ഇട്ട് ബ്രായുടെ ഹുക്ക് അഴിച്ചു.
ശ്യാമ : “എല്ലാം ഊരാൻ പോകുകയാ?”
ബാലു : “ആം”
ബ്രായിൽ നിന്നും മോചിതരായ കുജദ്വയങ്ങൾ അഹങ്കാര പൂർവ്വം അവനെ ആ കണ്ണുകളാൽ തുറിച്ചു നോക്കി. കൈകൾ കൊണ്ട് അവൾ മറച്ചു പിടിക്കാതിരിക്കാൻ അവൻ അവളുടെ രണ്ടു കൈകളും ബലമായി പിടിച്ചു വച്ചു.
ശ്യാമ : “ശ്ശൊ, കൈവിടെന്നേ”
ബാലു : “ഞാൻ കാണട്ടെ”
ശ്യാമ : “ഒന്നു കണ്ടതല്ലേ?”
ബാലു : “… എത്ര കണ്ടാലും കൊതി തീരുകില്ലെനിക്കെത്ര കണ്ടാലുമി ചിത്രം…”
ശ്യാമ : “പോടാ”
ബാലു : “കുടിക്കട്ടെ?”
ശ്യാമ : “ഉം, കൈ വിട്”
അവൻ കൈകൾ വിട്ടു, അവൾ തന്നെ ഒരു മുലയെടുത്ത് പതിയെ അവന്റെ വായിൽ വച്ചുകൊടുത്തു. അവൻ അവളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി അത് ചപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അതിനൊപ്പം ചുരീദാറിന്റെ പാന്റിന്റെ വള്ളി തപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അത് ഉള്ളിലായതിനാൽ കിട്ടിയില്ല. കണ്ടുപിടിക്കില്ല എന്നു തോന്നിയപ്പോൾ അവൾ ചിണുങ്ങി..
ശ്യാമ : “മണ്ടൻ”
അവൾ തന്നെ കൈ ഇട്ട് അത് പുറത്തേയ്ക്കെടുത്തു. അപ്പോഴാണ് അത് അകത്തായിരുന്നു എന്ന്‌ അവന് മനസിലായത്.
അവൻ അത് പിടിച്ച് വലിച്ചൂരാൻ നോക്കി..
ശ്യാമ : “കടും കെട്ട് വീഴും ഞാനൂരിത്തരാം”
ബാലു : “എങ്കിൽ ഊരിത്താ”
അവൾ തന്നെ അത് ഊരി, പാന്റീസ് മാത്രമിട്ടുനിൽക്കുമ്പോൾ അവൻ അവളെ വിട്ട് സ്വൽപ്പം മാറിന്നിന്ന്‌ ആപാദചൂഡം ഒന്ന്‌ നോക്കി.
ശ്യാമ : “ശ്ശൊ ഇങ്ങിനെ നോക്കാതെ”
അവൾ ടോപ്പിനായി പരതി.
അവൻ അതെടുത്ത് ദൂരേയ്ക്ക് മാറ്റിയിട്ടിട്ടു പറഞ്ഞു.
ബാലു : “ഇങ്ങിനെ ഞാനൊന്ന്‌ കാണട്ടെ”
ശ്യാമ : “പോ ചെറുക്കാ എനിക്ക് നാണമാകുന്നു”
അവൾ പെട്ടെന്ന്‌ അവന്റെ അടുത്തേയ്ക്ക് വന്ന്‌ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
ബാലു : “നല്ല ആറ്റൻ സ്ട്രക്ച്ചർ ആണല്ലോ?”
ശ്യാമ : “ആണോ?”
ബാലു : “ഉം”
ശ്യാമ : “ചെറുക്കന് ഇന്ന്‌ ചെയ്യണോ?”
ബാലു : “നീ സമ്മതിച്ചാൽ”
ശ്യാമ : “ചെയ്തോ”
ബാലു : “പിന്നെ കരയുകയോ മറ്റോ ചെയ്യുമോ?”
ശ്യാമ : “ചിലപ്പോ”
ബാലു : “എന്നാൽ വേണ്ട”
ശ്യാമ : “ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാടാ”
ബാലു : “എന്നാൽ ഇതും കൂടി ഊരട്ടെ”
ശ്യാമ : “ഹും”
അവൻ പാന്റീസ് താഴേയ്ക്ക് താഴ്ത്തുമ്പോൾ അവൾ പെട്ടെന്ന്‌ നാണം കാരണം നിലത്തേയ്ക്കിരുന്നു. കാലുകൾ ഒരു സൈഡിലേയ്ക്ക് പിണച്ചു വച്ചു. നിബിഡമായ കേശാഭാരം കൊണ്ട് മുൻഭാഗം മറച്ചു.
കൂനിക്കൂടിയുള്ള ആ ഇരുപ്പിൽ നിന്നും തോളിൽ പിടിച്ച് അവൻ അവളെ ആ വെറും നിലത്തേയ്ക്ക് കിടത്തി. കസേരയിൽ നിന്നും ഒരു കുഷ്യൻ എടുത്ത് നിലത്തിട്ടു.
അവൾ അതെടുത്ത് മാറു മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അവൻ ബലമായി അത് പിടിച്ചെടുത്ത് അവളുടെ തലയുയർത്തി അടിയിൽ വച്ചിട്ട് കുനിഞ്ഞ് മുലഞെട്ടെടുത്ത് ചപ്പാൻ തുടങ്ങി.
അവൾ കബോർഡിൽ മിന്നിത്തെളിയുന്ന മോഡത്തിന്റെ ലൈറ്റിലേയ്ക്ക് കണ്ണുപായിച്ച് കിടന്നു.
ഈ സമയം കൊണ്ട് അവൻ വിവസ്ത്രനായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അവളുടെ കാലുകൾക്കിടയിലേയ്ക്ക് അവന്റെ ശരീരം തിരുകുമ്പോൾ അവൾ ശ്വാസം വലിച്ചു.
ബാലു : “പേടിയുണ്ടോടാ?”
ശ്യാമ : “ഇച്ചിരി”
ബാലു : “പയ്യയേ ചെയ്യൂ”
ശ്യാമ : “ഹും”
അവൻ വിരൽകൊണ്ട് താഴെയെല്ലാം ഒന്ന്‌ പരിശോദിച്ചു. കള്ളക്കുറുമാലിക്ക് നന്നായി പനച്ചിരിക്കുന്നു. സുഖമായി കയറി പോകും.
ഉള്ളിലേയ്ക്ക് കയറുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചിമ്മിയടഞ്ഞു.
ബാലു : “വേദനയെടുത്തോ?”
ശ്യാമ : “ഹില്ല”
ബാലു : “കുഴപ്പമില്ലല്ലോ?”
ശ്യാമ : “‘യി’ല്ല”
അവൻ പതിയെ ഉയർന്നു താണുകൊണ്ടിരുന്നു.
അവളുടെ മുഖം ഭയത്താലും, ചെറിയ നോവിനാലും വിവിധ ഭാവങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
മാംസം മാംസവുമായി ഇഴുകിചേർന്ന്‌ ചൂടും സ്പർശനവും കൈമാറുന്ന മാന്ത്രിക നിമിഷങ്ങൾ.
ആ മൃദുമേനിയിൽ നിന്നും മുലകളിലൂടെ ചൂട് അവന്റെ വിശാലമായ നെഞ്ചത്ത് അനുഭവപ്പെടുന്നു. അവൾ കാലുകൾ സ്വൽപ്പം അകത്തി. അതൊരു പോസിറ്റീവ് നീക്കമായി കണ്ട് അവൻ മുട്ടുകുത്തിനിന്ന്‌ അവളുടെ ഇരു കാലുകൾക്കും അടിയിലൂടെ കൈകൾ കടത്തി തുടകൾ രണ്ടും കൂടുതൽ അകത്തി.
സാദാരണഗതിയിലുള്ള ലളിതമായ ഒരു പൊസിഷനിൽ നിന്നും വൾഗറെന്നു തോന്നിക്കുന്ന രീതിയിലേയ്ക്കായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു ഇപ്പോൾ അവളുടെ കിടപ്പ്. കാലുകൾ രണ്ടും അകത്തി, വസ്തി പ്രദേശം വിടർത്തി അവനായി അവൾ കവച്ചു കിടന്നു. അല്ല അവൻ അങ്ങിനെ അവളെ കിടത്തി എന്നു പറയുന്നതായിരിക്കും ശരി.
ഇപ്പോൾ യോനീ പ്രവേശനം എളുപ്പമായി.
അവളുടെ ആന്തരീകതന്ത്രികളിലൂടെവിടെല്ലാമോ അവന്റെ ശരീരവും താളവും കയറിയിറങ്ങി. ഓരോ തള്ളിച്ചയിലും അവളിൽ നിന്നും കിതപ്പ് ഉയർന്ന്‌ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ബാലുവിന്റെ മാനസും ശരീരവും ശ്യാമയിലേയ്ക്ക് ചുരുങ്ങുകയായിരുന്നു. അവൾ ഭ്രാന്തമായി അവനെ ഇറുക്കി പിടിച്ചു. അടിഭാഗത്ത് കയറിയിറങ്ങുന്ന സുഖമർദ്ദനത്തിൽ അവൾ വിറപൂണ്ടു.
വിയർപ്പുമണികൾ പൊടിഞ്ഞ് ഇരുവരും ഒട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ യോനിയിൽ നിന്നും തേനുറവകൾ പൊട്ടിത്തുടങ്ങി. തന്റെ ശരീരത്തിലേയ്ക് നിഷ്ക്കരുണം തുളഞ്ഞുകയറുന്ന സുഖത്തിന്റെ നോവിനാൽ അവൾക്ക് വരുവാൻ ആരംഭിച്ചു.
ശ്യാമ : “ചേട്ടാ”
ബാലു : “ആം”
ശ്യാമ : “ആകാറായോ”
ബാലു : “ആം”
ശ്യാമ : “എനിക്കും”
കൂടുതൽ പറയാൻ സാധിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അവൾക്ക് തരംഗം ആരംഭിച്ചിരുന്നു.
അത് കണ്ണുകളിൽ കണ്ട ബാലുവിന് ആ നിമിഷം തന്നെ രേതസിന്റെ പ്രവാഹം ആരംഭിച്ചു.
ചൂടുള്ള എന്തോ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് പതിക്കുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു.
അവൻ തളർന്ന്‌ കാളീയനെ ഉള്ളിൽ വച്ചുതന്നെ ആ ശരീരത്തിന്റെ മൃദുലതയിൽ പതിയെ കിടക്കുമ്പോഴും അവൾ അവനറിയാതെ ഉള്ളിൽ സങ്കോചസുഖങ്ങൾ അനുഭവിക്കുകയായിരുന്നു. ഉള്ളിലെ മാംസഭാഗത്താൽ അവൾ നാഗദേവനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ പേശികൾ മുറുകി നിന്നത് പതിയെ അയയുന്നതിനൊപ്പം ലജ്ജയും പതിയെ ഒഴുകി വന്നു തുടങ്ങി.
ശ്യാമ : “എന്റെ ഡ്രെസ്സ്”
ബാലു : “അടങ്ങിക്കിടക്ക് പെണ്ണേ”
ശ്യാമ : “എടുത്തു താന്നേ”
ബാലു : “തരാം ചാകാതെ” അവന്റെ സ്വരം പതറുന്നുണ്ടായിരുന്നു അപ്പോഴും.
( നമ്മുക്ക് അവസാനിപ്പിക്കാം? കുറെ കഥകൾ പെൻഡിങ്ങിലാണ്, പിന്നെ എഴുത്ത് നല്ല സ്ട്രെയ്നും ആണ്?”)