ബസ്സിറങ്ങി നടന്നു വരുന്ന സുനിതയുടെ പിന്നാലെ ഡെന്നീസ് ഓടിവന്നു.
“ആന്റി, നിക്ക്…”
അവന് പിന്നില്‍ നിന്നും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. സുനിത തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഡെന്നീസിനെ കണ്ട് അവള് പുഞ്ചിരിയോടെ നിന്നു.
“ആ, നീയാരുന്നോ ചെറുക്കാ?”
അവള് ചോദിച്ചു.
“ഞാനെന്തേരെ വിളിച്ചു എന്‍റെ ആന്റി…”
അവളുടെ അടുത്ത് വന്ന് കിതച്ചുകൊണ്ട് അവന് പറഞ്ഞു.
“ആന്റി എടോം നോക്കില്ല വലോം നോക്കില്ല..ചുറ്റുമുള്ള ഒരു ശബ്ദോം കേള്‍ക്കില്ല…ആരേലും എന്തേലും എമര്‍ജെന്‍സി കാര്യം പറയാന്‍ ഒക്കെ വിളിച്ചാ എങ്ങനെ അറിയും? എന്താ ഇങ്ങനെ?”
“എന്താ ഇപ്പ ഒരു എമര്‍ജെന്‍സി കാര്യം?”
അവന്‍റെ ഒപ്പം മുമ്പോട്ട്‌ നടക്കവേ സുനിത ചോദിച്ചു.
“എടോം വലോം ഒക്കെ നോക്കിയാലെ, സമയത്തിന് വീടെത്താന്‍ പറ്റുവോ ഡെന്നീ? ഞാനെ നിങ്ങളെപ്പോലെയല്ല…നൂറു കൂട്ടം പണിയ്ണ്ട് എനിക്ക്! അറിയോ?”
പച്ചപ്പാടവരമ്പുകള്‍ക്കിടയിലെ ചെമ്മണ്‍പാതയിലൂടെ അവര്‍ നടന്നു. പാതയ്ക്കിരുവശവും കണ്ണെത്താദൂരത്തോളം വയലാണ്. പച്ചനിറത്തിനിടയില്‍ ഇടയ്ക്കിടെ കുടിലുകളുടെ ചാരനിറവും. തെളിഞ്ഞ ആകാശം. വയലുകള്‍ക്കപ്പുറത്ത് നീലമലകള്‍ ആണ്. ആകാശത്ത് ഒഴുകിപ്പരക്കുന്ന പക്ഷികള്‍.
“അതൊന്നുമല്ല കാര്യം!”
ഡെന്നീസ് ചിരിച്ചു. സുനിത അപ്പോള്‍ അവനെ നോക്കി. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചോദ്യഭാവമുണ്ടായിരുന്നു.
“പറയട്ടെ?”
അവന് ചോദിച്ചു.
അവള് “പറയൂ” എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ അവനെ നോക്കി. സുനിതയ്ക്ക് അവന്‍റെ നോട്ടത്തില്‍ ഒരു പന്തികേട് തോന്നി. ചെറുക്കന്റെ കണ്ണുകള്‍ ആസ്ഥാനത്ത് ഒക്കെ വന്നു പതിയുന്നുണ്ടോ? മാറിലും അരക്കെട്ടിലും ഒക്കെ അവന് ചുഴിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ടോ? ഈശ്വരാ, പ്രശാന്തിന്‍റെ, തന്റെ മകന്‍റെ കൂട്ടുകാരനാണ്. എത്രയോ തവണ ഇവന് താന്‍ ഭക്ഷണം വിളമ്പികൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. പ്രശാന്തിനെനേയും ഇവനെയും വേര്‍തിരിച്ചു കണ്ടിട്ടില്ല. എന്നിട്ട്! ഇങ്ങനെയൊക്കെ നോക്കിയാല്‍!
“എടാ ചെറുക്കാ…!”
അവന്‍റെ നോട്ടം മാറാതെ വന്നപ്പോള്‍ അവള് ഉച്ചത്തില്‍ വിളിച്ചു.
“ഒഹ്! ആന്റി!”
അവനൊന്ന് നടുങ്ങി നോട്ടം പിന്‍വലിച്ചു.
“ഏത് ലോകത്താ, നീയ്?”
“ആന്റി, ഞാന്…”
അവന് വാക്കുകള്‍ വിക്കി.
“ഹ്മം..മനസ്സിലായി എനിക്ക്! നെനക്ക് രണ്ട് തല്ലിന്റെ കുറവുണ്ട്…”
“അയ്യോ സോറി ആന്റി, പ്ലീസ്…തല്ലല്ലേ, ഞാന് അറിയാതെ…”
“എന്ത് അറിയാതെ?”
“അറിയാതെ നോക്കിയതാ ആന്റിയെ, അല്ലാതെ…”
അവര്‍ നടന്ന് ഒരു വളവ് തിരിഞ്ഞു. നെല്‍വയലുകള്‍ക്ക് മേലെ അസ്തമ സൂര്യന്‍ സ്വര്‍ണ്ണ നിറം നല്‍കുമ്പോള്‍, ദൂരെ ഗ്രാമക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്ന് സോപാനമുയരുമ്പോള്‍, തന്റെ സമീപത്ത് കൂടി നടക്കുന്ന സുനിതയുടെ ദേഹത്ത് നിന്നും തലമുടിയില്‍ നിന്നും വമിക്കുന്ന സുഗന്ധത്തില്‍ നിറയുകയായിരുന്നു ഡെന്നീസിന്‍റെ മനസ്സ്.
“എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും ആന്റി?”
അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഡെന്നീസ് തുടര്‍ന്നു.
“ഇത്രേം സുന്ദരിയായിട്ട് ആരാ ഈ തിരുവാങ്കോട് കരേല്‍ ഉള്ളത്? അപ്പൊ നോക്കുന്നോരെ കുറ്റം പറയാന്‍ പറ്റുമോ?”
സുനിതയ്ക്ക് എന്തുകൊണ്ടോ പുഞ്ചിരിയ്ക്കാന്‍ ആണ് തോന്നിയത്. അത് ഡെന്നീസ് കണ്ടു. തന്റെ വാക്കുകള്‍ അവള് സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അവന് സമാധാനമായി.
“നിന്‍റെയീ സുന്ദരിക്കേ, ഇപ്പം വയസ്സ് നാല്പ്പത്തഞ്ച് കഴിഞ്ഞു ചെക്കാ…”
ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി അവള് പറഞ്ഞു.
“പോരാത്തേന് നിന്‍റെ പ്രായമാ പ്രശാന്തിനും..അറിയ്യോ നെനക്ക്?”
“ശ്യെ! അതെനിക്കറിയില്ലേ? എന്‍റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടല്ലേ പ്രശാന്ത്? അതിനിപ്പം എന്നാ?” അവന് പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. അവന് എല്ലാം കൂളായി പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോള്‍ സുനിതയ്ക്കും സമാധാനമായി. ചെറുക്കന്‍ അബദ്ധത്തില്‍ നോക്കിയതാവണം. കാരണം അവന്‍റെ നോട്ടത്തിനും ഇപ്പോള്‍ പറയുന്ന വാക്കുകള്‍ക്കും തമ്മില്‍ അത്ര ബന്ധമൊന്നുമില്ലല്ലോ!
“എന്‍റെ ഫ്രണ്ടിന്‍റെ കൂട്ടുകാരനാന്നും വെച്ച് ആന്റിയ്ക്ക് സുന്ദരിയാകാന്‍ പറ്റില്ലേ? അങ്ങനെ നിയമം ഒന്നുമില്ലല്ലോ ഒണ്ടോ?”
“ഒഹ്! നിന്നോടോന്നും പറഞ്ഞു ജയിക്കാന്‍ എന്നെക്കൊണ്ടോന്നും ഈ ജന്മത്ത് പറ്റില്ല എന്‍റെ ഈശ്വരാ…”
“ആട്ടെ, ഇതെവിടെപ്പോയി വരുവാ ആന്റി?”
സൈഡില്‍ നിന്നും അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഡെന്നീസ് ചോദിച്ചു. സുനിത അവന്‍റെ ചോദ്യം പ്രതീക്ഷിക്കാത്തത് പോലെ തിരികെ നോക്കി. നോക്കിയ നിമിഷം തന്നെ കണ്ണുകള്‍ പിന്‍വലിച്ചു അവള്.
“എന്താ ആന്റി?”
അവന് ആകാക്ഷയോടെ തിരക്കി.
“ഒന്നൂല്ലടാ…”
അവള് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ പറയുമ്പോള്‍ നേരിയ വിഷാദസ്പര്‍ശം ഉണ്ടായിരുന്നോ അവളുടെ വാക്കുകളില്‍ എന്ന് അവന് സംശയിച്ചു. താഴെ, പച്ച നിറഞ്ഞ സമതലം മുഴുവന്‍ സ്വര്‍ണ സൂര്യശോഭയുടെ തിരയിളക്കം. കിഴക്കേ ചക്രവാളത്തിലേക്ക് പറന്നു നീങ്ങുന്ന പക്ഷികള്‍.
“സുധിയേട്ടന്റെ ശോഭ ഓപ്പോയില്ലേ? നീയറിയില്ല്യെ? നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ…”
“പിന്നെ എനിക്കറിയില്ലേ ശോഭ ആന്റിയെ!”
അവന് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“കഴിഞ്ഞ വിഷൂന് ആ ആന്റി വന്നപ്പം ഞാനും ആ ആന്‍റിയും അല്ലെ, ചേനേം ചെമ്പും ഒക്കെ പറിച്ചേ?””
അവള് അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ആ ആന്റിക്ക് എന്ത് പറ്റി സുനിതാന്റി?”
അവന് ചോദിച്ചു.
“ഓപ്പോള്‍ക്ക് നടുവേദനെടെ ഒരസ്ക്കിത…കെടപ്പാ..തൈലോം തിരുമ്മലും ക്കെ ഇണ്ട്..ഒന്നും അങ്ങട്ട് അങ്ങട് പിടിയ്ക്കണില്ല്യ ഡെന്ന്യേ … ഓപ്പോളേ ന്ന് കാണാന്‍ പോയതാ ഞാന്…”
പിന്നെ സുനിത പറഞ്ഞു. സുധാകരന് തീര്‍ത്താല്‍ തീരാത്ത കടപ്പാട് ഉണ്ട് ശോഭ ഒപ്പോളിനോട്. നാലഞ്ച് വയസ്സേ മൂപ്പുള്ളൂ എങ്കിലും സത്യത്തില്‍ സുധാകരനെ പഠിപ്പിച്ചതും ഉദ്യോഗത്തിന് പ്രാപ്തനാക്കിയതും ശോഭ ഓപ്പോള് ആണ്. പലഹാരം ഉണ്ടാക്കി തലച്ചുമടില്‍ അങ്ങാടിയിലും കിഴക്കേ കവല വരെയും ഒക്കെ കൊണ്ട് നടന്ന് വിറ്റാണ് രണ്ടുപേരുടെയും ചിലവിനും സുധാകരന്‍റെ പഠിപ്പിനും വേണ്ടത് അവര്‍ ഉണ്ടാക്കിയത്. ഒരിക്കല്‍, രണ്ടുപേരുടെയും അച്ഛനും അമ്മയും ഗുരുവായൂര്‍ക്ക് പോയതാണ്. പിന്നെ മടങ്ങി വരവ് ഉണ്ടായിട്ടില്ല. ഗുരുവായൂരില്‍ നിന്നും കാടാമ്പുഴയ്ക്ക് പോകുമ്പോള്‍ ബ്രേക്ക് പോയ ഒരു ടിപ്പര്‍ ലോറി രണ്ടിനെയും ഇടിച്ച് തെറുപ്പിച്ച് ജീവിതത്തില്‍ നിന്നും പുറത്താക്കി. പിന്നെ സുധാകരന് അച്ഛനും അമ്മയും ഒക്കെ ശോഭ ഓപ്പോള് ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ ഒരാള്‍ അസുഖം വന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍ കാണാന്‍ പെകെണ്ടേ?
“ആ, ആന്റിടെ ഹസ്ബന്‍ഡ്…എന്താ അയാടെ പേര്? കഴിഞ്ഞ വ്യാഴം, അല്ല വ്യാഴം അല്ല ബുധന് പുള്ളിക്കാരന്‍ വീട്ടില്‍ വന്നിരുന്നില്ലേ?”
“മാധവേട്ടന്…”
സുനിത പറഞ്ഞു.
“അതേ, മാധവന്‍ ചേട്ടന്‍…”
അവന് ആവര്‍ത്തിച്ചു. അയാളെ ഡെന്നീസ് അറിയും. കറുത്ത് തടിച്ച, ഒരു കാളക്കൂറ്റന്‍റെ കരുത്ത് ഉണ്ടെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരാജാനുബാഹു. കട്ടപ്പുരികം. ചുവന്ന കണ്ണുകള്‍. തടിച്ച മേല്‍ അധരത്തില്‍ എപ്പോഴും ബീഡി പുകഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും. മുണ്ട് മടക്കി കുത്തുമ്പോള്‍ അയാളുടെ തടിച്ച കരുത്തുറ്റ തുടകള്‍ക്ക് മേല്‍ ലൈനുള്ള അണ്ടര്‍വെയര്‍ കിടക്കുന്നത് കാണാം. പോലീസ് ആണ് ആള്.
“മാധവന്‍ ചേട്ടന്‍ ആള് നല്ല കിണ്ണം സാധനമാ…അല്ലെ ആന്റി?”
അവന് അവളോട്‌ ചോദിച്ചു. സുനിത മുഖം തിരിച്ച് അവനെ നോക്കി.
“കരിമ്പനെലെ ജയനെപ്പോലെ…”
സുനിത ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“ആള്‍ക്കും സുധാകരേട്ടനോടും ആന്‍റിയോടും ഒക്കെ വലിയ കാര്യമാണ് എന്ന് തോന്നുന്നു….”
ഡെന്നീസ് തുടര്‍ന്നു.
“അതല്ലേ പുള്ളി കൂടെക്കൂടെ ഒക്കെ ആന്റിടെ വീട്ടില്‍ വരുന്നേ?”
സുനിത ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അവളുടെ മുഖഭാവം പെട്ടെന്ന് മാറിയത് അവന് ശ്രദ്ധിച്ചു. നിമിഷങ്ങളോളം അവളുടെ മുഖഭാവം അതുപോലെ തുടര്‍ന്നു. അവളുടെ മൌനം അവനെ അല്‍പ്പം വിഷമിപ്പിച്ചു.
“ഇന്ന്ന്ത് പറ്റി?”
അവന് തിരക്കി.
“എന്ത് പറ്റാന്‍?”
അവള് ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ അവനെ നോക്കി.
“അല്ല, എന്നുമുള്ള ആന്‍റിയല്ല ഇത്…എന്നും എന്നോട് എന്തൊക്കെ വര്‍ത്താനം പറയുന്ന ആളാ…നിര്‍ത്താതെ..ഇന്നിപ്പോള്‍ ഞാന് എന്തേലും ചോദിച്ചാല്‍ അതിന് സമാധാനം പറയുന്നതല്ലാതെ..അതും ഭയങ്കര വിഷമിച്ച്…”
“നീ പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് എന്നെ ഒരു വായാടി ആക്കല്ലേ ചെറുക്കാ…”
അവള് അത്ര പ്രസന്നതയോടെയല്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ എന്താ ഇന്ന് പറ്റിയെ?”
“എടാ അത്…”
സുനിത ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി.
“ബസ്സെറങ്ങുമ്പം എന്‍റെ കൂടെ ആരും വരരുതേ എന്ന് പ്രാര്‍ഥിച്ചോണ്ട് ആണ് ഞാന് വന്നത്…”
അത് കേട്ടപ്പോള്‍ അവന്‍റെ മുഖം ശരിക്കും ഒന്ന് വാടി. എന്താ സുനിതാന്‍റ്റി പറഞ്ഞതിന്‍റെ അര്‍ഥം? ഇപ്പോള്‍ അവരുടെ കൂടെയുള്ളത് താനല്ലേ? തന്റെ സാമീപ്യം അവര്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നില്ല എന്നല്ലേ? ശ്യെ! അവന് വല്ലായ്മയോടെ അവരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
“എന്നാ ആന്‍റ്റി പൊക്കോ…”
വഴിയരികിലേക്ക് മാറി നിന്നുകൊണ്ട് അവന് പറഞ്ഞു.
“പ്രാര്‍ത്ഥന പോലെ നടക്കട്ടെ, ഞാന് ശല്യമാകുന്നില്ല…”
“ഒറ്റ ഒരെണ്ണം വെച്ചു തരും ഞാന്…”
കയ്യോങ്ങിക്കൊണ്ട് സുനിത പറഞ്ഞു.
“എന്നുവെച്ചാല്‍ എന്തൊരു ശല്യമാണ് നീ ചെയ്യുന്നേ എന്നല്ലേ! ഒന്ന് പൊക്കോണം…”
“അപ്പം ആന്‍റിയല്ലേ ഇപ്പം പറഞ്ഞെ, ആരും കൂടെ നടക്കാന്‍ ഉണ്ടാകരുതേ എന്ന് പ്രാര്‍ഥിച്ചോണ്ട് ആണ് വന്നത് എന്ന്….”
“എടാ പോത്തെ…അതിനു കാരണം ഉണ്ട്…”
അവന് മനസ്സിലാകാതെ അവളെ വീണ്ടും നോക്കി.
“എന്ത് കാരണം?”
അവന് തിരക്കി.
“ഒന്നൂല്ല…”
“ഹ! പറയാന്‍റ്റി, എന്നോടല്ലേ? എന്നോട് പറയാന്‍ ഇത്ര നാണോം വേഷമോം എന്തിനാ …”
“എടാ അത്…”
അല്‍പ്പം വിമ്മിഷ്ടതോടെ അവള് ഒന്നുകൂടി ചുറ്റും നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എടാ ബസ്സേല്‍ ഇരിക്കുമ്പം തന്നെ മുള്ളാന്‍ മുട്ടീട്ട് വയ്യാരുന്നു..ഇപ്പം വീടുത്തും മുന്നേ, വഴീല്‍ ഏതേലും പൊന്തപ്പടര്‍പ്പില്‍ കേറി കാര്യം സാധിക്കാമെന്ന് കരുതിയാ വന്നെ…”
അത് കേട്ട് ഡെന്നീസ് അവളെ അനിഷ്ടത്തോടെ നോക്കി.
“അപ്പം ഞാന് ഉള്ളത് കൊണ്ട് ആന്റിക്ക് മുള്ളാന്‍ പറ്റുന്നില്ല…അതല്ലേ കാര്യം…?”
അവള് തലകുലുക്കി.
“എന്‍റെ ആന്റി…”
അവന് ഇഷ്ട്ടക്കേട്‌ മുഖത്ത് നിന്നും മാറ്റാതെ അവളോട്‌ പറഞ്ഞു.
“ഞാന് പെണ്ണുങ്ങള്‍ കുളിക്കുന്നിടത്തും മുള്ളുന്നിടത്തും ഒന്നും ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്ന ആളൊന്നുമല്ല…അങ്ങനെയാണോ എന്നെപ്പറ്റി വിചാരിചിരിക്കുന്നെ? അതും പ്രശാന്തിന്‍റെ അമ്മ! ആന്റി മുള്ളുമ്പോള്‍ ഞാന് നോക്കും എന്നൊക്കെ ആന്റി പേടിക്കുന്നുണ്ടോ?”
അവള് നാക്ക് കടിച്ച് അവനെ നോക്കി വീണ്ടും കൈപൊക്കി.
“നീ എന്തിനാ ഈ മുള്ളുമ്പം മുള്ളുമ്പം എന്നൊക്കെ ഈ കൂടെക്കൂടെ പറയുന്നേ?”
“ആന്‍റിയല്ലേ പറഞ്ഞെ, മുള്ളാന്‍ മുട്ടുന്നുണ്ട് എന്ന്..തൂറാന്‍ മുട്ടുന്നുണ്ട് എന്നല്ലല്ലോ പറഞ്ഞെ!”
“ചേ! മിണ്ടാതെ ഇരിയെടാ…”
ഡെന്നീസ് ചുറ്റും നോക്കി. വഴിയരികില്‍ ഒരു താന്നി മരം. അതിനപ്പുറത്ത് കുറെ വട്ടയിലച്ചെടികള്‍ കൂട്ടമായി വളര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്നു. ഈര്‍പ്പവും തണുപ്പും ഉണ്ട്.
“ആന്റി അങ്ങോട്ട്‌ കേറിക്കോ…”
അങ്ങോട്ട്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടി അവന് പറഞ്ഞു.
“അങ്ങനെയൊന്നും കാണത്തില്ല ആര്‍ക്കും…അവിടെ ആന്റി ഇരുന്നു മുള്ളുന്നുണ്ട് എന്ന് നേരത്തെ അറിഞ്ഞ് അങ്ങോട്ട്‌ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കിയാ മാത്രമേ കാണാന്‍ പറ്റൂ..ആരും വരില്ല..ധൈര്യമായി പോയി മുള്ളീട്ട് വാ…”
സുനിത അവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ചെറുക്കാന്‍ വളരെ സ്വാഭാവികമായെന്നോണം ആണ് പറയുന്നത്. സുനിത ബാഗ് അവന്‍റെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു.
“ഡാ, അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കിയേക്കരുത് കേട്ടോ…”
“വിശ്വാസവില്ലേല്‍ ആന്റി എന്‍റെ കണ്ണു രണ്ടും കുത്തിപ്പൊട്ടിച്ചിട്ട്‌ പൊക്കോ…”
“ഒന്നുപോടാ വളിപ്പ് പറയാതെ!”
അവള് പാദത്തില്‍ നിന്ന് സാരി അല്‍പ്പം പൊക്കി കുറ്റിപ്പുല്ല്കള്‍ക്കിടയിലൂടെ വട്ടയിലച്ചെടികള്‍ വളര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങി.
സുനിത ഇപ്പോള്‍ ചെടികള്‍ക്ക് നടുവിലാണ്.
കാര്യം വലിയ വായില്‍ കണ്ണു കുത്തിപ്പൊട്ടിച്ചോളൂ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഡെന്നീസിന് അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. റോഡിന്‍റെ അങ്ങേയറ്റത്തേക്ക് നോക്കി അവള് സാരി പോക്കുന്നത് അവന് കണ്ടു. ഇലകള്‍ മുറ്റിത്തഴ്ച്ച്വളര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്നുണ്ട് എങ്കിലും ഇലകളുടെ വിടവുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ അവളുടെ കൊഴുത്ത കാലുകള്‍ അവന് കണ്ടു.
റോഡിന്‍റെ അങ്ങേയറ്റത്ത് നിന്നും അവള് നോട്ടം മാറ്റി ഡെന്നീസിനെ നോക്കി.ഭാഗ്യത്തിന് അവള് കാണുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ അവന് നോട്ടം മാറ്റി. പിന്നെ അവന് നോക്കുമ്പോള്‍ അവള് കൈപൊക്കി പാന്റി ഊരുന്നത് കണ്ടു. വെളുത്ത് കൊഴുത്ത തുടകള്‍ കണ്ട് അരക്കെട്ടില്‍ ഒരനക്കം സംഭവിക്കുന്നത് അവനറിഞ്ഞു. അവിടെ ഒന്ന് അമര്‍ത്തുകയായിരുന്നു പിന്നെ. അപ്പോള്‍ വല്ലാത്ത സുഖം തോന്നി.
സുനിത നിലത്തേക്ക് ഇരിക്കുന്നത് അവന് കണ്ടു. ഇലകള്‍ക്കിടയിലൂടെ വിടര്‍ന്നു പൊളിഞ്ഞ പൂറും തടിത്തുടകളുടെ വെളുപ്പും കൊഴുപ്പും അവന് കണ്ടു. അതൊക്കെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്‍റെ ഉമിനീര് വറ്റി. അത്തരം ഒരു കാഴ്ച്ച ആദ്യമാണ്. കമ്പി കഥാപുസ്തകങ്ങളില്‍ അല്ലാതെ സ്ത്രീയുടെ രഹസ്യാവയവം ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല. അതും അതി സുന്ദരിയായ, മനസ്സിലിട്ട് എന്നും ആരാധിക്കുന്ന സൌന്ദര്യദേവതയുടെ! അവന്‍റെ ദേഹം വിറപൂണ്ടു. ദേഹം മൊത്തം ഒന്ന് വിടര്‍ന്നുലഞ്ഞു. തല മുതല്‍ പാദം വരെ പെരുപ്പ്‌ നിറയുന്നു. ഈശോയെ! കാണുന്നത് സത്യം തന്നെയാണോ?
അത്ര അടുത്ത് അല്ലാതിരുന്നിട്ടും നിലത്തേക്ക് കുത്തി തെറിക്കുന്ന മൂത്രത്തിന്‍റെ ശബ്ദം അവന് പിന്നെ കേട്ടു. സുനിത കുനിഞ്ഞ് മുള്ളുന്നത് നോക്കുകയാണ്. ഭാഗ്യം! അല്ലെങ്കില്‍ താന്‍ നോക്കുന്നത് അവര്‍ കാണുമായിരുന്നു! കണ്ടാല്‍ അതില്‍ക്കൂടുതല്‍ ഒരു ചമ്മല്‍ പിന്നെ വേറെ ഇല്ല!
നിലത്ത് കുന്തിരുന്ന്‍ അവള് മുള്ളുന്നതിന്റെ വിസ്മയക്കാഴ്ച്ച അവനെ വല്ലാതെ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ചു. അങ്ങനെ ഒരു കാഴ്ച്ച ആദ്യമായാണ്‌. മുണ്ടിനുള്ളില്‍ കുണ്ണ ശരിക്കും മൂത്ത് മുറുകി വന്നു. കഴച്ച് വിങ്ങി പൊങ്ങി വെട്ടിയടിക്കുകയാണ്. അതുപോലെ ദേഹത്തും വലിച്ചുമുറുക്കല്‍. വിറയല്‍…
പിന്നെ സുനിത എഴുന്നേല്‍ക്കുന്നത് അവന് കണ്ടു. എഴുന്നേറ്റു പാന്റി വലിച്ച് കയറ്റി ഇടുന്നു.
പിന്നെ അവന് പെട്ടെന്ന് മുഖം മാറ്റി. തന്റെ അടുത്തേക്ക് അവള് നടന്നടുത്ത് വരുന്നത് അവന് അറിഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ അവന് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ആഹാ! മുഖത്ത് ഇപ്പോള്‍ എന്തൊരു പ്രസാദം!”
അവന് ഉറക്കെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“മൂത്രമൊഴിക്കലിന് ഇതുപോലെ ഒക്കെ മനുഷ്യനെ മാറ്റിത്തീര്‍ക്കാന്‍ പറ്റുമോ?”
“ഒന്ന് പോടാ ചെറുക്കാ…”
അവന്‍റെ കയ്യില്‍ നിന്നും ബാഗ് വാങ്ങി അവള് പറഞ്ഞു.
“ആണായി പിറന്നേന്‍റെ അഹന്തയാ നെനക്ക്…നിങ്ങക്ക് വഴീം നോക്കണ്ട പൊഴേം നോക്കണ്ട…ആര് നോക്കുന്നു കാണുന്നു എന്നൊന്നും പ്രശ്നമല്ല… മുണ്ട് പൊക്കി അങ്ങ് തട്ടി വിട്ടാ മതീല്ലോ…പെണ്ണായി ഒന്ന് ജനിച്ചു നോക്ക്..അപ്പ അറിയാം ദെണ്ണം!”
“എന്‍റെ ആന്റി…”
വീണ്ടും നടന്നുകൊണ്ട് അവന് പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങള് പെണ്ണുങ്ങടെ ആ ദെണ്ണം അറിയാന്ന കൊണ്ടല്ലേ ഞാന് ആന്റിക്ക് വേം മുള്ളാനൊള്ള വഴി പറഞ്ഞു തന്നെ? ഞാന് അത് പറഞ്ഞില്ലാരുന്നേല്‍ ഇപ്പഴും ആന്റി ഒള്ള മൂത്രം മൊത്തം അതിനാത്ത് ചൊമന്നോണ്ട് അയ്യോ പൊത്തോന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് നടക്കുവല്ലേ ഉള്ളൂ? നന്ദി വേണം ആന്റി നന്ദി വേണം!!”
“മിണ്ടാതെ വാടാ! നിന്‍റെ ഒരു നാക്ക്!”
അവര്‍ അപ്പോഴേക്കും സുനിതയുടെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിയുന്ന വഴിയില്‍ എത്തി.
ഒറ്റ വഴിയാണ്. സുനിത മുമ്പില്‍ പോകാന്‍ അവന് വഴിയരികില്‍ നിന്ന് അവളെ നോക്കി.
“നീ മുമ്പില്‍ നടക്ക്…”
അവള് അല്‍പ്പം മുറുകിയ ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
ചെറുക്കന്‍ പിമ്പില്‍ നടന്നാല്‍ ശരിയാകില്ല. അവന്‍റെ നോട്ടം തന്റെ ചന്തിയഴകില്‍ ആയിരിക്കും അപ്പോള്‍. ഇരുപത്തി ഒന്ന് വര്‍ഷം മുമ്പ് തന്നെ താലികെട്ടിയ, തന്റെ ശരീരത്തിന്‍റെ മുക്കും മൂലയും കാണാപ്പാഠമാക്കിയ സുധിയേട്ടന് പോലും ഇപ്പോഴും നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന അവയവമാണ് അവ. അത് അവനങ്ങനെ കണ്ടു സുഖിക്കണ്ട!
ഡെന്നീസിനും അപ്പോള്‍ അല്‍പ്പം വിഷമമായി. സിനിതയുടെ കുണ്ടി കണ്ടുകൊണ്ട് നടക്കാം എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചതാണ്‌. നല്ല മുഴുത്ത് വിടര്‍ന്ന വിരിഞ്ഞ നിതംബം ആണ് അവളുടെ. പല തവണ കണ്ട് കമ്പിയായി നില്‍ക്കക്കള്ളിയില്ലാത്ത അവസ്ഥയില്‍ എത്തിയിട്ടുണ്ട്. കണ്ടിട്ടും കണ്ടിട്ടും മതി വരാത്ത ആ ആകാഴ്ച്ച തടസ്സമില്ലാതെ ഒന്ന് കാണണം എന്ന ആഗ്രഹത്തിനാണ് ഇപ്പോള്‍ ആന്റി മുടക്കം വരുത്തിയിരിക്കുന്നത്!
അവന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അപ്പോള്‍ സുനിതയുടെ കണ്ണുകള്‍ തന്റെ പിന്ഭാഗത്താണ് എന്ന് അവന് കണ്ടു.
“എന്താണ്?”
സുനിത ചോദിച്ചു.
“എന്താണ് മുഖം സൂക്കേട് വന്നത് പോലെ?”
അത് പറഞ്ഞു അവള് ചിരിച്ചു.
“ഒരാള്‍ക്ക് സൂക്കേട് വന്നൂന്ന് സംശയിക്കുമ്പോ കളിയാക്കി ചിരിക്കുവാണോ?”
“ചില സൂക്കേട് ഒക്കെ വരുമ്പോള്‍ ആര്‍ക്കും ചിരി വന്നു പോകും!”
അവള് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് ഒരു സൂക്കേടും ഇല്ല ആന്റി!”
അവന് പറഞ്ഞു.
“മുമ്പോട്ട്‌ നോക്കി നടക്കു…ഇങ്ങനെ പിമ്പോട്ട് നോക്കിക്കൊണ്ട് നടന്നോണ്ട് ന്ന്വച്ചാ പുറകിലേക്ക്, എന്‍റെ മൊഖത്തോട്ടും നോക്കി നടന്നാ തട്ടി വീഴും നീയ്, പറഞ്ഞില്ല്യാന്ന് വേണ്ട, ട്ടോ,”
ഇരു വശങ്ങളിലും മാവുകളും പ്ലാവുകളും തെങ്ങുകളും നിറഞ്ഞ ഒറ്റയടിപ്പാതയിലൂടെ ഇരുവരും നടന്നു. അപ്പോഴേക്കും സുനിതയുടെ വീടെത്തി.
“വന്നാ ചായ തരാം…”
ഡെന്നീസ് അവന്‍റെ വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയിലേക്ക് തിരിയാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ സുനിത പറഞ്ഞു.
“ആ ഡെന്നീ…”
വലിയ ഒരു കുരുമുളക് മരത്തിന്‍റെ പിമ്പില്‍ നിന്നും സുധാകരന് ചേട്ടന്‍റെ വിളിയൊച്ച കേട്ട് ഡെന്നീസ് അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി.
“നിന്‍റെ മൊഖം എന്നാ ഡെന്നീ, തേനീച്ച കുത്തിയ പോലെ ഇരിക്കുന്നെ?”
കുരുമുളക് മരത്തിന്‍റെ പിമ്പില്‍ നിന്നും വീണ്ടും അശരീരി. രണ്ട് സെക്കന്‍ഡ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ സുധാകരന്‍റെ മുഖം വെളിയിലേക്ക് വന്നു, മരത്തിന്‍റെ പിമ്പില്‍ നിന്നും.
“നിങ്ങളെന്നാ വഴക്കുണ്ടാക്കിക്കൊണ്ട് വരുവാരുന്നോ?”
അയാള് ചോദിച്ചു.
“വഴക്കോ?”
സുനിത ചിരിച്ചു.
“എന്നെ വഴിനീളം സുന്ദരിയാക്കുവാരുന്നു ഡെന്നി…”
ഡെന്നീസ് ചമ്മലോടെ സുധാകരനെ നോക്കി.
“അത് സുധാകരേട്ടാ…”
അവന് ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു.
“സുനിതാന്‍റ്റി ഇപ്പഴും കാണാന്‍…അതുകൊണ്ട് ഞാന്…”
“കണ്ടോ കണ്ടോ…”
അവള് വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“കണ്ട് പഠിക്ക് സുധിയേട്ടാ…സുധിയേട്ടനല്ലേ എന്നെ ഒരു വിലേം ഇല്ലാത്തെ? കണ്ടോ ചെക്കമ്മാരൊക്കെ പറയണേ!”
ഡെന്നീസിന്‍റെ ചമ്മല്‍ കൂടി വന്നു.
“എന്‍റെ ഡെന്നീ…”
അയാളും ചിരിച്ചു.
“എത്ര പൊക്കിപ്പറഞ്ഞിട്ടും ഒരു രക്ഷയുമില്ല…നിനക്ക് ഇവളെ കിട്ടില്ല…എനിക്ക് തന്നെ കിട്ടുന്നില്ല, പിന്നാ! …ഹഹഹഹ…”
ഡെന്നീസിന്‍റെ മുഖം ചമ്മല്‍ കൊണ്ട് ചുവന്നു. സുനിത നാക്ക് കടിച്ച് സുധാകരനെ നോക്കി.
“അത്രേം തമാശ ഒന്നും വേണ്ട!”
അവള് സ്വരം കടുപ്പിച്ചു. നില്‍ക്കാനുള്ള ത്രാണിയില്ലാതെ എന്നോണം അവന് പെട്ടെന്ന് അവിടെ നിന്നും പോയി.
“ഇത് പോലെ ഒരു സാധനം…”
അയാളോടൊപ്പം അകത്തേക്ക് കടക്കവേ അവള് അയാളുടെ ചുമലില്‍ ഇടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നാക്കിന് എല്ലില്ലാണ്ട്! എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയണേ?”
“അത് ഞാന് അവനെ ഒന്ന് മൂപ്പിക്കാന്‍ പറഞ്ഞതല്ലേ എന്‍റെ പൊന്നേ..”
അയാള് അവളുടെ ചുമലില്‍ പിടിച്ചു.
“വിയര്‍പ്പ് മണം!”
അവള് അയാളുടെ കൈ വിടുവിച്ചു.
“പോയി കയ്യും മുഖവും ഒക്കെ കഴുകി വാ മനുഷ്യാ…വന്നാല്‍…”
“വന്നാല്‍…?”
അവള് മുഴുമിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അയാള് കുസൃതി ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി.
“വന്നാല്‍ ചായ തരാം! അയ്യട! പിന്നെ എന്നാ തരൂന്നാ ഉദ്ദേശിച്ചേ?”
അയാള് കണ്ണിറുക്കിയടച്ചു കാണിച്ചു.
“പൊക്കോണം!”
അവള് ദേഷ്യമഭിനയിച്ചു പറഞ്ഞു.
“ആ ചെക്കന്‍റെ മുമ്പി വെച്ചല്ലേ പറഞ്ഞെ, ഞാന് തരുന്നില്ലന്ന്‍? ഈ വയസ്സാം കാലത്തും ഞാന് എപ്പഴാ നിങ്ങക്ക് തരാത്തേ എന്‍റെ മനുഷ്യ?”
അപ്പോള്‍ അകത്ത് നിന്ന് പ്രശാന്ത് ചിരിക്കുന്ന ശബ്ദം അവര്‍ കേട്ടു.
“ഇശ്യോ!”
സുനിത നാക്ക് കടിച്ചു. പിന്നെ അവള് ദഹിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ സുധാകരനെ നോക്കി.
“മോനകത്ത് ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞിട്ടാണോ…ഇങ്ങനത്തെ കാര്യം ഒക്കെ പറഞ്ഞെ?”
അവള് ശബ്ദം താഴ്ത്തി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“അവന് ഒറങ്ങുവാരുന്നു..ഞാന് ആ കാര്യം ഓര്‍ത്തില്ല എന്‍റെ പൊന്നേ!”
അയാള് പോയി.
“പ്രശാന്തേ, മോനെ, ചായ എടുത്തു, വാടാ…”
അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ് സുനിത ഡൈനിങ്ങ്‌ ഹാളില്‍ നിന്നും വിളിച്ചു. പ്രശാന്ത് അവിടേക്ക് വന്നു. നീല ടീ ഷര്‍ട്ട്, ചുവന്ന ലുങ്കി. കണ്ണട വെച്ചിട്ടുണ്ട്. വെളുത്ത്, ഉയരമുള്ള, സുന്ദരന്‍. സുനിത അവന്‍റെ മുഖത്ത് നോക്കിയില്ല. സുധാകരന് പുഞ്ചിരിയോടെ ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. പ്രശാന്ത് കസേരയില്‍ ഇരുന്നു. ചായ ഗ്ലാസ്സെടുത്തു.
“അമ്മ കുടിക്കുന്നില്ലേ?”
അവന്‍റെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോള്‍ അവള് ലജ്ജയോടെ അവനെ നോക്കി.
“എന്താ അമ്മെ എങ്ങുമില്ലാത്ത ഒരു നാണമൊക്കെ?”
അവന് ചോദിച്ചു.
“നീ ഒറങ്ങുവാന്ന് കരുതി ഞങ്ങള് കൊറച്ച് പഞ്ചാരയടിച്ചതാ…അത് നീ കേട്ടു എന്നറിഞ്ഞപ്പം അമ്മക്ക് ഇച്ചിരെ നാണം…”
“നിങ്ങക്ക് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പഞ്ചാര അടിക്കാല്ലോ!”
ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ട് പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങക്ക് അതിനുള്ള ലൈസന്‍സ് ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലോ…പക്ഷെ എന്‍റെ ഫ്രണ്ട് ഡെന്നീസ് അതിനെടേല്‍ അങ്ങ് ഫിറ്റാകുന്നില്ലല്ലോ…”
“അതൊരു വായ്‌ നോക്കി ചെറുക്കാനാ എന്‍റെ മോനെ…അല്ലാതെ വേറെ ഒന്നുമല്ല…”
“പിന്നെ! ഡെന്നിയോ? വായി നോക്കിയോ? ഒന്ന് പോ അമ്മെ? കോളേജില്‍ പെമ്പിള്ളേരു വളഞ്ഞിട്ടാ അവനെ ആക്രമിക്കുന്നെ! എന്നിട്ട് പിടി കൊടുക്കാത്ത ആളാ…എന്നിട്ടാ..”
സുനിതയും സുധാകരനും മുഖത്തോടുമുഖം നോക്കി.
“ഓ! അത്രേം പുണ്യാളന്‍ ആണോ?അവനീ കരാട്ടേം കുങ്ങ്‌ഫും ഒക്കെ പഠിക്കാന്‍ പോണത് പെമ്പിള്ളേരുടെ ആക്രമത്തീന്ന് രക്ഷകിട്ടാന്‍ വേണ്ടീട്ടാണോ?”
സുനിത മുഖം കോട്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“പക്ഷെ എന്‍റെ നേരെ ഒള്ള നോട്ടോം സ്വപ്നം കാണലും ഒക്കെ കണ്ടാ നീയീ പറയുന്ന പാവം സാധു ഋഷികുമാരന്‍ ഒന്നുമല്ല അവന്…”
“അതിപ്പം അമ്മയോട് അവന്….”
പ്രശാന്ത് നിര്‍ത്തി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
“എന്നോട് എന്ത്? അതിനു നീയെന്തിനാ ചിരിക്കുന്നെ?”
സുനിത ചൊടിച്ചു. എന്നിട്ട് അവള് അകത്തേക്ക് പോയി.
“അമ്മയ്ക്കെന്താ പറ്റിയെ അച്ഛാ?”
അവന് ചോദിച്ചു.
“അറിയില്ലെടാ…”
സുധാകരന് പറഞ്ഞു.
“ഇതിന് മുമ്പ് ആണുങ്ങള്‍ ഒക്കെ അവളെ കമന്റ് അടിക്കുവേം മോശം കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ പറയുവേം ഒക്കെ ചെയ്തപ്പഴൊക്കെ അവള് കൂസല്‍ കൂടാതെ നിന്നിട്ടുണ്ട്. മൊഖം അടച്ച് മറുപടീം കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്‌..ജോക്കായിട്ട് നമ്മളോട് അതൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്…അത്രേം ഒന്നും ഡെന്നി ചെയ്തില്ലല്ലോ..ആന്റി സുന്ദരിയാ എന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ ഒള്ളൂ…അതൊരു അത് വേറെ ഒരു ജോക്ക് ആയിട്ടങ്ങ് കണ്ടാപ്പോരെ?”
“അതാ ഞാനും ഓര്‍ക്കുന്നെ…”
“അച്ഛന്‍ ഒന്ന് ചെല്ല്…അമ്മയ്ക്ക് എന്തോ വെഷമം കേറീട്ടൊണ്ട്…ഞാന് അപ്പോഴേക്കും ഒന്ന് ഡെന്നീടെ വീട് വരെ പോട്ടെ…വേറെ കൊറച്ച് കാര്യം ഒണ്ട്..ചെല്ലച്ചാ…”
അത് പറഞ്ഞ് അവന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. സുധാകരന് അടുക്കയിലേക്ക് ചെന്നു. പതിയെ പിന്നിലൂടെ ചെന്നു അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
“ഒഹ്!!”
സുനിത ഞെട്ടിതിരിഞ്ഞ് അയാളെ നോക്കി.
“ഇതെന്നാ??”
അവള് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“നല്ല ജീവന്‍ പോയി! എന്തോന്നാ കാണിക്കുന്നേ? കൊച്ച് അപ്പുറത്ത് ഉണ്ട്!”
“കൊച്ച് അപ്പുറത്ത് ഇല്ല…”
അയാളുടെ കൈകള്‍ നിരങ്ങി അവളുടെ വലിയ മുലകളില്‍ അമര്‍ന്നു. അവളുടെ കുതറല്‍ അവസാനിച്ചു.
“ഏങ്ങ്? ഇല്ലേ? എവിടെ? എവിടെപ്പോയി പിന്നെ?”
“അവന് ഡെന്നീടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി…”
പിമ്പില്‍ നിന്ന് അവളുടെ ഇരു മുലകളും പതിയെ പിടിച്ച് തഴുകി കശക്കി അവളുടെ പിന്‍കഴുത്തില്‍ അയാള് ഉമ്മ വെച്ചു.
പക്ഷെ സുധാകരനെ അദ്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് സുനിത പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ പിടി വിടുവിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ അസാധാരണമായ ഗൌരവം അവന് അവിടെ കണ്ടു.
“എന്‍റെ സുധിയേട്ടാ, വേണ്ട! എന്നെ വിടുന്നെ! ഇങ്ങനെ പിടിച്ചാ ഒരു പണീം നടക്കില്ല…”
“എങ്ങനെ പിടിച്ചാ?”
വളര്‍ന്നു വലുതായ അരക്കെട്ടിലെ മുഴ അവളുടെ വലിയ ചന്തികളുടെ വിടവില്‍ ഞെങ്ങിഞ്ഞെരിഞ്ഞു.
“ഇങ്ങനെ പിടിച്ചാ…”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് തന്റെ കൈകള്‍ മുലകളില്‍ അമര്‍ന്നിരിക്കുന്ന അയാളുടെ കൈകള്‍ക്ക് മേല്‍ വെച്ച് അമര്‍ത്തി.
“നീയല്ലേ എന്നോട് എപ്പഴും പറയുന്നത് എന്‍റെ കൈ ഏത് നേരോം നിന്‍റെ മൊലേല്‍ ഇരിക്കുന്നതാ നെനക്ക് ഇഷ്ടം എന്ന്!”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള് സുനിതയ്ക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള രീതിയില്‍ അവളുടെ മുലകള്‍ രണ്ടും ശക്തിയായി ഞെരിച്ചു.
“ആ സുധിയേട്ടാ…”
അവള് സുഖം കൊണ്ട് കുറുകി.
“രാത്രീലത്തേക്ക് വേണ്ടി ഒന്നും ഉണ്ടാക്കീല്ല, എനിക്ക് പയറ് അരിയണം…അല്ലേല്‍ വെറും ചോറ് തിന്നേണ്ടി വരും രണ്ടാളും! ങ്ങ്ഹാ! പറഞ്ഞേക്കാം!”
“എന്നും പറഞ്ഞു എന്‍റെ പിടീന്ന് അകലാന്‍ അല്ലല്ലോ നീ നോക്കണേ!”
നൈറ്റിക്കുള്ളിലേക്ക് കൈകള്‍ രണ്ടും കടത്തി മുലകളുടെ അസാമാന്യ മുഴുപ്പില്‍ ഞെക്കിഞെരിച്ച് അയാള് പറഞ്ഞു. അവള് മുഴുത്ത ചന്തികള്‍ രണ്ടും വളര്‍ന്നു മുഴുക്കുന്ന അയാളുടെ പുരുഷത്വത്തോട് അല്‍പ്പം കൂടി ചേര്‍ത്ത് ഞെക്കി.
അയാള് അവളെ അടുകളയില്‍ കിടന്ന മേശയോട്‌ ചേര്‍ത്ത് കുനിച്ച് നിര്‍ത്തി. പിന്നെ നൈറ്റി താഴേന്ന് മേലേക്ക് ഉയര്‍ത്തി. അപ്പോള്‍ ദൃശ്യമായ അവളുടെ തടിച്ച തുടകളുടെ വെളുത്ത കൊഴുപ്പില്‍, പിന്നെ പാന്റിയില്‍ മറഞ്ഞ ചന്തിവിടവ് ദൃശ്യമാക്കുന്ന നിതംബക്കൊഴുപ്പിലും നോക്കി ചുണ്ടുകള്‍ നനച്ചു.
“സുധിയേട്ടാ…”
വിറയാര്‍ന്ന ശബ്ദത്തില്‍ അവള് പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പം ചെയ്‌താല്‍ …പ്ലീസ് എനിക്ക് പിന്നെ ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ പറ്റില്ല സുധിയേട്ടാ…വിട് പ്ലീസ്…”
അയാള് മുണ്ട് ഉയര്‍ത്തി അണ്ടര്‍വെയര്‍ താഴ്ത്തി, കടികൊണ്ട് കഴച്ച് പൊട്ടാന്‍ തുടങ്ങുന്ന മാസദൃഡതയുടെ അറ്റം അവളുടെ പൊളിഞ്ഞു വിടര്‍ന്ന നനവില്‍ മുട്ടിച്ചു.
എന്‍റെ സുധിയേട്ടാ….”
സുനിതയില്‍ നിന്നും സുഖത്തില്‍ പുളഞ്ഞ സീല്‍ക്കാരം അയാള് കേട്ടു.
“ഇപ്പൊ എന്നെ ഒന്ന് ഫ്രീയാക്ക് സുധിയേട്ടാ..രാത്രീല്‍ എന്നെ ഒറക്കണ്ട! ഇന്ന് രാത്രി മൊത്തം ഞാന് സുധിയേട്ടന് ഉറങ്ങാതെ കിടന്നു തരാം..ഇപ്പം പ്ലീസ് വിട്!…”
അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അനുനിമിഷം കട്ടികൂടുന്ന കുണ്ണയിലേക്ക് അവള് വിടര്‍ന്നു നനഞ്ഞ പൂറമര്‍ത്തുന്നത് സുധാകരന് അറിഞ്ഞു.
“അല്ലേലും രാത്രിയില്‍ നിന്നെ ആരാ ഉറക്കുന്നെ?”
അകന്ന പൂര്‍ച്ചാലിലേക്ക് കുണ്ണയുടെ ഉരുക്ക് നീളം മുഴുവന്‍ കുത്തിയിറക്കി അയാള് പറഞ്ഞു. ആ നിമിഷം തന്നെ കൈകളുടെ കരുത്തില്‍ അവളുടെ മുലകള്‍ രണ്ടും ചതഞ്ഞരഞ്ഞു.
“ആ എന്‍റെ സുധിയേട്ടാ ഇങ്ങനെ സുഖിപ്പിക്കല്ലേ…”
ഞെരിച്ചുടച്ച് കശക്കുന്ന അയാളുടെ കൈകള്‍ക്ക് മേല്‍ കൈത്തലം വെച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“ഞാന് ചത്ത് പോകും…”
“അറിയാടി…”
കുണ്ണ ഊരിയൂരിയെടുത്ത് ആഞ്ഞടിച്ച് മുലകള്‍ ശരിക്കും ഞെക്കിപ്പിഴിഞ്ഞ് അയാള് പറഞ്ഞു.
“നിന്‍റെ ഈ ചക്ക മൊലേല്‍ എന്തോരം ഞെക്കി വേദനിപ്പിചാലും നെനക്ക് സുഖോം കഴപ്പും കൂടുവേ ഉള്ളൂന്ന് എനിക്കറിയില്ലേ…”
സുഖാവേശം ഉറവപൊട്ടി ഒലിക്കുകയാണ്, സുനിത അറിഞ്ഞു.
“മൊത്തം ഊരട്ടേഡീ? നിന്നെ ഫുള്‍ തുണി ഇല്ലാതെ ഇങ്ങനെ കുനിച്ച് നിര്‍ത്തി പകല്‍വെട്ടത്തില്‍ കളിക്കുമ്പം എന്തൊരു സുഖവാ! നിനക്കും ഇഷ്ടമല്ലേ…?”
“വേണ്ട…”
ശക്തിയായി പിമ്പോട്ടു കുണ്ടി തള്ളികൊടുത്ത് അവള് പറഞ്ഞു.
“എനിക്കിഷ്ടമാ സുധിയേട്ടനെ എല്ലാം കാണിച്ച് തരാന്‍ എപ്പഴും…പകല്‍ വെട്ടത്തില്‍ എന്നെ ചെയ്യുന്നതാ എനിക്കും ഇഷ്ടം…പക്ഷെ മോനെപ്പോ വേണേലും വരും..അപ്പം ഒന്നും ഇടാതെ നിന്നാ കൊഴപ്പം ആകും സുധിയേട്ടാ…നാളെ കപ്പയ്ക്കകത്തെ കാട് പറിക്കാന്‍ പോകുമ്പം അവിടെ ഇട്ട് എന്നെ തുണിയില്ലാതെ ചെയ്തോ! ഇന്നാള് ചെയ്ത പോലെ…”
അയാളുടെ ഊക്കിന് വേഗതയേറി. അവളുടെ തള്ളിനും.
“സുധിയേ…!!”
അവളുടെ ഉടല്‍ വിറച്ച് തുള്ളാന്‍ തുടങ്ങി.
“എന്‍റെ സു..സുധി..സുധിയേ….”
അയാളുടെ പ്രമാമൃതം ചൂടുള്ള തുള്ളികളായി തന്നിലെ തിളച്ചു തുളുമ്പുന്ന മദജലത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന വേളയില്‍ അവള് പരിസരം മറന്ന് സീല്‍ക്കാരമിട്ടു. ഓരോ വാക്ക് പറയുമ്പോഴും അയാള് കുണ്ണ ഊരിയൂരിയെടുത്ത് അവളെ ആഞ്ഞു കളിച്ചു. ഓരോ കുണ്ണത്തള്ളലിലും അവളുടെ തുറിച്ച മുലകള്‍ രണ്ടും മുമ്പോട്ട്‌ തള്ളി ഇളകി. സുഖമൂര്‍ച്ചയില്‍ അടഞ്ഞുപോയ കണ്ണുകള്‍ തുറന്നപ്പോള്‍ അവള് ഭയംകൊണ്ടും ലജ്ജകൊണ്ടും വിറച്ചുപോയി. വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നും തങ്ങളെ നോക്കി വായ്‌ പൊളിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന പ്രശാന്ത്.
“ഈശ്വരാ…”
അവള് പെട്ടെന്ന് നൈറ്റി വലിച്ചു താഴ്ത്തി തന്റെ നഗ്നത മറച്ചു. അയാളും പെട്ടെന്ന് അണ്ടര്‍വെയര്‍ വലിച്ചു കയറ്റി മുണ്ട് താഴ്ത്തി. മുഖത്തെ നടുക്കം മാറ്റാതെ പെട്ടെന്ന് പ്രശാന്ത് മുറിവിട്ടുപോയി.
“ഈശ്വര!! ഞാനിനി എങ്ങനെ എന്‍റെ മോന്‍റെ മുഖത്ത് നോക്കും!”
മുഖം നിറയെ കണ്ണീരോടെ കസേരയില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“സുനിതെ, അത്…”
സുധാകരന് വിശദീകരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“മിണ്ടരുത്!”
രണ്ടുകൈകള്‍ കൊണ്ടും മുഖം മറച്ചുപിടിച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“ഞാന് ആകുന്നത് പറഞ്ഞതല്ലേ സുധിയേട്ടാ ഇപ്പം വേണ്ട ഇപ്പം വേണ്ട ഒന്നടങ്ങ്‌ എന്നൊക്കെ! എന്നിട്ട് കേട്ടോ? കേട്ടോ സുധിയേട്ടന്? ഇപ്പം സ്വന്തം മോന്‍റെ മുമ്പില്‍..ശ്യെ! ഞാന് എന്തൊരു അമ്മയാ എന്ന് അവന് കരുതില്ലേ? ഒരു മോന്‍ കാണാന്‍ പാടില്ലാത്തത് അല്ലെ അവന് കണ്ടത്! സ്വന്തം അമ്മ മേത്ത് തുണി ഇല്ലാതെ മോന്‍ കണ്ടാല്‍…ഞാന് …എനിക്ക് ചത്താ മതി, എന്‍റെ ഈശ്വരാ!”
“സുനിതെ നീയൊന്ന് സമാധാനിക്ക് എന്‍റെ പെണ്ണെ!”
പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുഖം ഭയഭീതമായി.
“എന്താടീ?”
“ഈശ്വര!”
അവള് കൈകൊണ്ട് മുഖം മറച്ച് അസഹ്യമായ ഭയവും സംഭ്രമവും മുഖത്ത് നിറച്ച് അയാളെ നോക്കി. “എന്നാടീ?”
അത് കണ്ട് അല്‍പ്പം ഉത്‌ക്കണ്ഠപ്പെട്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
“പോംവഴിയില്ലാത്ത എന്നാ കാര്യവാ ഉള്ളത്? നീയൊന്ന് പേടിക്കാതിരി! എന്നായാലും തലപോകുന്ന കേസൊന്നുമല്ലല്ലോ!”
അയാള് അവളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു. അവള് അയാളുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റി.
“മോന്‍ നിന്നെ ആ കോലത്തി കണ്ടത് അവന്‍റെ സ്വന്തം അച്ഛന്റെ കൂടെയല്ലേ? അല്ലാതെ കരക്കാരുടെ കൂടെയല്ലല്ലോ! ആണോ? അവനെ കോളേജില്‍ പഠിക്കുന്ന കുട്ടിയാ! അവന് കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലാകും! അവന് വിവരോം ബുദ്ധീം ഒള്ള കുട്ടിയാ! നീ സമാധാനിക്ക്!”
“ഒന്നും എന്നോട് പറയണ്ട!”
കൈകള്‍ മുഖത്ത് നിന്നും മാറ്റാതെ അവള് പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പം ഒന്ന് ഇവിടെ നിന്ന് പോയിത്താ..എന്നെ ഒന്നേ ഒറ്റക്ക് വിട്!”
അയാള് അടുക്കളയില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്ക് പോയി. പ്രശാന്തിന്‍റെ മുറിയില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അവന് അവിടെയില്ല. ഹാളില്‍ നിന്ന് ടി വിയുടെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നു. അയാള് അങ്ങോട്ട്‌ പോയി. പ്രശാന്ത് ദൂരദര്‍ശനില്‍ മാല്‍ഗുഡി ഡേയ്സ് കാണുന്നു. അവന് ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ സുധാകരനെ നോക്കി. അയാള് മകനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എടാ കൊച്ചേ, നീ മോശം ആയൊന്നും വിചാരിക്കരുത്…”
അവന്‍റെ അടുതെത്തി തോളില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട് സുധാകരന് പറഞ്ഞു.
“എന്തായാലും നിന്‍റെ അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ഒരു പ്രവൈറ്റ് ലൈഫ് ഉണ്ടെന്ന് നെനക്ക് അറിയാമല്ലോ…നീ ഇല്ലാത്തപ്പോള്‍…എനിക്ക്..മോനെ നിന്‍റെ അമ്മ ഒരുപാട് സുന്ദരി അല്ലേടാ? നിന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍ ഡെന്നീസിന് പോലും അവളോട്‌ പ്രേമം തോന്നി. സ്വന്തം കൂട്ടുകാരന്റെ അമ്മ ആണ് എന്ന് അവന് അറിയാം എന്നിട്ടുപോലും. അപ്പം അവളുടെ ഭാര്യയായ എന്‍റെ കണ്ടീഷന്‍ നെനക്ക് ഊഹിക്കാല്ലോ! എനിക്ക് മോന്‍റെ അമ്മയോട് എപ്പഴും പ്രേമമാ..അവള്‍ക്ക് എന്നോടും…അതുകൊണ്ട് തനിച്ച് ഇരിക്കുമ്പം അങ്ങനെ ഒക്കെ അങ്ങ് ആയിപ്പോകും… മോനപ്പം വരൂന്ന് ഞാനോ മോന്‍റെ അമ്മയോ കരുതീല്ല..അവളാകെ വെഷമിചിരിക്കുവാ…ആകെ ചമ്മി..അങ്ങനെ…”
“സോറി അച്ഛാ…”
പ്രശാന്ത് ദൈന്യമായ മുഖഭാവത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഡെന്നീടെ വീട്ടി ചെന്നപ്പം അവന് നോട്ട് ബുക്ക് എന്തോ മേടിക്കാന്‍ രവീടെ വീട്ടില്‍ പോയേക്കുവാന്നു പറഞ്ഞു അവന്‍റെ അമ്മ…അതുകൊണ്ട് ഞാന് പെട്ടെന്നിങ്ങ് പോന്നു…അടുക്കളേല്‍ വന്നപ്പം അത് കണ്ടപ്പം ആകെ സ്റ്റക്ക് ആയിപ്പോയി..പെട്ടെന്ന് അവടെ നിന്നു മാറാന്‍ പറ്റാതെ അത് കണ്ട് അങ്ങ് സ്റ്റക്ക് ആയി… അതുകൊണ്ടാ ഞാന്…സോറി…”
“അതിനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഇല്ലല്ലോ…”
സുധാകരന് പറഞ്ഞു.
“നിന്‍റെ അമ്മ വേണ്ട വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞതാ…അവള് ഒഴിവാകാന്‍ ആകുന്നതും നോക്കീതാ…ഞാന് കാരണവാ..മോനെ ഫേസ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റാതെ വെഷമിച്ച് നിക്കുവാ അമ്മ..മോനൊന്ന് ചെന്ന് ഒന്ന് ആ വെഷമം മാറ്റിയേരേ…”
“ശ്യെ! ഞാന് എങ്ങനെയാ അച്ഛാ?”
അവന് പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“ഈ കണ്ടീഷനില്‍ അമ്മ എന്നെ കണ്ടാ ഒന്നുംകൂടെ പ്രോബ്ലം ആകത്തില്ലേ? ഒരു രണ്ട് മൂന്നു ദിവസം അങ്ങനെ മൊഖം കൊടുക്കാതെ നടന്നാ ക്രമേണ അങ്ങ് മാറിക്കോളും…”
സുധാകരന് ആലോചിച്ചു. പ്രശാന്ത് പറയുന്നത് ശരിയാണ് എന്ന് അയാള്‍ക്ക് തോന്നി. ഒന്ന് രണ്ട് ദിവസത്തേക്ക് പ്രശാന്ത് സുനിതയേയൊ അവള് മകനെയോ അഭിമുഖീകരിച്ചില്ല. ഭക്ഷണം അവള് മേശപ്പുറത്ത് എടുത്ത് വെക്കും. അപ്പോള്‍ അച്ഛനും മകനും കഴിക്കും. അയാള് ഓഫീസില്‍ പോകും. അവന് കോളേജിലും. അങ്ങനെ മൂന്നാമത്തെ ദിവസമായി. അന്ന് വൈകുന്നേരം കോളേജില്‍ നിന്നും പ്രശാന്ത് സൈക്കിളില്‍ വരികയായിരുന്നു. വഴിയുടെ പകുതി വഴിയെത്തിയപ്പോള്‍ സുനിത കടയില്‍ നിന്നും സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുന്നത് അവന് കണ്ടു. മണിയടിച്ചപ്പോള്‍ സുനിത തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവനെ കണ്ടു പെട്ടെന്ന് നിന്നെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് മുഖം തിരിച്ച് മുമ്പോട്ട്‌ നടന്നു. അവന് അവളുടെ അടുത്ത് എത്തി സൈക്കിള്‍ നിര്‍ത്തി.
“അമ്മെ…”
അവന് വിളിച്ചു.
അവന് അത് കേള്‍ക്കാതെ മുമ്പോട്ട്‌ നടന്നു.
“അമ്മെ,”
അവന് വീണ്ടും വിളിച്ചു. മുമ്പോട്ട്‌ ചെന്നു അവളുടെ കൈക്ക് പിടിച്ച് നിര്‍ത്തി.
“ഞാന് ഒന്നും ചെയ്തില്ല…”
അവന് പറഞ്ഞു.
“തെറ്റൊന്നും ചെയ്തില്ല ഞാന്. പക്ഷെ ശിക്ഷ മുഴുവന്‍ എനിക്ക്! അല്ലെ?”
അവന് അങ്ങനെ ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അവള് അവനെ ദയനീയമായി നോക്കി.
“എന്താ അമ്മെ ഇങ്ങനെ? എത്ര ദിവസമായി? അമ്മയ്ക്ക് എങ്ങനെ എന്നോട് ഇങ്ങനെ കഴിയുന്നു! ഞാന് അത്രെയ്ക്കും കൊള്ളില്ലേ അമ്മക്ക്?”
അവന് പറഞ്ഞു മുഴുമിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. പിന്നെ കരഞ്ഞു. അവനും അവളെ ആശ്ലേഷിച്ചു.
“ഇത്രയ്ക്കൊക്കെ വെഷമിക്കാന്‍ എന്താ അമ്മെ ഉണ്ടായത്?”
കൈ ഉയര്‍ത്തി അവളുടെ മിഴിനീര്‍ തുടച്ചുകൊണ്ട് അവന് ചോദിച്ചു.
“ഞാന് വെഷമിക്കുക നിങ്ങള് രണ്ടാളും വഴക്കടിക്കുന്നത് കാണുമ്പോള്‍ ആണ്. സ്നേഹിക്കുന്നത് കാണുമ്പോള്‍ അല്ല…”
അവന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“നിങ്ങള് രണ്ടു പേരും എന്നെ ഇതുവരേം വിഷമിപ്പിച്ചിട്ടില്ല…വഴക്കടിച്ച്…അതുകൊണ്ട് അമ്മ ഇപ്പം എന്ത് ഓര്‍ത്താണോ വെഷമിക്കുന്നെ, അതങ്ങ് മറന്നു കള… എന്നിട്ട് ഒന്ന് ചിരിച്ചേ…” കണ്ണുനീരിനിടയില്‍ അവളുടെ മുഖത്ത് അനുപമ ഭംഗിയുള്ള പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു.
“ഇപ്പഴാ അമ്മ എന്‍റെ പുന്നാര അമ്മ ആയത്…”
അവന് അവളുടെ കവിളില്‍ അമര്‍ത്തി ഉമ്മ വെച്ചു.
“ഇനി വാ…”
അവന് സൈക്കിളിന്‍റെ പിന്‍ഭാഗം കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. കൈയ്യിലെ സഞ്ചി ഹാന്‍ഡിലില്‍ വെച്ച് അവള് അവന്‍റെ പിമ്പില്‍ സൈക്കിളില്‍ ഇരുന്നു.
സുധാകരന് അന്ന് വൈകിയേ വരൂ എന്ന് പോരഞ്ഞിരുന്നു. ഓഫീസില്‍ പണി ഏറെയാണ്‌. നാളെയോ മറ്റന്നാളോ ഓഡിറ്റിങ്ങുണ്ടാവും. അതൊക്കെ ഒരു വിധം ഒതുക്കി കഴിയുമ്പോള്‍ വൈകും. അങ്ങനെ പറഞ്ഞാണ് അയാള് രാവിലെ പോയത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ സുനിത അയാളെ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല സന്ധ്യക്ക്.
പ്രശാന്ത് ഡെന്നീസിന്‍റെ വീട്ടില്‍ പോയതാണ്. എന്തോ പ്രോജെക്ടോ റെക്കോഡ് എഴുതാനോ ഒക്കെ ഉണ്ടെന്നാണ് പറഞ്ഞത്.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവള് പണിയൊക്കെ ഒതുങ്ങിയതിനാല്‍ ടിവിയുടെ മുമ്പില്‍ ഇരുന്നു. പഴയ ഒരു സിനിമയാണ്. പടയോട്ടം. എന്നാലും ബോറടിക്കുന്ന ടൈപ്പ് അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അത് കാണാന്‍ അവള് തീരുമാനിച്ചു.
അപ്പോള്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ ഗേറ്റ്‌ തുറന്ന് മാധവേട്ടന് വരുന്നത് അവള് കണ്ടു. അവള്‍ക്ക് അല്‍പ്പം ഭയം തൊന്നി. സുധിയേട്ടനില്ല. പ്രശാന്തോ ഡെന്നീസോ അടുത്തില്ല. ഈശ്വരാ!
അവള് എഴുന്നേറ്റു.
“ആ മോളെ…”
സുധാകരന് അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു. മദ്യത്തിന്‍റെ മണമുണ്ട് ചിരിയില്‍.അധികം കുടിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു. അവളും ചിരിച്ചെന്നു വരുത്തി.
“അവന് വന്നില്ല അല്ലെ?”
അകത്തേക്ക് കയറി അയാള് അവളെ നോക്കി.
“കള്ളിപ്പെണ്ണ്‍ സിനിമേം കണ്ട് ഒറ്റക്ക് സുഖിക്ക്യാ അല്ലെ?”
അടുത്ത് കസേരയില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അയാള് അവളെ അടിമുടി നോക്കി. മുഖത്ത്, മാറില്‍, വയറില്‍, തുടകളില്‍, പിമ്പില്‍… സുനിതയ്ക്ക് തൊലി പൊളിയുന്നത് പോലെ തൊന്നി.
“ഓപ്പോള്‍ക്ക് എങ്ങനെ ഉണ്ട് മാധവേട്ടാ?”
അവള് തിരക്കി.
“അവള്‍ക്ക് കൊഴപ്പമില്ലെടീ പെണ്ണെ…”
അയാള് പറഞ്ഞു.
“എന്ത്യേടീ, ചെറുക്കന്‍…?”
“അവന് കൂട്ടുകാരന്റെ കൂടെ..എന്തോ നോട്ടൊക്കെ എഴുതാന്‍…”
പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അത് വേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് അവള്‍ക്ക് തോന്നിയത്. അടുത്തുണ്ട് എന്നോ പറമ്പില്‍ ഉണ്ട് എന്നോ പറഞ്ഞാല്‍ മതിയാരുന്നു. അയാള് എഴുന്നേറ്റു.
“എന്നാ സുന്ദരിപ്പെണ്ണാ നീ!”
അവളുടെ മുഖത്ത് മുഖം അടുപ്പിച്ച് അയാള് പറഞ്ഞു.
“ആ കെഴങ്ങാന്‍ സുധാകരനെ എന്ത് കണ്ടിട്ടാ നീ കെട്ടിയെ പെണ്ണെ!”
അവളുടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നു. പക്ഷെ അയാളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോള്‍ ദേഷ്യം മാറി ഭയമായി. അവളൊന്നും മിണ്ടാതെ അയാളില്‍ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി.
“നിന്നെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണിനെ, അതും ഇതുപോലെ ഒരു കൊഴുത്ത സുന്ദരിയെ ഒക്കെ മേയിക്കാനുള്ള പാങ്ങ് അവനുണ്ടോ പെണ്ണെ?”
“മാധവേട്ടാ…”
അവള് ശബ്ദമുയര്‍ത്തി.
“സുധിയേട്ടന്റെ ഓപ്പോള്ടെ ഭര്‍ത്താവാ മാധവേട്ടന്! അത് മറക്കണ്ട!”
“അതാരാ മറക്കുന്നെ! എന്‍റെ പെണ്ണെ, അതൊക്കെ എന്‍റെ ഓര്‍മ്മേല്‍ എപ്പഴും ഉണ്ട്…”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള് അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു.
സുനിത ഭയന്ന് കൈ വിടുവിച്ചു.
“മാധവേട്ടാ, എന്തായീ കാട്ടണേ!”
“എന്താ പെണ്ണെ നീയിങ്ങനെ?”
അവളുടെ കൈയ്യില്‍ വീണ്ടും പിടിച്ച് അമര്‍ത്തി അയാള് ചോദിച്ചു.
“മാധവേട്ടന് കൈയില്‍ ഒന്നും പിടിച്ചപ്പം മോള്‍ക്ക് നൊന്തോ? ഇത്രേം തൊട്ടാവാടി ആണോ മോള്?”
അയാള് അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ച് അമര്‍ത്തി.
“മാധേവേട്ടാ കൈ വിട്!”
അവള് ദൃഡ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
അയാള് ചിരിച്ചു.
“മാധവേട്ടന് കൈയ്യേല്‍ പിടിച്ചിട്ടുണ്ടോ മൊത്തോം കൊണ്ടേ പോകൂ മോളെ! മാധവേട്ടന് കൈ പിടിച്ച ഒരു പെണ്ണും മാധവേട്ടനെ പിന്നേം പിന്നേം തേടിവന്നിട്ടേ ഉള്ളൂ…മോളും വരും ..തേടി തേടി വരും..പിന്നേം പിന്നേം വരും…”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള് അവളെ കരവലയത്തിലിട്ടു ഞെരിച്ചു. അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ പ്രവര്‍ത്തിയില്‍ അവളൊന്നു നടുങ്ങി വിറച്ചു. തന്റെ ദേഹം കുഴയുന്നത് പോലെയും കാലുകള്‍ തളരുന്നത് പോലെയും അവള്‍ക്ക് തോന്നി. പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലേക്ക് സുധാകരന്‍റെയും പ്രശാന്തിന്‍റെയും മുഖം കടന്നുവന്നപ്പോള്‍, ആ ഓര്‍മ്മയില്‍ ശക്തി മുഴുവനുമെടുത്ത് അവള് അയാളെ ആഞ്ഞു തള്ളി. അയാള് പിമ്പോട്ടു വേച്ച് സോഫയില്‍ തട്ടി നിന്നു.
“മാധവേട്ടന് ആള് തെറ്റി…”
വിറച്ചുകൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“തൊട്ടാ ഒടനെ പിന്നേം പിന്നേം വരുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്‍ ഇല്ലാന്ന് ഞാന് പറയില്ല…ഏതായാലും സുനിത അക്കൂട്ടത്തില്‍ പെടില്ല…ആള് വേറെയാ ഇത്..മാധവേട്ടന് പോണം…”
അവള് വിരല്‍ ചൂണ്ടി.
പിന്നെ കനല്‍ എരിയുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവള് ഗര്‍ജ്ജിച്ചു:
“പോടാ!”
അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ ക്ഷാത്രതേജസ് കണ്ട് അയാള് ഒന്ന് അമ്പരന്നു. പക്ഷെ അമ്പരപ്പിന് അധികം ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“ഒന്ന് പോടീ!”
അയാള് അവള്‍ക്ക് മേല്‍ ചാടി വീണു. സുനിതയെ അമര്‍ത്തി ഞെരിച്ച് അയാള് സോഫയിലേക്ക് വീണു.
“നിന്നെക്കാള്‍ വലിയ രംഭയെ മെരുക്കിയ ആളാ ഞാന്! എന്നിട്ടാണ് നീ…”
അവള് നിലവിളിച്ചു കുതറി. അയാളുടെ കൈകള്‍ തന്റെ ഉയര്‍ന്ന മാറിലും വയറിലും അമര്‍ന്നുരഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള് കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കിയടച്ച്, ശക്തി മുഴുവനും എടുത്ത് കുതറാന്‍ ശ്രമിച്ചു. സാധിക്കുന്നില്ല! ആനയുടെ കരുത്ത് ആണ് അയാള്‍ക്ക്! പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ കൈകള്‍ തന്റെ സാരിക്കുത്തില്‍ പിടി മുറുക്കുന്നത് അവള് അറിഞ്ഞു.
“മോനെ പ്രശാന്തേ…!”
അവള് ഉച്ചത്തില്‍ കരഞ്ഞു. അയാളപ്പോള്‍ അവളുടെ വായ്‌ പൊത്തി. അയാളുടെ കൈയ്യില്‍ നിന്നും എണ്ണ മെഴുക്കിന്റെ, ബീഡിയുടെ, ദുര്‍ഗന്ധം അവളെ പൊള്ളിച്ചു.
“മോനെ..സുധിയേട്ടാ…”
അവള് ഉച്ചത്തില്‍ നിലവിളിച്ചു. പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ ദേഹം തന്നില്‍ നിന്നും അകന്നു മാറുന്നത് അവള് ഞെട്ടലോടെ കണ്ടു. ദേഹം പൂര്‍ണ്ണമായും മാറിയപ്പോള്‍ അവള് അമ്പരന്നു നോക്കി. പിമ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്ന സുധാകരന്!
“സുധിയേട്ടാ…”
അവള് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാളുടെ നേരെ ചെന്നു. സുധാകരന് അവളെ ആശ്ലേഷിച്ചു.
“കരയാതെ…പേടിക്കാതെ…”
അയാള് അവളുടെ നെറുകില്‍, തോളില്‍ തഴുകി. മാധവന്‍ കതകിന്‍റെ നേരെ നടക്കുന്നത് അവര്‍ കണ്ടു.
“ഇത് ഞാന് മാധവെട്ടനില്‍ നിന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല…”
സുധാകരന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
“മെണയ്ക്കാതെ!”
വാതില്ക്കളോളം എത്തി തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അയാള് പറഞ്ഞു.
“നിന്‍റെ ഓപ്പോള് തെണ്ടി എന്‍റെ കൂടെയാ പൊറുതി! അത് മറക്കണ്ട! നിന്‍റെ പെമ്പ്രന്നോത്തി എന്നെ പച്ചക്ക് അപമാനിച്ചാ അതിന്‍റെ കണക്ക് ഞാന് നിന്‍റെ ഓപ്പോളില്‍ തീര്‍ത്തോളം…നാളെ ജനറല്‍ ഹോസ്പ്പിറ്റലില്‍ വന്നേരെ! അസ്ഥിരോഗവിദഗ്ദ്ധന്റെ അടുത്ത്! അവിടെ കാണും നിന്‍റെ ഓപ്പോള്..അസ്ഥി ഒരു നാലെണ്ണം ഒടിഞ്ഞ കോലത്തില്‍!”
അത് കേട്ട് സുധാകരന്‍റെ മാത്രമല്ല സുനിതയുടെ കണ്ണുകളും പുറത്തേക്ക് തള്ളി.
“മാധവേട്ടാ…ഓപ്പോളേ…എന്ത് ചെയ്യൂന്ന്…?”
“ഇപ്പം നിന്‍റെ പെമ്പ്രന്നോത്തി എന്നെ അപമാനിച്ചേന് പകരം ഞാന് നിന്‍റെ ഓപ്പോളേ അടിച്ച് കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യും!”
“മാധവേട്ടാ, അരുത്!” “എന്ത് അരുതെന്ന്?”
“ഇന്നലെ ഇവള് അവളെ വന്നു കണ്ടതല്ലേ? ആശൂത്രീല്‍? അവളെങ്ങനെയാ ആശൂത്രീല്‍ ആയതെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ സുനിത മോളെ നിന്നോട്?”
സുധാകരന് സുനിതയെ നോക്കി.
“നീ പറഞ്ഞത്, പശൂന് പുല്ലു കൊടുക്കുമ്പം ഓപ്പോള് കാല് തെറ്റി വീണു എന്നല്ലേ സുനീ?”
സുനിത ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. കുറ്റബോധത്തോടെ അവള് ഭര്‍ത്താവിനെ നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു.
“നീ അവളെ നോക്കി പേടിപ്പിച്ചാലൊന്നും അവള് പറയില്ല സുധീ,”
മാധവന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഞാന് തന്നെ അതങ്ങ് പറയാം. ഇവിടെ ആവശ്യക്കാരന്‍ ഞാനായിപ്പോയില്ലേ?”
അത് പറഞ്ഞു അയാള് സുധാകരനെയും സുനിതയെയും മാറി മാറി നോക്കി. സുധാകരന് ദൈന്യതയോടെയും ആകാംക്ഷയോടെയും മാധവനെയും.
“എനിക്ക് നിന്‍റെ പെമ്പ്രന്നോത്തീനെ എന്നുവെച്ചാ ഈ സുനിത മോളെ ഒന്ന് കിട്ടണം…എന്ന് ഞാന് പറഞ്ഞു അവളോട്‌! അവളോട്‌ എന്ന് വെച്ചാ നിന്‍റെ ഓപ്പോളിനോട്…അവളത് കേട്ടതും എന്‍റെ നേരെ ചീറിക്കൊണ്ട്‌ വന്നു…കൊടുത്തു ഞാന് ഒരു എട്ട് പത്ത് അമിട്ട് അവളുടെ നെഞ്ചത്തും പൊറത്തും ഒക്കെ…നല്ല കനത്തില്‍!”
“മാധവേട്ടാ!”
അത് കേട്ട് സുധാകരന് മാധവന്‍റെ നേരെ കോപത്തോടെ കുതിച്ചു. മാധവന്‍ അത് മുന്‍കൂട്ടി കണ്ടിരിക്കണം. മുമ്പോട്ട്‌ വന്ന സുധാകരനെ അയാള് മൂക്ക് നോക്കി ആഞ്ഞിടിച്ചു. സുധാകരന് മൂക്കും പൊത്തി നിലത്ത് വീണു.
“നീ കളിക്കുന്നെ പോലീസിനോടാ എന്ന് മറക്കല്ലേ സുധി മോനെ…പറഞ്ഞു കൊടുക്ക് ഒന്ന് സുനിത മോളെ!”
സുധാകരന് മൂക്ക് പൊത്തി എഴുന്നേറ്റു.
“മാധവേട്ടാ!”
സുധാകരന് കൈകള്‍ കൂപ്പി.
“ഓപ്പോളേ ഒന്നും ചെയ്യരുത്!”
അയാള് യാചിച്ചു.
“ചെയ്യില്ല! ഒന്നും ചെയ്യില്ല…പകരം നീ ഈ സുന്ദരി പെണ്ണിനെ ഇടയ്ക്കിടെ ഒന്ന് എനിക്ക് തന്നാല്‍…”
അയാള് വാതില്‍ക്കലേക്ക് നടന്നു.
“ആലോചിച്ച് പറഞ്ഞാ മതി…”
വാതില്‍ക്കലെത്തി പുറത്തേക്ക് കടക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തിരിഞ്ഞ് അവരെ നോക്കി അയാള് പറഞ്ഞു:
“ആലോചന അനുകൂലം ആണേല്‍ ഓപ്പോളേ പൊന്നുപോലെ നോക്കും ഞാന്. നെഗറ്റീവ് ആണേല്‍ ഇടീടെ എണ്ണം കൂടും ഓപ്പോള്‍ക്ക്! സര്‍ക്കാര്‍ ആശൂത്രീല്‍ കെടന്ന് ചാകും നിന്‍റെ ഓപ്പോള്! മെഡിക്കല്‍ റിപ്പോര്‍ട്ടില്‍ ഏതേലും വായില്‍ കൊള്ളാത്ത രോഗത്തിന്‍റെ പേരും എഴുതി ചേര്‍ക്കും. ഒരു രണ്ടു ദിവസം നോക്കും ഞാന്. രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞ് പൊന്നുമോള്‍ അങ്ങോട്ട്‌ വന്നേക്കണം. ഇല്ലേല്‍ ഓപ്പോള് ഉണ്ടാവില്ല!”
എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ പരസ്പ്പരം ചകിതമായ ഭാവത്തോടെ നോക്കി നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മാധവന്‍ പുറത്ത് കിടന്ന മോട്ടോര്‍ ബൈക്കില്‍ കയറി വെളിയിലേക്ക് പോകുന്നത് അവര്‍ കണ്ടു.
അപ്പോള്‍ പിമ്പില്‍ ജനാലയ്ക്ക് വെളിയില്‍ ആരൊ തെന്നി മാറുന്നത് പോലെ സുനിതയ്ക്ക് തോന്നി. അവള് അങ്ങോട്ട്‌ പെട്ടെന്ന് നോക്കി.
“എന്താ?”
അത് കണ്ട് സുധാകരന് ചോദിച്ചു.
“ആരൊ അവിടെ ഉള്ളത് പോലെ!”
അവള് പറഞ്ഞു. അയാളാ ചോദ്യം അവഗണിച്ചു.
“എന്തായിപ്പ ചെയ്യണേ സുധിയേട്ടാ?”
സുനിത ഭയത്തോടെ തിരക്കി. അയാള് മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ഞാന് ന്‍റെ മൊഖം വല്ല ആസിഡ് ഒഴിച്ചോ തീ പിടിപ്പിച്ചോ കരിച്ച് കളയാന്‍ പോകുവാ ന്‍റെ സുധിയേട്ടാ…”
ദൈന്യത നിറഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ അവള് പറഞ്ഞു. സുധാകരന് ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ അവളെ നോക്കി.
“അതല്ല്യെ ഇങ്ങനെ ഓരോ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഒക്കെ? നേരത്തെ ഒരു ഷംസുദീന്‍, അത് കഴിഞ്ഞ് ആ റപ്പായി…അന്ന് മാനം പോകും ന്ന് വിചാരിച്ചഴാ ഭഗവതി കൊണ്ട് തന്ന പോലെ ഡെന്നീസ് അവിടെ എത്തി രക്ഷപ്പെടുത്തീത്…ദാ ഇപ്പൊ മാധവേട്ടനും! ഞാന് ന്താ ചെയ്യാ ന്‍റെ സുധിയേട്ടാ…?”
അവളുടെ മിഴികള്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.
രണ്ട് ആഴ്ച്ചകള്‍ക്ക് ശേഷം, രാത്രി….
അന്ന് രാത്രി എട്ടുമണി ആയപ്പോള്‍, വൈകുന്നേരം ഏഷ്യാനെറ്റില്‍ സിനിമ കാണുന്നതിനിടയില്‍ ഉറക്കം വരുന്നു എന്നും പറഞ്ഞ് പ്രശാന്ത് എഴുന്നേറ്റു അവന്‍റെ മുറിയില്‍ പോയി.
“പാവം!”
അത് കണ്ട് സുധാകരന് പറഞ്ഞു.
“ദേവദൂതന്‍” കണ്ടിട്ട് ബോറടിച്ചുകാണും. രണ്ടു കൊല്ലമായുള്ളൂ ഈ സിനിമ ഇറങ്ങീട്ട്. ഇപ്പഴത്തെ പിള്ളേര്‍ക്ക് പിന്നെ എങ്ങനത്തെ പടമാ ഇനി ഇഷ്ടം?”
“നമുക്കൊന്ന് തീയറ്ററില്‍ പോകാന്‍ സുധിയേട്ടാ…”
അയാളുടെ മടിയില്‍ തലവെച്ച് സുനിത പറഞ്ഞു.
“ഈ കഴിഞ്ഞ മാസമല്ലേ മീശമാധവന്‍ റിലീസ് ആയെ…? അത് നമ്മടെ തീയറ്ററില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട് എന്ന് ആരാണ്ട് പറഞ്ഞു…മോനേം കൂട്ടി പോയാലോ ഒരു ദിവസം?”
“പോയേക്കാം…പാട്ടൊക്കെ കേട്ടിട്ട് പടം ഫുള്ള് ദിലീപിന്‍റെയും കാവ്യേടെം റൊമാന്‍സ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു..”
അവളുടെ തലമുടിയില്‍ തഴുകി അമര്‍ത്തി അയാള് പറഞ്ഞു.
“ഏയ്‌, അങ്ങനെ ഓവര്‍ റൊമാന്‍സ് ഒന്നും കാണുകയില്ല സുധിയേട്ടാ…”
അയാളുടെ തഴുകല്‍ നല്‍കിയ സുഖത്തില്‍ സുധാകരന്‍റെ മടിയില്‍ മുഖം ഒന്നുകൂടി അമര്‍ത്തി അവള് പറഞ്ഞു.
“ദിലീപിന്‍റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടിപ്പം രണ്ടോ മൂന്നോ കൊല്ലമല്ലേ ആയുള്ളൂ?”
“രണ്ടോ?”
അയാളുടെ കൈകള്‍ അവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ അരിച്ച് താഴേക്കിറങ്ങി.
“കൊല്ലം നാലായി ഇപ്പം! തൊണ്ണൂറ്റി എട്ട് ഒക്ടോബറോ നവംബറോ എങ്ങാണ്ടാ അവരടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞേ!”
അയാളുടെ കൈത്തലം തന്റെ മുല മുഴുപ്പിന്റെ തുടക്കത്തില്‍ അമര്‍ന്നു. സുനിത അപ്പോള്‍ ആ കൈ എടുത്ത് അകത്തേക്ക് സാരിക്ക് പുറത്ത്, മുലകള്‍ക്ക് വെച്ച് അയാളുടെ കൈക്ക് മേലെ തന്റെ കൈത്തലം വെച്ചമര്‍ത്തി.
“പൊങ്ങീല്ലോ സുധിയേട്ടാ…”
അയാളുടെ അരക്കെട്ടില്‍ വളര്‍ന്നു പൊങ്ങിയ മുഴയില്‍ കവിള്‍ അമര്‍ത്തി അവള് ചിരിച്ചു.
“കൊച്ച് ഒറക്കം ആരിക്കൂല്ലോ അല്ലെ?”
അയാള് സംശയിച്ച് പ്രശാന്തിന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് നോക്കി.
“കൂര്‍ക്കം വലി കേക്കുന്നില്ലേ…”
സുനിത പറഞ്ഞു.
“മോന്‍ നല്ല ഉറക്കമാ…”
അയാള്‍ക്കും തോന്നി, പ്രശാന്തിന്‍റെ കൂര്‍ക്കംവലി ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള്‍.
“ഞാന് മലര്‍ന്നു കിടക്കട്ടെ സുധിയേട്ടന്റെ മടീല്‍?”
അയാളുടെ കൈത്തലം എടുത്ത് ഉമ്മവെച്ച് അവള് ചോദിച്ചു.
“എന്തിനാ?”
അയാള് കുസൃതിക്കണ്ണ്‍ അവള്‍ക്ക് നേരെ കാണിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അതിനു ഉത്തരമായി അവള് അവള് അയാളുടെ മടിയില്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നു. എന്നിട്ട് അവള് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഇതുങ്ങളെ രണ്ടിനേം കൊഞ്ചിക്കാന്‍…”
അയാളുടെ കൈകള്‍ രണ്ടുമെടുത്ത് അവള് പൊങ്ങി ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന തന്റെ മുലകളില്‍ വെച്ച് അമര്‍ത്തി.
“എന്‍റെ പെണ്ണെ…”
സാരി ബ്ലൌസ്സില്‍ നിന്നും മാറ്റി അയാള് ബ്ലൌസ്സിനകത്ത് ഞെങ്ങിഞ്ഞെരിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന കൂറ്റന്‍ മുലകളിലെക്ക് നോക്കി. കഴുത്തിറക്കം ഒരുപാടുള്ള ബൌസ്സില്‍ അതങ്ങനെ ഞെങ്ങി വീര്‍ത്ത് നില്‍ക്കുന്നതിന്‍റെ അഴക് മതി അയാള്‍ക്ക് ദേഹം ചൂടാകാന്‍.
“ഒന്ന് ഉമ്മ വെച്ചേ, ഇപ്പം നോക്കുന്നിടത്ത്…”
“കണ്ട് ഒന്ന് കൊതി മാറീട്ട് ഉമ്മ വെക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു…”
മുഖം താഴേക്ക് കുനിച്ച് അയാള് പറഞ്ഞു.
“പത്തിരുപത്തൊന്നു കൊല്ലമായി കാണുന്നതല്ലേ?”
അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ ക്ലീവേജില്‍ അമര്‍ന്നുരഞ്ഞപ്പോള്‍ അയാളുടെ തലയില്‍ പിടിച്ച് അമര്‍ത്തി അവള് ചോദിച്ചു.
“എന്നിട്ടും ഇപ്പോഴും കൊതിയോ?”
“നീയെന്നെ പത്തിരുപത്തൊന്നു കൊല്ലമായി കാണുന്നതല്ലേ? നിനക്കെന്നെ മടുത്തോ?”
ഇടയ്ക്ക് ചുണ്ടുകള്‍ വേര്‍പെടുത്തി അയാള് ചോദിച്ചു.
“ചാകണം ഞാന് അതിന്!”
അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ വീണ്ടും മുലകളിലെക്ക് പിടിച്ചുകൊണ്ട് വന്ന് അവിടെ അമര്‍ത്തി അവള് പറഞ്ഞു.
“അപ്പം നിന്നോടുള്ള എന്‍റെ ഇഷ്ടോം കൊറയണവെങ്കി ഞാനും ചാകണ്ടേ?”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള് അവളുടെ മുലകള്‍ ബ്ലൌസ്സിനു പുറത്ത് കൂടി കശക്കി.
“മുറുക്കെ പിടിക്ക്…”
സീല്‍ക്കാരമിട്ടുകൊണ്ട് മാറിടം അല്‍പ്പം ഉയര്‍ത്തികൊടുത്ത് അവള് പറഞ്ഞു.
“അകത്ത് കയ്യിട് സുധിയേട്ടാ…”
അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോലോ കൂടുതല്‍ സുഖം വേണമെന്ന് തോന്നിയപ്പോള്‍ അവള് പറഞ്ഞു.
“കൈ അകത്ത് കേറ്റിയാ നിന്‍റെ ബ്ലൌസ് പൊട്ടും…”
“അങ്ങ് പൊട്ടട്ടേ സുധിയേട്ടാ…ഇത് പഴേ ബ്ലൌസ്സാ…വലിച്ച് പൊട്ടിച്ച് കൈ അകത്തിട്…”
“നല്ല കഴപ്പാണല്ലോ…”
“അതിപ്പോ…”
അയാളുടെ കൈയ്യെടുത്ത് ബ്ലൌസ്സിനുള്ളിലെക്ക് കടത്തി.
“ആം..അതേ ..ഇച്ചിരെ കൂടുതലാ…”
“എന്താടീ മാധവേട്ടന് കൊടകില്‍ പോയിട്ട് ഇനീം വരാത്തത് കൊണ്ടാണോ?”
ആ ചോദ്യം അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നതിനാല്‍ സുനിത ആദ്യം ഒന്ന് സ്തംഭിച്ചു. എന്നാല്‍ അത് അധികം നീണ്ടുനിന്നില്ല.
“ന്തിനാ പ്പൊ വ്ടെ മാധവേട്ടന്റെ കാര്യം പറയണേ സുധിയേട്ടാ…”
“സാധാരണ കൊച്ച് വീട്ടില്‍ ഉള്ളപ്പോ നെനക്ക് ഇത്ര കഴപ്പ് വരാത്തത് ആണ്… മാധവേട്ടന്റെ വീട്ടില്‍ പോയിട്ടിപ്പോള്‍ ഒരാഴ്ച്ചയുമായി…അയാടെ കാട്ടുകുതിരേടെ പോലത്തെ ആ കരുത്തും കഴപ്പും പൊട്ടിക്കീറുന്നത് പോലെയുള്ള ഊക്കും ഒക്കെ അറിഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പൊ ഒരാഴ്ച്ചയായില്ലേ?”
“എന്‍റെ സുധിയേട്ടാ…”
അസഹ്യമായ സുഖത്തില്‍ സുനിത ഒന്ന് സീല്‍ക്കരമിട്ടു. അയാളുടെ കൈകള്‍ അവളുടെ മുലകള്‍ ഉരുട്ടിപ്പിഴിഞ്ഞപ്പോള്‍. അയാളുടെ കൈ കടന്നതും അവളുടെ ബ്ലൌസ് പൊട്ടിക്കീറി. ബ്രായില്ലാതെ ഫ്രീയായിക്കിടന്ന മുലകള്‍ പുറത്തേക്ക് കുതിച്ചു. കൊഴുത്ത് ഉരുണ്ട് ഭംഗിയുള്ള ഷേപ്പില്‍ അവ അയാളുടെ കണ്ണുകളെ വീണ്ടും വിഭ്രമിപ്പിച്ചു.
“സുധിയേട്ടാ, കൊച്ചു സുധി വളന്നല്ലോ, എന്‍റെ തലയൊക്കെ അവന് കുത്തിപ്പൊളിക്കണു…”
സുധാകരന്‍റെ കൈകള്‍ നഗ്നമാക്കപ്പെട്ട മുല മുഴുപ്പുകളെ ഞെക്കിക്കുഴക്കുമ്പോള്‍ അതിന്‍റെ സുഖത്തില്‍ ഒന്ന് പുളഞ്ഞ് അവള് പറഞ്ഞു. ശിരസ്സ് അല്‍പ്പം പൊക്കി അയാളുടെ മുഴയില്‍ അമര്‍ത്തി അവള് പറഞ്ഞു.
“നിന്നെ കാണുമ്പഴേ അവനീ ഇളക്കോം ചട്ടോം ഉള്ളൂ എന്‍റെ പെണ്ണെ!”
“ഞാന് മടിയില്‍ ഇരിക്കട്ടെ?”
അവള് ചോദിച്ചു.
“ഇരുന്നിട്ട്?”
കുനിഞ്ഞ് മുലകള്‍ മാറി മാറി വലിച്ചീമ്പി കുടിച്ച് അയാള് ചോദിച്ചു.
“കുഞ്ഞ് സുധീടെ മേത്ത് കേറി ഇരിക്കാം…”
“നിന്‍റെ ചന്തീടെ എടേല്‍ ഞെക്കി വെച്ച് ഇരിക്കാനാ?”
“ആം…”
അവളുടെ സ്വരം വല്ലാതെ വിറച്ചു.
“ചന്തീടെ എടേല്‍ കുത്തിഞെക്കി വെച്ച് ഇരിക്കാം…”
“വാ…”
അയാള് അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ച് വലിച്ചു. അവള് ഉടനെ അയാളുടെ മടിയിലേക്ക് കയറി. അപ്പോള്‍ അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകള്‍ രണ്ടും ഒന്നിളകി തുള്ളി.
“കൊച്ച് എഴുന്നേക്കാതിരുന്നാ മതിയാരുന്നു…”
അയാളുടെ മടിയില്‍ മുണ്ടിനകത്ത് കുലച്ചു പൊങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന കുണ്ണയ്ക്ക് മേല്‍ കവച്ചിരിക്കെ അവള് സ്വയം പറഞ്ഞു.
“എവിടുന്നു കിട്ടിയെടീ ഇത്രേം ധൈര്യം?”
അവള് ചന്തികൊണ്ട് കുണ്ണ അമര്‍ത്തി ഞെരിക്കുമ്പോള്‍. കക്ഷത്തിലൂടെ കൈകള്‍ ഇട്ട് മുലകള്‍ പിടിച്ച് ഉടച്ചുകൊണ്ട് അയാള് ചോദിച്ചു.
“കൊച്ച് എന്നെ മേത്ത് തുണി ഒന്നും ഇല്ലാതെ കണ്ടില്ലേ? അതിപ്പിന്നെ എനിക്ക് എന്തോ…”
“അത് മാത്രം അല്ല പെണ്ണെ…”
മുലകള്‍ വീണ്ടും വാരിപ്പൊത്തി പിഴിഞ്ഞൂറ്റിക്കൊണ്ട് അയാള് പറഞ്ഞു.
“പൂറിന് ഇപ്പം വേണ്ടത് മാധവേട്ടന്റെ എട്ടടി വീരനേയാ…നിന്‍റെ പൂറിപ്പം കൊതിച്ചു കരഞ്ഞു കണ്ണീരൊഴുക്കുന്നെ മാധവേട്ടന്റെ കുന്തക്കുണ്ണമുനയുടെ കുത്ത് കിട്ടാഞ്ഞിട്ടാ…”
സുനിത മറുപടി പറയാതെ ചുണ്ടുകള്‍ അയാളുടെ നേരെ തിരിച്ചു. അയാളപ്പോള്‍ അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ ഞെക്കി കടിച്ചുപിഴിഞ്ഞ് ചപ്പി വലിച്ചു കടിച്ചു.
“പറയെടീ, അല്ലെ…”
ചുണ്ടുകള്‍ വേര്‍പെടുത്തി അയാള് മുരണ്ടു.
“ഹ്മം…അത് ..സുധിയേട്ടാ…”
ബാക്കി പറയാനാവാതെ തന്റെ ദേഹത്ത് കിട്ടുന്ന സുഖത്തില്‍ പുളഞ്ഞിരുന്നു കൊണ്ട് കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു. പ്രശാന്തിന്‍റെ കൂര്‍ക്കം വലി അല്‍പ്പം ഉച്ചത്തില്‍ ആയി അപ്പോള്‍.
“സുനീ…”
അയാള് വിളിച്ചു.
“നെനക്ക് എന്നോട് ഇപ്പോള്‍ ദേഷ്യം ഉണ്ടോ?”
“എന്തിനു?”
“അന്ന് മാധവേട്ടന്റെ ആവശ്യം നടത്തിക്കൊടുക്കാന്‍ ഞാന് നിന്നെ പറഞ്ഞു വിടുമ്പം?”
“ഉണ്ടാരുന്നു….”
സുഖാവേശത്തിലും സ്വരം ശാന്തമാക്കി സുനിത പറഞ്ഞു.
“അന്ന് ആത്മഹത്യ വരെ ചെയ്യാന്‍ തീരുമാനിച്ചതാ…അറിയാല്ലോ ..പിന്നെ ഓപ്പോളേ ഓര്‍ത്തു…ആ പാവം സഹിക്കുന്നത് വിചാരിച്ചു….അതിനെ മാധവേട്ടന് കൊന്നു കളയൂല്ലോ എന്ന് വിചാരിച്ചപ്പം ജീവച്ചവമായിട്ടുകൂടി ഞാന് അത് സമ്മതിച്ചു….”
“ഇപ്പോഴോ? ഇപ്പോള്‍ ആ ദേഷ്യം എവിടെപ്പോയി?”
“അതിപ്പോ….”
അവളുടെ സ്വരം വല്ലാത്ത ലഹരിയില്‍ കുതിര്‍ന്ന് ഉലഞ്ഞു.
“മാധവേട്ടന് എന്‍റെ മോളെ ശരിക്കും പതപ്പിച്ച് അടിച്ചു കളിച്ചു ഉറങ്ങി കിടന്ന മൊത്തം കഴപ്പം ഇളക്കീപ്പം ഭയങ്കര ഇഷ്ടമായി അല്ലെ?”
“ഹ്മം…അത് …അതേ …”
സുനിത വിറയ്ക്കുന്ന, കുറുകിയ ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“ആദ്യം സുധിയേട്ടന് എന്നോട് അത് പറഞ്ഞപ്പം എനിക്ക് ചത്താ മതീന്ന് തോന്നീരുന്നു, സത്യം! സുധിയേട്ടന് അറിയാല്ലോ അന്ന് ഞാന് എങ്ങനെ ആരുന്നൂന്ന്….സുധിയേട്ടനോട് ജീവിതത്തില്‍ മേലാല്‍ മിണ്ടില്ല എന്നും വിചാരിച്ചിരുന്നു….
അവളുടെ കുറുകുന്ന ശബ്ദം വീണ്ടും വെളിയിലേക്ക് വന്നു. സുധാകരന് അവളെ പിടിച്ച് അല്‍പ്പം പൊക്കി. അത് മനസ്സിലാക്കി അവള് അല്‍പ്പം കൂടി കവച്ചു. എന്നിട്ട് താഴ്ന്നു. കുണ്ണ പൂറിലേക്ക് ആഴ്ന്ന്, കുത്തി, ഉരഞ്ഞു, തറഞ്ഞു കയറിയപ്പോള്‍ സുനിത സുഖം കൊണ്ട് ചുവന്നു തടിച്ച തന്റെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് അമര്‍ത്തി കടിച്ചു.
“എന്‍റെ സുധിയേട്ടാ…”
കുണ്ണ തറഞ്ഞു കയറുമ്പോള്‍ തന്റെ മുലകള്‍ക്ക് മേല്‍ ഞെരിപ്പ് നല്‍കുന്ന അയാളുടെ കൈകളുടെ കരുത്ത് അറിഞ്ഞ് അവള് സീല്‍ക്കാരമിട്ടു.
“അന്ന് രാത്രീല്‍ നിന്നെ മാധവേട്ടന്‍എത്ര പ്രാവശ്യം ചെയ്തു…പെണ്ണെ?”
കുണ്ണ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് തള്ളിക്കയറ്റി അടിച്ച് കയറ്റി അയാള് ചോദിച്ചു.
“അത്….”
അസഹ്യമായ സുഖത്തില്‍ തിളച്ചുതൂവി അവള് വീണ്ടും കുറുകി.
“എത്ര പ്രാവശ്യം എന്നൊന്നും എനിക്കറീല്ല സുധിയേട്ടാ…നേരം വെളുക്കാറായപ്പഴാ എന്നെ മാധവേട്ടന് ഒറക്കീത് എന്ന് മാത്രം ഓര്‍മ്മയ്ണ്ട് നിക്ക്…”
“പിറ്റേ ദിവസം നീ കവച്ച് കവച്ച് നടക്കുന്ന കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ എനിക്ക് മനസിലായി …നിന്നെ മാധവേട്ടന് രാത്രി മൊത്തം ഊക്കി പൊളിക്കുവാരുന്നു എന്ന്…”
അയാളുടെ കുണ്ണയ്ക്ക് മേല്‍ ഇളകി തുള്ളിക്കൊണ്ട് അവള് വിറയാര്‍ന്ന ശബ്ദത്തില്‍ മൂളി.
“ഇപ്പം നെനക്ക് മാധവേട്ടനെ കൂടാതെ വയ്യ എന്നായി അല്ലെ?”
“അത് സുധിയേട്ടാ…”
അവളൊന്നു കുറുകി.
“അതല്ലേ നീ പിറ്റേ ദിവസം എന്നോട് പറഞ്ഞെ , പോയി മാധവേട്ടനെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് വരാന്‍….എന്താ മോളെ ഇത്ര പ്രത്യേകത മാധവേട്ടനില്‍? അയാള് ഓപ്പോളേ തല്ലി ചതക്കുന്നത് നിര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടിയല്ലേ നമ്മളീ കളിയൊക്കെ കളിച്ചേ? പറ പെണ്ണെ..നീ എന്താ മാധവേട്ടനില്‍ ഇത്രേം കണ്ടെ ഇത്രേം കൊതിക്കാന്‍… അന്ന് കക്ഷി കൊടകില്‍ പോയില്ലാരുന്നേല്‍ അപ്പം തന്നെ നീ എന്നെ പറഞ്ഞു വിടില്ലാരുന്നോടീ?”
മുകളിലേക്ക് തള്ളി അടിച്ച് കൊടുത്തുകൊണ്ട് സുധാകരന് ചോദിച്ചു.
“അത്…”
അവള് വീണ്ടും ഒന്ന് കുറുകി.
“പറ മോളെ, സുധിയേട്ടന് ഇഷ്ടമുള്ളത് കൊണ്ടല്ലേ ചോദിക്കുന്നെ? മാത്രമല്ല മോള്‍ക്ക് മാധവേട്ടനെ ഇപ്പോഴും ഇഷ്ടവുമാണ്…”
“അത് സുധിയേട്ടാ…മാധവേട്ടന്റെ അത് ഒത്തിരി വലുതാ…”
“അതെന്നു വെച്ചാല്‍?”
“ഇത്…”
അവള് കൈകള്‍ താഴ്ത്തി പൂറിലേക്ക് കയറിയിറങ്ങുന്ന കുണ്ണയില്‍ തൊട്ട് പറഞ്ഞു.
“വലുതാണോ ഇഴ്ടം? അപ്പൊ മോള്‍ക്ക് എന്‍റെ ഇഷ്ടമല്ലേ??”
“സുധിയേട്ടന്റെ പിന്നെ ഇഷ്ടമല്ലേ എനിക്ക്?”
അവള് പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
“വലുത് കേറുമ്പം എന്നാ തോന്നുന്നേ?”
“എന്റെത് മൊത്തം തിങ്ങി നെറഞ്ഞ് ഇരിക്കണ പോലെ തോന്നും..പിന്നെ തള്ളി ഒരഞ്ഞ് ..എല്ലാടവും മുട്ടി തിങ്ങി…അടിയില്‍ ഒക്കെ മുട്ടി ..എന്റെത് പിന്നേം പിന്നേം ആഴത്തില്‍ …ആഴം കൂട്ടി….ആ ശരിക്ക് അടിക്ക് സുധിയേട്ടാ…”
അവള് അരക്കെട്ട് അസഹ്യമായ സുഖത്തില്‍ ഒന്ന് വിറപ്പിച്ചു.
“നീ അപ്പം മാധവേട്ടന്റെ ആരാ?”
“ആരാ? സുധിയേട്ടന് പറ”
“വെപ്പാട്ടി?”
“ആം വെപ്പാട്ടി…”
അവള് പറഞ്ഞു.
“കൊച്ച് അന്നേരം വരുമ്പം നിന്‍റെ മേത്ത് ഒരു നൂലുപോലുമില്ല…അല്ലെ?”
അവളുടെ ചന്തിക്കടിയില്‍ കൈയ്യിട്ട് തുണിയ്ക്കകത്ത് നിന്നും കുണ്ണ പുറത്ത് എടുത്ത് അയാള് ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല…”
വിറയാര്‍ന്ന സ്വരത്തില്‍ സുനിത പറഞ്ഞു.
“നിന്‍റെ ഫുള്‍ അവന് കണ്ടു അല്ലെ?”
“പിന്നില്ലേ? ഫുള്ള് കണ്ടു…”
“നിന്‍റെ മുഴുത്ത മൊല രണ്ടും അവന് കണ്ടുകാണുമൊ? എന്‍റെ ബോഡി മറഞ്ഞല്ലേ നീ നിന്നെ?”
“സുധിയേട്ടന് മറഞ്ഞ് ഒക്കെയാ നിന്നെ…എന്നാലും മൊല രണ്ടും കൊച്ച് കണ്ടു സുധിയേട്ടാ…എനിക്കാണേല്‍ ഇപ്പഴും ആ ചമ്മല്‍ മാറീട്ടില്ല…”
“എടീ നമ്മടെ മോനല്ലേ? നിന്‍റെ മൊല കുടിച്ചല്ലേ അവന് വലുതായേ?”
“അതിന് ?””
അവളുടെ സാരി പൊക്കി അയാള് കുണ്ണ നനഞ്ഞ് വഴുത്ത പൂറിലേക്ക് വെച്ചു.
“ഒഹ്…”
അവള് സുഖം കൊണ്ട് ശബ്ദമിട്ടു. പെട്ടെന്ന് തന്നെ അധരം കടിച്ച് അമര്‍ത്തി സ്വരം നിയന്ത്രിച്ചു. സുധാകരന് മുകളിലേക്ക് പൊക്കി അടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“കൊച്ച് കുഞ്ഞായിരിക്കുമ്പം എന്‍റെ മൊല കുടിച്ചിട്ടുണ്ട്, പിടിക്കുവേം ഞെക്കുവേം ഒക്കെ ചെയ്തട്ടുണ്ട്, എല്ലാ കുഞ്ഞുങ്ങളും ചെയ്യുന്ന പോലെ…എന്ന് കരുതി അവന് പത്തിരുപത് വയസ്സ് ഒക്കെ ആയിക്കഴിഞ്ഞ് മൊല കാണിച്ച് കൊടുക്കുന്നത്…അത് അവന് കുഞ്ഞായിരിക്കുമ്പോള്‍ കണ്ടത് പോലെയാണോ സുധിയേട്ടാ…”
അവള് കവകള്‍ അല്‍പ്പം കൂടി വിടര്‍ത്തി. ഇപ്പോള്‍ കളിയുടെ നല്ല തരിപ്പിക്കുന്ന, താളത്തിലുള്ള വഴുവഴുത്ത ഒച്ച കേള്‍ക്കാം.
“എന്നാ രസമാ അല്ലെ ചേട്ടാ നമ്മള് ചെയ്യുമ്പം കേക്കുന്ന ഈ ഒച്ച…”
അവള് കുണ്ണയുടെ മേലൊന്നു പൊങ്ങി ഉയര്‍ന്നു ചാടി. അപ്പോള്‍ അകത്ത് നിന്ന് പ്രശാന്ത് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു കിടന്നത് പോലെ തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.
“അയ്യോ…”
അത് കേട്ട് അവള് അയാളുടെ മടിയില്‍ നിന്നും എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“എടീ ഇപ്പം പോകും, എഴുന്നെക്കല്ലേ…”
അയാള് അവളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ച് മടിയില്‍ തിരികെ ഇരുത്തി.
“ഇല്ല…”
അയാളുടെ മടിയില്‍ ഇന്നും പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റ് സാരി താഴ്ത്തി നഗ്നമായ തുടകളും ചന്തികളും മറച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“ഒരിക്ക ചൂട് വെള്ളത്തി വീണതാ ഞാന്…അന്നും പിന്നെ രണ്ടുമൂന്ന് ദിവസോം അനുഭവിച്ചത് ഞാനാ! എന്‍റെ മോനോട് മിണ്ടിപോലും ഇല്ല ആദിവസങ്ങളില്‍ ഒന്നും. ഇനീം അങ്ങനത്തെ ഒരു സീന്‍ വയ്യ എന്‍റെ സുധിയേട്ടാ….”
അയാള് വിഷണ്ണനായി അവളെ നോക്കി. അവള് ചുണ്ടുകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ച് അയാളെ നോക്കി.
“ഇന്ന് നൈറ്റില്‍ ഒറക്കണ്ട എന്നെ!”
അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് അവള് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
പിറ്റേ ദിവസം വൈകുന്നേരം കംബൈന്‍ സ്റ്റഡി കഴിഞ്ഞ് ഡെന്നീസിനോടൊപ്പം പ്രശാന്ത് വന്നപ്പോള്‍ സുനിത അനിഷ്ട്ടത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
“നീയിന്ന് കോളേജില്‍ പോയില്ലേ ഡെന്നീ?”
അവള് ചോദിച്ചു.
“അവന് പനിയാ അമ്മെ!”
പ്രശാന്ത് മറുപടിയായി പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ എന്നിട്ടാണോ ഇങ്ങനെ ഇറങ്ങി നടക്കുന്നെ? തണുത്ത കാറ്റും അടിച്ച്? അങ്ങ് അകത്തേക്ക് കേറി നിക്ക്! എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പുറത്ത് നിക്കുന്നെ?”
അവന്‍റെ കൈയ്യില്‍ പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് കയറ്റി സുനിത ചോദിച്ചു. അവള് അവന്‍റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചപ്പോള്‍ ഡെന്നീസ് അവളെ ഉറ്റുനോക്കി. അവന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ ജലകണങ്ങള്‍ നിറയുന്നത് അവള് കണ്ടു.
“എന്താ മോനെ?”
സുനിതയ്ക്ക് അത് കണ്ടിട്ട് വയ്യാതെയായി.
“ചുമ്മാ അമ്മെ വെഷമിപ്പിക്കാതെ നീ കാര്യം പറ എന്‍റെ ഡെന്നീ!”
അകത്തേക്ക് കയറി ബാഗ് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച് പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു.
“ആന്റി…അത്…”
കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചുകൊണ്ട് ഡെന്നീസ് പറഞ്ഞു.
“അമ്മ എന്നെ ഒരുപാട് ചീത്ത പറഞ്ഞു…എന്നോട് വിറക് കീറിയിടാന്‍ പറഞ്ഞു, ഞാന് പനി ആയത് കൊണ്ട് പിന്നെ ചെയ്യാം എന്ന് പറഞ്ഞു അമ്മയോട്…അമ്മ അന്നേരം തൊട്ട്….”
ഡെന്നീസിന്‍റെ രണ്ടാനമ്മയാണ്‌ റീന. അമ്മ റോസിലിയുടെ അനിയത്തി. മഞ്ഞപ്പിത്തം വന്നാണ് റോസിലി മരിച്ചത്. റോസിലി ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ അപ്പന്‍ സൈമണ്‍ റീനയുമായി ബന്ധം സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു എന്ന് നാട്ടില്‍ പരക്കെ ഒരു പറച്ചിലുണ്ട്. റീനയുടെ ഭര്‍ത്താവ് അവളെ വളരെ മുമ്പേ ഉപേക്ഷിച്ച് കുടകില്‍ എവിടെയോ ആണ്. അയാളില്‍ റീനയ്ക്ക് രണ്ട് പെണ്മക്കള്‍ ഉണ്ട്.
റീനയും മക്കളും അവളുടെ ഇടവകയിലെ പെരുന്നാള്‍ പ്രമാണിച്ച് അങ്ങോട്ട്‌ പോയിരിക്കയാണ്‌. ഇനി ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞേ തിരികെ വരികയുള്ളൂ. അപ്പന്‍ സൈമണ്‍ കോഴിക്കോട്ട് ഏതോ മില്ലില്‍ ആണ് ജോലി. അയാള് വരുന്നത് ആഴ്ച്ചയിലൊന്നോ മാസത്തില്‍ ഒന്നോ ഒക്കെയാണ്.
ഡെന്നീസിനെ തനിച്ചാക്കി എല്ലാവരും പോയി.
തന്റെ തലമുടിയില്‍ സുനിതയുടെ കൈത്തലം അമര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഡെന്നീസ് ഒന്നുകൂടി വിതുമ്പി.
“ഡെന്നി എന്തേലും കഴിച്ചോ?”
അവനെയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ സുനിത ചോദിച്ചു.
“കഴിക്കാനൊന്നും തോന്നുന്നില്ല ആന്റി…എന്തോ ഒരു…”
പ്രശാന്തിനോടൊപ്പം അടുക്കയിലെ ബെഞ്ചില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവന് പറഞ്ഞു.
സുനിത ഉടനെ ചീനച്ചട്ടിയെടുത്ത് സ്റ്റവ്വില്‍ വെച്ച് എണ്ണയൊഴിച്ചു. പ്ലാസ്റ്റിക്ക് പാത്രം തുറന്ന് പപ്പടമെടുത്ത് പ്രശാന്തിന്‍റെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു. “കരിയ്ക്കാതെ പൊള്ളിച്ച് എടുക്ക്..മേത്തൊന്നും എണ്ണ വീഴിച്ച് പൊള്ളിച്ചേക്കരുത്. ഞാന് അപ്പോഴേക്കും ചമന്തി അരയ്ക്കട്ടെ…”
“അമ്മെ അതിനു മോര് കറിയും പാവക്കാ ഉപ്പേരിയും ഒക്കെയില്ലേ?”
“അതൊക്കെ നെനക്ക്…”
സുനിത തേങ്ങയെടുത്ത് ചുരണ്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പനി ഉള്ള ആള്‍ക്കേ മോര് കറി ഒന്നും കൂട്ടാന്‍ പാടില്ല…കോളേജ് കുമാരന് അറിയില്ലേ അതൊന്നും?”
ഡെന്നീസിനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പ്രശാന്ത് പപ്പടം ചുടാന്‍ തുടങ്ങി.
“കഞ്ഞീടെ ചൂട് പോയിട്ടില്ല…”
ചമ്മന്തി അരച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഒരു പാത്രത്തിലേക്ക് കഞ്ഞിയെടുത്ത് സുനിത പറഞ്ഞു.
“ഈ പപ്പടോം ചമ്മന്തീം കൂട്ടി കഴിക്ക് കേട്ടോ…”
അവന് വിളമ്പിക്കൊടുത്ത് വീണ്ടും അവളവനെ തഴുകി.
“ഭക്ഷണത്തിന്‍റെ മുമ്പി വെച്ച് കരയാന്‍ പാടില്ല…”
അവളുടെ വിരല്‍ത്തുമ്പുകള്‍ അവന്‍റെ കണ്ണിണകളെ തഴുകി മിഴിനീരൊപ്പി.
“അങ്ങനെ കൊറേ റൂള്‍സ് ഒക്കെ ഒണ്ട് സുനിതാമ്മ അംബേദ്‌കര്‍ എഴുതിയ ഭരണഘടനയില്‍…”
പ്രശാന്ത് ചിരിച്ചു.
“എന്തേലും കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് കൈകഴുകാതെ കുറെ നേരം ഇരുന്നാല്‍ ദാരിദ്ര്യം മാറില്ല, തേങ്ങ ചിരണ്ടുന്ന ചിരവയില്‍ ഇരുന്നാല്‍ സ്ത്രീധനം കിട്ടില്ല…”
പ്രശാന്തിനെ നോക്കി അവള് പറഞ്ഞു. “കളിയാക്കണ്ട…”
അവന് ചിരിച്ചപ്പോള്‍ സുനിത മുഖം കോട്ടി പറഞ്ഞു. പ്രശാന്തിന് ഭക്ഷണം വിളമ്പുമ്പോള്‍ അവള് പറഞ്ഞു.
“ഞാന് പറഞ്ഞത് ശരിയാവില്ലേ എന്ന് അറിയാല്ലോ കൊറേ കഴിയുമ്പോള്‍…”
“ആന്റി കഴിക്കുന്നില്ലേ?”
ഡെന്നീസ് ചോദിച്ചു. സുനിത ഇല്ല എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ തലയാട്ടി.
“അയ്യോ അതെന്നാ കഞ്ഞിയില്ലേ ഇനി?” അവന് പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
“കഞ്ഞി കലം നിറച്ചും ഉണ്ട് ചെറുക്കാ…”
അവന്‍റെ വിഷമം മനസ്സിലാക്കി സുനിത പറഞ്ഞു.
“എന്‍റെ ഡെന്നീ, നെനക്ക് അമ്മയെ അറിയില്ല…”
കഴിക്കുന്നതിനിടയില്‍ പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു.
“മിക്ക ദിവസോം നോയമ്പ് ആണ് അമ്മയ്ക്ക്…”
“അയ്യോ…!”
ഡെന്നീസ് അവളെ നോക്കി.
“അങ്ങനെയൊക്കെ നോയമ്പ് എടുത്താല്‍ എങ്ങനെയാ ആന്റി? വല്ല രോഗോം വരില്ലേ? അല്ല എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നോയമ്പ് ഒക്കെ എടുക്കുന്നെ? എന്തേലും പ്രശ്നം ഒക്കെ വരുമ്പം അല്ലെ നോയമ്പ് എടുക്കാറുള്ളത്”
“സ്വന്തം പ്രശ്നത്തിന് അല്ല…”
സുനിത സെന്നീസിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
“പിന്നെ?”
കഴിക്കുന്നതിനിടയില്‍ അവന് ചോദിച്ചു.
“വേറെ ഉള്ളൊരുടെ പ്രശ്നത്തിന് ആണോ? വേറെ ആര്‍ക്കാ എന്താ പ്രശ്നം?”
ഡെന്നീസ് അവരെ മാറി മാറി നോക്കി.
“എടാ ഡെന്നി അത് പ്രശ്നം നിസ്സാരം…”
പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു.
“അന്ന് ഞാന് നിന്‍റെ വീട്ടില്‍ വന്നില്ലേ? തിരിച്ചു വന്നപ്പം അമ്മേം അച്ഛനും കിച്ചണില്‍ നല്ല മൂഡില്‍, എന്ന് വെച്ചാല്‍ റൊമാന്‍റ്റിക് മൂഡില്‍ കിസ്സോക്കെ അടിച്ചു നിക്കുവാരുന്നു…”
“ശ്യെ!”
അത് കേട്ടു നാണിച്ചു ചൂളി സുനിത പ്രശാന്തിന്‍റെ ചുമലില്‍ അടിച്ചു.
“അതിപ്പം എന്തിനാ ഇവിടെ പറയുന്നേ?”
അവള് ആരും ശബ്ദം കുറച്ച് അവര്‍ക്ക് മാത്രം കേള്‍ക്കാവുന്ന സ്വരത്തില്‍ മന്ത്രിക്കുന്നത് പോലെ ചോദിച്ചു.
“ഞാന് അത് കണ്ടുപോയി…”
സുനിതയുടെ പ്രതിഷേധം വകവെക്കാതെ അവന് തുടര്‍ന്നു.
“അത്രേം നല്ലൊരു സീന്‍ ആയത് കൊണ്ടും പിന്നെ അങ്ങനെ ഒന്ന് ഫസ്റ്റ് ടൈം കാണുന്നത് കൊണ്ടും ഞാനോരുമാതിരി സ്റ്റക്ക് ആയി അവിടെ നിന്ന് പോയി..ഞാന് അവരുടെ പ്രേമം കണ്ടൂന്നും പറഞ്ഞ് ഈ അമ്മ എന്നോട് രണ്ടു ദിവസം മിണ്ടീല്ല…ആ എന്നെ കൊണപ്പെടുത്താന്‍ വേണ്ടിയാ അമ്മ ഇപ്പം നോയമ്പ് ഒക്കെ എടുക്കുന്നെ!”
“എന്നതാ ആന്റി ഇത്?”
ഡെന്നീസ് ചോദിച്ചു.
“ആന്‍റിടേം സുധാകരേട്ടന്റേം പ്രേമം കണ്ടത് സ്വന്തം മോനല്ലേ? അതിനു രണ്ടു ദിവസം ഒക്കെ മിണ്ടാതെ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാ…!”
അത് കേട്ടു പ്രശാന്ത് ചിരിച്ചു. അപ്പോള്‍ സുനിതയും ഡെന്നീസും അവനെ നോക്കി.
“എന്താടാ?”
ഡെന്നീസ് ചോദിച്ചു.
“എടാ അന്നേരം വേണ്ട ഭാഗത്ത് ഒന്നും തുണി ഇല്ലാരുന്നു…”
“ശ്യോ! ഇവനെ ഞാനിന്ന്…!”
സുനിത ഇത്തവണ ഗുസ്തിപിടിക്കുന്നത് പോലെ അവനെ പിടിച്ചു. ഒഴിഞ്ഞു മാറാന്‍ വേണ്ടി അവന് അവളുടെ ഇരുകൈകളും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു. അപ്പോള്‍ സുനിതയുടെ സാരിയുടെ പല്ലു അഴിഞ്ഞുവീണു. ബ്ലൌസ്സില്‍ തള്ളി തുറിച്ച് നിന്ന അവളുടെ മുലകള്‍ അപ്പോള്‍ ഡെന്നീസിന്‍റെ മുഖത്തിന്‌ അടുത്തെത്തി.
“ആണ്ടെ അമ്മെ, അമ്മിഞ്ഞ രണ്ടും ഇപ്പം ഡെന്നി കുടിക്കും…”
അവന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അപ്പോഴാണ്‌ സുനിത താഴേക്ക് നോക്കിയത്.
തന്റെ മുലകള്‍ രണ്ടും അവന്‍റെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ ആണ് എന്നറിഞ്ഞ് അവളുടനെ തന്നെ പ്രശാന്തിന്‍റെ മേലുള്ള പിടി വിട്ട് പല്ലു നേരെയാക്കി. അവരുടെ നേരെ സങ്കോചത്തോടെ, നാണത്തോടെ നോക്കി. ഡെന്നീസിന്‍റെ നോട്ടം കണ്ട് അവള്‍ക്ക് വല്ലാതെയായി. അത് പ്രശാന്തും കണ്ടു. ഡെന്നീസിന്‍റെ നോട്ടം അപ്പോഴും സുനിതയുടെ മാറിടത്തിലായിരുന്നു.
“എടാ, പന്നീ…”
പ്രശാന്ത് അവന്‍റെ തോളില്‍ അടിച്ചു.
“അതെന്‍റെ അമ്മയാടാ, പട്ടീ, അവന്‍റെ ഒരു നോട്ടം!”
ഡെന്നീസ് പെട്ടെന്ന് നോട്ടം മാറ്റി.
“സോറി..”
അവന് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“രണ്ടിനും നല്ല തല്ലിന്റെ കുറവുണ്ട്…”
സുനിത അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
“ഞാന് നിന്‍റെ കാര്യത്തിനാ നോയമ്പ് എടുത്തെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞെ?”
അവള് പ്രശാന്തിനോട് ചോദിച്ചു.
“ഞാനീ ചെറുക്കന്റെ കാര്യത്തിനാ…ഏതായാലും നിങ്ങളെല്ലാം ഉള്ള് പൊളിച്ച് പറഞ്ഞില്ലേ? പിന്നെ ഞാനായിട്ട് എന്തിനാ മറച്ചു വെക്കുന്നെ! പറയണ്ട പറയണ്ട എന്നോര്‍ത്ത് ഇരുന്നതാ…”
പ്രശാന്തും ഡെന്നീസും മുഖാമുഖം നോക്കി .
“ഇവന്‍റെ കാര്യത്തിനോ?” പ്രശാന്ത് ചോദിച്ചു. ഡെന്നീസിലും ആകാംക്ഷയേറി.
“പിന്നല്ലാതെ!”
സുനിത തുടര്‍ന്നു.
“എന്‍റെ സ്വന്തം മോനെപ്പോലെ ഞാന് നോക്കീതല്ലേ ഇവനെ, നിന്‍റെയൊപ്പം? ആ ഇഷ്ടോം സ്നേഹോം ഒക്കെ കുറെ കൂടി ആ റൌഡി റപ്പായിടെ കയ്യീന്ന് ഇവനെന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്തീപ്പം! എന്‍റെ മാനം രക്ഷിച്ച എന്‍റെ മോന്‍! അങ്ങനെ തന്നാ കരുതീത്! പക്ഷെ…”
പ്രശാന്ത് ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്തത് പോലെ സുനിതയെയും സുഹൃത്തിനെയും മാറി മാറി നോക്കി.
“പക്ഷെ, ഈയിടെ ആയി ഇവന്‍റെ നോട്ടോം വര്‍ത്താനോം ഒന്നും ഒരു അമ്മയോട് കാണിക്കുന്ന പോലെ അല്ല.. അല്ലേല്‍ കൂട്ടുകാരന്റെ അമ്മയോട് കാണിക്കുന്ന പോലെ അല്ല..മൊത്തം വഷളാ…”
അവള് പുഞ്ചിരിയോടെ ഡെന്നീസിനെ നോക്കി തുടര്‍ന്നു.
“ഏത് നേരോം എന്‍റെ മൊഖത്ത് നോക്കി ഒരു സ്വപ്നം കാണലും…അതൊന്നും ശരിയല്ല! ആണോ? അടികൊടുത്ത് മാറ്റാന്‍ പറ്റുന്ന രോഗം ആണോ? അല്ല! അപ്പം എന്നാ ചെയ്യും? അപ്പം ഞാന് കരുതി നോയമ്പ് എടുത്ത് പ്രാര്‍ഥിക്കാം..ഭഗവാനെ, ഈ പിള്ളേര്‍ക്ക് വെളിവ് കൊടുക്കണേ…അതാ…”
“എടാ, നെനെക്ക് എന്‍റെ അമ്മയോട് ലൈന്‍ ആണോ?”
പ്രശാന്ത് പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. അവന്‍റെ ചോദ്യത്തിന് മുന്നില്‍ അവനൊന്ന് പതറി.
“നേരെ പറയാവൂ…കള്ളത്തരം പറയരുത്! നമ്മടെ ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് ആണേ സത്യം! പറയെടാ!”
ഡെന്നീസിന്‍റെ മുഖം കുനിഞ്ഞു.
“ഇവന് നേരെ പറയത്തില്ല…”
പ്രശാന്ത് എഴുന്നേറ്റു. മകന്‍ എന്താണ് ഭാവിക്കുന്നത് എന്നോര്‍ത്ത് സുനിതയില്‍ അല്‍പ്പം ആശങ്കയുണ്ടായി.
“ഇവന് നേരെ പറയില്ല…അപ്പോള്‍ എന്ത് ചെയ്യണം..നേരെ അല്ലാതെ പറയും..അമ്മയും അമ്മയെ ലൈനടിക്കുന്ന എന്‍റെ ഫ്രണ്ടും ഒരു രണ്ട് മിനിറ്റ് ഇവിടെ ഇരി…ഞാന ദാ വന്നു…”
അത് പറഞ്ഞ് പ്രശാന്ത് അവന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി പെട്ടെന്ന് തന്നെ ചുവന്ന ചട്ടയുള്ള ഒരു നോട്ട് ബുക്ക് എടുത്തുകൊണ്ട് വന്നു.
“ഈ ബുക്ക്!!”
ചകിതമായ ഭാവത്തോടെ ഡെന്നീസ് പ്രശാന്തിന്‍റെ മേരെ നോക്കി.
“ഇതെങ്ങനെ നിന്‍റെ കയ്യില്‍? ഈശോയെ! നീയതൊക്കെ വായിച്ചോ?? എടാ ഇങ്ങ് താ! തരാന്‍!”
ഡെന്നീസ് ചാടി എഴുന്നേറ്റ് പ്രശാന്തിന്‍റെ കൈയ്യില്‍ നിന്നും ആ ബുക്ക് പിടിച്ചുവാങ്ങാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ സുനിത അവന്‍റെ കൈക്ക് ബലമായി പിടിച്ച് അവനെ കസേരയില്‍ തന്നെ ഇരുത്തി.
“അടങ്ങി അവടെ ഇരിക്കെടാ!”
അവന്‍റെ കയ്യിലെ പിടി വിടുവിക്കാതെ സുനിത പറഞ്ഞു. പിന്നെ മകനെ നോക്കി.
“മോനെ എന്നാടാ ആ ബുക്കില്‍? ഇവന് ഇത്രേം കെടന്ന് ചാടണം എങ്കില്‍ അതിനകത്ത് എന്തൊക്കെയോ കാണൂല്ലോ!’
“പിന്നില്ലാതെ!”
പ്രശാന്ത് പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ബോംബാ ഇതില്‍! അറിയാവോ! പൊട്ടിത്തെറിച്ച് ചങ്ക് പിളരുന്ന പ്രേമബോംബ്‌!”
“എന്നതാന്നാ?”
സുനിത ചോദിച്ചു.
“നീ വല്ല്യ സാഹിത്യം വെച്ച് കാച്ചാതെ കാര്യം പറ എന്‍റെ പ്രശാന്തേ!”
അവന് ആ ബുക്ക് വിടര്‍ത്തി.
“പ്രശാന്തേ, ആന്റി കേള്‍ക്കെ അത് വായിക്കരുത്!”
സുനിതയുടെ കയ്യില്‍ നിന്ന് കുതറാന്‍ ശ്രമിച്ച് ഡെന്നീസ് മുന്നറിയിപ്പ് കൊടുത്തു.
“ഒന്ന് പോടാ…”
പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു.
“എന്‍റെ സുന്ദരീ…”
ആദ്യത്തെ പേജ് വിടര്‍ത്തി അവന് വായിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“രാത്രിയാണ് ഇപ്പോള്‍…ഉറങ്ങാനുള്ള സമയം…പക്ഷെ ഇരുട്ടില്‍ നിലാവ് ഒരു കണ്ണാടിയായി എന്‍റെ മുമ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്നു… അതില്‍ ഒരാളുടെ രൂപം എപ്പോഴും എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നു…സുനിതേ…നിന്‍റെ രൂപം…”
വികാരനിര്‍ഭരമായ ഭാഷയിലാണ് പ്രശാന്ത് അത് വായിച്ചത്. അത് കേട്ട് സുനിതയുടെ പിടി അയഞ്ഞു. കുതറിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഡെന്നീസും കസേരയില്‍ നിശ്ചലം ഇരുന്നു. അവിശ്വനീയമായ ഭാവത്തോടെ അവളുടെ നീള്‍മിഴികള്‍ ഡെന്നീസില്‍ പതിഞ്ഞു.
“ഞാന് എങ്ങനെ ഉറങ്ങും എന്‍റെ പ്രണയിനീ…”
പ്രശാന്ത് വായന തുടര്‍ന്നു.
“ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ നൂറു സൂര്യന്മാര്‍ ഒരുമിച്ചു പ്രകാശിക്കുന്ന വെളിച്ചപ്രവാഹമായി നീ എന്നെ ഉണര്‍ത്തുന്നു…നിന്‍റെ നീള്‍മിഴികളില്‍ കത്തുന്ന പുഷ്യരാഗപുഷ്പ്പങ്ങള്‍ ആണ് എന്‍റെ ശ്വാസത്തിലും ചോരയിലും പ്രാണനിലും…”
പ്രശാന്ത് അമ്മയേയും കൂട്ടുകാരനെയും നോക്കി.
“ഇത് എപ്പോള്‍ എഴുതിയതാണ് എന്ന് അറിയാമോ അമ്മയ്ക്ക്…?”
പ്രശാന്ത് ചോദിച്ചു.
“രണ്ട് കൊല്ലം മുമ്പ്…ഇതിന്‍റെ ഓരോ പേജിലും ഉണ്ട് ഇതുപോലെ ചൂടന്‍ കവിതകള്‍… മിനിങ്ങാന്നാ എനിക്ക് ഈ ബുക്ക് കിട്ടിയേ..ഞാന് പോയില്ലേ ഇവന്‍റെ വീട്ടില്‍…? ഇവന്‍റെ ഷെല്‍ഫില്‍, ഏറ്റവും അടിയില്‍…”
ഡെന്നീസ് മുഖം കുനിച്ച് ഇരുന്നു.
“ഒരു കൊല്ലത്തെ കവിതാസമാഹാരം ..അല്ല പ്രണയ കവിതാസമാഹാരം ആണിത്..ഇതുപോലെ ഒരു ബുക്ക് കൂടിയുണ്ട്…അത് അങ്ങനെ വായിക്കാന്‍ കൊള്ളുകേലാ! അപ്പടീം “എ” യാ…അമ്മേടെ മൊഖം …. ചുണ്ടും കണ്ണും അങ്ങനെ എല്ലാം ഒണ്ട്…”
സുനിതയുടെ കണ്ണുകള്‍ അവിശ്വസനീയതയില്‍ വിടര്‍ന്നു വളര്‍ന്നു.
“കരാട്ടെക്കാരന് അപ്പം കവിതയും വഴങ്ങും ല്ലേ?”
മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വരുത്തി സുനിത ഡെന്നീസിനോട് ചോദിച്ചു.
കോര്‍ണറില്‍ ഇരുന്ന ടെലിഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചു. പ്രശാന്ത് ബുക്കുമായി ടെലിഫോണ്‍ അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്യാന്‍ പോയി. ഡെന്നീസ് ഇപ്പോഴും മുഖം ഉയര്‍ത്തിയിട്ടില്ല.
“ആ അച്ഛാ, എങ്ങോട്ടാ? കവലേലേക്കോ? ഇപ്പം വേണോ? ശരി, വരാം,”
“അച്ഛനാ,”
റിസീവര്‍ ക്രഡിലില്‍ വെച്ച് പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു. “കുഞ്ഞ് കുട്ടിച്ചേട്ടന്റെ കടെന്നാ വിളിച്ചേ, എന്നോട് ഒന്നങ്ങോട്ടു ചെല്ലാന്‍! ഞാനിപ്പം വരാം…എടാ നീയെന്തിനാ അണ്ടി കളഞ്ഞ അണ്ണാനെപ്പോലെ തലേം കുമ്പിട്ടു ഇരിക്കുന്നെ! അമ്മേടെ കാല് എന്തോരം പിടിക്കുന്നോ അത്രേം അടി കൊറച്ചേ കിട്ടത്തുള്ളൂ നെനക്ക് അമ്മേടെ കയ്യീന്ന്! ആ തൊടങ്ങിക്കോ..ഞാന് ദാ എത്തി…”
അത് പറഞ്ഞ് പ്രശാന്ത് പുറത്തേക്കു പോയി. സുനിത അടുപ്പിന്‍ നേരെ ജ്വലിക്കുന്ന തീയ് നോക്കി നിന്നു. ഡെന്നീസ് എഴുന്നേറ്റു.
“ആന്റി…”
അവളുടെ പിമ്പില്‍ ചെന്നു നിന്ന് അവന് വിളിച്ചു. അവള് മുഖം വെട്ടിച്ച് അവനെ പെട്ടെന്ന് നോക്കി.
“ആന്‍റിയൊ?”
അവളുടെ സ്വരത്തില്‍ ക്രുദ്ധതയുണ്ടായിരുന്നു.
“ആ ബുക്കില്‍ നീ എനിക്ക് തന്ന വേഷം ആന്റീടെ അല്ലല്ലോ…”
“ആന്റി ഞാന്…”
അവന് അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു. സുനിത പിടി വിടുവിച്ചില്ല.
“എന്തൊരു കലികാലമാണ് എന്‍റെ ഭഗവാനെ!”
അവള് വിലപിക്കുന്ന സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
“മക്കളെ നിങ്ങടെ തലമുറേലേ പിള്ളേര്‍ക്ക് മൊത്തം തലതിരിവാണോ? ഇതിനെയൊക്കെ ഞാന് എന്ത് പേരിട്ടാ വിളിക്കേണ്ടേ?”
ഡെന്നീസിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു കവിയുന്നത് അവള് കണ്ടു. ഉള്ളില്‍ ഒരു നോവ്‌ അപ്പോള്‍ അവള് അറിഞ്ഞു.
“മോനെ നിന്നോട് എനിക്ക് ഒത്തിരി നന്ദിയുണ്ട്, കടപ്പാടുണ്ട്..അതൊക്കെ നീ ഇങ്ങനെ…”
“ആന്റി…”
അവളുടെ കയ്യില്‍ അമര്‍ത്തി അവന് തുടര്‍ന്നു.
“ഞാന് അങ്ങനെ ആന്‍റിയെപ്പറ്റി ഡയറീല്‍ എഴുതീത് രണ്ട് കൊല്ലം മുമ്പാ…റൌഡി റപ്പായി ആന്റിയെ കേറിപ്പിടിച്ചത് എന്നാ? ഒരു കൊല്ലം പോലും ആയില്ല..അപ്പോള്‍ ഞാന് അത് മൊതല്‍ എടുക്കുവാരുന്നോ?”
സുനിതയ്ക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാന്‍ പറ്റിയില്ല.
“എടാ ഇതൊന്നും ലോകത്ത് നടക്കില്ല..കേട്ട്യോന്മാരെ ഉഷ്ടമില്ലാത്ത പെണ്ണുങ്ങള്‍ ചിലപ്പോള്‍ വേറെ ആണുങ്ങളെ തേടിപ്പോകുവാരിക്കും…പക്ഷെ നിന്‍റെ പ്രായത്തിലെ ഒരു ചെക്കന്‍റെ പിന്നാലെ ഒരു മുതിര്‍ന്ന പെണ്ണ്! അതും നിന്‍റെ അത്രേം പ്രായമുള്ള ഒരു ചെക്കന്‍റെ അമ്മ! കെട്ട്യോനെ കണ്‍കണ്ട ദൈവത്തെപ്പോലെ ആരാധിക്കുന്ന ഒരു ഭാര്യ! ഡെന്നീസെ നടക്കില്ല…”
ഡെന്നീസ് അടുതെത്തി അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അതവള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. എങ്കിലും അവള് ശാന്തത വെടിയാതെ നിന്നു.
“നിന്നെപ്പോലെ ഒരു ചെറുക്കനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നതില്‍ അല്ലേല്‍ ഒരുമ്മ കൊടുക്കുന്നതില്‍ തെറ്റൊന്നും ഞാന് കാണുന്നില്ല…”
സുനിത അക്ഷോഭ്യയായി പറഞ്ഞു. അവന്‍റെ അരക്കെട്ട് തന്റെ അരക്കെട്ടിനോട് കൂടുതല്‍ മുട്ടിഞെരിയുന്നത് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവള് ദേഹം അകത്തി.
“ഞാന് എന്‍റെ മോനെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാറുള്ളതാ, ഉമ്മ കൊടുക്കാറുള്ളതാ! അവനും നീയും തമ്മില്‍ എനിക്ക് ഒരു വ്യത്യാസോം ഇല്ല…”
“എന്നാ എന്നെ ഒന്നുമ്മ വെക്ക്…”
അവന് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. അവന്‍റെ ചോദ്യത്തിലെ ട്യൂണ്‍ കേട്ട് അവളൊന്നു ചിരിച്ചു.
“ഉമ്മ തന്നാ മര്യാദക്ക് അവടെ പോയി ഇരിക്കുവോ?”
“ഇല്ല കെട്ടിപ്പിടിച്ചോണ്ട് നിക്കും. ആന്റി അല്ലെ പറഞ്ഞെ, കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നതില്‍ പ്രോബ്ലം ഇല്ലന്ന്…”
പെട്ടെന്ന് കയ്യെത്തിച്ച് അവളുടെ മുല ഒന്ന് ഞെക്കി വിട്ട് അവള് ചോദിച്ചു.
“കെട്ടിപ്പിടിച്ചോണ്ട് നിന്ന എന്‍റെ പണി നടക്കില്ല,”
മുലയില്‍ അമര്‍ന്ന അവന്‍റെ കൈ പിടിച്ചു മാറ്റി അവള് പറഞ്ഞു.
“ആന്റി ഉമ്മ താ…”
ഡെന്നീസ് പറഞ്ഞു. അവള് മുഖം അവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് ഉയര്‍ത്തി. ഡെന്നീസ് അപ്പോള്‍ മുഖം താഴ്ത്തി അവളുടെ തുടുത്ത ചുവന്ന ചുണ്ടുകളില്‍ അമര്‍ത്തി കടിച്ച് ഉമ്മ വെച്ചു. അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ മൃദുലതയും ചൂടും കടിച്ചീമ്പി വലിച്ചു കുടിക്കുമ്പോള്‍ അവന്‍റെ ഇരുകൈകളും അവളുടെ തോളില്‍ നിന്നും താഴേക്ക് ഇഴഞ്ഞു. അവളുടെ മുഴുത്ത് ഉരുണ്ട തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന ചന്തികള്‍ ഞെരിച്ച് ഉടച്ചു.
ചുണ്ടുകളിലും ചന്തികളിലും വന്യമായ സുഖം ഒരുമിച്ചു കിട്ടിയപ്പോള്‍ സുനിത ഇതുവരെ അറിയാത്ത ഒരു അനുഭൂതിയിലേക്ക് അലിഞ്ഞു. താന്‍ എതിര്‍ക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല എന്നും അവന്‍റെ പിടുത്തവും ഞെരിക്കലും ചുംബനവും താന്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നു എന്നും അവള് ഞെട്ടലോടെ മനസ്സിലാക്കി. സുനിത വായ്‌ തുറന്ന് അവന്‍റെ നാവിനെ സ്വീകരിച്ചു. ഡെന്നീസ് മേല്‍ച്ചുണ്ടും കീഴ്ച്ചുണ്ടും മാറി മാറി കടിച്ചീമ്പി അവള് അവന്‍റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മാറിടം അമര്‍ത്തി. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് സുധാകരന്‍റെയും പ്രശാന്തിന്‍റെയും മുഖങ്ങള്‍ കടന്ന് വന്നു ഭയപ്പെടുത്തി. ആ ഓര്‍മ്മയില്‍ അവള് അവനെ പിമ്പോട്ടു തള്ളി. പിമ്പിലെ മേശയില്‍ തട്ടി അവന് നിന്നു.
“എന്താ ആന്റി ഇത്?”
അവന് കിതപ്പോടെ ചോദിച്ചു.
“നീ അവിടെ ഇരി…”
കസേര ചൂണ്ടി കാണിച്ച് കിതപ്പോടെ അവള് പറഞ്ഞു. അവള് ചുണ്ടുകള്‍ തുടച്ചു. മുടി മാടിയൊതുക്കി.
“എന്ത് രസാരുന്നു ആന്റിയെ ഉമ്മ വെച്ചപ്പോള്‍!!”
അവന് നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.
“ആദ്യായിട്ടാ ഒരു പെണ്ണിനെ തൊടുന്നെ, കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നെ, ഉമ്മേം വെക്കുന്നെ! എന്നിട്ട്!”
“നിന്‍റെ ഉമ്മ വെക്കലും പിടുത്തോം കണ്ടിട്ട് നീ പെണ്ണിനെ ആദ്യായിട്ട് തൊടുന്നതാന്നു പറയില്ല…”
ടാപ്പ് തുറന്ന് മുഖം കഴുകിക്കൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ, ആന്റി നേര് തന്നെയാ…”
അവന് പെട്ടന്നു പറഞ്ഞു.
“ആന്റിക്ക് സംശയം ആണേല്‍ പ്രശാന്തിനോട് ചോദിച്ചു നോക്കിക്കോ!”
മില്‍ക്ക് പാനെടുത്ത് സ്റ്റവ്വില്‍ വെച്ച് അവള് പറഞ്ഞു.
“സ്വന്തം മോനോട് ഒരമ്മക്ക് ചോദിക്കാന്‍ പറ്റിയ ചോദ്യം! ഇങ്ങനെ ഒരു പൊട്ടന്‍!”
“പക്ഷെ ആന്റിക്ക് എന്നെ സംശയം അല്ലെ? ഞാന് ഇതിന് മുമ്പ് വേറെ പെ….”
“എന്‍റെ ഈശ്വരാ…”
അവള് അവന്‍റെ മുമ്പില്‍ തലകുനിച്ച് കൈകള്‍ കൂപ്പി.
“എനിക്കെങ്ങും ഒരു സംശയോം ഇല്ല..നീ തൊടുകേം കെട്ടിപ്പിടിക്കുവേം ഉമ്മ വെക്കുവേം ചെയ്യുന്ന ഫസ്റ്റ് പെണ്ണ് ഞാന് തന്നെയാ…പോരെ?”
അവള് പാനിലെക്ക് ചായപ്പൊടിയിട്ടു.
“അതെന്നാആന്‍റി എന്നോട് ഇത്രേം ദേഷ്യം?”
അവള് ഷെല്‍ഫില്‍ നിന്നും ഇഞ്ചി കഷണമെടുത്ത് ചിരണ്ടാന്‍ തുടങ്ങുന്നത് കണ്ട് അവന് ചോദിച്ചു.
“ദേഷ്യപ്പെടാതെ പിന്നെ?”
അവള് അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
“നീയിപ്പം എന്നെ കാണിച്ചതിന് ഞാന് പട്ടും വളേം തരണോ?”
ഡെന്നീസിന്‍റെ മുഖത്ത് വിഷമം നിറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ ആന്റി എന്നേം ഉമ്മവെച്ചു…”
അവന് അവളെ നോക്കി പതുക്കെ പറഞ്ഞു. അവന്‍റെ വികാര തീവ്രത അവള് ശ്രദ്ധിച്ചു.
“ഞാന് ആന്റിടെ ചുണ്ടില്‍ അമര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ അതിനെക്കാളും ശക്തീല്‍ ആന്റി എന്നെ അമര്‍ത്തി എന്‍റെ ചുണ്ടേല്‍…”
ഇഞ്ചി ചുരണ്ടല്‍ നിര്‍ത്തി അവള് അവനെ നോക്കി.
“ഞാന് ആന്റിടെ ചന്തിക്ക് പിടിച്ചപ്പം ആന്റി അത് ശരിക്കും ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു…”
അവന് തുടര്‍ന്നു. അവള് അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അവളുടെ മുഖത്ത് പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യം കടന്നുവന്നെങ്കിലും അവന്‍റെ നോട്ടത്തിനു മുമ്പില്‍ അതൊക്കെ മാറിപ്പോയി.
“മാത്രവല്ല…”
അവന് പറഞ്ഞു.
“എന്‍റെ ചങ്കേലേക്ക് ആന്റി ശരിക്കും മൊല രണ്ടും ഞെക്കി അമര്‍ത്തീല്ലോ…”
“നീയെന്തിനാ ഇപ്പം അതൊക്കെ പറയുന്നേ ഡെന്നീ?”
ചുരണ്ടിയ ഇഞ്ചി തിളയ്ക്കുന്ന ചായയിലേക്ക് ഇട്ടിട്ട് അവള് അവനോട് ചോദിച്ചു.
“അയ്യേ, ചായേല്‍ ആരേലും ഇഞ്ചി ഇടുവോ?”
അവന് അവളുടെ ചോദ്യം അവഗണിച്ച് പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.
“എനിക്കല്ല!!”
അവള് കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ?”
“ഇവിടെ ഒരു തല്ലുകൊള്ളി ഒണ്ട്. ഒരു പനിക്കാരന്‍! പനി ആണേലും കയ്യിലിരുപ്പ് മോശവാ. അവനാ!”
അവന് ചിരിച്ചു. അവന്‍റെ ചിരിയുടെ ഭംഗിയിലെക്ക് നോക്കി അവളും. അവള് അല്‍പ്പ നേരം അവന്‍റെ മുഖത്തിന്‍റെ അഴകിലേക്ക് നോക്കി.
“ആന്റി പറ…”
അവന് തുടര്‍ന്നു.
“ആന്റിക്ക് എന്നോട് ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിട്ടല്ലേ ഞാന് ഉമ്മ തന്നപ്പം , പിടിച്ചപ്പഴും ഒക്കെ അത് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു നിന്നത്?”
“എന്‍റെ ചെറുക്കാ, നിന്നോട് ഞാനിപ്പം എന്നതാടാ പറയേണ്ടേ?”
അവള് ചോദിച്ചു.
അവള് ചായ കപ്പിലേക്ക് എടുത്തു.
“എടാ നീ എന്നെ ഉമ്മ വെച്ചില്ലേ? താഴെ ഒക്കെ ഞെക്കുവേം ഒക്കെ ചെയ്തപ്പം അന്നേരം…ശ്യെ, ഞാന് എന്നതാ നിന്നോട് പറയേണ്ടേ? നീയല്ലേ എന്നെ ആദ്യം കേട്ടിപ്പിടിച്ചേ? നീയല്ലേ ആദ്യം എന്നെ ഉമ്മവേച്ചേ? ഉമ്മേം കേട്ടിപ്പിടുത്തോം ഒക്കെ ആര്‍ക്കാ മോനെ ഇഷ്ടമില്ലാതെ? അതും ഞാന് മോനെപ്പോലെ സ്നേഹിക്കുന്ന നിന്‍റെ ഉമ്മയൊക്കെ…പിന്നെ ബാക്കില്‍ പിടിച്ച് ഞെക്കീപ്പം ഞാന് എങ്ങനെ തടയും..നീയെന്‍റെ ചുണ്ട് മൊത്തം അപ്പൊ കടിച്ചോക്കെ…”
സുനിതയുടെ സ്വരം വിറപൂണ്ടു. അവള് നിര്‍ത്തി, പതിയെ കിതച്ച് അവനെ നോക്കി.
“എനിക്ക് ബാക്കി പറയാന്‍ പറ്റുന്നില്ല..നീ മിണ്ടാതിരി…”
അത് പറഞ്ഞ് അവളൊന്ന് കിതച്ചു.
അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ ഡെന്നീസ് വീണ്ടും നിയന്ത്രണം നഷ്ട്ടപ്പെട്ട് എഴുന്നേറ്റു.
“മോനെ, വേണ്ട!”
അവന്‍റെ മുഖത്തെ ഭാവവും വേഗത്തിലേ ചടുലതയും കണ്ട് അവള് ഒച്ചയിട്ടു. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും ഡെന്നീസ് അടുത്ത് എത്തിയിരുന്നു. അവന് അവളെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി അധരം വീണ്ടും കടിച്ച് എടുത്തു. അവന്‍റെ പിടിയില്‍, അതിന്‍റെ പൌരുഷത്തിന്റെ കടിപ്പില്‍ അവള് അമര്‍ന്നു ചേര്‍ന്ന് അവന് തന്റെ അധരം വിട്ടുകൊടുത്തു. ചുംബനത്തിന്റെ അസഹ്യലഹരിയില്‍ അവന് കൈ താഴേക്ക് ഇട്ട് സാരി മുകളില്‍ നിന്നും പിടിച്ചു പൊക്കി. തടിച്ച തുടകളിലൂടെ കൈകള്‍ അമരന്നുരഞ്ഞുകൊണ്ട് അത് അടിപ്പാവാടയ്ക്ക് അകത്ത്, കയറി. പാന്റിയ്ക്കകത്ത് കൈ കയറി. സുനിത ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. തടിച്ച പൂറില്‍ കൈ ഞെങ്ങിക്കൊണ്ടപ്പോള്‍ അവന് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“നനഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നു ശരിക്കും…”
പൂറിനുള്ളിലേക്ക് വിരല്‍ കയറ്റി ഇളക്കി അവന് പറഞ്ഞു. അതിനു മറുപടിയായി സുനിത അവളുടെ കൈത്തലം അവന്‍റെ കൈത്തലത്തിനു മേല്‍ വെച്ചമര്‍ത്തി. പക്ഷെ അടുത്ത നിമിഷം, അവള് അവന്‍റെ കൈ അവിടെ നിന്നും വിടുവിച്ചു.
“എന്താ ആന്റി, ഇത്?”
അസഹ്യമായ ഇഷ്ട്ടക്കേടോടെ അവന് ചോദിച്ചു.
“ഞാന് ചെയ്തത് ഒക്കെ ആന്റി ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്….എല്ലാം ആന്റിക്ക് ഇഷ്ടമാ, എനിക്കറിയാം. പിന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ജാഡ കാണിക്കുന്നേ?”
അവള് അവന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് ചൂഴ്ന്ന് നോക്കി.
“എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാ…”
അവള് പറഞ്ഞു.
“നല്ലൊരു ഭാര്യയാ ഞാന്, നല്ല അമ്മയും….പക്ഷെ..നിന്നെ…”
അവളൊന്നു നിര്‍ത്തി.
“പക്ഷെ നിന്നേം ഇഷ്ടമാ എനിക്ക്, കാരണം അറിയില്ല…എന്ത് കൊണ്ട് എന്ന് ആരേലും ചോദിച്ചാ, എനിക്ക് ഉത്തരം ഇല്ല….ഞാനും നിന്നെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടാം…നീ എന്നെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന പോലെ തന്നെ…നീ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഒക്കെ ഞാന് നിനക്ക് തരാം…ഒരു കണ്ടീഷന്‍ ഉണ്ട് എനിക്ക്…”
സുനിതയുടെ ഭാവം മാറിയത് അവന് ശ്രദ്ധിച്ചു. സ്വരത്തിലെ തീവ്രതയും.
“എന്ത് കണ്ടീഷന്‍?”
“ഒരാളെ …അയാളെ കുറഞ്ഞത് ഒരു കൊല്ലം എണീക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വിധത്തില്‍ കയ്യോ കാലോ തല്ലി ഒടിക്കണം….”
ഡെന്നീസ് ഒന്ന് ഭയന്നത് അവള് കണ്ടു. സിനിമകളില്‍ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ അട്ഭുതപ്പെടുന്നത് പോലെ ഒരു ഭാവം അവന്‍റെ മുഖത്ത്. ഇതുപോലെ ഒക്കെയുള്ള ഡയലോഗ് റിയല്‍ ജീവിതത്തില്‍ ആരെങ്കിലും പറയുമോ എന്ന് സംശയിക്കുന്നത് പോലെ.
“ആ…ആരെ?
അവന് സാവധാനം ചോദിച്ചു.
“മാധവന്‍ ചേട്ടനെ…”
അവള് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“എഹ്?!!”
അവന് അതിരില്ലാത്ത അദ്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി. അദ്ഭുതം പിന്നെ ഭയമായി.
“മാധവന്‍ ചേട്ടനെയോ? ആന്റി എന്നാ തമാശ പറയുവാണോ? അത്രേം തണ്ടും തടീം ആരോഗ്യോം ഒള്ള ഒരാളെ! അതും ഒരു പോലീസ്കാരനെ?”
“അപ്പം നീ കരാട്ടെ പഠിക്കാനാ, കുങ്ങ്‌ഫൂ പഠിക്കാനാ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് നൈറ്റി പോലത്തെ വെള്ള ഉടുപ്പും ഒക്കെ വലിച്ചു കേറ്റി എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നെ? ആവശ്യനേരത്ത് ഒരാളെ തല്ലാന്‍ പോലും പറ്റീല്ല എങ്കി എന്ത് കാര്യത്തിനാ നീയതൊക്കെ പഠിക്കുന്നെ? വെറുതെ മസില്‍ ഒണ്ടാക്കാനോ?”
ഡെന്നീസ് അവളെ ചമ്മലോടെ നോക്കി.
“അതെന്താ? മാധവന്‍ ചേട്ടന്‍ ആന്റിയെ എന്താ ചെയ്തെ, ഞാന് അയാളെ തല്ലാനും കാലൊടിക്കാനുമൊക്കെ?”
ചമ്മല്‍ മാറ്റി അവന് ചോദിച്ചു. അപ്പോള്‍ ഗേറ്റിനു വെളിയില്‍ ഒരു ജീപ്പ് വന്നു നില്‍ക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. അവന് ഉത്തരം പറയുന്നതിന് മുമ്പ് അത് കേട്ട് അവള് പുറത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി.അവനും. അപ്പോള്‍ പുറത്ത് നിന്ന് നിലാവില്‍ മുറ്റത്തേക്ക് കയറി നിര്‍ത്തിയ ജീപ്പില്‍ നിന്നും സുധാകരനും പ്രശാന്തും ഇറങ്ങുന്നത് അവര്‍ കണ്ടു. മറ്റൊരാള്‍ കൂടിയുണ്ട്. അയാള് മുഖം തിരിച്ച് മുറ്റത്ത് തന്നെ നില്‍ക്കുകയാണ്.
“മാധവേട്ടന്!”
മുറ്റത്ത് നില്‍ക്കുന്ന ആളെക്കണ്ട് ഡെന്നീസ് മന്ത്രിച്ചു. സുനിത അത് കേട്ട് ഒന്ന് വിറച്ചു. ഭയത്തോടെ അവള് ഡെന്നീസിനെ നോക്കി. അപ്പോഴേക്കും കൈകള്‍ നിറയെ സാധനങ്ങളുമായി പ്രശാന്തും സുധാകരനും അകത്തേക്ക് കയറി.
“എടാ പ്രശാന്തേ…”
ഡെന്നീസ് പ്രശാന്തിനെ നോക്കി. പ്രശാന്ത് ചുണ്ടത്ത് വിരല്‍ വെച്ച് നിശബ്ദനായിരിക്കാന്‍ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“മോനെ, നീ അല്‍പ്പ സമയം ഒന്ന് അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് പോ,”
സുധാകരന് ഡെന്നീസിനോട് പറഞ്ഞു. അവന് അകത്തേക്ക് പോയി.
“സുനീ…”
അങ്ങനെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് സുധാകരന് സുനിതയെ നോക്കി.
“മാധവേട്ടന് വന്നിട്ടുണ്ട്…നിന്നെ ഒന്ന് കാണാന്‍…”
അവള് ഭയന്ന് പ്രശാന്തിനെ നോക്കി. എന്നിട്ട് ദേഷ്യത്തോടെ സുധാകരനെയും.
“നമ്മള് കരുതിയ പോലെ മാധവേട്ടന് കൊടകില്‍ ഒന്നും പോയതല്ല…”
സുധാകരന് പറഞ്ഞു.
“ഹോസ്പ്പിറ്റലില്‍ ആയിരുന്നു മാധവേട്ടന്…കക്ഷിക്ക് ഭയങ്കര മനസ്താപം ഉണ്ട്…ശരിക്കും..നിന്നെ കണ്ട് മാപ്പ് പറയാന്‍ വന്നതാ…ഞാന് മാധവേട്ടനെ അകത്തേക്ക് വിളിക്കുവാ…”
ഹോസ്പ്പിറ്റല്‍? മനസ്താപം? മാപ്പ്?
സുനിത സംശയിച്ച് സുധാകരനെ നോക്കി.
“മാധവേട്ടാ, വാ,”
വാതില്‍ക്കലേക്ക് ചെന്ന് സുധാകരന് വെളിയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന മാധവനെ വിളിച്ചു.
സുധാകരനോടൊപ്പം മാധവന്‍ അകത്തേക്ക് വന്നു. അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോള്‍ മാധവന്‍റെ നോട്ടം തന്നില്‍ പതിയുന്നത് സുനിത കണ്ടു. നോട്ടത്തില്‍ പക്ഷെ ദൈന്യത, മനസ്താപം, ദുഃഖം ഒക്കെയാണ്. അത് അവളെ അമ്പരപ്പിച്ചു. അവള്‍ക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല. അയാള് പിന്നെ സ്വാഭാവികമായെന്നോണം മുഖം തിരിച്ച് എല്ലാവരെയും സുനിതയെ നോക്കി.
“മോളെ…”
മാധവന്‍ സുനിതയെ വിളിച്ചു. ആ വിളിയില്‍ പശ്ച്ച്ചാത്താപത്തിന്‍റെ മൃദുലത അവള് കേട്ടു.
“പൊറുക്കാന്‍ പറ്റാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ ആണ് അന്ന് ഞാന് മോളോട് പറഞ്ഞത്…എന്‍റെ സഹോദരിയായി കാണേണ്ട ആളെ..ഈശ്വരാ! ഞാന്!”
അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു. അവളുടെ ഉള്ളലിഞ്ഞു അപ്പോള്‍. സ്വയമറിയാതെ അവള് അയാളുടെ ചുമലില്‍ പിടിച്ചു.
“മാധവേട്ടാ എന്തായിത്?”
അവള് ആശ്വസിപ്പിച്ചു ചോദിച്ചു.
“കരയാണ്ടിരിക്കൂ…”
അയാള് അവളുടെ കൈകള്‍ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു.
“മോളോട് മാപ്പ് ചോദിക്കാന്‍ വന്നതാ ഞാന്…”
കണ്ണുനീര്‍ തുടച്ച് അയാള് പറഞ്ഞു.
“മോളെ ഫേസ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റാതെ, സുധിയോടും പ്രശാന്തിനോടും മാത്രം മാപ്പ് ചോദിച്ച് പോകാന്‍ എന്ന് വെച്ചാ ഞാനവരെ കവലെലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചേ…പിന്നെ തോന്നി…മോളെയാണ് ഞാന് അപമാനിച്ചേ, മോളോട് ആണ് ഞാന് മാപ്പ് ചോദിക്കേണ്ടത്…അന്ന് അങ്ങനെയൊക്കെ മോളോട് പറഞ്ഞേന് ഈശ്വരന്‍ എനിക്ക് ശരിക്കും ശിക്ഷ തന്നു..എന്തായാലും ആ ശിക്ഷ എന്‍റെ കണ്ണു തുറപ്പിച്ചു…”
സുനിത ഒന്നും മനസിലാകാതെ ഭര്‍ത്താവിനെയും മകനെയും മാറി മാറി നോക്കി.
“ക്ഷമിക്ക് മോളെ…”
അയാള് പറഞ്ഞു. പിന്നെ അയാള് അവളുടെ കൈ വിട്ട് പ്രശാന്തിനെയും സുധാകരനെയും നോക്കി.
“എന്നാ ഞാനിറങ്ങുവാ സുധീ, കേട്ടോ മോനെ…”
“മാധവേട്ടാ, ഊണ് കഴിച്ചിട്ട്…”
സുനിത പറഞ്ഞു.
“ഇല്ല…”
അയാള് ചിരിച്ചു.
“ഓപ്പോള് നോക്കി ഇരുപ്പുണ്ട്‌…തന്നെ കഴിക്കില്ല നിങ്ങടെ ഓപ്പോള്!”
അത് പറഞ്ഞ് അയാള് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. അവര്‍ മൂവരും മുറ്റത്തേക്ക് ചെന്നു അയാളെ യാത്രയാക്കി.
“ഇദ് എന്തൊക്കെ മറിമായമാ സുധിയേട്ടാ?”
തിരികെ അകത്തേക്ക് കയറവേ സുനിത ചോദിച്ചു.
“പറയാം…”
പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു.
“അമ്മ ഇവനെ വിളിക്ക്! എന്ത്യേ അവന്? അമ്മേടെ ആ കൊച്ചു കാമുകന്‍!”
സുനിത അപ്പോള്‍ നാക്ക് കടിച്ച് മകനെ നോക്കി. പിന്നെ സുധാകരന്‍റെ നേരെ പുഞ്ചിരിയോടെയും.
“ഇങ്ങ് ഇറങ്ങി വാടാ…”
അകത്തേക്ക് നോക്കി പ്രശാന്ത് വിളിച്ചു. ഡെന്നീസ് ഇറങ്ങി വന്നു.
“അമ്മയോട് നീ പറയുവോ, അതോ ഞാന് പറയണോ?”
സുനിത അപ്പോഴും ഇതികര്‍ത്തവ്യതാമൂഡയായി നില്‍ക്കുകയാണ്.
“എന്തൊക്കെയാ ഈശ്വരാ ഈ നടക്കണേ? എനിക്കൊന്നും അങ്ങട് മനസ്സിലാവണില്യ ന്‍റെ സുധിയേട്ടാ! ന്താ ഇവിടെ ഇപ്പം സംഭവിച്ചേ?”
“സിമ്പിള്‍,”
സുധാകരന് പറഞ്ഞു.
“മാധവേട്ടനെ നിന്‍റെ മോനും നിന്‍റെയീ കൊച്ചു കാമുകനും കൂടി അടിച്ച് സെന്‍ട്രല്‍ ബോള്‍ട്ട് തകര്‍ത്ത് നല്ലയാളാക്കി…”
സുധാകരന് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഡെന്നീസ് ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.
“എന്‍റെ ഭാര്യക്ക്, അല്ലേല്‍ കൂട്ടുകാരന്റെ അമ്മയ്ക്ക് പ്രേമലേഖനം ബുക്കില്‍ എഴുതി സൂക്ഷിക്കുന്നവനെ പിന്നെ കാമുകന്‍ എന്നല്ലെടാ പിന്നെ വിളിക്കേണ്ടേ?”
ഡെന്നീസിന്‍റെ ചമ്മല്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ സുധാകരന് ചോദിച്ചു. ഡെന്നീസ് പ്രശാന്തിനെ ഒന്ന് രൂക്ഷമായി നോക്കി.
“എന്താ പറഞ്ഞെ? മക്കള് രണ്ടും കൂടെ മാധവേട്ടനെ തല്ലീന്നോ? അപ്പം മാധവേട്ടന് ഇവരോട് വൈരാഗ്യം ണ്ടാവില്ലേ സുധിയേട്ടാ?”
സുനിത ചോദിച്ചു.
“അതിനു തല്ലീത് ഇവരോണോ എന്ന് പുള്ളിക്ക് അറിയാങ്കില്‍ അല്ലെ? രണ്ടും കൂടെ മുഖം മൂടി ഇട്ടോണ്ട് അല്ലാരുന്നോ ഹീറോയിസം കാണിച്ചേ?”
“ഹീറോ മൊത്തം അമ്മേടെ കാമുകന്‍ ചെക്കന്‍ ആരുന്നു…”
പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു.
“എടാ മേലാല്‍ എന്നെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞേക്കരുത്!”
ഡെന്നീസ് അത് കേട്ട് ശബ്ദമുയര്‍ത്തി.
“എന്തോ! എങ്ങനെ!”
പ്രശാന്ത് സുരാജ് വെഞ്ഞാറമൂടിനെ അനുകരിച്ചു.
“ചേ! ഒന്ന് നിര്‍ത്ത് പിള്ളേരെ! എന്നിട്ട് കാര്യം പറ! നിങ്ങള് എന്നാ മാധവേട്ടനെ തല്ലീത്? എവിടെ വെച്ച്? തല്ലാനുള്ള കാരണം?”
“എന്‍റെ അമ്മെ, അന്ന് മാധവേട്ടന് കള്ളും കുടിച്ച് അമ്മേനെ വേണം എന്നും പറഞ്ഞു വന്നില്ലേ? അതെല്ലാം ഡെന്നീസ് പുറത്ത് നിന്ന് കേട്ടാരുന്നു…അന്ന് തന്നെ അവനെന്നേം വിളിച്ചോണ്ട് പോയി…ഞാന് ചുമ്മാ സഹായി ആയി പോയതെ ഉള്ളൂ… ഒരാഴ്ച്ച മാധവമ്മാമന്‍ ശരിക്കും മൂത്രം ഒഴിച്ചിട്ടില്ല കേട്ടോ…മാത്രമല്ല സന്തനോല്‍പ്പാദന യന്ത്രം ഇനി പ്രവര്‍ത്തന ക്ഷമമാകുമോ എന്നും സംശയവാ…ആശൂത്രി കെടക്കുമ്പം ഏതോ പാസ്റ്റര്‍ എന്നും വന്ന് ഭയങ്കര ഉപദേശോം…ഉപദേശം കേട്ടു കേട്ട് മാധവമ്മാമന്റെ കണ്ണില്‍ ഇപ്പം വെള്ളം ഇല്ല..അത് പോലത്തെ കരച്ചില്‍ ആരുന്നു…..ഒടനെ തന്നെ മാധവമ്മാമനെ പാസ്റ്റര്‍ മാധവന്‍ എന്ന് വിളിക്കേണ്ടി വരും…”
സുനിത ആരാധന നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ഡെന്നീസിനെ നോക്കി.
“അമ്മ വീണു അച്ഛാ…”
അത് കണ്ട് പ്രശാന്ത് പറഞ്ഞു.
“പോടാ ഒന്ന്…”
സുനിത മകനെ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.
“എന്നുവെച്ചാ ഇതുപോലത്തെ സിറ്റുവേഷനില്‍ നിന്ന് എന്നെ ആദ്യവായിട്ടല്ലേ ഡെന്നീസ് എന്നെ രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നെ! നിന്നെപ്പോലെ തന്നെ എന്‍റെ മോനാ ഇവനും…”
ആ വാക്കുകള്‍ ഡെന്നീസിനെ സ്പര്‍ശിച്ചു എന്ന് തോന്നു. അവന്‍റെ കണ്ണില്‍ നീര്‍ പൊടിഞ്ഞു.
“ആ ഇനി രക്ഷയില്ലടാ…”
പ്രശാന്ത് ചിരിച്ചു.
“അമ്മ നിന്നെ മോനാക്കി…സ്വന്തം അമ്മമാരെ ലൈന്‍ അടിക്കുന്ന പാരമ്പര്യം നമുക്കില്ല കേട്ടോ…”
സുനിത അവന്‍റെ നേരെ കയ്യോങ്ങി.
“നീയിങ്ങു വന്നെ,”
പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓര്‍ത്ത് സുധാകരന് സുനിതയോട്‌ പറഞ്ഞു. അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് അയാള് അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു.
“എന്താ സുധിയേട്ടാ?”
“എന്താന്നോ?”
സ്വരം കടുപ്പിച്ച് അയാള് അവളെ നോക്കി.
“ആ എന്താ? എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല സുധിയേട്ടാ…”
“സുനിതെ നീ കളിക്കരുത് കേട്ടോ…”
അവള് ഒന്നും മനസ്സിലകാതെ അയാളെ നോക്കി.
“എടീ നീയല്ലേ പറഞ്ഞെ ഓപ്പോളേ തല്ലാതിരിക്കാന്‍ മാധവേട്ടനെ കാണാന്‍ നീ പോയെന്ന്! മാധവേട്ടന് ഭയങ്കരമായി സുഖിപ്പിച്ചു, മാധവേട്ടന്റെ വലുതാ, മാധവേട്ടനെ വിളിച്ചോണ്ട് വാ…എന്നൊക്കെ…”
“ഞാനോ?”
അവള് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സുധാകരനെ നോക്കി.
“ഞാന് പറഞ്ഞെന്നോ? എപ്പോ പറഞ്ഞു? നിയ്ക്കൊന്നും ഓര്‍മ്മ്യില്ല്യ!”
“എപ്പ പറഞ്ഞെന്നോ, എടീ നമ്മള് ബെഡ്റൂമില്‍…”
അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാള് സംശയത്തോടെ വെളിയിലേക്ക് നോക്കി.
“കളിക്കുമ്പം രസം കേറുമ്പം നീയല്ലേ പറഞ്ഞെ?”
“അത് എന്നോട് അങ്ങനെയൊക്കെ ചോദിക്കുമ്പം അല്ലെ? ചുമ്മാ രസം കേറി ഞാനും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു..അല്ലാണ്ട് സുധിയേട്ടന് എന്താ കരുതിയെ?”
“എടീ…”
അയാള് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചുമലില്‍ അടിക്കാന്‍ കൈ പൊക്കി.
“ചുമ്മാ എന്നെ തല്ലാന്‍ ഒന്നും വരണ്ട കേട്ടോ…”
അവള് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഒഴിഞ്ഞു മാറി.
“എനിക്ക് ഒരു ഹീറോ ഉണ്ട് ഇപ്പോള്‍..കരാട്ടെയും കുങ്ങ്‌ഫുവും ഒക്കെ പഠിച്ച ഒരു ഹീറോ! എന്നെ തൊട്ടാ വിവരമറിയും…”
അത് പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവള് പുറത്തേക്ക് ഓടി.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അയാളും.
[അവസാനിച്ചു]