സ്വപ്നാടനത്തിലെന്നവണ്ണമാണ് സുഹാന തിരികെ ഷോപ്പിനടുത്തേക്ക് നടന്നത്.
അയാൾ പോയിരിക്കുന്നു… ….!
ഒന്നുകൂടി സുഹാന അയാളുടെ മുഖം ഓർമ്മയിൽ പരതി..
നെറ്റി കയറിയ ആളാണെന്ന് ചെറിയ ഓർമ്മ അവൾക്കു വന്നു.
കാലിൽ മുടന്തുള്ളയാൾ…….!
വല്ലാത്ത പരവേശം തോന്നിയ അവൾ പരിചയമുള്ള അടുത്ത കൂൾബാറിൽ നിന്ന് ഒരു കുപ്പി മിനറൽ വാട്ടർ വാങ്ങി……
കടയിലെ പയ്യനോട് പണം തരാമെന്നു പറഞ്ഞ് അവൾ തിരികെ തന്റെ ഷോപ്പിലേക്ക് കയറി……
അവളുടെ കയ്യും കാലും മാത്രമല്ല, ശരീരമാകപ്പാടെ എന്ന പോലെ മനസ്സും വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു …
കുപ്പിവെള്ളം പകുതിയോളം മടുമടാ കുടിച്ചിട്ട് അവൾ വീണ്ടും കസേരയിലേക്കിരുന്നു……
വേണ്ട എന്ന് മനസ്സ് പല തവണ വിലക്കിയെങ്കിലും അവൾ വീണ്ടും അതു തന്നെ പത്തു മിനിറ്റിനകം തുറന്നു…
11:53 AM… ….
അയാൾ കഥ വിട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നു Armpit Lover നു കമന്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്… ….
11:57 AM… ….
Sherlock homes നാണ് മറുപടി കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്..
ആ സമയം തന്നെയാണ് താനിവിടെ വന്നു കയറിയത്……
അയാൾ ഫോണിലെന്തോ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് വെച്ചിരിക്കുന്നത് അപ്പോൾ താൻ കണ്ടതുമാണ്……
താനവിടെ നിന്ന് പോന്ന ശേഷം അയാൾ എഴുതി വെച്ച കമന്റ് വിട്ടു..
ആ വൃത്തികെട്ട കഥ എഴുതിയ ആൾ തന്നെയാണ് സംസാരങ്ങളുമായി നാലു മിനിറ്റ് തന്റെ മുൻപിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത് എന്ന തിരിച്ചറിവിൽ അവൾ മുഖത്തെ വിയർപ്പ് ഷാളെടുത്ത് ഒപ്പി..
രക്ഷപ്പെട്ടത് ഭാഗ്യം…….!
ഒന്നാമത് ആ ഭാഗത്തേക്ക് അങ്ങനെ ആരും വരാറില്ല……
രണ്ടാമത് അമ്മയെയും മകനെയും അങ്ങനെയൊക്കെ എഴുതിക്കൂട്ടി വിട്ട അയാൾ ഏതു തരക്കാരനാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ അവൾക്ക് ഒരു പ്രയാസവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല……
വൃത്തികെട്ടവൻ……….!
താൻ പിടിക്കപ്പെട്ടു എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു കാരണം ഉണ്ടാക്കി മുങ്ങിയതാണ്…
ബാത്റൂമിൽ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നവനും ഇമ്മാതിരി കഥ എഴുതുന്നവനും ആണല്ലോ ഇവിടേക്ക് കെട്ടിയെടുക്കുന്നത് എന്നോർത്ത് അവൾ ആവലാതി കൊണ്ടു….
ശിവരാമൻ ചേട്ടനോട് പറയാം……
ഇനി ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരാളു പോലും ഇവിടെ ജോലിക്ക് വരേണ്ടന്ന്…
അല്ലെങ്കിൽ ഈ കെട്ടിടത്തിൽ നിന്ന് കട മാറ്റണം…
അടുത്ത നിമിഷം അവളെ മറ്റൊരു ചിന്ത പിടികൂടി…
ശിവരാമൻ ചേട്ടനോട് ഇതെങ്ങനെ പറയും…… ?
ശിവരാമൻ ചേട്ടനോടെന്നല്ല, ഒരാളോടും പറയാൻ കൊള്ളുന്ന കാര്യമല്ല ഇത്……
ഇയ്യെങ്ങനെ അത് കണ്ടു………?
അനക്കെങ്ങനെ മനസ്സിലായി…… ?
സുഹാന ആകെ വെട്ടിലായി…
ഇനി പറഞ്ഞാൽ തന്നെ ആര് വിശ്വസിക്കാൻ… ?
അതൊന്നുമായിരിക്കില്ല അയാളുടെ പേര്……
അവൾ വീണ്ടും താഴേക്ക് കമന്റുകൾ നോക്കി…
കാലൻ, അളിയൻബ്രോ, രാമു, പിന്നെ കണ്ട ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് പേര് ഒറ്റയടിക്ക് വായിക്കാൻ പറ്റാത്തതിനാൽ അവളാ ശ്രമം ഉപേക്ഷിച്ചു…
ഒരു ചെറിയ ചിരി സുഹാനയുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞു..
രസമുള്ള പേരുകൾ…….
കാലനൊക്കെ കമ്പിക്കഥ കുത്തിയിരുന്നു വായിക്കുന്ന കാര്യമോർത്തപ്പോൾ അവൾക്ക് ശരിക്കും ചിരി വന്നു……
“”ന്താ മോളെ ഒറ്റക്കിരുന്ന് ചിരിക്കുന്നേ… ….?””
പുറത്ത് ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾ ഫോണിൽ നിന്ന് മുഖമുയർത്തി..
ശിവരാമൻ ചേട്ടൻ തന്നെ…
“” അത്.. ഫോണിലോരോ………. “
അവൾ ഫോൺ എടുക്കാതെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് അയാൾക്കടുത്തേക്ക് ചെന്നു……
“” അനക്ക് സമയം പോകാഞ്ഞിട്ട്… നമ്മക്കൊക്കെ സമയം തെകയാഞ്ഞിട്ട്… “
“ അയിന് എല്ലാർക്കും ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂർ തന്നല്ലേ ഉള്ളൂ…””
അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
മറ്റൊരാളുടെ സാനിദ്ധ്യത്തിൽ അവളുടെ മനസ്സ് അയഞ്ഞു തുടങ്ങി..
“” അനക്ക് തമാശ… ഈ കുത്തിയിരിപ്പും കഴിഞ്ഞ് പൊരേൽ ചെന്ന് ഒന്ന് കിടന്നാൽ പിന്നേം ഇങ്ങോട്ടു വരാൻ സമയമായി…… ഇനീപ്പോ രാത്രീലും നിക്കേണ്ടി വരൂന്നാ തോന്നുന്നേ… “
“ അതെന്താ……….?”
“” അയാളു പോയില്ലേ… ….?””
“” അതിനയാൾ തിരിച്ചു വരില്ലേ… ?”.
“ പിന്നേ …. ഇവിടെനിന്ന് പോയവർ ആരെങ്കിലും തിരിച്ചു വന്നത് മോള് കണ്ടീനോ… ?””
സുഹാന മിണ്ടിയില്ല..
“ എന്താപ്പോ ഇത്ര അർജന്റ് എന്ന് ചോദിച്ചിട്ട് അയാളൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…..””
അയാൾ പോകാനുള്ള കാരണം തനിക്കറിയാമെന്ന് സുഹാന മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു……
“” എന്താ അയാളുടെ പേര്… ?””
അവൾ വെറുതെ ചോദിച്ചു…
ശിവരാമൻ അയാളുടെ പേര് പറഞ്ഞു…
കഥയെഴുതിയ പേരുമായി അയാളുടെ പേരിന് ഒരു സാമ്യവും ഇല്ലെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി……
തന്റെ ആരോപണങ്ങൾക്ക് ഒരു പ്രസക്തിയും ഇല്ലാതായിത്തീരും…
അയാൾ തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ ഫോൺ അടക്കം പിടികൂടണമെന്ന് സുഹാന മനസ്സിലുറപ്പിച്ചു…
അങ്ങനെ അയാൾ ഇങ്ങനത്തെ കഥകൾ എഴുതണ്ട…
നല്ല കഥകൾ എഴുതിക്കോട്ടെ…
എത്ര ആളുകളായിരിക്കാം വഴി തെറ്റുന്നത്… ?
വഴി തെറ്റുമോ…….?
അത് വായിച്ചിട്ട് താൻ സല്ലുവിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിട്ടു പോലുമില്ല…
അല്ലെങ്കിലും തന്നെ അതിനൊന്നും കിട്ടില്ല, കബനിനാഥേ………..
അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു…
തന്നെയെന്നല്ല, ഒരമ്മമാരെയും നിന്റെ ഒണക്ക കഥ വെച്ച് വീഴ്ത്താമെന്ന് കരുതണ്ട..
നീ എഴുതിക്കോ…
വായിക്കുന്നവർ വായിക്കട്ടെ…
കമന്റിടുന്നവർ ഇടട്ടെ…
ലാഘവത്വം വന്ന മനസ്സുമായാണ് ഷോപ്പടച്ച് സുഹാന ബസ്സിൽ കയറിയത്..
ബസ്സിൽ തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു…
അപ്രതീക്ഷിതമായി രാവിലെ കണ്ട യുവതിയെ ബസ്സിൽ സുഹാന കണ്ടു……
പാവത്തിന് സീറ്റില്ല… ….
അതായിരിക്കും കഥ വായിക്കാൻ മെനക്കെടാത്തത് എന്ന് മനസ്സിലോർത്ത് അവൾ ചിരിച്ചു…
വീട്ടിലെത്തിയതും പോർച്ചിൽ സ്കൂട്ടി കാണാതിരുന്നപ്പോൾ അവൾക്ക് ദേഷ്യം വന്നു…
അവൻ പിന്നെയും പറ്റിച്ചു… !
ഫോണെടുത്ത് സല്ലുവിനെ വിളിച്ചെങ്കിലും അവൻ കോൾ എടുത്തില്ല…
കളിയിലായിരിക്കും……….!
പതിവു പോലെ വീട്ടുകാര്യങ്ങളും അവളുടെ കാര്യങ്ങളും നടന്നു …
മഹല്ല് കമ്മറ്റിയും സ്വല്പമല്ല, കുറച്ചധികം രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തനവുമായി നടക്കുന്ന അബ്ദുറഹ്മാൻ എട്ടു മണിയായപ്പോൾ വന്നു……
ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു…..
ബാപ്പ ഇനി ചാനൽ ചർച്ചകളുടെ മുന്നിലായിരിക്കും……
സുഹാന മുകളിലുള്ള തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി…
സല്ലുവിനെ വിളിച്ചു…
അവൻ എടുത്തതേയില്ല… ….
മകൾക്കും ഭർത്താവിനും വാട്സാപ്പിൽ ഓരോ വോയ്സിട്ട് അവൾ , ഷെരീഫ് കൊണ്ടുവന്ന ക്രീമെടുത്ത് കാൽ മുട്ടിനും കൈമുട്ടിനും കഴുത്തിലും തടവി…
പകൽ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അവൾക്ക് ഓർമ്മ വന്നു…
അയാളുടെ കഥ വന്നിട്ടുണ്ടോന്ന് അവൾ നോക്കി… ….
വന്നിട്ടില്ല…….
അഡ്മിനെ ചീത്ത പറഞ്ഞു ഒരാൾ കമന്റിട്ടത് അവൾ കണ്ടു…
ആരാണാവോ ഇത്ര ശ്വാസം മുട്ടി ഇരിക്കുന്നവൻ… ?
വന്ന വോയ്സിനു മറുപടി കൊടുത്ത് ഗുഡ്നൈറ്റ് പറഞ്ഞ് അവൾ കിടന്നു……
പിറ്റേന്ന് നാലരയായി അവൾ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ…
അത് അവളെ സംബന്ധിച്ച് നേരത്തെ തന്നെയായിരുന്നു……
വെറുതെ കിടന്ന് അവൾ ഫോണെടുത്തു നോക്കി…
കഥ വന്നിട്ടുണ്ട്…
കാമമെന്ന വികാരം തൊട്ടു തീണ്ടാതെ , ജിജ്ഞാസ മാത്രം കൊണ്ടാണ് അവൾ വായിച്ചു തുടങ്ങിയത്…….
പേജുകൾ മുന്നേറുന്തോറും അവൾ തളർന്നു തുടങ്ങി…
താൻ പറയാൻ പറ്റാത്ത ഒരവസ്ഥയിലേക്ക് പറിച്ചെറിയപ്പെടുന്നുണ്ട് എന്ന് സുഹാനക്ക് തോന്നി തുടങ്ങിയിരുന്നു…
പാടില്ല…
ആ പുലരിയിൽ തന്നെ അവൾ ദൃഡപ്രതിജ്ഞയെടുത്തു…
വായിച്ച ശേഷം സേർച്ച് ഹിസ്റ്ററി ക്ലിയർ ചെയ്ത് അവൾ എഴുന്നേൽക്കാനാഞ്ഞതും ഫോൺ ബല്ലടിച്ചു…
ബാപ്പ……….!
താഴെ നിന്ന് വിളിക്കേണ്ട കാര്യം ….?
ഒരാപത്ശങ്ക അവൾക്ക് തോന്നി…
ഫോണെടുക്കാതെ അവൾ വാതിൽ തുറന്ന് പടികൾ വേഗത്തിലിറങ്ങി……
ഹാളിൽ തന്നെ വസ്ത്രം മാറി ബാപ്പ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അടുത്തായി ഉമ്മയും… ….
“” എന്താ ബാപ്പാ……….””
സുഹാന പരിഭ്രമത്തോടെ ചോദിച്ചു……
“ ഞാന് ഒലിപ്പുഴ വരെ പോകുവാ… കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഉമ്മ പറയും… ….””
ബാപ്പയുടെ സ്വരത്തിലെ മാറ്റം സുഹാന ശ്രദ്ധിച്ചു…
അയാൾ വാതിൽക്കലേക്ക് നീങ്ങി…
ബാപ്പയ്ക്ക് പറയാൻ പറ്റാത്ത കാര്യം… ?
ഉമ്മ പറയുമെന്ന്…
സുഹാന ഫാത്തിമയെ ആന്തലോടെ നോക്കി……….
(തുടരും… )