കഴിഞ്ഞരാത്രിയിൽ അനുഭവപ്പെട്ട അതേ. …എങ്കിലും നിമിഷങ്ങൾക്കകംതന്നെ മറ്റാരുടെയും ശ്രദ്ധയിൽപെടാതെ ആ ഒരു ഭാവം മറഞ്ഞു. …വൈദേഹിയെ നോക്കുമ്പോൾ, അവൾ ആകുലതയോടെ അവനെ നോക്കി, എന്തുപറ്റിയെന്ന് കൈയുയർത്തി ശബ്ദം പുറത്തുവരാതെ അധരങ്ങൾമാത്രം ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
ഒന്നുമില്ല…അവൻ കണ്ണുകൾകൊണ്ട് സംസാരിച്ചു…..ഇവളെന്തിനാ തന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇത്രയും ഉത്കണ്ഠ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നത് ….ജീവിതത്തിലേക്ക് കാലം കാത്തുവച്ച അഥിതിയെപ്പോലെ കടന്നു വന്നൊരു പെൺകുട്ടി…..
“എടാ നീ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് അല്ലെ. ..?”…
ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞിറങ്ങി റോഡിലേക്ക് നടക്കുംനേരം അശ്വിൻ അഭിയോടായി ചോദിച്ചു. …
“nope. ….എനിക്ക് ഡാൻസ് ക്ലാസ്സ്‌ ഉണ്ട്. ..കഴിഞ്ഞിട്ട് വീട്ടിലേക്ക്. …”
“ഡാൻസാ…..”
അശ്വിനും അഖിലും അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് മിഴിച്ചുനോക്കി ഒരുമിച്ച് ചോദിച്ചു. …
“അതേല്ലോ. …ക്ലാസ്സിക്കൽ ഡാൻസ്. ….പഠിക്കാൻ അല്ല പഠിപ്പിക്കാൻ പോകുന്നതാ….”
“അമ്പടാ. ….നീ വലിയവൻ ആയിരുന്നോ. …”
അശ്വിൻ പറയുന്നത് കേട്ട് അഭി ചിരിച്ചു….
“ഞാൻ വെറും ശരീരം ആടാ….നൃത്തമാണെന്റെ ആത്മാവ്. ..”
“ഉഫ് സാഹിത്യം സാഹിത്യം. ..”
മൂവരും നടന്ന് ബസ്റ്റോപ്പിൽ എത്തി. …അച്ചുവിന്റെ വീട് അടുത്താണ്. ….അശ്വിന്റെ കുറച്ച് ദൂരെയും….പള്ളിമുക്ക് ബോർഡ് വച്ച ബസ് വന്നതും അഭി ഓടിക്കയറി. …റിസർവേഷൻ ഇല്ലാത്തൊരു സീറ്റ് തപ്പിപ്പിടിച്ച് അതിലിരുന്നു. …അധികം വൈകാതെ ഒരു പെൺകുട്ടികൂടി ആ സീറ്റിൽ അവന്റെ അരികിൽ വന്നിരുന്നു…വൈദേഹി. ….തന്റെ അരികിൽ വന്നിരുന്ന പെൺകുട്ടിയെ കണ്ട് അഭിയുടെ ഉള്ളം തണുത്തു
“അഭി. …”
അവൾ നന്നേ കിതപ്പോടെ അവനെ നോക്കി. …ഓടിയെന്ന് തോനുന്നു. …മുഖത്ത് അങ്ങിങ്ങായി പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന വിയർപ്പ് കണങ്ങൾ കഴുത്തിലൂടെ താഴേക്ക് ഓടി യൂണിഫോം ഷെർട്ടിനുള്ളിൽ ഒളിക്കുന്നത് അഭി കണ്ടു….
“അഭി. …ഈ റൂട്ട് ആയിരുന്നോ. …“
“അ. ..അതെ. …പള്ളിമുക്ക് ഇറങ്ങും. ….”
അവന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടുപോയി. …its so strange. …ഇന്നുവരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്തൊരു അനുഭൂതി…ഇവൾക്കെന്തോ ഒരു പ്രേത്യേകതയുണ്ട്, അത് സത്യം. ….വൈദേഹിയുടെ കണ്ണുകളും അഭിയിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു….ഷർട്ടിലെ ഏറ്റവും മുകളിലെ ബട്ടൺ തുറന്നുകിടന്നതിനാൽ അവന്റെ കഴുത്തിന് തൊട്ടുതാഴെ തെളിഞ്ഞുകാണുന്ന മറുകിൽ വൈദേഹി തളർന്നു. …അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിർവചനീയമായ ഒരു അസ്വസ്ഥത ഉടലെടുത്തു. ….സ്വയം ഉരുകുന്നതുപോലെ…
പുളിമൂട് സ്റ്റോപ്പിൽ വൈദേഹി ഇറങ്ങി. …വലിയ ഇരമ്പലോടെ ബസ് വീണ്ടും മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. …വൈദേഹി എഴുന്നേറ്റതുമുതൽ അഭിക്ക് തലയിൽ നേർത്ത വേദന അനുഭവപ്പെട്ടു. …വല്ലാത്തൊരു ചൂടും …
.
.
.
.
കുളിച്ച് സുന്ദരിയായി പട്ടുപ്പാവാടയണിഞ്ഞ്, ഭ്രാന്തിയായ രുക്മിണിമുത്തശ്ശിയുടെ മടിയിൽ തലവച്ച് കിടക്കുകയായിരുന്നു വൈദേഹി…അവളുടെ മുഖത്ത് നേർത്ത ചുവപ്പും കണ്ണുകളിൽ തിളക്കവും സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. …
“ആരെയോർത്ത് കിടക്കുവാ ചുന്ദരിപെണ്ണ്. ..”
“ആരെയും ഓർത്തില്ലല്ലോ ”
“മുത്തശ്ശിയോടാ നിന്റെ നുണ. …ആ ചെറുക്കൻ അല്ലെ ഇവിടെ. …”
മുത്തശ്ശി അവളുടെ ഇടനെഞ്ചിൽ തൊട്ടുകാണിച്ചു. ….വൈദുവിന്റെ മുഖത്ത് വീണ്ടും നാണം വിരിഞ്ഞു. …അവൾ അവരുടെ മടിയിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി. ..
“നാണം വന്നല്ലോ നാണം വന്നല്ലോ. ..”
“മുത്തശ്ശിക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി. …”
“മുത്തശ്ശിക്ക് എല്ലാം അറിയാല്ലോ. ..”
“ഓഹ് പുളു. …”
“സത്യാ. ..”
മുത്തശ്ശി വാത്സല്യത്തോടെ അവളുടെ വളർന്നുപന്തലിച്ച മുടിയിഴകളിൽ തലോടി. ..
“എങ്കിൽ മുത്തശ്ശി പറ. …അഭി ഇപ്പൊ എന്ത് ചെയ്യുവാ. …”
“അഭി ഇപ്പൊ ”
രുക്മിണി മുകളിലേക്ക് നോക്കി ആലോചിക്കുന്നതുപോലെ അഭിനയിച്ചു….അവരുടെ ഉത്തരമെന്തെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംഷയിൽ വൈദേഹി തിരിഞ്ഞ് അവരുടെ വാർദ്ധക്യത്തിന്റെ ചുളിവുകൾ വീണ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കിടന്നു. …
“അഭി ഇപ്പൊ. …അവനിപ്പോ ജ്വലിക്കുകയാണ്. …”
“ജ്വലിക്കെ. …എന്നുവച്ചാൽ. ..”
“സൂര്യനെപ്പോലെ. ….”
“സൂര്യന് നല്ല ചൂടല്ലേ. …”
“അവനും ചൂടാ. …ചുറ്റുമുള്ളതിനെ ഭസ്മം ആക്കാൻ തക്ക ശേഷിയുള്ള ചൂട്. …”
“മുത്തശ്ശി എന്താ പറയണേ. …അങ്ങനെ ചൂടുള്ള ആളെ എങ്ങനെയാ സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റണെ. …പൊള്ളില്ലേ. …”
“ഇല്ലല്ലോ. ..” രുക്മിണി അവളുടെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പിലൊന്ന് തട്ടി. …“നിനക്ക് പൊള്ളില്ല. ..”
“അതെന്താ . ..എനിക്ക് പൊള്ളാത്തെ 🤔”
“അവൻ ആദിത്യനും(sun) നീ ഇന്ദുവും (moon ) ആയതുകൊണ്ട് പൊള്ളില്ല. ..അവന്റെ താപം ആവാഹിക്കേണ്ടത് അല്ലെ നിന്റെ കർമം. ..”
“ആവാഹിക്കാനോ. …അതെങ്ങനെയാ ആവാഹിക്കുന്നെ. …”
“അതോ. …”
മുത്തശ്ശി താഴ്ന്ന് അവളുടെ കാതോരം ചുണ്ടുകൾ ഉരസി. …“സംഭോഗത്തിലൂടെ ”
“അയ്യേ. …ഈ മുത്തശ്ശിക്ക് ശരിക്കും വട്ടാ. ..”
.
.
.
.
.
.
അന്നത്തെ ഡാൻസ് ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് വീടെത്തി ഉള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോ നന്ദന ഹാളിൽ ഇരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത് കണ്ടു. …അവളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൻ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് ബാത്‌റൂമിൽ കയറി വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ചുകളഞ്ഞു, ഷവർ ഓൺ ചെയ്ത് അതിന്റെ കീഴിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും ശരീരം ചുട്ട് പഴുക്കുകയായിരുന്നു. …ശരീരത്തിൽ വെള്ളം വീഴ്ന്ന് നേർത്ത നീരാവി ഉയരുന്നത് അഭി സ്വയം കണ്ണാലെ കണ്ടു. …
അഭി വന്നതിന് തൊട്ടുപുറകെ ഭക്ഷണം മതിയാക്കി മുറിയിലേക്ക് വന്നതായിരുന്നു നന്ദന. …മുറി അടച്ചുപൂട്ടി, നിലത്ത് വിരിച്ചിരുന്ന പായയിൽ അവൾ അവനെ കാത്തെന്നപോലെ ഇരുന്നു. …സമയം ഒത്തിരി കടന്നുപോയി. …ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് വെള്ളം വീഴുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കാം പക്ഷെ അവനെന്ത്യേ. …നന്ദനക്ക് നേർത്ത ഭയം തോന്നി. …കൈഞരമ്പ് മുറിച്ച് തളർന്നുകിടക്കുന്ന അഭിയുടെ രൂപം അവളുടെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു. …
“അഭി. ..”
നന്ദന പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റ് ചെന്ന് ബാത്‌റൂമിന്റെ വാതിൽ തട്ടി. …അവൾക്ക് മുന്നിൽ അത് തുറന്നു വന്നു. …പൂർണ നഗ്നനായി ഷവറിന്റെ കീഴിൽ നിൽക്കുന്ന അഭിമന്യു. …അവൾ പിടഞ്ഞുപോയി. …ഇന്നുവരെ താൻ കണ്ടിട്ടില്ലാത്തൊരു അഭിമന്യു. ….അവന്റെ ശരീരം ഒറ്റ ദിവസംകൊണ്ട് വല്ലാതെ മാറിയിരുന്നു. ..വിവസ്ത്രനായി മുന്നിൽ നിന്നതുകൊണ്ട് അവളത് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ..ഉറച്ച് വേറിട്ട് നിൽക്കുന്ന പേശികൾ. ….കണ്ണുകൾ ഉദരത്തിലെ പേശികളിലൂടെ താഴേക്ക് നീങ്ങി. ….തന്റെ നേരെ ഉദ്ധരിച്ചുനിൽക്കുന്ന അവന്റെ ലിംഗം. …
അഭി. …
അവൾ വിളറിയ ശബ്ദത്തോടെ വിളിച്ചുപോയി. …അടുത്ത നിമിഷം. …ഒരൊറ്റ നിമിഷത്തിൽ . ….അഭിമന്യു പാഞ്ഞ് വന്ന് നന്ദനയെ വലിച്ച് നിലത്തേക്ക് ഇട്ടു. ….അവൾ വേദനയോടെ പിടഞ്ഞു. …ഈ കരുത്ത് തന്റെ അനിയന്റെ അല്ല. …
ഒരു അസുരന്റേതുപോലെ വല്ലാത്തൊരു ഭാവം ആയിരുന്നു അവന്റെ മുഖത്ത്. …കണ്ണുകൾ ചുവന്ന് അതിലെന്തും ചുട്ടെരിക്കാൻ ശേഷിയുള്ള അഗ്നി എരിഞ്ഞു. …നന്ദന ഭയന്നുപോയി. ..അവൻ അവളുടെ രണ്ട് ഷോൾഡറിലും പിടിച്ചമർത്തി നനഞ്ഞ നിലത്തേക്ക് ചേർത്തു . ….മുഖത്തേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു . …ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കാൻ കഴിയാതെ നന്ദന കണ്ണുകൾ മൂടി അവന്റെ കൈക്കരുത്തിൽ പിടഞ്ഞു….
>
>
“അഭി. ….എന്തൊക്കെയാ കാട്ടുന്നെ നീ. ..”
വൈദേഹിയുടെ ഉറച്ച ശബ്ദം കേട്ട് അഭിമന്യു തല ഉയർത്തി. …കൈകെട്ടി ദേഷ്യം നിറഞ്ഞ മുഖത്തോടെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണവൾ. …ഒരു കുഞ്ഞ് പാവാടയും ടീഷർട്ടും അണിഞ്ഞിരുന്ന വൈദേഹി അവനുനേരെ ക്ഷണമെന്നപോലെ തന്റെ കൈകൾ നിവർത്തി. …
“ഇതിനൊക്കെ ഞാനില്ലേ അഭി. …ചേച്ചിയെ വിട്ടേക്ക്. …”
അവളുടെ ചിരി. …ആരും മയങ്ങുന്ന കണ്ണുകൾ, ഉയർന്നുതാഴുന്ന മാറിടങ്ങൾ. …
>
>
>
അഭിമന്യുവിന്റെ മുഖം നന്ദനയുടെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നു. …അവൾക്ക് ശരീരത്തിൽ ഒരു തരിപ്പ് തോന്നി, ഒരുതരം മരവിപ്പ്. …തന്റെ അനിയൻ തന്നെ
നന്ദന കണ്ണുകൾ തുറന്ന് തന്റെ നെഞ്ചിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടക്കുന്ന അഭിയെ നോക്കി….നേർത്ത ശ്വാസോച്വാസം. …അവൻ ഉറങ്ങിയോ. …അവളുടെ കണ്ണുകൾ സംശയത്തോടെ കുറുകി. ..നന്ദന അവനെ തള്ളിമാറ്റി നിലത്തേക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു. … വെറും തറയിൽ നഗ്നനായി മലർന്നു കിടക്കുന്ന അഭിമന്യുവിനെ നോക്കി അവൾ നന്നേ കിതച്ചു….അവന്റെ ഉദ്ധരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ലിംഗം പതിയെ താഴുന്നത് നന്ദന കണ്ടു
ആരായിരുന്നു അത്. …തന്നെ കടിച്ചുകീറാൻ കൊതിച്ച ആ മുഖം ആരുടെ ആയിരുന്നു. …അതൊരിക്കലും തന്റെ അഭി അല്ല, മാറ്റാരോ,. …ഒരു ദുസ്വപ്നം പോലെ അവളെല്ലാം മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു
കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ അഭി ബാത്‌റൂമിൽ നിലത്ത് കിടക്കുകയായിരുന്നു. ….തലക്കകത്ത് എന്തോ ഭാരംപോലെ. ..അവൻ നെറ്റിയിൽ കൈയൂന്നി മുറിയിലേക്ക് വന്ന് വാർഡ്രോബ് തുറന്ന് ഒരു ട്രാക്ക് പാന്റും ബനിയനും ധരിച്ചു. …പായയിൽ നിവർന്ന് കിടക്കുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ വൈദേഹിയുടെ രൂപം നിറഞ്ഞു. …താൻ കണ്ട സ്വപ്നം. …ഛീ. …അതോർക്കെ അഭിയുടെ മുഖം നാണത്തോടെ ചുമന്നു. ….
.
.
.
പിറ്റേന്ന്
അന്ന് ഹോളിഡേ ആയിരുന്നു. …അച്ഛനും മക്കളും തീൻമേശക്ക് മുന്നിൽ ഇരുന്നപ്പോ ലക്ഷ്മി കൈയിൽ ഇഡലി നിറച്ചൊരു കാസ്ട്രോളുമായി വന്നു. …നന്ദനയുടെ കണ്ണുകൾ അഭിയിൽ ആയിരുന്നു. ….അവന്റെ ഭാവം, നടപ്പ് എല്ലാം മാറിയതുപോലെ. ..തികച്ചും മറ്റൊരാളായി മാറുകയാണ് അവൻ. ….അച്ഛനേക്കാളും അമ്മയെക്കാളും അഭിയെ നന്ദന അറിഞ്ഞിരുന്നു. …അവന്റെ ചെറിയ മാറ്റങ്ങൾ പോലും അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു
“അഭി. …നിന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ ടീച്ചർ വിളിച്ചിരുന്നു. ….ഇന്നെന്തോ കൗൺസിലിംഗ് ക്ലാസ്സ്‌ ഉണ്ട് നിർബന്ധം ആയിട്ടും ചെല്ലണമെന്ന് . …ടീച്ചർ നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ. …എന്നിട്ട് നീ എന്താ ഞങ്ങളോട് പറയാതിരുന്നത്. ..”
പ്ലേറ്റുകളിലേക്ക് ഭക്ഷണം വിളമ്പുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചതും അഭിമന്യുവിന്റെ മുഖം ഇരുണ്ടു
“ഞാൻ പറയാൻ വിട്ടു. ..”
അവൻ താല്പര്യം ഇല്ലാത്തതുപോലെ സംസാരിച്ചു. …എല്ലാം കേട്ടിരുന്ന നന്ദന ഞെട്ടി. ..പെരുവിരൽ മുതൽ ഉചിവരെ അവൾ വിറച്ചു. …ക്ലാസ്സ്‌ ടീച്ചർ രേണുക. …രേണുക. …
“അവനെന്തിനാ പോണേ. ..അതിന്റെ ആവശ്യമൊന്നും ഇല്ല”. …നന്ദന ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. …
“ക്ലാസ്സ്‌ അല്ലെ. …വേറൊന്നും അല്ലല്ലോ ”
അഭി നന്ദനയെ നോക്കി കടുത്ത സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. ..തന്റെ കാര്യങ്ങളിൽ ഇടപെടരുത് എന്നൊരു താക്കീത് കൂടെ അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. …അവന്റെ ശബ്ദത്തിന്റെ മൂർച്ച കണ്ട് വിശ്വനാഥനും ലക്ഷ്മിയും പരസ്പരം നോക്കി
.
.
അഭിമന്യുവിന്റെ മനസ്സ് ശൂന്യമായിരുന്നു. ..കൈയിൽ കിട്ടിയ വസ്ത്രങ്ങൾ അണിഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞതും പിന്നിൽ ദേഷ്യത്തോടെ നിൽക്കുന്ന ന്ദനയെ കണ്ടു. …
“അഭി. …നീ ഇന്ന് എവിടെക്കാ പോകുന്നെ. …“
”സ്കൂളിലേക്ക്. ..“
”നുണ. …“
”സത്യം. ..“
”എന്നോട് കള്ളം പറയാറായോ നീ. …“
നന്ദന ദേഷ്യത്തോടെ അവന്റെ ഷോൾഡറിൽ പിടിച്ച് കുടഞ്ഞു. …അഭി അധരങ്ങൾ ചലിച്ചില്ല പകരം കണ്ണുകൾ അവൾക്കുനേരെ ഉയർന്നു. …അവളുടെ കൈ അയഞ്ഞു. …അവനെന്നെ കൊല്ലുമായിരുന്നോ? …
ബാഗുമായി പുറത്തേക്ക് പോകുന്ന അഭിമന്യുവിനെ നോക്കി നന്ദന മരവിച്ച ശരീരവുമായി നിന്നു…ഇവനെന്തൊക്കെയാ ചെയ്യുന്നേ. …അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് പിന്നെയും അവരുടെ അടുത്തേക്ക്
പറഞ്ഞതുപോലെ അന്ന് അവനെ കൊണ്ടുപോകാൻ രേണുക എത്തി….ഒന്നര മണിക്കൂർ നീണ്ട യാത്രക്കൊടുവിൽ അഭിമന്യു ഒരു വലിയ രണ്ടുന്നില വീടിന്റെ ഗേറ്റിന് മുന്നിൽ എത്തപ്പെട്ടു…..
“ചെല്ല്….”
ഗേറ്റ് തുറന്ന് അവനെ ഉള്ളിലേക്ക് തള്ളി വിട്ടുകൊണ്ട് രേണുക പറഞ്ഞു. ..ഒരുവേള അഭിമന്യു അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. …ആട്ടിൻ തോൽ അണിഞ്ഞ ആ ചെന്നായയുടെ ചിരി അവൻ മനസ്സിൽ പതിപ്പിച്ചു
time – 9:30 AM
തുറന്നിട്ട ഉമ്മറ വാതിലിനു മുന്നിൽ അവനെയും കാത്തെന്നപോലെ ഒരു സ്ത്രീ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. …ദാവണി അണിഞ്ഞ് മുടിയിൽ മുല്ലപ്പൂ ചൂടി ഒരു നാടൻ പെൺകുട്ടിയെ വരച്ചുവച്ചതുപോലെയൊരു രൂപം. …ഡോക്ടർ ക്രിസ്റ്റീന ജോസഫ്‌
“അഭിമന്യു അല്ലെ. …”
അവളുടെ കണ്ണുകൾ അഭിയുടെ ശരീരത്തിൽ അരിച്ചുകയറി. …perfect. ….perfect ….perfect prey(ഇര)
സാഡിസ്റ്റ് എന്നുവേണമെങ്കിൽ ക്രിസ്റ്റീന ജോസഫിനെ വിശേഷിപ്പിക്കാം. …ഒരു കംപ്ലീറ്റ് സൈക്കോ….ക്രൂരമായി മറ്റൊരാളിലേക്ക് വേദന കുത്തിവച്ച് അവരുടെ വേദന കണ്ട് ഉള്ളിൽ ആനന്ദിക്കുന്ന ഒരുവൾ
Time – 10:00 AM
കാൻസർ പോലെ അവൾ അവന്റെ ശരീരം കാർന്നു നിന്നു…ഓരോ അണുവിലും ഭ്രാന്തമായി വേദന കുത്തിവച്ചു. ….ഒരു മനുഷ്യന് എങ്ങനെ മറ്റൊരു മനുഷ്യന്റെ വേദനകണ്ട് ഇത്രയും സന്തോഷിക്കാൻ കഴിയും? ?
“ആആആ. ….ആആആ. ….പ്ലീസ്. …മതി. …”
അടിവയറ്റിൽ കടുപ്പിച്ചിരുന്ന പീരിയഡ് ക്രാമ്പ് സ്റ്റിമുലേറ്ററിന്റെ തീവ്രത സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ അഭിമന്യു അലറി വിളിച്ചു. …വേദന നിയന്ത്രിക്കുന്ന റെഗുലേറ്റർ കൈയിൽ പിടിച്ച് ക്രിസ്റ്റീന ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. ..
“come on അഭിമന്യു. …ഇനിയും ഉച്ചത്തിൽ വിളിക്ക്. …ഈ മുറിക്ക് അകത്ത് നിന്റെ ശബ്ദം തടവിലാകട്ടെ.”
അവൾ റെഗുലേറ്ററിൽ മാക്സിമം സ്പീഡ് ആക്കി ഉറക്കെ പറഞ്ഞു. …
അഭിമന്യുവിന്റെ ഇരുകൈകാലുകളും കട്ടിലിന്റെ ഓരോ കാലുകളിലായി ബന്ധിച്ചിരുന്നു. …ബെഡിൽ പൂർണനഗ്നനായി കിടന്ന് അവൻ പിടഞ്ഞു. ….അടിവയറ്റിലെ സ്റ്റിമുലേറ്ററിൽ നിന്ന് വരുന്ന ചെറിയ ഇലക്ട്രിക് കാണികകൾ ശരീരത്തിലെ ഓരോ നെർവ്സിലും എത്തി. ..ഓരോ പേശികളെയും ചുരുക്കി
“അമ്മാഹ്ഹ്. …അമ്മാഹ്ഹ്. …”
അവൻ നെഞ്ച് ഉയർത്തി വില്ലുപോലെ വളച്ച് വേദന സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ അലറി വിളിച്ചു…..കണ്ണുകളിൽനിന്ന് നീർതുള്ളികൾ ധാരെയായി ഒഴുകി. …
Time – 12:30 PM
ബോധം മറഞ്ഞുവീണ അഭിമന്യുവിനോട് ചേർന്ന് ക്രിസ്റ്റിന കിടന്നു. ..അവൾ അവന്റെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് കൊതിയോടെ നോക്കി. …ബ്രൗൺ നിറത്തിൽ വാടിയ ചേമ്പിൻ ദണ്ടുപോലെ കുഴഞ്ഞുകിടക്കുന്ന അഭിയുടെ ലിംഗം കൈയിൽ എടുത്തു. ..
“മ്മ്ഹ്ഹ്. …”
അവനൊന്ന് മുരണ്ടു. …കെട്ടിവച്ചിരുന്ന കൈകളും കാലുകളും കയറിൽ ഉരസി ചുവന്ന് രക്തം പൊടിഞ്ഞുതുടങ്ങിയിരുന്നു. …ക്രിസ്റ്റീന തന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചിരുന്ന അവന്റെ ലിംഗത്തിന്റെ തൊക്ക് നീക്കി ആഗ്രഭാഗം നഗ്നമാക്കി. …അടിവയറ്റിൽ ഒട്ടിച്ചിരുന്ന ക്രാമ്പ് സ്റ്റിമുലേറ്ററിന്റെ നാല് ടെന്സിൽ(tens) ഒരെണ്ണം പറിച്ചെടുത്ത് അവന്റെ ലിംഗത്തിന്റെ ആഗ്രഭാഗത്ത് ഒട്ടിച്ചു. …രണ്ടെണ്ണം ഊരി നെഞ്ചിൽ ഓരോ മുലക്കണ്ണുകളിലും ഓരോന്നുവീതം ഒട്ടിച്ചു. …അവന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് കയറി അമർന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് അവൾ റെഗുലേറ്റർ ഓൺ ചെയ്തു
Time :3:45
അഭിമന്യു അലറി വിളിച്ചുകൊണ്ട് ഉയർന്നുപൊങ്ങി. …ദണ്ഡനത്തിന്റെ തീവത്ര സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ തല ഇടം വലം വെട്ടിച്ചു. … ക്രിസ്റ്റീന പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും ടോർചിന്റെ രൂപ സാദൃശ്യത്തിലുള്ള ആ സ്റ്റൺ ഗൺ (stun gun ) അവന്റെ ലിംഗത്തിലേക്ക് ചേർത്ത് വച്ചു. …
“വേണ്ടാ. …ആഹ്. ..ആആ വേണ്ടാ. ..”
അഭിമന്യു ഉച്ചത്തിൽ കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു. …come on അഭിമന്യു. …ഇനിയും ഇനിയും ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിക്ക്. ..എന്നെ ഇനിയും എന്റർടൈൻ ചെയ്യിക്ക് അഭിമന്യു
>
>
>
“അഭിമന്യു. …“
”മ്മ്ഹ്….“
അവൻ കണ്ണ് തുറന്ന് മുന്നിലെ കൂരിരുട്ടിലേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കി …അത് തന്നെ ഉള്ളിലേക്ക് ആവാഹിക്കുകയാണ്
“ഞാൻ നിന്റെ മോചനത്തിന്റെ സത്യമായ സിദ്ധാന്തമാണ് അഭിമന്യു. …നീ ഈ ഇരുട്ടുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. …ഈ അന്ധകാരം തന്നെയാണ് നിന്റെ വേദനകളിൽ നിന്നുള്ള മോചനം, അതേ അന്ധകാരം തന്നെയാണ് ഞാൻ. …ഞാൻ തന്നെയാണ് നീ. …”
മുന്നിൽ കാണുന്ന ഇരുട്ടിലേക്ക് അഭിമന്യു തന്റെ വലതു കരം നീട്ടി. ..
“വേണ്ടുവോളം അനുഭവിച്ചു. …ഒക്കെ അവസാനിപ്പിക്കാം…no more pain. ..no more fear ”
അവൻ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു. …അനന്തമായ അന്ധകാരത്തിലേക്ക്. …മഹത്തരമായ വിമോചനത്തിലേക്ക്. ….this is it. …this. ..this is my greatest salvation
.
.
.
ഈസമയം തന്റെ മുറിയുടെ ജനലോരം, പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്ന വൈദേഹി ഒന്ന് വിറച്ചു. …അവൾ ഭയത്തോടെ കറുപ്പ് പടരുന്ന ആകാശത്തിലേക്ക് നോക്കി
“അഭി okay അല്ലെ നീ. …”
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. …അഭിമന്യുവിന്റെ രൂപം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു. …എന്താ തന്റെ ഉള്ളിലിങ്ങനെ ആധി നിറയുന്നത്. …അവനൊരു കുഴപ്പവും വരുത്തല്ലേ കൃഷ്ണാ
.
.
.
.
ശക്തമായ മഴ ഭൂമിയിലേക്ക് പതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. …വിശ്വനാഥനും ലക്ഷ്മിയുംകൂടെ പുറത്തെവിടെയോ പോയതാണ് ഇതുവരെയും വന്നിട്ടില്ല. …മഴയുടെ ശബ്ദം ശ്രവിച്ചുകൊണ്ട് നന്ദന സിറ്റൗട്ടിൽ കസേരയിൽ ഇരുന്നു
ഗേറ്റ് തുറന്ന് മഴയിലൂടെ അഭി നടന്നുവരുന്നത് അവൾ കണ്ടു. ….നനഞ്ഞുകുതിർന്ന വസ്ത്രങ്ങളുമായി വന്ന അവൻ നന്ദനയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു….ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകൾ ഉടക്കി
“ഇന്നലെ. …പറ്റിപ്പോയി. …ക്ഷമിക്കണം. …”
ആ വാക്കുകൾ നന്ദന ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല
“ഇന്നലെ. ….അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ആയിരുന്നോ അഭി. …”
“എല്ലാം അറിഞ്ഞുകൊണ്ടായിരുന്നു. ….”
അവൻ നന്ദനയുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ദൃഷ്ടി നീക്കിയില്ല….അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. …നുണയാണ് ഒക്കെ. …ഈ ഉള്ളിൽ എന്താ അഭി. …എന്നോട് പറഞ്ഞൂടെ നിനക്ക്
അവൾ അവനെ വലിച്ച് തന്നിലേക്ക് അടക്കിപിടിച്ചു
“ഒന്നുല്ല ചെക്കാ. …ചേച്ചിയോടല്ലേ. …സാരമില്ല . …”
അവൾ വിതുമ്പി. …
“ഒക്കെ എന്നോട് തുറന്നുപറഞ്ഞൂടെ നിനക്ക്. …എന്താടാ നിനക്ക് പറ്റുന്നത് ”
“എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല. …”
അഭിയുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു. ..
“മതി. ..നനഞ്ഞ് നിക്കുവാ. …തുടച്ചിട്ടാവാം ബാക്കി സംസാരം. …പനി പിടിക്കും. …”
നന്ദന അവനെ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. …അവൾ നിർബന്ധിച്ച് അവന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ മാറ്റി ഒരു ടവൽ ഉടുപ്പിച്ചു. ….ദേഹത്ത് മുഴുവൻ തെളിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ഒരുതരം ചുവന്ന പാടുകൾ കണ്ട് നന്ദനയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു
“എന്താടാ ഇതൊക്കെ. …”
“അറിയില്ല. ..”
“അറിയില്ലേ. ….”
അവളുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നു. … തളർച്ചയോടെ ബെഡിലേക്ക് നിവർന്ന് കിടന്ന അഭിമന്യു നന്ദനയെ നോക്കി
“ചേച്ചി. …പൊക്കോ. …വാതിൽ അടച്ചേക്ക്. …”
അവൾ മുറിയുടെ വാതിൽ അടച്ച് അവന്റെ അരികിൽ കിടന്നു …അവനെ തന്റെ മാറോട് അടക്കി പിടിച്ചു. ..
“ചേച്ചി ഇനിയൊരിക്കലും നിന്നെ തനിച്ചാക്കില്ല അഭി. …”
നന്ദന അഭിയെ നോക്കുമ്പൊ അവൻ ഉറങ്ങിയിരുന്നു. ..അവൾ അവന്റെ ദേഹത്ത് കാണുന്ന ചുവന്ന പാടുകളിൽ തൊട്ടുനോക്കി. …എന്തോ ഒട്ടിച്ചുവച്ച് പറിച്ചെടുത്ത പാടുകൾ. …
എവിടെക്കാ അഭി നീയിന്ന് പോയത്? …സ്കൂളിൽ ഞാൻ ചെന്നിരുന്നു. …അവിടെ നിന്നെ കാണാതെ വന്നപ്പോ തിരിഞ്ഞു നീ പറഞ്ഞത് നുണയാണെന്ന്. …എന്നോട് പറയാൻ പറ്റില്ലേ നിനക്ക്. …അത്രക്കും ചേച്ചി അകന്നുപോയോ
ഉറങ്ങുന്ന അഭിയെ അവൾ മനോവിഷമത്തോടെ നോക്കി. …
തുടരും. …