കഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തിൽ കമ്പിയില്ല എന്ന് പരാതി കേട്ടിരുന്നു, എന്തായാലും ഈ ഭാഗത്തിൽ ചെറുതായെങ്കിലും കമ്പി ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്…
വായിച്ചിട്ട് ഒന്ന് ചുമപ്പിച്ചേക്കണേ ഒപ്പം അഭിപ്രായങ്ങളും…. ❤️
ഭാഗം 04
രാജേന്ദ്രൻ തന്റെ കാബിനിലിരിക്കുമ്പോഴാണ് ശില്പ അവിടേക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ കയറി വന്നത്,
ശില്പയെക്കണ്ട് അയാളൊന്ന് ചിരിച്ചു,
“എന്തായി കാര്യങ്ങൾ, എനിക്ക് കളത്തിലിറങ്ങാറായോ…??”
അയാൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു,
“മ്… ആയി… ഇന്ന് ചെലപ്പോ വിളിക്കും അവിടുന്ന്… കല്യാണലോചനേമായി…”
ശില്പ പറഞ്ഞു
അയാളുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
“നീയെന്റെ മോളാടി… ഇത്രേം വലിയ ഒരു സൗഭാഗ്യം കിട്ടിയാൽ അത് സ്വന്തമാക്കാൻ നിനക്കറിയാം…”
അയാൾ സന്തോഷംകൊണ്ട് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു
അവൾ ചിരിച്ചിട്ട് വേദനയോടെ കവിളിൽ കൈചേർത്തു
“വേദനയുണ്ടോ മോളേ… ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോണോ…?”
അയാൾ വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു
“വേണ്ടച്ഛാ… ഈ വേദന ഞാൻ സഹിച്ചോളാം… എന്നാലും എന്തടിയാ അച്ഛൻ അടിച്ചത്, തല കറങ്ങിപ്പോയി,”
അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“സാരല്ല… ഒരു നല്ലകാര്യത്തിന് വേണ്ടിയല്ലേ…”
അയാൾ പറഞ്ഞു
••❀••
നന്ദൻ ഉച്ചയോടെയാണ് തിരികെയെത്തിയത്, ചെല്ലുമ്പോൾ സാബു ഊണ് കഴിക്കാൻ എത്തിയിരുന്നു, നന്ദൻ വേഷം മാറി ഡൈനിംഗ് ടേബിളിൽ എത്തി, നന്ദൻ രണ്ടുപേരെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു
“എന്താ… നന്ദൂട്ടാ ഒരു ചിരിയൊക്കെ…??”
സാബു ചോദിച്ചു
“അത്… അച്ഛാ… ഞാൻ…”
“ഹാ… പറഞ്ഞോ നന്ദൂട്ടാ…”
നന്ദൻ രണ്ടുപേരോടും ശില്പയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞു,
രണ്ടുപേരും കുറച്ചുനേരം നിശബ്ദമായിരുന്നു,
“അത്, മോനേ, നിന്റമ്മ നിനക്ക് വൃന്ദയെക്കാളും ഭംഗിയുള്ള പെണ്ണിനേം തപ്പി നടക്കുവാ… അതിനിടെല് ശില്പ…”
സാബു ഇടക്ക് നിർത്തി
“അതത്ര എളുപ്പാണെന്ന് അച്ഛന് തോന്നുന്നുണ്ടോ, വൃന്ദേക്കാളും ഭംഗിയുള്ള ഒരു കുട്ടിയെ കണ്ട് പിടിച്ചു വരുമ്പോ എന്റെ മൂക്കി പല്ല് വരും… എനിക്കിപ്പോ അങ്ങനൊരു ആഗ്രഹോമില്ല…”
നന്ദൻ പറഞ്ഞു
“സാബുവേട്ടാ… ഇതിപ്പോ നമ്മടെ ഇഷ്ടമല്ലല്ലോ, അവന്റിഷ്ടമല്ലേ പ്രധാനം, അവനതാണിഷ്ടോങ്കി അത് നടക്കട്ടെ എന്നാ എനിക്ക്…”
ശ്യാമ നന്ദന്റെ പ്ലേറ്റിൽ ചോറ് വിളമ്പിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“മ്…”
സാബു മൂളിക്കൊണ്ട് ഭക്ഷണം കഴിച്ചെഴുന്നേറ്റു
••❀••
സാബുവിന്റെ കാൾ കണ്ട് രാജേന്ദ്രൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു, അയാൾ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു
“ഹെലോ…”
“രാജേട്ടാ… ഞാൻ സാബുവാണ്…”
“എന്താ സാബു…??”
“അത്… രാജേട്ടാ, ദേവടോമായി ഒരാലോചന ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ… അത് നടന്നില്ല, പക്ഷേ ഞങ്ങൾക്ക് ദേവടോമായി ഒരു ബന്ധത്തിന് താത്പര്യമുണ്ട്,”
“സാബു എന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നത്…???”
“അത്… ഞാൻ പറഞ്ഞു വരുന്നത് നന്ദന്റേം ശിൽപെടേം കാര്യമായിരുന്നു, നിങ്ങക്ക് ഇഷ്ടക്കുറവൊന്നുമില്ലെങ്കിൽ അതൊന്നാലോചിച്ചൂടെ…??”
സാബു മടിച്ചു മടിച്ചു ചോദിച്ചു.
“അത് സാബു… ശില്പയുടെ ഇഷ്ടം നോക്കാതെ…എങ്ങനാ…??”
“അതോർത്തു രാജേട്ടൻ പേടിക്കണ്ട… കുട്ടികൾക്ക് തമ്മിൽ ഇഷ്ടക്കൊറവൊന്നൂല്ല…”
“എനിക്കിഷ്ടക്കുറവുണ്ടായിട്ടല്ല എന്നാലും ഞാനവളോട് ചോദിച്ചിട്ട് വിളിച്ചു പറയാം, അത് പോരെ…”
“മതി… ധാരാളം… രാജേട്ടൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞാമതി…”
“അപ്പൊ അങ്ങനാവട്ടെ…”
രാജേന്ദ്രൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് മുന്നിലിരിക്കുന്ന ശില്പയെ നോക്കി, എന്നിട്ട് രണ്ടുപേരും ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു,
“ഇപ്പൊ എങ്ങനെ… വള്ളം ഞാൻ കരയ്ക്കടുപ്പിച്ചില്ലേ…?”
ശില്പ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു
“എന്നാലും മോളേ ഇത്രപെട്ടെന്ന്…? സമ്മതിച്ചു നിന്നേ”
“അതാണ് ശില്പ… അവന്റൊരു വൃന്ദ…”
അവളൊരു നിമിഷം നിർത്തി പല്ലുകടിച്ചു
“ആരാധനയായിരുന്നു… സ്നേഹമായിരുന്നു… പ്രേമമായിരുന്നു… എനിക്കവനോട്… പക്ഷേ അവന് പ്രേമം അവളോട്… അതറിഞ്ഞ അന്ന് തുടങ്ങിയതാ എനിക്ക് അവനോട് പക, പിന്നീട് വാശിയായിരുന്നു…”
അവൾ പല്ല് ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“നന്ദൻ വെറും പൊട്ടനാ, ആരെന്ത് പറഞ്ഞാലും വെള്ളംതൊടാതെ വിഴുങ്ങുന്ന പാവം… അവനെ കുഴീല് വീഴ്ത്താൻ എനിക്ക് ഇത്ര സമയം മതി…”
ശില്പ ചൂണ്ടു വിരലും തള്ള വിരലും ഉയർത്തി പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ മോളേ, കാര്യം കഴിഞ്ഞാ അച്ഛന്റെ കാര്യം മറക്കോ…??”
രാജേന്ദ്രൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു,
“ഞാനച്ഛന്റെ മോളല്ലേ… ഈ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാ ശ്രീനന്ദനം എന്റെ കാൽകീഴിൽ ഞാൻ കൊണ്ടോരും… പിന്നെ ഞാൻ റാണിയാ റാണി…”
“അച്ഛൻ സ്വപ്നം കണ്ട് പോയി ശ്രീനന്ദനം… അതിപ്പോ എന്റെ സ്വപ്നമാണ്…”
“അച്ഛന്റെ സ്വപ്നം ഈ ഞാൻ നടത്തിത്തരും, ഇത് എന്റെ വാക്കാണ്…”
ശില്പ സത്യം ചെയ്തുപറഞ്ഞു
രാജേന്ദ്രൻ സന്തോഷത്തോടെ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു
••❀••
പിറ്റേന്ന് തന്നെ രാജേന്ദ്രൻ നന്ദനത്തു വിളിച്ചു കല്യാണത്തിന് സമ്മതമാണെന്നറിയിച്ചു, രണ്ടുപേർക്കും ഇഷ്ടമായ സ്ഥിതിക്ക് പെണ്ണുകാണൽ വേണ്ടെന്ന് വച്ചു, നന്ദന് ബാങ്ക് പോസ്റ്റിങ്ങ്‌ ഹൈദരാബാദിലായിരിക്കും എന്നത് കൊണ്ട് ഉടൻ വിവാഹനിശ്ചയം നടത്താൻ തീരുമാനമായി, കല്യാണം പ്രൊബേഷൻ കഴിഞ്ഞു മതിയെന്നും തീരുമാനിച്ചു,
വിവാഹ നിശ്ചയത്തിന്‍റെ തീയതി തീരുമാനിച്ചു അടുത്തയാഴ്ച, അത് കഴിഞ്ഞ് അടുത്തയാഴ്ച കാവിലെ ഉത്സവം തുടങ്ങും, കുടുംബത്തുള്ളവരെല്ലാം ഉത്സവത്തിനെത്തും അതുകൊണ്ടാണ് നിശ്ചയവും അതെ സമയത്ത് വച്ചത്,
വൃന്ദക്ക് പിടിപ്പത് പണിയുണ്ടായിരുന്നു വീട് മുഴുവൻ വൃത്തിയാക്കാൻ വൃന്ദയും ലതയും കൂടെ രണ്ട് പണിക്കാരും വല്ലാതെ പാടുപെട്ടു.
അതിനിടയിൽ കാവിലും കുറച്ചു പണികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, എല്ലാം കൊണ്ടും വൃന്ദ വല്ലാതെ തളർന്നു പോയിരുന്നു,
ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു,
ദേവടത്ത് ബന്ധുക്കളെല്ലാം ഓരോരുത്തരായി എത്തിതുടങ്ങി,
നാരായണക്കുറുപ്പിന് സഹോദരങ്ങൾ മൂന്ന് പേരാണ്,
അവർ മക്കളും മരുമക്കളും ചെറുമക്കളുമായി വിദേശങ്ങളിൽ മറ്റുമാണ് എല്ലാ വർഷവും ഉത്സവത്തിന് അവർ എല്ലാവരും ഒത്തുകൂടും.
ഇപ്രാവശ്യം ആദ്യം തറവാട്ടിലെത്തിയത് നാരായണക്കുറുപ്പിന്റെ അനുജൻ മാധവക്കുറുപ്പിന്റെ കുടുംബമാണ്, മാധവക്കുറുപ്പിന്റെ മരണശേഷം ദേവകി മകനോപ്പം വിദേശത്തേക്ക് പോയി, മക്കൾ സഞ്ജീവ് സീത എന്നിവർ, എല്ലാവരും വിദേശത്ത് സെറ്റിൽ ആണ്, സഞ്ജീവിന്റെ മകൻ ശ്രീജേഷ് മകൾ ശ്രേയ,
സീതയുടെ മക്കൾ കവിതയും കാവ്യയും,
എല്ലാരും ദേവടത്തിന്റെ മുറ്റത്തു വന്നിറങ്ങി,
അവരെക്കണ്ടതും നളിനിയും ശില്പയും പുറത്തേക്ക് വന്നു
“ഹായ്… ശിൽപേച്ചി…”
കവിത ഉറക്കെ വിളിച്ചു കൈകാണിച്ചു, ശ്രേയയും കാവ്യായും കവിതയും കൂടി അവളെ പോയി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു,
പിന്നീട് അവർ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു നിന്നു
“Where’s your enemy…?”
കാവ്യ ചോദിച്ചു
“ഇവിടുണ്ട്…”
ശില്പ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു …
“then where’s she…?”
അവിടേക്ക് വന്ന ശ്രീജേഷാണ് ചോദിച്ചത്…
അവന്റെ കണ്ണിലെ തിളക്കം കണ്ടതും കാവ്യ അവനെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി.
“Why are you staring …? I… just… asked, to my take the luggage inside…”
അവൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി കാവ്യയോട് പറഞ്ഞു.
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
“ഡീ… ഉണ്ണി…”
ശില്പ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു,
വൃന്ദ അവിടേക്ക് വന്നു,
“ഈ ബാഗും പെട്ടിയുമൊക്കെ എടുത്തകത്തു കൊണ്ടുവയ്ക്ക്…”
ശില്പ ആജ്ഞാപിച്ചു
കൂടെയുണ്ടായിരുന്നവർ അവളെനോക്കി പുച്ഛത്തോടെ ചിരിച്ചു, അപ്പോഴേക്കും ലതയും വൃന്ദയെ സഹായിക്കാനെത്തി,
ശ്രീജേഷിന്റെ കണ്ണുകൾ വൃന്ദയുടെ ദേഹത്തരിച്ചു നടന്നു ധാവണിക്കിടയിലൂടെ കാണുന്ന അവളുടെ വെളുത്ത വയറിൽ അവൻ നോക്കിനിൾക്കുന്നത് ലതയും നളിനിയും ശ്രദ്ധിച്ചു,
ലത അവന്റെ കാഴ്ച മറക്കാനെന്നവണ്ണം അവന്റെ മുന്നിൽ കേറി നിന്നു,
അപ്പോഴേക്കും നളിനി അവളെ വിളിച്ചു
“ഉണ്ണി… നീയത് താഴെ വച്ചിട്ട് ഇവർക്ക് കുടിക്കാനെന്തേലും കൊണ്ട് വാ…”
നളിനി പല്ല്കടിച്ചു ശ്രീജേഷിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു,
വൃന്ദ അകത്തേക്ക് നടന്നു,
“നളിനി… നീയിവളെ ഒഴുവാക്കിയില്ലേ…? അവസാനം നീ ദുഖിക്കും പറഞ്ഞില്ലന്നുവേണ്ട…”
ദേവകി അകത്തേക്ക് പോകുന്ന വൃന്ദയെ നോക്കി നളിനിയോട് പതിയെ പറഞ്ഞു
“എന്ത് ചെയ്യാനാ ചെറിയമ്മേ… അവളെന്റെ ചോരയായിപ്പോയില്ലേ…എന്റെ മീനാക്ഷീടെ മോള്… അപ്പോങ്ങനെ ഒഴുവാക്കാൻ പറ്റും… ഒഴുവാക്കുന്നത് കാണണം എന്നത്രയ്ക്ക് ആഗ്രഹോംങ്കി ചെറിയമ്മേട ബാങ്ക് ബാലൻസും പേരിലുള്ള സ്വത്തുക്കളും ഈ നിക്കുന്ന മക്കട പേരിലേക്ക് എഴുതികൊടുത്തുനോക്ക്, അതോടെ ചെറിയമ്മേ അവരോഴുവാക്കും…”
അവൾ ദേവകിക്കിട്ട് ഒന്ന് കൊട്ടി,
അത് കേട്ട് ദേവകിയൊന്ന് വിളറിയെങ്കിലും പിന്നൊന്നും പറഞ്ഞില്ല
നളിനിയുടെ മറുപടി ലതക്ക് വല്ലാതിഷ്ടപ്പെട്ടു അവളൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു…
ആ മറുപടി കേട്ട് സീതയുടെ ഭർത്താവ് ജയേഷിന് അറിയാതെ ചിരിപൊട്ടിപ്പോയി
അതിന് മറുപടിയായി സീതയുടെ കണ്ണുരുട്ടി നോട്ടം കണ്ട് അയാൾ ചിരി കടിച്ചമർത്തി
“അവളൊന്നൂടിയങ്ങ് ഗ്ലാമർ ആയല്ലോ ശിൽപേച്ചി…”
അകത്തേക്ക് കയറിപോകുന്ന വൃന്ദയെ നോക്കി കാവ്യ പറഞ്ഞു,
“ശരിയാ… പെണ്ണായ എനിക്ക് പോലും അവളെ നോക്കാതിരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല അപ്പൊ പിന്നെ പറയണോ…”
ശ്രീജേഷിനെ നോക്കി കവിത പറഞ്ഞു.
എല്ലാരും അകത്തേക്ക് കയറി
“ശിൽപേച്ചി…tell me about your dream boy…”
ശ്രേയ ശില്പയുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് പറഞ്ഞു,
“ഈ നന്ദൻ… ആ പഴയ നന്ദൻ തന്നല്ലേ…?”
കാവ്യ ചോദിച്ചു
“മ്… അതെ…”
ശില്പ അവളോട് പറഞ്ഞു.
“എങ്ങനെയായിരുന്നു നിങ്ങടെ ലവ് സ്റ്റോറി…”
“പറയാം കുറച്ചു കഴിയട്ടെ…”
അപ്പോഴേക്കും എല്ലാർക്കും കുടിക്കാൻ ചായയുമായി വൃന്ദ അവിടേക്ക് വന്നു, എല്ലാരും പുച്ഛത്തോടെ അവളെ നോക്കി,
ട്രെ ടീപോയിൽ വച്ചിട്ട് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി
അവളുടെ പിറകെ നളിനി അടുക്കളിയിലെത്തി
“ഉണ്ണി… നീ കൂടുതലായിട്ട് അവരുടെ മുന്നിലേക്ക് വരണ്ട… അവന്റൊരു നോട്ടോം… അതെങ്ങനാ തന്തേം തള്ളേം കണ്ടല്ലേ മക്കള് പഠിക്കൂ…”
അവസാനവാചകം ഒരത്മാഗതം പോലെ പറഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് പോയി
വൃന്ദ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലകുനിച്ചു നിന്നു
അതെല്ലാം കേട്ട് അവിടേക്ക് വന്ന ലത അവളെ നോക്കി
“വല്യമ്മ പറഞ്ഞതിലും കാര്യോണ്ട് മോളേ… ആര് എന്ത് ചെയ്താലും പറഞ്ഞാലും കുറ്റം മോൾക്കേ ഉണ്ടാവു…”
വൃന്ദ അത് കേട്ട് തലയാട്ടി.
അപ്പോഴേക്കും കണ്ണൻ അവിടെത്തി
“ആരക്കെയാ ഉണ്ണിയേച്ചി വന്നേ…??”
അവൻ വൃന്ദയോട് ചോദിച്ചു.
“അത്… മാധവൻ മുത്തശ്ശന്റെ മക്കളാ…”
അവൾ അവനെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു,
“റോണും ഐഡനും എപ്പോ വരും ഉണ്ണിയേച്ചി…”
നാരായണക്കുറുപ്പിന്റെ സഹോദരി ഗൗരിയമ്മയുടെ ചെറുമക്കളാണ് ഐഡനും റോണും അവർ ജർമനിയിലാണ്,
വൃന്ദ അത് കേട്ട് പതിയെ തിരിഞ്ഞ് അവനടുത്തെത്തി, എന്നിട്ട് വാത്സല്യത്തോടെ അവനോടായി പറഞ്ഞു
“മോൻ അവരോടൊന്നും കൂടുതൽ അടുക്കാൻ പോണ്ട, നമുക്ക് നമ്മളെയുള്ളു, അവരാരേലും എന്തേലും വൃകൃതി കാണിച്ചപ്പോലും മോന്റെ മേലെ കുറ്റം വരോള്… ഉണ്ണിയേച്ചി പറയുന്നത് മോന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ…??”
കണ്ണൻ ഉവ്വെന്ന് തലയാട്ടി
അന്ന് വൈകിട്ടും പിറ്റേന്നുമായി ബാക്കിയുള്ള ബന്ധുക്കളും എത്തി,
നാരായണക്കുറുപ്പിന്റെ മറ്റൊരു സഹോദരൻ കേശവകുറുപ്പിന്റെ കുടുംബവും, സഹോദരി ഗൗരിയമ്മയുടെ ഫാമിലിയെല്ലാം എത്തിയിട്ടുണ്ട്, നളിനി പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് വൃന്ദ അധികം ആരുടെയും മുന്നിൽ വരാതെ കഴിച്ചു,
നളിനി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഓടി നടന്ന് ചെയ്തു,
••❀••
രാത്രി ശ്രീജേഷും കേശവക്കുറുപ്പിന്റെ മക്കൾ സത്യന്റെ മക്കൾ അർജുനും ആരോഹും സമ്പത്തിന്റെ മകൻ നിവിനും ശ്രീജേഷിന്റെ മുറിയിൽ ഒത്തുകൂടി,
“വർഷങ്ങളായുള്ള മോഹാ… അവളെ… എന്താ ഷേപ്പ്, ആ ചുണ്ടിന്റെ നിറം… ഹോ…. എന്താ അവളുടെ നിറം, എന്താ ഒരു ഭംഗി, ഒരു രക്ഷേമില്ല… അവളടുത്തുവന്നാ വല്ലാത്തൊരു മണമാ… തലച്ചോറിനെപ്പോലും മത്തുപിടിപ്പിക്കും…ഒരിക്കലവളെയൊന്ന് ഒത്തുകിട്ടിയതാ… ഒന്നടക്കിപ്പിടിച്ചതാ… പക്ഷേ ഒന്നാസ്വദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ആ സേർവെൻറ് വന്ന് എല്ലാം കൊഴപ്പത്തിലാക്കി… ഒരു പൂവിൽ തൊടുന്ന ഫീലാണ് അവൾക്ക്…”
കയ്യിലിരുന്ന സ്കോച്ച് ഒരു സിപ് എടുത്തുകൊണ്ട് ശ്രീജേഷ് പറഞ്ഞു,
“ഞങ്ങൾ വന്നിട്ട് ഇത്ര നേരായി, അവളെയൊന്ന് കാണാൻ പോലും കിട്ടിയില്ല…”
ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് മദ്യം പകരുന്നതിനിടക്ക് നിവിൻ പറഞ്ഞു,
“ഇത്തവണ ഞാനുറപ്പിച്ചു തന്നാ… വൃന്ദയെന്ന പൂവ് അതിന്റെ മണവും നിറോം ആസ്വദിച്ചിട്ടേ ശ്രീജേഷ് ഇവിടുന്ന് പോകു…”
“ഞാനൂണ്ട്… കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോ എടുത്ത അവളുടെ ഫോട്ടോസ്… ഹോ… അത് കാണുമ്പോ എനിക്ക് കൊതി കൂടി വരും…”
ആരോഹ് കട്ടിലിന്റെ ക്രോസ്സിൽ തല വച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“എല്ലാം ശരി…പക്ഷേ I don’t think it will be easy, അതും അവളെപ്പോലൊരു പെണ്ണ്… അവള് സമ്മതിക്കൂന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല…”
അർജ്ജുൻ പറഞ്ഞു
“ഓടി ചെല്ല്… അവളിപ്പോ സമ്മതിക്കും… ഇവനാരട… അതൊക്ക പണ്ട് പണ്ടേ ട്രൈ ചെയ്തതാ…”
“അപ്പൊ…???”
അർജ്ജുൻ ചോദിച്ചു, എല്ലാരും ശ്രീജേഷിനെ നോക്കി
“ചോദിച്ചിട്ട് തന്നില്ലേ… തട്ടിപ്പറിക്കണം…”
എല്ലാവരും ഒന്ന് ഞെട്ടി
ശ്രീജേഷ് മുഖം വലിച്ചു മുറുക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു, ശേഷം കയ്യിലുള്ള മദ്യം വായിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി,
••❀••
വൃന്ദ രാത്രി അടുക്കളയൊക്കെ ഒതുക്കി, ദോശക്കുള്ള മാവ് എടുത്ത് അടച്ചു വച്ച്, കുടിക്കാൻ ജഗ്ഗിൽ വെള്ളവുമായി തിരിഞ്ഞതും വാതിൽക്കൽ അവളെ തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ജയേഷിനെക്കണ്ട് വൃന്ദ ഞെട്ടി,
“എന്താ… മോള് പേടിച്ചുപോയോ…”
അയാൾ ഒരു ചിരിയോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു, വൃന്ദ പിറകിലേക്ക് മാറി
“മോള് ഒരുപാട്ങ്ങ് വലുതായി…”
അയാൾ അവളെ ആകമാനം നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു,
അയാളുടെ നോട്ടംകണ്ടു അവൾക്ക് അറപ്പു തോന്നി,
“മോളെയെല്ലാരും ഇവിടുട്ട് കഷ്ടപ്പെടുത്തുകണെന്നറിഞ്ഞപ്പോ ചെറിയച്ഛന് സഹിക്കാൻ പറ്റീല, മോളോന്നുകൊണ്ടും പേടിക്കണ്ട ചെറിയച്ഛനുണ്ട് മോൾക്ക്…”
അയാൾ അവളുടെ തോളിൽ കൈ വച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു,
അവൾ അറപ്പോടെ ആ കൈ തട്ടിമാറ്റി…
“ശ്ശെ… മോളെന്താ ചെറിയച്ഛനെ ആദ്യമായിട്ട് കാണുമ്പോലെ… വന്നേ ചെറിയച്ഛൻ ഒരൂട്ടം ചോയ്ക്കട്ടെ…”
അയാൾ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
അവൾ കൈ വിടുവിച്ചുകൊണ്ട് അയാളെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി
“ചെറിയച്ഛൻ പോ… ഇല്ലേ ഞാനിപ്പോ ഒച്ച വയ്ക്കും,”
അവൾ വാക്കുകൾ കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.
അയാൾ ചെറുതായോന്ന് ഞെട്ടി അവളെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി പല്ല് ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു, അവിടെ അവരെതന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായൊരുന്ന നളിനിയേക്കണ്ട് ഒന്ന് ഞെട്ടി പിന്നീട് വിളറിയ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…
“ഞാൻ…വെറുതെ… വെ… വെള്ളം കുടിക്കാൻ…”
നളിനി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അയാളെത്തന്നെ നോക്കി നിന്നു, അയാൾ പതിയെ പുറത്തിങ്ങി റൂമിലേക്ക് നടന്നു
“ജയേട്ടൻ ഒന്ന് നിന്നേ…”
നളിനി വിളിക്കുന്ന കേട്ട് അയാൾ കറണ്ട് അടിച്ചപോലെ നിന്നു, നളിനി അയാൾക്കരികിലേക്ക് നടന്നു
“രാത്രി അതും ഈ സമയത്ത് ഈ ഭാഗത്തേക്കുള്ള വരവും ലോഹ്യം ചോദിക്കലും ഒന്നും വേണ്ട… പകലൊന്നും ഈ മാന്യനെ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ… ഇനിയിതാവർത്തിച്ചാ… അറിയാലോ എന്നെ…”
നളിനി താക്കീതുപോലെ പറഞ്ഞു
“അല്ല… നളിനി… ഞാൻ…”
അയാൾ വിക്കി, നളിനി കയ്യിയുയർത്തി തടഞ്ഞു
“ജയേട്ടൻ ചെല്ല്…”
നളിനി പറഞ്ഞു, അയാൾ വേഗത്തിൽ നടന്ന് പോയി
നളിനി വൃന്ദക്കരികിലേക്ക് വന്നു, തല താഴ്ത്തി കണ്ണീർ പൊഴിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവളെ നോക്കി
“നീയും ചെല്ല്… പിന്നെ രാത്രി വൈകിയുള്ള അടുക്കളപ്പണി നാളെമുതൽ വേണ്ട…”
“അത്… ഞാൻ… ദോശമാവ് എടുത്തുവയ്ക്കാൻ…” അവൾ പറഞ്ഞു
“നാളെ മുതൽ പുറത്ത് മില്ലേന്ന് ആട്ടിക്കൊണ്ടൊരാൻ ഏർപ്പാടക്കാം… പോയി കിടക്ക്‌…”
നളിനി അവളെ മുറിയിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ട് അടുക്കള അടച്ച് തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
വൃന്ദ മുറിയിലെത്തി ഒന്നുമറിയാതെയുറങ്ങുന്ന കണ്ണനെ നോക്കി അവനെ ഒന്ന് നോക്കി പതിയെ നെറ്റിയിൽ ഉമ്മവച്ചു, അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് അവൾ കിടന്നു,
അവൾ പണ്ടത്തെ കാര്യങ്ങളാലോചിച്ചു,
‘തനിക്കന്ന് പതിനാലോ പതിനഞ്ചോ വയസു വരും, ചെറിയച്ഛൻ… കാവിലെ ഉത്സവത്തിന് നാട്ടിലെത്തുമ്പോൾ അയാൾ തന്നോട് പെരുമാറുന്നതും സംസാരിക്കുന്നതും ആരോചകമായി തോന്നുന്നത് അപ്പോഴാണ്, അയാൾ ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞടുത്തു വരും, ദേഹത്ത് മനഃപൂർവമല്ലാത്തപോലെ രീതിയിൽ തട്ടുകയും ഉരസുകയുമൊക്കെ ചെയ്യും, ആദ്യമൊന്നും കാര്യമാക്കിയില്ല, പിന്നീട് മനസ്സിലായി അയാൾ നല്ലുദ്ദേശത്തോടെയല്ല അടുത്ത് വരുന്നത് എന്ന്, പിന്നീട് അയാളെ കാണുമ്പോൾ ഒഴിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി, ആരോടും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും മുത്തശ്ശിയത് മനസ്സിലാക്കി അയാളെ വിലക്കി, പിന്നീട് വലിയ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലായിരുന്നു, മുത്തശ്ശിയുടെ മരണശേഷം വീണ്ടും… ആരും ചോദിക്കാനില്ലാത്ത രണ്ട് ജീവനുകളല്ലേ…
അതെ പോലെ തന്നെ ശ്രീജേഷ്… പണ്ട് നാട്ടിലെത്തുമ്പോ തന്നോട് സൗഹൃദത്തോടെ അടുത്തുവരും, താനും സ്വന്തം ഏട്ടനെപ്പോലെ കണ്ടു,
പിന്നൊരിക്കൽ തന്റെ അലക്കാനിട്ട വസ്ത്രങ്ങൾ മുഖത്തേക്ക് ചേർത്ത് നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് അറപ്പ് തോന്നി അയാളോട്,
ബന്ധം കൊണ്ട് താനയാൾക്ക് സഹോദരിയാണ് എന്ന് പോലും നോക്കാതെ ഒരിക്കൽ കുളപ്പടവിൽ വച്ച് തന്നെ കയറിപിടിച്ചു, അന്ന് ലത ചേച്ചി കണ്ടില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ…
ഒരു മാതിരി വൃത്തികെട്ട നോട്ടവും വാർത്തമാനവും…’
അവൾ ആലോചിച്ചു കിടന്നു, കണ്ണനെ ഒന്നുകൂടി തന്നിലേക്ക് ചേർത്തു
‘തനിക്കീ ഭൂമിയിൽ സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ കാവിലമ്മ തന്നത് ഇവനെ മാത്രമാണ്, കണ്ണൻ… അവനൊരാളാണ് തനിക്ക് ജീവിക്കാനുള്ള പ്രചോദനം…’
വൃന്ദ പതിയെ കണ്ണുകളടച്ചു, എപ്പോഴോ അവൾ ഉറങ്ങി…
••❀••
ശ്രീജേഷ് കാവ്യയുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഒന്നൊന്നായി അവളുടെ ദേഹത്തുനിന്നും വേർപെടുത്തി, കുറച്ചുമുമ്പ് മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ച വിലകൂടിയ ലഹരി അവനെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയിരുന്നു,
“ഇന്നെന്താ ഇത്ര ധൃതി…”
കാവ്യ അവനോട് ചോദിച്ചു
അവളുടെ മുലകളിൽ കൈകൾ കൊണ്ട് ഞെരിച്ചിട്ട് അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി
“അവൾ… വൃന്ദ…. അവളെന്നെ കൊതിപ്പിക്കുകയാ… ഈ ലോകത്ത് ഒരു പെണ്ണിനും ഞാനിങ്ങനെ അടിമപ്പെട്ടിട്ടില്ല… എനിക്ക് വേണമെവളെ… ലോകത്തിലെ ഒരു ലഹരിയും എനിക്ക് അവൾക്കൊപ്പമാവില്ല… ആാാഹ്…”
ശ്രീജേഷ് മുരണ്ടു,
“അതൊക്കെ നമുക്ക് ശരിയാക്കാന്നെ… ഇപ്പൊ മോൻ എന്നെ നല്ലപോലെ ഒന്ന് സുഖിപ്പിച്ചേ…”
കാവ്യ വശ്യതയോടെ അവന്റെ കവിളിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
ശ്രീജേഷ് പോക്കറ്റിലുള്ള ഒരു തുണികൊണ്ട് അവന്റെ കണ്ണുകൾ ബന്ധിച്ചു, ഇപ്പോൾ അവന്റെയുള്ളിൽ മുന്നിലുള്ളത് കാവ്യ ആയിരുന്നില്ല പകരം വൃന്ദയായിരുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ അവനുള്ളിലെ ലഹരി അങ്ങനെ തോന്നിപ്പിച്ചു,
അവൻ അവന്റെ മുഖം അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്കടുപ്പിച്ചു, അവളുടെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് ചപ്പി വലിച്ചു,
അവരുടെ നാവുകൾ ഒന്നായി… അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്കിറങ്ങി അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുണ്ട് കൂട്ടി കടിച്ചു…
“സ്സ്…ഹാ…”
കാവ്യയുടെ ശബ്ദം സിൽക്കാരമായി പുറത്തേക്ക് വന്നു,
ശ്രീജേഷ് ആ ലഹരിയുടെ ലോകത്ത് വൃന്ദയെ അനുഭവിക്കുന്ന തോന്നലോടെ കാവ്യയുടെ മുലഞെട്ടിൽ നാവുകൊണ്ടുഴിഞ്ഞു, പിന്നീട് അതിനെ തന്റെ വായ്ക്കുള്ളിലേക്ക് എടുത്ത് ഒന്ന് നുണഞ്ഞു, കാവ്യ അവനെ ഒന്നുകൂടി ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു അവന്റെ മുഖം മുലയിലേക്ക് വച്ചമർത്തി… അവൻ മതിയാവോളം ആ പഞ്ഞിക്കുടങ്ങളെ നുകർന്നു, ആ മുഖം താഴേക്ക് വന്ന് അവളുടെ പൊക്കിളിൽ നാക്ക്കൊണ്ട് ചിത്രം വരച്ചു, കാവ്യ സിൽക്കാരത്തോടെ ബെഡ്ഷീറ്റിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു, വീണ്ടും എന്തോ തേടി താഴേക്ക് വന്ന അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കുറ്റിരോമങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒളിച്ചു വച്ചിരുന്ന അവളുടെ പെൺപൂവിനെ കണ്ടെത്തി, അവന് സൗകര്യമെന്നവണ്ണം കാവ്യ കാലുകൾ വിരിച്ചു കൊടുത്തു, ശ്രീജേഷിന്റെ നാവുകൾ ആ പെൺപൂവിലേ കന്തിന് മുകളിൽ വേഗത്തിൽ ഇഴഞ്ഞു… വേഗത്തിൽ നുകർന്നു, കാവ്യ രതിയുടെ മായികലോകത്ത് ചിറകടിച്ചു പറന്നു നടന്നു, ആ മുറിയാകെ അവളുടെ രതി ജൽപ്പങ്ങൾ മുഴങ്ങി കേട്ടു, എപ്പോഴോ ആ മാംസപുഷ്പം പൊട്ടിയൊലിച്ചത് അവന്റെ മുഖം നിറച്ചു, പതിയെ മയങ്ങാൻ നിന്ന അവളെ ഉണർത്തിക്കൊണ്ട് അവന്റെ ആണത്തം അവളുടെ ഉള്ളറകളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി, പിന്നെ താളത്തിൽ അത് കയറിയിറങ്ങി,
“ആഹ്… സ്സ്… ഫാസ്റ്റർ ബേബി… ഫാസ്റ്റർ…”
കാവ്യ സുഖത്താൽ അലറി വിളിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ വീണ്ടും വീണ്ടും പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു,
“വൃന്ദാ… ഐ നീഡ് യു… ബി മൈൻ…”
ശ്രീജേഷ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു…
തന്നെ അനുഭവിക്കുമ്പോഴും വൃന്ദയെന്ന് വിളിച്ചു അലറുന്ന ശ്രീജേഷിൽ അവൾക്ക് അല്പം ദേഷ്യം തോന്നി
ചലനത്തിന്റെ താളം മാറി, വേഗം മാറി എപ്പോഴോ “വൃന്ദാ” എന്നുരുവിട്ടുകൊണ്ട് അവന്റെ രേതസ് അവളിലേക്കൊഴിച്ചു തളർന്നുവീണു…
പിന്നീടെപ്പോഴോ ബോധത്തിലേക്ക് വന്നയവൻ തന്റെ ഉടയാടകൾ പെറുക്കി കൂട്ടി ധരിച്ചുകൊണ്ട് ഉറയ്ക്കാത്ത കാലടികളോടെ പൂർണ നഗ്നയായി കിടക്കുന്ന കാവ്യയെ ഒന്ന് നോക്കികൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി…
••❀••
പിറ്റേന്ന് കണ്ണൻ മുറ്റത്ത് നില്കുമ്പോൾ അവന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള കുട്ടികൾ പുറത്തുനിന്നു കളിക്കുന്നത് കണ്ട് അവൻ അവരെടുത്തേക്ക് ചെന്നു,
“എന്നേം, കളിക്കാൻ കൂട്ടോ…??”
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
കണ്ണൻ ഉത്സാഹത്തോടെ അവരോട് ചോദിച്ചു,
ആ കുട്ടികൾ അവനെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി, അതിൽ ഒരു പെൺകുട്ടി ചിറി കോട്ടി നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു…
“Look at him… he is so dirty… ഞാനില്ല ഇവനോടൊപ്പം കളിക്കാൻ, മമ്മ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഇവരൊന്നും കൾച്ചർ ഇല്ലാത്തൊരാണെന്ന്, ഇവനോട് മിണ്ടിയാൽ മമ്മ വഴക്ക് പറേം…”
“ശരിയാ… ഞങ്ങളുമില്ല…”
മറ്റു കുട്ടികളും പറഞ്ഞു,
കണ്ണൻ വിഷമത്തോടെ അവന്റെ നരച്ച ഡ്രസ്സിലേക്ക് നോക്കി, അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു, അവൻ തലകുനിച്ചു നടന്ന് അടുക്കളത്തിണ്ണയിൽ വന്നിരുന്നു,
“ടാ…കണ്ണാ…!!”
അപ്പോഴേക്കും എവിടന്നോ എയിഡനും റോണും അവിടേക്കോടി വന്നു, ഗൗരിയമ്മയുടെ മകൾ മഞ്ജുവിന്റെയും ജർമൻ സ്വദേശിയായ എഡ്വർഡിന്റെയും മക്കളാണ് ഐഡനും റോണും, ജർമനിയിൽവച്ച് പ്രേമിച്ചു വിവാഹം കഴിച്ചതാണ്, ഐഡനും റോണും മാത്രമേ കണ്ണനോട് കൂട്ടുള്ളു,
എയിഡൻ ഓടിയെത്തി അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, പോക്കറ്റിൽ കയ്യിട്ട് കുറച്ചു ചോക്ലേറ്റ് അവന് നേരെ നീട്ടി, കണ്ണൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലകുനിച്ചു നിന്നു,
“എന്താടാ… ചോക്ലേറ്റ് വേണ്ടേ… നിനക്ക് വല്യഷ്ടായിരുന്നല്ലോ…
പിന്നെ… ഞങ്ങൾ സ്വിമ്മിംഗ് പഠിച്ചു, ഇപ്പൊ നിന്നെക്കാളും വേഗത്തിൽ ഞങ്ങൾ നീന്തും… കണ്ണാ നമുക്ക് കുളത്തിൽ നീന്താട്ടോ…”
കണ്ണനെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ അവർ ഓരോരോ കാര്യങ്ങളായി അവനോട് പറഞ്ഞു, കണ്ണൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലകുനിച്ചു തിണ്ണയിലേക്കിരുന്നു.
“എയിഡൻ…”
മഞ്ജുവിന്റെ വിളികേട്ട് എയിഡൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി
“Yes mom…”
മഞ്ജു അവനടുത്തേക്ക് വന്നു
“I told you not to get too close to him,..”
“അതെന്താ…? He’s my friend, ഒന്ന് പോ മമ്മി…”
“എയിഡൻ… പറഞ്ഞതുകേൾക്ക് നിന്നോട്, അവനോടൊന്നും കൂട്ടുകൂടാൻ നിൽക്കണ്ട പോ അകത്ത്…”
മഞ്ജു കണ്ണനെ വെറുപ്പോടെ തുറിച്ചു നോക്കികൊണ്ട് എയിഡനോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു…
“കണ്ണാ… നമുക്ക് പിന്നെ കാണാമെ…”
കയ്യിലിരുന്ന ചോക്ക്ലറ്റ് അവന്റെ കൈകളിൽ വച്ചുകൊടുത്തിട്ട് റോൺ പതിയെ പറഞ്ഞിട്ട് അകത്തേക്ക് പോയി
എയിഡനും ദേഷ്യത്തോടെ മഞ്ജുവിനെ നോക്കിയിട്ട് അകത്തേക്ക് പോയി, പിന്നാലെ മഞ്ജുവും,
കണ്ണന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു, അവൻ പുറംകൈകൊണ്ട് കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച്ചു, ഇതെല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ട് വൃന്ദ അവനടുത്തേക്ക് വന്നു അവനെ ചേർത്ത് നിർത്തി, അവളുടെ കണ്ണുകളും നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
“പോട്ടെ… സാരോല്ല, മോൻ വിഷമിക്കാതെ മോന് കൂട്ടുകൂടാനും കൂടെകളിക്കാനും കാവിലമ്മ ഒരാളെ കൊണ്ടോരും നോക്കിക്കോ…”
കണ്ണൻ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു,
ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു, അതിനിടയിൽ വൃന്ദ പരമാവതി ആരുടെയും മുന്നിൽ പെടാതെ നടന്നു, എങ്കിലും പലപ്പോഴും കാവ്യയും കവിതയും നിവിന്റെ സഹോദരി നിവേദ്യയും ശിൽപയുമൊക്കെ അവളെ തരം കിട്ടുമ്പോൾ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചിരുന്നു, എങ്കിലും വൃന്ദ അതൊന്നും കാര്യമാക്കിയില്ല.
••❀••
ഇന്നാണ് വിവാഹനിശ്ചയം, തറവാട്ടുമുറ്റത്ത് വലിയ ആർഭാടമായി പന്തലിട്ടു,
രാവിലെ മുതലേ ബന്ധുക്കളെല്ലാം എത്തിച്ചേർന്നു,
എല്ലാർക്കും പരിഹസിക്കാനായി ആരുടേംമുന്നിൽ ചെല്ലരുതെന്ന് കിച്ച വൃന്ദയെ വിലക്കിയെങ്കിലും, ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾക്കായി അവൾ ഓടി നടന്നു,
വൃന്ദയ്ക്കും കണ്ണനും നളിനി പുതിയ വസ്ത്രങ്ങളൊക്കെ വാങ്ങി കൊടുത്തിരുന്നു, കണ്ണൻ കുളിച്ചു തോർത്തുമുടുത്ത് മുറിയിലേക്ക് വന്നു, ഏതോ തമിഴ് പാട്ട് പാടി തോർത്തു അഴിച്ച് കയ്യിലിട്ട് കറക്കി പിറന്നപടി ഡാൻസ് കളിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നു, അപ്പോൾ വൃന്ദ അവിടേക്ക് വന്നു
“തുണിയെടുത്തുടുക്ക് കണ്ണാ, വയസ്സ് പത്തായി ഇപ്പോഴും കുഞ്ഞു കുട്ടിയെന്നാ ഭാവം…”
അതിന് മറുപടി പറയാതെ അവൻ അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ച് പാട്ടുപാടി ഡാൻസ് കളിക്കാൻ തുടങ്ങി, വൃന്ദ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ കോപ്രായം കണ്ട് നിന്നു…
“മതി… പോയി വേഷം മാറി വാ… അവരെല്ലാം എത്താറായി…”
വൃന്ദ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു, കണ്ണൻ രണ്ട് ചുവട് നടന്നിട്ട് തിരികെ വന്നു വൃന്ദയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് അവളെ താഴ്ത്തി അവളുടെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ നോക്കി പതിയെ പുഞ്ചിരിച്ചു
“ഉണ്ണിയേച്ചിക്ക് നന്ദേട്ടനെ ഇഷ്ടായിരുന്നോ…?? ഞാൻ കാരണാണോ നന്ദേട്ടനെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ പറ്റാഞ്ഞത്…??”
കണ്ണൻ വൃന്ദയോട് വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു
അവളൊന്ന് ഞെട്ടി അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പിന്നീട് പുഞ്ചിരിച്ചു,
“ഉണ്ണിയേച്ചിയ്ക്ക് ഈ ലോകത്തേറ്റവും ഇഷ്ടോള്ളത് എന്റെ കണ്ണനെയാണ്, മോൻ കഴിഞ്ഞേ എനിക്കാരുമുള്ളു….
നന്ദേട്ടൻ ശിൽപേച്ചിക്കുള്ളതാണ്,
പിന്നെ കാക്കാത്തിയമ്മ പറഞ്ഞത് മോൻ കേട്ടില്ലേ, ഉണ്ണിയേച്ചിക്ക് ഒരു രാജകുമാരൻ വരും, ഏഴ് കുതിരക്കളെ പൂട്ടിയ തേരിൽ തലയിൽ കിരീടം വച്ച രാജകുമാരൻ, ഉണ്ണിയേച്ചിയേം കണ്ണനേം നല്ലോലെ സ്നേഹിക്കുന്ന രാജകുമാരൻ… മോൻ വെഷമിക്കണ്ട കേട്ടോ…. ചെല്ല് പോയ്‌ ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വാ…”
അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ കണ്ണനെ പറഞ്ഞു വിട്ട്കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു,
കണ്ണൻ ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വന്നു, വൃന്ദ കണ്ണന്റെ മുടി ചീകി മുഖത്ത് കുറച്ചു പൗഡർ ഇട്ടുകൊടുത്ത് അവന്റെമുഖത്തേക്ക് നോക്കി
“ഇപ്പൊ എന്റെ കണ്ണൻ സുന്ദരനായി… മോൻ കുരുത്തകേടൊന്നും കാണിക്കരുത്, ആരോടും വഴക്കിനും പോകരുത്, ആരെന്തുപറഞ്ഞാലും ഒരു വഴക്കിനും നിക്കരുത് കേട്ടോ…”
അവന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മകൊടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, അതിനവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി,
കണ്ണൻ പുറത്തേക്കോടി, വൃന്ദ മുറിയുടെ പുറത്തിറങ്ങിയതും ശില്പയും കൂട്ടുകാരും കാവ്യയും കവിതയും ശ്രേയയും കൂടി അവിടേക്ക് വന്നു, ഒഴിഞ്ഞു പോകാൻ ശ്രമിച്ച വൃന്ദയെ ശില്പ കൈ നീട്ടി തടഞ്ഞു,
“ദാ നിക്കുന്നു നിങ്ങൾ അന്വേഷിച്ച ആള്… പണ്ടത്തെ സ്കൂളിലെ ബ്യൂട്ടി ക്വീൻ…”
ശില്പ കൂട്ടുകാരെ നോക്കിപ്പറഞ്ഞു
“ആഹാ… ഇവള് പിന്നേം അങ്ങ് തുടുത്തു കൂടുതൽ സുന്ദരിയായല്ലോ, ചുമ്മാതല്ല നാട്ടിലെ ആമ്പിള്ളേര് ഇവൾടെ പിറകെ നടക്കുന്നത്… ഇവിടേക്ക് വരുന്നന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ എന്റെ ഏട്ടനും തിരക്കി ഇവൾടെ കാര്യം… അന്ന് നമ്മുടെ വിവേക് സാർ ഇവള്ടെ കണ്ണിനെക്കുറിച്ച് കവിതയെഴുതിയത് ഓർമയില്ലേ…”
ഒരു കൂട്ടുകാരി മുന്നോട്ട് നിന്ന് പറഞ്ഞു
“സൗന്ദര്യ റാണിയെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഈ വെലകുറഞ്ഞ ഡ്രെസ്സാണോ നീയിവൾക്ക് വാങ്ങിക്കൊടുത്തത്… കഷ്ടം…കഷ്ടം…”
വേറൊരുത്തി ശില്പയോട് ചോദിച്ചു
“വിലകുറഞ്ഞാലെന്താ ചേച്ചി… ഈ ഡ്രെസ്സിലും ഇവള് തിളങ്ങുന്നത് കണ്ടില്ലേ…”
ശ്രേയ വൃന്ദയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു
“ചേച്ചിക്കൊരു നല്ല ഒരു പട്ടുസാരി വാങ്ങിക്കൊടുക്കമായിരുന്നു, ഇതിപ്പോ ധാവണിയുമുടുത്ത്… സൊ ബാഡ്….”
കവിത അവളെ കളിയാക്കി
വൃന്ദ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലകുനിച്ചു നിന്നു,
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
ശില്പ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു
“നിശ്ചയത്തിന് നീ ഏറ്റോം മുൻപിൽ നിന്ന് കാണണം… ഇത് എന്റാഗ്രഹമല്ല നന്ദേട്ടൻ പറഞ്ഞതാ…”
ശില്പ പരിഹസിച്ചു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“എന്താവിടെ…???”
നളിനി ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അവിടേക്ക് വന്നു
“വന്നല്ലോ രക്ഷക…”
ശില്പ പരിഹാസത്തോടെ പറഞ്ഞു
“ശില്പ… നീയെന്താ ഇവിടെ….. അങ്ങോട്ട് ചെല്ല് അവിടെയെല്ലാരും നിന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നു.. ചെല്ല്…”
നളിനി ശില്പയോട് പറഞ്ഞു, ശില്പ അവളെയൊന്ന് നോക്കിയിട്ട് കൂട്ടുകാരാടൊപ്പം മുൻവശത്തേക്ക് പോയി,
നളിനി തല കുനിച്ചു നിന്ന വൃന്ദയെ ഒന്ന് നോക്കി അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊടുത്തു, പിന്നീട് പുഞ്ചിരിച്ചു അവളുടെ ഡ്രെസ്സെല്ലാം ഒന്നകൂടെ നേരെയാക്കിക്കൊടുത്തു, കണ്ണിൽനിന്നും അല്പം കണ്മഷി കൈകൊണ്ടെടുത്ത് വൃന്ദയുടെ ചെവിക്കുപിറകിൽ തൊട്ടു,
“നീയും പൊയ്ക്കോ…”
നളിനി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, വൃന്ദ പതിയെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി,
••❀••
ദേവടത്തെ മുറ്റത്തിട്ട പന്തലിൽ ആൾക്കാർ നിറഞ്ഞു ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളുമായി എല്ലാവരും എത്തിയിരുന്നു,
അപ്പോൾ ഗേറ്റ് കടന്ന് മുറ്റത്തേക്ക് ഒരു ഗ്രെ കളർ റേഞ്ച് റോവർ ഓട്ടോബയോഗ്രാഫി ഒഴുകിവന്നു നിന്നു,
കോ ഡ്രൈവർ സീറ്റിൽനിന്ന് വിശ്വനാഥൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി, തന്റെ തറവാട് മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി
അപ്പോഴേക്കും തറവാട്ടിലുള്ളവർ പന്തലിനടുത്തായി നിരന്നു
ഡോറു തുറന്ന് സീതാലക്ഷ്മിയും പുറത്തിറങ്ങിയിരുന്നു,
അവർ മുന്നോട്ട് നടന്നു, വിശ്വനാഥൻ നേരേ അവരെ നോക്കി നിന്ന നളിനിക്കരികിലായി ചെന്ന് നിന്ന്, പതിയെ വിളിച്ചു
“മോളേ നളിനി…”
നളിനി ഒരു നിമിഷം വിശ്വനാഥനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി പിന്നീട് കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി, എന്നിട്ട് അയാളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു
“വിശ്വേട്ടൻ…”
അവർ പതിയെ മന്ത്രിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ണീർ പൊഴിച്ചു
“എവിടായിരുന്നു ഏട്ടൻ ഇത്രേം നാളും, ഏട്ടനിവിടുന്ന് പോയതിനു ശേഷം ഒരു ദിവസം പോലും അച്ഛൻ ഏട്ടനെക്കുറിച്ചു പറയാതിരുന്നിട്ടില്ല, ഏട്ടനെ എവിടെല്ലാം അന്വേഷിച്ചു, അച്ഛൻ മരണ സമയത്തും ഏട്ടനെയൊർത്തു കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അറിയാമോ…”
നളിനി എന്തൊക്കെയോ പതം പറഞ്ഞു
“പറ്റിപ്പോയി മോളേ, വാശിയായിരുന്നു, ചെയ്യാത്ത കുറ്റത്തിന് അച്ഛൻ ശിക്ഷിക്കുമ്പോ, മനസ്സ് നൊന്തുപോയി…”
അയാൾ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു
“സാരോല്ല എന്നായാലും വിശ്വേട്ടൻ എത്തീലോ…”
നളിനി അയാളുടെ കവിളിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“ഇന്നെന്താ ഇവിടെ വിശേഷം…??”
വിശ്വൻ ചുറ്റും നോക്കി ചോദിച്ചു,
ഇപ്പോഴും അവിടെ അവരെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നവർക്ക് അതാരാണെന്ന് ഒരൂഹവും കിട്ടിയില്ല…
“ഇന്നെന്റെ മോൾടെ വിവാഹ നിശ്ചയമാ… ഞാൻ വിളിക്കാം അവളെ, ഏട്ടന് എന്റെ ഭർത്താവിനേം മോളേം പരിചയപ്പെടേണ്ടേ…”
നളിനി സന്തോഷത്തോടെ ഒറ്റ വാക്കിൽ പറഞ്ഞ, കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ശില്പയെയും രാജേന്ദ്രനെയും വിളിച്ചു,
“രാജേട്ടാ… എന്റെട്ടൻ…. പണ്ട് നാടുവിട്ടുപോയ വിശ്വേട്ടൻ… മോളേ നിന്റമ്മാവനാടി…”
അവരോടായി നളിനി പറഞ്ഞു
ശില്പ അത്ഭുതത്തോടെ അയാളെ നോക്കി, രാജേന്ദ്രൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൈകൊടുത്തു…
“ഇന്നിവളുടെ എൻഗേജ്മെന്റാ… നല്ല ദിവസം നോക്കിത്തന്നാ അളിയൻ എത്തിയത്….”
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് രാജേന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു,
വിശ്വൻ ശില്പയെ ഒന്ന് തലോടി…
“എന്താ മോൾടെ പേര്…?? “
“ശില്പ…”
അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു
“മീനാക്ഷീടെ മക്കൾ…??”
അയാൾ നളിനിയോട് ചോദിച്ചു
“ഇവിടുണ്ട് ഞാൻ വിളിക്കാം… ഉണ്ണിമോളേ… കണ്ണാ…”
അവൾ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു, രണ്ടുപേരും മുന്നോട്ട് വന്നു, കണ്ണൻ വൃന്ദയുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചിരുന്നു, വിശ്വനാഥൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവരെ നോക്കി അടുത്തെത്തിയപ്പോ വാത്സല്യത്തോടെ രണ്ട് പേരെയും ചേർത്തുപിടിച്ചു
“എന്റെ മീനാക്ഷീടെ മക്കൾ…”
അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു
“അമ്മേടെ ഭംഗി മുഴുവൻ കിട്ടീരിക്കുന്നത് ഇവൾക്കാ… അല്ലേ നളിനി… മീനാക്ഷിക്കുപോലും അമ്മേടെ നിറം കിട്ടിയിട്ടില്ല…”
വിശ്വനാഥൻ സ്നേഹത്തോടെ അവളെ നോക്കി നളിനിയോട് പറഞ്ഞു, അതുകേട്ട ശില്പയുടെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി,
നളിനി പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടി
“എന്താ നിങ്ങളുടെ പേര്…?”
കണ്ണനോട് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു
“കണ്ണൻ…”
“വൃന്ദ…”
രണ്ടുപേരും പറഞ്ഞു
“ഏട്ടനാരേം പരിചയപ്പെടുത്തീല്ലല്ലോ…”
നളിനി പുഞ്ചിരിയോടെ സീതാലക്ഷ്മിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു
“അത് മറന്നു…
ഇതെന്റെ ഭാര്യ സീതലക്ഷ്മി ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടുമക്കൾ…”
വിശ്വനാഥൻ കാറിലേക്ക് നോക്കി കയ്യാട്ടി
ഡോർ തുറന്ന് രുദ്ര് കുഞ്ഞിയുമായി പുറത്തിറങ്ങി,
തിളങ്ങുന്ന വെള്ളാരംകല്ലുകൾ പോലുള്ള കണ്ണുകളും നീളം കുറഞ്ഞു പോണി ടൈൽ കെട്ടിയിരിക്കുന്ന മുടിയും ചുവന്ന ഫ്രോക്കും അവളെ ഒരു പാവക്കുട്ടിയെപ്പോലെ തോന്നിച്ചു.
“ഇതാരാടി… താടി വച്ച ഋതിക് റോഷനോ… എന്താ പൊക്കം എന്താ മസ്സിൽ… ആ നീലക്കണ്ണ്കൾ നോക്ക് കട്ടിപ്പുരികം നോക്ക് എന്തൊരു ഭംഗി…. എന്താ ഗ്ലാമർ… എന്തൊരു മൊതല്…”
രുദ്രിനെക്കണ്ട് കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞ ശില്പയുടെ കൂട്ടുകാരി കാവ്യയുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു, അവിടുണ്ടായിരുന്ന എല്ലാരുടേം അവസ്ഥ അത് തന്നെയായിരുന്നു…
രുദ്രിനെക്കണ്ട വൃന്ദയുടെ ഹൃദയതാളം വല്ലാതെ ഉയർന്നു ഹൃദയമിപ്പോ പൊട്ടും എന്നവസ്ഥയിലായിരുന്നു അവൾ, താനൊരുപാട് കാണാൻ കൊതിച്ച ഒരാൾ തന്റെ മുന്നിൽ വന്ന് നിൽക്കുന്നപോലെ തോന്നിയവൾക്ക്, അവൻ തന്റെയാരോ ആണെന്ന് അവളുടെ ഉള്ള് പറയുംപോലെ, അവൾക്ക് അവനിൽനിന്ന് കണ്ണെടുക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല… അവൻ അടുത്ത് വരുമ്പോൾ അവളുടെ കൈകളും ചുണ്ടുകളും വല്ലാതെ വിറകൊണ്ടു, അവൾ അവന്റെ നീലക്കണ്ണുകളിൽ നോക്കി, അവൾ അവന്റെ മിഴികളിൽ മിഴിചിമ്മാതെ നോക്കിനിന്നു,
രുദ്ര് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എല്ലാവരെയും നോക്കി
അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവനെത്തന്നെ ഉറ്റുനോക്കി നിൽക്കുന്ന രണ്ട് കണ്ണുകളിൽ തറച്ചുനിന്നു, അവന് ശ്വാസം വിടാൻ പോലുമാവാത്തവണ്ണം ആ കണ്ണുകളിലെ കാന്തികശക്തി അവനെ അവിടേക്കടുപ്പിച്ചു, അവന് കളഞ്ഞുപോയ പ്രീയപ്പെട്ടതെന്തോ തിരികെക്കിട്ടിയപാലെ സന്തോഷം അവന്റെ ഹൃദയഭിത്തികളിൽ തിരമാലപോലെ ആഞ്ഞടിച്ചു,
രുദ്രിൽ നിന്നുയരുന്ന ഏതോ വിലകൂടിയ പെർഫ്യൂമിന്റെ സുഗന്ധം അവൾക്ക് പരിചിതമായി തോന്നി…
അവർ പരസ്പരം മിഴികളിലേക്ക് മിഴിനട്ട് പരിസരം മറന്ന് നോക്കി നിന്നു,
പിന്നിൽനിന്ന് വന്ന ഭൈരവ് അവനെ ചെറുതായോന്ന് മുതുകിൽ തട്ടിയപ്പോഴാണ് അവന് സ്ഥലകാലബോധം വന്നത്, അവൻ തിരിഞ്ഞ് ഭൈരവിനെ നോക്കി, ഭൈരവ് അവനെ കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി, അപ്പോഴാണ് ചുറ്റുമുള്ളവർ അവരെ ഉറ്റുനോക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചത്… വൃന്ദയും ഞെട്ടി ഒരടി പിന്നോട്ട് വച്ചു, അവൾ തലകുനിച്ചു നിന്നു,
“ഇതെന്റെ മകൻ രുദ്ര്, മകൾ മാളവിക ഞങ്ങളിവളെ കുഞ്ഞിയെന്ന് വിളിക്കും…”
കുഞ്ഞിയെന്നുകെട്ട കണ്ണൻ വാപ്പൊത്തി ചിരിച്ചു, അത് കണ്ടിട്ട് കുഞ്ഞി അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി,
“പിന്നെയിത് എന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായ മാധവൻ, ഇത് അവന്റെ മകൻ ഭൈരവ്… അപ്പോഴേ എന്റെ ഫാമിലി പൂർണമാവൂ…”
വിശ്വനാഥൻ മാധവന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
രാജേന്ദ്രൻ രുദ്രിനും ഭൈരവിനും കൈകൊടുത്തു, ആ സമയം രണ്ടുപേരുടെയും മുഖം മുറുകി,
ഭൈരവ് കുറുകിയ കണ്ണുകളോടെ അയാളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി ഒരു നിമിഷം തന്റെ കൈ അയാളുടെ കയ്യിൽ മുറുകി, അത് ശ്രദ്ധിച്ച രുദ്ര് അവനെ ഒന്ന് തട്ടി, ഭൈരവ് തന്റെ കൈ പിൻവലിച്ചു
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
“എല്ലാരും വാ അകത്തേക്ക് കയറാം…”
രാജേന്ദ്രൻ അവരെ ക്ഷണിച്ചകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി,
അകത്തേക്ക് പോകുമ്പോഴും വൃന്ദ തിരിഞ്ഞ് രുദ്രിനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, രുദ്ര് ആ വലിയ കണ്ണുകളെയും…
അകത്തെത്തി മറ്റുള്ളവർക്ക് ദേവടത്തുള്ളോരെയെല്ലാം പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തു, വൃന്ദയെ രുദ്രിന് പരിചയപ്പെടുത്തുമ്പോൾ വൃന്ദയുടെ മുഖം അവനെനോക്കാൻ വയ്യാത്തവണ്ണം കുനിഞ്ഞുപോയി…
ശില്പയുടെ കൂട്ടുകാരികളും മറ്റും നിൽക്കുമ്പോൾ നിവേദ്യ വലിയൊരു കണ്ടുപിടുത്തം നടത്തിയപോലെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
“യുറേക്കാ…”
അവിടുണ്ടയിരുന്ന എല്ലാവരും അവളെ നോക്കി അവൾ ജാള്യതയോടെ തലതാഴ്ത്തി
“എന്താടി കെടന്ന് കൂവുന്നേ…?? “
ശില്പ അവളോട് ചോദിച്ചു.
“ഈ വന്നിരിക്കുന്നവരാരാണെന്നറിഞ്ഞാ നിങ്ങളും ഞെട്ടും…”
നിവേദ്യ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു
“ആരാ… വല്ല തീവ്രവാദികളോമറ്റോ ആണോ…?”
കവിത ചോദിച്ചു
“ഇത് രുദ്ര് വിശ്വനാഥ്… IIM അഹമ്മദാബാദിലെ MBA റാങ്ക് ഹോൾഡർ… ആ റാങ്ക് ഇന്നുവരെ ആരും ബ്രേക്ക് ചെയ്തിട്ടില്ല… പഠിത്തം കഴിഞ്ഞ് രണ്ട് വർഷത്തിനുള്ളിൽ ഒരു കമ്പനി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു, വളരെക്കുറച്ച് സമയംകൊണ്ട് അത് one of the most top companies in India ആയി മാറി, പിന്നീട് എന്തോ കാരണത്താൽ ആ കമ്പനി വിട്ടു…”
അതുകേട്ട് എല്ലാരും ഞെട്ടി,
“നിന്നോടിതാര് പറഞ്ഞു…??”
കവിത അവളോട് ചോദിച്ചു
“ഗൂഗിൾലെൻസിൽ ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്ത് search ചെയ്തതാ ഇൻസ്റ്റ id കിട്ടാൻ… അങ്ങനെ മനസ്സിലായതാ…”
അവൾ മൊബൈൽ ഉയർത്തി കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“നിന്നെ സമ്മതിക്കണം… ഹൈ ടെക് പിടക്കോഴി…”
ശിൽപ പറഞ്ഞത് കേട്ട് കാവ്യ ചൂളി നിന്നു, അപ്പോഴേക്കും പുറത്തുനിന്നും ചെറുക്കനും കൂട്ടരുമെത്തിയെന്ന് ആരോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു,
എല്ലാവരും തിരക്കിട്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു നളിനി സീതലക്ഷ്മിയുടെ അടുത്തെത്തി
“ഏട്ടത്തി വാ…”
സീതാലക്ഷ്മിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് നളിനി പുറത്തേക്കിറങ്ങി
രാജേന്ദ്രൻ വിശ്വനാഥനെയും മാധവനെയും കുട്ടി പുറത്തേക്ക് നടന്നു, അവിടെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്ന രുദ്രിനെയും ഭൈരവിനെയും കുഞ്ഞിയെയും കണ്ട നളിനി അവരുടെ അടുത്ത് വന്നു
“വരൂ മക്കളെ… പന്തലിലേക്ക്…”
നളിനി പുഞ്ചിരിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി,
അവരും പന്തലിലേക്ക് നടന്നു,
നന്ദനും ബന്ധുക്കളുമല്ലാം പന്തലിൽ വന്നു, നളിനി അവർക്കെല്ലാം ഉത്സാഹത്തോടെ വിശ്വനാഥനേയും സീതാലക്ഷ്മിയേയും പരിചയപ്പെടുത്തി…
നളിനിക്ക് വല്ലാത്ത സന്തോഷമായിരുന്നു,
നന്ദൻ ഒരു ബ്രൗൺ നിറത്തിലുള്ള സിൽക്ക് ഷർട്ടും അതേ കരയുള്ള മുണ്ടുമാണ് ധരിച്ചിരുന്നത്, ശില്പ അതേ നിറത്തിലുള്ള കല്ലുകൾ വച്ച ഗൗണും, ചടങ്ങുകളെല്ലാം തുടങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് ശില്പ കണ്ണ് കാണിച്ചത് കണ്ട കവിത വൃന്ദയെ നിർബന്ധിച്ചു അകത്തുനിന്നും വിളിച്ച് പന്തലിൽ എല്ലാർക്കും കാണാൻ കഴിയുന്ന രീതിയിൽ നിർത്തി,
ശില്പ വിജയചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി
അവിടുണ്ടായിരുന്ന ഒട്ടുമിക്ക ആൾക്കാരും വൃന്ദയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, നെറ്റിയിൽ ഒരു ചന്ദനക്കുറിയും മറ്റു ചമയങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ നിൽക്കുന്ന അവൾ അവിടുണ്ടായിരുന്ന ആരെക്കാളും അതിസുന്ദരിയായിരുന്നു…
വൃന്ദ ആക്കൂട്ടത്തിൽ ഒരു മുഖം തിരഞ്ഞു ഒടുവിൽ തന്റെ നേരേ നീണ്ട രുദ്രിന്റെ മിഴിയിൽ ഒരു നിമിഷം ആ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി, പെട്ടെന്ന് രണ്ടുപേരും മിഴി പിൻവലിച്ചു, എങ്കിലും പലപ്പോഴും അവരുടെ കണ്ണുകൾ അവരെ ചതിച്ചു,
മഹിന്ദ്രനും സുരേഷും വൃന്ദയെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു
“സുരേശാ… നീ കാമസൂത്രം വായിച്ചുട്ടുണ്ടോ…??”
അവളെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് മഹേന്ദ്രൻ ചോദിച്ചു,
“ഇല്ല… എന്താ…?”
“സമൂദിരിക ശാസ്ത്ര പ്രകാരം സ്ത്രീകളെ ചിത്രിണി, ശംഖിനി, പദ്മിനി, ഹസ്തിനി എന്നിങ്ങനെ തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്… അതിൽ പദ്മിനി,
പൂർണചന്ദ്രന്റെ ശോഭയുള്ളവൾ,
കടുക്പുഷ്പം പോലെ മൃദുലമായ ശരീരമുള്ളവൾ…
അവളുടെ ദേഹത്തെ സ്പർശനം പോലും പുരുഷന് കാമത്തിന്റെ വേലിയേറ്റമുണ്ടാകും
ഏത് വസ്ത്രവും ദേഹത്തിന് ചേരുന്നവൾ…
മഞ്ഞതാമരപോലെ നിറമുള്ള മനോഹരമായ ചർമ്മമുള്ളവൾ
അവളുടെ കണ്ണുകളുടെ ആകൃതി താമരയിതളിനെപ്പോലെയും ലക്ഷണമൊത്ത പശുവിന്റെ കണ്ണുകൾ പോലെയുമാണ്…
അവളുടെ നോട്ടംപോലും ഏതൊരാണും കൊതിക്കും
മുലകൾ താമരമൊട്ടിനെപോലെ ആകൃതിയുള്ളതും ഉയർന്നു നിൽക്കുന്നതുമാണ്
പൊക്കിളിനടുത്ത് വയറിൽ മൂന്ന് ചുളുവുകളുള്ളവൾ…
ശംഖ്‌ പോലെ മനോഹരമായ കഴുത്തുള്ളവൾ….
സ്ത്രീ ലക്ഷണമൊത്ത ശരീരമുള്ളവൾ…
മനോഹരമായതും നേരെയുള്ളതുമായ മൂക്കുള്ളവൾ…
താമരമോട്ടുപോലുള്ള യോനിയുള്ളവൾ…
അവളുടെ കാമം നിറഞ്ഞ യോനിരസം പുതുതായി വിരിഞ്ഞ താമരപ്പൂവിന്റെ സുഗന്ധമായിരിക്കും…
കുയിലിനെപ്പോലെ മനോഹരമായ ശബ്ദമുള്ളവൾ…
അവളുടെ ശബ്ദത്തിലെ സിൽക്കാരങ്ങൾ പോലും ഏതൊരു പുരുഷനെയും കാമത്താൽ മത്തുപിടിപ്പിക്കും…
അവളുടെ വിയർപ്പ് ഗന്ധംപോലും താമരപ്പൂവിന്റെ സുഗന്ധമായിരിക്കും…
പറഞ്ഞുവന്നാ അതിമനോഹരിയായിരിക്കും പദ്മിനി
അതെല്ലാം ഒത്തിണങ്ങിയ ഒരുത്തിയാണ് അവൾ… വൃന്ദ…”
വൃന്ദയെ കാണിച്ചു മഹേന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു
“ശരിയാ… നമ്മുടെ ആവശ്യംകഴിഞ്ഞാ അവളെ എക്സ്പോർട്ട് ചെയ്യാം എന്നായിരുന്നു മനസ്സിൽ, പക്ഷേ അതിന് പറ്റില്ലെന്നാ തോന്നുന്നേ, എനിക്കൊരിക്കലും അവളെ മടുക്കില്ല… സത്യം… ഓരോ പ്രാവശ്യം കാണുമ്പോഴും ആ പെണ്ണിന് ഭംഗി കൂടി വരുകയാണ്…”
സുരേഷ് അവളെത്തന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു
ചടങ്ങുകളെല്ലാം ആരംഭിച്ചു,
രാജേന്ദ്രനും സാബുവും വേദിയിലെത്തി ജാതകം കൈമാറി, പിന്നെ പെണ്ണിനേയും ചെറുക്കനെയും വേദിയിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു എല്ലാവരുടെയും അനുഗ്രഹം വാങ്ങി സദസ്സിനെ വന്ദിച്ചു
പരസ്പരം മോതിരം കൈമാറി, മോതിരം കൈമാറുമ്പോഴും നന്ദനും ശില്പയും പുച്ഛത്തോടെ വൃന്ദയെ നോക്കി,
അതുകണ്ട വൃന്ദ തലകുനിച്ചു നിന്നു,
ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞ് വിവാഹം നടത്താമെന്ന് തീരുമാനമായി,
ആ ചടങ്ങിന്എത്തിയവരിൽ ഭൂരിഭാഗം പേരുടെയും കണ്ണുകൾ വൃന്ദയിൽ തന്നെയായിരുന്നു…
ശ്യാമ വൃന്ദക്ക് മുഖം കൊടുക്കാതെ ഒഴിഞ്ഞുനടന്നു, വൃന്ദയും അത് മനസ്സിലാക്കി പുറത്തേക്ക് അധികം വന്നിരുന്നില്ല, എങ്കിലും അടുക്കളയിൽ വച്ച് ശ്യാമ വൃന്ദയെകണ്ടു,
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
ശ്യാമ അവളെ നോക്കി പിന്നീട് അവളെ തലോടി,
“മോളീയമ്മയോട് ക്ഷമിക്കണം, മോൾക്ക് ഞാനായിട്ട് ആശ തന്നു, പക്ഷേ വിധി ഇതായിപ്പോയി, എന്റെ മരുമകളായി അമ്മ മനസ്സാൽ ആഗ്രഹിച്ചതാ മോളേ… മോൾക്ക് അമ്മയോട് വിഷമമൊന്നുമില്ലല്ലോ…?”
ശ്യാമ അവളോട് പറഞ്ഞു
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഇല്ലന്ന് തലയാട്ടി
ശ്യാമ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ചിട്ട് നടന്നു നീങ്ങി
ചടങ്ങെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും പിരിഞ്ഞു,
••❀••
കുഞ്ഞിയോട് കൂട്ടുകൂടാൻ മറ്റുകുട്ടികൾ വന്നെങ്കിലും അവളെരോടും കൂട്ടുകൂടാൻ നിന്നില്ല എല്ലാരോടും മുഖം തിരിച്ചു, അവൾ പന്തലിനുള്ളിലെ കസേരയിൽ ഒരു ടെഡ്ഢിയുമായി ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് കണ്ണൻ അവിടേക്ക് വന്നത്, അവളെക്കണ്ട് കണ്ണൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെടുത്തു വന്നു…
“ഹലോ…”
അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു,
കുഞ്ഞി അവനെയൊന്ന് നോക്കിയിട്ട് ഗൗരവത്തിൽ മുഖം തിരിച്ചിരുന്നു
“കുഞ്ഞീന്നാണോ പേര്…???”
കണ്ണൻ ചോദിച്ചു, അപ്പോഴും അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല, അവൾ പുച്ഛത്തോടെ ചുണ്ട് കോട്ടി മുഖം തിരിച്ചു
കണ്ണൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു
“ഇവിടെ കിഴക്കേവയലിലെ സന്ദീപിന്റെ വീട്ടിലൊരു ചൊറിയൻ പൂച്ചയുണ്ട്, പൊറൊത്തൊക്കെ ചൊറിയും പുണ്ണും വന്ന് നാറീട്ട്…. അതിന്റെ പേരാ കുഞ്ഞീന്ന്… അയ്യേ… ബ്വാ…”
കണ്ണൻ ഓർക്കാനിക്കുന്നപോലെ കാണിച്ചു,
കുഞ്ഞിയവനെ ദേഷ്യത്തോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി,
“മര്യാദയ്ക്ക് പൊയ്ക്കോ ചെക്കാ… ഞാനെന്റെ ഏട്ടന്മാരോട് നീയെന്നെ കളിയാക്കീന്ന് പറഞ്ഞാ… അവര് നിന്നെ ഇടിച്ചു പപ്പടമാക്കും, പറഞ്ഞേക്കാം…”
കുഞ്ഞി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു
“പിന്നേ… എന്റെകയ്യീക്കിട്ടിയാ നിന്റേട്ടന്മാരെ ഞാം ഇടിച്ചു പപ്പടമാക്കും…”
കണ്ണനും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല
കുഞ്ഞിയ്ക്ക് ദേഷ്യം വന്നു
“പോടാ എലുമ്പാ… good for nothing monkey…”
കുഞ്ഞി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു
“പോടീ ചൊറിയൻപൂച്ചേ, കുഞ്ഞിപ്പൂച്ചേ… വെളുമ്പി… മദാമേ…”
കണ്ണനും അവളെ
കണ്ണനും അവളെ നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
കുഞ്ഞി ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി പിന്നെ എഴുന്നേറ്റ് ചാടിത്തുള്ളി അകത്തേക്ക് പോയി, അത് കണ്ട് കണ്ണൻ വാ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു ചിരിച്ചു,
അപ്പോഴേക്കും വൃന്ദ അവനടുത്ത് വന്നു
“എന്തടാ ഒറ്റക്കിരുന്ന് ചിരിക്കുന്നെ…??”
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു
“ഏയ്… ഒന്നൂല ഉണ്ണിയേച്ചി…”
അവളവനടുത്ത് വന്ന് അവന്റെ അടുത്തിരുന്നു അവന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് അവനെ ചേർന്നിരുന്നു,
“എന്താ… ചേച്ചിയും അനിയനുംകൂടി ചർച്ച, വേണേ ചർച്ചക്ക് ഞങ്ങളും കൂടാം…”
വല്ലാത്ത വഷളൻ ചിരിയോടെ ശ്രീജേഷ് അവിടേക്ക് വന്നു കൂടെ അർജ്ജുനും ആരോഹും നിവിനും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു.
വൃന്ദ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റ് അവരെ നോക്കി, പെട്ടെന്ന് കണ്ണനേം കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ആരോഹ് വഴി തടഞ്ഞന്നപോലെ നിന്നു
അവന്റെ നോട്ടം അസഹ്യമായി വൃന്ദക്ക് തോന്നി അവൾ തന്റെ ധാവണി ഒന്നുകൂടി നേരെയിട്ടു
“നീ കഴിഞ്ഞ തവണത്തെക്കാൾ ഒന്ന് മിനുങ്ങി ഒന്നൂടെ സുന്ദരി ആയിട്ടുണ്ട്,
ഇപ്പൊ നിന്നെ കടിച്ച് തിന്നാൻ തോന്നും… നിന്നെപ്പോലൊരു ഐറ്റത്തെ ഞാനെന്റെ ജീവിതത്തിൽ കണ്ടിട്ടില്ല.. സത്യം, ചേട്ടന്മാരോട് സഹകരിക്ക് മോളാനുഭവിക്കാത്ത ഒരുപാട് സുഖങ്ങളുണ്ട് ചേട്ടന്മാര് തരാം ആ ഒരു സുഖം, ഒന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് വഴങ്ങിയെന്ന് പറഞ്ഞ് നിനക്ക് ലാഭമേ ഉണ്ടാകു.. എന്ത് പറയുന്നു ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്ക്…”
ശ്രീജേഷ് ഒരു വഷളൻ ചിരിയോടെ അവളെ വല്ലാത്ത ഭാവത്തിൽ ഒന്നുഴിഞ്ഞു നോക്കി പറഞ്ഞു
വൃന്ദ വിതുമ്പലോടെ ചുറ്റും നോക്കി
“ഹോയ്…”
കണ്ണൻ അതുവഴി പോകുകയായിരുന്ന കവിതയെയും ശ്രെയയെയും നോക്കി വിളിച്ചു
“എന്താടാ…?? “
കവിത ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു
“ചേച്ചിയെയല്ല അപ്രത്ത്…”
കണ്ണൻ ശ്രേയയെ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു
“എന്താടാ…”
ശ്രേയ അവനോട് കലിപ്പിൽ ചോദിച്ചു
എല്ലാവരും അന്തംവിട്ട് കണ്ണനെ നോക്കി
“ചേച്ചി കഴിഞ്ഞ തവണത്തെക്കാൾ ഒന്നൂടെ മിനുങ്ങി ഒന്നൂടെ സുന്ദരി ആയിട്ടുണ്ട്, ചേച്ചിയെപ്പോലൊരു ഐറ്റത്തെ ഞാനെന്റെ ജീവിതത്തിൽ കണ്ടിട്ടില്ല…”
കണ്ണൻ കണ്ണിറുക്കിക്കൊണ്ട് ശ്രീജേഷ് പറഞ്ഞ അതേ ടോണിൽ ശ്രേയയോട് പറഞ്ഞു
വൃന്ദയുൾപ്പെടെ എല്ലാവരും ഞെട്ടി അവനെ നോക്കി,
ശ്രീജേഷിന്റെ മുഖം ദേഷ്യംകൊണ്ട് ചുവന്നു,
“ഡാ…”
ശ്രീജേഷ് അലറിക്കൊണ്ട് കണ്ണന് നേരെ അടുത്തു, അതുകണ്ട് വൃന്ദ കണ്ണനെ അവൾക്ക് പിന്നിലായി മറച്ചു പിടിച്ചു
“അനിയാ…”
ശാന്തമായ ഒരു വിളി കേട്ട് എല്ലാവരും തിരിഞ്ഞു നോക്കി
അവരെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന രുദ്രിനെയും ഭൈരവിനെയും കണ്ട് ശ്രീജേഷ് ഒന്ന് അറച്ചു,
ശ്രേയയും കവിതയും കാര്യമറിയാതെ അന്തംവിട്ട് നിന്നു
രുദ്രും ഭൈരവും അവർക്കരികിലേക്ക് വന്നു,
“എന്താ മക്കളെ ഇവിടെ റാഗിങ്ങാണോ…?”
ഭൈരവ് ചോദിച്ചു
“അത് ചോദിക്കാൻ നീയാരാ… വലിയ കൊമ്പത്തെ ആളാണെന്നുള്ള ഹുങ്ക് ഇവിടെ ചെലവാകൂല, ചേട്ടന്മാര് ചെല്ല്…”
മുന്നോട്ട് കയറിനിന്ന് ആരോഹ് പറഞ്ഞു
ഭൈരവ് അവന്റെ വലതുകൈപ്പത്തി പിടിച്ചു തന്റെ കൈക്കുള്ളിലാക്കി
“ചേട്ടന്മാര് സംസാരിക്കുമ്പോ എടേല് കേറരുത്… അതുപോലെ എനിക്കിഷ്ടമില്ലാത്ത ഒരു കാര്യം വേറെയില്ല… മനസ്സിലായോടാ…”
അവസാനത്തെ വാക്ക് ഒന്ന് കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു, ആദ്യമൊക്കെ പിടിച്ചുനിന്നെങ്കിലും കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആരോഹിന്റെ ശബ്ദം പതിയെ വെളിയിൽ വന്നു പിന്നീടത് ഉയർന്ന് വലിയ നിലവിളി ആയി, ഭൈരവ് ഇടതു കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചു എന്നിട്ടും അവൻ കൈ വിട്ടില്ല ആരോഹ് വേദനകൊണ്ട് അലറി വായ പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ ഒരമറൽ മാത്രമേ വെളിയിൽ വന്നുള്ളൂ, അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി, കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ കൈവിട്ടു ആരോഹിന്റെ കൈ നീലിച്ചു കിടന്നിരുന്നു,
“നീലിച്ചോ…? അപ്പൊ എല്ലിന് പൊട്ടലുണ്ടാവും… ഇനി പെൺകുട്ടികളോട് ആണത്തം കാണിക്കാൻ പോകുമ്പോഴും ചേട്ടന്മാരോട് തറുതല പറയുമ്പോഴും മോനിതോർക്കണം കേട്ടോ…”
ഭൈരവ് പറഞ്ഞതുകേട്ട് ആരോഹ് തലയാട്ടി
അപ്പോഴേക്കും മുന്നോട്ട് കയറിനിന്ന രുദ്ര് ശ്രീജേഷിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി അവന്റെ ബെൽറ്റിൽ പിടിച്ച് ഒന്നൂടെ അടുപ്പിച്ചു
“എന്താടാ… നെനക്ക് നിന്റെ പെങ്ങളെപ്പറഞ്ഞപ്പോ പൊള്ളിയോ…?”
ശ്രീജേഷിനോട് രുദ്ര് ചോദിച്ചു
“താൻ പോടോ… വലിയ ആള് കളിക്കല്ലേ… ഇത് സ്ഥലം വേറെയാ… ചെലപ്പോ ചേട്ടന്മാര് രണ്ടുകാലിൽ പോവില്ല….”
ശ്രീജേഷ് കലിപ്പോടെ അവനെ നോക്കി ഒരു സിനിമ ഡയലോഗ് പറഞ്ഞു കുതറി മാറി
അതുകേട്ട രുദ്ര് അവന്റെ മർമ്മത്ത് കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു, ശ്രീജേഷിന്റെ കണ്ണുകൾ തുറിച്ചുവന്നു, രുദ്ര് ഒന്നുകൂടി അമർത്തി ഒന്ന് കുടഞ്ഞതിനു ശേഷം അവനെ വിട്ടു അവൻ മുട്ടിലിരുന്നു പിന്നീട് താഴേക്ക് മറിഞ്ഞുവീണു അവിടെക്കിടന്ന് പുളഞ്ഞു…
“ഈ ചേട്ടന്മാര് എവിടെയെങ്കിലും വന്നിട്ടുണ്ടേ രണ്ട് കാലിൽ തന്നെ പോയിട്ടുമുണ്ട്, അതുകൊണ്ട് അക്കാര്യത്തിൽ മോൻ വിഷമിക്കണ്ട… മനസ്സിലായോടാ…”
രുദ്ര് അവനോട് പറഞ്ഞു
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
“ഇവന്മാരേം കൊണ്ട് പൊയ്ക്കോടാ….”
ഭൈരവ് അലറി,
നാലുപേരും പുറത്തേക്ക് പോയി,
അതെല്ലാം കണ്ട കവിതയും ശ്രെയയും പതിയെ വലിഞ്ഞു,
“നീയാള് കൊള്ളാലോ, മിടുക്കൻ… ആണുങ്ങളായ ഇങ്ങനെ വേണം…”
ഭൈരവ് കണ്ണന്റെ തോളിൽ തട്ടി അഭിനന്ദിച്ചു
കണ്ണൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല
രുദ്ര് അപ്പോഴും തലകുനിച്ചുനിൽക്കുന്ന വൃന്ദയെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിയുന്നു
അപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞി ഓടിയെത്തി
“ഇടിക്ക് കുഞ്ഞേട്ടാ… ഇടിച്ചു അവനെ പപ്പടമാക്ക്…”
അവൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
അപ്പോഴാണ് തങ്ങളെന്തിനാണ് വന്നതെന്ന് ഓർമ്മ വന്നത്
അവർ പരസ്പരം നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു
“ഞങ്ങടെ കുഞ്ഞീനെ നീയാണോ കളിയാക്കിയേ…???”
ഭൈരവ് കണ്ണനോട് കപടഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു,
കണ്ണനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല, വൃന്ദ കണ്ണനെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി,
“കുഞ്ഞീനെ ചൊറിയൻ പൂച്ചയെന്ന് വിളിച്ചോ…??”
രുദ്ര് ചോദിച്ചു
“എന്നെ എലുമ്പാന്ന് വിളിച്ചു പിന്നെ ഇംഗ്ലീഷിൽ എന്തോ വിളിച്ചു…”
കണ്ണൻ പറഞ്ഞു
അവർ കുഞ്ഞിയെ നോക്കി, കുഞ്ഞി തലകുനിച്ചു
“നീ ഞങ്ങളെ ഇടിച്ചു പപ്പടമാക്കൂന്ന് പറഞ്ഞോ…??”
“അത്… അവളുടെ ഏട്ടന്മാരെക്കൊണ്ട് എന്നെ ഇടിച്ചു പപ്പടമാക്കൂന്ന് പറഞ്ഞു…”
കണ്ണൻ പറഞ്ഞു
“ആണോ കുഞ്ഞി… നീയിങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞോ…?”
“മ്.. “
കുഞ്ഞി വിഷമത്തോടെ തലയാട്ടി
“മ്… ഇന്നത്തേക്ക് വെറുതെ വിട്ടിരിക്കുന്നു, ഇനിയിവൻ കുഞ്ഞീനെ വല്ലോം പറഞ്ഞാ അപ്പൊ കുഞ്ഞേട്ടനോട് പറഞ്ഞാ മതി, നമുക്ക് ഇടിച്ചു പപ്പടമാക്കാം…”
ഭൈരവ് കണ്ണനെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കികൊണ്ട് കുഞ്ഞിയോട് പറഞ്ഞു
“മ്…”
കുഞ്ഞി ദേഷ്യത്തോടെ കണ്ണനെ നോക്കി ഒന്ന് മൂളി,
കണ്ണൻ അവളെനോക്കി ഇളിച്ചു കാണിച്ചു
വൃന്ദ കണ്ണനേം കൂട്ടി അകത്തേക്ക് നടന്നു, പോകുമ്പോൾ ഭൈരവിനടുത്ത് ചെന്ന് നിന്നു
“താങ്ക്സ്…”
അവൾ പതിയെ പറഞ്ഞു
“ആയിക്കോട്ടെ… ഒരെണ്ണം ഇവിടേം കൊടുത്തേക്ക്…”
രുദ്രിനെ നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു,
വൃന്ദക്കവനെ മുഖമുയർത്തി നോക്കാൻ തന്നെ കഴിയുന്നുണ്ടായില്ല
“താങ്ക്സ്…”
അവൾ പിറുപിറുക്കുന്നപോലെ പറഞ്ഞിട്ട് കണ്ണനെകൂട്ടി അകത്തേക്ക് പോയി,
കണ്ണൻ കുഞ്ഞിയെ നോക്കി മുഖംകൊണ്ട് ഗോഷ്ടി കാണിച്ചു,
കുഞ്ഞി ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി നിന്നു
“എന്തൊക്കെയാ കണ്ണാ നിന്റെ വായീന്ന് വീണത്, അതും നിന്നെക്കാൾ മുതിർന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയോട്…”
“അപ്പൊ അവൻ ഉണ്ണിയേച്ചിയെ പറഞ്ഞതോ… അതാ ഞാൻ അവന്റെ അനിയത്തിയോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്…”
“എന്നാലും കണ്ണാ ചീത്തക്കുട്ടികളാ അതുമാതിരി പറയുന്നേ… എന്റെ കണ്ണൻ നല്ല കുട്ടിയല്ലേ, ഇനിയങ്ങനെയൊന്നും പറയരുത് കേട്ടോ…?”
വൃന്ദ വാത്സല്യത്തോടെ അവനോട് പറഞ്ഞു,
അവൻ അവളുടെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തുകൊണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു
രുദ്ര് ഭൈരവിനെയും പിടിച്ചുവലിച്ചുകൊണ്ട് ഗേറ്റിനടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി
“എന്താ മൈരേ… നീയീക്കെടന്നോടുന്നത്…”
“I think… I found her…”
“ആരെ…”
“ആ കണ്ണുകൾ… ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ കാണാറുള്ള അതേ ഉണ്ടക്കണ്ണുകൾ…”
“ങേ… എവിടെ…? എപ്പോ…? നീയെന്ത് കുണ്ണയാ ഈപ്പറയുന്നേ…??”
“അതേടാ… അവളാടാ അത്… വൃന്ദ… അതേ കണ്ണുകൾ…അവള് തന്നെയാടാ അത്…”
രുദ്ര് ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു
ഭൈരവ് കുറച്ചുനേരം അവനെത്തന്നെ നോക്കിനിന്നു എന്നിട്ട് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു
“നീയെന്ത് മൈര് കണ്ടിട്ടാ ഈ കെടന്ന് തൊലിക്കുന്നത്…??”
രുദ്രിന് ദേഷ്യം വന്നു
“എനിക്ക് തോന്നി നിന്നെ നോട്ടോം ഭാവോം കണ്ടപ്പോ…
അതവളാണെന്ന് നിനക്കോറപ്പുണ്ടോ…??”
ഭൈരവ് ചോദിച്ചു
“അത്…”
രുദ്ര് ഒന്ന് ആലോചിച്ചു
“അപ്പൊ ഇല്ല… ആദ്യം അതവളാണോന്ന് കണ്ടുപിടിക്ക്… അതൊരു പാവം പെങ്കൊച്ചാ ആരുമില്ലാത്ത ഒരു കൊച്ച്… നീയാവശ്യമില്ലാത്ത പ്രതീക്ഷകൊടുത്തിട്ട് അവസാനം അത് അവളല്ലങ്കിൽ നീയെന്ത് ചെയ്യും…
മാത്രോല്ല ആ പന്തലിലുണ്ടായിരുന്ന സകലയെണ്ണോം അവളെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുകയായിരുന്നു, അതിന്റെ കൂട്ടത്തിൽ നീയും അതത്രെ ഉള്ളു…
പണ്ടാരാണ്ടോ പറഞ്ഞപോലെ… ഇക്കാലത്ത് ആരേലും സ്വപ്നത്തിൽക്കണ്ട ഒരു പെണ്ണിനെ തിരക്കി നടക്കോ…?? ആരേലും കേട്ടാ വിശ്വസിക്കോ…?? വേണ്ട നീയവളോട് പറഞ്ഞുനോക്ക്, അവള് വിശ്വസിക്കോ…?? അവള് പോലും നീ അവളുടെ പുറകെ നടക്കാൻ ഒരുകഥയുണ്ടാക്കിയെന്നെ പറയൂ… നീ വെറുതെ നാറാൻ നിക്കണ്ട… നീ വന്നേ… ”
ഭൈരവ് അവനെവിട്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു
രുദ്ര് വല്ലാത്തൊരവസ്ഥയിലായിരുന്നു,
‘ ഇനി തനിക്ക് തെറ്റിപ്പോയതാകുമോ…? പക്ഷേ മുൻപ് മറ്റൊരു പെണ്ണിനോടും തോന്നാത്ത ഒരു ഫീലിംങായിരുന്നു എനിക്കവളോട്, അറിയാത്ത അവളോടടുത്തുപോകുന്നു… ആ വലിയ കണ്ണുകൾ അവ തന്നെയല്ലേ താനെന്നും സ്വപ്നത്തിൽ കാണുന്നത് താൻ എന്തിനെക്കളേറെ മോഹിക്കുന്നത് പ്രണയിക്കുന്നത്, ആ കണ്ണുകളെയല്ലേ താൻ തിരയുന്നത്…. കുറച്ചു നാൾ മുൻപ് മാളിൽ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ കണ്ണ് കണ്ട് താൻ തെറ്റിദ്ധരിച്ചപോലാകുമോ ഇത്… ആയിരിക്കും… ഇതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ ആരും വിശ്വസിക്കില്ല… അവളും… ഭൈരവ് പറഞ്ഞപോലെ അവളുടെ പുറകെ നടക്കാൻ ഒരു കഥയുണ്ടാക്കിയതാണെന്നെ അവൾപോലും പറയു… വേണ്ട…’
രുദ്ര് അവന്റെ തലയിലൊന്ന് തട്ടിയിട്ട് അകത്തേക്ക് നടന്നു
••❀••
വൃന്ദ തന്റെ ഫോണെടുത്ത് കിച്ചയെ വിളിച്ചു,
കിച്ചയോട് എല്ലാക്കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു
“നീയിത് സീരിയസ് ആയിട്ടാണോ ഉണ്ണി…??സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ട ഒരാളെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാൻ…
ഞാനിതുവരെ ഇതെല്ലാം ഒരു നേരമ്പോക്കായെ എടുത്തിട്ടുള്ളു…
ഉണ്ണി… നീയൊരൊന്ന് സങ്കൽപ്പിച്ചുകൂട്ടി മനസ്സിലിട്ടത്, ഇതെല്ലാം നിന്റെ മനസ്സിന്റെ തോന്നലാണ്… ഇതത്രേയുള്ളു…
അല്ലെങ്കിത്തന്നെ നെനക്ക് അയാളെ മണിക്കൂറുകളുടെ പരിചയമല്ലേയുള്ളു, അയാൾ എങ്ങനുള്ള ആളാണെന്ന് ആർക്കറിയാം, നീയൊരു പൊട്ടിപ്പെണ്ണാ, വെളുത്തതെല്ലാം നെനക്ക് പാലാണ്, നീ വിചാരിക്കുന്നപോലല്ലങ്കി അതൊരബദ്ധം ആവില്ലെന്ന് ആര് കണ്ടു… വെറുതെ അബദ്ധത്തിൽ പോയി ചാടണ്ട… ഞാമ്പറഞ്ഞേക്കാം… നീയരോടും അടുക്കാൻ പോണ്ട…”
കിച്ച അവളോട് താക്കീതുപോലെ പറഞ്ഞു ഫോൺ വച്ചു,
വൃന്ദ കുറച്ചുനേരം ചിന്തിച്ചിരുന്നു
‘ശരിയാണ് കിച്ച പറഞ്ഞത്, താൻ വെറുമൊരു പൊട്ടിയാണ്, എല്ലാം എന്റെ തോന്നലാണ്, ഇനി ഇപ്പൊ വന്നയാൾക്കും എല്ലാരേംപോലെ തന്റെ ദേഹത്തേക്കാണ് നോട്ടമെങ്കിലോ, അഥവാ അങ്ങനെ ഒരളുണ്ടെങ്കിൽത്തന്നെ ഒന്നും പാടില്ല വൃന്ദ ഭാഗ്യംകെട്ടവളാണ്, താൻ കാരണം ഒരാൾക്കും ഒന്നും വരാൻ പാടില്ല,
ഞാൻ കുറച്ചു നേരം എന്റെ കണ്ണനെതന്നെ മറന്നു, എന്റവസ്ഥ മറന്നു ഞാൻ കാരണം എന്റെ ജാതക ദോഷം കാരണം ആർക്കും ഒന്നും നഷ്ടപ്പെടാൻ പാടില്ല മാത്രോല്ല അമ്മയ്ക്കും പപ്പയ്ക്കും കൊടുത്ത വാക്ക് പാലിക്കണം എന്റെ കണ്ണനെ പഠിപ്പിച്ചു വലിയ ആളാക്കണം… അതുമാത്രമാണ് തന്റെ ലക്ഷ്യം…
പക്ഷേ ഒരിക്കലും മറ്റൊരാളോട് തോന്നാത്ത എന്തോ ഒന്ന് അയാളുടെ അടുത്ത് തന്നെ ചേർത്ത് നിർത്തുന്നു… ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കേണ്ട എന്ന് കരുതിയാലും കഴിയുന്നില്ല,.. പാടില്ല കഴിവതും അയാൾക്കടുത്തേക്ക് ചെല്ലാതെ കഴിക്കണം…’
വൃന്ദ തീരുമാനമെടുത്തു.
••❀••
രാജേന്ദ്രൻ ദേവടം ഫിനാൻസിൽ തന്റെ ഓഫീസിനോട് ചേർന്നുള്ള മുറിയിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ സുനിത കയറി വന്നു, റോസ് നിറത്തിലുള്ള ഷിഫാൺ സാരിയും അതേ നിറത്തിലുള്ള ബ്ലൗസുമാണ് അവളുടെ വേഷം, വെളുത്തിട്ട് അല്പം തടിച്ച പ്രകൃതമാണ് സുനിതയ്ക്ക്, മുപ്പത്തെട്ട് സൈസ് മുല തുറിച്ചുന്തി നിൽക്കുന്നു, അവൾ അയാളെക്കണ്ട് വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചു, തൊട്ടടുത്തുള്ള ഷെൽഫിൽ നിന്നും ഒരു കുപ്പി ബ്രാണ്ടിഎടുത്ത് ടീപ്പൊയ്ക്ക് മുകളിൽ വച്ചു, മിനി ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നും സോഡയും ഐസ് ക്യൂബും എടുത്തു വച്ച്, ഗ്ലാസിൽ മദ്യം പകർന്ന് അയാൾക്കരികിലേക്ക് ചെന്നു വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾക്ക് നീട്ടി, രാജേന്ദ്രൻ ആ ഗ്ലാസ്‌ കയ്യിൽ വാങ്ങി സുനിതയെ പിടിച്ച് തന്റെ മടിയിലേക്കിരുത്തി, അവളുടെ വിരിഞ്ഞ ചന്തി അയാളുടെ മടിയിലമർന്നപ്പോൾ കുണ്ണ പതിയെ ഉണർന്നു, അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തുകൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം അടിപ്പിച്ചു അവളുടെ ഗന്ധം വലിച്ചെടുത്തു, ആ വലിയ മുലകൾ അയാളുടെ മാറിലമർന്നു, അയാളുടെ കുണ്ണ പൂർണ രൂപം പ്രാപിച്ച് അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ തട്ടി നിന്നു,
“ആഹാ… ആളുഷാറായല്ലോ…”
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
അവൾ കുണ്ണയിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി ചന്തിയമർത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു,
“നിന്റെ ഈ മണം മാത്രം മതി എനിക്ക് വെള്ളം പോവാൻ…”
രാജേന്ദ്രൻ അവളുടെ മുലകളിൽ തഴുകി ഉടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു,
“അതെന്നെ സുഖിപ്പിക്കാൻ പറയുന്നതാ…”
“അല്ലേടി… സത്യം, നീയെനിക്ക് തരുന്ന സുഖം വേറെ എവിടുന്നും ആരും തന്നിട്ടില്ല…”
“എന്നിട്ടാണോ കൊച്ചു പെൺപിള്ളേരെ ഈ മുറിയിൽ കൊണ്ടുവന്ന് കളിക്കുന്നെ…?”
“അതൊരു രസം… തരാനുള്ള പണത്തിന്റെ പലിശയെങ്കിലും മുതലാക്കണ്ടേ… നിന്നെയും എനിക്ക് കിട്ടിയത് അങ്ങനെയല്ലേ…?”
രാജേന്ദ്രൻ അവളുടെ മുലയിൽ അമർത്തി ഉമ്മവയ്ച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, സുനിത സാരിയുടെ മുന്താണി എടുത്ത് താഴെക്കിട്ട് ബ്ലൗസിന്റെ ഹൂക് വിടർത്തിയിട്ടുകൊടുത്തു, രാജേന്ദ്രൻ ആ മുല വിടവുകളിലേക്ക് മുഖമമർത്തി,
“ഹാ…”
സുനിത ഒന്ന് പിടഞ്ഞു,
രാജേന്ദ്രൻ മുഖമുയർത്തി അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ അമർത്തി ഉമ്മവച്ചു,
സുനിത മടിയിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റ് അയാളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ച് കട്ടിലിനടുത്തേക്ക് നടന്നു,
രാജേന്ദ്രൻ കയ്യിലിരുന്ന ഗ്ലാസ്സ് ഒറ്റവലിക്ക് കാലിയാക്കി എഴുന്നേറ്റു
“പലിശ മുതലാക്കി കഴിയുമ്പോ അവളുമാരുടെ പാന്റീസും കൂടെ കൊടുത്തയക്കണ്ടേ, ഒരെണ്ണം കട്ടിലടിയിൽ നിന്നുമാണ് കിട്ടിയത്…”
അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
അതിന് അയാളൊന്ന് ചിരിച്ചതേയുള്ളു,
സുനിത അയാളെ കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി, മുണ്ട് മാറ്റി കുണ്ണയെ എടുത്ത് വെളിയിലിട്ട് അതിനെയൊന്ന് തഴുകി അവൾ പതിയെ അവന്റെ ഒറ്റകണ്ണിൽ ഒരുമ്മ വച്ചു, പിന്നീട് അതിന്റെ മകുടം വായ്ക്കുള്ളിലാക്കി ഉമിനീരുകൂട്ടിയോന്നുഴിഞ്ഞു, അതിന്റെ സുഖത്തിൽ രാജേന്ദ്രൻ അവളുടെ മുടിയിൽ പിടിച്ചുമുറുക്കി, കുണ്ണയിലെ ഞരമ്പുകൾ തെളിഞ്ഞു, സുനിത അത് പൂർണമായും വായ്ക്കുള്ളിലാക്കി കട മുതൽ തലവരെ വായ്കൊണ്ടുഴിഞ്ഞു, രാജേന്ദ്രൻ അവളുടെ തലയിൽപിടിച്ചു കുണ്ണയിലമർത്തി, കുണ്ണയുടെ അഗ്രം അവളുടെ തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ തട്ടി നിന്നു, സുനിത പതിയെ ചുണ്ടുകൊണ്ടുഴിഞ്ഞു നാവ് ചുഴറ്റി കുണ്ണയുടെ മകുടം നന്നായി ഉഴിഞ്ഞു, രാജേന്ദ്രൻ അവൾ ചെയ്യുന്നത് വികാരത്തോടെ നോക്കി, അവൾ തന്നെ അയാളുടെ ജുബ്ബയും മുണ്ടും ഉരിഞ്ഞു കളഞ്ഞു, അയാളെ കട്ടിലിലേക്ക് തള്ളിയിട്ട് വെളുത്തതും കറുത്തതും ഇടകലർന്ന സമൃദ്ധമായ രോമത്തിൽ വിരലോടിച്ചു പതിയെ അയാളുടെ മുലക്കണ്ണിൽ ഒന്ന് നക്കി ഉറുഞ്ചിയെടുത്തു, രാജേന്ദ്രൻ അറിയാതെ കണ്ണുകൾ കൂപ്പി തുറന്നു,
സുനിത അവളുടെ ദേഹത്തെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഒന്നൊന്നായി ഊരിയെറിഞ്ഞു, രാജേന്ദ്രൻ അവളെ ആകമാനം ഒന്ന് നോക്കി, അല്പം ഉടഞ്ഞ വലിയ വെളുത്ത മുലകൾ, കടുത്ത ബ്രൗൺ നിറത്തിലുള്ള മുലക്കണ്ണുകൾ അത് ത്രസിച്ചുന്തി നിൽക്കുന്നു, ആർക്കായാലും അതിലൊന്ന് ഞെരിച്ചുടയ്ക്കാൻ തോന്നും, അവിടെന്ന് താഴേക്ക് അല്പം ഉന്തിയ എന്നാൽ കാണാൻ ഭംഗിയുള്ള വയർ, അതിനു നടുവിലായി, ചെറിയ കിണർപോലെ കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾ, പൊക്കിളിൽനിന്നും തുടങ്ങുന്ന നിരയിലുള്ള ചെമ്പൻ രോമങ്ങൾ അത് ചെന്നവസാനിക്കുന്നത് ഒരു രോമക്കാടിലേക്കാണ് അവിടെ അവളുടെ വെളുത്ത പൂറ് രോമത്തിനിടയിലൂടെ അല്പം കാണാം തൊട്ടു താഴെയായി അതിന്റെ ഇതളുകൾ പുറത്തേക്ക് ഉന്തി നിൽക്കുന്നു, മനോഹരമായ വെളുത്ത തുടകൾ, അയാൾ അവളെ കൊതിയോടെ നോക്കിക്കിടന്നു,
“മ്…?”
അവൾ പുരികം ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു,
“ഞാൻ നിന്നെ മൊത്തത്തിലൊന്ന് കാണുകയായിരുന്നു, നീ വീണ്ടുമൊന്ന് മിനുങ്ങി സുന്ദരിയായിട്ടുണ്ട്…”
“ആണോ…? പക്ഷേ അതാസ്വദിക്കാൻ ആർക്കും വയ്യല്ലോ…”
“തിരക്കായിപ്പോയി പൊന്നേ… അതോണ്ടല്ലേ എല്ലാം തിരക്കും മാറ്റിവച്ച് ഇപ്പൊ നിന്നോടൊപ്പം…”
അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് ദേഹത്തേക്കിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു,
അവൾ പിന്നീടൊന്നും പറയാതെ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു, ഉദ്ധരിച്ചു നിൽക്കുന്ന കുണ്ണയിൽ അവൾ പതിയെ തഴുകി പിന്നീട് അവളൊന്ന് പൊങ്ങി ആ കുണ്ണയിലേക്കാമർന്നിരുന്നു, കുണ്ണ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് നിറഞ്ഞു കയറിപ്പോയി,
“സ്സ്…ഹാ…”
അവളുടെ സൽക്കാരം പുറത്തുവന്നു,
കുണ്ണയെ പൂറിനുള്ളിൽ നിറച്ചു വച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അതിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി അമർന്ന് അര കൊണ്ടൊന്നു ചുഴറ്റി,
“ഹാ… ഇതാടി.. എനിക്ക്.. നിന്നെ മടു..ക്കാത്തത്… എനിക്കെന്താ വേണ്ടതെന്നു അറിഞ്ഞു… ചെയ്തുതരാൻ നിന്നെക്കൊണ്ടേ പറ്റു…”
സുഖത്താൽ വിറച്ചുകൊണ്ട് രാജേന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു, അതുകേട്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സുനിത പതിയെ അയാളുടെ കുണ്ണയിലേക്ക് ഉയർന്നു താണു… അവൾ അയാളുടെ കൈകൾ കയ്യിലെടുത്ത് തന്റെ മുലകൾക്ക് മുകളിൽ വച്ച് തന്റെ കൈകൊണ്ട് അമർത്തിഞെരിച്ചു, താളത്തിൽ അവൾ അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, പതിയെ വേഗതകൂട്ടികൊണ്ടിരുന്നു,
അവളുടെ നിതംബം അയാളുടെ തുടകളിൽ വന്നിടിച്ചു പ്ലക്ക്…പ്ലക്ക്… എന്ന ശബ്ദം ആ മുറി മുഴുവൻ മുഴങ്ങിക്കേട്ടു, അവൾ തന്റെ മുഴുവൻ ശക്തിയുമെടുത്ത് പണ്ണി കസറി, അതിന്റെ സുഖത്തിൽ രാജേന്ദ്രൻ ഞെരിപിരി കൊണ്ടു,
“ഹോ… അടിക്ക്… അടിച്ചു വരുത്ത്…”
അയാൾ പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു, അതിനിടയിലെപ്പോഴോ അയാളുടെ കുണ്ണ പൊട്ടിയൊലിച്ചിരുന്നു,
“ആഹ്…”
എന്നമറിക്കൊണ്ട് രാജേന്ദ്രൻ സുനിതയെ ഇറുക്കെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, പിന്നെ പതിയെ തളർന്നു വീണു, സുനിത അയാളുടെ മാറിൽക്കിടന്ന് കിതച്ചു,
സുനിത ബാത്‌റൂമിൽ കയറി എല്ലാം കഴുകി വൃത്തിയാക്കി ഇറങ്ങുമ്പോൾ രാജേന്ദ്രൻ ഗാഡനിദ്രയിലായിരുന്നു, അയാളുടെ കൂർക്കംവലി ഉയർന്നു കേട്ടിരുന്നു, സുനിത അയാളെ പുച്ഛത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കി, അടുത്തിരുന്ന ബ്രാണ്ടിക്കുപ്പിയിൽ പിടിച്ചു മുറുക്കി, പിന്നീട് എന്തോ ആലോചിച്ചപോലെ ആ കുപ്പിയിൽനിന്നുള്ള പിടി വിട്ടു,
“രാജേന്ദ്രാ… നിനക്ക് കുറിച്ച സമയം ആയിട്ടില്ല, ഇപ്പൊ നിന്നെ സുഖിപ്പിക്കാൻ ഞാനെന്തും ചെയ്യും, ആ സമയം വരുമ്പോൾ, നീ ജീവന് വേണ്ടി യാചിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണണം…”
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
അവൾ പകയോടെ അയാളെ നോക്കിയിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി,
ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത് കേട്ടാണ് രാജേന്ദ്രൻ ഉറക്കത്തിൽനിന്നും ഉണർന്നത്
ദേവടം ഓയിൽ മിൽസിലെ മാനേജർ ആണ്,
അവിടുത്തെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളുമറിയാൻ താൻ നിയമിച്ച തന്റെ വിശ്വസ്ഥൻ
രാജേന്ദ്രൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു
“ഹലോ… മനോജേ…”
“സാർ… ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്…”
“എന്താ മനോജേ…?”
“അത്… ഏജൻസിയിൽനിന്ന് നോട്ടീസ് വന്നിട്ടുണ്ട് പ്രോപ്പർട്ടി ഹാൻഡ്ഓവർ ചെയ്യാൻ… ഉടനെ പ്രോപ്പർട്ടി ഹാൻഡ്ഓവർ ഉണ്ടാകും, അതിന് മുൻപേ ഓഡിറ്റിംഗ് നടത്താൻ ഓർഡർ വന്നിട്ടുണ്ട്, ഞാനിപ്പോ എന്താ ചെയ്യാ, ഒന്നും രണ്ടുമല്ല നാല് കോടിയാ കണക്കിൽ കാണാനില്ലാത്തത്, സാർ എന്തേലും ഉടനെ ചെയ്യണം അല്ലേൽ ഞാനും സാറും അക്കൗണ്ടന്റ് ശരത്തും എല്ലാരും തൂങ്ങും, പറഞ്ഞില്ലാന്നു വേണ്ട… സാറിന്റെ ഒറ്റ ധൈര്യത്തിലാ ഞങ്ങളിതിനെല്ലാം കൂട്ട് നിന്നത്…”
രാജേന്ദ്രൻ ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദനായി
“മനോജ്‌ പേടിക്കണ്ട… ഞാനൊരു പോംവഴി കാണാം…”
“മ്… ശരി… പിന്നേ അഡ്വക്കേറ്റ് ഭരതന്‍റെ ഓഫീസിൽനിന്നും മെയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, വൃന്ദ മേഡത്തിന് പ്രോപ്പർട്ടി ഹാൻഡ്ഓവർ ചെയ്യാനുള്ള നടപടിയെടുക്കുന്നു എന്നും പറഞ്ഞ്”
രാജേന്ദ്രൻ ഞെട്ടി
“ശരി മനോജേ… ഞാനേറ്റു…”
അയാൾ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് കട്ടിലിലേക്ക് ചാരി കണ്ണടച്ചെന്തോ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…
പിന്നീട് അഡ്വക്കേറ്റ് വേണുവിനെ വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞു, എന്നിട്ട് വക്കീൽഓഫീസിലേക്ക് ചെല്ലാന്ന് പറഞ്ഞു,
••❀••
“ഇതിപ്പോ വല്യ പ്രശ്നമാണല്ലോ…”
മനോജ്‌ അയച്ചുകൊടുത്ത മെയിൽ നോക്കിക്കൊണ്ട് വക്കീൽ രാജേന്ദ്രനോട് പറഞ്ഞു,
“തന്റെ കുടുംബ ക്ഷേത്രത്തിൽ എന്നാ ഉത്സവം തുടങ്ങുന്നത്…??”
വേണു ചോദിച്ചു
“ഈ വരുന്നയാഴ്ച… എന്താ വക്കീലേ…??”
“അപ്പൊ താനൊരു കാര്യം ചെയ്യ്… ഉത്സവം കഴിയുംവരെ ഒരു നടപടികളും എടുക്കാൻ കഴിയില്ലായെന്ന് തിരിച്ചൊരു മെയിൽ അയക്കാൻ പറ, അതും തനിക്ക് മെയിൽ കാർബൺ കോപ്പി വച്ച്…”
“അപ്പൊ…???”
“അപ്പൊ തല്ക്കാലം ഒരു സാവകാശം കിട്ടും… അതിനിടയിൽ പ്രോപ്പർട്ടി കയ്യിൽ വരേണ്ടയാൾ ഇല്ലാതാവുകയാണെങ്കിൽ അടുത്ത അവകാശിക്ക് പ്രായപൂർത്തിയാകാൻ കുറച്ചു വർഷങ്ങൾ കൂടി വേണ്ടേ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് തനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടോ…??”
രാജേന്ദ്രന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി…
“അപ്പൊ… വക്കീൽ പറഞ്ഞുവരുന്നത്…???”
“അതുതന്നെ…”
“മ്…”
അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു, മുഖം എന്തോ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചപോലെ കടുത്തു
••❀••
കുട്ടികളെല്ലാം കളിക്കാനും മറ്റും തറവാടിനടുത്തുള്ള തൊടിന്റെ അരികിലേക്ക് പോകും അവിടെ നിറയെ മരങ്ങളും തൊട്ടടുത്തായി വയലും ഒരിക്കലും വറ്റാത്ത തോടുമുണ്ട്… തൊട്ടടുത്തുള്ള കുന്നിമലയിൽ നിന്നാണ് ആ തോട് ഉത്ഭവിക്കുന്നത് അതുകൊണ്ട് നല്ല തെളിഞ്ഞ തണുത്ത വെള്ളമാണ്,
ആരും കളിക്കാൻ കൂട്ടില്ലെങ്കിലും കണ്ണനും അവരോടൊപ്പം പോയി, കുട്ടികൾ കളിക്കുമ്പോ അവൻ അവിടെയുള്ള വലിയ മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ ചാരിയിരുന്ന് മറ്റുള്ള കുട്ടികൾ കളിക്കുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു, തൊട്ടടുത്തായി കുട്ടൂസൻ കിടന്നിരുന്നു, ഐഡനും റോണും അവനെ വിളിച്ചെങ്കിലും അവനെ കളിക്കാൻ കൂട്ടില്ലെന്നറിവുന്നതുകൊണ്ട് അവൻ പോയില്ല,
അപ്പോഴാണ് കുഞ്ഞി ഒരു ടെഡ്ഢിയുമായി അവിടേക്ക് വരുന്നത് കണ്ണൻ കണ്ടത്, കണ്ണന്റെ ചുണ്ടിലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു അവൻ കുഞ്ഞികാണാതെ, മരത്തിന്റെ പിന്നിൽ മറഞ്ഞു നിന്നു അവളെടുത്തെത്തിയതും കണ്ണൻ കുഞ്ഞിയെ നോക്കി ഈണത്തിൽ നീട്ടി വിളിച്ചു
“മ്യാവൂ…. മ്യാവു… കുഞ്ഞിപ്പൂച്ചേ… മ്യാവൂ… ചൊറിയൻ പൂച്ചേ… മ്യാവൂ…”
കുഞ്ഞി ദേഷ്യത്തോടെ ചുറ്റും നോക്കി,
“കുഞ്ഞിപ്പൂച്ചേ…. ചൊറിയൻ പൂച്ചേ… മ്യാവൂ… മ്യാവൂ…”
കണ്ണൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു
“വേണ്ടാട്ടോ ചെക്കാ… ഞാൻ ഏട്ടന്മാരോട് പറയും… സത്യായിട്ടും പറയും… വീട്ടിലും പറയും… നെനക്ക് തല്ലും കിട്ടും…”
അവൾ ചുറ്റും നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു,
കണ്ണൻ പതിയെ മരത്തിന്റെ മറവിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്ന് അവളെ നോക്കി കളിയാക്കിചിരിച്ചു
അതുകണ്ട് കുഞ്ഞിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു, അവൾ അവനരികിലേക്ക് ധൃതിയിൽ നടന്നതും കാല് വഴുതി തോടിലേക്ക് വീണു വീഴ്ചയിൽ അവളുടെ ടെഡി തോട്ടിലൂടെ ഒഴുകിപ്പോയി,
അതുകൂടിക്കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും വന്നു, അപ്പോഴേക്കും അതുകണ്ട് മറ്റുള്ള കുട്ടികൾ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു, അവളെ കൈപിടിച്ച് കരയ്ക്ക് കയറ്റി… അവളുടെ ദേഹത്തും ഡ്രെസ്സിലും ചെളി പുരണ്ടു
അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ കണ്ണനെ നോക്കി അവനടുത്തു ചെന്ന് എല്ലാംകണ്ട് അന്തംവിട്ടു നിൽക്കുന്ന കണ്ണനെ നെഞ്ചിൽ പിടിച്ചു പുറകിലേക്ക് തള്ളി… കണ്ണൻ പുറകിലേക്ക് മലർന്നടിച്ചു വീണു,
കുട്ടൂസൻ മുരണ്ടുകൊണ്ട് മുന്നോട്ടാഞ്ഞു കണ്ണൻ അവനെ ഒന്ന് തടവി അപ്പോൾ അവൻ ഒന്നടങ്ങി കണ്ണനെനോക്കി വാലാട്ടി
“ഞാൻ ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം…”
കുഞ്ഞി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞ് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ദേവടത്തിലേക്ക് നടന്നു, അതിനു പിന്നിലായി മറ്റുള്ള കുട്ടികളും,
കണ്ണനും എഴുന്നേറ്റു എല്ലാവർക്കും പിന്നാലെ പേടിയോടെ നടന്നു
കണ്ണൻ ദേവടം ഗേറ്റ് കടന്ന് ചെല്ലുമ്പോൾ എല്ലാവരും ഉമ്മറത്തു അവനെയും കാത്തെന്നപോലെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, രാജേന്ദ്രൻ ചൂരലുമായി നിൽക്കുന്നത് കണ്ട അവന്റെ നെഞ്ചോന്ന് ആളി, വൃന്ദ നെഞ്ചിൽ കൈവച്ച് ഭയത്തോടെ മാറി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അവനെക്കണ്ട രാജേന്ദ്രൻ അലറുന്നപോലെ വിളിച്ചു
“കണ്ണാ… ഇവിടെവാടാ…”
കണ്ണൻ ഭയത്തോടെ അയാൾക്കരികിലേക്ക് പതിയെ ചുവടുവച്ചു, വൃന്ദ കണ്ണന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു,
“എന്തിനാടാ ആ കുഞ്ഞിനെ തോട്ടിൽ തള്ളിയിട്ടത്…”
“അല്ല… ഞാനല്ല… കുഞ്ഞി കാല് വഴുതിവീണതാ…”
കണ്ണൻ പേടിയോടെ പറഞ്ഞു
അയാൾ അവിടുണ്ടായിരുന്ന കുട്ടികളെ നോക്കി
“നിങ്ങളല്ലേ പറഞ്ഞത് ആ കുട്ടിയെ ഇവൻ തോട്ടിൽ തള്ളിയിട്ടെന്ന്…??”
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
അയാൾ ദേഷ്യത്തിൽ ചോദിച്ചു
“മ്… ആ കുട്ടിയെ ഇവൻ തള്ളിയിട്ടതാണ്, ഞങ്ങൾ കണ്ടതാ…”
കൂട്ടത്തിൽ ഒരു പെൺകുട്ടി ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
“ശരിയാ… ഞങ്ങൾ കണ്ടതാ…”
ബാക്കിയുള്ളവരും ആ കുട്ടിക്ക് പിന്നാലെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
അതുകേട്ട കണ്ണന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു, അവൻ ദയനീയമായി എല്ലാവരെയും നോക്കി,
“അല്ല വല്യച്ഛ… ഇവര് നൊണ പറയുന്നതാ… ഞാനല്ല കുഞ്ഞിയെ തള്ളിയിട്ടത്…”
കണ്ണൻ പേടിയോടെ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അല്ല… ഇവൻ തള്ളിയിട്ടതാ ഞങ്ങള് കണ്ടതാ…”
മറ്റുള്ള കുട്ടികൾ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു
അതുകേട്ട് രാജേന്ദ്രൻ ദേഷ്യത്തോടെ കണ്ണനെ നോക്കി, കണ്ണൻ ഭീതിയോടെ നിന്നു
“ഛീ… നൊണ പറയുന്നോടാ…”
രാജേന്ദ്രൻ അലറിക്കൊണ്ട് അവന്റെ കയ്യിൽപിടിച്ചു തൂക്കിയെടുത്ത് ചൂരലുകൊണ്ട് അവന്റെ തുടയിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു,
കണ്ണൻ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് ‘ഞാനല്ല… ഞാനല്ല…’ എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു
അപ്പോഴാണ് കുഞ്ഞിയുടെ നനഞ്ഞ ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റി കുഞ്ഞിയെയും കൊണ്ട് സീതലക്ഷ്മിയും നളിനിയും അവിടേക്ക് വന്നത്…
കണ്ണനെ തല്ലുന്നത് കണ്ട് കുഞ്ഞി പേടിച്ച് സീതലക്ഷ്മിയേ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു,
വൃന്ദ പെട്ടെന്നോടി വന്ന് അവനെ തല്ലാതിരിക്കാൻ രാജേന്ദ്രന്റെയും കണ്ണന്റെയും ഇടയിൽ കയറിനിന്നു അയാൾ അവളെ തള്ളി തഴെയിട്ടു, എന്നിട്ട് കണ്ണനെ വീണ്ടും തല്ലി,
പുറത്തുപോയിരുന്ന രുദ്രും ഭൈരവും അപ്പോൾ കാറിൽ അവിടെയെത്തിയിരുന്നു അവർക്കൊന്നും മനസ്സിലാകാതെ നോക്കി
വൃന്ദ നിലത്തുനിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റ് കണ്ണനടുത്തേക്ക് പോയി അവനെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തു, അടി വൃന്ദയുടെ പുറത്തും കിട്ടി,
ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ചുനിന്നുപോയ സീതാലക്ഷ്മി കുഞ്ഞിയെ വിട്ട് രാജേന്ദ്രനടുത്തേക്ക് ഓടി അയാളെ ദേഷ്യത്തിൽ പിടിച്ചു തള്ളി, അയാൾ ഒന്ന് വേച്ചുപോയി, അപ്പോഴേക്കും രുദ്രും ഭൈരവും അവിടേക്ക് ഓടി വന്നിരുന്നു..
“നിങ്ങള് എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത്… ഇതൊരു കൊച്ചുകുട്ടിയല്ലേ… അതിനെ ഒരുമാതിരി കാളയെ തല്ലുന്നമാതിരി തല്ലുന്നതെന്തിനാ…?”
സീതാലക്ഷ്മി ദേഷ്യത്തിൽ ചോദിച്ചു
അയാൾ ഒന്നടങ്ങി,, ജയേഷ് അയാളെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പോയി
“രണ്ടെണ്ണം കൂടി കിട്ടണമായിരുന്നു നിഷേധി…”
കൂട്ടത്തിലാരോ പറയുന്നകേട്ട് നളിനി ദേഷ്യത്തോടെ അവിടേക്ക് നോക്കി
സീതലക്ഷ്മി അലിവോടെ കണ്ണനെ നോക്കി, കണ്ണൻ വൃന്ദയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് എങ്ങലടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
“ഞാനല്ല ഉണ്ണിയേച്ചി കുഞ്ഞിയെ തള്ളിയിട്ടത്, കുഞ്ഞി കാലുവഴുതി വീണതാ… കാവിലമ്മയാണെ സത്യം… എന്റെ ഉണ്ണിയേച്ചിയാണെ സത്യം… നമ്മുടെ പപ്പേം അമ്മേമാണേ സത്യം…
എനിക്ക് തല്ലുകിട്ടുന്ന കാണാനാ ഇവരെല്ലാം നൊണ പറയുന്നത്…
എന്നെയാർക്കും ഇഷ്ടല്ല ഉണ്ണിയേച്ചി…
എന്നെയാരും കളിക്കാൻ കൂട്ടില്ല ഉണ്ണിയേച്ചി…
എന്റെ ഉടുപ്പും മറ്റും പഴയതായോണ്ട് ആരുമെന്നേ കളിക്കാൻ കൂട്ടില്ല…
ഞാൻ ചീത്തക്കുട്ടിയാണെന്ന്…
എന്നേക്കൂടി കളിപ്പിച്ചാൽ അവരുടെ അമ്മമാർ അവരെ വഴക്കുപറയോന്ന്…
അവർക്കെല്ലാം പുതിയത് വാങ്ങിക്കൊടുക്കാൻ അച്ഛനും അമ്മയും ഉണ്ട്, നമ്മക്ക് പുതിയ ഉടുപ്പ് വാങ്ങിത്തരാൻ അച്ഛനുമമ്മയും ഇല്ലന്ന് അവരോട് പറ ഉണ്ണിയേച്ചി…
നമ്മൾ ആരുമില്ലാത്തൊരാണെന്ന് പറഞ്ഞുകൊട് ഉണ്ണിയേച്ചി…
എന്നേം കൂടെ കളിപ്പിക്കാൻ പറ ഉണ്ണിയേച്ചി…
ഞാം ചീത്തക്കുട്ടിയല്ലന്ന് പറ ഉണ്ണിയേച്ചി അവരോട്…
ഉണ്ണിയേച്ചിയല്ലേ പറഞ്ഞേ എന്നിക്ക് കളിക്കാൻ കാവിലമ്മ ഒരാളെ കൊണ്ടുരോന്ന് എന്നിട്ടെവിടെ ഉണ്ണിയേച്ചി…?
നമ്മട പപ്പേം അമ്മേം ഉണ്ടായിരുന്നേ നമ്മളെയിങ്ങനെ തല്ലുമായിരുന്നോ…?? പറ ഉണ്ണിയേച്ചി…”
കണ്ണൻ വൃന്ദയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പതം പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു വൃന്ദ അവനെ മാറോടു ചേർത്തുപിടിച്ച് എങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
“നമുക്കാരും വേണ്ട, മോന് ഉണ്ണിയേച്ചിം… ഉണ്ണിയേച്ചിക്ക് മോനും മാത്രം മതി…”
വൃന്ദ എങ്ങലടിച്ചുകൊണ്ട് അവനോട് പറഞ്ഞു
ഇതെല്ലാം കേട്ടുനിന്ന സീതാലക്ഷ്മിയുടെയും നളിനിയുടെയും മിഴികൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി,
രുദ്രിന്റെയും ഭൈരവിന്റെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു
ലത കരഞ്ഞുകൊണ്ട് വന്ന് രണ്ടുപേരെയും പുറകിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി
കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് സീതലക്ഷ്മിയും ഭൈരവും രുദ്രും അവരടുത്തേക്ക് ചെന്നു
അപ്പോഴും കണ്ണൻ തിണ്ണയിരിക്കുന്ന വൃന്ദയുടെ മടിയിൽ കിടന്ന് തേങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു
അതുകണ്ട അവർക്ക് വല്ലാതെ വിഷമം തോന്നി
അവരെക്കണ്ട വൃന്ദയും കണ്ണനും പെട്ടെന്നെഴുന്നേറ്റു
“അയ്യേ… കണ്ണനിപ്പോഴും കരയാണോ… ഛേ നാണക്കേട്… നമ്മള് ആമ്പിള്ളേര് കരയാൻ പാടില്ല…”
രുദ്ര് അവനെ എടുത്തുയർത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു,
“ഞാനല്ല കുഞ്ഞിയെ തള്ളിയിട്ടത്… കുഞ്ഞി കാല് വഴുതി വീണതാ…”
കണ്ണൻ എങ്ങലടിയോടെ പറഞ്ഞു “അത് ഞങ്ങക്കറിയാലോ… ഉണ്ണിയേച്ചീടെ കണ്ണൻ നൊണപറയില്ലെന്ന്…”
രുദ്ര് വൃന്ദയെ നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു
സീതാലക്ഷ്മി വൃന്ദയെ അലിവോടെ തലോടി,
“മോൾക്ക് കുഞ്ഞിയോടും ഞങ്ങളോടുമൊക്കെ ദേഷ്യമായിരിക്കും… ഞങ്ങൾക്കറിയാം…”
സീതാലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു
“അയ്യോ… സീതാമ്മേ അവര് കുഞ്ഞുങ്ങളല്ലേ… എനിക്കെന്റെ കണ്ണനെപോലെതന്നാ കുഞ്ഞിയും, ഞങ്ങളിത് അപ്പോഴേ മറന്നു…”
സീതയുടെ കൈ ചേർത്തുപിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“സാരോല്ല മോളേ എല്ലാം ശരിയാവും…”
സീതാലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു
വൃന്ദ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു,
“കുഞ്ഞി പാവമാ… ഒരു സ്ഥലത്തൂന്ന് മറ്റോരിടത്തേക്ക് മാറിയത്കൊണ്ടാ ഈ വാശി,,, വൃന്ദ ക്ഷമിക്കണം…”
ഭൈരവും വൃന്ദയോട് പറഞ്ഞു
“ഇല്ലേട്ടാ… ഞങ്ങളതൊക്ക അപ്പോഴേ കളഞ്ഞു, പിന്നേ തല്ല് ഇതാദ്യമൊന്നുമല്ല ഞങ്ങക്ക്…”
വൃന്ദ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
സീതാലക്ഷ്മിയും ഭൈരവും രുദ്രും വിഷമത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി.
••❀••
അന്ന് കാവിലെത്തി തൊഴുത് പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ, കാക്കാത്തിയമ്മ അവരെക്കാത്ത് അവിടുണ്ടായിയുന്നു, കണ്ണൻ ഇന്ന് നടന്ന കാര്യങ്ങളെല്ലാം അവരോട് പറഞ്ഞു, അവരത് ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരിയോടെ കേട്ടിരുന്നു,
“മോന് ദേഷ്യണ്ടോ ആ കുട്ടിയോട്…??”
കാക്കാത്തിയമ്മ അവനോട് ചോദിച്ചു
“മ്.. ഹ്.. ഇല്ല… കുഞ്ഞി പാവാ, കുഞ്ഞീടെ ഏട്ടന്മാരും പാവാ… ഏട്ടന്മാർക്ക് എന്നോട് നല്ല സ്നേഹാ…”
കണ്ണൻ പറഞ്ഞു
വൃന്ദ കൗതുകത്തോടെ അവൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിന്നു,
“അപ്പൊ ആ കുട്ടീടെ പിണക്കം തീർക്കണ്ടേ…??”
“മ്…”
“അതിന് കാക്കാത്തിയമ്മ ഒരൂട്ടം തരട്ടേ… മോനത് ആ കുട്ടിക്ക് കൊടുത്താൽ ആ കുട്ടീടെ പിണക്കം മാറും…”
“എന്താത്…??”
കാക്കാത്തിയമ്മ സഞ്ചിയിൽനിന്ന് ഒരു ടെഡി എടുത്ത് കണ്ണന് കൊടുത്തു, അത് കണ്ട കണ്ണന്റെ മിഴികൾ വിടർന്നു
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
“ഇത് കുഞ്ഞീടെ, തോട്ടിലൂടെ ഒഴുകിപ്പോയ പാവയല്ലേ…?? കാക്കാത്തിയമ്മക്ക് ഇതെവിടുന്ന് കിട്ടി…??”
കണ്ണൻ അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു
കാക്കാത്തിയമ്മ അതിന് മറുപടി പറയാതെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
••❀••
വൃന്ദ അവളുടെ മുറി അടിച്ചുവാരി പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് വാതിൽക്കൽ രണ്ടു കൈകളും കട്ടളയിലൂന്നി അവളെത്തന്നെ നോക്കി വല്ലാത്ത ഭാവത്തിൽ നിൽക്കുന്ന ശ്രീജേഷിനെ വൃന്ദ കാണുന്നത് അവന് പിറകിലായ് ബാക്കിയുള്ളവരും നിന്നിരുന്നു, ആരോഹിന്റെ കയ്യിൽ ബാൻഡേജ് ചുറ്റിയിരുന്നു, നിശ്ചയദിവസം ഭൈരവ് കൈ മുറുക്കിയപ്പോഴുണ്ടായതാണ് ആ ബാൻഡേജ്, വൃന്ദ ഒരു പേടിയോടെ ചൂലും കയ്യിൽപിടിച്ചു നിന്നു
“നിനക്കിപ്പോ പുതിയ രക്ഷകരൊക്കെ വന്നല്ലോ…? പക്ഷേ നിന്നെ എന്റെ കയ്യീന്ന് രക്ഷിക്കാൻ ആരും വരില്ല, നിന്റെ സമയമടുത്തു എത്രേം പെട്ടെന്ന് നിന്റെ പപ്പും പൂടയും പറിച്ച് നിന്നെ എന്റേതാകിയില്ലെങ്കിൽ… ഇപ്പൊ ഇതെന്തൊരു വാശിയാ… അന്ന് നിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ ആരും വരില്ല നിന്റെ കാവിലമ്മ പോലും… അവന്മാരോട് പറഞ്ഞേക്ക് എന്നോട് ചെയ്തതിന് പണി ഉടനെ കിട്ടുമെന്ന്…”
അവളെ ഒന്നുകൂടി ഇരുത്തി നോക്കിയിട്ട് അവർ വെളിയിലേക്കിറങ്ങി പോയി,
വൃന്ദ ആശ്വാസത്തോടെ നിശ്വസിച്ചു.
••❀••
പിറ്റേന്ന് കുട്ടികളെല്ലാം തോടിനടുത്തു നിൽക്കുമ്പോൾ, ആരോ കുന്നിമലയുടെ മുകളിലെ പാറക്കുളത്തിനെക്കുറിച്ചും അതിലെ വലിയ ചുഴിയെക്കുറിച്ചും പറയുന്നത് കണ്ണൻ കേട്ടു, അവര് അവിടേക്ക് പോകാനുള്ള പദ്ധതിയാണെന്നറിഞ്ഞ കണ്ണൻ അവരെ വിലക്കി
“അങ്ങോട്ട് ആരും പോകരുത്… അതില് ചുഴിയുണ്ട്, കൂടാതെ വഴുക്കലും, കാലുതെറ്റിയാ പിന്നേ പൊടിപോലും കിട്ടില്ല…”
കണ്ണൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു,
എല്ലാവരും അവനെ പുച്ഛിച്ചു, എല്ലാവരും പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു, കുഞ്ഞിയെയും കൂടെകൂട്ടി, അവര് കുന്നിമലയിലേക്ക് നടന്നു, കണ്ണനും അവരുടെ പിന്നാലെ നടന്നു
മലയുടെ മുകളിൽ നിന്നാൽ ആ ഗ്രാമം മുഴുവൻ കാണാം, മലയ്ക്ക് അടുത്തായി ചെറിയ ഒരു കാടുണ്ട് അവിടെനിന്ന് ഒരരുവി ഒഴുകി വരുന്നുണ്ട്, അത് മലയ്ക്ക് മുകളിൽ തന്നെയുള്ള ഒരു വലിയ പാറക്കുളത്തിലാണ് വന്ന് നിറയുന്നത് പിന്നീട് താഴെക്കൊഴുകും, ആ കുളത്തിന്റെ കിടപ്പ് താഴേക്ക് ചരിഞ്ഞായതിനാൽ അതിലെ വെള്ളത്തിന് വല്ലാത്തൊഴുക്കാണ്, മധ്യത്തായി ചുഴിയുണ്ടെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, കൂടെ അടിയൊഴുക്കും, പണ്ട് ചെറിയൊരു കുളമായിരുന്നു പിന്നീട് പാറ പൊട്ടിക്കാനും മറ്റും അനുവാദം കിട്ടിയതിനു ശേഷം അതിന്റെ വിസ്താരം കൂടി കുറച്ചുകൂടി ഭീകരമായി
ഒരുപാട് നായകളും മറ്റു മൃഗങ്ങളും ആ കുളത്തിൽ വീണ് ചത്തിട്ടുണ്ട്.
കുട്ടികളെല്ലാം അത്ഭുതത്തോടെ ചുറ്റുമുള്ള കാഴ്ചകൾ കണ്ട് നിൽക്കുന്നുണ്ട്, കണ്ണൻ കുട്ടൂസനൊപ്പം അവരെടുത്തുനിന്ന് മാറി കുറച്ചു താഴെക്കിരുന്നു…
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് കുട്ടികളുടെ ബഹളവും നിലവിളികളും കേട്ട് കണ്ണൻ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു മുകളിലേക്കോടി,
അവിടുണ്ടായിരുന്ന കുട്ടികളെല്ലാം പരിഭ്രാന്തരായി താഴെക്കോടി പോകുന്നു
“എന്താ… എന്താ പറ്റിയെ… എല്ലാരുമെന്താ ഓടുന്നെ…”
അവൻ എല്ലാരോടും വിളിച്ചു ചോദിച്ചു, പക്ഷേ ആരും ഒന്നുംപറയാതെ ഓടി, അതിൽ ഒരു കുട്ടിയെ കണ്ണൻ ബലമായി പിടിച്ചു നിർത്തി കാര്യം ചോദിച്ചു
“അവിടെ…അവിടെ… ആ കുളത്തിൽ…”
ആ കുട്ടി പേടിച്ച് പറഞ്ഞിട്ട് അവനെവിട്ട് ഓടിപ്പോയി,
കണ്ണൻ ഒന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ട് മുകളിലേക്ക് ഓടിക്കയറി…
നോക്കുമ്പോൾ ആരോ വെള്ളത്തിൽ അകപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് കണ്ണൻ നേരേ അവിടേക്ക് ചെന്നു വെള്ളയിൽ ചുവന്ന പൊട്ടുള്ള ഫ്രോക്ക് ആണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്
“കുഞ്ഞി…”
കണ്ണൻ വേവലാതിയോടെ അലറി വിളിച്ചു
കുഞ്ഞി വെള്ളത്തിലേക്ക് താഴ്ന്നും പൊങ്ങിയും കൈകളിട്ടടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു, കണ്ണൻ ഞെട്ടിവിറച്ചു അത് നോക്കി നിന്നു
പിന്നീടവൻ മറ്റൊന്നുമാലോചിക്കാതെ വെള്ളത്തിലേക്കെടുത്തുചാടി,
ഒഴുക്കിലൂടെ നീന്തിയതുകൊണ്ട് കണ്ണൻ പെട്ടെന്ന് കുഞ്ഞിക്കരികിലെത്തി വെള്ളത്തിലേക്ക് താഴ്ന്നു പോകുന്ന കുഞ്ഞിയെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് കണ്ണൻ തന്റെ തോളിലേക്കിരുത്തി കുഞ്ഞി ശ്വാസം മുകളിലേക്ക് വലിച്ചു ശക്തിയായി ചുമച്ചു കണ്ണന്റെ തലയിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു,
കണ്ണൻ തിരികെ നീന്താൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഒഴുക്കും കുഞ്ഞിയുടെ ഭാരവും കാരണം അവന് അതിനു കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല, നിലവെള്ളം ചവിട്ടി നിന്ന് കണ്ണൻ തളർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു
കരയിൽ നിന്നും കുരച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കുട്ടൂസൻ പെട്ടെന്ന് എങ്ങോട്ടോ ഓടിപ്പോയി
കുട്ടൂസന്റെ കുര കേട്ട് പാറമടയിൽ പണിചെയ്യുന്നവർ തിരിഞ്ഞു നോക്കി,
കുട്ടൂസൻ അവരെത്തന്നെ നോക്കി കുരക്കുകയും തിരിഞ്ഞോടുകയും ചെയ്യുന്നു, വീണ്ടും അവരടുത്തേക്ക് ചെല്ലുകയും കുരക്കുകയും തിരിഞ്ഞോടുകയും ചെയ്യുന്നു,
അവർ അത് മനസ്സിലാകാതെ അവനെ നോക്കി, നാലഞ്ചു പ്രാവശ്യം അതാവർത്തിച്ചപ്പോൾ കൂട്ടത്തിൽ പ്രായമുള്ള ഒരാൾ അവനടുത്തേക്ക് ചെന്നു,
കുട്ടൂസൻ വീണ്ടും കുരച്ചുകൊണ്ട് പിന്തിരിഞ്ഞു ഓടാൻ തുടങ്ങിപ്പോൾ അയാൾക്കെന്തോ ഉൾപ്രേരണ പോലെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന രണ്ടുപേരെ കൂട്ടി അവന് പിന്നാലെ ചെന്നു,
കുട്ടൂസൻ കുളത്തിനടുത്തേക്ക് ഓടി, അവന് പിന്നാലെ ജോലിക്കാരും,
കുട്ടൂസൻ വെള്ളത്തിലേക്ക് നോക്കി കുരച്ചു
പിന്നാലെ വന്നവർ ആ കാഴ്ചകണ്ട് ഞെട്ടി
“അയ്യോ… ഇറങ്ങണ്ട വഴുക്കലാ അങ്ങോട്ടേക്ക് നീന്താൻ എളുപ്പമാ പക്ഷേ തിരികെ പാടായിരിക്കും, നീ പെട്ടെന്ന് പോയി ആ കയറിങ്ങു കൊണ്ടുവാ…”
മുതിർന്നയാൾ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ആളോട് പറഞ്ഞു, അയാൾ അപ്പൊത്തന്നെ കയറെടുക്കാനായി ഓടി,
അപ്പോഴേക്കും ദേവടത്തൂന്ന് സീതലക്ഷ്മിയും നളിനിയും ബാക്കിയുള്ളവരും അലമുറയിട്ടുകൊണ്ട് അവിടേക്ക് വന്നു
അവിടുത്തെ കാഴ്ചക്കണ്ട സീതാലക്ഷ്മി നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചു മറ്റുള്ളവർ അവളെ തടഞ്ഞു വച്ചു
അപ്പോഴേക്കും വൃന്ദ ഓടിപ്പാഞ്ഞെത്തി
നിലവെള്ളം ചവിട്ടി ക്ഷീണിച്ച കണ്ണനെ കണ്ട് അവൾ ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിച്ചു
“കണ്ണാ… മോനേ…”
അവൾ അലറിവിളിച്ചു,
അപ്പോഴേക്കും കയറുമായി ആളെത്തി
ആ പ്രായമായ ആള് തന്റെ അരയിൽ കയറുകെട്ടി, മറ്റേയറ്റം കരയിൽ നിന്നവർ പിടിച്ചു പതിയെ വെള്ളത്തിലേക്കിറങ്ങി,
പാറയിൽ നല്ല വഴുക്കലുണ്ടായിരുന്നു അയാൾ വേഗത്തിൽ നീന്തി കണ്ണനടുത്തെത്തി അപ്പോഴേക്കും കണ്ണൻ കുഴഞ്ഞുപോയിരുന്നു, അവന്റെ തോളിലൂടെ കാലുകളിട്ട് ക്ഷീണിച്ചവശയായി അവന്റെ തലയിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് അവന്റെ ചുമലിലിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞിയെ അപ്പോഴും അവൻ കാലുകളിൽ കൂടി ചേർത്ത് പിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു,
കണ്ണനടുത്തെത്തിയ അയാൾ തന്റെ അരയിലെ കയറഴിച്ച് കണ്ണനേം കുഞ്ഞിയേം തന്റെ പിറകിലായി ചേർത്തുകെട്ടി, അപ്പോഴേക്കും അവർ രണ്ടുപേരും തളർന്ന് വീണുപോയിരുന്നു കരയിൽ നിന്നവർ കയറ് പതിയെ വലിച്ചു അവരെ കരക്കെത്തിച്ചു, അപ്പോഴേക്കും ആരോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതറിഞ്ഞു രുദ്രും ഭൈരവും അവിടെ പാഞ്ഞെത്തി…
സീതലക്ഷ്മിയും വൃന്ദയും കണ്ണന്റെയും കുഞ്ഞിയുടെയും അടുത്തി അവരെയെടുത്ത് മടിയിൽ കിടത്തി, കണ്ണൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്ന് വൃന്ദയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു, എന്നിട്ട് കുഞ്ഞിയെ നോക്കി, കുട്ടൂസൻ അവന്റെ കാലിൽ നക്കിയും മണപ്പിച്ചു വാലാട്ടി നിന്നു,
കുഞ്ഞി ഒരുപാട് വെള്ളം കുടിച്ചിരുന്നു, രുദ്ര് അവളുടെ വയറ്റിലമർത്തി വെള്ളം പുറത്തേക്ക് കളഞ്ഞു പിന്നേ കുഞ്ഞി അവശതയോടെ കണ്ണ് തുറന്നു, കുറേ ചുമച്ചു
“കുഞ്ഞി… മോളേ… ഇപ്പേങ്ങനെയുണ്ട്… മോളേ…. ഏട്ടനെ നോക്കടാ… കുഞ്ഞി…”
രുദ്ര് വെപ്രാളത്തോടെ അവളുടെ കവിളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു
“ഏ… ഏട്ടാ…”
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
കുഞ്ഞി വിളിച്ചു
രുദ്ര് അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് കരഞ്ഞു,
ഭൈരവും സീതലാക്ഷ്മിയും കണ്ണ് നിറച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു
“എങ്ങനാ പറ്റിയെ…??”
ആരോ ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടു
“അവൻതന്നെ തള്ളിയിട്ടതായിരിക്കും…”
കൂട്ടത്തിൽ ശില്പ പറഞ്ഞു, എല്ലാരും അവളെ നോക്കി, നളിനി രൂക്ഷമായി അവളെ നോക്കി
“അവൾട നാവ് ചവിട്ടിപിഴുതെടുക്കാൻ ആരുമില്ലെടാ അവിടെ… ആ പയ്യനും ആ നായയും ഇല്ലാരുന്നേ കാണാരുന്നു…”
പ്രായമായ ജോലിക്കാരൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു
ശില്പ ജാള്യതയോടെ നിന്നു
എല്ലാവരും കുഞ്ഞിയെയും കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി
കണ്ണൻ വല്ലാതെ ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു, വൃന്ദ അവനെ ചേർത്തുപിടിച്ച് ദേവടത്തേക്ക് നടന്നു,
വൈകിട്ടായപ്പോഴേക്കും കണ്ണന് ചെറുതായി പനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
വൃന്ദ അവന് പാരസെറ്റമോൾ കൊടുത്ത് കിടത്തി, പനിക്കാപ്പി ഇട്ടുകൊടുത്ത് അവനെക്കൊണ്ട് കുടുപ്പിച്ചിട്ടാണ് വൃന്ദ കാവിൽ വിളക്ക് വയ്ക്കാൻ പോയത്,
കാവിൽനിന്നും വന്ന് ദേവടത്തും വിളക്ക് വച്ച് തിരിച്ചു വന്നപ്പോ കണ്ണൻ കട്ടിലിൽ മൂടിപ്പുതച്ചു കിടക്കുന്നണ്ടായിരുന്നു വൃന്ദ അവന്റെ നെറ്റിയിലും കഴുത്തിലും കൈവച്ചു നോക്കി, നേരത്തേക്കാളും ചൂട് കുറവുണ്ട്, അവൾ അവനെ ഒന്നുകൂടെ പുതപ്പിച്ചിട്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി…
കുഞ്ഞിയെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തു… വല്ലാതെ പേടിച്ചിരുന്നു, മാത്രമല്ല അവൾക്ക് നല്ല പനിയുണ്ടായിരുന്നു, കൂടാതെ ശരീരത്തിൽ എവിടെയൊക്കെയോ ഇടിച്ചു ചെറിയ മുറിവുകളും നിലിച്ച പാടുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു,
എന്തോ കാര്യത്തിന് ദൂരെയുള്ളസ്ഥലത്തേക്ക് പോയിരുന്ന വിശ്വനാഥനും മാധവനും കുഞ്ഞീടെ കാര്യമറിഞ്ഞു അവിടുന്ന് തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്,
ഹോസ്പിറ്റലിൽ രുദ്രും ഭൈരവും സീതാലക്ഷ്മിയും ഉണ്ടായിരുന്നു
രാത്രി കണ്ണന് കഞ്ഞി കൊടുത്ത് ഒരു ഗുളികയും കൊടുത്ത് കണ്ണനെ ചേർത്തുപിടിച്ച് വൃന്ദ കിടന്നു,
എപ്പോഴോ ഒരു ഞെരക്കം കേട്ട് വൃന്ദ കണ്ണ് തുറന്നു, കണ്ണൻ ഉറക്കത്തിൽ എന്തെക്കെയോ പിച്ചും പേയും പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അവൾ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ കൈവച്ചു നോക്കി തിളയ്ക്കുന്ന ചൂട്, അവന്റെ ശ്വാസത്തിൽ പോലും ചൂട് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
“എ… എനിക്ക്… വ.. ഉണ്ണിയേ… ച്ചി…”
കണ്ണൻ പിറുപിറുത്തു പറഞ്ഞു
വൃന്ദ എഴുന്നേറ്റ് പാത്രത്തിൽ തണുത്ത വള്ളം കൊണ്ടുവന്ന് തുണി മുക്കി അവന്റെ ദേഹം തുടച്ചു, കണ്ണൻ വല്ലാതെ ഞരങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
എന്നിട്ടും അവന് പനി കുറയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല… വൃന്ദയ്ക്ക് വല്ലാതെ പേടിയായി
വൃന്ദ ശില്പയുടെ റൂമിന്റെ വാതിലിൽ ചെന്ന് മുട്ടി, കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ശില്പ ഉറക്കച്ചടവോടെ വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു
“എന്താടി പാതിരാത്രി…?? “
ശില്പ ചോദിച്ചു
“ശിൽപേച്ചി… കണ്ണന് വല്ലാതെ പനിക്കുന്നു… ഗുളിക കൊടുത്തിട്ടുമാറുന്നില്ല, ദയവുചെയ്ത് എന്നോടൊപ്പം ഒന്ന് വാ ശിൽപേച്ചി അവനെ ആശൂത്രീ കൊണ്ടുപോവാൻ…”
വൃന്ദ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അത് മാത്രം മതിയോ…?? വേണേ ഞാനെന്റെ ഒരു കിഡ്നി കൂടിത്തരാം… കടന്ന് പോടീ… ഞാം കാറ് മേടിച്ചേക്കുന്നതേ കണ്ട തെണ്ടികളെ കേറ്റിക്കൊണ്ട് പോകാനല്ല… അവൻ ചാകുമ്പോ വിളിക്ക്…”
ശില്പ ദേഷ്യത്തോടെയും പരിഹാസത്തോടെയും പറഞ്ഞിട്ട് അകത്തുകേറി കതകടച്ചു,
വൃന്ദ പിന്നീട് ഡോറിൽ മുട്ടിയിട്ടും ശില്പ കതക് തുറന്നില്ല
അവൾ നേരേ രാജേന്ദ്രന്റെ മുറിയുടെ വാതിലിൽ തട്ടിവിളിച്ചു
അയാൾ വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു
വൃന്ദ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കാര്യം പറഞ്ഞു,
“എങ്ങനേലും നീയൊക്കെ ചത്തൊടുങ്ങിയാ മതീന്ന് പറഞ്ഞു കാത്തിരിക്കുമ്പോ… ദൈവമായിട്ട് ഒരു വഴി കാണിച്ചതാ… അവൻ ചാവുന്നേ ചാവട്ടടി… അവനെ കെട്ടിയെടുക്കാനായി എനിക്കിപ്പോ സൗകര്യമില്ല…”
അയാളും വാതിലടച്ചു, നളിനി രാത്രി പ്രഷറിന്റെ മരുന്ന് കഴിക്കുന്നതിനാൽ ഗാഡനിദ്രയാകും അതുകൊണ്ട് അവളിതൊന്നുമറിഞ്ഞില്ല
വൃന്ദ പൊട്ടികരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒന്ന് രണ്ട് പേരോടുംകൂടി സഹായം ചോദിച്ചു ആരും അവളെ സഹായിച്ചില്ല
അവൾ ഓടി കണ്ണനടുത്തെത്തി
കണ്ണൻ വല്ലാതെ അവശനായിരുന്നു, അവൾ ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി 01:15, അവൾക്കൊരു പേടി തോന്നിയെങ്കിലും കാവിലമ്മയോട് പ്രാത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണനെ ഒരു ടവലിൽ പൊതിഞ്ഞു തോളിലെടുത്തുകൊണ്ട് അവൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി,
പോകും മുൻപ് അവൾ ഒരു ഡപ്പി തുറന്ന് അതിലുണ്ടായിരുന്ന പണം വെളിയിലെടുത്ത് എണ്ണി നൂറ്റിമുപ്പത് രൂപ, അവളതുമെടുത്തു
അവൾ ഗേറ്റ് കടന്ന് റോഡിലെത്തി,
അവിടുന്ന് രണ്ട് കിലോമീറ്ററോളം ഉണ്ട് ഗവണ്മെന്റ് ആശുപത്രിക്ക്…
ഗേറ്റിനടുത്തായി കിടന്ന കുട്ടൂസൻ അവളെക്കണ്ട് വാലാട്ടിനിന്നു, പിന്നീട് കുരച്ചു,
കുര കേട്ട് കണ്ണൻ പതിയെ പിറുപിറുത്തു
“കുട്ടൂ…സാ… ഉണ്ണി…യേ…ച്ചിയെ നോ…ക്കിക്കോ…ണേ….”
കണ്ണൻ ഇപ്പോഴും എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുക്കുണ്ടായിരുന്നു
വൃന്ദ വേഗത്തിൽ ആശുപത്രി ലക്ഷ്യമാക്കി മുന്നോട്ട് നടന്നു.
(തുടരും)
അടുത്ത ഭാഗത്തിന് കുറച്ചു താമസമുണ്ടാകും, ചേച്ചിയുടെ കല്യാണമാണ്, അതിന്റെ തിരക്ക്, എന്തായാലും കഥ പൂർണമാക്കിയിരിക്കും…
നല്ല സ്നേഹം❤️😍