വലിയച്ഛൻ മരിച്ചു, എല്ലാവരും ഏറെക്കുറെ പ്രതീക്ഷിച്ചതാണ് ഈ മരണം . ഒരു വർഷത്തിലേറെ ആയി കിടപ്പായിരുന്നു. വയറിൽ കാൻസർ ആയിരന്നു. അന്നൊരു ഞാറാഴ്ച, അച്ഛന്റെ ഫോൺലേക്കു അവരുടെ അയൽപക്കത്തുള്ള ആരോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതാണ്.
കഴിഞ്ഞ ആഴച ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും കൂടെ മൂപ്പരെ പോയി കണ്ടിരുന്നു. തിരിച്ചു വരുന്ന വഴി അമ്മ കാറിൽ ഇരുന്നു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു “അതിനെ എന്തിനാ ഈശ്വരൻ ഇങ്ങനെ ഇട്ടു നരകിപ്പിക്കുന്നത് , ആ പ്രഭേച്ചിടെ ഒരു വിധി, ഒന്ന് കഴിഞ്ഞപ്പോ അടുത്തത്, അതിനു ഈ ജന്മം സന്തോഷം ന്ന് ഒന്ന് വിധിച്ചിട്ടില്ലായിരിക്കും” ന്ന്. കാര്യം അമ്മ വെല്ലിമ്മ യെ പ്രഭേച്ചി ന്നു ആണ് വിളിക്കുന്നത് ന്നാലും അത് പ്രായം കൊണ്ടല്ല സ്ഥാനം കൊണ്ടാണ്. പ്രായം നോക്കിയാൽ അമ്മയേക്കൽ ഇളപ്പം ആണ് വെല്ലിമ്മക്ക്.
അച്ഛന്റെ നേരെ മൂത്തത് ആണ് വലിയച്ഛൻ. അവര് തമ്മിൽ ഒരു 5 വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാസം ഉണ്ട്, അച്ചാച്ചൻ, അച്ഛനൊക്കെ ഒരു 10 ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോ മരിച്ചു. അന്ന് തൊട്ടു കുടുമ്പത്തിലെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നടത്തിയിരുന്നത് വലിയച്ഛൻ ആണ്. അതുകൊണ്ടു എന്താ പറ്റിയത് ന്നു വച്ച മൂപ്പരുടെ കല്യാണം ഒക്കെ വൈകി.
അച്ഛന്റെ താഴെ ഉള്ള 2 പെങ്ങന്മാരുടെ കാര്യങ്ങളും കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് മൂപ്പര് കെട്ടിയതു. കല്യാണം വേണ്ട ന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു ഇരുന്നുതാണു, പക്ഷെ എല്ലാരും കൂടെ നിര്ബന്ധിച്ചപ്പോ അവസാനം സമ്മതിച്ചു. അതല്ല വെല്ലിമ്മ നെ കണ്ടു മൂപ്പര് മൂക്ക് കുത്തി വീണതാ ന്നും ഇടയ്ക്കു പറഞ്ഞു കളിയാക്കാറുണ്ട്.
വലിയമ്മ ഒരു സുന്ദരി ആണ്, ഒരു വെളുപ്പ് കൂടിയ ഇരു നിറം ആണ് അവർക്കു. അത്യാവശ്യം തടിച്ച ഒരു പ്രകൃതം. രണ്ടാളും തമ്മിൽ നല്ല പ്രായ വ്യത്യാസം ഉണ്ട് ഒരു 10 – 12 വയസ്സിന്റെ. അതുകൊണ്ട് വലിയമ്മ യുടെ നല്ല പ്രായം മുഴുവൻ വലിയച്ഛനെ പരിചരിക്കൽ ആയിരന്നു. 4 വര്ഷം മുന്നെ ഒരു അറ്റാക്ക് വന്നു, മേജർ അറ്റാക്ക് ആയിരന്നു, അത് കൊണ്ട് ജോലി ന്നു VRS എടുത്ത് വീട്ടിൽ തന്നെ ആയി. അങ്ങനെ 54 വയസിൽ തന്നെ വലിയച്ഛൻ ഒരു വൃദ്ധനെ പോലെ ആയി.
രണ്ടാൾക്കും കൂടെ ഒരു മകൾ, വേണി, എന്നേക്കാൾ ഒരു വയസിനു മൂത്തത്. ആളൊരു പാവം ആയിരന്നു, അല്ല അങ്ങനെ ആണ് എല്ലാരും ധരിച്ചിരുന്നത്, ഈ ഞാൻ പോലും. പക്ഷെ കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം അവള് ഒരുത്തന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി പോയി.
പ്രണയത്തിനൊന്നും ഞാൻ എതിരല്ലപ്പാ, പക്ഷെ അവള് ഇറങ്ങി പോയ ആ സമയം വീട്ടിലെ സാഹചര്യം, അതൊന്നും അവള് നോക്കിയില്ല. അന്ന് വലിയച്ഛന് കാൻസർ സ്ഥിതീകരിച്ചു കീമോ നടക്കുന്ന സമയം, എല്ലാത്തിനും ബുദ്ധിമുട്ടുന്ന വലിയമ്മ, ആ ഒരു അവസരത്തില് അവൾക്കു ഇത് വേണ്ടായിരുന്നു. വലിയച്ഛനും വല്യമ്മയും അവളുടെ പ്രണയത്തിനു എതിരൊന്നും ആയിരുന്നില്ല, സാധാരണ മാതാ പിതാക്കളെ പോലെ, ആദ്യം കുറച്ചു എതിർത്തു. പിന്നെ ഇവള് അവനില്ലാണ്ട് ജീവിക്കില്ല ന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോ സമ്മതിച്ചതാണ്. അവനൊരു ജോലി ഒക്കെ ആയിട്ട് നടത്തി തരാം ന്നു വരെ പറഞ്ഞതാണ്, ന്നട്ടും ഇവള് ആ വേലയും കൂലിയും ഇല്ലാത്ത തെണ്ടി യുടെ കൂടെ ഇറങ്ങി പോയി. അല്ലെങ്കിലും പ്രണയിക്കുമ്പോൾ എല്ലാവരും സ്വാർത്ഥരാണ്.
പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു കാട് കയറുന്നു. ഞാൻ രാജീവ് വീട്ടിൽ ഉണ്ണി ന്നു വിളിക്കും , ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു, ഓൺലൈനായി PSC കോച്ചിങ് ചെയ്യുന്നു, ഒരു അനിയത്തി ഉണ്ട്, രജനി, കോളേജിൽ പഠിക്കുന്നു. ആലുവയിൽ ആണ് വീട്, വീട്ടിൽ അച്ഛനും അമ്മയും ഉണ്ട്. അച്ഛന് സർക്കാർ ജോലി ആണ് അതുകൊണ്ടു ഇവിടെ താമസമാക്കി. വല്യച്ഛന്റെ വീട് ആലപ്പുഴ ആണ്, അങ്ങോടാണ്‌ ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ പോയി കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്, ഞാൻ ആണ് ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നത്, കുടുംബമായി എവിടെ പോയാലും ഡ്രൈവിംഗ് എന്റെ ജോലി ആണ്. ഞങ്ങൾ ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ഉച്ച ആയിരന്നു. വൈകുന്നേരം ആണ് സംസ്കാരം, ദൂരെ നിന്നൊന്നും ആരും വരാനില്ല.
എല്ലാവരും പ്രതീക്ഷിച്ച ഒരു മരണം ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ആരുടെ മുഖത്തും പറയത്തക്ക വിഷമം ഒന്നും കണ്ടില്ല. തലയ്ക്കു ഭാഗത്തിരുന്നു വലിയമ്മ നെടുവീർപ്പിടുന്നുണ്ട്, വേണി വരുമോ ഇല്ലയോ എന്ന് അവിടെ ബന്ധുക്കൾ പിറുപിറുക്കുന്നത് കേൾക്കാമായിരുന്നു. എന്നാൽ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ അവളും വന്നു, ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ നേരെ ബോഡി കിടത്തിരിക്കുന്നിടത്തേക്കു ചെന്നു. കാൽക്കൽ ചെന്നിരുന്നു മാപ്പു ചോദിക്കുന്ന പോലെ കുറെ കരഞ്ഞു, പിന്നെ വെലിയമ്മയുടെ അടുത്ത് ചെന്നും ഇത് തന്നെ പറഞ്ഞു, പുള്ളിക്കാരി അവളെ നിർവികാരയായി നോക്കി.
എനിക്ക് ശെരിക്കും ദേഷ്യം വന്നു, ഞാൻ അവടെ നിന്നും മാറി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ അച്ഛൻ വന്നു പറഞ്ഞു, പോയി കുളിച്ചു ഈറനായി വരാൻ, നീയാണ് കർമം ചെയ്യണ്ടത് ന്നു. കാര്യം ഞാൻ ഒരു നിരീശ്വര വാദിയാണ്, ഇമ്മാതിരി പരുപാടികളോടൊക്കെ പുച്ഛവും ആണ്, എന്നാൽ സാഹചര്യം ഇതായതിനാൽ ഉള്ളിൽ അമർഷം തോന്നിയെങ്കിലും ഞാൻ പോയി കുളിച്ചു ഈറനോടെ വന്നു.
യാന്ത്രികമായി ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തു, അവസാനം ചടങ്ങുകൾ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു, ബോഡി ദഹിപ്പിക്കാൻ ശ്മാശാനത്തിലേക്ക് എടുത്തു, എന്നോടും ആംബുലൻസിൽ കയറാൻ പറഞ്ഞു. ബോഡി എടുക്കാൻനേരം വലിയമ്മ വലിയ വായിൽ കരഞ്ഞു, കൂടെ വേണിയും, എനിക്കും ചെറിയ വിഷമം ഒക്കെ തോന്നി, കണ്ണുകൾ ഒക്കെ നിറയുന്ന പോലെ. ദഹിപ്പിക്കൽ കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു എത്തിയ , എന്നോട് ചടങ്ങു നടത്താൻ വന്ന കർമിയെ കാണാൻ പറഞ്ഞു, മുഖ്യ കർമങ്ങൾ ഒക്കെ ചെയ്തത് ഞാൻ ആയതു കൊണ്ട്, ഇവിടുന്നു അങ്ങോടുള്ള ചടങ്ങൾക്കും ഞാൻ വേണമെന്ന്. എനിക്ക് ശെരിക്കും ചൊറിഞ്ഞു വന്നു , ഞാൻ ദേഷ്യത്തോടെ അച്ഛനെ ഒന്ന് നോക്കി, പുള്ളി നിസ്സഹായതയോടെ എന്നോട്, “ഒന്ന് സഹകരിക്ക് മോനെ” എന്ന ഭാവത്തിൽ എന്നെ നോക്കി.
അപ്പോൾ പറഞ്ഞു വരുന്നത് എന്താണെന്നു വച്ചാൽ, 5 ന്റെ അന്ന് സഞ്ചയനം, പിന്നെ 16 അതും കഴിഞ്ഞു 41, ഇത്രേം ചടങ്ങുകൾ ഞാൻ മുന്നിൽ നിന്ന് നടത്തണം. പിന്നെ 16 കഴിയുന്ന വരെ മരണം നടന്ന വീട്ടിന്നു മാറി നിക്കാൻ പാടില്ല. ദേഷ്യം വന്നിട്ട് എനിക്ക് അവിടെ കിടന്നു അലറണം എന്ന് തോന്നി. രാത്രി കഞ്ഞി കുടി കഴിഞ്ഞു ചുമ്മാ ഫോണും കുത്തി ഞാൻ അവിടെ ഇരുന്നു, അടുത്ത ബന്ധുക്കൾ ഒഴിച്ച് വേറെ എല്ലാരും പോയി.
വലിയമ്മ തളർന്നു കിടക്കുകയാണ്, അമ്മയും, കുഞ്ഞമ്മ മാരും ഒക്കെ സമാധാനിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ആരൊക്കെ വിളിച്ചിട്ടും പുള്ളികാരി കഞ്ഞി കുടിക്കാൻ വരുന്നില്ല, ഞാനും പോയി വിളിച്ചു വെല്ലിമ്മയെ, “വെല്ലിമ്മക്ക് വിശക്കുന്നില്ല ഉണ്ണി” ന്നു പറഞ്ഞു. അവസാനം ആരൊക്കെയോ നിര്ബന്ധിച്ചപ്പോ ഒരു രണ്ടു വറ്റ് തിന്നു ന്നു വരുത്തി. അന്ന് രാത്രി ഒട്ടുമിക്ക എല്ലാ അടുത്ത ബന്ധുക്കളും അവിടെ തങ്ങി. ആ 3 മുറി വീട്ടിൽ സ്ഥലം തികയാതെ വന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ കാർ ഇൽ പോയി കിടന്നു.പിറ്റേന്ന് ഉച്ചയോടു കൂടെ കുറെ പേരൊക്കെ മടങ്ങി, ഞങ്ങളും രണ്ടു കുഞ്ഞമ്മമാരും പിന്നെ വെല്ലിമ്മയുടെ അനിയത്തിയോ, അങ്ങനെ ആരൊക്കെയോ കുറച്ചു പേര് മാത്രം ആയി.
പിറ്റേന്ന് വൈകുന്നേരം ആയപ്പോ അമ്മ വെല്യമ്മയുടെ അടുത്ത് പറയുന്ന കേട്ടു “ഞങ്ങള് ഇറങ്ങാൻ നോക്ക പ്രഭേച്ചി, രജനി ക്കു ക്ലാസ് മുടങ്ങും ല്ലോ, അവൾക്കു പരീക്ഷ ആവാറായി, പിന്നെ രാജേട്ടൻ (അച്ഛൻ) ഇന്നും കൂടെ നിക്കാം ന്നു പറയുന്നുണ്ട്, ഏട്ടൻ നാളെ രാവിലെ ഇവിടന്നു ജോലിക്കു പൊക്കോളാം ന്ന പറയണേ, പിന്നെ ഉണ്ണി ഇണ്ടല്ലോ 16 വരെ “, ഞാൻ ഇതെല്ലാം കേട്ട് നിർവികാരനായി ഇരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ ഒരു വാടക ഡ്രൈവർ നെ ഏർപ്പാടാക്കി അവര് പോയി, പിറ്റേന്ന് നേരം വെളുത്തപ്പോ തന്നെ അച്ഛനും പോയി. ഇനി സഞ്ചയനത്തിന്റെ അന്ന് അതായതു വെള്ളിയാഴ്ച വെളുപ്പിനെ എത്താം ന്നു പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി. വെല്യമ്മയുടെ അനുജത്തി സഞ്ചയനം വരെ നിക്കാം ന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, ആയമ്മ ഉള്ള കൊണ്ട് ഭക്ഷണം സമയത്തു കിട്ടുന്നുണ്ട്.
അങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെട്ടു സമയം തള്ളി നീക്കി ഒരു കണക്കിന് വെള്ളിയാഴ്ച ആക്കി. അച്ഛനും അമ്മയും എല്ലാം പറഞ്ഞ പോലെ വെളുപ്പിനെ തന്നെ വന്നു. ഒരു 8 മണി ആയപ്പോഴേക്കും എനിക്കിട്ടു ഈ പണി ഒക്കെ തന്ന ആ മൈരൻ കർമിയും വന്നു. മനസ്സിൽ അവന്റെ 10 തലമുറക്കും തെറി വിളിച്ചിട്ടു മനസില്ലാ മാനസോടെ ഞാൻ എല്ലാം ചെയ്തു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു, ഇഡലിയും കഴിച്ചു വന്നവർ ഓരോരുത്തർ ആയി പിരിഞ്ഞു. വൈകുന്നേരം ആയപ്പോഴേക്കും അച്ഛനും അമ്മയും രജനിയും കൂടെ ഇറങ്ങാൻ ഉള്ള പുറപ്പാടായി, ഞാൻ അവരെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ ദേഷ്യം നടിച്ചു ഇരുന്നു അന്നേരം അമ്മ അടുത്ത് വന്നിട്ട്, “ഇനി ഒരു 10 ദിവസം കൂടെ അല്ലെ ഉള്ളു ഉണ്ണി, നീ ഒന്ന് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യ് ” ന്നൊക്കെ പറഞു. രജനി നിന്റെ ലാപ്ടോപ്പ് കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്, തത്കാലം നീ ഇവിടുന്നു ഓൺലൈൻ ക്ലാസ് അറ്റൻഡ് ചെയ്യാൻ ഒക്കെ പറഞു. എന്നിട്ടു അവരിറങ്ങി.
അങ്ങനെ ഞാനും വെല്ലിമ്മയും മാത്രമായി ആ വീട്ടിൽ. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ വെല്ലിമ്മ വന്നു കുലിക്കി വിളിച്ചപ്പോ ആണ് എഴുന്നേറ്റത്, തലേന്ന് ചടങ്ങിനൊക്കെ വേണ്ടി നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റതു കൊണ്ട് നല്ല ഉറക്ക ക്ഷീണം ഇണ്ടായിരുന്നു. “ഞാൻ നേരത്തെ ഒരുപാട് തവണ നിന്നെ വിളിച്ചായിരുന്നു, നീ അനങ്ങിയില്ല അതാ വന്നു കുലിക്കി വിളിച്ചത്, മോന്റെ ഉറക്കം പോയില്ലേ? സമയം 10 കഴിഞു അതാ..” വെല്ലിമ്മ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ: “അത് സാരമില്ല വെല്ലിമ്മ, ഓഹ് ഇത്രയും സമയമായല്ലേ കിടന്നതു മാത്രമേ ഓർമ്മ ഉള്ളൂ, അല്ലെങ്കിലും ഉറങ്ങി കഴിഞ്ഞാൽ എനിക്ക് ബോധം ഇല്ല, അമ്മ എപ്പോഴും പറയാറുണ്ട്..” വെല്ലിമ്മ ഒന്ന് ചിരിച്ചു, ആൾക്കിപ്പോ അങ്ങനെ കുഴപ്പമില്ല, അല്ലെങ്കിലും വിഷമിച്ചിരിക്കാൻ ആകസ്മിക മരണം ഒന്നുമല്ലായിരുന്നല്ലോ. വെല്ലിമ്മ: മോൻ എണിറ്റു പല്ല് തേച്ചു വാ എന്നാ, ഞാൻ പുട്ടുണ്ടാക്കിട്ടുണ്ട് ഒരുമിച്ചു കഴിക്കാം. ഞാൻ: ശെരി വല്ലിമ്മ പിന്നെ പല്ലുതെപ്പൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ചിരുന്നു കഴിച്ചു. അത് കഴിഞ്‍ ഞാൻ ഓൺലൈൻ ക്ലാസിൽ കയറി. പിന്നെ ഉച്ചയായി ക്ലാസ് കഴിയാൻ. ഉച്ചക്ക് വെല്ലിമ്മയോടൊപ്പം തന്നെ ഊണും കഴിച്ചു. പിന്നെ കുറെ നേരം ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചിരുന്നു, കൂടുതലും വെല്ലിച്ചനെ കുറിച്ചൊക്കെ തന്നെ ആയിരന്നു. വലിയച്ഛൻ പൊതുവെ ഒരു ദുർബലൻ ആണെന്ന് ആ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി, എപ്പോഴും ഓരോ വയ്യായ്ക ആയിരന്നു ആൾക്ക്.
ഒപ്പമുള്ള ജീവിതത്തിൽ കൂടുതലും വെളിയച്ഛന്റെ രോഗ പരിചരണം തന്നെ ആയിരന്നു വെല്ലിമ്മയുടെ ജോലി. പിന്നെ വേണി യെ കുറിച്ചും പറഞ്ഞു. അപ്പൊ വെളിയമ്മയുടെ കണ്ണ് നിറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. വേണിയോട് ദേഷ്യം ഇണ്ടോ വെല്ലിമ്മക്ക് എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു. ഇനി ദേഷ്യപ്പെട്ടു എന്തിനാണ്, എനിക്കിനി വേറെ ആരും ഇല്ലല്ലോ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു. എന്തോ അത് കേട്ടപ്പോ എനിക്ക് വല്ലാത്ത സങ്കടം തോന്നി, “എന്തിനാ വെല്ലിമ്മ അങ്ങനെ ഒക്കെ കരുതുന്നെ, ഞങ്ങൾ ഒക്കെ പിന്നെ എന്തിനാ” എന്ന് ചോദിച്ചു, വെല്ലിമ്മയുടെ കയ്യെടുത്തു എന്റെ കൈകൾക്കുള്ളിൽ വച്ചു. ആ മുഖത്ത് ഒരു ചെറിയ മന്ദഹാസം ഞാൻ കണ്ടു. പിന്നെ എൻറെ പഠിപ്പിനെ കുറിച്ചും, രജനിയുടെ കോളേജ് നെ കുറിച്ചും ഒക്കെ ചോദിച്ചു. അങ്ങനെ ആ ദിവസം അങ്ങ് തീർന്നു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ വെല്ലിമ്മ വിളിക്കാതെ തന്നെ ഞാൻ എണിറ്റു, പല്ലുതേപ്പ് കഴിഞ്ഞു നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് ആണ് പോയത്. അപ്പൊ എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞു വെല്ലിമ്മ എന്തോ ജോലിയിലാണ്. ഒരു സെറ്റ് സാരി ആണ് ഉടുത്താതിരിക്കുന്നത്, രാവിലെ തന്നെ കുളി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, മുടി വിടർത്തിയിട്ടിരിക്കയാണ്. ഞാൻ എന്തോ കുറച്ചു നേരം ആ പിന്നഴക് നോക്കി നിന്നുപോയി, പെട്ടന്ന് വെല്ലിമ്മ തിരിഞ്ഞു നോക്കി, അപ്പൊ വെല്ലിമ്മയെ തന്നെ നോക്കി നിക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടു. വെല്ലിമ്മ : ഹാ, ഉണ്ണി എണീറ്റോ, എന്നിട്ടെന്താ വിളിക്കാഞ്ഞേ, കഴിക്കണ്ട നിനക്ക് ഞാൻ : കഴിക്കാം വെല്ലിമ്മ, വെല്ലിമ്മ കഴിച്ചോ ? വെല്ലിമ്മ: ഇല്ല ഉണ്ണി, ഒരുമിച്ചു കഴിക്കാം ന്നു വിചാരിച്ചു, ഇന്ന് ഉപ്പുമാവാണെ, ഉണ്ണി ക്കു ഇഷ്ടാണോ? ശെരിക്കും എനിക്ക് ഏറ്റവും വെറുപ്പുള്ള ഒരു പലഹാരം ആണ് ഉപ്പുമാവു, പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യാൻ.. ഞാൻ: ഇല്ല വെല്ലിമ്മ, എനിക്ക് ഇഷ്ടക്കേട് ഒന്നുമില്ല.
കഴിക്കാൻ ഇരുന്ന ഞാൻ ഉപ്പുമാവിൽ ചിത്രം വരച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു, അത് കണ്ട വെല്ലിമ്മ: മോന് ഇതൊന്നും ഇഷ്ടല്ലല്ലേ, സാരമില്ല നാളെ വെല്ലിമ്മ ഇടിയപ്പം ഇണ്ടാക്കി തരാം, ശ്രീദേവി(അമ്മ) പണ്ട് പറഞ്ഞത് ഓർമ ഇണ്ട് നിനക്ക് ഇടിയപ്പം ഇഷ്ടമാണെന്ന്. ഞാൻ: അതൊന്നും വേണ്ട വെല്ലിമ്മ, എനിക്ക് അങ്ങനെ ഭക്ഷണ കാര്യത്തിൽ വല്യ നിർബന്ധം ഒന്നുമില്ല, പിന്നെ ഈ ഉപ്പുമാവ് അത്ര ഇഷ്ടമല്ല, നിന്നാലും വീട്ടിൽ ചിലപ്പോ ഇണ്ടാക്കുമ്പോ ഞാൻ ടൊമാറ്റോ സോസ് കൂട്ടി കഴിക്കാറുണ്ട്.
വെല്ലിമ്മ: അയ്യോ, ഇവിടെ അതൊന്നും ഇല്ലല്ലോ, നീ ഈ ചെറുപഴം കൂട്ടി കഴിക്കു എന്ന് പറഞ്ഞ് പഴം എന്റെ നേരെ നീട്ടി, എനിക്ക് അങ്ങനെ കഴിച്ചു ശീലം ഇല്ലായിരുന്നു. അതു നോക്കി ഇരുന്ന എന്റെ നേർക്ക് വെല്ലിമ്മയുടെ പാത്രത്തിൽ നിന്ന് ഒരു ഉരുള ഉരുട്ടി തന്നു, ആദ്യം ഒന്ന് അമ്പരന്നു എങ്കിലും, പിന്നെ ഞാൻ അത് കഴിച്ചു. രണ്ടാളും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി ചിരിച്ചു. ബാക്കി അന്ന് പതിവ് പോലെ ഉച്ച വരെ ഓൺലൈൻ ക്ലാസ്, പിന്നെ ഒരുമിച്ചു ഊണ് അങ്ങനെ ഒക്കെ അങ്ങ് പോയി.
വൈകുന്നേരം ആയപ്പോഴേക്കും എനിക്ക് ബോർ അടിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലാതെ ഇരുന്നു മടുത്തു.
വീട്ടിൽ വലയിച്ചന്റെ കാർ ഇണ്ടായിരുന്നു. ഹോസ്പിറ്റൽ ഇൽ ഒക്കെ പോകാൻ, ഡ്രൈവർ നെ വിളിച്ചു പോകുമായിരുന്നു. ഇപ്പൊ കുറച്ചായി എടുത്തിട്ട്
ഞാൻ: വെലിമ്മേ, ആ കാർ ന്റെ കീ ഇവിടെ ഇണ്ടോ ? ഞാൻ അതൊന്നു അനക്കി ഇടട്ടെ, വെറുതെ കിടന്നാൽ അതിന്റെ ബാറ്ററി ഡൌൺ ആകാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട്.
വെല്ലിമ്മ: ഹാ, ഞാൻ അത് മോനോട് പറയാൻ ഇരിക്കയാർന്നു, കുറച്ചു സാധങ്ങളും വാങ്ങാൻ ഇണ്ടേ, മോനൊന്നു കവല വരെ പോയി വാങ്ങി വരാമോ?
ഞാൻ : അതിനെന്താ വെല്ലിമ്മ, ഞാൻ എന്തായാലും വെറുതെ ഇരുന്നു മുഷിഞ്ഞിരിക്കയാ, പോയി വരാം വെല്ലിമ്മ വാങ്ങേണ്ട സാധനങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റ് തന്നു, ഞാൻ വണ്ടി എടുത്തു ആദ്യം പമ്പ് ഇൽ പോയി, പിന്നെ കവലയിൽ ഒക്കെ പോയി വന്നു.
മരണം നടന്ന വീട്ടിൽ എന്നും വൈകുന്നേരം വിളക്ക് കൊളുത്തി നാമം ചൊല്ലണമാത്രേ, അല്ലെങ്കിൽ പരേതാത്മാവ് സ്വർഗ്ഗ ലോകത്തേക്ക് എത്തില്ലത്രേ, ഓരോരോ വിശാസങ്ങൾ, എനിക്ക് ചിരി വന്നു, എന്നാൽ മിണ്ടാതെ വിളക്കിന്റെ മുന്നിൽ ഇരുന്നു. വല്ലിമ്മ നല്ല ഈണത്തിൽ ഏതോ പ്രാർത്ഥന ചൊല്ലി. ഞാൻ സമയം തള്ളി നീക്കി, ഒടുക്കം അതു കഴിഞ്ഞു, അപ്പോഴേക്കും വീട്ടിന്നു ഫോൺ വന്നു അമ്മ ആണ്, മോന് സുഖാണോ, ബോറടിയാണോ അവിടെ ന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു. ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു. പിന്നെ ഒന്നോർത്തപ്പോ, ഇപ്പൊ ആദ്യത്തെ അത്രേം ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നുന്നില്ല ന്നു തോന്നി.
രാത്രി കിടക്കാൻ പോണതിനു മുന്നേ വെല്ലിമ്മ എന്റെ മുറിയിൽ വന്നു വെല്ലിമ്മ: ഉണ്ണി, മോന് ബുദ്ധിമുട്ടില്ലെങ്കിൽ വെല്ലിമ്മാക്ക് ഒരു സഹായം ചെയ്യാമോ ? ഞാൻ: എന്തിനാ വെല്ലിമ്മേ ഈ മുഖവുര ഒക്കെ? എന്താ ഞാൻ ചെയ്യണ്ടേ? വെല്ലിമ്മ: മോനെ അത്, മോൻ എന്റെ മാലെന്നു ഈ താലി ഒന്ന് ഊരി തരാമോ? വെല്ലിമ്മ ഇനി അത് ഇടാൻ പാടില്ലല്ലോ, ഇതിനു ഇറക്കം കുറവായ കൊണ്ട് വല്ലിമ്മക്ക് തന്നെ ഊരാൻ പറ്റുന്നില്ല.
ഞാൻ: അതിനെന്താ, ഞാൻ ഊരി താരാമല്ലോ, ഇങ്ങു വാ വെല്ലിമ്മ വന്നു എന്റെ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു, വല്ലിമ്മ അടുത്തിരുന്നപ്പോ നല്ല ഒരു മണം, ചിലപ്പോ ഇപ്പൊ മേല് കഴികി ഇറങ്ങിയതാവും, ഡ്രസ്സ് പക്ഷെ രാവിലെ ഇട്ടിരുന്ന പച്ച ബ്ലൗസ് ഉം സെറ്റ് സാരിയും ആണ് . ഞാൻ വെല്ലിമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്നിരുന്നു. മാല കയ്യിലെടുത്തു നോക്കി, ഇത് അത്ര ചെറുതല്ല വേണമെങ്കിൽ തന്നെ ഊരാനൊക്കെ പറ്റും.
ഞാൻ: ഇത് തന്നെ ഊരമല്ലോ വെലിമ്മേ, അത്ര ചെറുത് ഒന്നും അല്ലല്ലോ വെല്ലിമ്മ: എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ലടാ, അത് പല്ലു വച്ച് കൊളുത്തു അഴിക്കാൻ നോക്കുമ്പോ എന്റെ കഴുത്തു വേദനിക്കുന്നു, മോൻ ഒന്ന് നോക്ക്‌ ഞാൻ: ശെരി വല്ലിമ്മ അത് കൈ കൊണ്ട് കൊളുത്തു അകത്താൻ നോക്കി ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല, നഖം അടുപ്പിച്ചു അകത്താൻ നോക്കി അത് അങ്ങുന്നില്ല, നല്ല ബലം പ്രയോഗിച്ചു വലിച്ചു, പെട്ടന്ന് എന്റെ വിരലൊന്നു പാളി, കൊളുത്തിന്റെ അറ്റം എന്റെ വലത്‌ കയ്യിലെ തള്ള വിരലിന്റെ നഖത്തിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് ഒന്ന് കയറി ഇറങ്ങി. എന്റെ നല്ല ജീവനങ്ങു പോയി, അമ്മെ…
ഓർക്കാപുറത്തു വന്ന വേദനയിൽ ഞാൻ കാറി. വെല്ലിമ്മ ആകെ വിരണ്ടു പോയി നഖത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ചോര പൊടിഞ്ഞ്. പെട്ടന്ന് വെല്ലിമ്മ ആ വിരലെടുത്തു വായിലേക്കിട്ടു, എന്നിട്ടു നന്നായിട്ടു ഒന്ന് ഊമ്പി, ഞാൻ സ്വിച്ച് ഇട്ട പോലെ അങ്ങ് സൈലന്റ് ആയി, എനിക്ക് അത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, കുറച്ചു നേരം വെല്ലിമ്മയുടെ വായിലെ ചെറു ചൂടുള്ള ഉമി നീരിൽ കിടന്നു എന്റെ വിരൽ പുളഞ്ഞു. അൽപ നേരം കഴിഞ്ഞു ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടിൽ വെല്ലിമ്മ വിരൽ എന്റെ വായിൽ നിന്ന് ഊറി എടുത്തു. അപ്പോഴേക്ക് ചോര പൊടിയൽ നിന്നിരുന്നു. എനിക്ക് എന്തോ പോലെ ഒക്കെ തോന്നി, ചെറുതായി വിയർക്കുന്ന പോലെയൊക്കെ, ആകെ കൂടെ ഒരു ഭാര കുറവ്.
വെല്ലിമ്മ : ഞാൻ പോയി ഐസ് എടുത്തിട്ട് വരാം, മോൻ ഇവിടെ ഇരിക്കെ ഞാൻ: സാരമില്ല വെല്ലിമ്മ, ഇപ്പൊ വേദനിക്കുന്നില്ല വെല്ലിമ്മ: വേണ്ട മോനെ, ഐസ് വച്ചേക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോ നാളത്തേക്ക് നീര് വച്ചാലോ ഞാൻ പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല, വെല്ലിമ്മ ഐസ് എടുക്കാൻ അടുക്കലിയിലേക്കു പോയി, അന്നേരം ഞാൻ എന്റെ വിരൽ മണത്തു.
വെല്ലിമ്മയുടെ തുപ്പാലത്തിന്റെയും, പേസ്റ്റ് ന്റെയും ഒക്കെ കൂടിയ ഒരു മണം, ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും മണത്തു, എന്നിട്ടു വല്ലിമ്മ വരുന്നുണ്ടോ ന്നു വാതിക്കലേക്കു നോക്കിയിട്ട്, ആ വിരൽ വായിലിട്ടു ചപ്പി വലിച്ചു. നല്ല ഒരു സ്വാദു തോന്നി എനിക്ക്, പിന്നെയും പിന്നെയും ഞൻ അത് ചപ്പി. അപ്പോഴേക്കും വല്ലിമ്മ വന്നു, ഒരു തൂവാലയിൽ ഐസ് പൊതിഞ്ഞു വച്ച് അവരെന്റെ വിരലിൽ വച്ചു പിടിച്ചു, അപ്പോഴാണ് ഞാൻ അവരെ ശെരിക്കും ശ്രെദ്ധിക്കുന്നത്, അവരുടെ തുടുത്ത മുഖം, അതിലെ വിഷമ ഭാവം , താൻ കാരണം ആണല്ലോ എന്റെ വിരല് ഇങ്ങനെ ആയെ ന്നൊരു വിഷമം പോലെ, കയ്യിൽ തൂവാല പിടിക്കുമ്പോ അവര് അതിൽ തന്നെ ശ്രെദ്ധിച്ചു, അപ്പൊ അവരറിയാതെ സ്വയം, ആ മലർന്ന കീഴ്ചുണ്ട് പല്ലുകൾക്കിടയിൽ കടിച്ചു പിടിച്ചിരുന്നു. ആ നിറഞ്ഞ മാറിടം ശ്വാസ ഗതിക്കനുസരിച്ചു പൊങ്ങുകയും താഴുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അതൊക്കെ കണ്ടു നല്ലൊരു മൂഡിലേക്കു എത്തുവായിരുന്നു, അപ്പോഴേക്കും
വെല്ലിമ്മ : ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ഉണ്ട് മോനെ ?
ഞാൻ : കുഴപ്പമില്ല വെല്ലിമ്മ, ഇപ്പൊ ഒട്ടും വേദന തോന്നുന്നില്ല, വാ ഞാൻ ആ താലി ഊരി തരാം.
വെല്ലിമ്മ : കൊള്ളാം, ഈ വയ്യാത്ത കൈ വച്ചിട്ടൊ ?
ഞാൻ : അയ്യോ, കയ്യ് കൊണ്ട് അത് അല്ലെങ്കിലും പറ്റില്ല, കടിച്ചു ഊരണ്ടി വരും. ഞാൻ ഒന്ന് എറിഞ്ഞു നോക്കി.
വെല്ലിമ്മ: ആണോ ? എന്ന മോന് ആദ്യമേ അങ്ങനെ ചെയ്‌തൂടർന്നോ ?
ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ വല്ലിമ്മ ചോദിച്ചു
ഞാൻ: നഖത്തിന്‌ കുത്തു കിട്ടിയപ്പോ ആണ് ബോധം വന്നത്
വെല്ലിമ്മ ചിരിച്ചു, പിന്നെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്നു. നിരങ്ങി നീംഗിയപ്പോ സാരി ചെറുതായി തോളത്തു ന്നു മാറി, ഇപ്പൊ ആ മുഴുത്ത മുലയുടെ ചാല് ചെറുതായി കാണാം. നേരത്തെമ് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിലപ്പോ ഒക്കെ കാണാൻ കിട്ടാറുണ്ടായിരുന്ന് എങ്കിലും, ഞാൻ അത് വേറെ അർത്ഥത്തിൽ ഒന്നും നോക്കാറില്ലായിരുന്നു, എന്നാൽ ഇപ്പൊ ഈ ഒരു 1/ 2 മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ എനിക്ക് എന്തൊക്കെയോ മാറ്റം പോലെ.
ഞാൻ വെല്ലിമ്മയുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു. മുല ചാലിന്റെ തൊട്ടടുത്ത് എന്റെ മൂക്ക് തൊട്ടു തൊട്ടില്ല ന്ന മട്ടിൽ നിന്നു, ഞാൻ അവിടത്തെ മണം പിടിക്കാൻ നോക്കി, ചെറുതായിട്ട് ഒരു വിയര്പ്പുമണം പോലെ തോന്നി, ചിലപ്പോ അത് സാരി ഡി ആയിരിക്കാം, എന്തോ എനിക്ക് ചെറുതായി കമ്പി ആയി. ഞാൻ മാലയുടെ കൊളുത്തു വായിലാക്കി അകത്താൻ നോക്കി, പയ്യെ സമയം എടുത്താണ് ഞാൻ ചെയ്യുന്നത്. കർമം ചെയ്യാനുള്ള കൊണ്ട് ഞാൻ ഷേവ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല, മനപ്പൂർവം എന്റെ കവിളിലെ കുറ്റിരോമം വെല്ലിമ്മയുടെ മുഴുത്ത മാറിടത്തിൽ ഞാൻ ഉരച്ചു, വെല്ലിമ്മ യുടെ മാറിലെ രോമക്കുത്തുകൾ രോമാഞ്ചം ഉണ്ടവുമ്പോഴത്തേതു പോലെ എഴുന്ന് വന്നു. വെല്ലിമ്മയുടെ ശ്വാസ ഗതി കൂടി, ഒരു 2 – 3 മിനിറ്റ് എടുത്തു ഞാൻ കൊളുത്തു അകറ്റി, താലി ഊരി തിരികെ കൊളുത്തിട്ടു കൊടുത്തു.
തല ഉയർത്തി നോക്കുമ്പോ വെല്ലിമ്മയുടെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പത്തു വിയർപ്പു പൊടിഞ്ഞരിക്കുന്നു, കീഴ്ചുണ്ട് നല്ല വണ്ണം നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, വായിലിട്ടു ഉറുഞ്ചിയ പോലെ അത് ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു. അപ്പൊ വെല്ലിമ്മയുടെ മുഖത്ത് കണ്ട ഭാവം, അത് തീർച്ചയായും, താലി ഊരി മാറ്റപ്പെട്ട ഒരു വിധവയുടെ ദുഃഖം ആയിരുന്നില്ല, അത് എനിക്കുറപ്പാണ്.