അധികം വൈകാതെ തന്നെ തൻ്റെ കുതിർന്ന പാൻ്റിയിൽ ആര്യൻ്റെ കൈകൾ ഇന്ന് പതിക്കും എന്ന് ശാലിനി മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ച് കാൽ വിരലുകൾ മടക്കി നിന്നതും കുളിമുറിയുടെ കൊളുത്ത് അഴിയുന്ന ശബ്ദം കേട്ട ശാലിനി പൊടുന്നനെ ആര്യനെ തള്ളി മാറ്റി അവളുടെ നൈറ്റി പിടിച്ച് നേരെ ഇട്ടുകൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
(തുടർന്ന് വായിക്കുക…)
“ആഹാ കറക്ട് പാകം ആണല്ലോ നൈറ്റി…നന്നായി ചേരുന്നുമുണ്ട് ചേച്ചിക്ക് ഇത്…” കുളി കഴിഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് വന്ന ലിയയെ നോക്കി ശാലിനി ഉള്ളിലെ കള്ളത്തരം അറിയിക്കാതിരിക്കാൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മുഖം വിടർത്തി.
“അതെയോ…!” ലിയ സ്വന്തം ശരീരത്തിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“അതേന്നേ…എന്നേക്കാൾ നന്നായി ഇത് ചേച്ചിക്ക് ഇണങ്ങുന്നുണ്ട്…” ശാലിനി ഒന്നുകൂടി ഊട്ടിയുറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.
ഈ സമയം ശാലിനിയുമൊത്ത് അൽപ്പ സമയം മുന്നേ ഉണ്ടായ ചൂടേറിയ നിമിഷങ്ങളുടെ പരിണിത ഫലമായി തൻ്റെ കൈലിക്കുള്ളിൽ മദമിളകി നിന്ന കുണ്ണയെ ഒരു ഷഡ്ഡിയുടെ അകമ്പടിയോടെ ഒരുവിധത്തിൽ തളച്ച ശേഷം ആര്യൻ ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു.
“പിന്നെ ചേച്ചിയെ പോലെയാണോ?…ലിയ ചേച്ചി എന്തിട്ടാലും അത് നന്നായി ഇണങ്ങും…” അവരുടെ സംഭാഷണം കേട്ട് വന്ന ആര്യൻ ലിയയെ പുകഴ്ത്താൻ എന്നതിനേക്കാളുപരി ശാലിനിയെ കളിയാക്കാൻ വേണ്ടി ആ അവസരം ഉപയോഗിച്ചു.
“അത് തന്നല്ലേ ഞാനും പറഞ്ഞത്…നിൻ്റെ ചെവിക്ക് ശെരിക്കും എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ട്…” ശാലിനി അവൻ പറഞ്ഞത് വകവയ്ക്കാതെ പറഞ്ഞു.
“എൻ്റെ ചെവിക്ക് യാതോരു കുഴപ്പവുമില്ല…അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഞാൻ അകത്ത് നിന്നും ചേച്ചി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഇവിടെ വന്ന് പറഞ്ഞത്…” ആര്യൻ കൈലി മടക്കിക്കുത്തി പറഞ്ഞു.
“ശരിയാ ചേച്ചീ…ശാലിനി ചേച്ചിയെക്കാളും ഈ നൈറ്റി ചേച്ചിക്ക് തന്നെയാ ചേരുന്നത്…” ആര്യൻ ലിയയോടായി പറഞ്ഞു.
“അതിന് ഞാൻ ഈ നൈറ്റി കുറച്ച് കാലങ്ങളായി ഇടാറില്ലല്ലോ പിന്നെ നീ എങ്ങനെ എൻ്റെ ചേർച്ച കണ്ടു…?” ശാലിനി ഇടുപ്പിന് കൈ കുത്തി നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
അവരുടെ കളിയാക്കലുകളും പരിഹാസങ്ങളും കേട്ട് ഈറനായ മുടിയിൽ തോർത്തും കെട്ടി, മുഖത്തിലും കഴുത്തിലൂടെയും ചെറു ചെറു വെള്ളത്തുള്ളികൾ ഒഴുകിക്കൊണ്ട് ശാലിനിയുടെ വെള്ള നൈറ്റിയിൽ ഒരു മാലാഖയെ പോലെ ലിയ അവിടെ നിന്നു.
“എന്തിനാ ഇനി ചേച്ചി ഇടുന്നത് കാണേണ്ട ആവശ്യം!…ദേ അങ്ങോട്ട് നോക്ക് കുളിച്ചൊരുങ്ങി വന്ന തമ്പുരാട്ടിയെ പോലെ നിൽക്കണ നിൽപ്പ് കണ്ടോ…പക്ഷേ തമ്പുരാട്ടി നൈറ്റിയിൽ ആണെന്ന് മാത്രം…” ആര്യൻ ലിയയെ നോക്കി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു.
“പോടാ അവിടുന്ന്…” ആര്യൻ പറഞ്ഞത് ഉള്ളാൾ സുഖിച്ചെങ്കിലും അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ലിയയും ചിരിച്ചു.
“അതിൻ്റെയത്രയും വരുമോ ഇനി ചേച്ചി അതിട്ട് നിന്നാൽ…?” ആര്യൻ ശാലിനിയോട് ലിയയെ ചൂണ്ടി ചോദിച്ചു.
“അത്രയും വരില്ലെന്ന് നീ പറയാതെ തന്നെ എനിക്കറിയാം…അവനൊരു വലിയ ഫാഷൻ ഡിസൈനർ വന്നിരിക്കുന്നു…ഹും…” ശാലിനി ലിയ അടുത്ത് നിൽക്കുന്നത് കൊണ്ട് കൂടുതലൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ഒന്ന് പോയേ ശാലിനി…അവൻ ശാലിനിയെ വഴക്കടിക്കാൻ വേണ്ടി ഓരോന്ന് പറയുന്നതല്ലേ ശാലിനി അത് ശരി വെച്ച് കൊടുക്കാതെ…ശാലിനിക്കും ഇത് നന്നായി തന്നെ ചേരുമെന്ന് എനിക്കറിയാം പോരേ…!” ലിയ ശാലിനിയെയും പുകഴ്ത്താൻ പറഞ്ഞു.
“എന്തോന്ന് വഴക്കിടാൻ…ഞാനുള്ള കാര്യമാ ചേച്ചീ പറഞ്ഞത്…പിന്നെ ചേച്ചി എന്തിട്ടാലും അതിനൊരു പ്രത്യേക ഭംഗിയാ…അതിൻ്റെ ഏഴയലത്ത് പോലും ചാളിനി വരുമോ…!” ആര്യൻ വീണ്ടും ശാലിനിയെ കളിയാക്കി.
ആര്യൻ ഇതെല്ലാം തന്നെ ചൂടാക്കാനും തമാശക്കും വേണ്ടിയാ പറയുന്നതെന്ന് അറിയാമെങ്കിൽ കൂടി അത് ശാലിനിക്ക് ചെറിയ രീതിയിൽ ഒരു വിഷമം ഉണ്ടാക്കി.
“എങ്കിൽ ഇനി എൻ്റെ ഏഴയലത്ത് പോലും വരാതെ നീയും മാറി നടന്നോ അതാ നിനക്ക് നല്ലത്…” വിഷമം പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഒരു തമാശ രീതിയിൽ തന്നെ അവളതിന് മറുപടി കൊടുത്തു.
പക്ഷേ ശാലിനിയുടെ ചെറിയ ചില ചേഷ്ടകൾ പോലും മനസ്സിലാകുന്ന ആര്യന് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ശബ്ദത്തിലെ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകളിൽ നിന്നും താൻ പറഞ്ഞത് ശാലിനിയെ വേദനിപ്പിച്ചു എന്ന് മനസ്സിലായി.
“അയ്യോ അത് വേണ്ടാ…ഞാൻ നിർത്തി…അം…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ ആ സംഭാഷണത്തിന് അവിടെ തടയിട്ടു.
അതുവരെ അവര് തമ്മിലുള്ള വാഗ്വാദങ്ങൾ ലിയക്ക് ചിരിയാണ് നൽകിയതെങ്കിൽ നേരത്തെ ശാലിനി പറഞ്ഞ കാര്യം ലിയക്ക് തൻ്റെ ശരീരത്തെ പറ്റി ചെറിയൊരു അഭിമാനം ഉണ്ടാക്കുകയും ആര്യൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കൂടുതൽ സന്തോഷവും സമ്മാനിച്ചു. തൻ്റെ വസ്ത്രധാരണത്തെ പറ്റിയൊക്കെ ആര്യൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നോ എന്നൊരു തോന്നലും അവൾക്കുണ്ടായി. കാരണം വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് ഒരാള് അവളോട് അങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നത്. അത് അവളുകൂടി ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരാളാകുമ്പോൾ, അതും ആര്യൻ പറയുമ്പോൾ അതിന് മാറ്റ് കൂടും.
“നിങ്ങളിങ്ങനെ വഴക്കിട്ടോണ്ട് നിൽക്കാതെ…” ലിയ രണ്ടുപേരോടുമായി പറഞ്ഞു.
“അതേ…വാ നമുക്കിനി കുറച്ച് നേരം ഇരുന്നോണ്ട് വഴക്കിടാം…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ കസേരയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.
“പോടാ അവിടുന്ന്…ശാലിനി വാ…” ലിയ അവൻ്റെ മറുപടി കേട്ട് ഒന്ന് ചിരിച്ച ശേഷം ശാലിനിയെയും കൂട്ടി കസേരയിൽ പോയി ഇരുന്നു.
ആര്യൻ ഡൈനിങ് മേശയുടെ ഒരു വശത്തും അവൻ്റെ ഇടതു വശത്തായി ലിയയും അവരുടെ എതിർവശത്തായി ആര്യന് നേരെ ശാലിനിയും ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു.
അവർ മൂവരും ചെറിയ ചെറിയ വിഷയങ്ങളിൽ നിന്നും തുടങ്ങി വലിയ വലിയ കാര്യങ്ങളിലേക്ക് സംസാരം കൊണ്ടുപോയി. അതിൽ ലിയയുടെ ജീവിതത്തിലുണ്ടായ സംഭവങ്ങളും കടന്നു വന്നു. അത് കേട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ശാലിനിക്ക് ലിയയോട് ഒരു സഹതാപവും ഒപ്പം കുറച്ചുകൂടി സ്നേഹവും ഉണ്ടായി. ആ സംഭവത്തിന് ശേഷം ആരോടും അങ്ങനെ അധികം മിണ്ടാതെയുള്ള തൻ്റെ സ്വഭാവത്തിലും പെരുമാറ്റത്തിലുമൊക്കെ ഒരു മാറ്റം കൊണ്ടുവന്നത് ആര്യൻ ആണെന്ന് ലിയ പറഞ്ഞപ്പോൾ അതിൽ വലിയ അത്ഭുതമൊന്നും ശാലിനിക്ക് തോന്നിയില്ല.
സംസാരത്തിനിടയിൽ ഒന്നുരണ്ട് തവണ ആര്യൻ അവൻ്റെ കാൽവിരലുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ശാലിനിയുടെ കാലിൽ കളം വരയ്ക്കാനൊരു ശ്രമം നടത്തിയിരുന്നെങ്കിലും ലിയ അടുത്തിരിക്കുന്നതിനാൽ ശാലിനി അവനെ അധികം പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചില്ല. ഒടുവിൽ അവളുടെ കണ്ണുരുട്ടി ദഹിപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടം കൂടി കണ്ടപ്പോൾ ആര്യൻ പിന്നെ അതിന് മുതിർന്നതുമില്ല.
അങ്ങനെ ഏതാണ്ടൊരു മണിക്കൂറോളം ശാലിനി അവരോടൊപ്പം അവിടിരുന്ന് കഥ പറഞ്ഞ ശേഷം പോകാനായി എഴുന്നേറ്റു.
“എടാ പിന്നെ രണ്ടുപേർക്കും കഴിക്കാനുള്ള ചോറില്ലെങ്കിൽ അവിടുന്ന് എടുക്കാം…” ശാലിനി എഴുന്നേറ്റ് നിന്നുകൊണ്ട് ആര്യനോടായി പറഞ്ഞു.
“വേണ്ട ചേച്ചീ…രാവിലത്തെ മാവിരുപ്പുണ്ട് അതുകൊണ്ട് ദോശ ചുട്ടോളാം ഞങ്ങള്…” ആര്യൻ മറുപടി കൊടുത്തു.
“ഉം ശരി…എന്നാൽ പിന്നെ ഞാൻ ഇറങ്ങുവാണേ ചേച്ചീ…എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ പറയാൻ മടിക്കരുത് കേട്ടല്ലോ…!” ശാലിനി ലിയയോട് പറഞ്ഞു.
“എന്തുണ്ടെങ്കിലും പറഞ്ഞോളാം പോരേ…!” ലിയ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ശാലിനിക്ക് മറുപടി കൊടുത്തു.
“ഹഹ…മതി…എങ്കിൽ ശരി നാളെ കാണാം…” എന്ന് ലിയയോട് പറഞ്ഞ ശേഷം ശാലിനി ആര്യനെ നോക്കി.
“എന്താ നോക്കുന്നേ വാ കൊണ്ടാക്കാം…” ആര്യൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു.
“അല്ല സാറിന് ഇനി എന്തെങ്കിലും അസൗകര്യം ഉണ്ടെങ്കിലോ എന്ന് കരുതി…” ശാലിനി അവനെ ഒന്ന് കുടഞ്ഞു.
“ഒരു അസൗകര്യവും ഇല്ലേ…വാ നടക്ക്…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ പുറത്തേക്ക് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി.
“സന്തോഷം…ചേച്ചി കൂടി വരുന്നോ…?” ശാലിനി ലിയയോട് ചോദിച്ചു.
“അയ്യോ ഇല്ല ശാലിനി…എനിക്ക് ഈ നൈറ്റി ഒക്കെ ഇട്ടോണ്ട് ഇറങ്ങാൻ ഒരു മടി…വേറൊരു ദിവസം ഞാൻ എന്തായാലും വരാം വീട്ടിലേക്ക്…പറ്റുവാണെങ്കിൽ നാളെ തന്നെ നോക്കാം…” ലിയ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അത് കുഴപ്പമില്ല ചേച്ചീ ഞാൻ ചോദിച്ചെന്നെയുള്ളൂ…പിന്നൊരിക്കൽ മതി…” ശാലിനിയും അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു.
“ഹാ പിന്നെ ശാലിനി…നൈറ്റിയും പാവാടയും ഞാൻ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോയി അലക്കിയിട്ടിട്ട് മറ്റന്നാൾ കൊണ്ടുവരാമേ…” പെട്ടെന്നെന്തോ ഓർത്തത് പോലെ ലിയ പറഞ്ഞു.
“ശ്ശേ…എന്താ ചേച്ചീ ഇത്…അതിൻ്റെയൊന്നും ആവശ്യമില്ല…ഒരു നൈറ്റിയും പാവാടയും അധികം അലക്കി എന്ന് പറഞ്ഞ് എൻ്റെ കൈയൊന്നും ഒടിഞ്ഞ് പോവില്ല…ചേച്ചി അത് നാളെ ഇവിടെ ഇട്ടിരുന്നാൽ മതി ഞാൻ വന്ന് എടുത്തോളാം…” ശാലിനി വളരെ സൗമ്യതയോടെ ലിയയോട് പറഞ്ഞു.
എന്നാൽ ശാലിനിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ആര്യന് ചിരിയാണ് വന്നത്. കാരണം അവൾ വസ്ത്രങ്ങൾ കൊടുക്കുമ്പോൾ അവനോട് പറഞ്ഞതോർത്ത് തന്നെ.
“എന്നാലും ശാലിനി അത്…” ലിയ വീണ്ടും പറയാൻ വന്നു.
“ഒരു എന്നാലും ഇല്ല…ഞാൻ പറയുന്നത് അങ്ങോട്ട് കേട്ടാൽ മതി…അല്ലപിന്നെ…” ലിയ പൂർത്തിയാക്കുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ ശാലിനി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അത് കേട്ട് വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്ന ആര്യൻ തന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നത് ശാലിനി കണ്ടു. അവൾ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുരികം ഉയർത്തി.
“ഉം ശാലിനി പറയുന്നത് പോലെ…” ലിയ മറുപടി നൽകി.
“അത്രേയുള്ളൂ…എങ്കിൽ ശരി ചേച്ചീ ഇനി നിൽക്കുന്നില്ല അമ്മു അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടാവും…”
“ഉവ്വാ…ചേച്ചി ഇന്ന് വന്നില്ലെങ്കിൽ എന്നാവും അമ്മൂട്ടി ആഗ്രഹിക്കുന്നത്…” ആര്യൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പോടാ അവിടുന്ന്…” ശാലിനി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ്റെയാടുത്തേക്ക് നടന്നു. ഒപ്പം ചിരിയോട് കൂടി തന്നെ ലിയയും.
“ചേച്ചി വാതിൽ അടച്ചേക്ക് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് വരാം…” ആര്യൻ ലിയയോട് പറഞ്ഞു. ലിയ “ശരിയെന്ന്” മറുപടിയും നൽകി.
“പോവാണെ ചേച്ചീ…” ശാലിനി ഒരിക്കൽ കൂടി ലിയയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു.
“ശരി ശാലിനി…മോളോടും അമ്മയോടും അന്വേഷണം പറഞ്ഞേക്കണെ…” ലിയ മറുപടി നൽകി.
“ഹാ പറയാം…”
ശാലിനി ആര്യൻ്റെ ഒപ്പം വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. അവർ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ ലിയ വാതിലും അടച്ചിരുന്നു.
“തുണി അലക്കി കൊണ്ടുതരണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്…!” ആര്യൻ ശാലിനിയോടായി ചോദിച്ചു.
“ഹാ അതൊക്കെ ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെന്നിരിക്കും…നിന്നേക്കൊണ്ട് അലക്കിപ്പിക്കണ്ടെങ്കിൽ മര്യാദക്ക് മിണ്ടാതെ നടക്ക്…” ശാലിനി സ്വരം കടുപ്പിച്ചു.
“ഹോ ദേഷ്യത്തിൽ ആണല്ലോ…!” ആര്യൻ അവളുടെ മറുപടി കേട്ട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“ഹാ ആണ്…എന്തേ?…ദേഷ്യം മാറ്റാൻ വല്ല ഉദ്ദേശ്യവും ഉണ്ടോ…?” ശബ്ദത്തിന് വീണ്ടും കനം കൂട്ടി അവൾ ചോദിച്ചു.
“എന്താണാവോ ദേഷ്യത്തിൻ്റെ കാരണം?…അതറിഞ്ഞാൽ ദേഷ്യം മാറ്റാമോ ഇല്ലിയോ എന്ന് നോക്കാം…”
“കാരണം നിനക്കറിയില്ലാ…?” ആ ഇരുട്ടിലും അത് ചോദിക്കുമ്പോൾ ശാലിനി കണ്ണുരുട്ടുന്നത് ആര്യൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“ഓ…ആ കാരണം ആണോ…അതിൻ്റെ ദേഷ്യം മാറ്റാൻ ഞാൻ നാളെ വരാം…പോരേ…!” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“നീ നാളെയും വരണ്ട മറ്റന്നാളെയും വരണ്ട…ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് പൊയ്ക്കോളാം ഇനി നീ പോ…” ശാലിനി മുഖം വീർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് വീട്ടുമുറ്റത്തേക്ക് കയറി.
“അതിന് ഇനി എന്തോ ഒറ്റയ്ക്ക് പോകാനാ വീടെത്തിയല്ലോ…?” ആര്യൻ മിഴിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എത്തിയെങ്കിൽ കണക്കായിപ്പോയി…ഹും…” അവൾ തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതെ തന്നെ അവന് മറുപടി കൊടുത്തു.
“ശെടാ…അവിടെ നിക്ക് പറയട്ടെ…” ആര്യൻ അവളുടെ പുറകെ ഓടിച്ചെന്നു.
പക്ഷേ അപ്പോഴേക്കും ശാലിനി വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു. ആര്യനും അവളുടെ പുറകെ അകത്തേക്ക് കയറി.
“നീ വന്നോ…മോൾക്ക് വിശക്കുന്നെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ നിന്നെ നോക്കി ഇരുന്നില്ല ഞാൻ തന്നെ അങ്ങ് കൊടുക്കാം എന്ന് വച്ചു…” അമ്മ അമ്മൂട്ടിയുടെ വായിലേക്ക് ഒരുരുള ചോറ് വച്ചുകൊടുത്തുകൊണ്ട് ശാലിനിയോട് പറഞ്ഞു.
“ഹാ അത് നന്നായി അമ്മേ…” ശാലിനി തിരിച്ചും മറുപടി നൽകി.
അതുകേട്ടുകൊണ്ട് ആര്യനും അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു.
“ആഹാ മോനും ഉണ്ടായിരുന്നോ…?” ആര്യനെ കണ്ട് അമ്മ ചോദിച്ചു.
“ഹാ അമ്മേ…ചേട്ടൻ്റെ അമ്മൂട്ടി ചോറ് കച്ചുവാണോടീ…” ആര്യൻ അമ്മയ്ക്ക് മറുപടി കൊടുത്ത ശേഷം അമ്മുവിനോട് കൊഞ്ചി.
അമ്മു ചോറ് വായിലിട്ട് ചവച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ ആര്യനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തല കുലുക്കി കാണിച്ചു.
“മ്മ്…കച്ചോ കച്ചോ…” ആര്യൻ അവളുടെ തലയിൽ തലോടി വീണ്ടും കൊഞ്ചിച്ചു.
“മോൻ കഴിച്ചോ…” ചോദ്യം അമ്മയുടെ വക ആയിരുന്നു.
“ഇല്ലമ്മേ ചെന്നിട്ട് വേണം…”
“കഴിച്ചിട്ട് പോകാം എങ്കിൽ…?”
“വഴിയിൽ നിന്ന് മാറി നിക്ക് ചെക്കാ…” അതിനിടയിൽ ശാലിനി ആര്യനോടായി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇടനാഴി വഴി നടന്ന് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.
“അയ്യോ വേണ്ടമ്മേ…ലിയ ചേച്ചിയും ഉണ്ടല്ലോ…അവിടെ ഒറ്റയക്കല്ലെ അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഇറങ്ങിയേക്കുവാ…” ശാലിനിയുടെ ആ നടപ്പ് തെല്ലൊന്ന് നോക്കി നിന്ന ശേഷം ആര്യൻ സൗമ്യമായി അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.
“ഹാ എങ്കിൽ ശരി മോനെ…”
“അമ്മൂട്ടി ചേട്ടൻ പോയിട്ട് നാളെ വരാമേ…ടാറ്റ തന്നേ…”
“താത്താ…” മറ്റൊരു ഉരുള കൂടി ഇറക്കുന്നതിനടിയിൽ അമ്മു അവനെ നോക്കി കൈ വീശി പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ അവിടുന്ന് നടന്ന് ശാലിനിയുടെ മുറിയുടെ വാതിക്കൽ ചെന്നുനിന്നുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് നോക്കി. ശാലിനി കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന തുണികൾ മടക്കി വയ്ക്കുക ആയിരുന്നു. ആര്യൻ മെല്ലെ മുറിയുടെ അകത്തേക്ക് കയറി.
“എന്താ പറ്റിയത്…?” ആര്യൻ പതുക്കെ അവളോട് ചോദിച്ചു.
“കുന്തം…” ശാലിനി തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതെ തന്നെ കനത്തിൽ മറുപടി കൊടുത്തു.
“ചേച്ചിക്ക് എന്തോ ഒരു വിഷമം ഉള്ളപോലെ തോന്നുന്നല്ലോ…!”
“വിഷമമോ എന്തിന്?…നിനക്ക് വിഷമവും ദേഷ്യവും കണ്ടാൽ മനസ്സിലാവില്ലേ…!” ശാലിനി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് അവനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടിയ ശേഷം വീണ്ടും പിന്തിരിഞ്ഞ് നിന്നു.
“ദേഷ്യം ഇത് അഭിനയിക്കുന്നതല്ലേ…?”
“പിന്നേ…ഞാൻ നാളെ സിനിമയിൽ അഭിനയിക്കാൻ വേണ്ടി പഠിക്കുവാണല്ലോ…!” ശാലിനി അവനെ കളിയാക്കുന്ന രീതിയിൽ ചോദിച്ചു.
ആര്യൻ അവളുടെ അരികിലേക്ക് കുറച്ച് കൂടി അടുത്ത് നിന്ന ശേഷം അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ച് തിരിച്ച് അവന് നേരെ നിർത്തി.
“എന്തിനാ എന്നോട് കള്ളം പറയുന്നത്…?” ആര്യൻ ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.
“കള്ളമോ!…എന്ത് കള്ളം…?” അവൾ ചോദിച്ചിട്ട് മുഖം കുനിച്ച് നിന്നു.
“ഈ ദേഷ്യം ഉള്ളിലുള്ള സങ്കടം എന്നെ അറിയിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ വേണ്ടി കാണിക്കുന്നതല്ലേ…?” ആര്യൻ അവളുടെ മുഖം താടിയിൽ പിടിച്ച് മെല്ലെ ഉയർത്തി ചോദിച്ചു.
“എനിക്ക് സങ്കടം ഒന്നുമില്ല…” ശാലിനി മുഖത്ത് യാതൊരു ഭാവവും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“സങ്കടം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ ഈ മുഖം വാടി ഇരിക്കുന്നത്…?”
ആര്യൻ്റെ ചോദ്യത്തിന് ശാലിനി മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ഞാൻ ലിയ ചേച്ചീടെ മുൻപിൽ വച്ച് കളിയാക്കിയത് വിഷമം ആയല്ലേ…?” ആര്യൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“ഓ അതോ…അത് നീ എന്നെ എപ്പോഴും കളിയാക്കുന്നതാണല്ലോ…നീ തമാശക്ക് പറഞ്ഞതല്ലേ എനിക്ക് വിഷമം ഒന്നുമില്ല…” ശാലിനി സൗമ്യതയോടെ തന്നെ മറുപടി നൽകി.
“തമാശക്കായിരുന്നു…പക്ഷേ അത് ചേച്ചിക്ക് നല്ല പോലെ വിഷമം ആയി എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി…സോറി…” ആര്യൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“സാരമില്ല…ഞാൻ നിന്നെയും കളിയാക്കിയില്ലേ…” ശാലിനി അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്ന വണ്ണം പറഞ്ഞു.
“അതുപോലെ അല്ല ഇത്…ഇത്തവണ ഞാൻ കുറച്ച് കടന്ന് പോയി…എനിക്കത് മനസ്സിലായി…സോറി ചേച്ചീ…” ആര്യൻ വീണ്ടും ക്ഷമാപണം നടത്തി.
“ഉം…നീ എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയല്ലോ…എനിക്കത് മതി…നിൻ്റത്രേം എന്നെയാരും ഇതുപോലെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല…” ശാലിനി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടുകൂടി പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ അവളെയും നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് അവളുടെ നെറുകയിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി.
“പക്ഷേ ഞാൻ ഇനിയും കളിയാക്കും കേട്ടോ…” ആര്യൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പോടാ…” ശാലിനിയും പതിയെ ചിരിച്ചു.
“ഞാൻ എങ്കിൽ പോട്ടേ…” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“എൻ്റെ ഷഡ്ഡി എപ്പോ തരുമെന്ന് പറ…” ശാലിനി മുഖം ചുളിച്ചു.
“നാളെ തരാം…” ആര്യൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“തന്നില്ലെങ്കിലാ…!” ശാലിനി പുരികം ഉയർത്തി.
“തരാമെന്ന്…പക്ഷേ അതിന് മുന്നേ വേറൊരു കാര്യം പറഞ്ഞോട്ടെ…?”
“എന്താ…?” ആര്യൻ്റെ പറച്ചില് കേട്ട് ശാലിനി സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ആദ്യം ഇപ്പോ ഇട്ടിരിക്കുന്നത് കൊണ്ടുപോയി ഊരി ഇട്ടേക്ക്…നല്ല മണം…” ആര്യൻ വളരെ പതിയെ അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“അയ്യേ…പോടാ…മരപ്പട്ടി…” ശാലിനി നാണത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ട് മുഖം താഴ്ത്തി നിന്നു.
“നല്ലപോലെ കുതിർന്ന് കിടക്കുവാ അല്ലേ…?” അവൻ അവളുടെ ചെവിയിൽ മെല്ലെ മന്ത്രിച്ചു.
“കുതിർത്തതും പോരാ എന്നിട്ട് എന്നോട് ചോദിക്കുന്നോ…?” ശാലിനി തെല്ലൊരു നാണത്തോടെ തന്നെ തിരിച്ച് ചോദിച്ചു.
“അമ്പടി കള്ളി…അങ്ങനൊക്കെ പറയാൻ ആയോ…?” ആര്യൻ അവളെ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു.
“പോടാ ചെക്കാ…” ശാലിനിയുടെ മുഖം തുടുത്തു.
“അതേ…ഊരി തരുവാണേൽ വേണമെങ്കിൽ ഇതൂടി കഴുകി നാളെ ഞാൻ രണ്ടും ഒന്നിച്ച് കൊണ്ടുതരാം കേട്ടോ…” ആര്യൻ ചിറി കടിച്ചുപിടിച്ച് ചിരിച്ചു.
“അയ്യടാ…അങ്ങനിപ്പൊ മോൻ ബുദ്ധിമുട്ടേണ്ട…ഞാൻ തന്നെ കഴുകിക്കോളാം കേട്ടോ…മോൻ ഇപ്പോ ചെല്ല് സമയം കളയാതെ…” ശാലിനി അവൻ്റെ കവിളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു.
“ഹാ വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ടാ…സഹായിക്കാമെന്ന് വെച്ചപ്പോൾ…!” ആര്യൻ ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ടുകൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“മോൻ്റെ സഹായം വേണ്ടപ്പോൾ ചേച്ചി അറിയിക്കാം…ഇപ്പൊ ചെന്നാട്ടെ…” ശാലിനി വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“മ്മ് അറിയിച്ചാൽ മതി…എന്നാ പിന്നെ ശരി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ പോകാൻ ഒരുങ്ങി.
ആര്യൻ ശാലിനിയുടെ തോളത്ത് നിന്നും പിടിവിട്ടുകൊണ്ട് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും ശാലിനി അവൻ്റെ തലയിൽ പിടിച്ച് തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ്റെ ചുണ്ടുകളെ ചപ്പി വായിലിട്ട് നുണഞ്ഞു. പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ആയതിനാൽ ആര്യൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ പ്രയോഗം ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് അനങ്ങാതെ തന്നെ നിന്നു. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ മാത്രം നീണ്ടു നിന്ന ആ ചുടുചുംബനം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആര്യൻ ശാലിനിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കി നിന്നു.
“ഇത് നീയെന്നെ മനസ്സിലാക്കിയതിന് എൻ്റെ ഒരു സന്തോഷത്തിന്…” ശാലിനി അവൻ്റെ നോട്ടം കണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എങ്കിൽ എൻ്റെ ഒരു സന്തോഷത്തിന് ഞാനും കൂടി ഒരെണ്ണം…!” ആര്യൻ തിരിച്ച് ചോദിച്ചു.
“അയ്യടാ…തൽക്കാലം മോൻ അത് വച്ച് സന്തോഷിച്ചാൽ മതി…പൊയ്ക്കോ ലിയ ചേച്ചി അവിടെ ഒറ്റയ്ക്കാണെന്ന കാര്യം മറക്കണ്ട…” ശാലിനി അവനെ തോളിൽ പിടിച്ച് മെല്ലെ തള്ളി വിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ മറുത്തൊന്നും പറയാതെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പുറകിലേക്ക് ശാലിനിയെ നോക്കി തന്നെ നടന്ന് മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ എത്തി. ശേഷം ഒരു പുഞ്ചിരി കൂടി അവൾക്ക് സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ അവിടെ നിന്നും തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ശാലിനിയാവട്ടെ കുളിമുറിയിലേക്കും.
വീട്ടിലെത്തിയ ആര്യൻ വാതിലിന് മുട്ടി. ആദ്യം മുട്ടിയിട്ട് ലിയ വാതിൽ തുറക്കാഞ്ഞതിനാൽ അവൻ വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി മുട്ടി. ലിയ വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു.
“ഇപ്പൊ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് പോയ ആളാ…എവിടെയായിരുന്നു…?” ആര്യൻ അകത്തേക്ക് കയറുന്നതിനിടെ ലിയ ചോദിച്ചു.
“അമ്മൂട്ടി വിടാൻ താമസിച്ചതാ ചേച്ചീ…അവള് ഒക്കത്ത് കയറിയാൽ പിന്നെ ഇറങ്ങില്ല…” ആര്യൻ ഒരു കള്ളം തട്ടിവിട്ടുകൊണ്ട് വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു.
“ഉം…” ലിയ ഒന്ന് മൂളി.
“ഇതെന്താ കൈയിൽ ചട്ടുകം ഒക്കെ ആയിട്ട്…?” ആര്യൻ ലിയയുടെ കൈയിലിരുന്ന ചട്ടുകം നോക്കി ചോദിച്ചു.
ലിയ “അയ്യോ ദോശ” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് കുണുങ്ങിയോടി. ആര്യനും അവളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു.
“ഭാഗ്യം കരിഞ്ഞില്ല…തീ കുറച്ച് വെച്ചത് നന്നായി…” ലിയ ദോശ മറിച്ചിട്ടുകൊണ്ട് ആര്യനോട് പറഞ്ഞു.
“ആഹാ അതിനിടക്ക് ഇവിടെ പാചകവും തുടങ്ങിയോ…!” ആര്യൻ അവളുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്ന് ചോദിച്ചു.
“നിന്നെ കാണാതായപ്പോൾ ഞാൻ ഇവിടിരുന്ന് ബോറടിക്കണ്ട എന്ന് കരുതി അടുക്കളയിൽ കയറിയതാ…ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്നപ്പോൾ മാവ് അതിലിരിക്കുന്നത് കണ്ടു…എങ്കിൽ പിന്നെ നീ വരുമ്പോഴേക്കും ദോശ ചുട്ട് വച്ചേക്കാം എന്ന് കരുതി…” ലിയ അവനൊരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അതുശരി…പക്ഷേ ഇന്ന് ചേച്ചി എൻ്റെ ഗസ്റ്റാ…അതുകൊണ്ട് ഇതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തോളാം…തൽക്കാലം എൻ്റെ മാഡം അവിടെ പോയിരുന്നാട്ടെ ചെല്ല് ചെല്ല്…” ആര്യൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയയുടെ കൈയിൽ നിന്നും ചട്ടുകം വാങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചു.
“അത് സാരമില്ല…നിൻ്റെ കൈപ്പുണ്യം മാത്രം ഞാൻ അറിഞ്ഞാൽ പോരല്ലോ എൻ്റേത് നീ കൂടി അറിയണ്ടേ…” ലിയ ചട്ടുകം മാറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അടുത്ത ദോശക്ക് വേണ്ടി മാവെടുത്ത് ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഹാ അത് ശരിയാ…ദോശ ചുട്ട് തന്നാൽ എനിക്ക് ചേച്ചിയുടെ കൈപ്പുണ്യം അറിയാൻ പറ്റും…” ആര്യൻ ലിയയോട് കളിയാക്കുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞിട്ട് ചിരിച്ചു.
“അത് ശരിയാണല്ലോ…ദോശക്ക് കൂടെ എന്താ നിനക്ക് വേണ്ടത്…?”
“എനിക്കോ?…ചേച്ചിക്ക് എന്താ വേണ്ടതെന്ന് പറ…അതുണ്ടാക്കാം…”
“ചമ്മന്തി പോരേ…?”
“ചമ്മന്തിയെങ്കിൽ ചമ്മന്തി…”
“എങ്കിൽ നീ ഈ ചട്ടുകം പിടിച്ചേ…ചമ്മന്തി ഞാൻ ഉണ്ടാക്കാം…” ലിയ ചട്ടുകം ആര്യൻ്റെ കൈയിൽ കൊടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ആഹാ…അതുശരി…ആയിക്കോട്ടെ ചേച്ചീടെ ഇഷ്ടം…” ആര്യൻ ദോശ മറിച്ചിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അങ്ങനെ ലിയ ചമ്മന്തി ഉണ്ടാക്കുന്ന തിരക്കിലേക്കും ആര്യൻ ദോശ ചുടുന്ന തിരക്കിലേക്കും പോയി. കോച്ച് കൊച്ച് വർത്തമാനങ്ങൾ പറഞ്ഞും തമാശകൾ പറഞ്ഞും ചിരിച്ചും അവർ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കിയ ശേഷം കഴിക്കാനായി ഡൈനിങ് മേശയിൽ കൊണ്ടുപോയി വച്ചു. കൈകൾ കഴുകി വന്ന ശേഷം രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ച് തന്നെ കഴിക്കാനായി ഇരുന്നു. കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ തന്നെ ലിയ ഉണ്ടാക്കിയ ചമ്മന്തിയെ പറ്റി ആര്യൻ നല്ല അഭിപ്രായം പറയുകയും അവളുടെ പാചകത്തെ പുകഴ്ത്തുകയും ചെയ്തു. ലിയക്ക് അതൊരുപാട് സന്തോഷവും നൽകി. ഒടുവിൽ ആര്യൻ ആഹാരം കഴിച്ച് തീർന്ന ശേഷം എഴുന്നേൽക്കാനായി തുടങ്ങി.
“എടാ ഇതുകൂടി വേണോ?…എനിക്ക് മതി…” ലിയ അവളുടെ പാത്രത്തിൽ കിടക്കുന്ന അവസാന ദോശയിൽ നോക്കി ആര്യനോട് ചോദിച്ചു.
“അതെന്ത് പറ്റി…കഴിക്ക് ചേച്ചീ അതുകൂടി അല്ലേ ഉള്ളൂ…” ആര്യൻ അവിടെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“വേണ്ടടാ…വയറു നിറഞ്ഞു…നീ കഴിച്ചോ ദാ…” ലിയ ദോശ അവന് നേരെ നീട്ടി.
“ഞാൻ ദേ കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് പാത്രം വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കി…ഇനി എനിക്ക് വേണ്ട ചേച്ചീ…അതങ്ങ് കഴിക്ക്…” ആര്യൻ അവളെ കഴിക്കാനായി നിർബന്ധിച്ചു.
“എങ്കിൽ പിന്നെ കളഞ്ഞേക്കാം വാ…” ലിയ തിരിച്ച് അത് പാത്രത്തിലേക്ക് തന്നെ ഇട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“കളയാനോ…അത് വേണ്ട…ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് ചേച്ചി പകുതി കഴിക്ക് പകുതി ഞാനും കഴിക്കാം…”
“മ്മ്…ശരി…”
ലിയ ഒരു മൂന്ന് മുറി ദോശ കൂടി അതിൽ നിന്നും പിച്ചി എടുത്ത് കഴിച്ചു.
“ദാ ഇനി നീ കഴിക്ക്…” അവൾ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അതിന് പകുതി കഴിച്ചില്ലല്ലോ…” ആര്യൻ അവളുടെ പാത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അമ്മൂട്ടി വിടാൻ താമസിച്ചതാ ചേച്ചീ…അവള് ഒക്കത്ത് കയറിയാൽ പിന്നെ ഇറങ്ങില്ല…” ആര്യൻ ഒരു കള്ളം തട്ടിവിട്ടുകൊണ്ട് വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു.
“ഉം…” ലിയ ഒന്ന് മൂളി.
“ഇതെന്താ കൈയിൽ ചട്ടുകം ഒക്കെ ആയിട്ട്…?” ആര്യൻ ലിയയുടെ കൈയിലിരുന്ന ചട്ടുകം നോക്കി ചോദിച്ചു.
ലിയ “അയ്യോ ദോശ” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് കുണുങ്ങിയോടി. ആര്യനും അവളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു.
“ഭാഗ്യം കരിഞ്ഞില്ല…തീ കുറച്ച് വെച്ചത് നന്നായി…” ലിയ ദോശ മറിച്ചിട്ടുകൊണ്ട് ആര്യനോട് പറഞ്ഞു.
“ആഹാ അതിനിടക്ക് ഇവിടെ പാചകവും തുടങ്ങിയോ…!” ആര്യൻ അവളുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്ന് ചോദിച്ചു.
“നിന്നെ കാണാതായപ്പോൾ ഞാൻ ഇവിടിരുന്ന് ബോറടിക്കണ്ട എന്ന് കരുതി അടുക്കളയിൽ കയറിയതാ…ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്നപ്പോൾ മാവ് അതിലിരിക്കുന്നത് കണ്ടു…എങ്കിൽ പിന്നെ നീ വരുമ്പോഴേക്കും ദോശ ചുട്ട് വച്ചേക്കാം എന്ന് കരുതി…” ലിയ അവനൊരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അതുശരി…പക്ഷേ ഇന്ന് ചേച്ചി എൻ്റെ ഗസ്റ്റാ…അതുകൊണ്ട് ഇതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തോളാം…തൽക്കാലം എൻ്റെ മാഡം അവിടെ പോയിരുന്നാട്ടെ ചെല്ല് ചെല്ല്…” ആര്യൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയയുടെ കൈയിൽ നിന്നും ചട്ടുകം വാങ്ങാൻ ശ്രമിച്ചു.
“അത് സാരമില്ല…നിൻ്റെ കൈപ്പുണ്യം മാത്രം ഞാൻ അറിഞ്ഞാൽ പോരല്ലോ എൻ്റേത് നീ കൂടി അറിയണ്ടേ…” ലിയ ചട്ടുകം മാറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അടുത്ത ദോശക്ക് വേണ്ടി മാവെടുത്ത് ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഹാ അത് ശരിയാ…ദോശ ചുട്ട് തന്നാൽ എനിക്ക് ചേച്ചിയുടെ കൈപ്പുണ്യം അറിയാൻ പറ്റും…” ആര്യൻ ലിയയോട് കളിയാക്കുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞിട്ട് ചിരിച്ചു.
“അത് ശരിയാണല്ലോ…ദോശക്ക് കൂടെ എന്താ നിനക്ക് വേണ്ടത്…?”
“എനിക്കോ?…ചേച്ചിക്ക് എന്താ വേണ്ടതെന്ന് പറ…അതുണ്ടാക്കാം…”
“ചമ്മന്തി പോരേ…?”
“ചമ്മന്തിയെങ്കിൽ ചമ്മന്തി…”
“എങ്കിൽ നീ ഈ ചട്ടുകം പിടിച്ചേ…ചമ്മന്തി ഞാൻ ഉണ്ടാക്കാം…” ലിയ ചട്ടുകം ആര്യൻ്റെ കൈയിൽ കൊടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ആഹാ…അതുശരി…ആയിക്കോട്ടെ ചേച്ചീടെ ഇഷ്ടം…” ആര്യൻ ദോശ മറിച്ചിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അങ്ങനെ ലിയ ചമ്മന്തി ഉണ്ടാക്കുന്ന തിരക്കിലേക്കും ആര്യൻ ദോശ ചുടുന്ന തിരക്കിലേക്കും പോയി. കോച്ച് കൊച്ച് വർത്തമാനങ്ങൾ പറഞ്ഞും തമാശകൾ പറഞ്ഞും ചിരിച്ചും അവർ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കിയ ശേഷം കഴിക്കാനായി ഡൈനിങ് മേശയിൽ കൊണ്ടുപോയി വച്ചു. കൈകൾ കഴുകി വന്ന ശേഷം രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ച് തന്നെ കഴിക്കാനായി ഇരുന്നു. കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ തന്നെ ലിയ ഉണ്ടാക്കിയ ചമ്മന്തിയെ പറ്റി ആര്യൻ നല്ല അഭിപ്രായം പറയുകയും അവളുടെ പാചകത്തെ പുകഴ്ത്തുകയും ചെയ്തു. ലിയക്ക് അതൊരുപാട് സന്തോഷവും നൽകി. ഒടുവിൽ ആര്യൻ ആഹാരം കഴിച്ച് തീർന്ന ശേഷം എഴുന്നേൽക്കാനായി തുടങ്ങി.
“എടാ ഇതുകൂടി വേണോ?…എനിക്ക് മതി…” ലിയ അവളുടെ പാത്രത്തിൽ കിടക്കുന്ന അവസാന ദോശയിൽ നോക്കി ആര്യനോട് ചോദിച്ചു.
“അതെന്ത് പറ്റി…കഴിക്ക് ചേച്ചീ അതുകൂടി അല്ലേ ഉള്ളൂ…” ആര്യൻ അവിടെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“വേണ്ടടാ…വയറു നിറഞ്ഞു…നീ കഴിച്ചോ ദാ…” ലിയ ദോശ അവന് നേരെ നീട്ടി.
“ഞാൻ ദേ കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് പാത്രം വടിച്ച് വൃത്തിയാക്കി…ഇനി എനിക്ക് വേണ്ട ചേച്ചീ…അതങ്ങ് കഴിക്ക്…” ആര്യൻ അവളെ കഴിക്കാനായി നിർബന്ധിച്ചു.
“എങ്കിൽ പിന്നെ കളഞ്ഞേക്കാം വാ…” ലിയ തിരിച്ച് അത് പാത്രത്തിലേക്ക് തന്നെ ഇട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“കളയാനോ…അത് വേണ്ട…ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് ചേച്ചി പകുതി കഴിക്ക് പകുതി ഞാനും കഴിക്കാം…”
“മ്മ്…ശരി…”
ലിയ ഒരു മൂന്ന് മുറി ദോശ കൂടി അതിൽ നിന്നും പിച്ചി എടുത്ത് കഴിച്ചു.
“ദാ ഇനി നീ കഴിക്ക്…” അവൾ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അതിന് പകുതി കഴിച്ചില്ലല്ലോ…” ആര്യൻ അവളുടെ പാത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അതെന്താ…ഞാൻ ഇപ്പോഴും യൂത്ത് അല്ലേ…?” ആര്യൻ ടാപ്പ് തുറന്നു പാത്രം കഴുകാൻ ആരംഭിച്ചു.
“ഉം ഒരു യൂത്തൻ വന്നിരിക്കുന്നു…അമ്മാവൻ ആകാറായി ചെക്കൻ…” ലിയ അവനെ പരിഹസിച്ചു.
“ഹാ ഞാൻ അമ്മാവൻ ആകാറായെങ്കിൽ ചേച്ചി അമ്മായി…സോറി അമ്മൂമ്മ ആകാറായി…” ആര്യൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“പോടാ അവിടുന്ന്…കഴുകി കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ മാറ്…” ലിയ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇങ്ങോട്ട് താ…പോയി കൈ കഴുക് ചെല്ല്…” ആര്യൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും പാത്രം പിടിച്ച് വാങ്ങിയിട്ട് പറഞ്ഞു.
“ഈ ചെക്കൻ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ കൈ കഴുകാനായി പോയി.
ആര്യൻ പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം കഴുകി വച്ച ശേഷം പോയി കൈയും വായും കഴുകി വന്ന് അടുക്കള തുടച്ച് വൃത്തി ആക്കാൻ തുടങ്ങി. മാറി നിക്കാൻ ആര്യൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും അത് ചെവിക്കൊള്ളാതെ ലിയയും അവനെ ചെറിയ രീതിയിൽ സഹായിച്ചു. ഒടുവിൽ രണ്ടുപേരും അടുക്കളയിൽ നിന്നും ഹാളിലേക്ക് പോയി.
സമയം രാത്രി ഒമ്പത് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ലിയ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ച് മോനോടും അമ്മയോടും അച്ഛനോടും സംസാരിച്ച് കാര്യങ്ങൾ അവരെ അറിയിച്ചു. ആര്യനും അവരോട് സംസാരിച്ച ശേഷം ലിയ നാളെ വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.
“മോന് അമ്മേ കാണാത്തതിൽ വിഷമം ഉണ്ടല്ലേ…?” ആര്യൻ ലിയയോട് ചോദിച്ചു.
“ആദ്യമായിട്ടാ അവനെ വിട്ട് ഞാൻ മാറി നിൽക്കുന്നത്…” ലിയ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു.
“സാരമില്ല ചേച്ചീ നാളെ കാണാമല്ലോ…ഒരു ദിവസത്തെ കാര്യമല്ലേയുള്ളൂ…” അവൻ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
“ഉം…” ലിയ ഒന്ന് മൂളി.
കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ അവിടെയാകെ നിശബ്ദത പടർന്നു. ഒടുവിൽ എന്തോ പെട്ടെന്ന് ഓർത്തത് പോലെ ആര്യൻ മൗനം വെടിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചീ…ഞാൻ അതിൽ അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിച്ചോട്ടെ…?” ആര്യൻ്റെ സ്വരം ചെറുതായി ഇടറിയിരുന്നു.
“അതിനെന്താ വിളിച്ചോടാ…ദാ ഫോൺ…” ലിയ അവൻ്റെ നേരെ ഫോൺ നീട്ടി.
ആര്യൻ സന്തോഷത്തോടെ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും ഫോൺ വാങ്ങി. അവൻ വീട്ടിലെ ലാൻഡ് ഫോൺ നമ്പറിൻ്റെ അക്കങ്ങൾ ഓരോന്നായി അതിൽ ഡയൽ ചെയ്തു. കോൾ അമർത്തിയ ശേഷം കേട്ട ഓരോ റിങ്ങുകളോടൊപ്പവും അവൻ്റെ നെഞ്ചും മുഴങ്ങി. ഒടുവിൽ അപ്പുറത്ത് നിന്നും ഫോൺ എടുത്തു.
“ഹലോ…” അമ്മയുടെ ശബ്ദം അവൻ്റെ കാതിൽ മുഴങ്ങി.
ആര്യൻ ഒന്നും മിണ്ടാനാകാതെ ഇരുന്നു.
“ഹലോ ആരാ…?” വീണ്ടും അപ്പുറത്ത് നിന്നും അമ്മയുടെ ശബ്ദം.
“അമ്മേ…” ആര്യൻ മൗനം വെടിഞ്ഞുകൊണ്ട് സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചു.
“ആര്യാ…മോനേ…” അമ്മയുടെ മോനേ എന്നുള്ള വിളി അവൻ്റെ കാതുകളിൽ പതിഞ്ഞതും ആര്യൻ്റെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയത് ലിയ കണ്ടു.
“അമ്മേ…” അമ്മയുടെ സ്വരം കേട്ട് ആര്യൻ വീണ്ടും വിളിച്ചുപോയി.
“മോനേ നീ ഇത് എവിടെയാ…എവിടുന്നാ വിളിക്കണെ…?”
“അമ്മേ ഇത് ലിയ ചേച്ചിയുടെ ഫോണാ…ലിയ ചേച്ചി ഇവിടെ എൻ്റെ കൂടെയുണ്ട്…”
ആര്യൻ ലിയ വന്നത് മുതലുള്ള കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. അമ്മ എല്ലാം കേട്ട ശേഷം ലിയക്ക് ഒരു കുറവും ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടാക്കരുതെന്ന് അവനോട് പറഞ്ഞു. അവൻ അതിനെല്ലാം മറുപടി കൊടുത്തു.
“അമ്മയ്ക്ക് സുഖമാണോ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അതേ മോനേ സുഖമാണ്…അമ്മയുടെ കാര്യം ആലോചിച്ച് മോൻ വിഷമിക്കണ്ട…മോൻ സുഖമായിട്ടിരിക്ക്…”
“എനിക്കിവിടെ സുഖമാണ് അമ്മേ…അമ്മ കഴിച്ചോ?…മരുന്നൊക്കെ സമയത്തിന് കഴിക്കുന്നുണ്ടോ?…എന്തേലും വയ്യായിക ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നെ അറിയിക്കണം…”
“കഴിച്ചു മോനേ…മരുന്നൊക്കെ കഴിക്കുന്നുണ്ട്…അമ്മയ്ക്ക് ഒരു വയ്യായികയും ഇല്ലാ…അതൊന്നും ഓർത്ത് മോൻ പേടിക്കണ്ട…മോൻ കഴിച്ചോ…അല്ല നിങ്ങള് കഴിച്ചോ…?”
“കഴിച്ചു അമ്മേ…ഞാൻ ദേ ലിയ ചേച്ചിയുടെ കൈയിൽ ഫോൺ കൊടുക്കാം അമ്മ സംസാരിക്ക്…” ആര്യൻ ലിയക്ക് നേരെ ഫോൺ നീട്ടി.
ലിയ അത് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നത് പോലെ ഉടനെ തന്നെ ഫോൺ വാങ്ങി ചെവിയിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ഹലോ അമ്മേ…” ലിയ വിളിച്ചു. അതിന് ശേഷം അവർ പറഞ്ഞത് എന്തൊക്കെയാണെന്ന് ആര്യൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. അവൻ്റെ മനസ്സിൽ അമ്മയെ കാണണം എന്ന ആഗ്രഹം മാത്രം ആയിരുന്നതിനാൽ മിഴികളിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ പൊഴിയാൻ തുടങ്ങി. അവൻ അത് കവിളിലൂടെ ഒഴുകുംതോറും തുടച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. ലിയ അത് ശ്രദ്ധിച്ചെങ്കിലും അമ്മയോട് പറയാൻ നിന്നില്ല. വെറുതേ അമ്മയേക്കൂടി സങ്കടപ്പെടുത്തണ്ട എന്ന് കരുതി തന്നെ. ഒടുവിൽ അവൾ അമ്മയ്ക്ക് അവളുടെ ഫോൺ നമ്പർ പറഞ്ഞുകൊടുത്ത ശേഷം ആര്യന് ഫോൺ തിരികെ നൽകി.
“അമ്മേ…ഞാൻ ഈ ആഴ്‌ച്ച അങ്ങോട്ട് വരാമേ…” ആര്യൻ അമ്മയെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“വേണ്ട മോനേ…ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഓരോ ആഴ്ചയും നീ ബുദ്ധിമുട്ടി ഇങ്ങോട്ട് വരേണ്ട കാര്യമില്ല…മാസത്തിൽ ഒരു തവണ വന്നാൽ മതി…അമ്മയ്ക്കിവിടെ ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല…ലിയ മോള് നമ്പർ തന്നിട്ടുണ്ട് ഞാൻ ഇടയ്ക്ക് വിളിക്കാം…മോനും വിളിക്ക്…”
“വിളിക്കാം അമ്മേ…സത്യം പറഞ്ഞാൽ ലിയ ചേച്ചിക്ക് ഫോൺ ഉള്ള കാര്യം മറന്ന് പോയി അതാ വിളിക്കാൻ ഞാൻ ഇത്രയും താമസിച്ചത്…ഇനി ഞാൻ എന്നും വിളിക്കാം…” ആര്യൻ വിതുമ്പിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ശരി മോനേ…എങ്കിൽ വെച്ചോ കേട്ടോ…ഒന്നും പേടിക്കണ്ട അമ്മയ്ക്ക് ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല ഇവിടെ കേട്ടോ…”
“ശരി അമ്മേ…ഉറങ്ങിക്കോ കേട്ടോ…”
“ശരി മോനെ…അമ്മ വെച്ചേക്കുവാണേ…”
“ഹാ അമ്മേ…” ആര്യൻ പറയുമ്പോഴേക്കും ഫോൺ കട്ടായിരുന്നു.
അവൻ ഫോൺ തിരികെ ലിയയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തിട്ട് അവളെ നോക്കി നിറഞ്ഞ മിഴികളോടെ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം മുകളിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നുകൊണ്ട് രണ്ടുകൈകളും ഉപയോഗിച്ച് കണ്ണുനീർ തുടച്ചു. അവൻ്റെ ആ ഇരുപ്പ് കണ്ട് സഹിക്കാനാവാതെ ലിയ എഴുന്നേറ്റ് പോയി അവൻ്റെ അരികിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ആര്യൻ്റെ തല പിടിച്ച് മുഖം അവളുടെ വയറിലേക്ക് ചേർത്ത് വച്ചു. ആര്യൻ അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് ഏങ്ങലടിച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി. ഒരാഴ്ചക്ക് ശേഷം അമ്മയുടെ ശബ്ദം കേട്ട ആര്യൻ്റെ നിയന്ത്രണം പൂർണമായും വിട്ടുകൊണ്ട് അമ്മയെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹത്താൽ അവൻ്റെ മനസ്സ് പിടഞ്ഞു. ലിയ അവൻ്റെ തലയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും അറിയാതെ രണ്ട് തുള്ളികൾ പൊഴിഞ്ഞ് വീണിരുന്നു.
കുറച്ച് മിനിട്ടുകൾക്ക് ശേഷം ലിയ ആര്യൻ്റെ കരച്ചിൽ അടങ്ങിയെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൻ്റെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി കണ്ണുനീർ തുടച്ചു കൊടുത്ത ശേഷം കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. ആര്യനും ചെറുതായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“വിഷമിക്കണ്ട…” ലിയ അവൻ്റെ നെറുകയിൽ ഒരു ചുംബനം കൊടുത്തിട്ട് മുടിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
“ഉം…” ആര്യൻ ഒന്ന് മൂളിയിട്ട് വീണ്ടും ലിയയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ വയറിൽ മുഖം അമർത്തി ഇരുന്നു.
ലിയ വീണ്ടും ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെ അവനെ തഴുകി.
“അമ്മ ചേച്ചിയോട് എന്താ പറഞ്ഞത്…?” ആര്യൻ തല മെല്ലെ ഉയർത്തിയിട്ട് മുഖത്തിൻ്റെ വലതുവശം വയറിൽ ചേർത്ത് വെച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു.
“നിന്നോട് വിഷമിക്കരുത് എന്ന് പറയണമെന്ന്…അമ്മയ്ക്ക് അവിടെ ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലെന്ന്…”
“ഉം…”
“പിന്നെ നിന്നെ ഒന്ന് നോക്കിക്കോളണമെന്നും…”
അത് കേട്ട് ആര്യൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
“എന്നിട്ട് എന്ത് പറഞ്ഞു…?” അവൻ ചോദിച്ചു.
“നോക്കിക്കോളാം എന്ന് പറഞ്ഞു…എന്താ വേണ്ടായിരുന്നോ…?” ലിയ മെല്ലെ ചിരിച്ചു.
“ഉം…നോക്കിക്കോ…”
“അതിനെന്താ നോക്കാലോ…” അവളുടെ വിരലുകൾ നിർത്താതെ അവൻ്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു.
“അപ്പൊ ഇനി ഇവിടുന്ന് പോകുന്നില്ലേ…?”
“എന്താ പോകണ്ടേ…?”
“പോകുന്നില്ലെങ്കിൽ പോകണ്ട…ചേച്ചീടെ ഇഷ്ടം…” ആര്യൻ ഒന്ന് ചിണുങ്ങി.
“അയ്യടാ…അപ്പൊ എൻ്റെ കൊച്ചനെ ആര് നോക്കും…?”
“അവനെ നോക്കാൻ അവിടെ അപ്പൂപ്പനും അമ്മൂമ്മയും ഉണ്ടല്ലോ പിന്നെന്താ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“ഈ മുതുക്കനെ നോക്കാൻ വേണ്ടി എൻ്റെ കുഞ്ഞിനെ അവരെ ഏൽപ്പിച്ചിട്ട് ഞാൻ ഇവിടെ വന്ന് നിൽക്കണം അല്ലേ…?” ലിയ അവൻ്റെ തലയിൽ ചെറുതായി ഒന്ന് കൊട്ടിയ ശേഷം വീണ്ടും തലോടൽ തുടർന്നു.
“ഞാനും കുഞ്ഞല്ലേ…!” ആര്യൻ കൊഞ്ചി.
“ഉം…നീ കുഞ്ഞുങ്ങളെക്കാളും കഷ്ടമാ…ഇള്ളാക്കുഞ്ഞല്ലേ…” അവൾ വീണ്ടും ചിരിച്ചു. ഒപ്പം ആര്യനും.
“അതേ നാളെ രാവിലെ വരെ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാനാണോ പ്ലാൻ…?” ലിയ അവനോട് ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചീടെ വയറ് നല്ല പഞ്ഞിമെത്ത പോലെ…ഇങ്ങനെ മുഖം അമർത്തി ഇരിക്കാൻ നല്ല സുഖം…” ആര്യൻ മുഖം ഉയർത്താതെ തന്നെ പറഞ്ഞു.
“സുഖം പിടിച്ചിരിക്കുവാണോ ചെക്കാ…മതി സുഖിച്ചത്…” ലിയ അവൻ്റെ തലയിൽ നിന്നും കൈ മാറ്റി പറഞ്ഞു.
“മ്മ്ച്…കുറച്ച് നേരം കൂടി…കൈ തലയിൽ തന്നെ വെച്ച് മുടി തഴുക്…” ആര്യൻ ലിയയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന കൈകൾ അഴിച്ച് അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ച് അവൻ്റെ തലയിൽ കൊണ്ടുപോയി വെച്ചു. ശേഷം അവൻ കൈകൾ എടുത്ത് അവളെ വീണ്ടും ചുറ്റി.
ലിയ ചെറുതായി ഒന്ന് ഞെട്ടി. കാരണം ആര്യൻ കൈകൾ തിരികെ കൊണ്ടുപോയി ചുറ്റിപ്പിടിച്ചത് മുൻപത്തേതിലും താഴെയാണ്. അതായത് അവൻ്റെ ഇടതു കൈ അവളുടെ നട്ടെല്ലിന് താഴെ ആയിട്ടും അതിനു താഴെയായി വലതുകൈ അവളുടെ നിതംബത്തിന് മുകളിലായും. എന്നാൽ ആര്യൻ ഇത് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല. അവൻ ലിയയുടെ മൃദുലമായ വയറിന് മുകളിൽ മുഖം ചേർത്ത് കണ്ണുകളടച്ച് ഒരു കൊച്ച് കുട്ടിയെപ്പോലെ സുഖിച്ചിരിപ്പായിരുന്നു. ലിയ ആദ്യം ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും അവളിലെ ആ ഞെട്ടൽ ഉടനെ തന്നെ മാറി അതൊരു സുഖമുള്ള സ്പർശനമായി തോന്നി. അവൾ അവൻ്റെ തലയിലൂടെ വീണ്ടും തഴുകാൻ തുടങ്ങി.
ആര്യൻ കണ്ണുകളടച്ച് ലയിച്ച് ഇരിക്കുകയാണ്. അവൻ്റെ കൈകളോ വിരലുകളോ ഒന്ന് ചെറുതായി പോലും ചലിക്കാഞ്ഞതിൽ നിന്നും അവൻ മറ്റൊരു ഉദ്ദേശ്യത്തോടെയും അല്ല, അറിയാതെ തന്നെ കൈകൾ അവിടെ വെച്ചതാണെന്ന് ലിയക്ക് മനസ്സിലായി. പക്ഷേ ഉള്ളിലെവിടെയോ തൻ്റെ വിരലുകൾ ആര്യൻ്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ ഇഴയുന്നത് പോലെ ആര്യൻ്റെ വിരലുകൾ തൻ്റെ അരക്കെട്ടിലൂടെയും നിതംബത്തിലൂടെയും ഇഴഞ്ഞിരുന്നൂവെങ്കിൽ എന്ന് ലിയ ആഗ്രഹിച്ചുപോയി.
“മ്മ്…മതി…ഇനി ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാൽ ഞാൻ ഇവിടിരുന്ന് തന്നെ ഉറങ്ങിപ്പോകും…” കുറച്ച് സമയങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആര്യൻ തന്നെ ആ ഇരുപ്പ് അവസാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഉറങ്ങുന്നെങ്കിൽ ഉറങ്ങിക്കോ…ആരാ ഉറങ്ങണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞത്…?” ലിയ ചോദിച്ചു.
“അത് ശരി…ഇപ്പോ അങ്ങനായോ…ഇനി ഏതായാലും ഞാൻ പോയി കട്ടിലിൽ കിടന്ന് ഉറങ്ങിക്കോളാം…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“ഇത്ര നേരത്തേ കിടക്കുമോ നീ…സമയം ഒമ്പതര ആകുന്നല്ലെ ഉള്ളൂ…” ലിയ ഫോണിലേക്ക് സമയം നോക്കി ചോദിച്ചു.
“അങ്ങനെ കിടക്കാൻ ഒരു കൃത്യ സമയം ഒന്നുമില്ല…ഉറക്കം വരുമ്പോൾ കിടക്കും അത്രതന്നെ…” ആര്യൻ കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
“ഉം…”
“ചേച്ചി എപ്പോഴാ കിടക്കുന്നത്…?”
“ഞാൻ പത്ത് പത്തര ഒക്കെ ആകുമ്പോൾ…”
“മ്മ്…മോൻ ചേച്ചീടെ കൂടെയാണോ കിടക്കുന്നത്…?”
“അതേടാ…എന്തേ…?”
“ഏയ് ചോദിച്ചതാ…?”
“എന്താ ഈ മോന് കൂടെ കിടക്കാൻ വേണ്ടി ആണോ…?” ലിയ ചിരി കടിച്ചുപിടിച്ച് തെല്ലൊരു നാണത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ശ്ശേ…ഈ ചേച്ചി…ചേച്ചീടെ കൂടെയാണ് കിടപ്പെങ്കിൽ അവനിന്ന് അമ്മയില്ലാതെ കിടക്കേണ്ടി വരുമല്ലോ എന്നാലോചിച്ച് ചോദിച്ചതാ…” ആര്യൻ ചോദ്യത്തിൻ്റെ കാരണം വ്യക്തമാക്കി.
“ഓ അതായിരുന്നോ…ഇടയ്ക്കൊക്കെ അവൻ അമ്മൂമ്മേടെയും അപ്പൂപ്പൻ്റെയും കൂടെ പോയി കിടക്കുന്നതാടാ…അതുകൊണ്ട് വലിയ പ്രയാസം കാണില്ല…” ലിയ മുഖത്തുണ്ടായി ചമ്മൽ മറച്ചുകൊണ്ട് മറുപടി നൽകി.
“ഹാ അത് നന്നായി…ഞാൻ ഒന്ന് മൂത്രം ഒഴിച്ചിട്ട് വരാമേ ചേച്ചീ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി.
ആര്യൻ അകത്ത് കയറി കതകടച്ചതും ലിയ “ഛേ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു കൈ എടുത്ത് അവളുടെ മുഖത്ത് വെച്ച് അങ്ങനെ ആര്യനോട് ചോദിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു.
“സാധാരണ ഗതിയിൽ ആര്യൻ അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും തമാശ പറയുന്നതാണ്…അതുകൊണ്ടാണ് താൻ അങ്ങനെ അവനോട് ചോദിച്ചതും…മാത്രവുമല്ല അവൻ്റെ ഒപ്പം കിടക്കാൻ തനിക്ക് യാതൊരു മടിയുമില്ലതാനും…പക്ഷേ അവൻ മോശമായ ഒരു കാര്യം പോലും തന്നോട് തമാശക്ക് പോലും പറയുന്നില്ലല്ലോ…തനിക്ക് അവനോട് തോന്നുന്ന പോലെ ഒരു ഇഷ്ടം അവന് തന്നോട് ഒരിക്കലും തോന്നാൻ സാധ്യത ഇല്ല…ഒരു സഹോദരിയെ പോലെ മാത്രമാണ് അവൻ തന്നെ കാണുന്നത്…പിന്നെ എന്തുകൊണ്ടാണ് തൻ്റെ മനസ്സ് മാത്രം അവന് വേണ്ടി കൊതിക്കുന്നത്…” ലിയ അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു നിന്നു. ഉടൻ തന്നെ ആര്യൻ കുളിമുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വരികയും ചെയ്തു.
“അതേ ചേച്ചീ അകത്ത് കിടക്കുന്ന സാധനം എടുത്ത് മുറിയിൽ കൊണ്ടുപോയി ഇട്ടേക്കേ…” ആര്യൻ ചെറിയ ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ഓ അതോ…എടാ അത് ഞാൻ കഴുകിയിട്ടതാ…” ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നിന്ന ശേഷം ആര്യൻ പറഞ്ഞ കാര്യം മനസ്സിലായ ലിയ മറുപടി നൽകി.
“മനസ്സിലായി…അതാ പറഞ്ഞത് മുറിയിൽ കൊണ്ടുപോയി ഇട്ടേക്കാൻ…അകത്ത് കിടന്നാൽ ചിലപ്പോൾ നാളത്തേക്ക് ഉണങ്ങിയെന്ന് വരില്ല…മുറിയിൽ ആകുമ്പോൾ ഫാനിൻ്റെ കീഴിൽ ഇട്ടിരുന്നാൽ മതി…” ആര്യൻ വ്യക്തമാക്കി.
“ഓഹ് അത് ഞാൻ ഓർത്തില്ലെടാ…ഇപ്പൊ എടുത്തേക്കാം…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ കുളിമുറിയിൽ കയറി വാതിലടച്ചു.
അകത്ത് കയറിയ ലിയ പാൻ്റിയിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചൊന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അത് കൈയിലെടുത്തു.
“കുളിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങാൻ നേരം പാൻ്റി കൈയിൽ എടുത്തിട്ടും വീണ്ടും അത് തിരിച്ച് അവിടെ തന്നെ ഇട്ടിട്ട് ഇറങ്ങിയത് ആര്യൻ അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ അതുകണ്ടിട്ട് എന്തെങ്കിലും തോന്നി എടുക്കുമോ എന്ന് അറിയാനായിരുന്നു…എന്നിട്ടിപ്പോ അതെടുക്കുക പോയിട്ട് ഒന്ന് തൊടുക പോലും അവൻ ചെയ്തിട്ടില്ലല്ലോ ഇതിൽ…ശ്ശേ അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്യും എന്ന് കരുതിയ താനല്ലേ മണ്ടി!…അത്രയ്ക്ക് തരം താഴാൻ ആര്യന് ഒരിക്കലും കഴിയില്ല…ഇവിടിപ്പോ തരംതാഴ്ന്ന പ്രവർത്തി കാണിച്ചത് താനല്ലേ!…എന്തൊക്കെയാണ് താൻ ചിന്തിച്ചുകൂട്ടുന്നത്?…” ലിയ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് നൈറ്റിയും പാവാടയും പൊക്കി അരയ്ക്ക് മുകളിൽ പിടിച്ച് വെച്ചുകൊണ്ട് കുന്തിച്ചിരുന്ന് മൂത്രം ഒഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. മൂത്രം ഒഴിച്ചുകഴിഞ്ഞ ശേഷം വെള്ളം ഉപയോഗിച്ച് കഴുകി വൃത്തിയാക്കിയിട്ട് ലിയ പാൻ്റിയുമായി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
ആര്യൻ അവൻ്റെ മുറിയിൽ കയറിയിരുന്നു. ലിയ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി പാൻ്റിയും ഒരു കസേരയിൽ നിവർത്തി ഇട്ടിട്ട് ഫാനിൻ്റെ സ്വിച്ച് ഓൺ ആക്കി. മുറിയിലുള്ള എല്ലാ സ്വിച്ചുകളും ലിയ ഇട്ട് നോക്കിയെങ്കിലും ഫാൻ മാത്രം കറങ്ങിയില്ല. അവൾ വിവരം പറയാനായി ആര്യൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
“ടാ…ആ മുറിയിലെ ഫാൻ കറങ്ങുന്നില്ലല്ലോ…” ലിയ ചെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഇല്ലേ…അതെന്താ?…ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ…” ആര്യൻ അപ്പുറത്തെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
അവനും സ്വിച്ചുകൾ എല്ലാം മാറി മാറി അമർത്തി ഇട്ട് നോക്കിയെങ്കിലും ഫാൻ കറങ്ങിയില്ല. കസേരയിലേക്ക് കയറി ഫാൻ കറക്കി നോക്കിയിട്ടും രക്ഷയുണ്ടായില്ല.
“ശെടാ…ഇതെന്താ കറങ്ങാത്തത്…!” അവൻ ആരോടെന്നില്ലാതെ ചോദിച്ചു.
“ഇതിന് മുന്നേ കറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നോ…?” അവൾ തിരക്കി.
“ഞാൻ ഇട്ട് നോക്കിയിട്ടില്ല ചേച്ചീ…ഈ മുറിയിലേക്ക് കയറിയിട്ടില്ല അങ്ങനെ…ശേ കുറച്ച് കൂടി നേരത്തെ അറിയുവായിരുന്നെങ്കിൽ തോമാച്ചൻ്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് പറയായിരുന്നു…” ആര്യൻ ഫാനിലേക്ക് നോക്കി നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഹാ അത് പോട്ടെ സാരമില്ല…ഏതായാലും ഇന്നൊരു രാത്രിയിലത്തേക്കല്ലേ…”
“എന്നാലും ഈ ചൂടത്ത് കിടക്കണ്ടേ ചേച്ചീ…?”
“അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ലടാ…എനിക്ക് നാളെ രാവിലത്തേക്ക് ഇതൊന്ന് ഉണങ്ങി കിട്ടിയാൽ മതിയായിരുന്നു…ഹഹ” ലിയ അവളുടെ പാൻ്റിയിലേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞിട്ട് ചിരിച്ചു. ആര്യനും അത് കേട്ട് അവളുടെ ഒപ്പം ചിരിച്ചു.
“അത് ചേച്ചി എടുത്തോ…എൻ്റെ മുറിയിൽ കൊണ്ടുപോയി ഇടാം…” ആര്യൻ പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അവൻ്റെ പുറകെ ലിയയും പാൻ്റി എടുത്തുകൊണ്ട് നടന്നു.
“ദാ ആ കസേരയിലേക്ക് ഇട്ടേക്ക്…” എന്ന് പറഞ്ഞ ശേഷം ആര്യൻ അവൻ്റെ മുറിയിലെ ഫാൻ ഓണാക്കി.
“ചേച്ചി ഇവിടെ കിടന്നോ കേട്ടോ…ഞാൻ അപ്പുറത്ത് പോയി കിടന്നോളാം…” ആര്യൻ ലിയയോടായി വീണ്ടും പറഞ്ഞു.
“ഏയ് അതൊന്നും വേണ്ടടാ നീ ഇവിടെ കിടന്നോ…” ലിയ അവന് ഉടനെ തന്നെ മറുപടി നൽകി.
“കൊള്ളാം…ചേച്ചിയെ ഞാനാ ചൂടത്ത് കിടത്താനോ!… ഇവിടങ്ങ് കിടന്നാൽ മതി…” ആര്യൻ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച പോലെ പറഞ്ഞു.
“എടാ അത് കുഴപ്പമില്ല…” ലിയ മടിച്ച് മടിച്ച് പറഞ്ഞു.
“ഒന്നും ഇങ്ങോട്ട് പറയണ്ട പറഞ്ഞത് കേട്ടാൽ മതി…” ആര്യൻ വീണ്ടും ദൃഢതയോടെ ശബ്ദിച്ചു.
“ഉം ശരി…അങ്ങനെ ആയിക്കോട്ടെ സാറേ…” ലിയ തമാശ രൂപേണ മറുപടി നൽകി.
“ഹാ മിടുക്കി…എങ്കിൽ പിന്നെ കിടന്നോ ചേച്ചീ താമസിക്കണ്ട…”
“ഓ കിടന്നാലും ഉറക്കം വരണമെങ്കിൽ കുറച്ച് സമയം കൂടി കഴിയും…നീ ഉറങ്ങാൻ പോവാ…?”
“ഉറങ്ങാനായിട്ടൊന്നും പോവല്ല…എങ്കിലും കിടന്നാൽ ചിലപ്പോ ഉറങ്ങിയേക്കും…”
“മ്മ്…” ലിയ ചെറിയൊരു നിരാശയോടെ മൂളി.
“എങ്കിൽ പിന്നെ വാതിലടച്ചേക്ക്…എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നെ വിളിക്കണം…ഞാൻ ഉറക്കത്തിൽ ആണെങ്കിലും…കേട്ടല്ലോ…” ആര്യൻ ഷെൽഫിൽ നിന്നുമൊരു ബെഡ്ഷീറ്റ് എടുത്ത് ശേഷം ലിയയോട് പറഞ്ഞു.
“വിളിച്ചോളാമേ…” ലിയ കൈ കൂപ്പി പരിഹാസരൂപേണ പറഞ്ഞിട്ട് ചിരിച്ചു.
“ഉം ശരി എന്നാൽ…ഗുഡ്നൈറ്റ്…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ മുറിക്ക് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
ലിയയും ഗുഡ്നൈറ്റ് പറഞ്ഞ ശേഷം വാതിലടച്ചു. ആര്യൻ ഇത്ര നേരത്തെ കിടക്കാനായി പോയത് അവളിൽ ചെറിയ നിരാശ ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു. കുറച്ച് നേരം കൂടി അവനോടൊപ്പം ചിലവഴിക്കാൻ അവളാഗ്രഹിച്ചു. പക്ഷേ എന്തോ അവൾക്ക് അതവനോട് പറയാനൊരു മടിയുണ്ടായിരുന്നു. അവളൊരു നെടുവീർപ്പിട്ട ശേഷം കിടക്കാനായി കട്ടിലിനരികിലേക്ക് നടന്നു.
അപ്പോഴാണ് ബ്രാ അഴിച്ചില്ലല്ലോ എന്ന കാര്യം ലിയ ഓർത്തത്. അവൾ ബ്രാ അഴിക്കാനായി നൈറ്റി തലവഴി ഊരി കട്ടിലിലേക്കിട്ടു. ശേഷം കൈകൾ പിന്നിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി ബ്രായുടെ ഹുക്ക് അഴിച്ച് അത് ഊരിയെടുത്ത് പാൻ്റി ഇട്ടിരുന്ന കസേരയിലേക്ക് തന്നെ വിടർത്തി ഇട്ടു. അവൾ വീണ്ടും നൈറ്റി എടുത്ത് ധരിക്കാനായി തുടങ്ങി.
എന്നാൽ ഈ സമയം മെത്ത എല്ലാം വിരിച്ച് കിടക്കാൻ തുടങ്ങിയ ആര്യൻ എന്തെങ്കിലും വായിച്ചുകൊണ്ട് കിടക്കാൻ വേണ്ടി തൻ്റെ സ്വന്തം മുറിയിലേക്ക് പോയി ഒരു പുസ്തകം കൂടി എടുത്തുകൊണ്ട് വരാം എന്ന് മനസ്സിൽ വിചാരിച്ച് മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
ലിയ കട്ടിലിൽ കിടന്ന നൈറ്റി കൈയിലേക്ക് എടുത്ത ശേഷം അത് ചുരുട്ടിപ്പിടിച്ച് അടി ഭാഗം തലയിലൂടെ കയറ്റാനായി കൈകൾ ഉയർത്തി നിന്നു.
ആര്യൻ “ചേച്ചീ…” എന്ന് വിളിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങിയതും ലിയ നൈറ്റി കഴുത്തിൽ അണിഞ്ഞ് കൈകൾ അതിനുള്ളിലൂടെ കയറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് കണ്ടത്. ഉടനടി തന്നെ അബദ്ധം മനസ്സിലാക്കിയ ആര്യൻ വാതിലടച്ചു.
പ്രതീക്ഷിക്കാതെയുള്ള ആര്യൻ്റെ ആ കടന്നുവരവിൽ പിന്തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുകയായിരുന്ന ലിയ ഞെട്ടി അറിയാതെ തിരിഞ്ഞെങ്കിലും ആര്യൻ അപ്പോഴേക്കും വാതിലടച്ചിരുന്നു.
എല്ലാം ഒരു ഞൊടിയിടയിൽ സംഭവിച്ച് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എങ്കിലും ആ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ലിയയുടെ പുറം മേനിയുടെ സൗന്ദര്യം മുഴുവനായല്ലെങ്കിലും ചെറുതായി ആര്യൻ ആസ്വദിച്ചിരുന്നു. “എന്തൊരു വെളുപ്പാണ് ലിയ ചേച്ചിക്ക്…ഹോ…” ആര്യൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. “ശ്ശേ…എങ്കിലും മോശമായി പോയി…” അവൻ്റെ ചിന്ത മാറാനും അധിക സമയം വേണ്ടിവന്നില്ല.
“ആര്യാ…” അകത്ത് നിന്നും ലിയ അവനെ വിളിച്ചു.
“ഹാ ചേച്ചീ…” ആര്യൻ വിളി കേട്ടു.
“അകത്തേക്ക് കയറിക്കോ…” ലിയ പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ അത് കേട്ടതും ഒന്ന് മടിച്ചു നിന്ന ശേഷം മെല്ലെ വാതിൽ തുറന്നു.
“സോറി ചേച്ചീ ഞാൻ അറിയാതെ…” ആര്യൻ ക്ഷമ ചോദിക്കാൻ മടിച്ചില്ല.
“ഏയ് സാരമില്ലടാ…ഞാൻ വാതിൽ കുറ്റിയിടാനും മറന്നുപോയി…ഞാനും ശ്രദ്ധിക്കണമായിരുന്നു…” ലിയ അവനെ മോശമാക്കാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
അവളങ്ങനെ പറഞ്ഞത് ആര്യനും ചെറിയൊരു ആശ്വാസമുണ്ടാക്കി. അവൻ മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് കയറി.
“നീ എന്തിനായിരുന്നു വന്നത്…?” ലിയ ഉടനെ തന്നെ അവനോട് ചോദിച്ചു.
“അത് ഞാൻ വായിക്കാൻ വേണ്ടി ഒരു പുസ്തകം എടുക്കാനായി വന്നതായിരുന്നു…” അവൻ മേശയിലിരിക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങൾ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.
അപ്പോൾ തന്നെ കസേരയിൽ കിടക്കുന്ന ലിയയുടെ ബ്രായും ആര്യൻ്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു. അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അവൻ പോലുമറിയാതെ ബ്രായിൽ നിന്നും നേരെ ലിയയുടെ മാറിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു. സാധാരണയിലും തലയെടുപ്പോടെ ലിയയുടെ മുലകൾ രണ്ടും തെറിച്ച് നിൽക്കുന്നത് ആര്യൻ രണ്ട് നിമിഷങ്ങൾക്കകം മനസ്സിലാക്കി. അവൻ്റെ നോട്ടം തൻ്റെ മാറിലേക്ക് പാളുന്നത് ലിയയും കണ്ടിരുന്നു. അവൾക്കതൊരുൾക്കിടിലം ഉണ്ടാക്കി. പക്ഷേ ലിയ അത് കണ്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ തുടർന്നു.
“ആഹാ കിടക്കാൻ പോകുവാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പുസ്തകം വായിക്കാൻ പോകുവാണോ ഇനി…!” അവൾ അവനോട് ചോദിച്ചു.
“അത് പിന്നെ ചേച്ചീ, എന്തെങ്കിലും വായിച്ചുകൊണ്ട് കിടന്നാൽ പെട്ടെന്ന് ഉറക്കം വരുമെന്ന് കരുതിയാ…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“എങ്കിൽ പിന്നെ നിനക്ക് ഉറക്കം വരുന്ന വരെ എൻ്റെകൂടെ ഇരുന്ന് എന്തേലും സംസാരിച്ചൂടെ…അത് പറ്റില്ല അവന്…” ലിയ ചെറിയൊരു പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ചേച്ചി ഒന്നാമത് സ്ഥലം മാറി കിടക്കുവല്ലേ…അപ്പൊ പിന്നെ കൂടുതൽ ശല്യം ചെയ്യണ്ട എന്ന് കരുതിയാ ഞാൻ…” ആര്യൻ തലയിൽ ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പിന്നേ നീ എനിക്ക് വലിയ ശല്യം ആണല്ലോ!…നിനക്ക് എൻ്റെ കഥ പറച്ചിലും കത്തി അടിയും കേൾക്കാൻ താൽപര്യമില്ലെങ്കിൽ അതങ്ങ് പറഞ്ഞാൽ പോരേ?…ഹും…” ലിയ മുഖം ചുളിച്ചു.
“ദേ തുടങ്ങി…അങ്ങനെ താൽപര്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാണോ എന്നും നാല് മണി വരെ ചേച്ചീടെ കത്തി ഞാൻ കേട്ടോണ്ടിരിക്കുന്നത്…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“എങ്കിൽ പിന്നെ ഇവിടിരുന്ന് എൻ്റെ പുതിയ കുറച്ച് കത്തിയും കഥയും കേൾക്ക്…ഉറക്കം വരുമ്പോ പോകാം…” ലിയ കല്പിച്ചു.
“ഉം ശരി…ഇനി അതിൻ്റെ പേരിലൊരു വഴക്ക് വേണ്ട…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ കട്ടിലിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നു.
ലിയയും പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ അവൻ്റെയോപ്പം കട്ടിലിൻ്റെ ഒരു വശത്ത് കയറി ഇരുന്നു. ഇരുന്നപ്പോൾ ലിയയുടെ മാറിടങ്ങൾ മെല്ലെ കുലുങ്ങിയതും ആര്യൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.
“ഹാ തുടങ്ങിക്കോ…” ആര്യൻ ലിയയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“എന്ത്…?” അവൾ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു.
“അത് ശരി…കത്തി തുടങ്ങിക്കോളാൻ…അതിനല്ലേ എന്നെ ഇവിടെ പിടിച്ച് ഇരുത്തിയത്…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“ഓ തമാശ…” ലിയയും ചെറുതായി ചിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി.
“തമാശ അല്ലെന്ന്…പറ എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ വേഗം…”
“അങ്ങനിപ്പോ കഷ്ടപ്പെട്ട് നീ ഇവിടെ ഇരിക്കണമെന്നില്ല…പൊയ്ക്കോ വയ്യെങ്കിൽ…” ലിയയുടെ മുഖം വാടി.
“ഹഹ പറ്റിച്ചേ…എങ്കിൽ ഒരു സത്യം പറയട്ടേ…തമാശ തന്നെയായിരുന്നു…ഞാൻ പോവില്ല…” ആര്യൻ കൊച്ചുകുട്ടികളെ പോലെ ചെറിയ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ലിയയുടെ വാടിയ മുഖം വീണ്ടും ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടുകൂടി വിരിയുന്നത് ആര്യൻ കണ്ടു.
“ലിയക്കുട്ടി കഥ പറ…ഞാൻ കേൾക്കട്ടെ…” ആര്യൻ കൈകൾ രണ്ടും താടിക്ക് വിടർത്തി വെച്ചുകൊണ്ട് കട്ടിലിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്ന് കുട്ടികളെപ്പോലെ കാലാട്ടി കിടന്നു.
അത് കണ്ട ലിയ അറിയാതെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോയി.
“ഈ ചെക്കൻ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ അവൻ്റെ കവിളത്തൊന്ന് കിള്ളി.
“പണ്ട് കുഞ്ഞുന്നാളിൽ കിടക്കുന്നതിന് മുൻപായി അമ്മൂമ്മയുടെ അടുത്ത് ഇങ്ങനെ കഥ കേൾക്കാൻ പോയി കിടക്കുന്നത് ഓർമ വന്നു എനിക്ക് പെട്ടെന്ന്…” ആര്യൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നിൻ്റെ ഈ കിടപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കും അത് തന്നാ തോന്നിയത്…” ലിയ മറുപടി നൽകി.
“ഹാ അതൊക്കെ ഒരു കാലം…ഇനിയുള്ള പിള്ളേർക്ക് ഇത് വല്ലോം പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാകുമോ എന്തോ…?” ആര്യൻ ഒരു നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞു.
“സത്യം…” ലിയയും അത് സമ്മതിച്ചു.
“ഹാ അത് പോട്ടെ…ലിയ അമ്മൂമ്മേടെ കഥ പറ…എനിക്ക് കേൾക്കാൻ കൊതിയായി…” ആര്യൻ വീണ്ടും കാലാട്ടി കളിച്ചു.
“എനിക്ക് വട്ടാണെന്ന് വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും നീ അല്ലേ…?” ലിയ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ്റെ മുടിയിൽ തഴുകി ചോദിച്ചു.
“അതെന്തിനാ…?” ആര്യൻ മനസ്സിലാവാതെ ചോദിച്ചു.
“അല്ലാ…രാത്രി കിടക്കാൻ പോയവനെ പിടിച്ചിരുത്തി കഥ കേൾപ്പിക്കുന്നത് ആലോചിച്ച്…” ലിയ ഒരു തമാശ പോലെ പറഞ്ഞു.
“ഏയ്…അങ്ങനൊന്നും ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല…” ആര്യൻ കാലിൻ്റെ ആട്ടൽ നിർത്തിയ ശേഷം പറഞ്ഞു.
“എന്നിട്ടാണോ നീ കിടക്കാൻ പോകാൻ ധൃതി കാട്ടിയത്…?” അവൾ പുരികം ഉയർത്തി.
“ശെടാ…അത് ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ…വീട് മാറി കിടക്കുവാണ് ചേച്ചി…അപ്പോൾ കുറച്ച് മനസമാധാനത്തോടെ കിടന്നോട്ടെ, പാതിരാത്രി വരെ കൂടെയിരുന്ന് ഞാനായിട്ട് ശല്യപ്പെടുത്തണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ച് പോയെന്നേയുള്ളു…അല്ലാതെ ചേച്ചിയോട് സംസാരിച്ചിരിക്കാൻ എനിക്കെന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട്…?”
“ഞാനും പറഞ്ഞല്ലോ!…നീ എനിക്ക് ശല്യം ആണെന്ന് ഞാൻ എപ്പോഴാ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതെന്ന്…നിൻ്റെ കൂടെ ഞാനിവിടെ എന്ത് കംഫർട്ട് ആണെന്ന് നിനക്കറിയാമോ…നിൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് ഈ അവസ്ഥയിൽ ആ പഴയ പോസ്റ്റ് മാൻ വല്ലോം ആയിരുന്നെങ്കിൽ!… ഹോ എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലും വയ്യാ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യുമെന്ന്…?” ലിയ നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ചു.
“വേറെന്ത് ചിന്തിക്കാൻ…ഇവിടെ നിൽക്കും അല്ലാതെ എങ്ങോട്ട് പോകാനാ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അത് തന്നെയാ ചെക്കാ പറഞ്ഞത്…നീ അല്ലാതെ വേറെ ആരേലും ആണെങ്കിൽ ഞാൻ ഒരു രാത്രി തീ തിന്ന് കിടക്കേണ്ടി വന്നേനെ…” അവളൊരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഛേ…അങ്ങനൊന്നുമില്ല ചേച്ചീ…എല്ലാവരും ആ രാജനെ പോലെ ആവില്ലല്ലോ…!” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അങ്ങനെ ആണെന്നല്ലടാ പറഞ്ഞത്…ഇപ്പൊ ഉദാഹരണത്തിന്, ഞാൻ ഡ്രസ്സ് മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ നീ വാതില് തുറന്ന് വന്നില്ലേ…ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തന്നെ മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ നീ വാതിലടച്ചു…എന്നോട് സോറിയും പറഞ്ഞു…നീ ആയത് കൊണ്ട് എനിക്ക് അന്നേരത്തെ ഒരു ഞെട്ടലും ചമ്മലും തോന്നിയതല്ലാതെ അതിനെപ്പറ്റി നിന്നോടൊന്ന് ചോദിക്കണമെന്ന് പോലും തോന്നിയില്ല…നിൻ്റെ സ്ഥാനത്ത് ആ വന്നത് വേറെ ആരെങ്കിലും ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ഇവിടെ കിടന്നു കരഞ്ഞ് കണ്ണീർപ്പുഴ ഉണ്ടാക്കിയേനേം ഈ സമയംകൊണ്ട്…കാരണം നിന്നോട് അടുത്തത് പോലെയും ഇടപഴകുന്നതു പോലെയും എനിക്ക് മറ്റാരോടും പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല…അതും ഇത്രയും പെട്ടെന്ന്…അല്ലെങ്കിൽ ശാലിനിയോടൊക്കെ ഞാൻ എന്നേ പരിചയപ്പെട്ടേനേം…?” ലിയ വിശദീകരിച്ചു.
ലിയ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ആര്യന് എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നി. കൂടാതെ അവളോട് വല്ലാത്തൊരു ഇഷ്ടവും.
“അതേ…വാതില് തുറന്നത് സത്യമായിട്ടും അബദ്ധം പറ്റിയതാണ് കേട്ടോ…പക്ഷേ ചേച്ചി വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ ഞാനൊന്നും കണ്ടില്ല…ചേച്ചി ചമ്മണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല ഞാനാ നാണംകെട്ടത്…” ആര്യൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
“അതിന് മനപ്പൂർവം ആണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…പിന്നെ നീ ഒന്നും കണ്ടില്ലെന്ന് എനിക്കുമറിയാം…കാരണം ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുവായിരുന്നല്ലോ…മാത്രമല്ല ഞാൻ ശബ്ദം കേട്ട് പേടിച്ച് തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും നീ കതകടക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു…” ലിയ അവൻ്റെ വൈഷമ്യം മാറ്റാനായി പറഞ്ഞു.
“ശേ തിരിഞ്ഞിരുന്നോ…അത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ…?” ആര്യൻ തമാശയായി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു.
“പോടാ ചെക്കാ അവിടുന്ന്…” ലിയയും ആ തമാശയ്ക്ക് ചിരിച്ചെങ്കിലും അവൻ്റെ ഈ വക തമാശകൾ അവൾ മുൻപ് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നതിനാൽ അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതിൻ്റെ സന്തോഷം ആയിരുന്നു ആ ചിരിയിൽ കൂടുതലും.
“ഹാ എന്തായാലും പഴയ പോസ്റ്റ് മാൻ പോയത് അപ്പോ നന്നായി അല്ലേ…?” ആര്യൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളോട് ചോദിച്ചു.
“സത്യം…അതാ പറഞ്ഞത് നീ എനിക്കൊരു ശല്യവും അല്ല ബുദ്ധിമുട്ടും അല്ലാന്ന്…മനസ്സിലായോ ചെക്കാ…” ലിയ അവൻ്റെ നെറ്റിയിൽ പതിയെ തള്ളി.
“ചേച്ചിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടില്ലേൽ പിന്നെ എനിക്കെന്ത് കുഴപ്പം…ഞാൻ വേണേൽ വെളുപ്പിനെ വരെ സംസാരിച്ചിരിക്കും എന്താ കാണണോ…?” ആര്യൻ അവളെ വെല്ലുവിളിക്കുന്ന പോലെ ചോദിച്ചിട്ട് കൈയുടെ മുകളിൽ മുഖം അമർത്തി കട്ടിലിൽ കിടന്നു.
“ഉം…” ലിയ കാണണം എന്ന രീതിയിൽ മൂളി.
അത് കേട്ട ആര്യൻ ഞെട്ടി മുഖം ഉയർത്തി പറഞ്ഞത് അബദ്ധം ആയോ എന്ന മട്ടിൽ ലിയയെ ഒന്ന് നോക്കി. ആര്യൻ കണ്ണ് തള്ളി നോക്കി കിടക്കുന്ന കാഴ്ച കണ്ട ലിയ പൊട്ടി ചിരിച്ചുപോയി. അത് കണ്ട ആര്യൻ ലിയ തമാശിച്ചതാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ശേഷം “ഹോ ഞാനൊന്ന് പേടിച്ചു…” എന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ വെളുപ്പിനെ വരെ ഇരിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ നീ ഇരിക്കില്ലേ…?” ലിയ അവനോട് ചോദിച്ചു.
“പിന്നെന്താ ഇരിക്കാലോ…എന്നിട്ട് നാളെ ഓഫീസിൽ പോയി കിടന്നുറങ്ങാം നമുക്ക്…” ആര്യൻ പരിഹാസരൂപേണ മറുപടി നൽകി.
ലിയ അതിനൊന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തിട്ട് തലയിണ എടുത്ത് ചുവരിനോട് ചേർത്ത് വെച്ച ശേഷം അതിലേക്ക് പുറം ചാരി ഇരുന്നു.
“ചേച്ചി ഇന്ന് ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവിടെ കൊച്ചൻ ഇന്ന് നേരത്തെ ഉറങ്ങിക്കാണും അല്ലേ…?” ആര്യൻ വീണ്ടും തുടർന്നു.
“അതെന്തേ…?” ലിയ ചോദിച്ചു.
“ഇന്ന് അമ്മേടെ കഥ കേട്ടോണ്ട് ഇരിക്കണ്ടല്ലോ…”
“നീ കളിയാക്കണ്ട…അല്ലെങ്കിലും അവൻ നേരത്തേ കിടന്നുറങ്ങും…പിന്നെങ്ങനെ കഥ പറയാനാ ഞാൻ…” ലിയ മുഖത്ത് പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“അത് ശരി…അപ്പൊ ഇത് സ്ഥിരം അല്ലായിരുന്നു അല്ലേ…ഞാൻ കരുതി മോനോട് എന്നും കഥ പറഞ്ഞ് കൊടുക്കുന്നതുകൊണ്ട് അതിൻ്റെ ഒരു ഫ്ലോയിൽ എന്നെയും പിടിച്ച് ഇരുത്തിയതാണെന്ന്…” ആര്യൻ കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ തല ഉയർത്തി ചോദിച്ചു.
ലിയ വീണ്ടും ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. കുറച്ച് നിമിഷത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം അവൾ തുടർന്നു.
“സ്ഥിരം ആയിരുന്നു…ഒരു രണ്ട് വർഷം മുൻപ് വരെ…” ലിയയുടെ സ്വരത്തിലെ മാറ്റം ആര്യൻ അറിഞ്ഞു.
ആര്യൻ അത് കേട്ടെങ്കിലും അനങ്ങാതെ തന്നെ കിടന്നു.
“ഇച്ചായന് എന്നും എന്തെങ്കിലും കഥകൾ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു പറയാൻ…നല്ല രസമാണ് ഓരോന്ന് പറയുന്നത് കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കാൻ…നിന്നെ പോലെ തന്നെ വാചകമടിക്കാൻ മിടുക്കൻ ആയിരുന്നു…” ലിയ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.
അത് കേട്ട ആര്യൻ വീണ്ടും മുഖം ഉയർത്തി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം അവളുടെ അരികിലേക്ക് കുറച്ചുകൂടി നീങ്ങി അതേപോലെ തന്നെ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു. ലിയ അവൻ്റെ മുടിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും തുടർന്നു.
“ആദ്യമൊക്കെ ഞാനും വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ട് കഥ നിർത്തിയിരുന്നെങ്കിൽ ഒന്ന് ഉറങ്ങാമായിരുന്നു എന്ന്…പക്ഷേ പിന്നീട് കഥ കേൾക്കാതെ ഉറക്കം വരില്ല എന്ന അവസ്ഥയായി…പതിയെ പതിയെ ഞാനും കഥകൾ പറയാൻ തുടങ്ങി…ചില ദിവസങ്ങളിൽ അത് വെളുപ്പിനെ വരെയൊക്കെ പോയിട്ടുമുണ്ട്…”
“ശരിക്കും…!” ആര്യൻ അതേ കിടപ്പിൽ തന്നെ ചോദിച്ചു.
“അതേടാ…സമയം പോകുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കും…ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ എന്തെങ്കിലും വഴക്ക് ഉണ്ടായാൽ ഞങ്ങളത് പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നത് കഥ പറയാതെ നേരത്തെ കിടന്നുറങ്ങിക്കൊണ്ടാണ്…ആ വഴക്ക് തീരുന്നതാവട്ടെ പിറ്റേന്ന് മറ്റൊരു കഥയിലൂടെ തന്നെ…ഹാം…എല്ലാം ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞത് പോലെ തോന്നുന്നു…” അവസാന വാക്കുകളിൽ ലിയയുടെ സ്വരം ഇടറിയത് ആര്യൻ അറിഞ്ഞു.
ആര്യൻ കിടപ്പിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റിരുന്നുകൊണ്ട് ലിയയെ ഒന്ന് നോക്കി.
“അതേ, ശരിയാണ്…ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിട്ടുണ്ട്…” ആര്യൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.
“അതേ കഥ പറഞ്ഞ് കരയാനുള്ള പരിപാടി ആണെങ്കിൽ ദേ ഞാൻ ഇപ്പൊ ഇറങ്ങി പോകും കേട്ടോ…” ആര്യൻ വിരൽ ചൂണ്ടി ഒരേസമയം തമാശയായിട്ടും കാര്യമായിട്ടും തോന്നുന്ന രീതിയിൽ അവളോട് പറഞ്ഞു.
ലിയ അതുകേട്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും അറിയാതെ വെള്ളം പുറത്തേക്ക് ചാടി. അവളത് പെട്ടെന്ന് തന്നെ തുടച്ചിട്ട് ആര്യനെ ഒന്ന് നോക്കി.
ആര്യൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും പതിയെ ഇറങ്ങാനായി തുടങ്ങുന്നത് കണ്ട ലിയ അവൻ്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചിട്ട് “ടാ പോവല്ലേ ഞാൻ കരഞ്ഞതല്ല…” എന്ന് പറഞ്ഞു.
“പോകാനല്ല…ഞാൻ അവിടുന്നൊരു തലയിണ കൂടി എടുത്തിട്ട് വരാം…ഇങ്ങനെ കിടന്നിട്ടൊരു സുഖമില്ല അതാ…” ആര്യൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അതാണോ…നീ അല്ലേ പറഞ്ഞത് എൻ്റെ വയറ് പഞ്ഞിമെത്ത പോലെയാണെന്നും മുഖം അമർത്തി കിടക്കാൻ നല്ല സുഖം ആണെന്നുമൊക്കെ…ഇവിടെ കിടന്നോടാ…” ലിയ അവളുടെ മടിയിലേക്ക് കൈ വെച്ചുകൊണ്ട് അവനോട് പറഞ്ഞു.
“എപ്പൊ കിടന്നു എന്ന് ചോദിച്ചാൽ മതി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ ലിയയുടെ മടിയിലേക്ക് തല വെച്ചുകൊണ്ട് മുഖം വയറിലേക്ക് മെല്ലെ അമർത്തി ചുരുണ്ട് കിടന്നു.
“ഉം…ഇനി ചേച്ചി പറഞ്ഞോ…എത്ര നേരം വേണേലും ഞാൻ ഇരുന്ന് കേട്ടോളാം…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
ലിയ ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് അവൻ്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലുകൾ ഓടിച്ചു തുടങ്ങി.
“ഇച്ഛായൻ പോയതിൽ പിന്നെ എന്നെ അത് ചെറുതായി ഒന്നുമല്ല ബാധിച്ചത്…എത്ര നാള് വേണ്ടി വന്നു അതുമായി മനസ്സൊന്നു പൊരുത്തപ്പെട്ടു വരാനെന്ന് എനിക്ക് ഓർമയില്ല…അങ്ങനെ വാ തോരാതെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കാൻ എന്നെ പഠിപ്പിച്ച ആള് തന്നെ എന്നെ മൗനമായി ഇരിക്കാനും പഠിപ്പിച്ചു…പിന്നെ ഞാൻ വാ തോരാതെ സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അത് നിന്നോട് മാത്രമാ…”
ആര്യൻ അത്രയും കേട്ടതും അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്ന വണ്ണം ലിയയുടെ അരയ്ക്ക് ചുറ്റിനും കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് മുഖം വയറിലേക്ക് നന്നായി ചേർത്ത് വെച്ച് കിടന്നു.
ലിയക്ക് ഒരേസമയം അത് ആശ്വാസവും, സന്തോഷവും, കൂടാതെ ഒരുതരം ഇക്കിളിയും കൂടി സമ്മാനിച്ചു.
“നീ ഇവിടെ വന്നതിന് ശേഷമാണ് ഞാൻ വീണ്ടും പഴയപോലെ ആകാനൊരു ശ്രമം നടത്തിയത് പോലും…ശരിക്കും എൻ്റെ വിഷമങ്ങൾക്ക് ഒരു ആശ്വാസം നൽകാൻ വേണ്ടി വേഷം മാറി വന്ന മാലാഖ വല്ലോം ആണോടാ നീ…” ലിയ പറഞ്ഞു നിർത്തിയ ശേഷം ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട് അവൻ്റെ തലയിലൊന്നമർത്തി.
“അതേ…എൻ്റെ ശരിക്കുമുള്ള പേര് ഏഗൺ…ഏയ്ഞ്ചൽ ഏഗൺ…ചേച്ചിക്ക് സംശയം തോന്നാതിരിക്കാൻ ഏഗൺ ഒന്ന് മോടിഫൈ ചെയ്ത് ആര്യൻ ആക്കി…ചിറക് കഴുകാൻ ഇട്ടേക്കുവാ നാളെ രാവിലെ കാണിച്ച് തരാം…” ആര്യൻ അവളെ ചിരിപ്പിക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തോടെ തന്നെ പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് പോലെ തന്നെ ലിയ അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു. കൂടാതെ അവൻ്റെ തലയിൽ ഒരു കൊട്ടും വെച്ച് കൊടുത്തു. ശേഷം അവിടെ അവൾ വീണ്ടും തഴുകി.
“നിങ്ങളെന്തൊക്കെ കഥകളായിരുന്നു ചേച്ചീ പറയുന്നത്…?” ആര്യൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.
“അങ്ങനെ ഇന്നതെന്നൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നെടാ…പണ്ട് നടന്ന കാര്യങ്ങളും, അന്നത്തെ ദിവസം നടന്ന കാര്യങ്ങളും, ഇനി നടക്കാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങളും അങ്ങനെ എന്തൊക്കെ മനസ്സിൽ വരുന്നോ അതെല്ലാം…ഞങ്ങൾ പരസ്പരം അറിയാത്തതും പറയാത്തതുമായ ഒരു കാര്യം പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…”
“ഉം…”
“ഇത്രയും നാളും ഞാൻ മോന് ഒരുമ്മ കൊടുത്തിട്ട് അതൊക്കെ ആലോചിച്ച് കുറച്ച് നേരം കിടന്ന് പതിയെ ഉറങ്ങാറായിരുന്നു പതിവ്…ഇന്നെന്തോ ഇവിടെ നിൻ്റെ കൂടെ ആയപ്പോൾ വീണ്ടും രാത്രിയിൽ കഥ പറഞ്ഞിരിക്കാൻ ഒരു മോഹം…അതാ ഞാൻ…” ലിയ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും തൻ്റെ തലയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്ന ലിയയുടെ കൈപിടിച്ച് അതിലൊരു ഉമ്മ കൊടുത്ത ശേഷം അതും പിടിച്ച് കണ്ണുകൾ അടച്ച് തന്നെ ആര്യൻ കിടന്നു.
“ഇനി അങ്ങനെ ഒരു മോഹം തോന്നുമ്പോഴൊക്കെ ചേച്ചി ഇവിടെ നിന്നോ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
ലിയ അത് കേട്ട് ഉള്ളാൾ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു.
കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആര്യൻ തല ഉയർത്തി ലിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നത് കണ്ട ലിയ “എന്താടാ…?” എന്ന് അവനോട് ചോദിച്ചു.
“ഏയ് ഒന്നും മിണ്ടാതായപ്പോൾ ഇനി കരയുവാണോ എന്ന് നോക്കിയതാ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞിട്ട് വീണ്ടും മുഖം താഴ്ത്തി കിടന്നു.
“ഇനി ഇതും പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നാൽ ഞാൻ ചിലപ്പോ കരയും…അതുകൊണ്ട് നീ എന്തെങ്കിലും പറ ഇനി…” ലിയ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് പറയാനല്ല, ഒരു സംശയം ചോദിക്കാനാ ഉള്ളത്…”
“എന്താ ചോദിക്ക്…”
“അതേ ഈ കഥ പറച്ചിലിനിടയിൽ നിങ്ങൾക്കൊരു മോൻ എങ്ങനെ ഉണ്ടായി…?”
ആര്യൻ്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ലിയക്ക് ചിരി വന്നെങ്കിലും അവളവൻ്റെ ചെവിയിൽ ഒരു കിഴുക്ക് കൊടുത്തിട്ട് “ഈ ചെക്കൻ…” എന്ന് പറഞ്ഞു. ഉടനെ തന്നെ “അതൊക്കെ അതിൻ്റിടയിൽ അങ്ങനെ നടക്കും കേട്ടോ…നീ കൂടുതൽ തല പുകയ്ക്കണ്ട…” എന്നും ലിയ പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ കിഴുക്ക് കിട്ടിയ വേദനയിൽ “ഹൂ…” എന്ന് ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കിയ ശേഷം “ഹാ പുകയ്ക്കുന്നില്ല…” എന്നും മറുപടി കൊടുത്തു.
വീണ്ടും കുറച്ച് നേരത്തെ മൗനത്തിനു ശേഷം ആര്യൻ അവളെ വിളിച്ചു.
“ചേച്ചീ…”
“ഉം…എന്താടാ?”
“വെറുതേ പറഞ്ഞതാ കേട്ടോ…”
“എന്ത്…?”
“ആ ചോദ്യം…ചേച്ചീടെ മൂഡ് മാറിക്കോട്ടെ എന്ന് കരുതി ചോദിച്ചതാ…ഞാൻ എല്ലാം കളിയായിട്ടാ ഇതുവരെ കേട്ടോണ്ടിരുന്നത് എന്ന് ചേച്ചി വിചാരിക്കരുത്…” ആര്യൻ മൃദുലമായ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ഏയ് ഇല്ലെടാ…നിന്നെ മനസ്സിലാക്കിയ പോലെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ മറ്റാരെയും മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ല…എനിക്ക് മനസ്സിലാവും നിൻ്റെ ഓരോ വാക്കുകളും പ്രവർത്തികളും…സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും അങ്ങനെ കരയാതിരുന്നത് ഇടക്കൊക്കെ നീ ചെറിയ തമാശകൾ പറഞ്ഞ് എൻ്റെ മനസ്സിനെ വഴി തിരിച്ച് വിടുന്നതുകൊണ്ടാ…അത് നീ ബോധപൂർവം ചെയ്യുന്നതാണെന്നും എനിക്കറിയാം…” ലിയയുടെ വാക്കുകൾ അവനെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു.
യഥാർത്ഥത്തിൽ തന്നെ ഇത്രയൊക്കെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നോ ലിയ എന്ന് ആര്യന് അപ്പോഴാണ് അറിവുണ്ടായത്. അവളോട് അവന് വീണ്ടും കൂടുതൽ സ്നേഹം തോന്നാൻ അതുമൊരു കാരണമായി.
അവൻ അവളുടെ വയറിൽ മുഖം അമർത്തി കിടന്നതിനോടൊപ്പം തന്നെ “ഉമ്മാ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു ചുംബനം കൂടി അവളുടെ വയറിൽ ആ നൈറ്റിക്ക് പുറത്തുകൂടി കൊടുത്തു.
തീർത്തും അപ്രതീക്ഷിതം ആയിരുന്നെങ്കിലും അവനിൽ തന്നോടുള്ള സ്നേഹം ഒരു പരിധി കൂടി കടന്നിരിക്കുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവ് ലിയക്കും ഉണ്ടായി. അവൾ മനസ്സുകൊണ്ട് നിറയെ സന്തോഷിച്ചു. കൂടാതെ അവൾ തല കുനിച്ച് അവൻ്റെ കവിളിലും തിരിച്ച് ഒരുമ്മ കൊടുത്തുകൊണ്ട് ആ സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കാനും മടിച്ചില്ല.
“ഉറക്കം വരുന്നെങ്കിൽ ഇനി പോയി കിടന്നോടാ…” ലിയ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“കുറച്ച് നേരം കൂടി ഇങ്ങനെ കിടക്കട്ടെ…” ആര്യൻ തല ഒന്ന് ഇളക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“സുഖം പിടിച്ച് ഇവിടെ കിടന്ന് ഉറങ്ങുമോ…?” ലിയ ചിരിച്ചു.
“ഏയ് ഇല്ല…പക്ഷേ പോകുമ്പോൾ തല വെയ്ക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ ഈ പഞ്ഞിമെത്ത കൂടി കൊണ്ടുപോകും…” ആര്യൻ ഒരു തമാശ പോലെ അവളുടെ വയറിൽ മുഖം ഉരച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഹാ…ഹഹ…ടാ എനിക്ക് ഇക്കിളി ആവുന്നുണ്ട് കേട്ടോ…” ലിയ അവൻ്റെ മുഖത്ത് കൈ വെച്ചു.
“ആണോ…ഇപ്പോഴോ…” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ആര്യൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിൻ്റെ ഒരു വശത്ത് മെല്ലെ നുള്ളി.
“ഹാ…അടങ്ങി കിടക്കുന്നുണ്ടോ നീ…” ലിയ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
ആര്യൻ അടങ്ങി കിടന്നു. ഉറക്കത്തിലേക്ക് മെല്ലെ വഴുതുകയാണെന്ന് ആര്യന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൻ അവളുടെ മടിയിൽ നിന്നും മെല്ലെ തല ഉയർത്തി കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
“ചേച്ചി കിടന്നോ ഇനി…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“ഉം…” ലിയ അവൻ്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി മൂളി.
“ഞാൻ അപ്പുറത്തെ മുറിയുടെ വാതിൽ കുറ്റി ഇടുന്നില്ല…എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം വന്നാൽ എന്നെ വിളിച്ചാൽ മതി…”
“ശരിയടാ…”
“എങ്കിൽ ശരി ഗുഡ്നൈറ്റ്…”
“മ്മ് ഗുഡ്നൈറ്റ്…”
ആര്യൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയതും ലിയ അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് അവൻ്റെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തുകൊണ്ട് “താങ്ക്സ്…” എന്ന് പറഞ്ഞു.
“താങ്ക്സ് ഒന്നും വേണ്ട എൻ്റെ ലിയക്കുട്ടീ…” എന്ന് ഈണത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അവളുടെ രണ്ടു കവിളിലും തള്ളവിരലും ചൂണ്ടുവിരലും ഉപയോഗിച്ച് പിടിച്ച് “ചിരിച്ചേ…ഈ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വലിച്ചു.
“ഹാ…ഈ ചെക്കൻ…” ലിയ കവിളിൽ തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.
“വേദനിച്ചോ…പോട്ടെ കേട്ടോ…ഉമ്മാ…” ആര്യൻ അവളുടെ കവിളിൽ അമർത്തി ഒരുമ്മ കൊടുത്തു.
ശേഷം ഉടനെ തന്നെ അവൻ അവളുടെ കവിളിൽ മെല്ലെ ഒരു കടികൂടി വെച്ച് കൊടുത്തു.
“കടിച്ച് കൊല്ലുമോ നീ എന്നെ…” ലിയ ചോദിച്ചു.
“ഏയ് എൻ്റെ ലിയക്കുട്ടിയെ ഞാൻ കൊല്ലുമോ…” ആര്യൻ അവൻ കടിച്ച ഭാഗം തൂത്തുകൊടുത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ലിയ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം അവൻ്റെ തോളിന് മുകളിൽ കൂടി കൈകൾ കടത്തി അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് വാരിപ്പുണർന്നു. ആര്യനും അവളെ ഗാഢമായി തന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ബ്രായുടെ തുണിയില്ലാതെ കിടക്കുന്ന ലിയയുടെ ഇരുമുലകളും അവൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് തറച്ച് കയറുന്നത് ആര്യൻ അറിഞ്ഞു. ആദ്യമായി ലിയയോട് മറ്റൊരു തരത്തിലുള്ള വികാരങ്ങൾ തൻ്റെയുള്ളിൽ ഉടലെടുക്കുന്നത് ആര്യൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
“ഒന്നും ആലോചിച്ച് വിഷമിക്കാതെ വേഗം കിടന്നുറങ്ങിക്കോളണം കേട്ടോ…” ആര്യൻ അവളുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.
“ഉം…” ലിയ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തിട്ട് അങ്ങനെ തന്നെ കണ്ണുകളടച്ച് ഇരുന്നു.
ആര്യൻ “ഉം…ഉം…ഉം…” എന്ന് ഈണത്തിൽ മൂളിക്കൊണ്ട് ഇരുവശങ്ങളിലേക്കും അവളെയും ചേർത്ത് ആടിക്കളിച്ചു. അതിഷ്ടപ്പെട്ട ലിയയുടെ ചിരി അവൻ്റെ കാതുകളിൽ കേട്ടു. രണ്ടു മൂന്നു തവണകൾ കൂടി അങ്ങനെ ചെയ്ത ശേഷം “മതി രസിച്ചത്…” എന്ന് പറഞ്ഞ് ആര്യൻ അവളിൽ നിന്നും വിട്ടകന്നു.
“കിടന്നോ…ഞാൻ ലൈറ്റ് ഓഫ് ആക്കിയേക്കാം…” ആര്യൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഉം…” ലിയ തലയാട്ടി.
ആര്യൻ മുറിയിലെ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്ത ശേഷം വാതിലടച്ച് അപ്പുറത്തെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
ഉറങ്ങാനായി കിടക്കുമ്പോൾ അവൻ്റെ മനസ്സിൽ അന്നാദ്യമായി ലിയയുടെ മുഖം കടന്നുവന്നു…അല്ല, ലിയയുടെ മുഖം നിറഞ്ഞുനിന്നു. താൻ ഇവിടെ വന്നതിന് ശേഷം അടുത്തിടപഴകിയിട്ടുള്ള സ്ത്രീകളിൽ തനിക്കാരോടാണോ ഇതുവരെയും മറ്റൊരു തരത്തിലുള്ള വികാരമോ സ്നേഹമോ തോന്നാതിരുന്നത്, ഒടുവിൽ ആ വ്യക്തിയോടും മറ്റൊരു തരത്തിലുള്ള ഇഷ്ടം ഇന്ന് തോന്നിയിരിക്കുന്നു എന്ന് ആര്യൻ മനസ്സിലാക്കി.
******* ******* ******* *******
“ആര്യാ…ആര്യാ…”
ലിയയുടെ വിളി കേട്ടാണ് ആര്യൻ ഉറക്കമുണരുന്നത്. അവൻ വളരെ പ്രയാസപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.
“എന്താ ചേച്ചീ എന്ത് പറ്റി…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“എന്ത് പറ്റിയെന്നോ…സമയം ആറായി…ദാ കാപ്പി…” ലിയ അവളുടെ കൈയിലിരുന്ന കാപ്പി അവന് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ദൈവമേ ഇത്ര പെട്ടെന്നോ…ഇപ്പോ അങ്ങോട്ട് കണ്ണടച്ചതല്ലേയുള്ളൂ…!” ആര്യൻ ഉറക്കച്ചടവോടെ മെല്ലെ കണ്ണ് തിരുമ്മി എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
“എങ്കിൽ കിടന്നോടാ…ഇന്നലെ ഞാൻ കാരണം താമസിച്ച് കിടന്നതല്ലേ അതാവും ക്ഷീണം…” ലിയ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“ഏയ്…ഞാൻ ഈ സമയത്ത് തന്നെയാ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്…എന്നാലും പെട്ടെന്ന് നേരം വെളുത്തപോലെ ഒരു തോന്നൽ…അതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ…” ആര്യൻ എന്തോ തിരഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നീ എന്താ ഈ തപ്പുന്നത്…?” ലിയ ചോദിച്ചു.
“അത് പിന്നെ എൻ്റെ ബനിയൻ എന്തിയെന്ന് നോക്കുവായിരുന്നു…” ആര്യൻ തല ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു.
“ദേ ഇതാണോ…?” ലിയ അവിടെ കിടന്ന അവളുടെ സാരിയുടെ മുകളിൽ നിന്നും ബനിയൻ എടുത്ത് ചോദിച്ചു.
“ഹാ അത് തന്നെ…രാത്രിയിൽ ചൂട് കൂടിയപ്പോൾ എപ്പോഴോ ഊരി എറിഞ്ഞതാ…” ആര്യൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും അത് വാങ്ങി ധരിച്ചു.
“ആരേലും ആവശ്യപ്പെട്ടോ ഇവിടെ കിടക്കാൻ, ഇല്ലല്ലോ…?” ലിയ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചി നൈറ്റി ഊരി കിടക്കുന്നതിലും നല്ലതല്ലേ ഞാൻ ബനിയൻ ഊരി കിടക്കുന്നത്…” അതും പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും കാപ്പി വാങ്ങി.
“ഹാ അത് ശരിയാ…” ലിയ അവൻ്റെ മറുപടി കേട്ട് ചിരിച്ചു.
“അതുപോട്ടെ…ചേച്ചി എന്താ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റത്…?” ആര്യൻ കാപ്പി ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു.
“നേരത്തെയോ…ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്ന് പണിയെല്ലാം തീർത്ത്, മോനെയും സ്കൂളിൽ വിടാൻ റെഡി ആക്കി നിർത്തിയിട്ട്, ബസ്സ് കേറി ഇവിടെ ഒമ്പത് മണിക്ക് മുന്നേ വരണമെങ്കിൽ എപ്പോ ഏഴുന്നേൽക്കണമെന്നാ നിൻ്റെ വിചാരം…വീട്ടിൽ ആയിരുന്നേൽ ഞാൻ നാലര കഴിയുമ്പോൾ എഴുന്നേറ്റേനേം…ഇവിടായതുകൊണ്ട് അഞ്ചര കഴിഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ…” ലിയ കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഓ അത് ശരിയാണല്ലോ…ഞാൻ അതോർത്തില്ല…” ആര്യൻ കാപ്പി കുടിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു.
“കാപ്പി എങ്ങനുണ്ട്…?” ലിയ ചോദിച്ചു.
“ഉം കൊള്ളാം…പക്ഷേ ഇനിയുള്ളതെല്ലാം ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിക്കോളാം ചേച്ചി ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെടണ്ട…” ആര്യൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എനിക്കൊരു കഷ്ടപ്പാടുമില്ല…” ലിയ ഉടൻ മറുപടി നൽകി.
“ഹാ എങ്കിൽ ആയിക്കോ…അവസാനം ഞാൻ ഇവിടുത്തെ പണി എല്ലാം ചെയ്യിപ്പിച്ചു എന്ന് പറയരുത്…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“അതോർത്ത് നീ പേടിക്കണ്ട…”
“ഉം…ചേച്ചി കുളിച്ചോ ഇല്ലല്ലോ…?”
“ഇല്ലെടാ…”
“കുളത്തിലേക്ക് വരുന്നുണ്ടോ?”
“നീ കുളത്തിൽ പോയാണോ എന്നും കുളിക്കുന്നത്…?”
“അതേ…രാവിലെ മന്ദാരക്കുളത്തിൽ കുളിക്കുമ്പോ കിട്ടുന്ന ഒരു ഊർജം ചെറുതല്ല…” ആര്യൻ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“കാണുമ്പോൾ തന്നെ എന്തൊരു ഉന്മേഷം തോന്നും നമ്മൾക്ക്…പിന്നെ കുളിക്കുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ഊർജത്തിൻ്റെ കാര്യം പറയണോ…?” ലിയ ചോദിച്ചു.
“അതേ…”
“എനിക്ക് അവിടെ പോയി കുളിക്കണം എന്ന് ആഗ്രഹമൊക്കെയുണ്ടടാ പക്ഷേ എനിക്കൊരു ചമ്മലാ…പിന്നെ എനിക്ക് നീന്താനും അറിയില്ല…” ലിയ നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.
“അതിനിപ്പോ നീന്താൻ അറിയണമെന്നൊന്നുമില്ല…പിന്നെ ചമ്മലെന്തിനാ…?” ആര്യൻ കാപ്പി കുടിച്ച ഗ്ലാസ്സ് അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഒന്നാമത് ഞാനീ നാട്ടുകാരി അല്ലല്ലോടാ…പിന്നെ ഞാൻ അങ്ങനെ കുളത്തിലൊന്നും പോയി കുളിച്ചിട്ടില്ല…അതുകൊണ്ടുള്ള ഒരു ചമ്മൽ…”
“അതിപ്പോ ഞാനും ഈ നാട്ടുകാരൻ അല്ലല്ലോ…?” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“നിന്നെപ്പോലെയാണോ ഞാൻ…നീ പിന്നെ ഇപ്പൊ ഇവിടുത്തുകാരൻ ആണല്ലോ…!” ലിയ അവനെ ഒന്ന് പൊക്കുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.
“ഓഹോ…എന്തായാലും അടുത്ത തവണ ഇവിടെ നിൽക്കുമ്പോൾ ഞാൻ കൊണ്ടുപോകാം…ചമ്മൽ വരാതിരിക്കാൻ നമുക്ക് രാത്രിയിൽ പോകാം എന്താ…?” ആര്യൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
“അതുശരി…ഞാൻ ഇനിയും ഇവിടെ നിൽക്കുമെന്ന് നീ അങ്ങ് തീരുമാനിച്ചോ…?” ലിയ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു.
“പിന്നില്ലാതെ…നമ്മൾക്ക് ഇനിയും രാത്രി കഥകൾ പറയണ്ടേ…എന്താ ഇന്നലെക്കൊണ്ട് ചേച്ചീടെ കഥകൾ പറയാനുള്ള കൊതി തീർന്നോ…?” ആര്യൻ കൈലി മടക്കിക്കുത്തി.
“അതീ ജന്മത്തിൽ തീരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല…” ലിയ മന്ദഹസിച്ചു.
“ഹാ അതാ പറഞ്ഞത്…എനിക്കിനിയും കേൾക്കണം ഇന്നലത്തെ പോലെ…” ആര്യൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ഉം…” ലിയ സ്നേഹത്തോടെ അവൻ്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി തലകുലുക്കി.
“പക്ഷേ ഇനി ഇവിടെ നിൽക്കാൻ എന്തെങ്കിലും കാരണം വേണ്ടേ…വീട്ടിൽ ഞാൻ എന്ത് പറയും…?” ഉടൻ തന്നെ ലിയ ചോദിച്ചു.
അതിൽ നിന്നും അവൾക്കും ഇവിടെ ഇനിയും നിൽക്കാൻ താൽപര്യം ഉണ്ടെന്ന് ആര്യന് മനസ്സിലായി.
“അത് പ്രശ്നമില്ല…ബസ്സ് പിന്നെയും ബ്രേക്ക് ഡൗൺ ആയെന്നങ്ങ് പറയണം…ബസ്സല്ലേ, ഒരു തവണയെ കേടാകൂ എന്ന് നിർബന്ധം ഒന്നുമില്ലല്ലോ…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“ഉം ഉവ്വാ…” ലിയയും അവൻ്റെയൊപ്പം ചിരിച്ചു.
“അപ്പോ ചേച്ചി വരുന്നില്ലല്ലോ…ഞാൻ പോയിട്ട് വരട്ടേ എങ്കിൽ…?” ആര്യൻ മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
“പെട്ടെന്ന് വരുമോ…ഇന്ന് പോണമെന്ന് നിനക്ക് നിർബന്ധമുണ്ടോ…?” ലിയയും അവനൊപ്പം നടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ ചോദിച്ചു.
“അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ…എന്താ ചേച്ചിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് ഇവിടെ നിൽക്കാൻ പേടിയുണ്ടോ…?”
“പേടി ഉണ്ടായിട്ടില്ല…നീ കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒരു രസമാ…പോയിട്ട് വരുന്നത് വരെ ഞാൻ ഇവിടെ ബോറടിച്ച് നിൽക്കണ്ടേ…?” ലിയ പറഞ്ഞു.
“അതേ…ഇവിടെ കുളിച്ചാലും ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കേ കുളിക്കൂ…അല്ലാതെ ചേച്ചിടെ കൂടെ കുളിക്കില്ല…” ആര്യൻ അതും പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചു.
“പോടാ അവിടുന്ന്…ഞാൻ അതല്ല പറഞ്ഞത്…” ലിയ അവൻ്റെ തോളിൽ ചെറുതായി അടിച്ചിട്ട് ചിരിയോടെ തന്നെ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ തമാശ പറഞ്ഞതാ…എങ്കിൽ പിന്നെ ഇന്ന് പോണില്ല…ഇനി ഞാൻ ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട് ഇവിടെ ഇരുന്ന് ബോറടിക്കണ്ട…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“സന്തോഷം…” വീണ്ടും ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ലിയ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ എങ്കിൽ ശാലിനി ചേച്ചിയോട് പൊയ്ക്കോളാൻ പറഞ്ഞിട്ട് വരാം ചേച്ചീ…ഇല്ലെങ്കിൽ എന്നെയും നോക്കി ഇരിക്കും…”
“ആഹാ നിങ്ങളൊന്നിച്ചാണോ…”
“കുളിക്കുന്നതെന്നാണോ…?” ലിയ പറഞ്ഞുതീരും മുൻപേ ആര്യൻ ഇടയിൽ കയറി ചോദിച്ചു.
“പോടാ ചെക്കാ…നിങ്ങളൊന്നിച്ചാണോ പോകുന്നതെന്ന്…?” ലിയ ചിരി നിയന്ത്രിക്കാൻ പാടുപെടുകായിരുന്നു.
“അതേ…ഞാൻ പോയി പറഞ്ഞിട്ട് ഉടനെ വരാം…” ലിയയോട് പറഞ്ഞിട്ട് ആര്യൻ ശാലിനിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
ആര്യൻ വാതിലിൽ മുട്ടി അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ ശാലിനി അവനെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നത് പോലെ വന്ന് വാതിൽ തുറന്നു.
“വന്നോ…എന്തിയേടാ…?” അവനെ കണ്ടതും ശാലിനി പതിഞ്ഞ താളത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“എന്ത്…?”
“കുന്തം…എൻ്റെ ഷഡ്ഡി എന്തിയെന്ന്…?” ശാലിനി വ്യക്തമാക്കി.
“ഓ അതോ…അത് ഞാൻ തരാം…” ആര്യൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എപ്പോ തരാമെന്ന്?…നീയല്ലേ പറഞ്ഞത് ഇന്ന് തരാമെന്ന്…?” പതിഞ്ഞ ശബ്ദം ആയിരുന്നെങ്കിലും ശാലിനിയുടെ ആ ശബ്ദത്തിനും ഒരു കാഠിന്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.
“അതിന് ഇന്നത്തെ ദിവസം കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ ഒന്നടങ്ങ്…ഞാനിപ്പോ വന്നത് വേറൊരു കാര്യം പറയാനാ…” ആര്യൻ അവളെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“എന്ത് കാര്യം…?”
“ഞാൻ ഇന്ന് കുളത്തിലേക്ക് വരുന്നില്ല…ചേച്ചി എന്നെ നോക്കി നിൽക്കണ്ട എന്ന് പറയാൻ വന്നതാ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“ഓ ലിയ ചേച്ചിക്ക് കൂട്ടിരിക്കണമായിരിക്കും…?” ശാലിനി പരിഹാസ്യ രൂപേണ പറഞ്ഞു.
“അത് ശരി ഇന്നലെ വലിയ സ്നേഹ പ്രകടനമൊക്കെ കാണിച്ചിട്ട് ഇന്ന് വീണ്ടും ആ പാവത്തിനെ പുച്ഛിക്കുന്നോ…?” ആര്യൻ അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“അതിന് ചേച്ചിയെ ആര് പുച്ഛിച്ചു…ഞാൻ നിന്നെയാ പുച്ഛിച്ചത്…” ശാലിനി ചിറി കോട്ടി.
“ഓഹോ…ഹാ എങ്കിൽ ശരി ഞാൻ ഇത് പറയാൻ വന്നന്നേയുള്ളൂ…” ആര്യൻ ഒരു സാ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.
“ഓ പിന്നേ നീ ഇത് വന്ന് പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇന്ന് കുളിക്കില്ലായിരുന്നു…ഒന്ന് പോടാ ചെക്കാ…” ശാലിനി അവനെ കളിയാക്കി.
“രാവിലെ തന്നെ ഫയറിലാണല്ലോ…വെള്ളത്തിൽ പോയി ഒന്ന് മുങ്ങിയിട്ട് വാ എന്തായാലും…ഈ തീ അണയട്ടെ…ഞാൻ പോവാ വൈകിട്ട് കാണാം…” ആര്യൻ പറഞ്ഞിട്ട് തിരികെ പോകാൻ നടന്നു.
“വരുമ്പോ കൊണ്ടുവന്നില്ലെങ്കിലാ…” ശാലിനി വീണ്ടും ശബ്ദം കടുപ്പിച്ച് പതിയെ പറഞ്ഞു.
“ആലോചിക്കാം…” ആര്യൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ ലിയ ചേച്ചിയോട് ഞാൻ തിരക്കി എന്ന് പറഞ്ഞേക്ക്…” അത് മാത്രം ശാലിനി ഒരൽപ്പം ശബ്ദത്തിൽ എന്നാൽ അധികം ആവാത്ത രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.
അതിന് മറുപടിയായി ആര്യൻ കൈ ഉയർത്തി കാണിച്ചിട്ട് അങ്ങനെ തന്നെ നടന്നു പോയി.
തിരികെ വീട്ടിലെത്തിയ ആര്യൻ ലിയയോട് ശാലിനി തിരക്കിയ കാര്യം പറഞ്ഞ ശേഷം രണ്ടു പേരും കൂടി അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി കലാപരിപാടികൾ തുടങ്ങി.
എല്ലാം അടുപ്പത്തേക്ക് വെച്ച ശേഷം ആദ്യം ആര്യൻ കുളിക്കാനായി കയറി. ഏകദേശം അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ തന്നെ ആര്യൻ കുളി കഴിഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ ശേഷം ലിയയും കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി. ഈ സമയം അടുക്കളയുടെ മേൽനോട്ടം ആര്യനായിരുന്നു.
“ആര്യാ…” കുളിമുറിക്കുള്ളിൽ നിന്നുമുള്ള ലിയയുടെ വിളി ആര്യൻ്റെ കാതുകളിൽ പതിച്ചു.
“ദാ വരുന്നു…എന്താ ചേച്ചീ…?” ആര്യൻ പുറത്ത് നിന്നുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് വിളിച്ച് ചോദിച്ചു.
“എടാ ഞാൻ ഉണക്കാൻ ഇട്ടിരുന്ന ഇന്നേഴ്സ് എടുക്കാൻ മറന്നു…അതൊന്ന് എടുത്ത് തരുമോ…?” ലിയ ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു.
“അത് ചേച്ചി മുറിയിൽ ചെന്നിട്ട് അങ്ങ് ഇട്ടാൽ പോരേ?…ഞാൻ അടുക്കളയിൽ തന്നെ നിന്നോളാം…” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“എടാ അതല്ല…ഈ തോർത്ത് ഭയങ്കര ചെറുതാണ്…എൻ്റെ എല്ലാം വെളിയിലാ ഇതിൽനിന്നും…അടിയിൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ എങ്ങനെയാണെന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാ…” ലിയയുടെ ചിരി ആര്യന് കേൾക്കാമായിരുന്നു അത് പറയുമ്പോൾ.
“ഹഹ…അതിനിവിടെ വേറെ ആരും വന്ന് നോക്കാനൊന്നും ഇല്ല ചേച്ചീ…വാതിലും ജനലും എല്ലാം അടച്ചിരിക്കുവാ…ചേച്ചി ധൈര്യമായിട്ട് ഇറങ്ങിക്കോ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“എങ്കിൽ നീ അത് നിൻ്റെ മുറിയിൽ നിന്നുമെടുത്ത് അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ കൊണ്ടുപോയി ഇട്ടേക്കാമോ…?” ലിയ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“ഹാ അതിട്ടേക്കാം…ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ട് ഇറങ്ങിയാൽ മതി…” ആര്യൻ പറഞ്ഞിട്ട് മുറിയിലേക്ക് പോയി ലിയയുടെ ബ്രായും പാൻ്റിയും എടുത്ത് അപ്പുറത്തെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി വച്ചു.
ശേഷം ആര്യൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയിട്ട് അവിടെ നിന്നും ലിയയോട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിക്കോളാൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
ഉടൻ തന്നെ കുളിമുറി വാതിലിൻ്റെ കൊളുത്ത് അഴിയുന്ന ശബ്ദം ആര്യൻ കേട്ടു. “എൻ്റെ എല്ലാം വെളിയിലാ ഇതിൽ നിന്നും” എന്ന ലിയയുടെ വാക്കുകൾ ആര്യൻ്റെ മനസ്സിലൂടെ വീണ്ടും കടന്നു പോയി.
കുളി കഴിഞ്ഞ്, മുടിയിലൂടെയും ശരീരത്തിലൂടെയും ഒഴുകുന്ന ജലകണങ്ങളുമായി, ചെറിയൊരു തോർത്തും കെട്ടി സാമാന്യം വലുപ്പമുള്ള ശരീരാവയവങ്ങൾ എല്ലാം പുറത്തേക്ക് തള്ളിച്ചുകൊണ്ട് കുളിമുറിയുടെ വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന ലിയയുടെ കൊലുസ്സിൻ്റെ കിലുക്കം ആര്യൻ്റെ കാതുകളിൽ പതിയാനും മാത്രം നിശബ്ദത ഉണ്ടായിരുന്നു ആ വീടിനുള്ളിൽ. ലിയയുടെ ഓരോ കാൽപെരുമാറ്റത്തിലും അവളുടെ കൊലുസ്സ് ചിലമ്പുന്നതിനൊപ്പം തന്നെ ആര്യൻ്റെ മനസ്സും മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി. ലിയ ഓരോ അടിയും വെയ്ക്കുന്നത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വളരെ പതുക്കെയാണോ ലിയ ഓരോ ചുവടും മുൻപോട്ട് വയ്ക്കുന്നതെന്ന് കൊലുസ്സിൻ്റെ ഒച്ചയ്ക്കിടയിൽ അൽപ്പനിമിഷം നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന ആ നിശബ്ദതയുടെ ദൈർഘ്യം ആര്യനിൽ സംശയം ജനിപ്പിച്ചു. എന്നാൽ അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ വാതിൽ കൊട്ടിയടയുന്ന ശബ്ദം ആര്യനെ ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവൻ്റെ സംശയങ്ങളിൽ നിന്നും ഉണർത്തി.
ഭക്ഷണം എല്ലാം പാകമായ ശേഷം ആര്യൻ തന്നെ അതെല്ലാം ഇറക്കി വെച്ച ശേഷം അവർക്ക് കഴിക്കാനുള്ളത് അതാത് പാത്രങ്ങളിലേക്ക് മാറ്റി. ആഹാരം ഹാളിലെ മേശയിൽ കൊണ്ടുപോയി വച്ച ശേഷം ആര്യൻ ലിയയെ വിളിച്ചു.
“ചേച്ചീ…ഒരുക്കം കഴിഞ്ഞില്ലേ?…വാ കഴിക്കാൻ എടുത്ത് വച്ചിട്ടുണ്ട്…” ആര്യൻ മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ദേ ടാ വരുന്നു…നീ കഴിച്ച് തുടങ്ങിക്കോ ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം…” ലിയ അവന് മറുപടി കൊടുത്തു.
ആര്യൻ കൈ കഴുകി വന്ന ശേഷം പതിയെ കഴിച്ച് തുടങ്ങി. അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ ലിയ പുറത്തേക്ക് വന്നു.
“അതുശരി…ഇത്രയും സമയം എടുത്തത് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി മുഴുവൻ ഒരുക്കവും കഴിഞ്ഞിട്ടേ ഇറങ്ങൂ എന്ന്…” മുടിയിൽ തോർത്തും കെട്ടിവെച്ച്, സാരി പെട്ടെന്ന് ഒപ്പിച്ചുടത്തുകൊണ്ട് വന്ന ലിയയെ കണ്ട് ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“നീ ഒരു ഷർട്ടും പാൻ്റും വലിച്ച് കയറ്റി ഇടുന്നത് പോലെ അത്ര എളുപ്പമുള്ള പരിപാടി അല്ല മോനേ ഇത്…” ലിയ തിരിച്ചടിച്ചു.
“അങ്ങനെ ആണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…എന്നാലും…അല്ലാ ഇനി മേക്കപ്പ് എല്ലാം എപ്പോഴാ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അതിന് ഞാൻ അതുമായിട്ടല്ലല്ലോ വന്നത്…നിൻ്റെ കൈയിൽ പൗഡർ ഉണ്ടോ…?” ലിയ തിരക്കി.
“ഞാൻ അതൊന്നും ഇടാറില്ല…അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇവിടില്ല…” ആര്യൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കഴിപ്പ് തുടർന്നു.
“പൗഡർ ഇല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട…ചീപ്പുണ്ടോ…?” ലിയയുടെ അടുത്ത ചോദ്യം.
“ഹാ അത് തരാം…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“ഭാഗ്യം അതെങ്കിലും ഉണ്ടല്ലോ…”
“അത് പിന്നെ മുടിയൊക്കെ ചീകി ഒതുക്കി ഒന്ന് മെനയാവണ്ടേ…ഒരുപാട് വീടുകളിൽ പോയി കത്ത് കൊടുക്കാനുള്ളതല്ലേ…?” ആര്യൻ മുടിയിൽ ഒന്ന് തഴുകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പിന്നെന്താ പൗഡർ വേണ്ടാന്ന് വച്ചത്…?” ലിയ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“നാച്ചുറൽ ആയിട്ട് സൗന്ദര്യം ഉള്ളപ്പോൾ അതിൻ്റെയൊക്കെ ആവശ്യം എനിക്കുണ്ടോ ചേച്ചി പറ…” ആര്യൻ സ്വയം പുകഴ്ത്തി.
“അയ്യടാ…എന്നിട്ടും ഞാൻ ഇടുന്നുണ്ടല്ലോ…” ലിയയും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല.
“അത് സൗന്ദര്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ട്…ഹഹഹ…” ആര്യൻ ലിയയെ കളിയാക്കാൻ ആ അവസരം ഉപയോഗിച്ചു.
“പോടാ അവിടുന്ന്…” ലിയ അവന് നേരെ കൈ വീശിയിട്ട് അവനൊപ്പം ചിരിച്ചു.
ആര്യൻ കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ ശേഷം എഴുന്നേറ്റ് പോയി പാത്രവും കൈയും കഴുകി തിരികെ ലിയയുടെ അടുത്ത് തന്നെ വന്നു.
“നീ റെഡി ആകുന്നില്ലേ…?” ലിയ അവൻ്റെ നിൽപ്പ് കണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഉണ്ട്…”
“പിന്നെന്താ ഇങ്ങനെ നിൽക്കുന്നെ…?”
“എനിക്ക് പിന്നെ എളുപ്പം ആണല്ലോ…ഒരു ഷർട്ടും പാൻ്റും വലിച്ച് കയറ്റിയാൽ മതിയല്ലോ…!” ആര്യൻ കുറച്ച് മുന്നേ ലിയ പറഞ്ഞ അതേ വാക്കുകൾ അതേ ഈണത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു.
“ഹഹ…അതുകൊണ്ട്…?”
“അതുകൊണ്ട് വേഗം കഴിച്ചിട്ടാ പാത്രം തന്നിട്ട് ചേച്ചി പോയി റെഡി ആകാൻ നോക്ക്…” ആര്യൻ തുടർന്നു.
“അതൊക്കെ ഞാൻ കഴുകിക്കോളാം നീ പോയി റെഡി ആയിക്കൊ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ കസേരയിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റ് നടക്കാൻ ആഞ്ഞതും സാരിയുടെ താഴത്തെ തുമ്പിൽ ചവിട്ടി അവൾ മുൻപോട്ട് വീഴാൻ പോയി.
പക്ഷേ തൊട്ടുമുന്നിൽ തന്നെ ആര്യൻ നിന്നിരുന്നതിനാൽ അവൻ അവളുടെ തോളിൽ താങ്ങി പിടിച്ചതുകൊണ്ട് ലിയ വീണില്ല. പക്ഷേ ഒരു അഡ്ജസ്റ്റ്മെൻ്റിൽ ഉടുത്തിരുന്ന ലിയയുടെ സാരിയുടെ ഞൊറി അരയിൽ നിന്നും കുത്തഴിഞ്ഞ് താഴേക്ക് വീഴാൻ തുടങ്ങി.
“എടാ…പിടിച്ചേ പിടിച്ചേ…” ഇടതുകൈയിൽ പാത്രവും, വലതുകൈയിൽ കഴിച്ചതിൻ്റെ അവശിഷ്ടവുമായി നിന്നുകൊണ്ട് ലിയ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
“പിടിച്ചിട്ടുണ്ട് ചേച്ചീ…വീണില്ലല്ലോ…” ലിയയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് ഞെട്ടിയ ആര്യൻ ഒന്നുകൂടി മുറുകി അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എടാ പൊട്ടാ എന്നെ പിടിക്കാനല്ല…സാരി അഴിയുന്നു അതിൽ പിടിക്കാൻ…” ലിയ വീണ്ടും ശബ്ദം ഉയർത്തി ചിരി കടിച്ചുപിടിച്ച് പറഞ്ഞു.
“ഓ അതായിരുന്നോ…സോറി…” ആര്യൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളുടെ അഴിഞ്ഞു വീണ സാരിയുടെ ഞൊറികളിൽ പിടുത്തമിട്ടു.
“കഷ്ടപ്പെട്ട് ഞൊറിഞ്ഞതെല്ലാം പോയെന്ന് തോന്നുന്നു നാശം…” ലിയ പല്ലിറുമ്മിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതല്ലേ പാത്രം എൻ്റെകൈയിൽ തന്നേക്കാൻ…കേട്ടില്ലല്ലോ…?” ആര്യൻ കണക്കായിപ്പൊയി എന്ന മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.
“കേട്ടാൽ മതിയാരുന്നു…” ലിയ ദയനീയമായി പറഞ്ഞു.
“ഹാ ഇനിയെങ്കിലും അതിങ്ങു തന്നിട്ട് ചേച്ചി പോയി ഇത് ശരിയാക്ക്…” ലിയ അവളുടെ പാത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അതിന് ഈ എച്ചിൽകൈയുമായി ഞാൻ എങ്ങനെ ഇത് ശരിയാക്കാനാ…?” ലിയ വീണ്ടും ശബ്ദമുയർത്തി.
“എങ്കിൽ ആദ്യം പോയി കൈ കഴുക്…ശെടാ…” ആര്യൻ മയത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“എടാ ഞാൻ ഇതും ഇങ്ങനെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നാൽ ബാക്കി കൂടി അഴിഞ്ഞ് മൊത്തം അലങ്കോലമാകും…” ലിയയും സ്വരം മയപ്പെടുത്തി.
“പിന്നിപ്പോ ഞാൻ എന്താ വേണ്ടത്…എടുത്തോണ്ട് പോണോ…?” ആര്യൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“നീ തൽക്കാലം ആ ഞൊറിയൊന്നെനിക്ക് കുത്തി താ…ഈ ഒരു കൈ കൊണ്ട് എനിക്ക് പറ്റില്ല…കൈ കഴുകിയ ശേഷം പോയി ഒന്നുകൂടി ശരിക്ക് ഉടുക്കാം…അതേ നടക്കൂ…” ലിയ അവൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ സാരിയിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ അതൊട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. പെട്ടെന്ന് അത് കേട്ടപ്പോൾ അവനൊരുൾക്കിടിലം ഉണ്ടായെങ്കിലും അവൻ അത് പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല. ലിയയുടെ പഞ്ഞിമെത്ത പോലെയുള്ള ആലില വയറിൽ ഒന്ന് തോടാനുള്ള അവസരമായി അവൻ അതിനെ ആവേശപൂർവം ഉൾക്കൊണ്ടു.
“ഉം ശരി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. ലിയ അപ്പോഴും അവൻ്റെ മുഖത്ത് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
സാരിത്തലപ്പ് മുൻഭാഗത്ത് കൂടി വിടർത്തി ഇട്ടിരുന്നതിനാൽ ലിയയുടെ വയറ് മുഴുവനായും പ്രത്യക്ഷമായിരുന്നില്ലെങ്കിലും ചെറിയ രീതിയിൽ അതിൻ്റെ ഇടയിലൂടെ വയറിൻ്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കാൻ ആര്യൻ മറന്നില്ല. എന്നാൽ ഉടനെ തന്നെ അത് വകഞ്ഞു മാറ്റി കൺകുളിർക്കെ കാണാനും തൊടാനുമുള്ള ഭാഗ്യം തനിക്ക് ലഭിക്കുമല്ലോ എന്നോർത്തപ്പോൾ അവന് എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു സന്തോഷം ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു.
ആര്യൻ അവൻ്റെ രണ്ട് കൈയും ഉപയോഗിച്ച് സാരിയുടെ ഞൊറികൾ ഓരോ മടക്കുകളായി എടുത്ത് കൂട്ടിച്ചേർത്ത് പിടിച്ച ശേഷം അത് ലിയയുടെ അരയിൽ കുത്താൻ വേണ്ടി ഒരുനിമിഷം ചിന്തിച്ചു നിന്നു.
“ടാ എന്താ ആലോചിക്കുന്നത്…ഇന്നത്തേക്കൊന്ന് കുത്തി തരുമോ അത്…” ലിയയുടെ വാക്കുകൾ ആര്യൻ്റെ കാതുകളിൽ പതിഞ്ഞതും പിന്നെയൊന്നും അവൻ ചിന്തിച്ചു നിന്നില്ല.
ഉടൻ തന്നെ ആര്യൻ അവളുടെ വയറ് മറച്ച് കിടക്കുന്ന സാരിത്തലപ്പ് മെല്ലെ ഉയർത്തി ഒരു വശത്തേക്ക് ചെറുതായി നീക്കിയതും ലിയയുടെ ആലില വയറ് അവൻ്റെ കൺമുന്നിൽ തിരശ്ശീല മാറി വിരിയുന്നത് പോലെ വിരിഞ്ഞു വന്നു. ഗോതമ്പിൻ്റെ നിറമുള്ള ലിയയുടെ മേനി അവനെ അവളിലേക്ക് കൂടുതൽ ആകർഷിച്ചു. മുൻപൊരിക്കൽ അപ്രതീക്ഷിതമായി അവളുടെ വയറ് കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇത്ര അടുത്ത്, അതും അവളോട് ഇത്രയും ചേർന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് അത് കണ്ടപ്പോഴാണ് അതിൻ്റെ അഴക് എത്രത്തോളം ആണെന്ന് അവന് മനസ്സിലാകുന്നത്. അതിന് മാറ്റുകൂട്ടാനെന്ന പോലെ അൽപ്പം തുടുത്ത ഒരു പച്ച ചാമ്പക്കയുടെ ആകൃതിയിലുള്ള അവളുടെ പൊക്കിളും. ആര്യൻ ഒരു നിമിഷം അറിയാതെ വാ പൊളിച്ചു നിന്നുപോയി.
ഉടനെ തന്നെ അവൻ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്ത് അവൻ്റെ നോട്ടം ലിയയുടെ വയറിൽ നിന്നും ഹാളിലെ ഒരു ഭിത്തിയിലേക്ക് മാറ്റിയ ശേഷം അവിടേക്ക് തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അവളുടെ അരയിലേക്ക് ഞൊറികൾ കയറ്റാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷേ അവന് ഉദ്ദേശിച്ച പോലെ അത് അവിടേക്ക് കയറ്റാൻ സാധിച്ചില്ല. അവൻ ലിയയുടെ മുഖത്തേക്കൊന്ന് പാളി നോക്കി. ലിയ തല കുമ്പിട്ട് നിന്നുകൊണ്ട് പുഞ്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു അവൻ്റെ ഈ പ്രവർത്തികൾ കണ്ട്.
“എടാ അങ്ങനെ ഒരു കൈ കൊണ്ട് മാത്രം നിനക്കത് കയറ്റാൻ പറ്റില്ല…മറ്റേ കൈകൂടി പിടിച്ച് അരയിലെ മുറുക്കം ഒന്നയച്ചിട്ട് കയറ്റി നോക്ക്…” ലിയ അവന് നിർദേശം നൽകി.
ആര്യൻ ലിയ പറഞ്ഞത് പ്രകാരം ഇടതു കൈ ഉപയോഗിച്ച് ലിയയുടെ അരയിൽ പിടിച്ച് പാവാടയുടെയും സാരിയുടെയും മുറുക്കം ഒന്ന് അയച്ച ശേഷം ആ ഞൊറികൾ അവളുടെ അരയിലേക്ക് കുത്തി കയറ്റാൻ തയ്യാറായി.
അവൻ ഒന്നുകൂടി അവളുടെ വയറിലേക്ക് നന്നായി ഒന്ന് നോക്കി നിന്ന ശേഷം മെല്ലെ അവളുടെ പാവാടയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് അൽപ്പം ബലം ഉപയോഗിച്ച് അത് കുത്തി ഇറക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൻ അത് ചെയ്യുമ്പോൾ ലിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി. ലിയ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് അപ്പോൾ അവൻ കണ്ടത്. അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഉടക്കി നിന്നു. അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നുകൊണ്ട് ആര്യൻ അവൻ്റെ വലതുകൈ പൂർണമായി അവളുടെ പാവാടയ്ക്കുള്ളിലേക്ക് കയറ്റിക്കൊണ്ട് ഞൊറികൾ അവിടെ കുത്തി ഇറക്കി വച്ചു. അവൻ്റെ വലതുകൈപ്പത്തിയുടെ പുറം ഭാഗം മുഴുവനായും ലിയയുടെ അലുവ പോലുള്ള അടിവയറ്റിലും പാൻ്റിയുടെ ഇലാസ്റിക്കിൻ്റെ ആരംഭ ഭാഗത്തുമായി അമർന്നു. അത്രയും ആഴത്തിലേക്ക് തൻ്റെ കൈകൾ കടന്നുവോ എന്ന് ആര്യൻ പോലും അപ്പോഴാണ് തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. ലിയയുടെ കണ്ണുകളിൽ ചെറിയൊരു നാണം അവൻ കണ്ടു. ഉടനെ തന്നെ അവൻ കൈ പുറത്തേക്കെടുക്കാനായി പിന്നിലേക്ക് വലിച്ചു. അത് മെല്ലെ അവളുടെ അടിവയറിൽ നിന്നും പൊക്കിൾ വരെ തഴുകിയിഴുകിച്ചേർന്നുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നു. മുഴുവനായും പുറത്തേക്ക് വന്ന കൈ ആര്യൻ പുറകിലേക്ക് പെട്ടെന്ന് വലിച്ചപ്പോൾ അവൻ്റെ നീളമുള്ള നടുവിരൽ അറിയാതെ അവളുടെ പൊക്കിൾച്ചുഴിയുടെ ആഴം കൂടി അളന്ന ശേഷമാണ് പുറത്തേക്ക് പോയത്. അത് ലിയക്ക് വൈദ്യുതാഘാതം ഏറ്റപോലെയുള്ള ഒരു വിറയൽ സമ്മാനിച്ചു. അത് ആര്യൻ അറിയുകയും ചെയ്തു. അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അല്ലെങ്കിലും തൻ്റെ ലിയ ചേച്ചിയുടെ പൊക്കിളിൽ സ്പർശിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിൻ്റെ സന്തോഷത്തിലും ആവേശത്തിലും ആര്യൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചെറുതായി പുഞ്ചിരിച്ചു. ലിയയും അവനെ നോക്കി തിരിച്ചും പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു. അവർ വളരെ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ കൂടി പരസ്പരം കണ്ണുകളിൽ നോക്കി മൗനമായി നിന്നു.
“പാത്രം ഇങ്ങു തന്നേക്ക്…ചേച്ചി പോയി കൈ കഴുകിക്കോ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും പാത്രം വാങ്ങി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
ലിയയും മനസ്സിൽ വീണ്ടും എന്തൊക്കെയോ പ്രതീക്ഷകളും സന്തോഷങ്ങളുമായി കൈ കഴുകിയ ശേഷം മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
ആര്യൻ ഉച്ചക്ക് കഴിക്കാനുള്ള ആഹാരം കൂടി പാത്രത്തിലാക്കി എല്ലാം എടുത്ത് വെച്ച ശേഷം അവൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് റെഡി ആകാനായി പോയി. അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ അവൻ റെഡി ആയി പുറത്തേക്ക് വന്നു.
അപ്പോഴും ലിയ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“കഴിഞ്ഞില്ലേ ചേച്ചീ ഇതുവരെ…?” ആര്യൻ വാതിലിൽ ഒന്ന് മുട്ടിയ ശേഷം വിളിച്ച് ചോദിച്ചു.
“നീ വാതില് തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിക്കോ…” ലിയ പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ വാതിൽ തുറന്ന് വാതിൽക്കൽ തന്നെ നിന്നു.
“സമയം എട്ടര കഴിഞ്ഞു കേട്ടോ…” ആര്യൻ കട്ടളയിൽ ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“സമയം ഉണ്ടല്ലോ…നമ്മക്ക് രണ്ട് മിനുട്ട് പോരെ അങ്ങ് ചെല്ലാൻ…നീ ഇങ്ങു വന്ന് ഇതിൻ്റെ താഴെ ഒന്ന് പിടിച്ച് തന്നേ…” ലിയ അവളുടെ ഞൊറിയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇത് മുഴുവൻ അഴിച്ച് വീണ്ടും ഉടുക്കുവായിരുന്നോ…?” അവൻ അകത്തേക്ക് കയറിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“മുഴുവൻ അലങ്കോലം ആയിരുന്നെടാ…ഞാൻ പിന്നെ ഒന്നേന്ന് വീണ്ടും തുടങ്ങി…കഴിഞ്ഞു നീ അതൊന്ന് പിടിച്ച് തന്നാൽ മാത്രം മതി…” ലിയ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ആര്യൻ ഒരു പുഞ്ചിരി തിരിച്ചും നൽകിയിട്ട് അവളുടെ മുൻപിൽ ചെന്ന് തറയിലായി കുനിഞ്ഞിരുന്ന് മടക്കുകൾ കൂട്ടി പിടിച്ചുകൊടുത്തു. അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ ലിയ അത് അരയിൽ കുത്തിയ ശേഷം ഒരു പിൻ കൂടി എടുത്ത് കുത്തി വച്ചു. ആ അവസരത്തിലും ആര്യൻ അവളുടെ വയറിൻ്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കാൻ മറന്നിരുന്നില്ല. ലിയ അവൻ നോക്കുന്നത് കാണുകയും ചെയ്തു.
“ഉം ഇനി എഴുന്നേറ്റോ…എന്നിട്ട് പോയി നീ ചീപ്പ് എടുത്ത് താ എനിക്ക്…” ലിയ അവന് നിർദേശം നൽകി.
“മ്മ് ഇങ്ങനെ പോയാൽ ഇന്ന് ഓഫീസിന് അവധി നൽകേണ്ടി വരും…” ആര്യൻ അതും പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചിട്ട് അവൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി ചീപ്പുമായി ഉടനെ തന്നെ തിരികെ വന്നു.
“ഇവിടായോണ്ട് അല്ലേടാ ഞാൻ ഇത്രയും സാവധാനത്തിൽ ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നത്…വീട്ടിൽ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഇത് വല്ലോം നടക്കുമോ…ഇന്ന് എന്തൊരു ആശ്വാസം ഉണ്ടായിരുന്നു അതുകൊണ്ട്…” ലിയ മുടി ചീകുന്നതിനിടയിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു.
“എങ്കിൽ പിന്നെ ഇവിടെ സ്ഥിരമായിട്ട് നിന്നോന്നേ…” ആര്യൻ ചിരിച്ചു.
“ഉം ആലോചിക്കേണ്ടി വരും…” ലിയയും അവൻ്റെയൊപ്പം അതുപറഞ്ഞ് ചിരിച്ചു.
“കുറച്ച് പൗഡർ കൂടി കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ…” ലിയ മുടി ചീകി കഴിഞ്ഞ ശേഷം അവനോട് പറഞ്ഞു.
“കുറച്ച് കൺമഷി കൂടി ആയാലോ…?” ആര്യൻ പരിഹാസ രൂപേണ ചോദിച്ചു.
“അയ്യോ വേണ്ടായേ പോയേക്കാം…” ലിയ അവനെ തൊഴുതു.
അവർ രണ്ടുപേരും മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതും മുൻവാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ടുകൊണ്ട് ആര്യൻ പോയി വാതിൽ തുറന്നു.
“ഹാ ആരിത്…?” ശാലിനിയെ കണ്ട് ആര്യൻ വാ പൊളിച്ച് ചോദിച്ചു.
“മാറിനിക്കെടാ ചെക്കാ അങ്ങോട്ട്…” ശാലിനി അവനെ ഒന്ന് ഗൗനിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അകത്തേക്ക് കയറി.
ആര്യൻ അവളെ നോക്കി മുഖം ചുളിച്ചിട്ട് മാറി നിന്നു. ശാലിനി ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ലിയയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു.
“ഹാ വാ…ഞാൻ വിചാരിച്ചു രാവിലെ വരുമായിരിക്കുമെന്ന്…” ലിയ അവളെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“കുറച്ച് കൂടി നേരത്തെ ഇറങ്ങണമെന്ന് വിചാരിച്ചതാ ചേച്ചീ…അവിടുത്തെ പണി തീരണ്ടേ…ഞാൻ നിങ്ങള് ഇറങ്ങിക്കാണുമെന്നാ വിചാരിച്ചത്…പിന്നെ ഇവൻ്റെ സൈക്കിൾ കണ്ടപ്പോ പോയിട്ടില്ലെന്ന് മനസ്സിലായി…” ശാലിനി ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
“ഞങ്ങള് ദേ ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങുവായിരുന്നു…” ലിയ പറഞ്ഞു.
“ആണോ…ചേച്ചിക്ക് പൗഡറോ, ക്രീമോ എന്തെങ്കിലും വേണമെങ്കിൽ അതുംകൊണ്ടാ ഞാൻ വന്നത്…ഇവൻ്റെ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നോ അത് വല്ലോം…?” ശാലിനി അവളുടെ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു ചെറിയ ബാഗ് നീട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഉം നല്ല സമയത്താ കൊണ്ടുവന്നത്…” പറഞ്ഞത് ആര്യൻ ആയിരുന്നു.
“ഞാൻ ദേ ഇവനോട് ഇപ്പോ കുറച്ച് പൗഡർ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ കൊള്ളാമായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു നാവ് വായിലേക്ക് ഇട്ടതെയുള്ളു…അതിനെന്നെ അവൻ കളിയാക്കിയിട്ട് നിക്കുമ്പോഴാ ശാലിനിയുടെ വരവ്…” ലിയ ചിരിച്ചു.
“അതുശരി…അവനോട് പോകാൻ പറ…ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ചേച്ചിയോട് എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നോട് പറയണമെന്ന്…ദാ ചേച്ചിക്ക് ആവശ്യമുള്ളത് എല്ലാം ഇതിലുണ്ട്…റെഡി ആയിട്ട് പോയാൽ മതി ഓഫീസിലേക്ക്…ഇനിയും ഉണ്ട് സമയം…” ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“ഹാ എങ്കിൽ പിന്നെ ഇനി ഉച്ചക്കത്തെ ചോറ് കൂടി കഴിച്ചിട്ട് പോയി ഓഫീസ് തുറക്കാം നമുക്ക്…” ആര്യൻ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു.
“നീ പോടാ ചെക്കാ…ചേച്ചി പോയി റെഡി ആയിക്കോ അവൻ അങ്ങനെയൊക്കെ പറയും…” ശാലിനി ലിയക്ക് പ്രോത്സാഹനം നൽകി.
ലിയ ശരി എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് മുറിയിലേക്ക് പോയി.
“എന്തൊരു സ്നേഹം ചേച്ചിയോട്…!” ആര്യൻ ശാലിനിയുടെ അരികിലേക്ക് വന്ന് അവളുടെ ചെവിയിൽ മെല്ലെ പറഞ്ഞു.
“ഹാ അതിന്…?” ശാലിനി തിരിച്ചും പുരികം ഉയർത്തി പതിയെ ചോദിച്ചു.
ആര്യൻ കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നുമില്ലാ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ “മ്ചും” എന്ന് ഒച്ചയുണ്ടാക്കി.
“നീ ഒന്നിങ്ങ് വന്നേ…” ശാലിനി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
ആര്യൻ അവളുടെ പിന്നാലെയും.
“എന്തേ…?” ആര്യൻ തിണ്ണയിൽ എത്തിയ ശേഷം ചോദിച്ചു.
“സാധനം എന്തിയേ…?” അതിന് മറുപടിയായി ശാലിനി അവനോട് തിരിച്ച് ചോദിച്ചു.
“സാധനം കൈയിൽ ഇല്ലാ…” ആര്യൻ ഒന്ന് ചിരിച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു.
“ദേ ചെക്കാ കളിക്കല്ലേ…” ശാലിനി കൈ ചൂണ്ടി കണ്ണുകളടച്ച് പറഞ്ഞു.
“എങ്കിൽ സാധനം കൈയിൽ ഉണ്ട്…” ആര്യൻ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“ഉണ്ടെങ്കിൽ താ…” ശാലിനി കൈ നീട്ടി.
“തരാമെന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ…”
“എപ്പോ…?”
“വൈകിട്ട്…”
“അതെന്താ ഇപ്പോ തന്നാൽ…”
“എങ്കിൽ ഞാൻ പോയി എടുത്തോണ്ട് വരാം…എന്നിട്ട് ലിയ ചേച്ചി ചോദിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ പറയാം ചേച്ചിക്ക് വേണമെങ്കിൽ എടുത്തോളാൻ എന്ന് പറഞ്ഞ് ശാലിനി ചേച്ചി തന്നതാണെന്ന്…അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ വിശ്വസിക്കുമായിരിക്കും അല്ലേ…?” ആര്യൻ സീരിയസ് ആയി പറയുന്നത് പോലെ അവളെ കളിയാക്കി.
“അയ്യോ വേണ്ടാ…” ശാലിനി പെട്ടെന്ന് ചാടിപ്പറഞ്ഞു.
“ഹാ അതാ പറഞ്ഞത് വൈകിട്ട് തരാമെന്ന്…” ആര്യൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഉം…” ലിയ തലയാട്ടി.
“രാവിലെ എപ്പോ പോയി കുളത്തിൽ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“നീ പോയി ഒരു പതിനഞ്ച് മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ…ചന്ദ്രിക ചേച്ചി ഇന്നില്ലായിരുന്നു…” ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“അതെന്ത് പറ്റി…?”
“ഹാ ഇനിയൊരു നാലഞ്ച് ദിവസത്തേക്ക് കാണില്ല…” അവൾ ചെറിയൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ഓ…മനസ്സിലായി…അപ്പോൾ നാളെ മുതൽ ഒരു നാലഞ്ച് ദിവസത്തേക്ക് നമ്മൾ മാത്രമേ രാവിലെ ഉള്ളൂ അല്ലേ…?” ആര്യൻ അർത്ഥം വച്ചൊരു ചിരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അതുകൊണ്ട്…?” ശാലിനിയുടെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു നാണം വിരിഞ്ഞു.
“അതുകൊണ്ട് ഒന്നുമില്ല, ഞാൻ ചോദിച്ചെന്നേയുള്ളൂ…” ആര്യൻ അവൻ്റെ ചിരി ഒരു പുഞ്ചിരിയിൽ ഒതുക്കി.
“അങ്ങനിപ്പോ മോൻ ചോദിക്കണ്ട കേട്ടോ…മോൻ്റെ ഉദ്ദേശം ഒന്നും നടക്കാൻ പോണില്ല…” ശാലിനി ചിരിച്ചു.
“അതിന് ഞാൻ എന്ത് ഉദ്ദേശിച്ചു…?” ആര്യനിലും ഒരു നാണം വന്നു തുടങ്ങി.
“അയ്യോ പാവം ഒന്നും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല അല്ലേ…?” ശാലിനി ഈണത്തിൽ മൊഴിഞ്ഞു.
“ഞാൻ ഒന്നും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല…വേറെ ആരേലും എന്തെങ്കിലും ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ടോന്നും എനിക്കറിയില്ല…” ആര്യൻ നഖം കടിച്ചുകൊണ്ട് ഉത്തരം നൽകി.
“വേറെ ആര് ഉദ്ദേശിക്കാൻ…?” ശാലിനി പിന്നെയും നാണിച്ചുകൊണ്ട് അവനോട് ചോദിച്ചു.
അപ്പോഴേക്കും ലിയ ഒരുക്കങ്ങൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് വരുന്നത് ആര്യനും ശാലിനിയും കണ്ടു.
“അതേ…അത് നമ്മൾക്ക് വൈകിട്ട് കണ്ട് പിടിക്കാം ഇനി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ ശാലിനിയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. ശാലിനിയും തറയിലേക്ക് നോക്കി ചിരി തൂകി നിന്നു.
“ഇപ്പോഴെങ്കിലും കഴിഞ്ഞോ എല്ലാം…?” ആര്യൻ ലിയയോട് ചോദിച്ചു.
“പോടാ കളിയാക്കാതെ…ദാ ശാലിനി…താങ്ക്സ് കേട്ടോ…വലിയ ഉപകാരം…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ ബാഗ് ശാലിനിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തു.
“എന്തിനാ ചേച്ചീ താങ്ക്സൊക്കെ…” ശാലിനി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ബാഗ് വാങ്ങി.
“എങ്കിൽ പിന്നെ രണ്ട് സ്റ്റാമ്പ് കൊടുത്തേക്ക് ചേച്ചീ…” ആര്യൻ ശാലിനിയെ കളിയാക്കികൊണ്ട് ലിയയോട് പറഞ്ഞു.
“ഹഹ…ഇവൻ്റെയൊരു കാര്യം…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ ചിരിച്ചു.
ശാലിനി ആര്യനെ നോക്കി മുഖം വീർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് “പോടാ പട്ടീ” എന്ന് ചുണ്ടനക്കി. അത് ആര്യന് മനസ്സിലാവുകയും ചെയ്തു.
“എങ്കിൽ പിന്നെ നമ്മൾക്ക് ഇറങ്ങിയാലോ…” ആര്യൻ ലിയയോട് ചോദിച്ചു.
“ആടാ ഇറങ്ങാം…” ലിയ മറുപടി നൽകി.
“എടാ ഒരു മിനുട്ട്…ചേച്ചി നൈറ്റിയും പാവാടയും ഇങ്ങു തന്നേക്ക് ഞാൻ ഇപ്പൊ അങ്ങ് കൊണ്ടുപോയേക്കാം…” ശാലിനി പെട്ടെന്ന് ഓർത്തപോലെ പറഞ്ഞു.
“ഹാ അത് ഞാൻ മറന്നു…ഇപ്പോ കൊണ്ടുവരാം…” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ലിയ അകത്തേക്ക് പോയി.
“ഞാൻ കരുതി എന്നെക്കൊണ്ട് അലക്കിപ്പിക്കുമെന്ന്…” ആര്യൻ മെല്ലെ ശാലിനിയോട് പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ…എന്നിട്ട് വേണം ഇനി അതിനും ഞാൻ നിൻ്റെ പുറകെ നടക്കാൻ…” ശാലിനി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ആര്യൻ ചിരിച്ചുപോയി. അപ്പോഴേക്കും ലിയ തിരികെ വന്നു.
“ഞാൻ കൊണ്ടുപോയി നനച്ചുകൊണ്ട് വന്നേനേം…ശാലിനി വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ടാ കേട്ടോ…” ലിയ ശാലിനിയോടായി പറഞ്ഞു.
“എൻ്റെ ചേച്ചീ അതൊന്നും വേണ്ടന്ന് ഞാൻ ഇന്നലെ പറഞ്ഞതല്ലേ…ഇങ്ങു തന്നേ അത്…” എന്നും പറഞ്ഞ് ശാലിനി തുണി ലിയയുടെ കൈയിൽ നിന്നും വാങ്ങി ചുരുട്ടി പിടിച്ചു.
“മ്മ്…ഇനി അതിന് തർക്കിച്ച് നിൽക്കാനൊന്നും സമയമില്ല…ചേച്ചി ഇറങ്ങിക്കേ ഇങ്ങോട്ട്…” ആര്യൻ ലിയയോട് പറഞ്ഞിട്ട് വാതിൽ അടച്ചു.
“ഹഹ…എങ്കിൽ ഞങ്ങള് പോട്ടേ ശാലിനി…വൈകിട്ട് കാണാം…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
“മ്മ് ശരി ചേച്ചീ…ഞാനും പോയേക്കുവാ അങ്ങോട്ട്…അപ്പൊ ടാറ്റാ…” ശാലിനിയും മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഹഹ…ടാറ്റ…” ലിയ ചിരിച്ചു.
“അപ്പോ എനിക്ക് ടാറ്റ ഇല്ലേ…” വീട് പൂട്ടിയ ശേഷം മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങിക്കൊണ്ട് ആര്യൻ ശാലിനിയോട് ചോദിച്ചു.
“നിനക്ക് ഞാൻ തരുന്നുണ്ട്…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശാലിനി ലിയയെ കൈ വീശി കാണിച്ചിട്ട് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
ലിയയും ആര്യനും അതുകേട്ട് ചിരിച്ച ശേഷം ആര്യൻ സൈക്കിൾ എടുത്ത് അവർ രണ്ടുപേരും അതിൽകയറി ഓഫീസിലേക്ക് യാത്രയായി.
ഓഫീസിലെത്തിയ ലിയയും ആര്യനും പതിവ് പോലെ അവരുടേതായ തിരക്കുകളിലേക്ക് കടന്നു. കത്ത് വിതരണം എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് തിരികെ വന്ന ആര്യൻ ലിയയുടെ അടുത്തായി ഇരുന്നിട്ട് അവൻ ലിയയെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നുകൊണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എന്താടാ നോക്കുന്നെ…?” അവൻ്റെ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് ജോലിക്കിടയിലും ലിയ ചോദിച്ചു.
“കുറച്ച് കൺമഷി കൂടി ആയാലോന്ന് രാവിലെ ഞാൻ ചോദിച്ചത്കൊണ്ടാണോ ഇതുവരെ കണ്ണെഴുതാത്ത ആള് ഇന്ന് കണ്ണെഴുതിയത്…?” ആര്യൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ഹോ ഇപ്പോഴെങ്കിലും ശ്രദ്ധിച്ചല്ലോ നീയത്…!” ലിയയുടെ മറുപടി.
“ഞാൻ നേരത്തെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചതാ…പണി എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് ചോദിക്കാം എന്ന് കരുതി ഇരിക്കുവായിരുന്നു…” ആര്യൻ വ്യക്തമാക്കി.
“ആണോ…എന്നിട്ടെങ്ങനെ ഉണ്ട്…കൊള്ളാമോ…?” ലിയ അറിയാനുള്ള ആഗ്രഹത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഉം അത് പിന്നെ കൊള്ളാതിരിക്കുമോ…!” ആര്യൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
ലിയയുടെ മുഖത്ത് നാണം വിരിഞ്ഞു. അവൾ ചെറുതായി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം ജോലിയിൽ തന്നെ മുഴുകി.
“ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് മറുപടി തന്നില്ല…എന്ത് പറ്റി ഇന്ന് കണ്ണെഴുതാൻ…?” ആര്യൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“പണ്ട് സ്ഥിരം എഴുതുമായിരുന്നു പിന്നെ എപ്പോഴോ നിർത്തി…ഇന്നെന്തോ വീണ്ടും തോന്നി…ശാലിനി കൊണ്ടുവന്ന ബാഗിൽ കൺമഷി ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടും പിന്നെ നീ അങ്ങനെ ചോദിച്ചതുകൊണ്ടും…” ലിയ ഉത്തരം നൽകി.
“ഉം…ഇനി വേണേൽ വീണ്ടും സ്ഥിരം ആക്കിക്കോ…” ആര്യൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നുകൊണ്ട് പുഞ്ചിരിച്ചു.
“രാവിലെ ഇങ്ങനെ അല്ലായിരുന്നല്ലോ നീ പിന്നെന്തോ പറ്റി ഇപ്പോ…?” ലിയ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു.
“അത് ഞാൻ ഒരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ…കാര്യമാക്കേണ്ട…”
“ഓ തമാശ ആയിരുന്നോ…?” ലിയ അത്ഭുതം ഭാവിച്ചു.
“പിന്നെ ഞാൻ ഇതുവരെ ചേച്ചി കണ്ണെഴുതി കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ…ഇപ്പോഴല്ലേ അതിൻ്റെ ഭംഗി തിരിച്ചറിഞ്ഞത്…” ആര്യൻ ലിയയെ പുകഴ്ത്തി പറഞ്ഞു.
“അത്രക്ക് ഭംഗിയാണോടാ…!” ലിയ അവനെ നോക്കാതെ തെല്ലൊരു നാണത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഉം അത്യാവശ്യം…” ആര്യൻ ചെറിയൊരു ചിരിയോടെ.
“ഹാ എങ്കിൽ നോക്കട്ടെ ഇനി സ്ഥിരം ആക്കാമോന്ന്…” നല്ലൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഒരു ദിവസം എൻ്റെ കൂടെ നിന്നപ്പോഴേക്കും പഴയ ശീലങ്ങളൊക്കെ വീണ്ടും പൊടി തട്ടി എടുക്കാൻ തോന്നിയത് കണ്ടോ…?” ആര്യൻ യൂണിഫോമിൻ്റെ കോളറിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഉം അത് ശരിയാ…” ലിയ അവൻ്റെ അഭിപ്രായത്തോട് യോജിച്ചു.
“കഥ പറയാനുള്ള മോഹം…കണ്ണെഴുതാനുള്ള മോഹം…ഇനി ഇതുപോലെ എന്തെങ്കിലും മോഹങ്ങളോ ആഗ്രഹങ്ങളോ ഉണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി…എന്തിനും ഏതിനും ആര്യൻ…” അവൻ പറഞ്ഞിട്ട് ചിരിച്ചു.
“ഓഹോ…എല്ലാത്തിനും നീ ഉണ്ടാവുമോ…?” ലിയ ചെറിയൊരു നാണത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“എന്താ സംശയമുണ്ടോ…ഉണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞോ…എന്താ ചേച്ചിക്ക് അടുത്ത ആഗ്രഹം…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“ഒരു ആഗ്രഹം ഉണ്ട്…പക്ഷേ അത് ഞാൻ പിന്നെ പറയാം…” ലിയ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഹാ ഇപ്പൊ പറയന്നേ…” ആര്യൻ അവളെ നിർബന്ധിച്ചു.
“ശെടാ…പറയാമെടാ…നല്ലപോലെ ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ പറയാം…പക്ഷേ നടത്തി തരണം നീ…അന്നേരം പറ്റില്ലാ എന്നൊന്നും പറഞ്ഞ് ഒഴിഞ്ഞു മാറരുത്…” അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഒഴിഞ്ഞുമാറാനോ…ഞാനോ…എപ്പൊ നടത്തി തന്നെന്ന് ചോദിച്ചാൽ മതി…” ആര്യൻ ഉറപ്പ് കൊടുത്തു.
“ഹാ അത് മതി…അപ്പൊ സമയം ആകുമ്പോൾ ഞാൻ പറയാം…” ലിയ അവൻ്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ഓ മതി…”
കുറച്ച് സമയം കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ലിയയുടെ ജോലികളും കുറഞ്ഞു. അവർ മറ്റു പല കാര്യങ്ങളും സംസാരിക്കുകയും അതോടൊപ്പം തന്നെ ആര്യൻ അവളുടെ ഫോണിൽ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ച് അവൻ്റെ അമ്മയോട് സംസാരിക്കാനും മറന്നില്ല.
ഊണ് കഴിഞ്ഞ ശേഷം അവർ വീണ്ടും പല കാര്യങ്ങളും സംസാരിച്ചിരുന്ന് സമയം മുൻപോട്ട് നീങ്ങി.
“അപ്പൊ ഇന്ന് എങ്ങനാ…ഇവിടാണോ അതോ വീട്ടിലോട്ടാണോ…” ആര്യൻ ലിയയോട് ചോദിച്ചു.
“നീ എന്നെ ഇവിടെ സ്ഥിരതാമസക്കാരി ആക്കുമോ…?” ലിയ ചിരിച്ചു.
“ആയാലും എനിക്ക് പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല…” ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ആര്യനും പറഞ്ഞു.
“ഉം പക്ഷേ എൻ്റെ വീട്ടിലുള്ളവർക്ക് പ്രശ്നമാണ്…” ലിയയുടെ മറുപടി.
“അപ്പോ ചേച്ചിക്ക് പ്രശ്നമില്ല അല്ലേ…” ആര്യൻ ചെറിയൊരു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.
“പോടാ അവിടുന്ന്…അല്ലാ ഞാൻ എന്നും അവിടെ നിന്നിട്ട് നിനക്കെന്തിനാ…?” ലിയ അവൻ്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“വെറുതേ…എനിക്കൊരു കൂട്ടിന്…പിന്നെ ചേച്ചിക്ക് കഥ പറയാം…” ആര്യൻ പ്രസന്നതയോടെ മറുപടി നൽകി.
“ഓഹോ…ഹാ ഇനി അതൊക്കെ അടുത്ത തവണ ബസ്സ് പണി മുടക്കുമ്പോൾ…” ലിയ ചിരിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു നിരാശ ഉണ്ടായിരുന്നു.
“അപ്പോൾ അത് വരെ പഞ്ഞിമെത്തയിൽ കിടക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് സാരം…” ആര്യൻ ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അപ്പോ അതാണ് മോൻ്റെ വിഷമം അല്ലാതെ ഞാൻ അവിടെ നിൽക്കാത്തതിൻ്റെ അല്ല…?” ലിയ വീണ്ടുമൊരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ചേച്ചി നിന്നെങ്കിൽ അല്ലേ അത് പറ്റൂ…?” ആര്യനും ചിരിച്ചു.
“ഉം ഉവ്വാ…പോടാ അവിടുന്ന്…” ലിയ അവൻ്റെ കവിളിൽ ചെറുതായി തട്ടി.
“അതേ ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാൽ ഇനി ബസ്സ് പണി മുടക്കേണ്ട ആവശ്യം വരാതെ തന്നെ ഇന്നും ഇവിടെ നിൽക്കാം…” ആര്യൻ അവൻ്റെ വാച്ചിലേക്കും നോക്കി തമാശ രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.
“നാലായോ സമയം…” ലിയ ചോദിച്ചു.
“പത്ത് മിനുട്ട് കൂടി…”
“എങ്കിൽ നമുക്ക് ഇറങ്ങിയാലോ…” ലിയ ചോദിച്ചു.
“പിന്നെന്താ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ ആദ്യം എഴുന്നേറ്റു. പിന്നാലെ തന്നെ ലിയയും എഴുന്നേറ്റ് അവർ അകത്തേക്ക് ബാഗ് എടുക്കാനായി പോയി.
“നീ ഇവിടെ ഇരുന്നേ…?” ഒരു കസേരയിലേക്ക് ചൂണ്ടി ലിയ ആയിരുന്നു പറഞ്ഞത്.
“എന്തിനാ…?” ആര്യൻ മനസ്സിലാവാതെ ചോദിച്ചു.
“ഇരിക്ക് ചെക്കാ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ലിയ അവൻ്റെ തോളിൽ അമർത്തി.
“മ്മ് ഇനി എന്താ…? ആര്യൻ കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്ന ശേഷം ചോദിച്ചു.
“നിനക്ക് പഞ്ഞിമെത്തയിൽ കിടക്കണ്ടേ?…തൽക്കാലം വേണമെങ്കിൽ ഒന്ന് ചാരി ഇരുന്നോ ഇപ്പോൾ…” ലിയ അവൻ്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെയും തെല്ലൊരു നാണത്തോടെയും പറഞ്ഞു.
“ഓ അതാണോ…അത് ഞാൻ വെറുതെ തമാശ പറഞ്ഞതല്ലേ…?” ആര്യൻ അൽപ്പം ജാടയിട്ട് പറഞ്ഞു.
“ഓ അതും നിൻ്റെ തമാശ ആയിരുന്നോ…എങ്കിൽ വാ പോയേക്കാം…” ലിയയുടെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു പരിഭവം നിറഞ്ഞു.
അവൾ തിരിഞ്ഞ് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയതും ആര്യൻ അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ സാരിയിൽ പൊതിഞ്ഞ വയറിലേക്ക് അവൻ്റെ മുഖം ചായ്ച്ചു.
ലിയ അവൻ്റെ ആ പ്രവർത്തിയിൽ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ അവൻ്റെ തലമുടിയിൽ അവളുടെ വിരലുകൾ ഇഴച്ച് അവനെ തഴുകി.
“ആരെങ്കിലും ഇവിടെ തല ചായ്ച്ച് കിടക്കേണ്ടാന്ന് പറയുമോ എൻ്റെ ലിയക്കുട്ടീ…” ആര്യൻ അവളെ ചുറ്റിക്കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു.
“അങ്ങനെ ആരെയെങ്കിലും ഒന്നും ഇവിടെ കിടക്കാൻ അനുവദിക്കില്ല…” ലിയ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ…?”
“അതൊക്കെ ഉണ്ട്…”
“ഉം…എന്തായാലും തൽക്കാലം വേറാരേം കിടത്തേണ്ട കേട്ടോ…?” ആര്യൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“നിന്നേ മാത്രമേ കിടത്തുന്നുള്ളൂ പോരേ…?” ലിയ തിരിച്ച് ചോദിച്ചു.
“മോനേം കൂടെ കിടത്തിക്കോ…ഇല്ലേൽ അവന് വിഷമം ആവില്ലേ…?”
ആര്യൻ്റെ മറുപടി കേട്ട് ലിയ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപ്പോയി.
“പോടാ അവിടുന്ന്…” അവൾ ചിരിയുടെ ഇടയിൽ തന്നെ അവനോട് പറഞ്ഞു.
കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ അവൻ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കുകയും ലിയ അവൻ്റെ മുടിയിൽ തഴുകിയും നിന്നു.
“അതേ തൽക്കാലം ഇത്രയും മതി…ബാക്കി നാളെ…” ലിയ അവൻ്റെ തല ഉയർത്തിയ ശേഷം പറഞ്ഞു.
“ഇത്ര പെട്ടെന്ന് കഴിഞ്ഞോ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ എഴുന്നേറ്റു.
“ഇല്ലെങ്കിലേ ഇന്നും നീ ശാലിനിയുടെ പാവാടയ്ക്ക് വേണ്ടി പോകേണ്ടി വരും…” ലിയ ചിരിച്ചു. കൂടെ ശാലിനിയും.
“എങ്കിൽ വാ പോയേക്കാം…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“ടാ…താങ്ക്സ്…” ലിയയുടെ കണ്ണുകളിൽ അവിടുള്ള സ്നേഹം നിറഞ്ഞു.
“എന്തിന്…?” ആര്യൻ അത് എന്തിനുള്ള താങ്ക്സ് ആണെന്ന് മനസ്സിലാകാതെ ചോദിച്ചു.
“ഇന്നലെ എന്നെ പൊന്ന് പോലെ നോക്കിയതിന്…” അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“അതിനുള്ള താങ്ക്സൊക്കെ ചേച്ചി മടക്കി കെട്ടി ബാഗിൽ വച്ചാൽ മതി…എനിക്കൊന്നും വേണ്ട…” ആര്യൻ കളിയായി എന്നാൽ കാര്യമായി തന്നെ അവതരിപ്പിച്ചു.
ലിയ അതിന് ഒരു ചിരി മാത്രം മറുപടി ആയി നൽകിയ ശേഷം അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
“ഹാ ഇത് വേണമെങ്കിൽ പരിഗണിക്കാം…” ആര്യൻ അവളെ തിരിച്ചും കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ലിയയുടെ ചിരി വീണ്ടും ഉയർന്നു വന്നത് അവൻ്റെ കാതുകളിൽ പതിഞ്ഞു.
“എന്നാൽ പിന്നെ ഇതുംകൂടി പരിഗണിച്ചാട്ടെ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ അവൻ്റെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൂടി കൊടുത്തു.
“ഉം അതും പരിഗണിച്ചിരിക്കുന്നു…” എന്ന് പറഞ്ഞ് അവൻ അവൻ്റെ കൈകൾ കുറച്ച് കൂടി മുറുക്കി അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
അത് ലിയക്ക് ഒരു സാധാരണ ആലിംഗനത്തിലും അപ്പുറം ഫീൽ നൽകി. അവളത് നന്നായി തന്നെ ആസ്വദിച്ചു. അവൻ്റെ കൈകളിൽ കിടന്നു കൂടുതൽ ശ്വാസംമുട്ടാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നാൽ അതിന് മുന്നേ തന്നെ ആര്യൻ കൈകൾ രണ്ടും പൂർണമായി അയച്ചുകൊണ്ട് അവളിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി.
“ഇനി പോകാം…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“ഉം…” തെല്ലൊരു നിരാശയോടെ എന്നാൽ വളരെയധികം സന്തോഷം മനസ്സിൽ നിറച്ചുകൊണ്ട് അവൾ തലയാട്ടി.
“ടാ ശാലിനിയെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോകാൻ സമയം ഉണ്ടാകുമോ…” പോകുന്ന വഴിയിൽ ലിയ ആര്യനോട് ചോദിച്ചു.
“ഹാ ജസ്റ്റ് ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോകാനുള്ള സമയം കാണും…”
“എങ്കിൽ ഒന്ന് അവിടെ നിർത്തിയേക്കണെ…ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്ത് തന്നിട്ട് എങ്ങനാ ഒന്ന് കാണുക പോലും ചെയ്യാതെ പോകുന്നത്…”
“എന്താ ശാലിനി ചേച്ചിക്കും ഉമ്മ കൊടുക്കാൻ പ്ലാൻ ഉണ്ടോ…?” ആര്യൻ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു.
“പോടാ…ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോകാനാ…” ലിയ ചിരിച്ചു.
“അതേ ചേച്ചി ഇവിടുന്ന് നാട് വിട്ട് പോകാൻ പോവല്ലല്ലോ അല്ലേ…എനിക്കൊരു സംശയം…” ആര്യനും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
അതിന് മറുപടി പറയാൻ നിൽക്കാതെ ലിയ അവൻ്റെ പുറത്തിട്ട് ചെറുതായി ഒരു നുള്ള് കൊടുത്തു.
“ഹൗ…ദേ സൈക്കിൾ കയ്യിൽ നിന്ന് പോകും കേട്ടോ…ഞാൻ അവിടെ ഇറക്കാം അടങ്ങിയിരിക്ക്…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ വേഗത്തിൽ ചവിട്ടി.
ശാലിനിയുടെ വീടിന് മുന്നിൽ ആര്യൻ സൈക്കിൾ നിർത്തിയ ശേഷം അവർ രണ്ടുപേരും ഒന്നിച്ച് മുറ്റത്തേക്ക് കയറി. ആര്യൻ അവളെ വിളിച്ച ഉടനെ തന്നെ അവൾ ഇറങ്ങി വന്നു. ലിയയെ കണ്ട ഉടൻ ശാലിനി അവളെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചെങ്കിലും സമയം ഇല്ലാത്തതിനാൽ ലിയ പിന്നീടൊരിക്കൽ ആകാമെന്ന് പറഞ്ഞ ശേഷം പുറത്തേക്ക് വന്ന അമ്മയേയും അമ്മുവിനെയും പരിചയപ്പെട്ടു. ലിയ ശാലിനിയോട് വസ്ത്രങ്ങൾക്കും മറ്റും നന്ദി പറഞ്ഞെങ്കിലും ആര്യനെ പോലെ തന്നെ ശാലിനിയും നന്ദി വാക്കുകൾ നിരസിച്ച ശേഷം അതിൻ്റെയൊന്നും ആവശ്യം ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് സന്തോഷത്തോടെ ലിയയെ അവിടെ നിന്നും ബസ്സ് പോകണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞ് പെട്ടെന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞുവിട്ടു.
ലിയയെ ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിൽ വിട്ട്, ചന്ദ്രികയോട് അൽപ്പം കുശലം പറഞ്ഞ ശേഷം ആര്യൻ കുറച്ച് പലഹാരങ്ങളും വാങ്ങി തിരികെ പോയി. ശാലിനിയുടെ വീട്ടിൽ വീണ്ടും കയറി അമ്മുവിൻ്റെ കൈയിൽ പലഹാരപ്പൊതി ആര്യൻ നൽകി. അമ്മു അതിൽ നിന്നും മൂന്ന് പഴംപൊരി എടുത്ത ശേഷം ബാക്കി അതേപോലെ തന്നെ പൊതിഞ്ഞ് ആര്യനെ തിരികെ ഏൽപ്പിച്ചു.
“ഇന്നാ ഇത് ചേട്ടൻ കൊണ്ടോയി കഴ്ച്ചോ…” അമ്മു ആര്യനോട് പറഞ്ഞു.
“ഉം അപ്പൊ ചേട്ടനോട് സ്നേഹം ഉണ്ട്…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അവൾക്ക് ഒരുമ്മ കൊടുത്തു.
അമ്മു അതുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ഓടി.
“ടാ…”
“ഉം മനസ്സിലായി…കൊണ്ടുവരാം…” ശാലിനി അവനെ വിളിച്ചപ്പോഴേക്കും കാര്യം മനസ്സിലായ ആര്യൻ പതിയെ പറഞ്ഞു.
“എപ്പോ…?” അവൾ ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചി പോയി തുണിയൊക്കെ അലക്കിയിട്ട് വരുമ്പോ ഒരു സമയം ആവില്ലേ…അപ്പോഴേക്ക് ഞാൻ വരാം…” ആര്യൻ മറുപടി നൽകി.
“ഞാൻ കുളത്തിൽ പോണില്ല…” ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“അതെന്താ…?”
“ചന്ദ്രിക ചേച്ചി ഇല്ലാത്തപ്പോൾ വൈകിട്ട് ഞാൻ അങ്ങനെ പോകാറില്ല…”
“അത് ശരി…എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ പോയി ഒരു ചായ ഒക്കെ ഇട്ടു കുടിച്ച ശേഷം വരാം…” ആര്യൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“വെറുതേ കൈയും വീശി വന്നാൽ പോരാ…?” ശാലിനി മുഖം വീർപ്പിച്ചു.
“എങ്കിൽ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം…ഞാൻ ചേച്ചീടെ ഷഡ്ഡി എൻ്റെ കൈയിലിട്ട് കറക്കി, മുതലാളീ ജങ്ക ജക ജക എന്ന് വിളിച്ച് കൂവിക്കൊണ്ട് വരാം മതിയോ…” ആര്യൻ അവളെ കളിയാക്കി.
ശാലിനി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്ന് കണ്ണുരുട്ടി.
“കൊണ്ടുവരാം പോരെ…” ആര്യൻ അവൻ്റെ ചിരി നിർത്തിയ ശേഷം പറഞ്ഞിട്ട് തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ശാലിനി അത്രയും നേരം പിടിച്ച് വച്ച ചിരി പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്കും കയറി.
വീട്ടിലെത്തിയ ആര്യൻ ഉടനെ തന്നെ മേല് കഴുകിയ ശേഷം ഒരു ചായ ഇട്ട് കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നീട് മുറിയിലേക്ക് കയറി മെത്ത പൊക്കിയ ശേഷം ഇന്നലെ അവൻ ഒളിപ്പിച്ച ശാലിനിയുടെ പാൻ്റി പുറത്തേക്കെടുത്തു. ആര്യൻ അവൻ്റെ കൈലി മടക്കിക്കുത്തിയ ശേഷം അതിനുള്ളിലേക്ക് അത് സുരക്ഷിതമായി വച്ചു. അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ ഏകദേശം അഞ്ചരയോടെ ആര്യൻ വീട് പൂട്ടി ശാലിനിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
ആര്യൻ വാതിലിൽ രണ്ട് തവണ ബെല്ലടിച്ച ശേഷം ശാലിനി വാതിൽ തുറന്നു.
“ആഹാ കറക്ട് ടൈമിംഗ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ ഞാൻ…” നനഞ്ഞ മുടിയിൽ തോർത്ത് കെട്ടി ഒരു മഞ്ഞ നൈറ്റി അണിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന ശാലിനിയെ കണ്ട് ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അതിന് നിന്നെ ഞാൻ ഇനി അഭിനന്ദിക്കണോ…?” ശാലിനി വലിയ കാര്യമായിപ്പോയി എന്ന മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.
“എൻ്റെ പൊന്നോ വേണ്ടാ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അകത്തേക്ക് കയറി.
“കൊണ്ടുവന്നോ നീ…ഇല്ലെങ്കിൽ പോയി എടുത്തോണ്ട് വന്നിട്ട് അകത്തേക്ക് കയറിയാൽ മതി നീ…” ശാലിനി കുറച്ച് ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ഒന്ന് പതിയെ പറ ചേച്ചീ…” ആര്യൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി.
“അതിന് അവരിവിടെ ഇല്ല…” ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“ഏഹ്…അതെവിടെ പോയി…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അമ്മൂൻ്റെ കൂട്ടുകാരി രണ്ട് ദിവസമായിട്ടു സ്കൂളിൽ വരുന്നില്ലത്രേ…അമ്മയേയും കൂട്ടി എന്ത് പറ്റിയതാണെന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി അങ്ങോട്ട് പോയതാ…” ശാലിനി ഉത്തരം നൽകി.
“അപ്പോ ഇവിടെ നമ്മള് മാത്രമേ ഉള്ളൂ അല്ലേ…?” ആര്യൻ ചെറിയൊരു വഷളൻ ചിരി ചിരിച്ചു.
“അതുകൊണ്ട്…?” ശാലിനി പുരികം ഉയർത്തി.
“അല്ലാ അതുകൊണ്ട് ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഇല്ലെങ്കിലും കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലാ എന്ന് പറയുവായിരുന്നു…” ആര്യൻ പത്തി താഴ്ത്തിയവനെ പോലെ അവളുടെ മുൻപിൽ നിന്നു.
അത് കണ്ട് ശാലിനി അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി.
“കൊണ്ടുവന്നെങ്കിൽ താ നീ പെട്ടെന്ന്…” അവൾ വീണ്ടും ശബ്ദം ഉയർത്തി.
“തരാം…ഇവിടെ നിന്ന് തരാൻ പറ്റില്ല…മുറിയിലോട്ട് പോ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“അയ്യടാ…ഇവിടെ നിന്നങ്ങു തന്നാൽ മതി മോൻ…” അവൾ അൽപ്പം നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“വഴിയിൽ കൂടി പോകുന്ന ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ തീർന്നു…അതുകൊണ്ട് മര്യാദക്ക് അകത്തോട്ട് പോകുന്നതല്ലേ നല്ലത്…” പറഞ്ഞിട്ട് ആര്യൻ മെല്ലെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അവൻ്റെ പിന്നാലെ തന്നെ ചെറിയൊരു നാണത്തോടെയും പേടിയോടെയും ശാലിനിയും നടന്നു.
“ഉം ഇനി താ…” മുറിയുടെ അകത്തേക്ക് കയറിയ ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“തരാം…എന്താ ഇത്ര ധൃതി…” ആര്യൻ അവളെ ചൊടിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“ദേ ചെക്കാ നീ കളിക്കല്ലേ…നീ കൊണ്ടുവന്നിട്ടില്ല എനിക്കറിയാം…” ശാലിനി പരിഭവം പ്രകടിപ്പിച്ചു.
“ആര് പറഞ്ഞു…?”
“കൊണ്ടുവന്നെങ്കിൽ പിന്നെന്തിയേ…?” അവളൊരു മറുപടിക്കായി കാത്ത് നിന്നു.
“ആരും കാണാതെ വേണ്ടേ കൊണ്ടുവരാൻ…അതുകൊണ്ട് ഞാനത് ഇട്ടോണ്ടിങ്ങു പോന്നു…” ആര്യൻ രണ്ട് പുരികങ്ങളും രണ്ട് തവണ പൊക്കി എങ്ങനെയുണ്ട് ഐഡിയ എന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.
“അയ്യേ…പോടാ വൃത്തികെട്ടവനേ…പട്ടീ…” ശാലിനി അവൻ്റെ തോളിൽ ഇടിച്ചുകൊണ്ട് മുഖം ചുളിച്ചു.
ആര്യൻ അത് കണ്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിന്ന് അവളുടെ ഇടികൾ മുഴുവൻ കൊണ്ടു.
“എന്താ വേണ്ടേ ഇപ്പോ…” അവൻ ചോദിച്ചു.
“ഊരി താടാ പട്ടീ…” ശാലിനി കുറച്ച് സമയം കണ്ണുകൾ ഉരുട്ടി നിന്ന ശേഷം ആക്രോശിച്ചു.
“ഓ എനിക്ക് ഊരാൻ ഒന്നും വയ്യാ…ഊരാതെ എടുത്ത് തന്നാൽ മതിയോ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“എങ്ങനെ…?”
“ദേ ഇങ്ങനെ…ജീമ്പൂമ്പാ ഷഡ്ഡി വരട്ടെ ഷഡ്ഡി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അവൻ്റെ വലതുകൈ അവളുടെ മുഖത്തിൻ്റെ മുന്നിലിട്ട് കറക്കിയ ശേഷം ഇടതുകൈകൊണ്ട് കൈലിയുടെ അകത്ത് നിന്നും അവളുടെ പാൻ്റി എടുത്ത് അവളുടെ മുന്നിലിട്ട് കറക്കി.
തന്നെ അവൻ കളിപ്പിക്കുക ആയിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ശാലിനിയുടെ മുഖത്ത് ചെറിയ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. അവൾ അത് അവൻ്റെ കൈയിൽ നിന്നും തട്ടിപ്പറിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്നാൽ ആര്യൻ ഉടനെ തന്നെ അത് മാറ്റിപ്പിടിച്ചു.
“താടാ ഇവിടെ…” ശാലിനി കെഞ്ചി.
“അങ്ങനെ ചുമ്മാതൊന്നും തരില്ല…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ?”
“ആദ്യം എനിക്കൊരു ഉമ്മ താ…” ആര്യൻ അവൻ്റെ ചുണ്ടുപയോഗിച്ച് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
“ഉമ്മയൊക്കെ ആദ്യം ഞാനിത് ഇട്ട് കഴിഞ്ഞ്…” ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“അപ്പോ അടിയിൽ ഒന്നും ഇല്ല അല്ലേ…?” ആര്യൻ മെല്ലെ ചിരിച്ചു.
“അതെങ്ങനെയാ കുളിച്ചിറങ്ങിയപ്പൊഴേക്കും നീ വന്നില്ലേ…?” ശാലിനി ഒരൽപ്പം നാണത്തോടെയാണ് അത് പറഞ്ഞത്.
“എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ ഇട്ട് തരട്ടെ…?” ആര്യൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി കാമം കത്തുന്ന നോട്ടത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“അയ്യടാ…” ശാലിനിയുടെ കണ്ണിലെ ഭാവവും വത്യസ്ഥമായിരുന്നില്ല.
“എന്തായാലും ഇടാൻ പോവല്ലേ…എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ ഇട്ട് തന്നാലും എന്താ…?” അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“നീ ഇട്ട് തരാൻ തുടങ്ങിയാൽ ഇന്നെങ്ങും ഇട്ട് തീരില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം…” ശാലിനി ചെറിയ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞിട്ട് തല കുനിച്ച് നിന്നു.
“ഏയ് ഞാൻ വേറെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല…എന്നെ വിശ്വാസമില്ലേ…” അവൻ അവളുടെ താടിയിൽ പിടിച്ച് മുഖമുയർത്തി.
“എങ്കിൽ അവിടെ തോടരുത്…സത്യം ചെയ്യ്…” ശാലിനി അവളുടെ കൈ നീട്ടി.
“ഉം സത്യം…ഞാൻ തോടില്ല…” ആര്യൻ സത്യം ചെയ്തു.
“നോക്കുവേം ചെയ്യരുത്…”
“ഇല്ലാ…” ഒന്ന് ചിരിച്ച ശേഷം അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഉം…” അവൾ തലയാട്ടി.
“ഇട്ട് തരട്ടെ എങ്കിൽ…?” അവൻ ഒന്ന് കൂടി ചോദിച്ചു.
“ഉം…” ശാലിനി ഇക്കുറി സമ്മതം മൂളി.
ആര്യൻ അവളുടെ മുന്നിൽ മുട്ട് കുത്തിയിരുന്നുകൊണ്ട് പാൻ്റി വിടർത്തി അവൾക്ക് കാലുകൾ കയറ്റാൻ പാകത്തിന് വച്ച് കൊടുത്തു.
ശാലിനി മെല്ലെ അവളുടെ ഇടതു കാൽ ആദ്യം പൊക്കി അതിലൂടെ കാല് കടത്തിയ ശേഷം വലതുകാലും കൂടി പൊക്കി അതിനിടയിലൂടെ കടത്തി. ആര്യൻ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് അത് അവളുടെ കണംകാലിലൂടെ മുകളിലേക്ക് കയറ്റി. അവൻ്റെ കൈയുടെ ചലനത്തിനൊപ്പം അവളുടെ നൈറ്റി മെല്ലെ മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങി വന്ന്. മുട്ടിനു സമമായി ആര്യൻ പാൻ്റി കൊണ്ട് വച്ച ശേഷം ശാലിനിയുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. ശാലിനി കണ്ണുകൾ അടച്ച് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു.
“അതേ…ഇങ്ങനെ കണ്ണടച്ച് നിന്നാൽ ഞാൻ നോക്കുന്നുണ്ടോ ഇല്ലിയോ എന്നെങ്ങനെ അറിയും…?” ആര്യൻ്റെ ചോദ്യം അവളുടെ കാതുകളോട് അവൻ്റെ ചുണ്ട് ചേർത്ത് വച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു.
“എനിക്ക് നിന്നെ വിശ്വാസമാണ്…” ശാലിനി കണ്ണുകൾ തുറക്കാതെ തന്നെ അവൻ്റെ തോളുകളിലേക്ക് രണ്ടുകൈകളും എടുത്ത് വച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു.
“എന്നാലും തുറന്നേക്ക്…എനിക്ക് ചേച്ചീടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി ഇടിയിക്കാമല്ലോ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“അതെന്തിനാ…?”
“ഇല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ ഞാൻ അറിയാതെ അവിടേക്ക് നോക്കിപ്പോയാലോ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അയ്യോ അത് വേണ്ടാ…” ശാലിനി പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“ഉം എങ്കിൽ കണ്ണ് തുറക്ക്…”
ശാലിനി മെല്ലെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുറന്ന് ആര്യനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. അവൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി വീണ്ടും അവൻ്റെ കൈകൾ മുകളിലേക്ക് കയറ്റി. മുട്ടുകൾ പിൻതാണ്ടി ശാലിനിയുടെ മൃദുലമായ തുടകളിലൂടെ മുകളിലേക്ക് അവൻ്റെ കൈകൾ അവളുടെ പാൻ്റിയുമായി ചലിച്ചു. ആര്യൻ്റെ വിരലുകൾ ശാലിനിയുടെ തുടയിലൂടെ തഴുകി മുകളിലേക്ക് പോകുംതോറും അവളുടെ തുടയിടുക്കിൽ നിന്നും ഉത്ഭവിക്കുന്ന ജലസ്രോതസ്സ് താഴേക്കും ഒഴുകാൻ വെമ്പിനിന്നു. ശാലിനിയുടെ നൈറ്റി പൂർണമായും അവളുടെ നിതംബ പാളികളെ സ്വതന്ത്രമാക്കിക്കൊണ്ട് വായുവിലേക്ക് ഉയർന്നു നിൽക്കുകയാണ് എന്ന സത്യം ശാലിനി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. എന്നാൽ ആര്യൻ തനിക്ക് വാക്ക് തന്നതുപോലെ അറിയാത്ത രീതിയിൽ പോലും എവിടെയും ഒന്ന് തൊടുക പോയിട്ട് താഴേക്ക് നോക്കുക പോലും ചെയ്യുന്നില്ല എന്ന വസ്തുത അവനോടുള്ള വിശ്വാസം അവളിൽ ഇരട്ടിയാക്കി. ഒടുവിൽ പാൻ്റി അവളുടെ അരയിൽ കൊണ്ടെത്തിക്കുമ്പോൾ താൻ വാക്ക് കൊടുത്തതുപോലെ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു നിന്നുകൊണ്ടാണെങ്കിലും അത് പാലിച്ചതിലുള്ള അഭിമാനം ആര്യൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
“കഴിഞ്ഞു…?” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
ശാലിനി വായ പൊത്തി മെല്ലെ ചിരിച്ചു.
“എന്തേ…?” ചിരി കണ്ട ആര്യൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.
“ഇതിപ്പോ മുൻപിൽ മാത്രമേ കയറിയിട്ടുള്ളൂ…” ശാലിനി നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“എന്താ…?” ആര്യൻ വ്യക്തമാകാതെ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“എടാ പൊട്ടാ എൻ്റെ പിൻവശം ഇപ്പോഴും പകുതി വെളിയിൽ ആണെന്ന്…” ശാലിനി അവന് വ്യക്തമാക്കി കൊടുത്തു.
“കേറിയില്ലേ മുഴുവൻ…?”
“ഇല്ലാ…” അവൾ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
ആര്യൻ ഒന്നുകൂടി അവളുടെ പാൻ്റിയിൽ പിടിച്ച് മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി.
“ഇപ്പോഴോ…” അവൻ ഒന്നുകൂടി ചോദിച്ചു.
“ഇല്ലാ…” വീണ്ടും ചിരിയോടുകൂടി തന്നെ.
“അതേ ഇനി അത് കയറ്റണമെങ്കിൽ എനിക്ക് കൈ പുറകിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകേണ്ടി വരും…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“ഉം…” അവൾ മൂളി.
“പുറകിൽ തൊട്ടാൽ കുഴപ്പമുണ്ടോ…?” അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“അതിന് പുറകിൽ തൊടാൻ പാടില്ലെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…?” ശാലിനി വീണ്ടും നാണത്താൽ മുഖം താഴ്ത്തി.
“അതുശരി…എങ്കിൽ ഞാൻ കൈ പിന്നിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുവാണേ…” ആര്യൻ അവളോട് അനുവാദം വാങ്ങാനെന്ന പോലെ പറഞ്ഞു.
“ഉം…” അവൾ മറുപടിയായി തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും മൂളി.
ആര്യൻ അവൻ്റെ ഇരു കൈകളും പാൻ്റിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്കിൻ്റെ വരമ്പിലൂടെ ഇഴച്ചുകൊണ്ട് മെല്ലെ പിന്നിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. അങ്ങനെ പോകുന്നതിനിടയിൽ അവൻ്റെ വിരലുകളിൽ ഒന്ന് അറിയാതെ തെന്നി മാറി അവളുടെ ചന്തി വെട്ടിൽ തൊട്ടു. ശാലിനി ആര്യൻ്റെ തോളിൽ വച്ചിരുന്ന കൈകളുടെ പിടുത്തം കുറച്ചുകൂടി അറിയാതെ മുറുകിപ്പോയി. വിരൽ വെട്ടിൽ കൊണ്ടതിൽ നിന്നും എത്ര ഭാഗം കൂടി ഇനി ഏകദേശം പാൻ്റി പിറകിൽ കയറാനുണ്ട് എന്ന് ആര്യന് മനസ്സിലായി.
“ഇന്നലെ ലിയ ചേച്ചിയുടെ എന്തോ ഭയങ്കര വലുതാ ചേച്ചീടെ ഷഡ്ഡി കയറില്ല എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ…?” ആര്യൻ അവളോട് ചെവിയിൽ ചോദിച്ചു.
“ഉം…” ശാലിനിയിൽ നിന്നും വീണ്ടും മൂളൽ മാത്രം.
“അത് ശരിയാണെന്ന് തോന്നുന്നു ഇപ്പോൾ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.
“അതെന്താ…?” ശാലിനി ചോദിച്ചു.
“ഇത് ചേച്ചിക്ക് പോലും കയറുന്നില്ലല്ലോ…ഇടക്കൊക്കെ സ്വന്തം ചന്തിയിലും കൂടി നോക്കുന്നത് നല്ലതാ…” ആര്യൻ മെല്ലെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പോടാ…” ശാലിനി നാണം കൊണ്ടു.
അവൻ മെല്ലെ അവളുടെ ചന്തിയുടെയും പാൻ്റിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്കിൻ്റെയും ഇടയിലേക്ക് അവൻ്റെ രണ്ടു കൈയുടെയും തള്ള വിരലുകൾ ഇറക്കിയ ശേഷം പാൻ്റിയിൽ പിടിച്ച് മെല്ലെ മുകളിലേക്ക് പോക്കിയപ്പോൾ അത് പൂർണമായും അവളുടെ നിതംബപാളികളെ മറച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ അരയിൽ ഇറുകി കിടന്നു. ആര്യൻ അവൻ്റെ കൈകൾ വീണ്ടും പുറകിൽ നിന്നും മുന്നിലേക്ക് ഇഴച്ചുകൊണ്ടുവന്നു. പക്ഷേ പെട്ടെന്ന് അവൻ്റെ വലതുകൈ എന്തിലോ ഒന്ന് തടഞ്ഞത് ആര്യൻ അറിഞ്ഞു. അതെന്താണെന്ന് അറിയാനായി അവന് അതിൽ കൂടുതൽ പിടിച്ച് നോക്കേണ്ടതായി വന്നില്ല. ശാലിനിക്ക് അരഞ്ഞാണം ഉണ്ടെന്ന് അവന് ആദ്യമായി മനസ്സിലായി.
“ചേച്ചിക്ക് അരഞ്ഞാണം ഉണ്ടായിരുന്നോ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“മ്മ് ഉണ്ട്…” അവൾ മറുപടി നൽകി.
“ഞാനതൊന്ന് കണ്ടോട്ടേ…?” ആര്യൻ അത് കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം മറച്ചു വച്ചില്ല.
“നീ സത്യം ചെയ്തതാ…” ശാലിനി പറഞ്ഞു.
“അത് ഷഡ്ഡി ഇടുന്നതിനു മുന്നേ അല്ലായിരുന്നോ…ഇപ്പോ ഇട്ട് കഴിഞ്ഞില്ലേ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അവരിപ്പോ വരുമായിരിക്കുമെടാ…?” ശാലിനി അവളുടെ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു.
“അവര് വന്നാലും ഗേറ്റ് തുറക്കുമ്പോൾ അറിയാലോ…ഞാൻ വന്നപ്പോ അടച്ചിട്ടാ കയറിയത്…” ആര്യൻ അവളുടെ ഉള്ളിലെ പേടി മാറ്റാനായി പറഞ്ഞു.
“ഉം…കണ്ടാൽ മാത്രം മതിയോ നിനക്ക്…?” അവൾ അവനോട് ചോദിച്ചു.
“വേറെന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ ചേച്ചി സമ്മതിക്കുമോ…?” ആര്യൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“അയ്യടാ…” ശാലിനിയുടെ മുഖം തുടുത്തു.
“കണ്ടോട്ടേ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“ഉം…” ശാലിനി മറുപടി നൽകി.
ആര്യൻ അവളുടെ നൈറ്റി കുറച്ചുകൂടി പൊക്കി വയറിന് മുകളിലായി വച്ച ശേഷം അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ താഴേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ആദ്യമായി ശാലിനിയുടെ ഏറെക്കുറെ പാതി നഗ്നമായ മേനി കണ്ട ആര്യൻ്റെ സമനില തെറ്റിക്കാൻ പോണ സൗന്ദര്യവും അങ്കലാവണ്യവും ആയിരുന്നു അവളുടെ ശരീരത്തിന്. താൻ ഇട്ടുകൊടുത്ത പാൻ്റി മാത്രം അണിഞ്ഞ് തൻ്റെ മുന്നിൽ അരയ്ക്കു താഴെ കൊഴുത്ത തുടകളും കാലുകളുമായി നിൽക്കുന്ന ശാലിനിയുടെ മേനിയഴകിനെ വർണിക്കാൻ അവന് വാക്കുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. പെട്ടെന്ന് അവൻ കാണാൻ കൊതിച്ചത് അവളുടെ അരഞ്ഞാണം ആയിരുന്നല്ലോ എന്ന കാര്യം ഓർത്ത ആര്യൻ അവളുടെ അരയിലേക്ക് അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ടുപോയി. അധികം ചാടാത്ത ആ വയറിനെ ചുറ്റിപ്പിണഞ്ഞ് കിടക്കുന്ന അവളുടെ അരഞ്ഞാണം അവൻ്റെ കണ്ണുകൾക്ക് വിരുന്നേകി. അവൻ അതിലൂടി മെല്ലെ അവൻ്റെ വിരലുകളോടിച്ചു. ശാലിനി കണ്ണുകൾ പാതി അടച്ച് നിന്നു. അവൻ രണ്ടു കൈകളും ഉപയോഗിച്ച് അവളുടെ വയറിനെ മെല്ലെ തടവി. ശാലിനിയിൽ നിന്നും എതിർപ്പുകൾ ഒന്നും ഉണ്ടാകാഞ്ഞതിനാൽ ആര്യൻ അവൻ്റെ വലതുകൈയുടെ തള്ള വിരൽ അവളുടെ പൊക്കിളിൽ മെല്ലെ ഇറക്കി വച്ചു. ശാലിനി അവളുടെ പെരുവിരലിൽ ഊന്നി നിന്നുപോയി. അവൾ പാതി അടഞ്ഞ കണ്ണുകൾ മുഴുവനായി ഇറുകി അടച്ച ശേഷം ഉടനെ തന്നെ വീണ്ടും തുറന്നിട്ട് ആര്യനെ അവളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ്റെ ചുണ്ടുകളെ നുണഞ്ഞ് വായിലാക്കി. അവർ രണ്ടുപേരും മതിമറന്ന് നിന്നുകൊണ്ട് മത്സരിച്ച് ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ കോർത്തു. ആര്യൻ അവൻ്റെ നാവ് അവളുടെ വായുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കടത്തി ശാലിനിയുടെ നാവിനെ തിരഞ്ഞു. അത് മനസ്സിലാക്കിയ ശാലിനി അവളുടെ നാവ് അവൻ്റെ നാവുമായി ചുറ്റിപ്പിണച്ചു. ആവോളം രണ്ടുപേരും ഇരുവരുടെയും ഉമിനീരിൻ്റെ രുചി അറിഞ്ഞു. ഒന്ന് രണ്ടു മിനുട്ടുകൾക്ക് ശേഷം അവർ ചുണ്ടുകൾ വിട്ടു മാറി നിന്നു.
“നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഷഡ്ഡി ഇട്ടിട്ട് ഉമ്മ തരാമെന്ന്…അതെന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് അറിയാമോ…?” ശാലിനി അവൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“എന്തുകൊണ്ടാ…?” ആര്യൻ അറിയാനുള്ള ആകാംഷ കാട്ടി.
“ദേ ഇതുകൊണ്ട്…” എന്ന് പറഞ്ഞ് ശാലിനി അവളുടെ കണ്ണുകൾ താഴേക്ക് കൊണ്ടുപോയി അവളുടെ പാൻ്റിയിലേക്ക് ചൂണ്ടി.
ആര്യൻ നോക്കുമ്പോൾ ശാലിനിയുടെ പാൻ്റി മുഴുവൻ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന് കിടക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് കണ്ടത്. അത് കണ്ട് അവൻ്റെ കുണ്ണ കൈലിക്കുള്ളിൽ പൂർണ വളർച്ച പ്രാപിച്ചിരുന്നു.
“ചേച്ചീ…?” ആര്യൻ മൃദുലമായി അവളെ വിളിച്ചു.
“ഉം…?” ശാലിനി എന്താ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ ഒന്ന് മൂളി.
“ഞാൻ ഒന്ന് തൊട്ടോട്ടെ…?” കാമം കത്തി ജ്വലിച്ചു നിൽക്കുന്ന കണ്ണുകളാൽ അവൻ ചോദിച്ചു.
“അത് വേണോ…?” ശാലിനി സംശയത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
“ഒരു തവണ…” അവൻ കെഞ്ചി.
“പുറത്ത്കൂടെ…?” ശാലിനി ചോദിച്ചു.
“മ്മ് പുറത്തുകൂടെ…” ആര്യൻ അത് ശരിവച്ചു.
“ഉം…” അവൾ അവന് അനുവാദം നൽകി.
പിന്നെ ഒരു നിമിഷം പോലും സമയം കളയാതെ ആര്യൻ്റെ വലതുകൈ ശാലിനിയുടെ വയറിൽ നിന്നും താഴേക്ക് ചലിച്ചു. അവൻ അവളുടെ നനഞ്ഞു കുതിർന്ന പാൻ്റിയുടെ മുകളിൽ അവൻ്റെ വലതുകൈയുടെ നടുവിലത്തെ മൂന്ന് വിരലുകൾ ചേർത്ത് വച്ചു. ശാലിനി അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ മലർത്തി “ശ്ശ്…” എന്നൊരു സീൽക്കാരത്തോടെ അതിനെ വരവേറ്റു. ആര്യൻ അവൻ്റെ നടുവിരൽ അവളുടെ യോനീകവാടത്തിലൂടെ മെല്ലെ ഒന്ന് അമർത്തി ഉരച്ച് വിട്ടു. അവൾ അവൻ്റെ മേലെയുള്ള അവളുടെ പിടുത്തം വീണ്ടും മുറുക്കി. ആര്യൻ അവൻ വാക്ക് കൊടുത്തത് പോലെ തന്നെ അവൻ്റെ കൈ അവളുടെ പാൻ്റിയിൽ ഒരു തവണ അമർത്തി തൊട്ട ശേഷം അത് പിൻവലിച്ച് അതിൽ പറ്റിയ അവളുടെ മദജലം ശാലിനിയെ കാണിച്ചു കൊടുത്തു. ശാലിനി നാണിച്ച് തല കുമ്പിട്ട് നിന്നു. എന്നാൽ ആര്യൻ അവളുടെ മുഖം ഉയർത്തി അവളെ കാണിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ അവൻ്റെ വിരലുകൾ വായിലേക്ക് വച്ച് നുണഞ്ഞു. അത് കണ്ട ശാലിനി ഉടനെ തന്നെ അവൻ്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റുകയും ശേഷം ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് “വൃത്തികെട്ടവൻ” എന്ന് പറഞ്ഞു. ആര്യൻ ഒന്ന് ചിരിച്ച ശേഷം അവളുടെ നൈറ്റി താഴേക്ക് മര്യാദക്ക് ഇട്ട് കൊടുത്ത ശേഷം അവളെ അവൻ്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് വാരിപ്പുണർന്നു. ശാലിനി തിരിച്ചും അവനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് അവൻ്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂട് പറ്റി നിന്നു.
കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ അങ്ങനെ നിന്ന ശേഷം ശാലിനി തന്നെ അവനോട് മതി അവരിപ്പോൾ വരും എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് അവനോട് പുറത്തേക്ക് പോവാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ആര്യൻ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. എന്നാൽ അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ അമ്മയും അമ്മുവും തിരികെ വന്നു.
അമ്മു ആര്യനെ കണ്ട് ഉടനെ തന്നെ അവൻ്റെ ഒക്കത്തേക്ക് ചാടിക്കയറി.
“അമ്മൂട്ടി കൂട്ടുകാരിയെ കാണാൻ പോയതാണോ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“ഹാം…അവള് സ്കൂളിൽ വരുന്നില്ല…എന്താണെന്ന് തിരക്കാൻ പോയതാ…”
“എന്നിട്ട് തിരക്കിയോ…?”
“മ്മ്…അവൾക്ക് പനി ആയിരുന്നു…നാളെ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞു…” അമ്മു ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ആഹാ സന്തോഷമായോ ഇപ്പോ…?”
“ഹമ്മ്…”
അമ്മ അകത്തേക്ക് കയറുന്നതിന് മുന്നേ തന്നെ ശാലിനി മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് വന്നു. ശേഷം ആര്യൻ അവരോട് കുറച്ച് നേരം കൂടി ഇരുന്ന് സംസാരിച്ചിട്ട് തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.
സമയം ഏഴ്. ആര്യൻ കട്ടിലിൽ കിടന്ന് പുസ്തകം വായിക്കുമ്പോഴാണ് വാതിലിൽ മുട്ട് കേൾക്കുന്നത്. പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൻ പോയി വാതിൽ തുറന്നു.
“ആഹാ ചേട്ടത്തിയോ…?” മുൻപിൽ നിൽക്കുന്ന മോളിയെ കണ്ട് ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“കാണാനേ ഇല്ലല്ലോ ആര്യനെ…?” മോളി പരിഭവം പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ഇവിടെ പോകാനാ ചെട്ടത്തീ…ഇവിടെ തന്നെയുണ്ട്…” ആര്യൻ മറുപടി നൽകി.
“എന്നാലും അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങിക്കൂടെ വെറുതേയെങ്കിലും…” മോളി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“വെറുതേ എങ്ങനെയാ വരുന്നേ എന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാ ചേട്ടത്തി…?” ആര്യനും പുഞ്ചിരിച്ചു.
അതിൻ്റെ അർത്ഥം പിടി കിട്ടിയ മോളി അകത്തേക്ക് കയറി വാതിലടച്ചു.
“പുള്ളിക്കാരൻ ഇന്ന് താമസിക്കും വരാൻ എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു അതാ ഞാൻ ഇങ്ങു പോന്നത്…ആര്യന് ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നും ഇല്ലല്ലോ അല്ലേ…?” മോളി അവനോട് ചോദിച്ചു.
“എനിക്കെന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട് ചേട്ടത്തി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ മോളിയുടെ മുഖം പിടിച്ച് ചുണ്ട് കടിച്ചു വലിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് പ്രതീക്ഷിച്ച് തന്നെയുള്ള വരവായതുകൊണ്ട് മോളിക്ക് അത് വലിയ ഞെട്ടൽ ഉണ്ടാക്കിയില്ല. മറിച്ച് അവളും അവൻ്റെ ചുണ്ടുകളെ നുണയാൻ തുടങ്ങി.
ആര്യൻ മോളിയുമായി അവൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ഒട്ടും താമസിക്കാതെ തന്നെ അവളുടെ സാരിയും പാവാടയും ബ്ലൗസും അഴിച്ച് മാറ്റിയ ശേഷം ആര്യനും അവൻ്റെ ബനിയനും കൈലിയും അഴിച്ച് മാറ്റി മോളിയോടൊപ്പം കട്ടിലിൽ കയറിക്കിടന്നു.
പരസ്പരം കുറച്ച് സമയങ്ങൾ കൂടി ഇരുവരും ചുംബിച്ച ശേഷം ആര്യൻ മോളിയുടെ ബ്രായും പാൻ്റിയും കൂടി അഴിച്ച് കളഞ്ഞു. അവൻ മോളിയുടെ മുലകൾ മാറി മാറി ചപ്പി കുടിച്ചു. അവ രണ്ടും ഞെക്കി പിഴിഞ്ഞ് ആ മുല ഞെട്ടുകൾ വായിലിട്ട് നുണഞ്ഞും പല്ലിനിടയിൽ വച്ച് കടിച്ചും ആര്യൻ അതിനോടുള്ള ആർത്തി പ്രകടിപ്പിച്ചു.
മോളിയുടെ തുളുമ്പിയ വയറും പൊക്കിളും നക്കി തുടച്ച് അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ അവളുടെ പൂറിൽ ആര്യൻ അവൻ്റെ അരമുള്ള നാവ് കൂർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇറക്കി. മോളി പല പല സീൽക്കാര ശബ്ദങ്ങളോടെയും ആര്യൻ്റെ തല പൂറിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കാലുകൾ അവൻ്റെ പുറത്ത് ചേർത്തുവച്ചു. ആര്യൻ ഒരേസമയം അവൻ്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ പൂറിലൂടെ കടത്തിയും നാവിനെ ഇഴച്ചും അവളുടെ വെള്ളം ചുരത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഉടനെ തന്നെ അവൻ അവളുടെ കന്തിലും അവൻ്റെ നാവിട്ടു കറക്കി ആ പയറുമണിയെ അവൻ്റെ ചുണ്ടുകൾക്കിടയിൽ തെന്നിപ്പോവാതെ വെച്ച് വലിച്ച് കുടിച്ചു. മോളി വികാരം മൂത്ത് അവൻ്റെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഇതിനിടയിൽ മോളിക്ക് രണ്ട് പ്രാവശ്യം വന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ആര്യൻ എഴുന്നേറ്റ് അവൻ്റെ ഷഡ്ഡിയും കൂടി ഊരിക്കളഞ്ഞ ശേഷം അവൻ്റെ കുണ്ണയുമായി മോളിയുടെ മുകളിലേക്ക് കയറി അവളുടെ മുലകൾക്ക് മേലെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് തൻ്റെ ഉദ്ധരിച്ച ലിംഗം മോളിയുടെ വായിലേക്ക് ആര്യൻ തള്ളിക്കൊടുത്തു. അത് കിട്ടാൻ കൊതിച്ചത് പോലെ മോളി അത് വായിലിട്ട് അതിവേഗം ഊമ്പി വലിച്ചു. അതോടൊപ്പം തന്നെ മോളി ആര്യൻ്റെ വൃഷണങ്ങൾ പിടിച്ച് ഞെക്കിയും തഴുകിയും അവനെ സുഖിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. കുറേ നേരത്തെ ഊമ്പലിന് ശേഷം മോളി അവൻ്റെ കുണ്ണ മകുടം മാത്രം വായിലേക്ക് കടത്തി അവളുടെ നാവുപയോഗിച്ച് അതിനെ നല്ലപോലെ നക്കി അതിൻ്റെ രുചി ആവോളം ആസ്വദിച്ച് മോളി കിടന്നു.
അധികം നേരം അങ്ങനെ ഇരുന്നാൽ ശരിയാവില്ലെന്ന് മനസ്സിലായ ആര്യൻ മോളിയോട് മുഖത്ത് കയറി ഇരിക്കട്ടെ തൻ്റെ കൊതം നക്കി തരാമോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഉടൻ തന്നെ അത് സമ്മതിക്കുകയും മോളി കുറച്ചുകൂടി താഴേക്ക് ഇറങ്ങിക്കിടന്ന ശേഷം ആര്യൻ മോളിയുടെ മുഖത്ത് കയറി ഇരുന്നു. മോളി വളരെയേറെ ആവേശത്തോടെ തന്നെ ആര്യൻ്റെ ചെറുരോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ അവൻ്റെ കൊതം നാവുപയോഗിച്ച് നക്കി കൊടുത്തു. അതോടൊപ്പം തന്നെ നാവ് കൂർപ്പിച്ച് മോളി അത് പരമാവധി അകത്തേക്ക് കടത്താനും ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അത് ആര്യന് മറ്റൊരു തരത്തിലുള്ള സുഖം സമ്മാനിച്ചു. അതിൻ്റെ കൂടെ തന്നെ മോളി വലതുകൈ പിന്നിലേക്കിട്ട് അവൻ്റെ കുണ്ണയും കൈകൊണ്ട് അടിച്ചുകൊടുത്തു.
മോളിയുടെ മുകളിൽ നിന്നും താഴെ ഇറങ്ങിയ ആര്യൻ പരോപകാരമായി മോളിയേയും തിരിച്ച് കിടത്തി അവളുടെ മത്തങ്ങാ ചന്തികൾ പിടിച്ചുഴിഞ്ഞ ശേഷം ഇരുവശങ്ങളിലേക്കും അകത്തി അവളുടെ കൊതം നക്കി സുഖിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആര്യൻ അവളുടെ പൂർ ചാല് മുതൽ ചന്തി ചാലിൻ്റെ ആരംഭം വരെ ഓരോ തവണയും നക്കി വടിച്ച് ശേഷം വീണ്ടും അതുപോലെ തന്നെ താഴേക്ക് തിരിച്ചും നക്കി കൊടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ മോളിയുടെ ശരീരം കോച്ചിയുള്ള വിറയലിൽ നിന്നും അവൾക്ക് വീണ്ടും പോയി എന്ന് ആര്യന് മനസ്സിലായി. കുറച്ച് ദിവസത്തെ കഴപ്പും പേറിക്കൊണ്ടാണ് മോളി ഇന്ന് വന്നതെന്ന് ആര്യന് മനസ്സിലായി.
അവൻ അവൻ്റെ കുണ്ണ അവളുടെ മദജലം ഉപയോഗിച്ച് തന്നെ ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞ ശേഷം മെല്ലെ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് കടത്തി. ആര്യൻ വളരെയധികം ആവേശത്തോടെ അവൻ്റെ അരക്കെട്ട് മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും വേഗത്തിൽ ചലിപ്പിച്ചു. മോളിയുടെ തുടകളിലും ചന്തികൊഴുപ്പിലും വന്നടിച്ചുണ്ടാകുന്ന ശബ്ദം മുറിയിലാകെ മുഴങ്ങി. കുറച്ച് നേരത്തെ പൂറിനുള്ളിലെ അടിക്ക് ശേഷം ആര്യൻ കുണ്ണ ഊരി അതേ നിൽപ്പിൽ തന്നെ മോളിയുടെ കൊതത്തിലും കുത്തിയിറക്കി. കുണ്ണ പകുതിയോളം ഇറങ്ങിയ ശേഷം ആര്യൻ അത് ഊരി അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു വേഗത്തിൽ. ഒടുവിൽ ആര്യന് വരാൻ ഇനി അധിക സമയം ഇല്ല എന്ന് ബോധ്യം ആയപ്പോൾ അവൻ മോളിയെ തിരിച്ച് കിടത്തി അവളുടെ മോളിൽ കയറി കിടന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ പൂറിലേക്ക് ആഞ്ഞ് അവൻ്റെ കുണ്ണ അടിച്ചിറക്കി. ഒരുപാട് താമസിക്കാതെ തന്നെ ആര്യൻ മോളിയുടെ പൂറ്റിനുള്ളിലേക്ക് അവൻ്റെ നിറയൊഴിക്കുകയും ചെയ്തു. രണ്ടുപേരും ക്ഷീണിച്ച് വിയർപ്പിൽ കുളിച്ച് അൽപ്പ സമയം അങ്ങനെ തന്നെ നഗ്നരായി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്ന ശേഷം എട്ട് മണിയോട് കൂടി മോളി ആര്യനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.
(തുടരും…)
__________________________________
ഈ ഭാഗം ഇത്രയും വൈകിയതിന് എല്ലാവരോടും ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു.
തിരക്കുകൾ മനസ്സിലാക്കി കൂടെ നിന്നവർക്ക് പ്രത്യേക നന്ദി❤️.
എൻ്റെ ഒരു നിലവാരമില്ലാത്ത ചിന്തയെ മാറ്റി എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ച ഹോംസിൻ്റെ കമൻ്റിന് പ്രത്യേക നന്ദി❤️.