നിബിഡ വനങ്ങളാൽ മൂടപ്പെട്ട ഉയർന്ന മലമുകളിൽ, ഉത്തുംഗമായ പാറക്കെട്ടുകൾടെ
മധ്യത്തിലായിരുന്നു അവരുടെ താവളം. താഴെ പതിനഞ്ചോളം ചെറുകൂടാരങ്ങളും പടർന്നു
പന്തലിച്ച മരങ്ങൾക്ക് മുകളിൽ കുടിലുകളും നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.
പാറക്കെട്ടുകളുടെ വലിയ പിളർപ്പുകൾക്കുള്ളിൽ വിശാലമായ ഹാളുകൾ പോലെ തോന്നിക്കുന്ന
ഇടങ്ങളും സംഘം പാർപ്പിടങ്ങളായി മാറ്റിയിരുന്നു.
ഉയരമുള്ള പടർന്നു പന്തലിച്ച ഒരു മരത്തിന് മുമ്പിൽ കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ കുടിലിനകത്ത്
ഷബ്‌നവും റിയയും അവരുടെ “നൈറ്റ് ഡ്യൂട്ടി” നിർവ്വഹിക്കുകയായിരുന്നു അപ്പോൾ.
“ടാർസൺ ജീവിച്ചിരുന്നത് ഇതുപോലെയൊരു ട്രീ ഹട്ടിലായിരുന്നിരിക്കണം അല്ലേ റിയാ?”
മുമ്പിലെ മോണിറ്ററിൽ നിന്ന് ദൃഷ്ടികൾ മാറ്റാതെ ഷബ്നം ചോദിച്ചു.
ഹെഡ്ഫോണിലൂടെ ഏതോ സന്ദേശം ശ്രദ്ധിക്കുകകയായിരുന്ന റിയ പുഞ്ചിരിച്ചതലാതെ
മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
വളരെ ഉത്തുംഗമായ ആ മരത്തിന്റെ മുകളിൽ നിന്ന് നോക്കിയാൽ നല്ല വിസ്തൃതിയിൽ, നിലാവിൽ
നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന കാട് കാണാൻ കഴിയും.
നിലാവിൽ, കാറ്റിൽ, ഇലച്ചാർത്തുകളുടെ സമുദ്രം ഉലയുന്നതും.
നിശാചര ജീവികളുടെ, പക്ഷികളുടെ, ഹിംസ്രജന്തുക്കളുടെ മർമ്മരങ്ങളും മുരൾച്ചകളും കൊണ്ട്
അന്തരീക്ഷം ഏകദേശം ശബ്ദയാമാനമായിരുന്നു.
“എന്താ ചോദിച്ചേ”
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് റിയ ചോദിച്ചു,
“റിയാ, എങ്ങനെയാ നമ്മുടെയെല്ലാവരുടെയും കാര്യങ്ങളൊക്കെ നടന്നുപോകുന്നത്? ഇത്ര
സിസ്റ്റമാറ്റിക്കായ, ഹ്യൂജ് ആയ സർവേലിയൻസ്‌ സിസ്റ്റം ഒക്കെ മാനേജ് ചെയ്യണമെങ്കിൽ
എന്തുമാത്രം ചിലവ് ആണ്? ഇതിന്റെയൊക്കെ ഫിനാൻഷ്യൽ ബാക്ക് അപ്പ് എവിടെനിന്നാണ്?”
റിയ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പഞ്ചിരിച്ചു.
“ആണുങ്ങടെ ഇറച്ചിയെ ഇരുമ്പുകമ്പിയാക്കുന്ന നിന്റെ ചിരിയല്ല എനിക്ക് വേണ്ടിയത്,”
അനിഷ്ടത്തോടെ ഷബ്നം പറഞ്ഞു.
“മോളെ, നീയിപ്പം ഒബ്സർവേഷനിലാ,”
റിയ പറഞ്ഞു.
“പെണ്ണുങ്ങളെയൊക്കെ ലെസ്ബിയനും ആണുങ്ങളെ കാമുകന്മാരുമാക്കുന്ന നിൻറെയീ കണ്ണുകളും
ലിപ്‌സും പിടിക്കാൻ പത്ത് കൈയ്യെങ്കിലും വേണ്ട മുഴുത്ത മൊലേം ഒക്കെ കാണുമ്പോൾ
എനിക്ക് എല്ലാം പറയണമെന്നുണ്ട് നിന്നോട്. പക്ഷെ പറ്റില്ല. ഒബ്സർവേഷൻ
പീരിയഡിലുള്ളവരോട് സംഘടനയുടെ രഹസ്യങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ പറയാൻ പാടില്ല എന്നതാണ് റൂൾ.
നീ എന്നോട് പേഴ്‌സണൽ ആയ എന്തുകാര്യവും ചോദിച്ചോളൂ. എൻറെ സുന്ദരിക്കുട്ടിയ്ക്ക്
ഞാനെല്ലാം പറഞ്ഞുതരില്ലേ?”
ഷബ്നം റിയയെ മുഖം കോട്ടിക്കാണിച്ചു.
താനും ചോദിച്ചിരുന്നു ഇതേ ചോദ്യം. ജോയലാണ് പറഞ്ഞുതന്നത്. തൻറെ ഒബ്സർവേഷൻ പീരിയഡ്
കഴിഞ്ഞിട്ട് അപ്പോൾ ആഴ്ചകൾ കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
“നിനക്ക് സംഘടനയെപ്പറ്റിയൊന്നും അറിയേണ്ടേ?”
ബസ്തറിൽ വെച്ചാണ് അവൻ ചോദിച്ചത്. ദണ്ഡകാരണ്യത്തിലെ സൂര്യപ്രകാശം കടക്കാത്ത കാടിന്റെ
മധ്യത്തിലെ സങ്കേതത്തിൽ വെച്ച്.
അന്ന് താനപ്പോഴും മൃതദേഹത്തിന് തുല്യമായ ജീവിതം ജീവിക്കുകയായിരുന്നു. കണ്ണുകളടച്ചാൽ
എപ്പോഴും പപ്പായുടെയും മമ്മിയുടെയും മുഖങ്ങളായിരുന്നു. കണ്ണുകൾ തുറന്നാലും.
“പറയൂ, ജോയൽ,”
“നീയിപ്പോൾ സംഘടനയുടെ സെൻട്രൽ കമ്മിറ്റിയിലെ ഷോർട്ട് ലിസ്റ്റിലേക്ക്
പരിഗണിക്കുന്നവരുടെ പട്ടികയിലുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് ചില കാര്യ…”
“സെൻട്രൽ കമ്മിറ്റി…?”
അദ്‌ഭുതസ്തബ്ധയായി താൻ അന്ന് ചോദിച്ചു.
“അതെ..പേടിക്കണ്ട…നമ്മൾ മാവോയിസ്റ്റുകളോ ഭീകരവാദികളോ ഒന്നുമല്ല. നീതി
നിഷേധിക്കപ്പെട്ടവരുടെ, നിന്നെപ്പോലെ സാഹചര്യങ്ങളുടെ സമ്മർദ്ദത്താൽ
കൊലപാതകികളായിത്തീർന്നവരുടെ ഒരു ആൾ ഇന്ത്യാ സംഘടനയുണ്ട്. കാമ്രേഡ്‌സ് ഫോർ
ജസ്റ്റിസ്. അല്ലെങ്കിൽ സി എഫ് ജെ….”
“ങ്ഹാ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. എൻ ഡി റ്റി വിയിൽ ഒക്കെ ജസ്റ്റിസ് മാർക്കണ്ഡേയ
കട്ട്ജുവിനെപ്പോലെയുള്ളവർ സംഘടനയെ സിമ്പതെറ്റിക്കായ ഒരു ആങ്കിളിൽകൂടി വിലയിരുത്താൻ
ശ്രമിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്…”
“അത് കുഴപ്പമില്ല…അദ്ദേഹവും അരുന്ധതി റോയിയേപ്പോലുള്ള റെപ്പ്യൂട്ടഡ് ആയ
എഴുത്തുകാരുമൊക്കെ സംഘടനയ്ക്ക് വേണ്ടി കുറെ സിമ്പതി ഉണ്ടാക്കുവാൻ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്.
പക്ഷെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല റിയാ. പൊലീസിന് കണ്ടാലുടൻ വെടിവെച്ചു വീഴ്ത്താനുള്ള
വെറും ഗെയിം റൈവൽസ് മാത്രമാണ് നമ്മൾ….സംഘടയുടെ എല്ലാപ്രവർത്തനങ്ങളും
അണ്ടർഗ്രൗണ്ടിലാണ്. എങ്കിലും രഹസ്യമായി പലരും പബ്ലിക്കിനിടയിൽ നമ്മളെ
സഹായിക്കുന്നുണ്ട്…”
“ജോയൽ ഇത്ര സിസ്റ്റമാറ്റിക്കായി പ്രവർത്തിക്കാനുള്ള ഫിനാൻഷ്യൽ ബാക്കപ്പ്
എങ്ങനെയാണ്. നമ്മുടെ ലൈഫ്…ഭക്ഷണം സർവേയിലൻസ് സിസ്റ്റം …നമ്മുടെ ലൈഫ് അത്ര പൂവർ
അല്ല…ലക്ഷ്യൂറിയസ് അല്ലെങ്കിലും ..അതിനൊക്കെയുള്ള പണം…?”
“പേടിക്കണ്ട,”
ജോയൽ ചിരിച്ചു.
“വിയർത്ത് നേടുന്ന പണം തന്നെയാണ്. ചിലപ്പോൾ നമുക്ക് ഒരു മെസേജ് വരും….ഇന്ന
മിനിസ്റ്ററുടെ വീട്ടിൽ ഇത്ര കോടി ബ്ളാക്ക് മണിയുണ്ടെന്ന്. ആ നിമിഷം സംഘത്തിലെ ഞാനോ
സന്തോഷ് ചേട്ടനോ ഇൻകം ടാക്സ് ബോസാവും അല്ലെങ്കിൽ സി ബി ഐ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാരാകും.
നാലഞ്ചുപേരടങ്ങുന്ന റെയിഡ്…വെളുപ്പിന് രണ്ടുമണിക്കും മൂന്നുമണിക്കും
ഇടയിലൊക്കെയാകും റെയിഡ്. ഒരു പത്തുവർഷം സംഘത്തിന് സുഖമായി ജീവിക്കാൻ വേണ്ട
എമൗണ്ടുമായി മാത്രമേ സ്ഥലം വിടുകയുള്ളൂ. നമ്മുടെ യൂണിറ്റിന്റെ ബോസ്സാണ് സന്തോഷ്
ചേട്ടൻ. പണം സംബന്ധിച്ച സകല കാര്യങ്ങളുടെയും മേൽനോട്ടം പുള്ളിയ്ക്കാ. പിന്നെ ഇ
കമേഴ്‌സും യൂ ട്യൂബേഴ്‌സുമൊക്കെയായി പലരും നമുക്കിടയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ട്…”
അദ്‌ഭുതം കൊണ്ട് വിടർന്ന മിഴികളോടെയാണ് താനാ വാക്കുകൾ കേട്ടത്.
“ഒരിക്കൽപ്പോലും പിടിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലേ?”
“ഇതുവരെയില്ല,”
ജോയൽ പറഞ്ഞു.
“ജീവിതത്തോട് ആഭിമുഖ്യം നഷ്ട്ടപ്പെട്ടവർക്ക് അങ്ങനെ ചില ഭാഗ്യങ്ങളുണ്ട്. ഒടുക്കത്തെ
ചങ്കുറപ്പായിരിക്കും. ഏതു നേരത്തും ഒരു ബുള്ളറ്റിൽ ആയുസ്സൊടുങ്ങുമെന്ന്
ഉറപ്പുള്ളവന് ഏത് സാഹസികത ചെയ്യുവാനും മടിയുണ്ടാവില്ല. വി ആർ പീപ്പിൾ ഹൂ ഹാവ് നതിങ്
റ്റു ലൂസ്….”
അപ്പോഴേക്കും മരത്തിനടിയിലേക്ക് കിടന്ന കയർ ഗോവണിയിൽ പിടിച്ച് ജോയൽ അവിടേക്ക് കയറി
വന്നു.
“കെയർഫുൾ ആയിരിക്കണം!”
ജോയൽ ഗൗരവത്തിൽ അവരോടു പറഞ്ഞു.
“മോണിറ്ററിൽ റെഡ് മാർക്ക് കാണുമ്പോൾ തന്നെ ഡിസ്റ്റൻസ് മെഷർ ചെയ്യണം. ഡിസ്റ്റൻസ് ടെൻ
പോയിന്റ്സ് എത്തുന്നതിന് മുൻപ് അലർട്ട് ബെൽ നൽകിയിരിക്കണം.”
മോണിറ്ററിനടുത്ത ക്രീം നിറത്തിൽ വൃത്താകൃതിയിലുള്ള അലർട്ട് മെഷീനിലേക്ക് നോക്കി
ജോയൽ നോക്കി.
ഇപ്പോഴും തിളങ്ങി നിൽക്കുന്ന പച്ച വൃത്തത്തിലേക്ക് അയാളുടെ കണ്ണുകൾ തറഞ്ഞു നിന്നു.
“പത്ത് കിലോമീറ്ററിനപ്പുറത്ത് സ്‌പെഷ്യൽ ഇൻവെസ്റ്റിഗേഷൻ ടീം ക്യാമ്പ്
ചെയ്യുന്നുവെന്ന് എപ്പോഴും ഓർമ്മിക്കണം. പിന്നെ ക്രൈം ബ്രാഞ്ചും ലോക്കൽ പോലീസും.
സിഗ്നൽ ജാമ്മറിന്റെ ലൈറ്റ് എപ്പോഴും സിമ്മറിങ് ആണോയെന്ന് കൂടെക്കൂടെ വെന്നുവെച്ചാൽ
ഓരോ അഞ്ചു മിനിറ്റിലും ചെക്ക് ചെയ്യണം….”
അവൻ നിർദ്ദേശങ്ങൾ തുടർന്നു.
റിയയും ഷബ്‌നവും തലകുലുക്കി.
“നാളെ ഞാൻ കൊല്ലങ്കോട് പോകുന്നു,”
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞ് ജോയൽ പറഞ്ഞു.
പെൺകുട്ടികൾ ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി.
“എല്ലാവരും തന്നെ പല കാര്യത്തിനും നാളെ ഔട്ടിങ് ആയിരിക്കും. സന്തോഷ് ചേട്ടൻ
അടക്കം…”
എവിടെയോ ഒരു “റെയിഡ്” നടക്കാൻ പോകുന്നതായി റിയയ്ക്ക് തോന്നി.
“കൊല്ലങ്കോട് എന്റെ അമ്മയുടെ വീടാണ്. നിങ്ങൾക്ക് താല്പര്യമുണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ കൂടെ
വരാം,”
രണ്ടുപേരുടെയും കണ്ണുകൾ പ്രകാശമാനമായി.
“പിന്നില്ലേ ഷുവർ!”
റിയ ശബ്ദമുയർത്തി പറഞ്ഞു.
“താങ്ക്യൂ…ഞാൻ തീർച്ചയായും വരും,”
ഷബ്‌നവും പറഞ്ഞു.
“പുറത്ത് പോകുമ്പോൾ നമ്മൾ എടുക്കുന്ന പ്രിക്കോഷൻസ് ഒന്നും മറക്കരുത്. സയനൈഡ്
ടാബ്ലറ്റടക്കം,”
“ഉവ്വ്,”
ഷബ്നം പറഞ്ഞു.
ജോയൽ പോയിക്കഴിഞ്ഞ് റിയയും ഷബ്‌നവും തങ്ങളുടെ കൂടാരങ്ങളിലേക്ക് പോയി.
കിടക്കയുടെ മേൽ റോസ് നിറത്തിലുള്ള വിരി വിരിച്ചതിന് ശേഷം റിയ കൊച്ചിൻ ഷിപ്പ്യാർഡ്
മുദ്രയുള്ള സി പോയിന്റ് ഇലവൻ റിവോൾവർ തലയിണക്കടിയിൽ വെച്ചു.
എന്നിട്ട് തിരിയുമ്പോൾ തന്നെ നോക്കുന്ന ഷബ്‌നത്തെയാണവൾ കാണുന്നത്.
“എന്താടീ?”
“ഞാനെന്ന റിയേ വെടിവെക്കാൻ പഠിക്കുന്നെ?”
“നീയൊന്ന് മനസ്സ് വെച്ചാൽ മറ്റുള്ളവർ നിന്റെ മേത്ത് അത് പഠിച്ചോളും…”
അത് പറഞ്ഞ് റിയ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“നിന്റെ ബോഡി ആണെങ്കിൽ പെർഫെക്റ്റ് റേഞ്ചും ആയിരിക്കും…ഷൂട്ടിങ് ന് പറ്റിയ ഏരിയ
..ഒരു വെടിക്കാരന്റെ സ്വപ്നഭൂമി …”
ശബ്നം ലജ്ജയോടെ റിയയെ നോക്കി.
“ഏത് വലിയ കാട്ടുപന്നിയ്ക്കുംസുഖമായി ഒളിച്ചിരിക്കാൻ പറ്റിയ മുഴുത്ത കുന്നുകൾ…”
സുതാര്യമായ നൈറ്റ് ഡ്രെസ്സിനുള്ളിലൂടെ പുറത്തേക്ക് തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന
മുലക്കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി റിയ തുടർന്നു.
“മലമ്പാമ്പുകൾ പുളഞ്ഞു മദിക്കുന്ന വിശാലമായ താഴ്‍വാരം …”
റിയയുടെ കൈവിരൽ തുമ്പുകൾ ഷബ്നത്തിന്റെ വയറിന്റെ മൃദുലതയെ തൊട്ടു.
“സദാനേരവും കുതിച്ചു ചാടുന്ന നീർച്ചോലകൾ നിറഞ്ഞ പാറയിടുക്കുകൾ…”
അവളുടെ വിരലുകൾ ഷബ്നത്തിന്റെ തുടയിടുക്കിനെ തൊട്ടു. അപ്പോൾ ശബ്നം കണ്ണുകളടച്ചു.
അധരം നനച്ചു. സീൽക്കാരമിട്ടു.
“പിന്നെ ദീർഘമായ മലമ്പാതകൾ…”
ഷബ്നത്തിന്റെ തുടയിലൂടെ റിയയുടെ കൈകൾ ഞെങ്ങി നീങ്ങി.
“എന്താ?”
റിയ ചോദിച്ചു.
“എന്റെ സാഹിത്യം കേട്ടിട്ട് സുഖിച്ച് പോയി മാഡം എന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ…!”
ശബ്നം കണ്ണുകൾ തുറന്നു.
“വന്ന് കെടക്കെടീ …”
റിയ അവളുടെ കൈക്ക് പിടിച്ച് വലിച്ചു.
“നാളെ നേരത്തെ ഏക്കണ്ടതാ …ജോയലിന്റെ വീട്ടിൽ പോകേണ്ടതാ …അതും നടന്ന് …”
പുറത്ത് കാടിന്റെ മർമ്മരങ്ങളും പ്രകൃതി ഈശ്വരനുമായി സമ്മേളിക്കുന്നതിന്റെ
താളലയങ്ങളും തീർക്കുന്ന സംഗീതവും നിറയുന്നത് അവർ കേട്ട് നിന്നു.
സുഗന്ധമുള്ള കാറ്റ് കൂടാരത്തിന് പുറത്ത് നിന്ന് അകത്തേക്കലയടിച്ചു.
നിദ്രയും സ്വപ്നങ്ങളുമായി മിക്കവാറും എല്ലാവരും അപ്പോഴേക്കും ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു.
“റിയാ…”
മർമ്മരമുതിർത്ത് ഷബ്നം റിയയെ നോക്കി.
“എന്താ മോളേ..?”
അദ്‌ഭുതപ്പെട്ട റിയ ചോദിച്ചു.
“റിയക്കെന്നെ …എന്നെ …ഇഷ് …ഇഷ്ടമാണോ?”
“അത് ശരി…!”
റിയ മുമ്പോട്ടടുത്ത് ഇരുകൈകളും അവളുടെ തോളിൽ ചേർത്തു.
“പിന്നെ അല്ലാതെ! എന്താ ഇപ്പോൾ അങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നാൻ,സംശയിക്കാൻ കാരണം?”
ഷബ്നത്തിന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പുന്നത് റിയ കണ്ടു.
അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു പ്രത്യേക ഭാവം റിയ കണ്ടു.
മഴനീർതുള്ളികൾ ഭൂമിയുടെ ചൂടിലേക്ക് പെയ്തിറങ്ങുമ്പോൾ മൺതരികൾക്ക് സംഭവിക്കുന്നത്…
മഞ്ഞുത്തുള്ളികൾ പനിനീർപ്പൂവിന്റെ ദളങ്ങളിലേക്ക് അടർന്നടിയുമ്പോൾ പരാഗരേണുക്കൾക്ക്
സംഭവിക്കുന്നത്…
“മോളേ..നിനക്കെന്താ പറ്റിയെ?”
തോളിൽ നിന്ന് കയ്യെടുക്കാതെ വശ്യസുന്ദരമായ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി റിയ ചോദിച്ചു.
പുറത്ത് കാറ്റിന്റെ മർമ്മരമടങ്ങി.
ഷബ്നത്തിന്റെ മുഖം തന്നിലേക്ക് അടുക്കുന്നത് റിയ കണ്ടു. വെയിൽ നാളമേറ്റ്
തുടുക്കുന്ന തൂമഞ്ഞുപോലെ ഷബ്നത്തിന്റെ മുഖം മദഭരമായ ലാസ്യഭാവം പൂണ്ടു.
അടുത്ത നിമിഷം അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ റിയയുടെ അധരത്തിൽ അമർന്നു.
രാമേഘങ്ങൾ താഴ്ക്ക് വന്ന് തന്നെ തൊട്ടത് പോലെ റിയയ്ക്ക് തോന്നി. വിൺതാരങ്ങൾ തന്റെ
ദേഹത്തെ പുതച്ചത് പോലെയും.
ഷബ്നത്തിന്റെ കൈകൾ റിയയെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു.
“മോളേ, എന്താടീ?”
അധരം അവളുടെ ചുണ്ടുൾക്കിടയിൽ നിന്ന് വേർപെട്ടപ്പോൾ റിയ ചോദിച്ചു.
“നിനക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ…എനിക്ക് നിന്നെ …”
“കല്യാണം കഴിക്കണോ?”
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് റിയ ചോദിച്ചു.
“അറിയില്ല ..പക്ഷെ എനിക്ക് നിന്നെ എപ്പോഴും വേണം ..എന്റെ കൂടെ …അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ
..ഞാനാ മരിച്ചുപോകും….”
റിയയുടെ കണ്ണുകൾ അദ്‌ഭുതം കൊണ്ട് വിടർന്നു. ഷബ്‌നത്തിൽ നിന്നും അത്തരമൊരു ഭാവം
മുമ്പ് ഉണ്ടായിട്ടില്ല. ഇനി ഇവൾ….?
റിയ സംശയിച്ചു.
“നീ വന്നേ…”
റിയ അവളെ നിലത്ത് വിരിച്ച കിടക്കയിൽ പിടിച്ചിരുത്തി.
ഷബ്നം റിയയോടൊപ്പം കിടക്കയിലിരുന്നു.
“എടീ നിനക്ക് …”
റിയ ചോദിച്ചു.
“നീ നേര് പറയണം ..നേരെ പറയാവൂ …”
“ചോദിക്ക് …നിന്നോട് ഞാൻ കള്ളം പറയുമോ?”
“ഓക്കേ ..നിനക്ക് ആണുങ്ങളെ കാണുമ്പോൾ സെക്സ് ..ഫീൽ കഴപ്പ് ഒക്കെ തോന്നാറുണ്ടോ?”
“അതെന്നാടീ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ…? ഞാൻ പ്ലാസ്റ്റിക് ഡോൾ വല്ലതുമാണോ?”
“അതായത് മെൻസസ് ഒക്കെ തീരുന്ന ദിവസം ആമ്പിള്ളേരെ ഓർക്കുമ്പം മുല ഞെട്ടൊക്കെ
കല്ലിച്ച് …ഇവിടെ സഹിക്കാൻ പറ്റാത്ത കടിയൊക്കെ…?”
അവളുടെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് നോക്കി റിയ ചോദിച്ചു.
“ഹോ!”
റിയ ആശ്വാസത്തോടെ നിശ്വസിച്ചു.
“എന്താ?”
അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഷബ്നം ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ ശരിക്കും പേടിച്ചു പോയി ..നിനക്ക് പെണ്ണുങ്ങളോട് മാത്രംമേ താൽപ്പര്യവൊള്ളോ
എന്നോർത്ത്…”
“എന്നുവെച്ചാ?”
ഷബ്നം തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ ലെസ്ബിയൻ ആണോന്നോ?”
ഷബ്നം ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.
“ലെസ്ബിയനും കൂടിയാണ്…നിന്നെപ്പോലെ ഒടുക്കത്തെ സൗന്ദര്യമൊക്കെ ..നല്ല അമറൻ
അസറ്റൊക്കെയുള്ള പെണ്ണ് മുമ്പി വരുമ്പം ആരാടീ ലെസ്ബിയൻ ആകാത്തത്‌?”
“കിടക്കാം വാ…”
ഷബ്നം റിയയെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് കിടക്കയിലേക്ക് നയിച്ചു. റിയ അവളോടൊപ്പം
കിടക്കയിൽ ഇരുന്നു.
“എന്താടീ?”
ഷബ്നത്തിന്റെ ചൂടുള്ള നോട്ടം കണ്ടിട്ട് റിയ ചോദിച്ചു.
അതിനുത്തരമായി ഷബ്നം അവളുടെ അധരം അമർത്തിച്ചുംബിച്ചു. ചുംബനത്തിന്റെ ലഹരിയിൽ റിയ
വീർപ്പ് മുട്ടി. ഷബ്നത്തിന്റെ ചുണ്ടുകളും ചുണ്ടുകളുടെ ചൂടും നാവും നാവിന്റെ
സുഗന്ധവും റിയയുടെയുള്ള് ത്രസിപ്പിച്ചു.
ഷബ്നം ആവേശത്തോടെ റിയയെ കിടക്കയിലേക്ക് വലിച്ചു കിടത്തി.
“ഇന്ന് നീയെന്നെ കൊല്ലുമോ പെണ്ണെ?”
റിയ ചോദിച്ചു.
“കൊന്ന് തിന്നും,”
ഷബ്നം പറഞ്ഞു.
അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ നിശാവസ്ത്രത്തിനു പുറത്ത് കൂടി തന്റെ തുള്ളി തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന
മുലകളിൽ അമര്ന്നപ്പോള് റിയ കണ്ണുകളടച്ചു.
“നിനക്ക് ലെസ്ബോ എക്സ്പീരിയൻസ് മുമ്പ് ഉണ്ടായിട്ടില്ലെടീ?”
റിയയുടെ ഗൗൺ മാറ്റി മുലകൾ നഗ്നമാക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.
“പിന്നില്ലേ?”
ഷബ്‌നത്തിന് ശരിക്കും പിടിക്കാൻ പാകത്തിൽ മുലകൾ തള്ളിക്കൊടുത്ത് കൊണ്ട് റിയ പറഞ്ഞു.
“ഹോസ്റ്റലിൽ ഫസ്റ്റിയർ ആരിക്കുമ്പം സീനിയർ ചേച്ചിമാര്
ഞങ്ങളെപൊക്കിക്കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു…”
ഷബ്നത്തിന്റെ കൈകൾ തന്റെമുലകളെ മർദ്ധിക്കുന്ന സുഖമറിഞ്ഞ് റിയ പറഞ്ഞു.
“അവളുമാരുടെ മുലകൾ ചപ്പിയും ഞെക്കിയും പിടിച്ച് കൊടുക്കണം…”
“അത് മാത്രേ ഉണ്ടാരുന്നൊള്ളൂ?”
റിയയുടെ മുലകളിൽ മാറി മാറി കടിച്ച് കൊണ്ട് ഷബ്നം ചോദിച്ചു.
“അല്ലെടീ…”
ഷബ്നം തന്നെ കിടക്കയിലേക്ക് ചായ്ച്ച് കിടത്തവെ റിയ പറഞ്ഞു.
“അവളുമ്മാർക്ക് മതി വരുവോളം പൂറു ചപ്പിക്കൊടുക്കണം…ചപ്പി ചപ്പി അവളുമ്മാർക്ക്
വരുത്തി കൊടുക്കണം…അആഹ്ഹ്…”
അപ്പോഴേക്കും ഷബ്നത്തിന്റെ ചുണ്ടുകൾ നൈറ്റ് ഗൗണിന് പുറത്ത് കൂടി റിയയുടെ
തുടയിടുക്കിൽ അമർന്നിരുന്നു.
റിയ സുഖത്തിന്റെ ലഹരിയിൽ റിയ കവകൾ അകത്തി വെച്ചു.സ്വയമറിയാതെ അവളുടെ കൈകൾ
ഷബ്നത്തിന്റെ പിൻ
കഴുത്തിലും തലമുടിയിലും അമർന്നു.
സുഖം അസഹ്യമായപ്പോൾ റിയ തന്നെ ഗൗൺ മുകളിലേക്കുയർത്തി അരക്കെട്ട് നഗ്നമാക്കി.
റിയയുടെ പാന്റി നനഞ്ഞ് കുതിർന്നിരിക്കുന്നത് ഷബ്നം കണ്ടു.
“നിനക്ക് നന്നായി ഒലിച്ചല്ലോടീ…”
അവിടെ മുഖം അമർത്തുന്നതിന് മുമ്പ് ഷബ്നം ചോദിച്ചു.
“നിന്നെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരി ചരക്ക് കമ്പിയാക്കി തൊട്ടാൽ പിന്നെ നനയില്ലെടീ?”
ആ പരാമർശം ഷബ്‌നത്തെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു.
റിയയെ ഉണർത്താൻ തന്നെക്കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞു എന്നവൾ തന്നെ പറഞ്ഞപ്പോൾ വലിയ സന്തോഷത്തോടെ
അവൾ റിയയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
എന്നിട്ട് അവൾ പാൻറ്റി താഴേക്ക് വലിച്ചു.
“ഹ്മ്മ്…”
ഷേവ് ചെയ്ത് വൃത്തിയാക്കിയ പൂർത്തടം കണ്ട് നാവ് നീട്ടി അധരം നനച്ച് ഷബ്നം
മർമ്മരമുതിർത്തു.
“എന്താടീ..?”
അവളുടെ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് റിയ ചോദിച്ചു.
“എന്ത് രസാഡി പെണ്ണേ നിന്റെ കാണാൻ?”
“എന്റെ എന്ത് കാണാനാടീ?”
“ഇത്…”
ഷബ്നം കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് റിയയുടെ പൂറിലേക്ക് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
“ഒരു നാണോം ഇല്ലാതെ നിന്റെ മുമ്പിൽ ഇപ്പം ഷെഡ്‌ഡി പോലും ഇല്ലാതെ ഫുൾ തൊറന്ന് വെച്ച്
ഞാൻ കെടക്കുന്നെ…”
റിയ പറഞ്ഞു.ഷബ്നത്തിന്റെ കൈയ്യെടുത്ത് അവൾ പൂറിൽ വെച്ചു.
“എന്നിട്ടാണോ ഇതിന്റെ പേര് പറയാൻ നിനക്കൊരു നാണം?”
“വജൈനാ…”
“നിന്റെ ഉമ്മുമ്മാന്റെ ഡാഷ്…”
റിയ പറഞ്ഞു.
“ഇതിന്റെ ശരിക്കൊള്ള പേര് പറയെടീ…”
“പൂറ്…”
“ഷബ്നം പറഞ്ഞു.
“മിടുക്കി… “
പിന്നെ അവൾ ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത രീതിയിൽ ഷബ്‌നത്തെ നോക്കി.
“നീ എന്നാ ഒണ്ടാക്കാനാ എന്റെ തുണീം കൊണാനും ഒക്കെ ഊരി കളഞ്ഞിട്ട് എന്നെ ഇങ്ങനെ
മലർത്തി കെടത്തിയേക്കുന്നെ?”
“ഹഹഹ ഷബ്നം കുലുങ്ങി ചിരിച്ചു.
പിന്നെ മുഖം താഴ്ത്തി റിയയുടെ പൂറിലെ ചൂടുള്ള കൊഴുപ്പിൽ അമർത്തി.
“ആഹ്…”
റിയ ഉച്ചത്തിൽ സീൽക്കാരമിട്ടു.
“പതിയെ…”
ഷബ്നം റിയയുടെ ചുണ്ടുകൾക്ക് മേൽ വിരൽ വെച്ചു.
“പതുക്കെ റിയാ…ജോയലും സന്തോഷ് ചേട്ടനുമൊക്കെ കേൾക്കും…”
“പിന്നേ…”
റിയ മന്ത്രിക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ പ്രതിഷേധിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്നെ ഇങ്ങനെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്‍തിട്ട് മൗനവ്രതമനുഷ്ഠിക്കാനോ? ഒന്ന് പോടീ…”
ഷബ്നം പെട്ടെന്ന് ഒറ്റവലിക്ക് ഗൗൺ താഴേക്ക് വലിച്ചൂരി.
പൂർണ്ണ നഗ്നമായ അവളുടെ ഉടലിന്റെ വിസ്മയലാവണ്യത്തിലേക്ക് റിയ നോക്കി. തന്റെ
മുലക്കണ്ണുകൾ ചീർത്ത് കല്ലിക്കുന്നതും കന്ത് തരിച്ച് ത്രസിക്കുന്നതും പൂറിൽ നിന്ന്
ചൂടുറവ പുറത്തേക്ക് വീണ്ടും കുതിച്ചൊഴുകുന്നതും റിയ അറിഞ്ഞു.
ഷബ്നം റിയയുടെ മേലേക്ക് കയറി തിരിഞ്ഞ് കമിഴ്ന്ന് കിടന്നു. അവളുടെ പൊള്ളുന്ന
ചുണ്ടുകൾ റിയയുടെ പൂറിനെ തൊട്ടു. ആ നിമിഷം റിയയുടെ ബലമുള്ള പരുപരുത്ത നീണ്ട നാവ്
ഷബ്നത്തിന്റെ പൂറിലേക്കിറങ്ങി.
ഇരുവരും മത്സര വേഗത്തിൽ ,മത്സരാവേശത്തിൽ, മത്സരോൻമേഷത്തിൽ നാവുകൾ അന്യോന്യം
തള്ളിക്കയറ്റി…
റിയയുടെ നാവിലേക്ക് ചൂടുറവ തെറിച്ച. ആ നിമിഷം തന്നെ ഷബ്നത്തിന്റെ മുഖത്തേക്കും
കൊഴുപ്പ് ഉറവ ചീറ്റി ചിതറി…
“ആഹ് …എന്റെ മോളെ…”
ഷബ്നം റിയയുടെ ദേഹത്ത് നിന്ന് താഴ്ക്ക് വീണ് അവളുടെ വശത്ത് കിടന്ന് റിയയെ ചേർത്ത്
പിടിച്ചു.
“ഐ ലവ് യൂ…”
“ഐ ലവ് യൂ…”
റിയയും തിരിച്ചു മന്ത്രിച്ചു.
പിറ്റേ ദിവസം നാലര വെളുപ്പിന് ഇരുവരും ഉണർന്നു. കെട്ടിപ്പുണർന്നായിരുന്നു
ഉറങ്ങിയത്. ഉടനെ കുളിച്ചു ഡ്രസ്സ് ചെയ്തപ്പോഴേക്കും ജീപ്പിന്റെ ഹോണടിയ്ക്കുന്ന
ശബ്ദം കേട്ടു.
കൂടാരത്തിന് വെളിയിലിറങ്ങിയപ്പോൾ, താഴെ ഉത്തുംഗമായ പാറയുടെ താഴെ, ദീർഘരൂപികളായ
സിൽവർഓക്കുകൾ നിൽക്കുന്നിടത്ത്, ജീപ്പിൽ ജീപ്പിനുള്ളിൽ നിന്ന് ജോയൽ കൈ വീശി
കാണിക്കുന്നു.
റിയയും ഷബ്‌നവും തിരിച്ച് കൈ വീശി.
പിന്നെ ചുറുചുറുക്കോടെ ഇറക്കം ഓടിയിറങ്ങി താഴെ ജീപ്പ് നിൽക്കുന്നിടത്തെത്തി.
“റിവോൾവർ എടുത്തോ?”
ജോയൽ റിയയോട് ചോദിച്ചു.
“യെസ്!”
റിയ ഉച്ചത്തിൽ മറുപടി നൽകി.
“മാഗസിൻസ് എടുത്തില്ലേ?”
ജോയൽ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“മാഗസിനോ?”
ഷബ്നം സംശയത്തോടെ അവരെ മാറി മാറി നോക്കി.
“ഇന്ത്യ റ്റുഡേ പോലെയുള്ള മാഗസിനാണോ?”
“അയ്യോ!!ഇവടെ കാര്യം!!”
റിയ അസഹ്യമായ ഭാവത്തോടെ ഷബ്‌നത്തെ നോക്കി.
“ഇന്ത്യ റ്റുഡേയും വനിതയും മനോരമയുമൊന്നുമല്ല…റിവോൾവർ മാഗസിൻ …റൈഫിൾ മാഗസിൻ
..കാട്രിഡ്ജില്ലേ ..? ബുള്ളറ്റ് ..അത് നിറച്ച കേസ് …അതാണ് …ഉഗ്രൻ മാവിയിസ്റ്റ്!!”
“നീയവൾക്ക് ക്ളാസ്സെടുക്കാതെ പെട്ടെന്ന് വാ റിയേ!”
ജോയൽ ഗൗരവാന്വിതനായി.
“മാഗസിൻ ഇരുപതെണ്ണമുണ്ട് ..പോരെ?”
റിയ ചോദിച്ചു.
“ധാരാളം!”
ജോയൽ പറഞ്ഞു. കയറ് !”
ബാഗുകൾ പിന് സീറ്റിൽ വെച്ചിട്ട് അവർ ജോയലിനോടൊപ്പം മുമ്പിൽ കയറി.
“സയനൈഡ് ക്യാപ്സൂൾസ് എടുത്തോ?”
“എടുത്തു ..”
കമാൻഡ് സ്വീകരിക്കുന്ന സബോഡിനേറ്റിന്റെ സ്വരത്തിൽ റിയ പറഞ്ഞു.
“എവിടെയാ അത് പ്രിസെർവ് ചെയ്തിരിക്കുന്നെ?”
ജോയൽ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
റിയയും ഷബ്‌നവും ഒരു റബ്ബർ ഇറേസറിൻറെ നാലിലൊന്ന് വലിപ്പമുള്ള നീല കണ്ടൈനർ എടുത്ത്
ജോയലിനെ കാണിച്ചു.
“അത് ചെയിനിൽ കണക്റ്റ് ചെയ്യ് …”
ജോയൽ പറഞ്ഞു.
അവർ തങ്ങളുടെ കഴുത്തിൽ കിടന്ന സ്വർണ്ണ ചെയിനിൽ കണ്ടൈനർ കണക്റ്റ് ചെയ്തു.
“തോക്കുകളൊക്കെ ഏത് സമയത്തും ഉപയോഗിക്കാൻ പാകത്തിൽ റെഡിയാക്കി വെക്കണം,”
ജീപ്പ് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യവേ പിമ്പോട്ടു നോക്കാതെ ജോയൽ പറഞ്ഞു.
“ജോയലിന്റെ തോക്ക് റെഡിയാക്കി വെച്ചാൽ മതി. എപ്പഴാ ഷൂട്ട് ചെയ്യുന്നേന്നും കൊതിച്ച്
ഇവിടെ രണ്ട് ടാർഗെറ്റുകളാ റെഡിയായി ഇരിക്കുന്നെ. വെടിയേൽക്കാൻ!”
റിയ ഷബ്നത്തിന്റെ കാതിൽ മന്ത്രിച്ചു. ഷബ്നം ചിരിക്കാതിരിക്കാൻ മാക്സിമം ശ്രമിച്ചു.
“എന്താ ഒരു കുശുകുശുപ്പ്?”
ജോയൽ അസന്തുഷ്ടിയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഞാനിവളോട് തോക്ക് റെഡിയാക്കി വെക്കാൻ പറയുകയായിരുന്നു, ജോയൽ,”
റിയ ഗൗരവം നടിച്ച് പറഞ്ഞു.
“ഉം…”
ജോയൽ അമർത്തി മൂളി.
“നീയെന്നതാ കുശുകുശുത്തേന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി…”
പ്രധാന പാതയിൽ നിന്ന് മാറി, ദുർഘടം പിടിച്ച കാട്ടുവഴിയിലേക്ക് കാർ നീക്കിക്കൊണ്ട്
ജോയൽ പറഞ്ഞു.
അത്യധികം അസഹീനമായിരുന്നു യാത്ര. ചിലയിടങ്ങളിൽ വാഴിയേയില്ലായിരുന്നു. കല്ലുകൾ
കൂടിക്കിടക്കുന്ന പലയിടങ്ങളിലും അവ പെറുക്കിമാറ്റിയാണ് അവർ യാത്ര തുടർന്നത്.
കാട്ടുചോലകൾ കണ്ടപ്പോൾ അവർ വിശ്രമിക്കുകയും ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയും ചെയ്തു.
ചിലയിടങ്ങളിൽ തേനും മറ്റ് വനവിഭവങ്ങളും ശേഖരിക്കുന്നതിൽ വ്യാപൃതരായ ആദിവാസികളെ അവർ
കണ്ടു. ജോയൽ അവരോടൊക്കെ അവരുടെ ഭാഷയിൽ സൗഹൃദത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നത് പെൺകുട്ടികൾ
ശ്രദ്ധിച്ചു.
“”യൂ ആർ റിയലി എ പോളിഗ്ലോട്ട്!”
റിയ അഭിനന്ദിച്ച് പറഞ്ഞു.
“പോളിഗ്ലോട്ടോ? എന്നുവെച്ചാൽ?”
ഷബ്നം നെറ്റി ചുളിച്ചു.
“ബഹുഭാഷാ പണ്ഡിതൻ. സന്തോഷ് പണ്ഡിതൻ അല്ല. ഇവന് എത്ര ഭാഷകൾ അറിയാം എന്നോർത്ത് ഞാൻ
മുമ്പ് അദ്‌ഭുതപ്പെട്ടിരുന്നു….ഇപ്പോൾ ഇതാ ഇവരുടെ ഭാഷയും! നല്ല ഭാവിയുണ്ട്!”
“ഭാവിയോ? നമുക്കോ? നമുക്ക് എന്ത് ഭാവി? കൊലമരത്തിന്റെ ഭാവി! ആ ഭാവി എനിക്ക്
കൃത്യമായി പ്രവചിക്കാനറിയാം.”
ഷബ്നം പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഏറ്റവും നന്നായി ഭാവി പ്രവചിക്കുക എന്നത് ഭാവി സ്വയം ഉണ്ടാക്കുകയാണ്!”
ജോയൽ പറഞ്ഞു.
“വൗ!വൗ !”
റിയ അദ്‌ഭുതത്തോടെ ഒച്ചയിട്ടു.
“ആ ഡയലോഗ് ഒന്നുകൂടെ പറഞ്ഞെ! അടുത്ത സ്ക്രിപ്റ്റിൽ അത് ചേർക്കണം”
“ഇതിനു മുമ്പ് പറഞ്ഞതിന്റെയൊന്നും റോയൽറ്റി ഇതുവരെ കിട്ടിയില്ല”
ജോയൽ ഗൗരവത്തോടെ അവനെ നോക്കി.
ഏകദേശം പകൽ പന്ത്രണ്ടുമണിയായപ്പോൾ അവർ ഒരു ഗ്രാമത്തിലെത്തിച്ചേർന്നു. ആല്മരങ്ങൾ
കൂടി നിന്ന ഒരു ഗ്രാമ വഴിയിൽ, പുരാതനമായ ക്ഷേത്രത്തിനു സമീപമെത്തിയപ്പോൾ ജോയൽ
ജീപ്പ്
ഒരു ഊടു വഴിയിലേക്കോടിച്ചു.
നാട്ടുവഴിയിലൂടെ ജീപ്പ് സഞ്ചരിച്ച് അഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ നിബിഡമായ ഒരു
മാന്തോപ്പിന്റെ തണുപ്പിനും ഇരുളിനും മുമ്പിൽ വളരെ പഴകിയ ഒരു വീട് കണ്ടു.
“ഇത്…?”
ഷബ്നം സംശയത്തോടെ റിയയെ നോക്കി.
“ജോയലിന്റെ വീട്…”
റിയ മന്ത്രിച്ചു.
ജീപ്പിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് അകത്ത് നിന്നും ഒരു സ്ത്രീ കതക് തുറന്ന് വരാന്തയിലേക്ക്
വന്നു.
“ജോയലിന്റെ ‘അമ്മ…”
അവൾ വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു.
“ആരാ അത്?”
ഒരുമിച്ചാണ് റിയയും ഷബ്‌നവും ചോദിച്ചത്.
“മമ്മി,”
ജോയൽ പറഞ്ഞു.
“ങ്ഹേ!”
ഷബ്നം അദ്‌ഭുതപ്പെട്ടു.
“ഇത്ര സുന്ദരി? ഇത്ര ചെറുപ്പം?”
[തുടരും]