നിരഞ്ജൻ , അധ്യാപികയായ കൃഷ്ണവേണിയുടെയും ഇൻകം ടാക്‌സ് ഓഫീസർ രാകേഷിന്റെയും ഒറ്റ മകൻ.
അവനാണ് കഥാ നായകൻ. കൃഷ്ണവേണി നായർ കുടുംബത്തിലെ അംഗമായിരുന്നു പണ്ട് നാട്ടിലെ പ്രമാണിമാരായിരുന്നവർ. രാകേഷ് ഒരു സാധാരണ പുലയകുടുംബത്തിൽ ജനിച്ചവനും.
പ്ലസ് ടുവിനു പഠിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അവർ പരിചയപ്പെട്ടതും അടുത്തതും. സമപ്രായക്കാർ. വ്യത്യസ്ത ജാതിയിൽ പെട്ടവർ. നാട്ടിൽ ഒരു ഭൂമികുലുക്കം ഉണ്ടായെങ്കിലും അവരുടെ സ്നേഹത്തിനുമുൻപിൽ ലോകം കീഴടങ്ങുകയായിരുന്നു. അവളെയും കൊണ്ട് അയാൾ മൂന്നാറിലേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ വാങ്ങിച്ചു പോയി.
അവർക്കു ജനിച്ച ഒരെയൊരു മകനാണ് നിരഞ്ജൻ. അമിത ലാളനയും സ്വതന്ത്രവും അവനെ വഷളാക്കി എന്നു വേണം പറയാൻ.
കൂടാത്തതിന് നാട്ടിലേതന്നെ തെറിച്ച പിള്ളേരുമായുള്ള കൂട്ടുകെട്ടും.
ഇന്ന് അവന്റെ പതിനാറാമത്തെ പിറന്നാളാണ്. അച്ഛൻ അവനു വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരുന്ന സമ്മാനം. പത്താം ക്ലാസ്സിൽ 97 ശതമാനം മാർക് വാങ്ങിച്ചതിന്റെ പാരിതോഷികം. കേക്ക് മുറിച്ച ശേഷം സമ്മാനപൊതികൾക്കിടയിൽ അവൻ ആദ്യം തുറന്നു നോക്കിയത് അച്ഛന്റെ സമ്മാനമായിരുന്നു. Smasung S7 മൊബൈൽ കണ്ടതും അവന്റെ സന്തോഷത്തിന് അതിരില്ലായിരുന്നു. പാർട്ടി തീർന്നതും അവനോടിയത് ഉറ്റ സുഹൃത്തായ അരുണിന്റെ അടുത്തേക്കായിരുന്നു.
അരുണിനെ പറ്റിപറഞ്ഞാൽ നിരഞ്ജന്റെ അതേ പ്രായം. നിരഞ്ജന്റെ ഗുരു. യാത്രയെ പ്രണയിച്ചവൻ. സർവോപരി ഒരു കവി. സ്ത്രീവർണനയായിരുന്നു മാസ്റ്റർ പീസ്. സ്ത്രീ ശരീരത്തെക്കുറിച്ചും പ്രണയത്തെക്കുറിച്ചും നിരഞ്ജനെ പഠിപ്പിച്ചത് അവനായിരുന്നു. എങ്കിലും പ്രവർത്തന മേഖലയിലേക്ക് കടക്കാൻ ഇരുവർക്കും പേടിയായിരുന്നു.
കുടുംബത്തേക്കുറിച്ചും മറ്റുള്ളവരറിഞ്ഞാൽ സംഭവിച്ചേക്കാവുന്നതിനെക്കുറിച്ചും അവർ ബോധവാന്മാരായിരിന്നു. മൊബൈലിനെക്കുറിച്ചും കംപ്യൂട്ടറിനെക്കുറിച്ചും അത്യാവശ്യത്തിലേറെ അറിവുണ്ടായുരുന്നു അരുണിന്. ഇന്റർനെറ്റിൽ നിന്നും ഡൌൺലോഡ് ചെയ്ത തുണ്ടുപടങ്ങളും കഥകളിലും അവർ തൃപ്തരായിരുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ അഡ്ജസ്റ് ചെയ്തിരുന്നു.
മൊബൈലും കൊണ്ട് അവരാദ്യം ഓടിയത് രഞ്ജിത്തിന്റെ അടുത്തേക്കായിരുന്നു.
അവന്റെ മൊബൈലിൽ നിന്നും കുറച്ചു തുണ്ടുപടങ്ങൾ സെന്റ് ചെയ്തശേഷം
തോട്ടത്തിലെ ഏറുമാടത്തിലേക്കു കയറി.
ചുറ്റും മഞ്ഞു പുതപ്പു തീർത്തിരുന്നു. തണുപ്പിലും മൊബൈലിലെ രതി അവരെ ചൂടാക്കി. സ്വയംഭോഗം ചെയ്ത് അവർ തളർന്നുകിടന്നു.
നിരഞ്ജന്റെ ജീവിതത്തിലെ വഴിത്തിരിവ് അവനെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു.
… കൃഷ്ണയും രാകേഷും സുഹൃത്തിന്റെ വിവാഹ പാർട്ടി കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലേക്കുവരികയായിരുന്നു. നിരഞ്ജൻ വീട്ടിൽ തനിച്ചാണെന്ന ചിന്ത ബുള്ളറ്റിന്റെ വേഗത കൂട്ടാൻ രാകേഷിനെ പ്രേരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മൂന്നാറിന്റെ മൂടൽമഞ്ഞിൽ ഒരുനിമിഷം അയാളുടെ കാഴ്ചയൊന്നു പിഴച്ചു. ഡിവൈഡറിലിടിച്ച് രണ്ടുപേരും റോഡിലേക്ക് തെറിച്ചുവീണു.
ബോധം തെളിയുമ്പോൾ രണ്ടുപേരും ഹോസ്പിറ്റലിലെ icu വിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു. പിറ്റേന്ന് തന്നെ റൂമിലേക്ക്‌ മാറ്റി . തങ്ങളുടെ ചുറ്റും കൂടി നിന്നവരെ കണ്ട് അവർ ഒന്നമ്പരന്നു. കൃഷ്ണയുടെ ആങ്ങള കണ്ണൻ എന്നു വിളിക്കുന്ന ശ്രീധർ നായരും അമ്മാവൻ അനന്തൻ നായരും.
“ചേച്ചി … പെട്ടന്ന് തന്നെ സുഖമാകും. നാളെ തന്നെ നമുക്ക് വീട്ടിലേക്കു പോകാം.”
കൃഷ്ണവേണി: കണ്ണാ.. അപ്പൊ അച്ഛൻ…
കണ്ണൻ : അച്ഛൻ കഴിഞ്ഞ വർഷം മരിച്ചു.
അവസാന കാലത്തു ചെയ്തതിനെക്കുറിച്ചോർത്തു അച്ഛൻ പശ്ചാത്തപിച്ചിരുന്നു.
അവരുടെ അച്ഛൻ ഗംഗാധരൻ നായരായിരുന്നു ആ ബന്ധത്തിന് ഏറ്റവും എതിർത്ത്.
ആ ക്ഷണം രാകേഷ് ആദ്യം നിരസിച്ചുവെങ്കിലും നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി സമ്മതിച്ചു.
പിറ്റേ ദിവസം തന്നെ അവർ മൂന്നുപേരും പാലക്കാട് തൃശൂർ ജില്ലകളുടെ അതിർത്തിയിലുള്ള പാലോട്ടുമനയിലേക്കുയാത്ര തിരിച്ചു.
ഇന്നോവ കാർ അവരെയും കൊണ്ട് ചുരമിറങ്ങി. മനയുടെമുറ്റത്തേക്ക് കാർ എത്തിച്ചേർന്നപ്പോൾ കൃഷ്ണയുടെയും രാകേഷിന്റെയും മനസ്സിൽ ഒരു വെള്ളിടി മുഴങ്ങി. മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോളും അവരുടെ കാലുകൾ വിറച്ചിരുന്നു.
കണ്ണൻ : വരൂ ചേച്ചി…
അകത്തുനിന്നും ഒരു യുവതിയും പതിനാലുകാരി പെണ്കുട്ടിയും കടന്നു വന്നു.
കൃഷ്ണ : നളിനി…
കണ്ണൻ: അതേ അനന്തൻ മാമയുടെ മകൾ.
നളിനി എന്റെ ഭാര്യയാണ്. ഇതു എന്റെ മകൾ അഞ്ജലി.
അയാൾ പരിചയപ്പെടുത്തി
കൃഷ്ണ : മോളെതു ക്ലാസ്സിലാ പഠിക്കണെ.
അഞ്ജലി : ഒന്പത്തിൽ.
അഞ്ജലിയെപ്പറ്റിപറഞ്ഞാൽ വെളുത്തു മെലിഞ്ഞ ശരീരം ശ്രീത്വം തുളുമ്പുന്ന മുഖം.
പച്ച ബ്ലൗസിൽ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മുലകളിൽ നിരഞ്ജന്റെ കണ്ണുടക്കി.
“എന്റെ മുറപെണ്ണ് … അഞ്ജലി .”. നിരഞ്ജൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.
അവൻ അവളെ നോക്കി ഒന്നു ചിരിച്ചു അവളും.
തുടരും…
അഭിപ്രായങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
00cookie-checkഎന്റെ മുറപെണ്ണ് … അഞ്ജലി