എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു….3

അവളെ പിറകിലൂടെ ചെന്നു കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ അവൻ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറാൻ നേരം അവളെങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കുന്നതെന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ വിശ്വേട്ടൻ അവളുടെ അടുത്തിരുന്നു കൊണ്ട് ഉച്ചയ്ക്കുള്ള അവിയലിനു പച്ചക്കറി അരിഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നത് കണ്ടു. രാധിക മതിമറന്നുകൊണ്ട് തന്റെ ഏട്ടനെ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അജയന് മനസ്സിൽ ചിരി പൊട്ടി.

അവൾക്ക് ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ വിശ്വേട്ടനോട് കടുത്ത ആരാധന ഉണ്ടെന്നു ഓരോ നോട്ടത്തിലും വ്യക്തമാണ്….
സത്യത്തിൽ അതിനവളെ കുറ്റം പറയാനും പറ്റില്ല, ഏട്ടനെ കുറിച്ച് അവൾ വന്നു ചേർന്ന ദിനം മുതൽ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയതാണ്, എന്നിട്ടിപ്പോ നേരിട്ട് കണ്ടപ്പോ ആൾക്ക് മനസ്സിൽ ഒത്തിരി വേദനയുണ്ടെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞതും അവൾ വീണു പോയിക്കാണും…..

അജയൻ തന്റെ ഏട്ടനെ ഒന്ന് കൊതിപ്പികാൻ വേണ്ടി ഏട്ടനിരക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കാതെ നേരെ അടുക്കളയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറികൊണ്ട് കൈ രണ്ടും കൊണ്ട് രാധികയെ ചുറ്റിപിടിച്ചു.

“അയ്യോ.. അജയേട്ടാ…വിടെന്നെ..!!”

അവളെ മാറിടത്തിൽ അമർത്തി പൊക്കിയപ്പോൾ രാധിക അജയന്റെ കാൽപത്തിയിൽ കാലൂന്നിക്കൊണ്ട് ഉയർന്നു പൊങ്ങി. അജയൻ പെട്ടന്ന് ഏട്ടനെ ഒന്ന് നോക്കിയതും വിശ്വൻ അജയനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“സോറി ഏട്ടാ. ഞാൻ കണ്ടില്ല….”
പക്ഷെ ആ നിമിഷം രാധികയുടെ കെട്ടിവെച്ച മുടിയുലഞ്ഞു വീണു. അജയൻ വേഗം തയാറാക്കി വെച്ചിരുന്ന കാപ്പിയും എടുത്തുകൊണ്ട് ഉമ്മറത്തേക്ക് നീങ്ങി. പത്രം കയ്യിലെടുത്തു വായന തുടങ്ങി. റേഡിയോയിൽ പാട്ടുകൾ

പാടികൊണ്ടിരുന്നു….
ടൗണിലേക്ക് വിശ്വേട്ടന്റെയൊപ്പം ഇറങ്ങാൻ റെഡിയാകുന്ന രാധികയോട് അജയൻ പറഞ്ഞു.

“എങ്ങോട്ടാ രാധികേ സിനിമയ്ക്കണോ…?!”

“ഉഹും പുറത്തു പോകാം ന്ന് പറഞ്ഞു… എങ്ങോട്ടാണ് ചോദിച്ചില്ല…”

“ഓഹോ ചോദിക്കണ്ടേ…?!”

“ഭദ്രമായി ഒരു കേടുപാടും പറ്റാതെ എന്നെ വൈകിട്ട് അജയേട്ടനു തന്നെ തെരും പേടിക്കണ്ട…” ചിരിച്ചുകൊണ്ട് രാധിക അജയനോട് പറഞ്ഞു.

“കേടു പാട് പറ്റിയാലും കുഴപ്പമില്ല!!!”

“എന്ത് ??!!”

“വെറുതെ വേണ്ടാത്തതൊന്നും പറയണ്ട.. ഇന്നല്ലേ ഫൈനൽ റിഹേഴ്സൽ? വായനശാലയിലെ ഗാനമേളയുടെ..പോകണ്ടേ?”

“ഓ ഞാൻ പൊയ്ക്കൊള്ളാം..”

വിശ്വനും രാധികയും വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി. രാധിക അധികം ഒരുങ്ങിയതൊന്നുമില്ല, പക്ഷെ അതുതന്നെ അവൾക്ക് അഴകായിരുന്നു. സാധാരണ ഉടുക്കുന്നപോലെ ഒരു കോട്ടൺ സാരിയും, ചന്ദനക്കുറിയും. സിന്ദൂരവും. മുടി നേരെടുത്തു പിന്നിലേക്കിട്ടിരുന്നു. ബസ്റ്റോപ്പിൽ വെച്ച് മിക്കവരുടെയും കണ്ണ് രാധികയുടെ അഴകിലേക്കായായിരുന്നു. ബസിൽ മുൻപിൽ തന്നെ രണ്ടു സീറ്റുണ്ടായിരുന്നു വിശ്വൻ രാധികയോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അവളുടെയൊപ്പം വിശ്വനും ഇരുന്നു.

“അജയനെന്തു പറഞ്ഞു…”

“എങ്ങോട്ടാ പോണേ ചോദിച്ചു …”

“ഞാൻ സിനിമയ്ക്ക് പോവാണ് എന്നൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…”

“ഞാൻ പറയാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ..”

“അജയേട്ടന് ഇഷ്ടാണ്.. അതൊക്കെ..”

“അവൻ ഇന്നലെ നിന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു നില്കുമ്പോ ചിരിച്ചു നിപ്പായിരുന്നു… രാത്രി നിന്നോടൊന്നും ചോദിച്ചില്ലേ…”

“ചോദിച്ചു…”

“ഞാൻ കരഞ്ഞു…”

“രാധൂട്ടി…എനിക്കുവേണ്ടി എന്തിന് കരയുന്നെ….”

“എനിക്കിഷ്ടാണ്…”

“ഹം…”

രാധികയുടെ കൈകോർത്തപ്പോൾ അവൾ വിശ്വന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. ബസിലെ ഇളം കാറ്റിൽ രാധികയുടെ മുടിയിഴകൾ വിശ്വന്റെ മുഖത്തേക്ക് അടിച്ചു. തീയറ്ററിൽ “ഞാൻ ഗന്ധർവ്വൻ” എന്ന പടമായിരുന്നു. അത്യാവശ്യം തിരക്കുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട്. നടുവിൽ ആയിരുന്നു സീറ്റ് കിട്ടിയത്, എന്നിട്ടും രാധിക റൊമാന്റിക് സീൻ വന്നപ്പോ വിശ്വേട്ടന്റെ കയിലൊരു മുത്തമവൾ

കൊടുത്തു. ഇരുവർക്കുമടിയിൽ പ്രണയം രാഗോന്മാദം പോലെ ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

സിനിമ കഴിഞ്ഞു രാധികയ്ക്ക് ഒരു സാരിയും വിശ്വൻ വാങ്ങിച്ചു കൊടുത്തു. റോസ് നിറമുള്ള പൂക്കൾ ഉള്ള സാരി. തിരിച്ചെത്തിയ ശേഷം വൈകീട്ടത്തെ കാപ്പികുടിയും കഴിഞ്ഞു കുളിച്ചൊരുങ്ങിയ രാധിക വിശ്വേട്ടന്റെ മുണ്ടും ഷർട്ടും ഇസ്തിരിയിട്ട്കൊടുത്തു. സാരി ഞൊറിഞ്ഞുടുക്കുന്ന രാധികയുടെ അടുത്തുനിന്നുകൊണ്ട് ഷർട്ടിന്റെ കൈമടുക്കുമ്പോ, അവൾ തന്റെ ആരാധനാപുരുഷനെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മതി മറന്നു നോക്കി.

“എന്താടി നോക്കുന്നെ…” മീശപിരിച്ചുകൊണ്ട് രാധികയെ വിശ്വൻ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു.

“ഉഹും… കൊമ്പൻ!!!!!”

അവളുടെ ചെവിയിൽ പതിയെ വിരൽ കൊണ്ട് തൊട്ടപ്പോൾ രാധിക കഴുത്തു ചരിച്ചുകൊണ്ട് ചിണുങ്ങി, ഒരുകൈകൊണ്ടു രാധികയുടെ പൊക്കിളിൽ വട്ടമിട്ട് വരച്ചപ്പോ അവൾ സ്വയം ആ കൊമ്പന് സമർപ്പിക്കപ്പെടുന്നതറിഞ്ഞു. അവളുടെ കഴുത്തിൽ വിശ്വൻ പതിയെ ചുംബിച്ചപ്പോൾ നാണം കൊണ്ട് രാധിക വിശ്വനെ തള്ളിമാറ്റി. വിശ്വൻ ഉമ്മറത്തെ ചാരുകസേരയിൽ കാത്തിരുന്നു, രാധിക ഒരുങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തിടമ്പെടുത്ത ദേവിയെപോലെ വിശ്വൻ നോക്കി നിന്നു. രാധിക അതുകണ്ടു മനസിലൂറി ചിരിച്ചു.

“എന്താ നോക്കുന്നെ മാഷെ..”

“ഒന്നുല്ല!!!”

“നന്നായിട്ടുണ്ടോ ??!”

“ഉം അംഗവടിവൊക്കെ കാണുമ്പോ ഗന്ധർവിയെപോലെ യുണ്ട്..”

“ചോദിച്ചാലെ പറയുള്ളു….ല്ലേ?!”

“അയ്യോ ഇല്ലെന്ന്റെ പെണ്ണെ…വാ വൈകി ഇറങ്ങാം…ഗാനമേള തുടങ്ങിക്കാണും…”

വിശ്വന്റെ കൂടെ വരമ്പത്തൂടെ നടക്കുമ്പോ, അവൾ മനഃപൂർവമൊന്നു വീഴാൻചെന്നതും വിശ്വൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചു. കണ്ണുകൾ തമ്മിലൊന്നുടക്കിയ നിമിഷം.

“ശ്രദ്ധിച്ചു നടക്ക് രാധൂട്ടി..”

ഗാനമേളയ്ക്ക് ആൽത്തറയിൽ പഴയ സുഹൃത്തുക്കളോടപ്പം സംസാരിക്കുമ്പോ രാധിക മുന്പിലെവിടെയോ ആയിരുന്നു. അജയൻ വായനശാലയുടെ കമ്മിറ്റി ആയതുകൊണ്ട് ഓട്ടത്തിലുമാണ്. ഗാനമേള തുടങ്ങിയപ്പോൾ സദസ്സ് നിശബ്ദമായി. ഹിറ്റ് പാട്ടുകൾ ഓരോന്നായി നാട്ടിൻപുറത്തെ കലാകാരമാരുടെ മധുര ശബ്ദത്തിൽ കേട്ട് ആ നാട് മുഴുക്കെ കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു പാട്ട് അജയനും പാടി. അവനേട്ടവുമിഷ്ടമുള്ള “അനുരാഗിണി ഇതായെൻ” എന്ന പാട്ട്.

ശേഷം ആൽത്തറയിലേക്ക് മന്ദം മന്ദം രാധിക നടന്നു വന്നിട്ട് വിശ്വേട്ടനെ അന്വേഷിച്ചു. വിശ്വൻ ചാക്കോ മുതലാളിയുടെ ഡ്രൈവർ ആയിട്ട് ജോലി ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹം അവനോടു ആവശ്യപെട്ടിരുന്നു. അതിന് പ്രകാരം അയാളോട് സംസാരിക്കുകയയായിരുന്നു.

“വിശ്വേട്ടാ …”

“എന്താ രാധികേ..”
സാരിത്തുമ്പു പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഉറക്കം വരുന്നുണ്ട് …പോകാം..”

“ശെരി വിശ്വാ …നീ പൊയ്ക്കോ, പറഞ്ഞപോലെ മതി….”

രാധികയും വിശ്വനും കൂടെ പുരുഷാരത്തിൽ നിന്നുമൊഴിഞ്ഞു ഇരുട്ടിൽ ചൂട്ടും കത്തിച്ചു വരമ്പത്തൂടെ വീട്ടിലേക്ക് കയറി.

“വരുന്നില്ലേ …ഏട്ടാ”

“നീ വാതിലടച്ചു കിടന്നോ …”

“അയ്യോ …എനിക്ക് പേടിയാ …വിശ്വേട്ടനും കൂടെ വാ ..”

“ഈ പെണ്ണിനെക്കൊണ്ടു …”

വിശ്വൻ രാധികയോടപ്പം മരത്തിന്റെ സ്റ്റെപ് കയറി മുകളിലേക്ക് ചെന്നു. വിശ്വന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലാൻ നിന്ന അവനെ രാധിക മുറിയിലേക്ക് വിളിച്ചു.

“ഇന്നിവിടെ കിടന്നൂടെ …” മുഖം നോക്കാതെ പറഞ്ഞൊപ്പിക്കുമ്പോ വിശ്വൻ രാധികയുടെ താഴ്ന്ന മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് അവളുടെ മുഖമുയർത്തി…

“അത് വേണോ രാധൂട്ടി …”

“എന്താ കുഴപ്പം ….”

“അജയൻ പാവല്ലേ ….”

“ഏട്ടന് സമ്മതാണ് ….”

“അവൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞോ…”

“ഉം ….ഇഷ്ടം കൊണ്ടല്ലേ …പക്ഷെ എന്തൊക്കെ ചെയ്തുന്നു പറഞ്ഞുകൊടുക്കണം ….”

“അവനു നല്ല അടികിട്ടാത്തതിന്റെ കുറവാണ്….നിനക്കും.”

“ഇഷ്ടല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട … വേറെ കെട്ടിക്കോ ….”

“കെട്ടണം….ഒരുത്തിയെ…”

ഒരുനിമിഷം രാധിക ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല താഴ്ത്തി, അവളുടെ കണ്ണിലൂടെ കണ്ണീരു പതിയെ ഒഴുകിയിറങ്ങി….

“അയ്യോ ഇപ്പൊ കരയാൻ എന്താടി പെണ്ണെ….ഇവിടെ….
ഞാനൊരു തമാശ പറഞ്ഞതല്ലെടി…”

വിശ്വൻ ബെഡിലേക്കിരുന്നുകൊണ്ട് രാധികയെ മടിയിലേക്കിരുത്തി. അവളുടെ കഴുത്തിലും കവിളിലും ചെറു മുത്തങ്ങൾ നൽകിയപ്പോൾ അവൾ കണ്ണീരു തുടച്ചു.

“എനിക്ക് രണ്ടാളെയും ഒരുപോലെയിഷ്ടമാണ്….. അല്ലാതെ ഒരാളോട് മാത്രമായിട്ട് കൂടുതൽ ഇഷ്ടമൊന്നുമില്ല… അങ്ങനെ അളന്നു നോക്കാൻ നിക്ക് താല്പര്യവുമില്ല…”

“നിനക്കിപ്പോ എന്താ വേണ്ടേ..?! അത് പറ…”

നിറ കണ്ണുകളോടെ രാധിക വിശ്വനെ നോക്കിയപ്പോൾ…

“ശെരി… സമ്മതിച്ചു. കണ്ണുകൊണ്ട് ഈ പരിപാടി നിർത്തുവോ.. സഹിക്കുന്നില്ല….”

“ഇന്നെനിക്ക് വേണം … ഈ കൊമ്പനെ…”

“ഏന്നിട്ട്…?”

“കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് വീറോടെ വാശിയോടെ എന്റെ മോഹങ്ങളേ എല്ലാം
നിറവേറ്റി തരുമോ…?”

“നീയെന്നെ വഴിതെറ്റിക്കും അല്ലെ രാധൂട്ടി…”

“ഹിഹി…”

“ഉറക്കം വരുന്നുണ്ട് എന്ന് കള്ളം പറഞ്ഞിട്ട്….”

“ചുമ്മാ ഒരു രസം… പ്രേമിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ ഒക്കെ പറയുന്ന കള്ളം…”

മെത്തയിലേക്ക് ചരിഞ്ഞ വിശ്വന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് രാധിക അവളുടെ നിറമാറു കൊണ്ട് അമർത്തി.

“ഇങ്ങനെ കിടക്കാൻ എന്താ സുഖം..”

“ശെരിക്കും??!” വിശ്വൻ രാധികയുടെ സാരിക്കിടയിലെ തെളിഞ്ഞ വയറിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു.

“എന്തൊരു ശൗര്യമാണ്….കണ്ടില്ലേ എന്നെ രണ്ടാക്കാൻ അരക്കെട്ടിൽ കിടന്നു പുളയുന്നത്…”

രാധികയുടെ പാലപ്പൂവിന്റെ മണവും അവളുടെ മാദകത്വം നിറഞ്ഞ നോട്ടവും, വിശ്വന്റെ അരക്കെട്ടിൽ ബലം വെച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്നു…

“അവൻ നിന്നെ എപ്പോഴാ ചെയ്തേ….”

“ഉം…ഇന്നലേം ചെയ്തു..”

നിന്റെ മോഹം മാറിയില്ലെടി കുറുമ്പി…”

“മനസിന് എപ്പോഴും തീരാ ദാഹമാണ്, അതിങ്ങനെ ആശിച്ച പുരുഷന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നു പിടയുമ്പോ കിട്ടുന്ന അനുഭൂതി….ഓരോ ശ്വാസത്തിലും വിയർപ്പിന്റെ മണം കൊണ്ട് എണീക്കാൻ നോക്കുമ്പോ വിടാതെ ഒട്ടിപിടിച്ചിങ്ങനെ…”

രാധികയുടെ നോട്ടം അവളുടെ ഉള്ളിലെ പ്രേമിനിയെ മാത്രമല്ല കാമിനിയെയും വിശ്വന് കാണിച്ചു തന്നുകൊണ്ടിരുന്നു….അവനു രാധികയോടുള്ള അടങ്ങാത്ത ദാഹം അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ വിടർത്തി…

“വിശ്വേട്ടാ നമുക്കൊന്നാവാം…”

“നിന്റെ ഓരോ നോട്ടവും ഓരോ ശ്വാസവും…. എന്നെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ പറ്റുന്നില്ല രാധൂട്ടി…”

ഒരുനിമിഷം കൊണ്ട് രാധിക വിശ്വന്റെ കീഴ്ച്ചുണ്ടിനെ അമർത്തിച്ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ വായിലേക്ക് അവളുടെ നനവൂറും നാവിനെ തള്ളികയറ്റി… വലിച്ചു ചപ്പുന്ന സുഖത്തിൽ വിശ്വൻ രാധികയുടെ കുണ്ടിപ്പന്തിനെ അമർത്തി ഞെരിച്ചു….

“രാധൂട്ടി… ഞാൻ തേടി നടന്ന സൗന്ദര്യം നീയാണ്….”

“എന്റെ മനസിന്റെ പാതിയാണ്‌ … വിശ്വേട്ടാ….പക്ഷെ ഞാനിതാ എന്നെ മുഴുവനായും തരുന്നു….”

“നീയൊരു വല്ലാത്ത കാമുകിയാണ് പെണ്ണെ… കോളേജിൽ നിന്നെ എത്ര പേര് പ്രേമിച്ചിട്ടുണ്ടിങ്ങോട്ട്….?!”

“ഒരുപാട് പെരൊന്നൂല്ല…. എന്നാലും, കുറെപെരൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു…പക്ഷെ
എനിക്കാരോടും ഇങ്ങനെയൊരിഷ്ടം തോന്നിയില്ല….പക്ഷെ വിശ്വേട്ടനെ കണ്ടപ്പോ ….ഈ താലി കൊണ്ട് പൂട്ടിവെച്ച എല്ലാം തരണമെന്നൊക്കെ തോന്നില്ലേ ? അതുപോലെ ഒരിഷ്ടം ….”

രാധിക വിശ്വന്റെ കഴുത്തിലും കവിളിലും മുഖത്തും ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ട് മൂടി, അവന്റെയുള്ളിലെ കാമുകനെ ഉണർത്തികൊണ്ടിരുന്നു….

“രാധൂട്ടി ….സാരി അഴിക്കട്ടെ ഞാൻ ….”

അവൾ മൂളുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ വിശ്വൻ അവളുടെ മാറിലെ സാരിയെടുത്തുകൊണ്ട് നിലത്തിട്ടു. വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞ മഞ്ജു തുള്ളി കണക്കെ ഭംഗിയുള്ള മുലച്ചാലിലേക്ക് വിശ്വൻ നാവുകൊണ്ട് തൊട്ടതും രാധിക വില്ലുപോലെ വളഞ്ഞപ്പോൾ അരക്കെട്ടിൽ കോർത്ത മടികുത്തു വിശ്വൻ പൂർണ്ണമായും അവളിൽ നിന്നും മോചിപ്പിച്ചു. തവിട്ട് നിറമുള്ള അടിപ്പാവാടയുടെ കെട്ടും സ്വയം അഴിച്ചുകൊണ്ടവൾ നിലത്തേക്കിട്ടു.

22cookie-checkഎങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു….3no