“ഹാവൂ….
എന്റെ ആതിര കുട്ടി ചിരിച്ചല്ലോ…”
അല്ലെങ്കിലും നിന്റെ ചിരി ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല മോളെ…
അവൻ അതും പറഞ്ഞു എന്നെ നോക്കി കൈ കൊണ്ട് അടിപൊളി എന്നൊരു സിഗ്നൽ കാണിച്ചു…👌
“എന്നാൽ നമുക്ക് വിട്ടാലോ.. തമ്പുരാട്ടി കുട്ടി…”
അവൻ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“ഓ ഞാൻ തമ്പുരാട്ടി ഒന്നും അല്ല…”
ഞാൻ ഒന്ന് ചുണ്ട് കോട്ടി അവനെ നോക്കാതെ നിന്നു…
“അല്ലെന്ന് എനിക്കും അറിയാമല്ലോ… എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും വലിച്ചെറിഞ്ഞു ഭൂമിയിലെക് ഇറങ്ങിയ സുന്ദരി കുട്ടിയല്ലേ…എന്റെ ആതിര കുട്ടി…
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
വാ ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിൽ ആക്കി തരാം..
ഇക്കാക്ക് കുറേ പണിയുണ്ട്…”
അതും പറഞ്ഞു അവൻ എന്നെയും കൊണ്ട് മാനാഞ്ചിറ മൈതാനിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി..
എന്നെ ഹോസ്റ്റലിൽ ഇറക്കി അവൻ ടൗണിൽ പുതുതായി നിർമിച്ച അവന്റെ വീട്ടിലേക് പോയി…
“ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് കയറുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ മുബാറക് പറഞ്ഞത് പോലെ എന്റെ മൊബൈൽ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കാൻ തുടങ്ങി..
ഹാൻഡ് ഭാഗ് തുറന്നു ഞാൻ ഫോണെടുത്തു..
അതിലെ ട്രൂ കാളറിൽ വന്ന പേര് കണ്ടു ഞാൻ ഞെട്ടി…
എന്റെ കയ്യും കാലും…
ശരീരം മൊത്തത്തിൽ വിറക്കാനായി തുടങ്ങി…”
“വിവേക് ഈസ് കാളിംഗ് “..
ഒന്ന് രണ്ടു നിമിഷങ്ങൾ പിന്നെയും വേണ്ടി വന്നു അവന്റെ ഫോൺ എടുക്കാനായി..
“ഹലോ…”
“ഫോൺ എടുത്തെങ്കിലും പരമാവധി പതർച്ച കാണിക്കാതെ തന്നെ ഞാൻ സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…
അവനാണ് വിളിക്കുന്നതെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞെന്നു അവൻ അറിയരുതല്ലോ…
സത്യം പറഞ്ഞാൽ മനസിൽ ഭയം നിറയാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്…
ആരോടും സംസാരിക്കാത്തവളോ കമ്പിനിയാകാതെ മിണ്ടാ പൂച്ച പോലെ നടക്കുന്നവളോ ഒന്നും അല്ല ഞാൻ…
ഇന്നീ നിലയിൽ ഞാൻ ജീവിക്കാൻ കാരണം തന്നെ എന്റെ പാസ്റ്റ് കുറേ ഏറെ ദുരന്തങ്ങൾ നിറഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ് അതിൽ പിന്നെ ഞാൻ ഇങ്ങനെയാണ്..
ഈ ഭൂമിയിൽ എനിക്ക് വിശ്വാസമുള്ള ഒരാളെ ഉള്ളൂ അതെന്റെ മുബു വാണ്…മുബാറക്…
എന്നെ ഒരു കൊച്ചു പെണ്ണിനെ പോലെ എന്റെ എല്ലാ വാശിക്കും കൂടേ നിൽക്കുന്ന എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് അല്ലേൽ ബെസ്റ്റി എന്നൊക്കെ പറയില്ലേ അവനാണ് എന്റെ മുബു…”
“എന്നെ കൂടേ കൊണ്ട് നടക്കുന്നതിൽ അവന്റെ വീട്ടിൽ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലെങ്കിലും നാട്ടുകാർക്ക് നല്ല ചൊറിച്ചിലാണ്.. ഒരു മാപ്പിള ജാതിയുടെ കൂടേ തമ്പുരാട്ടി കൊച്ചു നടക്കുന്നെന്നും പറഞ്ഞു പല കഥകളും കേട്ടിരുന്നെകിലും അവനോ എനിക്കോ അതൊരു വിഷയം അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ പോടാ പുല്ലേ എന്നും പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ ജീവിച്ചു…
ഒരു പക്ഷെ അവനു എന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ അതും അംഗീകരിക്കുമായിരുന്നു…
പക്ഷെ ഒരിക്കൽ പോലും അങ്ങനെ ഒരിഷ്ടം അവനുള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല..
ഇനി മാറ്റാരോടെങ്കിലും ഉണ്ടായിട്ടാണോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ അതും അവനില്ല…”
“എന്നാലും ഒരാൾ ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞു അയാളെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ ഒരു മടി ഉണ്ടാവില്ലേ…
അത് മാത്രമായിരുന്നു എനിക്കിപ്പോൾ വിവേകിന്റെ ഫോൺ വന്ന സമയം…….
അവനെ അങ്ങനെ കാണുവാൻ എനിക്ക് ഒരിക്കലും സാധിക്കില്ലയിരുന്നു…”
“ഹലോ…
ചേച്ചി…
ഇത് ഞാനാ.
വിവേക്…”
“വിവേക്…
തന്നോട് ആരാ എന്റെ ഫോണിലേക്കു വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞത്…
ആര് തന്നു നിനക്കെന്റെ നമ്പർ…
ലുക്ക് വിവേക് ഞാൻ താൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയല്ല…
ഇനിയും നീ നേരത്തെ എന്നോട് സംസാരിച്ചത് വീണ്ടും പറയാൻ ആണേൽ ഇനി എന്നെ വിളിക്കരുത് പ്ലീസ്…
പ്ലീസ് എന്നെ ടോർച്ചർ ചെയ്യരുത്…
ലീവ് മീ…
ഞാൻ എങ്ങനേലും ഒന്ന് ജീവിക്കട്ടെ….”
ഞാൻ പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു വളരെ ഹാർഷായി തന്നെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു…
“കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ ശ്വാസം ആഞ്ഞു വലിച്ചു വിട്ടു..
എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു ഹോസ്റ്റലിൽ താമസിക്കുന്ന ആ സമയം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന മുന്നോ നാലോ പേര് റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക് ഇറങ്ങി എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്..
ആകെ മോശമായി….. എന്റെ ശബ്ദം ഇത്രക് ഉയർന്നത് പോലും ഇവർ ആദ്യമായി കേൾക്കുകയായിരിക്കും…
ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുറ്റത്തു നിന്നും ഞാൻ വേഗത്തിൽ മുകളിലേക്കുള്ള സ്റ്റെപ്പുകൾ കയറി വാതിൽ തുറന്നു… ഉള്ളിലേക്കു കയറി…
വാതിൽ പെട്ടന്ന് തന്നെ അടച്ചു അതിന് പുറകിൽ കുറച്ചു നേരം ചാരി നിന്നു പോയി…”
ആരോടോ ഉള്ള ദേഷ്യം പോലെ ഞാൻ തോളിലെ ബാഗ് എടുത്തു ബെഡിലേക് എറിഞ്ഞു…
“ദേവി ഞാൻ എന്തൊക്കെയാ അവനോട് പറഞ്ഞത്…
മുബു എന്നോട് പറഞ്ഞതെല്ലാം ഞാൻ മറന്നു പോയല്ലോ…
നാളെ ഹൈലൈറ്റ് മാളിലേക്കു കൊണ്ട് വന്നു എല്ലാം സംസാരിച്ചു സോൾവ് ചെയ്യാമെന്ന് അവൻ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞതല്ലായിരുന്നു..
ഓ… എന്റെ കൃഷ്ണാ…
എന്റെ ഒടുക്കത്തെ എടുത്തു ചാട്ടം…”
“ഇനി ഇപ്പോ എന്താ ചെയ്യ…
എന്താ ചെയ്യ…
ഞാൻ റൂമിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു…
ഒരു നൂറ് വട്ടം ഒന്നും ആയിരിക്കില്ല നടന്നിരിക്ക…
അടുത്ത പള്ളിയിൽ നിന്നും സന്ധ്യാ നേരത്തെ ബാങ്ക് വിളിച്ചപ്പോൾ ആയിരുന്നു ഞാൻ റൂമിലെ നടത്തം പോലും നിർത്തിയത്…
അത്രക്ക് അത്രക്കതെന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഹെർട്ട് ചെയ്തിരുന്നു…”
“മുബാറക് (മുബു) വിന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞാലോ..
വേണ്ടാ അവന്റെ വായിൽ ഉള്ളത് കൂടേ ഞാൻ കേൾക്കേണ്ടി വരും…
സ്സ്…..”
“വീണ്ടും വീണ്ടും ഒരു പരിഹാരം കിട്ടാനായി ഞാൻ നടന്നെങ്കിലും…
പിന്നെ ഞാൻ കരുതി ഞാൻ അങ്ങനെ എല്ലാം പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് അവൻ എല്ലാം ഇട്ടിട്ട് പോയെങ്കിലോ…???
അതെല്ലേ നല്ലത്…
നാളെ ഇനി മാളിൽ പോയി നാലാളുകളുടെ മുന്നിൽ ഒരു സീൻ ഉണ്ടാക്കണ്ടല്ലോ…
അവൻ ഇല്ലാതെ തന്നെ ഈ പ്രശ്നം തീർതത്തിൽ എനിക്കവന്റെ മുന്നിൽ ഞെളിഞ്ഞു നടക്കുകയും ചെയ്യാം…”
“അങ്ങനെ ഓർത്തപ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ കുറച്ചു ആശ്വാസം തോന്നി…
ഞാൻ ബെഡിലേക് വന്നിരുന്നു…
മുന്നിൽ തന്നെയുള്ള ഒരാൾ വലുപത്തിലുള്ള കണ്ണാടിയിൽ എന്റെ പ്രതിഭിംബം നോക്കി ഇരുന്നു…”
“കുറേ കാലമായി ഞാൻ എന്റെ ശരീരം നോക്കാറില്ല…
അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലായിരുന്നു..
ആശ്വധിക്കാൻ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിലല്ലേ അതിന്റെ ഭംഗിക് അർത്ഥമുള്ളു…
ഒന്ന് ബ്യൂട്ടി പാർലറിൽ പോയിട്ട് പോലും മാസങ്ങൾ ആയിട്ടുണ്ടാവും..
കണ്ണാടി യിൽ നോക്കിയപ്പോളും എനിക്ക് വലിയ മാറ്റമൊന്നും വന്നിട്ടില്ല…
നാൽപതി ആറു കിലോയെ കുറെ കാലമായി ഉള്ളൂ… ഒരു കോലു പോലെ എന്ന് പറയാമെങ്കിലും കുറച്ചു ബെറ്റർ ആണ് അവയവങ്ങൾ…
34 സൈസ് ബ്രെസ്റ്റ് ഉണ്ട്… അതൊക്കെ ഒരു അളവാണോ എന്ന് പറയാൻ വരട്ടെ അതില്ലാത്ത ആളുകളും ഇല്ലേ…”
“ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിലേക്ക് നടന്നു…
എന്റെ വെളുത്തു ചുവന്ന കവിളിലൂടെ വിരലുകൾ ഓടിച്ചു നോക്കി…
തൃഡ് ചെയ്തില്ലെങ്കിലും നല്ല ഷേപ്പിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു പിരികം…
അതിന് താഴെ നീണ്ട മൂക്… അതിൽ ഒരു കുഞ്ഞു മൂക്കുത്തി…
മൂക്കുത്തിയിൽ വിരൽ വെച്ചു പതിയെ ലിപ്സ്റ്റിക് പോലും ഇല്ലാതെ ചുവന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടിലൂടെ എന്റെ ചൂണ്ട് വിരൽ തഴുകി തലോടി……
കണ്ണാടിയിലെ എന്നെ തന്നെ നോക്കി പതിയെ ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി…
നിര നിരയായി വെളുത്ത പല്ലുകൾ തിളങ്ങുന്നത് പോലെ…
ഞാൻ എന്നെ തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു…
കുറേ കാലത്തിനു ശേഷമുള്ള എന്റെ നിറമുള്ള പുഞ്ചിരി…
ഒരു കുഞ്ഞ് കാറ്റ് പുറത്ത് നിന്നും ജന വാതിലിലൂടെ മുറിക്കുള്ളിലേക് കടന്നു എന്നെ തഴുകി തലോടി പോയി…
ആ സമയം മുന്നിലെ മുടിഴിയികളിൽ നിന്നും കുറച്ചു മുടി കാറ്റിൽ പാറി പറന്നു മുന്നിലേക്ക് വന്നു വീണു എന്റെ മുഖത്തെ മറച്ചു കളഞ്ഞു……”
ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആകുവാനായി ഞാൻ ബാത്റൂമിൽ കയറി…
വൈകുന്നേരം ഏഴു മണി കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…
ഇതുപോലത്തെ അടിപൊളി കമ്പി കഥകൾ വായിക്കാൻ www.kambi.pw ഈ സൈറ്റ് ൽ വന്നാൽ മതി ………
റൂമിലേ കൃഷ്ണ ഭഗവാന് മുമ്പിൽ വിളക് കത്തിച്ചു..
” എന്റെ കൃഷ്ണ…
നിനക്ക് ഒരുപാട് ചിൽ സ് ഉണ്ടായിരുന്നെന്ന് എനിക്കറിയാം…
പക്ഷെ നിന്റെ പാവം ഭക്തയായ എനിക്ക് അങ്ങനെ ഒരാളെയും ഈ ജീവിതത്തിൽ വേണ്ട..
എന്റെ വിധി നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ…
അതങ്ങനെ തന്നെ ആവട്ടെ…
എന്നെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു എന്ന കാരണത്താൽ ആരും സങ്കടപെടുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല…
ഇനി നിനക്ക് ഞാൻ ആരെയെങ്കിലും പ്രേമിച്ചേ തീരൂ എന്നാണേൽ നീ തന്നെ എന്നെ പ്രണയിച്ചാൽ മതി…
നീ എന്നെന്നും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവൻ ആണല്ലോ…
നിന്റെ പ്രണയത്തിൽ നീന്തി തുടിക്കാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണ്…
അറ്റമില്ലാത്ത സാഗരം പോലെ… അതിരുകളില്ലാത്ത ആകാശം പോലെ…
നിന്റെ പ്രണയത്തിൽ ഞാൻ നീന്തി തുടിക്കും…”
“ഞാൻ എന്റെ കള്ള കണ്ണനെ നോക്കി പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബെഡിലേക് പോയി വീണു…
കണ്ണിന് മുന്നിൽ ഞാൻ കാണുന്നത് എന്റെ കള്ള കണ്ണനെയാണ്…
അവനൊരു ഓടകുഴലുമായി മനോഹരമായി സംഗീതം പൊയിച്ചു കൊണ്ട് എന്നെയും കൊണ്ട് സ്വാർഗലോകത്തിലൂടെ നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു…
കണ്ണന്റെ ഓടകുഴൽ നാദം കേട്ടു…പൂക്കളും പൂമ്പാറ്റകളും നൃത്തമാടുന്നുണ്ട്…
ഞാനും അവരോട് കൂടേ നർത്തകയായി ആടുവാൻ തുടങ്ങി…”
പതിയെ പതിയെ ഞാൻ ഉറക്കത്തിലേക് വീണു…
+++++
“പ്ലീസ് വിവേക്….
നോ…”
“പ്ലീസ് ടാ…
ചേച്ചീടെ മോനല്ലേ…
ചേച്ചിക്ക് പറ്റുന്നില്ലടാ….
പ്ലീസ്… ”
“ചേച്ചി ഒരു വട്ടം…
ഒരേ ഒരു വട്ടം ഞാൻ ഈ ചുണ്ടിലെ തേൻ നുകർന്നോട്ടെ…”
“പൂർണ്ണ വൃത്താകൃതിയിലുള്ള സാവധാനം കറങ്ങുന്ന ഓഫ് ബെഡിൽ…. ഇളം നീല നിറത്തിലുള്ള ലോങ് ടോപ് ധരിച്ചു കിടക്കുന്ന എന്റെ അടുത്ത്…
ശരീരത്തിൽ ബോക്സർ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഇല്ലാതെ കരുത്തുറ്റ ബോഡിയും കാണിച്ചു എന്റെ ഓരോ അണുവിലേക്കും അലിഞ്ഞു ചേരുവാൻ വെമ്പുന്ന വിവേകിനെ ദുർബലമായി എന്റെ മനസു കൊണ്ട് തടഞ്ഞു നോക്കി…”
“ചേച്ചി പ്ലീസ്…”
“അവന്റെ ചുടു നിശ്വസം എന്റെ മുക്കിൽ തട്ടുമ്പോൾ എന്റെ അടി വയറ്റിൽ മഞ്ഞു വീഴുന്ന സുഖം നിറയുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു…
അവനിലേക് അലിഞ്ഞു ചേരുവനായി എന്റെ മനസ് വെമ്പുന്നത് പോലെ…
അവൻ വീണ്ടും എന്നോട് കൊഞ്ചുന്നതിന് മുമ്പ് അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ കോർത്തു പിടിച്ചു…
പതിയെ താളത്തിൽ എന്ന പോലെ…വളരെ. മൃദുലമായി തുടങ്ങിയ ഞങ്ങളുടെ ചുംബനം…വളരെ വേഗത്തിൽ…കടിച്ചു വലിക്കുന്നത് പോലെ…
അത്യാർത്തി യോടെ ചുംബിക്കാൻ നിമിഷങ്ങൾ പോലും വേണ്ടി വന്നില്ല…”
++++
“ആ…. ”
“ഞാൻ പെട്ടന്ന് ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു… ബെഡിൽ നിന്നും പുറത്തേക് കാലുകൾ തൂക്കി എന്റെ കൈകൾ തലയിൽ വെച്ച് ഇരുന്നു പോയി…
ശരീരം ആകെ വിയർത്തു കുളിച്ചിട്ടുണ്ട്…
അടിയിൽ എവിടെയോ ഉറവ പൊട്ടിയത് പോലെ… നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു…
ഇന്നിത് രണ്ടാമത്തെ പ്രാവശ്യമാണ്…അവനെ ഞാൻ കാണുന്നത്…
രാവിലെ അവനെ കാണാതെ ആയിരുന്നെങ്കിലും അവന്റെ പേര് ഞാൻ വിളിച്ചിരുന്നു…..
പക്ഷെ ഇപ്പോൾ…
അവൻ നേരിട്ട് എന്റെ അരികിൽ വന്നിരുന്നത് പോലെ…അവന്റെ സാമിപ്യം ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെ….
“ഹൂ….”
ഞാൻ ശ്വാസം വായിലൂടെ പുറത്തേക് വിട്ടു…”
“എന്തൊരു പരീക്ഷണമാണിത്…
തൊണ്ട വരളുന്നത് പോലെ…
ഒരിറ്റ് വെള്ളം കിട്ടിയില്ലേൽ ഞാൻ ദാഹിച്ചു ചത്തു പോകും…
ഞാൻ കൈ നീട്ടി ബെഡിന് അടുത്തുള്ള മേശയിൽ നിന്നും ജെഗ് എടുത്തു വായയിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി…
അതിലെ വെള്ളം മുഴുവൻ തീരുന്നത് വരെ കുടിച്ചു…”
++++
“മുബു വിനെ വിളിച്ചാലോ…
അവനെ വിളിച്ചു നേരത്തെ വിവേക് വിളിച്ചത് പറഞ്ഞിട്ട് പോലുമില്ല
ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി…
സമയം പതിനൊന്നു മണി…
അതിൽ ഒരുപാട് മിസ് കാൾ വന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട്…
മെസ്സേജുകളും…”
“മിസ്സ് കാൾ സിൽ ഏറെയും വിവേക് തന്നെ പിന്നെ ഒന്ന് രണ്ടു കൂട്ടുകാരികളും…
മുബുവിന്റെ രണ്ടു മിസ്സിഡ് കാളും ഉണ്ട്…”
വാട്സ്ആപ്പ് തുറന്നു നോക്കി…
“ചേച്ചി പ്ലീസ് എന്നെ വെറുക്കല്ലേ…
എനിക്ക് ചേച്ചിയെ ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമാണ്…
പ്ലീസ്…ഒന്ന് ഫോൺ എടുക്കുമോ…
പ്ലീസ്….
പ്ലീസ്….
പ്ലീസ്….
പ്ലീസ്…”
കൂടേ ഒരുപാട് ❤ സ്റ്റിക്കറുകളും അവൻ അയച്ചിട്ടുണ്ട്…
അവനിപ്പോഴും ഓൺ ലൈനിൽ ഉണ്ട്…
ഞാൻ അവന്റെ മെസ്സേജ് റീഡ് ചെയ്തെന്ന് കണ്ട് അവന്റെ നമ്പറിനു താഴെ വീണ്ടും writing….. എന്ന് കാണാനായി തുടങ്ങി…
“ചേച്ചി ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ ഹോസ്റ്റലിന് പുറത്തുണ്ട്..…”
“അവന്റെ ആ മെസ്സേജ് എന്റെ സകല നാടീവ്യൂഹവും തളർത്തുവാൻ പോലും ഉതകുന്നതായിരുന്നു…
എന്റെ ഹോസ്റ്റലിന് പുറത്ത്…
ഞാൻ പെട്ടന്ന് എന്റെ റൂമിലെ ലൈറ്റ് ഇട്ടു… തുറന്നു കിടക്കുന്ന ജന വാതിലിനു ഉള്ളിലൂടെ പുറത്തേക് നോക്കി…
അവിടെ ഒന്നും ആരെയും കാണാൻ ഇല്ലായിരുന്നു…
അവൻ വെറുതെ എന്നെ പറ്റിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതാവും എന്നും കരുതി തിരിയുന്ന സമയത്താണ് ഒരു കാറിന്റെ ഹെഡ് ലൈറ്റ് ഹോസ്റ്റലിന് വെളിയിലെ റോട്ടിൽ നിന്നും പ്രകാശിച്ചത്…
അവൻ ആണ് അതെന്നു എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ടേലും… ഞാൻ അങ്ങോട്ട് തന്നെ നോക്കി തരിച്ചു നിന്നു…
പതിയെ ആ വെളിച്ചത്തിന് മുന്നിലേക്ക് ഒരു നിഴൽ വന്നു… തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം.. അവനും വന്നു നിന്നു…
“വിവേക്…”
എന്റെ മനസ്സിൽ വന്ന പേര് പതിയെ എന്റെ ചുണ്ടിലൂടെ ചലിച്ചു…
“പെട്ടന്ന് എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിക്കാൻ തുടങ്ങി…
അതിൽ വിവേക് എന്ന തന്നെ ആയിരുന്നു കാണുന്നത്…
ഭയം കാരണം ഞാൻ ഫോൺ എടുക്കാതെ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തു കിടന്നു…
ഈ ചെറുക്കൻ ഇതെന്തു ഭാവിച്ചാണാവോ…
ഉറക്കം കിട്ടാതെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും തിരിഞ്ഞും മലര്ന്നും കിടന്നെകിലും അവൻ പുറത്ത് തന്നെ ഉണ്ടെന്ന് എന്റെ മനസ്സിങ്ങനെ പറയുന്നതിനാൽ ഞാൻ വീണ്ടും എഴുന്നേറ്റ്…
അടക്കാത്ത ജന വാതിലിലേക് നോക്കി…
അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച എന്നെ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഞെട്ടിച്ചു…
വിവേക്…
അവൻ….
അവൻ എന്റെ റൂമിന് പുറത്തുള്ള സൺസൈഡിൽ നിന്നു ജനലിലൂടെ എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു…”
ബൈ
ആരവ്…