വട്ടവടയ്ക്കു മുകളിൽ വീണ്ടും സൂര്യനുയർന്നു…
ജാലകത്തിലൂടെ പ്രകാശരശ്മികൾ മുറിയിലേക്ക് വീണപ്പോൾ അഭിരാമി പതിയെ മിഴികൾ തുറന്നു…
അജയ് കിടക്കയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..
മടി പിടിച്ചു കുറച്ചു നേരം കൂടി അവൾ കിടക്കയിൽ തന്നെ കിടന്നു.
വിറകെരിയുന്ന ഗന്ധം മൂക്കിലേക്കടിച്ചപ്പോൾ അവൾ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു..
രാവിലെ തന്നെ തുടങ്ങിയോ തീ കായാൻ…?
അവൾ മനസ്സിലോർത്തു…
അവൻ മുഖമിട്ടുരച്ച ചുരിദാർ ടോപ്പിന്റെ മുകൾ ഭാഗത്തെ ചുളിവുകൾ വലിച്ചു നേരെയാക്കിയ ശേഷം അവൾ കൈകൾ കുടഞ്ഞു മൂരി നിവർത്തി…
ഒരു നവോന്മേഷം കൈ വന്നത് പോലെ അഭിരാമിക്കു തോന്നി..
അജയ് അവന്റെ സങ്കടങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയ രാത്രിയിൽ പറഞ്ഞത് അവളോർത്തു..
“എല്ലാവരും ഉണ്ടെങ്കിലും ആരും ഇല്ലാത്ത ഒരാളാണ് ഞാൻ… അല്ലേ അമ്മാ…?”
“ഞാനില്ലെടാ…?”
“അതിപ്പോഴല്ലേ ”
“ഞാൻ കൂടെ ഉള്ളതായി നിനക്ക് തോന്നിയിട്ടേ ഇല്ലാ..?”
“ഇതുവരെ ഇല്ലായിരുന്നു…”
അവൻ പറഞ്ഞപോലെ ഒരു തോന്നൽ തന്റെ ഉള്ളിലും ഉടലെടുത്തത് അഭിരാമി അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
പാവം…
എന്തൊക്കെയോ പതം പറഞ്ഞു കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
ആരുമില്ലാത്ത ഒരവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ചെറിയൊരു മാറ്റം അനുഭവേദ്യമായതായി അഭിരാമിയും തിരിച്ചറിഞ്ഞു തുടങ്ങി..
തന്നെ സംരക്ഷിച്ചു കൂടെ നിർത്താൻ അജയ് എന്നൊരു കവചം തനിക്കു ചുറ്റും നിലകൊണ്ടു തുടങ്ങിയത് അവളറിഞ്ഞു…
അവനാവശ്യം അവന്റെ നഷ്ടപ്പെട്ട ഇന്നലെകളാണ്……
തന്റെ സ്നേഹം മതി അവന്……….
തന്റെ സ്നേഹവചസ്സുകൾ മതി അവന് ..
കരയണ്ടടാ, എന്നൊരു ആശ്വാസവാക്കോടെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അവനെ ചേർത്തണച്ചാൽ മാത്രം മതി അവന്… ….
ചെറിയ വാശികളും പിണക്കങ്ങളും അവനുണ്ട് എങ്കിലും അവൻ അനുഭവിച്ച അനാഥത്വത്തിനു മുൻപിൽ അതൊന്നുമല്ലായെന്നും അവൾക്കു തോന്നി.
അവൾ കിടക്കയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു…
വസ്ത്രങ്ങൾ നേരെയാക്കി അവൾ വാതിൽക്കലേക്ക് ചെന്നു……
നെരിപ്പോടിൽ വിറക് പൊട്ടുന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു…
ഹാളിലേക്ക് നോക്കിയ അവൾ ഒരു നിമിഷം അമ്പരന്നു.
കാലുകൾ പിന്നിലേക്ക് നീട്ടിക്കുത്തി , കമിഴ്ന്നു കിടന്ന് ഇടംകൈയ്യും വലം കൈയ്യും മാറി മാറി നിലത്തു കുത്തി പുഷ് – അപ്പ് എടുക്കുകയാണ് അജയ്…….
ആ തണുപ്പിലും അവന്റെ വിയർപ്പിൽ ടീ ഷർട്ട് നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു……
വിയർപ്പ് ഇറങ്ങിയൊലിച്ച്, അവന്റെ അരഭാഗം ചേരുന്നയിടത്ത് പാന്റിന്റെ നിറവ്യത്യാസം അവൾ കണ്ടു……
അത്ര മോശമല്ലാത്ത അവന്റെ ശരീരത്തിലെ കാഠിന്യം വന്നു തുടങ്ങിയ മസിലുകളിലേക്ക് ഒരു നിമിഷം അവൾ നോക്കി നിന്നു..
അജയ് വ്യായാമം ചെയുന്ന കാര്യവും ശരീരം സംരക്ഷിക്കുന്ന കാര്യവും അഭിരാമിക്കറിയാമായിരുന്നു……
നേരിയ കിതപ്പോടെ അജയ് നിലത്തേക്ക് പതിയെ കിടന്നതവൾ കണ്ടു……
” കഴിഞ്ഞോ സൽമാൻ ഖാനേ…….? ”
കട്ടിളപ്പടിയിലേക്ക് ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് ചെറിയ ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു……
പിന്നിൽ ശബ്ദം കേട്ട് കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ അജയ് കഴുത്തു തിരിച്ചു…
“സൽമാനല്ല, ജോൺ എബ്രഹാം..”
ഇരു കൈകളും നിലത്തു കുത്തി നിവരുന്നതിനിടയിൽ അവൻ പറഞ്ഞു…
” പിന്നേ… …. കണ്ടേച്ചാലും മതി..”
” ഒരിക്കൽ മാറ്റിപ്പറയാതിരുന്നാൽ മതി…… ”
അവൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ നേരെ കൈ നീട്ടി ..
അവളും കൈ നീട്ടി അവനെ വലിച്ചുയർത്താൻ ശ്രമിച്ചു…
“എന്താ പൊങ്ങുന്നില്ലേ… ?”
അവൻ കളിയാക്കി…
അഭിരാമി കട്ടിളപ്പടിയിൽ ഇടതു കൈ ബലം കൊടുത്ത് അവനെ വലിച്ചുപൊക്കി.
” വെറും വയറ്റിൽ വലിച്ചിട്ടാ.. ഫ്ളാസ്ക്കിൽ ചായ ഇരിപ്പുണ്ട്… ”
നിവർന്നു കൊണ്ട് അജയ് പറഞ്ഞു..
“ഇതൊക്കെ ഇത്ര വെളുപ്പിനേ നീ ഉണ്ടാക്കിയോ… ….?”
അവൾ അത്ഭുതത്തോടെ അവനെ നോക്കി……
” വെളുപ്പിനോ… ? സമയമെത്രയായി എന്നാ വിചാരം…… ?”
കസേരയിൽക്കിടന്ന ടർക്കിയെടുത്ത് മുഖത്തെ വിയർപ്പു തുടയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൻ ചോദിച്ചു..
അഭിരാമി ചുവർ ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി…
എട്ടേമുക്കാൽ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു..
“ഇവിടെ വന്നതിൽ പിന്നെ സമയത്തേക്കുറിച്ച്, ഒരു തിട്ടവുമില്ല… ”
പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി…
” നീ എന്താ ഉണർന്നപ്പോൾ വിളിക്കാതിരുന്നത്… ?”
ബാത്റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ അവൾ ചോദിച്ചു…
” പിന്നേ .. രാവിലെ എഴുന്നേറ്റിട്ട് മലമറിക്കാനുള്ളതല്ലേ..?”
പറഞ്ഞിട്ട് അജയ് ടവ്വലുമായി ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി …
അമ്മയുടെ പാന്റീസ് ബക്കറ്റിലെ വെള്ളത്തിൽ കിടക്കുന്നതവൻ കണ്ടു .. തന്റെ ഡ്രസ്സുകളും ഊരി ബക്കറ്റിലേക്കിട്ട ശേഷം അവൻ കുളിക്കാൻ തുടങ്ങി……
അഭിരാമി കസേരയിലിരുന്ന് ചായ കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
” നീ മലമറിക്കാൻ പോവുകയാണോ… ? ”
അവൻ കുളികഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു…
” യാ… വട്ടവട ചതുരവടയാക്കാൻ പറ്റുമോന്ന് നോക്കട്ടെ… ”
നെരിപ്പോടിനരികിൽ കിടന്ന അഴയിൽ നിന്നും ഷഡ്ഢിയും പാന്റും ബനിയനും അവൻ അവൾക്കു മുന്നിൽ നിന്നു തന്നെ മാറി ധരിച്ചു.
” നഴ്സായി……… നാണവും മാനവുമില്ല… ”
അവനെ നോക്കി മുഖം ചുളിച്ച് അവൾ പറഞ്ഞു.
” നാണവും മാനവും തൃശ്ശൂർ വീട്ടിൽ വെച്ച് പലായനം ചെയ്തതാ… …. ”
അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ടേബിളിലിരുന്ന ചീപ്പുമായി ഭിത്തിയിലെ കണ്ണാടിക്കരികിലേക്ക് നീങ്ങി…
“ഇന്നെന്താ പ്രോഗ്രാമെന്ന് ജോൺ എബ്രഹാം പറഞ്ഞില്ല… ”
അഭിരാമി ഒഴിഞ്ഞ ചായക്കപ്പ് ടേബിളിലേക്ക് വെച്ചു…
“ചുമ്മാ കറങ്ങാന്ന്… ”
അജയ് തലമുടി ചീകിത്തുടങ്ങി..
“എനിക്ക് നല്ല കാലുവേദനയുണ്ടെടാ… ഇന്നലെ നടന്നിട്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു… ”
അവൾ ചുരിദാർ പാന്റിനു പുറത്തു കൂടി തുടകളും കാലും തിരുമ്മി….
“അതിനാരു നടക്കുന്നു……….? മുനിച്ചാമിയുടെ മയിൽ വാഹനം ഉങ്കെയിറുക്ക്……..”
അവൻ തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു……
അവന്റെ ഉത്സാഹത്തിന്റെ കാരണം അവൾക്കു പിടികിട്ടി…
” ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കണ്ടേ…… ?”
” ഇന്നൊരു ദിവസം പുറത്തു നിന്ന് കഴിക്കാം അമ്മാ…… ”
അജയ് അവൾക്കടുത്തേക്ക് വന്നു പറഞ്ഞു.
ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ അവൾക്കും മടി തോന്നിയിരുന്നു ..
അവൾ വേഗം തന്നെ വസ്ത്രം മാറി.
വീടു പൂട്ടിയത് അഭിരാമിയാണ്…… കുനിഞ്ഞു നിന്ന് ലതർ ചെരുപ്പിന്റെ സ്ട്രാപ്പ് ഉപ്പുറ്റിയിലേക്ക് കടത്തുമ്പോൾ ഞരക്കം പോലെ അജയ് യുടെ വിളി അവൾ കേട്ടു…
“അ…മ്മാ..”
അഭിരാമി മുഖമുയർത്തി നോക്കി…
അരയ്ക്കൊപ്പം മുനിച്ചാമിയുടെ ടി.വി.എസ് ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച് അജയ് നിൽക്കുന്നു…
അതു കണ്ടതും അവൾക്കു ചിരി പൊട്ടി…
” മതിയെടാ……. ”
അല്പം ആയാസപ്പെട്ടാണെങ്കിലുംശ്രദ്ധയോടെ ടി.വി.എസ്. അവൻ നിലത്തു വെച്ചു.
“ഇനി കളിയാക്കരുത്………. ”
ശ്വാസമെടുക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൻ പറഞ്ഞു……
“ഇല്ലെടാ… ”
ഒരു വേള അഭിരാമിക്ക് അവനോട് അനുകമ്പയും സഹതാപവും തോന്നി…
അജയ് വണ്ടി തിരിച്ചിട്ടു ..
പിൻസീറ്റിലേക്ക് വശം ചെരിഞ്ഞ് അവൾ കയറിയിരുന്നു…
” നീ ശക്തിമാനാണെന്ന് എന്നെ കാണിക്കാനാണോ ഈ അഭ്യാസമൊക്കെ… …. ? ”
“ആണെങ്കിൽ……….?”
റിയർ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ അവൻ അവളെ നോക്കി……
“വല്ല ചുള്ളത്തികളുടെയടുത്തു പോയി കാണിക്കെടാ… എന്റെയടുത്തു കാണിച്ചിട്ടെന്ത് കാര്യം… ?”
അവൾ അവന്റെ ചുമലിൽ മൃദുവായി അടിച്ചു……
“അമ്മയെന്താ ചുള്ളത്തിയല്ലേ… ?”
അവൻ ചിരിച്ചു……
” ആണോ ……….?”
“അല്ലേ…… ?”
” ആർക്കറിയാം…… ”
” സ്വയം വിശ്വാസമില്ലാത്തവരെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല..”
അവൻ പതുക്കെയാണത് പറഞ്ഞത്……
“എന്തേ മൊഴിഞ്ഞത് … ?”
അവൾ അവന്റെ ചുമലിലേക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ചു……
“അമ്മ സുന്ദരിയാണെന്ന്… ”
” പോടാ……. ”
അവൾ ചിരിച്ചു… അജയ് യും മന്ദഹസിക്കുന്നത് അവൾ ഗ്ലാസ്സിലൂടെ കണ്ടു……
പ്രധാന റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങിയെങ്കിലും തിരക്കൊന്നുമില്ലായിരുന്നു ..
പ്രകൃതിക്കു മീതെ കോടമഞ്ഞിന്റെ ആവരണം തെളിഞ്ഞു തന്നെ കിടന്നു…
കോവിലൂരെത്തുമ്പോൾ പത്തു മണിയാകാറായിരുന്നു…
കൊള്ളാവുന്ന ഒരു ഹോട്ടലിൽ കയറി നല്ല മൊരിഞ്ഞ വെള്ളയപ്പവും സ്റ്റൂവും വട്ടവടയിലെ ഫാമിലെ നാടൻ പാൽച്ചായയും അവർ കഴിച്ചു…
അഭിരാമി അടുത്തുള്ള ഫാൻസി സ്റ്റോറിൽ കയറി, ബോഡി ലോഷനും ക്രീമുകളും വാങ്ങിക്കൂട്ടി..
അജയ് മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിൽ നിന്ന് ഏതൊക്കെയോ ടാബ്ലറ്റ്സ് വാങ്ങുന്നത് അവൾ കണ്ടു …
മൊത്തത്തിൽ ഒന്നു ചുറ്റിയടിച്ച ശേഷം കുറച്ചു ചിക്കനും കൂടി വാങ്ങി അവർ യാത്ര തിരിച്ചു …
” ജീവനിൽ പേടിച്ച് ഒളിച്ചു പോന്നതായാലും ശരി, മേക്കപ്പിനൊന്നും ഒരു കുറവും വരുത്തണ്ട… ”
പകുതി കാര്യമായും പകുതി തമാശയായും അവൻ പറഞ്ഞു…
“തണുപ്പു കൊണ്ട് ശരീരമൊക്കെ വലിയുന്ന പോലെ …. ”
” വിശ്വസിച്ചു……. ”
“ആട്ടെ , നീയും ഏതാണ്ടൊക്കെ വാങ്ങിയല്ലോ… ”
” കുറച്ചു ടാബ്ലറ്റ്സ്… ”
“അതൊന്നുമല്ല…”
“എന്നാൽ ഒരു തോക്കും കുറച്ച് ഉണ്ടയും വാങ്ങി… ”
” ഞാനും വിശ്വസിച്ചു……. ”
അവൾ ചിരിച്ചു..
ഒരു റെയ്നോൾട്ട് ഡസ്റ്റർ അവരെ മറികടന്ന് മുന്നോട്ടു പോയി…
അവരെ കടന്നു മുന്നോട്ടു പോയ ശേഷം അതിന് വേഗം കുറഞ്ഞതു പോലെ അജയ് ക്ക് തോന്നി……
ഫാം ഹൗസിലേക്ക് തിരിയുന്ന മൺറോഡിലേക്ക് അവൻ വണ്ടിയിറക്കി…
വളവു തിരിഞ്ഞ ശേഷം അവൻ വണ്ടി നിർത്തി……
“എന്താടാ……….? ”
” ഒന്നുമില്ലമ്മാ………. ”
” പിന്നെ… ?”
“പെട്രോൾ തീർന്നോ എന്നൊരു സംശയം.”
അവൾക്കു സംശയത്തിനിട കൊടുക്കാതെ അവൻ പറഞ്ഞു……
” എനിക്കു നടക്കാനൊന്നും വയ്യ…… ”
” എടുത്താലോ… ?”
അവളോടു സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിലും അവന്റെ ശ്രദ്ധ റോഡിലേക്കായിരുന്നു…….
“നിനക്കു പറ്റുമോ…….?”
“അതൊക്കെ ഈസിയല്ലേ…….?”
പത്തു മിനിറ്റോളം അവർ അവിടെ നിന്നിട്ടും അജയ് പ്രതീക്ഷിച്ചതെന്തോ സംഭവിച്ചില്ല……
അവളെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്താനെന്നവണ്ണം കുറച്ചു ദൂരം വണ്ടി തള്ളിയിട്ടാണ് അവൻ സ്റ്റാർട്ടാക്കിയത് …
” പെട്രോൾ ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് … ?”
” മുനിച്ചാമിയുടെ പ്രായം കാണും ഈ വണ്ടിക്ക്… ”
പറഞ്ഞിട്ട് ആലോചനയോടെ അജയ് വണ്ടി മുന്നിലേക്കെടുത്തു.
അഭിരാമി അത് വിശ്വസിച്ചെന്ന് തോന്നി………….
*** *** *** ***
സനോജ് വന്നപ്പോഴാണ് വിനയചന്ദ്രൻ എഴുന്നേറ്റത്……
ഇടതു കാലിന്റെ മുട്ടിനും പാദത്തിനും ബാൻഡേജ് ഉണ്ടായിരുന്നു……
ഇടത്തേക്കവിളിൽ സ്ലാബിലുരഞ്ഞ് തൊലി പോയ ഒരു ചെറിയ പാടും……
” ദോശയാ വാങ്ങിയത്…… ”
സനോജ് കയ്യിലിരുന്ന പൊതി കട്ടിലിനരുകിൽ കിടന്നിരുന്ന ടീപ്പോയിലേക്ക് വെച്ചു പറഞ്ഞു..
ശരീരം ബെഡ്ഡിലൂടെ നിരക്കി വിനയചന്ദ്രൻ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു …
അയാൾക്ക് ചാരിയിരിക്കാൻ പാകത്തിൽ തലയിണയെടുത്ത് കട്ടിലിന്റെ ക്രാസിക്കും അയാൾക്കുമിടയിൽ സനോജ് വെച്ചു കൊടുത്തു…
” നീ വേറെയൊന്നും കൊണ്ടുവന്നില്ലേ… ….?”
വിനയചന്ദ്രൻ ചോദിച്ചു……
” വേറെന്ത്………… ?”
വിനയചന്ദ്രന്റെ മുഖം വാടി..
“എന്റെ പൊന്നു മാഷേ , ഇങ്ങനെ ബോധമില്ലാതെ കുടിക്കണ്ട ഇനി… ഇതെത്രാമത്തെ വീഴ്ചയാ..”
വിനയചന്ദ്രൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
സനോജ് അരയിൽ നിന്നും, അരലിറ്ററിന്റെ ഒരു കുപ്പിയെടുത്ത് ടീപോയിലേക്ക് വെച്ചപ്പോൾ വിനയചന്ദ്രന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു…
” നീ ഒരെണ്ണം ഒഴിക്ക്…. വല്ലാത്ത മേലു വേദന… ”
അയാളൊന്ന് ഇളകിയിരുന്നു…
“ഫ്രിഡ്ജിൽ വെള്ളമിരിപ്പില്ലേ..?”
ടേബിളിനു കീഴെ കിടന്ന കാലിക്കുപ്പികളിലേക്ക് നോക്കി സനോജ് ചോദിച്ചു..
“ആര് വെച്ചിട്ട്…….? ടാപ്പിൽ വെളളം കാണും.. ”
വിനയചന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു.
സനോജ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി..
അവൻ ഗ്ലാസ്സും പാത്രങ്ങളും വൃത്തിയായി കഴുകിയെടുത്ത് തിരിച്ചു വന്നു..
സനോജ് മദ്യത്തിനു പിന്നാലെ ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് വെള്ളമൊഴിച്ചതും ക്ഷമയില്ലാതെ വിനയചന്ദ്രൻ അതെടുത്തു വിഴുങ്ങി .
അവൻ പാത്രത്തിലേക്കെടുത്തു വെച്ച ദോശ പിച്ചിപ്പറിച്ച് അയാൾ വായിലേക്കിട്ടു.
” വീഴാൻ മാത്രം ഉള്ളതൊന്നും നമ്മളിന്നലെ പിരിയുമ്പോൾ മാഷിനുണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ..?”
വിനയചന്ദ്രൻ അവനെ ഒന്നു നോക്കി……
കഴിഞ്ഞ രാത്രിയായിരുന്നു സംഭവം…… ബാറിൽ നിന്നും വരുന്ന വഴി വിനയചന്ദ്രൻ റോഡിനു താഴെ വീണു പരിക്കു പറ്റിയത്.
ഫോൺ വിളിച്ചു സനോജിനെ വിളിച്ചു വരുത്തിയാണ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയതും ഡ്രസ് ചെയ്തതും…
” അതിനു ഞാൻ വീണതാന്ന് നിന്നോടാരാ പറഞ്ഞത്…?”
“പിന്നെ… ?”
സനോജ് പുരികമുയർത്തി …
” നീ ഒന്നുകൂടി ഒഴിക്ക്… ”
വിനയചന്ദ്രന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ടു തന്നെ സനോജ് മദ്യം ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് പകർത്തി……
” പിന്നെന്തു പറ്റിയതാ മാഷേ..?”
വിനയചന്ദ്രൻ ഗ്ലാസ്സെടുത്ത് ഒരിറക്ക് മദ്യം കുടിച്ചു…
“എന്നെയൊരു കാർ ഇടിച്ചിടാൻ വന്നതാടാ… ”
” കാറോ…… ? ഇടിച്ചിടാനോ… ?”
സനോജ് അമ്പരന്നു…….
വിനയചന്ദ്രൻ അവശേഷിച്ച മദ്യം കൂടി കഴിച്ച ശേഷം ഗ്ലാസ്സ് ടീപോയിലേക്ക് വെച്ചു……
സനോജ് അയാൾക്കടുത്ത് കട്ടിലിലിരുന്നു……
” കാര്യം പറ മാഷേ..?”
” സത്യമതാടാ………. ”
സനോജ് അയാളെ തുറിച്ചു നോക്കി…
“നടന്നു വരുന്നത് ആ സമയം ഞാൻ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.. എന്റെയടുത്ത് എത്താറായപ്പോഴാ കാറിന് വേഗം കൂടിയത്… -… ”
വിനയചന്ദ്രൻ തുടർന്നു…
” ഇടിക്കാതിരിക്കാനാ ഞാൻ റോഡിനു പുറത്തേക്ക് ചാടിയത്…… വലിയ താഴ്ചയില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഇത്രയേ പറ്റിയുള്ളൂ… ”
“ഏത് കാറാണെന്ന് ഓർമ്മയുണ്ടോ..?”
” വലിപ്പമുള്ള വണ്ടിയാടാ… സൈലോ അല്ലെങ്കിൽ ഇന്നോവാ……….”
സനോജ് ആലോചനയോടെ ഇരുന്നു……
“പക്ഷേ ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാ ……… ”
സനോജ് അയാളെ നോക്കി..
“ആ വണ്ടി ഓടിച്ചിരുന്നത് ഒരു സ്ത്രീയായിരുന്നു………. ”
” സ്ത്രീയോ… ….?”
സനോജ് പകപ്പോടെ അയാളെ നോക്കി.
“അതേ… അത് ഞാൻ വ്യക്തമായി കണ്ടതാണ്…… ഇനിയും ഒരു പക്ഷേ കണ്ടാൽ തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റും. ”
” എന്നിട്ട് മാഷെന്താ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഇതൊന്നും പറയാതിരുന്നത് … ?”
” എന്റെ സംശയം മാത്രമല്ലേടാ… …. ”
“എന്നാലും ഇനി നമ്മൾ കരുതണം മാഷേ… ”
“അല്ലെങ്കിലും മാഷിനാരാ ശത്രുക്കൾ എന്നാ എനിക്ക് മനസ്സിലാകാത്തത് -… ?”
ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് ആലോചനയോടെ സനോജ് പറഞ്ഞു……
“ആർക്കാടാ ശത്രുക്കളില്ലാത്തത്… ?”
വിനയചന്ദ്രൻ പതിയെ തലയിണയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു…
” മുൻപ് വീണതൊക്കെയും ഇങ്ങനെ തന്നെ ആയിരിക്കും……. ”
സനോജ് പറഞ്ഞു……….
“അന്നൊന്നും ബോധമില്ലല്ലോ…… കുറച്ച് ബോധം ഉണ്ടായിരുന്നത് ഇന്നലെ ആയിരുന്നു … അതുകൊണ്ട് അറിയാൻ പറ്റി………. ”
വിനയചന്ദ്രൻ ചിരിച്ചു.
പത്തു മിനിറ്റോളം അവർ വീണ്ടും സംസാരിച്ചിരുന്നു .. ശേഷം സനോജ് പോകാനിറങ്ങി……….
” ഞാൻ ഉച്ചയ്ക്ക് ചോറും കൊണ്ട് വരാം മാഷേ……. ”
” നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടായി , അല്ലേ… ?”
“എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ജീവനോളം വിലയുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നും ആയില്ല മാഷേ..”
ടീ പോയ് വൃത്തിയാക്കിയ ശേഷം അവൻ പോകാനൊരുങ്ങി…
” വാതിൽ പുറത്തു നിന്ന് പൂട്ടണോ മാഷേ… ? ഞാൻ വരുമ്പോൾ തുറന്നാൽ മതിയല്ലോ..”
“നീ ചാരിയിട്ടാൽ മതി…… അങ്ങനെ കൊല്ലാൻ വരുന്നവർ കൊന്നിട്ടു പോട്ടേടാ . ”
വിനയചന്ദ്രൻ ചിരിച്ചു…
സനോജ് പുറത്തേക്ക് പോയി…
വിനയചന്ദ്രൻ കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു……
ബാറിൽ വെച്ചുണ്ടായ ഒരു അടിപിടിക്കേസിലാണ് ഇരുവരും തമ്മിൽ പരിചയമാകുന്നത്.
പിന്നീട് സനോജിന്റെ കുട്ടിയുടെ ഹാർട്ട് ഓപ്പറേഷനുള്ള മുഴുവൻ തുകയും കൊടുത്തത് വിനയചന്ദ്രനായിരുന്നു..
മകളുടെ വിവാഹത്തിനായി നീക്കിവെച്ചിരുന്നതിൽ ഒരു വിഹിതം കൊടുത്ത് വിനയചന്ദ്രൻ അവനെ സഹായിച്ചു. ജീവിതത്തിൽ ജോലി ചെയ്ത് ആ കടം വീട്ടാൻ കഴിയില്ലെന്നറിയാവുന്ന സനോജ്, വിനയചന്ദ്രന്റെ എല്ലാ ആവശ്യങ്ങൾക്കും മുന്നിൽ നിന്ന് അയാളെ സഹായിച്ചു പോരുകയാണ് …
ഉച്ചയ്ക്കു മുൻപേ തന്നെ സനോജ് വീണ്ടും എത്തി… അവൻ വീട്ടിലുണ്ടാക്കിയ ഉച്ചഭക്ഷണവുമായാണ് വന്നത്…
” ഒരു പുതിയ ന്യൂസുണ്ട് മാഷേ… ”
“എന്നതാടാ… ? ”
വിനയചന്ദ്രൻ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു …
” കഴിഞ്ഞ ദിവസം രാത്രി മണ്ണുത്തി ഒരു വീടിന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് രാജീവിനെ അവൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്……. ”
വിനയചന്ദ്രൻ ഒന്ന് പിടഞ്ഞുണർന്നു..
“ആരുടെ വീട്… ?”
“അതറിയില്ല… ….”
“അന്വേഷിക്കാൻ പറഞ്ഞില്ലേ… ?”
“അതിനവനെ വിടണ്ട മാഷേ .. ഞാൻ തന്നെ പൊയ്ക്കോളാം… ”
“ഉം……. ”
വിനയചന്ദ്രൻ ഒന്നിരുത്തി മൂളി..
*** *** *** ***
പോർച്ചിലേക്ക് കാർ നിർത്തിയ ശേഷം രാജീവ് സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറി……
കാറിന്റെ സെൻസർ വീഴുന്ന ശബ്ദത്തിനോടൊപ്പം തന്നെ വീടിന്റെ ഡോറും തുറന്നു… ….
വെൽവറ്റ് മാക്സിയിൽ കടഞ്ഞെടുത്ത അംഗോപാംഗങ്ങൾ വ്യക്തമായി പ്രദർശിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് കാഞ്ചന അവനായി വാതിൽ തുറന്നു…
രാജീവ് കയറിയതിനു പിന്നാലെ വാതിലടഞ്ഞു……
കാഞ്ചനയുടെ വിയർപ്പിന്റെ മദഗന്ധം അവളെക്കടന്നു സെറ്റിയിലേക്കിരുന്ന രാജീവറിഞ്ഞു …
“നിനക്ക് കുടിക്കാനെടുക്കട്ടെ… ?”
സെറ്റിയിലിരിക്കുന്ന രാജീവിന്റെ ഇരുതുടകളിലും കൈകൾ കുത്തിക്കൊണ്ട് വശ്യമായി അവൾ ചോദിച്ചു…
മുൻവശത്ത് തുറന്നു കിടന്ന, ഒരു ബട്ടണിന്റെ വിടവിലൂടെ അവളുടെ കുചദ്വയങ്ങളുടെ അരുവിയും ചന്ദനക്കളർ നിറമുള്ള ബ്രായുടെ കപ്പിന്റെ മുൻ ഭാഗവും അവൻ കണ്ടു..
“വേണ്ടടീ……..”
” മ്..?”
കാഞ്ചന അവനെ ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കി……
” നീയിങ്ങനെ ചെന്തെങ്ങു പോലെ കുലച്ചു നിൽക്കുവല്ലേ… …. ”
ഇടം കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ നിതംബത്തിൽ തടവി, അവൻ അവളെ തന്റെ മടിയിലേക്കിരുത്തി……
” കാണുമ്പോഴുള്ള പഞ്ചാരയേ ഉള്ളൂ കുറച്ചായിട്ട്…….”
“അതൊക്കെ നിന്റെ തോന്നലാ…… ”
” തോന്നലൊന്നുമല്ല……. ”
” നിന്നേക്കാൾ കൊള്ളാവുന്നതിനെ ഒന്ന് കണ്ടു കിട്ടണ്ടേ , അതിന് ഞാൻ വേറേ തേടിപ്പോകാൻ…… ”
വലതു കൈയ്യുടെ തള്ളവിരലും ചൂണ്ടുവിരലും ചേർത്ത് രാജീവ് അവളുടെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് ഒന്ന് ഞരടി വിട്ടു…
ആ പ്രശംസ ഇഷ്ടമായതു പോലെ കാഞ്ചന അയാളുടെ കവിളിലേക്ക് മൂക്കുരുമ്മി……
രാജീവിന്റെ മുഖത്തിരുന്ന കണ്ണാടി അവളൂരിയെടുത്ത് ഗ്ലാസ്സ് ടേബിളിനു മുകളിൽ വെച്ചു..
അവളുടെ നനഞ്ഞ കക്ഷത്തിൽ നിന്ന് വമിക്കുന്ന ഗന്ധം രാജീവിന്റെ സിരകളിൽ അഗ്നി പടർത്താൻ പര്യാപ്തമായിരുന്നു …
” എത്ര ദിവസമായെടീ..… ”
അവളുടെ ചെവിയിലേക്ക് അവൻ മന്ത്രിച്ചു……
കാഞ്ചന അതിനു മറുപടി പറഞ്ഞില്ല…
നുകരുന്തോറും ലഹരിയും വീര്യവുമേകുന്ന ജോർജിയൻ വീഞ്ഞു പോലെയാണ് കാഞ്ചന എന്ന് അവനോർത്തു…
അവളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചുകൊണ്ട് രാജീവും എഴുന്നേറ്റു..
” അവളു വരാറായടാ… ”
തടസ്സം പറയും പോലെ കാഞ്ചന മൊഴിഞ്ഞു…
“വരട്ടേന്ന്… …. ”
രാജീവന്റെ സ്വരത്തിന് ഒരു വിറയലുണ്ടായിരുന്നു……
അനാമികയെന്ന കൗമാരക്കാരിയുടെ തിളക്കമാർന്ന ശരീരം മനോമുകുരത്തിൽ തെളിഞ്ഞതും രാജീവിന്റെ ഷഡ്ഢിക്കുള്ളിൽ ഒരനക്കമുണ്ടായി……
” പോടാ… ”
ഒരു കൊഞ്ചലോടെ അവൾ പറഞ്ഞു..
“അതെന്താ…?”
“അവളിതൊന്നും അറിയണ്ട .”
“അറിഞ്ഞാലെന്താ……….?”
കൗശലവും കാമവും മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന മിഴികളോടെ രാജീവ് ചോദിച്ചു……
” അവൾ കുട്ടിയല്ലേടാ… ”
അവനു പിടി കൊടുക്കാതെ കാഞ്ചന പറഞ്ഞൊഴിഞ്ഞു..
ചുണ്ടുകളിൽ ചുണ്ടുകൾ കൊരുത്തുകൊണ്ട് രാജീവ് അവളെ ബെഡ്ഡ് റൂമിനു നേർക്ക് അരക്കെട്ടു കൊണ്ട് തള്ളി നടത്തിച്ചു……
കിടക്കയിലേക്ക് അവളെ തള്ളിയിട്ട ശേഷം ധരിച്ചിരുന്ന പാന്റും ഷർട്ടും ഇന്നർ ബനിയനും ഊരി സ്റ്റഡി ടേബിളിലേക്കിട്ടിട്ട് രാജീവ് അവളിലേക്ക് ചേർന്നു …
മനപ്പൂർവ്വം അയാൾ വാതിലടച്ചില്ല..
” ഇതവളുടെ റൂമാടാ……. ”
കാഞ്ചന എഴുന്നേൽക്കാൻ തുനിഞ്ഞു…
” അതിനെന്താ……….?”
ആസക്തിയുടെ ഉത്തുംഗത വിളിച്ചോതുന്നതായിരുന്നു അവന്റെ സ്വരം..
” അവൾ വരുമെന്ന്… …. ”
” വരട്ടേന്ന്… ”
കാഞ്ചന മറുപടി പറയുന്നതിനു മുൻപേ രാജീവ് വീണ്ടും അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിഴുങ്ങിയിരുന്നു…
ഫ്രണ്ടിലെ മാക്സിയുടെ ബട്ടണുകൾ ധൃതിയിൽ രാജീവ് അഴിച്ചിളക്കി……
കാഞ്ചന അവനോട് സഹകരിച്ചെന്ന പോലെ കിടന്നു ..
രാജീവ് വലിച്ചൂരാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ ചന്തിയും പുറം ഭാഗവും ഉയർത്തി കാഞ്ചന മാക്സി തല വഴി വലിച്ചൂരിയെടുത്തു.
ആദ്യമായി കണ്ടെന്ന പോലെ രാജീവ് അവളുടെ ബ്രേയിസറിനു മുകളിലേക്ക് മുഖമടിച്ചു വീണു……
” ടാ . പതിയെ… ”
“നിന്നെ ഒരിക്കലും മതിയാവില്ലെടാ… ”
രാജീവ് മുഖമുയർത്തി പറഞ്ഞു.
അത് ശരി തന്നെയായിരുന്നു… രാജീവിന് ഓരോ തവണയും ഓരോ അനുഭൂതി സമ്മാനിക്കുന്നവളായിരുന്നു കാഞ്ചന…
നാല്പതുകാരിയുടെ പക്വതയും യൗവനത്തിന്റെ തീക്ഷ്ണതയും കൗമാരക്കാരിയുടെ മെയ് വഴക്കവും ചടുലതയും കൊണ്ട് രാജീവ് എന്നും അവളുടെ മുൻപിൽ തോൽക്കുകയായിരുന്നു പതിവ് …
ബ്രായുടെ കപ്പ് മുകളിലേക്ക് പൊക്കി രാജീവ് അവളുടെ മുലകളിൽ മുഖമിട്ടുരച്ചു…
കാഞ്ചന വേഗം തന്നെ അയാളുടെ ഷഡ്ഡിക്കിടയിൽ കൈകടത്തി രാജീവിന്റെ ലിംഗത്തെ തഴുകിത്തുടങ്ങി……
” വേഗം വേണം…”
കാഞ്ചന പറഞ്ഞു……
തന്റെ അടിപ്പാവാട മുകളിലേക്ക് തെറുത്തുകയറ്റിയത് കാഞ്ചന തന്നെയാണ്..
അനാമിക വരുമെന്നും വാതിലടയ്ക്കാത്തതിനാൽ കാണുമെന്നും ഇരുവർക്കും അറിയാമായിരുന്നു…
ഇരുവരും അത് രണ്ട് രീതിയിലാണ് എടുത്തതെന്ന് മാത്രം..
രാജീവിന്റെ ആ നീക്കം മനസ്സിലാക്കി , കാഞ്ചന ഒന്ന് മറിഞ്ഞു..
രാജീവ് അടിയിലും കാഞ്ചന മുകളിലുമായി …
അരക്കെട്ടുകൾക്കിടയിലൂടെ കാഞ്ചന ഇടത്തേ കൈ കടത്തി……
ഉദ്ധരിച്ചു പൊങ്ങിയ , രാജീവിന്റെ ലിംഗത്തിനു മുകളിലേക്ക് , പാന്റീസ് ഒരു വശത്തേക്ക് മാറ്റി, യോനീമുഖം ചേർത്ത് കാഞ്ചന ഇരുന്നു……
യോനി ലിംഗത്തെ വിഴുങ്ങിയതും രാജീവ് ഒന്ന് പുളഞ്ഞു…
” പതിയെ മതിയെടീ………. ”
നേരിയ കിതപ്പോടെ രാജീവ് പറഞ്ഞു.
“സമയമില്ല………. ”
രാജീവിന്റെ ലിംഗം തന്റെ യോനിക്കുള്ളിലിരുന്ന് വെട്ടി വിറച്ചത് അനാമിക എന്ന ഓർമ്മയിലാണെന്ന് കാഞ്ചനയ്ക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ പ്രയാസമുണ്ടായിരുന്നില്ല…
ഒരു കൗശലം അവളുടെ മിഴികളിൽ മിന്നിയണഞ്ഞു…
” അവളു വന്നു കണ്ടാൽ ഇന്നത്തോടെ എല്ലാം തീരും… ”
അനാമിക അരക്കെട്ടിളക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു……
രാജീവിന്റെ ലിംഗം ഒന്നുകൂടി അവളുടെ യോനിക്കുള്ളിലിരുന്ന് തുള്ളി വിറച്ചു.
” അവളുടെ മുറിയാ ഇത്, വരുന്നതിനു മുൻപ് ക്ലീനാക്കണം …: ”
വാതിൽക്കലേക്ക് രാജീവ് പാളി നോക്കുന്നത് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ച് കാഞ്ചന പറഞ്ഞു……
അടുത്ത നിമിഷം രാജീവിന്റെ ശുക്ളം തന്റെ യോനിയെ നനയിച്ചത് കാഞ്ചന അറിഞ്ഞു……
അവൾ ഉള്ളാലെ ചിരിച്ചു..
” പോയോടാ… ?”
രാജീവിന്റെ ചെവിയിലേക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ച് അവൾ ചോദിച്ചു…
രാജീവ് ഒന്ന് മൂളി …
” എനിക്കായില്ല… ”
കാഞ്ചന സങ്കടം ഭാവിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു……
അയാളിൽ നിന്നും മാറി കാഞ്ചന ബെഡ്ഡിലേക്ക് വീണു …
“എന്റെ കാര്യങ്ങൾക്കു നീ ഒരു വിലയും കാണിക്കാറില്ല ഇപ്പോൾ… …. ”
രാജീവ് കിടന്ന കിടപ്പിൽ കഴുത്തു തിരിച്ച് അവളെ നോക്കി.
” മുൻപ് നീ ഇങ്ങനെയല്ലായിരുന്നു… …. ”
പരിഭവം പോലെ കാഞ്ചന പറഞ്ഞു……
അവളെ ക്ഷമ യാചിക്കുന്ന ഭാവത്തോടെ നോക്കി രാജീവ് കിടക്കയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു…
രാജീവ് ബാത്റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ ശേഷമാണ് കാഞ്ചന കയറിയത്.
വസ്ത്രം ധരിച്ച് സെറ്റിയിലിരുന്ന രാജീവിനടുത്തേക്ക് ജ്യൂസുമായി കാഞ്ചന വന്നു…
ജ്യൂസ് ടേബിളിൽ വെച്ച ശേഷം അവൾ വാതിലിന്റെ ലോക്ക് തുറന്നിട്ടു തിരികെ വന്നു …
“എന്തായി നിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ… ?”
രാജീവ് ജ്യൂസ് ഒന്ന് സിപ്പ് ചെയ്ത ശേഷം അവളെ നോക്കി …
” നിന്റെ പൊണ്ടാട്ടിയുടെ… ?”
ചിരിയോടെ അയാളുടെ തലയിൽ ഒരു കിഴുക്കു കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു……..
” ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞായിരുന്നല്ലോ..”
” എനി അപ്റ്റുഡേറ്റ്…….?”
ഒരകലം വിട്ട് അയാളിരുന്ന സെറ്റിയിലേക്ക് തന്നെ അവളിരുന്നു……
” വിവരമൊന്നും ഇല്ല……രണ്ടും കൂടിയാ പോയിരിക്കുന്നത്……. ”
ആ നിമിഷം രാജീവിന്റെ ശബ്ദത്തിലേക്ക് ക്രൗര്യം ഇരച്ചു കയറി വന്നു..
“അന്വേഷിച്ചില്ലേ…?”
“പിന്നില്ലാതെ… ”
രാജീവ് ടേബിളിലിരുന്ന തന്റെ ഗ്ലാസ്സെടുത്തു മുഖത്തുറപ്പിക്കുന്നതിനിടയിൽ കൂട്ടിച്ചേർത്തു…
“ചാവക്കാടുള്ള നാല് ഹറാം പിറന്നവൻമാരെ ഞാൻ കൂടു തുറന്ന് വിട്ടിട്ടുണ്ട്…… നാലു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ ജീവനോടെ എത്തിക്കാമെന്നാ അവരുടെ വാക്ക്… ”
” പൊലീസോ…?”
“ആ നാറികളിപ്പോൾ എന്നെ പ്രതിയാക്കി വെച്ചിരിക്കുകയല്ലേ… …. എല്ലാം ആ വിനയചന്ദ്രന്റെ കളിയാണെന്നാ തോന്നുന്നത്………. ”
രാജീവ് ക്രുദ്ധനായി…
കാഞ്ചനയുടെ മുഖം ഒന്ന് വിവർണ്ണമായി..
അടുത്ത നിമിഷം ഡോർ തുറന്ന് അനാമിക അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു…
മഞ്ഞപ്പാവാടയിലും ടോപ്പിലും ഒരപ്സരസ്സ് ടൈൽസിനു മുകളിലൂടെ ഒഴുകി വരുന്നതു പോലെ അവൾ ഹാളിലേക്കു വന്നു……
മഞ്ഞളിച്ചു പോയാലെന്നവണ്ണം രാജീവ് ഒന്നു മിഴികൾ ചിമ്മിത്തുറന്നു…
“ഹായ് അങ്കിൾ………. “
കിളി കൂജനത്താൽ രാജീവിന്റെ ഹൃദയം ഒരു നിമിഷം വിറ കൊണ്ടു…
അമ്മ കാഞ്ചനമാണെങ്കിൽ മകൾ പത്തരമാറ്റ് തങ്കമാണെന്ന് അയാളറിഞ്ഞു……
തനി പത്തരമാറ്റ് തങ്കം… !
” പറ അനുമോളേ…………. ”
മാറ്റുരച്ചു നോക്കുന്ന സ്വർണ്ണപ്പണിക്കാരന്റെ സൂക്ഷ്മതയോടെ അവളെ നോക്കി അയാൾ പ്രതിവചിച്ചു…….
” വന്നിട്ടധിക നേരമായോ… ….?”
“ഇല്ല, കുറച്ചു നേരം… ”
പാതിയൊഴിഞ്ഞ ജ്യൂസ് ഗ്ലാസ്സ് ഉയർത്തി അയാൾ ചിരിച്ചു…
“നീയെങ്ങനെ വന്നു… ?”
കാഞ്ചന അവളെ നോക്കി…
” ഒരു ഫ്രണ്ട് ഇവിടാക്കിത്തന്നു……. ”
“അങ്കിൾ പറഞ്ഞ വാക്ക് മറക്കണ്ട……. ”
കാഞ്ചനയിൽ നിന്ന് ചിരിയോടെ അനാമിക രാജീവിനടുത്തേക്ക് അടി വെച്ചു…
കൗമാരക്കാരിയുടെ വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധം അയാളെ മദിപ്പിച്ചു തുടങ്ങി….
“എന്ത്…: ?”
രാജീവ് അവളെ സാകൂതം നോക്കി……
” അങ്കിളിനിപ്പോൾ നമ്മളെപ്പോലും ഓർമ്മയില്ല മോളേ………”
അഴിഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും കൈകൾ ഉയർത്തി മുടി കെട്ടും പോലെ ഭാവിച്ച് കാഞ്ചന സെറ്റിയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു…
കാഞ്ചനയുടെ നനഞ്ഞ കക്ഷം രാജീവ് വിണ്ടും കണ്ടു ..
അമ്മയുടെ നനഞ്ഞ കക്ഷവും മകളുടെ വിയർപ്പിന്റെ മദഗന്ധവുമറിഞ്ഞ്, ഒന്ന് സ്ഖലിച്ചിട്ട് അധിക സമയമായില്ലെങ്കിലും ഷഡ്ഢിക്കുള്ളിൽ രാജീവിന്റെ ലിംഗം വിങ്ങി, പുറത്തു ചാടാൻ വെമ്പി..
“ഓ………. സ്കൂട്ടി…”
ഓർമ്മ വന്നതു പോലെ രാജീവ് എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…
“അപ്പോൾ ഓർമ്മയുണ്ടല്ലേ… ….? ”
അനാമിക ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു…
അവളുടെ അരിപ്പല്ലുകളും മോണയും അധരങ്ങളും തന്റെ നില തെറ്റിക്കുന്നതറിഞ്ഞ് രാജീവ് ദൃഷ്ടി മാറ്റി…
” അനുമോൾക്കു ഞാൻ തന്ന വാക്കു മറക്കുമോ……..?”
അയാൾ ചിരിച്ചു…
“മോൾക്ക് പതിനെട്ടായാൽ ഞാൻ വണ്ടി വാങ്ങിത്തന്നിരിക്കും……. ”
വണ്ടി എന്ന പദം രാജീവ് അല്പം ഊന്നിയാണ് പറഞ്ഞത്..
കാഞ്ചന അയാളെ ഒന്ന് നോക്കിയെങ്കിലും രാജീവത് ഗൗനിച്ചില്ല…
“റ്റു മന്ത്സ്………. ”
വിരലുകളാൽ സംഖ്യ ഉയർത്തിപ്പറഞ്ഞ് അനാമിക വീണ്ടും ചിരിച്ചു……
കാഞ്ചന അവളെ ദഹിപ്പിക്കും പോലെ നോക്കി, രാജീവ് കാണാതെ കണ്ണു കാണിച്ചു……
” മറക്കണ്ട… ഞാൻ ഡ്രസ്സ് മാറട്ടെ …..”
പറഞ്ഞിട്ട് അനാമിക അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി…
“എനിക്ക് എന്ന് ഓഫീസിലേക്ക് വരാൻ പറ്റും……?”
സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് അയാളെ അനുഗമിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൾ ചോദിച്ചു……
” ഏതായാലും ഇത്രകാലം ആയില്ലേ. എല്ലാമൊന്ന് കെട്ടടങ്ങെട്ടെ… ”
” വെറുതെയിരുന്ന് മടുത്തെടാ… …. ”
” ഒരു ഷെയർ അതിൽ അവൾക്കുണ്ട്… മാത്രമല്ല, അന്ന് നമ്മളെ കണ്ടു പോയില്ലേ..”
“അതിനു പിന്നീടൊന്നും സംഭവിച്ചില്ലല്ലോ…”
” ഞാൻ പറയാം കാഞ്ചനാ… അത് വരെ നീ കാത്തിരുന്നേ പറ്റൂ… ”
അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല…
” നാല്പത്തിരണ്ടു ലക്ഷം കൊടുത്ത് ഈ വീട് ഞാൻ വാങ്ങിയില്ലേ………. നിന്നെയും മോളേയും ഓർത്തല്ലേ ഞാനീ കടങ്ങളൊക്കെ വലിച്ചു വെച്ചത്……”
രാജീവ് ആ പറഞ്ഞതിന് രണ്ട് അർത്ഥമുണ്ടെന്ന് കാഞ്ചനയ്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു…
” വീടിപ്പോഴും നിന്റെ പേർക്ക് തന്നെയാണല്ലോ..”
കാഞ്ചന നീരസം മറച്ചുവെച്ചില്ല……
” കേസ് നടക്കുന്ന കാര്യം നിനക്കറിയാമല്ലോ… അവളെ സെറ്റിൽ ചെയ്തിട്ടാവാമെന്ന് ഞാൻ നിനക്ക് വാക്കു തന്നതാണ്…… ”
പടികളിറങ്ങാൻ തുനിഞ്ഞ രാജീവ് തിരിഞ്ഞു നിന്ന് പറഞ്ഞു……
കാഞ്ചന എന്തോ പറയാൻ വന്നത് വിഴുങ്ങുന്നത് രാജീവ് കണ്ടു …
അത് ഗൗനിക്കാതെ അയാൾ സെൻസർ അൺലോക്ക് പ്രസ്സ് ചെയ്തു..
അവളുടെ മുഖത്തെ പ്രസാദമില്ലായ്മ മനസ്സിൽ എടുത്തുവെച്ചുകൊണ്ടാണ് രാജീവ് കാറിലേക്ക് കയറിയത്……
ഗേയ്റ്റിനു പുറത്തേക്ക് കാർ നിർത്തി അയാൾ പേഴ്സ് തുറന്നു നോക്കി……
അഞ്ഞൂറിന്റെ ആറ് നോട്ടുകൾ തന്റെ പഴ്സിൽ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമായത് രാജീവ് അറിഞ്ഞു…
മൂവായിരം രൂപയുടെ കാഞ്ചനോദ്യാനം… !
രാജീവ് മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു…
അനാമികയുടെ തളിർമേനി മനസ്സിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ അയാൾ ഗിയർ ഒന്നു തഴുകി…
നഷ്ടക്കണക്ക് രാജീവന്റെ കച്ചവടത്തിന്റെ പുസ്തകത്തിൽ ഇല്ല കാഞ്ചനാ……….
രാജീവിന്റെ മനസ്സിലെ മുരൾച്ച കാറിലേക്ക് പടർന്നു…….
കാഞ്ചന വാതിലടച്ചു തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും വീണ്ടും ഡോർബെൽ കേട്ടു…
സംശയത്തോടെ കാഞ്ചന ഡോർലെൻസിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി..
ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ മുറ്റത്ത് നിൽക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു ..
വാതിൽ പതിയെ തുറന്ന് അവൾ തല പുറത്തേക്കിട്ടു.
” എന്താ… ?”
ചെറുപ്പക്കാരൻ ശബ്ദം കേട്ട് ധൃതിയിൽ തിരിഞ്ഞു……
അയാൾ ഷർട്ടിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു കടലാസ് എടുത്തു നിവർത്തുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് കാഞ്ചന സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് വന്നു.
” നഴ്സറീന്നാ………. ”
ഗേയ്റ്റിന് പുറത്തു നിർത്തിയ ബൈക്കിൽ പൂച്ചെട്ടികൾ കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു……
” മാഡത്തിന്റെ പേര്…….?”
“കാഞ്ചന… …. ”
ഒന്നു സംശയിച്ചാണ് അവൾ പേര് പറഞ്ഞത്…
” സോറി… ഇത് ഒരു രമാദേവിക്കാണ്…… ”
പറഞ്ഞിട്ട് ചെറുപ്പക്കാരൻ ഗേയ്റ്റിനു നേർക്ക് നടന്നു……
അവൾ തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ചെറുപ്പക്കാരന്റെ വിളി വീണ്ടും കേട്ടു..
കാഞ്ചന തിരിഞ്ഞു ………
” മാഡം…… ചെടികൾ വല്ലതും വേണമെങ്കിൽ………..”
“ഇപ്പോഴൊന്നും വേണ്ട…… ”
അയാൾ പൂർത്തിയാക്കും മുൻപ് അവൾ പറഞ്ഞു…
കാഞ്ചന അകത്തു കയറി വാതിലടച്ചു.
ഗേയ്റ്റിനു പുറത്തേക്കിറങ്ങി കയ്യിലിരുന്ന കടലാസ് കീശയിലേക്ക് മടക്കിയിട്ടുകൊണ്ട് സനോജ് ആ പേര് ഒന്നുകൂടി ഉരുവിട്ടു…
” കാഞ്ചന……….: ”
*** *** *** ***
വട്ടവടയ്ക്കു മേൽ സൂര്യൻ ചാഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു …
കഴിഞ്ഞ ദിവസം പോയ കൊക്കയുടെ അരികിലായിരുന്നു അഭിരാമിയും അജയ് യും..
അഭിരാമിയുടെ മടിയിൽ തല വെച്ച് പാറപ്പുറത്ത് കിടക്കുകയായിരുന്നു അജയ്…
സായന്തന സൂര്യന്റെ ശോണ കിരണങ്ങൾ അവരുടെ മുകളിൽ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു……
” വട്ടവടയിലെ ആകാശം ഇന്ന് സുന്ദരിയാണ് അല്ലേ അമ്മാ…?”
“എന്നേപ്പോലെ………?”
അവൾ കുസൃതിയോടെ അവനെ നോക്കി……
” തമാശയ്ക്ക് ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു പോയി… എപ്പോഴും അതിലിങ്ങനെ പിടിച്ചുതൂങ്ങണ്ട..”
അജയ് കെറുവോടെ പാറക്കെട്ടിനു നേർക്ക് മുഖം തിരിച്ചു …
“അപ്പോൾ നീ തമാശ പറഞ്ഞതാ..?”
തെല്ലൊരു വിഷമം അമ്മയുടെ സ്വരത്തിൽ കലർന്നത് അജയ് തിരിച്ചറിഞ്ഞു …
” പിന്നല്ലാതെ…”
അജയ് മലർന്നു,അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…….
അവളുടെ മുഖത്തെ വിഷാദ ഭാവം കണ്ട് അവന് ചിരി വന്നു……
” ഈ അമ്മ ആളൊരു തൊട്ടാവാടിയാ…”
അഭിരാമി ഒരു വിളറിയ ചിരി ചിരിച്ചു …
” ഫീൽ ചെയ്തല്ലേ… ”
“എന്തിന്…….? ”
അഭിരാമി മുഖഭാവം മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചത് പരാജയപ്പെടുകയാണുണ്ടായത്……
അജയ് അത് മനസ്സിലാക്കി..
തന്റെ പെരുമാറ്റങ്ങളും കളിചിരികളും തമാശകളും അമ്മ ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടെന്നും അതു പോലെ തന്നെ തന്റെ ദേഷ്യവും ശകാരങ്ങളും കളിയാക്കലുകളും അമ്മയുടെ മാനസികാവസ്ഥയെ തന്നെ സ്വാധീനിക്കുന്ന ഘടകമാണെന്നും അജയ് തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു …
പാറയിൽ കൈ കുത്തി അവൻ എഴുന്നേറ്റു..
അവൾക്കരികിലേക്ക് അവൻ ചേർന്നിരുന്നു..
“അമ്മയ്ക്ക് ഫീൽ ചെയ്തു, എന്നത് എനിക്ക് ഫീലായി… ….”
“അങ്ങനെയൊന്നുമില്ലടാ … ”
അമ്മ പറഞ്ഞത് നൂറ്റിയൊന്നു ശതമാനം നുണയാണെന്ന് അവനറിയാമായിരുന്നു……
മലമടക്കുകളിലേക്ക് സൂര്യൻ താണു തുടങ്ങി ..
ചെഞ്ചായം കോരിയൊഴിച്ചതു പോലെ ആകാശച്ചെരിവു കാണപ്പെട്ടു………
നിശബ്ദമായ നിമിഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി……
” വട്ടവട സുന്ദരിയാണ്… പക്ഷേ അതിലേറെ സുന്ദരി എന്റെ അമ്മ അഭിരാമിയാണ്……. ”
നിശബ്ദതയിൽ അശരീരി പോലെ അജയ് യുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അഭിരാമി മുഖം ചെരിച്ചു …
ശോണിമയുടെ ഒരൊളി അഭിരാമിയുടെ മുഖത്തവൻ കണ്ടു…
“സത്യം……. ”
നറു പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി അവൻ കണ്ണിറുക്കി…….
“പോടാ… …. ”
പഴയ അഭിരാമിയുടെ സ്വരം അജയ് തിരിച്ചറിഞ്ഞു..
മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ അജയ് അവളെ തന്റെ മടിയിലേക്ക് ചായ്ച്ചു…
ഒരു എതിർപ്പും കൂടാതെ അഭിരാമി അവന്റെ മടിയിലേക്ക് കിടന്ന് മേഘങ്ങളെ നോക്കി…
മലകളെ തഴുകി വന്ന ഒരു കാറ്റ് അവരെ ചുറ്റിക്കടന്നുപോയി..
കാറ്റിലുയർന്ന ടോപ്പിന്റെ അടിഭാഗം അഭിരാമി താഴ്ത്തിപ്പിടിച്ചു …
കാറ്റേറ്റു പറന്ന അവളുടെ മുടിയിഴകൾ ചെവിക്കു പിന്നിലേക്കായി അജയ് പതിയെ മാടി വെച്ചു……
ചെവിയിൽ നിന്നും കൈത്തലം പതിയെ നിരക്കി അജയ് അവളുടെ കവിളിൽ പതിയെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു……
“ഹി യീസ് ഫൂൾ… ”
മലഞ്ചെരുവിലേക്ക് മറഞ്ഞിറങ്ങുന്ന സൂര്യനെ നോക്കി അജയ് പിറുപിറുത്തു…
അവൻ പറഞ്ഞതെന്താണെന്നും ഉദ്ദ്ദേശിച്ചതെന്താണെന്നും ആ സമയം അഭിരാമിക്ക് മനസ്സിലായി …
പ്രകൃതിയിൽ ഇരുട്ടു കനത്തു തുടങ്ങി…
കോടമഞ്ഞ് കാറ്റടിച്ച് ഒഴുകി നീങ്ങുന്നത് കാണാമായിരുന്നു..
“കുറേയൊക്കെ എനിക്കറിയാം… പണമല്ലാതെ എന്തായിരുന്നു അമ്മാ , അയാളുമായുള്ള പ്രോബ്ളം………?”
ഒരു ചെറിയ നടുക്കം അഭിരാമിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് വീണു……
” വുമണൈസർ………. ”
ഒന്നോ രണ്ടോ മിനിറ്റു കഴിഞ്ഞാണ് അവളുടെ മറുപടി വന്നത് …
“അമ്മ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ… ….?”
അവന്റെ ചോദ്യവും വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കിയായിരുന്നു…
അജയ് യുടെ ചോദ്യത്തിനു മുന്നിൽ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ശബ്ദം നഷ്ടപ്പെട്ടവളേപ്പോലെ അവൾ കിടന്നു…
“ആരായിരുന്നു………..?”
അവളുടെ മറുപടി ലഭിക്കാതെ വന്നപ്പോൾ അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു…
അഭിരാമി ഒന്ന് മിടയിറക്കിപ്പോയി…
” ഓഫീസിലുള്ളതാ…”
ശബ്ദം താഴ്ത്തി അവൾ പറഞ്ഞു……
“കണ്ടു , അല്ലേ… ?”
ചോദ്യത്തോടൊപ്പം തന്റെ കവിളത്തിരിക്കുന്ന അവന്റെ വിരലുകൾ വിറയ്ക്കുന്നത് അഭിരാമി അറിഞ്ഞു…
” ഉം………. ”
അവൾ മൂളി… ….
“ആരോടും പറഞ്ഞില്ലാ……….?”
“അച്ഛനൊക്കെ മരിച്ചു കഴിഞ്ഞായിരുന്നു… …. “
” വിനയനങ്കിളിനോടും……….?”
ഒരു നടുക്കത്തിൽ അഭിരാമി പിടഞ്ഞുണർന്നു..
അവൾക്കു മറുപടി പറയാൻ നാവനങ്ങിയില്ല …
“ഇല്ലെടാ……. ”
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് അവൾ പറഞ്ഞു……
“അതെന്താമ്മാ…?”
അഭിരാമി ഒരു നിമിഷം കൂടി അനങ്ങാതെ അവന്റെ മടിയിൽ കിടന്നു……
പിന്നെ അവന്റെ ചുമലിൽ പിടിച്ചു തന്നെ എഴുന്നേറ്റു…
” അജൂ… …. ”
അവനോട് ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾ വിളിച്ചു……
“എന്താമ്മാ……..?”
അജയ് വലം കൈ കൊണ്ട് അവളെ ചുറ്റി………
” നമുക്ക് എല്ലാക്കാര്യങ്ങളും എല്ലാവരോടും പറയാനാകില്ലെടാ… ”
അമ്മ എന്താണ് പറഞ്ഞു വരുന്നതെന്ന് അവന് മനസ്സിലായില്ല…
” ഞാനും പല തവണ ആലോചിച്ചതാ വിനയേട്ടനോട് ഈ കാര്യം പറയാൻ… പക്ഷേ… ?”
അവനോടത് പറയണമോ വേണ്ടയോ എന്ന ശങ്കയിൽ അവളൊന്നു നിർത്തി…
” പറയമ്മാ… …. ”
അജയ് ഉദ്വേഗത്തോടെ അവളെ നോക്കി …
“നീയാരോടും പറയരുത്.. പ്രത്യേകിച്ച് വിനയേട്ടനോട്…… ”
” അമ്മ കാര്യം പറ… ?”
അക്ഷമ കൊണ്ട് അവന്റെ സ്വരം ഉയർന്നു…….
“ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് തളർച്ചയും തിരിച്ചടികളുമേറ്റ മനുഷ്യനാണ് വിനയേട്ടൻ …”
അവനെ ഒന്നു കൂടി നോക്കി അവൾ തുടർന്നു…
” അന്ന് ഞാൻ നിന്റെ അച്ഛന്റെ കൂടെ പിടിച്ചത് വിനയേട്ടന്റെ ഭാര്യ കാഞ്ചനയെ ആയിരുന്നു… ”
(തുടരും ………)