മൊബൈല് അലാറത്തിന്റെ വലിയ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ശ്യാം ഉണര്നത്,,, നോക്കിയപ്പോള് സമയം പുലര്ച്ച 3:30 … പെട്ടന്ന് തന്നെ ശ്യാം എഴുന്നേറ്റു തന്റെ പ്രഭാത കാര്യങ്ങളിലെക്കായിനടന്നു,, അപ്പോളേക്കും മൊബൈല് ഫോണ് ശബ്ദിച്ചു …. എടുത്തു നോക്കിയപ്പോള് ര്മ്യയാണ്…
“ഹല്ലോ രെമ്യ … ഹാ… ഞാന് റെടി ആയികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്… അതെ,…. ഞാന് ടൌണില് വന്നാല് പോരെ… അതെ അവിടെ വരാം … ഒരു പത്തു മിനിറ്റ്…. അപ്പോളേക്കും ഞാന് എത്തും”
ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തുകൊണ്ട് മൊബൈല് ബെടിലെക്കെറിഞ്ഞു ശ്യാം ബാത്രൂമിലെക്കോടി…
പുലര്ച്ചെയുള്ള ചെറിയ തണുപ്പിനെ ഭേധിക്കാനായി ശ്യാം ഒരു ഷാള് കൂടെ എടുത്തുകൊണ്ടു സ്ട്രീറ്റ് ലൈറ്റ്ന്റെ വെളിച്ചത്തില് വളരെ വേഗം നടന്നു നീങ്ങി… അപ്പോളും അവന്റെ മനസില് ഇന്നലെ രാത്രി താന് കണ്ട മൃദുല മിസ്സിന്റെ കാമകേളികള് ഒരു തിരശീലയിലെന്നപോലെ മിന്നിമറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു… വളരെ വേഗത്തിലുള്ള ശ്യാമിന്റെ നടത്തം അവനെ പെട്ടന് തന്നെ രമ്യ പറഞ്ഞ ബസ് സ്റ്റോപ്പില് എത്തിച്ചു… ഇല്ല രമ്യ എത്തിയിട്ടില്ല… സമാധാനം … അവന് തന്റെ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി സമയം 3:50 ആയി ,നാലുമണിക്കാണ് ബസ്എന്നാണ് ഇന്നലെ രമ്യ പറഞ്ഞത്.. അവന് ഓര്ത്തു… ഇനി അവള് ലേറ്റ് അകുവോ… അത് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിക്കാന് തുടങ്ങുംബോഴെക്കും അവള് അകലെ നിന്നും ഓടി വരുനത് ശ്യാം കണ്ടു… ഈ പെണ്ണിന് ഒരു പെടിയുമില്ലേ ഈ സമയത്ത് ഇങ്ങനെ ഇറങ്ങി നടക്കാന്… അല്ലങ്കിലും കാടിന്റെ പെണ്ണിന് എന്ത് പേടി… എന്തിനെ പേടി… അപ്പോളേക്കും രമ്യ ശ്യാമിന്റെ അടുതെത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…
നന്നേ കിതക്കുന രമ്യയുടെ മാറിടങ്ങള് ഉയര്ന്നു താഴുനത് നോക്കാതിരിക്കാന് ശ്യാമിന് കഴിഞ്ഞില്ല.. എന്ത് വലുതാണ് അവളുടെ മാറിടങ്ങള്… അവന്റെ മനസില് അപ്പോളേക്കും മൃദുല മിസ്സിന്റെ മാറിടങ്ങള് ഓടിയെത്തി.. അവന് അത് രണ്ടു ഒന്ന് താരതമ്യം ചെയ്യാന് ശ്രേമിച്ചു.. രണ്ടു ഏകദേശം ഒരു വലിപ്പം തന്നെ.. പക്ഷേ ഇച്ചിരി കൂടി മുഴിപ്പ് ഇവള്ക്കണോ…. ഈ ടി ശര്ടിനുള്ളില് ഇവള് ഇതെങ്ങനെ ഒതുക്കി നിര്ത്തുന്നു.. ശ്യാമിന്റെ ചിന്തകള് കാട് കയറാന് തുടങ്ങിയപ്പോഴെക്കും
“എന്താ മാഷേ ഇങ്ങനെ നോക്കുനെ എന്നെ ആദ്യമായി കാണുന്നപോലെ”
എന്നാ രമ്യയുടെ ചോദ്യമാണ് ശ്യാമിനെ കാമ ലോകത്തില് നിന്നും ഉണര്ത്തിയത്…
ചെറുതായൊന് ചമ്മിയ ശ്യാം താന് അവളുടെ മാറിടങ്ങള്ശ്രദ്ധിച്ചത് അവള് അറിഞ്ഞിടുണ്ടാകരുതെ എന്ന് മന്സാല് പ്രാര്ഥിച്ചു…
“ഒന്നുമില്ല താന് നടന്നാണോ വന്നെ വല്ലാതെ കിതക്കുനല്ലോ”
“നീ കണ്ടതല്ലേ ഞാന് ഓടി വരുനത് .. പിന്നെ എന്നതിന അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം…” അവള് ചെറുതായൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു… അതില് ഒരു വശ്യത ഉണ്ടോന്നു ശ്യാം സംശയിക്കതിരുനില്ല…
“ബസ് പോകുമെന്ന് കരുതി ഓടിയത… ഈ ബസ് കിട്ടിയില്ലെങ്കില് നമ്മള് എത്തുമ്പോള് പാതിരാത്രി ആകും…” രമ്യയുടെ വാകുകള്ക്ക് പോലും മധുരമുണ്ടെന്നു ശ്യാമിന് വെറുതെ തോന്നി… ഇന്നലത്തെ കാമകെളിയുടെ സാക്ഷിയായ എനിക്ക് വെറുതെ തോനിയതാകുമോ എന്ന് പോലും അവന് ചിന്തിച്ചു… രമ്യ എന്തോ പറയാന് തുടങ്ങുമ്പോഴേക്കും അകലെ നിന്നും ബസ് വരുനത് അവര് കണ്ടു… അവള് അത് മുഴുമിപ്പിക്കാതെ ബസ് വരുനത് നോക്കി…
ബസ് അവരുടെ അടുതെക്കെതിയതും രമ്യ വാ ശ്യാം എന്ന് പറഞ്ഞ്ഞുകൊണ്ടു മുന്നിലേക്ക് നടന്നു… അപ്പോളാണ് ശ്യാം അവളുടെ നിതംബം ശ്രേധിച്ചത് … ആ ജീന്സിനുള്ളില് അവളുടെ നിതംബ പാളികള് പുറത്തേക്കു ചാടാന് വെമ്പി നില്ക്കുനതു പോലെ… ഇവള് ഇത്രയും സുന്ദരി ആയിരുന്നോ ശ്യാമിന് വിശ്വസിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. എന്ത് വലുതാണ് അവളുടെ കുണ്ടികള് അവളുടെ മുലകളെ പോലെ തന്നെ … അതിന്റെ ഭംഗി കൂട്ടാനായി വിടര്ന്നു കിടക്കുന്ന കേശഭാരവും… ശരിക്കും കല്ലില് കൊത്തിയെടുത്ത വെണ്ണക്കല് ശില്പ്പം പോലെ… ശ്യാമിന്റെ ലെഗന് പതിയെ ഉണര്ന്നു…
“ശ്യാം എന്ത് നോക്കി നില്ക്കുവ വാ വന്നു കയറു…”
ബസിലേക്ക് കയറാനായി നിന്ന രമ്യ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു…
പെട്ടനനു ശ്യാമിന് താന് വായു പൊളിച്ചു അവളുടെ കുണ്ടിയിലും നോക്കി നില്ക്കുകയാണെന്ന ബോധ്യം വന്നത്… ശ്യാം വേഗം തന്റെ ബാഗും എടുത്തു ബസിന്റെ ഡോര് ലക്ഷ്യമാകി നടന്നു… രമ്യ കയറിയതിനു ശേഷം അവനും ആ ബസില് കയറി… ബസില് എല്ലാവരും നല്ല ഉറക്കതിലായിരിന്നു,, എന്നാല് രമ്യയുടെ ശബ്ദം പലരെയും ഉണര്ത്തി…ബസിലെ ആണ്കെസരികള് എല്ലാം അവളുടെ ശരീരം ഈ കൊച്ചു വെളുപ്പാന് കാലത്ത് ആസ്വധിക്കുനത് കണ്ടപ്പോള് അവരെ തെറ്റ് പറയാന് ശ്യാമിന് തോനിയില്ല കാരണം ഇവള് അത്രക്കുംസുന്ദരിയാണ് … മൂന്ന് വര്ഷത്തോളം തന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരിനിട്ടു എന്ത് കൊണ്ട് താന് അവളെ ശ്രേധിച്ചില്ല… മുറ്റത്തെ മുല്ലക് മണമില്ല എന്നാ വാക്യം ശ്യാമിന് ഓര്മവന്നു…. പുറകിലെ രണ്ടാമത്തെ സീറ്റാണ് അവര്ക്ക് കിട്ടിയത് ബാക്കി എല്ലാം ഫുള്ളയിരുന്നു…. ബാഗുകള് മുകളിലെ റാക്കില്വച്ചതിനുശേഷം ശ്യാം രമയുടെ അടുത്തിരുന്നു…ഒരു ചെറിയ വാനിറ്റിബാഗ് രമയുടെ കയില് ഉണ്ടായിരുന്നു… അവളുടെ ദേഹത്തുനിന്നുംവമിക്കുന്ന ഗന്ധം ഏവരെയും മനമ്മയക്കുനതായിരിന്നു… അവന് അവളറിയാതെ അവളെ ഒന്ന് ശ്രേധിച്ചു.. പെട്ടന് തന്നെ അവരുടെ അടുതെക്കായി ടിക്കറ്റ് എടുക്കാന് കണ്ടക്ടര് എത്തി”രണ്ടു ചെമ്പട” രമ്യ ബാഗില് നിന്നും പൈസ എടുത്തു കണ്ടുക്ടര്ക്ക്നേരെ നീട്ടി…
“ഞാന് എടുക്കാം രമ്യ ടിക്കറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ശ്യാം രമ്യയുടെ തടഞ്ഞപ്പോള്
”വേണ്ട ഞാന് എടുക്കാം.. നീ ഞങ്ങളുടെ അദിതി ആണു.. അദിതി ദേവോ ഭവ എന്നനാലോ”
.. രമ്യ ചരിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ടക്ടറുടെകയ്യില് നിന്നും ടിക്കറ്റ് വാങ്ങിച്ചു ഭദ്രമായി ബാഗില് വച്ച്… എനിട്ട് ശ്യാമിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു… അവളുടെ ചിരിക്കു പോലും വല്ലാത്ത സൗന്ദര്യം….. ശോ ഞാന് എന്തെ ഇവളെ നേരത്തെ ശ്രേധിക്കതെപോയി… സാരമില്ല ഇനിയിപ്പോള് അവള് കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടല്ലോ…
“ശ്യാമെന്താ ഇങ്ങനെ എന്നെ നോക്കുനത് ആദ്യമായി കാണുനതുപോലെ”
“ഒന്നുമില്ല തനികിത്രേം സൗന്ദര്യം ഉണ്ടായിരുനെന്നു എനിക്കിപ്പോഴാണ് മനസിലായെ”ശ്യാം ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
”കളിയാക്കാതെ മാഷേ നമ്മള് എങ്ങനേലും ജീവിച്ചു പൊക്കോട്ടെ”
അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും കോളേജിലെ ഗന്ധര്വന്റെ ആ അഭിപ്രായം രമ്യക്ക് നന്നേ ഇഷ്ടമായി… അവള് മനസില് വിജയത്തിന്റെ ചിരി ചിരിച്ചു…
തന്റെ പ്ലാനുകള് വര്ക്ക് ഔട്ട് ആകുനുന്ടെന്നു അവള്ക്കു മനസിലായി…