ചേച്ചി ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ.. 1

വർഷം കുറെ മുന്‍പാണ് ഈ കഥ നടക്കുന്നത്…

സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ തൊണ്ണൂറുകളുടെ ആദ്യ പകുതിയില്‍…

ഇടുക്കിയിലെ ഒരു ചെറിയ മലയോര ഗ്രാമമായിരുന്നു എന്റെ സ്വന്തം നാട്.. എസ്റ്റയിറ്റിലെ

തേയില നുള്ളലും അല്ലറ ചില്ലറ കാപ്പി കൃഷിയും ഒക്കെയായിരുന്നു വരുമാന മാര്‍ഗങ്ങള്‍…

എന്‍റെ അച്ഛന്‍ അവിടെ ഒരു സാധാരണ എല്‍.പി സ്കൂളില്‍ വാധ്യാരായിരുന്നു…

അമ്മയ്ക്കാവട്ടെ എസ്റ്റയിട്ടിലെ ഒരു ചെറിയ ജോലി…

അച്ഛനുമമ്മയും ഞാനും മാത്രമടങ്ങുന്ന ഒരു കൊച്ചു കുടുംബം.. അതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടേത്..

അച്ഛന്‍ സ്കൂളില്‍ വാധ്യാരായത് കൊണ്ട് തന്നെ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നതും അച്ഛന്‍

തന്നെയായിരുന്നു..പക്ഷെ ഹൈസ്കൂള്‍ എത്തിയപ്പോ അച്ഛനു പഠിപ്പിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത

വിഷയങ്ങള്‍ അതിനിടയിലെക്ക് കയറി വന്നു.. അന്നത്തെ കാലത്ത് ആ മലമ്പ്രദേശത്ത് ഒരു

ട്യൂഷന്‍ സെന്റര്‍ പോലുമില്ലായിരുന്നു.. ഇനി അഥവാ ഉണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ, എന്നെ

അയയ്ക്കാന്‍ മാത്രം എന്റെ വീട്ടുകാര്‍ക്ക് അതിനു തക്ക വരുമാനവുമില്ലായിരുന്നു…

പുറം ലോകവുമായി വലിയ ബന്ധങ്ങളൊന്നും ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് പെണ്ണിനെക്കുറിച്ചോ

ലൈംഗികതയെക്കുറിച്ചോ എനിക്ക് അന്നു വലിയ അറിവൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല… സ്കൂളിലെ

പിള്ളേര്‍ക്കിടയില്‍ അമ്മാതിരി ചര്‍ച്ചകള്‍ വരുമ്പോഴും പൊതുവേ നാണം കുണുങ്ങിയായ

ഞാന്‍ ഒഴിഞ്ഞു മാറാറായിരുന്നു പതിവ്… കൂടെ സ്കൂളിലെ വലിയ പുസ്തകപ്പുഴു എന്നാ

വിളിപ്പേരും ഞാന്‍ ഒരു തരത്തില്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്ന് വേണം പറയാന്‍…

അച്ഛനുമമ്മയ്ക്കും ഞാന്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ, കൂട്ടത്തിൽ അവരുടെ കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ എനിക്ക്

വേണ്ടി മാത്രമാണെന്നുള്ള ചുമതലാ ബോധവും അന്നെന്നെ വല്ലാതെ മുന്നോട്ടു

നയിച്ചിരുന്നു…

അങ്ങനെ എട്ടാം ക്ലാസ്സിന്‍റെ വേനലവധിക്കാലം…

സ്കൂളടച്ചതിന്റെ ഉത്സാഹത്തിലായിരുന്നു ഞാന്‍..

സ്കൂള്‍ അവധിക്ക് അച്ഛന്‍ സ്കൂള്‍ ലൈബ്രറിയില്‍ നിന്നും കൊണ്ട് വന്നു തന്ന കുറച്ചു

പുസ്തകങ്ങള്‍ മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ കൂട്ട്…

അച്ഛന്‍ കൊണ്ടുവന്ന പുസ്തകങ്ങൾ പലതും ഞാന്‍ വായിക്കാന്‍ നന്നേ പണിപ്പെട്ടുവെങ്കിലും

അതില്‍ ചില നോവലുകള്‍ എന്നെ ഒരുപാട് അത്ഭുതപ്പെടുത്തി… അങ്ങനെയാണ് ഞാന്‍ അത് എഴുതിയ

ആളുടെ പേര് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്..

“സുധാ മേനോന്‍”

അത്യന്തം രസകരമായിരുന്ന, എന്റെ വേനല്‍ അവധികളെ അന്നേ പിടിച്ചു കുലുക്കിയ ആ

നോവലുകളെയും കൂടെ അവ എഴുതിയ എഴുത്തുകാരിയും ഞാന്‍ എന്റെ മനസ്സില്‍ കുറിച്ചിട്ടു…

പുസ്തക വായനയും, ബന്ധു വീടുകളിലേക്ക് ചില്ലറ സര്‍ക്കീട്ടുകളും കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍

ഏപ്രില്‍ മാസം ഒരു വിധം തീരാറായിരുന്നു…

അന്നൊരു ദിവസം സ്കൂളിലെ വേനല്‍ക്കാല കോഴ്സുകള്‍ കഴിഞ്ഞു അച്ഛന്‍ വീട്ടിലെത്തിയ

ദിവസം എന്നോടു പറഞ്ഞു…

“അപ്പൂ… നീയല്ലേ നിനക്കാ എഴുത്ത്കാരിടെ പുസ്തകങ്ങള്‍ ഇഷ്ടമായി എന്ന് പറഞ്ഞത്, എന്താ

അവരടെ പേര്..?”

“സുധാ മേനോന്‍…”

“എന്നാലെ അവര് ഇവിടെ അടുത്ത ദിവസം വരുന്നുണ്ട്… എസ്റ്റേയിറ്റ് വക ആ പഴയ

ബംഗ്ലാവില്ലേ.. അവടെയാണത്രേ താമാസിക്കുന്നത്… ഇന്ന് സ്കൂളിന്നു വരണ വഴി അതിന്റെ

വാച്ച്മാന്‍ ആ കൃഷ്ണനാണ് പറഞ്ഞത്….”

“എന്തിനാ അച്ഛ അവരിവിടെ വരണത്??”

“എന്തോ മലയോരമെഖലയുടെ കഥയെന്തോ എഴുതാനാണ്… നിനക്ക് പറ്റുകയാണെങ്കില്‍ അവരെ കാണാം…

എന്റെ സന്തോഷത്തിനു അതിരില്ലായിരുന്നു…

എന്നെ ഇത്രയധികം അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ ആ നോവലുകള്‍ എഴുതിയ ആളെ കാണുകാന്നു പറയുന്നത്

തന്നെ ഒരു ഭാഗ്യമല്ലേ.. ഞാന്‍ അമ്മയോടും പറഞ്ഞു…

“അമ്മെ, അവരിവിടെ എസ്റ്റയിറ്റില് വരുന്നുണ്ട്ന്നു അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞു.. അമ്മ ജോലിക്ക്

പോവുമ്പോ എന്നെ ഒന്ന് പരിചയപ്പെടുത്തുവോ..”

“എന്തിനാപ്പോ നീയവരെ കാണണത്..”

“വെറുതെ.. ഒരു മോഹം തോന്നി… വെറുതെ ഒന്ന്‍ കാണാനാണ്…”

അങ്ങനെ ഞാന്‍ കാത്തിരിപ്പ് തുടങ്ങി…

ഓരോ ദിവസവും പിന്നെ പതിയെയാണ് ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങിയത്… ഒടുക്കം ഏപ്രില്‍ മാസത്തിന്റെ

അവസാന ദിവസം അവര്‍ ബംഗ്ലാവില്‍ എത്തിയിട്ടുണ്ടെന്നു വൈകീട്ട് അമ്മ

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു..

” അമ്മെ അപ്പൊ ഞാന്‍ നാളെ തന്നെ അമ്മേടെ കൂടെ വരും…”

“അങ്ങനാണെങ്കി കുട്ടി നേരത്തെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റോളൂ ട്ടോ.. മൂട്ടില് വെയിലടിക്കണ വരെ

കിടന്നുറങ്ങിയാ പിന്നെ കാണാന്‍ പറ്റില്ല.. ഞാന്‍ എട്ടു മണിക്ക് തന്നെ ഇറങ്ങും…”

അങ്ങനെ പിറ്റെ ദിവസമായി..

ആകാംക്ഷയില്‍ തലേന്നാളത്തെ പോലെ ഉറക്കം പോലും എനിക്ക് കാര്യമായി

ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..ഞാനാകട്ടെ അമ്മയേക്കാള്‍ നേരത്തെ അന്നേ ദിവസം എഴുന്നേറ്റിരുന്നു…

അച്ഛന്‍ രാവിലെ തന്നെ കോട്ടയത്തെതോ മീറ്റിങ്ങിനെന്നു പറഞ്ഞു

ഇറങ്ങി…..എട്ടുമണിയോടടുപ്പിച്ച് അമ്മയും അമ്മയ്ക്ക് പിറകെ ഞാനും..

മുന്‍പും പലവട്ടം അമ്മയ്ക്കൊപ്പം എസ്റ്റയിറ്റിൽ പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അന്നു

പതിവിലുമധികം എന്‍റെ നെഞ്ഞിടിപ്പ്‌ കൂടുതലായിരുന്നു..ബംഗ്ളാവിന്റെ വാതില്‍ കടന്നു

ഞാന്‍ അമ്മയ്ക്ക് പിറകെ അതിനു മുന്നിലെത്തി… അവിടെ വിശാലമായ ഗാര്‍ഡനില്‍ ഒരു സ്ത്രീ

ഇരുന്നിരുന്നു.. വട്ട മുഖവും തടിച്ച ശരീരവുമുള്ള അവര്‍ ഒരു നീല

സാരിയാണുടുത്തിരുന്നത്.. അവരുടെ നെറ്റിയിലെ വട്ടപ്പൊട്ട് അവരുടെ സൗന്ദര്യത്തിനു

തിളക്കം കൂട്ടി… ഒരു കൈയ്യില്‍ കാപ്പിക്കപ്പും പിടിച്ച് അവരെന്തോ

വായിക്കുകയായിരുന്നു..

അവര്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അമ്മയൊന്നു മുരടനക്കി..

അമ്മയെക്കണ്ടപ്പോള്‍ അവരൊന്നു ചിരിച്ചു…

“മാഡം, ഞാന്‍ ജാനകി…എനിക്കിവിടെ എസ്റ്റയിറ്റിലാണ് ജോലി.. ഇതെന്റെ മകനാണ്..അവന്‍

മാഡത്തിന്റെ എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളും വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.. അവന് ഇപ്പൊ മാഡത്തെ കാണണമെന്നും

സംസാരിക്കണം എന്നും ആഗ്രഹം പറഞ്ഞപ്പോ ഞാന്‍ കൊണ്ടുവന്നതാ..”

അവര്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി..

“മോന്റെ പേരെന്താ…???”

അവര്‍ വാത്സല്യത്തോടെ ചോദിച്ചു..

“ശരിക്കുള്ള പേര് രാഹുല്‍ എന്നാ… ഇവിടെ എല്ലാരും അപ്പുന്നാ വിളിക്യാ..”

“അതിരിക്കട്ടെ അപ്പൂനു എന്‍റെ ഇതു പുസ്തകാ കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടമായെ….??”

“രാത്രി മഴ…”

“ആഹാ… പിന്നെ ഇതാ ഇഷ്ടമായെ..”

“പറക്കാത്ത പറവകള്‍..”

“ജാനകി എന്നാ ജോലിക്ക് പൊയ്ക്കോളൂ… ഞാന്‍ അപ്പുവുമായി സംസാരിക്കട്ടെ…

പിന്നെ അപ്പു എന്നെ എന്റെ പുസ്‌തകങ്ങള്‍ എടുത്തു വയ്ക്കാനും മറ്റും സഹായിക്കുമല്ലോ

ല്ലേ…??”

“അതൊക്കെ അവന്‍ ചെയ്തോളും മാഡം…മാഡത്തിനെ അവനു വല്യ കാര്യമാ..”

അമ്മ അതും പറഞ്ഞു നടന്നു പോയി.. ഞാനാകട്ടെ മാഡത്തിന് കൂടെ ഗാർഡനിലും നിൽപ്പായി…

അവര്‍ എന്നെ പിടിച്ച് അവര്‍ക്കരികിലിരുത്തി… അവര്‍ക്ക് നല്ല ഒരു മണമായിരുന്നു..

എന്തോ നല്ല സോപ്പിന്റെയാണ്..ഞാന്‍ അവരുടെ ഗന്ധം ശ്വസിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..

“അപ്പു എത്രാം ക്ലാസ്സിലാ..”

“എട്ടാം ക്ലാസ്സിലാ മാഡം…”

“ഈ മാഡം വിളി എനിക്ക് തീരെ ഇഷ്ടമല്ല അപ്പൂ.. അപ്പു എന്നെ സുധേച്ചിന്ന്‍ വിളിച്ചാ

മതി…”

ഞാന്‍ തലയാട്ടി…

“അപ്പു വരൂ.. എന്റെ പുസ്‌തകങ്ങളും സാധനങ്ങളും ഒക്കെ ഒന്ന് അടുക്കി വയ്ക്കാനുണ്ട്…

ഇന്നലെ വന്നപ്പോ നേരം ഇത്തിരി വൈകി.. എടുത്ത് വച്ച് സഹായിക്കാന്‍

ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല…”

ഞാന്‍ അവരെ സഹായിച്ചു.. അവരുടെകൂടെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവരുടെ ദേഹത്തു നിന്ന

വമിക്കുന്ന ആ മാസ്മരിക ഗന്ധത്തിലും, അവരുടെ കിളിക്കൊഞ്ചല്‍ പോലുള്ള ആ

“അപ്പു”വിളികളിലും ഞാന്‍ മതിമറന്നു പോയിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം..

കുറച്ചു നേരത്തെ സംസാരം കൊണ്ട് തന്നെ സുധാമാഡം (അല്ല സുധേച്ചി !! )എന്നോടു നല്ല

രീതിയില്‍ അടുത്തു.. അവര്‍ക്ക് എന്നോടെന്തോ പ്രത്യേക വാത്സല്യമുണ്ടെന്നു അവരുടെ

വാക്കുകളില്‍ നിന്നും എനിക്ക് തോന്നി..

സാധനങ്ങൾ എല്ലാം അടുക്കിപ്പെറുക്കി വച്ചപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ നന്നേ ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു..

“അപ്പൂനു വയ്യാണ്ടായിക്കാണും ഞാന്‍ ചായയെടുക്കാം…”

“വേണ്ട ചേച്ചി…. ഞാന്‍ ചായയുണ്ടാക്കാം…”

“ആഹാ.. നിനക്ക് ചായ ഉണ്ടാക്കനോക്കെ അറിയോ..”

“പിന്നെ ഒറ്റ മോനായത്‌ കൊണ്ട്.. സകല ജോലികളും അമ്മ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്..

വേണേല്‍ ഞാന്‍ ചോറും കറികളും വരെ ഉണ്ടാക്കി തരാം..”

ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോള്‍ അവര്‍ ചിരിച്ചു..

“എന്നാ, അപ്പു ഒരു ചായ ഉണ്ടാക്കിയെ ഞാന്‍ നോക്കട്ടെ..”

ഞാന്‍ അടുക്കളയിലെക്ക് നടന്നു.. അവര്‍ എന്റെ കൂടെയും…

അടുക്കളയിലെ പാത്രങ്ങള്‍ പലതും മുകളിലെ റാക്കിലായിരുന്നു ഇരുന്നത്..

“അപ്പൂ, ഈ പാത്രങ്ങള്‍ ഇറക്കി വയ്ക്കാന്‍ കൂടി എന്നെ ഒന്ന് സഹായിച്ചേ…

എന്നിട്ട് നമുക്ക് ചായ് ഉണ്ടാക്കാം..”

പാത്രങ്ങള്‍ താഴെ ഇറക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഒരു സ്റ്റൂൾ കൊണ്ടുവന്നിട്ടു..

നോക്കിയപ്പോള്‍ എനിക്ക് ഉയരമെത്തുന്നില്ല.. പിന്നെ ഒടുക്കം സുധേച്ചി തന്നെ കയറി ഓരോ

പാത്രങ്ങളായി താഴെ നില്‍ക്കുന്ന എനിക്ക് എടുത്തു തന്നു തുടങ്ങി…

പാത്രങ്ങള്‍ എടുത്തു തരുമ്പോള്‍ അവരുടെ സാരിക്കിടയിലൂടെ ബ്ളൗസ്സിനുള്ളില്‍

വീര്‍ത്തുമുട്ടി നില്‍കുന്ന അവരുടെ വലിയ അമ്മിഞ്ഞകളും പൊക്കിളുമെല്ലാം എനിക്ക്

കാണാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ആദ്യമായാണ് ഒരു സ്ത്രീയുടെ അമ്മിഞ്ഞകള്‍

വളര്‍ന്നതിനു ശേഷം ഞാന്‍ അടുത്ത് കാണുന്നത്.. അവരുടെ വലിയ ആ പൊക്കിള്‍ ചുഴിക്കു

തന്നെ എന്ത് ഭംഗി..

“അപ്പൂ, ദാ ഇതൊന്നു പിടിച്ചെ…”

പെട്ടന്നവര്‍ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവരുടെ

സാരിക്കിടയിലെക്കാണ് നോക്കി നില്‍ക്കുന്നതെന്ന് അവര്‍ കണ്ടു എന്നെനിക്ക് തോന്നി…

പതിവില്ലാതെ എന്റെ കൊച്ചുകുട്ടന്‍ എന്റെ ട്രൗസറിനുള്ളില്‍ പതിയെ വലുതായി വരുന്നത്

ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു..

മുകളില്‍ നില്‍ക്കുന്ന സുധെച്ചിയുടെയും നോട്ടം എന്റെ ട്രൗസറിന്റെ മുന്ഭാഗത്താണെന്നു

എനിക്ക് തോന്നി…

അവര്‍ പയ്യെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സ്റ്റൂളില്‍ നിന്നിറങ്ങി…

എടുത്തു തന്ന പാത്രങ്ങള്‍ ഓരോന്നും ശ്രദ്ധാപൂര്‍വ്വം താഴെയുള്ള അറകളില്‍ അടുക്കി

വയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. അവര്‍ പയ്യെ കുനിഞ്ഞു നിന്ന് കൊണ്ടാണ് അവ ഓരോന്നും അടുക്കി

വയ്ക്കുന്നത്.. കുനിഞ്ഞു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ തെളിഞ്ഞു വരുന്ന അവരുടെ കുണ്ടികളും എന്റെ

ട്രൌസറിന്റെ മുന്‍ഭാഗത്തെ വീര്‍പ്പു കൂട്ടുന്നുണ്ട്… അക്കാലത്ത് എന്നെ

പിടികൂടിയിരുന്ന നിസ്സംഗത അത് എന്ത് കൊണ്ടാവാം എന്ന് മാത്രമാണ് എന്നെക്കൊണ്ട്

ചിന്തിപ്പിച്ചത്..

“അപ്പു ഇനി ചായ ഉണ്ടാക്കിക്കോ… ”

അവര്‍ പറഞ്ഞു….

ഞാന്‍ വേഗം പാത്രത്തില്‍ വെള്ളം തിളപ്പിച്ച് തെയിലയുമിട്ടു നിന്ന്.. സുധേച്ചി

അപ്പോഴേക്ക് അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നിരുന്നു… ‍ ചായ ഉണ്ടാക്കിയ ശേഷം ഞാനും അവരുടെ

മുറിയിലേക്ക് പോയി… ആ മുറിയിലാവട്ടെ ‍ സാമാനങ്ങള്‍ പലതും വലിച്ചു വാരിയിട്ട

നിലയിലായിരുന്നു…

“അപ്പൂ,,ദാ ഇത് കൂടി ഇന്ന് നമുക്കൊന്ന് ശരിയാക്കണം…”

ചായ കുടിച്ച ശേഷമുള്ള അടുത്ത പണി മുറി വൃത്തിയാക്കലായിരുന്നു..

മുറി വൃത്തിയാക്കിയപ്പോള്‍ അവരുടെ ബാഗുകളും അടുക്കി വയ്ക്കേണ്ടി വന്നു… അതിനിടയില്‍

നിന്ന് എനിക്ക് അവരുടെ വയലറ്റ് നിറമുള്ള ഒരു ഷഡ്ഡി കിട്ടി.. ഞാന്‍

ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു അങ്ങനെ ഒരു നിറമുള്ള ഷഡ്ഡി തന്നെ കാണുന്നത്… വീട്ടില്‍

അമ്മക്ക് പോലും സാദാ വെളുത്ത നിറത്തിലുള്ള ഷഡ്ഡികൾ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…

ഇവിടെ ചേച്ചിയുടെ

ഷഡ്ഡിക്കാവട്ടെ മുൻഭാഗത്തായി എന്തോ കട്ട പിടിച്ചിരിക്കുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി..

ഷഡ്ഡിയും പിടിച്ച് ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നത് സുധേച്ചി കണ്ടിട്ടുണ്ടാവണം..

“എന്താ അപ്പൂ, ചേച്ചിടെ ഷഡ്ഡി പിടിച്ച് ഒരു കളി..??”

അവരുടെ ചോദ്യം കേട്ട ഞാന്‍ ഒന്ന് പകച്ചുവെങ്കിലും എന്റെ ഉള്ളില്‍ തെളിഞ്ഞു നിന്ന

നിഷ്കളങ്കതയോടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു..

“ചേച്ചി, ഞാന്‍ ആദ്യായിട്ടാ ഇങ്ങനെ നിറമുള്ള

ഷഡ്ഡിയൊക്കെ കാണുന്നത്”

“അതെന്താ വീട്ടിലൊന്നും ആര്‍ക്കും കണ്ടിട്ടില്ലേ..?”

“വീട്ടില്‍ അമ്മയ്ക്കൊക്കെ എല്ലാം വെള്ള നിറത്തിലാണ്..”

“ആഹാ.. അമ്മേടെ ഷഡ്ഡിടെ കളറൊക്കെ അറിയാല്ലെടാ കള്ളാ… ഷഡ്ഡിടെ കളറുമാത്രേ അറിയുവോ..

അതോ????”

“പിന്നെന്താ…??”

“പിന്നോന്നുല്ല…”

അവര്‍ ചിരിച്ചു…കൂടെ ഞാനും…

ചേച്ചി എന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും ഷഡ്ഡി വാങ്ങിച്ചു വച്ചു…

“പിന്നെ ചേച്ചി,, ആ ഷഡ്ഡീയില്‍ എന്തോ പറ്റി പിടിച്ചിരിപ്പുണ്ട്.. അതിന്റെ

മുൻഭാഗത്ത്.. അതെന്താ ചേച്ചി….”

എന്റെ ആ ചോദ്യം കേട്ട് അവര്‍ പിന്നെയും ചിരിച്ചു..

“അത് ഞാന്‍ ഇന്നലെ ഇട്ടുവന്നതാ എന്റെ കുട്ട്യേ…അതാ അങ്ങനെ..”

“അതുകൊണ്ടെന്താ..??”

“എന്‍റെ മണുക്കൂസേ.. നിനക്കിതൊന്നും അറിയാന്‍ പാടില്ലേ…??”

“എന്ത്..??”

“ഒന്നൂല്ല…”

അവര്‍ പിന്നെയും ചിരിച്ചു…

ചേച്ചി അപ്പൊ അവരുടെ ബാഗ്. തുറന്നു… അതില്‍ നിന്ന് പിന്നെയും പല നിറത്തിലുള്ള

ഷഡ്ഡീകള്‍ എനിക്ക് മുന്‍പിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു…

“ഇനി അപ്പു നോക്കിക്കോ… എത്ര കളറുടെന്നു…”

ഞാന്‍ അവയോരോന്നും കൈയ്യിലെടുത്തു നോക്കി… പലപല നിറങ്ങള്‍.. അരികുകളൊക്കെ എന്തോ

ചിത്രപ്പണി ചെയ്തു വച്ച പോലെയായിരുന്നു ചില ഷഡ്ഡികള്‍…

“ചേച്ചി ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ…”

“എങ്ങനെ..??”

“ഈ സൈഡിലോക്കെ ഇങ്ങനെ പൂക്കളൊക്കെ തുന്നിപ്പിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്…”

“അതെന്താ തുന്നിപ്പിടിപ്പിച്ചാല്‍….??”

“അല്ലാ.. ഇത് നമ്മള്‍ അകത്തിടുന്നതല്ലേ… പിന്നെ ആരുകാണാനാണ് ഈ പൂക്കളൊക്കെ..”

ഞാന്‍ അസ്സലൊരു വിഡ്ഢി ചോദ്യം ചോദിച്ചു..

ചേച്ചി ആ ചോദ്യം കേട്ട് കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു…

“എന്റെ അപ്പൂ, നിന്നെക്കൊണ്ടു ഞാന്‍ തോറ്റല്ലോ..നിനക്കെന്താ ഇതിലൊരു ഷഡ്ഡി വേണോ??”

അവർ നാണം കൊണ്ട് തുടുത്ത കവിളുകളുമായി എന്നോടു ചോദിച്ചു…

“എനിക്കെന്തിനാ ചേച്ചിടെ ഷഡ്ഡീ…??”

“അപ്പൊ നിനക്കൊന്നുമറിയില്ലാന്നു ചുരുക്കം…”

സത്യത്തില്‍ അവര്‍ പറയുന്നതൊന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…‍