രണ്ടാംഭാവം – 5

വായനക്കാരെ… കൊട്ടിക്കലാശത്തിന് തൊട്ടു മുന്നേയുള്ള ഒരു നിശബ്ദതയായി ഈ ഭാഗം കണ്ടാൽ മതി…..

വായിച്ചിട്ട് അഭിപ്രായം അറിയിക്കണേ….

കുമ്പസാരം


അവൾ റൂമിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും ചാർളിയും കുഞ്ഞും ഉറക്കമായിരുന്നു… കുറച്ചു മുന്നേ തന്റെ ചുണ്ടിൽ താനറിയാതെ വിരിഞ്ഞ ആ പുഞ്ചിരി അവസാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പിറ്റേന്ന് കാലത്തേ എഴുന്നേൽക്കാൻ വേണ്ടി അലാറവും വെച്ച് അവൾ കിടന്നു….. കിടക്കയിൽ എത്ര തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിട്ടും കണ്ണിലേക്ക് ഉറക്കം വന്നെത്തിയതേയില്ല…. ഉള്ളിൽ മുഴുവൻ ചേട്ടായിടെ വാക്കുകളാണ്…. “ചിരിച്ച എന്നെ കാണാനാണ് ഭംഗി എന്ന്….”



അയ്യേ… അങ്ങനെയൊക്കെ പറയാൻ പാടുണ്ടോ….. ആവോ എനിക്കറിയില്ല…. അല്ലേലും ഞാൻ മനസ്സ് തുറന്നൊന്നു ചിരിച്ചിട്ട് തന്നെ എത്ര നാളായികാണും….. ഒരു വർഷത്തിന് മേലേ എന്തായാലും ആയി….. ഇനി എങ്ങനെയാണെന്ന് കർത്താവിനു മാത്രം അറിയാം….

പക്ഷേ ചേട്ടായി കൂടെ ഉള്ളപ്പോഴെല്ലാം മനസ്സിൽ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞിരുന്നു…. ആ ചിരി ഞാൻ ചുണ്ടിലെത്താതെ പിടിച്ചു നിർത്തിയതാണെന്ന് ‘എനിക്കും പിന്നെ എനിക്കും’ മാത്രമേ അറിയൂ…..



എന്താണോ എന്തോ…. മനസ്സിൽ നിന്നു അങ്ങേര് ഇറങ്ങി പോകുന്നില്ലല്ലോ ഈശോയെ….. വല്ലാത്തൊരു മണം പോലെ…. അയ്യോ… ഇത് ചേട്ടായീടെ മണം ആണല്ലോ…. എനിക്കോർമ്മയുണ്ട് ഈ മണം എനിക്കാദ്യമായി കിട്ടിയത്….. അന്ന് ഞങ്ങൾ കാറിന്റെ പുറകിൽ ഇരുന്നപ്പോ…. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാനും ഇടങ്കണ്ണിട്ട് ഒന്ന് നോക്കിയാരുന്നു ആ വരവ്……

ഗോൾഡൻ നിറത്തിലെ അച്ചായന്മാരുടെ ജുബ്ബയും അതിന് ചേരുന്ന മുണ്ടും നെഞ്ചിൽ പറ്റി ചേർന്ന് കിടക്കുന്ന കുരിശുമാലയും… ആഹാ എല്ലാം കൂടി അയ്യോ…. ദൈവമേ എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നു മായുന്നില്ലല്ലോ…..



അതെന്താ നിങ്ങൾ ആണുങ്ങൾക്ക് മാത്രേ പറ്റുവൊള്ളോ,ഞങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് വായ് നോക്കിക്കൂടെ…..



പക്ഷേ വ്യത്യാസം എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ നിങ്ങൾ നോക്കിയാൽ കൂടെ നിൽക്കുന്ന നാല് പേര് കുറഞ്ഞത് അറിയും…. ഞങ്ങൾ നോക്കിയാൽ കാറ്റ് പോലും അറിയില്ല….



എന്റെ ഒപ്പം ഇരിക്കാനായി പുറകിലേക്ക് കേറിയപ്പോഴേക്കും ആ മണം എന്റെ മൂക്കിലടിച്ചു…. അത് ശരീരം മുഴുവൻ കറങ്ങി നടക്കുവല്ലാരുന്നോ….. പുള്ളി എന്നെ ഒളി കണ്ണിട്ട് നോക്കിയതൊന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞെല്ലെന്നായിരിക്കും വിചാരിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നെ…. പക്ഷേ എല്ലാം ഞാൻ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. കാണാൻ വേണ്ടി തന്നെയാ ഇടക്കിടക്ക് ഞാൻ മുടി ഒതുക്കി വെച്ചതും…..



അപ്പോ എന്താ ഞാൻ ആദ്യ കാഴ്ചയിൽ തന്നെ ചേട്ടായിയെ പ്രേമിച്ചു എന്നാണോ….. ഒരിക്കലുമല്ല…. എനിക്കൊരു ഭർത്താവും കുഞ്ഞുമില്ലേ… തെറ്റ് ചിന്തിക്കാൻ പാടുണ്ടോ….. അപ്പോ പിന്നെ എന്താ പള്ളിയിൽ വെച്ച് കൊച്ചിനെ എടുത്തപ്പോ ചേട്ടായിടെ കൈ എന്റെ അമ്മിഞ്ഞയിൽ കൊണ്ട സമയത്ത് രോമാഞ്ചം വന്നത്….. അവിഹിതം വേണമെന്ന് ആലോചിച്ചോ…. അയ്യോ അതുമില്ല… അല്ലേലും അങ്ങനെ ഒരു നടന്നതായി പോലും പുള്ളിയുടെ മുഖത്തു ഇല്ലാരുന്നല്ലോ….



പടി കയറി കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് പള്ളിയിലേക്ക് നടന്നപ്പോ സിനിമയിൽ മാത്രം കണ്ട് പരിചയമുള്ള ഒരു രംഗം നടക്കുന്നതായല്ലേ മനസ്സിൽ തോന്നിയത്….. അപ്പോ അതെന്തായിരുന്നു…… അതും എനിക്കറിയില്ല …. ഇത് വരെ കിട്ടാത്ത ഒരു സന്തോഷം തോന്നി എന്നത് ശെരിയാണ്… എന്ന് വിചാരിച്ചു ഇഷ്ടമാണെന്ന് ഒക്കെയുണ്ടോ…🥰..



പള്ളിയിൽ നിന്നപ്പോ എത്ര പ്രാവശ്യം അയാളെ നോക്കി എന്ന് എണ്ണമുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചാലോ… കൈ മലർത്തി കാണിക്കേണ്ട അവസ്ഥയാ… അല്ലേലും പുള്ളിയെ നോക്കി നിന്നാൽ പിന്നെ എങ്ങനെയാ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന റാണി മോളെ കാണുന്നെ…..അതും ഇഷ്ടം കൊണ്ട് തന്നെയാണോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ഉത്തരം പാടാണ്…. ആ പള്ളിയിൽ നിന്ന പല പെണ്ണുങ്ങളുടെയും കണ്ണുകൾ ചേട്ടായിയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നിരിക്കും…. അപ്പോ ഞാൻ അതിൽ ഒരാളായി പോയി… അത്രേ ഉള്ളൂ….



അടുത്ത രംഗത്തിൽ മോളെ റീനേ നീ സമ്മതിക്കേണ്ടി വരും നിനക്ക് എന്തോ ചെറിയ ഇഷ്ടം തോന്നിയെന്ന്….

അയ്യെടാ അതേത് രംഗം….

റാണി നിന്നോട് അവനെ ഇഷ്ടമാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോ……. അപ്പോ നിന്റെ നെഞ്ച് പട പടാന്ന് ഇടിച്ചില്ലേ അതെന്തിനാ…. ആ പെണ്ണിനോട് എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടാ ഒഴിവാക്കാൻ നോക്കിയേ…. അല്ലേലും നിനക്ക് ചേട്ടായിയോട് റാണിയുടെ ഇഷ്ടത്തിന്റെ കാര്യം പറയാൻ പറ്റുമായിരുന്നോ…..

ഏയ്‌… ഒരിക്കലുമില്ല…… ഞാൻ ഒരു നല്ല ചേച്ചിയായി അവളെ ഉപദേശിച്ചു.. അത്രേ ഉള്ളൂ… അതല്ലാതെ ചേട്ടായിയോട് ഇഷ്ടം കൂടിയിട്ടൊന്നുമല്ല……



ഓഹോ…. എല്ലാം പോട്ടെ…. അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്നതോർമ്മയുണ്ടോ…..



അയ്യോ അതെപ്പോ…..



ഓർമയില്ലല്ലേ….അവന്റെ വീട്ടിൽ വെച്ച് ഭക്ഷണം വിളമ്പി തന്ന ദിവസം നടന്നത് ഓർമയില്ലേ…..



അത് വിഷമം സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ ചെയ്തു പോയതാ….



അപ്പോ ഇതിന് മുന്നേ നിനക്ക് വിഷമം വന്നപ്പോഴൊന്നും നീ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ…..



അത് ഞാനെന്താ പറയണ്ടേ… എന്റെ ചാച്ചനും അമ്മയ്ക്കും ശേഷം എനിക്ക് ഒരാൾ ഇരുത്തി ചോർ വിളമ്പി തരുന്നത് ആദ്യായിട്ടല്ലേ… അതും അത്ര സ്നേഹത്തോടെ…. എന്നെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു കഴിക്കുന്ന ഒരാൾ…. ഒത്തിരി ആശ്വാസം തോന്നി… അതാ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചേ…. ഭാഗ്യത്തിന് അച്ചായൻ വിളിച്ചത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ വിട്ടുമാറി… അല്ലാരുന്നേൽ വേറെ എന്തേലും സംഭവിച്ചിരുന്നെങ്കിലോ…



റീനേ അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞെ… എല്ലാ തോളിലും നമുക്ക് ചായാൻ തോന്നില്ല…

താങ്ങും എന്ന ഉറപ്പ് വേണം….



നിനക്ക് ഓർമയില്ലേ…. നിന്റെ വീട്ടിൽ ആഹാരം കഴിക്കാൻ ചേട്ടായി വന്ന ദിവസം എല്ലാരും അവരവരുടെ സന്തോഷത്തിൽ നിന്നപ്പോ നിന്നെ തിരഞ്ഞ ആ കണ്ണുകളെ…. ആ കണ്ണിലെ സ്നേഹത്തെ…. നീ വിളമ്പി കൊടുത്തപ്പോ സന്തോഷത്തോടെ കഴിച്ച ഒരു മനുഷ്യനെ…. അതൊക്കെകയല്ലേ ഈ സ്നേഹം എന്ന് പറയുന്നത്…. അല്ലാതെ ഒരു മിന്നും കെട്ടി നിന്നെ ജീവനില്ലാത്ത ഒരു വസ്തുവിന്റെ പോലെ ഉപയോഗിച്ച് കളയുന്ന ഈ മുഴു കുടിയനാണോ നിന്റെ സ്നേഹം കൊടുക്കേണ്ടത്,…



മനസാക്ഷി കോടതിയിൽ ഒരു യുദ്ധം നടക്കുമ്പോഴും കണ്ണ് മുറുകെ അടച്ചു റീന കിടന്നു…



കോടതി മുൻപാകെ സാഹചര്യ തെളിവുകളാൽ തെളിയിയ്ക്കപെട്ടിരിക്കുന്നു… ഞാൻ ഏതൊക്കെയോ നിമിഷങ്ങളിൽ ചേട്ടായിയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു എന്ന്……

അല്ലേലും ഏത് പെണ്ണിനാ ഇഷ്ടപ്പെടാതെ ഇരിക്കുന്നെ…..

ഒരു നോക്ക് കൊണ്ടോ വാക്ക് കൊണ്ടോ പോലും എന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്നു ഒരിക്കൽ പോലും എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല….
മറ്റൊരാളുടെ ഭാര്യയായ എനിക്ക് അല്ലേലും അത് പോലെയുള്ള ഒരാളെ പിന്നെ എങ്ങനെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയും എന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട്….. ഫോണിൽ ആ ശബ്ദം കേൾക്കുമ്പോ എന്തൊരു ആശ്വാസമായിരുന്നു….. ഇടിയും അടിയും കൊണ്ട് വേദനയിൽ കിടന്നപ്പോ

“എന്ത് പറ്റി “എന്ന് ചോദിക്കാൻ കാണിച്ച ആ മനസ്സിനെ ഞാനും പതുക്കെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു വരികയായിരുന്നു…. ഒരു പക്ഷേ അച്ചായന് അങ്ങനെ സംഭവിച്ചില്ലായിരുന്നേൽ ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു അവിഹിതം കാലക്രമേണ ഉണ്ടായേനെ…. എത്ര നാൾ എനിക്കെന്റെ ഇഷ്ടത്തെ മൂടി വയ്ക്കാൻ കഴിഞ്ഞേനെ….. അത് തെറ്റാണെന്ന് അറിഞ്ഞു വെച്ച് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഒരു പക്ഷേ അതിന് മുതിർന്നേനെ….



അത് കൊണ്ടൊക്കെയാവും അച്ചായൻ എന്ന വ്യക്തിയിലൂടെ എന്റെ ചേട്ടായിയോടുള്ള മനോഭാവം ദൈവം മാറ്റിയത്…. മുറിയിൽ നിന്നും ആ ഒഴിഞ്ഞ മരുന്ന് കുപ്പി കിട്ടിയപ്പോ എനിക്കെന്തൊരു ദേഷ്യമായിരുന്നു…..





അതെന്തിനാ ദേഷ്യപ്പെട്ടത്….. മിന്നു കെട്ടിയെങ്കിലും എന്റെ ശത്രു അല്ലായിരുന്നോ എന്റെ ഭർത്താവ്… എത്ര പ്രാവശ്യം അയാൾ മരിച്ചു പോണേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ടുണ്ട്…. അപ്പോ ഇങ്ങനെ ഒരാൾ നമ്മളെ സഹായിച്ചപ്പോ അയാളോട് ദേഷ്യം തോന്നിയോ… എന്തിന്…. അതിനി എനിക്ക് വേണ്ടി, അല്ലേൽ, എന്നെ സ്വന്തമാക്കാൻ വേണ്ടി ചെയ്തതാണെങ്കിലും അതിൽ എന്താണ് തെറ്റ്… താനും അത് തന്നെയല്ലേ ആഗ്രഹിച്ചത്…..



റീനയുടെ കണ്ണുകൾ, കാരണം അറിയാതെ നിറഞ്ഞൊഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു……



ഇപ്പൊ സാഹചര്യം അതല്ല… കല്യാണം കഴിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ പോലും ഭാര്യയായി ഇപ്പൊ നിമ്മി ചേച്ചി ഉണ്ട് ചേട്ടായിക്ക്…. ഞാൻ ഒരു അധികപറ്റാണ്….. അത് കൊണ്ട് ഇപ്പോഴുള്ള ഈ ദേഷ്യവും അകൽച്ചയും ഇങ്ങനെ തന്നെ കൊണ്ട് പോകുന്നതാ നല്ലത്…. ഒരു പക്ഷേ ഇത് ഞാൻ വിചാരിച്ച പോലെ നടന്നില്ലേൽ കാര്യങ്ങൾ എന്റെ കൈ വിട്ട് പോകും… എന്റെ ഭർത്താവ് എന്റെ കുഞ്ഞ്.. ഇവരെയെല്ലാം ഞാൻ മറന്നു ജീവിക്കേണ്ടി വരും…. അത് പാടില്ല….

**********

തലയിണയ്ക്കടുത്ത് വെച്ചിരുന്ന ഫോൺ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്തത് പോലെ റീനയ്ക്ക് തോന്നി….. പതുക്കെ കണ്ണ് തുറന്നു….



ചേട്ടായിടെ മെസ്സേജ് ആണ്……



റീനേ ഉറങ്ങിയോ നീ……



കർത്താവേ എന്ത് മറുപടി കൊടുക്കും… അഗ്നിപരീക്ഷ ആണല്ലോ ഇത്…



വരുന്നിടത്തു വെച്ച് കാണാം… എന്തായാലും മറുപടി കൊടുത്തേക്കാം എന്ന് വെച്ചു..



ഇല്ല എന്തേ….



ഒന്നുല്ല… എനിക്കും ഉറക്കം വരുന്നില്ല…



കണ്ണടച്ച് കിടന്നാൽ മതി… ഉറങ്ങിക്കോളും…



അയ്യാ… തമാശ പറയാൻ കണ്ട സമയം കൊള്ളാം…



അയ്യോ ചേട്ടായി ഞാൻ കാര്യമായിട്ട് പറഞ്ഞതാ…..



ശെരി ശെരി…. നിമ്മിയെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ നിനക്ക്…



ആഹ്… നല്ല പെൺകുട്ടി അല്ലേ….ചേട്ടായിക്ക് ചേരും…



അതല്ല ഞാൻ ചോദിച്ചത്…. പൊതുവെ ചോദിച്ചതാ….



പാവമാണ് ചേച്ചി…. പെട്ടെന്ന് സുഖായിട്ട് വന്ന് നിങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കൂ….



താൻ എന്താടോ ഈ പറയുന്നേ….. ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കാൻ എത്ര ആഗ്രഹിച്ചതാണെന്ന് അറിയ്യോ നിനക്ക്… പക്ഷേ അവൻ സമ്മതിച്ചില്ല…. ഇനി അതിന് പറ്റില്ലെടോ…



ചിലപ്പോ ദൈവം അത്ഭുതം കാണിച്ചാലോ …



ആ വിശ്വാസം ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ട് പേർക്കും പണ്ടേ പോയതാ…. അവളെ കണ്ടില്ലേ നീ… ഓരോ ദിവസം കൂടുമ്പോഴും മരിച്ചു വരികയാ.. അവൾക്കും ഈ കാര്യം അറിയാം…



ചേച്ചി എന്നോട് പറഞ്ഞു ചേട്ടായീ….



ഇനി താൻ ഇവിടെ കാണില്ലേ….



എന്തിനാ ഞാൻ ഇവിടെ…. എല്ലാരും ഇല്ലേ…



എനിക്കൊരാശ്വാസത്തിനു വേണ്ടി…



ചേട്ടായീ…. അത് വേണോ…. എന്തോ തെറ്റ് ചെയ്യുന്ന പോലെ തോന്നുവാ…



എന്ത് തെറ്റ്… നിമ്മിയുടേം ആഗ്രഹമല്ലേ… ഇവിടെ നിന്നൂടെ… അവളെ ഓർത്തെങ്കിലും..



ചേട്ടായീ വേണ്ട…. അത് എല്ലാർക്കും ബുദ്ധിമുട്ടാവും….



ഒന്നുല്ല…. നീ നിൽക്ക്… ഒരു കാര്യം ചെയ്.. ചുമ്മാ നിൽക്കണ്ട … നിമ്മിയുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ ഒരു ഹോം നഴ്സായി നിൽക്കാലോ….



അപ്പോ ആൻസി ചേച്ചിയോ….



ചേച്ചി കുറച്ചു നാൾ വീട്ടിൽ പോയി നിൽക്കട്ടെ…. കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങളിലെല്ലാം റെസ്റ്റില്ലാതെ പണി എടുത്തതല്ലേ……



അയ്യോ അപ്പോ അവർക്ക് ജോലി പോവില്ലേ… ശമ്പളം…



അതിന് ചേച്ചി ശമ്പളം വാങ്ങാറില്ലല്ലോ…



അതെന്താ…



നിമ്മിയുടെ ഏറ്റവും മൂത്ത ചേച്ചിയാണ് ആൻസി ചേച്ചി…. ഞങ്ങളുടെ കല്യാണം കൂടാൻ ഡൽഹിയിൽ നിന്നും വന്നതാ…… ദേ ഇത് പോലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ മാറിയപ്പോ തിരിച്ചു പോവാൻ പറ്റിയില്ല…



അപ്പോ ചേച്ചിയുടെ അപ്പനും അമ്മയും…



ആരുമില്ല… അവരൊക്കെ മരിച്ചു പോയതാ… ആൻസി ചേച്ചി മാത്രേ ഉള്ളൂ… ചേച്ചിയാ നിമ്മിയെ പഠിപ്പിച്ചതൊക്കെ…



ഓരോ കാര്യങ്ങൾ പറയുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ തരിച്ചിരുന്നു…. ചുറ്റും കണ്ണിന്റെ മുന്നിൽ കാണുന്ന ആരും നമ്മൾ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ അല്ലെന്ന സത്യം മനസിലാക്കി… ഓരോരുത്തർക്കും ഓരോ കഥകൾ പറയാനുണ്ടാകും…



റീനാ… ഉറങ്ങിയോ നീ…



ഇല്ല… ഞാൻ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കിടന്നതാ…



അപ്പോ എങ്ങനാ… ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ മുന്നോട്ട് നീക്കട്ടെ…



ചേട്ടായി എന്താണെന്ന് വെച്ചാൽ നോക്കി ചെയ്യൂ…. ഞാൻ ഉറങ്ങിയേക്കുവാ… ഗുഡ് നൈറ്റ്‌…



ചാറ്റ് അവസാനിപ്പിച് ഫോൺ തിരികെ വെച്ച് റീന ഉറങ്ങാനായി കണ്ണുകൾ മൂടി കിടന്നു…..



**********



രാവിലെ ആറു മണിക്കുള്ള അലാറവും കേട്ട് എഴുന്നേറ്റു പോയി ഫ്രഷ് ആയി വന്നപ്പോഴേക്കും ചാർളിയും ഉണർന്നിരുന്നു…. അവനെയും കുഞ്ഞിനേയും വൃത്തിയാക്കി കുഞ്ഞിന് പാലും കൊടുത്തിട്ട് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും നേരം ഏഴു മണിയാവാറായിരുന്നു…..



അടുക്കളയിൽ നിന്നുള്ള നല്ല ചൂട് ഇഡ്ഡലിയുടേം സാമ്പാറിന്റേം മണം ആ ഊണ് മുറിയിലാകെ പരന്നിരുന്നു….



നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു… ആൻസി ചേച്ചി നല്ല തിരക്കിലായിരുന്നു….



ആഹാ റീന എഴുന്നേറ്റോ… ഞാൻ വിളിക്കാത്തിരുന്നതാ… യാത്ര ക്ഷീണം ഉണ്ടാകുമെന്ന് കരുതി….



അയ്യോ ചേച്ചി… ഞാൻ ആറു മണിക്ക് തന്നെ ഉണർന്നു… പിന്നെ കുഞ്ഞിനേം അച്ചായനേം വൃത്തിയാക്കി ഇറങ്ങിയത് കൊണ്ടാ താമസിച്ചേ…. ഞാൻ സഹായിക്കണോ..



വേണ്ട മോളെ… രാവിലത്തേക്കുള്ള എല്ലാം ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്…. ഉച്ചക്ക് കഴിക്കാനുള്ള ചോറിനു അരിയും ഇട്ടു…. എന്തേലും കറി ഉണ്ടാക്കിയാൽ മതി…. കുറെ ഒന്നും വേണ്ട… ഒരു ഒഴിച്ചു കറിയും ഒരു തോരനും പിന്നെ എന്തേലും ഒരു തൊടു കറിയും…. ഇവിടത്തെ അപ്പൻ ഉച്ചക്ക് മുന്നേ ഇങ്ങെത്തും…



അപ്പോ ചേച്ചി ഉണ്ടാവില്ലേ ഇവിടെ…

അയ്യോ അപ്പോ ആൽബി മോളോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ… പറഞ്ഞു എന്നാണല്ലോ എന്നോട് പറഞ്ഞെ…



ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി….എന്താ ചേച്ചി…



ഇന്നലെ പാതിരാത്രി ഉറക്കത്തിൽ അവൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ഇന്ന് ഉച്ചക്കുള്ള ഡൽഹി ഫ്ലൈറ്റിനു ടിക്കറ്റ് എടുത്തിട്ടുണ്ടെന്ന്…. റീനയാ ഇനി നിമ്മി മോളെ നോക്കുന്നതെന്ന്….



അയ്യോ ചേച്ചി…. ഇതൊക്കെ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ആകുമെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞോ… എന്നോടും ചേട്ടായി ഇന്നലെ രാത്രിയാ പറഞ്ഞത്.. നിമ്മി ചേച്ചിയെ നോക്കണേ എന്ന്…



ആൽബി അങ്ങനെയാ…. എന്തായാലും ഞാനൊന്ന് പോയിട്ട് വരാം… എല്ലാരേയും ഒന്ന് കാണാല്ലോ…..



ശെരി.. ചേച്ചി എന്നാൽ പോയി ഒരുങ്ങിക്കോ… ഇവിടത്തെ കാര്യം ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം….



അതും കേട്ട് ചേച്ചി അടുക്കളയിൽ നിന്നും പിൻവാങ്ങി… ആ വലിയ വീടിന്റെ അടുക്കളയിലെ അവകാശം എനിക്ക് നൽകിയത് പോലെ തോന്നി…. ഞാൻ ചുറ്റുമോന്നു നോക്കി…. ഞാൻ താമസിക്കുന്ന വീടിന്റെ പകുതി വലിപ്പമുണ്ട് അടുക്കളയ്ക്ക്… ഇതിൽ ഇല്ലാത്ത ഉപകരണങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല…. പക്ഷേ ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നത് ഈ രണ്ട് കൂട്ടം കറിയും കൂട്ടി ചോർ കഴിക്കാൻ എന്തിനാ ഇത്രയും വലിയ അടുക്കളയെന്നാ….



അതുമിതും ചിന്തിക്കാതെ ഓരോന്ന് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു…. ഇടയ്ക്ക് കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേൾക്കുമ്പോ ചെന്നു പാൽ കൊടുക്കും എന്നല്ലാതെ മറ്റരാവശ്യത്തിനും ആ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല…. പതിയെ അച്ചായനെ വെറുക്കുന്നതിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ ഞാൻ പോലുമറിയാതെ എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ കൂടിയെന്ന് തോന്നി……

ചേച്ചിക്ക് പോകാനുള്ള സമയം ആയി വരുന്നു… നേരം വെളുത്ത് ഇത്രയും നേരമായിട്ടും എന്റെ കണ്ണുകൾ തിരഞ്ഞ ആ രൂപത്തെ ഞാൻ കണ്ടില്ല…. ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഒരു നഷ്ടം ഫീൽ ചെയ്തു എന്നതൊഴിച്ചാൽ ആ നിമിഷം ഞാൻ വളരെ സന്തോഷവതിയായിരുന്നു..



എന്റെ പുതിയ അടുക്കളകാരി തിരക്കിലാണോ…



തോരന് പയർ അരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് ആ ചോദ്യം കേട്ടത്…



ഞാൻ മെല്ലെയോന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി…. അടുക്കള വാതിലിൽ ചാരി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചേട്ടായി നിൽക്കുന്നു…. ക്രീം നിറത്തിലെ ഷർട്ടും അതിന്റെ തന്നെ കരയുള്ള മുണ്ടും… ആഹാ എന്താ ഭംഗി….



എന്തേ.. എന്നെ കളിയാക്കാൻ വന്നതാണോ…



അല്ല മാഡം…. ചുമ്മാ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോകാൻ വന്നതാ… ഇന്ന് തമ്മിൽ കണ്ടില്ലല്ലോ…



കണ്ടിട്ടെന്തിനാ ചേട്ടായീ…



നിനക്കറിയില്ലേ… എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ ഇഷ്ടാണെന്ന്…



ഓഹോ… അതെപ്പോ തുടങ്ങി…



അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ ആദ്യായിട്ട് നിന്നെ കാറിൽ വെച്ചു കണ്ടില്ലേ… അന്ന് മുതൽ…



ദൈവമേ.. ഈ ചതിയനായ മൂർഖൻ പാമ്പിനാണോ ഞാൻ എല്ലാ ദിവസവും ചോർ കൊടുത്ത് വളർത്തിയത്…



ഞാൻ എന്ത് ചതി ചെയ്തു…. നിന്നെ കാണാൻ ഇഷ്ടാണെന്ന് പറഞ്ഞു… അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ… അല്ലാതെ എനിക്ക് നിന്നെ കെട്ടണം എന്ന് പറഞ്ഞോ…



അയ്യെടാ… കെട്ടാൻ ഇങ്ങു വാ….



ഞാൻ വന്നാൽ…



ചട്ടുകം പഴുപ്പിച്ചു ചന്തിയിൽ വച്ചു തരും ഞാൻ…



സത്യാണോ പറഞ്ഞെ…. എന്നാൽ ഞാൻ വരാം…



ദേ ചേട്ടായീ എന്റെ കയ്യിൽ കത്തിയാ ഇരിക്കുന്നെ… പോയെ പോയെ…



റീനമോളെ…. ചിലരുടെ കണ്ണിൽ നോക്കിയാൽ അവർ ഉള്ളിൽ എന്തായിരിക്കും ചിന്തിക്കുന്നത് എന്ന് പറയാൻ പറ്റുമെന്നു പറയുന്നത് സത്യാണോ…



എനിക്കറിയില്ല…. അല്ല എന്തേ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം….



ഒന്നുല്ല…. നിന്റെ കണ്ണിൽ ഒന്ന് നോക്കിയാലോ എന്നാലോചിക്കുവാ…. ചിലപ്പോ ഉള്ളിൽ എന്തേലും കള്ളത്തരം ഉണ്ടെങ്കിലോ…



ഞാൻ പേടിച്ചു തിരിഞ്ഞു നിന്നു…



അയ്യേ ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ … തിരിഞ്ഞു നിൽക്കണ്ട… എനിക്ക് നിന്റെ കണ്ണിൽ പോലും നോക്കണ്ട ആവശ്യമില്ല ഉള്ളറിയാൻ….



എന്തിനാ ചേട്ടായി ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നേ….



ചുമ്മാ… എന്തായാലും താൻ നിമ്മിയുടെ റൂമിലേക്ക് ചെല്ല്… അവിടെ ആൻസി ചേച്ചിയുണ്ട്… നിന്നോട് എന്തോ പറയണമെന്ന് പറയുന്നു….. ആ പയർ ഇങ്ങു തന്നേക്ക്…. ബാക്കി ഞാൻ ചെയ്യാം…



അയ്യോ ഇതൊക്കെ ചേട്ടായിക്ക് ചെയ്യാൻ അറിയുവോ….



അയ്യേ ഇതൊക്കെ കൊച്ചു കൊച്ചു കാര്യങ്ങളല്ലേ…. ഇതിലും വലിയ എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ചെയ്യുന്നത് റീന കാണാൻ ഇരിക്കുന്നു…



മിണ്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കയ്യിലിരുന്ന പയറും കത്തിയും ചേട്ടായിയുടെ കയ്യിൽ എത്തിയിരുന്നു…. അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ആ കൈ കൊണ്ട് എന്റെ കയ്യിൽ തൊട്ടപ്പോൾ ഒരു ഞെട്ടൽ ഉള്ളിലുണ്ടായി….



ചേട്ടായി വേണ്ട…. നല്ല മുണ്ടും ഷർട്ടും ഇട്ട് നിൽക്കുവല്ലേ… അത് അഴുക്കാവും.. ഞാൻ ചെയ്തോളാം… കത്തി തിരിച്ചു വാങ്ങിക്കാൻ ഞാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അതൊന്നും സാരമില്ല ഞാൻ നോക്കി ചെയ്തോളാം എന്ന് പറഞ്ഞു എന്നെ പുറത്തേക്ക് തള്ളി വിട്ടു….



ഇന്നലത്തെ അത്ര സങ്കോചമില്ലെങ്കിലും ചെറിയ ഒരു വിറയലോടെ ഞാൻ നിമ്മിയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് നോക്കി…. ആൻസി ചേച്ചിയും നിമ്മിയും എന്നെ കാത്തിരുന്നു എന്ന പോലെ എന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുവാരുന്നു…



കേറി വായോ റീനേ…. ഇപ്പോഴും പേടിയാണോ നിനക്ക്….

നിമ്മി ചോദിച്ചു…



ഏയ്യ് അല്ല ചേച്ചി…. ഞാൻ അടുക്കളയിൽ ആരുന്നു… അപ്പോ ദേഹത്ത് അഴുക്കുണ്ട്… അതാ…



ആൻസി ചേച്ചി കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് വന്ന് എനിക്ക് അഭിമുഖമായി നിന്നു …



മോളെ ചേച്ചി കുറച്ചു കഴിയുമ്പോ ഇറങ്ങും…രണ്ട് മണിക്കാ ഫ്ലൈറ്റ്….



ശെരി ചേച്ചി… നോക്കി പോയിട്ട് വാ…



റീനേ.. ഞാൻ എന്റെ പകുതി ജീവനെയാ നിന്റെ കയ്യിൽ ഏൽപ്പിച്ചു പോകുന്നെ… പോന്നു പോലെ നോക്കിക്കോണേ കേട്ടോ….



ചേച്ചി അതും പറഞ്ഞു കരയാൻ തുടങ്ങി….



ചേച്ചി കരയണ്ട… ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം… ചേച്ചി വരുമ്പോഴേക്കും നിമ്മി ചേച്ചി പഴയതിലും ആക്റ്റീവ് ആയിട്ട് ഇരിക്കുന്നത് കാണാം… പോരെ…



അത് മതി എനിക്ക്…



അയ്യേ… അല്ലേലും പണ്ടേ ഉള്ളതാ ആൻസി ചേച്ചിക്ക് ഈ കരച്ചിൽ….. ഇത് കാണാൻ വയ്യാത്തോണ്ടാ കോളേജിലെ വെക്കേഷന് പോലും ഡൽഹിക്ക് പോകാത്തത്…



അത് നീ പറയണ്ട നിമ്മി മോളെ…. വെക്കേഷന് സമയം മുഴുവൻ ആൽബിച്ചനുമായി കറങ്ങി നടക്കുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞിട്ടില്ലെന്നാണോ നീ കരുതുന്നെ…എല്ലാം ഞാൻ അന്ന് തന്നെ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. നിന്റെ സന്തോഷം എനിക്കും ഇഷ്ടമായിരുന്നു അതാ…



അയ്യേ.. ഒന്ന് പോയെ ചേച്ചി…



ഞങ്ങൾ മൂന്നു പേരും ചിരിച്ചു…



എന്താണ് പെണ്ണുങ്ങളെല്ലാം കൂടി ഒരു ചിരി…. എന്നോടും കൂടി പറ… ഞാനും ചിരിക്കട്ടെ….



ഒന്നുല്ല ആൽബി…. ഞങ്ങൾ ചുമ്മാ ഓരോന്ന് പറയുവാരുന്നു…

റീനേ അവിടെ തോരൻ റെഡി ആയി….. ഇനി അതിന് വേണ്ടി അടുക്കളയിലേക്ക് പോവണ്ട…..



ഞാൻ ചിരിച്ചു…



ആൻസി ചേച്ചി.. നമുക്കിറങ്ങിയാലോ… പോകുന്ന വഴി അപ്പനെ കാണാം….



ആഹ്… ശെരിയാ…



ഇച്ചായാ….



എന്താ നിമ്മി മോളെ…



എന്നെയും കൂടി കൊണ്ട് പോകുവോ…



ഞങ്ങൾ എല്ലാരും അവളുടെ മുഖത്തെക്ക് നോക്കി…



എന്തിനാ എല്ലാരും എന്നെ ഇങ്ങനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടുന്നെ….. ഞാൻ ചോദിച്ചെന്നല്ലേയുള്ളൂ….



മോളെ നിന്നെ കൊണ്ട് പറ്റുവോ…



ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം ഇച്ചായാ… കുറെ നാളായില്ലേ നമ്മൾ യാത്ര പോയിട്ട്… എനിക്കും ഇന്നൊരു മോഹം… ചിലപ്പോ ഇനി പോകാൻ പറ്റിയില്ലെങ്കിലോ…



ആൻസി ചേച്ചി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തലോടി…



ചേച്ചി… ഇച്ചായനോട് പറ എന്നെ കൊണ്ട് പോകാൻ….. എനിക്ക് ഒന്നും വരില്ല…. മരുന്നൊക്കെ എടുക്കാം… ഈ മുറിയിൽ ഇരുന്നും കിടന്നും എനിക്ക് മടുത്തു തുടങ്ങി അതാ…..



നിമ്മിമോളെ ഇച്ചായന് നിന്നോട് സ്നേഹം ഇല്ലാത്തൊണ്ടാ കൊണ്ട് പോകാത്തെ എന്ന് തോന്നുന്നോ….



ഇല്ല ഇച്ചായ… ഞാൻ പരാതി പറഞ്ഞതല്ല… ഒരു മോഹം….. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം… തിരിച്ചു വരുമ്പോ എന്നെ നോക്കാൻ വേണേൽ നമുക്ക് റീനയെ കൂടി കൊണ്ട് പോകാം… എന്തേ… അത് പോരെ….



ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി…. ദൈവമേ….



ചേട്ടായി എന്റെ മുഖത്തേക്കൊന്നു നോക്കി…സമ്മതമാണോ എന്നർത്ഥത്തിൽ…



ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ താഴേക്ക് നോക്കി നിന്നു…



റീനാ നീ കൂടെ വരുവല്ലേ…. ആൻസി ചേച്ചിയാണ് ചോദിച്ചത്…



ഞാൻ എങ്ങനെ വരാനാ ചേച്ചി… അച്ചായനും കുഞ്ഞും ഇവിടെ ഇല്ലേ…



നിന്റെ അച്ചായനെ ഓർത്തു നീ പേടിക്കണ്ട… പുള്ളിയെ നോക്കാൻ ഒരാളെ ഏർപ്പാട് ചെയ്യാം…. കുഞ്ഞിനെ നീ തോളിലിട്ടോ….ചേച്ചി പറഞ്ഞു നിർത്തി…



എന്നാൽ റീന പോയി ഒരുങ്ങിയിട്ട് വാ… അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ ഇവളെ ഒരുക്കി എടുക്കാം…..



അതും കേട്ട് ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു…. മനസ്സിൽ ഇത് വരെയില്ലാത്ത എന്തോ ഒരു പുതിയ ഭാവം വന്നത് പോലെ… സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഈ യാത്ര ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നോ എന്ന് പോലും അറിയാൻ വയ്യാ… പക്ഷേ പോകാതിരിക്കുന്നത് എങ്ങനാ…..മുറിയിൽ കയറി വാതിലടച്ചു…



ചാർളി കണ്ണും തുറന്നു പുറത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുവായിരുന്നു… കുഞ്ഞാണേൽ നല്ല ഉറക്കവും….



അച്ചായാ ഞാൻ ആൻസി ചേച്ചിയെ കൊണ്ടാക്കാൻ എയർപോർട്ട് വരെ പോകുവാ… അച്ചായനെ നോക്കാൻ ഒരാളെ നിർത്താം എന്ന് ചേട്ടായി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്….. ചാർളിയോട് റീന കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നപ്പോഴാണ് ഡോറിലൊരു മുട്ട് കേട്ടത്…. തുറന്നു നോക്കിയപ്പോ ചേട്ടായി ആയിരുന്നു…. കയ്യിൽ ഒരു സാരി ഉണ്ടായിരുന്നു…



റീന… ഇത് ഉടുത്തു വരുവോ….



ഇത് ആരുടെയാ ചേട്ടായീ…



നിമ്മിയുടെ സാരിയാ..അവൾ തന്നു വിട്ടതാ… ഇത് വരെ അവൾ ഇത് ഉടുത്തിട്ടില്ല… താനിത് ഉടുത്തു കാണണം എന്നവൾ പറഞ്ഞു….



ഞാൻ കയ്യിലിരുന്ന ആ സാരി വാങ്ങി .. ചേട്ടായി പോയപ്പോ ഞാൻ കതകടച്ചു വന്നു….



നല്ല മയിൽ‌പീലി നിറമുള്ള സാരി….. എന്തൊരു ഭംഗിയാ…. നല്ല സെലെക്ഷൻ സെൻസ് തന്നെ എന്ന് തോന്നി… പാവം ചേച്ചി….



ദേ അച്ചായാ നിമ്മി ചേച്ചി തന്നതാ ഈ സാരി… ഞാൻ ഉടുത്തു കാണണം എന്ന് പറയുന്നു… നോക്കിക്കേ എന്തൊരു ഭംഗിയാ അല്ലേ… അവൾ ആ സാരി നിവർത്തി അവനെ കാണിച്ചു…. അവന്റെ കണ്ണിൽ ഇതുവരെയില്ലാത്ത ഒരു തിളക്കം അവൾ കണ്ടു…



എന്താ അച്ചായാ ഇഷ്ടായില്ലേ…. എന്തായാലും എനിക്കിഷ്ടായി…. ഞാൻ ഉടുക്കാൻ പോവാ കേട്ടോ…..



അവൾ അവന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചു തന്നെ ഇട്ടിരുന്ന ടോപ് ഊരി മാറ്റി… നീല ബ്രായിൽ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന മുലകളെ അവൻ ആർത്തിയോടെ നോക്കി…. എന്തൊരു ഷേപ്പ് ആണതിന്….മോൻ കുടിക്കുന്നത് കൊണ്ടാവും ഞെട്ടിന്റെ ഭാഗത്ത് പാൽ കിനിഞ്ഞിരുന്നു….



അവൾ ആ ബ്രാ അഴിച്ചു മാറ്റി, കൊണ്ട് വന്ന ബാഗിൽ നിന്നും ഒരു കറുത്ത ബ്രായെടുത്തു…. ചാർളിയുടെ കണ്ണിന് മുന്നിൽ കിടന്ന് അവളുടെ രണ്ട് മുയൽകുഞ്ഞുങ്ങൾ ആടി കളിച്ചു…. ഒന്ന് തൊടാൻ തോന്നി അവന്… പക്ഷേ….. ഇതൊക്കെ കണ്ടിട്ടും സ്വന്തം അണ്ടി പോലും പൊങ്ങുന്നില്ലെന്ന് അവന് തോന്നി…..



സ്വന്തം ഭാര്യ കണ്മുന്നിൽ നഗ്നയായി നിന്നിട്ട് പോലും തന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒരു മാറ്റവും വരുന്നില്ലെന്നോർത്ത് അവനു നിരാശ തോന്നി…. അല്ലേലും ഇനി തോന്നിയിട്ടും കാര്യമില്ല…. ചെയ്തു കൂട്ടിയ പാപങ്ങൾക്കെല്ലാം അനുഭവിച്ചല്ലേ പറ്റൂ….





അച്ചായാ ഞാൻ റെഡി ആയി… എന്നെ കാണാൻ കൊള്ളാമോ….



അവൾക്ക് നന്നായി ആ സാരി ചേരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. പക്ഷേ ഈ സാരി അവൾ ഉടുക്കും എന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല….



അവൾ ഉണർന്നു കിടന്ന കുഞ്ഞിനേയും ഒരുക്കി ധൃതിയിൽ മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത് അക്ഷമനായി അവൻ കണ്ടുകൊണ്ട് ആ കിടക്കയിൽ കിടന്നു…



പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ചേച്ചിക്ക് കൊണ്ട് പോകാനുള്ള പെട്ടികളും മറ്റും കാർ പോർച്ചിൽ വെച്ചിരുന്നു.. ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് പാക്ക് ചെയ്‌തെന്നോർത്ത് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു…. ചേച്ചി നിമ്മിയെയും വീൽ ചെയറിൽ ഇരുത്തി പുറത്തേക്ക് വന്നു…



ദേ ചേച്ചിയെ നോക്കിയേ…. റീനയെ കാണാൻ എന്ത് ഭംഗിയാ…. ഇത് ഞാൻ ഉടുത്തിരുന്നേൽ പോലും ഇത്രയും ഭംഗി വരില്ലായിരുന്നു അല്ലേ….



ശരിയാ…. അവൾക്ക് നന്നായി ചേരുന്നുണ്ട്…



അവരുടെ രണ്ട് പേരുടേം പ്രശംസ കൂടി കിട്ടിയപ്പോ എനിക്ക് എന്തൊരു സന്തോഷമായിരുന്നു…..



വാ… നമുക്ക് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങാം… ചെറിയൊരു സർപ്രൈസ് കാഴ്ച കൂടി ഉണ്ട് റീനയ്ക്ക്…



ചോദ്യ ഭാവത്തോടെ അവരോടൊപ്പം കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് ഞാനും മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി….



ചേച്ചീ.. ചേട്ടായി എവിടെ കണ്ടില്ലല്ലോ… ഞാൻ നിമ്മിച്ചേച്ചിയോട് ചോദിച്ചു….



പുറകിലെ ഗാരേജിൽ ഉണ്ട്… വണ്ടി എടുക്കുവാ…



പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ ചേട്ടായി ഇതുവരെയും കാണാത്ത ഒരു പുതിയ കാറുമായി വന്നു മുന്നിൽ നിർത്തി…. പുള്ളി അതിൽ നിന്നുമിറങ്ങി ചേച്ചിയുടെ പെട്ടിയൊക്കെ എടുത്ത് വണ്ടിക്ക് പുറകിലേക്ക് വെച്ചു….

പക്ഷേ അപ്പോഴൊന്നും എന്നെ നോക്കിയത് പോലുമില്ല… എന്നാലും ഈ സാരി എങ്ങനെ ഉണ്ടെന്നെങ്കിലും നോക്കിക്കൂടെ…. ദുഷ്ടൻ….



ആൻസി ചേച്ചി നിമ്മിയുടെ വീൽ ചെയർ വണ്ടിയുടെ മുന്നിലെ ഡോറിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നു.. സത്യം പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെ നിമ്മി ഉള്ളിലേക്ക് കേറും എന്നൊരു ചിന്ത എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു…. പക്ഷേ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് കാറിൽ നിന്നും വീൽചെയർ കേറി പോകാനുള്ള ഒരു Platform ഇറങ്ങി വന്നു… വീൽ ചെയറിന്റെ വീലുകൾ അതിൽ കയറ്റി ഓട്ടോമാറ്റിക് ആയി അത് പൊങ്ങി മുന്നിലത്തെ സീറ്റിന്റെ സ്ഥാനത്ത് നിലയുറപ്പിച്ചു…. അതിന്റെ അടിയിൽ തനിയെ വീഴുന്ന ഓട്ടോമാറ്റിക് ലോക്കുകൾ നോക്കി ഒരു പൊട്ടിയെ പോലെ ഞാൻ നിന്നു….


റീനേ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ നിനക്കൊരു സർപ്രൈസ് ഉണ്ടെന്ന്…ഞെട്ടിയില്ലേ ഇപ്പോ…



ചേച്ചീ… സത്യായിട്ടും വണ്ടർ അടിച്ചു നിൽക്കുവാ ഞാൻ… ഇതെങ്ങനെ ചെയ്തു…



അതൊക്കെ പറയാം…. നിങ്ങൾ വണ്ടിയിൽ കേറിക്കെ… പോകാം…



ഞാനും ആൻസി ചേച്ചിയും വണ്ടിയുടെ പിന്നിൽ കയറി…. ചേട്ടായി വണ്ടിയിൽ കേറി വണ്ടി ഗേറ്റ് കടന്ന് പോയി…. ഞാൻ അപ്പോഴും നോക്കിയത് ഒരിത്തിരി പോലും അനങ്ങാതെ വണ്ടിയിൽ ഇരിക്കുന്ന നിമ്മിയെ ആയിരുന്നു…..



അവൾ പതുക്കെ തല ചരിച്ചു എന്നെ നോക്കി….



എന്തേ റീനേ… ഇത് വരെ അത്ഭുതം മാറിയില്ലേ… എന്നെ ഇങ്ങനെ കണ്ടിട്ടില്ല അല്ലേ…



അതെ ചേച്ചീ…



നിന്റെ ചേട്ടായിയോട് ചോദിച്ച് നോക്കിക്കേ… ഞങ്ങൾ എവിടെയൊക്കെ പോയിട്ടുണ്ടെന്ന്… എവിടെ പോയാലും ദേ ഈ വണ്ടിയിൽ ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു…. ഇന്ത്യയിൽ ഏകദേശം എല്ലാ സ്ഥലത്തും ഞങ്ങൾ പോയിട്ടുണ്ട്….



എനിക്ക് കഴിഞ്ഞ വർഷം മുതൽ ഒട്ടും വയ്യാതായി… അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ പിന്നെ യാത്ര ഒഴിവാക്കിയേ…. അതിന് ശേഷം ഇപ്പോഴാ ഈ വണ്ടി എടുത്തതും ഈ യാത്ര പോകുന്നതും…



ചേച്ചീ… ഞാൻ കരുതി കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങളിലെല്ലാം ചേച്ചീ ഒരേ കിടപ്പ് ആയായിരുന്നെന്ന്…



അങ്ങനെ ആയിപോയേനെ… എന്റെ ഇച്ചായൻ ഇല്ലാരുന്നേൽ…. കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് എവിടെയൊക്കെ പോകണമെന്ന് ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിച്ചോ അവിടെയെല്ലാം കല്യാണം കഴിയാതെ തന്നെ ഈ മനുഷ്യൻ ഈ കോലത്തിൽ കൊണ്ട് പോയി…. ആഗ്രഹം മുഴുവൻ തീർത്തു….



ഇതൊക്കെ കേട്ട് ചേട്ടായി ചിരിക്കുന്നത് എനിക്ക് കണ്ണാടിയിലൂടെ കാണാമായിരുന്നു….



പിന്നെ ഈ സീറ്റിങ് അറേഞ്ച്മെന്റസ് ഒക്കെ അതും ചേട്ടായിയുടെ ബുദ്ധിയാ… കോളേജിൽ പഠിച്ചതൊന്നും മറന്നു പോയിട്ടില്ല… എനിക്കായി ഒരു വണ്ടി വാങ്ങി അതിന്റെ മുൻസീറ്റ് ദേ ഇത് പോലെ ആക്കി തന്നു…..



പോരെ… എല്ലാ സംശയവും തീർന്നില്ലേ….



ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടിരുന്നു.



കോട്ടയം കഴിഞ്ഞു വണ്ടി എറണാകുളത്തെ തിരക്ക് കൂടിയ നഗരറോഡുകളിലേക്ക് കയറി…. അത്രയും നേരം കാഴ്ചകൾ കണ്ടിരുന്നതല്ലാതെ ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. കൂട്ടത്തിൽ നിമ്മി ചേച്ചിയാണ് ഈ യാത്ര കൂടുതൽ ആസ്വദിക്കുന്നതെന്നു തോന്നി….



വഴിയിൽ കിടന്ന ഒരു കാർ കണ്ടപ്പോ ചേട്ടായി വണ്ടി അതിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഒതുക്കി….ആൻസി ചേച്ചിയും ചേട്ടായിയും വണ്ടിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി….. കാറിലിരുന്ന ആരോടോ സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടു.. പക്ഷേ മുഖം മനസിലാവുന്നില്ല…. ഞാനും കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് പുറത്തിറങ്ങി അവരുടെ കൂടെ ചെന്നു നിന്നു…..അകത്തിരുന്ന ആൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി വന്നു…. സത്യം പറഞ്ഞാൽ അപ്പോഴാണ് ആളെ മനസിലായത്… ചേട്ടായിയുടെ അപ്പൻ…. ഒരു ആജാനബാഹു ആയ ഒരു മനുഷ്യൻ…. പക്ഷേ മുഖത്തെ ആ ചിരി ഗൗരവം കുറച്ചു തന്നു….



മോളാണ് റീന അല്ലേ…



അതെ..

ഇവൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ തോളത്തു കിടന്ന കുഞ്ഞിനെ എടുത്ത് കൊഞ്ചിക്കാൻ തുടങ്ങി… അപ്പോഴും ചേട്ടായിടെ മുഖത്താണ് ഞാൻ നോക്കിയത്… ഞാൻ എന്തോ തെറ്റ് ചെയ്ത പോലെ ആയിരുന്നു ഭാവം….

എന്നോടെന്താ ഒന്ന് മിണ്ടിയാൽ… രാവിലെ എന്തൊരു സ്നേഹം ആയിരുന്നു….



അപ്പൻ കൊച്ചിനെയും കൊണ്ട് കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…. നിമ്മി ഗ്ലാസ്‌ താഴ്ത്തി അപ്പനെ നോക്കി ചിരിച്ചു…



ആഹാ മോൾ മിടുക്കി ആയല്ലോ… വീണ്ടും യാത്രയൊക്കെ തുടങ്ങിയോ….



ഇല്ല അപ്പാ… ചേച്ചിയെ കൊണ്ടാക്കിയിട്ട് പെട്ടെന്ന് വന്നേക്കാം…



ക്ഷീണം വല്ലോം തോന്നുന്നോ…



ഇല്ല… ഇവരൊക്കെ ഇല്ലേ… അപ്പോ എങ്ങനെ ക്ഷീണം അറിയാനാ…



സൂക്ഷിച് പോണേ മോളെ….



പോവാം….. അപ്പാ മോനെ എന്റെ കയ്യിലേക്കൊന്നു തരുവോ…. ഒരാഗ്രഹം അവനെ ഒന്നെടുക്കാൻ…



പിന്നെന്താ മോളെ… ദാ കൈ നീട്ടി ഇവനെയങ്ങു പിടിച്ചേ…. അതും പറഞ്ഞ് അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് മോനെ വെച്ചു കൊടുത്തു…. അവളുടെ മടിയിലേക്ക് അവൻ ഇറങ്ങി ഒതുങ്ങി ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ അമ്മയായ എനിക്ക് പോലും വിഷമം ആയി…



എത്ര ആഗ്രഹിച്ചു കാണും ഒരു കുഞ്ഞിനെ താലോലിക്കാൻ … പക്ഷേ…



നിമ്മിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നു കണ്ണീർ ഒഴുകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു… അതവൾ തുടയ്ക്കുന്നുണ്ട്…. കുഞ്ഞിനോടെന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്…. ഒന്നും കേൾക്കാൻ വയ്യ…



അപ്പൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു…



മോൾക്ക് ഒന്നും തോന്നരുത്…. മോൻ കുറച്ചു നേരം അവളുടെ കയ്യിൽ ഇരുന്നോട്ടെ….. അവളുടെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹമായിരുന്നു എനിക്കൊരു കൊച്ചു മോനെ തരണം എന്നുള്ളത്…. പക്ഷേ എന്റെ കുഞ്ഞിന് ദൈവം അതിന് ഭാഗ്യം കൊടുത്തില്ല…. കുഞ്ഞിനെന്നല്ല ഞങ്ങൾക്ക് ആർക്കും ആ ഭാഗ്യം ഉണ്ടായില്ല…. അപ്പൻ എന്റെ തോളത്തു തട്ടി….



ആൽബിയും നിമ്മിയും മോളോട് എന്ത് തീരുമാനം പറഞ്ഞാലും അത് ഈ അപ്പൻ കൂടി അറിഞ്ഞിട്ടാണ് പറയുന്നതെന്ന് മനസിലാക്കണം…. എനിക്കുമുണ്ട് ഒരു കൊച്ചുമോനെ വളർത്താനും കൊഞ്ചിക്കാനുമുള്ള ആഗ്രഹങ്ങളൊക്കെ… അല്ലാതെ ഈ വയസാം കാലത്ത് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ….



അത് കൊണ്ട് ഇവർ പറയുന്നത് മോൾ കേൾക്കണം… ആൻസി തിരിച്ചു വരുന്നത് വരെയല്ല… അതിന് ശേഷവും മോൾ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഉണ്ടാവണം കേട്ടോ…



അപ്പന്റെ സംസാരം കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് നല്ല വിഷമമായി…. ചാച്ചനെ ഓർമ വന്നു….



ഈ റോഡിൽ വെച്ചല്ല ഇതൊക്കെ പറയേണ്ടത് എന്നെനിക്ക് അറിയാം… പക്ഷേ പറഞ്ഞ് പോയതാ… ഈ യാത്രയിൽ ഒരു നല്ല തീരുമാനം എടുത്തിട്ട് തിരിച്ചു വായോ.. ഞങ്ങൾ വീട്ടിലുണ്ടാവും….



ആൻസി… എന്നാൽ നിങ്ങൾ ചെല്ല്…. സമയമാവുന്നു… അതും പറഞ്ഞ് അപ്പൻ കാറിലേക്ക് കേറി ..



ചേട്ടായി വന്നു ഞങ്ങളുടെ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു…. ഞാനും ചേച്ചിയും കേറി… ആൻസി ചേച്ചീ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്റെ അടുത്തിരുന്നു…



എന്താണ് റീനേ മുഖത്തു ഒരു വിഷമം പോലെ… നിമ്മി ചോദിച്ചു…



ഒന്നുല്ല ചേച്ചീ… അപ്പൻ ഓരോന്ന് പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോ….



അയ്യോ… അതൊരു പാവമാ… വല്ല്യ ശരീരവും കുഞ്ഞ് മനസ്സും… അത്രേ ഉള്ളൂ… ദേ കുഞ്ഞിനെ അങ്ങേടുത്തോ കേട്ടോ…



വേണ്ട ചേച്ചീ… ചേച്ചിടെ മടിയിൽ ഇരുന്നോട്ടെ… കണ്ടില്ലേ കരയാതെ അടങ്ങി ഇരിക്കുന്നത്….



അത് കേട്ടപ്പോ നിമ്മിക്ക് സന്തോഷമായത് പോലെ തോന്നി….



ചേച്ചിയെ എയർപോർട്ടിൽ ഇറക്കി ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ തന്നെ തിരിച്ചു പോന്നു…. അവസാനം ചേച്ചീ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ എന്റെ മനസ്സിൽ അലയടിച്ചു…. (-മോൾടെ ഭർത്താവിനോട് ഇവർ ചെയ്തതെന്താണെന്ന് എനിക്കറിയാം… പക്ഷെ അതും മനസ്സിൽ വെച്ചിട്ട് എന്റെ നിമ്മി മോളോട് പെരുമാറരുത്.. ഒരു പാവമാ അത്.. നന്നായിട്ട് നോക്കണെ..)

റീന എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ…



ഒന്നുല്ലാ ചേച്ചീ… ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുന്നു പോയതാ…



എന്തേലും കഴിക്കണ്ടേ നമുക്ക്.. റീനയ്ക്ക് വിശക്കുന്നില്ലേ…



സത്യത്തിൽ വിശക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… രാവിലെ ഇഡ്ഡലി ഉണ്ടാക്കിയെങ്കിലും ആരും കഴിച്ചില്ലല്ലോ എന്ന് ഞാൻ ഓർത്തു….



എനിക്കൊരു മംഗോ ജ്യൂസ്‌ മതി ഇച്ചായാ… വണ്ടി അങ്ങോട്ട് ഒതുക്കിക്കോ…



ഇന്നേരമത്രയും മിണ്ടാതിരുന്ന ചേട്ടായി അപ്പോഴാണ് എന്നോട് മിണ്ടിയത്…



റീനയ്ക്ക് എന്താ വേണ്ടത്…



ഉള്ളിലുള്ള ദേഷ്യം ഒളിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ എനിക്ക് ഓറഞ്ച് ജ്യൂസ്‌ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു… പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോയി ഞങ്ങൾക്കുള്ള ജ്യൂസുമായി വന്നു….



വീണ്ടും യാത്ര തുടങ്ങി വൈകിട്ട് 4 ആയപ്പോഴേക്കും വീട്ടിലെത്തി….



നിമ്മിച്ചേച്ചിയെ വണ്ടിയിൽ നിന്നിറക്കി ഞങ്ങൾ മുറിയിൽ കൊണ്ട് കിടത്തി….



എന്നോട് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു റൂമിലേക്കൊന്നു വരണേ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് നിമ്മിച്ചേച്ചി റൂമിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടു…. ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ചേട്ടായി മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ അടിച്ചിരുന്നു….



ഞാൻ ചെന്നപ്പോഴേക്കും മുറിയിൽ അച്ചായൻ ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നു….. ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന പോലെ തോന്നി… അടുത്തായി ഉച്ചക്ക് കൊടുത്ത ആഹാരത്തിന്റെ ബാക്കിയും ഗുളികയുടെ കവറും ഉണ്ടായിരുന്നു…. ചേട്ടായി പറഞ്ഞ ആൾ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെന്നു മനസിലായി….



ഞാൻ വേഷം മാറി കുഞ്ഞിനെ കട്ടിലിൽ കിടത്തി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി…



കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ അപ്പൻ അടുക്കളയിലേക്ക് വന്നു…



ആഹാ മോൾ അടുക്കളയിൽ കേറി തുടങ്ങിയോ….



രാത്രിയിലേക്ക് എന്തേലും ഉണ്ടാക്കാം എന്ന് കരുതി… ഞാൻ അൽപ്പം മടിയോടെ പറഞ്ഞു….



കുഴപ്പമില്ല… ഇവിടെ അധികം ആൾക്കാരില്ലലോ… അത് കൊണ്ട് കുറച്ചു മതി എല്ലാം…



എനിക്ക് കഞ്ഞി മതി….നിമ്മിയ്ക്ക് ഓട്സ് കൊടുക്കണം…. ആൽബിക്ക് ഒന്നും വേണ്ടി വരില്ല … അവനുള്ളത് അവൻ രാത്രി ഉണ്ടാക്കി കഴിക്കും… അതാ ശീലം… മോൾക്ക് എങ്ങനെയാണെന്ന് വെച്ചാൽ അത് പോലെ ചെയ്തോ…



അതും പറഞ്ഞിട്ട് അപ്പൻ പോയി.. ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് പെട്ടെന്ന് തന്നെ അപ്പനുള്ള കഞ്ഞിയും തയ്യാറാക്കി ചേച്ചിക്കുള്ള ഓട്സുമായി മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു…. ചാരി ഇട്ടിരുന്ന വാതിൽ പതിയെ തുറന്നു ഞാൻ അകത്തു കേറി…. ചേച്ചീ എന്തോ വായിക്കുകയായിരുന്നു ..



ചേച്ചീ…. ദേ ആഹാരം കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്…



അതവിടെ വെച്ചേക്ക് റീനേ… എന്റെ ദേഹം ഒന്ന് കഴുകി വൃത്തിയാക്കിയെടുത്തെ… നല്ല വേദനയുണ്ട്.. ഇന്ന് യാത്ര ചെയ്തതല്ലേ….



ചേട്ടായി അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതല്ലേ വരണ്ടാന്നു…



അതെങ്ങനാ റീനേ… നിങ്ങൾ എല്ലാരും പോയി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞാനിവിടെ ഒറ്റയ്ക്കാവില്ലേ..



ചേച്ചിക്ക് ഞാൻ കൂട്ടിരുന്നേനെ….



അപ്പോ എന്റെ ചേട്ടായിക്ക് ആരാ കൂട്ട്…



എന്താ ചേച്ചീ പറഞ്ഞെ…



എന്തേ… റീനയ്ക്ക് മനസിലായില്ലേ..



ഇല്ല ചേച്ചീ…



ഞാൻ പറയാം.. ആദ്യം നീ എന്റെ ഈ തുണിയൊക്കെ ഒന്നഴിച്ചു മാറ്റിക്കെ….. ചേട്ടായി പറഞ്ഞു നീയൊരു നഴ്സണെന്ന്… അപ്പോ ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ നിന്റെ എക്സ്പീരിയൻസ് എത്രയുണ്ടെന്ന്…പോയി കതകടച്ചിട്ട് വാ……



അതും കൂടി കേട്ടപ്പോ എന്റെ ഉള്ളിലെ വെള്ള കോട്ടിട്ട മാലാഖ ഉണർന്നു…. കതക് അടച്ചിട്ടു ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ വേഷമെല്ലാം അഴിച്ചു മാറ്റി.. ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും കൊണ്ട് വന്ന ചൂട് വെള്ളം വെച്ച് ചേച്ചിയെ നന്നായി തുടച്ചെടുത്തു…. അലമാരയിൽ നിന്നും പുതിയൊരു ഡ്രസ്സ് എടുക്കാനായി തുറന്നപ്പോഴാണ് അതിൽ അടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന സാരികൾ ഞാൻ കണ്ടത്….



ചേച്ചീ.. ഇതെന്തോരം സാരികളാ…. ചേച്ചീ വാങ്ങിയതാണോ അതോ ചേട്ടായി വാങ്ങി തന്നതാണോ….



രണ്ടുമുണ്ട്… ഇവിടത്തെ അപ്പനും ചേട്ടായിമാരും ആൻസി ചേച്ചിയും അങ്ങനെ അവരൊക്കെ വാങ്ങി തന്നതാ…



അതെന്താ….

എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം സാരി ആയിരുന്നു…. കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ സാരി മാത്രേ ഉടുക്കൂ എന്ന് എപ്പോഴും ഇച്ചായനോട് പറയുമായിരുന്നു.,.. പക്ഷെ അതിന് പറ്റിയില്ലല്ലോ… അതുകൊണ്ട് എനിക്ക് തോന്നുമ്പോഴെല്ലാം ഞാൻ ഓരോ നിറത്തിലെ സാരി വാങ്ങിപ്പിക്കും… എന്നിട്ട് അതെടുത്തു എന്നെ ആൻസി ചേച്ചി ഉടുപ്പിച്ചു തരും… കണ്ണാടിയിൽ അത് കാണുമ്പോ എനിക്കൊരു സന്തോഷമാ….



അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു….

ഇന്ന് ഞാൻ ഒരെണ്ണം ഉടുപ്പിച്ചു തരട്ടെ ചേച്ചിക്ക്…



നിനക്ക് അതൊക്കെ അറിയാമോ….



ഒരു നഴ്സായി ജീവിച്ചാൽ ഇതെല്ലാം പഠിച്ചിരിക്കണം… അറിയില്ലേ അതൊന്നും…



ശെരി… എന്നാൽ അതിൽ നിന്നും ഒരു മജന്താ നിറത്തിൽ പൂക്കളുള്ള ഒരു സാരി എടുക്ക്…. എനിക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ടാ അത്…



ഞാൻ അതിൽ നിന്നും ചേച്ചീ പറഞ്ഞ സാരി എടുത്ത് ഉടുപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി… സാരി ഉടുക്കാൻ വേണ്ട എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അലമാരയിൽ തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു….



ചേച്ചീ… ഇതിൽ ചേച്ചി ഉടുക്കാത്ത സാരി ഒന്നും ഇരിപ്പില്ലേ..



ഉണ്ടാരുന്നു… ഇപ്പോ ഇല്ല… അതല്ലേ നിനക്ക് ഞാൻ രാവിലെ തന്നത്..



അയ്യോ അതെന്താ ഉടുക്കാഞ്ഞേ… നല്ല സാരി അല്ലാരുന്നോ… കണ്ടാൽ അറിയാം ചേട്ടായിടെ സെലെക്ഷൻ ആണെന്ന്….



അതെ അതെ… ചേട്ടായിടെ തന്നെയാ… പക്ഷേ ആൽബി അല്ല… ചാർളി ആണെന്ന് മാത്രം…



അത് കേട്ടപ്പോ റീനയുടെ കൈ ഒന്ന് നിന്നു.



ആണെടോ.. അത് തന്റെ അച്ചായൻ എനിക്ക് കല്യാണത്തിന് വാങ്ങി തന്ന സമ്മാനവാ…



ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതിരുന്നു….



താൻ വിഷമിക്കണ്ട… താൻ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നെന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ കരുതിയതാ തന്നെ കൊണ്ട് അത് ഉടുപ്പിച്ചു കാണണം എന്ന്…. എന്തായാലും കണ്ടല്ലോ.. പൊളി ആരുന്നു….



അത് കൊണ്ടാണോ ചേട്ടായി ഇന്നെന്നോട് മിണ്ടാതിരുന്നേ….



പിന്നല്ലാതെ…. അവനിഷ്ടമില്ലാത്ത ഡ്രസ്സ്‌ നീ ഇട്ടു നിക്കുവല്ലേ…. പിന്നെ എങ്ങനെ മിണ്ടാനാ…



ചേച്ചീ… ഒന്ന് നേരത്തെ പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോ….



ഏയ്യ്…. അതൊന്നും സാരമില്ല….



ഞാൻ ചേച്ചിയെ നന്നായി തന്നെ ഉടുപ്പിച്ചെന്നു തോന്നി…



കൊള്ളാലോ റീന മോളെ…. ഇത്ര പെട്ടെന്ന് എന്നെ സാരി ഉടുപ്പിച്ചോ നീ….



ഞാൻ ചിരിച്ചു… ശെരി…. ഇനി എനിക്ക് ആഹാരം താ… എന്നിട്ട് മരുന്നും തന്നിട്ട് നീ പൊയ്ക്കോ…. രാവിലെ വന്നാൽ മതി….



ഞാൻ ചേച്ചീ പറഞ്ഞതു പോലെ തന്നെ ചെയ്തിട്ട് മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി….



അടുക്കളയിൽ എന്തോ ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ ചെന്നു നോക്കിയപ്പോ ചേട്ടായി ആരുന്നു….

ഞാൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ പുറകെ ചെന്നു നിന്നു മുരടനക്കി…



എന്താ പുറകിൽ നിൽക്കുന്നെ…



എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം മാറിയോ…..



എനിക്കാരോടും ദേഷ്യമില്ലാരുന്നു..



ചേച്ചീ എന്നോട് പറഞ്ഞു…



ഓഹോ… അപ്പോ ഇത്തിരി ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നെന്നു കൂട്ടിക്കോ…..



ഞാൻ പുറകിൽ നിന്നും മുന്നിലേക്ക് ചെന്നു നിന്നു…



ഇനി എന്നോട് മിണ്ടില്ലേ…..



മിണ്ടാം…. പക്ഷേ ഇനി ആ സാരി ഉടുക്കരുത്…



ഇല്ല… ഇനി ചേട്ടായിക്ക് ഇഷ്ടല്ലാത്ത ഒന്നും ഞാൻ ഇടില്ല… പോരെ…



ആണോ.. ചേട്ടായി ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി..



അയ്യേ അതല്ല…. സാരിയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞതാ….



അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അവൻ നിനക്ക് വാങ്ങി തന്ന ഒന്നും നിനക്ക് ഇടാൻ പറ്റില്ല… അതൊന്നും എനിക്കിഷ്ടമല്ല….



അയ്യോ… അപ്പോ ഞാൻ തുണിയില്ലാതെ ഇത് വഴി നടക്കേണ്ടി വരും…



അത്രക്കും വേണ്ട… നാളെ രാവിലെ പോയി നിനക്കിഷ്ടമുള്ളതെല്ലാം എടുക്കാം… പോരെ…



ചേട്ടായീ എന്താ ഉദ്ദേശം….. എന്നെ വളയ്ക്കാൻ ആണോ…



അയ്യേ നിന്നെ എന്തിനാ ഞാൻ വളയ്ക്കുന്നെ… എപ്പോഴേ നീ വളഞ്ഞതല്ലേ….



അയ്യെടാ… ആര് പറഞ്ഞു അത്…



നിന്നെ കണ്ടാൽ അറിയാം….



ദേ അപ്പുറത്തു നിമ്മി ചേച്ചീ ഉണ്ട് അറിയാല്ലോ….



അവൾ തന്നെയാ പറഞ്ഞത് നീ എനിക്ക് സെറ്റ് ആയി എന്ന്….



ദുഷ്ടാ എന്തൊക്കെയാ നീ ഈ പറയുന്നേ



പറയുവല്ല,ദേ ഞാനിപ്പോ കാണിച്ചു തരാം..



അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ അരക്കെട്ടിൽ പിടിച്ചു എന്നെ ചേട്ടായിടെ അടുത്തേക്ക് നിർത്തി…



സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞെട്ടലാണോ അനുഭൂതിയാണോ ഉണ്ടായത് എന്നെനിക്ക് മനസിലായില്ല…. ചേട്ടായിടെ ശ്വാസം എന്റെ കണ്ണിലടിക്കുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു….. മെല്ലെ മുഖം ഉയർത്തി ഞാനൊന്ന് നോക്കി… എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന രണ്ട് കണ്ണുകൾ…. ഞാൻ കണ്ണ് താഴ്ത്തി നിന്നു….



എന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ നെറ്റിയിൽ ഒരുമ്മ തന്നു….ആദ്യത്തെ ചുംബനം… അത് ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു കണ്ണടച്ചു പോയി….



ചേട്ടായി മെല്ലെ എന്നെ വിട്ടു മാറിയപ്പോഴും ഞാൻ കണ്ണടച്ചു തന്നെ നിൽക്കുവാരുന്നു…..



റീനേ… കണ്ണ് തുറക്ക്….. ചേട്ടായി എന്റെ തോളത്തു കൈ വെച്ചു..



ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അച്ചായനുള്ള ഭക്ഷണവുമെടുത്തു റൂമിലേക്ക് നടന്നു … സത്യത്തിൽ അത്ര വലിയ ഞെട്ടലിൽ ആയിരുന്നു താൻ… ഇപ്പോ കഴിഞ്ഞത് സത്യാണോ മിഥ്യയാണോ എന്നറിയാത്ത അനുഭവം….

ചേട്ടായി പുറകെ വന്ന് എന്റെ വയറ്റിലൂടെ കൈ ചുറ്റി എന്നെ പുറകിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി….

ചേട്ടായിടെ മീശ എന്റെ കാതിൽ കൊണ്ട് ഇക്കിളിയായി….ഞാൻ അറിയാതെ പുറകിലേക്ക് കുറച്ചൂടെ ചേർന്ന് നിന്നു പോയി….





റീനമോളെ ഇന്ന് മിണ്ടാതിരുന്നതിനു പരിഹാരം ചെയ്തെന്നു കൂട്ടിയാൽ മതി…..അല്ലാതെ എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടായിട്ടൊന്നുമല്ല….



പൊയ്ക്കോ…. നാളെ രാവിലെ കടയിൽ പോവാം….



അതും പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചേട്ടായി ആഹാരവുമെടുത്തു മുറിയിലേക്ക് പോയി….

ശരീരത്തിൽ ഒട്ടിയിരുന്ന എന്തോ പ്രിയപ്പെട്ട ഒന്ന് പെട്ടെന്ന് വിട്ടു മാറിയത് പോലെ…ഞാൻ അവിടെ നിന്നും എന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി…. അപ്പോഴും മുൻപ് നടന്ന ആദ്യ ചുംബനത്തിന്റെ അലകൾ മനസ്സിൽ അടിച്ചു കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു……



തുടരും…

(അടുത്തത് കൊട്ടിക്കലാശം )