കൊച്ചിയിലെ കുസൃതികൾ – 4

ശോഭ അശ്വതിയെ പൊക്കിയെടുത്ത് കിടക്കയിലേക്കിട്ട ശേഷം അവളുടെ മുഖത്ത് കയറി കാലകത്തി. അപ്പോൾ നല്ല വൃത്തിയായി ഷേവ് ചെയ്ത ശോഭയുടെ വലിയ വട്ടപ്പൂറ് അശ്വതിയുടെ മുന്നിൽ അനാവൃതമായി. അത് ഒരു സിഗ്നൽ ആണ് അശ്വതിയ്ക്കറിയാം. അവൾ പതിവുപോലെ തന്റെ മുഖം ശോഭയുടെ കവയ്ക്കിടയിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. ശോഭ കല്പിച്ചു, “നക്കെടീ,” അപ്പോൾ ശോഭയുടെ ചന്തി ജനലിന്റെ അഭിമുഖമായിരുന്നു.

മുറിയിലെ ബൾബിന്റെ വെട്ടം ആ ചന്തിയിൽ തട്ടി തിളങ്ങി. അശ്വതി പതിവുപോലെ തന്റെ നാക്ക് കൂർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ശോഭയുടെ പൂറിലേക്ക് നീട്ടി. ശോഭയൊന്നു വിറച്ചു. അതും പോരാഞ്ഞിട്ട് അശ്വതി തന്റെ തള്ളവിരൽ ശോഭയുടെ കൂതിത്തുളയിലേക്ക് കുത്തിയിറക്കി. ശോഭ വേദന കലർന്ന ആനന്ദംകൊണ്ടു പുളഞ്ഞു. ആ രതീദേവത കുനിഞ്ഞിരുന്നപ്പോൾ അവളുടെ താലി അവളുടെ വലിയ ഫുട്‌ബോൾ മുലകൾക്ക് മുന്നിൽ തൂങ്ങിയാടി. ശോഭ കുനിഞ്ഞിരുന്നുകൊണ്ട് അശ്വതിയുടെ ഇളം പൂറിലേക്ക് നാക്ക് നീട്ടി. അശ്വതി തന്റെ അരക്കെട്ടൊന്നു പൊന്തിച്ചു.പെട്ടെന്ന് തന്നെ ശോഭ അശ്വതിയുടെ വായിലേക്ക് വെള്ളം ചീറ്റി.

പിന്നെയും ശോഭ തന്റെ നാക്കിന്റെ കളികൾ അശ്വതിയുടെ പൂറ്റിൽ തുടർന്നു. അധികം വൈകാതെ അശ്വതിയുടെ കുട്ടിരോമങ്ങളിലും നനവ് പടർന്നു. അവർ രണ്ടുപേരും എഴുന്നേറ്റ് തെരുതെരെ ചുംബിച്ചു. പിന്നെ പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു. കഷ്ടിയൊരു അഞ്ചുമിനിറ്റ് കിടന്നുകാണണം പെട്ടെന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ട് അവർ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റ് ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേയ്ക്ക് നോക്കി. ആ കാഴ്ച കണ്ട് അശ്വതി ഒരു നിമിഷം സ്തബ്ധയായി. കർട്ടൻ ഇട്ടിട്ടില്ലാത്ത തങ്ങളുടെ ജനലിനപ്പുറം തൊട്ടപ്പുറത്തെ കെട്ടിടത്തിന്റെ മുകളിൽ നിന്ന് ഒരാൾ വാണമടിക്കുന്നു. ബോധം വീണ്ടെടുത്ത അശ്വതി പെട്ടെന്ന് തന്നെ കർട്ടൻ നീക്കിയ ശേഷം ശോഭയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി. അശ്വതിയാകെ പരിഭ്രമിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ അവളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് തന്റെ ഫോണ് നോക്കിയിരിക്കുന്ന ശോഭയെ ആണ് അവൾ കണ്ടത്. “ചേച്ചി കണ്ടില്ലേ?” അവൾ വിശ്വാസമാവാതെ ചോദിച്ചു. “എന്ത്?” “അവിടെ. ഒരാൾ.” “എവിടെ?” “അപ്പുറത്തെ ആ പണി നടക്കുന്ന കെട്ടിടത്തിന്റെ മുകളിൽ” “നിനക്ക് വല്ലതും തോന്നിയതാവും” അശ്വതിക്ക് അതത്ര സമ്മതമായില്ല, “അല്ല ഞാൻ കണ്ടതാ. അവൻ നമ്മളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്” “അതു നിനക്കെങ്ങനെ അറിയാം?” “അവൻ … അവന്റെ ലിംഗമെടുത്ത് കളിച്ചിരുന്നു.” “ലിംഗമോ…” ശോഭ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു, “ആ എന്നിട്ട് എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ ലിംഗം?” ശോഭ പിന്നെയും ചിരിച്ചു. “ഒന്നു പോ ചേച്ചീ,” അവൾ മുറിയിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു. അവളുടെ നടത്തത്തിന്റെ താളത്തിനൊത്ത് അവളുടെ നഗ്നമായ വെളുത്ത മുലകളും അതിലെ ഇളം ചുവപ്പ് മുലക്കണ്ണുകളും തത്തിക്കളിച്ചു. അവൾ പതുക്കെ കർട്ടൻ ചെറുതായി മാറ്റി നോക്കി. “ഇല്ല, അവിടില്ല,” അവൾ പറഞ്ഞു. “ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ. ഒന്നുമില്ല, നിനക്ക് തോന്നിയതാവും,” തന്റെ നഗ്നമായ മുതുകിൽ വീണുകിടന്നിരുന്ന മുടി കോരിയൊതുക്കിയ ശേഷം അശ്വതിയെ തന്റെ അരികിലേക്ക് പിടിച്ചുവലിച്ചുകൊണ്ട് ശോഭ പറഞ്ഞു. “എന്തോ എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. ഞാൻ അവിടെ ഒരാളെ വ്യക്തമായിട്ട് കണ്ടതാ. ചുവപ്പിൽ വെളുത്ത വരകളുള്ള അയാളുടെ ഷർട്ട് വരെ ഓർമ്മയുണ്ട്,” അശ്വതി ശോഭയുടെ അരികിൽ വന്നിരുന്നു . “ഇനിയിപ്പോ കണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ എന്താ?” ശോഭ അശ്വതിയുടെ ഇളം ചുണ്ടിൽ തന്റെ വിരലുകൾ ഓടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ചേച്ചിയ്ക്ക് അങ്ങനെ ഒക്കെ പറയാം, എന്റെ കല്യാണം പോലും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.” “നീയങ്ങനെ പേടിക്കാതെ പെണ്ണേ. കണ്ടത് ഏതായാലും നിന്നെ കെട്ടാൻ പോകുന്നവർ ഒന്നും ആവില്ലല്ലോ. ഇനി ആണെങ്കി തന്നെ, ഞാനും നീയും ആവുമ്പോ നിന്റെ വിർജിനിറ്റി ഒന്നും പോവില്ലല്ലോ, ഹഹഹ ” ശോഭ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന് അവളുടെ മുലകളിൽ മുത്തമിട്ടു. അപ്പോൾ നാൽപ്പത് പിന്നിട്ട ആ അമ്മായിയുടെ നാല്പത്തിനൊത്ത ചന്തികളും അവയുടെ മുകളിൽ കൊരുത്ത വെള്ളിയരഞ്ഞാണവും ആടിക്കളിച്ചു. അവൾ എന്തോ പറയാൻവേണ്ടി തിരിഞ്ഞതും ശോഭ അവളെ പുറകിലേക്ക് തള്ളി അവളുടെ ദേഹത്ത് കയറിയിരുന്ന് അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ ചപ്പി ഉറുഞ്ചാൻ തുടങ്ങി.

അല്പനേരം അങ്ങനെ ഉറുഞ്ചിയ ശേഷം ശോഭ ഒരിയ്ക്കൽ കൂടി കിടക്കയിൽ തിരിഞ്ഞുനിന്ന് അവൾക്കിരുവശവും മുട്ടുകൾ ഊന്നി കുനിഞ്ഞുകൊണ്ട് കാലകത്തി. ശോഭയുടെ പൂറിന്റെ മണം വീണ്ടും അവളുടെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചുകയറി. ശോഭ അശ്വതിയുടെ പാൽനിറമാർന്ന വെണ്ണ തുടകൾ അകറ്റി അവളുടെ കുറ്റിരോമം നിറഞ്ഞ കൊച്ചുപൂറിന്റെ വഴുവഴുപ്പിലേക്ക് തന്റെ വിരൽ തിരുകി. അശ്വതി കണ്ണുകളടച്ചുകൊണ്ട് തന്റെ മുന്നിലെ ശോഭയുടെ പൂറിലേക്ക് നാക്കുനീട്ടി. എന്നാൽ കണ്ണുകളടച്ചതും അവൾ കുറച്ചു മുന്പകണ്ട, അടുത്ത ബില്ഡിങ്ങിന്റെ മുകളിൽ നിന്ന് തങ്ങളെ നോക്കി വാണമടിയ്ക്കുന്ന ആ ചുവപ്പിൽ വെള്ള വരെയുള്ള ഷർട്ടുകാരനെ ഓർമ്മ വന്നു. അവൾ ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് കണ്ണുതുറന്നു.

“മതി ചേച്ചി. ഇന്നിതു മതി. നിർത്താം,” അവൾ ശോഭയുടെ പൂറില്നിന്ന് മുഖം മാറ്റി. “എന്താടീ പൊന്നേ പ്ലീസ്‌,” വീണ്ടും സുഖിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്ന ശോഭ അവളോട് കെഞ്ചി. ” അതല്ല ചേച്ചി. എനിക്ക് ഇന്നിനി പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ഇനി ഒന്നു രണ്ടുദിവസം കഴിയട്ടെ. ഇതിപ്പോ കണ്ണടച്ചാൽ അവനെ ആണ് ഓർമ്മ വരുന്നത്.” ശോഭ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ പറഞ്ഞു, “ശരി, നിന്റെ ഇഷ്ടം.” അശ്വതി പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റ് നിലത്തുനിന്ന് അവളുടെ ജീൻസും ടി ഷർട്ടും എടുത്തിട്ടു, ഫോണും ബാഗും കയ്യിലെടുത്തു. ശോഭയും എഴുന്നേറ്റു. അവൾ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങും മുൻപ് ശോഭ പറഞ്ഞു , ” ഐ ലവ് യൂ മുത്തേ.” “ഐ ലവ് യൂ ചേച്ചീ, ബൈ പിന്നെ വരാം,” അശ്വതി തിരിഞ്ഞുനിന്ന് ശോഭയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു മുത്തംകൊടുത്തു. ശോഭയുടെ അരികിൽ നിന്ന് പോന്നത് മുഴുവൻ സന്തോഷത്തോടെയല്ല. അവൾക്ക് ഇനിയും ശോഭേച്ചിയുടെ ചൂടുപ്പറ്റി കിടക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ പൂറും മുലയുമടക്കം ശരീരത്തിന്റെ ഓരോ ഇഞ്ചും അത് കൊതിയ്ക്കുന്നുമുണ്ട്. “പക്ഷെ അടുത്ത ബില്ഡിങ്ങിൽ നിന്ന് എത്തി നോക്കിയ ആ നശിച്ചവൻ കാരണം അന്നത്തെ മൂഡ് മുഴുവൻ പോയി,” വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി മുകൾ നിലയിലെ തന്റെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുമ്പോൾ അവളോർത്തു.

ഏതാണ്ട് ഒന്നര വർഷം മുൻപാണ് അവൾ ശോഭയെ ആദ്യമായി കാണുന്നത്. ഈ നഗരത്തിൽ ജോലിക്ക് വന്ന് കഷ്ടി ഒരു മാസമായ കാലം. അന്ന് തൽക്കാലത്തേക്ക് താമസിയ്ക്കുന്നത് കോളേജിലെ പഴയ അഞ്ചെട്ടു സീനിയേഴ്സിന്റെയും കൂടെ ഒരു 2 bhk ഫ്‌ളാറ്റിൽ. സ്വന്തമായി ഒരു മുറിപോലും കിട്ടാത്ത ആ സെറ്റ് അപ്പിൽ നിന്ന് മാറാൻ റൂം മേറ്റുകളെ നോക്കി നടക്കുന്ന കാലം. ഡേ ഷിഫ്റ്റും, ട്രെയ്നിങ്ങും കഴിഞ്ഞ് തിരക്കേറിയ ഒരു ബസ്സിൽ വല്ല വിധേനയും കയറിപ്പറ്റിയതായിരുന്നു. കയറിയപ്പോൾ മുതൽ ചന്തിയിൽ എന്തോ തട്ടുന്നതായി തോന്നിയിരുന്നു. ആദ്യമൊക്കെ വെറും തോന്നലാണ് എന്നു കരുതി തള്ളിക്കളഞ്ഞെങ്കിലും അത് കൂടിക്കൂടി വന്നു.
ക്രമേണ തട്ടൽ തൊണ്ടലായും, തൊണ്ടൽ പിടുത്തമായും പരിണമിച്ചു. ആളെ അറിയാൻ ഒരു വഴിയുമില്ല. നിന്നിടത്തുനിന്ന് തിരിയാൻ പറ്റാത്ത തിരക്ക്. പുറകിൽ നിൽക്കുന്നവൻ ആരായാലും അവൻ വെറുതെ വിടാൻ ഉദ്ദേശമില്ലായിരുന്നു, ആ കൈകൾ ചന്തിയിൽ നിന്ന് അവളുടെ ചുരിദാർ ടോപ്പിനടിയിലൂടെ ഒരു മിന്നായം കൊണ്ട് മേലേക്ക് പാഞ്ഞു. അവളുടെ ഹൃദയം ഒരു നൊടി നിന്നു. കോളേജിൽ പഠിയ്‌ക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ ഇങ്ങനത്തെ ചില അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആരും വസ്ത്രത്തിനുള്ളിൽ കൈ കടത്തിയിട്ടില്ല. അവൾക്ക് മേലാകെ തീ പൊള്ളൽ ഏറ്റപോലെ തോന്നി. അയാൾ നോടിയിടകൊണ്ട് അവളുടെ മുലയിൽ എത്തിയിരുന്നു.

“ആ പെങ്കൊച്ചിനെ മുട്ടിയുരുമ്മി നിൽക്കാതെ അങ്ങോട്ട് മാറി നിൽക്കെടോ!” ആരോ തൊട്ടുപുറകിൽ നിന്ന് പറയുന്നത് കേട്ടു. ആരാണെന്ന് അവൾ അറിഞ്ഞില്ല. എന്തായാലും അതോടെ പുറകിലെ കൈ ഒഴിഞ്ഞുപോയി. അവൽക്കല്പം ആശ്വാസമായി. അടുത്ത സ്റ്റോപ്പിൽ കുറേപേര് ഇറങ്ങി ആളൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആരോ അവളെ പിടിച്ചുവലിച്ചുകൊണ്ട് സീറ്റിൽ ഇരുത്തി. അശ്വതി നോക്കുമ്പോൾ കണ്ടാൽ ഒരു പത്തുമുപ്പത്തഞ്ച് പ്രായം വരുന്ന ഒരു ചേച്ചി. ചുരിദാർ ആണ് വേഷം. നെറ്റിയിൽ വലിയ സിന്ദൂരം, കഴുത്തിൽ വലിയൊരു താലിമാല. അവർ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, “മോളെ ആ കിളവൻ ശല്യം ചെയ്യുന്നത് ഞാൻ കുറച്ചുനേരമായി കാണുകയായിരുന്നു. ഇപ്പൊ നിർത്തും അല്ലെങ്കിൽ മോൾ അയാളെ പിടിക്കും എന്നോർത്ത് ക്ഷമിച്ചതാ. വല്ലാതെ ഓവർ ആവുന്നത് കണ്ടപ്പോ ക്ഷമിയ്ക്കാൻ പറ്റിയില്ല. അതാ ഇടപെട്ടത്.” “ഓ അപ്പൊ ഇവർ ആണ് എന്നെ രക്ഷിച്ചത്,” അവൾ ഓർത്തു. “വലിയ ഉപകാരം ചേച്ചീ. എന്തുചെയ്യുമെന്നോർത്ത് ഇരിയ്ക്കുകയായിരുന്നു.” “ഇങ്ങനെ ഉള്ളവന്മാരെ ഒക്കെ നല്ല ചീത്ത വിളിച്ച് ഓടിച്ചോണം, വേണ്ടി വന്നാൽ രണ്ട് തല്ലുകൊടുത്താലും സാരമില്ല. നമ്മുടെ സമ്മതമില്ലാതെ നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ തൊടുക എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ വിടാൻ പറ്റുമോ?” അശ്വതി ചിരിച്ചു. “മോൾടെ പേരെന്താ?” “അശ്വതി” “ഞാൻ ശോഭ. ഇവിടെ ഐടി കമ്പനിയിൽ ആണോ?” “അതേ. ” “നാട് ഇവിടെ തന്നെ ആണോ?” “അല്ല ചേച്ചി ഞാൻ പാലക്കാട് ആണ്” “ഓ ഞാൻ പണ്ട് പാലക്കാട് ഒക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ. എന്റെ ചില ബന്ധുക്കൾ ഒക്കെ ഉണ്ട്. പാലക്കാട് ടൗണിൽ.” “ആണോ. ഞാൻ ടൗണിൽ നിന്ന് ഒരു പത്തുമുപ്പത് കിലോമീറ്റർ ഉള്ളിലാണ്. ചേച്ചി ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടോ?” “ഇതുവരെ ഇല്ലായിരുന്നു. ഇപ്പൊ ഒരു ഹോസ്റ്റൽ തുടങ്ങാൻ പോകുന്നു. മോൾ എവിടെയാണ് നിൽക്കുന്നെ? മോൾക്ക് താത്പര്യമുണ്ടെങ്കിൽ വന്നുനോക്ക്,” ശോഭ അവരുടെ ഹോസ്റ്റലിന്റെ ഒരു കാർഡ് അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി, “സംഗീത വർക്കിങ് വിമൻസ് ഹോസ്റ്റൽ” “തേടിയ വള്ളി കാലിൽ ചുറ്റി,” അവൾ മനസ്സിലോർത്തു. അങ്ങനെയാണ് അവളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് ശോഭ എത്തിയത്. അത്ര നേരത്തെ പരിചയംകൊണ്ടുതന്നെ അവൾക്ക് ശോഭയെ ഇഷ്ടമായി. കാർഡിലെ നമ്പറിൽ വാട്ട്സപ്പ് ചെയ്താൽ ഹോസ്റ്റലിന്റെ ലൊക്കേഷൻ ഷെയർ ചെയ്യാമെന്നും. പിറ്റേന്ന് ഹോസ്റ്റലിൽ വെച്ച് കാണാമെന്നും പറഞ്ഞാണ് അന്ന് പിരിഞ്ഞത്‌ . വന്നു കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അശ്വതിക്ക് സ്ഥലം ഇഷ്ടമായി. നഗരത്തിന്റെ തിരക്കുകളിൽനിന്നൊഴിഞ്ഞ് ഐടി പാർക്കിൽ നിന്ന് ഏറെ അകലെ അല്ലാതെ വൃത്തിയും , ചുറ്റുമതിലും, സെക്യൂരിട്ടിയുമൊക്കെ ഉള്ള ഒരു സ്ഥലം.അതും ഒരു റെസിഡൻഷ്യൽ ഏരിയയിൽ.

മൂന്നു നിലകളിൽ 30 മുറികളിലായി നിലവിൽ 50 പേര്. അറ്റാച്ച്ഡ് ബാത്റൂമുകൾക്ക് പുറമെ കുളിയ്ക്കാനും അലക്കാനും ഒക്കെ സൗകര്യമുള്ള ഒരു കോമൺ ബാത്രൂം സെറ്റ്. ജനറേറ്റർ സൗകര്യം. പൊതു അടുക്കള. അവൾക്ക് രണ്ടാമതൊന്നാലോചിയ്ക്കേണ്ടിവന്നില്ല അവിടെ കയറാൻ. ഹോസ്റ്റലിൽ കയറിയതോടെ അശ്വതി ശോഭയുമായി അടുത്തു.

ഓഫീസ് കഴിഞ്ഞുവന്നാൽ അവൾ നേരെ ശോഭ ഇരിയ്ക്കുന്ന ഹോസ്റ്റൽ വാർഡന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലും.പിന്നെ ഒരേ കത്തിയാണ്. ഒരേ കോമ്പൗണ്ടിൽ തന്നെ വീടുണ്ടെങ്കിലും ശോഭ പകൽ മുഴുവൻ ഹോസ്റ്റലിൽ തന്നെയായിരിക്കും, രാത്രി കിടക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം വീട്ടിൽ പോകും, അതും ചിലദിവസം മാത്രം. ശോഭയുടെ വീട്ടിൽ ഭർത്താവ് മോഹനനും പിന്നെ വീട്ടിലെ പണിയൊക്കെ ചെയ്യാനും, മോഹനന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാനുമായി അകന്ന ബന്ധത്തിലുള്ള ഒരു പെണ്ണ്, സ്നേഹയും മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. മോഹനൻ പതിനഞ്ച് കൊല്ലമായി വീൽചെയറിലാണ്. ഗള്ഫിലായിരുന്നപ്പോ ഒരു അപകടം പറ്റി അരയ്ക്ക് കീഴ്പോട്ട് തളർന്നതാണ്.

മകൾ അനുഷ ബാംഗ്ലൂർ പഠിയ്ക്കുകയാണ്, അതുകൊണ്ടുതന്നെ ശോഭയ്ക്കും അശ്വതിയുടെ കമ്പനി ഉപയോഗമായി. വീക്കെൻഡ് ഒക്കെ അശ്വതി നാട്ടിൽ പോയിട്ടില്ലെങ്കിൽ നേരെ ശോഭയുടെ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലും. ശോഭ വിളമ്പിക്കൊടുക്കുന്ന ഭക്ഷണം കഴിയ്ക്കും. പിന്നെ അവർ രണ്ടുപേരുംകൂടെ സിനിമ കാണാനോ ഷോപ്പിംഗിനോ പോകും. അങ്ങനെ പോകുമ്പോൾ അശ്വതിക്ക് വേണ്ടി ഡ്രസ് എടുക്കാൻ ഒക്കെ ശോഭയ്ക്ക് വലിയ ഉത്സാഹമായിരുന്നു. അശ്വതിയുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങുന്ന വാടക മുഴുവൻ അവൾക്ക് ഭക്ഷണവും വസ്ത്രവും ഒക്കെ വാങ്ങിക്കൊടുത്തുകൊണ്ട് തന്നെ ശോഭ ചിലവാക്കുമായിരുന്നു.

ശോഭേച്ചി തന്നെ മോളുടെ സ്ഥാനത്താണ് കാണുന്നത് എന്ന് അശ്വതിയ്ക്ക് തോന്നിയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് എന്തും ശോഭേച്ചിയോട് ചോദിച്ചിട്ട് ചെയ്യുന്നത് അവൾക്കും ഒരു ശീലമായി. പാലക്കാട് ഒരു ഉൾനാട്ടിൽ നിന്ന് വന്ന അശ്വതിയ്ക്ക് കൊച്ചി പോലെ വലിയൊരു നഗരം ഉണ്ടാക്കിയ പരിഭ്രമത്തിൽ അതുപോലെ ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹം ആവശ്യമായിരുന്നു അവിടെ അവൾ ശോഭയെ കണ്ടു എന്നതാണ് സത്യം.

എല്ലാം കീഴ്മേൽ മറിയാൻ അധികകാലം വേണ്ടിവന്നില്ല. ഓഫീസിലെ ഓണാഘോഷത്തിന്റെ അന്ന് രാവിലെ നേരത്തെ അശ്വതി ശോഭയുടെ മുറിയിലെത്തി. “ചേച്ചീ,” അവൾ വിളിച്ചു. ഓണാഘോഷമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ തന്റെ മോളുടെ സാരിയും ബ്ലൗസും തന്റെ കയ്യിലുണ്ടെന്നും , അത് അശ്വതിയ്ക്ക് പാകമാകുമെന്നും താൻ ഉടുപ്പിയ്ക്കാമെന്നും ശോഭ പറഞ്ഞിരുന്നു വാതിൽ തുറന്നയുടനെ അശ്വതി അകത്തുകയറി. ശോഭ ആ സമയം കുളിക്കാൻ കയറിയതായിരുന്നു.

അശ്വതി പുറത്തുനിന്ന് ധൃതിപ്പെട്ടതുകൊണ്ട് മാറിനുകുറുകെ ടവൽ ചുറ്റി വേഗം വാതിൽ തുറക്കുകയായിരുന്നു ശോഭ. അതു കണ്ടതും അശ്വതി ഒന്ന് വല്ലാതായി. അവൾ ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു ശോഭയെ അങ്ങനെ കാണുന്നത്. “ആ സോറി ടീ സാരി തേച്ചിട്ടില്ല, ഇന്നലെ സാരി തേച്ചുവെക്കാൻ പറഞ്ഞതാ സ്നേഹയോട്, പക്ഷേ വീട്ടിലെ തേപ്പുപെട്ടിയ്ക്ക് എന്തോ കേട്. ഇന്ന് രാവിലെ വീട്ടിൽ പോയപ്പോഴാ ഞാൻ കാര്യമറിഞ്ഞത്,” ശോഭ മേശപ്പുറത്തിരുന്ന സാരി കാണിച്ച് പറഞ്ഞു. “നീ കുറച്ചുനേരം ഒന്നിരിക്ക് ഞാൻ ഇതിപ്പോ തേച്ചു തരാം,” ശോഭ ഒരു ബെഡ്ഷീറ്റ് എടുത്ത് നിലത്ത് വിരിച്ചു. “ഞാൻ ചെയ്യാം ചേച്ചി. ചേച്ചി വെറുതെ കഷ്ടപ്പെടേണ്ട,” അശ്വതി പറഞ്ഞു. “അയ്യട, എന്നിട്ട് വേണം നിനക്കിത് കരിയ്ക്കാൻ. വേണ്ട മോളേ, അനു വന്നാൽ എന്നെ കൊല്ലും. ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ടോളാ.” “എന്നാപ്പിന്നെ ചേച്ചിയ്ക്ക് ഇത് ആ സ്നേഹയോടൊ മറ്റോ പറഞ്ഞാൽ പോരെ?” “അതിന് സ്നേഹയുടെ ഏതോ ബന്ധു വീട്ടിൽ വന്നിരിക്കയല്ലേ, ഇന്നിനി അവളെ നോക്കണ്ട. മാത്രമല്ല, ചേച്ചി തേച്ചുതരുന്ന സാരിയൊക്കെ ഉടുത്ത് നീ ഓഫീസിൽ പോയി ചെക്കന്മാരുടെ മുന്നിൽ ചെത്തുന്നത് എനിയ്ക്ക് കൂടി അഭിമാനമുള്ള കാര്യമല്ലേ? ‘അല്ലയോ സുന്ദരീ, ആരാണ് നിന്റെ സാരി തേച്ചു തന്നതെന്ന് ഏതെങ്കിലും സുന്ദരന്മാർ വന്നു ചോദിച്ചാൽ, അതെന്റെ ഹോസ്റ്റൽ വാർഡൻ ശോഭേച്ചിയാണ്’ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ ധന്യയായി മകളേ.” “ശരി ശരി ചേച്ചീ, ചേച്ചി ഡ്രസ് ഒക്കെ ചെയ്തോളൂ എന്നിട്ട് മതി,” അശ്വതി ചിരിയടക്കാൻ പാടുപെട്ടു. “ആ, നിനക്ക് ധൃതി ഇല്ലായിരിക്കും. എനിക്കിത് കഴിഞ്ഞിട്ട് ഒരുപാട് പണിയുണ്ട്. നിന്നെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഒഴിവാക്കിയിട്ട് വേണം മോളെ എനിക്ക് അതൊക്കെ ചെയ്യാൻ. മാത്രമല്ല ഇവിടെ ഇപ്പൊ പുറത്തു നിന്ന് ആരുമില്ലല്ലോ, കാണാൻ. നിനക്കുള്ളത് തന്നെയല്ലേ എനിയ്ക്കുമുള്ളൂ,” അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശോഭ അവളുടെ കവിളത്തൊരു തട്ടു തട്ടി. അശ്വതി ചിരിച്ചു. “ദാ അവിടെ പോയിരുന്നോ,” ശോഭ അവൾ തേയ്ക്കുന്നതിന് എതിരിൽ ഉള്ള കസേര ചൂണ്ടിപ്പറഞ്ഞു. “ആഹാ നിലത്താണോ?” അശ്വതി ശോഭ തേയ്ക്കുന്നതിന് എതിരായി ഒരു കസേരയിട്ട് ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചിരുന്നു. “അതേ മേശപ്പുറത്ത് ഒരുപാട് സാധനങ്ങളാ. നീ പേടിക്കണ്ട ഞാൻ ചെയ്തുതന്നാൽ പോരെ?” അശ്വതി ചിരിച്ചു. ശോഭയ്ക്ക് മുട്ടുകുത്തി നിന്നിട്ട് വേണമായിരുന്നു തേയ്ക്കാൻ. അവർ മുട്ടുകുത്തി തേയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയതോടെ അവരുടെ വലിയ ചക്ക മുലകൾ രണ്ടും മുന്നോട്ട് തൂങ്ങി. ആദ്യമൊക്കെ അവോയ്ഡ് ചെയ്യാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അശ്വതിയ്ക്ക് അതിലേക്ക് നോക്കാതിരിക്കാനായില്ല. ശോഭ കാണുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തിയ ശേഷം കുറച്ചുനേരം അത് നോക്കിയിരുന്ന അശ്വതി സ്വന്തം മുലകളിലേക്ക് നോക്കി. അവൾ ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ മുലകൾ കാണുന്നത്. ശോഭയുടെ മുലകൾ രണ്ടു കുമ്പളങ്ങയോളം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അവളുടേത് രണ്ട് ഓറഞ്ചിനോളമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അവൾക്ക് ശോഭേച്ചിയോട് അസൂയ തോന്നി. ശോഭയുടെ കൂടെ കമ്പനി ആണെങ്കിലും അതിനുമുൻപൊരിക്കലും അവൾ ശോഭയുടെ ശരീരഭാഗങ്ങൾ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല, അതു മാത്രാമല്ല ഒരിക്കലും അതിനെപ്പറ്റി ചിന്തിച്ചിട്ടുകൂടി ഇല്ല. കഷ്ടി ഒരു 2 മിനിറ്റ് തേച്ചുകഴിഞ്ഞതും ശോഭയുടെ ദേഹത്തെ ടവൽ ലൂസായി. അത് വല്ല വിധേനയും ഒന്നുകൂടി ടൈറ്റ് ചെയ്ത് ശോഭ പണി തുടർന്നു.“ചേച്ചിയ്ക്ക് ചെറുപ്പത്തിൽ കുറേ ലൈൻ ഒക്കെ ഉണ്ടായിരിയ്ക്കുമല്ലോ !” ശോഭയുടെ വീണ്ടും ലൂസായ ടവലിന്റെ അടിയിലൂടെ അവരുടെ മുലയിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് അടുത്ത് വന്നിരുന്ന അശ്വതി ചോദിച്ചു. “ഹാ എന്റെ നല്ലപ്രായത്തിൽ നീ കാണണമായിരുന്നു,” ശോഭ വീണ്ടും ടവൽ ടൈറ്റ് ആക്കാൻ മിനക്കെട്ടില്ല. “ഇപ്പോഴും അങ്ങനെ വലിയ പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല,” അശ്വതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. ഒരിയ്ക്കൽ ചേച്ചിയെ കണ്ടിട്ട് ഓഫീസിലെ ജോർജ് പറഞ്ഞത് അവളോർത്തു, “ചേച്ചിയെ കണ്ടാല് കോളേജിൽ പഠിയ്ക്കുന്ന ഒരു മോൾ ഉണ്ടെന്നൊന്നും ആരും പറയില്ല,” എന്ന്. അന്ന് അശ്വതി അതൊരു തമാശപോലെ കെട്ടിരുന്നെങ്കിലും അവൾക്ക് അതിന്റെ അർത്ഥം അപ്പോൾ മനസ്സിലായി.അശ്വതി സൈലന്റ് ആയതുകണ്ട ശോഭ പറഞ്ഞു,”നീ ചുമ്മാ ഇരിക്കുവാണെങ്കില് ആ ഇരിയ്ക്കുന്ന തുണിയൊക്കെ ഒന്നു മടക്കിവെക്ക്. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് തേയ്ക്കുമ്പോ നീ ചുമ്മാ ഇരുന്നു എന്നൊരു വിഷമം നിനക്ക് ഉണ്ടാകരുതല്ലോ.” ശോഭ ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന തുണികളിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി.

തുണിമടക്കി വെക്കാൻ തുടങ്ങിയ അശ്വതിയുടെ കയ്യിൽ ആദ്യം തടഞ്ഞത് തന്നെ ശോഭയുടെ കറുത്ത ബ്രെസിയർ ആണ്. അവൾ എന്തോ ഒരു കൗതുകത്തിനുവേണ്ടി അതിന്റെ സൈസ് നോക്കി, 38 ഡി. ” ആ വെറുതെയല്ല” അവൾ മനസ്സിലോർത്തു. അവളുടെ മനസ്സിൽ അല്പം മുൻപ് കണ്ട വലിയ മാംസ ഗോളങ്ങൾ തെളിഞ്ഞു. താമസിയാതെ തന്നെ അവൾക്ക് ശോഭയുടെ ജെട്ടിയും കിട്ടി. ധൃതിയോടെ അതിന്റെ സൈസ് നോക്കിയ അവൾ കണ്ടത് 105 cm. “ഹെന്റമ്മോ,” അവൾ അതിനോടകം തിരിഞ്ഞുനിന്ന് തേച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ശോഭയുടെ ചന്തിയിലേക്ക് അസൂയയോടെ നോക്കി. ആ ആനചന്തികൾ അപ്പോഴേയ്ക്കും പകുതി മുക്കാലും പുറത്തായിരുന്നു.

അല്പനേരം അവൾ അതുനോക്കി ഇരുന്നു. അവൾ ബാക്കി തുണി മടക്കിവെച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും ശോഭ തേച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. സാരി എടുത്ത് കിടക്കയിലേക്ക് വെച്ച ശേഷം അവർ എഴുന്നേറ്റ് ബെഡ്ഷീറ്റ് എടുത്ത് കുടഞ്ഞു. കുടഞ്ഞുകഴിഞ്ഞതും ശോഭയുടെ മാറത്തെ ബാത് ടവൽ മുഴുവനായും അഴിഞ്ഞുതാഴെ വീണു. അവിടെ മറ്റാരും ഇല്ലാത്തതിനാൽ ശോഭയ്ക്ക് പരിഭ്രമം ഒന്നും തോന്നിയില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത മട്ടിൽ അശ്വതിയുടെ ബ്ലൗസ് എടുത്ത ശോഭ പറഞ്ഞു,

“ആ അതു പോയത് നന്നായി, ഇനി അത് ടൈറ്റ് ആക്കാൻ നിൽക്കേണ്ടല്ലോ.” അശ്വതിയ്ക്ക് പക്ഷേ അത് നോക്കാതെയിരിക്കാൻ ആയില്ല. ആ 38 ഡി സൈസ് മുലകളുടെ താഴെ അവരുടെ അധികം ചാടിയിട്ടിലാത്ത വയറും, അതിന്റെ നടുവിൽ നല്ല വലിയപൊക്കിളും അതിന് താഴേയ്ക്ക് ഒരു തരി രോമം പോലുമില്ലാതെ വടിച്ചു വൃത്തിയാക്കിയ കവയും, ആനത്തുടകളും എല്ലാം അവൾ നോക്കി. അത്രയും വലിയ സൗന്ദര്യം അവൾ അതിനുമുമ്പ് കണ്ടിട്ടിലായിരുന്നു. അവൾക്ക് അത്രയും കാലം ശോഭയോട് തോന്നിയിട്ടില്ലാത്ത എന്തോ ഒരു പ്രത്യേകതരം ഇഷ്ടം അന്ന് അപ്പോൾ ആദ്യമായി തോന്നി.

“ഇങ്ങനെ നിൽക്കാതെ ആ ടോപ്പ് ഊര് പെണ്ണേ, എന്നാലല്ലേ ഇത് ഇടാൻ പറ്റു,” ആലോചനയിലായിപ്പോയ അശ്വതിയെ ഉണർത്തിക്കൊണ്ട് ശോഭ പറഞ്ഞു. അശ്വതിയുടെ ചുരിദാർ ടോപ്പ് ഊരി മാറ്റിയതും അവൾക്ക് എന്തോ ഒരു നാണം തോന്നി. അവൾ ഓർത്തു, “ഇതെന്താണിപ്പോ ഇങ്ങനെ, ശോഭേച്ചി ഒരു സ്ത്രീയല്ലേ.” ആ നാണത്തോടെ അവൾ ഒന്ന് സൈലന്റ് ആയി.ശോഭ അവൾക്ക് ചുറ്റും നടന്നശേഷം അവളുടെ കറുത്ത ബ്രായുടെ സ്ട്രാപ്പിനുള്ളിൽ വിരൽ കടത്തിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു,

“എടീ ഇത് തിരിഞ്ഞുപോയല്ലോ. നീ ഇങ്ങനെ പോയാൽ കുറച്ചുനേരം കഴിയുമ്പോ അവിടെ വേദനിക്കും.നീ ഇതഴിക്ക്, എന്നിട്ട് മാറ്റിയിട്,” ശോഭ അവളുടെ ബ്രായുടെ പുറകിലെ ഹൂക്കുകൾ അഴിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അശ്വതി അവളുടെ ബ്രാ അഴിച്ചുമാറ്റി. അവളുടെ വെളുത്ത മുലകളും അതിലെ ഇളം ചുവപ്പ് മുലക്കണ്ണുകളും വെളിച്ചത്തായി. ശോഭ അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് ചെന്ന് അതിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. ശേഷം അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകൾക്ക് ചുറ്റും വളർന്നുനിന്നിരുന്ന കുറച്ചു രോമങ്ങൾ തൊട്ടുകാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു,

” മോളെ നീ ഇതൊക്കെ ഇടയ്ക്കൊന്ന് വെട്ടിക്കളയണം.” ശോഭ തന്റെ മുലക്കണ്ണുകളിൽ തൊട്ടപ്പോൾ അശ്വതിയുടെ മേലാകെ കോരിത്തരിച്ചു. അവൾക്ക് പോലും കാരണം മനാസ്സിലാവുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ശോഭേച്ചി മറ്റൊരു ഉദ്ദേശ്യത്തോടെയുമല്ല പറയുന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. “എന്റെ ശരീരം എന്താ ഇങ്ങനെ. ശോഭേച്ചിയ്ക്ക് മനസ്സിലായാൽ നാണം കെട്ടു,” അവളോർത്തു. “എത്രയും പെട്ടെന്ന് ബ്രായും ബ്ലൗസും ഇടാം,” അവൾ കരുതി. “നീ കൈ ഒന്നു പൊക്കിയേ,” ശോഭ പറഞ്ഞു. ബ്രാ ഇടാൻ വേണ്ടി നോക്കുകയായിരുന്ന അവൾ സംശയത്തോടെ ശോഭയെ നോക്കി. “കൈ പൊക്ക്,” ശോഭ അവളുടെ രണ്ടു കൈയും പിടിച്ച മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി. അശ്വതിയുടെ രോമം നിറഞ്ഞ കക്ഷം തുറക്കപ്പെട്ടു. ശോഭ തന്റെ മുഖം ആ കക്ഷത്തോട് അടുപ്പിച്ചു. അശ്വതി നിന്നുവിയർത്തു. അല്പനേരം അങ്ങനെ നിന്ന് അശ്വതിയുടെ കക്ഷം മണത്തശേഷം ശോഭ പറഞ്ഞു, ” എടീ നീ ഈ കക്ഷമൊക്കെ ഒന്നു വടിയ്ക്കണം കേട്ടോ. അല്ലെങ്കിൽ നല്ല വിയർപ്പിന്റെ മണമായിരിക്കും.”

“ഹാ…” അശ്വതിയ്ക്ക് അത്ര മാത്രമേ അപ്പോൾ പറയാൻ പറ്റിയുള്ളൂ. ശോഭേച്ചി തന്റെ കക്ഷത്തോട് മുഖം ചേർത്തെങ്കിൽ അവളുടെ മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചു. അപ്പോൾ തന്നെ അതിൽ അവൾക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി. “ഇനി താഴെയും ഇങ്ങനെ തന്നെ ആണോ?” കാര്യം മനസ്സിലാകാതെ നിന്ന അശ്വതിയോട് ശോഭ ചോദിച്ചു,” നിന്റെ പൂറിലും രോമമുണ്ടോ?” ശോഭ അങ്ങനെ പച്ചയ്ക്ക് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവളാകെ ചൂളിപ്പോയി. “ഉം..’” സമ്മതാർഥത്തിൽ അവൾ തലകുലുക്കി. “കുറെയുണ്ടോ? കാണട്ടെ,” ശോഭ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ശോഭയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു. ” നാണിക്കണ്ട, ഞാനല്ലേ കണ്ടതുകൊണ്ടെന്താ? ദേ നോക്ക് ഞാൻ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടോ?” ശോഭ പതുക്കെ അവളുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് വന്ന് അവളുടെ പച്ച പാന്റിയിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ അശ്വതി അനങ്ങിയില്ല.

“ശോഭേച്ചി പറഞ്ഞത് ശരിയല്ലേ. ശോഭേച്ചി ദേഹത്ത് തുണി ഇല്ലാതെ നിൽക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നാണിയ്ക്കുന്നതെന്തിനാ? ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ഞാൻ അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് കാണുന്ന സ്ത്രീയല്ലേ. മാത്രമല്ല ഇതൊക്കെ എനിക്ക് പറഞ്ഞുതരുന്നത് എന്നെ സഹായിക്കാൻ അല്ലെ,” അശ്വതി അനങ്ങാതെ നിന്നു. ശോഭ പതുക്കെ അത് വലിച്ചു താഴ്ത്തി. അതോടെ അവളുടെ പാൽ നിറമാർന്ന തുടകൾക്കിടയിലെ രോമക്കാട് പുറത്തേയ്ക്ക് ചാടി. “അയ്യേ, നീ ഇതൊന്നും വടിയ്ക്കാറില്ലേ? നീ ഇത് നോക്ക് ഇതുപോലെ ക്ളീൻ ആക്കണം ഇതൊക്കെ,” ശോഭ സ്വന്തം കാൽ അകത്തി തന്റെ രോമത്തിന്റെ തരിപോലും ഇല്ലാത്ത വലിയ പൂറ് കാണിച്ചുകൊടുക്കുമ്പോൾ,
അശ്വതിയ്ക്ക് ആ പൂറു നക്കാൻ തോന്നി. അവൾ പിന്നെയും മനസ്സിനെ നിയന്തിച്ചു. ശോഭ വന്ന് അവളുടെ കാൽ അകത്തിയപ്പോൾ അശ്വതി കണ്ണുകളടച്ചു. അവളുടെ ഹൃദയം ആഞ്ഞുമിടിച്ചു. ശോഭ ആ രോമക്കാടുകളിൽ പതുക്കെ പിടിച്ചു. അശ്വതിയുടെ ദേഹമാകെ കോരിത്തരിച്ചു, അവളുടെ തൊണ്ട വരണ്ടു. തന്റെ കൊച്ചു പൂറിനുള്ളിൽ ശോഭയുടെ വിരൽ കയറാൻ വേണ്ടി അവൾ ദാഹിച്ചു.അശ്വതി കണ്ണുതുറന്നപ്പോൾ ശോഭ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ശോഭ ചിരിച്ചു, “നിനക്ക് ഓഫീസിൽ പോകണ്ടേ? ഓണം ആഘോഷിയ്ക്കണ്ടേ?”

അശ്വതി തലകുലുക്കി. എന്നാൽ ജെട്ടിയും ആ ബ്രായും ബ്ലൗസും ഇട്ടോ. അശ്വതിയ്ക്ക് നേർത്തൊരു നിരാശ തോന്നി. എങ്കിലും വേഗം അടിവസ്ത്രങ്ങളും ബ്ലൗസും അടിപ്പാവാടയും ഇട്ടു. അപ്പോൾ ശോഭ അവളുടെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന് അവളുടെ അടിപ്പാവാട വലിച്ച് പൊക്കിളിനു താഴെ ആക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു, “നിന്നെപ്പോലുള്ള സുന്ദരിക്കുട്ടികൾ പൊക്കിളൊക്കെ കാണിച്ചുകൊണ്ട് വേണം സാരിയുടുക്കാൻ.” അതുകേട്ടപ്പോൾ അശ്വതിയ്ക്ക് രോമാഞ്ചം ഉണ്ടായി. പിന്നെ ശോഭ അവളെ സാരിയുടുപ്പിച്ചു.

സാരിയുടുക്കുമ്പോൾ ഓരോ തവണ ശോഭ അവളെ തൊടുമ്പോഴും അവൾക്ക് കുളിരുകോരി. അത് തെറ്റാണ് എന്ന് ബോധ്യമുണ്ടായിട്ടും അവൾക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവസാനം സാരിയുടുത്ത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ഒരുവിധം സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്തു. അവൾക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്നതായി തോന്നി. എങ്ങിനെയെങ്കിലും അവിടെനിന്നിറങ്ങി ഓടാൻ അവളുടെ മനസ്സ് വെമ്പി. ഇല്ലെങ്കിൽ അവൾ ശോഭേച്ചിയോട് എന്തെങ്കിലും അക്രമം കാണിക്കുമോ എന്നവൾ ഭയന്നു. മനസ്സിനെ പരമാവധി നിയന്ത്രിച്ചു. എന്നിട്ടും ഇറങ്ങാൻ നേരത്ത് “ഒന്നുനിന്നെ നിന്നെ ഒന്നു കാണട്ടെ,” എന്ന് പറഞ്ഞു പിടിച്ചു നിർത്തിയ പിറന്ന പടി നില്ക്കുന്ന ശോഭേച്ചിയെ പൂണ്ടടക്കം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഒരു ഉമ്മ കൊടുക്കാതിരിക്കാൻ അവൾക്കായില്ല. ശോഭേച്ചിക്ക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ കഴിയും മുന്നേ അവൾ മുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങിയോടി.



രാവിലത്തെ സംഭവത്തിനുശേഷം പിന്നെ അശ്വതിയുടെ മനസ്സ് ശാന്തമായില്ല. ഓഫീസിൽ ഓണാഘോഷമൊക്കെ മുറപോലെ നടന്നെങ്കിലും അവൾ സദാസമയവും ചിന്തയിലായിരുന്നു. ഒറ്റക്കിരിയ്ക്കുമ്പോഴെല്ലാം അവൾക്ക് ശോഭേച്ചിയെ ഓർമ്മവന്നു, അതും ഉടുതുണി ഇല്ലാതെ. അങ്ങിനെ ഓർമ്മാവരുമ്പോഴെല്ലാം അവൾക്ക് അവളുടെ കാലിനിടയിൽ ഒരു തരിപ്പനുഭവപ്പെട്ടു. ഇത്തരം ചിന്തകൾ മുഴുവൻ തെറ്റാണെന്ന പാപബോധം അവളെ വല്ലാതെ അലട്ടി. “ഒരു മകളെപ്പോലെ എന്നെ കണ്ടിട്ട് ഞാൻ രാവിലെ എന്താണ് കാണിച്ചത്?സ്വന്തം അമ്മയെപോലെ കണ്ട ഒരു സ്ത്രീയെ കാമക്കണ്ണുകളോടെ നോക്കി. അവരെ ആ ഉദ്ദേശത്തിൽ സ്പർശിച്ചു,

കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, ഉമ്മ വെച്ചു,” കുറ്റബോധം കൊണ്ട് അവളുടെ മനസ്സ് നീറി. ഇനി തനിക്ക് ശോഭേച്ചിയെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല എന്ന ചിന്ത അവളുടെ മനസ്സിൽ കൂടുകെട്ടി. വൈകീട്ട് ശോഭയെ ഫേസ് ചെയ്യാതിരിക്കാൻ ഒരുപാട് നേരം സിറ്റിയിൽ അവിടവിടെ അലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞ ശേഷമാണ് അശ്വതി ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് മടങ്ങിയത്. അതിനിടെ അവളെ ശോഭേച്ചി വിളിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ എന്തുപറയണമെന്നറിയാത്തതുകൊണ്ട് അവൾ ഫോണെടുത്തില്ല. രാത്രി പതിനൊന്നു മണിയോടെ ഹോസ്റ്റൽ ഗെയ്റ്റ് കടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ നെഞ്ച് വേഗത്തിൽ മിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. രണ്ടാം നിലയിലായിരുന്നു അശ്വതിയുടെ മുറി.

ശോഭയുടെ മുറി മറികടന്നു വേണമായിരുന്നു സ്റ്റയർകെസിലേക്ക് പോകാൻ. ശോഭയുടെ മുറി അടുക്കുംതോറും അശ്വതിയുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടിക്കൂടി വന്നു. “ചേച്ചി ഇപ്പോൾ മുറിയിൽ ഉണ്ടാകുമോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ കണ്ടാൽ എന്ത് പറയും? എങ്ങനെ മുഖത്തുനോക്കും? ” അതായിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സ് നിറയെ. ശോഭയുടെ മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ എത്തിയതും അവളുടെ നെഞ്ച് പൊട്ടിപ്പോകുമെന്നായി. അവൾ സർവ്വധൈര്യവും സംഭരിച്ച് മുറിയിലേക്ക് നോക്കി. വാതിൽ അടഞ്ഞുകിടന്നു, പക്ഷേ അകത്ത് ഫാനിന്റെ ശബ്ദമുണ്ട്. “ഉറങ്ങിക്കാണും, ” അവൾ ചിന്തിച്ചു. അവൾ വേഗം പടികൾ കയറി മുകളിൽ മുറിയിൽ കടന്ന് വാതിലടച്ച് ബെഡിലേക്ക് വീണു.

അശ്വതി കണ്ണുതുറക്കുമ്പോൾ അവൾ ശോഭയുടെ മുറിയിലായിരുന്നു. മുന്നിൽ ശോഭേച്ചി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവർ അപ്പോഴും നഗ്നയായിരുന്നു. ശോഭയുടെ മുലകളിൽ നിന്ന് പാൽ കിനിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ശോഭ അവളോട് ചോദിച്ചു, “എന്താ മോളെ പിണക്കമാണോ?” “അല്ല, ചേച്ചിയോ?” “ചേച്ചിയ്ക്ക് മോളോട് പിണങ്ങാൻ പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ?” “ചേച്ചീ,” അശ്വതി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. “മോൾ കരയല്ലേ, ചേച്ചിയ്ക്കത് സഹിക്കില്ല,” ശോഭ അശ്വതിയെ വാരിപ്പുണർന്നു. ” ചേച്ചീ, എനിയ്ക്ക് ചേച്ചിയെ ഇഷ്ടാ. എനിക്ക് ചേച്ചിയെ വേണം, ഐ ലവ് യൂ!” “നീ എന്റെ ചക്കരയാണ്,” ശോഭ അശ്വതിയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കിപറഞ്ഞു. അശ്വതി തന്റെ ചുണ്ട് ശോഭയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ കോർത്ത് മുത്തമിട്ടു. നിമിഷനേരംകൊണ്ട് അശ്വതിയുടെ നൈറ്റി തലവഴി ഊരിയെടുത്ത ശോഭ അവളെ കിടക്കയിൽ മലർത്തിക്കിടത്തി. അശ്വതി കാലകത്തിക്കൊടുത്തു. അപ്പോൾ ശോഭ തന്റെ മുഖം അവളുടെ പൂറിലേക്ക് താഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് അവിടമാകെ നക്കാൻ തുടങ്ങി. അശ്വതി കണ്ണടച്ചു,

“ചേച്ചീ, അവൾ വിളിച്ചു. എത്ര നേരം അവൾ അങ്ങിനെ കിടന്നു എന്നറിയില്ല, അവളുടെ പൂർ നനഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങിയത് അവൾ അറിഞ്ഞു. അവൾ തളർന്നിരുന്നു, അവൾ പോലുമറിയാതെ അവൾ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണു. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ അലാറം ശബ്ദിച്ചു. ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവൾ കണ്ണുതുറന്നു. രാവിലെയായിരുന്നു. സ്വപ്നത്തിൽ വന്ന ശോഭ അശ്വതിയുടെ പൂറിലെ നനവുമാത്രം ബാക്കിയാക്കിക്കൊണ്ട് അതുപോലെതന്നെ മാഞ്ഞുപോയിരുന്നു.

ഒന്നുരണ്ടു ദിവസംകൂടി അങ്ങനെ കടന്നുപോയി. അവിടെ താമസം തുടങ്ങിയതിൽ പിന്നെ അശ്വതി ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു അത്ര ദിവസം ശോഭയെ കാണാതെയോ സംസാരിയ്ക്കാതെയോ കഴിയുന്നത്. വല്ലപ്പോഴും വീട്ടിൽ പോകുമ്പോൾ പോലും ദിവസേന വിളിക്കുമായിരുന്നു. ഇതിപ്പോ ഇങ്ങോട്ട് മൂന്നോ നാലോ തവണ വിളിച്ചിട്ടും കോൾ എടുത്തിട്ടില്ല അശ്വതി. പക്ഷെ അവൾ എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അവൾക്ക് ആ സംഭവം മറക്കാനോ, ശോഭേച്ചിയെ പഴയപോലെ കാണാനോ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ദിവസവും അവളുടെ ചിന്തകളിലും സ്വപ്നത്തിലും ശോഭയും, അവളുടെ ശരീരവും നിറഞ്ഞുനിന്നു. അശ്വതി ഒരേ സമയം ശോഭയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നുറങ്ങാൻ ആഗ്രഹിയ്ക്കുകയും, ശോഭയെ കാണരുതെന്ന് പ്രാർത്ഥിയ്ക്കുകയും ചെയ്തു.

“ഇന്നത്തെക്കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ രണ്ടുദിവസം ഓണാവധിയാണ്, അതും കഴിഞ്ഞ് ശനിയും ഞായറും. നാലുദിവസം വീട്ടിൽ പോയി നിന്നാൽ ചെലപ്പോ എല്ലാം ഒന്നു ശരിയാവുമായിരിക്കും,” അങ്ങനെ കരുതിക്കൊണ്ടാണ് അശ്വതി ബുധനാഴ്ച ഉണർന്നെണീറ്റത്. ഓഫീസിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് വീട്ടിൽ പോകാനുള്ള പ്ലാൻ ആയിരുന്നതിനാൽ, ബാഗ് കൂടി പാക് ചെയ്താണ് അവൾ പുറത്തിറങ്ങിയത്. വാതിലടച്ച് വരാന്തയിലേയ്ക്കിറങ്ങിയ അവൾ ഞെട്ടിപ്പോയി. അവളെ കാത്ത് ശോഭ അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
അന്നത്തെ ആ സംഭവത്തിനു ശേഷം അവർ മുഖാമുഖം കാണുകയായിരുന്നു. അശ്വതിയ്ക്ക് അവളുടെ പൂർ തരിച്ചു, തൊണ്ട വരണ്ടു, മേലാസകലം രോമം പൊങ്ങി. അവൾ നോക്കിനിൽക്കെ ശോഭ അവൾക്ക് നേരെ നടന്നടുത്തു.”അവരോടെന്ത് പറയും? കാലിൽ വീണ് മാപ്പ് പറയണോ? സ്വയം ന്യായീകരിയ്ക്കണോ? ഒന്നും അറിയാത്തപോലെ നിൽക്കണോ?” അവളുടെ മനസ്സിൽ പെരുമ്പറ കൊട്ടി.

ശോഭ അശ്വതിയുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ കൈകളിൽ കടന്നുപിടിച്ച് സ്വന്തം മാറോടുചേർത്തുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു, “മോൾക്ക് എന്നോട് എന്തെങ്കിലും ദേഷ്യമുണ്ടോ?” ആ നീക്കം അശ്വതിയ്ക്ക് അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നു. അവൾ വിയർത്തു. “ഇ… ഇല്ല,” അവൾ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു. “പിന്നെന്താ മോൾ കുറച്ചുദിവസമായി എന്നെ കാണാൻ വരാത്തത്? ഞാൻ വിളിച്ചാൽ ഫോണ് എടുക്കാത്തത്” അശ്വതിയ്ക്ക് എന്തുപറയണമെന്നറിയാതെയായി. അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു. “ചേച്ചിയ്ക്ക് എന്തു വിഷമമായെന്നോ? നീ എവിടെപ്പോയതാ?” അശ്വതി നിന്നുരുകുകയായിരുന്നു. ശോഭേച്ചിയുടെ അടുത്ത് സാരിയുടുക്കാൻ പോയ ആ നിമിഷത്തെ അവൾ ശപിയ്ക്കുകയും സ്നേഹിയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. അവൾക്ക് എല്ലാം പഴയതുപോലെ ആകണമെന്നും, ശോഭേച്ചിയെ വാരിപ്പുണർന്നു കെട്ടിപ്പിടിക്കണമെന്നും ഒരേ സമയം തോന്നി. അവൾ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പാടുപെട്ടു.അതേ സമയം ശോഭേച്ചിയുടെ മൃദുവായ മുലകലക്കിടയിലാണ് അപ്പോൾ അവളുടെ കൈ വിശ്രമിയ്ക്കുന്നത് എന്ന വസ്തുത അവളെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു. ശോഭ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ അതൊന്നും അവളുടെ കാതുകളിൽ വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇനിയുമവിടെ നിന്നാൽ ശോഭേച്ചിയെ വീണ്ടും ഉമ്മവെക്കുമെന്ന് ഭയന്ന അവൾ ഒടുവിൽ തന്റെ കൈ വലിച്ചെടുത്തുകൊണ്ട് അലറി, “നിർത്ത്! ”

പെട്ടെന്ന് ശോഭ നിശ്ശബ്ദയായി അവളുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി. അശ്വതിയ്ക്ക് ശോഭേച്ചിയുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. “എനിയ്ക്ക് എന്റേതായ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാനുണ്ടാവും, സ്ഥലങ്ങളിൽ പോകാനുണ്ടാവും, ആളുകളെ കാണാനുണ്ടാവും. അതൊക്കെ നിങ്ങളോട് പറയണോ? പറയാൻ നിങ്ങൾ എന്റെ ആരാ? ഹോസ്റ്റൽ വാർഡൻ അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ. അതിൽകൂടുതൽ സ്വാതന്ത്ര്യം ഒന്നും എടുക്കേണ്ട,” ഒരുവിധത്തിൽ അത്രയും പറഞ്ഞൊപ്പിച്ച് അവൾ നടന്നകന്നെങ്കിലും അവളുടെ ഉള്ള് നീറുകയായിരുന്നു. പൊട്ടിക്കരയാതിരിക്കാൻ അവൾ പാടുപെട്ടു.



അന്ന് രാത്രി നാട്ടിൽ പോയ അശ്വതിയ്ക്ക് പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ മനസ്സിന് ഒരു സമാധാനവും കിട്ടിയില്ല. അവൾക്ക് ഓണമാഘോഷിയ്ക്കുന്നത് പോയിട്ട്, വീട്ടുകാരോടൊപ്പം ഒന്ന് സമാധാനത്തോടെ ഇരിയ്ക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല. പക്ഷേ അവളെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അത്രയും ദിവസവും ദിവസേന അവളെ വിളിച്ചിരുന്ന ശോഭേച്ചി അവൾ നാട്ടിലെത്തിയത്തിനുശേഷം വിളിച്ചില്ല. ഒരേ സമയം അവൾക്ക് ആശ്വാസവും നിരാശയും ആശങ്കയും സങ്കടവും തോന്നി. ആ സംഭവവും ശോഭേച്ചിയോടുള്ള അവളുടെ തെറ്റായ വികാരങ്ങളും മറക്കുന്നതിനുപകരം കൂടുതൽ തെളിമയോടെ അവളുടെ മനസ്സിൽ നിറയുകയാണ് ചെയ്തത്.

രാത്രികളിൽ അത് സ്വപ്നങ്ങളായും പകലുകളിൽ അത് പകൽക്കിനാവുകളായും അവളെ അത് ശല്യം ചെയ്തു.ആദ്യമൊക്കെ അവളുടെ നിയന്ത്രണങ്ങൾ പൊട്ടിച്ച് വന്നിരുന്ന പകൽക്കിനാവുകൾ പിന്നെ പിന്നെ ഇടയ്ക്കിടെ ആയി. അവസാനം അവൾ അതിന് കീഴടങ്ങി. അവൾക്ക് തോന്നുമ്പോഴും അല്ലാത്തപ്പോഴുമെല്ലാം അവൾ ശോഭയെ ഓർത്തു. തുണിയുടുത്തും ഇല്ലാതെയും കെട്ടിമറഞ്ഞും ഒക്കെ. ചെയ്യുന്നതെന്തോ തെറ്റാണ് എന്നറിയാമെങ്കിലും അവർക്കത് ചെയ്യാതിരിക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. തനിയ്ക്ക് ഇനിയൊരിയ്ക്കലും ശോഭേച്ചിയെ പഴയതുപോലെ കാണാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അവൾക്കുറപ്പായിരുന്നു.

“തന്റെ ചിന്തകൾ തെറ്റായിരിക്കാം, പക്ഷേ തനിക്കിനി അഭിനയിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഇനിയൊന്നും പഴയതുപോലെയാവില്ല,” അവളോർത്തു. “എത്രകാലം ഇങ്ങനെ ഒഴിഞ്ഞുമാറി നടക്കും. തിരിച്ചുചെല്ലുമ്പോൾ ശോഭേച്ചിയെ കണ്ടാൽ തന്റെ മനസ്സിന്റെ നിയന്ത്രണം പോകുമെന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു. ആ ഹോസ്റ്റലിൽ താമസിയ്ക്കുമ്പോൾ ശോഭേച്ചിയെ കാണാതെ പറ്റുമോ. ഒരിയ്ക്കലുമില്ല. ശോഭേച്ചിയെ മറക്കണമെങ്കിൽ ഹോസ്റ്റൽ മാറണം, ” അവൾ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചു. അപ്പോൾ തന്നെ നെറ്റിൽ നോക്കി ആദ്യം കണ്ട ഹോസ്റ്റലിൽ വിളിച്ച് താമസം ശരിയാക്കി. ഏതു ഗുദാമായാലും വേണ്ടില്ല അവിടെനിന്ന് മാറിയാൽ മതി എന്ന നിലയായിരുന്നു അവൾക്ക്. എല്ലാം തീരുമാനിച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ശോഭേച്ചിയെ അവസാനം കണ്ട രംഗം വീണ്ടുമോർത്തുപോയി. അവൾ കുറ്റബോധം കൊണ്ട് നീറി, ” എന്റെ തെറ്റ് മറയ്ക്കാൻ,

അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിയ്ക്കാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് എന്നെ മകളെപ്പോലെ സ്നേഹിച്ച ഒരു സ്ത്രീയെ ആട്ടിയകറ്റി. എന്താണ് കാര്യമെന്നുപോലുമറിയാതെ വിഷമിയ്ക്കുന്നുണ്ടാവും ആ പാവം.” താൻ എന്തൊരു ക്രൂരതയാണ് ചെയ്തത് എന്ന തോന്നൽ അവളെ കുത്തിനോവിച്ചു. അവൾക്ക് എല്ലാം ചേച്ചിയോട് ഏറ്റുപറഞ്ഞ് ഒന്നു പൊട്ടിക്കരയണം എന്ന് തോന്നി. താമസം മാറുന്ന കാര്യം എന്തായാലും അറിയിക്കണം. ഇനിയൊരിക്കലും കാണില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എല്ലാം തുറന്നുപറഞ്ഞു മാപ്പ് ചോദിയ്ക്കാൻ അവൾ തീരുമാനിച്ചു.

അവർ അത്രയെങ്കിലും അർഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്നവൾക്ക് തോന്നി. അവൾ ഫോണെടുത്തു. അതിൽ ശോഭ മൂന്നുദിവസം മുൻപ് അയച്ച ലാസ്റ്റ് മെസ്സേജ് വായിക്കാതെ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു, “എന്താ മോളേ നിനക്ക് പറ്റിയത്? ചേച്ചി എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ചെയ്തോ?” അശ്വതിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണീർ ധാരധാരയായി ഒഴുകി. “ഇല്ല ചേച്ചീ, അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല. എല്ലാം ഞാൻ കാരണമാണ്. സോറി ,” അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

പിന്നെ അവൾ ധൈര്യം സംഭരിച്ച് ഫോണെടുത്ത് ശോഭയ്ക്ക് വിളിച്ചു. അശ്വതിയുടെ നെഞ്ച് പടപട മിടിച്ചു. മിടിപ്പിന് സ്പീഡ് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് അപ്പുറത്ത് ഡയൽ റിങ് കേട്ടു. അശ്വതിയുടെ ശ്വാസത്തിന് വേഗം കൂടി. “സോറി ചേച്ചീ സോറി,” അവൾ ഒരായിരം വട്ടം മനസ്സിൽ മന്ത്രിച്ചു. “ദി സബ്സ്ക്രൈബർ യൂ ആർ ഡയ്ലിങ് ഇസ് ബിസി പ്ലീസ് ട്രൈ എഗെയ്ൻ…” അവൾ കോൾ ഡിസ്‌കണക്റ്റ് ചെയ്തു. ശോഭേച്ചി അവളുടെ കോൾ റീജക്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. അവൾക്ക് സങ്കടം വന്നു. അവൾ ഒരിയ്ക്കൽ കൂടി ഡയൽ ചെയ്തു,”ദി സബ്സ്ക്രൈബർ യൂ ആർ ഡയ്ലിങ് ഇസ് ഐതർ സ്വിച്ച്ഡ് ഓഫ് ഓഫ് കരന്റ്ലി നോട് അവൈലബിൾ…”

ഇത്തവണ ഡയൽ ടോണ് പോലും വന്നില്ല. ശോഭേച്ചി സ്വിച്ചോഫ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. അശ്വതിയുടെ ഹൃദയം വേദനകൊണ്ട് നുറുങ്ങി. അവൾ അല്പനേരം മരവിച്ചിരുന്നു. ചേച്ചി തന്റെ ഫോണ് എടുക്കില്ല എന്നവൾക്ക് മനസ്സിലായി. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് തന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഫ്രണ്ട്, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ചേച്ചി അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ ആയ ശോഭേച്ചിയുമായി ഇങ്ങനെ പിരിയേണ്ടിവരുമെന്ന് അവൾ ഓർത്തില്ല. അവൾ വീണ്ടും ആ വാട്‌സ്ആപ്പ് ചാറ്റ് എടുത്തു. അതിലെ പ്രൊഫൈൽ ഫോട്ടോ ഒന്നുകൂടി നോക്കി തെരുതെരെ ഉമ്മവെച്ചു. പിന്നെ വോയ്‌സ് ക്ലിപ്പ് ഓൺ ചെയ്ത ശേഷം പറയാൻ തുടങ്ങി.
“ചേച്ചി എനിക്ക് തെറ്റ് പറ്റിയിരിയ്ക്കുന്നു. വലിയ തെറ്റ്. കണ്ണുള്ളപ്പോൾ കണ്ണിന്റെ വിലയറിയില്ല എന്ന് പറയുന്നത് എത്ര ശരിയാണ്. എനിക്ക് ചേച്ചി തന്ന സ്നേഹം, കരുതൽ ഇതൊക്കെ എത്ര വലുതാണ് എന്ന് ഇന്നെനിയ്ക്ക് മനസ്സിലാകുന്നു. പക്ഷേ അതെല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ചേച്ചിയെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോവാതെ എനിക്ക് നിവൃത്തിയില്ല,” അവളുടെ തൊണ്ടയിടറി. അവൾ തുടർന്നു, ” ഞാൻ തെറ്റുകാരിയാണ്. ആ തെറ്റ് എനിക്കൊരിക്കലും തിരുത്താൻ കഴിയില്ല.

തിരുത്താൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല എന്നും സത്യമാണ്. ഒരാളോടുള്ള സ്നേഹം എങ്ങിനെ തെറ്റാകും എന്ന് ഞാൻ ഇന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നു. ചേച്ചിയ്ക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹം നിഷ്കളങ്കമാണ് എന്ന് എനിയ്ക്കറിയാം. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ മറ്റൊന്നും ചിന്തിയ്ക്കാതെ എനിയ്ക്ക് മുന്നിൽ ചേച്ചിയുടെ ആ മനോഹര ശരീരം വെളിപ്പെടുത്താൻ ചേച്ചിയ്ക്ക് മടി തോന്നാഞ്ഞത്. എന്നാൽ ചേച്ചി എന്റെ ശരീരത്തിൽ തൊടുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ നിന്നുരുകുകയായിരുന്നു. എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ ചേച്ചി എന്നെ പുണരുന്നതായും ചുംബിയ്ക്കുന്നതായും സങ്കല്പിയ്ക്കുകയായിരുന്നു,” അവളൊന്നു നിർത്തി. പിന്നെ തുടർന്നു, “ഞാൻ ആദ്യമേ പറഞ്ഞില്ലേ ചേച്ചീ അതെന്റെ തെറ്റാണ്. ന്യായീകരിക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ പ്രായത്തിനെ കൂട്ടുപിടിക്കുന്നില്ല.

പക്ഷേ ചേച്ചി ഒന്നറിയണം, ചേച്ചിയോട് എനിയ്ക്കുള്ളത് മറ്റേതോ തരം സ്നേഹമായിരുന്നു എന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നു. ഏതു തരം സ്നേഹമായാലും അത് ആത്മാർഥമായിരുന്നു എന്ന് മാത്രം ചേച്ചി മനസ്സിലാക്കിയാൽ മതി. പിന്നെ ഞാൻ അന്ന് ചേച്ചിയോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടതെല്ലാം എന്റെ അഭിനയമായിരുന്നു. എനിയ്ക്കൊരിയ്ക്കലും ഇനി അഭിനയിക്കാൻ വയ്യ. ചേച്ചിയോട് ഇനിയൊരിയ്ക്കലും ദേഷ്യപ്പെടാൻ വയ്യ. ഞാൻ ചേച്ചിയെ കണ്ടാൽ സ്നേഹം കൊണ്ട് മറ്റ് വല്ലതും ചെയ്യുമോ എന്ന് ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നു. വയ്യ ചേച്ചിയോട് അങ്ങനെ ഒരു തെറ്റ് ചെയ്യാൻ വയ്യ. അതുകൊണ്ട് മാത്രം നമുക്ക് കാണാതിരിക്കാം ,” അവൾ ഒരിയ്ക്കൽ കൂടി ഒന്ന് നിർത്തി.

പിന്നെ കൂട്ടിച്ചേർത്തു, ” എന്റെ ബാക്കിയുള്ള സാധനങ്ങൾ എല്ലാം ഞാൻ ആരെയെങ്കിലും വിട്ട് എടുപ്പിക്കാം. എന്നോടുള്ള ദേഷ്യംകൊണ്ടാണെങ്കിൽ പോലും ചേച്ചി ഫോണെടുക്കാഞ്ഞത് നന്നായി. ഫോണിൽ എനിയ്ക്കിത്രയൊന്നും പറയാൻ പറ്റുമായിരുന്നില്ല. ഒരിയ്ക്കൽ കൂടി ബൈ ചേച്ചി. ഐ വിൽ ആൾവെയ്‌സ് ലവ് യൂ. ഉമ്മ,” അശ്വതി ആ വോയ്‌സ് മെസ്സേജ് ശോഭയ്ക്കയച്ചു. ഡബിൾ റ്റിക് വന്നതോടെ അവൾ ശോഭയുടെ കോണ്ടാക്റ്റ് ബ്ലോക്ക് ചെയ്തു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങി.

പിറ്റേന്ന് നാട്ടിൽനിന്ന് ഓഫീസിലേക്കാണ് അവൾ നേരെ പോയത്. രാവിലെ തന്നെ മുകളിലത്തെ ഫ്ലോറിൽ ഉള്ള ഹുസൈനയെ കണ്ട് മുറിയിലെ സാധനങ്ങൾ നാളെ ഒന്ന് ഒന്ന് പാക്ക് ചെയ്തെടുക്കാൻ പറഞ്ഞു. അവൾ ഹോസ്റ്റലിൽ തൊട്ടടുത്ത മുറിയിലായിരുന്നു. ഓഫീസിൽ ഇരിയ്ക്കുമ്പോഴും അവളുടെ മനസ്സ് പ്രക്ഷുബ്ധമായിരുന്നു.

എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും മറ്റെന്തെങ്കിലും ആലോചിക്കാൻ അവൾക്ക് സാധിച്ചിരുന്നില്ല. “നിനക്കെന്ത് പറ്റി വല്ല അസുഖവുമുണ്ടോ? മുഖം വാടിയിരിക്കുന്നല്ലോ” ടീം ലീഡുൾപ്പെടെ ചോദിച്ചവരോടെല്ലാം അവൾ ചിരിയ്ക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. അവളുടെ മനസ്സാകെ കലങ്ങിപ്പോയിരുന്നു. എങ്ങനെയൊക്കയോ അവൾ വൈകുന്നേരമാക്കിയെടുത്തു എന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി. വൈകീട്ട് അവൾ ഇത്തിരി നേരത്തെ ഇറങ്ങി. പുതിയ ഹോസ്റ്റൽ കുറച്ചു ദൂരെ ആണ്. ഇരുട്ടും മുന്നേ അങ്ങോട്ടെത്തണം.

ഫോം എന്തോ പൂരിപ്പിച്ചു കൊടുക്കാൻ ഉണ്ടെന്നാണ് ഫോണിൽ വിളിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞത്. അവൾ കോറിഡോറിലൂടെ തിരക്കിട്ട് നടന്നു. സെക്യൂരിറ്റി പോയിന്റിൽ സ്വൈപ് ചെയ്ത് പുറത്തെത്തിയ അശ്വതി ഞെട്ടിപ്പോയി. ഗെയ്റ്റിന് പുറത്ത് അവളുടെ സ്‌കൂട്ടിയുടെ അരികിൽ ശോഭ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അശ്വതിയ്ക്ക് ഒരിയ്ക്കൽ കൂടി തന്റെ ഹൃദയം നിന്നുപോകുന്നു എന്നു തോന്നി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു , ബോധം മറിഞ്ഞു.

അവൾക്ക് ബോധം വരുമ്പോൾ അവൾ ആശുപത്രിയിൽ ആയിരുന്നു. അവളുടെ അടുത്തു തന്നെ ശോഭ നിൽപ്പുണ്ട്, കൂടെ ടീം ലീഡ് വീണയും, എഛ് ആറിലെ രാജേഷും, പിന്നെ ജോർജും, ഗോപികയും. അശ്വതി കണ്ണുതുറന്നത് കണ്ട് എല്ലാവരും അവളുടെ ചുറ്റും കൂടി. ശോഭയെ നോക്കാതിരിക്കാൻ അവൾ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചു. ജോർജ് പോയി ഡോക്ടറെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് വന്നിരുന്നു. ഡോക്ടർ അവളുടെ അടുത്തിരുന്ന് പരിശോധിച്ച ശേഷം ചോദിച്ചു,”ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട്? കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ” “ഇല്ല,” അവൾ തലയാട്ടി. “ബി പി കുറഞ്ഞതാണ് പേടിയ്ക്കാൻ ഒന്നുമില്ല ഡ്രിപ്പ് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. അതു കഴിയുമ്പോൾ പോകാം ട്ടോ.” അവൾ കയ്യില് കേറ്റിയ സിറിഞ്ചിലേക്കും മുകളിലെ ഗ്ലൂക്കോസ് കുപ്പിയിലേക്കും നോക്കി.എങ്ങിനെ ബിപി കുറയാതിരിക്കും? അശ്വതി മര്യാദക്ക് ഒന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടോ ഉറങ്ങിയിട്ടോ ദിവസങ്ങളായി. പോരാത്തതിന് രാവിലത്തെ യാത്രയും. “ആ ഡ്രിപ്പ് തീരുമ്പോഴേക്കും ആരെങ്കിലും പോയി ബിൽ ഒക്കെ അടച്ചു വന്നേക്കു,” അത്രയും പറഞ്ഞ് ഡോക്ടർ പുറത്തേയ്ക്ക് നടന്നു. ഡോക്ടർക്ക് പുറകെ ബിൽ അടയ്ക്കാനായി ശോഭയും പുറത്തിറങ്ങി. “ആ ബിൽ ഒക്കെ പിന്നെ വന്ന് എഛ് ആർ സെക്ഷനിൽ കൊടുത്തോളൂ. ഇൻഷുറൻസ് റീ ഇമ്പഴ്‌സ് ചെയ്യാം,” വീണ പറഞ്ഞു. അശ്വതി വീണ്ടും തലകുലുക്കി. “എന്നാ പിന്നെ വേറൊന്നുമില്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ പോട്ടെ. അശ്വതി ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ 2 ദിവസം റെസ്റ്റ് എടുത്തോളൂ. ഞാൻ ടീമിൽ പറഞ്ഞുകൊള്ളാം.” “ശരി ,” അവൾ തലകുലുക്കി. വീണയും രാജേഷും ബാക്കിയുള്ളവരോട് യാത്ര ചോദിച്ചിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി. ശോഭ ബിൽ പേ ചെയ്ത് വരുമ്പോഴേക്കും ഡ്രിപ് തീർന്നിരുന്നു. അശ്വതി കിടക്കയിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്ന് ഗോപികയോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു. ശോഭ വന്നതോടെ അവൾ പെട്ടെന്ന് സൈലന്റ് ആയി. “കഴിഞ്ഞോ ഗ്ലൂക്കോസ്?” ശോഭ ചോദിച്ചു. “കഴിഞ്ഞു ചേച്ചീ, നഴ്‌സ് വന്ന് എല്ലാം ഊരിവെച്ച് പോയി,” ഗോപിക ഗ്ലൂക്കോസ് സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് വിരൽ ചൂണ്ടി. “ജോർജ് വണ്ടി എടുക്കാൻ പോയിട്ടുണ്ട്.നമ്മൾ ചേച്ചി വരാൻ കാക്കുകയായിരുന്നു. അവർ ഇറങ്ങി. താഴെ ജോർജ് മുൻവശത്ത് തന്നെ വെയ്റ്റ് ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവർ കയറിയതും വണ്ടി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി, ഹോസ്പിറ്റൽ ഗെയ്റ്റും കടന്ന് റോഡിലേക്ക്.

ഹോസ്റ്റലിന്റെ ഗേറ്റിനു മുന്നിൽ ജോർജ് വണ്ടി നിർത്തിയപ്പോൾ ശോഭ ജോർജിനോടും ഗോപികയോടും യാത്രപറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയതിന് ശേഷം അശ്വതിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു, “ഇറങ്ങ്.” അവളുടെ ശോഭേച്ചിയുടെ ആ ആജ്ഞയെ അനുസരിക്കാതിരിക്കാൻ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. സ്‌കൂളിൽ നിന്ന് അമ്മ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചുകൊണ്ടുവരുന്ന കുട്ടിയെപ്പോലെ അവൾ പുറത്തിറങ്ങി. ശോഭ അശ്വതിയുടെ ബാഗ് കയ്യിലെടുത്തു. മറു കൈകൊണ്ട് അവളുടെ കൈപിടിച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നു. ശോഭ അവളേയും കൊണ്ട് നേരെ ശോഭയുടെ മുറിയിലേക്കാണ് കയറിയത്. വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തു കയറി വാതിലടച്ച് അവളുടെ ബാഗ് താഴെ വെച്ച് ലൈറ്റിട്ടു ശേഷം അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. ശോഭയുടെ നോട്ടം അശ്വതിയ്ക്ക് താങ്ങാനായില്ല. അവൾ താഴേക്ക് നോക്കിനിന്നു. “”ചേച്ചി എനിക്ക് തെറ്റ് പറ്റിയിരിയ്ക്കുന്നു. വലിയ തെറ്റ്….” ആ വോയ്‌സ് മെസ്സേജ് കേട്ടിട്ടാണ് അശ്വതി തലപൊക്കി നോക്കിയത്. ശോഭ ഫോണുയർത്തി പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അശ്വതിയ്ക്ക് താൻ ഉരുകി പോവുകയാണെന്ന് തോന്നി. അവൾ താഴേയ്ക്ക് നോക്കി പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പറയാൻ തുടങ്ങി, “അതു പിന്നെ ചേച്ചീ…” അവൾ പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കും മുന്നേ ശോഭ വന്ന് അവളുടെ താടി ഉയർത്തി. പിന്നെ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ വിരൽ തൊട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, “ശ്… ശ്ശ്….” അപ്പോഴേക്കും വോയ്‌സ് മെസ്സേജ് പോസ് ചെയ്തിരുന്നു. ശോഭ അല്പനേരം അങ്ങനെ തന്നെ അശ്വതിയുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി നിന്നു. അശ്വതിയുടെ ഹൃദയം ആഞ്ഞുമിടിച്ചു.
അധികനേരം അങ്ങനെ നിൽക്കാൻ അവൾക്ക് കഴിയുമെന്ന് തോന്നിയില്ല. അവൾ നോക്കിനിൽക്കെ ശോഭ തന്റെ വിരൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഉരസി. അത് ചുണ്ടുകളിൽ നിന്ന് താടിയിലേക്കും അവിടെ നിന്ന് കഴുത്തിലേക്കും അവിടെ നിന്ന് വീണ്ടും താഴേയ്ക്കും നീങ്ങി. അശ്വതി കണ്ണുകളടച്ചു. അവളെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് ശോഭ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ഉറുഞ്ചി വലിക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് ആദ്യം മനസ്സിലായില്ല.

ഇതൊരു സ്വപ്നമാണോ എന്നവൾ അമ്പരന്നു. “ഐ ലവ് യൂ മോളെ,” ചുണ്ടുകളെ തൽക്കാലം വേർപ്പെടുത്തി അത്രയും പറഞ്ഞ ശേഷം ശോഭ ഉറുഞ്ചൽ തുടർന്നു. സ്വപ്നമല്ല സത്യമാണ് എന്ന് ബോധ്യമായപ്പോൾ അവൾ തിരിച്ചും ഉറുഞ്ചാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോൾ ശോഭ അവളെ തന്നോട് അടുപ്പിച്ചു. അശ്വതിയുടെ ഇളം മുലകൾ ശോഭയുടെ ചക്ക മുലകളിൽ ഞെരിഞ്ഞമർന്നു. അശ്വതിയുടെ കൈകൾ താഴേയ്ക്ക്, ശോഭയുടെ ആനചന്തികളിലേക്ക് നീങ്ങി. അവർ രണ്ടുപേരും ചുംബിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ കിടക്കയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു.

ശോഭയുടെ ഇടത്തെ കൈ നൊടിയിടകൊണ്ട് അശ്വതിയുടെ ചുരിദാർ പാന്റിനകത്തേക്ക് കയറി. അവൾ അതറിയും മുന്നേ അവളുടെ പാന്റിയും, രോമക്കാടും താണ്ടി തരിച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്ന അവളുടെ കൊച്ചു പൂറിലേക്ക് ആ കൈവിരലുകൾ നീണ്ടിരുന്നു. ശോഭയുടെ വലത്തെ കൈ ആ സമയം അശ്വതിയുടെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ശോഭയുടെ കൈവിരലുകൾ അശ്വതിയുടെ പൂറിന്റെ മുകളിൽ ഉരഞ്ഞുതുടങ്ങിയതോടെ അശ്വതി സുഖത്തിന്റെ പടവുകൾ കയറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവൾ തന്റെ രണ്ടു കൈകൾ കൊണ്ടും തന്റെ ശോഭേച്ചിയുടെ പാന്റിന്റെ മുകളിലൂടെ അവരുടെ വലിയ മത്തങ്ങാ ചന്തികൾ ഞെരിച്ചുടയ്ക്കുകയായിരുന്നു.

കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ തുടർന്നതോടെ അശ്വതിയുടെ സുഖം കൂടിക്കൂടി വന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ശോഭ ഒന്ന്‌ നിർത്തി എഴുന്നേറ്റ ശേഷം അശ്വതിയുടെ പാന്റും ജെട്ടിയും വലിച്ചൂരി. അവളോട് ബാക്കി കൂടെ ഊരാൻ പറഞ്ഞു. നിമിഷങ്ങൾക്കകം അശ്വതി നഗ്‌നയായി. ശോഭ അവളെ അരയിലൂടെ കോരിയെടുത്ത് വീണ്ടും കിടക്കയിൽ മലർത്തി കിടത്തിയ ശേഷം സ്വയം നഗ്‌നയായി ഒരു മുയൽക്കുഞ്ഞിന്റെ മുകളിലേക്ക് ഒരു സിംഹമെന്നപോലെ അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് ചാടിക്കയറി. പക്ഷെ ഇത്തവണ ശോഭ അശ്വതിയുടെ കാലുകൾ അകത്തി ആ രോമക്കാടിലേക്കാണ് മുഖം താഴ്ത്തിയത്. മുട്ടുകുത്തി നിന്ന ശോഭയുടെ മുലകൾ ആടിക്കളിച്ചു. നാൽപ്പത് കഴിഞ്ഞ ആ മാദകത്തിടമ്പ് തന്റെ മകളുടെ പ്രായമുള്ള ആ കൊച്ചുപെണ്ണിന്റെ ഇളം പൂറിലേക്ക് തന്റെ നാക്ക് നീട്ടുമ്പോൾ അവരുടെ തൂങ്ങിയാടുന്ന മുലയിലേക്ക് നോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു അശ്വതി.

ശോഭ അനുഭവ സമ്പന്നയായ ഒരു വിദഗ്ധയെപ്പോലെ തന്റെ താളം നിയന്ത്രിച്ചും, അവളുടെ വെളുത്ത ചന്തിപ്പാളികളെ ഞെരിച്ചും അവളുടെ സുഖരസങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അശ്വതിയുടെ ഇടം കൈ സ്വന്തം മുലഞെട്ടിലേക്കും വലം കൈ തന്റെ പൂറ് നക്കിത്തിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശോഭേച്ചിയുടെ തലയിലേക്കും നീണ്ടു. അവൾ സുഖം കൊണ്ട് ഞെരിപിരികൊണ്ടു, തന്റെ അരക്കെട്ടിനെ കൂടുതൽ കൂടുതൽ ശോഭേച്ചിയുടെ മുഖത്തോട് ചേർത്തു.

കഷ്ടിച്ചൊരു പത്ത്‌ മിനിറ്റ് ചെയ്തപ്പോഴേക്കും അവൾക്ക് അണപൊട്ടാറായി. അത്‌ മനസ്സിലാക്കിയ ശോഭ തന്റെ നക്കൽ നിർത്താതെ തന്നെ , തന്റെ ഇടം കൈയുടെ ചൂണ്ടുവിരൽ അവളുടെ പൂർ തുളയിലേക്ക് പതുക്കെ പതുക്കെ കയറ്റി. അശ്വതിയ്ക്ക് നന്നായി വേദനിച്ചെങ്കിലും ആ വേദന ശോഭ തന്റെ നാക്കുകൊണ്ട് നാക്കിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചുനേരം അങ്ങനെ ചെയ്ത ശേഷം ശോഭ എഴുന്നേറ്റു. അതിനു ശേഷം തന്റെ ചുരിദാറും അടിവസ്ത്രങ്ങളും ഓരോന്നായി ഊരി താഴെയിട്ടു. അശ്വതിയുടെ മുന്നിൽ ശോഭേച്ചിയുടെ മാദകമേനിയുടെ സൗന്ദര്യം പടിപടിയായി വെളിവാക്കപ്പെട്ടു. ആ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് അവസാന കഷ്ണം തുണിയും താഴെ വീണതോടെ അശ്വതി എഴുന്നേറ്റ് ശോഭയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. 20 വർഷത്തിന്റെ പ്രായവ്യത്യാസമുള്ള ആ ശരീരങ്ങൾ ഒന്നിച്ചൊന്നായി. അവരുടെ തൊലികൾ തമ്മിൽ ഉമ്മവെച്ചു,

വിയർപ്പിന്റെ ചാലുകൾ ചേർന്ന് ഒന്നിച്ചൊഴുകി. അശ്വതി കുനിഞ്ഞുകൊണ്ട് ശോഭയുടെ മുലകൾ എടുത്ത് കുഴച്ചുകളിച്ചു. ആ മുലകൾ അവൾ കരുതിയതിനെക്കാൾ വലുതായിരുന്നു. അവൾ കടും കാപ്പി നിറത്തിലുള്ള ആ വലിയ മുലക്കണ്ണുകൾ ചപ്പിക്കുടിച്ചു. അശ്വതിയുടെ ഉമിനീരിന്റെ കൊഴുത്ത നാരുകൾ ശോഭയുടെ മുലയിൽ നിന്ന് താഴേയ്ക്ക് നീണ്ടു. അത്രയുമായപ്പോൾ ശോഭ അവളെ ഒരിയ്ക്കൽകൂടി എടുത്ത് കിടക്കയിലേക്കിട്ടു. എന്നിട്ട് പതുക്കെ അവളുടെ തലഭാഗത്ത് തിരിഞ്ഞുനിന്ന് മുട്ടുകുത്തി. നാൽപ്പത് കഴിഞ്ഞ ആ അമ്മായി ചരക്കിന്റെ പെരുന്തുടകൾക്കിടയിൽ അശ്വതിയുടെ ശ്വാസം ഇക്കിളികൂട്ടി. ശോഭ അവളുടെ കാലുകൾ അകത്തിയ ശേഷം ഒരിയ്ക്കൽ കൂടി ആ രോമക്കാട്ടിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു.

അശ്വതി തന്റെ തലയ്ക്ക് മുകളിൽ വിടർന്നുവന്ന ശോഭേച്ചിയുടെ പൂറിലേക്ക് തന്റെ നാക്ക് നീട്ടി. അവളുടെ നാക്ക് തന്റെ കന്തിൽ തൊട്ട നിമിഷം ശോഭ നാടുവളച്ച് പൂർ ഒന്നുകൂടി വിടർത്തി. ശോഭയുടെ പൂറിന്റെ മണം അശ്വതിയെ മത്തുപിടിപ്പിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൾ ആ പൂർ ആഞ്ഞാഞ്ഞു നക്കി. അല്പനേരം അവർ പരസ്പരം നാക്കികൊടുത്തപ്പോൾ തന്നെ രണ്ടുപേർക്കും സുഖം കയറാൻ തുടങ്ങി. അശ്വതി അതിനിടെ തന്റെ രണ്ടു കൈയ്യിലെയും തള്ളവിരലുകൾ ശോഭയുടെ പൂറിൽ കുത്തിക്കയറ്റി. അവ ആ വലിയ പൂറിന്റെ നനവാർന്ന വഴുവഴുപ്പിലൂടെ അനായാസം അകത്ത് കയറി. ശോഭ ആ വിരലുകളിൽ തന്റെ ഇടുപ്പിനെ കയറ്റിയിറക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒപ്പം ആ പണ്ടാര ചരക്ക് തന്റെ നാക്കിന്റെയറ്റം കൂർപ്പിച്ചു വളച്ചുപിടിച്ചുകൊണ്ട് അശ്വതിയുടെ പൂറിലേക്ക് ആഞ്ഞുതള്ളി.

അതിൽ അശ്വതി രസം കണ്ടു. അവളും തന്റെ അരക്കെട്ട് ഇളക്കാൻ തുടങ്ങി. ശോഭ അല്പം മുമ്പത്തെ പോലെ തന്റെ ചൂണ്ടുവിരൽ അവളുടെ പൊത്തിലേക്ക് ഒരിക്കൽകൂടി തിരുകിക്കയറ്റി. ഇത്തവണ അശ്വതി സ്വർഗ്ഗം കണ്ടു. പിന്നെ മൂന്നാല് മിനിറ്റുകൊണ്ട് അവൾക്ക് വെള്ളം വന്നു. അവൾ തളർന്നു കിടന്നു. എന്നാൽ ശോഭയ്ക്ക് അപ്പോഴും ആയിരുന്നില്ല.ശോഭ തന്റെ ഇടുപ്പിനെ പൊക്കി താഴ്ത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. കഷ്ടി ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് കൂടി. അതോടെ ശോഭയുടെ ചെപ്പും നിറഞ്ഞൊഴുകി. തന്റെ മുഖത്തും ചുണ്ടത്തുമായി ഒഴുകിയ ശോഭേച്ചിയുടെ ചുടു തേൻ അവൾ നാക്കിക്കുടിച്ചു. ശോഭ എഴുന്നേറ്റ് അശ്വതിയുടെ അടുത്തായി തളർന്നുകിടന്നു. അതൊരു തുടക്കമായിരുന്നു.

അടുത്ത വീട്ടിലെ പട്ടി കുരയ്ക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണ് അശ്വതി തന്റെ ചിന്തകളിൽ നിന്നുണർന്നത്. “സമയം പത്തുമണി ആയിരിക്കുന്നു,” അവൾ ഫോണിൽ നോക്കി. “ഇനിയതും നേരത്തെ കണ്ടപോലെ വല്ല ഞരമ്പ് രോഗിയുമാണോ?” അവൾ പെട്ടെന്ന് കർട്ടൻ മാറ്റി നോക്കി. പുറത്ത് ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. “നാശം, ബാക്കിയുള്ളവരുടെ ഉള്ള സമാധാനവും പോയി,” അവൾ പിറുപിറുത്തു. പിന്നെ ഹെഡ്സെറ്റ് ചെവിയിൽ തിരുകി പാട്ട് വെച്ചതിനുശേഷം കണ്ണടച്ചു.