മംഗലൂരുവിലെ പുതിയ ഓഫീസിൽ എത്തി ചാര്‍ജ് എടുത്തു. ആകെ കുറച്ചു ജോലിക്കാര്‍ മാത്രമേയുള്ളൂ. ഓരോരുത്തരെയായി പരിചയപെട്ടു.
അതിനിടയില്‍ രാമയ്യ ചോദിച്ചു, “അപ്പോള്‍ താമസം?”
“ഇനി ഒരു വീട് തരമാക്കണം”, ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. (എല്ലാം ഇംഗ്ലീഷിലും ഹിന്ദിയിലും. കാരണം എനിക്ക് കന്നഡ അറിയില്ല).
“കുഴപ്പമില്ല, അത് ഞാന്‍ ശരിയാക്കാം”, എന്ന് പറഞ്ഞ് ആരെയോ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു കന്നടയില്‍ സംസാരിച്ചു.
ഓ ആശ്വാസം. എവിടെ ചെന്നാലും ഒരു വീട് കിട്ടുന്നതാണ് വലിയ പ്രശ്നം.
ഞാന്‍ ഓഫീസും പരിസരവും ചുറ്റി നടന്നു. ഏകദേശം ഉച്ചയായി കാണും, രാമയ്യ “സാര്‍ ആള് വന്നു”, എന്ന് പറഞ്ഞ് മധ്യ വയസ്കയായ ഒരു സ്ത്രീയെ പരിചയപെടുത്തി.
“സാര്‍ മലയാളിയാണ്”, അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
“ഓ, എനിക്ക് മലയാളം അറിയാം”, അവര്‍ പറഞ്ഞു.
“സാര്‍ ഇവരോടൊപ്പം പോയാല്‍ വീട് കാണിച്ചു തരും”, എന്ന് രാമയ്യ.
ഞങ്ങള്‍ ഒരു ഓട്ടോയില്‍ യാത്രയായി. അധികം ദൂരെയല്ലാതെ, റോഡരുകില്‍ ഒരു വീടിന്റെ മുന്നില്‍ വണ്ടി നിന്നു. കൊള്ളാം, വൃത്തിയുള്ള ഒരു ചെറിയ വീട്. എനിക്ക് ധാരാളം.
അങ്ങനെ പെട്ടെന്നു തന്നെ വീട് കിട്ടി. ആ സ്ത്രീ (കമലം) വാ തോരാതെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. സ്വയം പുകഴ്ത്തുന്നതില്‍ ഒട്ടും മോശമല്ല.
“സാറെ, കണ്ടോ. ഞാന്‍ വിചാരിച്ചാല്‍ ഒന്നിനും ഒരു പാടുമില്ല. പിന്നെ സാര്‍ ഇവിടെ ഒറ്റക്കല്ലേ, മറ്റെന്ത് ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിലും എന്നോട് പറഞ്ഞാല്‍ മതി”, ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ അവര്‍ പറഞ്ഞു.
അടുത്ത ദിവസങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ അത്യാവശ്യം വീട്ട് സാധനങ്ങളൊക്കെ വാങ്ങി.
ഒരാഴ്ച്ചയായിക്കാണും, ഞാന്‍ ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു വന്ന് മൊബൈലില്‍ പാട്ട് കേട്ട് വരാന്തയില്‍ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. കമലം കയറി വന്നു.
“സാര്‍, എങ്ങനെയുണ്ട് ജീവിതം?”
“പകല്‍ ഇങ്ങനെയൊക്കെ കഴിയും, പിന്നെ രാത്രി കിടന്നുറങ്ങും. അല്ലാതെ എന്താ?”, ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
അവള്‍ നീട്ടി ചിരിച്ചു. “രാത്രിയാണല്ലോ പ്രശ്നം, ഒരു കൂട്ടില്ലതെ!” ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അവര്‍ പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങള്‍ എന്താ ഉദ്ദേശിച്ചത്?”
“ഓ, ഇതിലെന്താ ഒളിക്കാന്‍. ഒറ്റക്കുള്ള എല്ലാ ആണുങ്ങളുടെയും ആവശ്യം തന്നെ അത്, അല്ലെ?”
എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ലഡ്ഡു പൊട്ടി!
“അപ്പൊ ആളുണ്ടോ, ചേച്ചി?”
“കിളി പോലത്തെ എത്രയെണ്ണം വേണം? എന്തിനും തയ്യാര്‍, വേണോ?”
വീണ്ടും ലഡ്ഡു പൊട്ടി.
“വല്ല പ്രശ്നവും?”
“ഏ, ഒന്നുമില്ല. ഇവിടെ എത്തിക്കും.”
കൂടുതല്‍ ഒന്നും പറയുന്നില്ല. എല്ലാം ഉറപ്പിച്ചു. മറ്റന്നാള്‍ എനിക്ക് ഓഫാണ്. അന്നത്തേക്ക് തീരുമാനിച്ചു.
ഇന്ന് തിങ്കളാഴ്ച, നല്ല ദിവസം. വലിയ ആവേശത്തിലാണ് ഉണര്‍ന്നത്. അതോടൊപ്പം അല്പം ഭയവുമുണ്ട്. ആദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ ഒന്ന്.
എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് രാത്രിയാവാന്‍ കാത്തിരുന്നു. സമയം തീരെ നീങ്ങാത്തതുപോലെ.
ഒടുവില്‍ സന്ധ്യ മയങ്ങി. ഒരേ സമയം ആവേശവും പരിഭ്രമവും മനസ്സിൽ കളിയാടി.
ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാലോ, പിന്നെ ആദ്യമായി മറ്റൊരു പെണ്ണിനോട് എനിക്ക് പറ്റുമോ? അഥവാ പരാജയപ്പെട്ടാൽ അവൾ എന്ത് കരുതും എന്നൊക്കെ ഒരു ഭയം.
മറുഭാഗത്ത്‌ മറ്റൊരു പെണ്ണിന്റെ മുന്നിൽ നഗ്നനായി നിന്ന് രഹസ്യ ഭാഗങ്ങള്‍ അവൾക്കു മുന്നിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നതും അവൾ അതിൽ സ്പര്ശിക്കുന്നതും ഓർത്തു കൊണ്ട് രോമാഞ്ചവും.
ഇതൊക്കെ ആലോചിച്ചു നിൽക്കേ മൊബൈൽ ചിലച്ചു. കമലം വിളിക്കുന്നു. ഉള്ളിൽ ഒരു തീ പാറി.
അവർ പറഞ്ഞു, “ഒരു പുതിയതിനെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്, ആദ്യമായിട്ടാണ്, വിടട്ടെ? പക്ഷെ കാശ് അൽപ്പം കൂടും.”
“ഡബിൾ ഓക്കേ.”
“ഇത് അല്പം ഉള്ളിൽ നിന്നാണ്. അതുകൊണ്ട് കാര്യങ്ങൾ അത്ര അറിയണമെന്നില്ല. സഹകരിക്കണം കേട്ടോ.”
“ഒരു തരത്തിൽ ഞാനും ആദ്യമായിട്ടാണല്ലോ, കുഴപ്പമില്ല.”
“എന്നാൽ ശരി, പത്തു മണിയോടെ ഞങ്ങൾ എത്തും”, കമലം ഫോൺ വച്ചു.
സന്ധ്യ കഴിഞ്ഞു. സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്ന പോലെ. പരവശതയോടെ ഞാൻ മുറിയിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു.
ഇടയ്ക്കിടെ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. അവരെ കാണുന്നില്ല. ആകെ ഒരു പരിഭ്രമം.
പുതിയ പെണ്ണാണെന്ന് പറഞ്ഞു. അവൾ സഹകരിക്കുമോ? എനിക്ക് അവളെ തൃപ്തി പെടുത്താൻ പറ്റുമോ? ഒരായിരം ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങൾ.
ഒടുവില്‍ ബെൽ മുഴങ്ങി. അവർ തന്നെ. എന്‍റെ ഹൃദയം ഒന്ന് പിടഞ്ഞു.
ഒരു മാമ്പഴം പോലത്തെ പെണ്ണ്, അതാ അവിടെ. അല്പം തല കുനിച്ചു നിൽക്കുന്നു. മുൻപേ എണ്ണി തയ്യാറാക്കി വച്ചിരുന്ന രൂപ കമലത്തിനു കൊടുത്തു
“അവള്‍ക്ക് മലയാളം അറിയാം, കേട്ടോ സാറേ. അപ്പൊ ശരി, സാറേ ഗുഡ് നൈറ്റ്.”
“ഞാന്‍ പറഞ്ഞതെല്ലാം ഓര്‍മയുണ്ടല്ലോ? കേറി ചെല്ല്”, എന്ന് പെണ്ണിനോട് പറഞ്ഞിട്ട് അവർ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
തല കുനിച്ച് സാവകാശം അവൾ അകത്തു വന്നു. പെട്ടെന്ന് ഞാൻ വാതിൽ അടച്ചു പൂട്ടി.
സാമാന്യം പൊക്കവും വണ്ണവുമുള്ള, നല്ല വെളുത്തു തുടുത്ത ഇളം നീല നിറത്തിലുള്ള ചുരിദാറും മഞ്ഞ ഷാളും ധരിച്ച ഒരു കുട്ടി.
ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവൾ ആകെ പരിഭ്രമിച്ചിരുന്നു. ആകെ വിയർത്തു വിറച്ചു, കരച്ചിലിന്‍റെ വക്കിലായിരുന്നു അവൾ.
എന്ത് പറ്റിയെന്നു ഞാൻ ചോദിക്കുംമ്പൊഴേക്കും അവൾ കരയാൻ തുടങ്ങി.
“സാർ, എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല, ഞാൻ ആദ്യമായിട്ടാണ്, എനിക്ക് പണം വേണ്ട”. അവൾ വിങ്ങി പൊട്ടി. ഞാനും വല്ലാത്ത ധർമ്മ സങ്കടത്തിലായി.
“ഏയ് കരയാതെ, വിഷമിക്കണ്ട, സമാധാനിക്ക്“ എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ അവളെ അടുത്ത സോഫയിൽ പിടിച്ചിരുത്തി.
അവളുടെ ഷാളിന്റെ അറ്റം കൊണ്ട് കണ്ണീർ തുടച്ചു കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് ഒരു ഗ്ലാസ് ജ്യൂസ് കുടിക്കാൻ കൊടുത്തു.
അവൾക്കു അല്പം ആശ്വാസമായപോലെ തോന്നി. ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തിരുന്നു. TV ഓൺ ചെയ്തു. ആതിൽ ഒരു ഹാസ്യ പരിപാടിയായിരുന്നു അപ്പോൾ.
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അത് നോക്കിയിരുന്നു. ക്രമേണ അവളും അതിലെ തമാശകൾ ആസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവളുടെ മുഖത്തെ ഭയം വളരെയധികം മാറി. ഇടക്ക് ഞാൻ അവളുടെ പേര് ചോദിച്ചു.
രാഖി എന്നായിരുന്നു അവളുടെ പേര്. അടുത്ത ഒരു കോളേജിൽ ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുകയായിരുന്നു. ഹോസ്റ്റലിലാണ് താമസം. കൂട്ടുകാരുടെ പ്രേരണയിലാണ് അവൾ ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടത്.
TV യിൽ ഹാസ്യ പരിപാടി കഴിഞ്ഞു സിനിമാ പാട്ടുകൾ തുടങ്ങി. മിക്കതും കടുത്ത പ്രേമ രംഗങ്ങളായിരുന്നു.
ഇപ്പോൾ അര മണിക്കൂറോളം കഴിഞ്ഞു. അവൾ മിക്കവാറും സാധാരണ നിലയിലായി. സമയം 11 മണിയായി. എന്തായാലും ഇന്ന് കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും നടക്കില്ല എന്ന് എനിക്കു തോന്നി.
ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു, “നീ ആകെ മുഴിഞ്ഞു, ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്, ഒന്ന് കുളിച്ചു ഫ്രെഷ് ആവ്. അതാ ആ മുറിയിലേക്ക് ചെല്ല്“.
അവൾ പതുക്കെ എണീറ്റു.
“മാറി ഉടുക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ? അതോ എന്‍റെ മുണ്ടും ഷർട്ടും വേണോ?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“നൈറ്റി ഉണ്ട്”, ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.
അവൾ ബാഗുമായി മുറിയിൽ കയറി കതകടച്ചു. അല്പം നിരാശയോടെ ഞാൻ മുകളിലെ എന്‍റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. കട്ടിലിൽ പുതിയ വിരിപ്പ് വിരിച്ചു. അലസമായി മൊബൈൽ നോക്കിയിരുന്നു.
അഞ്ചു മിനിട്ട് കഴിഞ്ഞു കാണും.
“സാർ.. സാർ..” അവൾ വിളിച്ചു.
“കേറി വാ, ഞാനിവിടെയുണ്ട്.”
വീണ്ടും ഞാൻ മൊബൈലിൽ നോക്കിയിരുന്നു,
അല്പം കഴിഞ്ഞു/ “സാർ” വീണ്ടും അവൾ.
ഞാൻ തലപൊക്കി നോക്കി. ഒരു ക്രീം നിറം നെറ്റിയിട്ട് അതാ മുറിയുടെ വാതിലിൽ പകുതി മറഞ്ഞ് അവള്‍. അവൾ ഒരുപാട് മാറിയിരുന്നു.
“ഹായ് മിടുക്കിയായല്ലോ. സുന്ദരിയായിട്ടുണ്ട്. അകത്തോട്ട് വാ”.
ശരിക്കും അവൾ സുന്ദരിയായിരുന്നു.
മന്ദം മന്ദം അവൾ ഞാനിരുന്ന കട്ടിലിനടുത്തേക്ക് വന്നു. കട്ടിലിന്റെ വശത്തു കൊതുക് വല പിടിപ്പിച്ചിരുന്ന തൂണിൽ മുഖമമർത്തി. തല കുനിച്ചു കാലുകൾ കൊണ്ട് വട്ടം വരച്ചു ഒരു നവ വധുവിനെപോലെ അവൾ നിന്നു.
ഞാൻ മൊബൈൽ മാറ്റി വച്ച് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ശരിക്കും ഒരു ശാലീന സുന്ദരി. ഇവള്‍ എന്തിനാവോ ഇതിനിറങ്ങി പുറപെട്ടത്‌. ഞാനാലോചിച്ചു.
“ഞാൻ റെഡിയാണ് സാർ”. വളരെ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവൾ.
“എന്തിനു റെഡി?” പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.
അല്പം നാണിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു, “ഞാൻ റെഡിയാണ് സാർ..”
“എന്തിനെന്നു പറ കുട്ടീ”.
“അല്ല..അത്…പിന്നെ… സാർ ഞാൻ….” അവൾ പിറുപിറുത്തു.
ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് പറഞ്ഞു, “ഇങ്ങനെ “സാർ സാർ എന്ന് വിളിക്കണ്ട. ചേട്ടാന്ന് വിളിക്ക്.”
“ഉം..ശരി”
“ഇന്ന് നിന്‍റെ മൂഡ് ഒട്ടും ശരിയല്ല അതുകൊണ്ടു മറ്റ് പരിപാടികൾ ക്യാൻസൽഡ്.”
അവൾ എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ഉം. സമയം പതിനൊന്നായി വന്നു കിടക്ക്”.