Malayalam Sex Stories ഇക്കഥ നമ്മുടെ സ്വന്തം കാട്ടുമൂപ്പന് സമർപ്പിക്കുന്നു.. മൂപ്പൻ ഉദ്ദേശിച്ച കഥാപാത്രം ഉണ്ടോന്നറിയില്ല.. ഇല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് ഇനി അടുത്ത തവണ ശരിയാക്കാം ന്നെ..
എന്റെ പേര് ഷീന.
കടപ്ലാമറ്റം എന്നാ കൊച്ചുഗ്രാമത്തിലാണ് എന്റെ ജനനം.
ഗ്രാമത്തിന്‍റ സൗന്ദര്യത്തോടൊപ്പം മഞ്ഞിന്റെ തണുപ്പും കരുത്തും കൂടി ഒത്തു ചേര്‍ന്ന ഒരിടം.
അപ്പന് കൃഷി തന്നെയായിരുന്നു വരുമാനം.സ്വന്തമായി കൃഷി സ്ഥലം ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് പലപ്പോഴും മുതലാളിമാരുടെ കൈയ്യില്‍ നിന്നും പാട്ടത്തിനെടുത്താണ് അപ്പന് കൃഷി ചെയ്തിരുന്നതും സമ്പാദിച്ചിരുന്നതും.
തൊണ്ണൂറിലെ കൊട് കാറ്റിലും ഉരുൾപൊട്ടലിലും വന്‍ കൃഷി നാശം സംഭവിച്ചു.
ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ കൂരയ്ക്ക് താഴെ എന്ത് ചെയ്യുമെന്നറിയാതെ അപ്പനിരുന്ന നേരം എട്ടാം മാസത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്ന എന്റെ അമ്മച്ചിക്ക് പേറ്റുനോവിളകി..
അമ്മച്ചിയുടെ പ്രാണവേദന കണ്ടു അപ്പച്ചന്‍ അമ്മച്ചിയെയും തോളിലേറ്റി ഓടി. മലയിറങ്ങുന്ന ഒരു ലോറിയ്ക്ക് കൈനീട്ടി. അപ്പന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥയും, അമ്മച്ചിയുടെ പരവേശവും കണ്ടതിനാലാവണം അതിലൊരു ലോറി അവര്‍ക്ക് നിര്‍ത്തിക്കൊടുത്തു..
ഇരുട്ടും മഴയും ഭൂമിയിലേക്കിറങ്ങി വന്ന ആ രാത്രി,അടിവാരത്തിലെ ഒരു സര്‍ക്കാര്‍ ആശുപത്രിയില്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ എനിക്കായി ഗ്ലൌസ്സുകള്‍ അണിഞ്ഞു, അമ്മയെ ലേബര്‍ റൂമിലെത്തിച്ചു. എല്ലാം നശിക്കുന്ന ആ മഴക്കാലത്താണ് ജീവിന്റെ തുടിപ്പുമായി ഞാന്‍ ഭൂമിയിലെക്കിറങ്ങി വരുന്നത്.എല്ലാം നഷ്ടമായ കാലത്ത് ജനിച്ചത് ഒരു പെണ്‍കുഞ്ഞു കൂടിയായപ്പോള്‍ അപ്പച്ചന്‍ നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു..
പിന്നെ അനന്തതയിലേക്ക് നോക്കി കൈകൂപ്പി.
“കര്‍ത്താവേ, ഒരു കുഞ്ഞിനെ നോക്കാനോ,വളര്‍ത്താനോ, സ്വന്തം ജീവിതം തന്നെ നോക്കാനോ സ്ഥിതിയില്ലാതിരിക്കുന്ന ഈ കാലത്താണ് നീ എനിക്കീ കുഞ്ഞിനെ തരുന്നത്. ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോവുകയാണെങ്കില്‍ കർത്താവേ, ഇവളെ അങ്ങേക്ക് മണവാട്ടിയായി സമര്‍പ്പിച്ചു കൊള്ളാമേ.”അപ്പച്ചന്റെ ആ നേര്‍ച്ച എനിക്ക് വേണ്ടിയായിരുന്നു..
വളര്‍ന്നു പ്രായമായാല്‍ എന്നെ ഒരു കന്യാ സ്ത്രീയാക്കാം എന്ന അപ്പന്റെ നേര്‍ച്ച..
കാലം മുന്നോട്ടു പോയി.
കുട്ടിത്തത്തില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ കൗമാരത്തിലെക്ക് നീങ്ങി.
പക്ഷെ എനിക്കൊരു കുഴപ്പമുണ്ടായിരുന്നു.
മാസം തെറ്റി നേരത്തെ പിറന്നത്‌ കാരണവും മറ്റും എന്റെ പല പേശികള്‍ക്കും ബാലക്കുറവുണ്ടായിരുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും എന്റെ ഗുദത്തിലെ പേശികള്‍ക്ക്. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഉറക്കത്തില്‍ എനിക്ക് ചിലപ്പോള്‍ അറിയാതെ മലവും മൂത്രവും ഒഴിഞ്ഞു പോവാറുമുണ്ടായിരുന്നു. പലപ്പോഴും രാവിലെ എഴുന്നെല്‍ക്കുമ്പോഴായിരിക്കും രാത്രിയിലെ കാര്യം അറിയുക തന്നെ. കുട്ടിക്കാലത്ത് അത് സ്വാഭാവികമായിരുന്നെങ്കിലും,, പിന്നീട് എനിക്ക് പത്തു വയസ്സിനു ശേഷവും ഇതേ കാര്യം സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ്‌ അപ്പനും അമ്മയും എന്നെ ഒരു ഡോക്ടറെ കാണിച്ചത്. പേശികളുടെ വളര്‍ച്ചയില്ലായ്മയാണ് കാരണം. ജനന സമയത്തെ പ്രശ്നമാണ് എന്ന് ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു.പ്രതിവിധി ഒന്നുമില്ലെന്നും,, ഡയപ്പര്‍ എന്തെങ്കിലും യൂസ് ചെയ്യുകയാണ് ഒരേ ഒരു വഴിയെന്നും ഡോക്ടര്‍ വിധി എഴുതി.
അങ്ങനെയാണ് ഞാന്‍ കുട്ടിക്കാലം തൊട്ടേ ഡയപ്പറുകള്‍ ഉപയോഗിച്ച് തുടങ്ങുന്നത്.
എന്റെ ജനനത്തിനു ശേഷം അപ്പന് അടുത്തു കടമെടുത്ത് തുടങ്ങിയ ഇഞ്ചികൃഷിയും എലകൃഷിയും വിജയിക്കുകയും അപ്പന് കുറച്ച് സമ്പാദിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.ആ പണം വച്ച് അപ്പന് കുറച്ച് ഭൂമി വാങ്ങുകയും കൃഷി വിപുലപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.. അതിനാല്‍ തന്നെ അപ്പന് എന്റെ ജനനത്തിനു ശേഷം പുരോഗതിയുണ്ടാവുകയാണ് ചെയ്തത്. ജീവിതത്തില്‍ സാമ്പത്തികമായി മെച്ചം ഉണ്ടായി തുടങ്ങിയതോടെ അമ്മച്ചി ഒരിക്കല്‍ കൂടി ഗര്‍ഭിണിയായി, എന്റെ മൂന്നാം വയസ്സില്‍ എനിക്കൊരു കുഞ്ഞു അനുജത്തി ജനിച്ചു. ലില്ലി..രണ്ട് വര്ഷം കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്ക് ഒരു അനിയനും കൂടി ഉണ്ടായി… ജിപ്സന്‍.
അങ്ങനെ എല്ലാം ഭംഗിയായി മുന്നോട്ടു പോവുന്ന കാലം, ഉറക്കത്തില്‍ മാത്രം പുറത്തറിയുന്ന എന്റെ ‘രോഗം’ മാത്രമേ അവരെ അലട്ടിയിരുന്നുള്ളൂ.എങ്കിലും ഞാനാണ് കുടുംബത്തില്‍ എല്ലാ ഭാഗ്യവും കൊണ്ട് വരുന്നതെന്ന് അപ്പന് വിശ്വസിച്ചു.. എന്നെ ആവോളം സ്നേഹിച്ചു..
എനിക്ക് പതിമൂന്നു വയസ്സുള്ള കാലം, സ്കൂള് വിട്ടുവന്ന എന്റെ പാവാടയ്ക്കടിയിലൂടെ ചോര തുള്ളികള്‍ ഇറ്റുവീണ ആ ദിവസം അമ്മച്ചി എന്നെ കൊണ്ടുപോയി കുളിപ്പിച്ചു.. ഇനി മുതല്‍ നീ കുട്ടിയല്ല എന്നെന്നെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.അത് വരെയും ഏര്‍പ്പെട്ടു കൊണ്ടിരുന്ന കളികളില്‍ നിന്നെന്നെ പിന്തിരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.എങ്കിലും മറ്റു ഒരു കാര്യത്തിലും അല്ലലും അലട്ടലുമില്ലാതിരുന്ന കാരണം ഞാന്‍ ലില്ലിക്കും ജിപ്സനുമോപ്പം ഒരു സാധാ കുട്ടിയെപ്പോലെ പിന്നെയും ദിവസങ്ങള്‍ തള്ളി നീക്കി.
കാലത്തിന്റെ കുതിപ്പിനും വല്ലാത്ത വേഗമായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഞാന്‍ പത്താം തരത്തില്‍ തരക്കേടില്ലാത്ത മാര്‍ക്ക് വാങ്ങി വീടിനു അകലെ എറണാംകുലത്തു ഒരു കോളേജില്‍ പ്രീഡിഗ്രിക്ക് ചേര്‍ന്നു. വീട്ടില്‍ നിന്നും അകലെയായതിനാല്‍ ഓരോ ദിവസവും എന്റെ അപ്പനുമമ്മയും ലില്ലിക്കുട്ടിയുമെല്ലാം മനസ്സിലേക്ക് കയറി വരുമായിരുന്നു.കൂടെയുള്ള പിള്ളേര്‍ മുഴുവന്‍ ക്യാന്റീനിലും പുല്‍ മൈതാനികളിലും പ്രണയ സല്ലാപത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പലപ്പോഴും ഉറങ്ങാതിരിക്കാന്‍ കോളേജില്‍ കണ്ണ് തുറന്നു പിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഉറക്കമായിരുന്നു എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ശാപം. എങ്ങാനും ഉറങ്ങിപ്പോയാല്‍ ഞാന്‍ കോളേജില്‍ നാറുമെന്നുള്ള കാര്യം ഉറപ്പായിരുന്നു. പക്ഷെ എന്നെ, എന്റെ ഉറക്കത്തെ കടിഞ്ഞാണിടാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിരുന്നതുകൊണ്ടും, വാര്‍ഡന്‍ എനിക്ക് ഒരു സിംഗിള്‍ റൂം അറ്റാച്ച്ഡ്‌ തന്നിരുന്നത് കൊണ്ടും ഞാന്‍ എന്റെ സ്ഥിതി മറച്ചു വച്ചുകൊണ്ട് കഷ്ടപ്പെട്ട് പഠിച്ചു..
അങ്ങനെ പ്രീഡിഗ്രി ആദ്യ വർഷം കഴിഞ്ഞു ഞാന്‍ വീട്ടിലേക്ക് വണ്ടി കയറി. ബസ്സിലും ഉറങ്ങാതെ ഞാന്‍ പിടിച്ചിരിക്കുമായിരുന്നു. വല്ലപ്പോഴും മാത്രം വീട്ടിലേക്ക് വണ്ടി കയരിയിരുന്നതുകൊണ്ട് പിന്നെ അതും ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നില്ല.എന്നാല്‍ ഇത്തവണ വീട്ടില്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ അവിടത്തെ സ്ഥിതി പരിതാപകരമായിരുന്നു.അപ്പന്റെ കാപ്പിയും ഏലവുമെല്ലാം അപ്പനെ ചതിച്ച വര്‍ഷമായിരുന്നു അത്. വീട് പിന്നെയും അരപ്പട്ടിണിയിലെക്ക് നടന്ന കാലം..
അവധിയുടെ ദിനങ്ങളില്‍ വീട്ടില്‍ നടക്കുമ്പോഴാണ് അപ്പന് ഒരു ദിവസം എന്നോടു സംസാരിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞത്..
എന്നോടു സംസാരിക്കാന്‍ അപ്പന് എന്തിനാണ് മുഖവുരയിടുന്നതെന്ന് ഞാന്‍ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.
എന്നോടു അന്ന് അപ്പന് എല്ലാം പറഞ്ഞു. എന്റെ ജനനത്തിന്റെ കഥയും അപ്പന്റെ നേര്‍ച്ചയുമെല്ലാം. കൂട്ടത്തില്‍ ഇപ്പോഴത്തെ കഷ്ടകാലം മോളെ അപ്പന് പറഞ്ഞയയ്ക്കാത്തത് കാരണമാണെന്നും അപ്പന് സംസാരിച്ചു.
“ഷീന മോളെ പറഞ്ഞയയ്ക്കണമെന്നു ആഗ്രഹിച്ചിട്ടല്ല. കര്‍ത്താവിനു അപ്പന് വാക്ക് കൊടുത്തുപോയില്ലേ” അപ്പന് അവളോടു പറഞ്ഞു..”സാരമില്ലപ്പാ.. ഞാന്‍ കര്‍ത്താവിന്‍റെ മണവാട്ടിയാവാന്‍ ജനിക്കുന്നെനു മുന്നേ വിധിച്ചിട്ടുണ്ടാവും,, അപ്പന് വിഷമിക്കണ്ട.”
ഞാന്‍ അപ്പനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.
പ്രായത്തിന്റെതായ മോഹങ്ങള്‍ അന്നു മനസ്സിലില്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് എനിക്കും അത് അംഗീകരിക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടോന്നുമില്ലായിരുന്നു.പക്ഷെ മനസ്സില്‍ എന്റെ അസുഖത്തെകുറിച്ചാണ് എനിക്ക് സന്ദേഹം ഉണ്ടായിരുന്നത്.. ഞാന്‍ അത് അമ്മയോട് പറയുകയും ചെയ്തു. അമ്മ അതെല്ലാം സിസ്റ്ററോട് സംസാരിച്ചു കൊള്ളാം എന്ന് പറഞ്ഞു..
അങ്ങനെ എന്റെ പ്രീഗ്രി പാതിക്ക് വച്ച് നിര്‍ത്തി എന്നെ മഠത്തില്‍ ചേര്‍ക്കാന്‍ തീരുമാനമായി..അപ്പന് പള്ളിയില്‍ പോയി സംസാരിക്കുകയും,മഠത്തിലെ സിസ്റ്റര്‍ എന്നെ വീട്ടിലേക്ക് കാണാന്‍ വരികയുമൊക്കെ ചെയ്തു.
അങ്ങനെ ഒരു ഡിസംബര്‍ മാസം,പ്രായത്തിന്റെതായ എല്ലാ സ്വപ്നങ്ങളുമുപേക്ഷിച്ച് ഞാന്‍ മഠത്തിലേ ഒരു അന്തേവാസിയായി.
അപ്പനും അമ്മയും ലില്ലിയുമെല്ലാം എന്നെ കൊണ്ടുവന്നയയ്ക്കാന്‍ മഠത്തിലെക്ക് വന്നു.പുതിയ മുറി വൃത്തിയാക്കേണ്ടതുള്ളത് കൊണ്ട് എനിക്ക് മഠത്തിലെ മദര്‍ സുപ്പീരിയര്‍ അന്ന സിസ്റ്ററുടെ മുറിയാണ് താത്കാലികമായി നല്‍കിയത്.
എന്നെ അവിടെ കൊണ്ട് ചെന്നാക്കിയശേഷം അപ്പനും അമ്മയും എല്ലാം മടങ്ങി.. അവര്‍ പോവുന്നത് വരെ സങ്കടം തോന്നിയില്ലെങ്കിലും മുന്നില്‍ നിന്നിവര്‍ ഇല്ലാതായപ്പോള്‍, ആ സാമീപ്യം അവസാനിച്ചപ്പോള്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ തുളുമ്പാന്‍ തുടങ്ങി. അന്നേരം മഠത്തിലെ സീനിയറായ ഒരു ചേച്ചി എനിക്കടുത്ത് വന്നു..
“എന്താ മോള്‍ടെ പേര്..?”
“ഷീനാ..”
“ഷീന ഒരിക്കലും കരയാന്‍ പാടില്ല കേട്ടോ. നമ്മള്‍ സിസ്റ്റർമാർ ആവാനുള്ളതല്ലേ.. ഇങ്ങനെ പല വേദനിപ്പിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളുമുണ്ടാവും. കരഞ്ഞിട്ടു ഒരു കാര്യവുമില്ല..”
അവര്‍ എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.അന്നു വൈകുന്നേരം നല്ല ഭക്ഷണമായിരുന്നു.. ബീഫ് കറിയും ചപ്പാത്തിയുമായിരുന്നു ഭക്ഷണം..ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഞാന്‍ ഏറെ വൈകാതെ എനിക്കനുവധിച്ച മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
അല്‍പ സമയത്തിനകം മുറിയിലേക്ക് മദര്‍ സുപ്പീരിയര്‍ അന്ന സിസ്റ്റര്‍ നടന്നു വന്നു.
അവര്‍ക്ക് അല്‍പ്പം പ്രായമുണ്ടായിരുന്നു.പാതിയിലേറെ നരച്ച മുടിയും മുഖത്ത് അവിടവിടെയായി നനുത്ത രോമാങ്ങലുമെല്ലാമുള്ള മദറിനു ഏകദേശം അറുപതിനോടടുപ്പിച്ച് പ്രായം കാണുമെന്നെനിക്ക് തോന്നി..
“ആ. ഇതാണ് ഷീന അല്ലെ. കുട്ടിക്ക് ഈ മുറിയാണ് ആലോട്ട് ചെയ്തിരിക്കുന്നെന്നു സിസ്റ്റർമാര്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു..”
മുറിയില്‍ വന്നയുടന്‍ എന്നെ ആശ്ലെഷിച്ചു കൊണ്ട് മദര്‍ പറഞ്ഞു..
“ഇനി എനിക്കൊന്നു കുളിയ്ക്കണം.രാവിലെതോട്ടുള്ള ക്ഷീനമാണെ.”
അതും പറഞ്ഞു കപ്ബോര്‍ഡില്‍ നിന്ന് വസ്ത്രങ്ങളും തോര്‍ത്തുമെല്ലാം എടുത്ത് മദര്‍ കുളിമുറിയിലെക്ക് കയറി.. എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാന്‍ അവിടെ കട്ടിലില്‍ ഇരിക്കുകയും ചെയ്തു..
അല്‍പനേരം കഴിഞ്ഞു സിസ്റര്‍ കുളിമുറി തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി. അവന്‍ കന്യാസ്ത്രീ കുപ്പായമെല്ലാം അഴിച്ചു മാറ്റിയിരുന്നു. നല്ല മിനുത്ത ഒരു നൈറ്റിയാണ് ധരിച്ചിരുന്നത്..കഴുത്തില്‍ പക്ഷെ അപ്പോഴും ഒരു കൊന്ത കിടന്നിരുന്നു. അവര്‍ മുടി ഒന്ന് തുവര്‍ത്തി കുപ്പായവും മറ്റു വസ്ത്രങ്ങളും അയയില്‍ കൊണ്ട് വന്നിട്ടു..
“ആഹാ ഷീന ഇവിടെ ഈ കുപ്പായം ഇട്ടോണ്ട് നില്ക്കുവാണോ.. കിടക്കുന്ന നേരത്ത് ഈ കുപ്പായം ഇടണമെന്ന് ഒരിടത്തും പറയുന്നില്ല കുട്ടീ. നീ അത് ആദ്യം അഴിച്ചു വച്ചോണ്ട് വാ.”
അവര്‍ എന്നോടു പറഞ്ഞു..
ഞാന്‍ ഉടന്‍ തന്നെ എന്റെ തകരപ്പെട്ടിയില്‍ നിന്ന് ഒരു പാവാടയും ബ്ലൌസ്സുമെടുത്ത് കുളിമുറിയിലെക്ക് കയറാനൊരുങ്ങി.”എന്തിനാ ഷീനാ, കുളിമുറിയിലോക്കെ പോയി തുണി മാറ്റുന്നെ.. ഞാനും ഒരു പെണ്ണു തന്നെയാണ് കുട്ടീ. എനിക്കില്ലാത്തതോന്നും കുട്ടിക്കുണ്ടാവില്ലല്ലോ..”
“അല്ല മദര്‍..”
“ഹാ. പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ. ഇവിടെ നിന്നങ്ങു തുണി മാറ്റിയാ മതി.”
ഞാന്‍ ഒന്ന് മടിച്ചു..
അന്നേരം അവര്‍ തന്നെ വന്നു എന്റെ കുപ്പായം മേലോട്ടുയര്‍ത്തി.
അതിനു ശേഷം അടിക്കുപ്പായവും ഊര്‍ത്തി വിട്ടു..
ഞാന്‍ അന്നേരം ഒരു ഷിമ്മീസിലായിരുന്നു.
കട്ടിലില്‍ പോയിരുന്ന മദര്‍, എന്നോടു ബാക്കി വസ്ത്രവും അഴിച്ചു മാറ്റാന്‍ പറഞ്ഞു..
ഞാന്‍ ഷിമ്മീസ് കൂടി അഴിച്ചിട്ടു.. അന്നേരം എന്റെ ശരീരത്തില്‍ ഒരു കുഞ്ഞു ബ്രായും, പാകമാവുന്ന എന്റെ കുണ്ടികളെ പുണര്‍ന്നൊരു കൊച്ചു പാന്റീസും മാത്രമായിരുന്നു ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നത്..
മദര്‍ എന്റെ ശരീരം കണ്ടു ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഞാന്‍ അന്നേരം ബ്ലൗസ്സിടാന്‍ തുടങ്ങി..
അത് കണ്ടു സിസ്റര്‍ എന്നെ തടഞ്ഞു..
“രാത്രി നേരത്താണോ ഷീന കൊച്ചെ, ഈ ശട്ടിയും ബ്രായുമൊക്കെ ഇട്ട കിടക്കാന്‍ പോവുന്നെ. ഈ അടിവസ്ത്രങ്ങള്‍ കൂടി അങ്ങ് ഊരിക്കളഞ്ഞെക്ക്..”
മദര്‍ കല്‍പ്പിച്ചു..
എനിക്ക് അനുസരിക്കാതിരിക്കാനും വേറെ നിര്‍വാഹമില്ലായിരുന്നു. ഞാന്‍ എന്റെ ബ്രാ വിടര്‍ത്തി.. ആ കുഞ്ഞു മുയല്‍ കുഞ്ഞുങ്ങളെ സ്വതന്ത്രമാക്കി.. കൂടെ എന്റെ പാന്റിയും അഴിച്ച് അത്രകാലവും വടിക്കാതെ വച്ചിരുന്ന എന്റെ അപ്പക്കാടും മദറിന് മുന്നില്‍ തുറന്നു വച്ച് അവര്‍ക്ക് കാഴ്ച്ച വിരുന്നൊരുക്കി.
മദര്‍ എന്റെ അപ്പക്കാടു കണ്ടൊന്നു ചിരിച്ചു.”ഷീനക്കൊച്ചേ. ഇങ്ങടുത്തു വന്നെ.”
അവര്‍ എന്നെ അവരുടെ അരികിലേക്ക് വിളിച്ചു.
ഒരു നൂല്‍ ബന്ധം പോലുമില്ലാതിരുന്ന ഞാന്‍ അല്പം മടിച്ചു കൊണ്ട് അവര്‍ക്ക് മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു..
“കള്ളി, ഇതൊന്നും ഇതേവരെ വടിച്ചിട്ടില്ലാ ല്ലേ.”
എന്റെ അപ്പത്തിനു മുകളില്‍ പടര്‍ന്നു പന്തലിച്ച മുടിനാരുകളിക്കിടയില്‍ തലോടിയാണ് അവര്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ടത് ചോദിച്ചത്.