പാടത്തിന്റെ കരയിലെത്തിയ കാളി ഒരു നിമിഷം ചുറ്റും നോക്കി. ആരും ഇല്ലന്നു ഉറപ്പു വരുത്തിയ ശേഷം തന്റെ നീണ്ട കാലുകള് നന്നായി അകത്തിയ ശേഷം അല്പ്പം കുനിഞ്ഞു. പിന്നെ നോക്കുമ്പോള് അവളുടെ കാലുകള്ക്കിടയിലൂടെ മൂത്രം ഒരു പൈപ്പില് നിന്നെന്ന പോലെ കുതിച്ചൊഴുകുന്ന കാഴ്ചയാണു കണ്ടത്. നാലപ്പാട്ടെ വാല്യക്കാരത്തികള് മൂത്രം ഒഴിക്കുന്ന കാഴ്ച പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവക്കൊന്നും ഇതിന്റെ ആയിരത്തിലൊരംശം പോലും ഭംഗി ഉള്ളതായിട്ട് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല. ആ കാഴ്ച കണ്ടിട്ട് എനിക്കെന്റെ കഴപ്പ് 100 ഡിഗ്രി ഉയരുന്നതായി തോന്നി. ഞാന് വേഗം അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു. നാശം പിടിക്കാന് എന്റെ കാല് എവിടെയോ തട്ടി. പെട്ടെന്നു ഞാന് കണ്ണു തുറന്നു.
അപ്പോഴാണു അതൊരു സ്വപ്നം മാത്രമായിരുന്നു എന്നെനിക്ക് ബോദ്ധ്യമായത്. എന്റെ ഉറക്കമെല്ലാം എങ്ങോപോയൊളിച്ചു. കണ്ണടച്ചാല് അവളുടെ രൂപം മാത്രമാണോര്മ്മയില്. ഞാന് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു. ഒരു രക്ഷയുമില്ല. ഉറക്കം എന്നെവിട്ട് എങ്ങോ പോയൊളിച്ചിരിക്കുന്നു. ഞാന് പതുക്കെ എന്റെ കന്ത് തിരുമ്മി നോക്കി.അവിടെമാകെ കൂഴച്ചക്ക പോലെ വളവളാന്നിരിക്കുന്നു. ഞാന് പതിയെ എന്റെ രണ്ടു വിരലുകളും അകത്തേക്കു കയറ്റി. പിന്നെ പതിയെ അകത്തേക്കും പുറത്തേക്കും കയറ്റിയിറക്കാന് തുടങ്ങി.കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോള് എന്റെ തേന് പുറത്തേക്ക് ലീക്കാകാന് തുടങ്ങി.കാളിയുടെ കറുത്ത പൂറു മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സില്. അവസാനം തേന് മുഴുവനും പുറത്തേക്കു പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള് എനിക്കു വല്ലാത്ത ഒരു സുഖമുള്ള തളര്ച്ച തോന്നി.
ഞാന് പതിയെ കണ്ണടക്കാന് ശ്രമിച്ചു.പണ്ടാരമടങ്ങാന് അന്നേരമാണു എനിക്കു മൂത്രം ഒഴിക്കാന് തോന്നിയത്. ഞാന് മൂത്രത്തെ പ്രാകിക്കൊണ്ട് എണീറ്റു. അന്നു നാലപ്പാട്ട് മൂത്രപ്പുര വീടിനു അല്പ്പം അകലെയായിട്ടായിരുന്നു. രാത്രികളില് പെണ്ണുങ്ങള് കാര്യം സാധിച്ചിരുന്നത് അടുക്കളയുടെ പിന്നാമ്പുറത്തുള്ള സ്ഥലത്തായിരുന്നു. ഞാന് അടുക്കള വാതില് തുറന്നു പിന്നാമ്പുറത്തേക്കിറങ്ങി. കാര്യസാദ്ധ്യത്തിനുശേഷം അകത്തേക്കു കയറുമ്പോഴാണു ഉരപ്പുരയില് നിന്നുമെന്തോ ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നത്. അല്പ്പനേരം ഞാന് ചെവി വട്ടം പിടിച്ചു. അതാരെക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നതാണെന്ന് എനിക്കു മനസ്സിലായി. രാത്രി ഒരു മണി നേരത്ത് ആരാണവിടെ സംസാരിക്കുന്നതെന്നോര്ത്ത് ഞാന് അല്ഭുതപ്പെട്ടു.
കാരണം അവിടെ സ്ഥിരമായി ഉറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നത് അടിച്ചുതളികാരി കല്യാണിയായിരുന്നു. അവളാണെങ്കില് പത്തുനാല്പ്പതു വയസ്സുള്ള ഒരു മച്ചിയാണു. മക്കളുണ്ടാവാത്തതിന്റെ പേരില് വളരെ നേരത്തെ തന്നെ ഭര്ത്താവ് അവളെ ഉപേക്ഷിച്ചതാണു. ഈരാത്രിയില് അവിടെ അവളെക്കൂടാതെയാരാണുള്ളതെന്നു നോക്കാന് തന്നെ ഞാന് തീരുമാനിച്ചു. ഞാന് പതുക്കെ ഉരപ്പുരയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.ഉരപ്പുരയുടെ പുറകുവശത്ത് ഒരു കിളിവാതില് അടക്കാതെ ഉണ്ടായിരുന്നു. നേര്ത്ത വെളിച്ചം അതു വഴി പുറത്തേക്കു വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ഞാന് പതുക്കെ കിളിവാതിലിലൂടെ അകത്തേക്കു നോക്കി. രണ്ടു നിഴലുകള് പോലെയാണു എനിക്കു ആദ്യം തോന്നിയത്.
കുറച്ചു നേരം കൂടി സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോള് ഒന്ന് കല്യാണിയാണെന്നു മനസ്സിലായി. അടുത്തയാളെ അല്പ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോളാണു മനസ്സിലായത്. അതു അന്നു പകല് കല്യാണി വീട്ടില് പോയ്വന്നപ്പോള് കൂടെക്കൊണ്ടുവന്ന പയനായിരുന്നു.പത്തുപന്ത്രണ്ടു വയസ്സുപ്രായമുള്ള അവന് കല്യാണിയുടെ ആങ്ങളയുടെ മകനായിരുന്നു.രണ്ടു ദിവസ്സം തന്റെ കൂടെ നിര്ത്തുവാനായി കല്യാണി നിര്ബന്ധിച്ചു കൊണ്ടുവന്നതാണവനെ…ഛേ…..ഞാന് വെറുതെ വേറെന്തൊക്കയോ വിചാരിച്ചുപോയല്ലോ എന്നോര്ത്തപ്പോള് എനിക്കു ലജ്ജ തോന്നി. തിരിഞ്ഞു നടക്കാന് ഭാവിച്ചപ്പോഴാണു പ്രത്യേകതരത്തിലുള്ള എന്തോ ഒരൊച്ച ഞാന് വീണ്ടും കേട്ടത്. ഞാന് വീണ്ടും അകത്തേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി.