വൈകിയതിൽ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. ഇത്ര വൈകിയെങ്കിലും അതിന് കണക്കായ ക്വാണ്ടിറ്റി ഇന്നത്തെ കണ്ടന്റിന് കാണില്ല. ഇപ്പൊ ഇത് തരാൻ കരുതിയതല്ല. എനിക്ക് 19 തൊട്ട് സെമെസ്റ്റർ എക്സാം ആണ്. നമ്മടെത് നല്ല സാറുമ്മാർ ആയതുകാരണം sem എക്സാം ഉണ്ടാവില്ല എന്നുംപറഞ്ഞു പോർഷൻസ് തീർക്കാതെ അടുത്ത സെമിന്റെ ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങി. ഇപ്പൊ ആകെ ഊംഫി ഇരിക്കേണ്. നോട്ട്സ് ഓക്കെ ഒപ്പിക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു. ഇടക്ക് കിട്ടിയ സമയത്ത് എഴുതിയതാണ് ഇത്രയും. ഇനി എക്സാം കഴിഞ്ഞേ അടുത്ത പാർട്ട് കാണൂ. പിന്നേ ഇതിന് പരലൽ ആയി ഇൽ വരുന്ന ഒരു കഥ കൂടെ ഉള്ളതിനാൽ വൈകിയാൽ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം എന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു ?.
ലാപ്പിൽ ഓഫീസിന്റെ വെബ്സൈറ്റിൽ കയറി എന്റെ ഐഡിയിൽ ലോഗിൻ ചെയ്ത് അതിന്റെ ബാക്കി ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. അരമണിക്കൂറിൽ അത് തീർക്കുക എന്നത് ശ്രെകരമായ ജോലിയാണ്. അതുമീ വയ്യാത്ത അവസ്ഥയിൽ. സമയം കഴിയുന്തോറും ബോഡി വല്ലാതെ വീക്കാവുന്നത് എനിക്കറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒപ്പം വെട്ടിപ്പൊളിക്കണപോലുള്ള തലവേദനയും.
ഒരുകണക്കിന് അത് ചെയ്തുതീർത്ത് തടകയുടെ മെയിലിലേക്ക് അയച്ചുകൊടുത്തു. അവിടന്ന് എണീക്കാൻ ശ്രെമിച്ചതുമെന്റെ കണ്ണിലേക്കിരുട്ടുകയറി. ഇരുന്നിരുന്ന കസേരയോടെ പിന്നിലേക്ക് മലർന്നടിച്ചുവീഴുന്നത് ഒരുസ്വപ്നത്തിലെന്നപ്പോൾ ഞാനറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
തുടരുന്നു.
പാതി ബോധത്തിൽ അനങ്ങാൻ പോലുമാവാതെ ഹാളിൽ കിടക്കുമ്പോഴും എന്തൊക്കെയോ അവ്യക്തമായ ശബ്ദങ്ങൾ എന്റെ ചെവിയിലെത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ആരുടെയോ “അയ്യോന്നുള്ള അലർച്ച വലിയ കുഴിയിൽനിന്ന് കേൾക്കണതുപോലെയാണ് എന്റെ തലച്ചോറ് തിരിച്ചറിഞ്ഞത്.
എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്നുപോലും മനസിലാവാതെ അനങ്ങാനോ ഒന്ന് ഒച്ചവെക്കാനോപോലുമാകാതെ കിടന്ന എന്റെ ബോധം പൂർണമായി മറഞ്ഞു.
പിന്നീട് ബോധം വീഴുമ്പോൾ ഞാനേതോ ഹോസ്പിറ്റൽ കിടക്കയിലായിരുന്നു. ക്യാനുല വഴി ഞരമ്പിലേക്ക് ഇറ്റുവീഴുന്ന ഗ്ലൂക്കോസ് എന്റെ ക്ഷീണം ഒരു പരിധി വരെ കുറച്ചിരുന്നു.
മുറിയിലൊന്ന് കണ്ണോടിച്ചതും ബെഡിനടുത്ത് തന്നെയുള്ള ഒരു കസേരയിൽ ഇരുന്നുറങ്ങുന്ന ജിൻസിയെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.
ആദ്യമൊന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും അവളായിരിക്കണം എന്നെ ഇവിടെയെത്തിച്ചതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
ഞാനൊന്ന് മുരടനക്കിയതും മയക്കത്തിൽനിന്നവൾ ഞെട്ടിയുണർന്നു.
” താനുണർന്നിട്ട് കുറേ നേരമായോ… സോറി ഇന്നലെ നൈറ്റ് ഷിഫ്റ്റ് ആയിരുന്നു. അതിന്റെ ക്ഷീണത്തിൽ ഞാനൊന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി. ഇപ്പോഴെങ്ങനുണ്ട് രാഹുൽ… ”
” കുഴപ്പമില്ല ജിൻസി… പക്ഷെ എന്തോ ഒരു ക്ഷീണം പോലെ ”
” അത് വൈറൽ ഫീവറിന്റെയാണ്. താനെന്നെയൊന്ന് പേടിപ്പിച്ചൂട്ടോ… ഡോർ തുറന്നുകിടക്കണകണ്ട് കുറേ നേരം ബെല്ലടിച്ചു. എന്നിട്ടും കാണാത്തൊണ്ടാ ഞാനകത്തു കയറിയത്. അപ്പോഴല്ലേ ബോധമില്ലാണ്ട് കിടക്കണത്. പൾസ് ഒക്കെ ലോ ആയായിരുന്നു. പിന്നെ നേരെയിങ്ങു കൊണ്ടുവന്നു. ഞാനിവിടാട്ടോ വർക്ക് ചെയ്യണത്. അല്ല താൻ രാവിലെയൊന്നും കഴിച്ചില്ലേ…? ”
ഞാൻ അവളെന്നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ചുകാണിച്ചു.
” ഫ്ലാറ്റിൽ ഫുഡ് ഒന്നും ഇരിപ്പില്ലായിരുന്നു. എനിക്ക് കുക്കിംഗ് അത്ര വശമില്ല. പുറത്തൂന്നാണിപ്പോ കഴിക്കണത്… ”
ഞാനവളെനോക്കിയൊന്ന് ഇളിച്ചുകാണിച്ചു.
” അല്ലാഡോക്ടറെ എന്നെപ്പോഴാ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യുന്നേ…? ”
ഞാൻ ചോദിച്ചത് ഇഷ്ടപ്പെടാത്തപോലെ അവളെന്നെ കൂർപ്പിച്ചോന്ന് നോക്കി.
” തലപൊങ്ങിയില്ല… അതിനുമുന്നേ അവന് വീട്ടിൽ പോണോന്ന്. നോക്കട്ടെ വൈകീട്ട് ആവുമ്പോ പറയാം….!
ഹാ..!! പിന്നേ ഇതാ തന്റെ ഫോൺ… ഏതോ ഒരു താടക കുറേ നേരമായി വിളിക്കണു. ”
അവളൊരു കള്ളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞ് ഫോൺ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി.
ഞാൻ നന്നായിട്ടൊന്ന് ഞെട്ടി. അവൾക്കറിയില്ലല്ലോ താടക അവളുടെ ഉറ്റസുഹൃത്ത് അഭിരാമിയാണെന്ന്.
എന്റെ ഞെട്ടല് കണ്ട് അവളൊന്ന് ഊറിചിരിച്ചു.
“താൻ ഞെട്ടുവൊന്നും വേണ്ടടോ… ഞാൻ കാൾ എടുത്തൊന്നുവില്ല. കാൾ എടുത്ത് വയ്യാണ്ട് കിടക്കുവാണെന്ന് പറയാന്നു കരുതിയതാ… പിന്നേ അതാരാണ് എന്നറിയാത്തൊണ്ടു വേണ്ടാന്ന് വച്ചിട്ടാ.. ”
അവളുടെ മറുപടി ഒരല്പം ആശ്വാസം എനിക്ക് പകർന്നു.
കാൾ എടുക്കാത്തത് എന്തായാലും നന്നായി… ഇല്ലായിരുന്നേ ഒരുപക്ഷെ രണ്ടുങ്കൂടെ കിടന്നകിടപ്പിലെന്നെ പരലോകത്തേക്കയച്ചേനെ.
ഞാൻ മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ വെറുതെയിളിച്ചു കാണിച്ചു.
” തനിക്കിവിടെ റിലേറ്റീവ്സ് ഒന്നുമില്ലേ… ആരെയെങ്കിലും വിളിച്ചറിയിക്കണോ. ”
കുറച്ചുനേരം എന്തോ ചിന്തിച്ചിരുന്നശേഷം അവളെന്നോട് ചോദിച്ചു.
അവൾക്ക് ചുറ്റുമൊരു ദിവ്യപ്രകാശവും ചിറകുമൊക്കെ ഉള്ളതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നണുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു മാലാഖയെപ്പോലെ.
” ബന്ധുക്കൾ ഒക്കെ നാട്ടിലാണ്. പിന്നെയിവിടെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ഉണ്ട്. പക്ഷേ അവളെ ഇപ്പൊ അറിയിക്കാണ്ടിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. ഫ്ലാറ്റിലെത്തിക്കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ വിളിച്ചുപറഞ്ഞോളാം. ”
അതിന് അവളൊന്ന് മൂളി.
പിന്നേ ഫോണെടുത്ത് ആരെയോ വിളിച്ചു.
” ഡീ… നീ തിരക്കിലാണോ. ”
” എങ്കിൽ പെട്ടന്ന് എന്റെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വന്നേ… ”
ഞാൻ സംശയത്തോടെ അവളെ നോക്കിനിന്നു
” നിനക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടരാളിവിടെ വയ്യാണ്ട് കിടപ്പുണ്ട്… ആഹ് അതൊക്കെ വരുമ്പോ കണ്ടാമതി പെട്ടന്ന് വാ… ”
അത് പറഞ്ഞ് അവൾ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് എന്നെനോക്കി ചിരിച്ചു.
” നിന്റെ മാഡത്തെയാ വിളിച്ചേ…! അവസാനം അറിയിച്ചില്ലാന്ന പരാതി കേക്കണ്ടല്ലോ ”
അവള് പറഞ്ഞതുകേട്ട് ഇറങ്ങി ഓടിയാലോന്ന് ഒരുനിമിഷം ചിന്തിച്ചതാണ്. പക്ഷേ ഈയവസ്ഥയിൽ അതിന് ആവാതില്ലാത്തൊണ്ട് ആ ചിന്ത അവിടെത്തന്നെ കുഴിച്ചിടേണ്ടി വന്നു.
അല്പം മുൻപ് മുന്നിലിരിക്കണത് ഒരു മാലാഖ ആണെന്നൊക്കെ എനിക്ക് തോന്നിയതായിരുന്നു. പക്ഷേ മാലാഖയുടെ വേഷത്തിൽ വന്ന പിശാചാണെന്ന് ഇപ്പഴല്ലേ മനസിലായെ.
ഞാൻ ദയനീയമായി അവളെയൊന്ന് നോക്കി.
അവൾ അതൊന്നും ശ്രെദ്ധിക്കാതെ ആ സമയംകൊണ്ട് ഫോണിൽ മുഴുകിയിരുന്നു.
ഞാനെന്തിനാണ് താടകയെ ഇങ്ങനെ പേടിക്കണത് എന്ന് ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എന്നാൽ തൃപ്തികരമായ ഒരുത്തരം എനിക്ക് കണ്ടുപിടിക്കാനായില്ല എന്നതാണ് സത്യം.
ചിന്തകളുടെ ലോകത്ത് വിഹരിച്ചിരുന്ന ഞാൻ ജിൻസിയുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യണത്കേട്ട് അത്യാവശ്യം നന്നായിട്ടൊന്ന് ഞെട്ടി.
ഇനിയതുമിവള് കണ്ടോ എന്ന സന്ദേഹത്തോടെ അവളെ നോക്കിയെങ്കിലും അവളെന്നെ ശ്രെദ്ധിച്ചിട്ടില്ല എന്ന്കണ്ടതും എനിക്കാശ്വാസമായി. അവൾ എന്നെനോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ച് കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങിപ്പോയി.
ഒരഞ്ചുമിനുട്ട് കഴിഞ്ഞുകാണും ജിൻസിയോടൊപ്പം താടകയും മുറിയിലേക്ക് കയറിവന്നു. എന്നെക്കണ്ടതും അവളൊന്ന് ഞെട്ടുന്നത് ഞാൻ വ്യക്തമായി കണ്ടു.
അപ്പൊ ഞാനാണിവിടെ കിടക്കണതെന്ന് ഇനിയും ജിൻസിയവളോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ലായെന്ന് അവളുടെയാ ഒറ്റ റിയാക്ഷനിൽ നിന്ന് എനിക്ക് മനസിലായിരുന്നു.
അവളൊരല്പം ടെൻഷനോടെ ജിൻസിയെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് കണ്ടെനിക്ക് അത്ഭുതമാണ് തോന്നിയത്. എന്നെയിവിടെക്കണ്ടാൽ ഈ ഹോസ്പിറ്റലെടുത്തിവൾ തലകീഴായ് വെക്കുമെന്നായിരുന്നെന്റെ കണക്കുകൂട്ടൽ.
” ഇവനെന്താ പറ്റിയേ…?”
അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഒളിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു കുറ്റബോധം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
” ഹോ… ഒന്നും പറയേണ്ടന്റെ പെണ്ണേ… രാവിലെത്തന്നെ ഇവനെന്നെയൊന്ന് തീ തീറ്റിച്ചു. ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞ് ഫ്ലാറ്റിലെത്തുമ്പോ ഇവന്റെ ഫ്ലാറ്റ് തുറന്ന് കിടക്കണു. റെസ്പോൺസ് ഒന്നുമില്ലാത്തൊണ്ട് കേറിനോക്യതാ… അപ്പൊ ദേ ബോധമില്ലാണ്ട് താഴെകിടക്കണു. സംഭവം വൈറൽ ഫീവറാ… ”
ജിൻസിയുടെ മറുപടി കേട്ട് താടകയെന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
” മാഡത്തിനിപ്പോ മീറ്റിങ്ങില്ലേ…? ”
രാവിലെയതുമ്പറഞ്ഞാണല്ലോ എന്നെയിട്ട് കഷ്ടപ്പെടുത്തിയത് എന്ന ഓർമയിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
താടകയൊന്ന് ഞെട്ടി. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ഇറച്ചുകയറിയ കുറ്റബോധം കൂടിയായപ്പോ ഞാനക്കാര്യം ഉറപ്പിച്ചു.
അപ്പൊ താടക രാവിലെ കരുതിക്കൂട്ടി പണിതന്നതാണ്.
” ഹാ… മീറ്റിംഗ് അവർ കാൻസൽ ചെയ്തെന്നല്ലേ നീയിന്നലെ പറഞ്ഞേ… ”
ജിൻസി സംശയം പോലെ താടകയോട് ചോദിച്ചതും അവളാകെ വിളറി. ദയനീയമായി എന്നെയും ജിൻസിയെയും മാറിമാറി അവൾ ജിൻസിയെയും വലിച്ച് പുറത്തോട്ടിറങ്ങി.
ഇനിയുമിവളുടെ കാട്ടിക്കൂട്ടലുകൾ സഹിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യമുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. എങ്കിലും
എന്നോടെന്തിനാ ഇവൾക്ക് ഇത്ര ദേഷ്യം.
അത് ചിന്തിച്ചിരിക്കേ താടക വീണ്ടും റൂമിലേക്ക് കയറിവന്നു. പക്ഷേ ഇപ്രാവിശ്യം എനിക്ക് വല്യ ഞെട്ടലൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.
ഇനിയെന്ത് പണിയും കൊണ്ടാണാവോ തടകയുടെ വരവ്.
അവൾ പയ്യെവന്ന് കസേര വലിച്ച് ബെഡിന് അടുത്തൊട്ട് ഇട്ട് അതിൽ ഇരുന്നു.
” രാഹുൽ… സോറി… വയ്യാണ്ടിരിക്കുവാണെന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു… ”
താടകയുടെ കുറ്റസമ്മതം കേട്ട് എനിക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്. പക്ഷേ ചിരിച്ചില്ല. ഇനിയെങ്ങാനിവളുടെ മനസ് മാറി കസേരക്കടിച്ചാലോ എന്ന ചെറിയൊരു പേടിയുണ്ടായിരുന്നെന്ന് കൂട്ടിക്കോ.
” എന്നെയിങ്ങനെ ഉപദ്രവിക്കാനുമ്മാത്രം ഞാൻ തന്നോടെന്താടോ ചെയ്തേ… ”
താൻ എന്ന എന്റെ അഭിസംബോധന കെട്ടിട്ടാവണം അവൾ ഒരു ഞെട്ടലോടെ എന്നെ നോക്കിയത്.
” നോക്കണ്ട…. മാഡം ഒക്കെ ഓഫീസിൽ. അവിടെയെ എന്റെ മേലധികാരി എന്ന ബഹുമാനം തനിക്ക് തരേണ്ട ആവിശ്യമുള്ളൂ… അതിനകത്തെ താനെന്ത് പറഞ്ഞാലും വായടച്ചു നിൽക്കേണ്ട ആവിശ്യമെനിക്കുള്ളു… അത്കൊണ്ട് പുറത്തൂന്ന് മെക്കിട്ട് കേറാൻ നിന്നാ ഞാൻ നോക്കി നിൽക്കില്ല… ”
ഞാൻ പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ തടകയുടെ കണ്ണൊക്കെ ചുവന്നു. ആ പഴയ രൗദ്ര ഭാവം വീണ്ടും അവിടെ തെളിഞ്ഞുവന്നു.
” അതിന് നീ ഉണ്ടായാലല്ലേ….! ”
എന്നുംപറഞ്ഞ് അവളുടെ കൈകൾ എന്റെ കഴുത്തിനെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു.
എന്റെ കണ്ണൊക്കെ തുറിച്ചുവന്നു. ശ്വാസം കിട്ടാതെ ഞാൻ കിടന്ന് പിടഞ്ഞു. എന്റെ മരണം കണ്മുന്നിൽ വന്നുനിൽക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു.
” ഡീ….. ”
ജിൻസിയുടെ അലർച്ച അവിടെ മുഴങ്ങിയതും അവളുടെ കൈ ആയഞ്ഞു.
എന്നെയൊന്ന് തറപ്പിച്ചുനോക്കിയവൾ ജിൻസിയെയും തട്ടിമാറ്റി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
ജിൻസിയാവട്ടെ ഒരുനിമിഷം പകച്ചെന്നെ നോക്കിയിട്ട് അവൾക്ക് പിന്നാലെ ഇറങ്ങിയോടി.
എന്താണിപ്പോ സംഭവിച്ചതെന്ന് കൃത്യമായി മനസിലായില്ലെങ്കിലും ജീവൻ തിരിച്ച് കിട്ടിയതിൽ ഞാൻ അറിയാതെ ദൈവത്തെ വിളിച്ചുപോയി.
ദൈവമേ പണ്ടാരക്കാലിക്ക് വട്ടാണോ…?
ജിൻസിയൊരുമിനുട്ട് വൈകിയിരുന്നേ പുതച്ചിരിക്കുന്ന പുതപ്പ് തലവഴി മൂടി ചിതയിലേക്കെടുക്കേണ്ടി വന്നേനെ.
താടകയെ മനസിലാവുന്നെയില്ല… സോറി പറയാൻ വന്നവളാണെന്നെ കൊല്ലാൻ നോക്യത്. ഇത്രേം നാളവളുടെ ഇൻഡയറക്റ്റ് പണി പേടിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു. ഇതിപ്പോ ദേഹോപദ്രവം തുടങ്ങിയ സ്ഥിതിക്ക് നേരിട്ടുള്ളതൂടെ പ്രതീക്ഷിക്കണം.
കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞ് ജിൻസി റൂമിലേക്ക് വന്നു. അവൾ കുറേ സോറിയൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഞാനതിനൊന്ന് ചിരിച്ചുകാണിച്ചു.
വൈകീട്ട് ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്ത് എന്നെ ഫ്ലാറ്റിലെത്തിക്കുന്നത് വരെ അവളെന്റൊപ്പം തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ ഫോണെടുത്ത് അമ്മുവിനെ വിളിച്ചു.
അവളോട് പറയാതിരുന്നതിന് കുറേ ചീത്ത കേൾക്കേണ്ടി വന്നെങ്കിലും ഒരുവിധത്തിൽ അവളെ ഞാനടക്കി.
ഇപ്പൊത്തന്നെ ഇവിടേക്ക് വരാൻ വാശിപിടിച്ചെങ്കിലും നാളെ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാനവളെ എതിർത്തു.
അത് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
എനിക്ക് വയ്യാണ്ട് കിടക്കുവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞതും അടുത്ത ആഴ്ചത്തേക്കുള്ള യാത്ര അമ്മ നാളത്തേക്ക് ആക്കി.
അവരെല്ലാരും നാളെത്തന്നെ ഇവിടേക്ക് വരുവാണെന്ന്.
വേണ്ടാ ഇപ്പൊ കുഴപ്പമില്ലന്നൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അമ്മ അതൊന്നും ചെവിക്കൊണ്ടുപോലുമില്ല.
അല്ലേലും സഹായത്തിനാരുമില്ലാതെ മക്കൾ ദൂരെയൊരിടത്ത് വയ്യാതെ കിടക്കുന്നത് ഏത് അമ്മക്കാണ് സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നത്.
അല്ലിയോടുകൂടെ സംസാരിച്ച് ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. അപ്പോഴാണ് ജിൻസി ഒരു ബൗളുമായി
അവിടേക്ക് വന്നത്. ആവിപറക്കുന്ന കഞ്ഞി ആയിരുന്നു അതിൽ.
” താനെന്തിനാടോ വെറുതെയിതൊക്കെ ഉണ്ടാക്കിയെ… എനിക്കിപ്പോ വിശപ്പൊന്നൂല്ലന്നെ… ”
ജിൻസിയെക്കണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
” അത് നേരത്തേ കുത്തിവച്ച ഗ്ലൂക്സിന്റെയാ… ഇന്നൊന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലോ… ഇതിപ്പോ കഴിച്ചില്ലേൽ നാളെ ഞാൻ വീണ്ടും നിന്നേമെടുത്ത് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ഓടേണ്ടിവരും. ”
ബെഡിൽ ചാരിയിരുന്ന എന്റെ അടുത്തായി ഇരുന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു.
കഞ്ഞി സ്പൂൺകൊണ്ട് നന്നായി ഇളക്കി ഒരുസ്പൂൺ കോരി അവൾ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി.
” ഞാൻ കഴിച്ചോളാം… ”
എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും അവളൊന്നും മിണ്ടാത്തെ ആ സ്പൂൺ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി അങ്ങനെതന്നെ ഇരുന്നു.
അവളനങ്ങില്ല എന്ന് തോന്നിയതുകൊണ്ട് ഞാനത് കഴിച്ചു. ഒരു ചിരിയോടെ അവൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ഓരോ സ്പൂൺ കഞ്ഞി എനിക്ക് നേരെ വച്ചുനീട്ടി.
മതി എന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവൾ കൊണ്ടുവന്നത്രയും കഴിപ്പിച്ചതിനു ശേഷമാണവിടെനിന്ന് എണീറ്റത്.
കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്ന കർച്ചീഫ് വച്ച് എന്റെ ചുണ്ടും മുഖവുമൊക്കെ തുടച്ചശേഷമാണ് അവൾ അത് കഴുകിവെക്കാനടുക്കളയിലേക്ക് പോയത് തന്നെ.
ഞാനേതാണ്ടൊരു കിടപ്പ് രോഗിയാണ് എന്നത് പോലെയായിരുന്നു അവളുടെ പെരുമാറ്റം. ഇടയ്ക്കിടെ ഉണ്ടാവുന്ന തലചുറ്റലും മേല് വേദനയുമൊഴിച്ചാൽ വേറെ കാര്യമായ കുഴപ്പമൊന്നും എനിക്കിപ്പോൾ തോന്നുന്നില്ല.
അവൾ പാത്രമൊക്കെ കഴുകിവച്ച് വീണ്ടും എന്റെ മുറിയിലേക്ക് തന്നെ വന്നു.
കുറേ നേരം എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചിരുന്ന ഞാൻ ക്ഷീണം കാരണം പയ്യെ മയക്കത്തിലേക്ക് ആഴ്ന്നുപോയി.
തുടരും
50cookie-checkസുന്ദരി – 5