കഥ നന്നായി ലേറ്റ് ആയി പോയി എന്നറിയാം എല്ലാരോടും ആദ്യം തന്നെ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. കഥ ആദ്യം ആയി വായിക്കുന്നവർ കുറച്ചു പിറകിലേക്ക് പോയി പാർട്ട് ഒന്ന് മുതൽ വായിച്ചു നോക്കുക. ആദ്യം തന്നെ ഇതൊരു ചീറ്റിങ് കാറ്റഗറി ആണെന്ന് പറയുന്നു ഇന്ട്രെസ്റ്റ് ഉള്ളവർ വായിക്കുക അല്ലാത്തവർക്ക് സ്കിപ് ചെയ്തു പോകാം ?.
അബ്‌ദുല്ലയുടെ ഫോൺ കാൾ ചെന്നപ്പോൾ ഭാര്യ ആദ്യം ഒന്ന് ഭയന്നു സംസാരിച്ചു. മകളെ കൊണ്ട് അവിടെ വരെ എങ്ങനെ പോകും എന്നായിരുന്നു ചിന്ത. ആ നാടിന്റെ പ്രത്യേകത എല്ലാർക്കും നന്നായി അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ആരായാലും ഇരുട്ട് വീണു കഴിഞ്ഞാൽ പുറത്ത് ഇറങ്ങാൻ ഒന്ന് മടിക്കും. എന്നാൽ അഞ്‌ജലിയുടെ അവസ്ഥ എന്താകും എന്ന് ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അവർക്ക് വിഷമം തോന്നി. ശെരിയാണ് പോയില്ലെങ്കിൽ അത് മോശം ആണ് അതുകൊണ്ട് അഞ്‌ജലിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് മകളുടെ കൂടെ അവർ നടന്നു. നടന്നു പോയാൽ ഒരു ഇരുപത് മിനിറ്റ് കുറഞ്ഞത് എടുക്കും. മനസിനുള്ളിലെ ഭയം കാരണം അവരുടെ നടത്തം വളരെ വേഗത്തിൽ ആയിരുന്നു. അവർ ഭയന്നു ഭയന്ന് നടന്നു കൊണ്ട് ആകണം പെട്ടന്ന് തന്നെ അഞ്‌ജലിയുടെ വീട്ടിൽ എത്തി. അകത്തു എന്താണ് നടന്നിരിക്കുന്നത് എന്ന് അറിയാതെ അബ്‌ദുള്ളയുടെ ഭാര്യ അൻഷിതയും മകൾ റെനീഷയും അങ്ങോട്ട് വന്നത്. അഞ്ജലി നന്നായി ഭയന്ന് ആകും ഇരിക്കുക എന്നാണ് അവർ കരുതിയിരുന്നത്. എന്നാൽ അകത്തു കള്ളവെടി വെച്ചു അവൾ സുഖിച്ചു കിടക്കുക ആണെന്ന് അമ്മയും മോളും അറിഞ്ഞില്ല. എസി ഒന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഭാൻ നന്നായി സ്പീഡ് കൂട്ടി ഇട്ടാണ് ഇരുവരും കെട്ടിപിടിച്ചു ഉറങ്ങിയത്. അൻഷിതയും മകൾ റെനീഷയും പുറത്ത് വന്ന് എന്നുള്ള കാര്യം അറിയാതെ അഞ്ജലി വിശ്വനാഥന്റെ ശരീരത്തിൽ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് കിടക്കുന്നു. കളിയുടെ ക്ഷീണം ഇരുവരും നല്ല മയക്കത്തിൽ ആണ്. അതെ സമയം പുറത്ത്…
അൻഷിത :മോളെ ഈ ടീച്ചർ എന്താ പുറത്ത് ലൈറ്റ് പോലും ഇടാതെ കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നത്.
റെനീഷ :പേടിച്ചിട്ടാകും ഉമ്മ…
അൻഷിത :പാവം എന്നാലും ഇത്രയും നേരമായിട്ടും ഈ സാർ ഇപ്പോൾ ആണോ വിളിച്ചു പറയാൻ തോന്നിയത്..
റെനീഷ : പോലീസ്കാർ അല്ലേ അവർക്കും അതുപോലെ തീരക്കും ബഹളവും ഒക്കെ കാണും ഉമ്മാ…
അൻഷിത :എന്ത് തിരക്ക് ആയാലും സ്വന്തം വീടും വീട്ടുകാരെയും മറന്നു എന്ത് കിട്ടാനാ മോളെ. സ്വയം മരിച്ചിട്ട് ലോകം കീഴടക്കി എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം ഉണ്ടോ…. അല്ല ഈ ടീച്ചർ ഇതെന്തു ഉറക്കം ആണ് കൊട്ടിയിട്ട് ഉണരുന്നില്ലല്ലോ…
റെനീഷ :ചിലപ്പോൾ മുറിയിൽ ഭാൻ കിടന്നു കറങ്ങുക ആകും. ശബ്ദം കാരണം കേട്ട് കാണില്ല.
അൻഷിത :എന്നാൽ മോള് പുറകിൽ പോയി ഒന്ന് വിളിക്ക് ഞാൻ ഇവിടെ ഒന്ന് ഇരിക്കട്ടെ…
റെനീഷ :ശെരി ഉമ്മാ,,, ആ കൈയിൽ ഇരിക്കുന്ന ടോർച്ചു ഇങ്ങ് തന്നേക്ക്…
അൻഷിത കൈയിൽ ഇരുന്ന ടോർച് റെനീഷയ്ക്ക് നീട്ടി കൊടുത്തു. അവൾ അത് വാങ്ങി വീടിന്റെ പിറകിലേക്ക് നടന്നു. ടോർച് വാങ്ങിയ ധൈര്യം അവൾക്ക് മുന്പോട്ട് നടക്കുന്നതിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. എന്നാലും മെല്ലെ മെല്ലെ അവൾ മുന്പോട്ട് നടന്നു. പെട്ടന്ന് പാതി തുറന്നു കിടക്കുന്ന ജനലിൽ കൂടി വെളിച്ചം അരിച്ചിറങ്ങി വരുന്ന കാഴ്ച്ച അവൾ കണ്ടു. ഓഹ്ഹ് അപ്പോൾ ടീച്ചർ ഉറങ്ങി പോയി കാണും എന്ന് കരുതി റെനീഷ അവിടേക്ക് നടന്നു. പാതി തുറന്നു കിടന്ന ജനലിൽ കൂടി ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ കണ്ടത് നഗ്നമായ നാലു കാലുകൾ ആണ്. പെട്ടന്ന് റെനീഷയുടെ നെഞ്ചിൽ ചെറിയ ഒരു മിന്നൽ പോലെ എന്തോ കടന്നു പോയി. ആരുടെ ആകും ആ നാലു കാലുകൾ മൃദുല ഇവിടെ ഇല്ല സാർ ഡ്യൂട്ടിയിൽ ആണ് പിന്നെ ഉള്ളത് അഞ്ജലി ടീച്ചർ മാത്രം. അപ്പോൾ താൻ കണ്ട നാലു കാലുകൾ ആരുടെ ആകും. ടീച്ചർ ഒരിക്കൽ പോലും അങ്ങനെ ഉള്ള ഒരു പെണ്ണ് ആണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിൽ പോലും കരുതാൻ തോന്നിയിരുന്നില്ല. എന്നാലും അവളുടെ മനസ്സിൽ ആരാണ് എന്നറിയാനുള്ള ഒരു കുരിയോസിറ്റി കൂടി കൂടി വന്നു. കണ്ണുകൾ അടച്ചു പിടിച്ചു കൈകൊണ്ട് വായിൽ തപ്പി പിടിച്ചു അവളുടെ ശ്വസോഛാസം ഒന്ന് നിയന്ത്രിച്ചു കൊണ്ട് മെല്ലെ ജനലിന്റെ ഡോർ പയ്യെ തുറന്നു കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ അത് കണ്ട് തെള്ളി പോയി. അകത്തു അഞ്ജലി ടീച്ചർ ഉടുതുണി ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നു ഒപ്പം മന്ത്രി വിശ്വനാഥൻ സാറും. അഞ്ജലി ജനൽ ഉള്ള സൈഡിലേക്ക് ആണ് ചെരിഞ്ഞു കിടക്കുന്നത് അത് കൊണ്ട് ടീച്ചറുടെ നഗ്നത നല്ല വ്യക്തമായി കാണാമായിരുന്നു. അവരുടെ തുടയുടെ മുകളിൽ കൂടി എന്തോ ഒരു ദ്രാവകം പുറത്തേക്ക് ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്നുണ്ട്. പൊതുവെ അവളുടെ കൂട്ടുകാരികൾ സെക്സ് കാര്യങ്ങൾ പറയാർ ഉണ്ടെങ്കിലും അതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ അവൾ മാറി ഇരിക്കുമായിരുന്നു. ക്ലാസ്സിൽ പലപ്പോഴും കൂട്ടുകാരികൾ പോൺ വിഡിയോകൾ പരസ്പരം ഷെയർ ചെയ്യുമ്പോൾ അവളോടും വേണോ എന്ന് ചോദിക്കുമായിരുന്നു. എന്നാൽ അന്നെല്ലാം അവൾക്ക് അതിൽ തീരെ താല്പര്യം തോന്നിയിരുന്നില്ല. ഇന്ന് കണ്മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിൽ ഉള്ളിൽ എവിടെയോ ഒരു വിങ്ങൽ. കണ്ണുകൾ മെല്ലെ ദൃഷ്ടി മാറ്റി അവൾ തിരിച്ചു പോയാലോ എന്ന് കരുതി. എന്നാൽ എന്തോ ഒന്ന് അവളെ അവിടെ പിടിച്ചു നിർത്തും പോലെ തോന്നി. അവൾക്ക് എന്തോ ഒന്ന് കാണാൻ വല്ലാത്ത ആഗ്രഹം അവൾ വീണ്ടും ജനലിൽ കൂടി എത്തി വലിഞ്ഞു നോക്കി. വിശ്വനാഥന്റെ അരയിൽ തളർന്നു തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന ആ പൗരുഷത്തെ അവൾ കുറച്ചു നേരം നോക്കി കണ്ടു എന്നിട്ട് അവൾ മൊബൈൽ എടുത്തു ഫോട്ടോകൾ പകർത്താൻ ആയി തുടങ്ങി. സത്യത്തിൽ സെക്സിനു ജീവിതത്തിൽ അത്രയും താല്പര്യം അവൾക്ക് അതുവരെ തോന്നിയിട്ടില്ലായിരുന്നു. ടീച്ചർ അപ്പോൾ വൈശാഖൻ സാറിനെ നന്നായി തേച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് എന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി. വെറുതെ അല്ല ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് ആയിട്ടും കൂട്ടിനു പോലും ആരും വേണ്ട എന്ന് കരുതി വിളിക്കാതെ ഇരുന്നത്. രണ്ട് നഗ്നശരീരങ്ങൾ അങ്ങനെ കണ്ടു നിന്നത് കൊണ്ട് ആകാം അവളുടെ മേൽ ചുണ്ടിനു മുകളിൽ ആയി വിയർപ്പിന്റെ കണങ്ങൾ മെല്ലെ പൊടിഞ്ഞു വന്നു. അവളുടെ കൈകളും ശരീരവും എല്ലാം വല്ലാതെ വിറയൽ പിടിച്ചു. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ അവൾ അവരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. തിരിച്ചു പോയാലോ എന്ന് കരുതി അവൾ മനസ്സില്ല മനസോടെ പയ്യെ പിറകിലേക്ക് നടന്നു. കുറച്ചു മുൻപേ വന്നിരുന്നു എങ്കിൽ അവർ ചെയ്യുന്നത് എല്ലാം കാണാമായിരുന്നു. താമസിച്ചു വന്നതിൽ അവൾക്ക് വല്ലാതെ നിരാശ തോന്നി. മെല്ലെ അവൾ ഇടിവെട്ട് ഏറ്റ പോലെ ആണ് ഉമ്മയായ അൻഷിദയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നത്.
അൻഷിത :എന്താ മോളെ..
പെട്ടന്ന് അവൾക് സല കാല ബോധം തിരിച്ചു വന്നു.
റെനീഷ :അ അത് ഒന്നുമില്ല ഉമ്മാ നമുക്ക് ഇവിടെ നിൽക്കേണ്ട പോകാം… വാ
അൻഷിദ :പോകാം എന്നോ… എങ്ങോട്ട്? അപ്പോൾ ടീച്ചർ അവരെ കണ്ടില്ലേ…
റെനീഷ :ഇല്ല ഉമ്മാ അവര് ഉറങ്ങി കാണും.. നമ്മൾ വെറുതെ വിളിച്ചു ഉണർത്തേണ്ട..
അൻഷിത :അതെന്ത് ഉറക്കം.. അങ്ങനെ എങ്കിൽ ഒന്ന് കാണണമല്ലോ….!
റെനീഷ:ഉമ്മ ഇവിടെ പോകുന്നു..
അൻഷിത :പിന്നാമ്പുറത്തേക്ക്…
റെനീഷ :ഉമ്മ അങ്ങോട്ട് എങ്ങും പോകേണ്ട….
അൻഷിത :നിനക്ക് ഇതെന്താ പിരാന്ത് പിടിച്ചോ..
റെനീഷ :അ പിരാന്ത് ആണ് അവിടെ നടക്കുന്നത് ഒന്നും ഇപ്പോൾ ഉമ്മ കണേണ്ട അത്ര തന്നെ…
അൻഷിത :എന്ത് നടക്കുന്നത്!? എന്ത് കണേണ്ട എന്ന്….!
റെനീഷ :അത് ഉമ്മ…. ടീച്ചർ നമ്മൾ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ ഒരു സ്ത്രീ അല്ല…
അൻഷിത :പിന്നെ…
റെനീഷ :അകത്തു ഒരാളുടെ കൂടെ കാണേണ്ടാത്ത രീതിയിൽ ഞാൻ ടീച്ചറെ കണ്ടു…
അൻഷിത :എന്റെ റബ്ബേ ഇല്ലാത്തത് പറഞ്ഞാൽ അടിച്ചു ചെവിട് പൊട്ടിക്കും ഞാൻ..
റെനീഷ : ഉമ്മ ഞാൻ എന്റെ ഈ രണ്ട് കണ്ണ് കൊണ്ടും കണ്ടത് ആണ്, മന്ത്രി വിശ്വനാഥൻ സാർ ആണ് ടീച്ചറുടെ കൂടെ ബെഡിൽ കിടക്കുന്നത്…
അൻഷിത :സത്യം ആണോ മോളെ…?
റെനീഷ :അതെ ഉമ്മ… സത്യം ആണ്. ഞാൻ കണ്ടത് ആണ്. ഓർക്കു രണ്ടാൾക്കും തുണി ഒന്നുമില്ല…
അൻഷിത :ചീ ഇവർ ഇങ്ങനത്തെ സ്ത്രീ ആണോ ഭർത്താവ് മോളും വീട്ടിൽ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ ആളെ വിളിച്ചു വീട്ടിൽ കയറ്റാൻ ഇവർക്ക് നാണമില്ലേ…
റെനീഷ :നമുക്ക് പോകാം ഉമ്മാ…
അൻഷിത :അതെ ഇനി ഇവിടെ നിൽക്കണ്ട..
അവർ രണ്ട് പേരും തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. അപ്പോൾ ആണ് അബ്‌ദുള്ള ഫോൺ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയത്..
അബ്‌ദുല്ല :ആ മോളെ… നിങ്ങൾ അവിടെ ചെന്നോ…
റെനീഷ :അത് ഉപ്പാ ചെന്നു…
അബ്‌ദുള്ള :എന്തുപറ്റി സംസാരത്തിൽ ഒരു ഉന്മേഷം ഇല്ലാത്തത്..
റെനീഷ :അത് ഒന്നുമില്ല, പിന്നെ ടീച്ചർ കുഴപ്പമില്ല തിരിച്ചു പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞു അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് പോരുന്നു.
അബ്‌ദുള്ള :തിരിച്ചു പോരുന്നു എന്നോ, ശേ നിങ്ങളോട് ഞാൻ അവിടെ നിൽക്കാൻ അല്ലേ പറഞ്ഞത്..
റെനീഷ :പക്ഷേ ടീച്ചർ കുഴപ്പമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് ആണ് ഉപ്പാ…
അൻഷിത അവളുടെ കൈയിൽ നിന്ന് ഫോൺ വാങ്ങി ചെവിയിൽ വെച്ചു.
അൻഷിത :ആഹ്ഹ അവിടെ കുയപ്പം ഒന്നുമില്ല, പേടിക്കണ്ട അങ്ങനെ കിടക്കുന്നതിൽ ഭയം ഒന്നും ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ആണ് ഞങ്ങളു തിരിച്ചു പോന്നത്.
അബ്‌ദുള്ള :അങ്ങനെ അല്ലെ അൻഷു അവര് പറയു അപ്പോൾ നമ്മൾ ആയിട്ട് അവിടെ നിൽക്കേണ്ടത് അല്ലെ…
അൻഷിത :നിങ്ങൾക്ക് പറയുന്നത് തലയിൽ കേറുന്നില്ലേ…
അബ്‌ദുള്ള :അൻഷു നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ വല്ലാത്ത രീതിയിൽ സംസാരിക്കുന്നത്…
അൻഷിത :ഓൾക്ക് വേണ്ടങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിന് ഞമ്മൾ അവിടെ പോയി നിൽക്കണം…
അബ്‌ദുള്ള :കാര്യം പറ എന്ത് ഉണ്ടായി!വല്ല പ്രശ്നം?
അൻഷിത :അത് സാർ അടുത്ത് നിൽപ്പുണ്ടോ…!?
അബ്‌ദുള്ള :ഇല്ല സാർ ജീപ്പിന്റെ മുൻപിൽ ഇരുന്നു ഉറങ്ങുവാ ഞാൻ ഒന്ന് മൂത്രം ഒഴിക്കാൻ മാറി നിന്നത് ആണ്.
അൻഷിത :എനക്ക് അറിയില്ല ഇക്കാ എങ്ങനെ പറേണം ന്ന് അത് നമ്മടെ ടീച്ചർ നമ്മൾ വിചാരിക്കണ കക്ഷി അല്ല..
അബ്‌ദുള്ള :എന്ന് വെച്ചാൽ…?
അൻഷിത :അത് കാണേണ്ടാത്ത രീതിയിൽ ഞങ്ങൾ ടീച്ചറിനെ ഇവിടെ വെച്ചു കണ്ടു..
അബ്‌ദുള്ള :അൻഷു നീ ഒന്നു വ്യക്തമായി പറ..
അൻഷിത :ഞങ്ങൾ ഇവിടെ വരുമ്പോൾ ലൈറ്റ് ഒക്കെ ഫ്രണ്ട്സൈഡിൽ ഓഫ് ആയിരുന്നു. വന്നപാടെ ഡോർ തട്ടിങ്കിലും ആരും തുറന്നില്ല. വീടിന്റെ പിന്നിൽ പോയി നോക്കാൻ പോയപ്പോൾ ബെഡ്‌റൂമിൽ ടീച്ചറും നമ്മുടെ മന്ത്രി വിശ്വനാഥൻ സാറും കാണേണ്ടാത്ത രീതിയിൽ കണ്ടു.
അബ്‌ദുള്ള :അൻഷു നീ പറയുന്നത് ഉള്ളത് ആണോ..
അൻഷിത :നമ്മടെ മകൾ ആണ് സത്യം… ഇനിയും ഞങ്ങൾ അവിടെ നിൽക്കാൻ പറ്റൂല്ല ഇക്കാ. ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും നമ്മുടെ മോള് അവളും പ്രായം തികഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണ് ആണ്. ഇങ്ങനെ ഉള്ള കൂതാട്ടം കാണിക്കുന്നിടത് എനിക്ക് പോയി നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല…
അബ്‌ദുള്ള :ശെരി നീ വീട്ടിലേക്ക് പൊക്കോ…
അൻഷിത :ഇക്കാ സാറിനോട് ഈ കാര്യം പറയാൻ പോകുക ആണോ…
അബ്‌ദുള്ള :അത് ഞാൻ എങ്ങനെ ഈ കാര്യം ഒക്കെ സാറിനോട് പറയും…
അൻഷിത :അതെ ആ പാവം ഇതൊന്നും താങ്ങൂല്ല. ഇവർ ഇങ്ങനെ ഒരു സ്ത്രീ ആണെന്ന് ആരെങ്കിലും കരുതിയോ…
അബ്‌ദുള്ള : എനിക്ക് നല്ല സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു കാരണം ഇടയ്ക്ക് ടീച്ചർ കൂടുതൽ സമയവും ദിവ്യ ടീച്ചറിന്റെയും മായ ടീച്ചറിന്റെയും കൂടെ ആയിരുന്നു. അവള്മാര് രണ്ടും വിശ്വനാഥന്റെയും അമറിന്റെയും ശിങ്കിടികൾ ആണല്ലോ…
അൻഷിത :ഓഹ്ഹ് അപ്പോൾ അവള്മാര് തന്നെ ആകും ടീച്ചറെ വഴി പിഴപ്പിച്ചത്.
അബ്‌ദുള്ള :അതെ മിക്കവാറും പെട്ടു പോയതാകും…. പണ്ട് ഒരു റെയ്ഡ് കേസിൽ ഞാൻ ദിവ്യ ടീച്ചറെ ഹോട്ടലിൽ വെച്ച് പിടിച്ചത് ആണ് പക്ഷേ അന്ന് വിശ്വനാഥൻ ആണ് അവരുടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നത്. എനിക്ക് ഒന്ന് വിരൽ ഞൊടിക്കാൻ പോലും പറ്റില്ല ഇവന്മാർ കാരണം. സാറിനു ഇനിയും അവരുടെ മുന്നിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ ആകില്ല.
അൻഷിത :എന്ന് കരുതി ആ പാവത്തിനോട് നമ്മൾ ഇത് പറഞ്ഞില്ല എങ്കിൽ നമ്മൾ സാറിനോട് ചെയ്യുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ക്രൂരത ആകും അത്.
അബ്‌ദുള്ള : സാറിന്റെ കാര്യം അറിയാല്ലോ,, അഞ്ജലി ടീച്ചർ കൂടെ പ്രണയ വിവാഹം ആയിരുന്നു അത് കഴിഞ്ഞു അവരുടെ വീട്ടുകാർ എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചത് ആണ് രണ്ട് പേരെയും. പിന്നെ രണ്ട് പേർക്കും ഉള്ള ജോലിയിൽ ആണ് അവരുടെ അടിത്തറ,,, ഇവിടെ സാർ പോസ്റ്റിങ് മാറി വന്നപ്പോ പോലും ആ പാവം ഇങ്ങനെ ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടാകും എന്ന് മനസ്സിൽ പോലും കരുതി കാണില്ല. എനിക്ക് അറിയാം ടീച്ചറെ അവർ അങ്ങനെ മാറണമെങ്കിൽ നല്ല പോലെ എന്തെങ്കിലും അവരുടെ മനസ്സിൽ ദിവ്യയും മായയും കുത്തി കയറ്റി കാണും അത് ഉറപ്പ്.
അൻഷിത :ഇക്കാ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് സാർ സമാധാനത്തോടെ ഇരിക്കുമ്പോൾ കാര്യം മെല്ലെ അവതരിപ്പിക്ക്.
അബ്‌ദുള്ള :അതെ പക്ഷേ ഞാൻ എങ്ങനെ ഈ കാര്യം പറയും സ്വന്തം ഭാര്യക്ക് അവിഹിതം ഉണ്ടന്ന് പറഞ്ഞാൽ പുള്ളി അത് എങ്ങനെ എടുക്കും..
അൻഷിത :അറിയില്ല ഇക്കാ പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ആ പാവത്തിനെ പറ്റിക്കുന്നതിൽ നമ്മളും പങ്കാളി ആകും.
അബ്‌ദുള്ള :ഉം അതും ശെരി ആണ്. ഒന്നും ഇല്ലങ്കിലും ഒരു പെൺകുട്ടി നമ്മുടെ വീട്ടിലും ഉള്ളത് പോലെ അവിടെയും ഇല്ലേ….
അൻഷിദ :ശെരി ഇക്കാ ഞങ്ങൾ പുരയിൽ എത്തി.
അബ്‌ദുള്ള :നിങ്ങൾ കേറി കിടന്നോളിൻ ഞാൻ സാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലട്ടെ.
അബ്‌ദുള്ള ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു കൊണ്ട് വൈശാഖന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. തൊപ്പി മുഖത്ത് മറച്ചു വെച്ച് വൈശാഖൻ നല്ല ഉറക്കം ആയിരുന്നു. എങ്ങനെ താൻ ഈ കാര്യം പറയും പറഞ്ഞാൽ സാർ ഇപ്പോൾ വണ്ടി എടുത്തു അവിടെ ചെല്ലും രണ്ടിൽ ഒരാൾ മരിക്കും. പക്ഷേ വിശ്വനാഥന്റെ മുൻപിൽ ഒരിക്കലും വൈശാഖൻ സാറിന് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല. ഇനി ഇപ്പോൾ അത് ആയാലും അമർ അവന്റെ മുന്നിൽ സാർ വീണു പോകും. തത്കാലം പിന്നെ പറയാം സമയവും സന്ദർഭവും ഒരുമിച്ചു വരട്ടെ എന്ന് കരുതി അയാൾ ജീപ്പിന്റെ പിറകിൽ സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു. സമയം മെല്ലെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി. അതെ സമയം വീട്ടിൽ അഞ്ജലി വിശ്വനാഥനെ തട്ടി വിളിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.
അഞ്ജലി :അതെ എഴുന്നേൽക്ക് സമയം കുറേ ആയി. എഴുന്നേൽക്ക് അങ്ങേരു വരാൻ സമയം ആയി.
വിശ്വനാഥൻ :ഓഹ്ഹ് അതിനെന്താ…
അഞ്ജലി :അതിനെന്താ എന്നോ എന്റെ മരണം കണ്ടേ പോകുള്ളൂ അല്ലേ..
വിശ്വനാഥൻ :ഞാൻ ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ അവൻ നിന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ കഴിയും എന്ന് നിനക്ക് തോന്നുണ്ടോ..
അഞ്ജലി :അതില്ല ഇത് പോലെ ഒരു നട്ടെല്ല് എന്റെ കെട്ടിയോന് ഇല്ല ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ എനിക്ക് ഇവിടെ ഇങ്ങനെ കിടക്കേണ്ടി വരില്ല.
വിശ്വനാഥൻ :സമയം എന്തായാടി പെണ്ണെ..?
അഞ്ജലി :സമയം 5:30 കഴിഞ്ഞു…
വിശ്വനാഥൻ :ആഹ്ഹ്ഹ് എന്നാൽ പിന്നെ പോയേക്കാം രാവിലെ ഒന്ന് രണ്ടിടത്തു പോകാൻ ഉള്ളത് ആണ്.
അഞ്ജലി എഴുന്നേറ്റ് ഇളകി കിടക്കുന്ന മുടി വാരി കെട്ടി വെച്ച് കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു. അവളുടെ പൂർണ്ണമായ നഗ്നത കണ്ടപ്പോൾ അയാൾക്ക് വല്ലാതെ കമ്പി അടിച്ചു. എന്നാലും ഇനി വയ്യ ഇന്നലെ രാത്രി തന്നെ ഒരുപാട് പണി എടുത്തു. ഇനി പിന്നെ ആകട്ടെ എന്ന് കരുതി ആയാളും മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു അശയിൽ തൂക്കി ഇട്ടിരുന്ന മുണ്ട് എടുത്തു അരയിൽ ചുറ്റി. എന്നിട്ട് ഷർട്ട്‌ എടുത്തു ഇട്ടു. അഞ്ജലി അപ്പോഴേക്കും ഒരു നൈറ്റി വലിച്ചു കയറ്റി ഇട്ടു. അഞ്ജലി എന്ന വീട്ടമ്മ സത്യത്തിൽ വിശ്വനാഥന് ഭ്രാന്ത് ആണ്. അയാൾ അവളെ ആവോളം ഉപയോഗിച്ചു എന്നിട്ടും അവളെ വിട്ട് കളയാൻ അയാൾക്ക് തോന്നുന്നില്ല. അവളുടെ സൗന്ദര്യം തന്നെ അതിനു ഒരു മുഖ്യ കാരണം ആണ്. വിശ്വനാഥൻ ഡ്രസ്സ്‌ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തു ഉമ്മറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി അഞ്ജലി അപ്പോഴേക്കും അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ഓടി വന്നു.
അഞ്ജലി :ഏട്ടാ ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോകാം..
വിശ്വനാഥൻ :മോളെ അതിനിപ്പോൾ തീരെ സമയം ഇല്ല.. അങ്ങ് നോർത്തിൽ നിന്ന് ഒരു സാധനത്തെ ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടി എടുത്തിട്ടുണ്ട് എങ്ങനെ എങ്കിലും അതിനെ ഒന്ന് തിരിച്ചു കയറ്റി വിടണം എന്ന് വിചാരിച്ചാൽ അതും നടക്കുന്നില്ല…
അഞ്ജലി :ഉം ഇനി എപ്പോൾ കാണും…
വിശ്വനാഥൻ :ഇനി കാണാൻ തോന്നുമ്പോൾ നീ എന്നേ വിളിക്ക് ഞാൻ വരാം.
അഞ്ജലി :തിരക്കിനിടയിൽ എന്നേ മറന്നു പോകുമോ..
വിശ്വനാഥൻ :ഇത്രയും തിരക്കിനിടയിൽ ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ ഇന്നലെ ഒരു രാത്രി മുഴുവൻ കിടന്നില്ലേ…
അഞ്ജലി :ആ അസുഖം എനിക്ക് മനസിൽ ആകുന്നുണ്ട്… ഓഹ് എന്റെ നടുവിന് നല്ല വേദന ഉണ്ട് കേട്ടോ കുറച്ചു പയ്യെ ഒക്കെ ചെയ്തു കൂടെ.
വിശ്വനാഥൻ :പണി എടുക്കുമ്പോൾ അത് നല്ല പോലെ ആസ്വദിച്ചു പണി എടുക്കുക അല്ലാതെ നിന്റെ കെട്ടിയോൻ ചെയ്യുന്ന പോലെ മതിയോ നിനക്ക്.
അഞ്ജലി :അയ്യേ അതൊക്കെ കളി എന്ന് പറയുമോ… എന്തോ ചടങ്ങ് നടത്താൻ വരുന്നത് പോലെ ആണ് അങ്ങേരു വരുന്നത്.
വിശ്വനാഥൻ :ഉം അല്ല അവൻ നിന്നെ അവസാനമായി കളിച്ചത് എന്നാണ്…
അഞ്ജലി :അത് ഞാൻ തന്നെ മറന്നു പോയി എന്റെ വിരലും വഴുതനങ്ങയും ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തേനെ.
വിശ്വനാഥൻ :നിന്റെ വിരലും വഴുതനങ്ങയും തെരുന്ന സുഖം എന്റെ ഒറ്റ കുണ്ണയിൽ കിട്ടുന്നില്ലേ മോളെ…
അഞ്ജലി :ഉണ്ടല്ലോ… അതല്ലേ ഞാൻ വിടാതെ പിടിച്ചിരിക്കുന്നത്.
വിശ്വനാഥൻ :ശെരി മോളെ ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം. ഇനി വണ്ടി ഇട്ടേക്കുന്നിടത്തു വരെ നടന്നു പോകണ്ടേ…
അഞ്ജലി :ശെരി ഏട്ടാ…
അയാൾ അഞ്‌ജലിയെ ചേർത്ത് നിർത്തി അവളുടെ നെറുകയിൽ ഒരുമ്മ കൊടുത്തു എന്നിട്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു. അഞ്ജലി നേരെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. സമയം അപ്പോഴേക്കും 6:30 കഴിഞ്ഞു. അതെ സമയം മലമുകളിൽ ബംഗ്ലാവിൽ രണ്ട് പുരുഷന്മാരുടെ ഇടയിൽ നിന്ന് മൃദുല മെല്ലെ കണ്ണ് തുറന്നു. കുടിച്ച മദ്യത്തിന്റെയും വലിച്ച സാധനത്തിന്റെയും കെട്ട് അടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾക് തല വല്ലാതെ പൊളിയുന്നത് പോലെ തോന്നി. അവൾ മെല്ലെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കി താൻ പൂർണ്ണമായും നഗനമാണ് എന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. പെട്ടന്ന് ചാടി എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു അരുണും അനിലും ഇരുവശത്തായി കിടപ്പുണ്ട് അവരും പരിപൂർണ്ണമായും നഗ്നരാണ്. ഇന്നലെ രാത്രി സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ അവൾ മെല്ലെ ഓർത്ത് എടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അതെ ഇന്നലെ രാത്രി താൻ അഴിഞ്ഞു ആടുക ആയിരുന്നു ഇനി ഒരിക്കലും ചെയ്യരുത് എന്ന് കരുതിയ തെറ്റ് വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു. ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും സെക്സ് ചെയ്യാൻ തോന്നുന്നു. അവൾക്ക് അത് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഒരു കാര്യം അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി ഇന്നലെ രാത്രി ഒന്നിൽ കൂടുതൽ ആൾക്കാർ തന്നെ ഭോഗിച്ചിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു എങ്കിലും അവൾ മെല്ലെ ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു. നിമ്മി കിടക്കുന്ന റൂം അടഞ്ഞു കിടക്കുക ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾ തട്ടി വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചില്ല. എല്ലാവരും എഴുന്നേൽക്കും മുൻപ് ഇവിടെ നിന്ന് ഓടി പോയാലോ എന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു. പെട്ടന്ന് അവളുടെ തോളിലേക്ക് ഒരു കൈ വന്നു വീണു. അവൾ പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അത് അരുൺ ആയിരുന്നു..
അരുൺ :താൻ എഴുന്നേറ്റോ… ഇത്ര പെട്ടന്ന്..
മൃദുല :അരുൺ… എനിക്ക് എന്ത് പറ്റി ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ എന്തൊക്കെ ആണ് ചെയ്തു കൂട്ടിയത്..
അരുൺ :സത്യം ഞാനും അത് ഒരിക്കലും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല കാരണം ഇയാളെ എനിക്ക് അത്രയും ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു. ഞാൻ ഇഷ്ട്ടപെട്ട ആളാണ് എന്ന് കരുതി എനിക്ക് തന്നെ ഭരിക്കാൻ ഒന്നും കഴിയില്ലല്ലോ..
മൃദുല :ഉം.
അരുൺ :ഞാൻ തന്നോട് സീരിയസ് ആയി ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ അതിന് ഉത്തരം തരുമോ താൻ….!
മൃദുല :എന്താണ് അരുൺ…
അരുൺ :ഇന്നലെ വരെ തനിക്ക് എന്ത് പറ്റി എന്ന് എനിക്ക് പ്രശ്നം ഇല്ല. ഇനി താൻ എന്റേത് മാത്രം ആയി മാറാമോ…
മൃദുല :എനിക്ക് അതിനു കഴിയില്ല അരുൺ,,, നിങ്ങളുടെ കൂടെ നടക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് ബാക്കി ഉള്ളവരെയും അവരുടെ കൂടെ ചെയ്ത കാര്യങ്ങളും ഓർമ്മ വരും.
അരുൺ :ഇട്സ് ഓക്കേ ഞാൻ ജസ്റ്റ് ചോദിച്ചു എന്നേ ഉള്ളു.
മൃദുല :അരുൺ എനിക്ക് ഒരു ഹെല്പ് ചെയ്യുമോ…
അരുൺ :എന്താടോ…?
മൃദുല :എനിക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് തിരിച്ചു പോകാൻ തോന്നുന്നു.. ഈ ട്രിപ്പ്‌ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒന്ന് ക്യാൻസൽ ചെയ്തു തിരിച്ചു പോകാമോ..
അരുൺ :ഇന്നൊരു ദിവസം കൂടെ നമ്മൾ പ്ലാൻ ചെയ്തത് അല്ലെ.. പിന്നെന്താ പെട്ടെന്നൊരു മാറ്റം.
മൃദുല :എന്തോ എനിക്ക് പെട്ടന്ന് ഒന്നും അങ്ങോട്ട് അക്‌സെപ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നില്ല.
അരുൺ :അത് തന്റെ മൂഡ് ഇറങ്ങി പോയത് കൊണ്ട് ആണ്. നമുക്ക് ഇന്ന് കൂടെ ഇവിടെ നിൽക്കാം നാളെ തിരിച്ചു പോകാം.
മൃദുല :ശെരി അരുൺ വരുന്നില്ല എങ്കിൽ എന്നെ ബസ് സ്റ്റോപ്പ്‌ വരെ ഒന്ന് കൊണ്ട് വിടുമോ….
അരുൺ :അത് അവർ ആരേലും ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ…
മൃദുല :തനിക്കു അറിയാല്ലോ ഇന്ന് രാത്രി കൂടി ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നാൽ എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നത് എന്ന്. തനിക്കു ഇഷ്ടം അല്ലാത്ത ആ പ്രവൃത്തി എന്നിൽ നിന്ന് വീണ്ടും കാണേണ്ടി വരും. അതിലും നല്ലത് എന്നേ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഇവിടെ നിന്ന് പറഞ്ഞു വിടുന്നത് അല്ലെ. ഇയാൾക്ക് എന്നോട് കുറച്ചു എങ്കിലും ഇഷ്ടം ഉണ്ടെങ്കിൽ.
അവളുടെ ആ വാക്കുകൾ പതിഞ്ഞത് അവന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആയിരുന്നു. മറിച്ചൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ അവൻ അകത്തു കയറി കാറിന്റെ കീ എടുത്തു. എന്നിട്ട് മൃദുലയോട് പറഞ്ഞു.
അരുൺ :താൻ റൂമിൽ പോയി ഡ്രസ്സ്‌ ബാഗ് എല്ലാം എടുത്തു കൊണ്ട് വാ.
മൃദുല പെട്ടന്ന് റൂമിലേക്ക് പോയി. ബാഗ് എടുത്തു വേഗം വന്നു മൃദുലയും അരുണും വേഗം അവിടെ നിന്ന് പോയി. വലിയ ഒരു കുന്നിന്റെ മുകളിൽ ആണ് അവരുടെ ആ ബംഗ്ലാവ് അതുകൊണ്ട് തിരികെ ഉള്ള യാത്ര ഇറക്കം ആയിരുന്നു. അരുൺ അവളെ ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് മൃദുലയെ തന്നെ നോക്കി അവളുടെ സൗന്ദര്യം അവനു വല്ലാത്ത ലഹരി ആയിരുന്നു.
മൃദുല :എന്തെ ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് എന്നേ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത്..
അരുൺ : ങേ ഇതെന്തപ്പാ നോക്കാനും പാടില്ലേ…
മൃദുല :അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..
അരുൺ :ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ കാണാൻ വല്ലാത്ത ഭംഗി ആണ്. തന്റെ ഈ മുല്ല മൊട്ടു പോലത്തെ ഭംഗിയുള്ള പല്ലുകൾ… എടോ ഞാൻ സീരിയസ് ആയി ചോദിക്കുക ആണ്.. എനിക്ക് തന്നെ അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടം ആണ്. ഇപ്പോൾ നമുക്ക് ഇടയിൽ ഉണ്ടായ എന്ത് പ്രശ്നം ആണെങ്കിലും അതൊന്നും എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നം അല്ല. എന്തോ ഇത് തന്നോട് തുറന്നു പറ എന്ന് മനസ്സ് വല്ലാതെ വിമ്പുന്നു..
മൃദുല അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി..
അരുൺ :താൻ എന്താടോ നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നത്…
മൃദുല :ശെരിക്കും ഇഷ്ടം ആണോ…
അരുൺ :അസ്ഥിക്ക് പിടിച്ച ഇഷ്ടം…
മൃദുല :എന്നിട്ട് എന്തെ ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ അങ്ങനെ കാണിച്ചപ്പോൾ എതിർത്ത് നിൽക്കാതെ ഇരുന്നത്.?
അരുൺ :ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ തന്നെ ഭരിക്കാൻ ഞാൻ ആള് ആയിട്ടില്ല,, പിന്നെ തനിക്കു താല്പര്യം ഉള്ള കാര്യത്തിൽ ഞാൻ എതിർപ്പ് കാണിച്ചാൽ…
മൃദുല :കല്യണം കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും ഞാൻ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിച്ചു ഇയാൾ എന്ത് ചെയ്യും..
അരുൺ :നിന്റെ ചെകിട്ടത് ഒന്ന് വെച്ച് തെരും.
അത് കേട്ടപ്പോൾ മൃദുലയ്ക്ക് വല്ലാണ്ട് ചിരി വന്നു.
മൃദുല :ഇന്നലെ രാത്രി താൻ എന്നെ അങ്ങനെ ഒന്ന് തന്നിരുന്നു എങ്കിൽ ഞാൻ തന്റെ മാത്രം ആകില്ലായിരുന്നോ..
അരുൺ :കഴിഞ്ഞത് ഒന്നും ഞാൻ ഓർക്കാൻ ഇഷ്ട്ടപെടുന്നില്ല അത് വിട്ടേക്ക്. എനിക്ക് ഇനി ഉള്ളത് മുതൽ മതി… പ്ലീസ് തന്നെ ഞാൻ ഒരിക്കലും വിട്ട് പോകില്ല.
മൃദുല : ഇപ്പോൾ അവരെല്ലാം ഉണർന്നു നമ്മളെ നോക്കുമ്പോൾ..
അരുൺ : ഞാൻ തിരികെ ചെല്ലുമ്പോൾ കാര്യം പറയും..
മൃദുല :ശെരിക്കും… അപ്പോൾ അവർ വഴക്ക് ഉണ്ടാകുമോ…!
അരുൺ :എന്തിന് എനിക്ക് തന്നെ ഇഷ്ടം ആണ് തനിക്ക് എന്നേം കഴിഞ്ഞത് എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഇനി അങ്ങനെ ഒരു കാര്യം നടന്നതായി ഭാവിക്കേണ്ട…
മൃദുല :ഉം…
അരുൺ ഗിയർ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തു വണ്ടി മുന്നോട്ടു ഓടി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ഓഫ് റോഡ് ആയത് കൊണ്ട് ഗിയർ മാറി മാറി വേണമായിരുന്നു പോകുവാൻ ഉള്ളത്. പെട്ടന്ന് അവന്റെ കൈ മുകളിൽ കൂടി അവൾ കൈ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അവൻ എന്തോ ഷോക്ക് അടിച്ചപോലെ അവളെ നോക്കി. എന്നാൽ അവൾ മുൻപിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് മുഖത്ത് ഒരു ചിരി മാത്രം പുറത്ത് കാണിച്ചു. റെഡ് സിഗ്നൽ വീണു എന്ന് മനസ്സിൽ ആക്കിയപ്പോൾ അവനു എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയില്ലായിരുന്നു. അവൻ ആ വണ്ടിയിൽ ഇരുന്നു ഉറക്കെ കൂവി വിളിച്ചു..
മൃദുല :ശോ അരുൺ പ്ലീസ്…. ശബ്ദം വെക്കല്ലേ…
അരുൺ :നോ ഇട്സ് മൈ ഡേ,,, ഞാൻ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കും ഹോ ഹോയ്യ്യ്യ്…………….
അത് കെട്ട് അവൾ വായ പൊത്തി പിടിച്ചു ഒന്ന് ചിരിച്ചു. വണ്ടി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മെയിൻ റോഡിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. എന്നാലും അരുണിന് സന്തോഷം എന്തോ അടക്കി പിടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അവൻ വണ്ടി പറപ്പിച്ചു വിട്ടു. കുറച്ചു ദൂരം സഞ്ചരിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ബസ് സ്റ്റാൻഡ് എത്തി. അവൾക്ക് പോകുവാൻ ഉള്ള വണ്ടി കണ്ടു പിടിച്ചു അതിൽ കയറ്റി ഇരുത്തി. കൈയിൽ കുറച്ചു ക്യാഷ് കൊടുത്തു..
അരുൺ :ഇത് നിന്റെ കൈയിൽ വെച്ച് കൊള്ളൂ എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം വന്നാൽ എടുക്ക്…
മൃദുല :ഹേയ് കുഴപ്പമില്ല അരുണിന്റെ കൈയിൽ വെച്ച് കൊള്ളൂ എനിക്ക് ഇനി എന്ത് ആവശ്യം..
അരുൺ :വേണ്ട ഫുൾ ചിലവ് ഞങ്ങൾ നോക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വന്നത് അല്ലേ അപ്പോൾ തന്റെ കൈയിൽ ഒന്നും കാണില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. കുഴപ്പമില്ല ഇത് കൈയിൽ വെച്ചോ എന്തായാലും ഒരു മൂന്നര നാലു മണിക്കൂർ അതിൽ കൂടുതൽ എടുക്കില്ല സമയം നാട്ടിൽ ചെല്ലാൻ.
മൃദുല :ഉം…
പെട്ടന്ന് ഡ്രൈവർ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു
അരുൺ :എന്നാൽ പിന്നെ..ഞാൻ അങ്ങോട്ട്..
അവരുടെ കണ്ണുകൾ പരസ്പരം കഥ പറഞ്ഞു. അവന്റെ സ്വഭാവത്തിൽ അവൾക്ക് എന്തോ ഒരു ഒരു പ്രത്യേകത തോന്നി. കാമം മാത്രം തോന്നിയിരുന്ന അവളുടെ മനസ്സിൽ പ്രണയവും മൊട്ടു ഇട്ട് തുടങ്ങി. മൃദുല ഇരുന്ന വണ്ടി മെല്ലെ ദൂരേക്ക് പോയി മറഞ്ഞപ്പോൾ അവനു മനസിൽ എന്തോ ഒരു വിഷമം തോന്നി. തിരികെ വണ്ടിയിൽ കേറിയപ്പോൾ വണ്ടിക്കുള്ളിൽ ക്യാബിനുള്ളിൽ കിടന്നു തുടർച്ചയായി ശബ്ധിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവന്റെ ഫോൺ കണ്ണിൽ പെട്ടു അവൻ അത് എടുത്തു നോക്കി. അനിൽ ആണ് വിളിക്കുന്നത് അവൻ പെട്ടന്ന് കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തു.
അനിൽ :എടാ നീ ഇത് എവിടെ ആണ് ഞാൻ എത്ര നേരമായി വിളിക്കുന്നു.
അരുൺ :അത് ഞാൻ ഇപ്പോൾ അങ്ങോട്ട് വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്..
അനിൽ :എടാ പിന്നെ നീ പുറത്ത് പോയപ്പോൾ അവളെയും കൂടെ കൂട്ടിയിരുന്നോ…
അരുൺ :ആ ഹ് കൂട്ടിയിരുന്നു..
അനിൽ :അല്ല അവളെയും ഇവിടെ കാണാനില്ല…
അരുൺ :അത് അവൾ എന്റെ കൂടെ വന്നു പക്ഷേ അവൾക്ക് അത്യാവശ്യം ആയി വീട്ടിൽ എന്തോ പ്രശ്നം അത് കൊണ്ട്..
അനിൽ :അതുകൊണ്ട്….
അരുൺ :എനിക്ക് അവളെ വണ്ടി കേറ്റി വിടേണ്ടി വന്നു…
അനിൽ :എടാ മയിരേ ഇന്ന് രാത്രി വെച്ച് ഊക്കേണ്ട സാധനത്തെ ആണ് നീ വണ്ടി കയറ്റി പറഞ്ഞു വിട്ടത്…
അരുൺ :എന്റെ പൊന്നളിയാ ഞാൻ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്ക്, അവൾക്ക് എന്തോ പ്രശ്നം ഉണ്ട് എന്നോട് അത് പ പറഞ്ഞു…
അനിൽ :എന്നിട്ട് എന്തെ ഞങ്ങളോട് പറയാതെ പോയത്..
അരുൺ :എടാ നിങ്ങൾ ആരും അപ്പോൾ ഉണർന്നിട്ടില്ലായിരുന്നു… അവൾ ആണ് പറഞ്ഞത് ആരെയും വിളിച്ചു ശല്യ പെടുത്തേണ്ട തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ ഞാൻ കാര്യം പറഞ്ഞു മനസിൽ ആക്കിയാൽ മതിയെന്ന്…
അനിൽ :ശേ പോ മയിരേ…. രാവിലെ തന്നെ മൂഡ് കളഞ്ഞു…!
അവൻ ദേഷ്യം കൊണ്ട് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു എന്നിട്ട് മറ്റുള്ളവരെ കാര്യം ധരിപ്പിച്ചു. അരുൺ അപ്പോൾ തന്നെ മൃദുലയ്ക്ക് മെസ്സേജ് ടെസ്റ്റ്‌ ചെയ്തു ഇപ്പോൾ താൻ അനിലിനോട് പറഞ്ഞ പോലെ വീട്ടിലെ അത്യാവശ്യത്തിന് വേണ്ടി ആണ് പോകുന്നത് എന്ന്. അത് എന്തെങ്കിലും എമർജൻസി കേസ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി എന്നും ടൈപ്പ് ചെയ്ത് അയച്ചു.
അതിന് ശേഷം അരുൺ മെല്ലെ വണ്ടി മലമുകളിലെ ആ വീട്ടിലേക്ക് എടുത്തു. വണ്ടി അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ താഴേക്ക് നോക്കി ദേഷ്യം പൂണ്ടിരിക്കുന്ന അനിലിനെ കണ്ടു. റോഷനും നിമ്മിയും അവിടെ നിൽപ്പുണ്ട്. അവൻ രണ്ടും കല്പിച്ചു അനിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന്..
അരുൺ :ടാ മച്ചാനെ നീ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്കു..
അനിൽ ചാടി എഴുന്നേറ്റു അവന്റെ കോളറിൽ കയറി പിടിച്ചു.
അനിൽ :നീ ഒന്നും പറയേണ്ട, ഞങ്ങളോട് പോലും പറയാതെ അവളെ ഒറ്റയ്ക്ക് കൊണ്ട് വിടാൻ നീയും അവളും തമ്മിൽ എന്താടാ ബന്ധം. അവൾക്ക് ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടായാൽ നിനക്ക് എന്താടാ പ്രശ്നം…… നമ്മൾ ഇവിടെ അവളെ കൊണ്ട് വന്നത് കളിക്കാൻ ആണ് അതിനിടയ്ക്ക് സെന്റിമെൻസ് കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും പറഞ്ഞു നീ ഒരുത്തൻ എല്ലാം തുലച്ചില്ലേ കൊണ്ട് പോയി..
അരുൺ :എടാ അനിലേ നീ എന്താടാ ഇങ്ങനെ… കാര്യം പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിൽ അകത്തെ അവളുടെ സിറ്റുവേഷൻ അങ്ങനെ ആയത് കൊണ്ട് അല്ലെ.
അനിൽ :പിന്നെ എനിക്കറിയാം എല്ലാം പെൺപിള്ളേരെ കാണുമ്പോളും നിനക്ക് ഇത് ആണല്ലോ തോന്നുന്നത്. സ്നേഹം മണ്ണാങ്കട്ട എനിക്ക് തത്കാലം ആ വികാരം ഇല്ല തത്കാലം കിട്ടിയാൽ കളിച്ചു വിടുക അത്ര തന്നെ.
അരുൺ :സോറി മച്ചാനെ…
അനിൽ :ഉം അത് പോട്ടെ ഇനി എന്താ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യം.. ഉം വണ്ടി കയറ്റി നീ അവളെ വിട്ടോ…
അരുൺ :ഉം…
അനിൽ :എന്നാൽ പിന്നെ ഇനി എന്ത് ആഘോഷം പെട്ടി ഒക്കെ എടുത്തു പാക്ക് ചെയ്തോ ഇന്ന് തന്നെ ഇവിടെ നിന്നു പോകണം..
അരുൺ :ഉം..
റോഷൻ :അപ്പോൾ ഇന്ന് ഇവിടെ നിൽക്കുന്നില്ലേ…
അനിൽ :അതിന് നിന്റെ കൂടെ ഇവളുണ്ട് ഞങ്ങൾക്കോ… അല്ലെങ്കിൽ നിനക്ക് ഓക്കേ ആണെങ്കിൽ ഒരു പെണ്ണ് മൂന്നു ആണും..
നിമ്മി ആകെ പേടിച്ചു കൊണ്ട് റോഷന്റെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു.
റോഷൻ :അത് വേണ്ട നമുക്ക് പോകാം..
അനിൽ :ദേ കിടക്കുന്നു അതും പോയി…
അരുൺ :എന്നാൽ പിന്നെ ബാഗ് ഒക്കെ വേഗം പാക്ക് ചെയ്തോ നമുക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് തത്കാലം പോകാം… ആകെ ഒരു മിടിപ്പ് ട്രിപ്പ്‌ മൂഡ് മുഴുവൻ പോയി.
അനിൽ :കൊണ്ട് കളഞ്ഞിട്ട് ഇനി പോയി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മാറ്റിയല്ലോ. നിനക്ക് എപ്പോൾ ആടാ ഈ പൊട്ട ബുദ്ധി തോന്നിയത് ശേ ഇന്നൊരു ദിവസം കൂടി അവളെ…..!
അരുൺ :എടാ നിന്നോട് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിൽ ആകില്ലേ….!
അനിൽ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കി. അരുൺ പെട്ടന്ന് തപ്പി തടയുന്നത് കണ്ടു. അനിലിന് അവനെ ചെറിയ സംശയങ്ങൾ തോന്നി എങ്കിലും തത്കാലം അറിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന് ഭാവിച്ചു.
റോഷൻ :ഉച്ച കഴിഞ്ഞു നമുക്ക് ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങാം പോരെ.
അരുൺ :ഉം അത് മതി..
നിമ്മി :അവൾ എത്ര മണി ആകുമ്പോൾ അവിടെ ചെല്ലും…
അരുൺ :അവൾ ഈവെനിംഗ് എത്തും ഞാൻ ഡയറക്റ്റ് ബസിലാണ് കയറ്റി വിട്ടത്.
ആ സമയത്തു അരുണിന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ അനിൽ രൂക്ഷമായി നോക്കി. അരുൺ അത് കണ്ടപ്പോൾ അവന്റെ കൃഷ്ണമണി പെട്ടന്ന് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും മാറി നോക്കുന്നത് കണ്ടു. അവൻ എന്തോ ഉള്ളിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.
സമയം വൈകുന്നേരം ആയപ്പൊളേക്കും മൃദുല നാട്ടിൽ എത്തി. ബസ് സ്റ്റാൻഡ് അടുത്ത് തന്നെ ആണ് കോളേജ്. അവൾ ഷോൾ എടുത്തു തലയിൽ കൂടി ഇട്ടു കൊണ്ടു മുഖം കാണാൻ കൊടുക്കാതെ മിഥിലയ്ക്കുള്ള വണ്ടി നോക്കി നിന്നു. ബസ് താമസിയാതെ എത്തി അവൾ അതിൽ കയറി. ബസ് കോളേജ് മുന്നിൽ കൂടെ ആണ് പോകുന്നത് വൈകുന്നേരം ആയത് കൊണ്ട് കോളേജ് വിദ്യാർത്ഥികൾ ആ ബസിൽ തന്നെ കയറും. മൃദുലയുടെ കഷ്ട്ടകാലം എന്ന് പറയണമല്ലോ റെനീഷ ആ ബസിൽ കയറി. അവളെ കണ്ടതും റെനീഷ മൃതുലയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു.
റെനീഷ : ങേ വീട്ടിൽ പറഞ്ഞത് കോളേജ് പിക്നിക് ആണെന്ന് അല്ലേ…. അല്ല ഇയാൾ എവിടെ പോയിരുന്നു.
മൃദുല :അത് അത് ഞാൻ കള്ളം പറഞ്ഞത് ആണ്. ഞങ്ങൾ നേരത്തെ താമസിച്ചിരുന്ന ഞാനങ്ങളുടെ നാട്ടിൽ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ കല്യാണത്തിന് പോയത് ആണ്…
റെനീഷ :അങ്ങനെ വരട്ടെ കാര്യങ്ങൾ അതല്ലേ.. കോളേജ് ടൂർ ആണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ അറിവിൽ അങ്ങനെ ഒന്ന് നടന്നിട്ടില്ലല്ലോ.
മൃദുല : അയ്യോ വീട്ടിൽ അറിഞ്ഞോ നീ പറഞ്ഞോ..
റെനീഷ :ഞാൻ പറഞ്ഞു ബാച്ച് തിരിഞ്ഞു ആകും പോകുന്നത് അതാകും അറിയാത്തത് എന്നാണ്…
മൃദുല :ഹാവൂ രക്ഷപെട്ടു..
അവൾ ഒരു ദീർഘ ശ്വാസം വിട്ടു.
റെനീഷ :അല്ല നാട്ടിൽ അല്ലേ പോയത് അത് വീട്ടിൽ പറഞ്ഞു പോയാൽ പോരായിരുന്നോ.
മൃദുല :അത് അത് കുറച്ചു പ്രശ്നം ഉണ്ട്, അവളുടെ അച്ഛനുമായി എന്റെ അച്ഛൻ കുറച്ചു പ്രശ്നം ആണ്. പക്ഷേ ഞങ്ങൾ കട്ട ഫ്രണ്ട്‌സ് ആണ്. വീട്ടിൽ നിന്ന് വിടുകയുമില്ല പോകുവാൻ പറ്റാതെയും വയ്യ. അവസാനം ഇങ്ങനെ ഒരു കള്ളം പറയേണ്ടി വന്നു.
റെനീഷ :ഉം..
മൃദുല :അതെ ഇത് ആരോടും ഇനി പറയാൻ ഒന്നും പോകേണ്ട..
റെനീഷ :ഹേയ് ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും പറയാൻ പോകുന്നില്ല. പിന്നെ….. ഒരു…
മൃദുല :എന്താ…
റെനീഷ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു പറയണോ വേണ്ടയോ എന്ന്.
മൃദുല :എന്താ ചോദിക്കാൻ വന്നത്…
റെനീഷ :അത് അത് കുറച്ചു സീക്രട് ആണ് ഇയാൾ ഇന്ന് ഞങ്ങളുടെ സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങാമോ എനിക്ക് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ സീരിയസ് ആയി സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്.
മൃദുല :എന്താ കാര്യം…
റെനീഷ :അത് ഞാൻ എങ്ങനെ തന്നോട് പറയും എന്ന് അറിയില്ല. പക്ഷേ അത് കൂടുതൽ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നതിലും നല്ലത്….
മൃദുല :റെനീഷ, താൻ മുഖവുര വിട് എന്നിട്ട് കാര്യം പറ…
റെനീഷ :ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അത് കുറച്ചു സീക്രട്ട് ആണ് പറ്റുമെങ്കിൽ ഞങ്ങളുടെ സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങു. എന്തായാലും അവിടെ നിന്ന് നിങ്ങളുടെ സ്റ്റോപ്പ്‌ വരെ അത്ര ദൂരം എനിക്ക് തോന്നിന്നില്ല…
ഒരു നിമിഷം മൃദുല നിശബ്ദത പാലിച്ചു. എന്താകും അവൾക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് ഇനി തന്നെ ഉപദേശിക്കാൻ വല്ലതും ആണോ ഇവൾ എല്ലാം അറിഞ്ഞു കാണുമോ.. താൻ എവിടെ പോയിരുന്നു എന്നെല്ലാം.. കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ റെനീഷയ്ക്ക് അവളുടെ സ്റ്റോപ്പ്‌ എത്തി. അവളോടൊപ്പം മൃദുലയും കൂടെ ഇറങ്ങി. ബസ് മെല്ലെ നീങ്ങി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുഖത്തേക്ക് തെറിച്ച പൊടി പടലങ്ങൾ തട്ടി മാറ്റിക്കൊണ്ട് മൃദുല ചോദിച്ചു.
മൃദുല :ഇനി കാര്യം പറ…!
റെനീഷ കൂടെ ഇറങ്ങിയവർ നടന്നു ദൂരേക്ക് മാറും വരെ അവരെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. അവർ വിട്ട് അകന്നപ്പോൾ അവളോട് പറഞ്ഞു..
റെനീഷ :അത് അച്ഛന് ഇന്നലെ നൈറ്റ്‌ ഡ്യൂട്ടി ആയിരുന്നു…
മൃദുല :അതിന്…
റെനീഷ : എന്റെ മാത്രം അല്ല ഇയാളുടെ അച്ഛൻ വൈശാഖൻ സാറിനും…
മൃദുല :അതിനു…!
റെനീഷ :സാർ ടീച്ചർ ഒറ്റക്കാണ് എന്ന് ഉപ്പയോട് പറഞ്ഞു ഉപ്പാ അത് ഞങ്ങളെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു അതുകൊണ്ട് അവിടെ വരെ പോകാം എന്ന് ഞാൻ കരുതി പക്ഷേ…. അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ വീട് അടഞ്ഞു കിടക്കുക ആയിരുന്നു ടീച്ചർ ഉറങ്ങി പോയി എന്ന് കരുതി ഞാൻ പിറകിൽ കൂടെ ചെന്ന് നോക്കാം എന്ന് കരുതി. ഉമ്മയെ വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തു ഇരുത്തി ഞാൻ പിറകിലേക്ക് പോയി പക്ഷേ ബെഡ്‌റൂമിന്റെ വശത്ത് ജനലിൽ കൂടി നോക്കിയപ്പോൾ….
മൃദുല :എന്താ…
റെനീഷ :നമ്മുടെ വിശ്വനാഥൻ സാറും ടീച്ചറും ഒരു ബെഡിൽ..
മൃദുല :ഉം….
റെനീഷ :ടീച്ചർ ഈ കാണിച്ചത് അത്ര ശെരി അല്ലാത്ത കാര്യം ആയി പോയി. അഞ്ജലി ടീച്ചറെ കുറിച്ച് ഞങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ഒന്നും അല്ല കരുതിയിരുന്നത്…
മൃദുലയ്ക്ക് ഒന്നും മറിച് പറയുവാൻ പറ്റാതെ തല താഴ്ത്തി നിൽക്കേണ്ടി വന്നു. ഒരിക്കൽ താനും ഇത് കണ്ടിരുന്നു… അപ്പോൾ വീട്ടിൽ ആരും ഇല്ലാത്ത സമയം നോക്കി ഇങ്ങനെ ചില കലാപരിപാടികൾ ഇവിടെ നടക്കുന്നുണ്ട് അല്ലേ..
റെനീഷ :ഇയാൾക്ക് വിഷമം ആയി എന്ന് അറിയാം എന്നാലും ഇത് പുറത്ത് അറിഞ്ഞാൽ നാണക്കേട് നിങ്ങൾക്ക് എല്ലാർക്കും ആണ്. വൈശാഖൻ സാർ ഒരു പാവം ആണ് അച്ഛൻ എപ്പോഴും വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ ആ കാര്യം പറയും. എങ്ങനെ എങ്കിലും ഈ കാര്യം ടീച്ചറെ പറഞ്ഞു മനസ്സിൽ ആക്കി തിരുത്തുക.
മൃദുല :ഉം..
റെനീഷ : എന്നാൽ പിന്നെ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് പോകുവാ..
മൃദുലയും മെല്ലെ അങ്ങോട്ട് നടന്നു. മറ്റൊരാൾ ഈ കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞതിൽ ഒരു നീരസം അവൾക്ക് ഉണ്ടായി. മൃദുല നേരെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു വീടിന്റെ മുറ്റത്തു ജീപ്പ് കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ വൈശാഖൻ അകത്തുണ്ട് എന്ന് മനസ്സിൽ ആയി. അത് കൊണ്ട് തത്കാലം ഒന്നും ചോദിക്കാൻ പോകേണ്ട എന്ന് കരുതി. സത്യത്തിൽ ഗ്രുപ്പ് പണി കഴിഞ്ഞിട്ട് വരുന്ന മകളാണ് അമ്മയുടെ അടുത്ത് ഉപദേശിക്കാൻ നിൽക്കുന്നത്. സ്വയം ചെയ്യുന്ന തെറ്റുകൾ ശ്രദ്ധിക്കാതെ മാറ്റില്ലാവരുടെ തെറ്റുകൾ കണ്ടു പിടിക്കുന്ന ആൾക്കാർ മൃദുലയെ ഒരുപാട് ഉണ്ട്. നൈറ്റ്‌ ഡ്യൂട്ടിയുടെ ദൈർഖ്യത്തിൽ വൈശാഖൻ നല്ല ഉറക്കം ആയിരുന്നു. പക്ഷേ അഞ്ജലി അവിടെ അപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അവൾ സ്കൂളിൽ നിന്നു വന്നിട്ടില്ലെന്ന് മനസ്സിൽ ആക്കിയപ്പോൾ മൃദുല വൈശാഖനെ ഉണർത്താൻ ആയി പോയില്ല പകരം ഒന്ന് കുളിച്ചു ഫ്രഷ് ആയി റൂമിൽ പോയി ഒന്ന് മയങ്ങി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അഞ്ജലി വന്നു തട്ടി വോളിക്കുമ്പോൾ ആണ് അവൾ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്…
അഞ്ജലി :മോളെ മോളെ….. എഴുന്നേൽക്ക് നീ എപ്പോൾ വന്നു.
മൃദുല കണ്ണുകൾ തുറന്നു നോക്കിയപ്പോൾ അഞ്ജലി അവളെ കുലുക്കി വിളിക്കുന്നു. പെട്ടന്ന് അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വൈശാഖൻ.
വൈശാഖൻ :വിളിക്കേണ്ട അവള് കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ യാത്ര ക്ഷീണം കാണും.
അഞ്ജലി മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു തിരിച്ചു പോയി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വൈശാഖന് അത്യാവശ്യം ആയി കാൾ വന്നു സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോയി. സമയം 6:30 ആയി കാണും അഞ്ജലി വീണ്ടും വന്നു അവളെ തട്ടി വിളിച്ചു.
അഞ്ജലി :മോളെ ഡി എഴുന്നേൽക്ക്,,, സമയം എന്തായി എന്ന് കരുതി ആണ് കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നത്. പെൺപിള്ളേർ ശ്രീസന്ധ്യ സമയത്തു കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കൂടാ…
മൃദുല :ഒന്ന് പോ എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നു…
അഞ്ജലി :നാളെ ഒരു വീട്ടിൽ ചെന്ന് കേറേണ്ട പെണ്ണ് ആണ് അങ്ങനെ കിടന്നു ഉറങ്ങിയാൽ ശെരി ആകില്ലല്ലോ…
മൃദുല :അല്ല ഞാൻ ഇവിടെ ഇല്ലാതെ ഒരു ദിവസം എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു….! അടിച്ചു പൊളിച്ചോ…?
അഞ്ജലി പെട്ടന്ന് ഒന്ന് സ്ട്രക്ക് ആയി…എന്നിട്ട്
അഞ്ജലി :ആ നീ എഴുന്നേൽക്ക് എന്നിട്ട് വല്ലതും കഴിച്ചിട്ട് കിടക്ക് മോളെ….
മൃദുല :ഉം..
അവൾ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. അഞ്ജലിക്ക് പെട്ടന്ന് ഒരു സംശയം ഉണ്ടായി എങ്കിലും. അവൾ എന്താകും അങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ കാരണം രാത്രി ആ സമയത്തു ഇവിടെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അവൾ അറിയാൻ ഒരു വഴിയുമില്ല. മൃദുല അപ്പോഴേക്കും അവൾക്കുള്ള ആഹാരം പാത്രത്തിൽ വിളമ്പി നേരെ ടേബിളിൽ പോയിരുന്നു കഴിച്ചു. അഞ്ജലി മെല്ലെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നിരുന്നു എന്നിട്ട് അവളോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അഞ്ജലി :നിന്റെ ടൂർ ഒക്കെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു…
മൃദുല :ഓഹ്ഹ്ഹ് അത്ര രസം ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു…
അഞ്ജലി :അല്ല നീയല്ലേ രണ്ട് ദിവസം എന്ന് പറഞ്ഞു പോയത് പിന്നെന്താ…
മൃദുല :അത് അത് ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിയുടെ അച്ഛന് വയ്യാതെ ആയി അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു. കൂടെ ഉള്ളൊരാൾ സങ്കടപെടുമ്പോൾ ബാക്കി ഉള്ളവർ എങ്ങനെ ആഘോഷിക്കും… അത് അതാ അതാണ് പറഞ്ഞത് വല്യ രെസം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന്..
അഞ്ജലി :ഓഹ്ഹ്ഹ് എന്ത് പറ്റിയതാ മോളെ…
മൃദുല :ബി പി കൂടിയത് ആണെന്ന് ആണ് അവിടെ പറഞ്ഞത് സത്യത്തിൽ അറ്റാക്ക് ആയിരുന്നു അവളോട് അങ്ങനെ പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ…
അമ്മയും മോളും കള്ളം പറയുന്നതിൽ ബിരുദം എടുത്ത ടീമുകൾ ആണ്.
അഞ്ജലി :ഉം കഷ്ട്ടം തന്നെ ആൾക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.
മൃദുല :ഭാഗ്യത്തിന് വേറേ പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല…
അഞ്ജലി :ഉം..
മൃദുല :അച്ഛൻ ഇന്നലെ രാത്രി ഇവിടെ ഇല്ലായിരുന്നോ…
അഞ്ജലി :ഏ…!എന്താ…?
മൃദുല :അച്ഛൻ ഇവിടെ ഇല്ലായിരുന്നോ എന്ന്?
അഞ്ജലി :ഇല്ല ഇന്നലെ നൈറ്റ്‌ ഡ്യൂട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു.. അല്ല മോൾ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു..
മൃദുല :ഇവിടെ നടക്കുന്ന പലകാര്യങ്ങളും ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ട്…
അഞ്ജലി :നീ എന്താ മുനവച്ചു സംസാരിക്കുന്നത് എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ ഓപ്പൺ ആയിട്ട് പറ..
മൃദുല :ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങള് നാറും..
അതും കൂടി കേട്ടപ്പോൾ സംഭവം ഗൗരവം ആണെന്ന് മനസിൽ ആയി. മൃദുല കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അറിഞ്ഞു…
മൃദുല :പറയണോ ഞാൻ… തന്തേടെ പ്രായം ഉള്ള ആ കിളവന്റെ കൂടെ എന്തായിരുന്നു ഇവിടെ…
അഞ്ജലി :മോളെ…..!
മൃദുല :ഇനി എന്നേ അങ്ങനെ വിളിക്കരുത്.. ചെ നാണമില്ലേ നിങ്ങൾക്ക് പാവം അച്ഛനെ ഇങ്ങനെ പറ്റിക്കാൻ. എല്ലാം കാണിച്ചു വെച്ചിട്ട് ആ പാവത്തിനെ തെറ്റ്കാരൻ ആക്കുന്നത്…
അഞ്ജലി :നീ നിന്നോട് ഇതൊക്കെ ആരാണ് മോളെ ആവശ്യം ഇല്ലാത്തത് പറഞ്ഞു ധരിപ്പിച്ചത്.
മൃദുല :ആരും ആകട്ടെ അറിഞ്ഞിട്ട് എന്തിന്… ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞു ഒരിക്കൽ ഞാൻ കണ്ടു കൊണ്ട് വന്നു ഈ തവണ വേറേ ഒരാൾ കണ്ടു കൊണ്ട് വന്നു എല്ലാം ഞാൻ അറിഞ്ഞു. ഈ വീട്ടിനുള്ളിൽ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ നടക്കണമെങ്കിൽ നിങ്ങൾ വല്ലാതെ മാറിയിരിക്കുന്നു എന്നേ പറയാൻ പറ്റുക ഉള്ളൂ.
അഞ്ജലി :നീ എന്റെ സൈഡിൽ നിന്ന് കൂടി ചിന്തിക്കു. എന്റെ അവസ്ഥയും അത് നീ മനസ്സിൽ ആക്കു…
മൃദുല :എന്ത് അവസ്ഥ അന്ന് അയാളുടെ മകൻ ആയിരുന്നു ഇന്നിപ്പോൾ അയാളുടെ കൂടെ. ചീ നാണമില്ലേ നിങ്ങൾക്ക് ഇങ്ങനെ…
അഞ്ജലി :ഞാൻ മാത്രം അല്ലല്ലോ നീയും കിടന്നിട്ടില്ലേ എല്ലാം ഞാനും കണ്ടത് ആണ്…
മൃദുല :നിങ്ങളുടെ മകൾ ആയി പോയില്ലേ അമ്മയെ കണ്ടല്ലേ മകളും വളരു പിന്നെ ഞാൻ എങ്ങനെ നന്നാവും…
അഞ്ജലി :ശെരി എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാണ് മോളെ… ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അമർ കൂടെ ഞാൻ എല്ലാം ചെയ്തിരുന്നു ശെരിയാണ് അത് കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ പിന്നെ ഒന്നും നടന്നിട്ടില്ല. പിന്നെ ആണ് വിശ്വനാഥൻ സാറിനെ പരിചയപ്പെടുന്നത് അത് സംഗീത മേടം വഴിയാണ്.
സംഗീതയുടെ പേര് കേട്ടപ്പോൾ മൃദുല ഒന്ന് ഞെട്ടി. അതെ അന്ന് ആ സ്ത്രീ ആണ് തന്നെ തന്റെ അമ്മയുടെ ഇപ്പോഴത്തെ കാമുകന് കാഴ്ച വെച്ചത്. അപ്പോൾ അവർ ഇത് എന്തോ മനഃപൂർവം കരുതി കൂട്ടി ആണോ അവളുടെ നെഞ്ച് പിടഞ്ഞു..
അഞ്ജലി :സത്യം പറയാല്ലോ മോളെ നിന്റെ അച്ഛന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് ഞാൻ കിട്ടാൻ ആഗ്രഹിച്ച എല്ലാ സുഖവും സന്തോഷങ്ങളും അദ്ദേഹം എനിക്ക് തന്നു.
മൃദുല :ഇല്ല അയാൾ ഒരു ചതിയൻ ആണ് അയാളെ വിശ്വസിക്കരുത്..
അഞ്ജലി :ഒരിക്കലും അയാൾ ഒരു ചതിയൻ ആയി എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല. അയാൾ എനിക്ക് ഒരുപാട് ക്യാഷ് തന്നിട്ടുണ്ട് ഡ്രസ്സ്‌ എടുത്തു തന്നിട്ടുണ്ട് എന്ത് ആവശ്യത്തിനും എനിക്ക് അപ്പോൾ കൂടെ വന്നു സഹായിക്കും. മോളോട് എങ്ങനെ പറയും എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല എന്നാലും മോൾ എന്റെ കൂടെ നിൽക്കും എന്നൊരു വിശ്വാസം എനിക്കുണ്ട്..
മൃദുല :ഇല്ല ഞാൻ നിൽക്കില്ല…
അഞ്ജലി :മോൾക്ക് എന്ത് കൊണ്ട് ആണ് അങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്യാൻ തോന്നിയത്.. അതെ ചില സാഹചര്യങ്ങൾ ആണ്. എനിക്കും എന്നേ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. നിന്റെ അച്ഛന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ ഒരുപാട് വലിയ ജീവിതം ഒന്നും ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടില്ല പക്ഷെ ഏതൊരു പെണ്ണും ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന് അങ്ങനെ ഉള്ള താല്പര്യങ്ങൾ ഇല്ലായിരുന്നു. അപ്പോൾ എനിക്ക് മറിച്ചു ചിന്തിക്കേണ്ടി വന്നു.
അഞ്ജലി കണ്ണ് കലങ്ങി ഓരോന്ന് പറയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ മൃദുല ഒരു നിമിഷം പേര് പോലെ മൃദുലമായി മാറി. അഞ്ജലി എപ്പോഴും മൃദുലയെ വീഴ്ത്തുന്നത് അവളുടെ സെന്റിമെൻസിൽ ആണ്. മൃദുലയ്ക്ക് അറിയാം അവളും സത്യത്തിൽ ഇങ്ങനെയുള്ള കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു എന്ന് അതുകൊണ്ട് സ്വാഭാവികമായി അഞ്ജലിക്ക് മുൻപിൽ അവൾ മൗനം പാലിച്ചു. അവളുടെ മൗനം അഞ്ജലി പരമാവധി പ്രയോജനപ്പെടുത്താൻ ശ്രമിച്ചു.
അഞ്ജലി :ശെരിയാണ് മോള് പറഞ്ഞത് പോലെ ചിലപ്പോൾ എന്റെ ഭാഗത്ത്‌ മാത്രം ആയിരിക്കും തെറ്റ് കാണുന്നത് പക്ഷേ മോളും ഒരു സ്ത്രീ ആയി ഭാര്യ ആയി ചിന്തിച്ചാൽ മോൾക്കും മനസ്സിൽ ആകും എന്റെ അവസ്ഥ….. ഞാൻ എങ്ങനെ ഇങ്ങനെ ആയി എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല എന്നിലെ ആഗ്രഹങ്ങൾ എനിക്ക് അടക്കിപിടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല അത് സത്യം തന്നെ ആണ്.. മോൾക്ക് അറിയോ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ വെച്ച് എന്നേ അമർ ആക്ഷേപിച്ചു സംസാരിച്ചു ഒരിക്കൽ ഇതെല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ട് നിന്റെ അച്ഛൻ നിശ്ചലനായി നിൽക്കാൻ അല്ലാതെ ഒന്നും ചെയ്തില്ല… ആൾക്കാർക്ക് പേടി ആയിരുന്ന ഓഫിസർ ആയിരുന്നില്ലേ നിന്റെ അച്ഛൻ എന്നിട്ട് എന്തെ സ്വന്തം ഭാര്യയെ കിടപ്പറ പങ്കിടാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ മിണ്ടാതെ നിന്ന് പോയത്…
മൃദുല :അത്രയും പേർക്ക് ഇടയിൽ അച്ഛൻ എന്ത് ചെയ്യാൻ ആണ് അമ്മേ…
അഞ്ജലി :ശെരി അത് കഴിഞ്ഞു ഇത്രയും നാൾ ആയി അവർക്ക് എതിരെ ഒരു ചെറുവിരൽ അനക്കാൻ പോലും അങ്ങേർക്ക് പറ്റിയില്ല എന്ന് വെച്ചാൽ എന്താണ് അർഥം….
മൃദുല :അറിയാല്ലോ എപ്പോഴെക്കെ അവർക്ക് എതിരെ തിരിഞ്ഞാലും അച്ഛന് അടി പതറും…
അഞ്ജലി :അങ്ങനെ അല്ല മോളെ ഞാൻ ഒരുത്തി ഉള്ളത് കൊണ്ട് ആണ് നിന്റെ അച്ഛൻ ഇപ്പോഴും ജീവനോടെ ഇരിക്കുന്നത്. ഞാൻ വിശ്വനാഥൻ സാറിനെ സൽക്കരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ആണ്…
മൃദുല :ഉം.. ശെരി മതി നമുക്ക് എല്ലാം മതിയാക്കാം ഇനി ഒന്നും വേണ്ട…
അഞ്ജലി :സമയം ഒരുപാട് കഴിഞ്ഞു മോളെ എനിക്ക് ഇനി ഒരു തിരിച്ചു വരവു അത് വളരെ പ്രയാസം ആണ്..
മൃദുല :അപ്പോൾ പറഞ്ഞു വരുന്നത് ഈ ബന്ധം ഇനിയും…
അഞ്ജലി :അതെ മോളെ… ഞാൻ ഇങ്ങനെ ആയി പോയി അല്ല ആക്കി എടുത്തു അതിൽ നിന്റെ അച്ഛനും ഒരു കാരണക്കാരൻ ആണ് എനിക്ക് ഇനി മാറാൻ പറ്റില്ല…
മൃദുല :എല്ലാം ശെരി ആണ് പക്ഷെ എന്നായാലും എല്ലാം ഒരിക്കൽ അച്ഛൻ മനസ്സിൽ ആകും. പിടിക്കപ്പെടും….
അഞ്ജലി :അതെ അത് എനിക്ക് അറിയാം… ഞാൻ അതിനു ചിലതൊക്കെ മനസ്സിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്..
മൃദുല :എന്ത്…!
അഞ്ജലി :മോൾക്ക് ഈ അമ്മയെ ഇഷ്ടം ആണോ… എല്ലാം അറിയുന്ന ആ നാൾ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നും പുറത്ത് ആകും. മോള് എന്റെ കൂടെ വരുമോ..
മൃദുല :അമ്മ എന്താണ് പറയുന്നത് ഇവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങിയാൽ പിന്നെ നമ്മൾ എങ്ങോട് പോകും…
അഞ്ജലി :വിശ്വനാഥൻ സാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് അദ്ദേഹം എനിക്ക് വാക്ക് തന്നിട്ടുണ്ട്…
മൃദുല :ശേ യ്യ് വീണ്ടും അയാളുടെ ദാസി ആയി പോകാൻ അമ്മയ്ക്ക് എങ്ങനെ കഴിയുന്നു..
അഞ്ജലി :അതെ അയാൾക്ക് ദാസി പണി ചെയ്യുന്നതിൽ എനിക്ക് നാണക്കേട് തോന്നുന്നില്ല. നിന്റെ അച്ഛന്റെ ഭാര്യ ആയി ഇരിക്കുന്നതിലും ഭേദം അയാളുടെ വെപ്പാട്ടി ആകുന്നത് ആണ്…
അഞ്‌ജലിയിൽ നിന്നും വാക്കുകൾ അതിരുവിട്ട് വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ മൃദുലയ്ക്ക് വല്ലാതെ അതിശയം തോന്നി. പണ്ട് അവരുടെ സ്നേഹം കണ്ടു വളർന്നത് ആയിരുന്നു എന്നാൽ ഇപ്പോൾ അവരുടെ വഴക്ക് ആണ് താൻ കാണുന്നത്…
മൃദുല: ഞാൻ ഒന്ന് മാത്രം പറയുന്നുള്ളു ഞാൻ ഇതൊക്കെ കണ്ടില്ല എന്ന് നടിക്കാം പക്ഷേ ഒരിക്കൽ എല്ലാം എല്ലാവരും അറിയുന്ന നിമിഷം വരും…
അഞ്ജലി :അതാണ് ഞാൻ നിന്നോട് പറയുന്നത്… എന്തായാലും എനിക്ക് ഉടനെ ഈ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഉടനെ പോകേണ്ടി വരും അതിനുള്ള കാരണം മോള് വഴിയേ അറിയും… പക്ഷേ മോള് എങ്ങനെ ഇന്നലെ ഇവിടെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞു.
മൃദുല :അബ്‌ദുള്ള ചേട്ടന്റെ മകൾ പറഞ്ഞു…
അഞ്ജലി :അവർ എങ്ങനെ…!
മൃദുല :ഇന്നലെ ഇവിടെ ഒറ്റക്ക് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞത് കൊണ്ട് കൂട്ടിനു വന്നതാണ്. പിന്നെ നിങ്ങൾ അന്ന് ചെയ്തപോലെ തന്നെ ഞാനും കണ്ടത് അല്ലേ അത് വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു. ഇനി എങ്കിലും ജനൽ ഒക്കെ കുറ്റി ഇട്ട് കിടക്കുക…
അഞ്ജലി :ശോ അവരൊക്കെ അപ്പോൾ അറിഞ്ഞു കാണും..
മൃദുല :പേടിക്കണ്ട വീട്ടിൽ അവർ മാത്രമേ അറിഞ്ഞിട്ടുള്ളു അച്ഛന്റെ ചെവിയിൽ അത് എത്തിയിട്ടില്ല പക്ഷേ അത് എത്തിയാൽ പിന്നെ എന്താണ് സംഭവിക്കും എന്ന് ഒരിക്കലും പറയാൻ പറ്റുകയില്ല.
അഞ്ജലി :ഉം, അത് എനിക്ക് ഭയം തോന്നിയിട്ടില്ല എന്നാലും ഇനി അവരെ ഒക്കെ എങ്ങനെ ഫേസ് ചെയ്യും എന്നത് ഓർത്തപ്പോൾ ഒരു നാണക്കേട്…
മൃദുല ആലോചിച്ചു അതൊന്നും പ്രശ്നം ഇല്ലെന്ന് ഒരു ലാഘവത്തോടെ പറയുന്ന അഞ്ജലി അമ്മയെ കുറിച്ച് ആണ്. പക്ഷേ ഇതിനിടയിൽ പറഞ്ഞിരുന്ന ആ വഴി എന്താണ്…!എങ്ങനെ അച്ഛന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടും എന്നാണ് അവർ പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നത്……? അവളുടെ മനസ്സിൽ പല പല ചിന്തകൾ കടന്നു വന്നു..!?
???തുടരും ???
-11cookie-checkസിന്ദൂ രരേഖ പാർട്ട് 28