വണ്ടിയിൽ ഇരിക്കുമ്പോളും അഞ്ജലിയുടെ വെപ്രാളം കണ്ട് സംഗീതയ്ക്ക് മനസ്സിൽ വല്ലാതെ ചിരി വന്നു. അഞ്ജലിയുടെ കൈകൾ ചെറുതായി വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ കൈയിൽ ഇരുന്ന ബാഗിൽ വിരലുകൾ പാറി നടന്നു.
സംഗീത :അല്ല തനിക്ക് എന്താ നല്ല ഭയം തോന്നുണ്ടോ.?
അഞ്ജലി :എന്തിന്???
സംഗീത :അല്ല തന്റെ കൈയ്യുടെ വിറയൽ കണ്ട് ചോദിച്ചു പോയതാ.
അഞ്ജലി :അത് എന്തോ ഒരു വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ. ചേട്ടൻ എന്നെ തിരക്കി സ്കൂൾ വരെ ചെന്നില്ലേ ഞാൻ അവിടെ ഇല്ലായെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ.
സംഗീത :അതിനു എന്താ താൻ അയാളുടെ ഭാര്യ ഒക്കെ തന്നെ സമ്മതിച്ചു പക്ഷേ എന്ന് കരുതി തനിക്ക് സ്വന്തമായി ഒരു ഫ്രീഡം ഇല്ലേ.
അഞ്ജലി :അത് ഞാൻ എന്ത് പറയാനാ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ എന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിക്കാൻ വരും.
സംഗീത :അതൊക്കെ അങ്ങ് പണ്ട് കാലത്തെ പരുപാടി അല്ലെ. അഞ്ജലി താൻ ഇനി ഇതൊന്നും സഹിച്ചു കഴിയേണ്ട കാര്യം ഇല്ല പ്രതികരിക്കണം.
അഞ്ജലി :ഉം.
സംഗീത :ഞാൻ പറഞ്ഞന്നേ ഉള്ളു അല്ലെങ്കിൽ ജീവിത കാലം മുഴുവൻ അയാളെ ഇങ്ങനെ സഹിച്ചു കഴിയേണ്ടി വരും.
അഞ്ജലി മറുപടിയായി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല അവൾ പുറത്തേക്ക് നോക്കി നോക്കി ഇരുന്നു. കുറച്ചു സമയത്തിനുള്ളിൽ കാർ അഞ്ജലിയുടെ വീട്ടിൽ ചെന്ന് നിന്നു. അഞ്ജലി കാർ തുറന്നു വീട്ടിലേക്കു നോക്കി ഭാഗ്യം വീട്ടിൽ ആരും തന്നെ ഇല്ല. പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാതെ സംഗീത വണ്ടിയിൽ ഇരുന്നു തല പുറത്തേക്ക് ഇട്ട് അഞ്ജലിയ്ക്ക് നേരെ ചോദിച്ചു .
സംഗീത: അല്ല ഇവിടെ ആരും ഇല്ലേ.
അഞ്ജലി :ഇല്ല ഡോർ ലോക്ക് ആണ് മോള് വൈകുന്നേരം ആകും എത്താൻ.
സംഗീത :ഓക്കെ, എന്തെങ്കിലും പ്രോബ്ലം ആകുക ആണെങ്കിൽ വിളിക്ക്.
അഞ്ജലി :ഉം ശെരി. അല്ല ഇറങ്ങുന്നില്ലേ ഇവിടെ വരെ വന്നിട്ട് ഒന്നും കുടിക്കാതെ.
സംഗീത :അതിനൊക്കെ ഇനി സമയം ഉണ്ടല്ലോ മറ്റൊരിക്കൽ ആകട്ടെ.
സംഗീത വേഗം കാർ റിവേഴ്‌സ് എടുത്തു എന്നിട്ട് അഞ്ജലിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് കാർ ഡ്രൈവ് ചെയ്തു പോയി. അഞ്ജലി വേഗം തന്നെ കീ എടുത്തു ഡോർ തുറന്നു ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. ഉള്ളിൽ ചെന്ന് തന്റെ ഹാൻഡ് ബാഗ് സഹിതം മേശപ്പുറത്തു വെച്ചു ബെഡിൽ പോയി ഒന്ന് കിടന്നു. എന്നിട്ട് ചെരിഞ്ഞു ഭിത്തിയിൽ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി സമയം 3:00 ആകുന്നു. തന്റെ ഭർത്താവ് വന്നാൽ ഇനി എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങൾ ആകും ചോദിക്കുക എന്നോർത്തപ്പോൾ അവൾക്ക് എന്തോ ഒരു വേവലാതി തോന്നി.കാര്യം ഇപ്പോൾ ഇവർക്കിടയിൽ ഒരു തല്ല് കൊള്ളി ഭർത്താവ് ആയി പോയിരുന്നു എങ്കിലും ഒരിക്കൽ ഒരു ബ്രില്ലിയൻറ് പോലീസ് ഓഫീസർ തന്നെ ആയിരുന്നു വൈശാഖൻ പ്രായം കൂടിയത് കൊണ്ട് ആണോ എന്നറിയില്ല അയാളുടെ ശരീരം പഴയ പോലെ വഴക്കം ഇല്ലാതെ ആയി.
എന്നിരുന്നാലും എപ്പോഴാണ് അയാൾക്ക് ഒരു തിരിച്ചു വരവ് ഉണ്ടാവുക എന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല. അത് ആണ് അഞ്‌ജലിയും ഭയക്കുന്നത് അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ താൻ എവിടെ പോയി ആരെ കണ്ടു എന്നെല്ലാം ഇതിനകം അദ്ദേഹം അന്വേഷിച്ചു കാണണം. അഞ്ജലി കിടക്കുമ്പോൾ മനസ്സിൽ പറയുവാനുള്ള കള്ളങ്ങളുടെ ഒരു പറുദീസ കെട്ടുക ആയിരുന്നു. കട്ടിലിൽ മലർന്ന് കിടന്നു താലിയിൽ പിടിച്ചു അത് ചൂണ്ട് വിരലിൽ ചുറ്റി മുകളിലേക്ക് നോക്കി കിടന്നു. എന്തായാലും ഇനി ഇന്റർവ്യൂ കാര്യം തന്നെ പറയാം അതാണ് ഇപ്പോൾ സേഫ് ആയിട്ടുള്ള ഒരെ ഒരു മാർഗം.
സ്റ്റേഷനിൽ വൈശാഖന്റെ ഫോൺ ബെൽ അടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അയാൾ മെല്ലെ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.
വൈശാഖൻ :ഹലോ ആ പറഞ്ഞു കൊള്ളൂ എന്തായി.?
ഉദ്യോഗസ്ഥൻ :സാർ നമ്പർ ട്രേസ് ചെയ്തു ഇപ്പോൾ അത് മിഥുലപുരി ആണ് ലൊക്കേഷൻ കാണിക്കുന്നത്.
വൈശാഖൻ :ഓഹ് മിഥിലാപുരി ഏത് ഭാഗത്ത്‌ ആയി വരും.
ഉദ്യോഗസ്ഥൻ :നഞ്ചൻകോട്ട.
ഓഹ് അപ്പോൾ ആള് തിരിച്ചു വന്നോ. വൈശാഖൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു. അപ്പോൾ ഇത് അവൾ എവിടേക്ക് ആണ് പോയത്.
ഉദ്യോഗസ്ഥൻ :ഹലോ സാർ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ?? ഹലോ
വൈശാഖൻ :അഹ് സോറി സോറി ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തപ്പോൾ തന്നെ കൈയിൽ ഒരു കേസ് ഫയൽ ഉണ്ടായിരുന്നു അതൊന്നു ചികഞ്ഞു കൊണ്ട് ആണ് നോക്കിയത്. അതാണ് പെട്ടന്ന് ആം സോറി.
ഉദ്യോഗസ്ഥൻ :ഇട്സ് ഓക്കെ സാർ.
വൈശാഖൻ :താങ്ക് യൂ.
ഉദ്യോഗസ്ഥൻ :യൂവർ വെൽക്കം.
അയാൾ കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്തു. ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയുമ്പോളും കോൺസ്റ്റബിൾ ബിജു പറയും പോലെ വല്ലതും എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചു പോയോ എന്നൊരു ഭയം അയാളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു. കുറെ കാലമായി താനും അഞ്‌ജലിയും തമ്മിൽ ചെറിയ തർക്കം ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും അവൾ ഒരിക്കലും തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കുക ഇല്ലെന്ന് അയാൾക്ക് എന്തോ ഉള്ളിൽ പറയും പോലെ തോന്നി. എന്നിരുന്നാലും സ്കൂളിൽ കുട്ടി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അയാളുടെ മനസ്സ് നന്നായി ഉലച്ചു. ടീച്ചർമാർ മൗനം പാലിക്കുന്നതും എല്ലാം കൂട്ടി ചേർത്ത് വായിക്കുമ്പോൾ എവിടെയൊക്കെയോ എന്തോ പിഴവ് പറ്റിയ പോലെ അയാൾക്ക് തോന്നി. അയാൾ ആ കസേരയിൽ ഇരുന്നു കുറേ നേരം ചിന്തിച്ചു ഇതൊരു കേസ് വിചാരണ പോലെ എടുക്കാൻ കഴിയില്ല സ്വന്തം ജീവിതം കൂടി ആയത് കൊണ്ട് എല്ലാം ചിന്തിച്ചു വേണം.കാരണം ഭാര്യയെ സംശയിച്ചു ചിലപ്പോൾ താൻ പിന്തുടരുന്നത് തെറ്റായി രീതിയിൽ ആണെങ്കിൽ അഞ്ജലി അത് ഒരിക്കലും മാപ്പ് ആക്കുകയും ഇല്ല.അയാൾ എന്തോ ചിന്തിച്ചു എന്നപോലെ ജീപ്പിന്റെ കീ എടുത്തു ജീപ്പ് സ്റ്റാർട്ട്‌ ആക്കി വീട്ടിലേക്ക്‌ പോയി. അബ്‌ദുള്ളയും മറ്റ് എല്ലാ പോലീസ്കാരും അത് വെറുതെ അങ്ങനെ നോക്കി നിന്ന് കണ്ടു. അബ്‌ദുള്ള വൈഷകനോട് കാര്യം തിരക്കിയപ്പോൾ അത് എന്താണ് എന്ന് പോലും വൈശാഖൻ ശ്രദ്ധിക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല. അയാളുടെ മനസ്സ് മുഴുവൻ വീട്ടിൽ ആയിരുന്നു.ജീപ്പ്
വാതിൽക്കൽ എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ അഞ്ജലിയുടെ ഹൃദയം ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അഞ്ജലി വന്നു ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ ചേഞ്ച്‌ ചെയ്തു അടുക്കളയിൽ ജോലിയിൽ ആയിരുന്നു. സംശയം കൊടുക്കാത്ത വണ്ണം ഭാര്യയുടെ റോൾ അവൾ തകർത്തു അഭിനയിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒന്നും അറിയാത്തവാളേ പോലെ സ്വന്തം ജോലിയിൽ മുഴുകി നടന്നു. വൈശാഖൻ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി അടുക്കളയിലേക്ക് വന്നു. അഞ്ജലിയെ മാത്രം ആണ് അയാൾ അവിടെ കണ്ടത്. മകൾ എത്തിയില്ല എന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ കുറെ സമാധാനം ആയി.
വൈശാഖൻ :നീ ഇന്ന് എവിടാ പോയത്??
അഞ്ജലി :എനിക്ക് ഒരു ഇന്റർവ്യൂ ഉണ്ടായിരുന്നു.
വൈശാഖൻ :എന്നോട് എന്തെ പറഞ്ഞില്ല.
അഞ്ജലി :അങ്ങനെ എല്ലാം നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞിട്ട് പോകാൻ പറ്റുമോ.
അഞ്‌ജലിയിൽ എന്തോ നാഗവല്ലി കൂടിയ പോലെ ആയിരുന്നു അവളുടെ മുഖ ഭാവം.
വൈശാഖൻ :ഒന്നല്ല ഒരായിരം തവണ ഞാൻ നിന്നെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു നിനക്ക് അത് ഒന്ന് അറ്റന്റ് ചെയ്താൽ എന്താ.
അഞ്ജലി :ഇന്റർവ്യൂ ടൈം എങ്ങനെ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്യാനാ.
വൈശാഖൻ :വന്നിട്ട് ഇത്രയും ടൈം ഉണ്ടായിരുന്നുല്ലോ. എന്തെ തിരിച്ചു വിളിച്ചില്ല.
അഞ്ജലി :ഇന്റർവ്യൂ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു സമയം ആയി ഇവിടെ വന്നു വിളിക്കാം എന്ന് കരുതി.
അഞ്ജലിയുടെ ഒരു ആത്മാർത്ഥ തീരെ ഇല്ലാത്ത വർത്തമാനം വൈശാഖന് ശൗര്യം കയറ്റി.
വൈശാഖൻ :അല്ല ഇപ്പോൾ ഉള്ള ജോലിക്ക് എന്താ പ്രശ്നം.?
അഞ്ജലി :ഇതിന് നല്ല സാലറി ഓഫർ ഉണ്ട്?
വൈശാഖൻ :അതിന് സർക്കാർ ജോലി ആരേലും കളയുമോ.ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും ഒരു സമയത്തു നമുക്ക് തുണ ആയിട്ട് ആ ജോലി അല്ലെ ഉണ്ടയിരുന്നുള്ളൂ.
അഞ്ജലി :സെന്റിമെന്റ്സ് ഓർത്ത് ജീവിക്കാൻ നോക്കിയാൽ ഈ കാലത്ത് ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ല.
വൈശാഖൻ :ഓഹ് നീ അത്രയും ഒക്കെ ചിന്തിച്ചു തുടങ്ങിയോ.
അഞ്ജലി :പിന്നെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഇങ്ങനെ നരകിക്കാൻ എനിക്ക് വയ്യാ.
വൈശാഖൻ :ആരു നരകിച്ചു ജീവിക്കുന്നത്. നിനക്ക് വല്ല കുറവും ഈ വീട്ടിൽ ഉണ്ടോ.
അഞ്ജലി :അതൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല.
വൈശാഖൻ :അല്ല നീ ഏത് കമ്പനിയിൽ ആണ് ഇന്റർവ്യൂ പോയത്.
അഞ്ജലി :അത് എനിക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ള കമ്പനിയിൽ പോയി നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് വേണം.
അത് മുഴുവിപ്പിക്കും മുൻപേ വൈശാഖന്റെ കൈ അഞ്ജലിയുടെ കരണത്ത്‌ പതിച്ചു. ഒറ്റ അടി കൊണ്ട് അഞ്ജലി നിലമ്പാട് വീണു. ഒറ്റ അടി കൊണ്ട് തന്നെ അഞ്ജലിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് പൊന്നീച്ച പാറി.
അഞ്ജലി :അമ്മേ ആാാാ
വൈശാഖൻ :കുറെ നാളായി ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നു നിനിക്കിട്ട് രണ്ടെണ്ണം തരണം എന്ന്. വേണ്ട വേണ്ടന്ന് വെക്കുമ്പോൾ നീ എന്റെ തലയിൽ കയറി ഇരുന്നു നിരങ്ങുവാനോ.
അയാൾ കുത്തി ഇരുന്നു കരയുന്ന അഞ്ജലിയുടെ കവിളിൽ കയറി കുത്തി പിടിച്ചു.
വൈശാഖൻ :പറയടി നീ ഏത് കമ്പനിയിൽ ആണ് ഇന്റർവ്യൂന് പോയത്.
അഞ്ജലി :ആ ആാാ കൈ വിട് ഞാൻ പറയാം.
വൈശാഖൻ കൈ മെല്ലെ അയച്ചു
അഞ്ജലി : അത് എംപി വിശ്വനാഥൻ സാറിന്റെ മകൾ സംഗീത ഒരിക്കൽ സ്കൂളിൽ വന്നിരുന്നു. മാലതി ടീച്ചറും അവരും തമ്മിൽ നല്ല ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്‌സ് ആണ്. എന്നോട് അവർ അതിനിടയിൽ കുറേ സംസാരിച്ചു.
വൈശാഖൻ :എന്നിട്ട്?
അഞ്ജലി :കുറെ സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവർ എനിക്ക് അവരുടെ കമ്പനിയിൽ അക്കൗണ്ടെന്റ് ആയി ജോലി ചെയ്യാൻ താല്പര്യം ഉണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചു. ഇന്റർവ്യൂ വരുന്നുണ്ട് എന്നും താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ അവരുടെ കമ്പനിയിൽ ജോലിക്ക് ജോയിൻ ചെയ്യാം എന്നും പറഞ്ഞു.
വൈശാഖൻ :അപ്പോൾ പിന്നെ എന്തിനാടി ഇങ്ങനെ ഇന്റർവ്യൂ ഒക്കെ വെച്ചത്.നിന്നെ ഡയറക്റ്റ് എടുക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്.
അഞ്ജലി :അത് അത് കമ്പനിയിൽ ആ പൊസിഷൻ വേണ്ടി വർഷങ്ങൾ ആയി കുറെ ആൾക്കാർ വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. അവർക്ക് മനസ്സിലാകാതെ ഇരിക്കാൻ ഒരു ഫോര്മാലിറ്റിക്ക് വേണ്ടി ആയിരുന്നു ഇന്റർവ്യൂ.
വൈശാഖൻ :അപ്പോൾ സ്വന്തം എംപ്ലോയീസ്നെ അവർ ചീറ്റ് ചെയ്യുക അല്ലെ നീ അതിനു കൂട്ട് നിൽക്കുന്നു.
അഞ്ജലി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അങ്ങനെ ഇരുന്നു.
വൈശാഖൻ :നീ എന്താ എന്നോട് പറയാതെ പോയത്.
അഞ്ജലി :പറയണം എന്ന് കരുതി പക്ഷേ ഇന്ന് കാലത്ത് നമ്മൾ തമ്മിൽ വഴക്ക് ഇട്ടില്ലേ അപ്പോൾ ഒരിക്കലും സമ്മതിക്കില്ല എന്ന് കരുതി.
വൈശാഖൻ :ഇന്റർവ്യൂ പോകുന്നത് ആന കാര്യം ഒന്നും അല്ലല്ലോ. പിന്നെ എന്തെ നിന്റെ കൂടെ വർക്ക്‌ ചെയുന്ന ടീച്ചർമാർ അത് എന്നോട് പറയാതെ മിണ്ടാതെ ഇരുന്നത്.
അപ്പോഴേക്കും മൃദുല പടി കടന്നു കയറി ഉള്ളിലേക്ക് വന്നു. അപ്പോൾ അഞ്ജലി നിലത്ത് അടി കൊണ്ട് കിടക്കുക ആയിരുന്നു. അവളുടെ മുൻപിൽ കവിളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വൈശാഖനും ഇരിക്കുന്നു. അഞ്ജലി മൃദുലയെ കണ്ടപ്പോൾ ഭാവം മാറി.
അഞ്ജലി :അത് എനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം അവരോട് ചോദിക്ക്.വെറുതെ എല്ലാത്തിനും എന്തിനാ എന്നെ തള്ളുന്നത്.
അപ്പോഴേക്കും മൃദുല അങ്ങോട്ട്‌ ഓടി വന്നു. വൈശാഖന്റെ കൈ എടുത്തു മാറ്റി.
മൃദുല :എന്താ അച്ഛാ ഇത് എപ്പോളും അടിയും ബഹളവും ആണല്ലോ.
വൈശാഖന് ഒന്നും പറയാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയി എന്നിട്ടും അയാൾക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റിയില്ല.
വൈശാഖൻ :എന്നിട്ട് നീ സ്കൂളിൽ പോയിരുന്നോ കാലത്ത്….
അഞ്ജലി :പോയി.
വൈശാഖൻ :അവിടുന്ന് എപ്പോൾ ആണ് നീ ഇന്റർവ്യൂന് പോയത്.?
അഞ്ജലി :അവിടെ ചെന്ന് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു.
വൈശാഖൻ :ഞാൻ ചോദിച്ചത് സ്കൂളിൽ കയറിയോ അതോ അതിനു മുൻപ് പോയോ എന്നാണ്?
ഇതെല്ലാം കേട്ട് മൃദുല എന്താണ് സംഭവം എന്നറിയാതെ അന്താളിച്ചു ഇരുന്നു.
മൃദുല :എന്താ അച്ഛാ? എവിടെ പോയെന്ന ചോദിക്കണേ?
വൈശാഖൻ :മോള് ഒന്നും പറഞ്ഞാൽ പിടി കിട്ടില്ല ചിലർക്ക് ഇവിടെ പരിഷ്കാര ജീവിതം തോന്നി തുടങ്ങി. അവള് പറയട്ടെ എന്താ കാര്യം എന്ന് !!!
മൃദുല അഞ്ജലിയെ തന്നെ നോക്കി. അപ്പോഴേക്കും വൈശാഖൻ അഞ്ജലിയെ അടിക്കാൻ വീണ്ടും കൈയൂങ്ങി . മൃദുല പെട്ടന്ന് തടസ്സം പിടിച്ചു.
വൈശാഖൻ :പറയെടി.
അഞ്ജലി :ഇല്ല സ്കൂളിൽ കയറിയില്ല അതിന് മുൻപ് പോയി.
വൈശാഖൻ :അഹ് ബസിൽ ആണോ പോയത്?
അഞ്ജലി :അ അ… അതെ.
പറഞ്ഞു തീരും മുൻപേ മൃദുലയെ തെള്ളി മാറ്റി വൈശാഖൻ അഞ്ജലിയുടെ കരണത്തു നോക്കി കൊടുത്തു വീണ്ടും.
വൈശാഖൻ :കള്ളം പറയുന്നോ !!!!എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി വീണ്ടും കള്ളം പറയുന്നോ. നീ വാനിൽ ആണ് കയറി പോയതെന്ന് നിന്റെ സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടി ആണ് എന്നോട് പറഞ്ഞത്.
അഞ്ജലി :ആഹ്ഹ്ഹ് ഇനി എന്നെ തല്ലല്ലേ പ്ലീസ്.
മൃദുല :എവിടെ പോയെന്നാ അമ്മേ പറയണേ.
വൈശാഖൻ :പറയെടി.
അഞ്ജലി :അത് ടൗണിലേക്ക് പോകുവാൻ പോയപ്പോൾ മാലതി ടീച്ചറുടെ ഒരു ഫ്രണ്ട് ആയിരുന്നു അത്. വേഗം അങ്ങ് ചെല്ലാമല്ലോ എന്ന് കരുതി.
വൈശാഖൻ :കരുതി,, എന്നിട്ട് നീ കയറി അങ്ങ് പോയി അല്ലെ. നന്നായി അവൻ ആരാണ് എന്താണ് എന്ന് വല്ലതും അറിയുമോ. ഈ നാട്ടിലെ തന്നെ ഒരു നമ്പർ ഒൺ ക്രിമിനൽ. നിനക്ക് അവന്റെ കൂടെആണോ പോകാൻ കിട്ടിയുള്ളൂ.
അഞ്ജലി :എനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം അയാൾ ക്രിമിനൽ ആണോ എന്ന്.
വൈശാഖൻ :അപ്പോൾ നിന്റെ കൂട്ട് കാരി ടീച്ചർക്ക് കാര്യം ഒക്കെ അറിയാമായിരുന്നു എന്നിട്ടും അവരോട് ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവർക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല.
അഞ്ജലി :അത് എനിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം അവരൊന്നും മിണ്ടാത്തത് എന്ത് കൊണ്ട് ആണെന്ന്.
വൈശാഖൻ :എടി നിനക്ക് ഒക്കെ അറിയാം എന്നിട്ടും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുവാന്. അല്ല എന്നിട്ട് ഇന്റർവ്യൂ എന്തായി?? നിന്റെ സംഗീത മേടം നിനക്ക് ജോലി റെഡി ആക്കി തന്നോ??
അഞ്ജലി :ഉം
വൈശാഖൻ :ഓഹ്ഹ് അപ്പോൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞല്ലോ ഇനി എന്ത് വേണം. എടി നിനക്ക് അറിയോ dr പഠനം മാത്രമേ ഉള്ളു ഈ സംഗീത എന്ന സ്ത്രീയിൽ. അവൾ ഒരു നമ്പർ വൺ ഫ്രോഡ് ആണ്.
സംഗീതയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോൾ മൃദുലയും ഒരു മിനിറ്റ് ഒന്ന് ഞെട്ടിപ്പോയി. അവരുമായി അമ്മയ്ക്ക് എന്താ ഇടപാട്. ഈശ്വര ഇനി എന്നെ പോലെ അമ്മയും. വൈശാഖൻ അഞ്ജലിയെ നോക്കി കലിച്ചു നിൽക്കുക ആയിരുന്നു.
വൈശാഖൻ :നീ ഇപ്പോൾ ഉള്ള ജോലിക്ക് അങ്ങ് പോയാൽ മതി. ഇല്ലെങ്കിൽ പോകേണ്ട.
അഞ്ജലി :അത് അത് എനിക്ക് പോകണം.
വൈശാഖൻ :എടി നിന്നോട് എന്ത് വാണോ പറയുന്നത് അത് അങ്ങ് കേട്ടാൽ മതി. കൂടുതൽ സംസാരിക്കാൻ വന്നാൽ ഇനി നീ സ്കൂളിലും പോകില്ല.
അഞ്ജലി :അതെന്താ എനിക്ക് എന്റേതായ തീരുമാനങ്ങൾ ഇല്ലേ.
വൈശാഖന് അഞ്ജലിയുടെ സംസാരം കേൾക്കുമ്പോൾ വീണ്ടും ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി.
വൈശാഖൻ :നീ കൂടുതൽ ഒന്നും പറയണ്ട ഞാൻ എന്ത് പറയുന്നോ അതങ്ങ് കേട്ടാൽ മതി.
അഞ്ജലി :അതിന് ഞാൻ നിങ്ങളുടെ ഭാര്യയാണ് അല്ലാതെ നിങ്ങള് വളർത്തുന്ന പട്ടി ഒന്നും അല്ല.
അഞ്ജലി വൈശാഖന്റെ മുഖത്തേക്ക് തുറന്ന് അടിച്ചു സംസാരിച്ചപ്പോൾ അയാൾക്ക് ശെരിക്കും ഇവൾക്ക് ഇത് എന്ത് പറ്റി എന്നുള്ള ചിന്ത ആയിരുന്നു. അവളെ വീണ്ടും തല്ലുവാൻ അയാളുടെ കൈകൾ തരിച്ചു വെങ്കിലും തന്റെ മകളുടെ മുൻപിൽ വെച്ച് ഇനി അത് വേണ്ട എന്ന് കരുതി. ശെരിക്കും അവൾക്ക് മുൻപിൽ അയാൾ തോറ്റു പോയപോലെ ആയി. ദേഷ്യവും വിഷമവും ഒരു പോലെ അയാളുടെ തലച്ചോറിലേക്ക് ഇരച്ചു കയറി. അയാൾക്ക് നിയന്ത്രണം നഷ്ടം ആകും എന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് ആകാം. ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാൻ നിൽക്കാതെ അയാൾ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ജീപ്പുമായി തിരിച്ചു പോയി. മൃദുല അഞ്ജലിയെ തന്നെ നോക്കി. അഴിഞ്ഞു വീണ മുടി പിന്നിൽ കുത്തി വെച്ച് അഞ്ജലി എഴുന്നേറ്റു. തന്നേ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന തന്റെ മകളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടാൽ തന്നെ തന്നോട് എന്തോ ചോദിക്കാൻ വരിക ആണെന്ന് അഞ്ജലിയ്ക്ക് മനസ്സിൽ ആയി. അത് കൊണ്ട് അഞ്ജലി വേഗം തന്നെ മുഖം വെട്ടിച്ചു മാറ്റി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നോക്കി. മൃദുല അവൾക്ക് തടസമായി മുൻപിൽ കയറി നിന്നു.
മൃദുല :അമ്മ എവിടെ പോയെന്ന് ആണ് പറഞ്ഞത്???
അഞ്ജലി :എടി നീ മുന്നിൽ നിന്ന് മാറ് എനിക്ക് പണി ഒരു പാട് കിടക്കുന്നു.
മൃദുല :ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം പറ.
അഞ്ജലി :നീ ചോദിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എന്തിനാ അതിന് മറുപടി പറയണം.
മൃദുല :കുറച്ചു നാളുകൾക്ക് മുൻപ് കാണേണ്ടാത്ത ചില കാഴ്ചകൾ ഞാൻ കണ്ടു.എല്ലാം ഞാൻ കണ്ടില്ല എന്ന് നടിച്ചു വീണ്ടും അത് ആവർത്തിക്കാൻ ആണോ.?
അഞ്ജലി :ഓഹ്ഹ് അപ്പോൾ നീ ഭയങ്കര ശീലാവതി ആണോ. എല്ലാം എനിക്ക് അറിയാം നീ കൂടുതൽ ഒന്നും എന്നോട് മിണ്ടരുത്.
അഞ്ജലി അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ മൃദുലയുടെ നെഞ്ചിൽ കൂടി ഒരു ഇടി മിന്നൽ ഏറ്റ പോലെ പിടഞ്ഞു.അമ്മ ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ മുള്ള് വെച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് അവൾക്ക് മനസിലായില്ല.
അഞ്ജലി :എന്തെ നീ എന്നെ സംശയിച്ചു സംസാരിക്കുന്നത്. അപ്പോൾ നിന്റെ കാര്യമോ? പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് പഠിക്കാതെ നീ ഞങ്ങളെ പറ്റിച്ചതോ.
മൃദുല ഒരു നിമിഷം അഞ്ജലിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് ഉരുകി നീറാൻ തുടങ്ങി. അമ്മ ഇതെല്ലാം അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ആണോ സംസാരിക്കുന്നത് അതോ. ഇനി സംഗീത ചേച്ചി വല്ലതും. അഞ്ജലി അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി അവളെ പിടിച്ചു പിറകിലേക്ക് തെള്ളി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പോയി. മൃദുല ഒന്നും പറയാൻ ആകാതെ അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു. അത്രയും കാലം പരസ്പരം കഠിനാധ്വാനം കൊണ്ടും സ്നേഹം കൊണ്ടും ഒന്നായി കഴിഞ്ഞിരുന്ന ആ കുടുംബം തകർന്നു വീഴാൻ തുടങ്ങി. അന്ന് രാത്രി വൈശാഖൻ ഏറെ വൈകി ആണ് വീട്ടിൽ എത്തിയത് എങ്കിലും അയാൾ നന്നായി മദ്യപിച്ചിരുന്നു. അയാളെ ആദ്യം ആയി ആണ് ആ കോലത്തിൽ അവർ രണ്ടു പേരും കാണുന്നത്.ആ വീട്ടിൽ ആരും പരസ്പരം മിണ്ടാതെ ആയി. വൈശാഖന് എന്തോ വലിയ അകൽച്ച പോലെ മനസ്സിൽ തോന്നിക്കാൻ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ഓരോ ദിവസം മുൻപോട്ടു പോയി തുടങ്ങി വൈശാഖന്റെ മദ്യപാനം കൂടി കൂടി വന്നു പക്ഷേ അതൊന്നും അഞ്ജലി കണ്ടതായി ഭാവിച്ചില്ല. വൈശാഖൻ ഒറ്റയ്ക്കാണ് കിടക്കുന്നത്. മൃദുലയുമായി ചെറിയ ഏറ്റു മുട്ടൽ ഉണ്ടായത് കൊണ്ട് അഞ്ജലി തനിയെ ആണ് കിടക്കുന്നത്. അഞ്ജലി തറയിൽ പായ വിരിച്ചാണ് കിടക്കുന്നത്. ഇത്രയും അടി കൊണ്ടു എങ്കിലും അഞ്‌ജലിയിലെ കാമറാണി ഉണർന്നു തന്നെ ഇരുന്നു. അവൾ വിശ്വനാഥനുമായി വാട്സ്ആപ്പ് ചാറ്റിങ് തുടങ്ങി. നല്ല ചൂടൻ കമ്പി ചാറ്റിങ്കളും എല്ലാം. അഞ്ജലി എന്ന ആ വീട്ടമ്മ സ്വയം എല്ലാം മറന്നു ആസ്വദിക്കുക ആയിരുന്നു. പതിവ് പടി വൈശാഖൻ നാല് കാലിൽ എത്തും എത്തി കഴിഞ്ഞാൽ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു അയാൾ നേരെ ബെഡ്‌റൂമിൽ കയറി യൂണിഫോം ഒന്ന് മാറുക പോലും ചെയ്യാതെ ഉറങ്ങുവാൻ കിടക്കും. മൃദുലയും മുറിയിൽ കയറി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അഞ്ജലി തറയിൽ പായ വിരിക്കും എന്നിട്ട് മെല്ലെ ഫോൺ എടുത്തു ചാറ്റിങ് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യും.ഇതൊന്നും വീട്ടിനുള്ളിൽ മറ്റാരും തന്നെ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. മദ്യം കുടിച് കുടിച് വൈശാഖൻ അതിലേക്ക് അടിമ പെട്ടത് കൂടി വീടുമായി യാതൊരു ബന്ധവും ഇല്ലാത്ത രീതിയിൽ ആണ് വൈശാഖന്റെ പോക്ക്. അഞ്ജലി ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ തന്റെ ജാരനും ഒത്തു ചാറ്റിങ് പിന്നെ ആരും വീട്ടിൽ ഇല്ലാ എങ്കിൽ ഫോൺ വിളികൾ. പരസ്പരം മിണ്ടാൻ കഴിയാതെ മൂന്നു പേർ ആ വീട്ടിൽ അങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നു. ഇത് സ്ഥിരം പല്ലവി ആയത് കൊണ്ട് എന്തോ അഞ്ജലിയ്ക്ക് വീണ്ടും ഉള്ളിൽ മോഹങ്ങൾ പൂവിട്ടു വരുവാൻ തുടങ്ങി. താത്കാലികമായി ജോലിക്ക് വരുന്നില്ല എന്ന് അഞ്ജലി സംഗീതയോട് പറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിലും സ്കൂളിൽ അവൾ സ്ഥിരം പോകുമായിരുന്നു. വൈശാഖൻ പലപ്പോഴും പകൽ സമയങ്ങളിൽ അവളെ വാച്ചു ചെയ്യുന്നത് അവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. എല്ലാം അറിയുന്നത് കൊണ്ട് പരമാവധി അവൾ ഒന്നും അറിയാത്ത രീതിയിൽ നടന്നു. വൈശാഖൻ പോലും പലപ്പോഴും ചിന്തിച്ചു പോയിട്ടുണ്ട് ഇനി തനിക്കു പറ്റിയ മിസ്റ്റേക്ക് ആണോ എന്ന് കാരണം ആ രീതിയിൽ ആണ് അഞ്ജലി തകർത്തു അഭിനയിക്കുന്നത്. എന്തായാലും ഈ അഭിനയം എല്ലാം ഒരിക്കൽ പൊളിയും എന്നതിൽ സംശയം ഇല്ല. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം രാവിലെ സ്കൂളിൽ എത്തിയ അഞ്ജലി.
മാലതി :അല്ല ടീച്ചറെ വീട്ടിൽ ഇപ്പോഴും അടിയും ബഹളവും മാത്രാ ഉള്ളോ.
അഞ്ജലി :ഓഹ് അതിപ്പോ എന്താ പറയാൻ അങ്ങനെ അങ്ങനെ പോകുന്നു.
മാലതി :ഇപ്പോൾ ഉപദ്രവം ഒക്കെ ഉണ്ടോ?
അഞ്ജലി :ഉപദ്രവം ഒന്നും ഇല്ല പക്ഷേ എന്നും നാലു കാലിൽ ആകും എത്തുക എന്ന് മാത്രം.
ദിവ്യ :എന്റെ ടീച്ചറെ നിങ്ങൾ എങ്ങനെ സഹിക്കുന്നു.
മാലതി :വല്ല കാര്യവും ഉണ്ടായിരുന്നോ ഇയാളെ പോലെ ഉള്ളവരുടെ കൂടെ ഇറങ്ങി പോകുവാൻ.
അഞ്ജലി :അപ്പോൾ ഒന്നും ഞാൻ അറിയുന്നില്ലല്ലോ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ സംഭവിക്കും എന്ന്.
ദിവ്യ :അതെ ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് എന്താ കാര്യം.
മാലതി :അങ്ങനെ വിധിയെ പഴിച്ചു ഇരുന്നാൽ ജീവിത കാലം മുഴുവൻ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാനേ പറ്റു.
അഞ്ജലി :പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ?
മാലതി :പ്രതികരിക്കണം,, ടീച്ചർ പറഞ്ഞില്ലേ ആ ജോലിക്ക് ട്രൈ ചെയ്തു കൂടെ. ദേ എനിക്ക് ഇതൊക്കെ ആണ് ഇഷ്ടം അല്ലെങ്കിൽ എപ്പഴേ ഞാൻ ടീച്ചർ പറഞ്ഞ ജോലിക്ക് പോയേനെ.
അഞ്ജലി :ഓഹ്ഹ് അത് ഇനി വീട്ടിൽ പറഞ്ഞാൽ അങ്ങേര് എന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു കൊല്ലും.
മാലതി :അതൊക്ക ചുമ്മാ ആക്ടിങ് ആണെന്നെ. ടീച്ചർ കുറച്ചു കൂടി സ്ട്രോങ്ങ്‌ ആകണം അപ്പോൾ അയാൾ ടീച്ചറുടെ പിറകെ വാലാട്ടി നിൽക്കും.
ദിവ്യ :അത് ശെരിയാ ദേ ഞങ്ങളുടെ കാര്യം നോക്ക്. ഞങ്ങളെ ചൊറിയാൻ ഞങ്ങളുടെ കെട്ടിയോൻമാർ വരില്ല അതിനു മുൻപേ അവരെ ഞങ്ങളുടെ വരുതിയിൽ ആക്കി.
അഞ്ജലി :അതൊന്നും ഇവിടെ നടക്കില്ല. എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ചെന്നാൽ അങ്ങേര് എന്നെ ചവിട്ടി കൊല്ലും.
മാലതി :ടീച്ചർ എന്തിനാ പേടിക്കുന്നത്. കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ ആളില്ലാത്തത്.
ദിവ്യ :അതെ ടീച്ചർ ഒന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഒരു ചെറിയ ഡോസ് അയാൾക്ക് കൊടുക്കാമല്ലോ.
അഞ്ജലി :നിങ്ങൾ പറഞ്ഞു വരുന്നത്.
ദിവ്യ :ഓഹ്ഹ് ഈ ടീച്ചർ ഇപ്പോഴും ആ പഴയ കാലത്ത് ആണ് താമസിക്കുന്നത്.
മാലതി :ദേ ടീച്ചർ ഇപ്പോൾ വിശ്വനാഥൻ സാറിന്റെ വേണ്ട പെട്ട ആളല്ലേ.
മാലതി അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അഞ്ജലിക്ക് ചെറിയ ഒരു പുഞ്ചിരി വന്നു.
മാലതി :അല്ലേ, അപ്പോൾ ടീച്ചർ ഒന്ന് പറഞ്ഞാൽ ടീച്ചറുടെ ഭർത്താവിന് ചെറിയ ഒരു ഡോസ് കൊടുത്തു കൂടെ.
അഞ്ജലി :നിങ്ങൾ പറയുന്നത് തല്ല് കൊടുക്കാൻ ആണോ.
ദിവ്യ :അതെ എന്ന് കരുതി തല്ലി കൊല്ലാൻ അല്ല. ഒരു ചെറിയ ഡോസ് ഒന്ന് നന്നാകാൻ വേണ്ടി.
അഞ്ജലി :അതൊക്ക വേണോ.
മാലതി :ദേ എന്റെ കെട്ടിയോൻ ഒന്ന് കൊണ്ടപ്പോൾ ആണ് നന്നായത്.
അഞ്ജലി :വേറെ വഴി ഇല്ലെങ്കിൽ ഇനി അതൊക്കെ തന്നെ മാർഗം.
ദിവ്യ :പിന്നെ മോള് ഇതൊന്നും അറിയാൻ പോകേണ്ട.
അഞ്ജലി :ഉം.
അതിന് ശേഷം വീണ്ടും അവർ മറ്റ് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവരുടെ ലക്ഷ്യം വൈഷകനെയും അഞ്‌ജലിയേയും തമ്മിൽ തെറ്റിക്കുക എന്ന് മാത്രം ആണ്. അവർ പ്ലാൻ ചെയ്തത് പോലെ തന്നെ ആണ് ഇതുവരെ എല്ലാം നടന്നത്. നല്ലൊരു കുടുംബിനി ആയ അഞ്ജലി ഇപ്പോൾ മൊത്തൊത്തിൽ മാറി ഇരിക്കുക ആണ്. അവളുടെ മകളും ഭർത്താവും അടങ്ങിയ ആ ചെറിയ കുടുംബം ഇപ്പോൾ അവൾക്കു ഒരു ബാധ്യത പോലെ ആയി. അതെ ആ പാവം വീട്ടമ്മ ഇപ്പോൾ മായാലോകത്തേക്ക് കൈ പിടിച്ചു കയറി ഇരിക്കുന്നു. ആ ചെറിയ ലോകത്ത് നിന്നും പരിഷ്‌കാരം തേടി അവൾ ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞു. സ്വന്തം പുരുഷൻ അല്ലാതെ രണ്ടു പേർക്ക് മുൻപിൽ അവൾ എല്ലാം മറന്ന് കിടപ്പറയും വിരിച്ചു കഴിഞ്ഞു. അഞ്ജലിയ്ക്ക് ഒരു തിരിച്ചു വരവ് ഉണ്ടാകണം എങ്കിൽ അവൾ ചെയ്ത തെറ്റുകൾ അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആകണം. അത് അവളുടെ കണ്മുന്നിൽ കാണണം. അഞ്ജലിയെ വെച്ച് വിശ്വനാഥൻ എന്തൊക്കെയോ പ്ലാൻ ചെയുന്നുണ്ട് അത് എന്താണ് എന്ന് അഞ്ജലി മനസിലാക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. പരപുരുഷ സുഖം അനുഭവിച്ചത് അറിഞ്ഞത് കൊണ്ടാകാം അവൾ അത് വീണ്ടും ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. അമർ അവളിൽ കത്തി പടർന്നത് കാമത്തിന് ശമനം വരുത്തുവാൻ ആയിരുന്നു എങ്കിൽ വിശ്വനാഥൻ അവളിലെ സ്ത്രീയേയും കാമത്തെയും എല്ലാം കീഴ്പെടുത്തി. അത് കൊണ്ട് അമറിനേക്കാൾ ഉപരി അഞ്ജലിയ്ക്ക് ഇഷ്ടം തോന്നിയത് വിശ്വനാഥനോട് ആയിരുന്നു. എന്താ ഇപ്പൊ പറയാ “അണ്ടിയോട് അടുക്കുമ്പോൾ അല്ലെ മാങ്ങയുടെ പുളി അറിയൂ “അതാണ് വാസ്തവം.
സംഗീത അപ്പോൾ ഇന്ദിരാ എസ്റ്റേറ്റിൽ എത്തി. വിശ്വനാഥന്റെ ഷുഗർ ചെക്ക്‌ ചെയ്തു നോക്കുക ആയിരുന്നു അവൾ.
സംഗീത :ഉം മധുരം കുറച്ചു കുറയ്ക്കാം. കുറച്ചു കൂടുതൽ ആണ്.
വിശ്വനാഥൻ :അത് നീ അടുത്ത് ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് അല്ലേ മോളെ.
സംഗീത :ആ കൊള്ളാം എപ്പോളും ഈ ഒരു വിചാരം മാത്രമേ ഉള്ളൂ അല്ലേ.
വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ ഇവിടെ ഇരുന്നു ഞാൻ നോക്കുന്നത് പാർട്ടിയുടെ പുതിയ തലങ്ങളോ മറ്റ് ഒന്നും അല്ല. എനിക്ക് വേണ്ടത് മോളെ പോലെ ഉള്ള നല്ല ചരക്ക് സാധങ്ങളെ ആണ്.
സംഗീത :മോള് എന്നൊരു വിചാരം പോലും ഇപ്പോൾ ഇല്ലാതെ ആയി അല്ലെ.
വിശ്വനാഥൻ :അതിനു മോളെ ഞാൻ നല്ല പോലെ ഒന്ന് സുഖിപ്പിച്ചു തന്നത് അല്ലെ നല്ല പോലെ. ഇനി എന്തിനാ എനിക്ക് അങ്ങനെ ഒരു വിചാരം. നീയും ഇപ്പോൾ എന്റെ കാമറാണി ആണല്ലോ.
സംഗീത :ഉം അച്ഛന്റെ പ്രിയതമയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട് വല്ലതും അറിഞ്ഞോ.
വിശ്വനാഥൻ :അറിഞ്ഞു,, അവൻ നന്നായി ഉപദ്രവിച്ചു എന്ന് അറിഞ്ഞു. ആ അവള് പറയുന്നത് ഒന്നും ചെയ്യണ്ട എന്നാണ് പിന്നെ ഞാൻ എന്തിനാ വെറുതെ അതിൽ കയറി തല ഇടുന്നത്.
സംഗീത :അഹ് ഇപ്പോൾ അവൾ വിളി ഒക്കെ ഉണ്ടോ.
വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ ആ മാതിരി ഡോസ് അല്ലെ ഞാൻ അന്ന് അവൾക്ക് കൊടുത്തത്. ചിലപ്പോൾ അവള് വയർ വീർപ്പിക്കാൻ വരെ സാധ്യത ഉണ്ട്.
സംഗീത :ഇയ്യോ ആ മാതിരി പണി ഒക്കെ കൊടുത്തോ.
വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ അല്ലാതെ കുറേ നാളത്തെ ആഗ്രഹം അല്ലായിരുന്നോ അത് കൊണ്ട് അന്ന് നന്നായി ഒന്ന് മേഞ്ഞു. മതിയായിട്ടില്ല എനിക്ക് ഇനിയും അവളെ ഭോഗിക്കണം.
സംഗീത :അതെന്താ അവളോട്‌ ഇത്രയും കമ്പം.
വിശ്വനാഥൻ :നിനക്ക് അറിയാല്ലോ ആദ്യം അവളൊരു ഉത്തമ ഭാര്യ ആയിരുന്നു. അവളെ ഞാൻ സ്കൂളിൽ വെച്ച് ഒരു പരുപാടിയിൽ ആണ് അവളെ കണ്ടത്. അന്ന് മുതൽ അവളെ പറ്റി ഞാൻ കുറെ അന്വേഷിച്ചു. പിന്നെ ആണ് അവളുടെ മകളെ കണ്ടത് അവളെ ആസ്വദിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവളെയും അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ എന്തോ ഒരു… എന്താ പറയ്യാ.
സംഗീത :ഉം മനസ്സിൽ ആയി അത് ഒക്കെ ഒന്ന് കഴിഞ്ഞല്ലോ ഇനിയും എന്തിനാ അവളുടെ പിറകെ നടക്കുന്നത്.
വിശ്വനാഥൻ :അവൾ ഒരു നാടൻ ചരക്ക് ആണ് അതിലുപരി നല്ല ഒരു ഭാര്യയും. കണ്ടവന്മാരുടെ പെണ്ണിനെ അവന്മാർ അറിയാതെ കളിക്കുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ഒരു സുഖം ഉണ്ടല്ലോ അത് ഒന്ന് വേറെയാ. പിന്നെ അവൾക്ക് സമ്മതം ആണല്ലോ പിന്നെ നമുക്ക് എന്താ പ്രശ്നം കളിച്ചു പതം വരുത്തണം അത്ര തന്നെ.
സംഗീത :ഓഹ്ഹ് എന്തൊരു വർത്തമാനം ആണ്.
വിശ്വനാഥൻ :കുഞ്ഞ് എന്തിയെ മോളെ.
സംഗീത :വീട്ടിൽ ഉണ്ട്.
വിശ്വനാഥൻ :മോൾക്ക്‌ ഇപ്പോൾ സൗകര്യം ഉണ്ടോ ഒന്ന് തെരാൻ.
സംഗീത :ആഹാ ഇപ്പോളോ. അതെ ആരേലും കയറി വന്നാൽ അത് മതി അടുത്തത്.
വിശ്വനാഥൻ :ആരു വന്നാലും എന്താ പ്രശ്നം. ഇതൊക്കെ നമുക്ക് ഒരു എൻജോയ് ആയി എടുത്താൽ പോരെ. അഞ്ജലി എപ്പോഴും ചാറ്റിങ് ചെയ്യും ഇപ്പോൾ അവളെ ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് തിളച്ചു കിടക്കുവാ നല്ലപോലെ.
സംഗീത :ഉം ചുമ്മാതെ അല്ല അപ്പോൾ അതാണ് കാര്യം.
വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ അല്ലാതെ ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല മോളെ. എനിക്ക് ഇപ്പോൾ കുത്താൻ തോന്നുന്നു മോളെ.
സംഗീത :അയ്യോ എനിക്ക് ഇപ്പോൾ കുറച്ചു ദൃതി ഉണ്ട്.
വിശ്വനാഥൻ :പ്ലീസ് മോളെ.
സംഗീത :ഉം എന്നാൽ രാത്രി ആവട്ടെ ഞാൻ കുഞ്ഞിനെ ഉറക്കിട്ട് റൂമിലേക്ക് വരാം. എന്താ പോരെ
വിശ്വനാഥൻ :ഇപ്പോൾ പറ്റില്ലേ????
സംഗീത :രാത്രി വരെ ഒന്ന് കാത്തിരിക്കൂ. അപ്പോൾ ചുമ്മാതെ അല്ല തല വേദന എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു എന്നെ വിളിച്ചു വരുത്തിയത് അല്ലെ.
വിശ്വനാഥൻ :ഉം പിന്നെ എത്ര എന്നും കരുതി ആണ് ഇങ്ങനെ പിടിച്ചു വെക്കുക.
സംഗീത :ഇന്ന് രാത്രി നമുക്ക് അത് അങ്ങ് അഴിച്ചുവിടാം പോരെ.
വിശ്വനാഥൻ :രാത്രി വരെ കാത്തിരിക്കണ്ടേ അതാ.
സംഗീത :ഇങ്ങനെ കൊതി പിടിച്ചു നടക്കല്ലേ. ഓഹ് ഈ രീതിയിൽ ആണെങ്കിൽ അഞ്ജലി എങ്ങാനും മുന്നിൽ വന്നാൽ എന്താകും സ്ഥിതി.
വിശ്വനാഥൻ :എന്താകാൻ നിർത്തില്ല അവളെ ഞാൻ നിലത്ത്.
സംഗീത :അപ്പോൾ അവളോട്‌ എല്ലാ കാമരസവും ഇന്ന് എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒഴുക്കാൻ ആണോ പ്ലാൻ.
വിശ്വനാഥൻ :അതേടി നിന്നെ ഇന്ന് രാത്രി ഈ അച്ഛൻ സ്വർഗം കാണിക്കും. അല്ല നിനക്ക് അവളുടെ മകളെ ഒന്ന് കൂടി സെറ്റ് ആക്കാൻ പറ്റുമോ.
സംഗീത :മൃദുലയോ?
വിശ്വനാഥൻ :ഉം.
സംഗീത :ഇനി കുറച്ചു പാട് പെടും. അല്ല അതിനെ നല്ല പോലെ കളിച്ചത് അല്ലെ പിന്നെന്തിനാ.
വിശ്വനാഥൻ :എടി അവളൊക്കെ നല്ല ഏറ്റ ചരക്ക്കൾ ആണ്. ഈ പ്രായം അവൾക്കു നല്ല പോലെ പൊട്ടി നിൽക്കുക ആണ്.
സംഗീത :ഉം നോക്കാം.
വിശ്വനാഥൻ :അവൾ ഇപ്പോൾ ഏജ് എത്രയായി കാണും.
സംഗീത :ഒരു 19 അല്ലേൽ 20.
വിശ്വനാഥൻ :നല്ല ഒന്നാന്തരം പ്രായം ആണ് മോളെ. പെണ്ണ് നല്ല പോലെ വിളഞ്ഞു വരുന്ന പ്രായം. ഉഫ്ഫ് അന്ന് അവളെ പാർലറിൽ ഇട്ട് ഊക്കിയത് ഓർക്കുമ്പോൾ.
സംഗീത :അച്ഛൻ അല്ലെ അവളുടെ സീൽ പൊട്ടിച്ചത്.
വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ സീലും പൊട്ടിച്ചു അവളുടെ ആഴം അളന്നു നോക്കിയത് എൻ്റെ മുഴക്കോൽ അല്ലെ.
സംഗീത :ഉം ഞാൻ ഒന്ന് ട്രൈ ചെയ്തു നോക്കാം. ഇപ്പോൾ വീട്ടിൽ അടിയും ബഹളം ഒക്കെ അല്ലെ അവളെ പോലെ ഒരു പെണ്ണ് ഇനി വീണ്ടും ഇതിലേക്ക് വരുമോ എന്നറിയില്ല.
വിശ്വനാഥൻ :മദം പൊട്ടി നിൽക്കുന്ന പ്രായം ആടി അവള് വരും ഇനിയും. അവളുടെ എല്ലാ തുളയും എനിക്ക് ഒന്ന് കൂടി കയറി ഇറങ്ങണം.
സംഗീത :അതെ അയാൾ കാണണം സ്വന്തം കുടുംബം തകർന്ന് വീഴുന്നത്.
വിശ്വനാഥൻ :അവൾ ഒന്ന് മൂളി തന്നാൽ മതി അവന്റെ മുന്നിൽ ഇട്ട് അവളെ ഞാൻ പൊതിയ്ക്കും. സ്വന്തം പെണ്ണ് മറ്റൊരുത്തന്റെ ഉരുക്കിന്റെ ചൂട് അറിയുന്നത് അവൻ നോക്കി നിന്ന് കാണും.
സംഗീത :ഉം എന്നാൽ ശെരി എനിക്ക് ഇനി ഹോസ്പിറ്റൽ വരെ പോകണം എന്നിട്ടേ തിരിച്ചു പോകാൻ പറ്റു.
വിശ്വനാഥൻ :ഉം ശെരി രാത്രി ഞാൻ കാത്തിരിക്കും റൂമിൽ.
സംഗീത :ഞാൻ വരാം കിടന്നു പഞ്ചാര അടിച്ചു ഷുഗർ വെറുതെ കൂട്ടണ്ട.
വിശ്വനാഥൻ സംഗീത പറയുന്നത് കേട്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. സംഗീത തന്റെ ഹാൻഡ് ബാഗ് എടുത്തു കൈയിൽ വെച്ചു. അയാളോട് എന്തോ പറഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് പോയി. വിശ്വനാഥൻ മെല്ലെ റ്റിപ്പോയിൽ വെച്ചിരുന്ന ഫോൺ എടുത്തു വാട്സ്ആപ്പ് ഓൺ ആക്കി. എന്നിട്ട് അഞ്ജലിക്ക് ഒരു ഹായ് അയച്ചു. അതെ സമയം അഞ്ജലി ക്ലാസ്സിൽ ആയിരുന്നു. മൊബൈൽ മെസ്സേജ് വന്നപ്പോൾ ആ സൗണ്ട് കേട്ടു അവൾ സ്ക്രീൻ ഓൺ ചെയ്തു. വിശ്വനാഥൻ മെസ്സേജ് ആണെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിൽ ആയി. സ്‌ക്രീനിൽ തന്നെ മുകളിൽ സമയം നോക്കി സമയം ഏതാണ്ട് 3:15 ആയി. അഞ്ജലി വാട്സ്ആപ്പ് ഓൺ ചെയ്തു സ്ക്രീൻ നോക്കി ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് ഹായ് എന്ന് റീ പ്ലേ ചെയ്തു. ക്ലാസ്സിൽ കുട്ടികൾ എല്ലാം ബഹളം വെച്ച് പരസ്പരം സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷേ ഇതൊന്നും അഞ്ജലി ശ്രദ്ധിക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല. അവൾ സ്‌ക്രീനിൽ വേഗത്തിൽ ടൈപ്പ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.
അഞ്ജലി :ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ ആണ്.
വിശ്വനാഥൻ :അതിനു എന്താ. ഞാൻ ഒന്ന് കാൾ ചെയ്യാൻ പോകുവാ എത്ര നാളായി ശബ്ദം കേട്ടിട്ട്. പ്ലീസ് ഒന്ന് അറ്റൻഡ് ചെയ്യൂ.
അപ്പോഴേക്കും അയാൾ അഞ്ജലിയെ കാൾ ചെയ്തു. ക്ലാസ്സിൽ കുട്ടികൾ എല്ലാം പരസ്പരം സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അഞ്ജലി ഫോൺ എടുത്തു ഒരു മൂലയിൽ മാറി നിന്ന് കാൾ അറ്റന്റ് ചെയ്തു.
അഞ്ജലി :എന്തെ ഈ സമയത്ത് ഒരു ഹായ് വിടൽ.
വിശ്വനാഥൻ :എനിക്ക് ഒന്ന് വിടാൻ തോന്നി.
അഞ്ജലി :എന്ത് ‘ഹായ് ‘യോ.
വിശ്വനാഥൻ :രണ്ടും.
അഞ്ജലി :ഇങ്ങനെ വിട്ട് വിട്ടിരുന്നാൽ അത് അത്രയ്ക്ക് നല്ലത് അല്ല.
വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ എത്ര എന്ന് കരുതിയ ഇങ്ങനെ കാത്തിരിക്കുക.
അഞ്ജലി :എല്ലാം ഒന്ന് ആറി തണുക്കട്ടെ.
വിശ്വനാഥൻ :തണുത്താൽ എന്താ സുഖം ചൂടോടെ വേണ്ടേ നിനക്ക്.
അഞ്ജലി :ഉം
വിശ്വനാഥൻ :പറയെടി വാ തുറന്നു.
അഞ്ജലി :വേണം.
വിശ്വനാഥൻ :ഉം,, എനിക്ക് ഇനി എന്നാ ഒന്ന് ചെയ്യാൻ പറ്റുക. നിനക്ക് ഇനി ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ പറ്റുമോ.
അഞ്ജലി :കുറച്ചു കഴിയട്ടെ എല്ലാം ശെരി ആകും.
വിശ്വനാഥൻ :എന്നാൽ ഞാൻ നിന്റെ വീട്ടിൽ വരട്ടെ.
അഞ്ജലി :അയ്യോ വീട്ടിലോ,, അങ്ങോട്ട്‌ ഒന്നും വരണ്ട പ്രശ്നം ആകും.
വിശ്വനാഥൻ :എന്താ പ്രശ്നം നീയും കെട്ടിയോനും ഒന്നും ഒരുമിച്ച് അല്ലല്ലോ കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നത് പിന്നെന്താ. നമ്മൾ എന്നും നൈറ്റ്‌ ഇപ്പോൾ ചാറ്റ് ചെയ്യാറുണ്ടല്ലോ.
അഞ്ജലി :അയ്യോ വീട്ടിൽ മോള് ഉണ്ട് അങ്ങേർക്ക് ബോധം ഇല്ല എന്ന് കരുതി.
വിശ്വനാഥൻ :ഓഹ് ഞാൻ ഒരു 12:00മണി കഴിഞ്ഞു വരാം അപ്പോൾ പിന്നെ ആരെയും പേടിക്കണ്ടല്ലോ.
അഞ്ജലി :അയ്യോ വീട്ടിൽ വെച്ച് വേണ്ട പ്ലീസ്.
വിശ്വനാഥൻ :പിന്നെ എവിടെ?
അഞ്ജലി :അറിയില്ല.
വിശ്വനാഥൻ :നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ അവനെ പേടിച്ചു കഴിയുന്നത്. അവനെ അങ്ങ് ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യൂ. നിന്നെയും നിന്റെ മോളെയും ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം ആരും അറിയാതെ.
അഞ്ജലി :എനിക്ക് എന്തോ ഒരു പേടി.
വിശ്വനാഥൻ :എന്തെ നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലേ.
അഞ്ജലി :അയ്യോ അങ്ങനെ അല്ല.നാട്ടുകാർ എന്ത് പറയും.
വിശ്വനാഥൻ :അതിന് അവർ ആരും അറിയില്ലല്ലോ. എനിക്ക് ആണെങ്കിൽ നിന്നെ ഒന്ന് കാണാതെ ഇരിക്കാൻ വയ്യാ.
അഞ്ജലി :ഉം.
വിശ്വനാഥൻ :നിന്നെ എനിക്ക് നല്ല പോലെ ഇനിയും കളിക്കണം.
അഞ്ജലി :ഉം.
വിശ്വനാഥൻ :നീ എന്താ ഇങ്ങനെ മൂളി മൂളി ഇരിക്കുന്നത്.
അഞ്ജലി :അത് ഞാൻ എന്താ പറയുക.
വിശ്വനാഥൻ :നിനക്ക് ഇഷ്ടം അല്ലെ ഞാൻ നിന്നെ കളിക്കുന്നത്.
അഞ്ജലി :ഇഷ്ടം ആണ്.
വിശ്വനാഥൻ :നീ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിക്കേ നിന്റെ കെട്ടിയോൻ മുറിയിൽ കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നു. നീയും ഞാനും അടുത്ത മുറിയിൽ കിടന്നു ലൈംഗിക വേഴ്ച നടത്തുന്നു.
അഞ്ജലി :ഉം.
വിശ്വനാഥൻ :അത് ഇഷ്ടം ആണോ നിനക്ക് അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ.
അഞ്ജലി :ഉം.
വിശ്വനാഥൻ :അവൻ അപ്പുറത്ത് മുറിയിൽ കിടന്നാലും നിനക്ക് എന്റെ കൂടെ കിടക്കുന്നതിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ.
അഞ്ജലി തിരിഞ്ഞു ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികളെ നോക്കി. അവളുടെ ഉത്തരത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്ന വിശ്വനാഥൻ ക്ഷമ കെട്ട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
വിശ്വനാഥൻ :പറ മോളെ !!
അഞ്ജലി:എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല ചേട്ടന്റെ കൂടെ കിടക്കാൻ.
വിശ്വനാഥൻ :എന്നാൽ ഞാൻ വരട്ടെ വീട്ടിൽ.
അഞ്ജലി :ഇന്ന് വേണ്ട,, മറ്റൊരു ദിവസം മതി.
വിശ്വനാഥൻ :ഉം ഒന്ന് വേഗം വേണം ഇങ്ങനെ വെയിറ്റ് ചെയ്യാൻ എനിക്ക് വയ്യാ.
അഞ്ജലി :ഉം. പക്ഷേ ബഹളം ഒന്നും വെക്കാതെ വരണം. മോളൊക്കെ ഉണ്ട് അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പുറത്തേക്ക് വരാം.
വിശ്വനാഥൻ :എവിടെ ആയാലും കുഴപ്പമില്ല എനിക്ക് നിന്നെ വീണ്ടും വേണം. അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടം ആണ് എനിക്ക് നിന്നെ. എനിക്ക് ഇനിയും നിന്നിൽ അലിഞ്ഞു ചേരാൻ ആണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നു മോളെ.
അഞ്ജലി :അതെ ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ ആണ് കുട്ടികൾ ഒക്കെ ഉണ്ട്. ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു വിൽക്കാം.
വിശ്വനാഥൻ :ഉം ശെരി.
തുടരും…
00cookie-checkസിന്ദൂ രരേഖ പാർട്ട് 14