സിന്ദൂ രരേഖ പാർട്ട് 1

ഇതെന്റെ പുതിയ കഥയാണ്. ഈ സൈറ്റിലെ കഥകൾ വായിച്ചപ്പോൾ ആണ് ഒരു കഥ സ്വന്തമായി എഴുതാൻ എനിക്ക് തോന്നിയത്. ഈ കഥ തികച്ചും ഒരു സ്വാഭാവികം മാത്രം അതിനെ അതിന്റെതായ രീതിയിൽ എൻജോയ് ചെയുക. കഥയും സ്ഥലങ്ങളും എല്ലാം സാങ്കല്പികം മാത്രം. ഒരു സിനിമ സ്റ്റോറി ബേസ് ടച്ച്‌ ഈ സ്റ്റോറിയ്ക്കുണ്ട് അത് വായിച്ചു മനസിലാക്കിയാൽ നിങ്ങൾക്ക് സിനിമ ഏതെന്നു കമന്റ്‌ ചെയ്യാം. ഈ കൊറോണ കാലം വീട്ടിൽ അടച്ചു ഇരിക്കുന്നവർക്ക് ഈ സ്റ്റോറി സഹായകരം ആകട്ടെ. ഇനി നമുക്ക് നമ്മുടെ കഥയിലേക്ക് പോകാം.

മിഥിലാപുരി ആണ് ഈ കഥയുടെ നാട്. പേരുപോലെ അത്ര മനോഹരമല്ല ഈ നാട് ഗുണ്ടകളുടെ വിഹാര കേന്ദ്രമാണ് ഇവിടം. എന്നാൽ ഈ നാട്ടിൽ ഒരു പക്ഷം ജനത താമസിക്കുന്നുമുണ്ട്. പക്ഷെ അവർ ആരും ഈ ഗുണ്ടായിസം കാണിക്കുന്നവർക്ക് എതിരെ ഒരു ചെറു വിരൽ പോലും ഉയർത്തുകയില്ല അതിനു ഒരേ ഒരു നാമം അമർ. അവൻ ആണ് ഈ മിഥിലാപുരി അടക്കി വാഴുന്നത്. ആമിറിന്റെ അച്ഛൻ വിശ്വനാഥൻ ഒരു പൊളിറ്റിക്സ് ലീഡർ ആണ് ആരൊക്കെ വന്നാലും പോയാലും അയാളുടെ പാർട്ടി ആയിരിക്കും അവസാന വിജയം കുറിക്കുക അതിന് അമറിന്റെ ഗുണ്ട പവർ തന്നെ കാരണം. അമറിനു ഒരു അനിയൻ ഉണ്ട് അപ്പു അവനും ഇപ്പൊ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ പടികൾ ചവിട്ടാൻ ഉള്ള തത്രപാടിൽ ആണ്. ഇനി ഇവർക്ക് ഇടയിൽ ഒരു പെൺ സന്താനം കൂടി ഉണ്ട് സംഗീത, dr. സംഗീത എന്ന് പറയുമ്പോൾ ആണ് കുറച്ചു കൂടി വ്യക്തത. പെണ്ണ് ആണെങ്കിലും അവളും അമറിന്റെ സർവ്വ കൊല്ലരുതായിമായിക്കും കൂട്ടാണ് മൊത്തത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ഒരു അടിമാലി ഫാമിലി എന്ന് ജഗതി ചേട്ടൻ പറഞ്ഞ പോലെ. വിശ്വനാഥൻ ഒരു സ്ത്രീ ലംബടൻ ആണ് അതുപോലെ തന്നെ ആണ് 2 ആൺമക്കളും. പാർട്ടിയും അധികാരവും പവറും എല്ലാം അവന്റെ കക്ഷത്തിൽ ആയതു കൊണ്ട് നാട്ടുകാർ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ അനുസരിച്ചു പോകുന്നു ഇനി ആരേലും എതിർത്താൽ ഉത്തരകൊറിയ ഒന്ന് ഓർത്താൽ മതി അതുപോലെ തന്നെ അവന്റെ നിയമം ആണ് അവൻ നടപ്പിലാക്കും അതാണ് അമർ. ഇനി പരാതി മാത്രം സീകരിക്കാൻ ആയി ഒരു പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ ഉണ്ട് പേരിന് മാത്രം അത്ര തന്നെ. പിന്നെ പരാതി എന്ന് പറഞ്ഞേകിലും ആ സ്റ്റേഷൻ ചരിത്രത്തിൽ അങ്ങനെ ഒന്ന് രണ്ടു പേർ മാത്രമാണ് സ്റ്റേഷനിൽ പരാതിയുമായി ചെന്നിട്ടുള്ളത് അവരിപ്പോൾ ചുവരിൽ മാല തൂക്കി ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഫോട്ടോ ആയിട്ടുണ്ട്. ഇനി ഈ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പുതിയ എസ് ഐ ചാർജ് എടുക്കാൻ എത്തുന്നു. പേര് വൈശാഖൻ, വയസ്സ് ഏകദേശം 42 ആയി കാണും. അയാൾ മാത്രം അല്ല ഫാമിലിയോടെയാണ് വരവ് ഭാര്യ അഞ്ജലി 38 വയസ്സ് കണ്ടാൽ സിനിമ നടി അഞ്ജലി അനീഷിനെ പോലെ തന്നെ, മകൾ മൃദുല 19വയസ്സ് കണ്ടാൽ സീരിയൽ താരം മൃദുല വിജയ്യേ പോലെ തോന്നിക്കും.

അവൾ ഡിഗ്രി സെക്കന്റ്‌ ഇയർ ആണ്. വൈശാഖൻ സ്ഥലം മാറിയതോടെ മിഥിലപുരിയിലെ ഒരു കോളേജിലേക്ക് അവളെ അഡ്മിഷൻ റെഡി ആക്കുന്നു. ഭാര്യ അഞ്ജലിയും സർക്കാർ ജോലിക്കാരിയാണ് സ്കൂൾ ടീച്ചർ ആണ് മലയാളം അധ്യാപിക. വൈശാഖന്റെയും അഞ്ജലിയുടെയും ഒരു ഒളിച്ചോട്ട വിവാഹം ആയിരുന്നു അതോടു കൂടി അവരുടെ രണ്ടു ഫാമിലിയും അവരെ ഉപേക്ഷിച്ചു. പക്ഷേ വൈശാഖൻ അത് കഴിഞ്ഞാണ് കഷ്ട്ടപെട്ട് പോലീസ് സർവീസിൽ കയറിയത്. എന്നിട്ടും കുടുംബക്കാർ ആരും തന്നെ അവരെ തിരിഞ്ഞു

നോക്കിയില്ല. പക്ഷേ അതിൽ ഒന്നും അവർക്ക് ഒരു പരാതി ആരോടും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു ഇന്ന് അത് കഴിഞ്ഞ് ഇത്രയും വർഷങ്ങൾ ആയി അവർ അങ്ങനെ തന്നെ സുഖമായി ജീവിച്ചു പോകുന്നു. വൈശാഖൻ സർവീസിലെ നല്ല ഒരു പോലീസ്കാരൻ ആയതു കൊണ്ട് തന്നെ അഞ്ജലിയ്ക്കും അതെ സ്ഥലത്തേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ വാങ്ങി എടുക്കുന്നു. വന്ന അതെ ദിവസം തന്നെ അയാൾ മകളെയും ഭാര്യയും കൂട്ടി ആദ്യം മകൾ പഠിക്കുന്ന കോളേജിലേക്ക് ആണ് പോയത് അവിടെ അഡ്മിഷൻ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം റെഡിആക്കിയ ശേഷം അഞ്ജലിയുടെ സ്കൂളിലേക്ക് ആണ് രണ്ടാമത് പോയത് ഒന്ന് രണ്ടു അലക്കാരെ അഞ്ജലി പരിചയപെട്ടു ഒരു ദിവ്യ ടീച്ചർ കെമിസ്ട്രി ആണ് സബ്ജെക്ട്, പിന്നെ മാലതി ടീച്ചർ ഹിസ്റ്റോറി ആണ് പഠിപ്പിക്കുന്നത് ഹെഡ്മാസ്റ്റർ കണാരപിള്ള സാർ മാത്‍സ് ആണ് സബ്ജെക്ട് അപ്പോൾ അത്രയും പേരെ ആണ് പരിചയപെട്ടത്. അത് കഴിഞ്ഞ് അവർ സ്റ്റേഷനിൽ പോയി ഒരോരുത്തരെ ആയി പരിചയപ്പെട്ടു. ഹെഡ് കോൺസ്റ്റബിൾ അബ്‌ദുല്ല, അസിസ്റ്റന്റ് എസ് ഐ കുട്ടന്പിള്ള, ഡ്രൈവർ ബിജു,കോൺസ്റ്റബിൾ ഗോവിന്ദൻ,കോൺസ്റ്റബിൾ സുന്ദരൻ ഇത്രയും പേരാണ് ആ സ്റ്റേഷനിലെ ജീവനക്കാർ

അബ്ദുള്ള :സാർ, കുടിക്കാൻ എന്തേലും ചായയോ മറ്റും

വൈശാഖൻ :ഓഹ് ഇത് ജനമൈത്രി ആണല്ലോ. അതുകൊണ്ടാണോ അബ്‌ദുള്ള ചേട്ടാ.. (വൈശാഖൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു )

അബ്‌ദുള്ള :അതല്ല സാർ, സാർ മാത്രം ആണെങ്കിൽ പറയാതെ ഇരിക്കാം പക്ഷേ ഇത് ഫാമിലിയോടെ വരുമ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് അതൊരു കടമ അല്ലേ സാർ.

അഞ്ജലി :അയ്യോ, ചേട്ടാ അങ്ങനെ ഒന്നും വേണ്ട. ഞങ്ങൾ സാധാരണക്കാർ മാത്രം ആണ്. ചേട്ടന്റെ ഫാമിലിയൊക്കെ?

അബ്‌ദുള്ള :ഇവിടെ അടുത്ത് തന്നെ ആണ് ഭാര്യ, മകൾ ഞാൻ അത്രേ ഉള്ളു.

വൈശാഖൻ :അത് തന്നെ ധാരാളം അല്ലെ.

(എല്ലാവരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു, വൈശാഖൻ അപ്പോൾ അബ്‌ദുള്ളയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് കൈ തോളിൽ ഇട്ട് )

വൈശാഖൻ :ചേട്ടൻ ഇങ്ങു വന്നേ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ. (അപ്പോളേക്കും കോൺസ്റ്റബിൾ ഗോവിന്ദൻ ചായയും ആയി വന്നു. വൈശാഖൻ ചായയും എടുത്ത് വലതു കൈ അബ്‌ദുള്ളയുടെ ചുമലിൽ വെച്ച് പുറത്തേക്കു നടന്നു. ഗോവിന്ദൻ അഞ്ജലിയ്ക്ക് നേരെ ചായ നീട്ടി )

ഗോവിന്ദൻ :ഇന്നാ ചേച്ചി.

അഞ്ജലി :ഓഹ് താങ്ക്സ് പേരെന്താന്ന പറഞ്ഞത്.

ഗോവിന്ദൻ :ഗോവിന്ദൻ, (എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ചായ മൃദുലയ്ക്കും കൊടുത്തു )

അഞ്ജലി :വളരെ യങ് ആണാല്ലോ, എത്ര വയസ്സായി (സ്റ്റേഷനിൽ ഉള്ളവർ എല്ലാം ഒന്ന് ചിരിച്ചു.ഗോവിന്ദൻ തിരിഞ്ഞു എന്നിട്ട് )

ഗോവിന്ദൻ :എന്തിനാ കിടന്ന് ചിരിക്കുന്നത്, കോമഡി ആരും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. (എന്നിട്ട് അഞ്ജലിയുടെ അടുത്തേക്ക് മുഖം തിരിച്ചു പറഞ്ഞു )21.

അഞ്ജലി :വീട്ടിൽ ആരൊക്കെ ഉണ്ട്.

ഗോവിന്ദൻ :അമ്മ മാത്രമേ ഉള്ളു. അച്ഛൻ പോലീസ് ആയിരുന്നു സെർവിസിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ മരിച്ചു പോയി അങ്ങനെ എനിക്ക് ഈ ജോലി കിട്ടി. പക്ഷേ എനിക്ക് ഇലക്ട്രോണിക്കൽ ആണ് ഇഷ്ട്ടം.

ബിജു :അതെ ചേച്ചി വലിയ കണ്ടുപിടുത്തക്കാരൻ ആണ്.

കുട്ടന്പിള്ള :പക്ഷേ, ആള് കണ്ടു പിടിക്കുന്നതെല്ലാം പൊട്ടും. (അത് പറഞ്ഞ് എല്ലാവരും ചിരിച്ചു. അതെ സമയം സ്റ്റേഷനു പുറത്ത് )

വൈശാഖൻ :അബ്‌ദുള്ള ചേട്ടാ, ഈ നാട്ടിൽ ആക്രമണം, പിടിച്ചുപറി ഒന്നും ഇല്ലേ.

അബ്ദുള്ള :സാറിന് അപ്പോൾ ഈ സ്ഥലത്തെക്കുറിച്ചു തീരെ അറിവൊന്നും ഇല്ലേ.

വൈശാഖൻ :അതെന്താ, ചേട്ടാ അങ്ങനെ പറയാൻ ഒരു കാരണം?

അബ്‌ദുള്ള :സാർ, ഇത് ഗുണ്ടകളുടെ ഒരു സാമ്രാജ്യം ആണ്.

വൈശാഖൻ :ഓഹ് ഹോ, എന്നിട്ട് സെല്ലിൽ ഒരു ഈച്ച പോലും ഇല്ലല്ലോ.

(അബ്ദുള്ള തല കുനിച്ചു )

അബ്ദുള്ള :സാർ എന്നെ കൊണ്ടോ ഈ ബാക്കി ഉള്ള പോലീസ്കാരെ കൊണ്ടോ കൂട്ടിയാൽ കൂടത്തെ ഒരു ഇനം ആണ് അവൻ.

വൈശാഖൻ :ആര്?

അബ്ദുള്ള :അമർ

വൈശാഖൻ :ആരാണ് ഈ അമർ.

അബ്‌ദുള്ള :ഈ മിഥിലാപുരി സ്വന്തം എന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന ഒരുവൻ. അവൻ ഇവിടെ വളർത്തി എടുത്തിരിക്കുന്നത് അതുപോലെ ഒരു ഗാങ് സ്റ്റാറിനെ ആണ്. അധികാരം അവന്റെ കൈകളിൽ ആണ് അവന്റെ അച്ഛൻ വിശ്വനാഥൻ പൊളിറ്റിക്കൽ ലീഡർ ആണ്. നമുക്ക് അവന്റെ നേരെ ചെറുവിരൽ ഉയർത്താൻ കഴിയില്ല സാർ.

വൈശാഖൻ :ചെറുവിരൽ എന്തിനാണ് അബ്‌ദുള്ള ചേട്ടാ കൈ അങ്ങ് ഉഅയരീതിയാലോ, എന്തായാലും നാളെ മുതൽ ആകാം അല്ലോ കള്ളനും പോലീസും കളിയും. എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ എന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ.

അബ്‌ദുള്ള :അങ്ങനെ കുറേപേർ കൈ ഉയർത്തിയതാണ് സാർ ഇപ്പോൾ അവർ ആരും ഈ പൂമുഖത്ത്‌ ജീവനോടെ ഇല്ല. സാറിനോട് ഒരിക്കലും എന്നെ പോലെ ഒരു പോലീസ്‌കാരൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൂടാ എന്നാലും പറയുവ സാർ വേറെ എവിടെ എങ്കിലും പോയി രക്ഷപെട്ടുകൊള്ളൂ അതാണ് നല്ലത് (വൈശാഖൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. )

വൈശാഖൻ :അബ്‌ദുള്ള ചേട്ടൻ വാ, നമുക്ക് അതൊക്കെ നോക്കാം ന്നേയ്.

(വൈശാഖൻ നടന്നു സ്റ്റേഷന്റെ ഡോറിന്റെ അടുത്ത് വന്നു. )

വൈശാഖൻ :എന്നാൽ നമുക്ക് ഇറങ്ങിയാലോ. (അഞ്ജലിയും മൃദുലയും ചിരിച് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ആണ് വൈശാഖൻ പറഞ്ഞത്. )

അഞ്ജലി :എന്നാൽ ശരി, ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുന്നു. അബ്ദുള്ള ചേട്ടാ എല്ലാരേം തിരക്കി എന്ന് പറഞ്ഞേക്ക്.

അബ്ദുള്ള :ആയിക്കോട്ടെ, സമയം ഉള്ളപ്പോൾ വീട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് വരണം അവർക്കും നിങ്ങളെ ഒന്ന് പരിചയപ്പെടാമല്ലോ.

അഞ്ജലി :തീർച്ചയായും.

അബ്ദുള്ള :സാർ ഓട്ടോയിൽ അല്ലെ വന്നത് നാളെ ഡ്യൂട്ടിക്ക് വരണ്ടേ ജീപ്പ് സാർ കൊണ്ടുപോയ്‌ക്കോ.

വൈശാഖൻ :അത് വേണ്ട ഇവിടെ എന്തേലും ആവശ്യത്തിന് വേണ്ടേ.

അബ്ദുള്ള :ഇവിടെ എന്ത് ആവശ്യം സാർ.

(വൈശാഖൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു )

വൈശാഖൻ :ഓഹ് അത് ശെരിയാ കേസ് കൊടുക്കാൻ പോലും ആര് വരാൻ അല്ലെ.

(അബ്‌ദുള്ളയുടെ മുഖം ഒന്ന് വിളറി )

അബ്‌ദുള്ള :ഇന്നാ സാർ താക്കോൽ.

(വൈശാഖൻ കീ വാങ്ങി ജീപ്പിൽ കയറി കൂടെ അഞ്ജലിയും മൃദുലയും, ജീപ്പ് പാഞ്ഞു പോയി ) അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ തന്നെ ജോലിയ്ക്ക് പോകാൻ ഉള്ള ദൃതിയിൽ ആണ് എല്ലാവരും. പുറത്ത് ജീപ്പിൽ ഇരുന്നു വൈശാഖൻ ജീപ്പിന്റെ ഹോൺ നീട്ടി അടിച്ചു എന്നിട്ട് ഉള്ളിലേക്കു നോക്കി പറഞ്ഞു )

വൈശാഖൻ :എടി ഒന്ന് വേഗം വാ,

മൃദുല :(ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു )അമ്മ അല്ലേലും ഇങ്ങനെയാ എവിടേലും പോകാൻ ഇറങ്ങിയാൽ )

(അഞ്ജലി കതക് പൂട്ടുമ്പോൾ അത് കേട്ടു ) അഞ്ജലി :അച്ഛനും മോൾക്കും വെറുതെ വന്ന് അങ്ങ് ഇരുന്നാൽ മതിയല്ലോ ബാക്കി ഉള്ളവൾ വേണ്ടേ എല്ലാം ചെയ്യാൻ.

വൈശാഖൻ :പിന്നെ അവിടെ ആനയെ മറിക്കുന്ന പണി അല്ലെ.

(മൃദുല വീണ്ടും ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ഇത് കണ്ടു അഞ്ജലിയ്ക്ക് ദേഷ്യം കൂടി വന്നു )

അഞ്ജലി :ദേ പെണ്ണേ കാര്യം പറയുമ്പോൾ കിടന്നു ചിരിച്ചാൽ ഉണ്ടല്ലോ.

വൈശാഖൻ :ദേഷ്യം വരുമ്പോൾ നിന്റെ മുഖം കാണാൻ നല്ല ചേലാണ്. (മൃദുല വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി ചിരിച്ചു. അഞ്ജലി ദേഷ്യത്തോടെ വണ്ടിയിൽ കയറി )

വൈശാഖൻ :എടി നീ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ ഒരുങ്ങി നിന്നതിനു അവളുടെ മേക്കിട്ട് എന്തിനാ കയറുന്നത്.

അഞ്ജലി :അത് പിന്നെ മുടി ചീപ്പി ഒതുക്കണ്ടേ.

മൃദുല :തന്നെ തന്നെ. കാണാൻ ഉണ്ട് മുഖത്ത് ഐശ്വര്യറായിടെ.

അഞ്ജലി :(ജീപ്പിന്റെ സൈഡ് മിറർ നോക്കി മുഖം തുടച്ചു എന്നിട്ട് )അസൂയ പെടേണ്ട നിന്നെ കണ്ടാൽ എന്റെ അനിയത്തി ആണന്നല്ലേ പറയു.

മൃദുല :ഉവ് ഉവ്വേ.

വൈശാഖൻ :ശെരിയാ, എന്നെ കണ്ടാൽ ഇവളുടെ അനിയൻ ആണെന്ന് അല്ലെ പറയു. (മൃദുല വീണ്ടും ചിരിച്ചു. വൈശാഖൻ ജീപ്പ് ഓൺ ചെയ്തു മുൻപോട്ട് നീങ്ങി )

വൈശാഖൻ :മോളെ നിന്നെ ബസ്സ്റ്റോപ്പിൽ വിട്ടാൽ പോരെ നമ്മൾ രണ്ടു സൈഡിലീക്കാണ് പോകേണ്ടത്. അതും അല്ല ഇനി കൊണ്ട് വിടാൻ ചെന്നാൽ സ്റ്റേഷനിൽ ചെല്ലാൻ താമസിക്കും. അത്കൊണ്ടാണ് കേട്ടോ.

മൃദുല :അത് കുഴപ്പമില്ല അച്ഛാ ഞാൻ നടന്നു പൊയ്ക്കൊള്ളാം.

വൈശാഖൻ :താങ്ക്സ് മോളെ.

അഞ്ജലി :നിന്റെ അച്ഛന് ചെന്നിട്ട് മറിച്ചു പണി ഉണ്ട്. ഇങ്ങേർ ഈ നാട് നന്നാക്കാൻ ഇറങ്ങിയതാണല്ലോ.

വൈശാഖൻ :അതെ,, എടി എനിക്ക് ജോലിയിൽ ആത്മാർത്ഥ ഉണ്ട് കേട്ടോ നിന്നെ പോലെ അല്ല.

മൃദുല :ഓഹ് വീണ്ടും തുടങ്ങിയോ രണ്ടുപേരും കൂടെ.

വൈശാഖൻ :(തിരിഞ്ഞു മൃദുലയെ കണ്ണ് ഇറുക്കി കാണിച്ചു )ചുമ്മാ.. പറഞ്ഞതാ മോളെ.

(വൈശാഖൻ വണ്ടി നിർത്തി. മൃദുല പുറത്ത് ഇറങ്ങി )

മൃദുല :ബായ് അച്ഛാ. ബായ് അമ്മേ.

വൈശാഖൻ :ബായ് മോളെ, വൈകിട്ട് വരണോ വിളിക്കാൻ.

മൃദുല :വേണ്ട അച്ഛാ, ഇവിടെ വരെ ബസിൽ വരാം അല്ലോ പിന്നെ കുറച്ചു നടന്നാൽ പോരെ വീട്ടിലേക്ക്.. (വൈശാഖൻ ജീപ്പ് നേരെ സ്കൂളിന്റെ അടുത്തേക്ക് വിട്ടു അഞ്ജലിയെ അവിടെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്തു വൈശാഖൻ ജീപ്പ് വേഗം സ്റ്റേഷനിലേക് എടുത്തു അഞ്ജലി സ്കൂളിന്റെ ഗേറ്റിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ഒരു കാർ അവിടെ വന്നു നിന്നു അതിൽ നിന്നും മാലതി ടീച്ചർ ഇറങ്ങി വന്നു. )

മാലതി :ഹായ് ടീച്ചർ.

അഞ്ജലി :ഹായ്.

മാലതി :വരുന്ന വരവു ആണെന്ന് തോന്നണു.

അഞ്ജലി :അതെ.

മാലതി :ടീച്ചർ എന്നാൽ ഒരാളെ പരിചയപെടുത്താം.

(കാറിൽ നിന്ന് ഒരാൾ പുറത്ത് ഇറങ്ങി അവർക്ക് നേരെ വന്നു )

അഞ്ജലി :ഹസ്ബൻഡ് ആണോ, ടീച്ചറുടെ.

മാലതി :(ചിരിച്ചു കൊണ്ട് )ഹേയ് അല്ല ന്റെ ഫ്രണ്ട് ആണ്. പേര് അമർ.

അമർ :ഹായ് (അഞ്ജലിയുടെ നേരെ കൈ നീട്ടി, അഞ്ജലിയും തിരിച്ചു കൈ കൊടുത്തു അഞ്ജലിയുടെ കൈ തോറ്റതും അവന്റെ കുണ്ണ പൊങ്ങി കൊടി മരം പോലെ ആയി. അഞ്ജലി :ഹായ്, ഞാൻ അഞ്ജലി ന്യൂ ജോയിൻ ആണ്. എന്ത് ചെയുന്നു?

അമർ :ചില്ലറ ബിസിനസ്‌…

അഞ്ജലി :അയ്യോ ബെൽ അടിക്കാൻ ടൈം ആയി ടീച്ചർ വരുന്നില്ലേ.

മാലതി :ടീച്ചർ പൊയ്ക്കോ.ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം

(അഞ്ജലി പോയി കഴിഞ്ഞ് )

മാലതി :എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഐറ്റം.

അമർ :സൂപ്പർ ചരക്ക്, കൈ തോട്ടപ്പോൾ തന്നെ പൊങ്ങി.

മാലതി :അതല്ലേ ഇന്നലെ ഇവളെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഇക്കയോട് പറഞ്ഞത്.

അമർ :ആഞ്ഞു പണ്ണാൻ ഉള്ളത് ഉണ്ട്, ചന്തി ഒന്നും ഒരു രക്ഷ ഇല്ല.

മാലതി :ഒരു മോളും ഉണ്ട് ഡിഗ്രിക്ക് ആണ് പഠിക്കുന്നത്. അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഇക്കേടെ കിളി പോയെങ്കിൽ മോൾടെ കാര്യം പറയണോ.

അമർ :ഇനി എല്ലാം നിന്റെ കൈയിൽ ആണ് ഒന്ന് മുട്ടി നോക്ക്, മുട്ടുവിൻ തുറക്കപ്പെടും എന്നല്ലേ. ശരി പിന്നെ കാണാം

സ്കൂളിൽ എത്തിയ ഉടനെ മാലതി ടീച്ചർ നാടിനേം നാട്ടുകാരെ കുറിച്ചും തിരക്കി. ദിവ്യ ടീച്ചർ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയപ്പോൾ സ്റ്റാഫ്‌ റൂം ഒഴിഞ്ഞു. മാലതി ചോദിച്ചു.

മാലതി :ടീച്ചർ കരുതി അതെന്റെ ഭർത്താവ് ആയിരിക്കും എന്ന് അല്ലെ.

അഞ്ജലി :അയ്യോ സോറി ടീച്ചർ അപ്പോൾ എന്റെ വായിൽ നിന്ന് അറിയാണ്ട് വന്നു പോയതാ.

മാലതി :(ചിരിച്ചു )അതിനു സോറി ഒന്നും പറയണ്ട. ടീച്ചർ പറഞ്ഞത് ഏറെ കുറെ ശരി തന്നെയാണ്.

അഞ്ജലി :മനസിലായില്ല എന്താ ടീച്ചർ?

മാലതി :ടീച്ചർ അത് അവൻ എന്റെ ഹസ്ബൻഡ് എന്ന പേര് ഇല്ലന്നേ ഉള്ളൂ. ശരീരം കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഭാര്യ ഭർത്താക്കന്മാർ പോലെ ആണ്.

അഞ്ജലി :ടീച്ചർ എന്തൊക്കെയാണ് ഈ പറയുന്നത്.

മാലതി :അതേ ടീച്ചർ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ശാരീരികമായി എല്ലാം ചെയ്യാറുണ്ട്.

അഞ്ജലി :ശീഈ… (അഞ്ജലി മുഖം ചുളിച്ചു പറഞ്ഞു.

മാലതി :അതിൽ എനിക്ക് ഒരു തെറ്റും തോന്നിയിട്ടില്ല. പിന്നെ അവൻ എനിക്ക് ആവശ്യം ഉള്ളപ്പോൾ എല്ലാം പൈസയൊക്കെ തന്നു സഹായിക്കും.

അഞ്ജലി :ടീച്ചർ എങ്ങനെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിക്കുന്നു. ടീച്ചറിന് ഒരു കുടുംബം ഇല്ലേ. ഭർത്താവില്ലെ രണ്ടു കുട്ടികൾ ഇല്ലേ

മാലതി :അതിനു ആരാ ഒന്ന് മാറ്റി ചിന്തിക്കാത്തത്. എപ്പോഴും ഒരു ടേസ്റ്റ് മതിയോ ടീച്ചർ പിന്നെ ലൈഫ് ആകുമ്പോൾ എൻജോയ് ചെയ്യണം അതിന്റെ ഓരോ അണുവും. ഇതൊക്കെ വീണു കിട്ടുന്ന ഭാഗ്യം അല്ലെ.

അഞ്ജലി :അപ്പോൾ ടീച്ചറുടെ ഹസ്ബൻഡ്.

മാലതി :അറിയാം പക്ഷേ എന്നോട് എതിർത്ത് ഒന്നും പറയില്ല. കാരണം എന്നെ പണ്ണുന്നത് അമർ ആണ് അവനോടു എതിർക്കാൻ അങ്ങേർക്കു ധൈര്യം ഇല്ല. അപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിൽ ആയല്ലോ അമർ ഒരു ഉശിരുള്ള ആൺകുട്ടി ആണെന്ന്. അവൻ കാൽ അകത്തി കൊടുത്തെന്നും വെച്ച് ഇവിടെ ഒന്നും സംഭവിക്കാൻ പോണില്ല.

അഞ്ജലി :പക്ഷേ ടീച്ചർ ഇത് വളരെ മോശം തന്നെ ആണ്. ടീച്ചറെ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒന്നും അല്ല കണ്ടത്.

മാലതി :ടീച്ചർ എന്നെ എങ്ങനൊ കണ്ടോ അത് എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നം അല്ല. ടീച്ചറിനോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ ആണ് ഞാൻ വെയിറ്റ് ചെയ്തത്.

അഞ്ജലി :എന്ത്?

മാലതി :അമർ എന്നോട് ഒരു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞു. അവനു ടീച്ചറെ ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെന്ന്.

അഞ്ജലി :(അഞ്ജലിയ്ക്ക് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി )ടീച്ചർ എന്താ കരുതിയത് ഞാൻ വെറും ഒരു വേശ്യ ആണെന്നോ. നിങ്ങളെ ഞാൻ അങ്ങനെ അല്ല കണ്ടത് അത് കൊണ്ട് ഒന്നും പറയുന്നില്ല.

മാലതി :ടീച്ചർ ഭയന്നിട്ടാണോ സേഫ് പ്ലേസ് ഉണ്ട് ടീച്ചർ ഒന്ന് യെസ് പറഞ്ഞാൽ.

അഞ്ജലി :നിർത്തു പ്ലീസ്

(അവൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പോയി. അഞ്ജലി പിന്നെ മാലതിയോട് ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ പോയില്ല. ഇത് തന്റെ ഭർത്താവിനോട് പറഞ്ഞാൽ വന്നപാടെ അതൊരു വഴക്കിൽ തുടങ്ങും അത് കൊണ്ട് തല്കാലം മറച്ചു വെക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. സ്കൂൾ വിട്ട് കഴിഞ്ഞ് ദിവ്യ ടീച്ചർ അഞ്ജലിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു )

ദിവ്യ :എന്തു പറ്റി ടീച്ചർ?

അഞ്ജലി :ഹേയ് ഒന്നുമില്ല ടീച്ചർ.

ദിവ്യ :ബസിൽ അല്ലെ പോകുന്നത് അതോ ഹസ്ബൻഡ് വരുമോ കൊണ്ടുപോകാൻ.

അഞ്ജലി :ബസിൽ ആണ് പോകുന്നത് .

(മാലതി ടീച്ചർ തന്നോട് ചോദിച്ചത് ഒന്നും തല്കാലം ദിവ്യ ടീച്ചർ അറിയണ്ട എന്ന് കരുതി അഞ്ജലി അങ്ങോട്ട് കടന്നില്ല. )

ദിവ്യ :ടീച്ചറിന് വിരോധം ഇല്ലങ്കിൽ എന്റെ വീട് വരെ വരുന്നോ.

അഞ്ജലി :അയ്യോ ടീച്ചർ ബസ് പോകും.

ദിവ്യ :ടീച്ചർ ബസ് വേറെയും വരുമല്ലോ. പിന്നെ ഇവിടുന്ന് ഒരു വളവ് കഴിഞ്ഞാൽ വീട്ടിൽ എത്തി.

അഞ്ജലി :പിന്നൊരിക്കൽ ആകാം

ദിവ്യ :ഓഹ് നമ്മടെ വീട് ഒന്നും പിടിക്കില്ലയിരിക്കും ഇല്ലേ.

അഞ്ജലി :എന്റെ ടീച്ചറെ അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല. ഞങ്ങൾ വരെ വാടക വീട്ടിൽ അല്ലെ. ടീച്ചർ വിഷമിക്കണ്ട ഞാൻ വരാം പോരെ.

ദിവ്യ :എന്നാൽ വാ, സത്യം പറഞ്ഞാൽ അവിടെ വരെ നടക്കുമ്പോൾ സംസാരിക്കാൻ ഒരാൾ ആയല്ലോ.

അഞ്ജലി :ഓഹ് ഹോ അതിനു ആണോ എന്നെ വിളിച്ചത്.

ദിവ്യ :ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ എന്റെ പൊന്നു ടീച്ചറെ.

അഞ്ജലി :ആയിക്കോട്ടെ.

(അവർ ദിവ്യ ടീച്ചറുടെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. വീടിന്റെ മുൻപിൽ എത്തിയ അഞ്ജലി കണ്ണ് തള്ളി പോയി. മാളിക പോലൊരു വീട് )

അഞ്ജലി :അപ്പൊ ടീച്ചർ എന്നെ ഒന്ന് ആകിയതാണ് അല്ലെ. ഇത്രയും വലിയ വീട് വെച്ചിട്ട്.

ദിവ്യ :അല്ലങ്കിൽ ടീച്ചർ വരില്ലല്ലോ.

അഞ്ജലി :ഉം നല്ല ബുദ്ധി ആയിപ്പോയി.

(ദിവ്യ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചെന്ന് കതക് തുറന്നു. പിന്നെ ചായ കുടിച്ചിട്ട് സൊറ പറഞ്ഞു കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു അത് കഴിഞ്ഞ്. അഞ്ജലി ഇറങ്ങാൻ ഒരുങ്ങി )

അഞ്ജലി :ടീച്ചർ ഹസ്ബൻഡ് ഇവിടെ ഇല്ലേ.

ദിവ്യ :ഇല്ല ടീച്ചർ, ഖത്തറിൽ ആണ്.

അഞ്ജലി :കുട്ടികൾ ഒന്നും ആയില്ല അല്ലെ.

ദിവ്യ :ഇല്ല ഇപ്പോഴേ വേണ്ടാന്നു വെച്ചു സമയം ഉണ്ടല്ലോ ഇനിയും.

അഞ്ജലി :ടീച്ചറിനു ഇപ്പൊ പരിഭവം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞല്ലോ ഇനി എനിക്ക് പോകാമല്ലോ.

ദിവ്യ :(ഒന്ന് ചിരിച്ചു )ടീച്ചർ നാളെ വരുമ്പോൾ ഇവിടെ ഇറങ്ങി എന്നെയും വിളിക്കാമെങ്കിൽ ഞാനും വരാം

അഞ്ജലി :മരക്കണ്ടിരുന്നാൽ വിളിക്കാം ടീച്ചർ.

ദിവ്യ :ടീച്ചറിന് ഇത്രയും മറവിയോ.

അഞ്ജലി :പിന്നെ രാവിലെ ഒരു കൂട്ടം പണി ഉണ്ട്. അതെല്ലാം ഒതുക്കി വേണ്ടേ ടീച്ചർ ജോലിക്ക് വരാൻ.

ദിവ്യ :അയ്യോ ഇവിടെ വേറെ ആരും ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ അത് ഓർത്തില്ല.

അഞ്ജലി :സമയം ഇല്ല ടീച്ചർ മോൾ എത്തും മുൻപേ എത്തണം. വീടിന്റെ കീ എന്റെ കൈയിൽ ആണ്.

ദിവ്യ :എങ്കിൽ അങ്ങനെ ആവട്ടെ. ഞാൻ കൊണ്ട് വിടണോ കാർ കിടപ്പുണ്ട്. സ്കൂൾ അടുത്ത് ആയത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇത് എടുത്ത് കൊണ്ട് വരാത്തത്. പിന്നെ നടക്കുന്നതിന്റെ സുഖം ഒന്നും വേറെ അല്ലെ.

അഞ്ജലി :വേണ്ട ടീച്ചർ, ബസ് സ്റ്റോപ്പ്‌ അടുത്തല്ലേ ഞാൻ ബസിൽ പൊയ്ക്കോള്ളം

ദിവ്യ :എന്നാൽ ശരി.

അഞ്ജലി :ഒക്കെ ബൈ (അഞ്ജലി പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി ഗേറ്റ് കഴിഞ്ഞു നടന്നു പോയി. )

അന്ന് രാത്രി അഞ്ജലി ആകെ അസ്വസ്ഥത ആയിരുന്നു. അവളുടെ മനസ്സ് മുഴുവൻ മാലതി തന്നോട് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ആയിരുന്നു. വൈശാഖൻ അങ്ങോട്ട്‌ കയറി വന്നു.

വൈശാഖൻ :മോൾ എവിടെ?

അഞ്ജലി :അവൾ കഴിച്ചിട്ട് കിടന്നു.

വൈശാഖൻ :ഇത്ര നേരത്തെയോ?

അഞ്ജലി :ഹലോ സമയം 11 ആയി.

വൈശാഖൻ :ഓഹ് അത്രേം ആയോ.

അഞ്ജലി :എന്ത് പറ്റി ഇവിടെ എങ്ങും അല്ലെ.

വൈശാഖൻ :എടി ഇതൊരു കുഴപ്പം പിടിച്ച സ്ഥലം ആണ്. ഇന്ന് 3 കൊലപാതകം ആണ് നടന്നത് ചെയ്തത് അമർ എന്ന് പേരുള്ള ഒരു ക്രിമിനലിന്റെ വലം കൈ ഉമ്മർ. (അമർ എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ അഞ്ജലി ഒന്ന് ഞെട്ടി താൻ ഇന്ന് രാവിലെ ആണ് അയാളെ പരിചയ പെട്ടത്. പിന്നെ അയാൾക്ക്‌ തന്നെ ലൈഗികവേഴ്ച നടത്താൻ താല്പര്യം ഉള്ള കാര്യം ടീച്ചർ പറഞ്ഞതും ഓർത്തപ്പോൾ അവളുടെ കൈകൾ വിറയൽ ബാധിച്ചു. )

അഞ്ജലി :ഞാനും കേട്ടു അവനെ കുറിച്ച് ടീച്ചർ മാരെല്ലാം അവനെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ വളരെ മോശമായ ഒരാൾ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു.

വൈശാഖൻ :നാളത്തെ ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് അവനെ പൂട്ടാൻ ഉള്ള പരുപാടി ന്റെ കൈയിൽ ഉണ്ട്.

അഞ്ജലി :എന്തായാലും ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കണം.

വൈശാഖൻ :ഉം

( പിറ്റേന്ന് ജീപ്പിൽ പോകുമ്പോൾ ) അഞ്ജലി :ചേട്ടാ എന്നെ ഞാൻ പറയുന്ന എടുത്തോട്ട് ഒന്ന് ഒതുക്കണേ വണ്ടി.

വൈശാഖൻ :അതെന്തിനാണ്.

അഞ്ജലി :ദിവ്യ ടീച്ചറിന്റെ വീട് ആണ്. ടീച്ചറുടെ കൂടെ പോയിക്കൊള്ളാം

വൈശാഖൻ :നിനക്ക് വീട് എങ്ങനെ അറിയാം.

അഞ്ജലി :ഇന്നലെ വരുന്ന വഴി ടീച്ചർ വിളിച്ചപ്പോൾ ഒന്ന് അങ്ങോട്ട് കയറി ആയിരുന്നു..

വൈശാഖൻ :ഓഹ് നടക്കട്ടെ. എനിക്ക് അപ്പൊ എളുപ്പം ആയല്ലോ സ്കൂൾ വരെ വണ്ടി ഓടിച്ചു വരണ്ടല്ലോ.

അഞ്ജലി :അങ്ങോട്ട്‌ നിർത്തിക്കോ. (വൈശാഖൻ വണ്ടി ഒതുക്കി അഞ്ജലി പുറത്ത് ഇറങ്ങി ബൈ പറഞ്ഞു. വൈശാഖൻ ജീപ്പ് എടുത്ത് സ്റ്റേഷനിലേക് പാഞ്ഞു. അഞ്ജലി ഗേറ്റ് തുറന്നു ഉള്ളിൽ വന്നു ഉറക്കെ വിളിച്ചു. ഹോണിങ് ബെല്ലിനു പകരം മണിയാണ് അടിക്കുന്നത്. അഞ്ജലി അതും അടിച്ചു നോക്കി. ആരും കതക് തുറക്കുന്നില്ല. അവൾ പതിയെ വീടിന്റെ പുറകിലേക്ക് നടന്നു പെട്ടന്ന് പിന്നിലെ മുറിയിൽ നിന്നും അപ ശബ്‌ദങ്ങൾ കേൾക്കുന്നു. അവൾ പയ്യെ ജനാലയിൽ കൂടെ എത്തി നോക്കി അവൾ ആകെ ഞെട്ടി പോയി.ദിവ്യ ടീച്ചർ പിറന്ന പാടി കട്ടിലിൽ നാലുകാലിൽ നിൽക്കുന്നു അമർ ദിവ്യ ടീച്ചറുടെ പിന്നിൽ കൊത്തിൽ അടിക്കുന്നു ദിവ്യ ടീച്ചർ ഇത്തരക്കാരി ആയിരുന്നോ. കണ്ണ്കൾ അടച്ചു പിടിച്ചു ദിവ്യ ടീച്ചർ സുഖിക്കുകയാണ്. മുലകൾ അടിയുടെ താളത്തിൽ കുലുങ്ങി ആടുന്നു അതോടൊപ്പം ടീച്ചറുടെ താലി മാലയും കുലുങ്ങി ആടുന്നു. അഞ്ജലിയ്ക്ക് എന്തോ ഷോക്ക് ഏറ്റ പോലെ ആയി ആദ്യം ഒന്ന് പിന്മാറി എങ്കിലും അഞ്ജലി പിന്നീട് അത് കണ്ടു രസിച്ചു. കുറെ നേരം അങ്ങനെ ചെയ്തു കഴിഞ്ഞ് കുണ്ണ അമർ പുറത്തേക്കു വലിച്ചൂരി അഞ്ജലി അത് കണ്ട് കണ്ണ് തെള്ളിപ്പോയി ഒരു വലിയ കറുത്ത തടിച്ചു വീർത്ത കരിം കുണ്ണ. ഞെരമ്പുകൾ പിടഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയായിരുന്നു. അവൾ അറിയാതെ വായ പൊളിച്ചു പോയി. ദിവ്യ ടീച്ചറെ മലർത്തി ഇട്ട് പൂറ്റിൽ അടിക്കുമ്പോൾ ദിവ്യ ടീച്ചർ അലറുക ആയിരുന്നു. അഞ്ജലി ആലോചിച്ചു തനിക്കു ഈ സുഖം ഒരിക്കൽ കിട്ടിയിരുന്നു പക്ഷേ തന്റെ ഭർത്താവിന്റെ താല്പര്യം ഇല്ലായ്മ ഒടുവിൽ താൻ എല്ലാം മറക്കുക ആയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ തന്റെ അടി വയറ്റിൽ നനവ് അവൾ അറിയുന്നു. കുറെ നേരം ദിവ്യയെ പണ്ണി കഴിഞ്ഞ് അയാൾ കുണ്ണ ഊരി ദിവ്യ ടീച്ചറിന്റെ മുഖത്തിനു നേർക്ക് പിടിച്ചു ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. അഞ്ജലി അതിലേക് തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു ഇത്രയും വലിയ കുണ്ണ അവൾ കണ്ടിട്ടില്ല അവളുടെ ഹസ്ബൻഡിന്റെ പോലും അത്രയും ഇല്ല. പെട്ടന്ന് കുണ്ണ തുളയിൽ നിന്നും കൊഴുത്ത ശുക്ലം ചീറ്റാൻ തുടങ്ങി അത് ദിവ്യ ടീച്ചറുടെ നെറ്റിയിലേക്ക് തെറിച്ചു 3, 4 തവണ ചീറ്റി പിന്നെ പയ്യെ പയ്യെ കുണ്ണപാൽ ചാണ്ടി ദിവ്യ ടീച്ചറിന്റെ വായിലേക്ക് അത് അവർ നുണഞ്ഞു ഇറക്കി. അമർ അവസാന തുള്ളി പാലും പിഴിഞ്ഞ് ദിവ്യ ടീച്ചറിന്റെ ചെള്ളയിൽ തേച്ചു പിടിപ്പിച്ചു ടോയ്ലറ്റിലേക്കു പോയി. വസന്ത രോഗം വന്ന കോഴിയെ പോലെ അഞ്ജലി ശരീരം വെട്ടി വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൾ പയ്യെ പയ്യെ സ്‌കൂളിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി.

തുടരും…

(കഥ ഇഷ്ടം ആയെങ്കിൽ പറയുക ഇനി വലിയ കളികൾ ആണ് വരാൻ ഉള്ളത്. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ എന്തായാലും പറയുക ).

60cookie-checkസിന്ദൂ രരേഖ പാർട്ട് 1no