വർണ്ണരാജി പത്മിനി

ആമുഖം

എന്നത്തെയും പോലെ വെറും കാമം പ്രതീക്ഷിച്ച് ഈ ഭാഗം വായിക്കരുത് .. ഇതൊരു ആമുഖമാണ് ഒരു പെണ്ണിന്റെ ലോകത്തേക്കുള്ള യാത്രയിലേക്കുള്ള ഇടനാഴി. രാത്രിയുടെ നിശബ്ധത അവള്‍ക്കെന്നും ഒരു ലഹരിയായിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് കുനുകുനെ പെയ്യുന്ന മഴയുള്ള രാത്രിയും അതിനിടയില്‍ അവളുടെ മുറിയുടെ ജനലവഴി കടന്ന് വരുന്ന തണുത്ത കാറ്റും. ജനലിന്റെ കമ്പിയില്‍ പിടിച്ച് കൊണ്ട് ആ മഴത്തുള്ളിയുടെ ഇളം തലോടല്‍ അവളെ മറ്റേതോ ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ട് ചെന്നെത്തിക്കും. രാജി , അതാണ്‌ അവളുടെ പേര് , ഒരു വര്‍ണ്ണരാജി . മുല്ലപ്പൂ പോലത്തെ പല്ലുകള്‍ കാട്ടിയുള്ള ചിരിയും അരയ്ക്കൊപ്പം നിറഞ്ഞു കിടക്കുന്ന മുടിയും , ഒട്ടും തടിയില്ലാത്ത ശരീരവും അവളെ വ്യത്യസ്തയാക്കുന്നു. അവളുടെ ഇഷ്ടങ്ങള്‍ പലതാണ് . ഈ ലോകത്ത് അവള്‍ക്ക് മനോഹരമായി തോന്നുന്ന പലതും മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ഇതാണോ വല്യ കാര്യം എന്ന് തോന്നി മൂക്കത്ത് കൈവെക്കും. എന്നാല്‍ അതൊന്നും അവളെ ആ ഇഷ്ടങ്ങളില്‍ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിക്കില്ല. അവളുടെ ജീവനാണ് രക്തത്തോട് അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്ന ഇഷ്ടങ്ങള്‍. കാലം പലതായി കടന്നു പോയി . ഇന്നവളുടെ ജന്മദിനമാണ് , ജൂണ്‍ മാസത്തിലെ ആദ്യാഴ്ച . അവള്‍ക്കെന്നും പ്രിയമാണ് താന്‍ ജനിച്ച ദിവസം. കാരണം അവള്‍ക്ക് വേണ്ടി പിറന്നാള്‍ സമ്മാനവുമായി അന്തരീക്ഷത്തില്‍ കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ വന്നുകൂടും. അവള്‍ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള ജന്മദിന ആശംസഗാനം ഇടിമിന്നലിനൊപ്പം ആ ചെവികളില്‍ മുഴങ്ങും. അതിനായി അവളുടെ മനസ്സ് വല്ലാതെ കൊതിയാര്‍ന്നു നടനവേഗം തീര്‍ക്കും. പതിവ് പോലെ തന്റെ പ്രഭാതകൃത്യങ്ങള്‍ എല്ലാം നടത്തി മുറിയിലേക്ക് വന്ന് നിന്നു. ഇന്ന് തനിക്ക് വയസ്സ് 29 ആയിരിക്കുന്നു. ഒരാള്‍ തുണയില്ലാതെ സ്വപ്രയത്നം കൊണ്ട് മാത്രം 10 വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അതെ അവളുടെ മുഖത്ത് പരാജിതയുടെ സങ്കടമല്ല. താന്‍ വെട്ടിപിടിച്ച തന്റെ ലോകത്തിലെ യുവറാണിയുടെ വിജയഭാവമാണ്. കണ്ണാടിയുടെ മുന്നില്‍ നിന്നവള്‍ വിജയിഭാവത്തോടെയുള്ള ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് നിന്നു. ഈറന്‍ മുടിയില്‍ നിന്നും താഴേക്ക് വീഴാന്‍ കൊതിക്കുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികള്‍ അവളുടെ കണ്ണിന് അരികിലൂടെ കവിളിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്യുന്നത് നോക്കി നിന്നു. ആ ഒഴുക്കിന് അവളെ പ്രണയിനിയാക്കാനുള്ള മാന്ത്രികവിദ്യ കരസ്ഥമാക്കിയ പോലെ. അവളുടെ കവിളിലേക്ക് ഒഴുകി വന്നതോടെ കണ്ണടച്ച് ആ ചെറിയ നുരക്കലിനെ ശരീരത്തിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു. അവളുടെ മനസ്സ് ഒഴുകുകയായിരുന്നു. പഴയ കാലങ്ങളുടെ ഓര്‍മകളിലേക്ക്. അവളുടെ നെഞ്ചിന്റെ നെടുവീര്‍പ്പ് കാണുന്ന ഏതൊരാള്‍ക്കും മനസിലാകും അവളുടെ മനസ്സില്‍ വിരിയുന്ന കാഴ്ചയുടെ തീവ്രത.

അതെ …ഇവിടെ രാജിയുടെ ലോകം നിങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നിലേക്ക് തുറക്കുകയാണ്….. ഇത് ഒരു കഥയല്ല ജീവിതമാണ് . സ്നേഹത്തിന്റെ , ഇഷ്ടങ്ങളുടെ , കാമത്തിന്റെ …എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു അതിനെ ചെറുതാക്കാന്‍ ഉദ്ദേശമില്ല. ഇതൊരു പെണ്ണിന്റെ മനസ്സാണ് അവളുടേത്‌ മാത്രം . ഒരാണിന് ഒരിക്കലും പൂര്‍ണ്ണമായി ഗ്രഹിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത പെണ്ണിന്റെ മനസ്സിലൂടെയുള്ള യാത്ര. നമുക്ക് ഒന്ന് സഞ്ചരിക്കാം അവളോടൊപ്പം. ഒരു പെണ്ണിനെ അറിയാനുള്ള യാത്ര. മകരമാസത്തിന്റെ പുലര്‍ച്ചെ താന്‍ കണ്ട് മാത്രം പരിചയമുള്ള നാട്ടിലെ ഒരു പ്രായമായ അമ്മാവന്റെ കൈകളില്‍ പിടിച്ച് താന്‍ ഓടി കളിച്ച വഴിയിലേക്ക് വേച്ച് വേച്ച് നടക്കുമ്പോള്‍ അരമതിലിലും പറമ്പിലും എല്ലാം നില്‍ക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ നോട്ടം തന്നെ മാത്രമാണ് എന്ന് കുഞ്ഞു രാജി അറിഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ തലയിലെ കെട്ടും , കയ്യിലും കാലിലും വെള്ളനിറത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞിരുന്ന പ്ലാസ്റ്ററും വേഗം നടക്കുന്നതിന് അവളെ സഹായിച്ചില്ല. അവളുടെ ഇഷ്ടത്തോടെ കാലും കയ്യും വഴങ്ങാതെ തന്നെ മുറുക്കെ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ആ അമ്മാവന്റെ സഹായംകൊണ്ട് മാത്രമാണ് വീട്ടിലേക്കുള്ള പടികള്‍ അവള്‍ ബുദ്ധിമുട്ടി കയറിയത്. അവസാന പടികളിലേക്ക് കയറിയ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ചെന്ന് പതിച്ചത് ചുറ്റിനുമുള്ള ആളുകള്‍ക്ക് നടുവില്‍ നിലവിളക്ക് തലക്കല്‍ കത്തിച്ച് വെച്ച് കിടത്തിയിരിക്കുന്ന പെട്ടികളിലേക്ക് ആയിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ ഇരുട്ട് കയറുന്ന പോലെ . ഉണ്ടായിരുന്ന ശരീരത്തിന്റെ ബലം പോലും അവള്‍ക്ക് നഷ്ടമായി തുടങ്ങി. അതെ… തന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും… മണിക്കൂറുകള്‍ക്ക് മുന്‍പ് തനിക്കൊപ്പം ബസ് സ്റ്റോപ്പില്‍ തമാശ പറഞ്ഞ് ചിരിച്ച് നിന്ന അവര്‍ ഇപ്പൊ.. ഇല്ല ഒന്നും ഓര്‍ക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല..സിനിമ കാണുന്നതിനായി പുതിയ ഡ്രസ്സ്‌ വാങ്ങുന്നതിനായി ഐസ് ക്രീം കഴിക്കാന്‍ അതിനെക്കുറിച്ച് എല്ലാം പറഞ്ഞ് നിന്ന ഞങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക് മിന്നായം പോലെ വന്ന് കേറിയ ആ കാര്‍ പിന്നെയൊന്നും ഓര്‍മ്മ ഇല്ല മനസ്സില്‍ ഇരുട്ട് പോലെ ആരുടെയൊക്കെ ശബ്ദങ്ങള്‍ , നീറ്റലുകള്‍ , അബോധാവസ്ഥയിലും അമ്മയെ വിളിക്കുന്ന ചില നിമിഷങ്ങള്‍..! വേച്ച് വേച്ച് ആ പെട്ടികളുടെ അടുത്തേക്ക് അവളെത്തി. ഒന്ന് തുറന്ന് കാണാന്‍ പോലും കഴിയില്ലല്ലോ മോളെ എന്ന് അടുത്ത് നിന്നിരുന്ന അമ്മുമ്മ പറയുന്നത് ചെവിയില്‍ മുഴങ്ങി.. ഒന്ന് അവസാനമായി മുഖം കാണാന്‍ കഴിയില്ലേ… എനിക്കെന്റെ അമ്മയെയും അച്ഛനെയും കാണാന്‍ കഴിയില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ച് കൊണ്ട് താഴേക്ക് വീഴാന്‍ പോയ അവളെ ആരൊക്കെയോ ചേര്‍ന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. അവസാന ചടങ്ങുകള്‍ക്ക് വേണ്ടി ഇരുന്നത് പോലും അവള്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ആ കുഞ്ഞ് മനസ്സിനെ ആ വേര്‍പ്പാട് വല്ലാതെ തളര്‍ത്തി കഴിഞ്ഞു. ചടങ്ങുകള്‍ അവസാനിച്ചു , ആളുകള്‍ പിരിഞ്ഞു ആരൊക്കെയോ അവളുടെ അരികില്‍ വന്നിരിക്കുന്നുണ്ട്, സഹതാപിക്കുന്നുണ്ട് ഇല്ല അതൊന്നും മനസിലാക്കാന്‍ അവള്‍ക്ക് കഴിയുന്നില്ല ആ കുഞ്ഞ് മനസ്സ് അവളെ വിട്ടകന്നിരുന്നു. പരസ്പരം സ്നേഹിച്ച് വിവാഹം കഴിച്ച അനിതയ്ക്കും രഞ്ജിത്തിനും ജനിച്ച കണ്മണിയായിരുന്നു രാജി. താഴ്ന്ന ജാതിയിലെ ചെക്കനെ പ്രേമിച്ച് കെട്ടിയ ആ നമ്പൂതിരി പെണ്ണിനെ വീട്ടുകാര്‍ പിണ്ഡം വെച്ച് പുറത്താക്കി. ആകെയുണ്ടായിരുന്ന ആശ്വസം രഞ്ജിത്തിന്റെ വീട്ടുകാര്‍ ഉണ്ടായിരിക്കും എന്ന പ്രതീക്ഷയായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അതെല്ലാം ചെന്ന് കേറിയ ദിവസം തന്നെ അവസാനിച്ചു. ഒടുവില്‍ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി കൂട്ടുകാരുടെയും മറ്റും സഹായത്തോടെ ജീവിതം ആരംഭിച്ചു.പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ കഠിനാധ്വാനിയായ രഞ്ജിത്ത് രാവും പകലും കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉയര്‍ത്തിയ വീട് മാത്രമാണ് ഇന്ന് സ്വന്തം.അവിടെയാണ് അവരുടെ ഓമനയായ രാജി ഒറ്റയ്ക്കായത്. ആരുടെയൊക്കെയോ തീരുമാന പ്രകാരം രാജി ആ വീട്ടില്‍ നിന്നും സ്ഥലത്തെ തന്നെ അനാഥരായ കുട്ടികളുടെ ആശ്രയ കേന്ദ്രത്തിലെത്തി. അവിടെയും ആ കുഞ്ഞ് മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കുന്നതിനോ ചുണ്ടില്‍ ചിരി പടര്‍ത്തുന്നതിനോ ഒന്നും സഹായകരമായില്ല. അവിടെയുള്ള കുട്ടികള്‍ക്ക് അവള്‍ ഒരു അപരിചിതയായി . ആരോടും കൂട്ടില്ല . ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു കിളി. ഉണര്‍ന്ന് എഴുന്നേറ്റാല്‍ ഉദ്യാനത്തിലെ മരത്തിലെ ചില്ലകളിലേക്ക് നോക്കി കഴിയുകയായിരുന്നു പ്രധാന ദിനചര്യ. എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചെന്ന് വരുത്തും. അന്തേവാസികളായ മുതിര്‍ന്ന സ്ത്രീകള്‍ അവളെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനായി അടുത്ത് ചെന്നിരിക്കുമെങ്കിലും അവര്‍ നിരാശരായി മടങ്ങുന്നതാണ് പതിവ്. ഒരു വര്‍ഷം പിന്നിട്ടു , രാജിയുടെ പഠന കാര്യത്തില്‍ തീരുമാനം എടുക്കണമെന്ന കമ്മിറ്റി മീറ്റിങ്ങിന്റെ ഫലമായി അവളെ പ്രദേശത്ത് തന്നെയുള്ള സര്‍ക്കാര്‍ സ്കൂളില്‍ പ്രവേശിപ്പിച്ചു. ക്ലാസ്സില്‍ ഇരിക്കുന്ന സമയത്ത് പോലും പുറത്തേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്ന രാജിയെയാണ് എന്നും കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നത്. വരുന്ന ടീച്ചര്‍മാര്‍ക്കെല്ലാം ഒരേ ഒരു പരാതി ക്ലാസ്സില്‍ ശ്രദ്ധയില്ല, ഭക്ഷണം കഴിക്കില്ല , ആരോടും സംസാരിക്കില്ല . എന്തേലും ചോദിച്ചാല്‍ മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുക.. അങ്ങനെയിരിക്കെ … രാജിയുടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പുതിയതായി വന്ന പത്മിനി ടീച്ചര്‍ .. രാജിയുടെ പപ്പി… അതെ ഇവിടെ മാറ്റങ്ങള്‍ തുടങ്ങുകയാണ്… വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ വിരിയിക്കുന്ന രാജിയുടെ ലോകത്തേക്കുള്ള മഴവില്‍ പാതയായിരുന്നു ‘ പത്മിനി ‘

ക്ലാസ്സില്‍ മൂകയായി ഇരിക്കുന്ന യാതൊരു ശ്രദ്ധയുമില്ലാത്ത രാജിയെ പത്മിനി ആദ്യ ക്ലാസ് മുതല്‍ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവളുടെ ഉള്ളില്‍ ആരോടും പറയാത്ത എന്തോ ഒന്ന് വല്ലാതെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് മനസിലാക്കിയ പത്മിനി അവള്‍ക്ക് പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാന്‍ മനസ്സില്‍ ഉറപ്പിച്ചു. മറ്റുള്ള അധ്യാപകര്‍ക്ക് താത്പര്യം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് രാജിയുടെ സ്ഥാനം ലാസ്റ്റ് ബെഞ്ചിലെ ഒരു അറ്റത്ത് ആയിരുന്നു നല്‍കിയിരുന്നത്. അവിടെ നിന്നും രാജിയെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുവരുവാന്‍ പത്മിനി തീരുമാനം എടുക്കുകയായിരുന്നു. തുടര്‍ന്നുള്ള തന്റെ ക്ലാസ്സില്‍ രാജിയെ മുന്നിലെ ബഞ്ചില്‍ ഇരുത്തിയായിരുന്നു പഠിപ്പിക്കല്‍. മറ്റുള്ളവരേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ശ്രദ്ധ കൊടുത്തത് രാജിയ്ക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായി .

അവള്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്ന സമയങ്ങളില്‍ അവള്‍ക്ക് വേണ്ടി മധുരമുള്ള എന്തെങ്കിലും കൊണ്ട് ചെന്ന് കൊടുക്കാനും പത്മിനി മറന്നില്ല. ദിവസങ്ങള്‍ മാറിമറിയും തോറും അവര്‍ക്കിടയിലുള്ള വന്മതിലില്‍ ദ്വാരം വീഴുകയായിരുന്നു. അതിലൂടെ പത്മിനി രാജിയുടെ മനസ്സില്‍ കേറുവാനുള്ള ശ്രമവും . പതിയെ പതിയെ അവളുടെ മുഖത്ത് ചിരി വന്നു തുടങ്ങി ടീച്ചറിന്റെ അടുത്ത് മാത്രം . എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാല്‍ മറുപടി പറയും എന്നൊരു അവസ്ഥയിലേക്ക് എത്തിച്ചേരാന്‍ ആ ചിരിയില്‍ നിന്നും അധികദൂരം ഇല്ലായിരുന്നു .

പതിയെ പതിയെ അവര്‍ മനസ്സ് കൊണ്ട് അടുക്കുകയായിരുന്നു. അവളുടെ മനസ്സിലെ കറുത്ത രാവുകളെ പത്മിനി സ്നേഹം കൊണ്ട് പാല്‍നിലാവ് നിറയ്ക്കുകയായിരുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം പത്മിനി സ്കൂളില്‍ എത്തിയത് ഒരു വലിയ തീരുമാനം മനസ്സില്‍ എടുത്തായിരുന്നു. രാജിയെ അനാഥാലയത്തില്‍ നിന്നും തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാനുള്ള ഉറച്ച തീരുമാനം. അതിനായി പത്മിനി അധികൃതരോട് പ്രത്യേക റിക്വസ്റ്റ് ചോദിച്ചു വാങ്ങി. രാജിയില്‍ ഒരു മാറ്റം ആഗ്രഹിക്കുന്ന അധികൃതര്‍ക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു ആവശ്യം തള്ളികളയാന്‍ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. ലോക്കല്‍ ഗാര്‍ഡിയന്‍ ആയിരുന്ന രഞ്ജിത്തിന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ അച്ഛനോട് അനുവാദം വാങ്ങി പത്മിനിയുടെ ആഗ്രഹത്തിനുള്ള സമ്മതപത്രം കുറിച്ചുനല്കി .

വൈകിട്ട് ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍ ക്ലാസ് മുറിയില്‍ നിന്നും രാജിയെ പത്മിനി വിളിച്ച് കൊണ്ടുപോയത് സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്ക് ആയിരുന്നു. അവിടെ വെച്ച് തന്റെ തീരുമാനവും , സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങളും രാജിയോട് പറഞ്ഞു. ആദ്യമൊക്കെ അവള്‍ക്ക് വല്യ താത്പര്യം കാണിച്ചില്ലെങ്കിലും നീ എന്നോട് കാണിക്കുന്ന സ്നേഹം വെറുതെയാണോ എന്നൊരു ചോദ്യം പത്മിനിയുടെ നാവില്‍ നിന്ന് വന്നതോടെ അവള്‍ ‘ ശരി ‘ എന്ന് പറഞ്ഞു. അത് കേട്ടതോടെ മിടുക്കി എന്നും പറഞ്ഞു അവളെ തന്നോട് ചേര്‍ത്ത് പത്മിനി നെറുകയില്‍ ഒരുമ്മ നല്‍കി.

ഉച്ചയ്ക്ക് തന്നെ പത്മിനി രാജിയുടെ അവശ്യ സാധനങ്ങള്‍ തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വണ്ടിയില്‍ കയറ്റി വിട്ടിരുന്നു . സ്കൂളില്‍ നിന്നും 10 കിലോമീറ്റര്‍ മാത്രം ദൂരമുള്ള് പത്മിനിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് . രാജിയുടെ കൈ പിടിച്ച് സ്കൂളിന്റെ ഗേറ്റില്‍ ചെന്ന് നിന്ന് ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ച് അവര്‍ യാത്രയായി …. രാജിയെ തന്നോട് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് … വലിയ ദൃഡനിശ്ചയം ഉള്ളില്‍ നിറച്ച് കൊണ്ട് ….. ഓട്ടോ പതിയെ ഒരു കറുത്ത ഗേറ്റിനു മുന്നില്‍ വന്ന് നിന്നു. രാജി പതിയെ താഴേക്ക് ഇറങ്ങി .. കൂടെ രാജിയുടെ ബാഗും കയ്യിലെടുത്ത് പത്മിനിയും. ആകെപ്പാടെ അപരചിതമായ ഒരിടത്ത് അമ്പരപ്പോടെ നില്‍ക്കുകയാണ് രാജി . ഇനിയെന്ത് എങ്ങോട്ട് എന്തിന് എന്തൊക്കെയോ ചോദ്യങ്ങള്‍ അവളുടെ തലക്ക് മുകളില്‍ കൂടി പാഞ്ഞു. ഓട്ടോയ്ക്ക് പൈസ നല്‍കി പത്മിനി അവളുടെ കൈ പിടിച്ച്കൊണ്ട് ഗേറ്റ് തുറന്നു അകത്തേക്ക് കയറി.

വലിയൊരു മുറ്റം …ചുറ്റിനും പൂക്കള്‍ നിറഞ്ഞ ചട്ടികള്‍ .. ഒരു ചെറിയ കുളം അതില്‍ നിറയെ താമരകള്‍ .. പിന്നെ വിഷുവിനു മനം നിറക്കുന്ന കണിക്കൊന്ന… അവള്‍ മുന്നിലെ കല്ലിട്ട വഴിയിലൂടെ കാഴ്ചകള്‍ കണ്ട് നടന്നു.. കൂ കൂ … മുറ്റത്തെ മാവില്‍ നിന്ന് ഒരു കുയില്‍ പാടുന്നു … അവള്‍ അവിടെയ്ക്ക് തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ച് മുന്നോട്ടു നടന്നു നീങ്ങി … വീടിന്റെ മുന്നിലേക്ക് എത്തി..

വീടിന്റെ വലുപ്പം അപ്പോഴാണ്‌ രാജിയുടെ കണ്ണില്‍ ഉടക്കുന്നത് … വലിയ ഓടിട്ട ഒരു വീട് .. മരത്തില്‍ ചിത്രപണികള്‍ ചെയ്ത വാതില്‍ . വീട്ടിലേക്ക് കയറാന്‍ നാല് പടികള്‍… വല്ലാത്ത ഒരു സുഖമുള്ള അന്തരീക്ഷം .. രാജിയുടെ മനസ്സ് അറിയാതെ തുടിക്കുകയായിരുന്നു…ആ അന്തരീക്ഷം രാജിയെ വാരി പുണരുകയായിരുന്നു.. അവള്‍ പത്മിനി ടീച്ചറെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ അകത്തേക്ക് പതിയെ കയറി.

അവള്‍ ആ ലോകത്തെ മനസിലേക്ക് ആവാഹിക്കുകയായിരുന്നു. ആ വലിയ വീടിന്റെ അകത്തളങ്ങള്‍ അവളെ വല്ലാതെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു. അകത്തെ വലിയ ചിത്രങ്ങള്‍ വൃത്തിയായി അടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന ഉപകരണങ്ങള്‍, തറയുടെ നിറം ഇതെല്ലാം അവളെ വല്ലാതെ ആകര്‍ഷിച്ചു.

അല്ലാ , ഇതെന്താ രാജി ഇങ്ങനെയങ്ങ് പോകുവാണോ ? ആ ഒരു ചോദ്യം അവളെ പിന്നോട്ട് വലിച്ചു . അവള്‍ പതിയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ പത്മിനി നോക്കി ചിരിക്കുകയാണ്. വീടിന്റെ ഭംഗിയും ടീച്ചറിന്റെ നിറഞ്ഞ ചിരിയും അതിനൊരു അഴക് കൂട്ടിയത് പോലെ അവള്‍ക്ക് തോന്നി.

അത് ടീച്ചര്‍ ഞാന്‍ വെറുതെ. എനിക്കെന്തോ …….. ഹ ഹ അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല , ഞാന്‍ ചുമ്മാ ചോദിച്ചതല്ലേ എന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ചിരിച്ച് രാജിയെ തന്നോട് ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് പതിയെ അവളെ ഹാളില്‍ ഉള്ള കസേരയില്‍ ഇരുത്തി.

ഇനി ഇതാണ് മോളുടെയും എന്റെയും ലോകം , നമ്മള്‍ ഇനി ഇവിടെയാണ്‌ . മോള്‍ക്ക് ഇത് സ്വന്തം വീട് പോലെ കരുതാം ജീവിക്കാം എന്ന് മതിയെന്ന് തോന്നുന്നവരെ .. പക്ഷെ ഒരിക്കലും മോള്‍ ഇവിടെ നിന്നും യാത്ര പിരിയുന്നത് സങ്കടത്തോടെ ആവരുത്.. ഇവിടെയ്ക്ക് കേറി വരുമ്പോഴുള്ള രാജിയാവരുത് ഇവിടെ നിന്നും യാത്ര പിരിയുമ്പോള്‍ . മോള്‍ പഠിച്ച് വലിയ നിലയിലെത്തി ജോലിയൊക്കെ വാങ്ങി വേണം യാത്ര പറയാന്‍ .. സമ്മതിച്ചോ ?

രാജി തന്റെ തല കുമ്പിട്ടു മ്മ്മ്മ്ഹ എന്ന് മൂളി…

ഇങ്ങനെയാണോ മറുപടി പറയുന്നത് എന്ന് ചോദിച്ച് രാജിയുടെ താടിയില്‍ പിടിച്ച് ഉയര്‍ത്തി… അവളുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ പൊടിയുന്നത് പത്മിനി കണ്ടു…

അരുത്… ഈ വീട്ടില്‍ രാജിയുടെ കണ്ണീര്‍ വീഴരുത്, ടീച്ചര്‍ ഇല്ലേ എന്തിനും കൂടെ … മോള്‍ എന്റെ കൂടെ വേണം… ഞാന്‍ പൊന്നു പോലെ നോക്കിക്കോളാം… ഇനി സങ്കടപ്പെടരുത്..

അതിനുള്ള മറുപടി പത്മിനിയെ ഇറുകി കെട്ടിപിടിച്ചുള്ള തേങ്ങലായിരുന്നു…. പത്മിനി അവളുടെ തലയില്‍ തഴുകി അങ്ങനെ ഇരുന്നു….

പടിഞ്ഞാറന്‍ ചക്രവാളത്തില്‍ സൂര്യന്‍ വിടപറയാന്‍ ഒരുങ്ങി.. മുറ്റത്തെ തൈമാവിന്റെ ചുവട്ടിലെ ബെഞ്ചില്‍ കുളിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞു രാജി ആകാശത്തെ ആ ചുവന്ന മേഘങ്ങളില്‍ കണ്ണും നട്ടിരിക്കുകയാണ്. പത്മിനിയുടെ കുളി കഴിഞ്ഞു പുറത്ത് ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ രാജിക്കായി നല്‍കിയ മുറിയില്‍ കാണാതെ പുറത്തെ ഇറങ്ങുമ്പോള്‍… ചിന്തയില്‍ മുഴുകി താടിയ്ക്ക് കയ്യും കുത്തി ഇരിക്കുന്ന രാജിയെയാണ് കാണുന്നത് .. യൂണിഫോമില്‍ അല്ലാതെ പത്മിനി ആദ്യമായി കാണുകയാണ്. അവളുടെ നനഞ്ഞ മുടി അഴിചിട്ടിരിക്കുന്നു.. കൊലുന്നനെയുള്ള ശരീരം …

അവളുടെ മുഖം സായംകാലത്തെ സൂര്യ കിരണം അവളുടെ മുഖത്തെ വല്ലാതെ ചുവപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. മുട്ടോളമുള്ള പാവാട അവളുടെ കാലിന്റെ ഭംഗിയെ എടുത്ത് കാണിക്കുന്നു… പത്മിനി നടന്ന് അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു….

എന്താ രാജി സ്വപ്നം കാണുകയാണോ ? ആ ചോദ്യം അവളെ ചിന്തയില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ത്തി. അല്ലാ ടീച്ചര്‍ ഞാന്‍ ഈ പ്രകൃതിയുടെ ഭംഗിയെ അറിയുകയായിരുന്നു. ഇത്രയും കാലം ഞാന്‍ ഇതൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നില്ല. എന്ത് ഭംഗിയാണ് ഈ ലോകത്തിന് ഇവിടെ ഇരുന്നു കാണുമ്പോള്‍ . അനാഥാലയത്തില്‍ ആയിരുന്നപ്പോള്‍ ഇത്രയും സുന്ദരമാണ് ഈ സമയം എന്നൊന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. കൂടണയാന്‍ പോകുന്ന കിളികളും ഈ കാറ്റും .. സായന്തനം വല്ലാതെ മനോഹരമായിരിക്കുന്നു.

അവളുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകള്‍ ഇതെല്ലാം പറയുമ്പോള്‍ വല്ലാതെ ആകാംഷയോടെ ആയിരുന്നു പത്മിനി. ഇത്രയൊന്നും അവള്‍ ഇതുവരെ സംസരിച്ചട്ടില്ല . അവളുടെ മനസ്സിലെ പ്രകൃതിയോടുള്ള ആകാംഷ ഓരോ വാക്കിലും നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു.

അല്ലെ ടീച്ചര്‍ … ചോദ്യം കേട്ടതോടെ ഉടന്‍ തന്നെ ചിന്തയില്‍ നിന്നും ഉണര്‍ന്നു പത്മിനി അതെ എന്ന് മറുപടി നല്‍കി.

പ്രകൃതി മനോഹരമാണ് രാജി , പ്രകൃതിയും ശക്തിയും ചേര്‍ന്നാണ് പുതുലോകം സൃഷ്ടിക്കുന്നത്. അതാണ്‌ ജീവിതത്തിലെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യം. അതൊക്കെ മോള്‍ക്ക് കുറച്ചു കാലം കൂടി കഴിയുമ്പോള്‍ മനസിലാവും. അന്ന് ശക്തി കൂടെ വേണം എന്ന് മോള്‍ക്ക് ആഗ്രഹം തോന്നുമ്പോള്‍ ജീവിതം കൂടുതല്‍ ശോഭയേകും.

ഇത്രയും തന്റെ നാവില്‍ നിന്നും വീണ ഉടന്‍ തന്നെ അടുത്ത ചോദ്യം രാജിയില്‍ നിന്നും വന്നു.. എന്താ ടീച്ചര്‍ ഈ ശക്തി ? അതൊക്കെ പിന്നെ പറഞ്ഞു തരാം , ഇപ്പോള്‍ തന്നെ എല്ലാം അറിഞ്ഞാല്‍ നീ ശക്തിയെ ഇപ്പോള്‍ തന്നെ തേടി പോകുമല്ലോ അതൊന്നും വേണ്ടട്ടോ. എന്നാലും പറ ടീച്ചറെ..

വെറുതെ ഇരി രാജി , അതൊന്നും ഇപ്പോള്‍ അറിയേണ്ട അയ്യെടാ പെണ്ണിന് അറിയാതെ വയ്യേ ?

പെട്ടെന്ന് , രാജിയുടെ മുഖം വാടി, സോറി ടീച്ചര്‍ ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ സ്വതന്ത്ര്യം എടുത്തു അല്ലെ ? ഇനി അങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല

അയ്യേ , ഇതെന്താ കൊച്ചു കുട്ടികളെ പോലെ , പറഞ്ഞു തരില്ല എന്നല്ല പറഞ്ഞത് പിന്നെ പറഞ്ഞു തരാം . ഇപ്പോള്‍ കഥ പറഞ്ഞിരുന്നാല്‍ രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ ഒന്നുമുണ്ടാവില്ല. ഞാന്‍ അടുക്കളയിലേക്ക് പോവട്ടെ . നീ ചെന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് പഠിക്കാന്‍ നോക്കിക്കേ . ഇനി നീ ക്ലാസ്സില്‍ മിടുക്കിയായി ഇരുന്നില്ല എങ്കില്‍ എന്നെ എല്ലാവരും കുറ്റം പറഞ്ഞു കളിയാക്കും . അത് വേണോ ?

വേണ്ട ടീച്ചര്‍ .. രാജി തന്റെ പാവാട നേരെയാക്കി എഴുന്നേറ്റ് പതിയെ റൂമിലേക്ക് പോകാന്‍ നടന്നു . പത്മിനി അവള്‍ നടന്നു നീങ്ങുന്നത് നോക്കി … പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് പുറകെ നടന്നു.

സമയം 8 മണി .. ഹാളിലെ ക്ലോക്ക് കിളി ചിലച്ചു , അതിന് പിന്നാലെ രാജി ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ വാ… എന്ന പത്മിനിയുടെ വിളിയും രാജിയുടെ കാതുകളില്‍ പതിച്ചു. താന്‍ വായിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന ബുക്ക് മടക്കി വെച്ച് അടുക്കളയ്ക്ക് അടുത്തുള്ള തീന്‍ മേശയില്‍ ചെന്നിരുന്നു. പത്മിനി നല്ല ചൂടുള്ള ചപ്പാത്തിയും , കിഴങ്ങ് കറിയും കൊണ്ടുവന്ന് വെച്ചു. രാജിയുടെ മുന്നിലേക്ക് പ്ലേറ്റ് നീക്കി വെച്ച് ചപ്പാത്തിയും കറിയും ഇട്ടുകൊടുത്തു. മ്മ്മ്ഹ..കഴിക്ക് … ചൂട് പോകുന്നതിനു മുന്‍പേ പത്മിനി അടുത്തുള്ള കസേരയില്‍ ഇരുന്നു.

ടീച്ചര്‍ … മ്മ്ഹ എന്താ രാജി ? ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ ? ദേഷ്യപ്പെടുവോ ഞാന്‍ എന്തിനാ ദേഷ്യപ്പെടുന്നെ മോളോട് , ചോദിക്ക് ടീച്ചര്‍ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്കാണോ താമസം ? വേറെ ആരുമില്ലേ ?

ഇതാണോ ? ദേഷ്യപ്പെടുവോ എന്ന് ചോദിച്ച ചോദ്യം ..പത്മിനി വായിലേക്ക് ചപ്പാത്തി വെച്ച് പതിയെ ചവച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു അത് വൈകുന്നേരത്തെ പോലെ ഞാന്‍ അധിക സ്വതന്ത്ര്യം എടുക്കുന്ന പോലെ തോന്നെണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതി…

നീ അത് വിട്ടില്ലേ രാജി , ഞാന്‍ പറഞ്ഞല്ലോ അത് പിന്നെ പറഞ്ഞു തരാമെന്ന് ..പിന്നെ നീ ഇപ്പോള്‍ ചോദിച്ചത്

ഞാന്‍ കുറച്ചു നാള്‍ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്കാണ് രാജി , എന്റെ ഭര്‍ത്താവ് രാജീവ്‌ ഗള്‍ഫിലാണ് . ഇത് രാജീവ്‌ വാങ്ങിയ വീടാണ്. ചേട്ടന്റെ കുടുംബം ഇപ്പോള്‍ അമേരിക്കയിലാണ്. രാജീവേട്ടന്റെ അനിയത്തി വിശേഷം അറിയിച്ചത് കൊണ്ട് ഇനി കുറച്ചു കാലം അവര്‍ അവിടെ ആയിരിക്കും . അവര്‍ വന്നാല്‍ ഇവിടെ നില്‍ക്കില്ല . അവര്‍ക്ക് ഇത്തരം പഴഞ്ജന്‍ കാര്യങ്ങള്‍ ഒന്നും താത്പര്യമില്ല . എനിക്കും രാജീവേട്ടനും വളരെ ഇഷ്ടമാണ് ഇത്തരമൊരു അന്തരീക്ഷം അത് കൊണ്ട് വാശിയ്ക്ക് വാങ്ങിയതാണ് ഈ വീട്. മനസിലായോ ? മ്മ്മ്ഹ കഴിക്ക്

രാജി തന്റെ മുന്നിലെ ചപ്പാത്തി പതിയെ കഴിച്ച് തുടങ്ങി..

പത്മിനിയുടെ ശ്രദ്ധ രാജിയുടെ വസ്ത്രങ്ങളിലേക്ക് ആയിരുന്നു , ആകെ പഴകിയ നിറമുള്ള ഒരു ടോപ്‌ , ഒരുപാട് കാലം ഉപയോഗിച്ചത് ആണെന്ന് ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ മനസിലാവും … പത്മിനി പതിയെ രാജിയെ വിളിച്ചു.

രാജി … സംശയത്തോടെയെന്ന പോലെ പതിയെ രാജി പത്മിനിയെ നോക്കി നിനക്ക് ഇടാന്‍ ഇപ്പോള്‍ എത്ര ഡ്രസ്സ്‌ കയ്യിലുണ്ട് ? രാജിയുടെ മുഖം പെട്ടന്ന് വാടി … മുഖം കുനിയ്ക്കാതെ രാജി പറയ്‌ , എത്ര എണ്ണമുണ്ട്..

അത് ടീച്ചര്‍ .. ക്ലാസ് വിട്ടു വന്നാല്‍ ഇടാന്‍ മൂന്ന് ജോഡിയുണ്ട് പിന്നെ യുണിഫോം രണ്ടെണ്ണം.

മ്മ്മ്ഹ…കഴിക്ക് വേഗം എന്നും പറഞ്ഞു പത്മിനി തന്റെ പ്ലേറ്റിലെ ചപ്പാത്തി കഴിച്ച് പതിയെ എണീറ്റു. കൂടെ രാജിയും

അതെ പാത്രം ഒന്നും കഴുകേണ്ട … അവിടെ വെച്ചാല്‍ മതി .. പ്ലേറ്റ് ആയിട്ട് പോകുന്ന രാജിയെ നോക്കി പത്മിനി പറഞ്ഞു.. എന്നാല്‍ അത് കേള്‍ക്കാത്ത പോലെ രാജി താന്‍ കഴിച്ച പത്രം കഴുകാന്‍ ആരംഭിച്ചു.. എന്നാല്‍ ഇത് കൂടി കഴുകിക്കോ രാജി .. എന്നും പറഞ്ഞു തന്റെ പത്രം അവള്‍ക്ക് നേരെ നീട്ടി.. രാജി തന്റെ കൈ നീട്ടി പ്ലേറ്റ് വാങ്ങിക്കാന്‍ തുടങ്ങവേ പത്മിനിയുടെ കൈ കൊണ്ടുള്ള അടി അവളുടെ കയ്യില്‍ വീണിരുന്നു.

ഞാന്‍ നിന്നെ ഇവിടെ വേലക്കാരിയാക്കാന്‍ കൊണ്ട് വന്നതല്ല , മനസിലായല്ലോ എന്നൊരു ഞെട്ടിക്കുന്ന ശബ്ദവും … രാജി വിറച്ചു. അത് ടീച്ചര്‍ …

പ്ലേറ്റ് അവിടെ വെച്ചിട്ട് കൈകഴുകി മുറിയിലേക്ക് പോ രാജി അവള്‍ പ്ലേറ്റ് അവിടെ വെച്ചിട്ട് കൈ കഴുകി മുറിയിലേക്ക് പോയി… കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.. ഇല്ല കരയില്ല.. ഇവിടെ ഞാന്‍ കരയില്ല .. അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചു മുറിയില്‍ പോയി കസേരയില്‍ ഇരുന്നു..

സമയങ്ങള്‍ പോയത് അവള്‍ അറിഞ്ഞില്ല… കണ്ണുകള്‍ അടഞ്ഞു…. ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴോ അടി കൊണ്ട ഭാഗത്ത് തണുപ്പ് അറിഞ്ഞപ്പോഴാണ് കണ്ണുകള്‍ മെല്ലെ തുറന്നത് … മുന്നില്‍ പത്മിനി ടീച്ചര്‍ …

എന്താ… നന്നായി വേദനിച്ചോ ? നീ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് കേള്‍ക്കാഞ്ഞത് കൊണ്ടല്ലേ മോളെ .. സാരല്യ… എന്നും പറഞ്ഞു പത്മിനി പതിയെ അടിയേറ്റ ഭാഗം പതിയെ തടവി.

അത് സാരമില്ല ടീച്ചര്‍ … വേദന ഒന്നുമില്ല .. മ്മ്മ്ഹ… എന്നാല്‍ ഇന്നാ ഇത് നിനക്ക് വേണ്ടിയാ .. തുറന്ന് നോക്ക് . . പത്മിനി തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന കവര്‍ രാജിയ്ക്ക് നേരെ നീട്ടി രാജി ചോദ്യ ഭാവത്തില്‍ പത്മിനിയെ നോക്കി…

പിടിക്ക് .. എന്നിട്ട് തുറന്ന് നോക്ക് .. പതിയെ രാജി ആ കവര്‍ വാങ്ങി തുറന്ന് നോക്കി… അതിനുള്ളില്‍ വസ്ത്രങ്ങള്‍ ..

അതിങ്ങ്‌ പുറത്തേക്ക് എടുക്ക് .. രാജി വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളോടെ പതിയെ രാജി ആ വസ്ത്രങ്ങള്‍ പുറത്തേക്ക് എടുത്തു…

കൊള്ളാമോ ? ഇഷ്ടമായോ ? പാകം ആവുമോ എന്നറിയില്ല .. രാജിയുടെ കണ്ണുകള്‍ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു…

നിന്റെ കണ്ണില്‍ എന്താ വല്ല ഡാം ഉണ്ടോ .. എല്ലാത്തിനും ഇങ്ങനെ കരച്ചില്‍ ഒഴുക്കുവാന്‍.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞതല്ലേ വൈകിട്ട് ഈ വീട്ടില്‍ കരയരുത് എന്ന്… ഇല്ല ടീച്ചര്‍ കരയില്ല .. രാജി വേഗം തന്റെ കൈ കൊണ്ട് കണ്ണ് തുടച്ചു.. നല്ല ഭംഗിയുള്ള ടോപും , സ്കേര്‍ട്ടും…

ഇഷ്ടമായോ ? ഉവ്വ് ടീച്ചര്‍ ഇഷ്ടമായി…

എന്നാല്‍ ഇതൊന്ന് ഇട്ടേ.. പാകമാകുമോ എന്നറിയില്ല .. ഞാന്‍ ഇത് വാങ്ങി വെച്ചിട്ട് കുറച്ചു കാലമായി …

എനിക്കാണോ ടീച്ചര്‍ ? ആകാംഷയോടെ രാജി ചോദിച്ചു… പെട്ടെന്ന് പത്മിനി ….ആഹ്.. അതെ അതെ … പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു .. ഇട്ടു നോക്കിക്കേ .. രാജി

ടീച്ചര്‍ പൊയ്ക്കോ .. ഞാന്‍ ഇട്ടോളാം ഞാന്‍ ഇവിടെ നിന്നാല്‍ എന്താണ് … അത് ടീച്ചര്‍ .. എനിക്കൊരു നാണം …

നാണിക്കാന്‍ എന്താ .. ഞാന്‍ ഒരു സ്ത്രീയല്ലേ … നീയൊരു പെണ്ണും നമ്മള്‍ അല്ലാതെ വേറെ ആരുമില്ല …

എന്നാലും ടീച്ചറിന്റെ മുന്നില്‍ നീ ഇടുന്നുണ്ടോ ; എനിക്കുറങ്ങാന്‍ പോവണം അടി വേണോ അയ്യോ വേണ്ട ടീച്ചര്‍ … ഞാന്‍ ഇടാം രാജി പതിയെ തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് തന്റെ ടോപ്‌ ഊരി മാറ്റാന്‍ ആരംഭിച്ചു. പത്മിനി കസേരയില്‍ പതിയെ ഇരുന്നു…

രാജിയുടെ അത്ര മെലിയാത്ത ഇളം ശരീരം ദൃശ്യമായി… അവളുടെ നെഞ്ചിനെ ചുറ്റി കിടക്കുന്ന പഴയ ഒരു കറുത്ത ബ്രാ. അതിന്റെ നൂലോക്കെ പൊങ്ങി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അവളുടെ മുടി കെട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്നതിനാല്‍ പുറം ഭാഗം വൃത്തിയായി പത്മിനിയുടെ കണ്ണില്‍ പതിഞ്ഞു. രാജി… പത്മിനി വിളിച്ചു..

എന്താ ടീച്ചര്‍ അവള്‍ തന്റെ കൈ നെഞ്ചില്‍ പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു.. നീ ഇങ്ങ് അടുത്തേക്ക് വന്നെ ..

രാജി മടിയോടെ പതിയെ പതിയെ നടന്ന് പത്മിനിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു . ഇതെന്താ കൈ പ്രേതത്തെ കുരിശ് കാണിക്കുന്ന പോലെ വെച്ചിരിക്കുന്നത്.. മാറ്റിയെ രാജി

രാജി പതിയെ കൈ താഴേക്ക് ഊര്‍ന്ന്റക്കി.

ബ്രായുടെ പഴക്കം തെളിയുന്നത് ആയിരുന്നു .. ആ ദൃശ്യം … പത്മിനി പതിയെ ബ്രായുടെ മുകളില്‍ കൂടി കൈ ഓടിച്ചു…

ഇത് പഴയതായല്ലോ രാജി .. വേറെ ഇല്ലേ നിനക്ക് ഒരെണ്ണം കൂടിയുണ്ട് ടീച്ചര്‍ പക്ഷെ അതും .. രാജി പതിയെ പറഞ്ഞു നീ നില്‍ക്ക് ഞാനിപ്പോ വരാം.. പത്മിനി റൂം വിട്ടിറങ്ങി.. പത്മിനി തിരികെ വരുമ്പോഴും രാജി നിന്ന പോലെ തന്നെ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു…

ഇന്നാ ഇതൊന്ന് ഇട്ടുനോക്കിക്കെ..കറക്റ്റ് ആയിരിക്കും… പത്മിനി ഒരു നീല ബ്രാ അവള്‍ക്ക് നേരെ നീട്ടി… രാജി അത് കയ്യില്‍ വാങ്ങി…. ഇപ്പോള്‍ ഇടണോ ടീച്ചര്‍ എന്നാല്‍ അല്ലെ അളവ് കൃത്യമാണോ എന്ന് അറിയൂ രാജി .. നീ അഴിച്ചിട്ട് ഇട് രാജി

നീ ഇങ്ങട് നീങ്ങി നിന്നെ .. പെണ്ണിന്റെ ഒരു നാണം .. എന്നും പറഞ്ഞു പത്മിനി അവളുടെ കൈക്ക് പിടിച്ച് തന്റെ അടുത്തേക്ക് തിരിച്ച് നിറുത്തി…. എന്നിട്ടാ കൈകള്‍ കൊണ്ട് അവളുടെ ബ്രാ ഹുക്ക് അഴിച്ച് മാറ്റി .. കട്ടിലിലേക്ക് ബ്രാ ഇട്ടു…

ഇങ്ങോട്ട് വാ രാജി… എന്നിട്ട് കൊണ്ട് വന്ന നീല ബ്രാ അണിയിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.. രാജി അതിന് അനുസരിച്ച് ചരിയാനും

നേരെ നിന്നെ മോളെ , ഇതൊന്ന് ഇടട്ടെ….. നേരെ പിടിച്ച് നിറുത്തിയപ്പോഴാണ് പത്മിനി രാജിയുടെ ശരീരം കണ്ണില്‍ ഉടക്കിയത്..

നല്ല കൂര്‍ത്ത മുലകള്‍ , അതിന് അഴകുള്ള കാപ്പി നിറമുള്ള മൊട്ട് , വെളുപ്പില്‍ കുളിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന നെഞ്ച്… പത്മിനി രാജിയുടെ മുല കപ്പിന് ഉള്ളിലാക്കി തിരിച്ച് നിറുത്തി ഹുക്ക് ഇട്ടുകൊടുത്തു.

ആഹ .. ഇത് ശരിയായ സൈസ് ആണല്ലോ , അപ്പോള്‍ ഇനി ഇത് നീ എടുത്തോ കേട്ടോ രാജി….

ശരി ടീച്ചര്‍ , എന്നും പറഞ്ഞ് അവള്‍ ടോപ്‌ എടുത്തിട്ടു.. ചെറിയ ലൂസ് ഉണ്ട് .. എന്നാലും കൊള്ളാം.. നന്നായിട്ടുണ്ട് രാജി.. മോള്‍ക്ക് ചേരുന്നുണ്ട്… അപ്പൊ ഇതൊക്കെ എടുത്ത് വെച്ചിട്ട്… കിടന്നു ഉറങ്ങു കേട്ടോ.. രാവിലെ നേരത്തെ എണീക്കണം.. ശനിയാഴ്ച അല്ലെ രാവിലെ ഒന്ന് അമ്പലത്തില്‍ പോകാം .. കേട്ടോ

പത്മിനി റൂം വിട്ടിറങ്ങി… രാജി ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം ബാഗിലേക്ക് മാറ്റി പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് യാത്രയാകാന്‍.. ആ പട്ടുമെത്തയിലേക്ക് ശരീരത്തെ അമര്‍ത്തി… കണ്ണടച്ചു.

0cookie-checkവർണ്ണരാജി പത്മിനി

  • എൻറെ അമ്മിണീ വികാരി അച്ഛനും

  • കുടുംബവും പിന്നെ ഞാനും അശ്വതിച്ചേച്ചിയും

  • മകളും അമ്മയും