ചിറ്റായിക്കരയിലെ ഒരു പകല്‍
നാരായണ്‍നായര്‍ ശ്രീ നിത്യയേയുംകൂട്ടി സ്‌കൂള്‍ മാനേജറുടെ വീട്ടിലെത്തി.
‘ങാ വരൂ വരൂ’
മാനേജര്‍ രാമാനുജന്‍ സിറ്റൗട്ടില്‍നിന്നും സ്വീകരിച്ചു
അവര്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് കയറി ഹാളിലെത്തി
‘വീട് കണ്ടുപിടിക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടായോ’?
‘ഇല്ല ഓട്ടോക്കാരനറിയാമായിരുന്നു’.
‘ഇരിക്കൂ’
അവര്‍ ഭവ്യതയോടെ ഇരുന്നു
‘നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു മാനവേദന്‍ സാര്‍ പറഞ്ഞിരുന്നു. കേട്ടോ, ആട്ടേ സാറെ നിങ്ങള്‍ക്ക്
നേരത്തേ പരിചയം ഉണ്ടോ’?
‘ഇല്ല, വീടിനടുത്തുള്ള ഒരു ശങ്കരന്‍മാഷുണ്ട്. പെണ്‍ഷന്‍പറ്റിയ ആളാ. അങ്ങേരാ
പറഞ്ഞത്. ഈ സ്‌കൂളില്‍ വേക്കന്‍സിയുണ്ടെന്ന്’
‘അത് ശരി’
‘ആട്ടേ, ബാക്കി കാര്യങ്ങളെപ്പറ്റി എന്താ പറഞ്ഞത്’?
പണത്തെക്കുറിച്ചാണെന്ന് മനസ്സിലായ ശ്രീനിത്യ അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി
‘അത് പിന്നെ പത്ത് ലക്ഷം ഇപ്പോ തന്നിട്ട് ബാക്കി 1 വര്‍ഷത്തെ ഇടയാ പറഞ്ഞത്’
‘ഓകെ ഓകെ’
‘ഈ സ്ഥാപനത്തിന്റ മാനേജന്‍ ഞാനാണെങ്കിലും യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഇത് മാനവേദന്‍
സാറിന്റെയാ. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അത്തരം കാര്യങ്ങളൊക്കെ സാറുമായി ഡിസ്‌കസ് ചെയ്തിട്ടേ
എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും പറയാന്‍ പറ്റൂ. നിങ്ങളിരിക്കൂ. ഞാന്‍ സാറിനെ വിളിക്കട്ടെ’
അയാള്‍ മൊബൈല്‍ കയ്യിലെടുത്തു
‘ഹാ. സാറെ നമസ്‌കാരം, ഇത് ഞാനാ രാമാനുജന്‍, പിന്നെ സാറെ ആ ടീച്ചര്‍ പോസ്റ്റിലേക്ക്
ഒരു കുട്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്’.
‘അതെയതേ’
അയാള്‍ ഫോണ്‍ ചെവിയില്‍നിന്നെടുക്കാതെത്തെന്നെ അവളോട് ചോദിച്ചു
‘മോള്‍ക്കെത്രവയസ്സായി’?
’25’
‘സാറെ 25 പിജി കഴിഞ്ഞു ബിഎഡ് എടുത്തിറങ്ങിയതേയുള്ളൂ’
‘ശരി ശരിഅത് പിന്നെ എനിക്കറിയില്ലേ’?
ഫോണ്‍ സോഫയിലേക്കിട്ടു
സാറ് സമ്മതിച്ചിട്ടുണ്ട്
അവര്‍ സന്തോഷത്തോടെ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി
‘എന്നാല്‍ പിന്നെ കുട്ടി തിങ്കളാഴ്ച ജോയിന്‍ ചെയ്‌തോളു. ഇന്ന് വെള്ളിയല്ലേ’? അയാള്‍
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
‘പണം ഇവിടെ തരാനാ സാറ് പറഞ്ഞത്. ബാക്കി പറഞ്ഞപോലെ’
നാരായണന്‍നായര്‍ കയ്യിലെ കവറില്‍നിന്നും കടലാസില്‍പൊതിഞ്ഞ നോട്ടുകെട്ടുകള്‍ അയാളെ
ഏല്‍പ്പിച്ചു
‘എന്നാല്‍ ഞങ്ങളിറങ്ങട്ടെ’
‘അങ്ങനെയാവട്ടെ’
‘ഇവിടുത്തെ വീട്ടുകാരി പുറത്തുപോയതാ, അതാ കുടിക്കാന്‍ പോലും ഒന്നും എടുക്കാത്തത്’
‘അയ്യോ, അതൊന്നും സാരമില്ല’
‘ങാ പിന്നെ മാനവേദന്‍ സാര്‍ ഇപ്പോ ബാംഗ്ലൂരിലാ. നാട്ടില്‍ വരുമ്പോ ടീച്ചറൊന്നു
വന്നു കണ്ടോളൂ. ഞാന്‍ വിളിക്കാം’
അവള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടി
അവര്‍ മുറ്റത്തിറങ്ങി ചെരിപ്പുകളിട്ട് പുറത്തിറങ്ങി
ഗേറ്റിന് പുറത്ത് അവര്‍ വന്ന ഓട്ടോ കാത്തു നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
രാമാനുജന്‍ അവരുടെ പോക്ക് നോക്കനിന്നു. പ്രായമായ അച്ഛന്‍ . സുന്ദരിയായ മകള്‍
സാരിയാണവളുടെ വേഷം, അത് വയറ് കാണാത്തവിധമാണ് ധരിച്ചിട്ടുള്ളത്
ശാലീന സുന്ദരി
മഞ്ഞ് പോലുള്ള മുടികള്‍ പുറംവരെയുള്ളൂവെങ്കിലും നല്ല ചന്തം
രാവിലെ അമ്പലത്തില്‍ പോയതിന്റെ ലക്ഷണമായി നെറ്റിയില്‍ ചന്ദനക്കുറിയും മുടിയില്‍
തുളസിപ്പൂവും തെച്ചിപ്പൂവുമുണ്ട്
ആവശ്യത്തിന് മാത്രം വണ്ണം, വെളുത്തനിറം
ഒതുങ്ങിയ ശരീരം
**************************************
തിങ്കളാഴ്ച
ശ്രീ നിത്യ സ്‌കൂളില്‍ ചെന്നു
പുതിയ ടീച്ചറെ എല്ലാവരും കൂടി സ്വീകരിച്ചു
എല്ലാവരുടേയും സ്‌നേഹത്തോടെയുള്ള പെരുമാറ്റം ആദ്യ ദിവസം തന്നെ അവള്‍ക്കുല്‍സാഹമായി
ഒരാഴ്ച കടന്നുപോയി
ഒരു ശനിയാഴ്ച
സ്‌കൂള്‍ പ്രിന്‍സിപ്പാള്‍ ശ്രീ നിത്യയെ സ്റ്റാഫ് വിളിച്ചു. ‘ങാ പിന്നെ മാനേജര്‍
രാമാനുജന്‍ സാര്‍ വിളിച്ചിരുന്നു. നമ്മുടെ മാനവേദന്‍ സാറിനെ ടീച്ചറെ കാണണമെന്ന്.
എല്ലാ ടീച്ചര്‍മാരും സാറിനെ പരിചയപ്പെടാന്‍ പോകാറുണ്ട്. ഞാന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ’
അവള്‍ തലയാട്ടി
‘നാളെ മോളു രാവിലെ മാനേജറുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയ്‌ക്കോളു. സാറിനെ കണ്ടിട്ട് വീട്ടില്‍
പൊയാ മതി, ടിച്ചര്‍ക്ക് നാളെ പിരിയഡും ഇല്ലല്ലോ’
‘ശരി സാര്‍’
അവള്‍ പുറത്തിറങ്ങി.
ശനിയാഴ്ച
ടീച്ചര്‍ രാവിലെ പത്തുമണിക്കുതന്നെ മാനേജറുടെ വീട്ടിലെത്തി
‘ങാ ടീച്ചറിരിക്കൂ, സാറ് മുകളില്‍ ഓഫീസ് റൂമിലാ, ഞാന്‍ സാറിനോട് പറയാം’
അവള്‍ ഭവ്യതയോടെ സോഫയിരുന്നു
അയാള്‍ മൊബൈലെടുത്തു
‘ങാ. ശ്രീനിത്യ ടീച്ചര്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്’
ശരി. ശരി
‘ടീച്ചറ് മേലേക്ക് ചെന്നോളൂ. മുകളിലാ സാറിന്റെ ഓഫീസ് ‘
അവള്‍ എണീറ്റു മെല്ലെ കോണി കയറി
സാരിയുടുത്തതിനാല്‍ ഒരുകൈകൊണ്ട് സാരിയുടെ മുന്‍ഭാഗം മെല്ലെ ഒതുക്കിക്കൊണ്ടാണ്
അവളോരോ പടിയും കയറിയത്.
അവളുടെ ഒതുങ്ങിയ നിതംബത്തിന്റെ ചലനം നോക്കി മാനേജര്‍ ചിരിച്ചു
മുകളിലെത്തിയ അവള്‍ക്ക് അല്‍പ്പം പേടിതോന്നി
പെട്ടെന്നാണ് ഒരു റൂമിന്റെ കട്ടിലയില്‍ ഓഫീസ് എന്ന ബോര്‍ഡ് കണ്ടത്
അവള്‍ക്കല്‍പ്പം ആശ്വാസമായി.
വാതില്‍ തുറന്നുതന്നെ കിടന്നിരുന്നു
അവള്‍ അകത്തേക്ക് നോക്കി
മാനവേദന്‍ എന്തോ ഫയല്‍ പരിശോധിക്കുന്നത് കണ്ടു
കാല്‍പെരുമാറ്റം കേട്ട് അയാള്‍ തലയുയര്‍ത്തി
‘ങാ ടീച്ചറല്ലേ വരൂ. . ഇരിക്കൂ’
മാനവേദന്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ ക്ഷണിച്ചു
‘പേടിയോടെ അവള്‍ റൂമിലേക്ക് കടന്നു’
‘ഇരിക്കൂ’
അവള്‍ പതിയെ മുന്നിലെ കസേരയിലിരുന്നു.
ടീച്ചര്‍ ഒരാഴ്ചയായി ജോയിംഗ് ചെയ്തിട്ടെന്നു പറഞ്ഞു
‘പേര്’
‘ശ്രീ നിത്യ’
‘വീട്ടിലാരൊക്കെയുണ്ട്’?
‘അച്ഛനും അനിയനും’
‘അനിയന്‍ എന്തു ചെയ്യുന്നു’?
‘അവന്‍ പിജിക്ക് പഠിക്കുകയാ’
‘ഓ അത് ശരി’
‘അച്ഛന്‍’?
‘അച്ഛന്‍ വീട്ടില്‍ തന്നെയാ പ്രായമായി, പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും ചെയ്യുന്നില്ല’
‘ഉം. .’
പെട്ടെന്ന് മാനവേദന്‍ വാതിലിനു നേരെ നോക്കി ‘എന്താ സുഭദ്രേ, ചായയാണോ’?
ശ്രീനിത്യ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി
അവള്‍ക്ക് പിറകില്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നാല്‍പ്പതിലേറെ പ്രായമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ ഒരു
ട്രേയില്‍ രണ്ടു സ്റ്റീല്‍ ഗ്ലാസ്സുമായി വന്നു
‘അല്ല കൂള്‍ ഡ്രിംഗ്‌സാ’
‘തണുപ്പു കുറവാ കേട്ടോ’
ഒരു ഗ്ലാസ് മാനവേദന്റെ മുന്നില്‍വച്ചു
മറ്റേ ഗ്ലാസ്സ് അവള്‍ക്ക് നേരെ നീട്ടി
‘മോള് എന്നെ കണ്ടില്ലല്ലോ അല്ലേ, ഞാന്‍ താഴത്തെയാഴുടെ ഭാര്യയോ കേട്ടോ’
അവള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഗ്ലാസെടുത്തു.
‘ടീച്ചര്‍ കുടിക്ക്’
അയാളും ഗ്ലാസ് ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു
അവരുടെ ഗ്ലാസുകള്‍ എടുത്തു ആ സ്ത്രീ പുറത്തിറങ്ങി
മാനവേദന്‍ ചില ഫയലുകളൊക്കെ തുറന്നു നോക്കി
അതവളുടെ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റിന്റെ കോപ്പികളും മറ്റുമായിരുന്നു
അഞ്ചു മിനുട്ട് ആയതും ശ്രീ നിത്യക്ക് തലകറങ്ങുന്നപോലെ തോന്നി
അവള്‍ക്കെന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനാകും മുമ്പ് ബോധമില്ലാതെ കസേരയുടെ ഒരു വശത്തേക്ക്
തളര്‍ന്നുവീണു
മാനവേദന്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എണീറ്റു
വാതിലിനരികിലെത്തി താഴേക്ക് നീട്ടിവിളിച്ചു
‘എടീ സുഭദ്രേ. മരുന്നു ഏറ്റിട്ടുണ്ട്’
‘നീയിങ്ങ് വാടി’
സുഭദ്ര പടികള്‍ കയറി മുറിയിലെത്തി
ആ മുറിയിലേക്ക് കിടത്തണം
അയാളവളുടെ കൈകള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഇരുകൈകളുമിട്ടുയര്‍ത്തി
പതുപതുത്ത അവളുടെ വയറില്‍ തൊട്ടതും അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലെ കൊച്ചമാനവേദന്‍ പിടഞ്ഞു
മഞ്ഞുപോലെ നനുത്ത മുടിയിഴകളില്‍ നിന്നും സുഗന്ധം പരത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു
അവളുടെ മേനിയുടെ മാദകഗന്ധം അയാള്‍ അനുഭവിച്ചു
സ്ത്രീകളുടെ ശരീരത്തിനുണ്ടാകുന്ന സുഗന്ധം
പുരുഷന്‍മാരുടെ കണ്ട്രോള്‍ പോകുന്ന മണം
സുഭദ്ര കാലുകളും പിടിച്ചുയര്‍ത്തി
അതിനുള്ളിലെ വിശാലമായ റൂം തുറന്ന് അവളെ കിടക്കയിലേക്കിട്ടു
വാടിത്തളര്‍ന്ന താമരത്തണ്ടുപോലെ ശ്രീനിത്യ ബെഡ്ഡില്‍ കിടന്നു
(തുടരും)