ഭൂതവും പരമുവും Part 1

ഫാന്റസി കഥയാണ്. ലോജിക് വച്ച് അളക്കരുത്. കളികൾ കുറവായിരിക്കും എന്നാലും പരമാവധി നോക്കാം.

മണ്ടൻ !!!!!!! എനിക്ക് ഓർമ്മ വച്ച കാലം മുതലേ ഞാൻ കേട്ട് തഴമ്പിച്ച വാക്കാണ് അത്. എല്ലാവരും എന്നെ അങ്ങനെ ആണ് വിളിക്കുന്നത്. അമ്മയൊഴിച്ച്. കഷ്ടകാലത്തിന് ഒരു വർഷം മുൻപ് എന്റെ അമ്മ മരിച്ചു പോയി.

എന്നെ കുറിച്ച് വിശദമായി പറയാം. എന്റെ പേര് പരമു. ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ വിചാരിക്കും ഞാൻ ഒരു മധ്യവയസ്കനോ വൃദ്ധനോ ആയിരിക്കും എന്ന്. കാരണം ഈ തരം പേരൊക്കെ പണ്ട് ഉള്ളവർക്ക് ആണല്ലോ ഇടുക. പക്ഷെ അല്ലാ. എനിക്ക് 2020 ൽ 21 വയസ്സേ ഒള്ളു. പിന്നെ എന്താണ് എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു പേര് എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തോന്നാം. വേറെ ഒന്നുമല്ല എന്റെ അച്ഛൻ എന്നോട് ചെയ്ത മഹാപാതകം. ഞാൻ ജനിച്ച അതെ ദിവസം 7 വർഷം മുൻപ് 1992 ൽ ആണ് എന്റെ അച്ഛന്റെ അപ്പൂപ്പൻ മരിച്ചത്. എന്റെ അപ്പൂപ്പൻ അല്ല അച്ഛന്റെ അപ്പൂപ്പൻ അതായത് എന്റെ അപ്പൂപ്പന്റെ അച്ഛൻ അതായത് എന്റെ അച്ഛന്റെ അച്ഛന്റെ അച്ഛൻ.

മനസിലായല്ലോ അല്ലെ.

പുള്ളിയുടെ പേര് പരമു എന്നായിരുന്നു. പുള്ളിയുടെ ഓർമ്മയ്ക് എനിക്കും പേരിട്ടു പരമു എന്ന്. ഈ ഒരൊറ്റ പേര് കൊണ്ട് പൊറുതിമുട്ടി. അർജുൻ, അരവിന്ദ്, അനന്ദകൃഷ്ണൻ, അലൻ, അജ്മൽ, ആദർശ്, അരുൺ, ആതിര അശ്വതി, ഗായത്രി, ടീന, അലീന എന്നൊക്കെ പേരുള്ള കുട്ടികളുടെ ക്ലാസ്സ്‌റൂമിൽ ഒരു പരമുവും. മതിയല്ലോ. കിളവൻ എന്ന ഇരട്ട പേര് അങ്ങോട്ട് ചാർത്തി കിട്ടി.

ആ എന്റെ കുടുംബത്തെ കുറിച്ച് പറയാം.അച്ഛന്റെ പേര് വാസുദേവൻ. അമ്മയുടെ പേര് ജയന്തി . അച്ഛന് നാല് മക്കൾ ആണ്. ഏറ്റവും മൂത്തത് ചേട്ടൻ. ചേട്ടന്റെ പേര് ജയരാജ് . ആ അത് കഴിഞ്ഞു ജയലക്ഷ്മി ചേച്ചി പിന്നെ സൂര്യലക്ഷ്മി ചേച്ചി ഏറ്റവും ഒടുവിൽ ഞാൻ പരമു. നോക്കണേ മറ്റു മൂന്ന് പേരുടെ പേരും എന്റെ പേരും.

എന്റെ രണ്ടു ചേച്ചിമാരെയും നല്ല രീതിയിൽ കെട്ടിച്ചു വിട്ടു. ചേട്ടനും വിവാഹം കഴിച്ചു. ചേട്ടത്തിയും ഒരു കുഞ്ഞും ഉണ്ട് അവരും എന്റെ വീട്ടിൽ തന്നെയാണ്. ചേട്ടത്തിയുടെ പേര് സ്വാതി. മകൾ മീര രണ്ട് വയസ്സേ ഒള്ളു. നിലവിൽ എന്റെ വീട്ടിൽ എന്നോട് പുച്ഛം ഇല്ലാത്തത് മീരയ്ക്ക് മാത്രമേ ഒള്ളു. എല്ലാവരും അവളെ കിച്ചു എന്നാണ് വീട്ടിൽ വിളിക്കുക. കിച്ചുവിന് മാത്രമാണ് എന്നോട് പുച്ഛം ഇല്ലാത്തത് കാരണം അവൾ കുഞ്ഞല്ലേ. പുച്ഛം, അസൂയ, ആർത്തി പോലത്തെ മനുഷ്യന്മാരുടെ വൃത്തികെട്ട സ്വഭാവം ഒന്നും കൊച്ചിന് അറിയില്ല. അവൾക്ക് സ്നേഹം മാത്രം.

ബാക്കി ഉള്ള എല്ലാവരും എന്നെ പുച്ഛിക്കാൻ കാരണമുണ്ട് കേട്ടോ.

എന്റെ ചേട്ടൻ ആണെങ്കിൽ PWD എഞ്ചിനീയർ ആണ്. ചേട്ടത്തിയും എഞ്ചിനീയർ ആണ് പ്രൈവറ്റ് കമ്പനിയിൽ. ചേട്ടനെ കെട്ടി കഴിഞ്ഞു ചേട്ടത്തി പിന്നെ ജോലി വേണ്ടാന്ന് വച്ചു.

എന്റെ മൂത്ത ചേച്ചി ജയലക്ഷ്മി ചേച്ചി ടീച്ചർ ആണ് ചേച്ചിയുടെ ഭർത്താവും ടീച്ചർ. സൂര്യലക്ഷ്മി ചേച്ചിക്ക് ജോലി ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും നല്ലോണം പഠിക്കുമായിരുന്നു മാത്രമല്ല ഭർത്താവ് ബാങ്ക് മാനേജർ.

ഞാനോ…. തട്ടിയും മുട്ടിയും എങ്ങനെയോ പത്തും പ്ലസ് ടു ഒക്കെ പാസ്സ് ആയി. ഡിഗ്രിക്ക് ചേർത്തിട്ട് യാതൊരു പ്രയോജനവും ഇല്ല എന്ന് അച്ഛന് അറിയാമായിരുന്നു എങ്കിലും വെറുതെ കൊറേ പൈസ കൈയിലുള്ളത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഒരു കോളേജിൽ BA ക്ക് സീറ്റ്‌ എടുത്തു തന്നു. ഞാൻ ആണെങ്കിൽ പണ്ട് പഠിക്കാൻ വിട്ടപ്പോ മാവിൽ കല്ലെറിഞ്ഞു നടന്ന ടീമാണ്. കോളേജിൽ ഒക്കെ പേരിനു പോകും. ടീച്ചർമാർക്ക് തന്നെ അറിയാം എന്നോടൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല നന്നാവില്ല എന്ന്. പഠിക്കാൻ അത്ര മണ്ടൻ തന്നെയാണ് ഞാൻ. എനിക്ക് ചിത്രകലയിൽ ചെറിയ അഭിരുചി ഉണ്ടായിരുന്നു ചെറുപ്പത്തിൽ പക്ഷെ വാസുദേവൻ എന്ന എന്റെ അച്ഛന്റെ മകൻ പടം വരക്കാരൻ ആവുന്നത് പുള്ളിയ്ക്ക് തീരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. പുള്ളി ആ കഴിവ് മുളയിലേ നുള്ളി. എന്നിട്ടോ പുള്ളി ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെ പഠിച്ച് ഒരു നിലയിലെത്താൻ എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റില്ല. സപ്പ്ളികളുടെ കൂമ്പാരം ആണ് ഇപ്പൊ.

ഇതൊക്കെ പോട്ടെ വേറെയും ഉണ്ട് കുഴപ്പങ്ങൾ. സൗന്ദര്യം എന്ന് പൊതുസമൂഹം കരുതി പോകുന്ന മാനദണ്ഡങ്ങൾ വച്ച് അളന്നു നോക്കിയാൽ എന്റെ മുഖം അന്പേ പരാജയം ആണ്. പക്ഷെ എനിക്ക് നല്ല സൗന്ദര്യം ഉണ്ടെന്നാണ് എന്റെ സ്വയം വിലയിരുത്തൽ വേറാരും അത് സമ്മതിക്കില്ല കേട്ടോ. പല്ലുകൾ കൃത്യമായ നിരയിൽ അല്ല. കണ്ണുകൾക്ക് ഇച്ചിരി ചുവപ്പുണ്ട് പിന്നെ പുരികത്തിന് മുകളിൽ വെട്ട് കൊണ്ടത് പോലെ ഒരു പാടും. എല്ലാത്തിന്റെയും കൂടെ പരമു എന്ന പേരും. പോരെ പിള്ളേരുടെ മുന്നിൽ ഒരു പരിഹാസ വസ്തു ആകാൻ.

ഈ പരമു എന്ന പേര് മോശമാണ് എന്നല്ല. ഒരു പേരും മോശമല്ല. പക്ഷെ ആൾക്കാർ കളിയാക്കുന്നു വിവരം ഇല്ലാത്തവന്മാർ. എന്ത് ചെയ്യാം സമൂഹം ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആണ്. സമൂഹത്തിന് ആരെയെങ്കിലും ഒക്കെ കളിയാക്കാൻ കിട്ടണം. ഒരാളുടെ മുടി നരച്ചാൽ ഉടനെ അത് പറഞ്ഞു കളിയാക്കും. പല്ല് പൊങ്ങിയാൽ ഉടനെ അത്. ഒരാൾ ഇങ്ങനെ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആയി ഇരുന്നാലേ പെർഫെക്ട് ആകു എന്ന ചിന്തയാണ് എല്ലാവർക്കും. ഇതിനു പുറമെ തൊലി കറുത്ത ആൾക്കാരെ അതും പറഞ്ഞു കളിയാക്കും. ഇവരൊക്കെ എന്താണോ വിചാരിക്കുന്നത്. കുഷ്ടം പിടിച്ച മനസുകൾ.

ആ പിന്നെ അടുത്ത പ്രശ്നം എന്റെ നടത്തം ആണ്. കാലിന് എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടായിട്ടൊന്നുമല്ല കേട്ടോ. ഞാൻ നടക്കുമ്പോ പോലും സ്വപ്നം കാണും. അതയാത് ഓരോന്ന് ഓർത്തുകൊണ്ട് അങ്ങ് നടക്കും. അങ്ങനെ നടന്നു നടന്നു എത്തിച്ചേല്ലണ്ട സ്ഥലം കഴിഞ്ഞു പോകുന്നത് അറിയില്ല. അങ്ങനെ പല അബദ്ധങ്ങൾ പറ്റിയിട്ടുണ്ട്. പിന്നെ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ അതൊന്ന് മനസിലാക്കി എടുക്കാൻ ഇച്ചിരി സമയം എടുക്കും. ഒരു മന്ദിപ്പ്. കൂട്ടുകാർ എന്തെങ്കിലും തമാശ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് തമാശ മനസിലാവാതെ ഞാൻ വായും പൊളിച്ച് ഇരിക്കും എന്നിട്ട് അവരൊക്കെ ചിരിച്ചു കഴിയുമ്പോൾ ആയിരിക്കും എനിക്ക് ബൾബ് കാത്തുന്നത് അപ്പോൾ ഞാൻ പൊട്ടിച്ചിരിക്കും. അവന്മാർ വിചാരിക്കും എന്റെ കിളി പോയെന്ന്. അങ്ങനെ കിട്ടിയ ഒരു ഇരട്ടപ്പേരാണ് ട്യൂബ്ലൈറ്റ്. പിന്നെ ട്യൂബ്ലൈട്ട് പരമു എന്നായി. കേൾക്കുമ്പോ തന്നെ ഒരു ഗുണ്ട ഇമേജ്.

പിന്നെ ധൈര്യം എന്ന് പറയുന്ന സാധനം എനിക്കില്ല. എന്ത് പ്രശ്നം വന്നാലും ഓടിക്കളയും. പെൺകുട്ടികൾ പോലും എന്റെ മെക്കിട്ട് കയറും. ചില പിള്ളേർ ഉണ്ട് അവന്മാർ വെറുതെ ഇരിക്കുമ്പോ തൊണ്ടുകയോ പിച്ചുകയോ ചെയ്തു ഉപദ്രവിക്കും. വെറുതെ അവന്മാർക്ക് ഒരു രസം. എന്റെ കാര്യത്തിൽ പെൺകുട്ടികൾ പോലും എന്റെ നേരെ അങ്ങനെ ആണ് കാരണം ഞാൻ തിരിച്ച് ഒന്നും ചെയ്യില്ല.

ഇപ്പൊ എന്നെ പറ്റി ഒരു ധാരണ കിട്ടികാണുമല്ലോ. ഇനി കഥയിലേക്ക് കടക്കാം.

ഒരു ദിവസം ഞാൻ പതിവ് പോലെ കോളേജ് വിട്ടു ബസ് കയറി വീട്ടിൽ

എത്തിയപ്പോൾ കിച്ചു മോള് എന്നെ കണ്ട് ഓടി വന്നു.

കൊച്ചാച്ചാ എന്നും വിളിച്ചോണ്ട് അവൾ ഓടി വരുന്നത് കാണുന്നത് തന്നെ എനിക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണ്. ഞാൻ മോളെ വാരിയെടുത്ത് ഒക്കത്ത് വച്ചു.

കിച്ചു : ” ദാ ഇത് കണ്ടോ കൊച്ചാച്ചാ. അച്ഛൻ വാങ്ങി തന്നതാ ”

ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ കൊച്ചിന്റെ കയ്യിൽ ഒരു റുബിക്സ് ക്യൂബ് ഇരിക്കുന്നു. രണ്ട് വയസ്സുള്ള കൊച്ചാണ്. റുബിക്സ് ക്യൂബ് ഒന്നും സോൾവ് ചെയ്യാനുള്ള ആവതില്ല അതിന്.

ഞാൻ : ” ആഹാ കൊള്ളാല്ലോ ”

കിച്ചു : ” കൊച്ചാച്ച ഇത് എത്ര കറക്കിട്ടും ആവണില്ല. കൊച്ചച്ചൻ ശെരിയാക്കി തരുവോ ”

ഞാൻ അവളെയും കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി.

ഞാൻ : ” അതിനെന്താ തരാല്ലോ. രണ്ട് വയസൊള്ള കൊച്ചിന് കളിക്കാൻ കൊടുത്ത സാധനം കണ്ടില്ലേ. ഇക്കണക്കിനു ചേട്ടൻ നിന്നെ 5ആം വയസ്സിൽ ക്വാണ്ടം തിയറി പഠിപ്പിക്കും ”

അത് കേട്ടോണ്ടാണ് ചേട്ടത്തി അങ്ങോട്ട്‌ വന്നത്.

സ്വാതി : ” ഹ്മ്മ് ഞാൻ കേട്ടു ”

ഞാൻ : ” അല്ല പിന്നെ ഇത്രയും ചെറിയ കൊച്ചല്ലേ ചേട്ടത്തി. അതൊന്ന് കൈകൊണ്ടു തിരിക്കാൻ പോലും അറിയില്ല കുഞ്ഞിന് ”

സ്വാതി : ” എടാ മണ്ടാ പിള്ളേര് ചെറുപ്പത്തിലേ ബുദ്ധി വികസിക്കണം. അതെങ്ങനെ നിന്നെ പോലെ മണ്ടന്മാരോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല ”

ഞാൻ തലകുനിച്ചു.

കിച്ചു : ” കൊച്ചച്ചൻ മണ്ടനൊന്നുമല്ല അല്ലല്ലോ കൊച്ചാച്ചാ ”

ഞാൻ കുഞ്ഞിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

സ്വാതി : ” ഓഹ് നിന്റെ കൊച്ചച്ചൻ പരീക്ഷയിൽ വാങ്ങി കൂട്ടിയ മുട്ടകൾ വിറ്റാൽ നമുക്ക് സുഖായി ജീവിക്കാം ”

ഞാൻ : ” ചേച്ചി പ്ലീസ്…. കൊച്ചിന്റെ മുന്നിൽ എങ്കിലും വെറുതെ വിട് ”

സ്വാതി : ” ഹ്മ്മ് ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞേക്കാം നീ ആ സാധനം സോൾവ് ചെയ്യാൻ നിക്കണ്ട അത് കുഞ്ഞ് ഒറ്റയ്ക്ക് ചെയ്തു നോക്കട്ടെ ”

ഞാൻ : ” ഈ രണ്ടു വയസുള്ള കുഞ്ഞോ…. എന്നാൽ നിങ്ങൾ ആദ്യം ഒന്ന് കാണിച്ചെങ്കിലും കൊടുക്ക് ”

സ്വാതി : ” നിനക്ക് ചായ എടുക്കാം ”

ചേട്ടത്തി വിഷയം മാറ്റിയതാണ്. പാവം കിച്ചു. സംഗതി റുബിക്സ് ക്യൂബ് ശെരിയാക്കുന്നതല്ല. ഇത്രയും ചെറുപ്പത്തിലേ ഇവരൊക്കെ കുട്ടികളെ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചിന്തിച്ചു വയ്ക്കുകയാണ്. ജനിച്ച അന്ന് തീരുമാനിക്കും ഇവളെ അല്ലെങ്കിൽ ഇവനെ ഡോക്ടർ/എഞ്ചിനീയർ ആക്കണം എന്നൊക്കെ. എന്നെപോലെ വേറെ രംഗത്ത് ഒക്കെ കഴിവുള്ളവർ ആണെങ്കിൽ അതിന്റെ ഇടയിൽ കിടന്നു ജീവിതം നശിക്കും.

ഈ കുരുന്നു കുഞ്ഞിന് റുബിക്സ് ക്യൂബ് എന്തായാലും ശെരിയാക്കാൻ പറ്റില്ല. അത് അവളിൽ കനത്ത നിരാശബോധം ആണ് ഉണ്ടാക്കുക. അതോടെ അവൾക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും വരാനാണ് സാധ്യത.

കിച്ചു എന്നെ ദയനീയമായി നോക്കി.

ഞാൻ : ” പേടിക്കണ്ട കൊച്ചച്ചൻ ശെരിയാക്കാം ”

ചേട്ടത്തി എനിക്ക് ചായ തന്നു. ഞാൻ ചായ കുടിച്ചിട്ട് മുറിയിൽ പോയി കിടന്നപ്പോൾ കിച്ചു അവിടെ എത്തി. എനിക്ക് നേരെ അവൾ ക്യൂബ് നീട്ടി.

കിച്ചു : ” ശെരിയാക്കി താ കൊച്ചാച്ച”

ഞാൻ അത് മേടിച്ചു തിരിച്ചു നോക്കി.

കിച്ചുമോൾ കഷ്ടപ്പെട്ട് കട്ടിലിൽ കയറി. എന്റെ വയറിനു മുകളിൽ കയറി ഇരുന്നു അവൾ. എന്നിട്ട് ഞാൻ അത് അങ്ങനെ ഇങ്ങനെ തിരിക്കുന്നത് ഒക്കെ നോക്കി. ഞാൻ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ നോക്കി എന്നിൽ തന്നെ കണ്ണ് നാട്ടിരിക്കുന്ന കിച്ചുവിന്റെ മുഖത്ത് ആകാംഷയാണ്.

സത്യം പറഞ്ഞാൽ എന്നെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നില്ല. കിച്ചുവിന്റെ മുഖം വല്ലാതെ ആകുന്നു. അവളുടെ കൊച്ചച്ചന് എല്ലാം അറിയാം എന്നാണ് അവളുടെ ധാരണ. അവളുടെ മനസിലുള്ള എന്റെ വിഗ്രഹം ചീട്ടുകൊട്ടാരം പോലെ തകരുന്നു.

അവസാനം വേറെ വഴി ഇല്ലാതെ ഞാൻ അതിന്റെ കട്ടകൾ ഇളക്കി.

കിച്ചു : ” അയ്യോ പൊത്തി പോയോ ”

ഞാൻ : ” ഇല്ല മോളു ഇപ്പൊ ശെരിയാക്കി തരാം. ”

ഞാൻ കൃത്യമായി കട്ടകൾ അടുക്കി എല്ലാം ഒരേ നിറത്തിൽ ഉള്ളത് ഒരു വശത്ത് ആക്കി. എന്നിട്ട് ഞാൻ അത് അവളുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.

അന്നേരം അവളുടെ മുഖം ഒന്ന് കാണണം. ആയിരം ചന്ദ്രന്മാർ ഉദിച്ചത് പോലെ തെളിഞ്ഞു അത്. അവൾ അത് തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി. എല്ലാ വശവും കൃത്യമായി ഒരേ നിറം. അവൾ ഏന്തി വലിഞ്ഞ് എന്നെ ഉമ്മ വച്ചു.

കിച്ചു : ” താങ്ക്യൂ കൊച്ചാച്ച ”

രാത്രിയിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ ആണ് അച്ഛന്റെ അന്ത്യശാസനം വന്നത്.

അച്ഛൻ : ” എങ്ങനെ ഉണ്ട് കോളേജ് ”

ഞാൻ : ” കുഴപ്പം ഇല്ല ”

അച്ഛൻ : ” കുഴപ്പം ഇല്ലാത്തത് കഴിഞ്ഞ രണ്ടു കൊല്ലം ഞാൻ കണ്ടു. ഒരൊറ്റ പേപ്പർ ജയിച്ചില്ല. ഇങ്ങനെ ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ഒരുത്തൻ ”

കേട്ട് തഴമ്പിച്ചത് കൊണ്ട് ഒന്നും തോന്നിയില്ല.

അച്ഛൻ : ” ഒരൊറ്റ വർഷം കൂടി ഞാൻ ക്ഷമിക്കും അതിനുള്ളിൽ എല്ലാ പേപ്പറും എഴുതി എടുത്തോളണം ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ നിന്റെ സ്ഥാനം ഈ പടിയ്ക്ക് പുറത്താണ്. ”

ഞാൻ വെറുതെ തലയാട്ടി.

അച്ഛൻ : ” പൊങ്ങൻ. മര്യാദക്ക് പഠിക്കുകയുമില്ല…. പണ്ടാരം. തിന്നാൻ മാത്രമായിട്ട്. ”

ചേട്ടൻ അത് കേട്ട് ഇളകി ചിരിച്ചു. ചേട്ടത്തി വായ പൊത്തി ചിരിച്ചു.

ഞാൻ എല്ലാം ഇടത്തെ ചെവിയിലൂടെ കയറ്റി വലത്തേ ചെവിയിലൂടെ ഇറക്കി വിട്ടു. വൈകാതെ ഈ വീട്ടിൽ എനിക്ക് സ്ഥാനം ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം.

ഞാൻ എന്നത്തേയും പോലെ ആ ദിവസം ഏറ്റുവാങ്ങിയ പരിഹാസങ്ങൾ എല്ലാം മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു.

പിറ്റേ ദിവസം കോളേജിൽ ഞാൻ എത്താൻ അല്പം വൈകി.

സാർ : ” എന്തുവാടെ മര്യാദക്ക് പഠിക്കതുമില്ല സമയത്തിന് വരിക എങ്കിലും ചെയ്തൂടെ ”

ഞാൻ : ” സോറി സർ ”

സാർ : ” ആ സോറി ഒന്നും കേൾക്കേണ്ട. ഈ hour താൻ പുറത്ത് നില്ല് ”

പുല്ല് നല്ല ദിവസം തന്നെ. ഞാൻ നേരെ ക്യാന്റീനിൽ പോയി. ക്ലാസ്സിന്റെ പുറത്ത് തന്നെ പോസ്റ്റ്‌ അടിച്ചു നിന്നിട്ട് എന്ത് കാര്യം.

ക്യാന്റീനിൽ പോയെങ്കിലും ഞാൻ ചായ ഒന്നും വാങ്ങിയില്ല. റേഷൻ പോലെയാണ് അച്ഛൻ പോക്കറ്റ് മണി തരുന്നത്. ചായ കുടിച്ചാൽ പിന്നെ ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണിനു പൈസ തികയില്ല. അച്ഛനും ചേട്ടനും കയ്യിൽ പൂത്ത കാശുണ്ട് പക്ഷെ എനിക്ക് ആവശ്യത്തിൽ കൂടുതലായി ഒന്ന് ആഘോഷിക്കാൻ പൈസ തരില്ല. തല പോയ തെങ്ങിന് വെള്ളം ഒഴിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ലെന്നാണ് അച്ഛന്റെ പറച്ചിൽ.

ഞാൻ ക്യാന്റീനിൽ വെറുതെ ഇരുന്നു. കയ്യിലുള്ളത് പഴയ മോഡൽ ഒരു ഫോൺ ആണ്. അതുകൊണ്ട് ഫോണിൽ തൊണ്ടിയും സമയം കളയാൻ പറ്റില്ല. പിന്നെ ആകെ ചെയ്യാവുന്ന കാര്യമാണ് വായിനോട്ടം. അത് തന്നെ ചെയ്യാം.

കാന്റീനിലേക്ക് വരുകയും പോകുകയും ചെയ്യുന്ന എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളെയും ഞാൻ നന്നായി സ്‌കാൻ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. സത്യത്തിൽ കോളേജ് മുഴുവൻ കിടിലൻ പെണ്ണുങ്ങളാണ് പല രൂപത്തിൽ പല വലിപ്പത്തിൽ. ഒരുപാട് പെണ്ണുങ്ങളോട് ആകർഷണം തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ഒരുപാട് പെണ്ണുങ്ങളോട് കാമം മാത്രം തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. ശെരിക്കും കാണുന്ന എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളെയും കാമത്തോടെ നോക്കുന്ന, അവരുടെ മുലയുടെയും ചന്തിയുടെയും അളവെടുക്കുന്ന ഒരുത്തൻ ആണോ ഞാൻ എന്ന് എനിക്ക് തന്നെ തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ ഒരു പരിധി വരെ എല്ലാവരും അങ്ങനെ തന്നെ അല്ലെ?

ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണെങ്കിലും എനിക്കും ഒരു പെണ്ണിനോട് ഇഷ്ടം തോന്നിയിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ. എന്നുവച്ചാൽ പ്രണയം. ബാക്കി എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളോടും ഒരു കാമം ആണ്. ഇവളോട് മാത്രം ഒരു സ്നേഹം. എന്റെ ക്ലാസ്സിലുള്ള പൂജയായിരുന്നു എന്റെ പ്രണയ ഭാജനം. അവളെപ്പറ്റി പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ ഏറ്റവും സുന്ദരി. അല്ലാ അതുകൊണ്ടാണല്ലോ എനിക്ക് അവളോട്‌ ഇഷ്ടം തോന്നിയത്. ശരീര ഘടന വർണ്ണിക്കാൻ മാത്രം അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല. സാധാരണ ഒരു പെണ്ണ്. അവളുടെ മുഖമാണ് എന്നെ ആകർഷിച്ചത്. എന്തോ ഒരു വശ്യതയുണ്ട്.

ഞാൻ എന്റെ മുഖവും അവളുടെ മുഖവും തമ്മിൽ താരതമ്യം ചെയ്യും. അത് കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അവളുടെ മുന്നിൽ പോയി നിന്ന് ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് പറയാനുള്ള ധൈര്യം തന്നെ പോകും. ഞാൻ അവളെറിയാതെ അവളെ എപ്പോളും നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കും. ഇങ്ങനെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കാനെ എനിക്ക് വിധിയുള്ളു. അവളോട്‌ പറയാനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ല. 100 ശതമാനവും അവൾ നോ പറയാനാണ് സാധ്യത. മാത്രമല്ല ഞാൻ അവളെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്താൽ അതെങ്ങാനും കോളേജിൽ അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ. പരമു എന്ന പേരും എന്റെ മുഖവും എന്റെ പഠിത്തത്തിലെ മുട്ടകളും ഒക്കെ വച്ചിട്ട് നിനക്ക് എങ്ങനെ അവളെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്യാൻ തോന്നിയെടാ എന്ന് എല്ലാവരും ചോദിച്ചു പോകും.

അത് മാത്രമല്ല എന്റെ പ്രശ്നം. വേറെയും പ്രശ്നമുണ്ട്. ഒരിക്കലും വിവാഹം കഴിക്കാതെ ഇരുന്നാലോ എന്നൊക്കെ ഞാൻ ഇടയ്ക്ക് ചിന്തിക്കും. കാരണം വലിപ്പം ഇല്ല. ആ അത് തന്നെ. കുണ്ണ നാല് ഇഞ്ചേ ഒള്ളു. ഈ ടൂൾ വച്ചിട്ട് ഒരു പെണ്ണിനെ പ്രീതിപ്പെടുത്താൻ പറ്റുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഞാൻ കള്ളവെടി വയ്ക്കാൻ പോകാത്തത്. വെറുതെ അവിടെയും നാണം കെടേണ്ടല്ലോ.

അപ്പൊ മനസിലായല്ലോ ഞാൻ ഒരു ലോകപരാജയമാണ്.

ക്യാന്റീനിൽ ഇങ്ങനെ പെണ്ണുങ്ങളെ ഒക്കെ നോക്കിയിരുന്നപ്പോളാണ് എന്റെ പ്രണയ ഭാജനം പൂജ അങ്ങോട്ട് വന്നത്. അവൾ എന്നെ കണ്ട് ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ഒരേ ക്ലാസ്സിൽ ആണല്ലോ അതുകൊണ്ട് പരിചയമുണ്ട്.

പൂജ എന്റെ അടുത്ത് കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു.

ഞാൻ : ” എന്താ ക്ലാസ്സിൽ കയറുന്നില്ലേ ”

പൂജ : ” ഗെറ്റ് ഔട്ട്‌ അടിച്ചെടാ ”

ഞാൻ : ” ആ എന്നെയും”

അവളുടെ സൗന്ദര്യം കണ്ണ് കൊണ്ട് നല്ലോണം ആസ്വദിച്ച് ഞാൻ മാക്സിമം അവളോട്‌ സംസാരിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.

പൂജ : ” പരമു…..”

ഓഹ് ആ നശിച്ച പേര് വിളിക്കുന്നല്ലോ.

പൂജ : ” പരമു കോളേജ് കഴിഞ്ഞ് എന്താ പ്ലാൻ ”

ഞാൻ : ” ഇങ്ങനെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്ന ചോദ്യം ചോദിക്കല്ലേ. അറിയമല്ലോ സപ്പ്ളികളുടെ കൂമ്പാരമാണ് ”

പൂജ : ” ഈ മണ്ടൻ പരമു ആള് കോമെഡി ആണ് കേട്ടോ ”

പുല്ല് ഇവളും പുച്ഛമാണല്ലോ.

പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ അവൾ സംസാരിച്ചു.

പൂജ : ” പരമു…. ഒരു ചായ വാങ്ങിതാടാ ”

കയ്യിൽ ഊണിനുള്ള പൈസ മാത്രമേ ഒള്ളു എന്നാലും ഇവളോട് എങ്ങനെ പറ്റില്ല എന്ന് പറയും. അവളെ ഇമ്പ്രെസ്സ് ചെയ്യാൻ എന്റെ മനസ്സ് തുടിച്ചു. ഞാൻ അവൾക്കും എനിക്കും ഓരോ ചായ പറഞ്ഞു. അവൾ ആസ്വദിച്ചു ചായ കുടിക്കുന്നതും അവളുടെ മുഖവും ഒക്കെ ഞാൻ നോക്കിയിരുന്നു.

അടുത്ത പിരീഡ് ഞങ്ങൾ രണ്ടും ക്ലാസ്സിൽ കയറി. എങ്ങനെയോ ഉച്ച വരെ ക്ലാസ്സിൽ ഇരുന്നു. ഉച്ചയ്ക്ക് ഉണ്ണാൻ പൈസ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.

ഒരുത്തൻ : ” ഡേയ് മണ്ടാ ഉണ്ണാൻ വരുന്നില്ലേ ”

ഞാൻ : ” ഇല്ല നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോ”

“മണ്ടൻ പരമുവിന് ചോറ് വേണ്ടേ. പുല്ല് അവന്റെ പാത്രത്തിൽ നിന്ന് ഓസിനു തിന്നാം എന്ന് വിചാരിച്ചതാ” പോകുന്ന വഴിക്ക് പിള്ളേര് പിറുപിറുക്കുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു.

ഞാൻ അവിടെ തന്നെയിരുന്നു. പകൽസ്വപ്നം കാണുന്ന സ്വഭാവം എനിക്കുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ. ഞാൻ വെറുതെ എന്റെ സങ്കൽപ്പങ്ങളുടെ ലോകത്തേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു. അതാ ഒരു കതിർമണ്ഡപം. അതിൽ ആരുടെയോ കല്യാണം നടക്കുന്നു. ആഹാ വരൻ ഞാൻ തന്നെയാണല്ലോ. വെള്ളയും വെള്ളയുമിട്ട് കുട്ടപ്പനായി ഞാൻ ഇരിക്കുന്നു. ആകാംഷയോടെ വധുവിനെ ഞാൻ നോക്കി. വധു എന്റെ പ്രേമ ഭാജനം പൂജ തന്നെ. ചുവന്ന പട്ടുസാരിയിൽ അവൾ എത്രയോ സുന്ദരി. ഞങ്ങളുടെ ചുറ്റിലും പുറകിലുമായി എന്റെ അച്ഛനും ചേട്ടനുമൊക്കെ. കിച്ചു ഏട്ടത്തിയുടെ ഒക്കത്ത് ഇരിക്കുന്നു. ആരോ താലി നീട്ടുന്നു, ഞാൻ അത് അവളുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടുന്നു. എന്നിട്ട് അവളുടെ കയ്യും പിടിച്ച് കതിർമണ്ഡപത്തിന് ചുറ്റും നടന്നു.

മനസ്സ് വഴുതി മാറി…… അടുത്ത സീനിൽ ഞാനും അവളും കൊറേ പിള്ളേരും. എല്ലാം ഞങ്ങളുടെ മക്കളാ കേട്ടോ. ഞങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ബീച്ചിലും പാർക്കിലും ഒക്കെ കറങ്ങി നടക്കുന്നു. ഓഹ് എന്തൊക്കെ സ്വപ്നങ്ങളാണ് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നത്. ഞാൻ ഇങ്ങനെ നടക്കുമ്പോ ഒക്കത്ത് ഒരു കുഞ്ഞിനേയും വച്ചു രണ്ട് പിള്ളേരെ നടത്തികൊണ്ട് പുറകെ അവളും. ആഹാ എന്തൊക്കെ ആഗ്രഹങ്ങൾ…..

നോട്ടുബുക്കിൽ കുത്തിവരച്ചു കൊണ്ട് ഓരോ സ്വപ്നം കണ്ട ഞാൻ ചുമ്മാ എഴുതി നോക്കി. പൂജ വെഡ്സ് പരമു… ശ്ശെ വൃത്തികേട്. ഈ പേരൊന്നു മാറ്റണം. പരമേശ്വർ എന്നാക്കണം. അപ്പൊ പൂജ വെഡ്സ് പരമേശ്വർ ആഹാ അന്തസ്സ്. പൂജ പരമേശ്വർ നല്ല ചേർച്ച. ഞാൻ ബുക്കിൽ വെറുതെ അങ്ങനെ എഴുതി നോക്കി എന്നിട്ട് അത് നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

ചെറിയ മൂത്ര ശങ്ക വന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കാൻ വേണ്ടി ബോയ്സ് വാഷ്റൂമിലേക്ക് പോയി. മൂത്രമൊഴിച്ച് മുഖമൊക്കെ ഒന്ന് കഴുകി. ഞാൻ തിരികെ വന്നപ്പോൾ ക്ലാസ്സിൽ നിന്ന് ഭയങ്കര കളിയും ചിരിയും കേൾക്കുന്നു.

” ഹഹഹ മൈരന്റെ ഓരോരോ ആഗ്രഹങ്ങളെ ”

“ഈ മന്ദബുദ്ധിക്ക് ഇത്രയും ആഗ്രഹമോ ”

” അവനെയും അവളെയും കൂടി ഒന്ന് ആലോചിച്ച് നോക്ക് അളിയാ…. ചിരിച്ചു മരിക്കും ”

എന്താണ് സംഭവമെന്ന് മനസിലാകാതെ ഞാൻ അകത്തേക്ക് കയറി. ചിരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവന്മാർ എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ വീണ്ടും ചിരിച്ചു. കൂട്ടത്തിൽ ഒരുത്തൻ ഒരു ബുക്ക്‌ പൊക്കിക്കാണിച്ചു.

ഞാൻ ഞെട്ടി. ഞാൻ നേരത്തെ പൂജ വെഡ്സ് പരമു എന്നൊക്കെ എഴുതി വച്ച ബുക്ക്‌ ആണ്. മണ്ടത്തരം കാണിച്ചു ബുക്ക്‌ തുറന്ന് വച്ചു തന്നെ ആണ് ഞാൻ മൂത്രമൊഴിക്കാൻ പോയത്. അവന്മാര് അത് കണ്ടിരിക്കുന്നു.

ഒരുത്തൻ : ” പൊന്നു മൈരേ നിന്റെ മനസിലിരുപ്പ് കൊള്ളാലോ ”

ഒരുത്തൻ : ” കരിവിളക്കും നിലവിളക്കും പോലെയിരിക്കും. ”

ഞാൻ നാണംകെട്ടു തലകുനിച്ചു നിന്നു.

ഒരുത്തൻ : “എടാ നിനക്ക് കുറച്ചെങ്കിലും ബോധം ഉണ്ടോ മൈരേ. നീ കണ്ണാടി നോക്കാറുണ്ടോ. ഐശ്വര്യ റായിയെ പോലത്തെ പെണ്ണിനെ കെട്ടാൻ ആണ് ആഗ്രഹം ഇജ്ജാതി മരക്കഴുത ”

അപ്പോളേക്കും പെൺകുട്ടികൾ കഴിക്കാൻ പോയിട്ട് തിരികെ വന്നു തുടങ്ങി. എനിക്ക് ആകെ അങ്കലാപ്പ് ആയി.

ഒരുത്തൻ : ” എടി പിള്ളേരെ നമ്മുടെ മണ്ടൻ പരമുവിന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ നോക്കിക്കേ ”

പെൺകുട്ടികൾ സംഭവം അറിയാനായി അവന്മാരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. കാര്യം അറിഞ്ഞ അവരെല്ലാവരും പൊട്ടിച്ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി

ഒരുത്തി : ” എടാ മണ്ടാ. നിന്റെ ആഗ്രഹം കൊള്ളാലോ. ”

ഒരുത്തി : ” ആലിയ ഭട്ടിന് ലൈൻ ഒന്നും ആയിട്ടില്ല. നീ അവളെ ഒന്ന് സഹായിക്കരുതോ. ”

ഹഹഹ ഹഹ ഹഹഹഹ. ക്ലാസ്സിൽ മുഴുവൻ കൂട്ടച്ചിരി പടർന്നു. ഞാൻ നാണംകെട്ടു. എനിക്ക് കരച്ചിൽ വരുന്നത് പോലെ തോന്നി. അന്നേരമാണ് എന്റെ നെഞ്ചിൽ തീ കോരിയിട്ട് കൊണ്ട് പൂജ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരുന്നത്. എല്ലാവരും ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട് പൂജയ്ക്ക് കാര്യം അറിയാനായി തിടുക്കമായി.

ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഓടി കളഞ്ഞാലോ എന്ന് കരുതി. എന്നാൽ അവന്മാര് എല്ലാവരും കൂടി എന്നെ പിടിച്ചു നിർത്തി.

പൂജ : ” എന്താ എന്താ സംഭവം ”

ഒരുത്തൻ : ” മണ്ടൻ പരമുവിന്റെ ഓരോരോ തമാശകൾ ”

പൂജ : ” എന്താ ഇന്ന് എന്താ തമാശ ” പൂജയ്ക്ക് ആകാംഷയായി.

അവന്മാര് ആ ബുക്ക്‌ അവളെ കാണിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു. എല്ലാവരും പക്ഷെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയാണ്. പൂജ എന്നെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി. പിന്നെ ആ ദേഷ്യം മാറി അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു തരം അറപ്പായി.

പൂജ ആ ബുക്ക്‌ കീറി എറിഞ്ഞു.

പൂജ : ” മതി…. മതി…. എന്റെ പേര് പറഞ്ഞ് ആരും ഇവിടെ കളിയാക്കണ്ട. പിന്നെ ഇയാളോട് പറയുവാ എന്നെ പറ്റി ഇനി ഇങ്ങനെ എഴുതിയാൽ ഞാൻ പ്രിൻസിപ്പാലിനോട് കംപ്ലയിന്റ് ചെയ്യും ”

പൂജ പെട്ടെന്നു ദേഷ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ എല്ലാവരും നിശബ്ദരായി.

പൂജ : ” എന്നെ ഇതും പറഞ്ഞു കളിയാക്കണ്ട ആരും. എനിക്ക് ഇഷ്ടമല്ല. കേട്ടല്ലോ ”

ഒരുത്തൻ : ” എടി ഇതൊക്കെ ഒരു തമാശ മട്ടിൽ എടുക്ക് ”

പൂജ : ” വേണ്ട…. ഇനി ആരെങ്കിലും ഇത് ഇവിടെ പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ അവരോടു കൂട്ടില്ല ”

പൂജ അതുമ്പറഞ്ഞു അവളുടെ സീറ്റിൽ പോയിരുന്ന് ഡെസ്കിൽ മുഖം വച്ചു കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.

അതോടെ ആണ്പിള്ളേർക്കും ഇച്ചിരി ഓവർ ആയെന്ന് തോന്നി. അവന്മാരും നിർത്തി.

പക്ഷെ എന്റെ നേരെ അപ്പോളും പരിഹാസം നിറഞ്ഞ ചിരിയും നോട്ടവും ആയിരിന്നു എല്ലാവരും.

ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് ആൺപിള്ളേരുടെ ഇടയിൽ ഇരുന്ന് എങ്ങനെ സമയം തള്ളി നീക്കി എന്നെനിക്ക് അറിയില്ല. പൂജ അതെ കിടപ്പ് തുടർന്നു. അദ്ധ്യാപകരോട് അവൾക്ക് തലവേദനയാണെന്ന് കൂട്ടുകാരികൾ പറഞ്ഞു.

വൈകുന്നേരം ക്ലാസ്സ്‌ വിട്ടപ്പോൾ പൂജ ഇറങ്ങി ഒറ്റ പോക്കായിരുന്നു. അവളെ കണ്ട് ഒരു സോറി പറയണം എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ അവളുടെ പുറകെ ഓടി. പാർക്കിങ് ഷെഡിൽ നിന്ന് വേഗത്തിൽ സ്കൂട്ടർ എടുക്കുകയാണ് അവൾ. ഞാൻ ഓടി അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നു. അവൾ എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല. എത്രയും പെട്ടെന്ന് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു പോകാൻ ആണ് അവളുടെ ഉദ്ദേശം.

ഞാൻ : ” പൂജ…..”

അവൾക്ക് മൈൻഡ് ഇല്ല. ഭാഗ്യത്തിന് അവളുടെ വണ്ടി സെൽഫ് എടുത്തില്ല. അവൾ കഷ്ടപ്പെട്ട് വണ്ടി സെക്കന്റ് സ്റ്റാൻഡിൽ വയ്ക്കാൻ നോക്കി. അവളുടെ ആരോഗ്യം പോരാതെ വന്നെന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു കൈ സഹായിച്ചു.

സെക്കന്റ്‌ സ്റ്റാൻഡിൽ വണ്ടി വച്ചപ്പോൾ അവൾ കിക്കർ അടിച്ചു വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യാനുള്ള ശ്രമം തുടങ്ങി.

ഞാൻ : ” പൂജ….. എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്….. ”

അവൾ വെപ്രാളപ്പെട്ട് ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കുന്നില്ല എന്ന് നടിച്ചു വണ്ടി കിക്ക് ചെയ്യുകയാണ് ”

അപ്പോളേക്കും മണ്ടൻ പരമു എന്ന എനിക്ക് അന്ന് പറ്റിയ അമളി കോളേജിൽ പരന്നിരുന്നു. ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരും ഒരുമിച്ച് നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് കുറച്ച് പിള്ളേര് ഞങ്ങളുടെ ചുറ്റും കൂടി.

” പരമു ട്യൂണിങ് തുടങ്ങി മക്കളെ ”

” ആഹാ ബെസ്റ്റ് ജോഡി ”

ചിലരൊക്കെ കമന്റ്‌ അടിച്ചു വിടുന്നുണ്ട്. സംഗതി പിള്ളേര് തമാശ കാണിയ്ക്കുന്നതാണ്. പക്ഷെ പൂജയ്ക്ക് അതൊന്നും സഹിക്കാൻ മേല. മറ്റെല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളെയും പോലെ തന്നെയാണ് അവളും. എന്നെ പോലെ ഒരു കൊന്തന്റെ കൂടെ അവളുടെ പേര് ചേർത്ത് പറയുന്നത് അവൾക്ക് തീരെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല.

ഞാൻ : ” ഞാനൊരു മണ്ടനാ…. എനിക്ക് അന്നേരം അങ്ങനെ ഒരു പൊട്ട ബുദ്ധി തോന്നി. ഞാൻ അറിയാതെ ബുക്കിൽ എഴുതിപ്പോയി. ഞാനൊരു പൊട്ടൻ. ഒന്ന് ക്ഷമിക്കെടോ ”

പൂജ : “താനൊരു മണ്ടൻ ആണെങ്കിലും പാവം ആണെന്ന ഞാൻ കരുതിയത്. മനസ്സിലിരിപ്പ് ഇതാണെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല. കണ്ടില്ലേ എല്ലാരും എന്നെ ഇപ്പൊ കളിയാക്കുന്നത്. സമാധാനം ആയല്ലോ. പണ്ടാരം വണ്ടിയും സ്റ്റാർട്ട്‌ ആവുന്നില്ല. ”

ഞാൻ അവളെ മാറ്റി നിർത്തി ആക്‌സിലറേറ്റർ തിരിച്ചു പിടിച്ചു ഒറ്റ കിക്ക് ചെയ്തു വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ആക്കി. അത് സെക്കന്റ്‌ സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്ന് എടുത്തിട്ട് അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് കൊടുത്തു.

ഞാൻ : ” ദാ പെട്ടെന്ന് പൊയ്ക്കോ ”

അവൾ കുറച്ച് അത്ഭുതത്തോടെ ഒരു നിമിഷം എന്നെ നോക്കി. കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് അവൾ എന്നെ നോക്കി. അപ്പോളും കുട്ടികൾ കളിയാക്കി കൊണ്ടു ചുറ്റും നിൽകുന്നു.

ഞാൻ : ” എന്തെ പോകുന്നില്ലേ ”

അവൾ സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്നത് പോലെ പെട്ടെന്ന് വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി.

പക്ഷെ അപ്പോൾ മറ്റൊരാൾ വന്നിട്ട് വണ്ടിയുടെ താക്കോൽ തിരിച്ചു വണ്ടി ഓഫ്‌ ആക്കി.

ഇതാരപ്പാ എന്ന നിലയിൽ ഞാനും പൂജയും കൂടി നോക്കിയപ്പോൾ സൂരജ് ആണ്.

സൂരജിനെ പറ്റി പറയാം. സൂരജ് ആ കോളേജിലെ ഏറ്റവും മികച്ച വിദ്യാർത്ഥി ആണ്. വിദ്യാർത്ഥി യൂണിയൻ പ്രസിഡന്റ്, പഠിത്തത്തിൽ ഒന്നാമൻ, കലോത്സവങ്ങളിലെ മിന്നും പ്രതിഭ, പോരാത്തതിന് സ്പോർട്സ് ച്യാമ്പനും. പുള്ളി 100/100 ആണെങ്കിൽ ഞാൻ വട്ടപ്പൂജ്യം ആണ്. കോളേജിൽ എല്ലാവർക്കും പ്രിയങ്കരൻ. പുള്ളിക് കോളേജിൽ കുറച്ച് ഫാൻസ്‌ ഒക്കെ ഉണ്ട്.

ഞാനും പൂജയും കാര്യമറിയാതെ സൂരജിനെ നോക്കി.

സൂരജ് : ” പൂജ പോകാൻ വരട്ടെ…… ഈ പ്രശ്നം അങ്ങനെ വെറുതെ വിട്ടാൽ പറ്റില്ല ”

പൂജ : ” പ്രശ്നമോ എന്ത് പ്രശ്നം. ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ല. താക്കോൽ താ ഞാൻ പോട്ടെ പെട്ടെന്ന് ”

സത്യത്തിൽ ഈ സൂരജിന് പൂജയോട് ചെറിയ ഇഷ്ടം ഒക്കെ ഉണ്ട്. ആശാൻ ഗോൾ അടിക്കാൻ ഒരു അവസരം കിട്ടിയപ്പോൾ കേറി സ്കോർ ചെയ്യാൻ നോക്കുകയാണ്.

സൂരജ് : ” അതല്ല പൂജ. ഇവന്റെ കയ്യിലിരുപ്പ് അങ്ങനെ വെറുതെ വിടാമോ. ചുമ്മാ പെൺപിള്ളേരെ കുറിച്ച് വേണ്ടാത്തതൊക്കെ ബുക്കിൽ എഴുതി വയ്ക്കുക. പിന്നെ അത് പ്രചരിപ്പിക്കുക. ”

ചുറ്റും വലിയ ആൾക്കൂട്ടമായി.

പൂജ വളരെ ശബ്ദം താഴ്ത്തി സൂരജിന് കേൾക്കാൻ മാത്രം പാകത്തിൽ പറഞ്ഞു : ” പ്ലീസ് അധികം ആരുടേയും ചെവിയിൽ റൂമർ എത്തിയിട്ടില്ല. എന്നെ ഒന്ന് പോകാൻ അനുവദിക്ക് ”

സൂരജ് വിടുവോ.

സൂരജ് : ” സുഹൃത്തുക്കളെ. മണ്ടൻ പരമു പൂജയോട് പരസ്യമായി മാപ്പ് പറയണം. അല്ലാതെ ഇവനെ വെറുതെ വിട്ടാൽ പറ്റില്ല. ”

സൂരജിന്റെ മൂഡ് താങ്ങുന്ന കൊറേ എണ്ണം അന്നേരം കയ്യടിച്ചു വിസിലടിച്ചു അതങ്ങ് മാസ്സ് ആക്കി.

പണ്ടാരം

സത്യത്തിൽ പൂജയോട് പരസ്യമായി മാപ്പ് പറയാൻ എനിക്ക് ഒരു മടിയുമില്ല. പക്ഷെ ഈ അലവലാതി ഇത്രയും പട്ടി ഷോ കാണിച്ചത് കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല.

ഞാൻ : ” മാപ്പും പറയില്ല ഒരു കോപ്പും പറയില്ല. ഇതിനൊക്കെ വിധി പറയാൻ ഇവനാരാ. പൂജയ്ക്ക് പ്രോബ്ലം ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ തീർത്തോളാം ”

അത് ആരും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. എന്റെ വായിൽ നിന്ന് അങ്ങനെ ഒരു ഡയലോഗ് വരുമെന്ന് ആരും സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിക്കില്ല. സൂരജ് അടക്കം എല്ലാവരും ഒന്ന് ഞെട്ടി.

ഒരുത്തൻ : ” വിധി പറയാൻ സൂരജ് ആരാണെന്നോ. എടാ ഇവിടെ സൂരജിനെ പോലെ വേറെ ആരാ ഉള്ളെ. ഈ മണ്ടൻ പരമു മര്യാദക്ക് മാപ്പ് പറഞ്ഞിട്ട് പോടാ ”

ഒരുത്തൻ : ” അത് തന്നെ. മാപ്പ് പറയടാ ”

ഒരുത്തൻ : ” പക്ഷെ അളിയൻമാരെ….. പരമു ഇത്രയും കോൺഫിഡൻസ് ഒക്കെ ഇട്ട് മാപ്പ് പറയില്ല എന്നൊക്കെ പറയുന്നു. പൂജ ആണേൽ മിണ്ടുന്നുമില്ല. ഇനിയിപ്പോ ഇവർ തമ്മിൽ ശെരിക്കും പ്രണയമാണോ? ”

അതുകേട്ടു എല്ലാവരും കൂട്ടച്ചിരി ചിരിച്ചു. പൂജ നിന്ന നിപ്പിൽ ഉരുകി.

പൂജ : ” സൂരജ്…. താക്കോൽ താ എനിക്ക് പോണം ”

സൂരജ് : ” നിൽക്ക് പൂജ….. ”

സൂരജ് ഒരുത്തനെ കണ്ണ് കൊണ്ട് എന്തോ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

അവൻ : ” ഹാ ചുമ്മാ ഇരിയടാ. സൂരജിനെ പോലെ ഒരു കിടു മച്ചാൻ ഇവിടെ നിക്കുമ്പോ ആരേലും ഈ മരപ്പാഴ് പരമുവിനെ ഒക്കെ പ്രണയിക്കുമോ ”

സൂരജിന്റെ മറ്റൊരു ശിങ്കിടി : “അല്ലേലും പൂജയെ പോലെ ഒരു കൊച്ചിന് ചേരുന്നത് സൂരജ് മച്ചാനാ ”

മറ്റൊരു ശിങ്കിടി : ” എടാ അളിയന്മാരെ പൂജയ്ക്ക് ശെരിക്കും ഇഷ്ടം സൂരജ് മച്ചാനെ ആണ്. അതല്ലേ മച്ചാൻ ഈ പ്രശ്നത്തിൽ കയറി ഇടപെടുന്നത് ”

പൂജ : ” വാട്ട്‌ ദി ഹെൽ “(അതാരും കേട്ടില്ല )

മറ്റൊരു ശിങ്കിടി : ” അല്ലേലും നമ്മുടെ സൂരജ് മച്ചാൻ എവിടെ കിടക്കുന്നു. മണ്ടൻ പരമു എവിടെ കിടക്കുന്നു. സൂരജ് മച്ചാൻ ആൾ ഇൻ ആൾ അല്ലെ ”

എല്ലാം കൂടി കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് ചൊറിഞ്ഞു വന്നു.

ഞാൻ : ” ഒന്ന് നിർത്തിക്കെടാ. കൊറേ നേരമായല്ലോ ഇവനെ വച്ചു പൊക്കിയടിക്കുന്നു ”

ഒരുത്തൻ : ” എടാ പരമു മൈരേ ഇങ്ങനെ അസൂയ പാടില്ല. മച്ചാന്റെ പെണ്ണിനെ തട്ടി എടുക്കാൻ ഇത്രയും ചീപ്പ് ഐഡിയ ഇറക്കല്ലേ ”

പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു മച്ചാന്റെ പെണ്ണ് വരെ ആയി.

ഒരുത്തൻ : ” പഠിത്തത്തിലോ. കലയിലോ, കളിയിലോ ഏതെങ്കിലും ഒന്നില്ലെങ്കിലും ഈ സൂരജിന്റെ അടുത്ത് എത്തുമോ ഈ പരമു ”

എനിക്ക് ആകെ വേറെളി പിടിച്ചു.

ഞാൻ : ” വേണോന്ന് വച്ചാൽ എത്തും ”

കൂടി നിന്നവർ എല്ലാവരും ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് നിശബ്ദരായി. ഒറ്റ നിമിഷം കഴിഞ്ഞതും വലിയ പൊട്ടിച്ചിരിയിലേക്ക് വഴി മാറി ആ നിശബ്ദത. ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ട് തല മറന്നു ചിരിക്കുകയാണ് എല്ലാവരും. പെൺപിള്ളേരും ഉണ്ട് ആ കൂട്ടത്തിൽ.

എനിക്ക് ആകെ നാണക്കേട് തോന്നി.

ഒരുത്തൻ : ” നിർത്ത് നിർത്ത്…… പരമു പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ ആവട്ടെ. ഏതെങ്കിലും ഒരു ഐറ്റത്തിൽ ഇത്തവണ പരമു സൂരജിനെ തോൽപ്പിച്ചാൽ പൂജ പരമുവിന്….. ഇല്ലെങ്കിൽ സൂരജിന്റെ പെണ്ണാണ് അവൾ ”

അതുകേട്ട് എല്ലാവരും കയ്യടിക്കാൻ തുടങ്ങി. പൂജയുടെ അലർച്ചയാണ് പിന്നെ കെട്ടത്.

പൂജ : ” വാട്ട്‌ ദി ഫക്. സ്റ്റോപ്പ്‌ ദിസ്‌ ബുൾഷിറ്റ്. നിങ്ങളൊക്കെ ഏത് നൂറ്റാണ്ടിലാണ് ജീവിക്കുന്നത്. മത്സരത്തിൽ ജയിക്കുന്നവന്റെ പെണ്ണാണ് ഞാനെന്നോ. ഞാൻ എന്താ പണയപണ്ടം വല്ലതുമാണോ. രണ്ടു പേരോടും എനിക്ക് ഒരു താല്പര്യവുമില്ല. നിങ്ങൾ മത്സരിക്കുകയോ മത്സരിക്കാതിരിക്കുകയോ ചെയ്യ് അതൊക്കെ നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം. എന്റെ പേരിൽ ഒരാളും ബെറ്റ് വയ്ക്കണ്ട. പെണ്ണിന്റെ പേരിൽ ബെറ്റ് വയ്ക്കാൻ നടക്കുന്നു. സെക്ഷുവലി ഒബ്ജെക്റ്റിഫൈ ചെയ്യുന്നോ? ”

പൂജ പറഞ്ഞത് കേട്ട് എല്ലാത്തിന്റെയും വായടഞ്ഞു.

പൂജ സൂരജിനെ നോക്കി പൂജ : ” താക്കോൽ താടോ ”

സൂരജ് താക്കോൽ കൊടുത്തു. പൂജ അപ്പോൾ തന്നെ വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു പോയി. പൂജ പൊയ്ക്കഴിഞ്ഞതും ആൾക്കൂട്ടത്തിന് പഴയ ഊർജ്ജം കൈവന്നു.

” അയ്യേ അയ്യേ ക്കൂൂയ് ” അവർ എന്നെ നോക്കി കൂവി. അമർഷം എല്ലാം ഉള്ളിലൊതുക്കി ഞാൻ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് വേഗം നടന്നു നീങ്ങി.

എന്റെ നേരെ കൂകി വിളിച്ചവന്മാർ ആ കൂവൽ മാറ്റി പിന്നെ സൂരജിന് ജയ് വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ വേഗം നടന്നു നീങ്ങി.

നീറുന്ന മനസുമായാണ് ഞാൻ അന്ന് ബസിൽ ഇരുന്നത്. ഒരുപാട് കളിയാക്കലുകൾ കെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇത്രയും മോശം അനുഭവം ആദ്യമാണ്. ഒരു ആൾക്കൂട്ടം നമ്മളെ ഒന്നടങ്കം കൂവുമ്പോൾ വല്ലാത്ത അനുഭവം ആണ്. തീർത്തും ഒറ്റപെട്ടു എന്ന് തോന്നിപോകുന്ന നിമിഷം. എല്ലാ വശങ്ങളിൽ നിന്നും പുച്ഛവും കൂകി വിളിയും. മടുത്തു ഈ ജീവിതം.

ബസ് ഇറങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു കയറിയപ്പോൾ കിച്ചു എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു. അപ്പോളാണ് മനസ്സ് ഒന്ന് തണുത്തത്. ആ കുരുന്നിന്റെ മുഖം കാണുമ്പോൾ എനിക്കും ചിരി വരും. കുഞ്ഞിനെ എടുത്ത് കൊണ്ട് വീട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ ചേട്ടത്തി വല്ലാണ്ട് നോക്കുന്നുണ്ട് എന്നെ.

സ്വാതി : ” നീ ഒന്ന് നിന്നെ ”

ഞാൻ : ” എന്താ ചേട്ടത്തി ”

സ്വാതി : ” ഇന്ന് കോളേജിൽ എന്താ ഉണ്ടായേ ”

ഓ അപ്പോളേക്കും ഇവിടെ അറിഞ്ഞോ. ചേച്ചിയുടെ വകയിലെ ഒരു അനിയത്തി പെണ്ണും ആ കോളേജിൽ പഠിക്കുന്നുണ്ട്. ആസ്ഥാന പാരവെപ്പ്കാരിയാ. അവൾ അപ്പൊ തന്നെ ചേട്ടത്തിയെ വിളിച്ചു എല്ലാം പറഞ്ഞു കാണും. ഇടയ്ക്ക് പൊടിപ്പും തൊങ്ങലും പിടിപ്പിച്ച് എരിവ് കൂട്ടി പറഞ്ഞു പിടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാകും പെണ്ണ്.

ഞാൻ : ” എന്ത് ഉണ്ടായെന്ന്….. ഒന്നും ഉണ്ടായില്ലല്ലോ ”

സ്വാതി : ” ഒന്നും ഉണ്ടായില്ലേ….. കള്ളം പറയരുത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു എല്ലാം…. നീ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് ലവ് ലെറ്റർ കൊടുക്കാനും തുടങ്ങിയല്ലേ ”

കിച്ചു : ” അതെന്തുവാ അമ്മേ ലവ് ലെത്തറ്…. ”

ഞാൻ : ” ഉയ്യോ അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല ചേട്ടത്തി….. ”

സ്വാതി : ” മതി…. മതി….. കൂടുതൽ ഉരുളണ്ട….. പഠിക്കാൻ പത്ത് പൈസക്ക് കൊള്ളില്ല എന്നാൽ അലമ്പ് ഉണ്ടാക്കാതെ ഇരുന്നൂടെ നിനക്ക് ”

ഞാൻ : ” ചേട്ടത്തി….. അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല. പിള്ളേര് ചുമ്മാ പറഞ്ഞു പ്രശ്നം വഷളാക്കിയതാ ”

സ്വാതി : ” ഹ്മ്മ്മ്….. ഇനി ഇതിന്റെ പേരിൽ പ്രിൻസിപ്പൽ വല്ലതും അച്ഛനെ വിളിക്കുമ്പോ മോന് നല്ലോണം കിട്ടിക്കോളും ”

ഞാൻ : ” ഉയ്യോ അതിനുമ്മാത്രം ഒന്നും ഇല്ല ”

സ്വാതി : ” എന്നാലും ഈ മുഖവും വച്ചു നിനക്ക് ഒരു പെണ്ണിനോട് ഇഷ്ടം പറയാൻ എങ്ങനെ തോന്നിയെടാ ഹഹഹ ” ഏട്ടത്തി പൊട്ടി ചിരിച്ചു.

എനിക്ക് അത് കണ്ടപ്പോൾ നല്ല ദേഷ്യം വന്നു.

കിച്ചു പാവം കുഞ്ഞ് എല്ലാം കേൾക്കുന്നുണ്ട്.

ചേട്ടത്തിയുടെ കളിയാക്കൽ കൂടി ആയപ്പോൾ എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല. ഞാൻ കിച്ചുവിനെ നിലത്ത് നിർതിയിട്ട് അവളോട്‌ പോയി കളിച്ചോളാൻ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ചേട്ടത്തിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. ചേട്ടത്തിയോട് പതുക്കെ പറഞ്ഞു. ഞാൻ : ” ദേ പെണ്ണുമ്പിള്ളേ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ഉള്ള വർത്താനം എന്നോട് ഇനി പറഞ്ഞാൽ അടിച്ചു മോന്തേടെ ഷേപ്പ് മാറ്റും. ചേട്ടന്റെ ഭാര്യ ആണെന്നൊന്നും നോക്കില്ല ”

ചേട്ടത്തി ഞെട്ടിയെന്ന് മാത്രമല്ല പേടിച്ചു വിറച്ചു പോയി. അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചളിപ്പ് വന്നു. അത്രയും പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ ദേഷ്യം അടങ്ങില്ലായിരുന്നു. സത്യത്തിൽ കോളേജ് മുതൽ അനുഭവിച്ച നാണക്കേടും വിഷമവും ഞാൻ ഏട്ടത്തിയോട് ആണ് തീർത്തത്.

ഞാൻ പിന്നെ എന്റെ മുറിയിൽ പോയി കിടന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തോന്നി ഏട്ടത്തിയോട് അങ്ങനെ പറയണ്ടായിരുന്നു എന്ന്. മോശമായിപ്പോയി. സാധാരണ വൈകിട്ട് ഏട്ടത്തി ഒരു ചായ തരുന്നതാണ് ഇന്ന് അതിനും വിളിച്ചില്ല. ദേഷ്യം കാണും. എന്തായാലും ഇടയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു ഡോസ് കൊടുക്കുന്നതും നല്ലതാ ഇല്ലെങ്കിൽ തലയിൽ കയറി നിരങ്ങും.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് ചേട്ടന്റെ വിചാരണ ഉണ്ടായത്. എന്റെ റൂമിലേക്ക് പതിവില്ലാതെ ചേട്ടൻ കയറി വന്നു. അപ്പോൾ തന്നെ തോന്നി പണി ആണെന്ന്.

ചേട്ടൻ : ” ഡാ ”

ഞാൻ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു.

ചേട്ടൻ : ” എന്താടാ പ്രശ്നം….. നീ അവളോട്‌ ദേഷ്യപ്പെട്ടോ ”

ഞാൻ : ” അത് അന്നേരത്തെ ഒരു ദേഷ്യത്തിൽ….. ”

ചേട്ടന്റെ മുഖത്ത് ദേഷ്യമില്ല.

ചേട്ടൻ : ” ആ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞു തണുക്കുമ്പോൾ ഒരു സോറി പറഞ്ഞേക്ക്. നിന്റെ ചേച്ചിയുടെ സ്ഥാനം ആണ് മറക്കണ്ട ”

ഞാൻ തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു.

ചേട്ടൻ ചൂടാവാതിരുന്നത് എനിക്ക് വലിയ ആശ്വാസം ആയി.

പക്ഷെ…….. ദേഷ്യം പിടിച്ച ചേട്ടത്തി കോളേജിൽ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞു കൊടുത്തിരുന്നു. രാത്രിയിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോളാണ് അച്ഛന്റെ ചോദ്യം ചെയ്യൽ ഉണ്ടായത്.

അച്ഛൻ : ” ഇന്ന് കോളേജിൽ എന്താ ഉണ്ടായത് ”

ഞാൻ ഇരുന്ന് ഉരുകി.

അച്ഛൻ : ” ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ ”

ഞാൻ : ” അത് ഒന്നുമില്ല അച്ഛാ.. പിള്ളേര് കളിയാക്കാൻ വേണ്ടി ഓരോന്ന് പറയുന്നതാ….. ”

അച്ഛൻ : ” എടാ കുരുത്തം കെട്ടവനെ. നിന്നെക്കൊണ്ട് ഈ വീട്ടിലോട്ട് അഞ്ചു പൈസേടെ ഗുണം ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം. എന്നാലും ഒരു ഡിഗ്രി ആയിക്കോട്ട് എന്ന് വച്ചിട്ടാണ് നിനക്ക് കാശ് മുടക്കി സീറ്റ്‌ എടുത്തത്. പഠിക്കാനോ കൊള്ളില്ല. എന്നാൽ മര്യാദക്ക് നടന്നൂടെ ”

വായിൽ ഇരുന്ന ചോറ് എനിക്ക് ഇറക്കാൻ പോലുമായില്ല. ഞാൻ തലകുനിച്ച് ഇരുന്നു. ചേട്ടനും ചേട്ടത്തിയും എന്നെ നോക്കി ഇളിക്കുന്നുണ്ടാവും.

അച്ഛൻ : ” തന്തയെ കൂടി പറയിപ്പിക്കാനായിട്ട് ഓരോ എണ്ണം ഇറങ്ങിക്കോളും. എടാ പഠിക്കാൻ വിട്ടാൽ പഠിച്ചോണം. അല്ലാതെ വേറെ പ്രേമവും മണ്ണാങ്കട്ടയ്ക്കും പോകരുത് പറഞ്ഞേക്കാം. ഇങ്ങനെ ഒരു മരക്കഴുത എന്റെ മോനായി പിറന്നല്ലോ ദൈവമേ. ഹാ മൂത്തത് മൂന്നെണ്ണം ഒന്നാന്തരം പിള്ളേര് ആയത് കൊണ്ടാവും നാലാമത്തെ ഇങ്ങനെ ഒരു പാടുവാഴ ആയത്.”

ഞാൻ കേട്ടെന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടി. എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു വരുന്നുണ്ട്. എങ്കിലും എങ്ങനെയോ കഴിച്ചു തീർത്തു ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. മുറിയിൽ ചെന്ന് അടച്ചിരുന്ന് ഞാൻ കരഞ്ഞു. എന്റെ കണ്ണീർ വീണു തലയിണ നനഞ്ഞു.

സ്വന്തം അച്ഛനിൽ നിന്ന് കൂടി കുത്തുവാക്ക് കേട്ടത്തോടെ സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി. ഞാൻ എന്റെ മുഖം കണ്ണാടിയിൽ കണ്ടു.

ഞാൻ : ” എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു പഴജൻമം നിനക്ക് പോയി ചത്തൂടെ ” ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു.

ഞാൻ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി എന്നെ തന്നെ പുച്ഛിച്ചു.

പിന്നെ ഞാൻ ആലോചിച്ചു. എന്താണ് കഴിവ്, എന്താണ് സൗന്ദര്യം…… പഠിക്കുന്നത് മാത്രമാണോ കഴിവ്. വെളുത്തിരിക്കുന്നതാണോ സൗന്ദര്യം. മുഖത്ത് ഈ വെട്ടുള്ളത് എന്താ പ്രശ്നം. ഞാൻ സുന്ദരൻ തന്നെയാ. എനിക്ക് എന്റേതായ കഴിവുണ്ട്.

സ്വന്തം തന്ത തള്ളിപ്പറഞ്ഞാലും സ്വയം തള്ളിപ്പറയാതിരിക്കുക. അത്രേ ഒള്ളു.

പക്ഷെ………. പക്ഷെ അവൾ….. പൂജ. പൂജയുടെ കാര്യത്തിൽ മാത്രം എനിക്ക് ഒരു ശുഭാപ്തി വിശ്വാസവും തോന്നിയില്ല. എനിക്ക് അവളോട്‌ പ്രേമം ആണെന്ന് അറിഞ്ഞ നിമിഷം അവളുടെ മുഖത്ത് വന്നത് ഒരു തരം അറപ്പ് ആയിരുന്നു. അവൾ എന്നെ നോക്കിയത് ഏതോ നികൃഷ്ട ജീവിയെ നോക്കുന്നത് പോലെയാണ്. മാത്രമല്ല

എന്നെയും അവളെയും പറ്റി ഒരു ഗോസിപ് കോളേജിൽ ഉണ്ടാവുന്നത് പോലും അവൾക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല. എന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ പറഞ്ഞൊന്നുമില്ല വെറും ഒരു ഗോസിപ് മാത്രം. അത് പോലും വളരെ ദേഷ്യത്തോടെ കണ്ട അവളുടെ മനസ്സിൽ എന്നോട് അപ്പോൾ എന്ത് വികാരമായിരിക്കും. ഒരു തരത്തിലും അവൾക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടാൻ കഴിയില്ല. അവളുടെ സ്വപനങ്ങളിൽ അവളുടെ ഭർത്താവ് ഒരു രാജകുമാരൻ ആയിരിക്കും. ഞാൻ വെറും ഒരു പരമു.

എങ്കിലും ഞാൻ തന്നെ ആലോചിച്ചു ഞാൻ എന്തിനാ കരയുന്നത്. എന്നെ അച്ഛൻ തള്ളി പറഞ്ഞതിനോ…അതോ എന്നെ ഇഷ്ടമല്ലാത്ത പെണ്ണിന് വേണ്ടിയോ. ഇല്ല ഞാൻ കരയില്ല. ഞാൻ കണ്ണ് തുടച്ചു.

****** ****** ******