ആദ്യ ഭാഗത്തിന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും മികച്ച മറുപടി തന്ന നിങ്ങൾക്ക് ഏവർക്കും നന്ദി. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങളാണ് ഈ കഥയുടെ മുന്നോട്ടുള്ള പ്രചോദനം….. പരസ്പരം എപ്പിസോഡ് 02 തുടരുന്നു…(ഒന്നാം ഭാഗം വായിക്കാത്തവർ വായിച്ചിട്ട് ഇവിടെ വരുക അപ്പോൾ കഥ കൂടുതൽ വ്യക്തമാവും NB: നിർബന്ധമില്ല)
സ്മൃതി വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തു വന്നതും ആര്യൻ അഗത്തു വന്നതും ഒരുമിച്ച് ആയിരുന്നു. മുറിയിൽ കയറിയ ആര്യൻ ഒരു ചെറുത്തുണിയിൽ നഗ്നത മറച്ചു നിൽക്കുന്ന തന്റെ അമ്മയെ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു… “എന്താടാ ഇങ്ങനെ അന്തം വിട്ടു നോക്കുന്നെ..? ” സ്മൃതിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട ആര്യൻ ഒരു സ്വപ്നത്തിൽ നിന്ന് എന്ന പോലെ ഞെട്ടി . “ഒന്നുല്ല അമ്മെ ഞാൻ എന്റെ ഷർട്ട് എടുക്കാൻ വന്നതാ” ആര്യൻ മറുപടി നൽകി.
“Hmmm എന്ന വേഗം എടുത്തു പോവാൻ നോക്ക്” അൽപ്പം ഗൗരവം കലർത്തി സ്മൃതി ആര്യനോടായി പറഞ്ഞു.. തന്റെ അമ്മയെ ഇത് പോലെ മുൻപ് പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ട് എങ്കിലും ഇന്നെന്തോ ആര്യനു ഒരു പ്രത്യേകത ഫീൽ ചെയ്തു.. എന്നാൽ തന്റെ അച്ഛനേക്കാൾ ഉപരി അമ്മയെ സ്നേഹിക്കുന്ന ആര്യനു തെറ്റായി ഒന്നും തോന്നിയില്ല..
**** ഇതേ സമയം ഉമ്മറത്തെ ചാരുകസേരയിൽ പത്രം വായിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു കൃഷ്ണൻ. ഇടക്ക് പാത്രത്തിൽ നിന്ന് ഒന്ന് തല ഉയർത്തി അടുക്കള ലക്ഷ്യമാക്കി പുള്ളി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ” പത്മം, ഒരു ചായ ചോദിച്ചിട്ട് എത്ര നേരായി ഇന്നെ എങ്ങാനും കിട്ടുവോ..?” അടുക്കളയിൽ നിന്നും ദേഷ്യത്തോടെ ചായയും എടുത്തോണ്ട് വന്ന പത്മം “എന്റെ കൃഷ്ണേട്ട എനിക്ക് ആഗെ കൂടെ 2 കൈയെ ഒള്ളു അതോർതോ” “ഓഹോ അത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലാല്ലോ” അല്പം തമാശ കലർത്തി കൃഷ്ണൻ അതിനു മറുപടി പറഞ്ഞു. “ആ എന്ന വാ ഞാൻ അറിയിച്ചു തരാം” ഉരുളക്കു ഉപ്പേരി എന്ന പോലെ പദ്മാവതിയും മറുപടി നൽകി. വാക്‌സമർത്യയത്തിൽ കൃഷ്ണനെക്കാൾ മുന്നിലാണ് പത്മം. “ഇപ്പൊ അറിയിച്ചു തരണ്ട രാത്രി മതി എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ടു കൃഷ്ണൻ പത്മാവാതിയുടെ ഇടുപ്പിൽ ഒന്ന് പിച്ചി
“പോ മനുഷ്യ വൃത്തികേട കാണിക്കാതെ എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് പത്മം നാണത്തോടെ അടുക്കളയിലേക്കു പോയി. മുന്നിലൂടെ നടന്നു പോവുന്ന തന്റെ ഭാര്യയുടെ നിതംബം നോക്കി കൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു .” വര്ഷം എത്ര കഴിഞ്ഞു ഇപ്പോളും അത്പോലെ തന്നെ ഉണ്ട് .” തന്റെ ഭാര്യയുടെ ശരീര വടിവിൽ അയാൾ സ്വയം അഭിമാനിച്ചു.
**** ഒരുമുറിക്കുള്ളിൽ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു ദീപ്തിയുടെയും സൂരജിന്റെയും ഇരട്ട കുട്ടികൾ ആയ ധ്യാനും ധീരവും. മേലെ പുതച്ചിരുന്ന പുതപ്പു വലിച്ചൂരി എടുത്തു ഇരുവരെയും ദീപ്തി കുലുക്കി വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി.. “ധ്യാൻ.. ധീരവ് എണീക്… മതി ഉറങ്ങിയത്… Hmmm വേഗം എണീക്ക്…” “ഇന്ന് സ്കൂൾ ഇല്ലല്ലോ അമ്മെ പതുകെ എണീറ്റോളം പ്ലീസ്” “അതൊന്നും പറ്റില്ല മടിപിടിച്ചു കിടകാതെ എണീക്ക് ഇല്ലേൽ ഞാൻ ഇപ്പോ താലേൽ കൂടെ വെള്ളം ഒഴിക്കും” ഇത് കേട്ട ധ്യാനും ധീരവും മനസില്ല മനസോടെ ആണെങ്കിലും എണീറ്റു. “വേഗം ചെന്ന് മുഖം കഴുകി വാ ചായ എടുത്തു വെക്കാം” ഇതും പറഞ്ഞു ദീപ്തി പുറത്തുപോയി, ഉറക്കച്ചടവോടെ ധ്യാനും ധീരവും ബാത്റൂമിലേക്കും…
അവിടെ നിന്നും ദീപ്തി നേരെ പോന്നത് സൂരജിന്റെ അടുത്തേക്കാനു അവൻ അപ്പോളും ബെഡിൽ തലയിനയും കെട്ടിപിടിച്ചു നല്ല ഉറക്കാമാണ്. ദൂരെ നിന്നും അത് നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു ദീപ്തി . എന്നിട്ടു അവന്റെ അടുത്ത് വന്നു വിളിച്ചു.” സൂരജേട്ട എണീക്ക് നേരം എത്രായീന്ന വിചാരം ദേ നോക്ക് മക്കള് വരെ എണീറ്റു…..” അവൾ പറഞ്ഞു മുഴുവനാക്കും മുന്നേ സൂരജ് ദീപ്തിയെ ബെഡിലേക്ക് വലിച്ചു കിടത്തി “സൂരജേട്ട വിട് ആരേലും കാണും വാതിൽ അടച്ചിട്ടില്ല.” കുതറി മാറാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട് ദീപ്തി പറഞ്ഞു. “ആരും വരില്ല തൻ ഇവിടെ കിടക്ക്” ദീപ്തിയുടെ അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട സൂരജ് പറഞ്ഞു. സൂരജിന്റെ ചുണ്ടുകൾക്ക് പിന്നീടങ്ങോട്ട് ഒരു വല്ലാത്ത ആവേശം ആയിരുന്നു അത് ചന്ദന കുറി തൊട്ട ദീപ്തിയുടെ നെറ്റിയിൽ നിന്നും മൂക്കിലൂടെ ആ ചെഞ്ചുണ്ടുകളിലൂടെ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് അരിച്ചിറങ്ങി. ദീപ്തി ഒരു കയ്യാൽ ബെഡ്ഷീറ്റിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു മറുകയാൽ സൂരജിന്റെ നഗ്നമായ പുറത്തു തഴുകി, കാലുകൾ ബെഡിൽ വച്ച് ഉരച്ചു. സൂരജിന്റെ കൈകൾ ദീപ്തിയുടെ ചുരിധാരിനുള്ളിലൂടെ അവളുടെ പാന്റിന്റെ കെട്ടുകൾക്കായി പരദിയപ്പോൾ ദീപ്തി ആ കയ്യുകളിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചോണ്ടു പറഞ്ഞു “ഇപ്പൊ വേണ്ട എനിക്ക് അടുക്കളിൽ പണി ഉണ്ട്”.
മനസില്ല മനസോടെ ആണെങ്കിലും സൂരജ് ദീപ്തിയെ വിട്ടയചു എന്നിട്ട് കുളിക്കാനായി ബാത്‌റൂമിൽ കേറി. തന്റെ അടി വയറ്റിൽ കുമിഞ്ഞുകൂടിയത് അത്രയും ഒരു തേന്മഴയായി പുറത്തേക്കു ഒഴുകിയിരുന്നു എന്ന സത്യം ദീപ്തി ഒരു നാണത്തോടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
*** കുളി എല്ലാം കഴിഞ്ഞു സൂരജ് താഴേക് എത്തിയപ്പോലെക്കും എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ റെഡി ആയിരുന്നു. എല്ലാവരും മേശക്ക് 4 വശത്തുമായി ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു. ആവിപാറുന്ന പുട്ടും കടലയും ആ കുടുംബം സ്നേഹത്തോടെ പങ്കിട്ടു കഴിച്ചു. കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ അവർ ഓരോ തമാശകളും പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നു. പെട്ടന്നാണ് മീനാക്ഷിക്കു അവളുടെ കാലിൽ ആരോ കാലുകൊണ്ട് തോണ്ടുന്നുണ്ട എന്ന് മനസിലായത്. “ആരാണിത് സുരേഷേട്ടാൻ അല്ല പുള്ളി എന്നിൽ നിന്നും ദൂരെ ആണല്ലോ പിന്നെ ആരാ” മീനാക്ഷി പാത്രത്തിൽ നിന്നും തല ഉയർത്തി നോക്കി (തുടരും, സ്നേഹത്തോടെ കോട്ടപ്പുറം) NB: പേജുകൾ കുറവായത്തിൽ ക്ഷമിക്കുക. ഇത് ഒരു എപ്പിസോഡ് ബേസ്ഡ് നോവൽ ആണ്. മാത്രമല്ല യാതൊരു മുടക്കവും വരാതെ ഈ കഥ അപ്‌ലോഡ് ചെയ്യാം അപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക്ഉഉ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാകില്ല. നന്ദി.
2634-11cookie-checkനീ എന്താ സ്മൃതി ഇത്ര നേരായിട്ടും എണീറ്റ് അടുക്കളിൽ ഒന്നും വരാത്തെ 2