ധന്യ എത്രവരെ പഠിച്ചു 2

അവര്‍ പോയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ നോക്കി നിന്നു. എത്ര നല്ലേ പെണ്ണ്! ദീപ ഇവളുടെ മുന്‍പില്‍
ഒരു പുല്ലുമല്ല; ഒരു പുല്ലും.

“ധന്യേ..” ഞാന്‍ വിളിച്ചു. അവള്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ആ കണ്ണുകള്‍ വല്ലാതെ
പിടയ്ക്കുന്നുണ്ടയിരുന്നു.

“എന്താ സര്‍…”

“ഒരു അരമണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞ് കൊച്ച് ഇങ്ങോട്ട് വരാമോ”

അവള്‍ തലയാട്ടി. എനിക്ക് ആ മുഖം പിടിച്ച് ഒരായിരം ചുംബനം നല്‍കാനുള്ള കൊതി തോന്നി.
അവര്‍ കണ്ണില്‍ നിന്നും മറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അത്യുത്സാഹത്തോടെ ഉള്ളില്‍ കയറി.
മദ്യവും മറ്റും ഞാന്‍ ഉള്ളിലെ മുറിയിലേക്ക് മാറ്റി. പെണ്ണ് വരുമ്പോള്‍ അത്
കാണുന്നത് ശരിയല്ല. ധന്യ വരുന്നത് പ്രമാണിച്ച് ഞാന്‍ വേഷമൊക്കെ മാറി എന്റെ
ഫേവറിറ്റ് ടീ ഷര്‍ട്ടും ബര്‍മുഡയും ധരിച്ചു. നേരെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് ഒഴിച്ചു
വച്ചിരുന്ന മദ്യം ഒറ്റവലിക്ക് വീശി ഒരു ബോളും എടുത്ത് വായിലിട്ട ശേഷം പുറത്ത്
വന്നു. മഴ ശക്തി പ്രാപിക്കുകയാണ്. മാനം കൂടുതല്‍ ഇരുളുന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി.
ഞാന്‍ ഇരുന്നു വെറുതെ മൊബൈല്‍ എടുത്തപ്പോള്‍ അത് ശബ്ദിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ദീപ ആണ്.

“ഹലോ.എന്താടീ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“ഏയ്‌..നമുക്ക് ലഞ്ച് ഒരുമിച്ചു കഴിച്ചാലോ..മടി കാരണം ഞാന്‍ ഒന്നും
ഉണ്ടാക്കിയില്ല..”

അവള്‍ ചോദിച്ചു. അത് ശരി..മുന്‍പേ വിളിച്ചപ്പോള്‍ എന്നാ ജാഡ ആയിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍
എന്റെ ചിലവില്‍ ഉച്ചയ്ക്ക് ഞണ്ണാന്‍ ഉള്ള തന്ത്രമാണ്.

“മോള് തന്നെ പോയി കഴിച്ചാല്‍ മതി കേട്ടോ..”

ഞാന്‍ ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തു. എന്റെ തങ്കക്കുടം ധന്യ വരുമ്പോഴാ അവളുടെ അമ്മേടെ ലഞ്ച്.
പ്രതികാരം ചെയ്ത സന്തോഷത്തോടെ ഞാന്‍ മൂളിപ്പാട്ട് പാടി മെല്ലെ ഡാന്‍സ് ചെയ്യാന്‍
തുടങ്ങി. ദീപയ്ക്ക് പണി കൊടുത്തത് എനിക്ക് വല്ലാത്ത തൃപ്തിയും ഉത്സാഹവും
സമ്മാനിച്ചു. രണ്ടു തെറി കൂടി അവളെ പറയേണ്ടതായിരുന്നു എന്നെനിക്ക് തോന്നി. അല്ലേല്‍
വേണ്ട; ഇനിയും ചാന്‍സ് കിട്ടും.

കൃത്യം അരമണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കതകില്‍ മുട്ടുകേട്ടു; ഞാന്‍ വേഗം ചെന്നു
തുറന്നു. പുറത്ത് അഴകിന്റെ ദേവതയെപ്പോലെ എന്റെ ധന്യ നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവളെ
കണ്ട നിമിഷം തന്നെ ഞാന്‍ അവളെ പ്രേമിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കാണാന്‍ കൊള്ളാവുന്ന ഏതു
പെണ്ണിനെ കണ്ടാലും ഇതേപോലെ പ്രേമിക്കുന്ന ഒരു സ്വഭാവം എനിക്കുണ്ട്. ദീപയെ അല്പം
മുന്‍പ് വരെ ഞാന്‍ പ്രേമിച്ചിരുന്നു. ധന്യയെ കണ്ടതോടെ ആ പ്രേമം നാടുവിട്ടു.

“എന്താ സര്‍ വരണം എന്ന് പറഞ്ഞത്” അവള്‍ തുടുത്ത മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വരുത്തി ചോദിച്ചു.

“വാ..കയറി ഇരിക്ക്..” ഞാന്‍ അവളെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു.

“വല്യമ്മ വേഗം ചെല്ലണം എന്ന് പറഞ്ഞാ വിട്ടത്” അവള്‍ മടിച്ചുമടിച്ച് ഉള്ളിലേക്ക്
കയറിക്കൊണ്ട്‌ പറഞ്ഞു.

“എന്തിനാ..അവിടെ ആരാണ്ട്രെ കല്യാണം നടക്കുന്നുണ്ടോ?”

ധന്യ കുടുകുടെ ചിരിച്ചു. ആ ചിരി കണ്ടു ഞാന്‍ മയങ്ങിപ്പോയി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍
മതിയല്ലോ.

“സാറ് വല്യ തമാശക്കാരനാ അല്ലെ” ചിരിക്കിടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“ഒവ്വ..ഇന്ന് തമാശ പറയാന്‍ പോകാന്‍ പറ്റിയില്ല.അതുകൊണ്ട് ഇവിടെ പറഞ്ഞേക്കാം എന്ന്
വിചാരിച്ചു..”

അവള്‍ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.

“ഇരിക്ക് പെണ്ണെ..”

എന്റെ പെണ്ണെ വിളി അവളുടെ മുഖം തുടുപ്പിച്ചു; അവള്‍ സോഫയില്‍ മെല്ലെ ഇരുന്നു.

“ധന്യയ്ക്ക് കുടിക്കാന്‍ ചായ…കോഫി..ജ്യൂസ്..എന്തെങ്കിലും?”

“ഒന്നും വേണ്ട.സാറ് എന്തിനാ വിളിപ്പിച്ചത്? ജോലി വല്ലോം ഉണ്ടോ?”

“എന്റെ പെണ്ണെ ഒരു ജോലീം ഇല്ല. നിന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍, ലളിതാമ്മ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍
കേട്ടപ്പോള്‍ ഒന്ന് സംസാരിക്കണം എന്ന് തോന്നി..നിനക്ക് താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കില്‍
പൊക്കോ..ജോലി ഉള്ളപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വിളിക്കാം..”

ധന്യ അത്ഭുതത്തോടെ എന്നെ നോക്കി. എന്താണ് അവള്‍ ചിന്തിക്കുന്നത് എന്നെനിക്ക്
മനസിലായില്ല. അല്‍പനേരം അങ്ങനെ നോക്കിയിട്ട് അവള്‍ മുഖം കുനിച്ചു.

“ഏയ്‌..എന്താ പോണോ?” ഞാന്‍ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“വല്യമ്മ എന്നെ തിരക്കും…”

“നീ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌..ചെന്നു പറഞ്ഞിട്ട് വാ ഇവിടെ ഒന്ന് രണ്ടു മണിക്കൂര്‍
സമയത്തെ ജോലിയുണ്ട്..അത് കഴിഞ്ഞാല്‍ വരാമെന്ന്…”

അവള്‍ തലയാട്ടിയ ശേഷം എഴുന്നേറ്റ് പോയി. അവളുടെ രൂപവും ഭാവവും സംസാരവും എന്റെ
മനസില്‍ ശക്തമായി പടര്‍ന്നു പന്തലിക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഒരു കുറ്റവും
കണ്ടുപിടിക്കാന്‍ സാധിക്കാത്തത്ര സുന്ദരി! ഇവളെ കാണുമ്പോള്‍ എന്തിനാണ് വെളുത്ത നിറം
എന്ന് തോന്നിപ്പോകും! ഈ നിറത്തിന് മേല്‍ വരില്ല ഒരു വെള്ളപ്പാറ്റയും. ഞാന്‍ വീണ്ടും
ചെന്ന് ഒരു പെഗ് ഒഴിച്ചു. അതില്‍ നിന്നും അല്പം സിപ് ചെയ്ത ശേഷം പുറത്ത്
വന്നപ്പോള്‍ ധന്യ തിരികെ എത്തിയിരുന്നു.

“പറഞ്ഞോ?”

അവള്‍ മൂളി.

“എന്ത് പറഞ്ഞു തള്ള”

“കൂലി പറഞ്ഞു മേടിച്ചോണം എന്ന് പറഞ്ഞു”

അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ മറുപടി എന്നില്‍ അവളോടുള്ള സ്നേഹം ഇരട്ടിപ്പിച്ചു.

“അയ്യോ മുതുക്ക് തള്ളയ്ക്ക് കാശ് കാശേ എന്നെ ഉള്ളു..”

ധന്യ വീണ്ടും കുപ്പിവള കിലുങ്ങുന്നത് പോലെ ചിരിച്ചു.

“ആ കതക് അടച്ചിട്ട് വന്നിരിക്ക്…”

ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. ധന്യ ചെന്നു കതകടച്ചു. അവളുടെ വയറിന്റെ പിന്നിലെ കൊഴുത്ത മടക്കുകള്‍
നോക്കിയപ്പോള്‍ എന്നില്‍ കാമം കത്തിപ്പടരാന്‍ തുടങ്ങി. അവള്‍ വന്നു സോഫയില്‍
ഇരുന്നു.

“ഇനി പറ..വീട്ടില്‍ നില്ക്കാന്‍ പറ്റാത്ത എന്ത് സാഹചര്യമാണ് നിനക്കുള്ളത്?” ഞാന്‍
ചാരി ഇരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ധന്യ എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. അവളുടെ മനസ് ആര്‍ദ്രമാകുന്നത് ആ കണ്ണുകളില്‍
നിന്നും ഞാന്‍ വായിച്ചെടുത്തു.

“ഓ..ഞാന്‍ എന്നാത്തിനാ ഇതൊക്കെ ചോദിക്കുന്നതെന്നാകും നിന്റെ ചിന്ത.
വേറൊന്നുമല്ല..നിന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ നീ എന്റെ ആരോ ആണ് എന്നെനിക്ക് തോന്നി..ആ തോന്നല്‍
ഇപ്പോള്‍ വളരെ ശക്തവുമാണ്…ഇന്ന് എനിക്ക് ജോലിയുള്ള ദിവസമാണ്..വിധിയാണ് നമ്മള്‍
കണ്ടുമുട്ടാന്‍ കാരണം..എനിക്ക് ഈ വിധിയിലും പണ്ടാരത്തിലും ഒക്കെ അല്പം
വിശ്വാസമുണ്ട് എന്ന് കൂട്ടിക്കോ..”

എന്റെ സംസാരം വീണ്ടും അവളുടെ ചുണ്ടില്‍ ചിരി വിടര്‍ത്തി. ആ നുണക്കുഴികള്‍
വിരിയുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് കൊതി തോന്നി.

“അച്ഛന്‍ കുടിയനാ..അയാള്‍ എന്റെ ശരിക്കുള്ള അച്ഛനല്ല..രണ്ടാനച്ഛന്‍ ആണ്..രാത്രി
കുടിച്ചിട്ട് വന്നിട്ട് എന്റെ മുറീല്‍ വരും..മുറിക്ക് നല്ല കതകൊന്നും
ഇല്ല..ഞാന്‍കമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ് പേടിച്ച് മിക്ക രാത്രീം ഉറങ്ങാതാ
കിടക്കുന്നത്..അമ്മയും അങ്ങേരെ പേടിച്ച് എതിര്‍ത്തൊന്നും പറയത്തില്ല..പക്ഷെ എന്നെ
തൊടാന്‍ ഞാന്‍ അങ്ങേരെ സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല..ഞാന്‍ ചത്താലും അയാള്‍ടെ മോഹം
നടക്കത്തുമില്ല….” അവസാനം അവള്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ ആ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും
രണ്ടു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ കവിളുകളിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങി.

“എല്ലാം അറിഞ്ഞു വല്യമ്മ എന്നെ കൂടെക്കൂട്ടി. വല്യമ്മ ജോലി ചെയ്താണ് ആ വീട്
കഴിയുന്നത്. എന്റെ ചിലവ് കൂടി താങ്ങാനുള്ള ശേഷി അവര്‍ക്കില്ല. അതുകൊണ്ടാ ഞാനും
എന്തേലും ജോലി ചെയ്യാമെന്ന് വിചാരിച്ചത്..”

എന്നെ നോക്കാതെയാണ്‌ ധന്യ സംസാരിച്ചത്. ഞാന്‍ അത്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കിയിരുന്നു
പോയി. രാവിലെ അവളെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഒരു ഊക്കന്‍ ചരക്ക് എന്നല്ലാതെ വേറെ ഒരു ചിന്തയും
മനസ്സില്‍ ഉദിച്ചിരുന്നില്ല. അവളെ ലൈന്‍ അടിച്ച് വീട്ടില്‍ കയറ്റി സൊള്ളാം എന്ന
ചിന്ത ആയിരുന്നു. സത്യം പറയാമല്ലോ..ഏതെങ്കിലും പെണ്ണിനെ വളച്ചു പണിയണം എന്ന ചിന്ത
എനിക്ക് ഒരിക്കലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല; അല്പം കൊച്ചു വര്‍ത്തമാനം; കുറച്ചു പിടിവലി;
പരമാവധി ഒരുമ്മ; എനിക്ക് തൃപ്തി കിട്ടാന്‍ അത്രയോക്കെത്തന്നെ ധാരാളം. കെട്ടുന്ന
പെണ്ണിനെ അല്ലാതെ ഒരാളെയും ഞാന്‍ ലൈംഗികപരമായി ബന്ധപ്പെടില്ല എന്നുള്ളത് എന്റെ
ഉറച്ച തീരുമാനം ആയിരുന്നു.

“ഈ ജോലി ചെയ്‌താല്‍ നിനക്ക് എത്ര പണം ഉണ്ടാക്കാന്‍ പറ്റും എന്നാണ് വിചാരം? അതേപോലെ
നീ ചെല്ലുന്ന വീടുകളിലെ ആളുകള്‍ എത്തരക്കാര്‍ ആയിരിക്കും എന്ന് വല്ല ധാരണയും
ഉണ്ടോ?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

ധന്യ നിസ്സഹായയായി എന്നെ നോക്കി. പാവം..അവള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ വേറെ എന്ത്
മാര്‍ഗ്ഗമാണ് ഉള്ളത്. ഏതായാലും സ്വന്തം ശരീരം വില്‍ക്കാം എന്നവള്‍
തീരുമാനിച്ചില്ലല്ലോ; അവള്‍ അതിനിറങ്ങിയാല്‍ എത്ര പണം വേണമെങ്കിലും അവള്‍ക്ക്
ഉണ്ടാക്കാന്‍ പറ്റും. പക്ഷെ സ്വന്തം ചാരിത്ര്യം സംരക്ഷിക്കാന്‍ വീടുവിട്ടിറങ്ങിയ
പെണ്ണാണ്‌ അവള്‍. അവളോട്‌ എനിക്ക് സ്നേഹത്തോടൊപ്പം ബഹുമാനവും തോന്നി.

“ധന്യേ..നീ എന്താ മിണ്ടാത്തത്? ഞാന്‍ ചോദിച്ചത് നീ കേട്ടില്ലേ?”

“കേട്ടു..ഞാന്‍ എന്ത് ചെയ്യും സര്‍..വേറെ എന്ത് വഴിയുണ്ട് എനിക്ക്. പാവം വല്യമ്മ
ഇപ്പോഴും ജോലിക്ക് പോകുന്നത് ആരോഗ്യം ഉണ്ടായിട്ടൊന്നുമല്ല…ജീവിക്കാന്‍ വേറെ
മാര്‍ഗ്ഗം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ്..”

“അവരുടെ ഭര്‍ത്താവ് ഇല്ലേ?”

“മരിച്ചു…”

അല്‍പനേരം ഞങ്ങള്‍ സംസാരിച്ചില്ല. ഞാന്‍ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു; എന്താകും ഈ
കൊച്ചിന്റെ ഭാവി. നാളെ ഏതെങ്കിലും ഒരു കോന്തന് ഈ മുത്തിനെ പിടിച്ചു വല്യമ്മ
നല്‍കും. പണം മാത്രം നോക്കി വിവാഹം കഴിക്കുന്ന നിര്‍ഗുണന്‍മാര്‍ ഉള്ള ഈ ലോകത്ത്
നല്ല പെണ്ണിന് എന്ത് വില? പഠിപ്പ്, പണം എന്നിവയാണ് എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം. പെണ്ണ്
അതോടൊപ്പം സുന്ദരിയും ആയിരുന്നാല്‍ അവന്മാര്‍ക്ക് വലിയ സന്തോഷം. പക്ഷെ ഗതിയില്ലാത്ത
ഒരു പെണ്‍കുട്ടിക്ക് ജീവിതം നല്‍കാന്‍ എത്രപേര്‍ക്ക് മനസുണ്ട്?

ഞാന്‍ അവളെ നോക്കി. അവള്‍ ഇടയ്ക്കിടെ എന്നെ നോക്കി മുഖം കുനിച്ച്
ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ഈ ഇരിക്കുന്ന പെണ്ണ് എന്റെ ഭാര്യയാണ് എന്ന് ഞാന്‍ മനസില്‍
പറഞ്ഞു. ഇവളെ ഞാന്‍ കെട്ടിയാല്‍ എന്താ പ്രശ്നം? അപ്പന്‍, അമ്മ എന്നിവര്‍ പ്രശ്നം
ഉണ്ടാക്കും. മോനെ വലിയ വീട്ടില്‍ നിന്നും കെട്ടിച്ചു പണം വാങ്ങാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന
അപ്പനും അമ്മയുമാണ്. ഇന്ന തറവാട്ടിലെ ഇന്നാരുടെ മോളാണ് എന്നൊക്കെ അവര്‍ക്ക് പറയണം.
തനിക്ക് ഏതു വലിയ വീട്ടിലെയും പെണ്ണിനെ കിട്ടുകയും ചെയ്യും. പക്ഷെ അപ്പോള്‍ ഇവള്‍?
ഈ പാവത്തിന്റെ ഭാവി എന്താകും? കയറിക്കിടാക്കാന്‍ ഒരു വീടുപോലും ഇല്ലാത്തവള്‍…

“ഞാന്‍ പൊക്കോട്ടെ സാറേ..”

നിശബ്ദമായി ഇരുന്ന എന്നെ നോക്കി ധന്യ ചോദിച്ചു. അപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ ചിന്തയില്‍ നിന്നും
ഉണര്‍ന്നത്.

“നീ ഇങ്ങു വന്നെ..വന്ന് എന്റെ അടുത്ത് ഒന്നിരുന്നെ..” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. ധന്യ എന്റെ
കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. പിന്നെ അനുസരണയോടെ എന്റെ അരികിലെത്തി ഇരുന്നു.

ജീവിതത്തില്‍ ഇന്നുവരെ ലഭിച്ചിട്ടില്ലാത്ത സിരകളില്‍ പുതിയ ഒരു ജീവന്‍ പടര്‍ത്തുന്ന
ഹൃദ്യമായ ഗന്ധം അവളില്‍ നിന്നും എന്റെ നാസാരന്ധ്രങ്ങളെ തഴുകിത്തലോടി. പെണ്ണിന്റെ
മദഗന്ധം അല്ല, പെണ്ണിന്റെ ഹൃദ്യമായ ഗന്ധം.

“നിനക്ക് പേടിയില്ലേ” ഞാന്‍ എന്റെ അരികില്‍ ഒരു പാവക്കുട്ടിയെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്ന
ധന്യയോടു ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല” അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്തെ? ഞാന്‍ നിന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യും എന്ന് നീ ഭയക്കുന്നില്ലേ? ഇവിടെ വേറെ
ആരുമില്ല..”

“ഇല്ല..സാറിനെ എനിക്ക് പേടിയില്ല..”

“നീ എന്നെ സാറെന്നു വിളിക്കല്ലേ..ചേട്ടന്‍..അത് മതി..”

“ഇല്ല..ഇച്ചയാന്‍…” ധന്യ നിറമിഴികളോടെ പറഞ്ഞു.

“ങേ..ഞാനൊരു നസ്രാണി ആണെന്ന് നീ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു?”

അവള്‍ ഭിത്തിയിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ ആണിയില്‍ തൂങ്ങിയിരുന്ന കര്‍ത്താവ് എന്നെ
നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഞാന്‍ സംശയിച്ചു. എന്റെ കണ്ണുകളില്‍ എന്തിനോ നനവ്
പടരുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു.

“എന്താ നിനക്കെന്നെ പേടി ഇല്ലാത്തത്..” ഞാന്‍ തൊണ്ട ഇടറാതെ ചോദിച്ചു.

“എനിക്കറിയില്ല…”

അവളുടെ കണ്ണുകളിലൂടെ കണ്ണീര്‍ ധാരധാരയായി ഒഴുകി. എന്റെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.
മെല്ലെ എന്റെ കൈകള്‍ അവളെ എന്നോട് ചേര്‍ത്തു. ധന്യ അല്പം പോലും എതിര്‍ത്തില്ല.
എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാരി അവള്‍ ഇരുന്നു. എത്രനേരം ഞങ്ങള്‍ അങ്ങനെ ഇരുന്നു
എന്നെനിക്ക് അറിയില്ല. പക്ഷെ പുറത്ത് മഴ ആര്‍ത്തിരമ്പി പെയ്യുന്നത് മാത്രം
ഞാനറിഞ്ഞു..



28750cookie-checkധന്യ എത്രവരെ പഠിച്ചു 2