ആദ്യമായി എഴുതുന്ന കഥയാണ്. എന്റെ ലൈഫിൽ കുട്ടിക്കാലത്ത് സംഭവിച്ച ചില പുളകം കൊള്ളിച്ച അനുഭവങ്ങൾ കുറച്ച് ഭാവനയും കൂടെ കൂട്ടി നിങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ അവതരിപ്പിക്കാനാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്. ഇതിലെ പല സംഭവങ്ങളും നടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ കുട്ടി ആയിരുന്നെങ്കിലും കഥ എഴുതാനുള്ള റൂൾസ് അനുസരിക്കേണ്ടി വന്നത് കൊണ്ട് പല കഥാപാത്രങ്ങളുടെയും വയസ്സ് കൂട്ടി പറഞ്ഞാണ് കഥ എഴുതിയത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ കഥയിൽ ഉള്ളവരുടെ പ്രായവും പ്രവൃത്തിയും തമ്മിൽ വല്ല വൈരുദ്ധ്യങ്ങളും തോന്നുമ്പോൾ ലോജിക് നോക്കാതെ എഴുത്തിന്റെ മാജിക് മാത്രം ആസ്വദിക്കണമെന്ന് അറിയിക്കുന്നു.
സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന കാലം. വെക്കേഷൻ ആയി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ വീട്ടിൽ ഇരിപ്പുറയ്ക്കില്ല. ബുക്കുകളെല്ലാം പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ മേശയിൽ വെച്ചു പൂട്ടി.
“ആഹ! ഇനി ബുക്ക് തൊടാതെ രണ്ടു മാസം!”
വെക്കേഷനായാൽ പിന്നെ നേരെ അമ്മയുടെ തറവാട് വീട്ടിലേക്കാണ് പോവാറ്. കസിൻസെല്ലാവരും വരും. പിന്നെ രാപ്പകലില്ലാതെ കളി തന്നെ കളി.
ഞങ്ങൾ കസിൻസായി മൊത്തം നാലു പേരാണ്. വലിയ മാമന്റെ മകൾ അഞ്ചുവാണ് കൂട്ടത്തിൽ മൂത്തയാൾ. പിജിക്ക് പഠിക്കുവാണ്. പക്ഷേ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ കൂടിയാൽ പിന്നെ പിജിക്കാരി പഴയ സ്കൂൾ കുട്ടിയാവും. ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഒളിച്ചു കളിക്കാനും ചോറു വെച്ചു കളിക്കാനുമൊന്നും അഞ്ചു ചേച്ചിക്ക് യാതൊരു മടിയുമില്ല.
ചേച്ചി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഇളയത് ഞാനാണ്. ഞാൻ പ്ലസ് ടു പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞ് ഇരിക്കുവാണ്.
എന്റെ അതേ പ്രായമുള്ള കിങ്ങിണിയാണ് മൂന്നാമത്തെയാൾ. അഞ്ചുചേച്ചിയുടെ അനിയത്തിയാണ് കിങ്ങിണി. എട്ടാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുന്ന കുഞ്ഞിയാണ് കൂട്ടത്തിൽ ഇളയത്. രണ്ടാമത്തെ മാമന്റെ മോളാണ് കുഞ്ഞി.
കൂട്ടത്തിലെ ഏക ആൺതരി ഞാനായത് കൊണ്ട് എല്ലാവരുടെയും ഇഷ്ടപാത്രം ഞാനാണെന്ന് പറയേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ! ഈ പെങ്ങന്മാരും മാമിമാരുമെല്ലാം എന്നെ സ്നേഹിച്ച് മത്സരിക്കും. അതൊക്കെ കൊണ്ടാവണം ഒരു അവധി കിട്ടുമ്പോഴേക്ക് തറവാട്ടിലേക്ക് പോവാൻ ഇത്ര ആവേശം.
പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ രക്തബന്ധത്തിലുള്ളതല്ലെങ്കിലും ചെറുപ്പം മുതലേ ഞങ്ങളുടെ ഗ്യാങ്ങിൽ കളിച്ചു വളർന്ന ഒരാൾ കൂടെയുണ്ട്. ഫാദി! തറവാടിനടുത്തുള്ള വീട്ടിലെ റംല ഇത്തയുടെ മകൻ. അവൻ ആറാം
ക്ലാസിലാണ്. ഈ പെൺപിള്ളേരുടെ കൂടെ ബാർബി ഡോളും ചോറും കറിയും വെച്ച് കളിച്ച് മടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ആശ്വാസം അവനുള്ളതാണ്. ഫാദിയുടെ ഉപ്പ ഗൾഫിലാണ്. പുള്ളിക്കാരൻ അയച്ചു കൊടുത്ത റിമോട്ട് കൺട്രോൾ കാറും ജെസിബിയുമൊക്കെയായി കുറേ കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ ഉണ്ട് അവന്റെ വീട്ടിൽ. അല്ലെങ്കിലും നമ്മൾ ആൺപിള്ളേർക്ക് വണ്ടികളോടും (പിന്നെ കുണ്ടികളോടും) ഒക്കെ ആണല്ലോ പ്രിയം. അതുകൊണ്ട് അവിടെ ചെന്നാൽ ഞാൻ പകൽ സമയം പലപ്പോഴും ഫാദിയുടെ വീട്ടിൽ ആയിരിക്കും. അവിടെ അവനെ കൂടാതെ അവന്റെ ഉമ്മ റംലത്തയും പ്രായമായ ഉമ്മാമ്മയുമാണ് ഉള്ളത്.
എട്ടാം ക്ലാസ് വെക്കേഷനാണ് ഞാൻ അവസാനമായി തറവാട്ടിൽ പോയത്. അതിനു ശേഷം ഇപ്പോ ഒരുപാട് വർഷമായി. പല മാറ്റങ്ങളും ഉണ്ടായ വർഷങ്ങൾ.
എട്ടാം ക്ലാസ് കഴിയുന്ന വരെ വെറും നിഷ്കു ആയിരുന്ന ഞാൻ ഒമ്പതിൽ എത്തിയതോടെ ക്ലാസിലെ ബ്ലാക് ലിസ്റ്റ് ഗ്യാങ്ങ് ആയ അമിത്തിന്റെയും ഫ്രണ്ട്സിന്റെയും ഫ്രണ്ട്സർക്കിളിൽ ആയിരുന്നു. അതിന് ശേഷമാണ് ആദ്യമായി തുണ്ട് കാണാനും വാണമടിക്കാനും സിഗരറ്റ് വലിക്കാനും ഒക്കെ തുടങ്ങിയത്. സത്യം പറഞ്ഞാൽ സ്കൂളിലെ ഏറ്റവും അലമ്പ് ഗ്യാങ്ങിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ. പക്ഷേ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ യാതൊരു പ്രശ്നങ്ങളിലും ചെന്ന് ചാടാതെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ടീച്ചർമാരുടെയും വീട്ടുകാരുടെയും മുന്നിൽ ഞാൻ ഒരു നിഷ്കു പയ്യൻ തന്നെ ആയിരുന്നു. അമിത്ത് മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും സ്കൂളിൽ ഫോൺ കൊണ്ടുവരും. ഉച്ചയ്ക്കുള്ള ബ്രേക്കിന് ഞങ്ങൾ ഗ്രൗണ്ടിനു പുറത്തുള്ള തോട്ടിൻ കരയിൽ പോയിരുന്ന് തുണ്ട് കാണും. ആരും കാണാതെ സിഗരറ്റ് വലിക്കും. എന്നിട്ട് വൈകുന്നേരം വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ അന്ന് കണ്ട തുണ്ട് ഓർത്ത് വാണം വിടും. ദൈവകൃപ കൊണ്ടും ഞങ്ങളുടെ അന്നു മുതൽ ഇപ്പഴും തുടരുന്ന ഈ പതിവ് രീതികൾ ഇതുവരെ ടീച്ചർമാരൊന്നും അറിയാത്തതു കൊണ്ടും ഇതുവരെ ഒരു പേരുദോഷവും വന്നിട്ടില്ല. അതുമാത്രമല്ല, ഇവരുടെ കൂടെ കുറുമ്പ് കാണിച്ചു നടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും പരീക്ഷയ്ക്ക് യാതൊരു ഉഴപ്പു കാണിക്കാത്തതും പിന്നെ മെലിഞ്ഞ ചെറിയ ശരീരമായതു കൊണ്ടും ടീച്ചർമാരുടെയും കണ്ണിലുണ്ണിയായി ഞാൻ വിലസി.
ചെറിയ ശരീരമാണെന്നു പറഞ്ഞല്ലോ.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എന്നെ കണ്ടാൽ ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ പതിനെട്ട് വയസ്സ് ആണെന്നൊന്നും പറയില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ എന്നോടെല്ലാവരും കൊച്ചു കുട്ടിയെന്ന പോലെയായിരുന്നു പെരുമാറുന്നതും ഇടപിഴകുന്നതും. പക്ഷേ ശരീരം ചെറുതാണെങ്കിലും ഉള്ളിലിരിപ്പ് വലുതാണെന്ന് എനിക്കല്ലേ അറിയൂ.
ഉള്ളിലിരിപ്പ് മാത്രമല്ല, ‘ഉള്ളിലിരിക്കുന്നവനും’ അത്യാവശ്യം വലുത് തന്നെ.
തുണ്ടും വാണമടിയും ഒക്കെ തുടങ്ങിയ ശേഷമാണ് സ്നേഹത്തോടെ മാത്രം കണ്ടിരുന്ന പല മുഖങ്ങളോടും കാമം കൂടെ തോന്നി തുടങ്ങിയത്. അങ്ങനെ വാണമടിക്കുമ്പോൾ മനസിൽ പോൺസ്റ്റാറുകൾ മാറി സിനിമാ നടിമാരും സ്കൂളിലെ ടീച്ചർമാരും ക്ലാസിലെ പെൺപിള്ളേരുമെല്ലാം കേറി വരാൻ തുടങ്ങി.
അങ്ങനെ പല മാറ്റങ്ങളും ഉണ്ടായ ഒരു വർഷത്തിനു ശേഷം ആദ്യമായി തറവാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ പോവുകയാണ്. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ വളർച്ച
അറിയിച്ചതിനു ശേഷമുള്ള ആദ്യത്തെ തറവാട് വിസിറ്റിങ്ങ് എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം. (പെൺപിള്ളേരെ പോലെ വളർച്ച ആരെയും അറിയിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും നമ്മൾ ആൺപിള്ളേരും വളരുന്നുണ്ട് ഹേ!)
“അമ്മേ! തറവാട്ടിലേക്ക് പോവണ്ടേ?” വിളക്ക് കത്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അമ്മയോട് ചോദിച്ചു.
വിളക്ക് ഉമ്മറത്ത് തൂക്കി പ്രാർത്ഥിച്ച ശേഷം അമ്മ പറഞ്ഞു:” നമുക്ക് അടുത്ത ആഴ്ച പോവാം അപ്പൂ!”
“അടുത്ത ആഴ്ചയോ? അതെന്താ നാളെ പൊയ്ക്കൂടെ? എന്റെ പരീക്ഷ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞില്ലേ?”
“അമ്മയ്ക്ക് ഇപ്പോ ലീവ് കിട്ടില്ല. മാത്രമല്ല അഞ്ചു ചേച്ചിക്ക് ഇപ്പോ എക്സാം ആണ്. അവരൊക്കെ അടുത്ത ആഴ്ചയേ വരുള്ളൂ. ഇപ്പോ പോയാൽ അവിടെ നീ ഒറ്റയ്ക്കാവും.”
“അതൊന്നും സാരമില്ല. ഞാൻ ഫാദിയുടെ കൂടെ കളിച്ചോളാം.”
“അപ്പൂ! വെറുതെ വാശി പിടിക്കല്ലേ. എനിക്ക് നാളെ വരാൻ പറ്റില്ലെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ?”
“ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്ക് പൊയ്ക്കോളാം അമ്മേ! ഞാൻ കഴിഞ്ഞ വെക്കേഷന് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് ഒറ്റയ്ക്ക് അല്ലേ?
അമ്മ ബസ്സ് കാശ് തന്നാൽ മതി. പ്ലീസ്!”
അങ്ങനെ കുറെ കാലു പിടിച്ച് അപേക്ഷിച്ചപ്പോൾ അമ്മ സമ്മതിച്ചു.
അങ്ങനെ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ കുളിച്ച് പുറപ്പെട്ടു. അമ്മ ഓഫീസിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ കൂടെ ഞാനും സ്കൂട്ടറിൽ കയറി. അമ്മ എന്നെ ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ ഇറക്കി ഓഫീസിലേക്ക് പോയി.
ഞാൻ ഒരു ഫ്രൂട്ടി വാങ്ങി ബാഗിലിട്ട് ബസ് നോക്കി നടന്നു. ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ അവിടെയും ഇവിടെയുമായി കുറേ കിടിലൻ ചേച്ചിമാരും പെൺപിള്ളേരും ഒക്കെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവരുടെ ശരീരത്തിലെ മുഴുപ്പും ഷേയ്പ്പുമൊക്കെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കി ഞാൻ സ്റ്റാൻഡ് ചുറ്റും നടന്നു. പക്ഷേ എനിക്ക് പോകാനുള്ള ബസ് മാത്രം കണ്ടില്ല.
അവിടെയുള്ള പോർട്ടർ ചേട്ടനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ പതിനഞ്ചു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞാൽ ഒരു ബസ് വരാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ അവിടുണ്ടായിരുന്ന വെയ്റ്റിംഗ് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു. ബാഗ് അഴിച്ച് തൊട്ടടുത്ത സീറ്റിൽ വെച്ചു. ബാഗ് തുറന്ന് ഫ്രൂട്ടി എടുത്ത് കുറച്ച് കുടിച്ചു.
ഭയങ്കര ഉഷ്ണം. ഇനിയും പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് ഈ ചൂടും സഹിച്ച് ഇരിക്കണമല്ലോ ദൈവമേ.
“തിരുവമ്പാടി ബസ് പോയോ?” ഒരു സ്ത്രീ ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി തല ഉയർത്തി നോക്കി.
എന്റെ പൊന്നളിയാ. എന്താ ഒരു കളർ. എന്താ ഒരു ശരീരസൗന്ദര്യം. ഒരു മുപ്പത് വയസ് തോന്നിക്കുന്ന വെളുത്ത് അത്യാവശ്യം വണ്ണമുള്ള ഒരു കിടിലൻ ചരക്ക് മുന്നിൽ വന്ന് നിൽക്കുന്നു.
അവരുടെ ആ രമ്യമായ ശബ്ദത്തിലും രൂപത്തിലും മയങ്ങി നിന്നുപോയ എന്റെ പാവം തലച്ചോറിൽ അവരുടെ ആ അപ്സര സൗന്ദര്യമല്ലാതെ അവരുടെ ചോദ്യമോ അതിനുള്ള ഉത്തരമോ പ്രോസസ് ആയില്ലായിരുന്നു.
“ങേ! എന്താ ചേച്ചീ?” പെട്ടെന്നുള്ള ചോദ്യത്തിന്റെ ഞെട്ടലോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“തിരുവമ്പാടിയ്ക്കുള്ള ബസ് പോയോ?” അവർ എനിക്ക് വേണ്ടി ആ മധുരസ്വരത്തിൽ ചോദ്യമാവർത്തിച്ചു.
“ഇല്ല! പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞ് വരാനുണ്ട്.” ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
“ആഹ്, ശരി” നന്ദി സൂചകമായി ഒരു കിടിലൻ ചിരി തന്ന ശേഷം അവർ എന്റെ മുന്നിലെ റോയിലുള്ള ഒരു കസേരയിൽ വന്നിരുന്നു.
പരിഭ്രമം കാരണം എന്റെ മുഖത്ത് ചിരി പോയിട്ട് ഒരു പറിയും ആ സമയത്ത് വന്നില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല അത്ഭുതവും വെപ്രാളവും ആക്രാന്തവുമെല്ലാം ചേർന്ന ഒരു ഊമ്പിയ എക്സ്പ്രഷനിൽ വായും പൊളിച്ച് അവരെ നോക്കിയിരുന്നു. എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞ് ഇരുന്നത് കൊണ്ട് ഭാഗ്യത്തിന് എന്റെ നവരസങ്ങളൊന്നും അവർ കണ്ടില്ല.
അവർ ബാഗ് തുറന്ന് ഫോൺ എടുത്തു. എന്നിട്ട് ഹെഡ്സെറ്റ് കുത്തി ചെവിയിൽ വെച്ചു. ചെവിയിലേക്ക് വീണു കിടന്ന സ്മൂത്തെൻ ചെയ്ത ചെറിയ ബ്രൗൺ ഷെയ്ഡുള്ള തലമുടി കൈ കൊണ്ട് ഒതുക്കി വെച്ചു. ഹോ! ആ കൈവെള്ള ഒന്നു കാണണം. തൂവെള്ള നിറം. പഞ്ഞിക്കെട്ടുപോലെ സോഫ്റ്റ് ആയിരിക്കും. കൈയുടെ ഭംഗി കൂട്ടാൻ വണ്ണം കുറഞ്ഞ ഒരു സ്വർണ മോതിരവും ഒരു സ്വർണ ബ്രേസ്ലറ്റും കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നു. അവർ സൈഡ് ബാഗ് മടിയിൽ വെച്ച് അതിനുമുകളിൽ കൈവെച്ച് ഫോൺ പിടിച്ച് ഇരിക്കുവാണ്. പുറകുഭാഗം മാത്രമാണ് ഇപ്പോ എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുന്നത്. നല്ല ഭംഗിയുള്ള തലമുടി ഒരു ചെറിയ ക്ലിപ്പ് കുടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നു. ചുരിദാറും ലെഗ്ഗിൻസുമാണ് വേഷം. ആ ബ്രൗൺ ചുരിദാറും ഇളം പച്ച ലെഗ്ഗിൻസും ആ വെളുത്തു തുടുത്ത ശരീരത്തിന്റെ മാറ്റ് കൂട്ടുന്നു. ഫോണിൽ നിന്നും ഇടയ്ക്ക് കയ്യെടുത്ത് അവർ പുറത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ആ മുഖശ്രീ ദൃശ്യമാവും. ഒരു കുഞ്ഞ് പൊട്ടും ലിപ് ഗ്ലോസും മാത്രം. കുഞ്ഞ് കമ്മലുകളും. പക്കാ സ്റ്റാൻഡേർഡ് ലുക്ക്. കണ്ടാൽ തന്നെ അറിയാം, കാശുള്ള വീട്ടിലെയാണെന്ന്. ഇത്ര സൗന്ദര്യമേ ഞാനും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളൂ. ഹൊ! ഇതിനെ ഒക്കെ വിധിച്ചത് ഏത് ഭാഗ്യം ചെയ്തവനാണാവോ?
മഷിയെഴുതാത്ത ആ വിടർന്ന കണ്ണുകൾ സ്റ്റാൻഡിൽ അങ്ങിങ്ങു പരതി നടന്നു. പിന്നെ വീണ്ടും ഫോണിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. ഇളം പിങ്ക് നിറമുള്ള ചുണ്ടുകൾ ഇടയ്ക്കിടെ ആ നാക്കുകൾ വന്ന് നനച്ചിരുന്നു. ചൂട് കൊണ്ടാവും. അവരുടെ മുഖത്ത് വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ പൊടിഞ്ഞ് തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ഈ ചൂടത്തും ആ സൗന്ദര്യം നോക്കിയിരുന്ന എന്റെ ഉള്ളിൽ മഞ്ഞ് പെയ്യുന്ന ഫീലായിരുന്നു. ആ ദേവീരൂപം മതിവരുവോളം ആസ്വദിക്കാൻ ഉണ്ടായ അവസരത്തിന് ഞാൻ ദൈവത്തോട് എന്നും കടപ്പെട്ടിരിക്കും. ‘ന്റെ കൃഷ്ണാ! ഇതിന് പകരമായി ഈ അപ്പു ഒരു കീറാത്ത പത്തുരൂപ ഭണ്ഡാരത്തിൽ ഇട്ടിരിക്കും! ഇത് സത്യം!’
ചേച്ചിയുടെ നോട്ടം ഫോണിൽ തന്നെ ആയതോടെ ഞാൻ നോട്ടം പയ്യെ താഴേക്ക് കൊണ്ടു വന്നു. ഇരിക്കുന്ന കസേരയുടെ മറവിൽ പുറംഭാഗം കാണാൻ വയ്യ. പക്ഷേ വിടവിലൂടെ ചന്തിയുടെ ഭാഗം കാണാം. ആ സൗന്ദര്യത്തിനൊത്ത വലിയ ചന്തി തന്നെ. പക്ഷേ ചുരിദാറുള്ളതു കൊണ്ട് ചന്തിയുടെ പൂർണ്ണഭംഗി ആസ്വദിക്കാൻ വയ്യ. സൈഡ് ഓപ്പണിലൂടെ പച്ച ലെഗ്ഗിൻസ് ചെറുതായി കാണുന്നുണ്ട്. ഞാൻ കയ്യിലുള്ള ഫ്രൂട്ടി സൈഡിലെ ഭാഗിലെ വെയ്ക്കാനെന്ന
പോലെ ചെരിഞ്ഞ് ആ സൈഡ് ഓപ്പൺ കാഴ്ച ഒന്നൂടെ വ്യക്തമായി നോക്കി. പച്ച ബനിയൻക്ലോത്ത് ഒട്ടി നിൽക്കുന്ന കൊഴുത്ത തുടകൾ. എന്തൊരു കൊഴുപ്പും വണ്ണവുമാണ് ആ തുടകൾക്ക്. വായിൽ വെള്ളം വന്നു പോയി.
പെട്ടെന്ന് അവർ മുന്നിലിരുന്ന കാല് പുറകിലേക്ക് വെച്ചു. ആ കാലിലിരുന്ന ഷൂസ് ഊർന്നു വീണതും എന്റെ കുട്ടൻ ഞെട്ടിവിറച്ചതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു. അഴിഞ്ഞു വീണ ഷൂസിനു മുകളിൽ കാൽ പാദങ്ങൾ പുറകിലേക്ക് വെച്ച് അവർ ഫോണിൽ നോക്കിയിരുന്നു.
എന്തു മനോഹരമായ പാദങ്ങൾ! തൂവെള്ള നിറം. ഞെരിയാണിക്ക് മുകളിൽ വരെ ഇറക്കമുള്ള ലെഗ്ഗിൻസിനു താഴെ വണ്ണം കുറഞ്ഞ ഒരു സ്വർണപാദസരം. തന്റെ ജന്മം സഫലമായ സന്തോഷത്തിൽ ആ പാദസരങ്ങൾ ആ വെണ്ണ കാൽപാദങ്ങളെ ഉമ്മവെച്ചും തഴുകിയും നിർവൃതി കൊള്ളുകയാണ്. അവരുടെ കാലടികൾ എനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാവുന്ന രീതിയിലാണ്. പേരിനു പോലും അഴുക്കോ ചെളിയോ ഇല്ലാതെ വെളുവെളുത്ത കാലടികളും നോക്കി ഞാൻ കണ്ട്രോളില്ലാതെ ഇരുന്നു. ആ വെളുപ്പിൽ കാലിലെ രേഖകൾ പോലും തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റുന്നില്ല. ചെറുതായി നീട്ടിയ കാൽ നഖങ്ങളിൽ വൃത്തിയായി ഇളം നിറത്തിലുള്ള നെയിൽ പോളിഷ് പൂശിയിരുന്നു. ഈ നിമിഷം ദൈവം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു ഒരു വരം നൽകുകയാണെങ്കിൽ ആ മനോഹരമായ കാലുകൾ ഓരോന്നായി എന്റെ മുഖത്തോട് അടുപ്പിച്ച് ആ കാൽ വെള്ളകൾ മൂക്കിനോട് ചേർത്ത് ആഞ്ഞ് മണത്ത്, രണ്ട് പാദങ്ങളിലും ഉമ്മ വെച്ച് നാവ് കൊണ്ട് നക്കി നുണഞ്ഞ് കാലാ കാലം ഇരിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം വരമായി ആവശ്യപ്പെടുമായിരുന്നു ഞാൻ.
രണ്ട് കാലടികളും എന്റെ നാവ് വെച്ച് നക്കി തോർത്തി ഓരോ വിരലും വായിലിട്ട് ഊമ്പുമ്പോൾ ആ സ്വർണം പാദസരം കാലിൽ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഇഴഞ്ഞുകളിക്കുന്നതും മനസ്സിൽ കണ്ട് ഇരുന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് പോകാനുള്ള ബസ് മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നത്.
ചേച്ചി എഴുന്നേറ്റ് ബസിനടുത്തേക്ക് വേഗം നടന്നു.
സ്വബോധം വന്ന ഞാൻ വേഗം ബാഗും വലിച്ച് തോളിലിട്ട് പിറകേ ഓടി.
017cookie-checkകുടുംബത്തോടൊപ്പം അവധിക്കാലം Part 1