ഇന്ന് രാത്രി മുഴുവൻ നീ എന്റെ ഉള്ളിൽ വേണം – 3

“അമ്മെ…ഞാൻ ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ടു വരാം…”

അടുക്കളയിൽ പണി ഒട്ടൊന്നൊതുങ്ങിയതോടെ കനി മുടിയഴിച്ചുകെട്ടി അമ്മയോട് പറഞ്ഞിട്ട് നടന്നു.

കയ്യിൽ ടവ്വലും എടുത്തു ബാത്‌റൂമിൽ കയറാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോഴായിരുന്നു ജനലിലൂടെ വിമല വിദ്യയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടുവരുന്നത്.
കനി കണ്ടത്…
അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവരുടെ വിഷയം കാർത്തിക്ക് ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതോടെ കനിയുടെ ചെവി കൂർത്തു.
“ചെറിയമ്മ ചെയ്തത് ഒട്ടും ശെരിയായില്ല….അവൻ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടാ….വീണപ്പോൾ ഒന്ന് താങ്ങിയതോ…”

വിദ്യ ദേഷ്യത്തോടെ വിമലയോട് കയർത്തു.

“വളർന്നു മുതിർന്ന പെണ്ണായിപ്പോയി…ഇല്ലേൽ കൈ നീട്ടി ഒന്നങ്ട് തന്നേനെ…
നിന്നോട് മുൻപും പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലേ അവനോട് കൂട്ടൊന്നും വേണ്ടാന്ന്…
നിനക്ക് എന്താ പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവാത്തെ എന്തേലും പറ്റിയാൽ……”

“ശ്രീയേട്ടനേം രാഹുലിനേം പോലെ അല്ലെ അവനും പിന്നെന്താ…”

“എന്നെക്കൊണ്ട് കൂടുതൽ ഒന്നും നീ പറയിക്കരുത്… അവനോട് കൂടണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കൂടണ്ട…
എനിക്കണേൽ അവനെ കാണുന്നതെ ഇഷ്ടമല്ല പിന്നെ വേറെ വഴി ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് കടിച്ചുപിടിച്ചു നിക്കുന്നതാ അതിനിടയിൽ കൂടിയാ ഇങ്ങനൊരൊന്നും…”

വിമല പല്ലു ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് പറയുന്നത് കേട്ട കനിയുടെ ഉള്ളു പൊടിഞ്ഞു.

അവർ അവിടുന്ന് മാറിയതും കനി കാർത്തിക്കിനെ തേടി തൊടിയിലേക്ക് പോയി.

തോപ്പിലും മറ്റും തേടി കാണാതെ അവൾ കുളക്കരയിൽ എത്തിയപ്പോൾ പടവിൽ കുളത്തിലേക്ക് കണ്ണും നട്ടു ഇരിക്കുന്ന അവനെ കണ്ടു.

പടവുകൾ ഇറങ്ങി അവൾ അവനടുത്തേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു.

“ചേച്ചിയുടെ ജോലി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞോ…”

തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ അവൻ ചോദിച്ചത് കേട്ട കനി ഒന്ന് അമ്പരന്നു. പിന്നെ പടവിറങ്ങി അവനിരുന്ന പടവിൽ അവനോടൊപ്പം ചേർന്നിരുന്നു, അവന്റെ കയ്യിനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു അവന്റെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ചു.

“ഞാനാ വന്നേന്ന് നിനക്കെങ്ങനെ മനസ്സിലായി…”

“എന്നെ അന്വേഷിച്ചു ഇവിടെ വേറെ ആരും വരാനില്ലല്ലോ…”

അവന്റെ വാക്കുകളിൽ എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു അവൻ തറവാട്ടിൽ അനുഭവിക്കുന്ന ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ നീറ്റൽ…
അത് അവളിലേക്കും വാക്കുകളിലൂടെ അവൻ പകർന്നപ്പോൾ അവളുടെ ഉള്ളും വിങ്ങി.

അവന്റെ മുഖത്തെ പാട് ശ്രെദ്ധിച്ച കനി കവിളിൽ പിടിച്ചു തന്റെ നേരെ തിരിച്ചതും, അവന്റെ സജലങ്ങളായ മിഴികൾ കണ്ടവളുടെ ഉള്ളു നീറി.

“ഇത്….ഇത്….അവര് തല്ലിയതാണോ നിന്നെ….”

കനിയുടെ കണ്ണുകളിൽ കനൽ പടർന്നു.

ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രെമിച്ച കനിയെ അവൻ കയ്യിൽ പിടിച്ചു തന്റെ ഒപ്പം ഇരുത്തി.

“വേണ്ടേച്ചി….എനിക്ക് ഇവിടെ ഇതൊക്കെ ശീലാ വാക്കുകൊണ്ടുള്ളത് ഇപ്പോൾ ഒന്ന് കടന്നു കൈകൊണ്ടായി എന്നെ ഉള്ളു…”

വരണ്ട ചിരിയോടെ കാർത്തിക്ക് പറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോൾ കനിയുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞിരുന്നു.

ചുവന്നു കിടന്നിരുന്ന കവിളിലെ പാടിൽ വിരൽ തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ നനച്ചവൾ തഴുകി,
വേദനകുറക്കാൻ ഇടയ്ക്കിടെ ചെറു വാത്സല്യചുംബനങ്ങൾ നൽകി അവനെ തണുപ്പിച്ചു.

“സോറീടാ….നമ്മുക്ക് നാളെ രാവിലെ തന്നെ തിരികെ പോവാം…”

അവൻ മനസ്സിലാവാതെ അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ രണ്ടു കണ്ണും ചിമ്മി അവനെ കാട്ടി വീണ്ടും അവന്റെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ചു കിടന്നു.

അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഒത്തിരി നേരം ഇരുന്നതിനു ശേഷമാണ് അവർ
തിരികെ തറവാട്ടിൽ എത്തിയത്.

ഉച്ചക്ക് വെട്ടി തീയിൽ വാട്ടിയ വാഴയിലയിൽ തുമ്പപ്പൂ ചോറും, അവിയലും കാളനും മൂലയിൽ ഈന്തപ്പഴം അച്ചാറും ചെമ്മീൻ പൊടി ചമ്മന്തിയും ഒഴിച്ചുകൂട്ടാൻ പുലിശ്ശേരിയുമായി ഊണ് നിരന്നു,..
കഴിക്കുമ്പോഴും അവന്റെ മുഖം വാടിയിരുന്നത് കണ്ട കനിയും ചില തീരുമാനങ്ങൾ എടുത്തിരുന്നു.

“അമ്മാ…നമുക്ക് നാളെ കാലത്തേ തന്നെ തിരികെ പോവാം…”

മുറിയിൽ തുണികൾ മടക്കുകയായിരുന്ന രേവതിയുടെ അടുത്തെത്തി കനി പറഞ്ഞു.

“അതെന്തിനാ കാലത്തേ തന്നെ പോണേ…രണ്ടീസം നമ്മൾ ഇവിടെ നിക്കാൻ വന്നതല്ലേ…”

രേവതി തുണി മടക്കുന്നതിനൊപ്പം മറുപടി കൊടുത്തു.

“എങ്കിൽ നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു വന്നാൽ മതി, ഞാനും കാർത്തിയും നാളെ രാവിലെ പോവും…..
…അമ്മ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞേക്ക്…”

മറുപടിക്ക് കാത്തു നിൽക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ ഒരുങ്ങിയ കനിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് രേവതി കണ്ണ് കാട്ടി.

“എന്താടി…എന്താ ഇപ്പോൾ പ്രശ്നം…”

“പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല ഞാനും കാർത്തിയും നാളെ രാവിലെ ഇവിടുന്നു പോവും…
അവനെ അങ്ങനെ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഇടത്ത് ഞാനും വേണ്ട…”

കൈ വിടീച്ചു കനി രേവതിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു. അതോടെ പന്തികേട് തോന്നിയ രേവതി കനിയെ കട്ടിലിൽ പിടിച്ചിരുത്തി കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചറിഞ്ഞു.
തല്ലിയതൊന്നും കനി മനഃപൂർവ്വം പറഞ്ഞില്ല.

“ഈ…വിമല…
നിനക്ക് അവളുടെ സ്വഭാവം ഓക്കേ അറിയുന്നതല്ലേ കനീ…
ഉള്ളിൽ നിറയെ ദുഷിപ്പ് മാത്രാ…
കാർത്തി എന്നിട്ട് എന്ത് പറഞ്ഞു.”

“എന്ത് പറയാൻ അവന് ആദ്യായിട്ടൊന്നും അല്ലല്ലോ…
എങ്കിലും അവന്റെ ഉള്ളു നീറുന്നത് ഞാൻ കണ്ടതാ…
അതോണ്ട് ഇനീം ഒളിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കുത്തു വാക്കു കേൾപ്പിക്കാനും കേൾക്കാനും അവനെ ഞാൻ ഇനി ഇവിടെ നിർത്തില്ല….അമ്മ അച്ഛൻ വരുമ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ മതി.”

കനിയുടെ വാക്കുകളിലെ ഉറപ്പ് മനസിലാക്കിയ രേവതി തലകുലുക്കി ഇരുന്നതെ ഉള്ളൂ.

പിറ്റേന്ന് കനിയും കാർത്തിക്കും ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അവരോടൊപ്പം ദേവനും രേവതിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

********************************

തിങ്കൾ രാവിലെ…

“ടാ… കഴിഞ്ഞില്ലെ…വേഗം ഇറങ്ങാൻ നോക്കിയേ കനിക്ക് ലേറ്റ് ആവും…”

മുകളിലേക്ക് നോക്കി കോളേജിൽ പോവാൻ വേണ്ടി കാർത്തിക്കിനെ വിളിച്ചുകൊണ്ട് രേവതി ഒച്ചയിട്ടു.

ടിഫിൻ ഹാൻഡ് ബാഗിലേക്ക് വച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന കനി രേവതിയെ നോക്കി
ചിരിച്ചപ്പോൾ രേവതി ഒന്ന് കണ്ണിറുക്കി കാട്ടി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.

കടും നിലയിൽ ചെക്കുകൾ ഉള്ള ഷർട്ടും ആഷ് ജീൻസും ഇട്ടുകൊണ്ട് അപ്പോഴേക്കും കാർത്തിക്കും താഴെ എത്തി.
നീളൻ മുടി കോതിയിണക്കി താഴെക്കെത്തിയ കാർത്തി താഴെ ഇരുന്ന കനിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“എന്തിനാ അമ്മെ ഇങ്ങനെ ഒച്ച ഇടുന്നെ…
ചേച്ചിക്ക് സമയം ആയിട്ടില്ലല്ലോ…പിന്നെന്താ…”

ഈർഷയോടെ കാർത്തിക് അടുക്കളയിലേക്ക് കണ്ണെറിഞ്ഞു.

“ഓഹ് ചെക്കൻ ഫസ്റ്റ് ഡേ തന്നെ വൈകണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതീട്ട…”

വൈകാതെ കനിയോടൊപ്പം കാർത്തിക്ക് ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു തുടങ്ങി,
മറൂൺ സാരി കാറ്റിൽ പടർത്തിയും പിടിച്ചടക്കിയും അവന്റെ ചാരെ കനിയും നടന്നു.

അലസമായി ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു നടക്കുന്ന കാർത്തിയെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്കവൾ കണ്ണ് നീട്ടി നോക്കി.

“ടെൻഷൻ ഉണ്ടോടാ…”

“ഏഹ്…”

“ഫസ്റ്റ് ഡേ അല്ലെ ടെൻഷൻ ഉണ്ടോന്നു…???”

“ഏയ്…എനിക്ക് ടെൻഷൻ ഒന്നൂല്ല…”

പറയുന്നതിനൊപ്പം കാർത്തി മുഖത്തൊരു ചിരി വരുത്തി.

“ഡാ…ടെൻഷൻ ഒന്നും വേണ്ടാട്ടോ….ഇപ്പോൾ പഴേ സ്കൂൾ കുട്ടിയൊന്നുമല്ല ഒത്ത ചെക്കനായി…
അച്ഛൻ ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് പറയുന്ന പോലെ എന്നെ നോക്കേണ്ട പ്രായം ഒക്കെ ആയി…അതോണ്ട് കുറച്ചു തന്റേടം ഒക്കെ ആവാട്ടോ…”

അവന്റെ കയിൽ കൊരുത്തു കനി അവന്റെ തോളിൽ ഇടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

എന്നോ തേച്ചു വച്ച പെയ്‌ന്റിന്റെ അവശിഷ്ടം പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന കാലപ്പഴക്കം കൊണ്ട് ഒന്ന് ഇടിഞ്ഞു താഴ്ന്ന ബസ് സ്റ്റോപ്പിന്റെ ഓരത്തായി അവർ നിന്നു.
അവന്റെ കയ്യും കൊരുത്തു അവനോടു മിണ്ടിയും പറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന കനിയിൽ ആയിരുന്നു സ്റ്റോപ്പിലെ ആണുങ്ങളുടെ കണ്ണ്,
അത് കണ്ട കാർത്തി അവളെ തന്റെ മറയിലേക്ക് നിർത്തി.
അതോടെ കൂർത്ത കണ്ണുകൾ ദർശന സുഖം തേടി മറ്റു തരുണികളിലേക്ക് യാത്രയായി.
കോളേജിലേക്കും സ്കൂളിലേക്കും ജോലിക്കും പോവാനായി ഒട്ടൊരു തിരക്ക് സ്റ്റോപ്പിനെ ചുറ്റിപ്പറ്റി ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ, കാഴ്ചയ്ക്ക് അവർക്ക് പഞ്ഞമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
കോളേജ് പ്രായം തോന്നിച്ച ചില സുന്ദരികളുടെ കണ്ണേറ് ഇടയ്ക്കിടെ കാർത്തിക്കിലേക്കും നീളുന്നുണ്ടായിരുന്നു, കാർത്തിക്ക് അത് കണ്ടില്ലെങ്കിലും ഇടംകണ്ണുകൊണ്ട് കനിയത് കണ്ടു ചിരിച്ചു.

അല്പം കഴിഞ്ഞതും കനിയുടെ ബാങ്ക് വഴി പോവുന്ന ബസ് വന്നപ്പോൾ കനി കയറി…
മുകളിലെ കമ്പിയിൽ പിടിച്ചു നിന്ന് തല ജനലിലേക്ക് നീട്ടി കാർത്തിക്കിന് അവൾ കൈകാട്ടി.

തൊട്ടു പിറകിൽ അവനു പോകാനുള്ള കോളേജ് ബസും എത്തിയിരുന്നു.

സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്നിരുന്ന ഒന്ന് രണ്ടു കുട്ടികളും അതെ ബസിൽ കയറി.
ഒടുവിൽ അവനും കയറി,
ജനാലയോട് ചേർന്നുള്ള സീറ്റിൽ അവൻ സ്ഥലം പിടിച്ചു.
ബസിൽ പലയിടത്തായി കുറച്ചു കുട്ടികളെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
കാറ്റു തഴുകിഇറങ്ങുന്ന സുഖത്തിൽ അവൻ തന്റെ യാത്ര തുടങ്ങി.
********************************

വാകകൾ തണലിടുന്ന നീണ്ട പാതയും കടന്ന് കോളേജിന്റെ മെയിൻ ബില്ഡിങ്ങിൽ അവൻ കയറി അങ്ങുമിങ്ങും കുട്ടികൾ നീങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
സ്ഥിരപരിചിതരായി വരാന്തയിൽ നടക്കുന്നവരോടൊപ്പം തന്നെ പോലെ അല്പം പരുങ്ങി നടക്കുന്നവരെയും അവന്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ടെത്തി തന്നെ പോലെ തന്നെ ഇവിടെ എത്തിയ ഫ്രഷേഴ്‌സ് ആണ് അവരും എന്ന് മനസിലാക്കാൻ അവനു ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായില്ല.

ക്ലാസ് കണ്ടെത്തി ഒരു മൂലയിൽ ഒതുങ്ങിക്കൂടി അവൻ അവന്റേതായ ലോകം കണ്ടെത്തി,
ക്ലാസ്സിൽ കുട്ടികൾ ഓരോരുത്തരായി നിറഞ്ഞതും,
പുറത്തു നിന്ന് ഒരു കൂട്ടത്തിന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള പാട്ട് ഉയർന്നു കേട്ട് തുടങ്ങി,
അത് തങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിനടുത്തേക്ക് അടുത്ത് വരുന്നത് കേട്ടതും,
ഓരോരുത്തരും ഇരുന്നു പരുങ്ങാൻ തുടങ്ങി.

********************************

“അവൻ എത്തിയോ അമ്മെ…”

വീട്ടിലേക്ക് കയറിയതേ കനി ചോദിച്ചത് അതായിരുന്നു…
ബാങ്കിൽ ഇന്ന് മുഴുവൻ അവൾ ആലോചിച്ചത് കാർത്തിക്കിനെയും അവന്റെ കോളേജിലെ ഫസ്റ്റ് ഡേ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും എന്നുമായിരുന്നു.
ബാങ്കിലെ ഒന്നിലും നേരാംവണ്ണം ഏകാഗ്രത പുലർത്താൻ കഴിയാതെ ഒരു വിധത്തിൽ തിരികെ എത്തി എന്ന് തന്നെ പറയാം.

“അവൻ മോളിലുണ്ട്…”

“ആഹ്…”

“ഡി ചായ എടുക്കാം…”

ഹാൻഡ്ബാഗ് സോഫയിലേകിട്ട് മുകളിലേക്ക് സാരിയും വലിച്ചു ഓടാൻ തുടങ്ങിയ കനിയെ നോക്കി രേവതി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു, എന്നാൽ കേൾക്കാത്ത മട്ടിൽ അവൾ പടികൾ ചവിട്ടികുത്തി മുകളിലെത്തിയിരുന്നു.

“ഡാ കാർത്തീ…”

അവന്റെ റൂമിലെ ഡോർ തുറന്നു കനി അകത്തെത്തി.

സ്ഥിരം അവന്റെ ജനലിനരികത്തെ കസേരയിൽ അവനുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ കാലിന്റെ ചുവട്ടിൽ ചൂട് പറ്റി ലൂണയും കനിയെ കണ്ടപ്പോൾ തലയുയർത്തി നോക്കി വീണ്ടും കൈക്കൂട്ടിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി കിടപ്പായി.

അഴിഞ്ഞു നിതംബത്തെ ഉരുമ്മി കിടന്ന മുടി മാടി നെറുകിൽ കെട്ടി വച്ച് കനി അവനടുത്തു വന്നിരുന്നു. സാരി ഒട്ടുയർന്നു കൊലുസ് ചന്തം ചാർത്തിയ അഴകൊത്ത കാൽപാദങ്ങൾ കട്ടിലിൽ നിന്നും തൂങ്ങി പതിയെ ആടികൊണ്ടിരുന്നു.

“എങ്ങനെ ഉണ്ടായെടാ… ഫസ്റ്റ് ഡേ…”

കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞ ആകാംഷ വാക്കുകളിലും തുളുമ്പിയിരുന്നു.

“കുഴപ്പം ഇല്ലായിരുന്നു…”

“ഏഹ്…അപ്പൊ അതിലെന്തോ കുഴപ്പം ഉണ്ടല്ലോ…പറേടാ കാർത്തീ…..

……റാഗിങ്ങ് എന്തേലും ഉണ്ടായോ….”

അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ചെറിയൊരു കുസൃതി വിരിഞ്ഞെങ്കിലും മുഖത്ത് ചെറിയ
രീതിയിൽ ഭയവും നിഴലിട്ടു.

“ഹ്മ്മ്….”

അവൻ അവളെ നോക്കി ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ഒളിപ്പിച്ചു മൂളി…”

അവന്റെ ചിരി കണ്ടു അടക്കാനാവാതെ കനി അവനടുത്തേക്ക് ചേർന്നിരുന്നു.
കെട്ടഴിഞ്ഞു മുഖത്തേക്ക് ഉരുമ്മിവീണ കട്ടിയുള്ള മുടിയിഴ ചെവിക്ക് പിറകിലേക്ക് തിരുകി വച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ ചുവന്നു തുടങ്ങിയ മുഖം പിടിച്ചു അവൾക്ക് നേരെ തിരിച്ചു.

“എന്താടാ..കാർത്തീ…എന്താ ഒരു ചിരിയൊക്കെ……
റാഗിംഗിന് ഇത്ര ചിരിക്കാൻ എന്താ.. ”

അവളുടെ ചോദ്യങ്ങൾ ശര വേഗത്തിൽ ആയിരുന്നു.

“ഇന്ന് ക്ലാസ്സിൽ ചെന്ന് ഞാൻ ഇരുന്നു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാ സീനിയേഴ്സ് എല്ലാരും കൂടെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്നത്,….
……..എന്നിട്ടു ഓരോരുത്തരെ ആയി ഓരോന്ന് ചെയ്യിപ്പിച്ചു തവളച്ചാട്ടം ഓട് എണ്ണിക്കൽ ഒക്കെ…
എനിക്കണേൽ അപ്പോഴേ പേടി ആയി തുടങ്ങി,
എന്തോ കൈയൊക്കെ തണുത്തു വിറച്ചു.
……അപ്പോൾ ഒരു ചേട്ടൻ എന്നെ വിളിച്ചു, പേടിച്ചാണ് ചെന്നത്.
ആഹ് ചേട്ടൻ എന്നോട് ഗേള്സിന്റെ ടോയ്ലറ്റിൽ പോയി ഒരു ലെറ്റർ വെച്ചിട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞു….
അത് കേട്ടതോടെ ഞാൻ അവിടെ തല കറങ്ങി വീഴുമെന്ന് തോന്നിപ്പോയി…
അയാൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ചേട്ടന്മാരൊക്കെ എന്നെ നോക്കി കണ്ണ് കൂർപ്പിക്കുന്നത് കണ്ടതോടെ അവിടുന്നു ബാഗും എടുത്തു ഓടിയാലോ എന്ന് വരെ ചിന്തിച്ചതാ…
അപ്പോഴാ ലെറ്റർ തന്ന ചേട്ടൻ എന്നെ നോക്കി ഒച്ചയിട്ടത് അതോടെ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ നടന്നു പോയി…”

പറഞ്ഞു തീർത്തു കണ്ണുയർത്തിയപ്പോൾ അവൻ കണ്ടു ശ്വാസം പോലും എടുക്കാൻ മറന്നു അവനെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കുന്ന കനിയെ.

“എന്നിട്ട്…എന്നിട്ടെന്ത് നടന്നു….നീ…നീ കൊണ്ടോയി വെച്ചോ….!!!”

അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു ഇപ്പോൾ താഴെ വീഴും എന്ന നിലയിൽ ആയിരുന്നു.

“ഏയ്…
ഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നതും
ആഹ് ചേട്ടൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു,…
മോൻ വെച്ച ലെറ്റർ എടുക്കാൻ ഞാൻ ആളെ വിടും കേട്ടോ….”

അത് കൂടി കേട്ടതോടെ എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു തീരുമാനം ആയെന്നു എനിക്ക് മനസ്സിലായി…പിന്നെ ഒരു തോന്നലിൽ സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്ക് നടന്നപ്പോഴാ ഒരു വിളി കേട്ടത് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു വെള്ള ചുരിദാറിട്ട ഒരു പെണ്ണ് എന്നെ വിളിച്ചു.

എങ്ങോട്ടാ പോവുന്നേന്നു ചോദിച്ചു ഞാൻ സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്ക് നോക്കിയതും അവൾ എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചും മുന്നോട്ടു നടന്നു.

അവർക്കെതിരെ ഫസ്റ്റ് ഡേ തന്നെ ഇഷ്യൂ ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് ഇനി താൻ ഇവിടെ നേരെ ചൊവ്വേ പഠിക്കുവോ…
എന്നും ചോദിച്ചു എന്റെ കയ്യും വലിച്ചു പിടിച്ചു നടന്ന അവൾ ഇനി സീനിയേഴ്സ്ന്റെ കൂട്ടത്തിൽ ആണോ എന്ന് പോലും ഞാൻ വിചാരിച്ചു…
എന്നേം കൊണ്ട് ലേഡീസ് ടോയ്ലറ്റിന്റെ അടുത്തെത്തി യിട്ട് എന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ലെറ്റർ വാങ്ങി ഒന്ന് തുറന്നു നോക്കിയിട്ട് അകത്തേക്ക് കയറി തിരികെ വന്നു.
അവർ ചോദിക്കുവാണേൽ മൂന്നാമത്തെ ക്യൂബിക്കിളിൽ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞേക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് നടന്നു പോയി.”

“ഏതാടാ ആഹ് കൊച്ച്…”

അത്രയും നേരം ഏതോ സിനിമാക്കഥ കേട്ടിരുന്നത് പോലെ ഇരുന്ന കനി അവനോടു ചോദിച്ചു.

“അത് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴാ മനസ്സിലായെ ക്ലാസ്സിൽ ടീച്ചർ വരുന്നതിനു തൊട്ടു മുന്നേ അവളും വന്നു…
അവൾ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിലാ…”

“ആഹാ…അപ്പോൾ ജൂനിയർ ആയിട്ട് നല്ല തന്റേടം ഉണ്ടല്ലോ…
കണ്ടു പടിക്കട കാർത്തീ…”

കനി അവന്റെ കവിളിൽ കുത്തി കളിയാക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഓഹ് പിന്നെ….”

അവളുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റി അവൻ മുഖം കോട്ടി.

“ആഹ് കൊച്ചിന്റെ പേരെന്താടാ…”

“ജീന…”

********************************

അവന്റെ പകലുകൾക്ക് കോളേജിൽ നിറം പിടിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു….

“ജീന, കാർത്തിക്ക് നിങ്ങൾ ലാബിൽ ഒരു ഗ്രൂപ് ആയിരിക്കും.”

അന്ന് ക്ലാസ്സിൽ സ്റ്റുഡന്റസിനെ ലാബ് ഗ്രൂപ്പുകളിലേക്ക് അസ്സൈൻ ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന ക്ലാസ് ട്യൂട്ടർ പറഞ്ഞത് കേട്ട ജീന ഡെസ്കിലേക്ക് മുന്നിലേക്ക് ചാഞ്ഞു അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
ആഹ് ചിരി പക്ഷെ തുളഞ്ഞു കയറിയത് ക്ലാസ്സിലെ ആബാല വൃന്ദം ആണ്പിള്ളേരുടെ നെഞ്ചിലേക്കായിരുന്നു..
അവരുടെ അസൂയ പൂണ്ട നോട്ടം ചെന്ന് നിന്നത് ഒരു മൂലയിൽ ഒതുങ്ങി ഇരുന്ന കാർത്തിക്കിന്റെ നേരെ ആയിരുന്നു.

————————————-
“ചേച്ചീ….ജീനയും ഞാനും ഒരേ ഗ്രൂപ്പിൽ ആഹ് ലാബിൽ….”

“കൊള്ളാല്ലോ…അപ്പോൾ ഇത്രയും നാളും ഒരു പെൺകൊച്ചിനോട് പോലും മിണ്ടാത്ത നീ ഇപ്പോൾ ഈ ജീനയോട് പെട്ടെന്ന് അടുത്ത പോലുണ്ടല്ലോ…എന്താടാ…”

“ഏയ് ഒന്നൂല്ല ചേച്ചീ…
അവൾ എല്ലാരോടും പെട്ടെന്ന് കൂടുന്ന ടൈപ്പ് ആണ്…ഫസ്റ്റ് ഡേ തന്നെ പിന്നെ ഞങ്ങൾ കാണുന്നതും അങ്ങനെ ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ ആയിരുന്നല്ലോ…അതോണ്ട്, അവിടെ ആദ്യം കിട്ടിയ ഫ്രണ്ടും അവളാ…”

“ഹ്മ്മ് ശെരി…ശെരി.. ”

കോളേജ് കഴിഞ്ഞുള്ള അവരുടെ പതിവ് സംസാരത്തിൽ ആയിരുന്നു കനിയും കാർത്തിക്കും.

“ജീന ബോംബെയിലാ ജനിച്ചു വളർന്നെ….ഇവിടെ ഡിഗ്രി ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ പരെന്റ്സ് ഇങ്ങോട്ടു അയച്ചതാ…”

“ആഹാ ബോംബെകാരിയാണോ എങ്കിൽ കുറച്ചു പൊടിക്കൈ ഒക്കെ കയിൽ കാണും…ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചോ ചെക്കാ…”

കനി ചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ പുരികം കോട്ടി അവളെ കണ്ണുരുട്ടികാട്ടി.

********************************

ലാബിലും ക്ലാസ്സിലും ജീന കാർത്തിക്കിനെ ചുറ്റി നടന്നു.
അവനെ ഒരു നിമിഷം പോലും ഒതുങ്ങിയിരിക്കാൻ ജീന സമ്മതിച്ചിരുന്നില്ല. അവളെവിടെ തിരിഞ്ഞാലും അവൾ അവനെ കൂടെ കൂട്ടി.
വെളുത്തു ഒതുങ്ങിയ ശരീരത്തിൽ കാലം കാട്ടിയ മാന്ത്രികത നിറഞ്ഞ അതിസുന്ദരി ആയിരുന്നു ജീന, ചുരുണ്ട് മെടഞ്ഞു പുറം മറച്ചു കിടക്കുന്ന അല്പം ചെമ്പിച്ച ഇടതൂർന്ന മുടിയും, അഴകളവുകളാൽ ഒത്തിണങ്ങിയ ഷേപ്പ് ഉള്ള ശരീരവും ഓവൽ മുഖവും നീണ്ട മൂക്കും അതിനു താഴെ വരച്ചു വെച്ച പോലുള്ള ചുണ്ടുകളും, വെണ്ണ പോലുള്ള കഴുത്തും നെഞ്ചിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഉരുണ്ട മാറിടവും വീണപോലെ അഴകൊത്ത പിന്ഭാഗവും,
അവളെ ക്ലാസ്സിലെ മാത്രം ഒതുക്കാതെ കോളേജിലെ തന്നെ സ്വപ്നസുന്ദരിയാക്കി മാറ്റി.
സീനിയേഴ്സ് അടക്കം അവളുടെ ഒരു കടാക്ഷത്തിനായി അവളുടെ ചുറ്റും ഉപഗ്രഹങ്ങളെപ്പോലെ പാറി നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴും അവൾ ഇതിലൊന്നും കുലുങ്ങാതെ നടന്നു.
എന്നാൽ ജീനയുടെ ആരാധകർക്ക് അവളുടെ ഒപ്പം സദാ നടക്കുന്ന കാർത്തിക്ക് ഒരു കരടായി വളരുകയായിരുന്നു.

********************************

20cookie-checkഇന്ന് രാത്രി മുഴുവൻ നീ എന്റെ ഉള്ളിൽ വേണം – 3no